Professional Documents
Culture Documents
Het Idee Van Het Leven
Het Idee Van Het Leven
Aan de overkant van de straat zie ik vooral speelhallen. De verschillende spellen verschijnen
groot op de gevels van de panden. De lichten flikkeren je tegemoet en willen allemaal zeggen
dat je daar je geld moet uitgeven.
De racebaan van Future Games lijkt me naar binnen te trekken en ik lijk steeds sneller te gaan
lopen als ik me naar de ingang begeef. De racebaan op de voorkant van de zaak heeft me het
verlangen gegeven om eens flink te scheuren in een mega vette racewagen.
Ik loop naar binnen en koop wat munten zodat ik een racewagen in kan springen en ik loop
naar achter toe waar de spellen staan die je haren pas echt rechtop doen staan.
Vooraan worden de spellen geplaatst met de minste kwaliteit, als je dan daar je geld al hebt
uitgegeven dan koop je zeker meer munten om de spellen die achterin staan nog te spelen.
Ik loop dus helemaal door naar achter en zie 10 F1 wagens op een rij staan. Ik spring snel in 1
van de twee rode Formule 1 wagens en test het gas alvast, als ik de koppeling los laat en de
eerste keer op het gas druk gromt hij alsof hij wil zeggen: Ik race deze baan en jouw aan gort.
Ik stop het muntje in het stuur en rijdt de rode wagen langzaam naar de startplaats.
De F1 wagens brullen hard en staan te wachten tot de lichten op groen springen.
Als dit gebeurt druk ik het gas zo hard in dat ik eerst begin te slippen, meteen laat ik het gas
los en geef gas bij waardoor ik met enorme snelheid de baan vooruit schiet.
Ik weet mijn derde startpositie te behouden als ik op de eerste bocht afvlieg en ik zie dat de
blauwe wagen voor me de andere rode in probeert te halen aan de buitenkant van de bocht. Ik
zie een klein gaatje aan de binnenkant achter mijn ploeggenoot en zie dat de blauwe het nooit
gaat redden om de andere rode in te halen.
Ik duik het gat in achter de rode maar op dat moment word ik van achter aangetikt.
Ik weet de macht over het stuur net te behouden zodat ik niet aan de rechterkant van de baan
eraf vlieg maar het lukt me net niet om de wagen helemaal recht te houden en als ik iets teveel
naar links schiet knal ik tegen de blauwe wagen aan. Ik word hard tegen de zijkant van mijn
wagen aangedrukt en ik schiet dwars over de weg waardoor de witte wagen achter me vol
mijn zijkant invliegt. Ik begin rond te draaien en vlieg met grote snelheid tegen de railling op
aan de linkerkant van de weg en de witte die mijn vol raakt vliegt rechts de grindbak in.
Alles gebeurt zo snel dat ik het me bijna niet besef. Ik krijg een harde schok van achter omdat
een amper witte volgespoten reclamewagen hard mijn wagen invliegt en snel druk ik in een
reflex op stop.
Ik zit te trillen achter mijn computer. Mijn handen hebben de joystick zo stevig vast dat mijn
vingers rood beginnen te worden. Ik voel het zweet mijn aders uitspuiten en mijn hele lichaam
is kleddernat geworden. Ik voel ontzettend klam aan en ben toch geschrokken.
Ik kijk even van het scherm weg en zie mezelf, ik zie dat mijn vel steeds dichter bij mijn
botten komt. Ik heb nog niet eens gegeten, denk ik.
Ik log even uit, mijn leven was ook alweer op, straks maar even bijvullen maar ik kom nu zelf
ook wat energie tekort. Ik gooi een pizzaatje in de oven en zie dat het ook alweer 16:34 is, de
Ik kijk naar boven en zie sommige karretjes heen en weer stuiteren alsof ze in het grote schip
zitten. Sommige draaien zo snel rond dat je er al misselijk van wordt als je er alleen naar kijkt.
Ik zou horendol worden van dat gedraai op mijn scherm. Ik laat mijn karretje fijn stil staan en
als ik gezien heb waar ik heen wil gaan glijd ik wel even naar beneden.
Het rat begint te draaien en ik hoor hard gekraak zodat het je altijd laat afvragen of dit
kermistoestel wel goed nagekeken zijn. Ze doen er echt alles aan om virtuality zo echt
mogelijk te laten lijken. Altijd als ik een kermisattractie op gang hoor komen ben ik bang dat
dit keer hij het niet zal houden. Maar daar heb ik nu geen last meer van. Toen ze de
werkelijkheid gingen versterken hebben ze nog meer gekraak en scharnierbewegingen
toegevoegd maar het effect daarvan is afgenomen van een kleine tot een minimale knipperring
in mijn ogen.
Het rat begint langzaam te draaien en ik zal straks in de mogelijkheid zijn om over een groot
gedeelte van Virtuality heen te kijken.
In dit reuzenrat heb ik nooit gezeten. Normaal als ik over Virtuality heen wil kijken ga ik op
de bergen zitten aan de noordzijde waar je aan de ene kant over een druk bezochte deel van
virtuality kan kijken en aan de andere kant van de bergen over een enorm uitgestrekt
natuurgebied. Daar is de schoonheid die vroeger in de natuur aanwezig was op een zo
realistisch mogelijke manier nagebootst. Prachtige watervallen en uitgestrekte weilanden waar
dieren staan te grazen versieren de omgeving. Je ziet magnifieke bergen en kabbelende
beekjes die het hele landschap doorkruisen. Als je daar over het landschap kijkt zie pas echte
schoonheid en als je bijna niet meer verder kunt kijken zie je een enorme oceaan opdoemen
uit de duinen die zo ver als je oog reikt de omgeving verrijkt.
Maar ik ben nu hier en als het reuzenrat redelijk op gang komt ben ik al aardig in de
mogelijkheid om deze omgeving ook van grotere hoogte te bekijken. Ik kan al bijna het einde
van de kermis zien. Naast het reuzenrat staat een funhouse waar ik naar binnen kan kijken
omdat het glazen dak mij de activiteiten wil laten zien die hier aanwezig zijn. Ik zie mensen
stuntelen om een bewegende vloer over te komen. Ze rollen over elkaar heen terug naar het
begin van de vloer en moeten weer helemaal opnieuw beginnen. Vanuit daar kom je in een
ronddraaiende tol. Wanneer je deze door weet te komen kom je in een van de glijbanen die als
je pech hebt je weer op de vorige verdieping afzet. Als het je lukt om in de juiste glijbaan te
belanden glijd je naar beneden en kun je meteen plaatsnemen in een botsautootje want de
glijbaan zet je precies af voor twee enorme botsautobanen. Een met hindernissen en een
gewoon simpel rammen, of je gaat gewoon de hoek om het funhouse weer naar binnen.
Als ik verder over de kermis kijk zie ik naast de botsautos een enorme waterbaan die mij
weer belet het meeste van de kermis te zien. De wildwaterbaan trekt je omhoog en laat je met
een enorme snelheid bijna recht naar beneden vallen en zo kom je met een enorme smak op
het water terecht. Het houten karretje verandert in een rond karretje met luchtkussens aan de
zijkant en laat je onder enorme watervallen en fonteinen doorvaren. Als je de baan afglijdt
bots je de hele tijd tegen de railling aan waardoor er van alle kanten water het wagentje
binnen vliegt. Al botsend vaar je langs een enorme rotswand en als van de andere kant een
krokodil je wagentje probeert binnen te komen verandert het wagentje weer in een houten
karretje waarna je weer naar boven wordt getrokken om weer met een enorme snelheid een
waterbaan met een enorme hobbel af te glijden. Je schiet als je over de bobbel heen vliegt
door de lucht en komt met een enorme knal weer op de waterglijbaan terecht waardoor het
water je tegemoet spat waarna je jouw reis vervolgt en de rest van de baan afglijdt om in een
grote waterbak te belanden.
Ik kan nu de gehele kermis zien en als ik hoger in het reuzenrat kom kan ik ook de rest van de
omgeving bekijken.
Achter de kermis zie ik veel terrasjes, clubs en caf s.
Veel mensen zitten lekker op een terrasje zichzelf aan andere te laten zien. Ze zitten daar er
van bewust dat iedereen naar iedereen kijkt. Ze weten dat ze door iedereen die daar aanwezig
is even zijn gekeurd. Iedereen zit er ook om zich te laten bekijken en iedereen kijkt ook.
Iedereen kijkt even onopvallend of de meid die net het terras op komt lopen oogcontact wil
maken.
De restaurants zijn ook altijd druk daar in viruality het leven ook energie kost en je die weer
bij moet vullen door te eten. Zo kost het bijna altijd geld als jij in virtuality bent, zodra jij
inlogt begin je energie te verbruiken die je moet blijven bijvullen. Iedereen krijgt een
standaardpakket voor in viratuality maar de meeste mensen bevinden zich hier zoveel dat ze
daar nooit genoeg aan hebben. Maar de restaurantjes zijn niet alleen eetgelegenheden maar
ook ontmoetingsplaatsen, net als de rest van het uitgaanscentrum waar de clubs en
discotheken zijn gevestigd.
De meeste clubs zijn 24 uur open. Achter de clubs zie ik langzaam de rode lichten aan de
horizon verschijnen. Ik zie seksclubs, nachtclubs, naaktclubs, dansclubs, stripclubs, en alle
andere soorten clubs die met de vrouwen van lichte zeden te maken hebben. Als ik hoger in
het reuzenrat kom worden het er alleen maar meer. Het erotische leven bedekt bijna de hele
horizon. Overal waar ik kijk zie ik lichten die naakte vrouwen aan de horizon doen
verschijnen. In de wolken zie ik paaldanseressen sierlijk hun palen afglijden en vrouwen met
sexy lingerie die je hun kamertje binnen willen knipogen. Als ik bijna boven ben zie ik dat
bijna alles dat ik kan zien met seks te maken heeft.
Als ik over de horizon kijk zie ik de kermis, winkels, gokhallen, de clubs en restaurants en
dan alleen maar seks.
In het begin onschuldige nachtclubs met paaldanseressen en stripclubs. Maar hoe verder je je
binnen dat leven gaat bevinden hoe extremer en obscuurder het gaat worden. Als ik bovenaan
het reuzenrat kom draai ik mezelf helemaal rond en verbaas me over de grote van het gebied.
Ik kan het einde ook onmogelijk zien. Maar dat komt ook omdat het oneindig is. De horizon
vaagt weg alsof we ons op een ronde bol bevinden en er is geen plaatsgebrek want tussen elk
stukje ruimte kan een nieuw stukje ruimte geplaatst worden. Het raakt nooit vol want je kunt
op elke plek de ruimte creren die je wilt creren.
Als ik om me heen kijk zie ik overal felle lichten van reclames mijn horizon doorschieten.
De wolken krijgen de vormen van colaflesjes en chocoladerepen. Overal waar de mensen zich
veel begeven is veel reclame, het is onvermijdelijk als je benvloed gratis wil en zo indirect
toch betaald. Ik ben er aan gewend en sommige ben ik zelfs leuk gaan vinden, en in de
wolken verschijnt nu een ontzettend mooie meid met sexy lingerie die je eigenlijk alleen maar
zegt dat je meer geld moet uitgeven.
Ik wil niet verlijd worden en kijk als het reuzenrad zich langzaam weer naar beneden begeeft
naar de rest van virtuality.
Als ik naar de andere kant kijk lijkt het wel een kopie van de ene, het westen en het oosten
zijn gewoon bijna identiek.
Ik zie aan de horizon alleen maar lichte zede lichten. Het is er altijd druk maar tegen de
avonduren begint het daar echt te leven en gaat het door tot diep in de nacht.
Het seksleven loopt langzaam over in de rest van het nachtleven. Tussen de striptenten
verschijnen de eerste clubs en discotheken die weer overlopen in cafs en restaurantjes.
Dan kom je langzaam bij het midden van het centrum aan. In de buitenste ring zijn veel
theaters, bioscopen en gokhallen te vinden en dan komen de winkels in mijn zicht.
Hier sloven de merken zich uit om als mooiste en beste voor de dag te komen. Het meeste
geld dat een bedrijf omzet wordt ondertussen in reclame gestoken om met het beste image
naar buiten te komen. Het product met de meeste status kun je het duurst verkopen in de
grootste hoeveelheden. De reclames zijn ontzettend belangrijk en vet.
Er lopen snoepjes door de lucht die grapjes met elkaar uithalen zoals gommyberen die met
banaantjes en kersjes jongleren. Als ik kijk waar de lichten vandaan komen zie ik een
knalroze gebouw dat telkens in een ander snoepje veranderd.
Mijn zicht zakt samen met het reuzenrat verder af terwijl mijn oog valt op de caf s,
restaurants en eetkraampjes die zich in een ring bevinden om het midden van virtuality.
Precies in het midden bevinden zich twee pleinen. Ik zweef boven het grootste plein en kijk
tegen een ander reusachtig plein aan waar nu een rommelmarkt bezig is. Hier kunnen mensen
hun oude goederen dumpen en kijken of ze er spullen die voor ander nutteloos zijn voor terug
kunnen krijgen. Iedereen kan hier gewoon alles verkopen dat hij kwijt wil. Elk gebruiks- en
genotsmiddel voor de echte wereld maar je kunt hier ook alles kopen en verkopen voor
virtiuality.
Maar ik weet nog steeds niet wat ik nog allemaal ga doen als ik rondjes draai in mijn
gedachten en in het reuzenrad. Ik heb voor drie ronden betaald. Ik dacht wel genoeg te hebben
aan 2,5 ronden om te beslissen wat ik wil gaan doen en zou dan naar beneden glijden. Maar ik
heb alles al een keer gedaan. Ik heb alles al een keer gezien. Ik heb alles ervaren en mijn
grenzen verlegt, zover dat ik er van schrok en mezelf ging afvragen of er wel grenzen waren.
Als je telkens je grenzen verlegt dan bereik je nooit je grens want altijd voordat ik mijn grens
bereikte had was hij alweer verlegd. Ik heb alles gedaan, zoveel dat ik bijna bang werd van
mezelf. Als je alles al eens gedaan hebt ga je nieuwe dingen zoeken, en nieuwe dingen, en
nieuwe. Ik kon mijn lusten niet meer stillen met de reguliere behoeften die mensen hebben.
Ik deed alles wat ik me maar kon bedenken. Ging feesten af, zoop me rot, ging op survival en
klom bergen die ik afklom, aftokkelde of afsprong.
Het heeft geen zin om jezelf op die manier te bevredigen want de bevrediging is maar van
korte duur. Je grenzen moeten weer verlegd worden en dit had ik tot in de oneindigheid door
kunnen doen. Ik besloot toen maar mijn lusten en verlangens niet continu te stillen maar uit te
stellen. Als je het genotspunt uitstelt is het uiteindelijke genot groter en ben je minder snel
voldaan. Nu spreid en stel ik mijn stilling van genot een beetje uit, want de verleidingen zijn
vaak groot.
Nu ik toch alles kan krijgen heeft het geen zin om naar iets te verlangen of iets te willen.
Als ik iets wilde deed ik het, at ik het en kocht ik het. In het echt en in virtuality.
Het karretje van het reuzenrat is zich alweer naar boven aan het verplaatsen en mijn zicht op
de omgeving is weer beperkt en ik kijk weer tegen alleen maar kermisattracties aan. Daar de
meeste attracties en gebouwen te hoog zijn zie ik ook weinig van de luchtreclames. Ik heb
geen zin om in een kermisattractie te zitten en hoop dat er niemand instapt zodat ik weer snel
bovenaan het rad kom. De suikerspinnen, nootjes, botsautos en vliegtuigjes vliegen me om
de oren tot ze bijna ergerlijk zijn en ik besluit alle attracties voor de doelgroep 12 jaar en
jonger uit te zetten. Gelukkig krijg je de mogelijkheid om producten en attracties die niet
binnen je profiel vallen uit zetten. Minderjarigen hebben ook helemaal niet de mogelijkheid
om de reclames te zien voor volwassen gelegenheden en kunnen daar dan ook zeker niet naar
binnen. Ik word als ik de reclames voor de allerjongste uitzet nog steeds omringd door de
meeste reclames die er net ook waren maar ben er ondertussen toch wel aan gewend.
Als het meeste gratis is moet je het schaap ook niet in de bek schijten.
Het rat is al zover gevorderd dat ik weer zicht heb over de gehele kermis en ik kan bijna elke
luchtreclame weer zien. Ik concentreer me vooral op de gelegenheden die in mijn
gezichtsveld liggen anders wordt ik overrompeld en kan ik niks meer onderscheiden, dan
worden alle lichtjes van virutality weer een geheel en kan ik ze niet onderscheiden en kan ik
met geen mogelijkheid kiezen hoe ik mezelf nu weer ga bezig houden.
Ik kijk maar eens naar de noordkant waar ik vaak zit naar het natuurgebied te staren.
De verschillende natuurgebieden om de kern worden nooit veel veranderd. Die zijn perfect in
hun schoonheid en ook niet druk bezocht. Waar de mensen hun geld uitgeven daar veranderd
er elke dag ontzettend veel. Elke dag moeten de mensen weer op andere manieren vermaakt
worden en elke dag neem virtuality weer andere vormen aan.
Elke dag veranderd de omgeving en is er weer wat anders te doen.
Sommige gelegenheden zijn een zekerheid maar vooral op de kermis en de markt en in de
grote stadions is elke dag iets anders te doen. De caf s, gokhallen, winkels en seksclubs zijn
elke dag wel daar met meestal dezelfde mensen maar de gelegenheden zien er altijd weer
anders uit en hebben altijd weer net andere spellen en dingen te bieden. De straatjes in
virtuality worden elke dag weer net iets verschoven omdat nieuwe ontwerpen weer net niet
passen en zo verandert het leven in virtuality elke dag.
Als ik over de noordkant heenkijk zie ik in eerste instantie ook weer vooral gokhallen, caf s
en theaters opdoemen. Alleen zie ik nu geen enkele seksclub of nachtclub. Waar het oosten en
westen helemaal vol geplant is met nachtclubs en seksclubs en het leven in volle gang is zie ik
aan de noordkant de grote markt waar helemaal niks te doen is.
Er hangt een grote flyer voor morgenavond boven de grote markt. Een groot dansfeest, kom in
het paars schreeuwen alle flyers. Je ziet dat de programmeurs al begonnen zijn te schrijven en
je weet dus dat ze zich veel moeite doen om dit een goed ontwerp te laten worden.
Verder is er nog niet veel te zien. Waarschijnlijk zijn ze cruciale of moeilijke onderdelen eerst
even aan het testen. Ik denk dat ik morgen mijn vrienden eens ga vragen of ze zin hebben om
mee uit te gaan. Ik heb wel zin om weer eens een feestje te bouwen, maar nu even niet.
Naast de markt staan de stadions, daar zijn voetbalwedstrijden bezig maar ik kan net niet zien
wat er speelt omdat de afstand te ver is. Maar ik zie groot het teken van het allerbekendste
sportmerk in de lucht hangen met daaronder het woord soccer. Als ik weer bijna boven aan
het reuzenrat ben draai ik me 180 graden en kijk ik naar het zuiden waar in de verte een
racebaan is aangelegd. Ik krijg wel zin om te racen maar ik bedenk me omdat ik een
dergelijke afgang als net in die F1 wagen op een drukke racebaan wil vermijden. Naast de
racebaan is een groot recreatiegebied met een meer aangelegd en daarnaast staan weer twee
grote stadions waarvan een vandaag een atletiek baan is en de andere een honkbalstadion.
Naast de stadions zie ik reusachtige bergen opdoemen waar ik kleine stipjes naar boven zie
klauteren en naar benden zie stuiteren en daarboven hangt een grote stoere bergbeklimmer in
de lucht.
Daar heb ik zin in, ik ga van die vette berg af abseilen of van de tokkelbaan.
Ik wil al bijna het karretje uitspringen maar ik ben net de top weer gepasseerd en ik moet dus
nog een heel rondje wachten voordat ik van die vette glijbaan af kan glijden.
Waar de stad als ik om me heen kijk zich weer een geheel voor me begint te vormen zie ik dat
ik nu het middelpunt ben en dat alles zich aan alle kanten evenredig verspreid.
De stad is in cirkels opgedeeld en elke cirkel van vermaak wordt opgevolgd door een andere
cirkel van vermaak. Alleen de buitenste randen zijn anders.
Als je vanuit het midden van het centrum naar de zijkant zou lopen kom je aan alle kanten
soortgelijke winkels tegen.
Ik vraag me af of de stad altijd zo rond is en probeer me vorige ontwerpen van de stad te
herinneren. Maar ik bedenk me dat ik eigenlijk nooit op die manier naar virtuality heb
gekeken.
10
Ik heb het altijd als een geheel gezien en als een geheel ervaren.
Ik heb alles gedaan wat in me op kwam en wat ik tot mijn beschikking had en zo ben ik dus
bezig geweest en heb nooit geobserveerd.
Als ik op de heuvels zat om de stad te bewonderen zag ik de stad ook als een geheel.
Ik keek naar alle lichten en alle gebouwen. Toen keek ik naar de stad. Nu kijk ik naar alle
onderdelen binnen een stad.
Ik probeer me vorige werelden van virtuality voor de geest te halen maar het enige wat ik zie
zijn mooie meiden, vette attracties en dure reclames. Alleen maar dingen om mijn lusten te
stillen. Ik ben alleen maar bezig geweest met alles te ervaren.
Ik heb er eigenlijk nooit echt bij nagedacht maar ik wil juist niet denken, ik wil doen.
Ik wil mijn gedachten afleiden. Ik ben bijna weer beneden en krijg weer zin om van die berg
af te abseilen maar ik ga mezelf inhouden en niet beneden in het reuzenrat uitstappen want als
ik de ervaring nog uitstel kan ik er meer van genieten en bovendien kan ik ook nog naar
beneden glijden.
Ik begin toch al langzaam moe te worden van al die knipperende lichtjes in mijn ogen en
bedenk me dat ik straks lekker op de bank ga liggen met een grote fles cola naast me.
Ik heb me vandaag wel weer genoeg bezig gehouden. De dag is ook alweer bijna om en hij is
sneller omgegaan met niets doen dan menig ander drukke dag.
Ik heb vandaag mijn vrienden ook nog niet gesproken. Ik heb ze toch niet echt veel te
vertellen maar ik vraag me wel af wat zij nu aan het doen zijn. Ik kan ze even een berichtje
sturen om te vragen waar ze nu zijn maar ik bedenk me want als ze iets aan het doen zijn en
ze willen dat ik kom dan moet ik ook gaan en misschien heb ik helemaal geen zin in dat wat
ze aan het doen zijn.
Ik wil het ook niet laat maken vandaag en ik heb geen zin om de hele avond in virtuality te
hangen. Ik ga liever met een zak chips voor de buis hangen.
Als ik weer bijna boven ben met het rad probeer ik de stad weer als een geheel te ervaren en
alle reclames en lichten beginnen zich weer door elkaar te begeven. Alle gebouwen vullen
elkaar weer aan en gaan op in hun omgeving. De stad is mooi. Overal staan grote gebouwen
die het hele gezichtsveld beslaan. De lichten schieten van alle plekken omhoog. De kleuren
zijn oogverblindend en de lasers vullen de gehele lucht.
Het lijken mikadostokjes van licht die door elkaar heen schieten maar doordat ze zon
complex gewelf vormen nooit van elkaar af te halen zijn.
Een deel van mijn scherm is gewoon alleen al helemaal belicht door de lichte lichten die
omhoog schieten op mijn scherm, ze zijn niet nodig maar wel mooi. En daar komen de
reclames nog eens boven. Echt de helft van mijn scherm is belicht met reclame.
De wolken nemen schitterende vormen aan al zijn het reclames. De vormen van de wolken
lopen soepel in elkaar over en vormen soms een groot geheel. Die reclame moet wat gekost
hebben denk ik. Ik vergeet bijna op stop te drukken in het reuzenrad maar ik ben nog net op
11
tijd. Anders had ik beneden uit moeten stappen want ik had maar voor drie rondjes betaald en
dan had ik nog niet door het reuzenrad kunnen glijden.
Ik spring uit mijn karretje en zwaai mezelf in een keer in de ronde buis van de glijbaan.
Ik schiet hard de ronde buis naar binnen en als ik op de eerste bocht afschiet maak ik mijn rug
hol waardoor ik nog harder over de glijbaan heen schiet.
Als ik door de bocht vlieg, vlieg ik de zijkanten van de glijbanen omhoog en als ik nog iets
harder was gegaan was ik over de kop gegaan. Nu schiet ik met een vaart weer de glijbaan in
en houd mijn rug dit keer gewoon recht want ben bang dat ik anders bij de volgende bocht zo
hoog de bocht invlieg dat ik tegen het plafon aan zweef en hard op mijn gezicht neer zal
komen waardoor ik weer een hoop leven kwijt zal zijn.
Als ik even in houw lijkt het alsof ik deze bocht met een slakkengang neem terwijl ik toch
nog een behoorlijke snelheid heb. Ik bol mijn rug snel weer, dan maar wat leven kwijt maar
zonder snelheid is er geen reet aan.
Ik begin langzaam weer door de baan te vliegen en houdt mijn rug bol als ik weer op de
volgenden bocht afvlieg. Ik vlieg weer bijna net zo hard door deze bocht heen als door de
eerste en ik vlieg zo hard dat ik een vette adrenaline stootje krijg en een lekkere kick ervaar.
Op mijn scherm schiet ik door een ronde slang en op de zijkanten schieten snel strepen van
licht voorbij die ook weer door mijn snelheid als ze door elkaar lopen verschillende mooie
vormen aannemen. Op mijn scherm schiet ik door een buis van licht die verandert naarmate ik
sneller door de glijbaan heen vlieg en de kleuren die in mij ogen flikkeren laten mij de
snelheid ervaren waarmee ik door de buis heen vlieg.
Mijn rug houd ik nu constant bol waardoor ik met volle snelheid op de volgende bocht
afvlieg. Ik schiet in de bocht helemaal omhoog en wordt hoog in de bocht tegen de wand van
de glijbaan aangedrukt.
Ik vlieg half op mijn kop de bocht door en voel een beetje kippenvel over mijn lichaam.
Ik schiet met enorme snelheid het grote ronde rad uit. Ik zie de karretjes snel onder me
doorschieten en ik wordt het grote luchtkussen ingeschoten. Ik schiet helemaal door tot aan de
achterwand van het luchtkussen die mij pas tot stilstand brengt. Pfoe denk ik als ik op mijn
rug met mijn benen omhoog tegen de wand van het luchtkussen aanlig, dat was nog best vet.
Ik blijf nog even zo liggen met mijn poppetje als ik zelf weer rustig begin te worden.
Ik ben ondertussen ook wel wat gewend.
Als het gevoel van voldoening al weer snel verdwenen is sta ik weer op en bedenk me dat ik
maar eens naar de bergen ga lopen i.p.v. dat ik me erheen laat zappen. Kan ik nog wat ervaren
onderweg en kan ik nog van alles tegenkomen.
Ik begin mijn joystick de kant van de bergen op te sturen en zeg dat ik island in the sun van
weezer moet fluiten waarna ik begin te lopen.
Ik heb mezelf helemaal perfect gemaakt. Als ik inlog kijk ik eerst wat ik die dag weer aan ga
trekken. Ik heb ondertussen een vette collectie kleding.
12
Ik ruil veel, de kleding slijt nooit en ik heb aardig wat verdiend met het handig ruilen van
kledingstukken. Ik heb ook een klein kledingwinkeltje en de vetste spullen houd ik natuurlijk
voor mezelf achter.
De nieuwste en vetste dingen heb ik. De coolste hebbedingetjes en de beste dance-moves heb
ik gekocht of geruild. Ik heb blokjes zonder dat ik er voor hoeft te trainen.
Mijn kapsel verschilt ook vaak. Nu heb ik ze al een tijdje in een staart zitten met dreads.
Ik heb vaker een hanenkam of alles wirwar door elkaar staan. Ik heb een lekker koppie waar
ik al tijden niks meer aan gedaan heb omdat ik bang ben dat als er ook maar iets veranderd dat
ik minder ideaal ben als dat ik nu ben.
Ik heb een paar stoere littekens en piercings verspreid over mijn hele lichaam.
Mijn kruis hangt altijd op mijn knien maar mijn broek zakt nooit af en ik heb er geen riem
voor nodig. Maar ik heb wel een riem en een vette. Een zwart leren met kleine zilveren
puntjes die aan alle kanten uitsteken. Aan de voorkant van de riem heb ik een vette gesp. In
het midden zit een klein ying en yang teken en vanuit dit centrum schieten 6 gouden pijlen
zigzaggend als bliksemflitsen naar buiten.
Ik zie er ontzettend goed uit en heb alle vette moves en bewegingen in mijn opties staan.
Ik ben het mannetje gewoon. Maar ik vraag me ook vaak af wie ik echt ben, de jongen die
achter het scherm zit of de jongen die in het scherm zit. De jongen die ik laat zien of de
jongen die ik niet laat zien? Maar ik krijg koppijn van teveel moeilijke vragen en ik wil mijn
gedachten weer op nul zetten door mezelf bezig te houden. Ik zap me toch maar naar de
bergen want als ik onderweg teveel na kan gaan denken krijg ik alleen maar koppijn.
Ik zap me maar meteen naar boven en zie dat het erg druk is. De rijen mensen staan achter
elkaar te wachten tot ze aan de beurt zijn. Wat een ontmoediging denk ik. Ik heb net zon zin,
kan ik hier staan wachten tot het niet meer leuk is en mijn zin er wel vanaf gaat.
Is hier soms iets gratis vraag ik aan een jongen die met een dik koord om zijn schouders langs
me heen loopt. Ja roept hij, vandaag voor het eerst en de rest van de week, maar vandaag is
alles gratis.
Maar jullie zijn er de hele week vraag ik? Yep zei de knul. Merci, zei ik, dan kom ik morgen
wel terug, die paar centen kan ik ook nog wel missen.
Ja, eigenlijk iedereen wel, zei de jongen, maar als er iets gratis is komen ze eropaf als een
zwerm wespen op de belager van hun honing. Ja, ik zie het zei ik.
De jongen maakt aanstalten om door te lopen. Werk ze nog zei ik. Ja, danke zei de jongen
misschien tot morgen. Ja, is goeie, later zei ik en ik log uit.
Ik had nog niks gedaan maar ik heb nu ook geen zin meer om iets te zoeken.
Ik ga wel lekker op de bank liggen niksen en naar een leuke film kijken.
Ik zie wel wat erop is of anders kijk ik wel iets vets wat al een keer uitgezonden is geweest.
Ik heb toch alle televisie-uitzendingen van alle tijden tot mijn beschikking.
Ik ga met de zapper in de hand, een fles cola en een zak chips op de bank liggen en ik begin
13
alle kanalen af te zappen. Ik zap van domme spelletje naar comedyseries naar realityseries
weer terug naar domme spelletjes maar vind geen enkele goede film.
Ik ga maar even in mijn shared kijken. Dat is mijn gedeelde map op mijn computer waar ik
alles heb instaan waar ik nog niks mee gedaan heb. Ik open mijn map shared en zie dat ik hem
de laatste tijd niet echt bijgehouden heb. Hij staat propvol met films, televisieseries, muziek,
plaatjes en nog van alles dat ik nog niet bekeken en gedownload heb, ik laat ze meestal een
tijdje erin staan zodat alles doorgegeven kan worden en niks uitsterft.
Ik begin te zoeken naar een goede film. Al snel merk ik dat ik tussen deze rotzooi niks kan
vinden en ik maak een map film waar ik even alle films inzet. Als ik de map films open heb ik
een brede selectie van films die ik nog niet gezien heb.
Meteen valt mijn oog op Directions, een psychologische thriller.
Ik weet niet precies waar die over gaat maar ze zeggen dat die vet spannend is dus zet ik hem
snel op en neem een grote slok van de cola en trek de zak chips open. Ik heb er zin in en ik leg
me languit op de bank. Ik ben moe van vandaag en mijn lichaam voelt zwaar aan.
Ik ga hier blijven liggen en ik beweeg niet, denk ik. Ik hoop dat ik niet naar de wc hoef, dan
moet ik alsnog opstaan.
De film begint en ik kan mijn gedachten weer even focussen. De openingsscne begint en ik
word meteen meegenomen in de film. Directions, richtingen. Het zijn de mogelijkheden.
Een meisje zit opgesloten bij haar ouders, ze wordt elke dag misbruikt. Ze had er al een keer
zelf vandoor kunnen gaan maar ze durfde niet. Er waren mensen die elke dag langs kwamen
en sommige daarvan hadden een vermoeden van wat er zich allemaal afspeelde, maar
niemand deed wat. De moeder had haar man vaker gevraagd op te houden waarna ze zelf
misbruikt werd en door de vader verplicht werd samen met hem hun kind te misbruiken.
Directions ging erover wat als? Wat als de moeder harder opgetreden had, wat als de moeder
de autoriteiten had gewaarschuwd, wat als al die mensen die langs kwamen en al die mensen
die een vermoeden hadden er wat aan gedaan hadden, wat als het meisje zelf de moed had
verzameld om te ontsnappen. Al deze mogelijkheden werden uitgewerkt in de film.
Er werden verschillende mogelijkheden in tijd weergegeven als mensen zich anders hadden
opgesteld.
De film was spannend en meeslepend en heb ik hem afgekeken zonder ook maar een hap van
mijn chips te nemen. Met verbazing en mijn mond wijt open heb ik alles bekeken en vraag me
nu zelf af wat als? Maar wat als wat, wat als heb ik nu niks meer aan en het meisje in de film
ook niet, maar wat als zou in de meeste situaties voor het meisje beter afgelopen zijn.
De mensen hadden gewoon wat eraan moeten doen en hadden niet allemaal de ander kant op
moeten kijken. Als ze nu niet allemaal hadden gedaan alsof hun neus bloedde maar eens wat
echte interesse in het meisje hadden getoond maar dat durfde ze niet omdat ze er bang voor
waren dat ze erachter zouden komen dat het inderdaad zo was zoals ze dachten.
Deze film laat je zien dat je sommige gruwelijkheden kunt voorkomen als je er wat aan doet.
14
Ik lig na te denken over het meisje en dat ik haar een van de betere toekomsten had
toegewenst en ik begin me ook te bedenken wat ik moet doen om mijn toekomst beter te
maken.
Maar hoe wil ik het beter maken? Wat wil ik doen dan? Wat wil ik nog ervaren?
Ik weet het niet, ik weet niet wat ik wil en om mijn gedachten te stillen zap ik weer langs de
kanalen en vind een vette film die mijn gedachten weer af kan lijden.
Als de film afgelopen is ben ik kapot.
