De afgelopen jaren zijn Joden vertrokken uit Europa om zich te vestigen in Isral.

Omdat
zij zich in Europa niet meer veilig voelen, of, om het beleefd en omfloerst te zeggen,
omdat zij in Europa geen toekomst zien voor zichzelf en hun kinderen. Dit is een
historisch feit waaraan de Europese pers en het Europese publiek grotendeels
schouderophalend voorbij gaat. Hoe belangrijk is dit historische feit? Is dit de vooravond
van een omwenteling zonder weerga? Zonder weerga? Wel, de vorige omwenteling
waarin Europa zich van de Joden afkeerde ligt slechts tachtig jaar achter ons.
Betekent deze omwenteling ten diepste inderdaad dat Europa zich afkeert van zijn
Joden? Dat Europa het niet belangrijk vindt voor zijn Joodse burgers een toekomst te
bieden?

Dit feit moet gedocumenteerd worden in een documentaire die de naam documentaire
werkelijk verdiend: het tonen van een historisch feit. Dit kan heel gemakkelijk. Wat moet
gebeuren is dat een filmploeg in Isral opnamen maakt met Joden die recent zijn
vertrokken en vastlegt wat de motieven waren voor dit vertrek.

Nadere motivatie om mijn persoonlijke betrokkenheid te tonen:

De brief die Mohammed Bouyerie met een groot mes vast stak in de borst van Theo van
Gogh, stond vol met de meest afschuwelijke antisemitische teksten. Als op die dag
koningin Beatrix had besloten om vanwege deze teksten een synagoge te bezoeken om
zo de onvoorwaardelijke steun aan de Nederlandse Joden uit te spreken, zouden we nu
in een ander land leven. Beatrix en de Nederlandse politiek besloten tot een ander
bezoek, aan een Marokkaans jongerencentrum. Niemand leek zich te bekommeren om
de Joden. Werden de Nederlandse Joden vergeten? Was het een offer?

Nergens in de Nederlandse pers verscheen een artikel met de suggestie dat de bedreigde
Joden hadden moeten worden bezocht. Dit enkele feit zegt alles.

Mijn vader was een jonge twintiger toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. In
Amsterdam was hij getuige van het wegvoeren van de Joden. Hij deed niets. Hij heeft
zich zijn hele leven diep geschaamd over zijn wegkijken, zijn niet-handelen.

Tijdens de Zesdaagse Oorlog hingen in onze tuin twee grote handdoeken te drogen
waarop in blauwe letters tegen een witte achtergrond te lezen stond: Nederland helpt
Isral. We waren hier enorm trots op. Er was niemand die niet vierkant achter Isral
stond. Een medisch specialist in onze omgeving reisde naar Isral om daar als
vrijwilliger te helpen.

Vanaf eind Zestiger Jaren tot nu heeft zich een totale verandering van denken
voltrokken. Wat begin Zestiger Jaren als laag antisemitisme zou zijn afgewezen is nu
dagelijkse kost in de uitingen van Nederlandse politici als ex premier van Agt, Hans van
de Broek, Frans Andriessen, en Anja Meulenbelt enzovoorts, enzoverder.

Overal waar de Joden het goed hebben, heeft iedereen het goed, hield mijn vader mij
voor. Hij zou zijn ogen deze dagen niet hebben kunnen geloven.

Wie had ooit gedacht dat een Nederlandse priester in een zeer goed bekeken
discussieprogramma zou zeggen dat de Isralische check points hem aan het Derde Rijk
deden denken en dat deze uitspraak gewoon geslikt werd alsof het een wijze en nuttige
en interessante toevoeging was aan de discussie?

Wie had ooit kunnen denken dat het optreden van Westerse legers tegen terroristen in
het gebied van Irak zou worden toegejuicht waar exact het zelfde optreden van Isral,
enkele maanden daarvoor, sterk werd veroordeeld en zelfs werd benoemd als zijnde
massamoord? Waar nota bene het Isralisch optreden aantoonbaar voorzichtiger was.
Hoe kan het dat de journalist die dit schrijft niet wakker schrikt van zijn inconsistentie?
Hoe kan het dat de lezers de redactie hier niet massaal op wijzen?

Wie had ooit gedacht dat (afgeleiden van) neonazistische antisemitische theorien hun
weg zouden vinden naar Nederlandse universiteiten waar ze verdere verspreiding en
steun vinden bij hoogleraren en professoren? Opvattingen die als centraal punt poneren
dat de Joden geweldige invloed hebben op de Amerikaanse regering, de internationale
pers, het internationale bedrijfsleven enzovoorts. Was het maar waar verzucht ik dan
maar daarmee stop je de hausse aan kwaadsprekerij niet. En de kwaadsprekerij is
gevaarlijk want hij ondergraaft de solidariteit met de Joden die essentieel is voor ons
eigen behoud.
Wie had ooit gedacht dat Joodse instellingen in Nederland zwaar beveiligd zouden
moeten worden? En dat het publiek dit als heel gewoon en vanzelfsprekend zou gaan
zien? En dat de Joden zelf voor de kosten van deze beveiliging zouden moeten opdraaien
waar in diezelfde tijd Amsterdamse moskeen vlot een subsidie kregen van 100.000
Euro om via een (kennelijk nog al dure) website aan de Amsterdammers uit te leggen
dat de Islam helemaal niet eng of bedreigend is? Zijn de Joden al aan een dergelijke
subsidie toe?

