K
Met een eigen Stadsdeelkunstmuseum
unst is als de
Here God zelf
Kunst is de enig mogelijke vervanger voor
het geloof in God. Alleen kunst is als de
Here God zelf: Je ziet het niet, maar toch is
het er. Zoals het werk van Damien Hirst. Het
wordt het gezien als één van de belangrijk-
ste aankopen van ex-Stedelijk Museumdi-
recteur Rudi Fuchs. Dit is dan ook Kunst van
het allerhoogste niveau, dat in 1998 voor
slecht enkele tonnen kon worden aange-
schaft. En een prominente plaats kreeg in de
overzichtstentoonstelling bij Fuchs afscheid.
Als je niet in kunst geloofd is het gewoon
een grote glazen bak met ziekenhuisafval.
Je bent hopeloos ouderwets als je Rem-
brandt of Michelangelo nog kunst vindt.
Knap vakmanschap, zeker, maar het is geen
kunst. De heren Van Rijn en Buonarroti
zagen zichzelf ook niet als kunstenaar. Het
waren hardwerkende vakbekwame schilders
en beeldhouwers. Ook het werk van de do-
mineeszoon Vincent van Gogh was in eerste
instantie geen kunst. Tijdens zijn leven was
er niemand in de kunstwereld die zijn ge-
schilder de status 'kunst' verleende. Het
werd als therapeutisch werk van een aan ze-
nuwinzinkingen lijdende patiënt beschouwd.
Pas later werd hij door mensen met verstand
van kunst tot één van de grote schilders
van de 19de eeuw verheven.
Wat tegenwoordig kunst is werd door de fi-
losoof George Dickie in 1974 bepaald: Kunst
is iets waaraan iemand die handelt namens
de kunstwereld de status kunst toekent.
Chris Dercon, directeur Boijmans van Beu-
ningen, Rotterdam zei het nog duidelijker:
een kunstvoorwerp ontstaat wanneer de
kunstenaar zegt dat het kunst is, en het
functioneert als kunstvoorwerp omdat het
ding zich in een museum bevindt.
Kunst verschilt dus in niets van een pauselijk
dogma. Net als in het geloof kent ook de
kunstwereld een puur mechanische, autori-
taire en collectivistische opvatting over
kunst. Om deze Nieuwe Kunstkleren van de
Keizer wat gewichtigheid te geven tegen-
over domme burgers die geen verstand van
kunst hadden, heeft men The Institutional
Theory of Art bedacht. Die rechtvaardigde
dat kunst-autoriteiten iets om kunnen tove-
ren tot kunst. Daarom wordt in de musea
voor hedendaagse kunst vaak vuilnis en ge-
ëxposeerd. Daarom kocht het Stedelijk Mu-
seum een grote glazen bak met ziekenhui-
safval. Natuurlijk hadden ze ook zelf een
bak met rommel kunnen vullen. Maar dan
was het geen kunst geweest. Als de paus
zegt dat iets zus of zo is, dan moet je dat
geloven, want de paus is onfeilbaar. Als de
paus zegt dat Maria ten hemel is opgeno-
men, dan is dat zo. Punt uit. Als een kunst-
paus als Rudi Fuchs vaststelt dat iets kunst
is, dan is het kunst. En net als in geloofsza-
ken mag de politiek en overheid dan ook
geen beoordelaar zijn van kunst.
wordt Westerpark toonaangevend in
Europa en de wereld
Rotterdam kocht voor maar 280.000 euro (exclusief sokkel) dit toonaangevende kunst-
werk. De zes meter hoge kerstman met een anusdildo in zijn hand zou ook in het
Westerpark niet misstaan.
Dat werd duidelijk toen het Rotterdamse
Raadslid Arthur Vlaardingerbroek (Christen-
Unie/SGP) inhoudelijk bezwaar uitte over
een zes meter hoog kunstwerk dat zijn ge-
meente voor 280.000 euro, exclusief sokkel
kocht. Raadslid Vlaardingerbroek gruwde
van het beeld, een kerstman met in zijn
hand een anusdildo, een zogenaamde butt-
plug. Maar ‘als je je als politicus inhoudelijk
bemoeit met kunst, word je zowat voor nazi
uitgemaakt’.