Ik lig op de bank en wil overeind komen. Het kost me meer kracht als ik dacht en bij de eerste
poging kom ik nog niet eens halverwege waardoor ik weer naar achter val en weer languit op
de bank lig. Ik heb mijn energie voor vandaag verspeeld en als ik met mijn armen mezelf
omhoog trek vraag ik mezelf af waarvan ik dan zo moe geworden ben. Het maakt me ook niet
uit waarvan, dus waarom zou ik erover nadenken.
Tanden poetsen en gewoon in bed gaan liggen en zo val ik meteen in slaap en ga een nacht
tegemoet ga die me vooral weer wat energie zal moeten geven voordat ik morgen mijn bed uit
wil komen.
15
16
De computer wordt ook net wakker: 6:00 goedemorgen, u hebt 4 nieuwe berichten, wilt
u meteen de krant van vanmorgen? Langzaam sta ik op, haast heb ik toch niet.
De ene morgen volgt gewoon de andere morgen op en zo eindigt en begint mijn reis
weer op deze morgen zoals op elke morgen.
Elke morgen sta ik weer vroeg op omdat ik bang ben iets te missen.
Om 6:30 begint de ontbijtshow en de interessantste mensen geven daar hun mening over
de zaken die de vorige dag en vannacht gebeurd zijn. Daar beginnen de gesprekken over
elke morgen op mijn MSN, mijn chatsite en op veel plekken in virtuality. Ik moet het dus
zien anders kan ik niet meepraten.
Nog voordat ik de pus uit mijn ogen wrijf licht het beeldscherm als eerste de kamer op.
Eerst maar even naar de computer toe anders blijft hij me vragen of ik mijn krantje nu
wil. Krant nee berichten, ja. Ik kijk even door mijn inbox maar alweer net niks, nog een
beetje reclame die niet van te voren verwijderd is, het datingbureau met nieuwe matches,
zoals elke morgen en nog niets. Werk, twee aanbiedingen van bedrijven, kan ik online
sprokkelen voor een paar centen.
Eigenlijk ben ik alleen op zoek naar iets dat er toch niet is.
Ik gooi maar weer eens een croissantje en een broodje in de oven. Een eitje pak ik er ook
maar weer bij en ondertussen doe ik even de afwas van gister die nog in de vaatwasser
staat. Ik zet de jam, boter en het zout alvast naast de computer en kijk even snel of ik
ondertussen geen mailtje binnen heb.
Meestal heb ik het geluid uitstaan, dat stoort zo, dan komt er dus een berichtje in beeld;
lekker handig. Jammer; geen berichten.
Dan begint de timer van het water I can get no satisfaction van de rolling stones te spelen
en ik haal mijn eitjes uit het water en zet ze vast op tafel. The end van de doors galmt
daarna door mijn kamer en ik pak mijn broodjes uit het oventje en leg ze naast de eitjes.
The Doors laat ik meestal doorlopen, this is the end, my only friend, the end.
Het einde zal toch wel enige antwoorden opleveren denk ik dan altijd, dat is meestal zo,
in het einde zit het plot en worden alle mogelijkheden gereduceerd tot 1.
De muziekjes op mijn huishoudelijke apparaten kan ik altijd opnieuw uitkiezen maar ik
laat nu alles op hetzelfde staan, ondertussen weet ik welk muziekje waarbij hoort en dat
is ook lekker makkelijk.
Ik sla het eitje open dat altijd precies zo is als ik het hebben wil. Alle eieren zijn op
grootte geselecteerd dus ik heb alle eieren even groot en ze moeten dus allemaal even
lang koken. Na het eitje verorbert te hebben smeer ik de jam op het croissantje waarna ik
al etend tijdens de reclame van de ontbijtshow alle zenders langs begin te zappen.
17
18
Ik klik de link aan en net op dat moment hangt mijn computer weer vast, opnieuw
opstarten maar weer. 13:03:01 terug online. Ik denk: dat red ik nog. Maar helaas,
allemaal weg.
Maar ja, wat moet je er eigenlijk mee. Ik heb hem eigenlijk al gezien door stukjes van tv
en meningen van de elite. Ik probeerde nog extra niet te kijken en zapte altijd als er
stukjes van de film op de telecomputer kwamen.
Ik heb hem dus ook nog niet gedownload.
Heb ik misschien vanavond nog iets te kijken.
Ik moet detachable dan wel nog even downloaden. Ik had hem wel op megagroot scherm
willen zien met extra vet geluid. Ik had hem dan net zo goed meteen kunnen kijken denk
ik gergerd of ik had gewoon kunnen betalen voor het bioscoopkaartje.
Zoeken naar de film denk ik nog als het verdovende beeldscherm me mijn ergernis snel
laat vergeten en ik mij druk begin te maken om een vent in de ontbijtshow die zich druk
maakt dat politici zich wat meer druk moeten maken. Man druktemaker denk ik, wat doe
jij dan, ik ken je niet eens.
Mijn vrienden online vinden hem ook een verhoogd drukgebied die slapende muggen
laat ontploffen en we zappen dus snel naar een ander kanaal om te kijken of dat ons
betere gespreksstof geeft maar ik besef me ondertussen dat we toch weer snel terug
zullen zappen omdat we de rest toch niet willen missen en er toch niets beters op is.
Ik ben op zoek maar weet niet waarnaar.
Overal zoek ik iets nieuws, nieuwe impulsen, iets nieuws en iets leuks om me bezig te
houden. Ik voel dat ik er iets aan kan doen maar ik weet niet wat.
Het moet anders kunnen denk ik, maar ik weet niet hoe.
Het verleden staat vast, maar de toekomst dan ook?
Als ik achter mijn beeldscherm blijf zitten weet ik zeker wat mijn toekomst is.
Wat is er precies gebeurd? Wat maakt het dat alles zo is als het nu is?
Mijn plek in de maatschappij is al een tijd geleden door andere bepaald. Ik heb geen
keuze of invloed gehad in dat verleden dat voor mij kwam maar ik zit er maar mooi mee
opgescheept.
Tijdens mijn kindertijd zijn een relatief kleine groep mensen en een paar bedrijven heel
machtig geworden door de industrile automatisering die zich in een relatief heel korte
periode over de wereld verspreidde.
Bijna alle banen werden ingenomen door machines die niet uitbetaald hoeven te worden.
Het onderhoud van deze machines wordt ook gedaan door machines die weer door
andere machines onderhouden worden.
Alles wat gecontroleerd of vergeleken moet worden kan altijd veel sneller door een
computer gedaan worden. Elke actie die in een regel is te zetten kan door een computer
uitgevoerd en geanalyseerd worden
19
Elke meting kan worden vergeleken en elk gewenst resultaat kan panklaar op het scherm
weergegeven worden.
Zo hoeven er nergens stockvergelijkingen meer gedaan te worden, zo klopt elk
papierwerk van elk bedrijf altijd precies en heeft geen accountant een baan meer en
worden de balansen automatisch ingevuld omdat de transacties via de banken lopen.
De secretaresse is gewoon een computer die alles fielt en scant met ingewikkelde
handschriftanalyses, als er al papierwerk is, en die meestal ook je telefoon beantwoord.
In een software programma kunnen alle verwachten grafieken en toekomstbeelden
ingevoerd worden en de dingen die afwijken kunnen door de computer uitgelicht worden
zodat wij kunnen zien waar het anders gaat dan verwacht. We kunnen alle verwachten
afwijkingen invoeren en van te voren bijsturen door aan deze verwachte mogelijkheden
acties te verbinden zodat als deze plaatsvinden ze direct bijgestuurd kunnen worden.
Zo worden fouten van tevoren opgelost daar bij een opgetreden fout de oplossing meteen
voor handen is. De fouten zijn berekend en geschat door verschillende controlerende
software programmas zodat alles vlekkeloos verloopt.
Zo kun je het verloop van de productie en image van een product bijsturen naar gedrag
van de markt of kun je het gebruiken bij investeringen en uitgaven van een bedrijf.
Het inrichten en ontwerpen van modale bouwwerken gebeurt door software
programmas met de kennis van ontwerpers die alleen boven modaal ontwerpen.
Software programmas bedenken zelfs televisie uitzendingen maar die zijn nooit echt
origineel maar gebaseerd op kijkcijfers en een mengsel van wat er al is.
De grote denkers en de grote programmeurs stopten al hun kennis en regels in algoritme
voor softwareprogrammas die hun kennis in elke baan weerspiegeld en ons nutteloos
maakt.
De geestcomputers, copien van de computers die het gedrag van de originele computers
nabootsen, van de grote internetbedrijven zijn van te voren geprogrammeerd. Zo worden
de fouten van internetsystemen automatisch verwerkt. Voor de simpele fouten zijn vaste
procedures en deze worden afgewerkt door voorgeprogrammeerde computers.
Deze computers nemen de computer van de gebruiker over waardoor veel problemen
zelfs zonder dat de klant ze benoemt verholpen kunnen worden als ze al niet van tevoren
gedetecteerd zijn.
Daar het gebruik voor veel mensen ook duidelijk en simpel is zijn er bijna geen
gebruikersfouten meer en worden deze vaak ook door computers afgehandeld die weer
inschattingsmodellen en filter programmas in hun software hebben. En mochten de
procedures niet werken dan hebben de mensen geluk want dan hebben ze nog een beetje
werk.
Bij bedrijven worden alle binnenkomende mails automatisch gefiled en de
standaardmails die via standaardformulieren worden ingevuld worden standaard
20
gecontroleerd, verwerkt en akties aan verbonden. Zoals het uitbetalen van uitkeringen,
het doen van onderzoeken, opdrachten aan zoekmachines, het doorgeven van informatie,
het regelen van de inventaris, het invullen van de agenda, het overnemen van het werk
van help-desk medewerkers en het plaatsen van bestelling voor de voorraad die hij zelf
bijhoud
Het was niet normaal wat er allemaal mogelijk bleek.
Bijna alles bleek standaard te zijn en alles is in regels uit te drukken
In alle bedrijven bleken ontzettend veel mogelijkheden te liggen om de boel procesmatig
eenvoudig maar algoritmisch ingewikkeld in te richten.
Dingen die gerund moeten worden kunnen zelfs in een ander software programma
gerund worden omdat een wiskundig assenstelsel heel veel mogelijkheden creeert
waaraan consequenties verbonden kunnen worden wat als centrale software programma
dient dat als een soort harddrive op de nieuwe harddrive die het softwareprogramma laat
lopen waarop je eigen software loopt omdat deze de mogelijkheden van 1 tm oneindig
creeert.
1 + p1 = x1 en p2 = p1 + 1, p3 = p2+1, p4 = p3+1 en 1+p2 = x2, 1+p3 = x3, 1+p4 = x4,
waar p1 = 0 en de x-en en de ps de 1en de0 en zijn.
1 reeks2 = 1 + p10 = 1+ 9 = 1_0 = 10 = x10 = p11, 3 reeks4 = p33 + 1 = x33 = 32 + 1 =
3_3 = 33 = p34, tm oneindig, wat hem het getallensysteem van het tientallige stelsel
uitlegt.
Het algoritme x+1 = x2, x2+2 = x3, x3+3 = x4 tm oneindig laat de opgeslagen getallen
lopen en verbind de consequenties aan elk getal waar x is altijd 0.
En zo creeer je alle mogelijkheden van 1 tm oneindig lampjes om te laten branden, om
schakelingen om te zetten of om uitkomsten te laten lopen.
Het getal loopt tm het opgeslagen getal en aan elk verschenen getal kan een als dit als dat
consequentie verbonden worden.
Als x3, dan dit of als dit dan x3. De getallen lopen door getallenreeksen en door het
verschijnen van getallen kunnen nieuwe getallen door getallenreeksen gaan lopen die
weer meer mogelijkheden creeeren voor de consequenties. Het assenstelsel creeert de
getallen die als lampjes branden die de informatie bevatten voor het laten lopen van de
volgende getallen.
Als in een rekenmachine waar elke som uitgerekend kan worden en bij elk antwoord
weer verwschillende nieuwe getallen opgeteld kunnen worden die weer een uitkomst
geeft waar weer getallen bij opgeteld kunnen worden. bv a=1, b=2, c=3 en d=4, 0
verschijnt en als 0 dan dit, ik druk a dan plus 1, dus 0+1 =1, als 1 dan dit. Bij de tweede
keer druken is bv a=11,b=12,c=13,d=14. ik druk c en 1+13=14 enz. Waardoor de
mogelijkheden die kunnen verschijnen varieren en niet vast liggen. De tweede reeks is
ook een algoritme die doorloopt naar de derde reek die bv a=21,b=22,c=23 en d=24 heeft
21
die ook in een vaststaand aantal bitjes geschreven kunnen worden. Zolang je de
eerstopvlegnde reeks na de eerste maar in grotere getallen schrijft dan het aantal
mogelijkheden dat je aanbiedt gaat dit werken. Als je meer dan tien mogelijkheden hebt
kun je altijd met letters werken na het cijfer tien of je kunt bv werken met de eerste reeks
tm 100 te laten lopen en de tweede reek te beginnen met 101 en de derde met 201 enz.
Dit kun je zo lang maken als je zelf wint
Een assenstelsel creeert alle mogelijkheden die alles zelfs in het tientallig stelsel laten
staan. Het softwareprogramma loopt nog steeds de mogelijkheden door maar dan in de
harddrive van dat softwarealgoritme, een softwareprogramma die je harddrive nabootst.
Hij loopt niet door de combinatie lampjes die branden maar door de combinaties getallen
die gevormd worden.
De getallenreeksen worden doorlopen net zoals de hardware wordt doorlopen, waar de
combinatie x-en, de combinatie uitkomsten van de formule, voor de combinatie lampjes
die branden staan zijn die gewoon in het tientallig systeem lopen.
Zo loopt niet alles op de drive maar lopen programmas getallenreeksen door en loopt de
getallenreeks op de harddrive.
Je kunt softwareprogrammas ook laten lopen op een groot algoritme dat elke regel in
zich heeft met een vaste harddrive met eenzelfde aantal bits.
Er zijn formules die in elkaar gerund kunnen worden om maar steeds een nieuwe
mogelijkheid te creeeren. Daar de uitkomst steeds opnieuw in de formules gerund kan
worden zijn de mogelijkheden oneindig.
Een lamp brandt of hij brandt niet. De formule loopt of hij loopt niet.
De wiskundige formules volgen elkaar op en de algoritmen vormt een lang algoritme.
Er hoeft maar een formule te zijn maar de formule kan echter wel oneindig veel
vertakkingen hebben en kunnen in elke vertakking bijgestuurd worden zodat alles wat
we willen tegelijk mogelijk is.
Elke formule en elke opdracht kunnen elke kant op gestuurd worden in het assenstelsel
van de grote algoritme en aan elk klein algoritme dat uitgevoerd wordt is een opdracht
verbonden. Een groot softwareprogramma met algoritmes met alle regels waardoor
kleinere algoritme met kleinere waarheden kunnen lopen. Alles is in regels en in
algoritme te zetten en de versschillende combinaties algoritme geven uitkomsten die
gelijk staan aan de arbeid van de arbeiders. Zo heeft de wiskunde, de nieuwe taal, alles
van ons overgenomen en kan elke arbeid die er geleverd wordt in een wiskundige
formule vertaald worden.
De controlesoftware wordt weer gecontroleerd door andere software die weer
gecontroleerd wordt door andere software waardoor de kans op fouten zo goed als 0 is.
De machines en de software doen alles veel beter en sneller dan ons.
Als ik vertel wat een computer moet doen, doet hij het altijd beter en sneller dan ik dat
22
doe. Al het werk wordt voor ons gedaan en de productie lijkt ongelimiteerd. Er waren
geen hightech snufjes nodig of moeilijke grijparmen met vingers en robots, alleen
handige inrichtingen van de processen die er waren met drie dimensionale figuren die in
elkaar passen en simpele grijparmen met druksensoren.
De fabrieken zijn allemaal ingericht als een soort lopende banden maar de
driedimensionale voorwerpen komen niet meer in contact met mensen maar met elkaar.
De precieze word door lasers en druksensoren en soms worden voorwerpen uitgewisseld
door magnetisme maar meestal is de verplaatsing binnen een zodanig proces geregeld
door een soort lade die in een grotere lade schuiven en haken die andere haken haken.
De winkels zijn vaak ook achter grote computerschermen ingericht met onzichtbare
kleine lopende banden voor de bevoorrading vanuit het magazijn die meestal ook weer
automatisch bevoorraad worden. In de kledingwinkels is ook geen personeel meer nodig,
daar hoef je immers alleen af te rekenen, passen kun je zelf en alles is ontzettend goed
beveiligd; al is er soms gelukkig nog wel personeel.
Er vielen heel veel banen weg en heel veel mensen hadden geen inkomen meer maar een
andere kleinere groep mensen heeft daar zijn kapitaal door weten te vergroten.
De bedrijven en diegene die de macht en het kapitaal in bezit hadden hebben dit voor
zichzelf vergroot. Veel bedrijven en mensen kochten langzaam alle bodemstoffen en alle
grond op, die allemaal ineens veel meer waarde bleken te hebben. Veel bedrijven zijn
hierdoor superrijk geworden en veel mensen hebben zich hierdoor ook verrijkt.
Andere mensen hadden helemaal niks meer van zichzelf maar kunnen nu wel alles in
redelijke mate verkrijgen.
Als de overheid geen uitkeringen zou uitgeven van de belastingen die op de inkomsten
van bedrijven geheft worden zou ook niemand de producten van die bedrijven kunnen
kopen. Dan zou alles helemaal stil vallen maar nu draait de economie als een oneindige
cirkel door.
Net als ik, ik heb eigenlijk alles maar ook bijna niks en daardoor ben ook ik stil gevallen
maar draai toch met de snelheid van het leven door. Ik verdien wel wat extras met wat
scharrelen maar het grote geld blijft voor mij onbereikbaar, veel heb ik niet en
participatie in waar ik in geboren was had ik niet.
Het verleden is voor mij bepaald daar kan ik niets meer aan doen, maar wat is mijn
invloed dan op de toekomst.
Doe ik wat ik moet doen en wat goed is? Ben ik een van die mensen die het meisje uit
directions kan redden en het dan ook doet? Mijn verleden heeft mij hier gebracht, maar
mijn heden, heeft die wel enig invloed op de toekomst?
Maar ik wil er verder nu niet meer aan denken. Mijn gedachten moeten gestild worden,
ik moet mezelf bezig houden want ik wordt er depressief omdat het lijkt of ik er niks aan
kan doen.
23
De morgen is alweer ver om en daar ben ik blij om maar ik heb vandaag nog niet veel
gedaan dus snel ga ik virtuality binnen om mijn gedachten van het werkelijke heden af te
lijden.
In virtuality leef ik mijn leven dat je als mijn leven kunt zien
In virtualiy laat ik zien wat ik wil laten zien zodat jij mijn coolheid kunt zien
Ik laat mezelf zien zoals ik mezelf wil laten zien waarin ik mezelf weer kan zien
Het leven is een film die me in mijn gedachten laat zien wat ik wil dat ik doe
24
Door mijn ogen zie ik het leven in gedachten die mijn gedachten over het leven zien
Ben ik wat ik laat zien zodat ik zie wat ik ben of kan ik mezelf niet eens meer zien
Ik ben wat ik doe naar wat ik denk maar ik denk niet meer bij wat ik doe
Ik zie wat ik doe en doe wat ik zie maar ik weet niet hoe ik mijzelf hierin wil zien
Zou ik kunnen leven in het leven zoals mijn gedachten mij het leven laten zien
De kermis en de markt zijn weg. In plaats daarvan is er nu een groot wintersport gebied
gemaakt.
Ik ga even terug naar mijn priv ruimte en ik trek me een ander outfit aan want ik loop er
nu toch echt te zomers bij. Ik kijk snel in mijn kleerkast, deze spijkerbroek houd ik zeker
aan. Deze is het vetste van alle spijkerbroeken en ik heb hem nog niemand anders aan
zien hebben.
Als ik door mijn spullen kijk zie ik een vette coltrui die bij mijn broek past en ik klik
hem meteen aan waarna ik hem over mijn hoofd heen trek. Tussen mijn jassen heb ik
twee echt super vette winterjassen en trek de donkergroene aan want anders loop ik er
wat blauwtjes bij met mijn blauwe spijkerbroek en mijn blauwe jas.
Ik ga snel weer terug naar het openbare gedeelte van virtuality en ik loop over het
winterse sportgebied. Ik loop over het gigantische plein dat nu helemaal bedekt is met
sneeuw tussen allemaal spelende kinderen door langs kraampjes waar mannen bier staan
te drinken. Voor me ligt een ijsbaan waar veel kinderen en enkele stelletjes in de ronte
zijn aan het schaatsen.
De kinderen lachen en schreeuwen en ik zie dat in de hoek van de gigantische ijsbaan
twee goals tegenover elkaar staan waartussen een ijshockey wedstrijd wordt gehouden.
Daarnaast staan een aantal kleinere goaltjes waar wat jongeren onder veel lawaai de
pucks tussen de paaltjes proberen te rammen, wat maar een enkele keer goed gaat.
In het midden van de ijsbaan wordt vooral hand in hand geschaatst door de stelletjes.
Deze hebben ruimte genoeg om rustig en verliefd hun rondjes te schaatsen en cirkelen
dan ook rustig rond in hun roes. Iedereen schaatst in harmonie met elkaar.
25
Als je herrie schopt op de ijsbaan wordt je naar een achteraf gedeelte verbannen waar
alle herrieschoppers zich bevinden en dan wordt er niet meer naar je omgekeken.
De kinderen schaatsen in een groot gedeelte aan de zijkant van de schaatsbaan. Ze halen
kattenkwaad uit en de jongens pesten de meisjes maar de meisjes lijken dit leuk te
vinden. Op het rechtergedeelte zijn grote ijsshows bezig waar mensen op tribunes naar
zitten te kijken.
Ik zie de ijsmassa glinsteren als een prachtig glad geslepen diamant waar een dikke
scheur ontspringt die lichtkleuren alle kanten op weerkaatst en de ijsmassa in tweeen
splitst. Hij trekt weer weg de ijsmassa in vlak voor een kunstschaatser er met zijn schaats
in zou blijven hangen.
Als ik langs de ijsbaan loop merk ik hoe groot hij wel niet is en hoeveel er te doen is om
de mensen bezig te houden. Ik ben nog niet halverwege het korte gedeelte en ik ben
ondertussen al tientallen straatjes gepasseerd met kraampjes met eten, drinken en
hebbedingetjes.
Ik loop nu langs een mooi plein waar de meeste mensen zich tegoed doen aan iets warms
te drinken en hierdoor hun energie weer bijvullen.
Ik bewonder het witte winterlandschap. Misschien is het morgen wel zomer denk ik
ondertussen en ik zie naast de schaatsbaan een gigantisch skigebied in mijn gezichtsveld
verschijnen. Zover mijn oog reikt zie ik bergen en bomen die bedekt zijn met witte
sneeuw.
Ik zie dat vooraan vooral kleine kinderen en ouderen rustig de berg af skin, op dat
gedeelte staan geen bomen en is het nog redelijk vlak. Als ik verder door het skigebied
heenkijk zie ik dat de bergen steeds hoger en grover worden en dat de banen steeds meer
bedekt zijn met bomen. Ik zie de mensen steeds harder naar beneden schieten en
naarmate ik verder het gebied inkijk zie ik veel meer dingen die mijn interesse wekken.
Hier kan ik wel iets vets vinden om mezelf bezig te houden.
Ik loop naar de ingang en zie dat de entreeprijzen best hoog zijn. Ik kan voor 1 uur, 2 uur
of de hele dag. De hele dag is 2 keer zo duur als twee uur en ik kan me hier de hele dag
wel bezighouden denk ik dus ik betaal voor een hele dag.
Als ik de money-zone naar binnen loop zie ik dat er nog een heel groot ander gedeelte bij
het skigedeelte hoort. Ik loop die kant uit en zie snowboardbanen die je verbeelding te
boven gaan. Ik zie de allervetste ramps die allemaal met elkaar verbonden zijn waarin je
in een grote lus oneindig rondjes kan snowboarden.
Ik ben geen held in snowboarden maar ik kan het wel redelijk. Ik kan alles wel redelijk.
Ik vind namelijk dat ik alles op zijn minst redelijk moet kunnen en dat ik in een paar
dingen eigenlijk moet uitblinken.
Als ik iets niet kan oefen ik gewoon net zo lang tot ik het wel kan want ik wil nooit een
dom figuur slaan. De hele wereld kan immers toekijken.
26
Ik kijk of ik een vette snowboard in mijn collectie heb maar dat moet wel want ik heb
van alles minstens 1 vet ding. Ik lach om die mensen die nu met een gehuurd snowboard
rond boarden, je gaat toch geen virtueel snowboard huren of wel dan? Ik heb de mijne
gewoon geruild zoals ik alles bij elkaar gekregen heb door te ruilen. Mensen die niet
kunnen handelen moeten betalen zeg ik dan maar.
Ik heb maar 1 snowboard maar die is dan ook vet. Alle andere zal ik dan wel verkocht
hebben. Dit zal wel het vetste snowboard zijn wat ik ergens kon vinden.
Ik selecteer hem en spring meteen van de ramp om die daarna soepel af te glijden.
Ik voel me niet heel zeker van mijn zaak en als ik begin te trillen kan ik mijn joystick
niet meer zo goed besturen en ik knal hard voorover op mijn gezicht. Shit denk ik, door
te oefenen wil ik juist deze situaties ten allen tijden vermijden.
Ik kijk snel om me heen of iemand het gezien heeft. Een jongen die me ziet kijken haalt
zijn schouders even op en maakt een stap naar me toe waarna hij me een hand geeft en
me optrekt. Ik zie twee jongens wijzend naar me lachen en ik laat mijn hoofd al een
beetje zakken als me ook de moet in de schoenen zakt.
Kop op, zei de jongen die me overeind geholpen heeft, het gaat de tweede keer altijd
beter en hij boardt naar het begin van de ramp. Ik board hem achterna en ik klim weer
omhoog om dan maar een tweede poging te wagen.
Ik pak mijn board vast en spring hoog in de lucht. Ik houd mijn board onder mijn voeten
en vlak voordat ik neer kom laat ik hem los. Ik kom met een enorme snelheid op de
sneeuw terecht en ik schiet aan de andere kant de ramp weer omhoog en als ik een halve
cirkel door de lucht maak kom ik weer terecht op de ramp. Zie je wel, ik kan het wel.
Ik board weer op de helling af en zet me met grote kracht af waarna ik een grote sprong
in de lucht maak. Ik kijk welke trucs ik nog allemaal mag doen en zie dat ik er een groot
aantal tot mijn beschikking heb. Bij de meeste heb ik aangegeven dat ik ze niet kan
uitvoeren. Ik kijk tussen de trucs waarvan ik zeker weet dat ze altijd lukken; om even
erin te komen.
Ik schiet weer over de helling en vlak voor ik de lucht inschiet druk ik een combinatie
toetsen in waardoor ik anderhalve draai maak. Dat was een eitje.
Als ik weer aan de top van de volgende helling aankom druk ik weer een combinatie in
waardoor ik het board achter me door geef en weer soepel door de lucht zwevend op de
snowboardbaan beland. Alle makkelijke trucjes lukken me nog en ik board alsof ik het
nooit verleerd ben.
Ik voel me nu wel goed en heb weer wat te doen. Mijn lusten zijn weer even gestild en
als de koude wind door de snelheid die ik maak langs mijn oren zie schieten voel ik me
weer voldaan.
Ik board hier als een koning tussen alle andere koningen in. Wij kunnen het allemaal.
Sommige nog beter en andere wat slechter maar hier is niemand die het niet kan.
27
Wij schieten langs elkaar heen en laten elkaar de vetste trucs zien.
Maar ik ben alleen met mezelf bezig en kijk niet naar de trucs van anderen, zouden
anderen dan wel naar de trucs van mij kijken? Ik ben me nog wel zo uit aan het sloven
om goed voor de dag te komen. Ik wil er goed uitzien op mijn board, ik wil opvallen en
ik wil vooral dat ik opgevallen wordt door een leuke meid.
Ik heb even gekeken of ik nog wat zag boarden maar door al die verpakkingen zie je niet
meer wat er onder zit. Dus ik concentreer me op mezelf en mijn trucs en ik begin steeds
beter in vorm te komen.
Alles dat ik doe lijkt te lukken. Ik schiet over de baan heen en ik wordt gewoon niet moe.
Ik weet dat er nog veel meer snowboardbanen zijn maar ik wil nu hier vette dingen doen
en ik leef me uit en voel me goed over mezelf.
Ik ben blij dat ik weer stoer voor de dag kom.
Na lange tijd boarden is mijn energie, en de reserve-energie in mijn lunchpakket, geheel
verbruikt en begin ik ook echt honger te krijgen dus board ik naar een uitgang voor iets
te eten. Bij alle uitgangen zijn pleintjes met koek en zopie kraampjes en ik plof daar in
een stoel neer en meteen staat de bediening naast me en bestel ik een cola.
Ik weet dat ik nu ook eigenlijk echt moet drinken. Ik ben toch redelijk intensief bezig
geweest als ik zo geconcentreerd achter de computer zit. Ik zou eigenlijk op moeten
staan en wat drinken pakken. Maar ik heb geen zin om uit te loggen en ik moet mijn
energie hier toch opdoen, kan ik het net zo goed nu doen als ik zelf geen zin heb om op
te staan.
Ik drink een paar drankjes en als mijn energie weer op peil komt kom ik zelf ook weer
een beetje op krachten, maar dorst heb ik nog steeds. Ik log dus toch maar even uit en ik
loop naar de kraan toe waar ik enkele seconden met mijn mond onder blijf hangen. Poe
denk ik, ik leef toch wel echt daar, maar ook hier.
Als ik op de klok kijk vraag ik me af waar het eerste deel van de middag is gebleven,
vandaar dat ik alweer honger heb gekregen. Deze dag is beter dan gister. Gister moest ik
tijden zoeken voor wat te doen en nu moet ik tijd vinden om alles te doen.
Ik smeer me snel een paar broodjes en beleg ze lekker dik met vlees. Even kijken of ik
nog een mailtje heb en of mijn vrienden nog online zijn. Ik moet ze ook nog vragen of ze
vanavond meegaan naar dat feest, vandaag is druk druk druk.
Elise, wouter en casper zijn nog online. Ik vraag even snel of ze meegaan naar de
sneeuwwereld.
Hee, zegt wouter, daar hadden wij het ook net over. Ga je mee? Zijn we met zijn vieren.
Ja is goeie ouwe, zei ik, ik ben je man. Wacht eff, eff me broodjes bikken. Is best, zei
Cap. Elise heeft ook nog tien minuten nodig om alle verschillende mogelijke combinaties
en lagen kleding even te combineren. Haha ja zei ik, ik liep vanmorgen dus in een T-shirt
door de sneeuw. Ik was zo stom geweest om niet naar het weer te kijken.
28
Ja, dat heb je wel eens, zei casper. Ga jij trouwens naar dat feest vanavond?
Ja vet, zei ik, ik had jullie al wil vragen, wie gaat er allemaal?
Volgens mij iedereen. Wij gaan met zijn drien sowieso eerst wat drinken in de Irish
pub, als je wilt kun je mee.
Ja, ik denk wel dat ik eerst even mee ga naar de pub maar ik laat het je nog wel weten.
Ok, zei cap, het wordt volgens mij wel vet vanavond. Ze zijn al bezig heb je het gezien?
Ja, ik zag dat ze al een aantal dingen aan het testen waren en zo.
Ja, ze zijn groots uit aan het pakken, zei wout. Er zal wel een ontzettend vette show
bijzitten. Heb je paarse kleren?
Ja, ik heb alles, dat weet je toch, wat gaan we nu eigenlijk doen?
Gewoon wat lopen en kijken.
Ik heb nog mijn kaart voor te snowboarden en ik wil eigenlijk nog wat andere ramps
uitproberen.
Nee, sorry jong, zei cap dan moet je in je eentje gaan. Wij gaan alleen de boel even
verkennen en gaan morgen pas iets doen. Hij is er bijna de hele week h.
Ja, weet ik, zei ik, maar ik heb een kaart gekocht voor de hele dag.
Ach die paar centen, morgen is weer een dag koop je dan toch gewoon een nieuwe.
Ja, je hebt gelijk, zei ik, met meer mensen is er altijd meer feest.
Dan is Elise klaar en kunnen we gaan. Met zijn allen stellen we in dat we voor de ingang
van het terrein worden afgezet en Elise verbaast zich meteen over hoe wit alles wel niet
is. Witter dan dit wit is witter dan wit en dus geen wit meer, zei ze. Dit is pas wit.
Ze pakt een hand sneeuw en begint die bij wouter in het gezicht te gooien waarna wouter
haar even vies aankijkt en ook een grote graai in de sneeuw doet.
Hij pakt een volle hand van het koude witte goedje en elise begint al weg te rennen.
Wouter rent achter haar aan en gooit zijn armen om haar heen.
De sneeuw belandt niet in haar gezicht maar nat wordt ze wel want al snel liggen ze met
zijn tween door de sneeuw te rollen.
Net kleuters h, zegt cap.
Ach, moet kunnen, als je er jong en gelukkig bij voelt, zei ik. Waarna Cap, een arm om
me heen slaat en roept: kom op kinderen eerst op zoek naar een bier voor papa.
We lopen naar binnen langs een andere weg als ik gelopen ben maar we komen eigenlijk
dezelfde kraampjes tegen als wanneer we dezelfde richting naar de ijsbaan hadden
gelopen.
Ondertussen maakt het warme wintergevoel zich van mij meester.
In winterland lijkt het koud maar ik zit lekker voor de open haard met een warme
chocolademelk, dat gevoel heb ik. Zo zou het moeten zijn, denk ik, zoals in een
kerstfilm. Ik weet niemand die nog echt een openhaard heeft maar ik weet gelukkig soms
nog wel wat een warm wintergevoel is.
29
We lopen met zijn vieren door de straatjes heen en Elise kan het niet laten om bij elk
kraampje even stil te blijven staan. Ze wil alles even zien. Wouter en Elise lopen de hele
tijd hand in hand en als wouter vind dat elise iets te lang bij de kraampjes staat te kijken
trekt hij haar gewoon mee naar het volgende kraampje waar ze weer even moet kijken.
Als ze echt even wil wachten om beter te kijken geeft ze een gil waarna Wouter haar
even met rust laat en als Elise wouter een kusje geeft weet hij dat we weer verder kunnen
lopen.
We lopen langs kermiskramen maar voor me zie ik een weg van reclamekramen waar we
aan de rechter kant een klein gat beginnen te naderen. Ik zie een rij van reclames die aan
de linkerkant strak doorloopt en aan de rechterkant evenwijdig loopt maar er valt daar
juist een kraam op zonder reclame. We lopen langs het zwarte gat dat een houten kraam
is met vooral muziek, informatie over feesten en boeken over fylosofien en geloven met
een spandoek met de woorden: god maakt de kunst die wij voor hem uiten.
