In dit paper zal aan de hand van een analyse van een aflevering van het tijdschrift Cinema en Theater onderzocht worden hoe dit blad zich verhoudt tot de Interactive Fandom gerichte tijdsschriftformule, zoals omschreven door Marsha Orgeron in You Are Invited to Participate: Interactive Fandom in the age of the Movie Magazine. Tevens zal onderzocht worden wie de beoogde doelgroep(-en) van het tijdschrift waren, en welke vormen van openbaarheid het tijdschrift mogelijkerwijs faciliteerden. Om deze vragen te kunnen beantwoorden is het eerst belangrijk te weten wat Marsha Orgeron bedoeld met Interactive Fandom. In haar artikel You Are Invited to Participate: Interactive Fandom in the age of the Movie Magazine 1 , onderzoekt Orgeron hoe de movie magazines in het begin van de twintigste-eeuw hun ideale doelgroep construeerden. De bladen probeerden een interactieve fan-cultuur te ontwikkelen, waarbij het doel was toeschouwers van celebrity cultuur te transformeren tot deelnemers in celebrity cultuur. 2 Om dit te bereiken, promoten de tijdschriften het concept van interactiviteit. De bladen probeerde de passieve toeschouwer om te vormen tot een actieve lezer die brieven verstuurden, vragen stelden, mee deed aan prijsvragen en talentenjachten. Dit alles had voornamelijk een commercieel karakter, waarbij getracht werd de toeschouwer niet enkel de rol van consument te bieden, maar als actor te zien die werd aangemoedigd om gedachten, fotos en ideen naar een remote public sphere te sturen. 3
Zoals omschreven door Marsha Orgeron 4 hanteerden publicisten en adverteerders drie duidelijke strategien om hun lezers te activeren. Ten eerste werden de lezers aangemoedigd zichzelf te zien als waardevolle critici en correspondenten, wiens meningen grote invloed konden hebben op de media industrie. Ten tweede werd zelfverbetering continue gepropageerd. Als laatste duidelijke strategie schreven de
1 Marsha Orgeron, You Are Invited to Participate: Interactive Fandom in the age of the Movie Magazine Journal of Film and Video 61, no. 3 (2009) 2 Idem, 4. 3 Idem, 5. 4 Ibidem.
bladen vele prijsvragen uit, waarbij de magazines het motto meedoen is belangrijker dan winnen hanteerden.
In dit paper is het weekblad Cinema en Theater onderzocht, een populair tijdschrift voor film en theaterliefhebbers. Voor de analyse is gebruik gemaakt van een uitgave uit 1929. 5 Wanneer we deze uitgave analyseren, valt op dat Cinema en Theater voor het merendeel reviews bevat van films en theaterstukken. In tegenstelling tot de Interactive Fandom bij de Amerikaanse bladen, worden de persoonlijke levens van acteurs en actrices nauwelijks belicht. Het tijdschrift lijkt zich minder op Celebrity Cultuur te richtten dan zijn buitenlandse gelijken. Toch zijn er enkele elementen te vinden die omschreven worden door Marsha Orgeron in haar artikel over Interactive Fandom. Een belangrijk aspect van Interactive Fandom is volgens Orgeron het aanmoedigen van lezers om meer te zijn dan passieve toeschouwer. Dit wordt in de Amerikaanse bladen onder andere gedaan door het stimuleren van correspondentie naar filmsterren. In Cinema en Theater is een rubriek genaamd filmenthousiasten aanwezig, waarbij adressen van filmsterren gegeven worden. Tevens behandeld de redactie vragen van lezers over beroemdheden, en roepen ze impliciet op om vooral te schrijven naar de beroemdheden, zoals duidelijk wordt uit onderstaand voorbeeld:
U moet heusch nog een beetje geduld oefenen. Filmartisten zijn vaak maanden lang op reis en hebben dan geen tijd om hun correspondentie te beantwoorden. Als u niet vergeten hebt een antwoordcoupon in te sluiten, zult u zeker de foto voorzien van een handteekening terug ontvangen. Het adres van Greta Garbo is: MetroGoldwynMayer tudio,Culver City, Caliiornie . 6
Zoals duidelijk wordt in dit citaat, wekt de redactie de illusie dat schrijven naar filmsterren een nuttige bezigheid is, en correspondentie doorgaans wordt beantwoord door de beroemdheid. Op deze wijze tracht de redactie de lezer te binden aan het tijdschrift, en tevens van een passieve lezer een actieve fan te maken die deelneemt aan Celebrity Cultuur.