De overheid subsidieert alleen zaken waar-
van kunstkenners hebben bepaald dat het
kunst is. Net als in geloofszaken is verdere
discussie daarmee bij voorbaat onmogelijk.
Dat begrijpt ook de overheid. Daarom spen-
functie en werking valt de kwaliteit van de
hedendaagse kunst eerder contextueel dan
intrinsiek vast te stellen. Kunst is godsdienst
geworden. Als je maar gelooft dat het kunst
is. Dat is al zo sinds dat Marcel Duchamp in
1917 een pisbak als kunstwerk inzond naar
een groepstentoonstelling in New York.
Door voortschrijdend kunstinzicht zal het
niet moeilijk zijn het Westerparkmuseum te
vullen met schitterende bakken slachtafval,
zakken artistiek stront, roestende stalen pla-
ten, esthetisch tentoongestelde gevulde
condooms, ingelijste gebruikte maandver-
banden. Helaas zullen de grote monotone
doeken van de Amerikaan Barnett Newman
"Who is Afraid of Red, Yellow and Blue"
vooralsnog iets te hoog gegrepen (en te
duur) zijn voor het Stadsdeelkunstmuseum.
Vooralsnog zullen we tevreden moeten zijn
met "kunst" van het genre waar de bewo-
ners van de nieuwbouwwijk Milligen aan de
Plas in Zwolle mee werden verrast. Natuur-
lijk, voor een subsidie van 138.000 euro
mochten ze niet al te veel verwachten, maar
ze kregen wel waar voor hun geld! Het
kunstwerk bestond uit een afgesloten tent
waarin een kunstenaar in maandenlang zou
hebben gewerkt. Dat kunstwerk bleek bij de
onthulling niet te bestaan. Dat was precies
de bedoeling van de Nederlandse kunstena-
res. De tent en de verwachting dat daar iets
in gemaakt zou worden bleek de kunst te
zijn geweest. Dit wordt 'conceptuele kunst'
genoemd. Het mooie van kunst is niet alleen
dat alles kunst kan zijn, maar dat ook letter-
lijk helemaal niets ook kunst kan zijn. Ideaal
dus om het Stadsdeelkunstmuseum Wester-
park mee te vullen!
Amsterdamse
Kunstjesraad
De Amsterdamse Kunstraad adviseert
over het verdelen van de gelden uit het
Amsterdamse Kunstenplan, en hanteert
zogenaamde 'artistiek inhoudelijke crite-
ria.' Ze zwammen over 'hoge cultuur' die
een stimulans moet geven aan de 'lage
deert ze ongezien aan kunst. Omdat Stede- cultuur'. Deze elitaire sukkels, adviseerde
lijk Museum aan het Museumplein meer de ondersteuning voor Roots Open Air te
ruimte nodig had om hun bakken met ar- beëindigen. De Kunstkakkers vinden dat
tistiek ziekenhuisafval en voordelig aange- het enige Amsterdamse muziekfestival
schafte meesterwerken van Karel Appel op dat een actieve culturele uitwisseling
waardige wijze tentoon te kunnen stellen, waarmaakt 'geen artistieke meerwaarde'
ging de Amsterdamse Gemeenteraad ak- zou hebben. Alsof die bakken met zie-
koord met een budget geraamd op ruim 61 kenhuisafval in het Stedelijk Museum of
miljoen euro voor nieuwbouw en renovatie. het gekras en gepiep van Peter Schat c.s.
Dit natuurlijk buiten de jaarlijkse 10 miljoen wel 'kunst' zou zijn, Dat het Concertge-
gemeentesubsidie die het museum al ont- bouworkest naast de vele miljoenen ook
vangt. nog eens een half miljoen extra krijgt, is
dan ook volslagen onbegrijpelijk. Hoogste
De denktrant van de Nederlandse kunst- tijd om eens te onderzoeken waarom dit
maffia over de hedendaagse kunst is dat soort imbecielen in de Kunstraad zitten.
kunst context is. In het Vooradvies Raad We roepen iedereen op om via
voor Cultuur 2005-2008 heette het: Door www.amsterdamroots.nl deel te nemen
de veranderende invulling van intentie, aan de Red Roots Open Air actie.