Dat trekt Elises interesse niet en we shokkelen rustig met zijn vieren langs de kraampjes
en ik bedenk me dat ik nu toch liever op mijn snowboard gestaan zou hebben als het
lopen me na een tijdje begint te vervelen. Maar het is ook goed om te weten wat er
allemaal te doen is naast de ijsbaan, het skigebied en de snowboardbanen. Als we langs
het pleintje lopen waar ik daarstraks ook langs liep moet Elise even stoppen om warme
chocolade melk met slagroom te drinken.
We gaan even zitten en hebben het erover hoe dom andere mensen wel niet zijn en hoe
dom ze wel niet uitzien. Blablabla denk ik, je moet eens naar jezelf kijken. Je wilt niet
weten wat ze allemaal over jou zeggen.
Misschien als jij niks over hun zou zeggen dat hun dan ook eens wat minder over jou
zouden lullen, dan is iedereen tevreden.
Het draait alleen nog maar om image. Je eigen image promoten en dat van andere naar
beneden halen.
Ik luister al niet meer naar de gesprekken van de drie als ik voor me uit zit te staren en
rustig mijn cola drink. Ik denk aan vanavond aan het feest en aan morgen als ik weer ga
snowboarden en ik ben het warme wintergevoel van net weer helemaal vergeten, had ik
deze tijd maar niet verspild dan had ik daar nu al weer gestaan.
Kom je nog, zei cap en hij stoot me aan, we gaan, op welke planeet leef jij? Ik roep je al
vier keer.
Ja, sorry ik was even weg, waar gaan we heen?
Kijken wat er hier in ons eigen winterwonderland allemaal te doen is, zei wout.
Ok, lopen zonder doel dus.
Yep, zei cap en we lopen verder langs de ijsbaan.
Wat een joekel h zei Elise. Dat ding is echt reusachtig. Ik zou hem nog niet eens over
kunnen schaatsen voordat het morgen is.
30
31
Ik luister weer even naar wat Elise te zeggen heeft en ik merk dat het over Monique gaat.
Monique is teveel met haar uiterlijk bezig en is teveel op aan het letten wat andere van
haar vinden volgens Elise. Ik zie het verschil niet bij Monique, bij elise of bij mij.
Daar zijn we toch allemaal op de wereld mee bezig, iedereen op de hele wereld is daar
mee bezig.
Waarom denk je dat al die bedrijven zoveel geld uitgeven aan reclames. Omdat ze bezig
zijn met wat andere van ze vinden en om goed voor de dag te komen en een image te
creren.
Hoe kun je dat nu iemand kwalijk nemen dat hij bezig is met goed voor de dag te komen.
Dat doe jij op dit moment zelfs door te zeggen dat Monique dat doet, door dat te zeggen
probeer jij op een achterbakse manier jezelf beter voor de dag te laten komen dan
Monique. Je maakt jezelf beter en dat doe je het makkelijkst door andere een beetje te
dissen en als je niks echt weet dan ga je wat zoeken.
Ik probeer niet te luister en niet te denken wat me aardig goed afgaat en enige tijd lig ik
met mijn hoofd op mijn armen op tafel.
Als het eten wordt opgediend eet ik mijn eten en steek daarna een sigaretje op achter
mijn computer. Het is toch een automatisme dat je na het eten een sigaretje opsteekt, of
ik nu hier eet of in virtuality.
Ik houd me stil en probeer nergens aan te denken en ik wacht tot de andere alles op
hebben en ik mezelf kan excuseren en dan peer ik hem snel. Als ik nog enkele minuten
gewacht heb, zeg ik dat ik ervandoor ga. Ik spreek je straks nog even, zeg ik tegen Cap,
ik zie jullie straks in de pub. Ik stieft hem nu. Is goeie, zei Cap. Ik zoen Elise en geef cap
en wouter een hand waarna ik uitlog.
Ik maak mijn sigaret uit en verbaas me over de schoonheid van virtiuality en de
lelijkheid van het echte leven.
Wat ik nu zie als ik om me heen kijk is een grauwe huiskamer met weinig licht. In de
kamer staat maar een bankstel die eigenlijk niet eens in gebruik is. Voor twee grote
schermen lig ik op een grote poef en om het hoekje kan ik mijn bed net zien staan.
Als ik naar buiten kijk, kijk ik over nog grauwere huizen heen. Ze zijn vooral kleurloos
en verpesten het uitzicht.
Ik bedenk me hoe het er moet uitgezien hebben voordat er mensen waren. Dan zou het
hier een ontzettend schoon, mooi en wild landschap zijn geweest.
In plaats van dat ik overal dingen zie die door mensen handen gemaakt zijn zou ik alleen
maar schoonheden van de natuur kunnen aanschouwen. Alle dieren zouden in redelijk
harmonie zich over het landschap begeven en niet alleen de mensen zouden bepalen welk
dier waar mag leven. Dan was iedereen redelijk gelijk en was er niet een dier zo
superieur als de mens nu is.
Ik probeer nog een beetje schoonheid in de omgeving te zien maar als ik elk stukje
32
bekijk zie ik nergens iets dat me een goed gevoel geeft of dat mijn ogen ook maar enige
bevrediging verschaft.
Het leven is gewoon lelijk zoals wij het ingericht hebben.
Zelfs de bomen zien er niet goed uit. Het lijkt wel of ze niet goed adem kunnen halen
door alle stoffen die zich in de lucht bevinden. De takken van de bomen staan niet
rechtop maar hangen naar beneden alsof de bomen moe en uitgeput zijn.
Ik doe mijn gordijnen dicht want hier voel ik me niet beter van. Een virtuele wereld die
beter is dan de echte.
Hierbuiten is er bijna niks, de ontwikkeling staat hier stil. In de buitenwereld gingen
mensen jaren lang werken voor geld om zichzelf te verrijken en spullen te kunnen kopen.
In de periode voor en in de beginperiode van de automatisering kwam er steeds meer
geld ter beschikking en de mensen met een uitkering die wilde niet meer gaan werken
voor een beetje extra geld. Langzaam werden mensen verwend en kregen alles tot hun
beschikking.
Ook was er een tendens dat de middenklasse zich veel kon veroorloven dat de elite ook
kon. De elite kon zich langzaam ook niet meer onderscheiden van de middenklasse door
materiele goederen.
Al dit droeg bij aan dat de ontwikkeling langzaam stil kwam te staan.
De rijken hoefde niet meer extra rijk te worden. Het leverde voor de rijken bijna niks
extras meer op, als middenklasse kon je jezelf namelijk ook voordoen als een elite.
De armen mensen zonder baan gingen langzaam niet meer werken omdat ze niet meer
wilde voor een beetje extra geld, zij hadden genoeg aan hun uitkering.
De rijke bleven rijk maar wilde niet meer investeren in het rijker worden als ze er veel
voor moesten doen, ze wilden alleen nog makkelijk rijker worden, ze investeerde alleen
in het rijk blijven, in het behouden van hun positie.
De middenklasse was eigenlijk ook wel content met wat ze hadden omdat ze rijk leken,
dus er gebeurd nog weinig.
Na de automatisering hoefden de meeste mensen ook niet meer te werken, er was
gewoon niet genoeg werk voor iedereen.
Je bent nu al gewoon rijk als je een echte baan hebt. Nu verdienen de meeste mensen hun
geld in virtuality en geven het daar ook uit. Daar is nu de nieuwe wereld. Daar is meer
leven als hierbuiten terwijl er niks leeft.
Toen in het verleden de automatisering echt op gang kwam begon in dezelfde periode
iedereen rijk te worden en niemand wilde meer echt gaan werken. De banen vielen toen
snel weg en de meeste mensen hadden in korte tijd heel veel geld vergaard of heel veel
verloren. Er zijn bijna geen banen meer dus voor een groot deel van de samenleving
moest gezorgd worden, deze hadden namelijk totaal geen inkomen meer.
De samenleving moest toch blijven draaien en de mensen moesten toch geld blijven
33
uitgeven want eigenlijk was alles voor iedereen beschikbaar geworden en het nige waar
je nog makkelijk wat aan kunt verdienen is entertainment en nu vooral virtuality, maar
dat is niet voor iedereen weggelegd.
Altijd zijn er wel mensen nodig voor in de zorg en de nieuwe zorg, de psychologen of
leraren waar persoonlijk contact nog vaak de voorkeur heeft. Maar het gros van het werk
was gewoon weg. Er waren geen gewone arbeiders meer nodig, ook niet achter de
telefonen, voor papierwerk of achter het lopend band, daar was weer een lopend band.
Er werd jaren terug een verdrag getekend, een wet opgesteld, er zou gezorgd worden
voor degene die niets hadden.
De elite mocht het grote geld houden maar moest dan wel onze initiatieven financieren.
Ze moesten iedereen proberen werk te bieden en ze mochten de ontwikkeling niet
tegengaan zodat de rijkdom weer kon groeien.
Voor de mensen die niet mee konden komen was er het standaardverdrag, er was immers
nooit genoeg werk voor iedereen want het meeste werk wordt allemaal door apparaten en
machines gedaan. Voor iedereen kwam er zo een standaarduitkering.
Er zijn nu bijna alleen nog maar computerprogrammeurs nodig in het echte leven.
De kleine computers en machines maken de grote computers en machines die weer nog
grotere computers en machines maken die de grondstoffen winnen en alles maken.
Er moest dus voor de mensen gezorgd worden doormiddel van het standaardverdrag en
dit is alles werd natuurlijk via de overheid geregeld.
De basisbehoeften worden vervuld door de overheid en van veel dingen is het
goedkoopste en het meest nodige en de laag daarboven gratis.
De basisbehoeften van de mensen worden voorzien omdat ze met alle gratis producten en
de uitkering die ze krijgen zich genoeg kunnen veroorloven.
De overheid geeft het goedkoopste en duurzaamste product extra subsidie voor nieuwe
investeringen die de ontwikkeling versnelt en daardoor krijg je ook nog een extra strijd
om het goedkoopste product op de markt te brengen omdat het tv programma de klant is
koning elke maand uitzoekt welk product het goedkoopst en het duurzaamst is. Deze
conclusie is gebaseerd op een consumentenonderzoek, dus direct de mening van de klant
vragen, en op een onderzoek gedaan door de consumentenbond. In de economie wordt zo
een extra stimulans gemaakt om het goedkoopste product op de markt te brengen omdat
het goedkoopste product extra subsidies krijgt en de overheid dus de producten die ze
zelf moet kopen op die manier extra goedkoop houdt.
De bedrijven krijgen nog gewoon betaalt omdat ze het geld krijgen van de uitkeringen
van de mensen en zo de economie draaien houden en een stimulans in de economie
creeren om een klein gedeelte van de economie te besteden aan het creeren van het
goedkoopst mogelijk product zodat het de overheid weer geld bespaart.
Goedkope en nuttige producten worden beloond met subsidies zodat de overheid de
34
35
36
zullen ze wel niet nadenken bij dit spelletje en ik weet niet eens of bagage erbij zit.
Maar hoe houd je iemand dom zeg. Misschien wil de elite geen slimme mensen,
misschien willen ze hun macht behouden door ons dom te houden. Dat gaat veel te ver
denk ik meteen, er zijn gewoon domme mensen die dit leuk vinden, of zijn er zon
domme mensen die zich altijd maar weer laten bedotten zodat de televisiemaatschappij
er geld aan verdient.
Na nog vijf minuten naar het meisje te hebben gekeken, en er toch pas over een half uur
weer een bordje omgedraaid gaat worden, zap ik maar weer eens verder maar ik blijf
nergens hangen.
Dan zie ik dat Sophie online is, tijd voor een gesprek denk ik en ik vraag haar of ze eff
tijd heeft.
Nee zei ze: nu niet.
Ze is truth or dare aan het kijken en iemand moet zijn hoofd in een krokodil steken.
Ik zet dat ook maar op en heb het hele programma afgekeken.
De meeste genante dingen kwamen naar boven. Truth or dare, het algemeen bekende
spelletje maar dan op televisie. Alles wat bij waarheid gezegd wordt door de kandidaten
wordt voor de volgende uitzending geverifieerd bij hun omgeving. Als de verhalen niet
klopten moesten ze de volgende keer terugkomen en mochten ze alleen maar dare kiezen
en zijn de opdrachten extra smerig, dan komen de verhalen dus uit en moet je de genante
dingen doen.
Er was een meisje die moest als pamela een opblaaspop van Tommy Lee jones
keelpijpen en een jongen die meteen dare koos sprong van de erasmusbrug.
Ik vroeg me eigenlijk af waarom ik dit leuk vind en het hele programma afgekeken heb.
Wat een tijdverspilling.
Het is alweer bijna avond en ik heb nog tijd genoeg voordat ik naar de pub ga. Ik denk
dat ik nog maar even de andere wereld inga.
37
38
Ik ben weer in de andere wereld en ik log dit keer in onder fly_guy, mijn alter-alterego,
ook met weblog, en laat me meteen afzetten voor de snowboardbaan.
Ik pak mijn snoawboard en spring de baan binnen.
Waar ik de vorige keer hard op mijn bek ging maak ik nu een vette sprong.
Ik pak in de lucht mijn bord vast en trek hem schuin onder mijn lichaam. Ik land soepel
en ik glijd over de baan alsof ik dit computerspel al jaren speel.
Alles lukt en als ik een paar vette sprongen heb gemaakt begin ik me al snel weer te
vervelen.
Ik glijd met grote snelheid al springend naar het einde van de baan op zoek naar iets
anders, naar nieuwe impulsen, naar een andere vettere baan.
Alleen dat saai op en neer snowboarden en trucs uithalen gaat ook maar vervelen als je
het al de halve morgen hebt gedaan.
Ik board door de baan heen en ik kom in een grote ronde bowl terecht waar verschillende
gasten zich uit zitten te sloven met de trucs die ze in hun bezit hebben en uit kunnen
voeren. Ik heb ook veel snowboardtrucs maar ik doe er eigenlijk niks mee.
De interesse om het echt goed te leren was er al snel vanaf en ik heb me daarom alleen
de dingen aangeleerd waarvan ik vond dat ik ze moest kunnen. Misschien dat ik de trucs
39
hier kan verkopen of ruilen bedenk ik me maar ik heb nu geen zin om zaken te doen in
de tijd die voor plezier bestemd is en wat het me oplevert is de moeite echt niet waart.
Ik heb ook geen zin om tussen de patsertjes te gaan boarden dus ik ga er snel vandoor
door de half-pipe die zich onder mijn board als een slang weer verder lijkt te verplaatsen.
Ik ga gewoon volle gas vooruit en doe hier en daar een truc en ik kom uit op een halfpipe met hindernissen. Zonder moeite scheur ik de baan in een keer uit.
Maar bij het skateboarden ligt mijn passie niet. Mijn passie moet ik nog achter komen.
Ik ben misschien wel passieloos en vind alles wel redelijk interessant of redelijk
oninteressant.
Ik had toch al geen zin meer dus ik stap de baan af en stop mijn board weg.
Ik laat mezelf naar de piste zappen en ik denk dat ik maar eens een sprongetje ga wagen.
Ik zoek een paar skis uit in mijn collectie en ik begeef me naar boven de berg op.
Als ik boven sta kijk ik naar beneden en zie dat het toch wel best hoog is ga ik klaarstaan
in de startpositie waarna ik me rustig afzet. Als ik de steile berg naar beneden glijd en
langzaam vaart maak zie ik dat de schans bijna ophoudt.
Aan het einde van de schans zet ik me af en houd mijn lichaam recht langs mijn
schaatsen. Ik vlieg door de lucht en ik zie de wind aan alle kanten langs mijn lichaam
waaien. Ik voel me ontzettend licht en vrij. De grond schiet enkele meters onder me
onder me door en als ik de grond steeds dichter bij zie komen land ik rustig in de sneeuw
en glijd naar het einde van de baan.
Toch best wel vet, denk ik, ik ga nog maar een keer.
Ik spring nog twee keer maar heb het dan ook wel weer gezien bij de piste.
Alles gaat vervelen als je het te vaak doet en bijna meteen nadat ik gesprongen heb is de
kick weg en wil ik meteen weer springen.
Ik bedenk me dat ik nog even kan gaan skin maar dat kan ik dan ook beter voor morgen
bewaren. Schaatsen ben ik niet zon held in en vind ik ook niet zo leuk en de
snowboardbanen heb ik ook al wel weer gezien.
Ik ga nog een keer de piste omhoog en ik kijk het winterterrein nog even rond om te
kijken of ik nog iets vind om te doen maar vanaf deze berg zie ik niks interessants meer.
Ik vlieg weer rustig naar beneden en zie de baan zich rustig onder mij door verplaatsen
en als ik steeds dichter bij de grond kom land ik rustig.
Nou dat was alweer een sprong, denk ik en ik log maar weer eens uit omdat ik vind dat
ik weer eens niks goeds te doen kan vinden om me bezig te houden.
Als ik op de klok kijk op mijn scherm zie ik dat het alweer 19:00 is en dat cap online is.
Alles goed schrijf ik hem, hoe laat zijn jullie in de pub straks?
Om 21 zijn we daar zei, cap.
Is goed ouwe, zei ik, ik zie je daarro. Ik spring nu alvast onder de douche.
Is goed jong, zie je daar; zei cap, en zorg dat je goed schoon bent straks h, al zou ik er
40
41
Als het karretje voor mijn brievenbus stil staat schat een laser de hoogte in van de
brievenbus waarna er een lade uitschuift met een voorkant, een onderkant, twee
zijwanden, en een flexibele achter- en bovenwand met het pakketje erin die precies in
elke brievenbus past. Als het pakketje in zijn geheel in de brievenbus is zakt hij nog een
klein stukje naar de bodem van de brievenbus.
De voorwand van de kubus met het pakketje erin klapt naar voren en het deurtje van de
brievenbus klapt van boven naar beneden dicht, maar er is onderaan en aan de zijkanten
nog een kleine opening vrijgelaten waar de lade waar het pakketje opstaat door
teruggetrokken kan worden het wagentje in. De flexibele achterwand wordt los gemaakt
van de zijwand en wordt net als de bovenwand achter de onderkant aan het karretje
ingetrokken.
Als de arm langzaam teruggetrokken wordt komt het pakketje zachtjes tegen het deurtje
van de brievenbus aan waardoor het pakketje langzaam van de arm afschuift en in mijn
brievenbus achter wordt gelaten.
Dit was een van de eerste simpele systeempjes maar bij veel mensen nog gewoon in
gebruik.
Als er in mijn brievenbus iets afgeleverd wordt krijg ik op mijn computer een signaal
waardoor ik weet dat er iets afgeleverd is. Iedereen heeft een grote brievenbus voor de
stoep staan en bij flats zijn er kleine straatjes aangelegd waar het bestelwagentje naar de
grote blokken brievenbussen kan rijden.
Iedereen kan zich automatisch laten bevoorraden want iedereen heeft een brievenbus en
via een schacht wordt het pakketje in mijn woning achtergelaten Als ik wil hoef ik de
deur helemaal niet meer uit.
Het eten werk ik al bier drinkend lekker rustig naar binnen en wanneer de hele schaal
leeg is trek ik nog een biertje open en ga ik met een opgeblazen gevoel weer op de bank
liggen.
Ik heb weer net iets teveel gegeten en mijn maag voelt opgeblazen aan. Ik kan me bijna
niet bewegen of ik krijg steken in mijn maag.
Ik zet het biertje op de tafel neer en probeer een tijdje niet te bewegen.
Ik probeer mijn aandacht te vestigen op de televisie en mijn aandacht wordt gelukkig
afgeleid door justice is wright, een Amerikaanse politie serie.
Als de serie afgelopen is merk ik dat mijn misselijkheid ver weg is en durf ik weer een
slok van mijn bier te proeven.
Het smaakt me weer uitstekend, gelukkig denk ik, kan ik nog even lekker een paar bier
drinken voor ik vertrek.
Ik heb geen zin om eerst nog naar de pub te gaan. Daar hangen ze toch alleen maar te
leuteren en kletsen over anderen en maar wat cool te doen. Het wordt pas na een paar
bier gezellig dus ik zorg gewoon dat ik dan binnen kom vallen.
42
Ik ga gewoon na tienen en blijf hier nog even op de bank wat bier drinken.
Als ik ondertussen al liggend op de bank al zappend zes flesjes bier naar binnen heb zie
ik dat het al bijna tien uur is en vraag ik me weer af waar de tijd gebleven is.
Ik moet nog uitzoeken wat ik aan zal trekken dus ik log al in virtuality in en begin door
mijn garderobe heen te zoeken voor een vet outfit voor vanavond.
Als ik de kleren aanklik die ik vanavond aan wil meet ik mezelf een nieuw kapsel aan,
dit keer een vette hanenkam. Ik zoek een extra rocky outfit uit en pak wat sieraden met
scherpe zilveren punten.
Ik laat me voor de pub afzetten en ik loop naar binnen.
Cap, wouter, elise, nancy en maarten staan aan een tafel met allemaal een goot bier voor
hun neus. Ik geef de mannen een hand en de meiden drie zoenen en bestel meteen een
bier en maak ook weer echt een biertje open.
Al lang hier vraag ik.
Ja, zei maarten 21 uur h.
Ja, ik ben wat later, ik werd nog even op gehouden, zei ik, hebben jullie al genoeg bier
op?
Altijd toch, je weet het he, wij houden het tempo altijd strak.
Mooi zei ik, dan zal ik ook maar eens wat gas bijgeven waarna ik een slok van mijn
virtueel en echt bier neem.
De gesprekken gingen allemaal over niks maar zijn wel vermakelijk.
Veel schuine moppen passeren de revue en er wordt geen enkel serieus woord gewisseld
maar alleen maar slap geluld.
We zitten daar nog een uurtje en werken nog een paar bier naar binnen en Casper stelt
voor om maar eens te vertrekken richting het feest.
We pakken onze jassen en laten ons afzetten voor de markt.
We staan voor een enorme grote poort en als we richting de poort lopen gaat hij
langzaam open en komen de lichten van de discolampen ons al tegemoet en felle lichten
komen tevoorschijn uit een spierwitte ruimte.
Ik probeer iets van het geheel door de lichten te zien en verschillende driedimensionale
figuren lijken uit het witte geheel tevoorschijn te komen.
Het is echt goed ingericht met uitstekende wanden en veel figuren die net niet
symmetrisch zijn.
Veel schuine wanden nemen de mooiste vormen aan.
We lopen een trap af die net niet recht lijkt maar het voor ons wel is.
Elke trede lijkt een beetje anders schuin te lopen maar als ik mijn ene voet voor de
andere zet loop ik recht naar beneden.
In het midden van het hagelwitte gebouw is een groot rond bubbelbad geplaatst waar een
aantal mensen met paarse zwembroekjes relax een cocktail in liggen te drinken.
43
Alles is wit en de versieringen zijn enkel met veel kleuren paarse lichten gedaan.
Op een van de grote zijmuren staat een afdruk van een man en een vrouw die verliefd de
hele tijd rondjes om elkaar heen zwemmen onder het wateroppervlak.
Op de andere muren zijn lichtshows afgebeeld. De beelden op deze muren lopen in
elkaar over en tonen een geweldig lichtspektakel.
Over de muren worden: bollen, piramides, kubussen, kegels en elk ander wiskundig
driedimensionaal figuur afgebeeld. De figuren verschijnen als felle lichten door de hele
ruimte en door sommige vierkanten en andere figuren die door de lasers gevormd
worden kun je gewoon heenstappen.
Het lijkt toch een beetje te haperen daar sommige figuren niet altijd perfect zijn maar
misschien hoort het wel zo want het ziet er hendig vet uit.
Om het bubbelbad zijn grote blokken neergezet waar nu danseressen op staan te dansen
en aan de rechterkant is een enorme bar geplaatst die de hele rechterkant van de grote
zaal in beslag neemt.
Tegen de linkerkant is een gigantische dansvloer gemaakt met een paar bewegende
blokken en kooien.
Het ziet er fantastisch uit.
Er zijn al redelijk wat mensen binnen en de meeste staan met elkaar te kletsen of staan
hun allerbeste beentje voor te zetten op de dansvloer.
De mensen halen hun allerbeste dancemoves die ze in hun bezit hebben tevoorschijn en
ze hangen op de meest nonchalance wijze die ze maar in hun opties hebben staan tegen
de bar.
Wij gaan met zijn allen eerst even in een van de zithoeken zitten die aan de achterkant
van de discotheek zijn geplaatst.
We bestellen ons een fles gin en safari en een paar glazen en sigaren, dat ziet vet cool uit.
We zitten breed in een leren zithoek en voelen ons de koning met onze sigaren en gin.
We kijken naar iedereen die zich uit zit te sloven om goed voor de dag te komen en wij
beslissen dan ook wie er wel en wie er niet cool voor de dag komt en ik bedenk me dan
weer wat coolheid is.
Over iedereen wordt gepraat en naar iedereen wordt gekeken en iedereen probeert zich
op een bepaalde manier te manifesteren zodat juist hij of zij opvalt.
Hier is het ook alleen zien en gezien worden, wie is het coolst en wie ziet er het beste uit.
De jongens flirten met de meiden maar er vloeit bijna nooit echte liefde of echte seks uit
voort.
Ik kijk even rond of er nog wat moois voor mij tussen zit maar ik zie toch alleen de
buitenkant en het gedeelte van wat ze me willen laten zien.
Als de avond langzaam vordert begeven we ons naar de dansvloer.
Ik laat wat van mijn moves zien die ik verzameld heb en ik kom weer goed voor de dag.
44
Mijn dance-moves ben ik erg trots en zuinig op. Ik heb de meeste moves van iedereen
die ik ken en ik kan ze ook allemaal uitvoeren. Als ik me op de dansvloer begeef dan zijn
alle ogen meteen op mij gericht en komt iedereen meteen naar me toe om te vragen of ik
moves met ze wil ruilen. Maar mijn selectie is perfect en ik ruil bijna nooit meer iets.
Als we daar met zijn allen staan en goed voor de dag komen zie ik dat wouter en elise
aardig wat gezamenlijke moves geoefend hebben en ze zien er goed uit met zijn tween
op de dansvloer. Ze dansen om elkaar heen alsof het vanzelf gaat en bijna alle aanwezige
stelletjes zijn jaloers omdat zij niet zo goed uitzien als dat wouter en elise dat doen.
Ik sta een tijdje op de dansvloer en word een paar keer goed uitgecheckt door een paar
meiden, ik kijk even of het wat is maar ik ga er niet op in.
Ik kijk om me heen of ik iemand zie waar ik mee wil dansen.
Ik zie dat casper met een mooie meid staat te praten dus die laat ik maar even met rust.
Nancy en maarten staan met zijn tween tegen elkaar aan te rijen en ik vraag me af sinds
wanneer die twee interesse in elkaar hebben. Maar wat dat betreft verbaas ik me nergens
meer over. Diegene die vandaag je liefje is is morgen maar een loser en andersom.
Als ik op de dansvloer niemand zie waar ik mee zou willen dansen begeef ik me naar de
bar en bestel weer wat te drinken want ik heb toch niets te doen, kan ik het best maar wat
aan de bar gaan hangen.
Eigenlijk ziet het er best vet uit zon club en lijkt het alsof de mensen het wel naar hun
zin hebben. De meeste mensen staan te dansen of als toekomstige kortstondige stelletjes
te praten.
Ik dans met mijn drankje rustig nog een rondje door de hele zaak maar ik zie niets dat op
dit moment mijn interesse kan wekken. Ik ga toch maar weer aan de bar hangen en als ik
mijn drankje op heb bestel ik meteen weer een nieuwe.
Ik moet mezelf de hele tijd bezig houden anders ga ik mezelf vervelen.
Ik moet zorgen dat de impulsen elkaar continu blijven opvolgen zodat ik continu een
nieuw shot toegediend kan krijgen maar dit verschaft mij op de lange termijn geen groter
geluk.
Doordat ik mijzelf continu bevredig kom ik niet tot een hogere staat van genot.
Ik moet constant mijn behoeften vervullen en ik kan niet nagenieten van hetgeen ik net
heb meegemaakt maar moet direct weer iets nieuws meemaken. Zo word ik nooit
voldaan en blijf ik altijd op zoek naar nieuwe invullingen om dit gevoel te stillen.
Ik hang hier aan de bar in een drukke discotheek waar vette muziek wordt gedraaid en
nog weet ik me te vervelen, en ik zit gewoon thuis voor mijn computer maar hier zijn al
mijn vrienden.
Ik praat even wat tegen het barmeisje aan die veel teveel uit de hoogte doet en voor mij
dus ook geen leuke gesprekspartner is.
Ik loop nog een rondje door de club en kijk even in de verschillende kleine zalen en zie
45
Een kabouter blijft klein en zou hier gelukkig mee moeten zijn,
Wij zouden jullie accepteren zoals jullie zonder dat gelul zouden zijn,
Wij kijken zelf naar wie zij zijn en krijgen jullie gelul zo wel klein,
Jullie zijn wie jullie zijn en laat een ander dan ook gewoon zichzelf zijn,
Zonder dat gelul van die denkt zus en die doet zo en ik ben groot en jij bent klein
zou iedereen zijn eigen coole zelf kunnen zijn.
46
Dat vervelende geluid van de wekker maakt me weer wakker en voordat ik opsta ben ik me
alweer aan het irriteren maar ik weet niet aan wat.
Ik zet mijn beeldscherm weer aan en ik zet water op voor thee. Ik blader door de
ochtendkranten heen en als het water kookt schud ik mezelf een kop thee in en ga weer achter
de telecomputer zitten.
Ik blader mijn mailbox door en verwijder de nietszeggende berichten. Ik kijk ze even snel
door en vraag me bij een mailtje van x-net af waarom ze op zoek zijn naar een nieuw idee.
Ik heb geen ideeen en zeker geen nieuwe dus verwijderen maar.
Ik blader alle mails even door en zet daarna weer de tv aan en ga op de bank liggen.
Ik zit weer in de tv en ik zie in de ochtendshow een of andere directeur zijn zegje doen en ik
bedenk me hoe het zou zijn als ik daar zou zitten?
Hoe zou mijn leven eruit gezien hebben als mijn ouders al hun gelden in grond of
grondstoffen om hadden gezet.
Zij hadden niks gedaan, maar ze hielden nog gewoon hun huis en andere bezittingen die zij
gelukkig niet voor een groot geldbedrag verkocht hadden, maar ook zij hadden geen werk
meer na de autimatisering. Mijn ouders waren ook gelukkig met wat ze hadden en hoefden
niet veel extras. Ik heb het in mijn jonge jaren dus heel erg goed gehad zoals je begrijpt.
47
Alles was al verkrijgbaar en mijn ouders konden alles wat een kinderhartje zich begeerde wel
veroorloven. Mijn ouders hebben misschien dan toch niet zon slechte keus gemaakt.
Daardoor heb ik wel bijna geen kansen meer om zelf in een positie te komen dat ik me echt
alles op dit moment kan veroorloven, maar eigenlijk interesseert me dat nu ook niet meer zo.
Als ze iets gedaan hadden waren ze misschien zelf rijk geworden maar aan de andere kant
hadden ze ook alles kwijt kunnen raken.
Zoals sommige anderen. Zij verkochten hun huis en zette dit om in een huurcontract.
Het huis zijn ze kwijt maar ze wonen er nu toch gratis. Zij hebben alles wel hetzelfde maar zij
en hun kinderen zijn een stuk grond kwijt en het geld is een stuk minder waard geworden.
Ze dachten zelf snel rijk te worden maar hebben nu niks meer.
Doordat iedereen langzaam rijk werd en de rijkdom met iedereen gedeeld moest worden
doordat de automatisering heel veel werkelozen creeerde was het geld niet veel meer waard.
De bedrijven met de grond en de grondstoffen in hun bezit hebben de mogelijkheden en de
eigenlijke macht.
Maar er kwam zoveel geld in het bezit van zo weinig mensen dat zij hun rijkdom wel moesten
delen omdat anders de economie helemaal stil zou vallen en het geld maar in de handen van
een kleine groep stil zou staan.
Daar er geen enerverende gedachten meer onder de mensen is omdat ze content zijn is er ook
niks meer om dat geld in te steken en zou er geen geld meer zijn om het draaiende te houden
en omdat niemand kapitaal heeft om iets te kopen steekt de elite zijn kapitaal ook nergens
meer in.
Zo werd het geld veel minder waard, alles moest gedeeld worden en de rijken moesten
kapitaal afstaan om nieuw kapitaal te creeeren wat onder de bevolking werd verdeeld
waardoor iedereen geld had en het geld minder waard werd.
Iedereen heeft geld en kan zich eigenlijk dus altijd wel bijna alles veroorloven.
Bijna alle grenzen zijn vervaagd en iedereen heeft wel genoeg en kan zich zo voordoen alsof
hij alles heeft want iedereen heeft inkomen en bijna iedereen klust een beetje bij of werkt als
ze echt rijk willen uitzien of zijn en sommige doen gewoon niks. Alleen is er een kleine groep
die nog echt macht heeft, die eigenlijk bijna alles in het bezit hebben maar hoeveel rijker zijn
die eigelijk dan mij?
Het is bijna alleen nog maar status waarmee je jezelf kan onderscheiden.
De echte de rijkdom, de echte waarde zit vooral in de grondstoffen van de aarde.
Echte rijkdom is maar voor heel weinig mensen verkrijgbaar en echt respect ook (bv door je
gedachten over kennis op te schrijven of het schrijven van goede muziek) dus nemen de
meeste mensen maar genoegen met status uit hun direct milieu.
Geld is niet veel meer waard en echte rijkdom is niet gemakkelijk in echt grote hoeveelheden
te verkrijgen.
Goud en platina, olie (plasticmakers), en alle andere onmisbare stoffen voor het bouwen en
48
opzetten van fabrieken, energiecentrales en eigenlijk alles, is het enige wat nog veel waarde
heeft. Je kunt voor je zilveren horloge van 20 jaar terug die een paar honderd euro waard was
nu makkelijk tienduizenden euros krijgen.
Als je 20 jaar geleden geld had heb je nu misschien bijna niks meer.
Het enige wat zij eraan overhielden was een stukje papier of een nummertje op een
bankrekening. Een bewijs van vroegere glorie, van hoogtijdagen die niet meer terug kunnen
komen. Het bewijs dat iemand vroeger een goede baan had.