5 Het weekblad Cinema en Theater 262, 1929. 6 Idem, 21. Naast de impliciete aanmoediging van de redactie om actief te worden binnen het Interactive Fandom, maken adverteerders ook gebruik van aansporingen. Zo biedt een fabrikant van schoonheidsproducten een coupon aan welke ingevuld opgestuurd dient te worden naar de fabrikant om meer informatie te verkrijgen. 7 . De advertentie over schoonheidsproducten brengt ons direct bij een andere door Marsha Orgeron omschreven strategie om de lezers te activeren: het propageren van zelfverbetering. In de geanalyseerde aflevering staan 3 advertenties over schoonheidsproducten, en een uitgebreid artikel over hoe het huwelijk geconsumeerd dient te worden. Deze advertenties richten zich alle expliciet op het verkopen van schoonheidsproducten, waardoor de lezer bijvoorbeeld een jeugdiger voorkomen kan verkrijgen. 8 Het artikel over het huwelijk geeft tips over hoe men een goede echtgenote kan zijn, en haar man tevreden kan houden. De hierboven omschreven advertenties en het artikel, propageren wel zelfverbetering, toch doen ze dit minder expliciet dan de Amerikaanse bladen zoals omschreven door Orgeron. In de advertenties in bijvoorbeeld Motion Picture Classic 9
wordt actief opgeroepen om vragen in te sturen naar een beauty expert, welke met passend advies komt. Op deze manier worden lezers actief betrokken bij de kwesties, terwijl in de Nederlandse advertenties slechts het product wordt aangeprezen. Een ander groot verschil is dat in de Amerikaanse advertenties de cosmeticaproducten worden aangeprezen om bijvoorbeeld een schoonheidswedstrijd te winnen. Hiermee wordt dus geprobeerd de lezer het schoonheidsmiddel aan te smeren, en ze actief te laten zijn in een schoonheidswedstrijd. Het doel hiervan is de lezer uit de passieve rol te halen en daadwerkelijk deel te laten nemen aan de Celebrity Cultuur. Bij de Nederlandse advertenties is van deze activatie geen sprake. Een andere manier om lezers te activeren is zoals omschreven in het artikel van Orgeron door het uitschrijven van prijsvragen. In deze specifieke uitgave lijkt hier geen sprake van te zijn.
7 Het weekblad Cinema en Theater 262, 1929, 31. 8 Idem, 2. 9 Marsha Orgeron, You Are Invited to Participate: Interactive Fandom in the age of the Movie Magazine Journal of Film and Video 61, no. 3 (2009), 4.
Om de beoogde doelgroep van het tijdschrift Cinema en Theater in kaart te brengen, zijn alle advertenties in deze specifieke oplage gecategoriseerd. Door vast te stellen op welk publiek de advertenties gericht zijn, kan er een indicatie gegeven worden van de waarschijnlijk beoogde doelgroep. In nummer 262 van Cinema en Theater zijn 29 advertenties afgedrukt. Zes advertenties behoren in de rubriek cosmetica en schoonheidsproducten, drie advertenties behoren in de categorie lifestyle, elf advertenties gaan over film en theater en 9 advertenties gaan over danslessen. Bijna alle advertenties zijn uitsluitend gericht op de vrouwelijke lezer, zoals bijvoorbeeld omschreven in een advertentie betreffende borduurwerk: Alleraardigst voor elke dame. 10 We kunnen dus naar aanleiding van deze analyse concluderen dat de beoogde doelgroep jongvolwassenen en volwassen vrouwen betreft. Bij de Amerikaanse tijdschriften wordt getracht een actief lezerspubliek te construeren welke in de veronderstelling leeft deel uit te maken van de Celebrity Culture, en actief is met participeren in correspondentie, prijsvragen en schoonheidswedstrijden. Tevens wordt het publiek in het Interactive Fandom de illusie voorgehouden dat hun mening er wat toe doet en hun doen en laten direct invloed heeft op het leven van de celebraties 11 . Zoals uit de analyse is gebleken lijkt de doelgroep van de Amerikaanse filmtijdschriften anders te zijn dan die van het weekblad Cinema en Theater. De doelgroep lijkt wel uit enkel vrouwen te bestaan, maar bij de Amerikaanse bladen is sprake van een veel verder gevorderde Interactive Fandom. In het weekblad Cinema en Theater wordt de lezer veel minder actief betrokken bij de Celebrity Culture dan het geval is bij de Amerikaanse bladen.