De Amsterdamse burgemeester van der Laan heeft dit beveiligingsbeleid gewijzigd,
begrijp ik, maar het is nog altijd niet zo dat de Gemeente Amsterdam alle kosten van
beveiliging op zich neemt. Waar het toch de allereerste taak van een gemeenschap is om
al zijn leden veiligheid te bieden. Hoe kan het dat wij dit allemaal accepteren?

Wie had ooit gedacht dat in Nederland spreekkoren zouden klinken als Hamas, Hamas,
Joden aan het gas? En dat de politie daar dan een beetje glazig bij toe staat te kijken. Of
het heel recente Fuck de Thora of het openlijk bezingen van mensen die massamoord
op Joden in alle openheid bepleiten als helden? En dat leden van onze Tweede Kamer
zich blijmoedig in het gezelschap van zulke schreeuwers zouden begeven?

Wie had ooit gedacht dat Nederlandse journalisten zouden spreken van Isralische
mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden zonder een flinter bewijs te verlangen
voor deze beschuldigingen? Dat zij met het grootste gemak meedoen aan antisemitisch
straattheater waar het bedrog duimendik bovenop ligt?

De gretigheid waarmee de beschuldigingen worden omarmd is tekenend.

Deze doodmakkelijke acceptatie van beschuldigingen aan het adres van Joden zijn de
kern van het raadsel. Wat is de aantrekkingskracht hiervan? Waarom worden
beschuldigingen tegen Joden vrijwel blind geaccepteerd en enthousiast doorgegeven?


Worden de Joden van Europe geofferd? Kan de stem van de redelijkheid, van de
uiteenzetting, van de verstandige verklaring, dit tij keren of zijn er krachten in het spel
die zich aan het rationele onttrekken?

Europese Joden vertrekken naar Isral, omdat zij het in Europa te gevaarlijk vinden. In
de pers wordt breed beweerd dat het oplaaiend antisemitisme een gevolg is van het
oplaaiend conflict tussen Joden en Arabieren in het Midden Oosten. Maar dat is niet
waar. Want de lezing van het conflict waarin Isral van alles de schuld krijgt is bezijden
de waarheid. Een sterk recent staaltje van deze volkomen vervalste lezing bood het
recente Russell Tribunal in Londen LINK.

De gretigheid waarmee de vervalste lezing van de ontstaansgeschiedenis van Isral
wordt omarmd, juist onder Europese academici, voorname vertegenwoordigers van de
pers en politici, moet een reden hebben. Er moet een verklaring voor bestaan. Hoe luidt
deze verklaring?

Om dat te ontdekken zijn we van plan in de eerste plaats gesprekken op te nemen met
recent uit Nederland vertrokken Joden. Wat waren hun beweegredenen, wat hebben zij
hier mee gemaakt dat hen deed besluiten te vertrekken? Vervolgens willen we
gesprekken filmen met nog in Nederland verblijvende Joden die de dreiging voelen, die
bijvoorbeeld besluiten hun kinderen niet meer met een busje naar de Joodse school te
laten brengen omdat een busje vol Joodse kinderen een te aantrekkelijk doelwit is voor
terroristen. Tenslotte willen we gesprekken filmen met genoemde vertegenwoordigers
van de Nederlandse politieke en culturele elite die zich zo gemakkelijk laten winnen
voor een vervalste lezing van de recente geschiedenis. Mogelijk omdat ze van de oudere
geschiedenis niets weten.







Aantekeningen:

Manfred Gerstenfeld, Melanie Phillips enz

Margalith Kleijwegt enz (wie zijn de anderen?)

Dries van Agt, Anja Meulenbelt, Frans Andriessen, Hans van den Broek enz

Rights Forum

EAJG ?

Jose van Leeuwen

Verslaggever Landje pik van NOS Journaal

Monique van Hoogstraten

Russell Tribunal
Nederlandse deelnemers daaraan

NGOs vooral ook Nederlandse die veel geld steken in het alsmaar weer verzinnen van
nieuwe valse beschuldigingen
________________________________________________________________________________________________
Opinie Isral 64: EU richtlijn tegen Joodse nederzettingen:
http://mijn-kijk-op.infonu.nl/mens-en-samenleving/117385-opinie-israel-64-eu-
richtlijn-tegen-joodse-nederzettingen.html

______________________________________________________________________________________________
Isral en Europa
Door: Franklin ter Horst. (Aangemaakt: juni 2000) (Laatste bewerking:
19 februari 2014)

http://www.franklinterhorst.nl/Israel%20en%20Europa.htm


Protest van Christenen en Joden tegen MO-beleid EU
Maandag, 24 Maart 2014 15:11


http://israeltoday.nl/headlines/9-nederlands/4128-protest-van-christenen-en-joden-
tegen-mo-beleid-eu

Anti-Isralische trein van de Europese Unie tegen de Joodse Staat
dendert gezwind verder
http://brabosh.com/2014/04/19/pqpct-vku/


Joden weg uit Zweden op de vlucht voor antisemitisme en vervolging
http://brabosh.com/2010/03/13/joden-weg-uit-zweden-op-de-vlucht-voor-
antisemitisme-en-vervolging/
'Joodse gezinnen vluchten Nederland uit'
http://m.spitsnieuws.nl/binnenland/2014/08/joodse-gezinnen-vluchten-nederland-uit



Nederland 2014: we zijn liever antisemiet dan islamofoob
'De oorverdovende stilte van de 'dit nooit meer'brigade'

Dieuwertje Kuijpers: 28-07-2014 18:53 uur


http://politiek.thepostonline.nl/column/nederland-2014-zijn-liever-antisemiet-dan-
islamofoob/

_____________________________________________________________________________________________