Soms zal hij zijn bankrekening bekijken zoals een sporter die zijn olympisch goud bekijkt die
hij heeft gewonnen maar hij zit nu in een rolstoel. Hij zal zich ook bedenken wat hij toen
allemaal kon en wat hij nu kwijt is. Het is niks meer, vergane glorie, een verhaal voor de
nieuwe generatie, als de sporter een tijd voor te verbreken achterliet lieten zij kennis in het
bedrijfsleven achter, maar daar wordt nu bijna niks meer mee gedaan. Dat is nu niks meer
waard en die sporter die heeft zijn tijd nog, voor altijd, totdat ook iedereen stopt met sporten.
Nadat de automatisering toesloeg en alle banen wegvielen en sommige niks meer hadden zijn
er enkele mensen in opstand gekomen tegen de macht van de mensen en bedrijven met het
geld.
Er is dus wel nog een revolutie geweest, maar ja waartegen, echt hard gevochten werd er niet
want de meeste wensen van de belagers vielen snel weg. Er bleef nog kleine verzetsgroepen
over maar die werden snel neergeslagen door de elite omdat deze wel de mogelijkheden
hadden om zichzelf goed te bewapenen.
Er zijn nog steeds terroristen, de laatste mensen die het niet kunnen verkroppen dat ze vroeger
geld hadden en het door verkeerd handelen zijn kwijt geraakt of mensen die om andere
redenen het systeem niet accepteren en het met geweld omver willen werpen.
Er waren meer mensen zoals mij, die eigenlijk zelf rijk wilden zijn en het niet eerlijk vonden
dat alles in handen was van een relatief kleine groep mensen.
Ook zijn er altijd mensen die tegen het systeem vechten die eigenlijk niet weten waarom ze
tegen het systeem vechten en mensen die het gewoon onrechtvaardig vinden dat de een meer
heeft dan de ander.
Revolutie was ook maar een groot woord.
Naast de kleine verzet groeperingen was er een grote bijdrage aan internetdiscussie en 80%
van de bevolking was het niet eens met het verdrag volgens de gemiddelde peiling en wilde
meer, of een nieuwe verdeling, of nieuwe kansen, in ieder geval meer, maar niemand deed er
echt wat aan op een handje vol mensen na die echt in opstand kwamen.
Mensen zijn gezapig geworden. Ze hebben langzaam alles tot hun beschikking gekregen maar
weten eigenlijk niet wat ze nog moeten doen en nog steeds lijken ze meer te willen.
Als de elite langzaam alle wensen van de mensen invult wordt het percentage dat het niet eens
is met de gang van zaken in de wereld steeds kleiner.
Door de publieke en daardoor politieke druk en om de economie nog een beetje draaiende te
49
50
51
Ik sta met mijn skis in mijn handen en ik kijk een enorm wit gebied naar beneden.
De bergen lopen in elkaar over en de bomen zijn bedekt met dikke lagen sneeuw die als een
massief dikke laag mij over het water laat lopen.
Er staat een warme zon aan de hemel die de sneeuw een mooie gloed meegeeft en de lichten
weerkaatst vanaf dikke winterjassen waardoor alle mensen schitteren van warme lichten door
koude sneeuw. In de verte staan massief houten gebouwtjes waar de donkerrode gloed door de
52
lagen sneeuw heen schijnt als een prachtige glinstering van opstuivend sneeuw je weer wat
zicht op het dak geeft en de sneeuw als een massief wit voorwerp op de grond valt en een
prachtige stofwolk achter zich laat. De berg naar boven toe glinsteren langs glinsterende
mensen door die ik onder de takken met groene glinsterende naalden door zie schieten die mij
zelfs het zicht verblinden als ik te intens kijk.
Hoe mooi het hier is, zouden de bergen in Zwitserland of Oostenrijk net zo mooi zijn?
Ze zijn hier waarschijnlijk nog mooier, hier is geen kabelbaan die je gezichtsveld oplelijkt,
geen touwen die je de hele berg van boven naar beneden af ziet lopen, alleen dikke witte lage
sneeuw die als golven op een schilderij over de heuvels lijken te glijden.
Recht voor me de berg naar benden is een uitgestrekt bosgebied waar de bomen zo dicht op
elkaar lijken te staan dat ik niet verder dan de tweede rij bomen kan kijken.
Ik ski door het gebied heen en doe vette trucs en kijk om me heen naar andere mensen die ook
allemaal helemaal opgaan in het skin.
Het skigebied is best wel vet.
Iets soortgelijks is al eens geweest maar toen hadden ze een bobsleebaan erbij maar dit
skigebied is veel groter.
Ik ski nog even naar een grote bowl toe waar vooral snowboarders hun trucs doen.
Op het terrein staan ook nog wat kleiner skipistes, verschillende skibanen met hindernissen,
ronddraaiende ramps, loopings en nog veel meer. Ik ski daar nog bijna de hele morgen rond
en doe toch weer bijna alles wat in me opkomt en als ik weer genoeg krijg van het spelletje,
log ik weer uit.
Als ik door mijn raam mijn kamer uitkijk zie ik meteen weer het verschil van hier en daar.
Daar gebeurt nog wel iets. Waarom gebeurt er eigenlijk buiten niets meer?
Ondertussen weet ik dat dat niet in 1 oorzaak te omschrijven is.
Er zijn zoveel dingen gebeurd waardoor de ontwikkeling is stil te komen staan en de mensen
achter hun computer zijn belandt.
Alles wat er vroeger was is er nu bijvoorbeeld nog steeds maar wordt op een andere manier
geproduceerd. Maar er gebeurd niet veel meer, er komt gewoon niks nieuws meer bij, er is
geen ontwikkeling meer. Er is geen geld meer mee te verdienen omdat grote
ontwikkelingskosten niet afwegen tegen de meerwaarde van het product en bezieling is er bij
de mensen toch niet. Iedereen is lui en gemakkelijk geworden en behoeft naast de status in
zijn eigen milieu niet veel extra rijkdom te vergaren.
Omdat de mensen alles tot hun beschikking hebben zonder iets voor te hoeven doen word er
niks meer opgezet, alleen waar de mensen gemakkelijk geld mee kunnen verdienen en waar
mensen zin in hebben en waar de bevolking naar vraagt wordt nog veel tijd in genvesteerd.
De enige industrie die nu nog floreert is vermaak, zoals bioscopen, theater, muziek, televisie,
vooral televisie, televisiespelletjes, televisie/soaps, televisienabesprekingen van
televisieprogrammas zelf televisienabesprekingen van een televisieprogramma met
53
televisienabesprekingen.
Naar mensen kijken en bekeken worden dat is wat mensen eigenlijk willen.
Net als een pauw, die alleen zijn mooiste kant wil laten zien en zichzelf groot wil maken, met
de veren wijt en de borst vooruit.
Alleen doen mensen het alleen nog maar voor een camera of achter een scherm, kun je alle
oneffenheden nog makkelijk verbergen.
Bekend willen bijna alle mensen zijn.
Iedereen wil zich een vorm van status aanmeten.
Het is tegenwoordig heel belangrijk hoe mensen je zien.
Mijn web-space ziet er daarom ook echt vet uit met fotos waar ik uren mee bezig ben
geweest om uit te zoeken. Als je op mijn site komt begint riders on the storm te spelen onder
een vet introductiefilmpje waar ik ook in zit.
Ik laat je zo alles van mijn leven zien wat ik je wil laten zien.
Voor mij en de andere zonder geld is je web-space en je alter-ego in virtiuality daarvoor de
ideale omgeving. Mijn web-space is gewoon de shit.
Ik bekijk hem nog maar eens en bewonder hem zelf, dit heb ik zo vaak gedaan en ik denk dat
ik dat voor altijd zal blijven doen. Het is leuk om eraan te sleutelen, dan heb je toch nog iets te
doen. Veel verandert er niet. Ik ben al zo lang met mijn web-space bezig dat hij bijna ideaal
is. Ik verander dus alleen nog maar hier en daar een kleurtje en wat berichten en ben er alweer
mee bezig als mijn gedachten hierover gaan.
Bij het avondnieuws zitten ondertussen twee muziekmakers te discussiren over het verloop
van de rockmuziek over de afgelopen 50 jaar en de verwachtingen van de loop van deze over
de komende 10 jaar. Ik weet niet wat ze verwachten maar veel verwacht ik er niet van. De
Rock n Roll is uit de mensen.
Ik zie de twee praten, de twee halve elite.
Dit zijn de mensen die het geld niet hebben maar wel de status, zoals filmsterren en
kunstenaars.
Zij hebben zelf ook helemaal niks, na ja een beetje, maar kunnen gewoon alles krijgen van de
elite als ze erom vragen. Een reis naar Hawa, New York, Peking of wat dan ook wanneer ze
maar willen. De nieuwste allervetste autos, alles wat je kunt bedenken staat tot hun
beschikking.totdat ze weer terugvallen tot de massa dan hebben ze weer helemaal niets, of
niets, een heel klein beetje meer dan gemiddeld. Dan hebben ze weer de vier reisjes per jaar
die ze uit mogen zoeken, of een of twee minder als ze eerste klas, verste locatie en sjiekte
hotel en zo willen hebben en dan nog hun zogenaamde royalties, maar daar doe je het ook niet
voor.
Ik noem ze vaak eendagsmensen, ze spelen even in een soap of zo of worden de hemel
ingeprezen voor hun werk maar worden dan weggeschreven voor het volgende nieuwe talent.
Maar dit waren waarschijnlijk echte kunstenaars, al 30 jaar maken ze muziek, maar ik herken
54
ze niet.
Ze vertellen veel maar het meeste wat ik wil weten weet ik al, buiten een paar oplevingen na
is de rock n roll langzaam uitgestorven dus van de laatste 10 jaar valt er weinig te weten.
Maar de eendagsmensen, bedenk ik me, daar zou ik ook bij kunnen horen.
Muziek kan ik niet maken en elke andere vorm van kunst ook niet maar in een soap spelen
kan toch iedereen. Je hoeft er alleen maar goed voor uit te zien, en een goed uiterlijk betaalt
de televisiemaatschappij wel voor je. Maar hoe kom ik daar dan weer tussen?
Ik wil vaak ook die status en aandacht.
Mensen die aandacht nodig hebben zijn eigenlijk op zoek naar erkenning die ze nooit hebben
gekregen. Ik denk toch dat ik gewoon aandacht wil, dat ik gewoon wil dat mensen het over
mij hebben en mij belangrijk vinden. Ik wil gewoon gewaardeerd worden in wat ik doe en wil
dat dit door andere mensen wordt opgemerkt.
Een soapster, dat is misschien mijn enige mogelijkheid om hiervandaan te komen, maar
verder dan vermaak kan ik niks bedenken, maar eigenlijk wil ik ook geen soapster zijn daar
dat image zo nep is dat zelfs een deel van het televisiepubliek hier doorheen kijkt.
Ik wil gewoon gewaardeerd worden om wie ik ben, of wat ik ze ervan laat zien althans.
Het is gewoon niet eerlijk.
Ik woon hier in een flatje terwijl de elite het zich kan veroorloven lekker warm in mooie
landen te wonen. Lekker liggen ze aan het strand met hun cocktail, en laten zich lekker over
de mount everest vliegen of iets anders dat hun gedachte binnenschiet. Zij wonen in de natuur.
De natuur hebben ze ergens anders, op plekken die ze minder mooi vonden verwoest omdat
mensen behoefte hadden aan mooie, nuttige maar ook aan veel relatief waardeloze producten.
Dus zijn de mensen die daar geld aan verdiend hebben van die plekken zonder natuur
weggegaan en zijn ze op de mooie plekken gaan wonen.
Als iedereen alles wil hebben dan moeten we er voor zorgen dat we met minder mensen zijn,
hoe wil je de aarde anders verdelen zodat iedereen het mooi grote stuk grond heeft dat hij wil.
Er zijn mensen, er zijn dieren en nog veel meer dat de natuur te bieden heeft, maar mensen
gaan er automatisch van uit dat de aarde van hun is.
Ik meestal ook, maar als we al eigenlijk niet genoeg plek hebben voor de mensen en voor de
dieren die dienen voor onze consumptie waar is dan nog plek over voor de rest van de natuur?
Of mag de mens omdat ze het intelligents zijn bepalen waar wel en waar geen natuur meer
mag zijn?
Als ze dit dan mogen, moeten ze dit dan niet verantwoord doen.
Moeten ze dan geen rekening houden met de zwakkere dieren die minder intelligent zijn?
Moeten ze dan niet vaker zelf iets afstaan om een ander iets te geven?
Het leven leeft van het leven en geeft het leven door aan nieuw leven door ander leven tot
zich te nemen. Wij eten van het leven om ons voort te kunnen planten.
Maar heeft niet elk wezen het recht om van het leven te eten en zich voort te planten?
55
Ik leef als een vlieg op een vuilnisbelt tussen alle andere vliegen in die ongecontroleerd van
de wereld eten
Er zijn teveel mensen, veel teveel mensen.
Maar ik bedenk me dat ik eigenlijk ook drie kinderen wil en ik loop weer vast met wat ik wil
en wat ik vind dat goed is.
Toch vind ik ook dat ik er eigenlijk iets aan moet doen, maar ik kan er toch niet aan doen.
De aardbol is echt te vol met mensen om al deze mensen ook nog eens in hun behoeftes te
voorzien.
Bijna elk dier dat op de aarde leeft is een consumptiedier geworden. Als wij hem niet op
zouden eten zou die niet eens leven. We moeten respect hebben voor de natuur omdat we
intelligenter zijn dan andere wezens.
Wij vinden ons zo intelligent dat we vinden dat andere dieren geen bestaansrecht hebben, dat
is toch niet intelligent?
Ze leven alleen waar we willen en we maken bijna geen ruimte voor ze vrij.
De mensen hebben zich ondertussen de hele aarde toegeigend en overbevolkt.
De natuur probeert zichzelf al tegen de overbevolking te beschermen door natuurrampen en
ziekten. Aids is de perfecte ziekte om de overbevolking tegen te gaan, je krijgt het immers als
je jezelf voort probeert te planten en natuurrampen ontstaan of hebben een grote impact omdat
de aarde veel te intensief gebruikt wordt door veel teveel mensen.
Maar wat kan de natuur hier dan nog meer tegen doen.
We vinden overal wel weer wat op uit diezelfde natuur.
Ik weet ook niet wat ik aan de overbevolking moet doen. Ik kan er toch niets aan doen.
In mijn eentje zeker met mijn drie kinderen, misschien moet ik dan maar virtuele kinderen
nemen, doe ik toch nog iets. Doordat we met zoveel mensen zijn hebben we minder ruimte
om te verdelen en om elkaar de vrijheid te geven.
We leven veel te dicht op elkaar en dat creeert veel teveel irritatie.
Mensen die maar kleine persoonlijke ruimtes hebben om in te leven worden beperkt in hun
vrijheid waardoor ze sommige gedrag niet kunnen vertonen en zich gaan irriteren aan de
gedragen van andere personen. Mensen moeten veel teveel met elkaar rekening houden als ze
elkaar niet de vrijheid geven in hun doen en laten.
Zo leven we niet samen maar leven we samen langs elkaar heen in kleine kuddes maar de
kuddes onderling laten elkaar niet meer de ruimte om samen te leven.
De irritatie groeit tussen mensen als ze beperkt worden in hun vrijheid en zich continu aan de
gedragsregels moeten houden die de maatschappij ze oplegt.
De groepen leven niet meer samen en de communicatie tussen de groep is zo slecht dat veel
dingen langs elkaar heen lopen en veel van datgeen wat is bedoeld te zeggen niet duidelijk
wordt waardoor door miscommunicatie ontzettend veel mis gaat in de maatschappij.
We zouden ook betere keuzes kunnen maken over wat nu echt nodig is in de samenleving en
56
57
heeft. Ik zie dat een of ander bedrijf X-net vraagt voor informatie over feesten te zoeken op
internet.
Informatie over feesten, wat voor feesten? Waar zijn dan nog feesten?
Zeker virtuele feesten. Virtuele feesten genoeg maar ze konden wel eens wat specifieker zijn
dan ergens op zaterdagavond.
Ik voel me gaar en heb geen zin om ook maar iets actiefs te doen dus ik laat het er maar even
bij zitten. Misschien dat ik straks nog zin heb om iets te doen.
Als ik kijk wie er online is zie ik dat iedereen weer in virtuality zit en ik heb geen zin om ze te
storen want ik ben bang dat ze me dan weer uitnodigen om met ze mee te gaan.
Ik begin weer langs de kanalen te zappen en als ik een comedyserie tegen kom laat ik hem
staan en sta op om door mijn soep te roeren.
Al roerend sta ik voor het fornuis naar de tv te staren.
Ik kijk even of mijn tosti bijna goed is en als ik geproefd heb dat mijn soep al warm is schud
ik hem in een grote kom in. Ik pak de tosti uit het tosti apparaat en ga met het eten voor mijn
scherm zitten.
Zo heb ik weer makkelijk en snel een heerlijk maaltje bereidt.
Ik eet alles op en als de reclame weer begint merk ik dat ik ongestoord naar het scherm heb
zitten staren zonder dat ik eigenlijk gemerkt heb dat ik mijn soep en tosti op heb.
Ik zet het lege bord en de kom maar in de vaatwasser en ga weer op de bank liggen.
Als de televisie me weer geen bevrediging kan brengen omdat ik verveeld niet stil kan blijven
liggen log ik maar weer in virtuality in op zoek naar nieuwe bezigheden.
58
Ik laat me weer bij het ski gebied afzetten en ski een andere grote schans naar beneden en
schiet weer tussen bomen door en spring over grote heuvels.
Ik heb ondertussen wel door hoe het werkt en eigenlijke lijken alle banen en schansen
uiteindelijk weer op elkaar.
De natuur is wel schitterend nagebootst en de witte sneeuw dwarrelt op de bomen en bedekt
ze met een dikke witte laag. De sneeuw dwarrelt in verschillende lagen wit flikkerend licht
59
naar beneden in de grote witte massa in die zich in grote lagen over elkaar heen onder in mijn
grote scherm bevindt.
De kleuren van de naaldbomen zijn groen als de bladeren van de mooiste bloemen in de lente
die de zuiverste koolstofdioxide geademd hebben en ze de zuiverste bloei meegeven.
De natuur is prachtig maar ik heb al genoeg van het skin als ik mijn snowboard weer onder
mijn voeten houw. Ik board vanaf het punt waar ik de eerste keer begon de andere kant uit en
kom op een gedeelte waar verschillenden mensen op verschillende banen wedstrijden rijden.
Ik heb geen zin in competitie en board weer de lange boardbaan in om te zien waar hij me nu
weer af gaat zetten en als ik snel door de lange half-pipe heen schiet doe ik nog enkele vette
trucs en kom uit op een boardbaan met verschillende obstakels en ik besluit hem gewoon te
nemen.
Als ik door de sneeuw schiet, schiet ik onder obstakels door, vlieg ik langs obstakels heen en
spring ik over ze heen. De baan wordt steeds moeilijker en de hindernissen nemen steeds
vreemdere vormen aan en ik de vreemdste capriolen om op mijn board te blijven staan.
Er zijn bij elke verandering, bij elke actie die de computer maakt, meerdere actiess in het
systeem opgenomen zodat in plaats van een mogelijkheid meerdere mogelijkheden voor elk
poppetje, baan of achtereenvolgende actie die plaatsvindt.
Zodra de eerste mogelijkheid niet meer werkt stapt hij over op de tweede en als die niet werkt
dan wisselt hij eerst even de eerste en tweede af voordat hij aan de derde mogelijkheid begint.
De hele tijd wordt door de computer van elke mogelijkheid de resultaten bijgehouden.
Als hij alle opties uitgevoerd heeft die voorgeprogrammeerd zijn voert hij diegene met de
grootste kans van slagen uit.
Zo blijven de spellen altijd variren en weet je niet precies welke van de mogelijkheden de
computer dit keer weer gaat gebruiken. Zo past hij zich in principe aan wat jij doet aan, hij
pakt immers altijd de mogelijkheid die de meeste kans van slagen heeft.
Als je alle mogelijkheden in een computer zou kunnen zetten dan zou hij ook elke
mogelijkheid kunnen uitvoeren. Als het leven in regels en formules is uit te drukken dan kun
je een computer deze regels en formules geven en kan die alle opdrachten uitvoeren die
binnen deze formules liggen. Hij creert dan eigenlijk zelf mogelijkheden dwz jij kunt elke
mogelijkheid benutten die aanwezig is zonder dat je hem deze afzonderlijk hoeft te vertellen,
deze kunnen opgewekt worden uit een grotere formule. Alles zit in die ene formule. Een
computer lijkt zo nieuwe mogelijkheden te creren, maar doet dit niet.
Als je alle levensformules in zou voeren in je computer en je laat ze runnen vinden ze
misschien ook wel een ander mogelijke combinatie levensformules die in de levensformules
aanwezig zijn die wij niet kunnen zien omdat de formules te complex zijn maar als jij de
formules in elkaar laat runnen, als jij een computer uit legt hoe je dit moet doen, dan worden
ze op een andere manier achter elkaar gezet.
Je kunt een computer een algoritme laten uitvoeren. Als je de werking van een algoritme uit
60
legt kan hij een nieuw algoritme vinden. Als x = 2 y, en x = 3 z dan kan een computer er ook
2y = 3z van maken. Ik heb hem in feite maar 2 formules gegeven, hij heeft de derde zelf
gemaakt, hij heeft zelf gezien dat hij een nieuwe mogelijkheid kon benutten.
Hij heeft binnen zijn regels en binnen zijn softwareprogramma een nieuwe mogelijkheid
gecreeert.
Als je een vaste formule hebt waarin jou programma loopt, kunnen alle toepassingen, elke
actie die je kunt uitvoeren, elke formule dus, in de grote formule gerund worden.
Je legt verschillende formules vast, verschillende algoritmes met regels.
Uit deze algoritme kunnen nieuwe algoritme, nieuwe formules gewekt worden die ook weer
met dezelfde regels in de nieuwe en oude formules gerund kunnen worden. Dit is voor de
computer een algoritme, een logisch ritme.
Je hebt dan die ene formule waaruit de andere allemaal opgewekt kunnen worden.
Als je dus de regels van die formules uitlegt heb je een softwareprogramma waarin alles
gerunt kan worden. Zo heb je altijd een even grote harddrive voor het laten lopen van de
programmas daar deze programmas allemaal een algoritme zijn die onderdeel zijn van het
grote algoritme.
De schakelingen zijn er ook met drie uitgangen waar de mogelijkheden exponentieel sneller
toelopen daar 1 schakelingen met 3 uitgangen 3 lampjes laten branden en 4 schakelingen met
in totaal 10 uitgangen 9 lampjes laten branden en 13 schakelingen die 27 lampjes laten
branden hebben in totaal 39 uitgangen waar er 3 uitgangen pers schakeling zijn waar er met
de versie met 2 uitgangen met 15 schakelingen en 30 uitgangen 16 mogelijkheden gecreerd
werden en 32 lampjes gingen branden met 31 schakelingen en in totaal 46 uitgangen
waardoor er minder schakelingen nodig zijn.
Dus afhankelijk van hoeveel vaste ruimte je nodig hebt richt je hem in elke willekeurige
1,2,3,4,5, of weet ik veel splitjes systeem in die gewoon de lampjes laten branden.
Er kan op elk moment overgang plaatsvinden van een 2 bits naar een ander bitssysteem daar
de uitgang van elke bit altijd maar een ingang heeft voor de volgende multibit. Je kunt als je
plotseling je systeem voor de toekomst wil aanpassen hem zo groter maken voor potentieel
groei.
Een 2-bits-syteem is een poortensysteem en geen twee-tallig of binair systeem.
Om een binaire 0101 formule op te slaan zeg je welke lampjes moeten branden (0 = lamp uit,
1 = lamp aan) en dus welke poortjes open staan. De tientallig stelsel formules of 0101
formules lopen nu voordat ze opgeslagen worden een ander software programma door
waardoor er kortere formules ontstaan die worden ingepakt voordat ze verstuurd of
opgeslagen worden.
Formules worden eerst teruggerund, als uitkomst gezien, in de formule van het reeele getal
(xxx,xxx maal z tot de macht xxx, waar z het grondgetal is, dit is de formule van de
grondmacht) waar altijd al elk getal mee opgeslagen wordt op je computer waardoor
61
verscheidene korte 0101 formules ontstaan die veel minder ruimte kosten om op te slaan die
je weer in de formule van het reeel getal runt om dezelfde lange 0101 formule terug te krijgen
die dan klaar is voor gebruik.
Getal of geen getal elke formule of opdracht is een getal en als beide te gebruiken.
Waar de formule niet makkelijk als een macht te schrijven is kan hij ook in meerdere machten
geschreven worden. x,xztot de machtxxx * xxxztot de macht xx,xx tot de macht xx,x tot de
macht xx,x - xxztot de machtxxx. waar deze codes aan elkaar gehecht worden door de codes
van de rekentekens die in de ESCII staan.
Ook kan een code er gewoon achteraan geplakt worden en zo een mooi rond getal creeeren
dat makkelijk als macht te schrijven is. Met een stopteken van bv 8 bites kan er dan verteld
worden waar deze code weer afgebroken moet worden. Wordt er niet meer gewerkt met de 8 ,
16 of welk meervoud van 8 bitsystemen dan ook maar met het algoritme 1+1 enz of met het
algortitme dat het willekeirig optellen van getallen mogelijk maakt dan wordt de code
meegegeven: als dit dan niks meer. Nu weet de computer dat hierna niks meer volgt en is er
geen informatie meer aan deze getallen toegevoegd waardoor automatisch deze niet meer
gerund worden.
Bij het algoritme dat het mogelijk maakt 0 + (1,2,3 of 4 enz) = bv 5 die de verschillende
mogelijkheden niet vast laat staan, wordt er bij elk algoritme een pakketje informatie
meegestuurd die verteld welke aktie bij welk getal hoort zodat dit niet meer met vaste codes
hoeft te worden geschreven en het verschijnen van dezelfde getallen elke keer iets anders kan
betekenen.
Als je een heel groot getal als uitkomst ziet van de formule van het reeel getal dan krijg je in
deze versie 10 getallen onder de 10 voor de xen een mogelijk groter getal voor de z. Wat in
elke willekeurige macht te schrijven is want 1 * 9 tot de macht 9 is = 387420489.
De komma kan op elke plek in de formule worden gebruikt.
Er is ook een vaste onderbrekingscode voor waar een nieuwe formule begint die met de codes
voor de getallen, de rekencodes, de opdrachtcodes en alle andere codes opgenomen zijn in het
code getallensysteem (de ESCII code)., mits er niet met het nieuwe algoritme wordt gewerkt.
In het tienatallig systeem is altijd alles al als een tiende macht te schrijven en een 0101
formule die in het tientallig stelsel wordt gezet ook waar de verschillende kleine uitkomsten
onder de 10 weer terugvertaald kunnen worden naar het twee-tallig stelsel.
Deze getallen zijn in codes opgeslagen net als de codes die vertellen welk getal waar ingevuld
moet worden wat ook kleine opdracht codes zijn die mogelijk uit de EBCDIC-code, de
ASCII-code, de ECDIC-code (de nieuwe EBCDIC) of de ESCII-code (de Europian Standard
Code for Information Interchange) komen.
Elke grote formule kan zo opgesplitst worden in verschillende kleine codes of getallen
waardoor er veel ruimte besparing is daar als je jouw software programmas wil gebruiken
deze eerst vertaald en daarna uitgepakt moet worden voordat hij weer in oude staat terug is en
62
63
64
tm
Als 0 aan, dan dit
(1+1) = 2, is hetzelfde als, als (1+1) dan 2
(13-1) = 12, is hetzelfde als, als (13-1) dan 12
Als dit dan dat is dat = dat
Het getal wordt opgeslagen, en het getal 100 creert honderd mogelijke als dit dan dat
poorten.
Het getal10A zou zo 11 mogelijkheden creeren in een reeks van het 11 tallige stelsel.
Hoe groter het getal hoe groter de mogelijkheden en zo kan er aan het laten doorlopen
van een getal afhankelijk van zijn grootte verschillende consequenties verbonden
worden.
De verschillende mogelijkheden worden uitgerekend en uiteindelijk weergegeven door
het openzetten van de schakelingen naar het scherm die aangezet worden omdat ze
aangaan als een bepaald getal weergegeven wordt.
Aan de codes kunnen voor een deel direct consequenties verbonden worden.
Het grote getal bestaat uit allemaal kleine getallen van een bepaald aantal cijfers en
kunnen ook nog eens apart door het assenstelsel formule lopen die weer nieuwe
mogelijkheden creeert.
De software pakt de software uit zodat alle software op elkaar loopt en het verloop van
de software en het verloop van de getallenreeksen geeft de uiteindelijke software zijn
opdrachten om uit te voeren en laat in plaats van stroom lopen getallenreeksen in
getallenreeksen lopen. De basisgetallenreeksen lopen dan op de harddrive en alle andere
getallenreeksen in elkaar of op deze basisgetallenreeksen.
Het assenstelsel betstaat uit meerdere reeksen van het tientallig stelsel zodat een complex
assenstelsel ervoor zorgt dat elk software programma meerdere assen tot zijn
beschikking. Zo ontstaat een meerdimensionaal assensysteem.
Op het assenstelsel loopt het grote algoritme dat tegenwoordig meer en meer uitgebreid
wordt en steeds meer standaardalgoritme worden toegevoegd die standaardacties
creeeren en nieuwe waarheden bevatten. Op deze standaardsoftwareprogrammas die op
het softwareprogramma van de harddrive loopt lopen de normale softwareprogrammas.
Het software programma kan dan uit hele delen algoritmes bestaan die ook als codes
opgeslagen zijn en als code van het grote algoritme bestaan.
Een groot algoritme waar acties verbonden worden aan het verloop van een kleiner
algoritme. Van het grote algoritme dat uit heel veel kleine bestaat zijn de codes van de kleine
algoritme ook in de ESCII opgeslagen en zo creeert een softwareprogramma meerdere
invullingen voor het laten lopen van software.
Waar de betekenis van het verloop in de software bij het kleine software programma gestopt
kan worden kan die echter ook al in het grote algoritme gestopt worden.
65
Alles staat in algoritmes en de algoritmes kunnen gewoon als codes opgeslagen worden.
Op dit algoritme dat in assenstelsel loopt, loopt jouw computersoftware en zo krijg je
verschillende software programmas waar de eersten op de harddrive lopen, de tweeden op de
eersten softwareprogrammas en jouw computersoftware op de tweede softwareprogrammas.
Het grote algoritme loopt op het algoritme van het tientallige stelsel en op het grote algoritme
lopen kleine algoritme die in jouw softwareprogrammas zitten.
De kleine algoritme doorlopen het grote algoritme die meerdere malen in een ander algoritme
loopt en de standaardformules van de kleine computersoftwareprogrammas zitten dan in het
grote algoritme in plaats van in de software zodat je software kleiner wordt.
Voor verschillende algoritme zijn ook standaard codes verzonnen om de software op te slaan.
Deze code is ook een algoritmisch code systeem waar een nieuw algoritme automatisch een
nieuwe code krijgt zodat elk verzonnen algoritme dat aan het systeem wordt toegevoegd zelf
een code geeft voor de software om dat algoritme te laten lopen. Deze wordt dan ook vanzelf
toegevoegd aan de code-lijst, de ESCII.
Het grote algoritme code systeem is langer en werkt anders dan het systeem voor het tientallig
stelsel algoritme. Er is zelfs een code in het kleine algoritme systeem die zegt dat er nu een
code aankomt of eindigt uit het grote algoritme systeem.
De codes voor algoritme worden automatisch gegeven als 0101 codes zodat elke algoritme
zijn eigen code heeft.
Er is nu een groot centraal algoritme systeem ontwikkeld naast het tientallig stelsel algoritme
waar onze kleine software programmas op lopen. Een centrale harddrive waar ik op inlog
achter mijn computer.
Als het grote algoritme alleen maar groter wordt en er steeds meer standaard acties
bijgevoegd worden zodat de software programmas kleiner worden en er steeds meer
formules toegevoegd worden zodat de algehele waarheid groter wordt en jouw sofware
programmas alleen maar kleiner, worden de mogelijkheden steeds groter en mijn harddrive
steeds kleiner.
Op de grote centrale drive loopt zo enkel een software programma met de uitleg voor een
groot algoritme waar je kleine algoritme als kleine software programmas van jouw computer
laat lopen die alleen nog uit codes bestaan.
Zo heb je dus een klein software programma die aan het verloop van dit algoritme door een
ander algoritme gevolgen geeft. Het software programma zegt wat het verloop van het
algoritme betekent en voert hier de opdrachten naar uit. De algoritmen lopen in algoritmen
maar de betekenis van het algoritme kan echter ook in het grote algoritme gestopt worden
zodat het grote algoritme 1 grote betekenis heeft.
Je creert zo een soort Brein.
Een groot software programma die alle andere heel kleine software programmas laat lopen.
Er is een standaard harddrive waar ieders eigen kleine harddrive je met alles sneller en altijd
66
67
zij wel eens hele andere waarheden kunnen gaan bevatten zodat een computer niet meer doet
wat wij willen maar doet wat er in zijn nieuwe regels staat.
Zouden we dan ook zo achter de zin van het leven kunnen komen vraag ik me af?
Als alle formules die wij toevoegen waar zijn en wij ze gewoon oneindig door elkaar laten
lopen en zich een geheel beginnen te vormen komt daar dan uiteindelijk de formule van het
leven uit.
Elke formule die een langer algoritme samen vormt wordt samen gekoppeld en aan de
formule ontstaan langzaam vertakkingen die langzaam weer onderdeel van de formule
worden. Zo kunnen er nieuwe formules gevonden worden en kunnen er verbanden gezien
worden die eerst niet zichtbaar waren.
Die formules zijn eigenlijk niet nieuw maar bestonden al en waren nog niet zichtbaar door
hun complexiteit, de formule van het leven, hij is er gewoon, ik voel het, maar ik weet hem
gewoon niet.
Zou hij ooit gevonden worden of bestaat de formule in mijn hoofd en leef ik in de natuur of in
virtuality of hier en alleen nu en hier op mijn board waar ik nadenk over de automatisering
van de wereld, de atomatisering van de pc en de pc-spellen en de automatisering van het
leven. Wat trekt mij tot de automatisering die verklaart in welk algoritme ik leef?
De algoritme lopen in elkaar door en daar mijn slagingspercentage steeds hoger wordt komt er
nieuwe informatie in de baan en wordt aan het gevolg van een hogere slagingskans een nieuw
gevolg gegeven waardoor de baan op een andere manier gaat lopen.
De baan veranderd en gaat steeds sneller doordat de getallen anders worden doorlopen die
met een andere snelheid de lichtjes laten branden op het scherm die de reactie van de baan
steeds sneller doen lopen waardoor ik mijn reacties versnel om goed op de baan te blijven.