Eerder in dit paper wordt het begrip public sphere genoemd. In deze analyse zouden wij eveneens onderzoeken hoe de Amerikaanse en Nederlandse filmbladen eventueel een publieke sfeer zouden faciliteren. Om dit te kunnen onderzoeken, is het eerst belangrijk te weten wat met publieke sfeer wordt bedoeld.
10 Het weekblad Cinema en Theater 262, 1929, 19. 11 Marsha Orgeron, You Are Invited to Participate: Interactive Fandom in the age of the Movie Magazine Journal of Film and Video 61, no. 3 (2009), 7, 15-16.
Jrgen Habermas spreekt van openbaarheid of publieke sfeer, wanneer burgers samenkomen om kwesties van algemeen belang met elkaar te bespreken. Er is alleen sprake van openbaarheid wanneer de deelnemers aan het debat uit hun priv-rol stappen, en hun beroepspersoonlijkheid achter zich laten. Hierdoor behartigen ze niet enkel hun eigen belangen, maar daadwerkelijk kwesties van algemeen belang 12 Tevens is een vereiste dat alle burgers individueel aan het debat kunnen deelnemen, en hierbij volkomen vrij zijn van externe druk. 13
Vanaf 1750 ontstaat burgerlijke openbaarheid als sociaal domein voor rationeel en kritisch debat 14 , waarbij het belangrijk is op te merken dat de openbaarheid zich bevind tussen de privsfeer van de burger en de sfeer van het staatgezag. Burgers komen samen om opvattingen te delen en een rationeel debat te hebben over zaken van het algemeen belang. Dit gebeurde bijvoorbeeld in koffiehuizen en theaters. Ook ontstonden er leesgenootschappen, discussiegenootschappen en studiegenootschappen. Daar op deze plaatsen maar een beperkt publiek aanwezig kon zijn, speelde media een faciliterende rol bij het ontstaan van de publieke openbaarheid. Via kranten, tijdschriften en andere gedrukte media was het mogelijk gedachtes uit te wisselen met een groter publiek.
Wanneer wij onderzoeken in welke mate er is sprake is van een publieke sfeer zoals omschreven door Habermas, kunnen wij concluderen dat niet aan alle voorwaarden van zijn theorie wordt voldaan. Volgens Habermas lenen gedrukte media zich prima om het publieke debat te faciliteren, daar het een platform kan bieden waar gecommuniceerd kan worden. De filmtijdschriften bieden -in beperkte mate- de mogelijkheid om van gedachte te wisselen met andere individuen, het is echter niet het hoofddoel van de tijdschriften. Tevens stelt Habermas het criterium dat zaken van algemeen belang besproken dienen te worden, en geen alledaagse wiswasjes. De Celebrity Culture voldoet niet aan dit criterium, daar deze zaken in de ogen van Habermas geclassificeerd kunnen worden als zaken van weinig belang.
12 David M. Barlow, Reading Media Theory. Thinkers, Approaches, Contexts (Harlow: Pearson Longman, 2008) 399. 13 Geschiedenis van het medialandschap, Power Point hoorcollege 1, docent A. Van der Velden, pagina 9. 14 Geschiedenis van het medialandschap, Power Point hoorcollege 1, docent A. Van der Velden, pagina 13. Een andere voorwaarde die Habermas stelt is dat alle burgers aan het debat kunnen deelnemen en hierbij vrij zijn van externe druk. Het Interactive Fandom lijkt te botsen met dit criterium daar de Amerikaanse tijdschriften in het bijzonder veel druk uitoefenen op hun lezers om ze actief te laten worden binnen de Celebrity Culture. Bij het weekblad Cinema en Theater lijkt hier minder sprake van te zijn.
Algemeen kunnen we concluderen dat de filmtijdschriften de mogelijkheid bieden om een publiek debat te voeren over zaken die gemeenschappelijke interesse genieten van de lezers van de filmtijdschriften. Echter, er lijkt sprake van een soort geforceerde publieke sfeer, daar de lezer actief overtuigd wordt deel te nemen aan het debat.
David M. Barlow en Brett Mills, Reading Media Theory. Thinkers, Approaches, Contexts (Harlow: Pearson Longman, 2008). Geschiedenis van het medialandschap, Power Point hoorcollege 1, docent A. Van der Velden. ( Universiteit Utrecht, 2014) Orgeron, Marsha. You Are Invited to Participate: Interactive Fandom in the Age of the Movie Magazine. Journal of Film and Video 61, no. 3 (2009): 3-23.