Welke reactie geeft mij de grootste slagingskans met als gevolg dat ik het snelst de finish
haal?
Ik board en ik denk.
De bezigheid is na herhaling saai en automatisch schieten de gedachten door mijn hoofd als ik
sta na te denken en ik geen zin meer heb om verveeld door mijn leven te boarden als mijn
gedachten mij weer van mijn bezigheden afleiden. Ik word niet genoeg vermaakt en ik lijk de
trucs automatisch uit te voeren als ik door de pipe heen vlieg.
Ik kan toch niet achter de zin van het leven komen en ik ben geen computerexpert.
68
Mijn ritme loopt mee met het ritme van ritme tot ritme
Mijn algorimte zit morgen in zijn zelfde eigen ritme
Mijn levensritme zoekt naar nieuw levensritme
Ik leef van ritme tot ritme in het grote algoritme op zoek naar mijn eigen ritme
In welk ritme van het levensritme kan ik zweven zodat ik in mijn eigen levensritme kan
leven?
69
Ik zap me snel naar de bergen waar ik gelukkig zie dat het helemaal niet druk is.
Ik ga naar het loket voor een kaartje te kopen en de man achter het loket vraagt of ik ervaring
heb. Ik zei dat ik het wel eens gedaan heb maar dat ik niet meer precies weet hoe.
Wacht ik roep er wel iemand bij, zei hij, moment alstublieft. En de man roept, Dirk melden bij
ingang, dirk melden, door de microfoon. Ik reken af en zie dat de jongen aan komt lopen waar
ik de vorige keer een praatje mee had gemaakt.
Daar is Dirk roept de man achter het loket me toe, hij zal je verder helpen.
Ik loop op de jongen af en we stellen ons aan elkaar voor.
Heee, je was hier laatst ook, zei Dirk, maar vond het te druk.
Ja, het was toen echt te druk, zei ik, nu kan ik tenminste rustig genieten zonder dat ik de hele
tijd ben aan het wachten.
Ja inderdaad als je de eerste dag was gebleven had je de hele dag misschien twee of drie keer
naar beneden kunnen gaan zo druk was het.
Ben ik blij dat ik hem genokt ben, zei ik.
Ja, heb je goed gedaan, zei Dirk en we lopen naar de grote rotswand toe.
70
Als ik voorzichtig naar de rand toeloop en naar beneden kijk, kijk ik langs een grove rotswand
die de diepte in lijkt te storten. De diepte lijkt me bijna naar beneden te zuigen en als ik mijn
poppetje niet naar achter had gedrukt was hij voorover de helling overgegaan.
Wat moet ik doen, vraag ik dirk.
Wacht ik pak de spullen even of heb je zelf?
Wacht, ik kijk even, zei ik. Ik kijk even in mijn priv-ruimte of ik spullen heb om te abseilen
en zie dat ik verschillende bergklimpakketten heb waaronder ook een compleet abseilpakket.
Ik weet zeker dat ik die nooit gebruikt heb maar hij is nu wel handig.
Ja, ik heb alles, zei ik. Hier, kijk eens of het wat is en ik laat hem de spullen zien.
Ja, alles doet het wel zei dirk.
Ja, dat snap ik, zei ik, maar kan ik hier eigenlijk een beetje mee voor de dag komen.
Laat eens kijken, zei dirk en hij pakt de spullen aan. Het is wel redelijk materiaal, zeker niet
slechter dan wij hier verhuren. Hij ziet er ook nog wel goed uit. Die groene en paarse felle
kleuren op de houders zijn vet gedaan.
Dankje, zei ik, hij is wel vet h, maar goed te horen dat de kwaliteit er ook mee door kan.
Dirk laat me zien hoe ik de spullen ook weer in elkaar moet zetten en als ik met mijn joystick
aanklik wat waar in moet zeker ik mijzelf langs de draad naar beneden.
Weet je hoe het werkt?
Ongeveer, zei ik, maar een beetje meer informatie kan geen kwaad.
Als je dadelijk springt, moet je gewoon op de knop drukken die je altijd gebruikt om te
springen.
Het rode rondje, zei ik.
Yep, zei dirk, met de groen knop kun je het touw laten vieren en met de blauwe vang je jezelf
op als je op de muur terecht komt.
En met de rode zet ik me dan weer af zeker, vraag ik.
Inderdaad, zei dirk. En met de rechterknop bovenop je joystick bepaal je hoe hard je je afzet.
Met je besturingsysteem bepaal je gewoon je houding van je lichaam en dat is alles.
Ja, een eitje, zei ik. Zie je zo weer.
Succes en veel plezier, zei dirk en ik druk op de rode knop waarna ik het ravijn inspring en ik
roep hard vaarwel naar dirk. Ik houd met de pijltjes mijn lichaam recht en laat het touw
vieren. Als ik de knop los laat en het touw zich strak trekt schiet ik op de muur af.
Ik zak rustig door mijn benen en zet me weer vol af en laat het touw weer los waardoor ik
weer naar beneden schiet.
Als ik het steeds beter onder de knie krijg zet ik me steeds harder af en vlieg ik sneller door de
lucht en naar beneden. Ik ben bijna beneden en als ik beneden kom zie ik dat Dirk over de klif
heen hangt. Hij staat te zwaaien en hij springt met ontzettende snelheid de steile helling naar
beneden en staat binnen een mum van tijd naast me.
Nog een keer, vraagt Dirk.
71
72
onder mijn voeten leunend tegen een grote rotswand met wind die van benden langs mijn
lichaam waait waardoor ik mijn haren alle kanten op zie zwaaien, toch mooi hoe ik mezelf zo
in kan leven in het leven van mijn eigen levens.
Let op zei dirk en met zijn linkerhand pakt hij de rots vast waarna hij zijn rechter loslaat en hij
met zijn rechterhand de rots weer vast pakt als hij hem aan de andere kant van zijn linkerhand
neerzet en zo zwiept hij langs de berg.
Hoe doe ik dat, vraag ik.
Heel simpel, twee keer naar rechts, een keer naar links drukken en gewoon vastpakken.
En warempel ik pak in een keer over.
Ik druk de combinatie nog een keer en als ik deze blijf herhalen zwiep ik langs de helling van
een klif. We klauteren en hangen nog even langs de berg waarna we de rest van de berg naar
boven klimmen.
Weet je nog hoe alles werkt, vraagt dirk?
Ja, hoor zei ik en ik klik alles weer vast en spring de berg weer naar beneden en dirk springt
achter mij aan. We klimmen weer de berg naar boven nadat we weer beneden aan waren
gekomen en als we boven zijn springen we nog een keer. Het is niet moeilijk om te doen als je
eenmaal weet hoe het moet maar het blijft toch wel leuk.
Dirk is een goede vent en we ruilen adressen uit zodat ik hem aan mij mail kan toevoegen.
Nog een keer, vraagt Dirk?
Nee dankje,Ik stieft hem nu. Ik spreek je zeker nog een keer, ik heb immers je adres.
Wie ben je eigenlijk in Virtuality, vraag ik hem, werk je onder een andere naam?
Ik kom eigenlijk niet in virtuality zei Dirk, ik leef meestal in liven live. Daar veranderd er
niks en heb ik altijd alles tot mijn beschikking en moet ik naar huis als ik iets vergeten ben,
wat wel vervelend is. Virtuality is net iets extremer en vooruitstrevender omdat ze
makkelijker aanpassingen kunnen doen en liven live is wat realistischer en ik zit toch liever
daar waar mijn leven nog een echt leven lijkt te zijn.
Iedereen het zijne he, geef mij maar actie en ik geef hem nog een ferme handdruk bij het
afscheid en ik log uit.
Ik voeg meteen het adres van Dirk toe aan het adressenbestand.
Ik heb eigenlijk toch wel alles bedenk ik me. Ik moet er alleen meer van genieten.
Ik moet waarderen wat ik wel heb in plaats van me alleen maar te concentreren op wat ik niet
heb. Maar ja wat heb ik dan niet?
Een echt leven waarschijnlijk ja, zoals Dirk zeker.
Het leven heeft zich verplaatst zodat mensen als kastplantjes thuis lijken te leven, en ik ook.
Ik heb toch alles tot mijn beschikking, net als iedereen. Waarom leven we dan niet?
Het enige waar mensen nog enthousiast van worden is de nieuwste film of het nieuwste
computerspel. Het is een vreemde ontwikkeling geweest waardoor mensen liever hun eigen
kleine milieu creeerde. Ik heb er veel over gelezen, veel te veel, maar ja er echt iets aan doen,
73
ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik sta bij verschillende bewegingen ingeschreven, ik kan
mijn mening op verschillende plekken uiten, ik kan deelnemen aan discussiegroepen, maar de
meeste mensen die zich daar bevinden zijn het toch wel eens maar doen er ook niks aan.
We zouden met zijn allen eens moeten kijken wat we willen, waar we heen willen, maar
iedereen wil wat anders en niemand wil er wat voor doen.
Sommige mensen met materialen en ideen proberen wel nog wat op te zetten en soms lukt
het ook wel, dan is er een product dat echt waarde heeft bedacht en dan willen de mensen er
nog wel wat aan doen. Maar wie bedenkt er nog wat als we wat dat betreft al helemaal
verzadigd zijn? We hoeven niet meer te overleven, we hebben eten genoeg, maar hoe houd je
je dan bezig, hoe vul je je tijd en je emotionele behoeften?
Ik weet ook gewoon niet waar ik moet beginnen en wat ik dan eigenlijk wil, ik heb toch ook
bijna geen ideeen. Het zijn ook bijna alleen de ideen van de elite die dan nog uitgewerkt
worden want de meeste mensen hebben geen stimulans meer, het geld is weggevallen als
drijfveer. Mensen kunnen en hoeven zichzelf niet verder te verrijken met materiele waarde,
dus ze doen niks meer. We zijn verzadigd.
We zijn jaren bezig geweest met ons leven simpeler te maken zodat we meer vrije tijd hadden.
We moesten werken voor spullen en dingen om ons leven leefbaar, makkelijk en leuk te
maken. Vroeger hadden we ons werk en vulde dat het meest van onze tijd op.
We hadden geld nodig om de dingen te kopen die ons leven makkelijker maakten.
Nu worden we nergens meer door gedreven, nu heeft niemand meer werk en wil niemand
meer voor een habbekrats gaan werken en heeft iedereen ook alles om zijn leven te
vereenvoudigen. Dus we hebben alleen maar vrije tijd.
Wat doe je dan met die tijd?
Jezelf vermaken, dat doen mensen nu met hun tijd, ze zijn op zoek naar persoonlijke
bevrediging om hun lusten te stillen. Wat moeten we anders doen?
In het verleden zijn er ook lang grote feesten geweest, iedereen zette zich in voor maar zoveel
mogelijk lol te hebben, en iedereen hing het beest uit. Mensen gaven zoveel mogelijk uit en
deden zoveel mogelijk dingen waardoor op dat moment de economie weer floreerde.
In die tijd was de automatisering pas eigenlijk net op gang gekomen die zich in razende
snelheid over de wereld verspreidde en zo hadden echt heel veel mensen geen baan meer en
alle tijd en bijna alles om te doen. Het werd een chaos, mensen deden wat ze wilden, ze
feesten er op los, veel drugs werden gebruikt waardoor veel mensen er kapot aangingen.
Ze hoefden niks meer te doen en hadden veel te veel tijd en dus ging iedereen elke dag op
stap. Toen de verveling echt toe ging slaan, kwamen er echt extreme gevallen van
drugsgebruik.
De mensen gingen de gekste dingen uithalen en elke vakantie werd geboekt, de hoogste
bergen werden met een of ander vliegapparaat naar beneden gesprongen, overal kwamen
sterrenrestaurants die druk bezocht werden en in die tijd werd ook het supersonisch passagiers
74
vliegen opnieuw geintroduceerd omdat alle behoeften van iedereen zo snel mogelijk gestild
moesten worden.
De criminaliteit nam toe, niemand hoefde iets te stelen maar onderling sloegen ze elkaar de
koppen in, voor niks.
Iedereen was gelijk wat dat betreft en mensen hadden allemaal niks meer te doen, dus ze
vermaakte zichzelf kapot.
De meeste mensen zijn in die tijd gestopt met op stap gaan want het was niet meer gezellig.
Er was alleen maar ruzie en irritatie.
Andere hebben zichzelf kapot gemaakt aan de drugs, zijn gestorven aan een overdosis, of zijn
verongelukt. Weer andere stierven in een vechtpartij of een ander geweldsdelict.
Toen is de rest van het nachtleven uitgestorven en uiteindelijk stop gezet. Wat er toen nog van
over was werd door de elite aangepakt. Er was een stemmig geweest en 95% van de
bevolking was voor. De mensen hadden alleen maar overlast van mensen in het nachtleven.
De mensen wilden er vanaf en de 5% die tegen stemden was toch crimineel of drugsverslaafd,
dat waren de laatste die nog op stap gingen en zich s'nachts in de stad begaven, maar die
zouden er toch ook bijna kapot aan gaan, weg ermee dus.
Mensen hadden er geen zin meer in en ze zagen in dat alleen maar feesten ook geen juiste
invulling van hun leven was en er was nu alleen maar geweld en criminaliteit.
Het ging alleen maar vervelen net als alles, of ze gingen eraan onderdoor.
Toen is het hele nachtleven dus in 1 keer opgerold, iedereen die er wat met het criminele
wereldje te maken had werd aangepakt en de stad werd helemaal schoongeveegd.
De mensen konden na een tijdje weer rustig op stap gaan, maar het nachtleven is nooit meer
op gang gekomen.
De mensen bleven liever thuis, daar hebben ze elkaar als je een relatie hebt.
Daar hebben ze veiligheid.
Er gingen nog wel enkele mensen op stap maar het was niet echt meer gezellig.
Het waren nog maar een paar mensen die nog de deur uitkwamen omdat mensen langzaam
van elkaar vervreemden.
Veel lol was er niet meer aan.
De mensen konden het ook steeds slechter met elkaar vinden en iedereen was het gewend
alleen maar op zichzelf aangekeken te zijn, ze waren het gewend dat ze niemand nodig
hadden, in het leven van je leven, in het krijgen van werk, in het maken van je samenleving.
Je milieu was de samenleving geworden.
Mensen leven nu relatief dicht op elkaar, ze hebben veel mensen om zich heen maar kennen
er maar een paar echt.
Als de mensen nu meer met elkaar omgingen hoeven ze er misschien niet zo veel van te
maken denk ik.
Mensen kregen toch alleen maar ruzie, want je ging je irriteren aan mensen als je ze dag in
75
dag uit zag, mensen kunnen niet met en niet zonder elkaar.
Elke dag met dezelfde mensen naar de zelfde feesten dan ga je je irriteren aan de kleinste
dingetjes: aan steeds dezelfde opmerkingen, dezelfde plaatsen, dezelfde grappen,
stopwoordjes en andere gedragskenmerken.
Het is moeilijk jezelf te onderscheiden als je met veel mensen op elkaar leeft waardoor
mensen vaak vervelend gedrag gaan vertonen om zich boven iemand anders te plaatsen of op
een andere manier willen opvallen of juist het tegenovergestelde doen.
Veel mensen maken zichzelf continu groot in het openbaar en moeten dit blijven doen en zijn
constant bezig met de mening van anderen om maar cool voor de dag te komen waar ze
uiteindelijk zelf ook moe van worden en liever thuisbleven toen ze iets ouder werden.
Veel mensen aan de andere kant worden door deze mensen klein gemaakt die dan ook zich
weer terugtrekken met iemand waarbij ze zich veilig voelen en veel mensen voelen zich vaak
onzeker met veel mensen om hun heen door het gedrag van anderen mensen waardoor zij ook
liever thuis bleven.
Doordat veel mensen status willen vergaren en er veel mensen op elkaar leven wordt het
moeilijk jezelf te onderscheiden en doordat de diversiteit zo groot is worden veel partners
bang dat ze hun partner verliezen waardoor veel vrienden en vriendinnen thuis gehouden
worden.
Veel geweld maar vooral gepraat over geweld zaaide angst waardoor de veiligheid ook weer
werd opgezocht maar vooral werd er veel gepraat over zichzelf en over anderen om ook maar
weer het gepraat van andere tegen te gaan zodat je uiteindelijk dit gepraat uit de weg wilt
gaan.
Veel angst zorgt ervoor dat veel mensen dicht bij hun kroos blijven en hun kinderen zelfs
vaak thuis houden waar er niks kan gebeuren.
Veel mensen zoeken hun select groepje vrienden uit om mee om te gaan en spreken hier nog
wel eens mee af, ik heb ook mijn eigen selecte groepje vrienden op het internet.
Mensen leven liever met een paar mensen en in de loop van jaren verlies je contact na contact.
Niemand die je tegenspreekt, niemand die anders denkt, niemand die je in jouw
zelfvertrouwen kan beschadigen en niemand die het beter weet dan jij, je hoeft met niemand
mee te praten of tegen te spreken, je ergert je niet aan dat dingetje van de ander, weer een
ander is toch maar bekrompen en ik vind mijzelf en jou het leukst.
Zo erg allemaal dat mensen dus blijkbaar liever met zijn tween thuis zitten en ze zich
gelukkig voelen in hun eigen wereld, maar dat wil ze dan wel weer iedereen laten weten,
lekker dubbel.
Zo zijn mensen allemaal achter de telecomputer beland denk ik.
Ze konden niet meer echt met elkaar omgaan omdat ze te vaak te veel met dezelfde mensen
omgingen en er bovendien veel te veel mensen zijn, dat wekt benauwend.
Ze hebben erop los gefeest en elkaar in de weg gelopen en elkaar niet de vrijheid gegeven.
76
Bovendien gaat alles vervelen en is de spirit bij de mensen weg om nog echt iets te doen.
Zo leeft eigenlijk iedereen thuis en laten veel mensen zichzelf nu op een andere manier aan de
wereld zien.
Na de tijd met de feesten ging het ook weer bergafwaarts met de economie waarna die weer
stagneerde omdat iedereen al zijn behoeften kon stillen maar niet meer overvloedig zijn lusten
stilden waardoor de afname van producten afnam en iedereen met maten deed waar die zin in
had.
Mensen streefden niet meer naar vooruitgang of nieuwe ontwikkelingen daar ze vonden dat ze
alles al hadden en niets nieuws meer nodig hadden en content waren met wat ze hadden.
Ze wilden nog wel vermaakt worden maar niet meer in die mate als voorheen en wilde liever
thuis vermaakt worden waar de telecomputer de hoogste amusementswaarde heeft.
Mensen hebben gefeest als een beest en veel mensen leefden en deden alles maar toen dat
niks bracht creeren ze net als altijd een eigen thuis basis.
Mensen hadden hun directe omgeving en vonden het verder wel goed.
Ze hoefden verder niet zoveel en als ze nog een keer de deur uit gaan of nog een enkele keer
een bar bezoeken of eens gaan kijken wat er nog in een discotheek te doen is dan voelen ze
zich toch weer verplicht om het ideale stelletje uit te hangen dat er altijd perfect uitziet.
Mensen bleven liever thuis bij de mensen die ze konden vertrouwen en maakten dat hun
milieu groter en zinnig met nieuw kroost maar ze wilden dan wel iedereen laten zien dat ze
het leuk hadden.
Mensen hebben wel bevestiging nodig, ze zijn op zoek naar iets meer dan hun twee, naar de
erkenning van de band die zij hebben met elkaar door andere. Net alsof mensen niet genoeg
hebben aan de liefde die zij hebben, moeten ze door andere deze liefde bevestigd zien worden.
Mensen leven liever langs elkaar heen maar houden een heel select groepje heel close en zijn
constant bezig met het beinvloeden van de mening van anderen over hen.
Verder willen ze alleen wat van die andere mensen als ze wat van ze nodig hebben.
Mensen leken elkaar niet meer nodig te hebben, konden niet met elkaar omgaan, dus mensen
leven alleen, maar van echt individualisering kun je niet spreken want de mensen zoeken
elkaar op, op het internet.
We leven dus nu zo ongeveer allemaal in ons eigen thuis wat we zo goed mogelijk proberen
in te richten en in het internet waar mensen nog vermaakt worden en waar de mensen
vermaakt worden floreert de economie nog steeds.
De mensen zijn niet meer bezig met het leven, de vraag van het leven of met hun leven te
vergemakkelijken. Het leven is al makkelijk, je hoeft niks meer voor te doen.
Waarom zou ik me afvragen waarom ik leef, daar kom ik toch niet uit.
Dat is gewoon het toeval, de onvoorziene oorzaak.
Me afvragen wat de zin van het leven is, de oorzaak en de reden levert me ook alleen maar
koppijn op, als er al reden is want de waarheid heeft een oorsprong en een toekomst maar de
77
reden van de waarheid zit in dit moment en is vaak niet van tevoren bepaald en het leven heeft
een doel maar is niet zo bedoeld.
Er is wel zin maar geen reden, alleen een bewustzijn doet iets met een reden.
Er is geen bedoeling bij het ontstaan maar door het ontstaan ontstaat er een doel.
Ik denk teveel en de fragmenten kennis schieten door elkaar. Mijn koppijn moet nu weg, denk
ik terwijl ik niet wil denken, dus zet ik weer de telecomputer op actief om de activiteit van
mijn hersenen te verlagen. Als je alles al hebt waar word je dan nog gelukkig van?
Dat dooie vermaak doet het bij niet meer, ik wil iets doen, het lijkt wel of iedereen
vastgeklampt zit achter zijn beeldscherm en er niet meer van weg te slaan is.
Alsof het een voldoening geeft die we niet begrijpen, alsof mensen die we niet echt zien, niet
echt aanraken ons echt gelukkig kunnen maken. Dat lijkt mee een illusie, maar ja als niemand
meer buiten komt is dit ook de enige plek om ook een echte relatie te krijgen.
Je weet op het internet nooit hoe iemand echt is, maar ik vraag me ook wel eens af of dat erg
is. Je zit toch alleen nog maar op je web-space, waarom zou ik dan een vriendinnetje moeten
hebben die echt cool is, mijn vrienden zien hem toch niet echt.
Alleen een coole vriendin denk ik dan, wat moet ik daarmee, zij moet ook leuk tegen mij zijn.
Ik ben met mensen bezig doordat de mening van mensen zon grote invloed heeft op anderen
mensen dat weer invloed heeft op hun mening tegenover mij en mij nadelen oplevert in de
omgang met mensen in het dagelijks leven.
Ik ben een keer de grond in geboord ze konden het me stelen maar het werd zo erg dat
iedereen zei dat ik de dief was, ik ben net als anderen met anderen bezig maar ik zeg dat ik
alleen op mezelf gesteld ben.
Ik weet ook niet wat ik eigenlijk wil, eigenlijk wil ik alles maar er niks voor doen, en dat gaat
natuurlijk niet. Ik heb wel eens nagedacht hoe zou ik willen dat het leven eruitzag, dan denk
ik: dan ga ik lekker op vakantie met de caravan, elke dag een wandeling of lekker zwemmen
en gewoon wat rondhangen in de stad, wat cultuur snuiven en savonds flink stappen.
Maar ja elke dag zet ik de computer weer aan.
Elke dag weer een nieuwe dag maar geen enkele dag lijkt de dag die mij brengt naar die
nieuwe dag.
Ik word wakker uit mijn gedachten doordat de computer inderdaad alweer aan staat en een
berichtje in beeld komt dat mij verteld dat ik een nieuw mailtje binnen heb.
Een opdracht van X-net, voor een paar extra centen te verdienen, beter dan niets.
Wat ze me nu weer vragen: buitenfeesten zoeken en aangeven bij de heer Kraveling van Xnet.
Daar had ik toch al eerder mails van gekregen? Ook iets met ideeen over feesten of zoiets.
Ja, het zal wel, ik begin gewoon.
Zo kwam ik dus op een site terecht.
Ik denk wat is dit nu, De partydope.
78
79
80
en ben moe maar weet niet waarvan. Ik lig gestrekt op de bank met mijn ogen strak
vooruit en mijn lichaam voelt aan als een houten boomstam die maar niet van zijn plek
kan komen. De bank lijkt mijn grond en houden mijn wortels stevig vast zodat ik geen
kant op kan. Maar ik lig ook wel lekker en heb ook geen zin om iets te doen.
Afgeleid en redelijk content lig ik op de bank en kijk ik wat soaps doe wat achter de
computer kijk twee films en ga dan weer eens langzaam naar bed, de minuten sleepten
rustig voorbij die dag maar voor ik het wist lag ik weer op een nieuwe dag te wachten in
een nacht die helemaal niks bracht.
Hard gepiep maakt me weer wakker en als ik opsta vraag ik me af waarom ik vandaag
weer opsta. Wat gaat er vandaag gebeuren dat ik niet mag missen?
Ik sta toch maar op want als ik in bed blijf liggen krijg ik het zeker niet mee als er iets
gebeurd. Ik zet weer water op voor een kop thee en kijk weer of ik nog berichten in mijn
inbox heb staan maar er heeft niemand behoefte aan mijn diensten want ik heb geen
enkel bericht in mijn mail binnen gekregen. X-net laat niks meer van zich horen en de
Partydope lijkt wel de aankondiging voor een feest die je in je eigen gedachten moet
beleven want de site blijft leeg en nergens is ook maar iets over een grote party te
vinden.
Als ik het ochtendnieuws opzet en op de achtergrond luister wat er allemaal gebeurd is
maak ik wat te eten en kijk nog wat televisie waarna ik weer inlog en door de straten van
virtuality begin te struinen.
Het is niet zo druk in de straten van de stad, de mensen zullen wel allemaal in het
winterland zijn. Ik heb nu geen zin omweer de kou in te gaan, ik heb al een paar dagen in
de sneeuw rondgehangen en ik vind het nu wel weer genoeg geweest.
De staten waar ik overheen loop zijn in grote rechte vlakken onderverdeeld als een groot
kunstwerk van picasso. De vlakken veranderen van grote en kleur en schuiven soepel in
elkaar over. Ik loop over een schitterend kunstwerk en ik gebruik het eigenlijk gewoon
als voedveeg. De kledingwinkels in de straten staan er gekleurd bij en adverteren met de
nieuwste looks. Ik kijk even rond en kijk of er nog iets nieuws te vinden is en loop door
de winkelstraten naar mijn eigen winkeltje.
Ik heb een leuk oud winkeltje in een zijstraatje van de grote winkelstraat, druk genoeg en
niet te duur. Voor de ingang is een klein tuintje aangelegd met wat bloemen en twee
bomen, aan elke kant van de ingang een. Tegen de muur van het winkeltje is aan een
kant een hek bevestigd waar verschillende planten langs naar boven groeien. Aan de
andere kant is de gevel bedekt met reclame, B-ware staat met een mooie graffiti groot op
de muur geschreven. Daaronder staat in duidelijke blokletters dat hier vette goedkope
tweede handskleding te krijgen is.
Ik loop naar binnen en zeg mijn buurmeisje gedag. Hoe lopen de zaken?
Sophie zegt me enthousiast gedag, ja goed zei ze. Het is niet zo druk maar ik heb een
81
paar goede deals gemaakt. Ik heb twee kledingstukken geruild. Die blauwe broek daar,
en ze wijst naar een mooie baggy broek met goede dikke kwaliteit spijkerstof, die met
die drie zakken op de knie van de rechterpijp van Skatebag heb ik voor deze skatebroek
van Expensives geruild en die koltrui met dubbele kraag en ritssluiting aan de voorkant
heb ik geruild tegen deze zomerjas.
Sophie liet me alle spullen zien en het was allemaal nog goede kwaliteit ook.
Dat heb je heel goed gedaan, zei ik, hier kunnen we zeker twee keer zoveel voor krijgen.
Ja, weet ik, zei ze, goed h. Ik heb ook nog wat dingen gekocht en verkocht.
Hier kijk maar in het grote boek, ze begint te lachen en geeft me het boek door dat op het
scherm wordt afgedrukt.
Dit t shirt heb ik ook nog gekocht, voor maar 1 credit. Het is niet veel en wilde het eerst
niet kopen maar hij zal wel drastisch geld nodig hebben gehad.
Heb je toch nog goed gedaan, zei ik,1 credit kunnen we niet veel aan verliezen. Je hebt
toch nog redelijk verkocht zie ik.
Ja het valt ook wel mee, zei ze. Er is relatief veel verkocht tegenover wat er geruild is
maar echt druk is het toch niet geweest. Waarschijnlijk zijn er vandaag niet zoveel
impuls aankopen geweest in de stad lacht ze, de mensen waren hier voor effectief spullen
te kopen en niet om lekker rustig te winkelen maar we hebben toch zeker een redelijke
omzet gedraaid, zei sophie.
Mooi, zei ik, misschien zit er dan nog wel een bonus voor je in, maar houd er rekening
mee dat het druk gaat worden als de markten weer komen. Ja, het zal volgende week wel
weer een paar keer zo ver zijn, zei ze. Ik denk het ook, zei ik, ik heb ook nog
rondgekeken of ik nog andere kleding zag die ik misschien ergens achterover kan
drukken maar heb niet veel meer gezien.
Het valt een beetje tegen h, zei sophie, ik ben paar dagen terug ook nog met een paar
vriendinnen gaan winkelen maar we hebben niet veel gevonden. Van een kledingwinkel
viel zelfs de gehele kledinglijn uit alle rekken, vertelde ze lachend, zo slecht dat de
kleding zelfs door zijn eigen winkel de winkel uitgejaagd werd. Virtuality stort in
naarmate zijn kwaliteit slechter wordt lach ik met haar mee.
Zijn mijn kleren dan niet goed genoeg voor je, vraag ik meteen daarna met een knipoog
en een glimlach.
Tuurlijk wel zei ze verdedigend. Ik was met vriendinnen mee en ik mag toch ergens
anders nog wel wat kopen.
Wat dacht jij nu zeg ik weer lachend, tuurlijk niet. Je doet al je inkopen maar hier, hier is
toch ook alles wat nieuw is te krijgen en we beginnen allebei te lachen. Als je maar tegen
iedereen zegt dat we hier de mooiste kleding hebben.
Ja, dat doe ik zeker anders verdien ik zelf ook minder geld, zei sophie terwijl ze naar me
knipoogt.
82
Zal ik het anders even van je over nemen, krijg je een middag betaald vrij vandaag.
Ja relax, zei Sophie meteen. Kan ik naar het winterland. Mijn vriendinnen zijn allemaal
op de schaatsbaan. Ik ben morgenvroeg weer hier riep ze terwijl ze al de winkel uitrent.
Veel plezier roep ik haar nog na maar ik weet niet of ze het nog gehoord heeft want ze is
de deur al uit.
Ik sta de hele dag in de winkel en ik kan eens rustig nadenken over alles, over mijn
virtuele leven. Ik moet nu helemaal niets meer, dat weet ik wel, maar ik kan toch nog wel
alles doen? Ik heb alles dus ik hoeft ook niet meer te werken om mijzelf in mijn eerste
levensbehoefte te voorzien en mijn andere behoefte moet ik sowieso niet voorzien maar
is altijd mijn keuze. Volgens mij is alles wat ik doe bijna altijd een keuze en moet ik
bijna nooit iets, zeker niet nu ik niet meer zelf in mijn levensvoorziening hoeft te
voorzien. Maar hoe ik in mijn levensvoorziening voorzie vraag ik me dan weer af is dat
dan niet ook altijd een keuze, je kiest er uiteindelijk altijd zelf voor waar je gaat werken
en welke baan je aanneemt.
Alles is een keuze, ook al heb je verplichtingen, deze zijn meestal als je relativeert terug
te reduceren tot minder belangrijke dingen waarvoor je altijd nog een keuze hebt, en deze
verplichtingen zijn ook altijd een keuze. Ik moet niet opstaan, ik kan gewoon blijven
liggen in bed morgen als ik wil. Er zijn wel consequenties aan verbonden maar als die
van tevoren ernstig lijken valt dat achteraf altijd mee en is het mijn keuze of ik deze
consequenties aanvaard.
Ik ben altijd bang dat ik iets ga missen daarom sta ik maar weer op maar aan het einde
van de dag weet ik altijd weer dat ik net zo goed in bed had kunnen blijven liggen en dat
ik dan weinig gemist had. De dingen die ik doe zijn de keuzes die ik maak, voor mij
hebben mijn keuzes niet meer veel consequenties, maar als je een keuze maakt dan
overweeg je altijd de consequenties van je acties.
Je moet dan toch gewoon van jezelf iets omdat jezelf vind dat de consequenties te erg
zijn als je het niet doet. Maar het is nog altijd een keuze, maar dit gevoel kan je dan weer
niet kiezen, maar je hebt altijd een keuze met wat je met dit gevoel doet. Ook als je iets
van een ander moet dan is het nog altijd je eigen keuze om dit niet te doen.
Maar welke consequenties hebben mijn acties in mijn leven nog en welke gevolgen zal
ik moeten dragen als ik iets wel of niet doe. Het meisje van Directions zat jarenlang vast
bij haar ouders en ik zit jaren lang vast in mijn kamer.
Welke consequenties hebben mijn gedrag dan daarin gehad?
Wat heb ik gedaan waardoor mijn leven er zo uitziet als het er uitziet en ik vast op mijn
kamer zit.
Tobbend over alles en niets zit ik in de winkel en er komt een man de winkel binnen en
ik vraag of ik hem kan helpen. Hij zegt dat hij even rondkijkt en ik ga op de stoel zitten
en ik doe alsof ik in een tijdschrift begin te lezen. Ondertussen houd ik hem onopvallend
83
een beetje in de gaten. Zo kan ik als ik zie dat hij me nodig heeft hem te hulp schieten.
De man kijkt onverstoord tussen de kledingstukken zonder ook maar aanstalten te maken
iets uit het rek te pakken. Als hij een rondje door de winkel maakt knikt hij me gedag en
hij verlaat de winkel weer.
Ik leg het tijdschrift weer weg en verzink weer in mijn gedachten.
Ik leef met mij eigen leven mee in een ander leven. Ik kies er toch uiteindelijk gewoon
zelf voor om zo te leven. Als ik nu in een ander leven zou willen leven had het leven me
dan niet al lang een ander leven gegeven.
Eigenlijk weet ik net niks van het leven.
Ik heb geen zwaar leven maar toch voelt mijn hoofd zwaar en als mijn gedachten naar de
achtergrond zweven beginnen mijn oogleden zich richting de aarde te begeven.
Ik schrik wakker als iemand hard met de deur slaat. Ik was kennelijk ingedut.
Sorry zei een jonge meid. Ik wist niet hoe ik je wakker moest maken. Je reageerde
nergens op.
Maakt niet uit, zei ik, je hebt me wel wakker gekregen. Kan ik iets voor je doen?
Ja, zei ze. Ik heb een kledingstuk dat ik kwijt wil en ik wil deze broek en dit topje graag
kopen.
Laat eens zien wat je bij je hebt vraag ik.
Het meisje haalt een leuk zwart met paars laag uitgesneden topje uit haar tasje.
Waarom doe je die weg vraag ik, die is nog niet zo lang uit.
Ja, weet ik zei het meisje, maar niemand wil hem ruilen en ik heb er twee van dezelfde.
Mijn moeder heeft hem voor me gekocht maar ik had al dezelfde geruild tegen een ander
kledingstuk dat zij voor me gekocht had, dus dat mag ze niet weten.
Dat is jammer voor je zei ik, ben je dat andere kledingstuk ook nog kwijt.
Ja, zei ze, dat was ook best een leuk shirt maar ik had het geruild omdat ik deze zo graag
wilde hebben maar nu heb ik er twee van.
Weet je wat, zei ik tegen het meisje, je kunt het topje ruilen tegen de broek. Normaal had
ik het topje voor het topje geruild maar ik vind het toch wel rot voor je en ik kan wel
ongeveer hetzelfde bedrag krijgen voor het topje als voor de broek. Je moet wel voor het
andere topje gewoon betalen.
Oh dankjewel zei ze, ik heb al niet zoveel geld. Dat vind ik echt lief van je.
Het meisje glundert helemaal en ik voel me goed dat ik het meisje blij gemaakt heb.
Het meisje staat bijna te springen van vreugde en roept dat ze het meteen aan haar
moeder gaat vertellen waarna ze zich meteen verbeterd omdat ze zich herinnerd dat ze
het helemaal niet aan haar moeder kan vertellen. Ze rekent me het topje af en als ze me
nog een paar keer bedankt loopt ze bellend met een van haar vriendinnen, om te vertellen
wat er net allemaal gebeurd was, de winkel uit.
Ik ben blij voor het meisje maar ik bedenk dat ik het topje waarschijnlijk toch niet
84
verkocht krijg voor het bedrag van de broek maar ik hang het toch voor hetzelfde bedrag
in de winkel. Als het binnen een paar weken niet weg is haal ik wel een beetje van de
prijs af.
De rest van de dag heb ik nog wat goede zaken gedaan en nog wat nagedacht maar ben
niet veel verder gekomen en lijk steeds in cirkeltjes rond te draaien. Ik heb wel sinds
lange tijd weer een paar uur achter elkaar echt gewerkt al is het in een virtuele winkel,
het geeft me nu toch een vorm van voldoening.
Dat ik toch nog een beetje nuttig ben en dat er behoefte is aan mijn diensten.
Dat je iets doet waar je voor beloond wordt en daar ook iets voor gedaan hebt.
Het is beter om iets te doen voor de dingen die je hebt want dan neem je ze niet voor lief.
Bovendien is het na een dag afzien des te lekkerder om een dag rust te hebben maar dat
is alleen theoretisch, want dit kan ik echt geen afzien noemen, in een kledingwinkel
kleding verkopen achter mijn computer.
Wanneer ik de winkel sluit voel ik toch tevredenheid.
Ik bedenk me of ik nog even in virtuality blijf maar ik log maar uit om wat te eten te
maken. Ik leg me een kommetje zuurkool met worst in de magnetron en wacht tot deze
klaar is. Ik zet de tv weer aan en zoek een leuke serie op en als het eten een beetje
afgekoeld is begin ik de zuurkool met mijn ogen op het scherm gericht op te eten.
Als ik net ben begonnen met eten begint de reclame weer en wacht ik nog maar even tot
ik een ander goed kanaal heb gevonden.
Als ik begin te gapen en nog altijd niks leuks op tv kan vinden ga ik weer na een avond
vol televisiefragmenten in mijn herinneringen naar bed.
Ik lig een lange tijd te woelen en kom slecht in slaap.
Na lange tijd veel gedraaid te hebben en ik de schaapjes tot shoarmabroodjes vervloekt
heb lukt het me dan eindelijk de broodjes knoflooksaus naar de achterkant van mij
gedachten te dromen.
Als de wekker me weer wakker laat schrikken besluit ik alles even uit te zetten en ga ik
vandaag eens helemaal nergens aan proberen te denken en eens proberen helemaal niks
te doen. Ik trek de dekens hoog over me heen en als vanzelf val ik in slaap als ik mijn
gedachten probeer leeg te maken.
Wanneer ik weer wakker wordt is het al laat in de middag en ik voel me redelijk
uitgeslapen. Aangezien ik denk dat het geen enig verschil maakt voor de wereld of ik
vandaag in bed blijf liggen of dat ik opsta besluit ik gewoon nog lekker te blijven liggen
Ik lig bijna de hele dag in bed en houd mezelf lekker warm onder de dekens.
Ik probeer nergens aan te denken maar gewoon alleen te liggen.
Als ik er genoeg van heb en mijn zenuwen mij weer overmeesteren moet ik het bed weer
uit. Ik besluit vandaag verder ook niets meer te doen, ik heb geen zin in virtuality, ik heb
geen zin om tv te kijken, ik heb geen zin om iets te doen, maar ik heb ook geen zin om
85
86
87
gelegen leg ik mezelf weer in bed en ga daar verder met liggen, alleen heb ik nu mijn
ogen dicht, morgen is het weer maandag denk ik, misschien dat deze week iets beters
brengt en dat er morgen weer iets nieuws op die site verschijnt net als vorige week
maandag en met de gedachten van een groot feest val ik in slaap.
De lichten belichten de mensen die helemaal opliften van de beats die als gedichten je
geest verlichten
We drinken, dansen, zingen en doen de gekste dingen als de drugs onze hersens
binnendringen
Als wij iedereen beminnen voelen wij ons goed van binnen maar morgen zijn we weer
allemaal bij zinnen
We verschillen allemaal in zoveel dingen maar nu op het feest staan we allemaal samen
te springen.
88
Ik sta gewoon weer vroeg op als de wekker me op een vervelende manier heeft gewekt.
Ik baal ervan dat ik een feest heb gemist maar ik heb vannacht in mijn dromen een goed
feest gehad. Ik weet niet wat ik allemaal gedaan heb en met wie maar volgens mij was er
niemand bij van mijn oude vrienden behalve Cap. Ik had een super feest gehad en
iedereen was goed uit zijn dak gegaan.
Ik gooi een paar croissantjes in de oven en ga op de bank liggen wachten tot ze klaar
zijn. Ik lig na te genieten van de dromen die ik vannacht gehad heb en als ik opsta om
even naar mijn croissantjes te kijken zie ik dat ze al klaar zijn.
Had ik het muziekje dan niet gehoord? Lag ik te slapen in mijn eigen gedachten?
Ik ga weer etend achter de tv zitten en ik zap naar de ontbijtshow en kijk wie er online is
om alles mee te bespreken. Als ik zo de ochtend nog enigszins zonder al te veel
89
verveling doorkom besluit ik in het begin van de middag weer virtiuality in te duiken.
Als ik Cap vraag of die mee wil gaan vraagt hij of er nog meer mensen meegaan.
Nee, even relax met zijn tween, zei ik.
Ja, is goed, ik heb geen zin in teveel gezeik vandaag.
Nee, ik ook niet, zei ik, dus dat komt dan goed uit.
We kijken even wat er allemaal te doen is in viratuality op de introductiesite en besluiten
gewoon naar het oerwoud te gaan.
We zitten op de bergen die de grens is tussen de stad en de natuur.
De stad is omringd met verschillende soorten hoge bergen waardoor zelfs in virtuality de
natuur afgeschermd is van de mensen
De bomen en struiken staan dicht op elkaar en uit het groen massieve gebied komen
verschillende geluiden tevoorschijn.
Luister dat zijn nu oerwoudgeluiden, zei cap, die dacht leuk te zijn.
Ik haal mijn schouders op en hij ook, volgende keer beter, zei cap tegen zichzelf.
Dan komt cap op het prachtige idee om door het oerwoud heen te struinen en we
proberen ons langzaam door de groene massa te begeven.
Ik duw de grote varens aan de kant maar ik kom er amper doorheen.
Ik log even in mijn priv ruimte in en pak een groot kapmes waar ik gemakkelijk een
weg mee door de varens kan kappen waarmee ik twee apen gillend een boom injaag.
Verderop staat een grote groep van de speelse dieren laag over de grond op en neer te
springen en met harde krijsen proberen ze elkaar te intimideren.
Net mensen, zei cap, die proberen ook allemaal status te vergaren en een hoge positie in
hun kudde te verzekeren.
Ja, zei ik, eigenlijk zijn het gewoon prehistorische mensen.
Wanneer we moesten uitkijken voor een slang en daarna een beetje van ons leven
verliezen als we tegen een zwerm malaria muggen aanlopen besluiten we maar om terug
te gaan en over het gebied heen te kijken want we voelen ons veel te relax om de hele
tijd met de gevaren van de natuur rekening te houden.
De aapjes en muggen en andere insecten en bosbewoners worden langzaam weer
flikkerende lichtjes op mijn scherm en wanner cap offline gaat omdat hij dit
waarschijnlijk ook beseft en om wat eten te regelen besluit ik ook maar wat te gaan eten.
MWWWWWWJEEEEEEE
Wat, waar, nu, waar, hier,oh,wat,dat,wacht,boh,boh,
Mijn computer gilt en ik schrok me kapot, het programmaatje dat ik voor de site
geschreven had over het grote feest begon te loeien.
Ik klik snel de site open die nog steeds onder in mijn balk openstaat.
Ik zie dat er weer een bericht op de site staat. Net als vorig week maandag verschijnt er
nu weer zon mysterieus bericht. Er staat: Groot Feest, Zaterdag 20:00 dok13.
90
Dok 13, dok 13 dit keer en weer wist ik niet wat het was.
Ik word wel heel nieuwsgierig nu, wat als er meer mensen zijn zoals mij, die zich
vervelen, die weer dingen willen gaan doen. Die weer naar buiten willen, weer willen
voelen dat ze leven zonder dat alleen te voelen op het moment dat hun vingers de toetsen
raken.
Wat als er misschien nog echte feesten zijn?
Misschien was het wel helemaal niks
Als het iets is dan is het iets wat niet al teveel mensen mogen weten of in ieder geval niet
alle mensen mogen weten.
Wie mag het dan niet weten en wie mag er dan niet komen?
Dat is voor later denk ik, eerst maar eens uitvinden of ik erachter kan komen wat of waar
dok 13 is, misschien is het een webspace, of een link om iets te vinden op een website,
misschien is het wel een terroristische organisatie, je weet het niet.
Ik word op het moment dat ik dat denk een beetje bang maar ben te nieuwsgierig om niet
verder te gaan zoeken en het gaat tenslotte om een feest en mijn gedachten hadden zich
waarschijnlijk naar een uiterste begeven.
Ik zet mijn computer dus maar weer op actief en begin een programmaatje te schrijven
die me stukjes over dok13 gaat zoeken.
Op dat moment crasht mijn computer.
Het programmaatje was bijna af maar ik moet weer opnieuw beginnen want ik was het
vergeten tussentijds op te slaan.
Ik erger me weer kapot.
Ik was net klaar, nu moet ik hetzelfde weer opnieuw gaan doen.
Internet hing weer eens vast wat wel eens vaker gebeurd maar nu kon ik die schijt
computer weer aan en uit zetten.
Waarom ik me daar zo om erger weet ik ook niet ik heb immers toch niks te doen, dus ik
kan er net zo goed niet om zeuren en het gebeurt wel eens vaker en lijkt zelfs steeds
vaker te gebeuren.
Ik denk er niet echt bij na en maak me er niet druk om.
Ik ben bijna altijd meteen weer online maar normaal ben ik mijn gegevens van dat
moment niet kwijt daar mijn computer automatisch onder twee verschillende namen de
programmaatjes opslaat waar de ene opgeslagen wordt wanneer je zelf wil en de andere
automatisch continu meeloopt zodat elke verandering direct opgeslagen wordt.
Ik erger me wel kapot maar tijd heb ik immers ook genoeg alleen wie doet er nu graag
twee keer hetzelfde en bovendien had ik hem nu willen gebruiken.
Wat kan mij het ook verrotten denk ik en ik begin kwaad te worden.
Wat een kutwereld, als we nu allemaal gewoon eens wat deden, eens allemaal kijken
waar we nog behoefte aan hadden en ik betrek mijn probleem weer op de hele wereld.
91
Of zeker eens wat beter communiceren, eens naar elkaar luisteren zodat duidelijk is wat
de meerderheid daadwerkelijk wil en dan eens luisteren naar de mensen die weten wat
mogelijk is en dan nog eens goed communiceren tussen de mensen in de die met deze
wetenschap de afwegingen moeten maken in deze wereld, scheld ik verder.
We leven als on-cooperatieve mieren op een mensenhoop van mieren tussen alleen maar
mieren in.
Misschien moeten mensen maar gewoon weer eens echt met elkaar omgaan en gedag
zeggen en eens wat vaker een praatje maken en de mensen die we in ons milieu hebben
want dan weet iedereen van elkaar welke omgangsvorm ze met elkaar willen hebben.
Maar ja waar vind ik mensen als ik, iedereen zit gewoon huisje boompje beestje thuis als
het beestje of het boompje al naast hem of haar zit.
Ik zit thuis, en bijna iedereen lijkt thuis te zitten en uit onverdraagzaamheid niet meer
weg te komen.
Als ik bij de mensen om mij heen of de mensen die ik ken eens vraag of ik langs kan
komen of gewoon voor de deur sta dan laten ze me nooit binnen.
Ik bedenk me dat ze waarschijnlijk net zon rotzooi hebben als mij.
Waarom zou ze ook opruimen er komt toch niemand, net als bij mij, maar ja als er dan
eens iemand komt durf ik hem ook niet binnen te laten omdat het zon rotzooi is, dus de
volgende keer blijven ze weer weg.
Iedereen leeft voor zichzelf en meestal alleen nog maar voor zijn web space.
Ik wil nog alleen maar een keer echt leven en een ontzettend gevoel van onbehagen
maakt zich van me meester maar ik probeer er maar niet aan te denken en spring onder
de douche en probeer het van me af te spoelen.
Het leven is niet makkelijk en niet moeilijk, het is saai en geestdodend.
Ik moet op zoek naar een nieuwe uitdaging, iets nieuws, dat zou iedereen moeten doen,
maar ik weet niet eens waar ik moet zoeken. Moet ik andere mensen overtuigen met me
mee te zoeken. Ik ben toch ook op zoek naar andere mensen, dan moet ik mensen zoeken
die ook zoeken. Die zouden elkaar toch makkelijk moeten tegenkomen.
Misschien moet ik niet teveel nadenken maar zelf iets gaan doen ipv alleen maar te
praten over andere. Dat moet ik ook gaan doen, denk ik, maar ik ga eerst verder met het
programmaatje dat ik aan het schrijven was, als ik het af heb besluit ik eerst maar eens de
resultaten af te wachten voordat ik zelf op zoek ga.
Ik log in op mijn persoonlijke space in virtuality en bewonder mezelf.
Grote moeite heb ik gedaan om eruit te zien als ik nu doe.
Ik zoek weer een goede match kleding uit en met grote trots loop ik door de straten van
virtiuality.
Ik zit naar mezelf te kijken achter mijn beeldscherm en ik ben weer beschermd.
Van achter mij beeldscherm kan ik een keer extra nadenken over wat ik zeg en ik kan me
92
93
\
Het nieuwe idee
94
95
96
97
De energie
Mensen kunnen elkaar benvloeden met positieve energie en deze aan elkaar doorgeven,
als deze aan ieder doorgegeven wordt stijgt de positieve energie, mensen kunnen elkaar
echter ook benvloeden met negatieve energie waarna hetzelfde gebeurd. Een andere
soort negatieve energie is de energie van veel stralingen. Een voorbeeld van deze is de
straling van de telecomputer waaraan mensen teveel worden blootgesteld. Mensen
kunnen beter het gebruik van de computer minimaliseren bij de zoektocht naar het
vervullen in de behoefte van vermaak zodat de computer onze lichamelijke inspanning
wegneemt maar onze geestelijke inspanning stimuleert.
98
De mensen met passies zullen ook meer doen, misschien vind ik daar iemand die mij in
contact kan brengen met echte mensen, als ik echte mensen wil ontmoeten moet ik wel
naar plekken gaan waar ik echte mensen tegen kan komen. Jammer genoeg is er meestal
toch bijna niemand in het poolcentrum en vaak is er zelfs geen barman meer.
Ik ga maar eens kijken straks denk ik, vul ik de zaal daar een beetje op.
Kijk eens aan, heeft Het nieuwe idee toch nog iets bij me los gemaakt.
Ik verheug me er eigenlijk al een beetje op terwijl ik ook maar zelf op het internet begin
te zoeken naar doc 13.
Het brengt me langs verschillende internetsites over havens en artsen maar geen haven
waar een feest lijkt te zijn. Tijdens mijn zoektocht valt het me weer op dat er weer veel
pikzwarte sites op het internet zijn. Sites waar helemaal niks lijkt te zijn en sites waar het
scherm op hol geslagen lijkt te zijn. Sites waar kleuren alle kanten opschieten en soms
vormen weergegeven worden die de mooiste abstracte kunstwerken zijn. Sites waar alle
figuren licht in elkaar over schuiven en sites waar de lichten continu in elkaar over
flikkeren. De lichten laten alle lichten afwisselend glinsteren als een kleurenspektakel die
de grote kerstboom op de markt evenaart. De kerstboomlichtensites noem ik ze.
Ze verschijnen tussen de sites in. Nooit heb ik er aandacht aan besteed maar nu vraag ik
me toch wel af wat ze zijn. Foutjes? Oude adressen? Kunstwerken? Sabbotages?
Ik heb nu een feest, denk ik, zoeken tot ik iets vind.
Zoeken, zoekmachines, zoekprogrammas, zoekopdrachten, zoekalgoritme, links, links
linksalgoritme en nog eens algoritme maar geen feest.
Als ik na lang zoeken op de partysites en alle woordcombinaties in de zoeksites heb
geprobeerd niks kan vinden begint tomorow is sof ar away en mijn gedachten worden
weer afgeleid. Wanneer de serie is afgelopen kijk ik nog even of er nog iets anders over
doc 13 gevonden is door het programmaatje maar zie al snel dat er niets zinnigs tussen
staat. De hele dag zoek ik nog wat over het internet en kijk ik wat televisie.
Ondertussen is het alweer laat geworden en heeft deze dag nog niets opgeleverd.
Ik had weer zonder na te denken de hele avond voor de computer gehangen.
Ik ga maar weer slapen denk ik.
Slapen, opstaan, slapen.
Ik kan net zo goed de computer naast mijn bed zetten.
Misschien een idee, maar dan voel ik weer dat positieve gevoel van daarstraks, ik voel
me een beetje beter dan normaal en ik lijk warempel wat energie en een beetje
levensvreugde te hebben.
Een potje pool daar heb ik zin in. Dus laat ik mijn computer staan en besluit morgen dan
maar te gaan poolen.
Dit keer ga ik het echt doen houd ik me voor terwijl ik in een diepe slaap val.
99
10
0
10
1
Zo, ik ben weer eens redelijk wakker geworden denk ik en ik draai me nog maar een keer
om. Zo blijf ik nog enige tijd liggen en draai me alleen even om, om een nog
comfortabelere positie aan te nemen.
Zo was ik lang niet meer wakker geworden en er bekruipt me een gevoel van gemak, van
geluk. Een gevoel van genoegdoening dat ik lang niet meer gehad heb.
Ik voel een intense warmte die langzaam van mijn tenen via mijn onderbenen omhoog
kruipt naar mijn onderbuik. Deze warmte doet me goed voelen, hij kruipt omhoog tot
mijn hele lichaam helemaal warm is en mijn hoofd intens begint te gloeien.
Ik heb me een lange tijd niet zo goed gevoeld.
Waar komt dit gevoel van geluk dan vandaan?
Ik ben niet verliefd, noch zie ik het nut van mijn leven in maar waarom heb ik er dan nu
10
2
10
3
De Speldende kinderende dragen nog meer bij aan het gevoel dat zich langzaam van mij
meester heeft gemaakt vannacht. Ik voelde de warmte kruipen vanuit mijn tenen en vanaf
toen is mijn hele lichaam alleen nog maar beter gaan aanvoelen.
Ik kan gewoon zeggen dat ik Leef. Ik Leef. Wij Leven.
Had ik dat maar eerder gedaan, die computer uitgezet.
Gelukkig ga ik onder de douche staan en ik denk aan het potje pool waar ik straks zon
plezier aan ga beleven.
Ik voel zelfs de warmte van de douchestralen veel intenser, ze ketsen op mijn hele
lichaam af en springen uit elkaar. Ik voel ze langzaam vanaf mijn hoofd naar beneden
glijden.
Over mijn hele lichaam voel ik stralen water uiteensplatten en voel ik de druppels vanaf
die plekken naar beneden stromen. De druppels die boven op mijn lichaam komen
stromen soepel naar beneden en voegen zich samen met de druppels die lager op mijn
lichaam terecht komen. De druppels vormen langzaam een grote stroom en als een
geheel glijden ze door het putje weg.
De druppels zijn weer 1 net als voor ze uit de doucheknop kwamen.
Alles dat ik zie en denk draagt bij aan dat lekkere gevoel. Lekker eten daar heb ik zin in.
Ik begin me fluitend te bedenken wat ik ga eten maar ik kom er niet uit want ik heb
overal wel zin in.
Ik kom de douche uit en als ik me aangekleed heb begin ik toch maar door de kastjes te
zoeken of ik nog wat lekkers heb dat ik me klaar kan maken want ik heb me weer eens
bedacht en ga vanavond toch niet voor de dagschotel in een restaurant.
Alle lekkere dingen waar ik zin in heb haal ik uit de kastjes en ik begin met deze
producten een overheerlijke avondbrunch samen te stellen.
Ik smikkel het eten op en geniet van elke hap die ik neem.
Ik voel me voldaan, en vertrek naar de stad.
Ik begin aan het potje pool te denken als ik de bus in stap, en aan een lekker biertje; daar
heb ik echt zin in. Ik hoop dat er nog andere mensen zijn om nog wat conversatie mee te
hebben en als ik daar aankom en uitstap ben ik gelukkig dat ik daar ben, hier ben en nu
ben. Ik hoop echt dat er iemand is om een potje mee te spelen, anders speel ik wel met de
eigenaar denk ik, als die er is.
Het is gelukkig niet helemaal leeg binnen.
Er zitten wat mensen aan de bar dus ik ga ook eerst even aan de bar zitten en ik bestel
een biertje. De barman ziet er verzorgd uit, hij is een warme man, die heel erg
zelfverzekerd en vriendelijk over komt.
Is dit jou tent? vraag ik hem.
De eigenaar woont ergens anders, zei hij.
Dan weet ik dat de eigenaar een elite is en niet deze tent runt.
10
4
Ben jij hier altijd voor de tent open te houden vraag ik hem?
Nee, ik ben maar soms hier, zei de barman, meestal is mijn vader hier of anders komt
mijn broer langs om de boel een beetje in de gaten te houden.
Zon caf of zo is ook wel relax denk ik maar er had mij een nieuw soort gevoel
bekropen, er staat iets te gebeuren.
Ik voel dat mijn leven nut heeft.
Dat ik er wat mee kan doen en dat het meer is dan een cafeetje openen.
De barman geeft mij ook een goed gevoel, ik heb weer met een echt mens gepraat.
Straks zou hij een potje met me poolen. Als ik een beetje ingespeeld had, hij lachte want
anders zou hij me toch alleen maar in inmaken.
Ik kijk eens rond om te zien wat voor mensen er nog meer aanwezig zijn.
Er is een leuk stelletje, ze hangen de hele tijd om elkaar heen of raken elkaar aan.
Ik heb ook wel de behoefte om aangeraakt te worden en bemind te worden.
De liefde van de jongen en het meisje is echte verliefdheid dat zie je meteen.
Ik mis die liefde, ik mis de verliefdheid die ik zou kunnen hebben. Ik denk even in dat ik
de jongen ben. Dat ik het meisje om mijn nek heb hangen.
Ik ben gelukkig voor ze en concentreer me weer op het bier.
Er zit wel een dikke vent bier te zuipen, maar die ligt al bijna over de bar heen en lijkt
niet op Fordham. Een dartbord zie ik niet dus de meiden en de jongen van mijn droom
zouden wel niet meer binnen komen.
Jammer denk ik en ik ga verder met mijn stootten die nog aardig lukken.
Ik geniet van het biertje dat bruisend het glas uitkomt en mij al prikkelt voordat ik een
slok neem. Ik kijk naar de barman of die al aanstalten maakt om met me te komen spelen
maar hij is ergens anders mee bezig. Wat weet ik niet precies maar hij is achter zijn
computer bezig. Het lijkt erop dat hij met mensen aan het praten is.
Ik denk: dat is zeker ook een net als mij, die hier dan altijd zit in plaats van thuis, maar
dat maakt ook geen verschil. Jammer van zon bar, als je toch alleen maar achter je
computer zit.
Dan komen een jonge man van zijn leeftijd en een oudere man binnen, zijn broer en
vader misschien? Ze omhelzen elkaar en de barman schudt een groot bier in voor alle
drie. Hij zet de computer meteen uit, dus toch niet denk ik, ik zet de computer nooit
meteen uit.
Ik ga weer verder en begin langzaam echt in mijn spel te komen en het bier gaat me ook
steeds beter smaken. Ik ben bijna weer aan een nieuwe toe en ik wil naar de bar lopen om
een bier te bestellen maar de barman komt al naar mij toe. Of ik een biertje meedrink,
dan kunnen we daarna een potje met zijn vieren spelen als ik daar zin in heb?
Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen, wat gezelschap is nu net waar ik naar op zoek ben.
Ik bedank de man hartelijk en loop met hem mee naar de bar waar ik zie dat de oudere
10
5
man alweer de bierglazen aan het vullen is en er een extra bierglas bij pakt.
We stellen ons voor: Mark, Paul, en Daan Kramer. Het zijn inderdaad de vader en zoon
van de barman Daan.
De daaanman zei zijn broer van daan, daar de daanbarman en toen maar gewoon
daanman h klinkt toch het beste. Of daarman. Daar is de daanman. Waar dan? Daar
man. Vandaar Daarman. En het is me het mannetje wel zei de broer lachend als hij hem
op zijn schouder slaat en zijn vader hard mee lacht.
Geef me niet teveel credit, lacht Daan ook mee en ik probeer ook mee te lachen.
Ik voel me wel op mijn gemak. Deze mensen hebben nog een echte band met elkaar.
Zij trekken nog echt met elkaar op en voelen echte liefde voor elkaar. Zij zouden wel nog
wat voor elkaar over hebben.
We drinken behoorlijk wat bier en spelen een aantal potjes pool en op een gegeven
moment ben ik zelfs in staat hun niveau van het spel te halen en ook met hun niveau van
conversatie mee te praten. Ik kan echt meepraten en mee lachen, net als de broer en de
vader kan ik oprecht lachen om de grappen van Daan. Daan is echt een mannetje ja,
druk, vol liefde, dat voel je. Je voelt je warmer als je bij hem in de buurt komt.
Hij voelt zich gelukkig, voldaan en heeft een doel, dat denk ik tenminste.
Hij straalt zon zelfvertrouwen uit dat het iedereen goed doet voelen.
Daan, denk ik terwijl ik weer op weg ben naar huis. Wat een goede gozer.
Ik voel me weer helemaal mens, helemaal levend en ik verheug me al op volgende week
als ik weer langs zou gaan. Misschien ga ik wel eerder. Hij zou waarschijnlijk toch wel
daar zijn zei hij. 1 keer per week was genoeg poolspel, zie ik.
Toen dacht ik nog waarom zou ik niet meteen voor morgen weer afspreken, het was toch
gezellig? Hij zou me wel weer opdringerig vinden of zo dus deed ik het maar niet .
Maar hij zie dat ik gerust kon komen, morgen en overmorgen was hij zeker daar en
anders was zijn broer of vader wel daar. Waarna we met een ferme handdruk en een
broederlijke omhelzing afscheid namen.
Nu, onderweg naar huis, in de bus word ik pas voor het eerst weer geconfronteerd met
een computerscherm. Bah denk ik en ik kijk weg.
Ik voel me goed en wil me zo blijven voelen maar even later betrap ik me er toch weer
op dat ik naar het computerscherm zit te staren.
Dadelijk begint een herhaling van mijn favoriete programma, zou ik toch nog effe kijken
strakjes?
Maar die dingen zitten in mijn hoofd. Ik moet minder naar een beeldscherm kijken.
Ik moet mijn vermaak ergens anders zoeken. Ik moet echt, meer echt leven.
Ik krijg nu zelfs koppijn van het kijken naar het beeldscherm en het wordt zo erg dat ik
mijn ogen moet sluiten. De koppijn wordt steeds erger naarmate ik er meer over nadenk
hoe de telecomputer mijn leven had kunnen beheersen.
10
6
Ik wend snel mijn hoofd van het beeldscherm af en probeer ergens anders aan te denken.
Zijn mijn gedachte niet helder meer? Waarom krijg ik opeens zon intense koppijn van
het kijken naar dat beeldscherm?
Ik sluit mijn ogen en probeer mij weer op dat gevoel van geluk te concentreren dat me
daarstraks bekroop maar het lukt me niet om het terug te krijgen. Ik voel me goed maar
niet zoals eerst en ik besluit minder met mijn computer te doen.
Ik stap de bus uit en loop rustig naar huis.
Dan besef ik dat ik inderdaad niet meer zo helder denk. Ik ben aardig beschonken en ik
ben notabene de sleutel verkeerd om voor de deur aan het houden.
Ik had genoeg gedronken denk ik nog en als ik de deur open krijg en als ik op bed neer
plof val ik uitgepijgerd in slaap.
Het gevoel van genot kan ik me nog goed herinneren en ik probeer er de hele tijd aan te
denken om het weer naar boven te halen en ondertussen val ik in een vredig diepe slaap.
Direct nadat ik in slaap val lijk ik weer wakker te worden door dat irritante gepiep van
mijn wekker. Verdomme denk ik en ik zet de wekker meteen uit.
Meteen naar de computer, vraag later nogmaals.
Ik zet de tijd om 12:00 en kruip weer onder de wol waarna ik meteen weer in slaap val.
Ik word wakker en ik ben meteen klaarwakker, rechtop zit ik bed.
Ik kijk op de wekker, 6:01. Ben ik aan het dromen?
Had ik de wekker vanmorgen uitgezet, ik kijk naar de wekker op mij computer.
Mijn mailbox hangt vast. Ik kijk of de wekker wel nog afgegaan was maar ik zie dat niks
meer werkt en alles blijft hangen. Ik zal de computer maar eens even opnieuw opstarten.
Hij was waarschijnlijk blijven hangen vlak voordat hij in de slaapstand kwam, dus kon
die me ook niet wakker maken om 12:00:00 uur. Snel maak ik me een broodje en ik ga
achter het beeldscherm zitten en als hij opnieuw opgestart is zie ik dat het toch echt al
vrijdag is en ik doordat dat ding weer eens is blijven hangen, ik een dag gemist heb.
Hoe kan dit, had ik nu echt twee dagen geslapen?
Veel tijd had ik in ieder geval niet verloren en ik voel me fit, dus ik ben blij dat mijn
computer net nu is blijven hangen. Op mijn linkerscherm zet ik het nieuws van gister en
daarna dat van vanmorgen terwijl ik op het rechter door de artikelen in de kranten van
vanmorgen blader. Ik ben weer bang dat ik iets gemist heb maar er gebeurt niks meer.
De krant is gevuld met zondagnieuws, al is het meer nog alleen reclame geworden.
Iedereen zit thuis en dus is er niks gebeurd. Er zijn alleen weer twee bomaanslagen
geweest maar niemand ondersteund de kleine bijna uitgeroeide terroristengroepjes nog.
Ze krijgen geen materialen omdat niemand ze steunt. Ze krijgen geen nieuwe leden
omdat de aanhang inkrimpt. Ze sterven langzaam uit omdat het draagvlak in de
samenleving is weggenomen. Omdat de relevantie van de groeperingen weg is zijn ze
niet meer nodig, ze vechten tegen een illusie.
10
7
In beginsel werd er gevochten tegen de groeperingen maar doordat er ook veel burgers
stierven groeide het draagvlak, ook groeide de beweging en de groep sympathisanten,
maar toen de elite besloot er niks aan te doen en de haat die zij hadden zoveel mogelijk
weg te nemen, en te zorgen dat de nieuwe generatie deze gevoelens niet had steunde de
mensen de groeperingen niet meer.
Nu wordt het langzaam steeds rustiger op het slachtveld. Haat zaait haat dat weet
iedereen, je moet haat met liefde bestrijden, en je moet het kwaad niet met het zwaard
aangaan maar met het hart.
Ik ga eens kijken of er resultaten gevonden zijn op doc 13 en zie een hele waslijst sites
staan maar geen een met een volledige match. Geen enkel resultaat met doc 13 en een
feest aanstaande zaterdag. Daarna zie ik dat er in mijn mailbox weer een opdracht voor
me zit. X-net heeft gelukkig weer iets anders te doen voor me. Nu een opdracht voor
sites van het nieuwe idee.
Wat hebben X-net, de feesten, doc 13 en het nieuwe idee met elkaar te maken vraag ik
me?
Misschien wel helemaal niks en is het gewoon toeval, is x-net eigenlijk op zoek naar iets
anders, ben ik op zoek naar een feest en is het nieuwe idee op zoek naar nieuwe
gelovigen?
Ik begin straks wel aan de opdracht denk ik, misschien dat ik dan wat antwoorden op
mijn vragen kan krijgen. Even kijken wat er nog meer in mijn inbox zit naast het werk.
Verder niet veel, een mailtje van een vriendin, ze had in de achtbaan gezeten.
In het echt schrijft ze ook nog. Net of iemand dat zou geloven.
Niks gebeurd, maar je moet toch iets te vertellen hebben, maar misschien is ze toch nog
echt naar een pretpark geweest maar dan toch niet met haar virtuele vriendje.
Dan valt mijn aandacht weer op het linkerscherm waar Danny Turner zich voor aap zet
door zich te laten filmen terwijl hij de hotelbediening aan het versieren was.
Dat zal zijn vrouw niet zo leuk vinden.
Ik moet toch iets anders doen denk ik nog, maar dan begint The Past and The Future
weer, dus het is weer even stil binnen in mij.
Als de soap afgelopen is moet ik me weer iets anders zoeken om me bezig te houden en
ik log weer in onder Darkling.
Ik struin wat door de straten en loop wat over de markt en ik denk de hele tijd aan het
nieuwe idee. Ik bedenk me dat ik hier maar eens wat mensen ga zoeken om wat mee te
kletsen, misschien dat iemand hier iets weet van het feest of het nieuwe idee.
Ik loop langs het caf de filosoof en bedenk dat ik hier maar eens naar binnen moet gaan.
Ik kan zo ver niks vinden over een feest maar misschien kan ik hier mijn levensvragen
stellen en weten ze iets van het nieuwe idee. Ik loop naar binnen en ik zie dat het van
binnen uit ziet als een oud bruin caf. Overal staan kleine ronde tafeltjes waaraan
10
8
10
9
11
0
11
1
11
2
11
3
11
4
11
5
11
6
11
7
De natuur kan je gevoelens helemaal blootleggen en jou heel erg emotioneel voor het
11
8
leven maken en zo kun je moeder theresa beter zien en sta je sterker in contact met god.
Alle mogelijkheden kunnen gecombineerd worden en iedereen moet voor zichzelf
uitmaken welke voor hem de beste zijn. Alles dat je gevoelens blootlegt is een manier
om in contact met jezelf en de natuur te komen. Lekker eten kan je ook een gevoel van
genot of geluk verschaffen en deze gevoelens zijn onderdeel van jou.
De natuur leeft en geniet van de natuur als er maar ruimte is voor al de natuur om te
genieten. Als je al je gevoelens toelaat kun je jouw gevoel beter begrijpen en leer je wie
je zelf bent en zo sta je meer in contact met de natuur waardoor je openbaringen kunt
krijgen. Alles dat je leert over je eigen gevoelens kan jou over het leven leren en jou en
al het leven gelukkig maken.
11
9
Wanneer verschillende mensen in een zaal energien uitwisselen is het mogelijk dat, als
deze constant met elkaar in communicatie blijven, ze elkaar kunnen aanvoelen en weten
precies van elkaar wat ze voelen en wat ze bedoelen als ze iets willen zeggen. De energie
van elk individu is op dat moment gelijk. De groep mensen heeft dan dezelfde ervaring
en daardoor is de energie in die kamer door die mensen op een gelijk niveau gebracht.
Je zintuigen nemen toe dus je voelt meer en je merkt meer van andermans emoties,
daardoor kun je echt voelen dat mensen elkaar nodig hebben. Dat ze elkaar moeten
voelen en beleven. Zo kun je mensen aanvoelen en zo kun je hen beter in hun emotionele
behoeften voorzien, jij in je eigen en zij ook in de jouwe.
Ik vind het wel een interessant concept, maar ik geloof er niet echt in.
Ik weet niet wat ik ervan moet denken maar de informatie die ik gevonden heb geef ik
toch maar niet door want ik herinner me dat ik dat de vorige keer ook niet bij de site van
het feest gedaan had. Ik wil eerst meer weten over het nieuwe idee.
Ik krijg er ook bijna niks voor, waarom zou ik iemand dan wijzer maken dan hij is als ik
niet weet wat hij met die informatie gaat doen.
Ik begin weer aan het feest te denken en ik vind dat ik wat moet vinden en ik ga snel
weer op zoek maar ik vind niks over doc 13 dat met een feest te maken heeft.
Ik zoek overal en steek er veel tijd in maar het levert helemaal niks op.
Na een paar uur overal op zoek te zijn geweest en viruality in en uitgelogd te hebben stop
ik ermee, maar ik heb niks zinnigs kunnen vinden.
12
0
12
1
12
2
onruststokertjes.
De mensen die echt een rede hadden om te vechten was de rede weggenomen, de
rijkdom was immers redelijk verdeeld. Nu de paar onruststokertjes alleen staan sterven
ze langzaam uit. Eigenlijk lijkt ook elk geloof af te sterven. Het lijkt erop dat mensen
nergens meer in geloven behalve in zichzelf. Al onze behoefte vallen weg door de
telecomputer, alles waar we eigenlijk ook helemaal geen behoefte aan hebben.
Nu we toch alles hebben wil ik niet meer.
Ik moet aan iets anders denken.
Doc 13, ik ga zoeken, maar ik had nog niks gevonden waarom zou ik het nu dan vinden?
Het feest is alweer vanavond, de dagen duren lang maar de weken gaan zo snel omdat er
eigenlijk niks gebeurd.
Ik besluit dat ik tot maandag zal wachten, ik weet toch niet meer waar ik moet zoeken.
Ik ga nog even op de site kijken, daar is ook tot nu niks meer verschenen maar doet nu
ook niks. Ik ga me verdiepen in de theorie van het nieuwe idee, bedenk ik me, want ik
ben toch wel nieuwsgierig geworden en wil weten waarom een bedrijf of iemand hier
zoveel informatie over wil hebben.
Als ik begin te zoek valt het me op dat er moeilijk en snel goede en betrouwbare
informatie te vinden is.
Heel veel rotzooi kom ik tegen.
Veel onzin, dingen die niet kloppen.
Dingen die erop gezet zijn door grappenmaker die denken leuk te zijn door andere wat
wijs te maken.
Veel dingen die helemaal niks lijken te zijn en een rotzooi van flikkerend licht
weergeven. De rotzooi wordt steeds meer en het lijken sites die lijken te werken maar
totale onzin is of misschien vroeger iets waren maar nu een zwart gat lijkt te zijn of een
chaos van kleuren die met willekeur lijkt weergegeven maar waar geen logisch gevolg in
lijkt te zitten maar met een oorzaak ontstaat er toch weer iets nieuws wat weer
logischerwijs geen toeval is.
Ook zijn er veel sites niet werkende en vastlopende links die me alleen maar doen
afvragen waarom er dan links van zijn. Ik vraag me niet meer af wat het is of wat het
geweest is want tot nog toe heb ik niets gemist en heb ik er geen last van.
Ik begin te zoeken maar het lijkt tevergeefs.
Veel meer kan ik niet vinden over het nieuwe idee, veel sites met gedichten en sites die
leeg lijken te zijn. Maar dat is volgens mij het probleem niet, de sites, je komt er gewoon
bijna niet op. Ze zijn beveiligd.
Andere sites die ik gevonden heb lijken van hetideevanhetleven.nl te komen en als ik
door de sites van het nieuwe idee blader linkt een pagina me weer door naar een ander
waardoor een nieuwe pagina zichtbaar wordt die mij weer meer informatie verschaft in
12
3
dit doolhof van sites en gedichten. Langzaam wordt het mij duidelijk waar het volgens
het nieuwe idee om gaat:
Wanneer jij goed voor een ander doet ontmoet die ander goed
waardoor die weer goed voor een ander doet
Iedereen doet goed wat het totaalgoed goed doet
12
4
Mensen zijn er om elkaar goed te laten voelen. Op het moment dat ik iets aardigs tegen
jou zeg, zeg jij weer iets aardigs terug, dan voelen we ons allebei beter waardoor jij weer
eerder iets aardigs tegen iemand anders zegt. Deze persoon gaat zich dan ook beter
voelen en zal eerder iets aardigs tegen een ander zeggen waardoor die zich ook weer
beter gaat voelen. Als men dit consequent volhoudt zullen mensen zichzelf en elkaar
alleen maar beter laten voelen. Mensen kunnen op dat moment alle potentieel uit zichzelf
halen en iedereen zal elkaar daarbij helpen.
12
5
Op het moment dat je iemand negatieve energie geeft, als je dus iets negatiefs over
iemand of tegen iemand zegt, geeft hij dit weer door aan een ander. Als ik iemand kwets
voelt hij zich gekrenkt en hij gaat zich weer beter voelen door een ander te kwetsen.
Hij voelt zich dan op dat moment even beter maar er zal dan weer iemand anders
gekwetst worden en het totaal van mensen dat zich slecht voelt zal groter worden.
Het werkt hetzelfde bij mensen die andere kleineren. Ze voelen zich dan beter dan de
ander maar die ander zal zich dan weer over een ander zijn rug beter laten voelen,
waardoor er een systeem ontstaan waarin we elkaar constant naar beneden halen om zelf
bovenaan te staan. Maar zo houd je de mogelijkheid van de groei van andere tegen.
Zo gaat de gemeenschappelijke groei minder snel.
12
6
Als je iets negatiefs tegen iemand zegt voelt hij zich direct minder goed maar als je het
over hem tegen iemand anders zegt indirect, want deze persoon vertelt dat ook weer
verder aan anderen en daardoor gaan mensen anders tegen die persoon aankijken.
Het komt dus indirect bij hem terug doordat andere mensen over hem bevooroordeeld
zijn en hem anders benaderen. Dus als mensen alleen maar aardig tegen elkaar zouden
zijn zou iedereen gelukkig zijn. Geluk komt niet van materiele goederen, die versimpelen
het leven, geluk komt van mensen, van hoe andere je laten voelen. Geluk komt van liefde
en vriendschap. Je vriendin, je moeder, je opa en oma, je kinderen en iedereen die je aan
het hart ligt, dat is het geluk.
12
7
12
8
Als je op een ander neerkijkt en jezelf beter voelt creeer je ook haat. Deze mensen vertellen
ook nog eens aan andere hoe weinig andere wel niet zijn waardoor er nog vreemder naar deze
zogenaamd zielige mensen wordt aangekeken. Er worden op deze manier zelfs mensen
genegeerd omdat ze door andere als minderwaardig of zielig bestempeld worden of ze worden
de grappen van de dag of zelfs in de zeik gezet. Wat denk je dat er dan met deze mensen
gebeurd? Zo creeer je ontzettend veel haat, en zelfs mensen die zich op jou met geweld willen
wreken omdat jij hun levensgeluk afneemt en hier zelf status mee vergaart.
12
9
Er wordt vaak om andere gelachen met zijn allen bij de borrel als diegene er niet eens bij is en
zo creeeren we weer haat voor die ander wat die niet eens recht kan zetten. Mensen bekijken
vaak alleen het gedrag van anderen en niet van zichzelf en gaan dan ook nog eens over dat
gedrag van andere roddelen waardoor de kans kleiner is dat er naar hun gedrag gekeken wordt
en over hun wordt geroddeld. Zo vertonen ze zelf asociaal gedrag door alleen al het praten en
valt hun andere asociale gedrag minder snel op omdat ze de hele tijd op het gedrag van
anderen weizen. Doe gewoon normaal en realiseer je dat elk mens een mens is met zijn eigen
gevoelens en realiseer je dat elk mens op een gelijk niveau als jou staat. Wat jij voor werk
doet kan meer waarde hebben voor de samenleving dan wat een ander doet maar wat jij voelt
heeft nooit meer waarden dan wat een ander voelt. Elk gevoel is evenveel waard en elk geluk
even belangrijk. Geef iemand eens een compliment, denigreer niet, roddel niet en laat
iedereen in zijn waarden; dan hoef je echt niet super aardig te doen maar gewoon gewoon om
het geluk te laten groeien. Kijk tegen niemand op en op niemand neer en houd je mond over
anderen zodat iedereen zijn eigen mening over iedereen kan vormen.
Ik besluit dat ik ook maar eens wat minder bot ga zijn tegen sommige mensen op het internet
die bot tegen mij zijn. Het heeft ook immers een oorzaak dat zij zo bot zijn.
Hoe iemand zich gedraagt vertelt ook hoe mensen om die persoon heen zich gedragen.
Ik ga maar eens minder mee kletsen met andere en eens wat meer letten op de mensen die
kletsen. Mensen die kletsen hebben vaak zelf iets te verbergen of zoeken zelf respect over een
ander zijn rug.
Maar over wie moet ik kletsen, ik klets maar wat mee maar niemand kletst over het leven.
Die drang weer van verlangen over de vraag van mijn leven.
Ik leef, hier, nu, ik voel dat ik leef.
Ik weet wat ik ben, een leven, een levensvorm, een van de velen.
Het leven eindigt en begint opnieuw en draait met het leven rond.
13
0
Maar waar draai ik heen, ik draai naar de dood, ik draai naar het einde, het einde van een
nieuw beginnend leven. Het leven draait voor eeuwig rond, wat maakt het uit waarheen?
Waar draai ik rond en hoe draai ik erin mee?
Devorced with alomony begint weer, ik zoek straks wel verder naar het nieuwe idee, ik kan
denk ik toch niet veel meer vinden. Het denken stopt weer en ik wens iedereen veel
kijkplezier die online is.
Ik pak snel even wat lekkers uit de kast.
Veel tv had ik weer gekeken en veel tijd verloren of gewonnen.
Het is maar hoe om je het bekijkt.
Ik ben hier om langzaam te sterven dus leef ik ook lang.
Wat wel en niet klopt want de dagen lijken lang te duren maar de weken vliegen voorbij.
Ik word de hele tijd afgeleid door de tv, maar geniet ondertussen van de rust die het mij wel
en niet verschaft. Mijn gedachten zijn stil en ik denk weer aan niks maar mijn hoofd voelt nu
nog zwaarder nu mijn gedachten weer zijn opgespaard.
Ik kan verder niks te weten komen over het nieuwe idee en ik denk terug aan wat de drie
mannen in het filosofers caf zeiden en ik bedenk me dat ik dan maar een zo goed mogelijke
tijd moet hebben en ik ga op zoek naar een leuke bezigheid in virtuality want niemand heeft
de antwoorden op de levensvragen die mij beginnen te kwellen.
13
1
Op de grote markt in het midden van virtuality is een groot wild western park gebouwd.
Vele tipis staan over het rotsachtige landschap en de indianen zitten trots op hun paarden als
ze een postkoets belagen. In de verte zie ik een grote stad opdoemen met veel saloons en
gokhallen. Iedereen loopt in cowboyuitrusting en vermaakt zich met de vele schietspellen.
Als ik naar boven de lucht inkijk als een cowboy een muntje in de lucht gooit om een gat
hierin te schieten zie ik in de verte verschillende vliegtuigen in de lucht hangen.
Daar het cowboypark nog wel een paar dagen hier zal zijn laat ik me afzetten bij het gebied
waar ik de vliegtuigen signaleer.
Ik sta voor de ingang van een groot terrein waar zich hoog in de lucht tribunes bevinden en
tussen de tribunes op de grond zijn landingsbanen aangebracht.
Ik loop het park naar binnen en bekijk de vele stuntvliegtuigjes die klaar staan om straks hun
13
2
kunsten te vertonen. Door de lucht vliegen vijf vliegtuigen die tussen elkaar door vliegen en
verschillende stunts uithalen. De vliegtuigen scheuren rakelings door elkaar heen in de lucht
en laten mooie slierten gekleurde rook achter.
Het is een schitterend gezicht en de vliegtuigen vormen samen de mooiste vormen en de
rookgordijnen vormen een geheel die mooie figuren in de lucht achterlaten.
Ik loop verder en zie dat er verschillende vliegtuigen door de lucht vliegen die er niet zo heel
veel van kunnen. Wanneer ik alle tribunes gepasseerd ben zie ik nog andere landingsbanen en
een gemarkeerd gebied in de lucht waartussen de mensen thuis achter hun computer kunnen
vliegen.
Ik zie dat er een vet zwart vliegtuigje vrij is met een gele bliksemflits aan de zijkant en ik
spring snel in de cockpit. Als ik opstijg probeer ik het vliegtuig kaarsrecht omhoog te vliegen
en cirkels met mijn vleugels te draaien. Ik draai rond en vlieg hoog de lucht in waarna ik aan
het stuur duw en ik met enorme snelheid naar beneden suis en vlak boven het aangegeven
gebied weer optrek waarna ik hard door de lucht verder scheur.
Het vliegen in een vliegtuigje is soms nog best lastig maar ik heb al veel geoefend.
Als ik door de lucht vlieg door het aangegeven gebied zie ik dat het naast het gebied waar
mensen vrij stunts uit mogen halen nog een heel gebied in de lucht is aangelegd. Als ik door
het gebied heen vlieg zie ik verschillende vliegtuigtracks, die je meten op behendigheid,
snelheid en kracht. Er zijn vliegbanen, een soort buizen waar je invliegt net als een glijbaan of
achtbaan en je alleen maar op het gas hoeft te drukken, die je een onwijze kick geven als ze je
onverwacht ronddraaien of over de kop laten gaan. Die op je scherm een koker van kleuren
weergeven die je helemaal het scherm intrekken.
Het park is ontzettend groot en bevat ook veel leuke dingen voor de kleintjes zoals de leukste
achtbaantjes waar je met je vliegtuigje in kunt hangen. Veel carousellen, glijbanen,
luchtkastelen, speeltuinen en vliegtuigen die je vliegtuig rondvliegen. In een relatief klein
luchtattractiepark waar ook spookhuizen, schietbanen, waterbanen en andere dingen waar je
met je vliegtuig doorheen kunt vliegen aanwezig zijn kunnen zij hun lol op.
Alles wat je kunt bedenken is hier weer aanwezig.
Ik vlieg met enorme snelheid door het park heen en doe alles wat me vet lijkt.
Als ik al spelend bij een beukbaan kom, een grote boksring waar tien vliegtuigjes elkaar uit de
lucht proberen te vliegen tot er maar een over is, schrijf ik me in.
Door een uitvaller kan ik de volgende ronde meteen deelnemen.
De tien vliegtuigen plakken vast aan de zijkanten van de grote kubus die in de lucht zweeft.
Als de lichten op rood staan en een harde stem opgelet roept klinkt er een hard schot door de
lucht en de lichten springen op groen.
Ik geef gas en stuur naar links langs de zijkanten van de kubus af. Ik zie een paar vliegtuigen
volle gas vooruit vliegen en vol op elkaar knallen. Daar zal vast al een van uitgeschakeld zijn
denk ik. Als ik snel langs de zijkant vlieg doemt er voor me een vliegtuig op die frontaal op
13
3
me in lijkt te vliegen.
Ik stuur iets naar beneden en hij stuurt met me mee waardoor we nog steeds frontaal op elkaar
af vliegen. Als we dichter bij elkaar komen vlieg ik iets verder van de kant van de kubus af
waardoor ik rakelings langs hem schiet. Als ik een klein beetje naar binnen stuur raak ik het
vliegtuig net aan zijn staart aan waardoor hij naar binnen tegen de zijkant van de kubus
aanknalt. Mooi een uitgeschakeld denk ik.
Ik kijk voor me en zie onder me een vliegtuig snel dichterbij komen die mij wil rammen.
Ik stuur met volle snelheid de kubus naar binnen en knal vol op een vliegtuig die weer iemand
anders probeerde te ontwijken. We knallen hard tegen elkaar aan en ik lig uit het spel en mijn
vliegtuigje wordt weer helemaal hersteld afgezet aan de buitenkant van de kubus. Ik kijk op
het scoreboard en zie dat ik als vierde of vijfde eruitgevlogen ben.
Ik vlieg nog even verder door de rest van het park en zie dat er alles wat er op een kermis
aanwezig zou zijn hier in de lucht hangt. Je kunt ook deelnemen aan oorlogsspellen en vliegt
door de wereldoorlogen. Je kunt alle sporten beoefenen met je vliegtuigje maar ik vlieg niet
meer door de lucht maar op mijn scherm.
Ik heb geen zin meer om ergens aan deel te nemen.
In de verte zie ik een groep vliegtuigjes doodgewoon stil hangen in de lucht en vraag me af
wat zij daar nu weer doen. De vliegtuigen zweven stil in de lucht en samen lijken ze een
perfecte bol te vormen. Elk vliegtuigje apart is een klein onderdeel van een grote ronde bol
die hoog in de lucht hangt die gewoonweg niets doet.
Misschien zijn ze wel net zo verveeld als ik denk ik, misschien dat ze daarom stil hangen.
Het lijkt of ik me niet meer echt in kan leven en het ware leven aan me begint te trekken.
Ik heb er genoeg van en ik vlieg naar de uitgang.
Ik begin moe te worden maar het begint me weer te kriebelen over het nieuwe idee.
Als dit het enige is dat ik vandaag te weten kom dan lijkt deze dag me ook niet heel veel
waard. Dat mensen zich beter voelen als mensen aardig tegen je zijn wist ik al maar ik had het
wel nog nooit zo beseft, er is toch weer meer nut dan ik dacht.
Ik wil ook dat mensen vriendelijk tegen me zijn, behulpzaam tegen mij zijn, me een
schouderklopje geven. Ik realiseer me nu ook echt dat als ik dat niet ga doen die mensen dat
ook niet gaan doen. Als ik bv een naam probeer te maken voor mezelf door een ander naar
beneden te halen dan zal die ander dat ook bij iemand anders weer proberen.
Zo zal iedereen zich elkaar kleineren om zelf gelukkig te worden.
In zon wereld kan toch niemand gelukkig zijn, alleen de mensen die bovenaan in de
hirarchie staan. Zij hebben de mogelijkheid om zichzelf de hele tijd beter te laten voelen
door andere mensen zich minder goed te laten voelen over zichzelf.
Uiteindelijk groeit het totale geluk dus echt niet.
Ik ben op zoek naar geluk en hoop dat het nieuwe idee me dit kan verschaffen.
Ik begin het interent af te zoeken naar informatie en ik ben alweer een tijdje bezig wanneer ik
13
4
opeens toegang krijg tot een ander gedeelte van de site van het nieuwe idee.
Er is niet veel te vinden van informatie.
Ik blader door site van het idee van het leven met veel mooie fotos. Fotos van dieren,
bloemen, bomen, landschappen. Mooie natuurfotos van dieren die ik nooit zal zien, zeen die
ik nooit zal bevaren en bergen die ik nooit zal beklimmen. Ik kan de zeen wel bevaren of de
bergen beklimmen maar eigenlijk kies ik ervoor om ze niet te zien.
Ik kies ervoor om die dingen niet te doen en andere wel.
Ik ga blijkbaar liever naar center parcs, of naar een lux hotel in Vegas.
Ik verbaas me over mijn gedachten en over de fotos op de site van het nieuwe idee en kom
via de fotos bij een voor mij eerder verborgen tekstgedeelte:
13
5
Het menselijk lichaam wordt constant op 37 graden Celsius gehouden. Dit is bijna altijd
warmer dan de omgevingstemperatuur. Mensen hebben dus altijd een warmteveld om
zich heen hangen of een warmteveld. Deze warmte is een vorm van energie. Energie die
van ons lichaam afkomt, die ontstaat bij de stofwisseling van de mens. Deze energie is
altijd anders en voelt altijd anders, afhankelijk van wat je gegeten hebt, wat je
genhaleerd hebt en hoe je je voelt. Er komt dus altijd vanuit onze stofwisseling energie
vrij in de vorm van warmte maar ook komt er energie vrij in andere vormen. De meeste
energie die vrijkomt bij de vertering wordt gebruikt bij inspanningen of wordt
opgeslagen in de vorm van vetten. De energie die je tot je neemt oefent op verschillende
manieren effect op jou en je lichaam uit.
13
6
Ons lichaam is bijna altijd 37 graden maar onder inspanning worden we nog warmer
waardoor we dus continu onze omgeving verwarmen. Continu dragen wij dus energie
over aan onze omgeving. Als de omgevingstemperatuur warmer is dan onze omgeving
verwarmt die onze lichaam en komt die energie zo met onze energie in aanraking, dan
verlagen wij onze omgevingtemperatuur en staan zo weer energie af aan onze omgeving.
Wij geven deze energie ook aan andere mensen door en kunnen met ons warmteveld dit
van andere benvloeden. De energie in je lichaam verandert met jou gemoedstoestand, en
jou gemoedstoestand benvloed die van een ander, dit gebeurd door direct contact maar
ook door de warmte en andere energie die van je lichaam komt. Als warmtevelden bij
elkaar in de buurt komen kunnen ze elkaar benvloeden. Het warmteveld om je lichaam
verandert hierdoor en geeft dit weer door aan je lichaam waardoor jouw
energiehuishouding en jouw gemoedstoestand weer veranderen.
Als er warmte van mijn lichaam komt dan kan iemand die warmte, die energie dus
voelen. Is die warmte dan een ander soort energie als ik een kroket gegeten heb dan als
ik sla gegeten heb? kroketten bevatten veel onverzadigde vetten die zijn moeilijk te
verteren, daar wordt veel van in ons lichaam opgeslagen als vet. Dat vet zit maar te
wachten tot het een keer nodig is maar wordt bij mij denk ik nooit meer gebruikt.
Ik heb reserves maar ik word nooit moe en gebruik ze nooit.
Die stoffen die vrijgekomen zijn bij het verteren hebben die dan ook van invloed op de
energie? Ze zijn wel van invloed op hoe jij je voelt.
Van fruit en sla voel jij je veel opgewekter en van vettig eten word je eerder depressief.
Het zou dan best zo kunnen zijn dat je energie in je lichaam verandert.
De energie in je lichaam is dat immers niet hetzelfde als je gemoedstoestand?
13
7
Mijn gemoedstoestand wordt bepaald door het stofje dat mijn hersens uitscheidt.
Mijn gemoedstoestand is dus op te schrijven als een chemische reactie in mijn hersenen.
Dan moet iets, een prikkel, onze hersens vertellen welk stofje hij uit moet scheiden.
Eten is ook een voorbeeld van deze prikkels.
De chemische bindingen die in je maag in je bloed opgenomen worden, worden door je
hersens weer omgezet in andere chemische bindingen, deze verbindingen worden door
onze hersenen weer vertaald en als een soort stroomstootjes naar verschillende delen van
je lichaam gestuurd. Deze stroomtootjes vertellen ons lichaam wat hij op dat moment
moet voelen.
Je proeft door je hersens niet alleen op een bepaalde manier het voedsel maar je gaat je er
dus ook anders door voelen.
Het proeven doe je doordat je smaakpupillen informatie naar de hersens sturen en de
hersens weer deze informatie vertalen in een stroomstootje waarin de informatie staat
van de smaaksensatie.
Door de smaak zelf krijg je al op zichzelf een ervaring omdat er ook in je hersens weer
direct informatie wordt verstuurd naar verschillende delen van je lichaam. Maar je
gemoedstoestand en je energie worden ook op korte- en lange termijn veranderd door het
voedsel dat jij verteert. Bv Van bedorven voedsel wordt jij door verschillende chemische
reacties die elkaar opvolgen ziek.
Bij verschillende smaken horen verschillende ervaringen die weer nieuwe ervaringen
opleveren. Als je voedsel eet krijg je dus een keten van ervaringen omdat de ene ervaring
weer een nieuwe op roept.
Van iets lekkers, wordt lekker smaak gemaakt, die je smaakpupillen dan ontvangen en zo
proef je de smaak. Door de lekkere smaak krijg je tintelingen op je tong die het gevoel
van lekker weer versterken die je lichaam langzaam begint op te warmen waardoor de
reacties weer versneld worden en je krijgt een rilling over je rug en zo kun je nog even
doorgaan.
Als jij iets eet wat niet meer goed is gebeurd hetzelfde.
De ene chemische reactie brengt de andere chemische reactie op gang waardoor jij
uiteindelijk ziek wordt. Het werkt op een vergelijkbare manier bij emoties als bij
voedsel. Als iets mij aan het huilen brengt dan worden er andere stofjes afgescheiden als
wanneer iets mij vrolijk maakt.
Dan benvloedt dit toch ook de energie in mijn lichaam?
Als mijn gemoedsrust verandert, mijn stoffen in mijn bloed veranderen en mijn
chemische bindingen die mijn hersens afgeeft veranderen waardoor de stroomstootjes die
mijn hersens afgeven naar de rest van mijn lichaam veranderen waardoor mijn gevoel en
gemoedsrust weer veranderd dan zal dit toch ook de energie in mijn lichaam veranderen.
Ik draai met mijn gedachten in cirkeltjes rond maar vind nergens harde bewijzen.
13
8
Ik denk dat mijn energie inderdaad wordt benvloed door alles wat ik doe en alles wat ik
meemaak.
De energie die ik op een of andere manier tot me neem heeft invloed op de energie van
mijn lichaam waarmee ik dan misschien andere mensen mee kan benvloeden.
Mijn warmte energie die varieert kan als die bij een ander in de buurt komt toch zeker
door deze gevoeld worden?
Ik heb verschillende soorten energie in mijn lichaam die elkaar continu beinvloeden, de
warmte energie heeft effect op de energie die mijn hersens afleveren die weer effect
heeft op de reacties die plaatsvinden in je lichaam waar weer een bepaalde energie bij
vrijkomt die bepaald welke deeltjes ontstaan waar de energie weer op een bepaalde
manier is verdeeld. Elk deeltje straalt op zijn eigen sterkte straling uit en de energie van
je omgeving geeft zo zijn energie door aan jouw lichaam die daardoor continu energie
uitwisselen.
Mijn hersens geven verschillende stroomstootjes af naar wat ik ervaar.
Mijn scheten ruiken ook anders naar wat ik heb gegeten, er komen dus ook andere
gassen vrij, er komt andere warmte van mijn lichaam, er vinden andere reacties plaats
dus er komt andere energie vrij en vormen zich andere verbindingen die allemaal op hun
eigen manier hun energie huishouden.
Er komt energie vrij van verschillende chemische bindingen en reacties.
Dit benvloedt dan de energie zelf toch ook maar die van andere dan ook?
Deze reacties reageren met de reacties van anderen en komen in contact met energien
van anderen die elkaar continu beinvloeden.
Mijn warmte wordt gevoeld en mijn geuren en de geur van de warmte geroken en
ervaren die de andere persoon dan puur door mijn warmte-energie al een ervaring kan
geven. Zijn hersenen vertellen hem wat hij ervaart en de stroomstootjes in zijn hersenen
vertellen welke reacties op gang komen die invloed hebben op zijn energie.
Echt bewijs heb ik niet maar vind het toch echt wel logisch.
Onze ervaringen en belevingen vertellen hoe wij ons voelen en vertellen welke energie er
bij elke reactie opgewekt wordt.
Ik begin me weer goed te voelen maar weet niet hoe ik deze reactie heb opgewekt.
Ik voel weer een vorm van rust.
Ik wil meer weten over het nieuwe idee, maar meer is er bijna niet.
Waarom ken ik niemand die iets van het nieuwe idee af weet?
Ik vraag het nog maar eens aan mijn vrienden omdat ik zelf niks meer kan vinden maar
die zijn druk bezig met het feit of george van the Fame and Love show nu wel of niet
moet zoenen met Denise. Dus daar heb ik ook niks aan.
Ik ga maar eff meekijken denk ik.
Mijn eten even in de magnetron gooien, ik zou nog bijna weer vergeten te eten vandaag,
13
9
en dan kijk ik heel even mee. Totdat ik dus weer bijna in slaap val en weer de rest van de
avond tv had liggen kijken naar ik weet niet wat allemaal.
Wat ben ik toch een lame zak denk ik, ik hang echt alleen maar voor dat ding.
Ik heb hier met mijn vrienden over proberen te praten, over mijn gevoel en over het
nieuwe idee, maar niemand zit dan op dat moment achter zijn computer terwijl ze
normaal altijd erachter zitten. Als ik dan eens vraag of iemand zin heeft om echt op stap
te gaan snoeren ze me meteen de mond met een opmerking over een of andere tv serie
die er altijd maar weer op is.
Die krijg ik dus ook niet achter hun computer vandaan.
Bij Esther had ik wel zin om morgen langs te gaan dus haar vroeg ik of ik morgen langs
zou komen. Misschien kunnen we iets gaan doen, wat sporten of iets drinken, of zal ik
gewoon op de koffie komen, vroeg ik.
Esther is een mooie meid, ik zou wel interesse hebben maar die heeft zij niet.
Ze is ook gewoon leuk om mee om te gaan. Maar ook zij heeft geen tijd, om half 8 had
ze een afspraak online voor een bedrijf die haar fotos willen plaatsen. Dus ze kan niet,
een andere keer misschien, maar voordat ik iets anders voor kon stellen zei ze erbij dat ze
deze week geen tijd meer heeft, het erg druk heeft en ook nog moet opruimen voordat ik
kom. Maar ik kon toch niet komen? vroeg ik meteen.
Nee, ik heb het veel te druk en teveel rotzooi, zei ze toen.
Als ik aangeef dat de rotzooi niet uitmaakt omdat het bij mijn ook zon bende is,
verzekert ze me dat ik echt niet langs wil komen, via het internet kunnen we elkaar toch
ook spreken, wat is het verschil? Dan hoef ik niet naar haar te komen en kunnen we toch
ook lekker praten en koffie leuten.
Depressief word ik ervan en ik wil weer alleen maar slapen en het is gelukkig alweer
bijna tijd voor naar bed.
Er gebeurt niks.
Waar blijft de tijd dan? Alweer een dag voorbij, een dag met een nieuw idee maar
niemand heeft ideeen. Als iedereen elkaar goed moet laten voelen, waar is iedereen dan?
Mijn staat van opwinding van daarstraks is er nog steeds, alleen wind ik me nu over heel
andere dingen op.
Waarom leven we toch?
Wat heeft het allemaal voor zin?
Ik weet het niet.
Ik heb geen reden om te leven en geen reden om te sterven.
Volgens mij weet niemand de rede van het bestaan, de bijbel heb ik wel eens een stukje
uit gelezen. Ik snapte er niet veel van, iemand levenswerk? Of van een groepering, een
beweging? Of echt het naslagwerk van god?
Ik heb gehoord dat god liefde is en als je elk woord god vervangt in de bijbel door liefde
14
0
14
1
Hier en daar ontstonden plekken die ontzettend licht waren, waar geen enkel dier naar
zou kunnen kijken. Daar waren ontzettend hoge concentraties energie aanwezig, deze
werden lange tijd onder enorme druk geplaatst waardoor er kleine en grotere erupties
ontstonden en de tweede dimensie explodeerde.
Overal werd het heelal langzaam opgelicht en waren er heldere felle lichten te zien die
feller waren dan alle sterren nu bij elkaar opgeteld.
Het was een prachtig schouwspel wat ik in geuren en kleuren beleefde.
In het pikken donker ontstaat voor het eerst ons licht en verspreid het zich waarna het
weer uit elkaar knalt op verschillende plekken en de energie zich weer verder verspreid.
Alsof er grote flikkersterren flikkeren met een intens en fel licht dat je meteen zou
verblinden. Een licht zo scherp dat je dacht dat je het bijna aan zou kunnen raken, dat je
de lichtstralen vast zou kunnen pakken. Ik kan ze al bijna voelen, ze zouden je hart raken
als ze op je borstkas terecht kwamen.
Dat moet nog een mooier gezicht zijn geweest dan de vooroerknal zelf denk ik de
naschokken van de knal.
Tijdens die knallen is de vorm van energie zoals wij hem kennen ontstaan en ook
ontstonden de eerste stukjes materie, hier ontstond de derde dimensie, een tweede
dimensie verkreeg een hogere vorm van energie doordat energie uit dimensies elkaar
aanvullen. Er ontstonden hele kleine stukjes vaste massa, quarken.
Deze knallen die als een knal knalde knalden naar meerdere knallen en was onze oerknal.
De energie is zo hard samengeperst dat het nergens meer heen kon en op het moment dat
het weer uit elkaar spatte zijn sommige delen nooit meer van elkaar afgekomen.
Energie samengeperst onder hoge druk komt vrij, dan schiet het normaal alle kanten op
maar als het drukverschil en dus ook het temperatuurverschil te hoog wordt gebeurd dit
niet. Sommige energie is alle kanten opgedrukt en door een stollingsproces die
veroorzaakt werd door het druk en temperatuurverschil tot materie gevormd.
De energie begon zich dan over de ontstane materie te verdelen.
Alle deeltje waren toen op zoek naar energie maar niet alle deeltjes konden deze
verkrijgen. Er ontstond ontzettend veel wrijving.
Doordat alles om elkaar heen begon te draaien ontstond er veel middelpuntsvliegende
kracht. Op een gegeven moment ontstond er een rondraaiend geheel van deeltjes en
energie dat steeds sneller ging draaien. Door deze rotatie zijn er tegenpolen ontstaan.
Kreeg het ene deeltje een positieve en het andere een negatieve lading.
Zo ontstonden de quarken en anti quarken en leptonen en antileptonen.
Ik begin even snel op internet te zoeken en zie dat deze de fermionen genoemd worden.
Quarken of anti quarken zijn in de natuur nooit gescheiden als een deeltje. Ze komen
altijd samen als hadronen. Er zijn twee hadronen, een baryon die uit drie quarken bestaat
en de mesonen die uit een anti quark en een quark bestaan.
14
2
Het ontstaan van de quarken gebeurde onder een ontzettend schoonheidsvertoon van de
natuur, maar niemand was er om het te zien. Deze deeltjes kwamen ook weer lange tijd
onder hoge druk te staan waarbij veel energie kwam kijken.
Langzaam zag ik de deeltje groter te worden.
De energie ging zich verspreiden en verdelen.
Er ontstond wrijving in de natuur, tegenpolen, er ontstonden nieuwe deeltjes, sommige
deeltjes met lading, de een positief en de andere negatief, de protonen en electronen en
andere deeltjes zonder lading: de neutronen, de bouwstoffen van een atoom.
De deeltjes electronen, protonen en neutronen en andere deeltje ontstaan door en uit
elkaar. Ze hebben allemaal dezelfde bouwstoffen en de quarken hechten zich vanaf het
begin aan elkaar.
Uit de quarken die samen hechten ontstaan uit verschillende samenstellingen
verschillende nieuwe verbindingen die dus de neutronen en protonen ed vormen en
samen al het andere vormen. Quarken vormen samen in verschillende samenstellingen
verschillende atomen.
De electronen en protonen kunnen ook niet zonder elkaar en als de een positief geladen
is en de andere negatief trekken ze elkaar aan en gingen ze om elkaar heen draaien.
De electronen met bijna geen massa en een negatieve lading begonnen te draaien om de
protonen met massa en een positieve lading.
Het eerste molecuul ontstond met een elektron en een proton, het waterstofmolecuul.
Moleculen begonnen elkaar aan te trekken en af te stootten.
De electronen en protonen begonnen zich te verdelen en hier en daar begonnen er
electronen om twee protonen te draaien waardoor er iets nieuws ontstond.
Er ontstonden langzaam meer en grotere atomen die samen moleculen gaan vormen die
naast de energie alles beginnen op te vullen.
In mijn gedachten zag ik neutronen en protonen bij elkaar geklonterd zitten zwevend
door het eindige maar ook eindeloze heelal. De electronen cirkelen in grote banen om de
kern met protonen en neutronen heen. De electronen draaien in verschillende lagen, op
verschillende plateauss, rond om de kern. Deze beginnen zich langzaam te hechten door
verschillen andere bindingskrachten waardoor atomen en moleculen samen door het
leven gaan.
Er kwamen bindingen tussen moleculen en er begonnen lange grote moleculen te
ontstaan die weer nieuwe mogelijkheden brachten.
De verschillende manieren van rangschikken van steeds dezelfde bouwstoffen creeerde
de mogelijkheid van het ontstaan van steeds nieuwe atomen, bindingen en moleculen.
Elke mogelijkheid wordt gevolgd door een nieuwe en er komen complexe en
ingewikkelde verbindingen.
Het een maakt het ander weer mogelijk waardoor er weer iets anders ontstaat.
14
3
Elke gevolg van een oorzaak is weer een nieuwe oorzaak voor een volgend gevolg en als
de mogelijkheden steeds groter worden is er is ook de eerste cel ontstaan.
Heel veel samengeklonterde moleculen werden op de een of andere manier in het water
aan energie blootgesteld waardoor de eerste cel ontstond. In het water klonterde materie
samen onder hoge druk van verschillende ontstane gassen.
Dit Mengsel, van water, borrelende gassen en materie heeft een reactie op gang gebracht.
Deze reactie heeft ervoor gezorgd dat de materie in staat is deze gassen te gebruiken en
om te zetten in andere gassen.
Door het ontstaan van gassen wordt het mogelijk gemaakt dat er iets ontstaat dat deze
gassen gebruikt.
Het eerste leven, de eencellige ontstond.
Er ontstonden verschillende chemische bindingen en gassen die met elkaar reageerden.
Een nieuwe reactie werd op gang gebracht.
Er ontstond een soort oersoep (een mengsel van gassen en bindingen in water), een
heksenketel die het leven opleverde.
Er pruttelde iets, er gebeurde iets, iets dat een logisch gevolg was, van het een kwam het
ander. Een logische volgorde, een soort algoritme en deze eencellige begonnen zich
langzaam te delen.
Ik vermoed dat dit eruit heeft gezien als een grote kikkerdril.
Een grote klodder slijm van aan elkaar geplakte cellen.
Dus wat was er eerder de kip of het ei, het ei, het eerste leven was een eencellige, in feite
een ei.
Verder kan een bijna kip een ei leggen waar een kip uitkomt of een bijna kip muteert tot
een kip die een ei legt waar weer een kip uitkomt. Het is een geleidelijke aanpassing, of
een mutatie, aan de omgeving en langzaam is van het ene dier het andere gevormd maar
het is moeilijk te zeggen vanaf wanneer een kip een kip is en wie de eerste kip was.
De eieren die als een kikkerdril van cellen leeft begint samen te klonteren.
De celwanden van verschillende cellen smelten samen en blijven aan elkaar plakken
waardoor verschillende combinaties van levende cellen ontstaan.
De cellen deelden zichzelf en verschillende cellen die samensmelten maakten
verschillende combinaties die verschillende mogelijkheden benutten. Zo ontstaan er
langzaam meercellige wezens.
De dna codes werden aangepast doordat nieuwe codes beter functioneerde in de code
van het leven waardoor de nieuwe code aan het nageslacht wordt doorgegeven en de
oude code uitsterft en de evolutie ervoor zorgt dat een nieuw leven beter kan leven in het
leven.
Langzaam evolueerden de cellen en begonnen de eerste cellen echte vromen aan te
nemen, er begonnen waterdiertjes te ontstaan, de eerste beestjes met hersens.
14
4
De eerste tekens van zelfbewustheid traden op waardoor dieren zelf na konden denken.
Ze krijgen met een bewustzijn invloed op de natuur en op het leven.
Voorheen ging alles zoals het moest, het was een lange reactie, het was een logisch
gevolg. Toen de eerste zelfbewustwording ontstond kon er invloed uitgeoefend worden
op het geheel. Eerst kon iets alleen maar mee stromen met de stroom. Vanaf het ontstaan
van zelfbewustwording kunnen we kiezen of we tegen de stroom in proberen te
zwemmen.
We doen niet alleen maar wat er in de code staat, we hoeven niet meer mee te gaan met
het verloop van het algoritme maar heb een eigen code binnen een grotere code.
Dieren zijn net als dingen gebonden aan de wetten. Aan het feit dat ze uit materie
ontstaan en dus op een bepaalde manier moeten reageren als er interactie plaatsvindt met
andere materie. Alleen kunnen dieren er een beetje invloed op uitoefenen. Bv door te
zorgen niet bij sommige materie in de buurt te komen.
Deze dieren zijn langzaam uitgegroeid tot hetgeen wat er nu nog is, een stel verveelde
gevalueerde apen die alle dingen gebruiken zoals wij ze willen en wanneer wij ze
willen. Apen zijn niet geevalueerd omdat ze zo slim zijn alleen omdat ze een andere
lichaamsbouw hadden, het zijn matig slimme wezens die gewoon iets vast konden
pakken en zo hun omgeving gebruiken. Die alle materie gebruiken die ze kunnen
gebruiken om alle materie en dus de natuur te benvloeden zoals zij willen.
Maar wat is dan het nut, gewoon een knal in het niets en er was energie die leven
mogelijk maakte.
Uit niets ontstaat iets dat het iets kan veranderen maar ik weet niet hoe ik dit dan moet
veranderen en wat.
Al peinzend begint mijn hoofd zwaar aan te voelen doordat je toch altijd met dezelfde
snelheid met het leven draait en elke afgelegde tijd lijkt verloren doordat er potentiele
kennis verloren gaat maar het tijdverlies lijkt ook weer gewonnen omdat dit de zoektocht
korter maakt.
Mijn oogleden vallen gelukkig langzaam dicht als ik hoofdpijn begin te krijgen.
Ik woel nog een tijdje en voel me niet lekker.
Ik kan geen enkele comfortabele positie vinden.
Ik val gelukkig wel in slaap maar vlak voordat ik in slaap val besef ik dat deze nacht niet
veel goeds in petto heeft.
14
5
Toevallige knallen die zonder reden naar een doel toe knallen
Oorzaken zonder reden geven reden die nieuwe oorzaken creeeren
Reacties zijn oorzaken van reacties die nieuwe reden aan het leven geven
Gevolgen van oorzaken die algoritmisch logisch aan elkaar hangen
Geen rede, geen oorzaak, geen toeval, geen zin, voor het ontstaan van het leven dat zijn
eigen zin moet geven
Gedeelde deeltjes delen de deeltjes zodat er alleen logische deeltjes leven
Electron, neutron, proton, Stelselmatig in periodiek
1 proton is waterstof en elke proton kent zijn plek
Gevolgen van gevolgen die gevolgen aan het leven geven zorgen dat je toeval ziet
Toeval door reacties die jij niet ziet
14
6
Elke Reden heeft zijn zin van zijn oorzaak gekregen, de reden werd bij het ontstaan van
het leven aan het leven gegeven
Leven van reden tot reden in eigen periodiek
Zin heeft het ontstaan niet maar reden heeft het bestaan waarin jij het toeval ziet
Mijn reden is mij door het ontstaan aan mijn leven gegeven waar ik zoek naar de reden
van het leven ligt de reden altijd binnenin het leven
Binnenin mijn leven fuseren mijn reacties met nieuwe reacties van leven voor meer
oorzaken die gevolgen creeeren om meer rede aan het leven te geven
14
7
Atomen deelden elkaar, ze groeiden, ze aten elkaar op maar er kwamen er steeds meer,
ze vechten met elkaar. Ze willen allemaal beter zijn. De een wil beter dan de ander zijn.
Allemaal willen ze hun ideale vorm hebben.
Geen een wil een klein beetje opgeven en delen, ze willen allemaal alles.
Als ze groeien ontstaat er een zwart gat van moleculen, ik keek naar mijn arm, ik zag ze,
mijn moleculen, ze bewegen, ze bewegen, Ik werd bang.
De moleculen voelden niet goed, ze waren kwaadaardig.
De moleculen vechten de hele tijd voor energie, ze willen allemaal de hoogste vorm van
energie bereiken, ze willen allemaal naar een hoger plateau.
Moleculen waren constant in gevecht want elke molecuul wilde het beste zijn, ze wilden
ideaal zijn. Beter dan de ander.
14
8
Het was een grote chaos van moleculen die niet met elkaar overweg konden.
Ik wakker word, het zweet giet uit mijn moleculen
Opstaan en ik kom tot rust.
Ik maak mezelf wat te eten en achter de computer denk ik aan mijn dromen van
vannacht.
Mijn dromen geven me een koude en warme rilling over mijn rug en ik voel me
ongemakkelijk. Ik schuif de hele tijd op mijn stoel en het lijkt alsof ik de electronen en
de andere bewegende deeltjes om elkaar heen voel draaien.
Iedereen wil zich altijd beter laten voelen, misschien komt dat omdat ze dat van nature
meegekregen hebben. Ze verhogen hun eigen energie door die van een ander te verlagen.
Maar energien in de natuur kunnen elkaar ook aanvullen en uit de energie is zo een
bewustzijn ontstaan.
Ik kan met mijn energie ook de gehele energie verhogen net zoals quarks en anti-quarks
dat deden en samen nieuwe deeltjes vormden.
Ik kan door een goed mens te zijn een beter leven creren.
Mijn nieuw gevonden theorin wil ik tot praktijk brengen maar ik weet niet waar ik dit
moet doen.
Ik denk dat ik naar Daan kan gaan maar ik herinner me dat hij verteld had dat
waarschijnlijk alleen zijn vader dit weekend aanwezig is. Moet ik weer ergens anders
naar toegaan waar de mensen waarschijnlijk toch met rust gelaten willen worden.
Het ochtendnieuws is al begonnen en als ik een van de discussies van mijn vrienden over
het nieuws verstoor krijg ik geeneens een reactie. Ik wacht even tot ze uit gepraat lijken
te zijn en vraag of ze nog iets gaan doen vandaag.
De meeste wisten nog niets van hun planning en vonden het veel te vroeg in de dag om
daar aan te denken, wat moeten ze de rest van de dag nog doen als ze nu al beginnen te
denken hoe ze hun tijd op moeten vullen.
Ik probeer een discussie aan te gaan dat als je genoeg echte bezigheden had je helemaal
niet na hoeft te denken over hoe je tijd vult of je aandacht af moet lijden.
De reactie daarop was weer een stilzwijgen en de discussies over het ontbijtnieuws gaan
weer verder. Ik denk dat ik dan toch maar weer even in virtuality ga kijken.
Ik ben nog niet echt naar het cowboy park geweest en dadelijk is die weer weg.
De vorige keer dat ik daar was zag ik dat iedereen in cowboy kleding was dus ik trek
snel een vet cowboy pak aan.
De revolvers hangen op mijn bovenbenen en ze zien er stoer uit.
Ik bewonder mezelf als ik met een cool cowboy loopje wijdbeens door de straten loop.
Eigenlijk zijn er geen straten en loop ik gewoon op de grond.
Ik loop langs een drukke mensenmassa voor een saloon en ik ga kijken wat er te doen is.
14
9
Twee mensen stonden op het punt elkaar in de haren te vliegen terwijl een van de twee
voorstelt een duel te houden. Ik begrijp van een medesensatie zoeker dat het om een
pokerspelletje gaat. De twee mannen staan met hun rug tegen elkaar en als ze allebei tien
passen hebben gezet draaien ze zich snel om waarna ze allebei de trekker over halen.
Een van de twee valt dood neer en is meteen zijn hele leven kwijt.
Kan die weer duiten dokken om zijn leven bij te vullen.
Ik bedenk me maar dat ik me rustig houd anders moet ik weer teveel geld uitgeven aan
eten en drankjes om mijn energie bij te vullen en ik ben niet zo gewelddadig ingesteld.
Ik loop rustig verder en probeer me niet teveel met andere mensen te bemoeien want ik
merk dat er een opgefokt sfeertje hangt. De revolvers geven de mensen een gevoel van
macht die ze graag willen uiten.
Ik ga me maar vermaken met wat onschuldigere schietspellen en ik begeef me naar de
grote schietschijven die ik in de verte zie staan.
Het hele terrein bestaat uit een groot schietterrein en om het grote schietveld staan
verschillende schietkramen die ik als ik de verschillende schietbanen baan heb
uitgeprobeerd allemaal afwerk.
Het cowboy park ziet eruit als een groot wild western park, zoals het in Amerika er
echt uitgezien moet hebben.
Indianen overvallen postkoetsen en nemen hun buit mee naar de tipis.
De saloons zijn overal aanwezig en als ik de hele morgen door het park heen wandel
begint het eigenlijk alleen maar te lijken op een groot schiet en gokpark.
De agressie komt van de macht af die vanuit de pistolen gevoeld en getoond wordt.
Vanuit een grote schietkramen waar groot de tekst: Je schiet op jezelf als je op het leven
schiet, staan mannen hun geweren met agressie op de mensen menigte neer te schieten.
De kogels lossen in de licht op of vliegen door de mensen heen zodat het niemand wat
leven kost. Lozend lijkende kreten en nutteloos schietgeweld lijkt er van de kraam te
komen.
Verleef het leven niet door nutteloos geschiet, Pang pang
Pang, Ik schiet naar die wie op het leven schiet, Pang Pang,
Staan daar wat nutteloos hun eigen leven op het leven te verschieten.
Ik denk, neem een voorbeeld aan de kraam ernaast waar indianen in een tipi geplaatst op
een verlichte wereldbol de vredespijp zitten te roken.
Als dan, vlak voor me, een gehele voorgevel van een saloon naar beneden valt die in een
kleurenregen uit elkaar knalt die mij net mist, die snel verplaats wordt voor een nieuwe,
bedenk ik me dat als virtuality zelf me al uit virtuality wil jagen ik maar beter uit kan
loggen.
Ik ben bezig geweest maar heb weer de hele tijd niets nuttigs gedaan.
Virtuality heeft me al die tijd bezig gehouden maar nu zelfs dit geen bevrediging meer
15
0
15
1
Zonder afleidingen beginnen mijn gedachten weer te lopen en of dat net nu weer
toevallig is.
Toevallig, Toeval?
Toeval is een gevolg met een niet voorziene oorzaak staat in de dikke van Dale.
Dus als je alles van te voren weet, alle factoren die van invloed zijn kunt inschatten, weet
je wat er gaat komen.
Je kunt altijd van tevoren zeggen dat als je iets, binnen de dampkring van de aarde, laat
vallen dat het altijd zal vallen, mits er niks van materie zich direct onder het voorwerp
bevind dat deze massa kan dragen of er geen andere kracht is die op het voorwerp speelt
de andere kant op als de zwaartekracht die groter of gelijk aan deze is.
Nooit zal dat ding in die omstandigheden omhoog vliegen of niet vallen.
Het is dus altijd zo dat dat op dit moment waar is.
Ik kan dit zeggen door bepaalde natuurwetten die nu spelen.
Absolute waarheid bestaat, de wetten gaan op binnen een omkaderd gebied.
Normaal kan ik niet alles met zekerheid zeggen want er spelen altijd verschillende
factoren mee waar ik geen rekening mee gehouden heb. Als er iets gebeurd wat ik niet
verwacht is er iets gebeurd waar ik geen rekening mee gehouden heb.
Achteraf kan ik wel altijd evalueren en zeggen waarom er iets anders gebeurde dan ik
verwachte. Ik kan vaak dan de oorzaak aanwijzen van het niet te voorziene gevolg.
Ik kom niet iemand echt toevallig tegen. Ik kom hem toevallig tegen omdat ik niet wist
dat die persoon ook hier zou zijn. Maar hij heeft zijn eigen reden om daar te zijn waar ik
niet van op de hoogte ben.
Ik kan dus altijd met een redelijk zekerheid zeggen dat iets gebeurd omdat ik een
bepaalde inschatting kan maken, hierdoor weet ik dat ik dingen kan veranderen, dingen
kan doen, ik hoef niet perse naar links, ik kan ook naar rechts. Dat ligt aan de
overweging die ik maak.
Als het me niet uitmaakt of ik naar links of naar rechts ga dan maak ik misschien op dit
moment de overweging om naar rechts te gaan en op een ander moment de overweging
om naar links te gaan. Als ik dit heel vaak zou doen zou ik net zo vaak naar links als naar
rechts gaan als ik totaal onverschillig zou zijn.
Naar wat ik voel en denk doe ik iets waardoor het moeilijk in te schatten is wat ik ga
doen en wat de uitkomst daarvan is.
Mijn acties die reageren met acties van andere mensen die reageren op de dingen die
hun omgeving doet creert het toeval omdat jij de reacties die de uitkomst creeren niet
ziet.
Ik denk, en ik doe, ik weet niet wat jij denkt, ik weet niet wat het leven doet zodat ik
altijd alleen met een bepaalde inschatting kan zeggen wat het leven gaat doen.
Een bewustzijn lijkt vaak toeval te creren.
15
2
15
3
15
4
15
5
15
6
15
7
vullen? Dan moeten ze wel naar buiten of echt met elkaar omgaan anders heb je
helemaal geen contacten. De mens is toch uiteindelijk een individu die op zoek is naar
een leuke kudde om mee samen te leven.
Zelfs als je alleen op je kamertje zit heb je contacten op het internet en als je helemaal
geen contacten hebt verlang je er waarschijnlijk naar en heb je fictieve contacten of
televisie contacten. Er zijn immers maar weinig kluizenaars op de wereld.
Ik hang de hele ochtend op de bank voor de tv te zappen en na te denken over alles wat
de revue heeft gepasseerd en hoe het leven samen in energie alleen lijkt te leven.
Ik besef me dat alles uiteindelijk alleen uit energie bestaat, die energie leverde de eerste
vaste deeltjes die het materiaal zijn waar alles uit bestaat.
Het leven is als een chemische reactie op gang gekomen en was niet meer te stoppen.
Op het moment dat er materie en energie met zelfbewustzijn ontstaat kan deze door de
dingen die hij doet het geheel veranderen. En als de mogelijkheid er altijd is probeer ik
me te bedenken welke dingen ik in gang moet zetten om de mogelijkheden die ik wil te
bereiken. Ik ben bewust van wat ik doe waardoor ik bewust en onbewust de reactie van
het leven verander maar ik moet me bewust van het leven worden zodat ik de juiste
reactie bewandel.
Ik wil antwoorden op mijn vragen en het nieuwe idee kan ze denk ik geven.
Wat moet ik dan doen dat de kans het grootst maakt dat ik iemand van het nieuwe idee
tegenkom. De mogelijkheid is er dat weet ik zeker, maar ik weet niet welke reactie ik op
gang moet brengen om mijn doel te bereiken.
Ik lig de hele ochtend peinzend op de bank en probeer me alle informatie weer voor de
geest te halen maar ben ver weg van het antwoord daar ik op dezelfde plek blijf cirkelen.
Als het weer middag is geworden schrik ik weer wakker uit mijn gedachten omdat op
mijn computer een alarm afgaat en een fel licht begint te knipperen.
De site van de feesten denk ik meteen en ik schiet overeind naar mijn computer toe.
Er is een nieuw bericht: groot feest in de oude zeilmakerij 20:00.
De oude zeilmakerij denk ik, er zijn veel zeilmakerijen hier in de buurt geweest maar
waar zou de oude zeilmakerij zijn. Nu zijn ze allemaal oud.
De site gebeurt verder niks mee, het bericht verdween gewoon en de site blijft voor de
rest geblokkeerd of is verder alleen een zwart scherm.
Een site waar de hele week niks te zien is en een keer per week op maandagmiddag even
een bericht verschijnt met informatie over wat een plaats van een feest moet zijn.
Over het feest bij doc 13 had ik ook niet veel zinnigs kunnen vinden en alle docs afgaan
met het nummer 13 heeft ook weinig zin.
Ik schrijf dus maar weer een programmaatje die me informatie zoekt over de oude
zeilmakerij in de hoop dat hier iets zinnigs uitkomt maar ik heb in mijn achterhoofd dat
het weinig zin heeft. Als ik daar bijna mee klaar ben is het alweer tijd voor een hapje te
15
8
gaan eten.
Ik ben er dit keer lang mee bezig maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik er helemaal
geen zin in heb. Moedeloos word ik ervan ik kan geen antwoorden vinden op mijn
vragen en ik kan ze aan niemand stellen. Het lijkt wel of ik de enige ben die nadenkt.
Al mijn vrienden op het internet lijken allemaal met andere dingen bezig te zijn.
Ze zijn bezig om hun eigen leven zo goed mogelijk in te richten en dit zo goed mogelijk
bij andere voor de dag te laten komen.
Het is soms belangrijker dat het lijkt alsof je een goed leven hebt als dat je daadwerkelijk
een goed leven hebt.
Iedereen probeer naar buiten toe een leuk, cool en intelligent overkomend persoon te
zijn. Daar het alleen om het image draait is dit belangrijker geworden dan de
werkelijkheid. Het maakt me niet meer uit wat ze denken anders moet ik de hele tijd
bezig zijn met mezelf te verdedigen en de beweringen van anderen ten gronde richten.
Ik kan ook zelf mee gaan kletsen dan hoef ik mezelf niet zo vaak te verdedigen omdat ze
anders bang worden dat ik weer over hun ga kletsen.
Zo kletsen we allemaal vaak over elkaar op een negatieve manier om zelf positief voor
de dag te komen en ander negatief tegen hem aan gaan kijken en positief tegen jou.
Ik besef nu dat het ook mogelijk is om allemaal goed voor de dag te komen, dat we er
allemaal goed uit kunnen zien en elkaar in hun waarde kunnen laten waardoor we
allemaal gelukkig kunnen zijn.
Ik moet de mensen zoeken die me gelukkig kunnen maken zodat ik achter mijn scherm
weg kom en weer gelukkig van het leven kan zijn.
Zoeken naar een nieuw leven in een leven dat geen leven lijkt te zijn?
Zoeken naar leven lijkt in een digitaal leven een illusie te zijn.
Ik schrijf toch maar door en als ik klaar ben met schrijven laat ik het programma runnen
en ga ik de deur uit.
Als ik buiten kom voel ik een klein briesje en de zon verwarmt zachtjes mijn gezicht.
Ik begin weer langzaam te genieten, te genieten van de kleine dingen in het leven.
Ik bedenk me dat ik hier op de hoek bij de snackbar maar iets uit ga zoeken.
Dat gezonde eten laat ik toch maar weer schieten, een onwijze trek krijg ik in een
bamihap, een frikadel, een berenhap, een kroket en al het andere.
Gefrabiceerd met een goed leven, zou een kroket dan niet veel lekkerder zijn?
Goedkoper is beter, ik wil een kroket kunnen kopen zonder schuldig te zijn.
Voor de vitrine sta ik en kan door de keuze mogelijkheid weer bijna niet kiezen.
Ik bedenk me rustig welke van deze ik ga pakken, misschien pak ik dit keer wel drie
dingen. In het begin toen veel gratis werd pakte ik soms wel vier of vijf snacks.
Langzaam aan kwam het besef dat dat helemaal niet nodig was.
Ik kon alles krijgen op het moment dat ik wilde.
15
9
Eerst was ik als een hamster mijn kasjes vol gaan proppen en meeste daarvan heb ik
weer weg kunnen gooien. Nu pak ik gewoon wat ik nodig heb.
Er waren eerst een tijd lang tekorten gekomen aan veel producten omdat mensen meer
afnamen dan door de bedrijven rekening mee gehouden was. De productie kon wel
langzaam bijgesteld worden maar als de afname zo hoog zou blijven zou er snel een
tekort aan grondstoffen ontstaan waardoor de aarde veel te intensief gebruikt zou
worden. Maar iedereen realiseerde zich dat er juist door het hamsteren en het
overvloedig kopen en niet nuttigen van deze producten een tekort kwam. Alles was gratis
en iedereen dacht maar aan zichzelf.
Men dacht dat ze zelf geen tekort zouden hebben als ze alles meteen genoeg in huis
haalden maar hierdoor werd het tekort juist veroorzaakt. Mensen rekenden zich rijk met
rijkdom die ze daarna gewoon op de vuilnisbelt konden zetten.
Mensen dachten dus weer eens alleen aan zichzelf in plaats van aan het geheel.
Daarom werkte het kapitalisme ook zo goed. Voor wat hoort wat.
Als mensen iets willen van je dan rennen ze wel voor je.
Nu is er geen tekort meer en worden er niet veel onnodige aankopen meer gedaan omdat
de bonnetjes van de gratis producten ook worden vergeleken met je uitkering zodat je
ook niet onbeperkt maar alles kunt kopen daar de overheid boven een bepaalde
hoeveelheid gratis producten niks meer vergoed. Zo wordt er gekeken wat het best voor
de economie zou zijn en zo wordt er berekend hoeveel jij krijgt zodat jij zoveel krijgt als
het beste voor het geheel is.
Iedereen kan wel ongeveer alles krijgen maar net niet alles omdat de aarde geen
oneindige bol zonder exacte omtrek met onbeperkte grondstoffen is.
Ik bedenk me nu rustig waar ik zin op heb bij de frieten.
Ik besef nu dat ik altijd genoeg kan krijgen en op elk moment wel wat redelijk lekkers te
eten heb zodat ik niet maar alles hoeft te pakken zodat ik altijd genoeg heb maar het kan
pakken wanneer ik wil zodat ik altijd genoeg heb.
In de frietkraam is ook alles geautomatiseerd.
Ik druk op een scherm in wat ik wil hebben als dit niet op dat moment voorradig is in de
snackmuur. Op dat moment schuift wat ik bestel als bij een marsautomaat naar voren.
Elke snack moet altijd even lang en wordt gecontroleerd of hij lang genoeg in het vet
heeft gelegen waarna hij er weer uit wordt gehaald en de snack achter de deurtjes in de
automaat wordt geschoven. Er zijn verschillende frituurpannen, waarboven alleen
producten hangen die even lang gefrituurd moeten worden. Bij de frieten werkt het
ongeveer hetzelfde. Een weegschaal weegt de frieten. Deze vallen in een vergiet die naar
beneden het vet inzakt. Als de tijd erop zit worden ze omhoog gehaald en wordt er even
flink met het vergiet geschut als er ondertussen wat zout overheen wordt gestrooid en de
frieten daarna in een bakje geschud worden, die voor mij op de toonbank wordt
16
0
16
1
eerste instantie functioneel en niet mooi, deze worden naderhand zo mooi mogelijk
gemaakt.
Bij materialistische behoefte gaat het namelijk alleen om de geldelijke waarde en de
functionaliteit en zeldzaamheid van het product waar schoonheid niet in geld in uit te
drukken is en waar een kunstwerk misschien ook nog een verachtelijke geldelijke waarde
heeft door zijn status. Alles is uit te drukken in geld.
Maar je koopt iets niet uit een materialistische behoefte voor de schoonheid.
Zelfs bij kleren koop je ze niet omdat ze mooi zijn maar in eerste instantie omdat je
kleren aan moet en deze zijn dan weer zo mooi mogelijk gemaakt zodat jij een bepaald
image kan creren. Er wordt een waarde aan de schoonheid en image of status gegeven
die eigenlijk niet in geldelijke waarde zijn uit te drukken. Deze factoren zijn ook nog
eens veel te beinvloedbaar want producten doen zich voor mooi te zijn en image te
creeeren en als jou voorgehouden blijft dat jij iets mooi vind durf je niet meer te zeggen
dat het lelijk is wat functionele dingen in principe altijd zijn.
Als je continu omringd wordt door functionele dingen gaan deze langzaam aangenamere
vormen aannemen en ga jij ze ook vanzelf minder lelijk vinden maar iets functioneels
blijft gemaakt voor zijn functie en iets moois voor zijn schoonheid.
Functionele producten probeert men minder lelijk te maken en dan beweerd men dat ze
mooier zijn of meer status creeeren. Wat in sommige gevallen wel waar is omdat
sommige functionele dingen toch echt te lelijk zijn en er best redelijk uit mogen zien.
Maar als je jezelf er niet continu mee omringt was je ze nooit mooi gaan vinden en maakt
het als ze redelijk uitzien je niet meer uit hoe redelijk ze uitzien?
Redelijk mooi is redelijk mooi en staat in relatie tot.
Schoonheid is gecreerd voor zijn schoonheid en de schoonheid van iets functioneels is de
schoonheid die je ziet doordat het staat in relatie tot.
Schoonheid van het leven geeft schoonheid met functie, functioneel genot.
Het leven geeft schoonheid en wij bepalen welke schoonheid we aan het leven geven en
in welk genot.
Dan concentreer je jezelf op de echte mooie dingen in het leven
Mensen willen dat de dingen die we nodig hebben er goed uitzien.
Als je lang aan deze functionele dingen blootgesteld wordt kun je ze langzaam mooi
gaan vinden. Nu lijkt het alsof mensen deze dingen echt mooi vinden maar hebben ze
hier dan echt een keuze in of is hun opgedrongen dit mooi te gaan vinden?
Ik denk aan de boom en kan me eigenlijk niet voorstellen dat mensen een boom niet veel
mooier vinden dan welke auto of welk kledingstuk dan ook en dan is een boom zelfs nog
super functioneel maar dat is weer de natuur he.
Ik bestudeer de bomen die ik langs de straten zie staan aandachtig.
Ze staan in volle bloei, het is weer lente en de bladeren krijgen weer mooie kleuren.
16
2
16
3
Wij zijn het leven van de schepper die voor ons zijn leven heeft gegeven
Het leven dat ik bewust leef heeft mij zijn bewustzijn gegeven
Ik ben en leef het leven die zijn onbewuste leven heeft opgegeven om zijn bewustzijn aan het
leven te geven
16
4
We leven zijn leven in verschillende bewuste levens en zijn het leven in het leven dat zich het
meest bewust is van het leven
Leven is leren over leven om zo over je bewustzijn te leren dat wordt doorgegeven aan een
nieuw bewustzijn van het leven
We leven het leven van het leven omdat het leven ons het leven in potentie oneindig door kan
geven om zo naar hoger bewustzijn te leven
Leeg in het poulecafe, het maakt me niet uit, ik zie Daan al achter de tap staan en Daan
en bier is toch de enige reden waarvoor ik hier naartoe zou gaan.
Ik verheug me op het biertje en bestel er dan ook meteen een nadat ik Daan de hand druk
waarna we op het goed smaken van ons bier proosten, het smaakt zoals verwacht
overheerlijk.
Daan is er weer en ik begin met hem te praten. Hij heeft zijn computer nu zelfs uitstaan.
Ik vraag hem of hij vaak achter dat ding zit.
Niet meer zei hij, vroeger wel heel vaak maar hij is tot inkeer gekomen.
Ik vraag hem wat hij bedoelt en hij zei dat computers en televisie je alleen maar slecht
doen voelen. Het verblindt je alleen maar voor de wereld, voor de dingen die echt om je
16
5
heen gebeuren.
Ik krijg ook de laatste tijd zon koppijn van dat ding, zei ik.
Ja, zei Daan, dan moet je er maar minder achter zitten.
Als je de hele tijd naar een plaat licht zit te kijken die in je ogen flikkert, ja dan voel jij je
vanzelf niet lekker. Dat is geen goede energie voor de energie huishouding in je lichaam.
Dat is hetzelfde als het nieuwe idee zegt, zei ik.
Het nieuwe idee, dat weet ik niet, zei Daan en hij ging verder met zijn verhaal:
Energie van beeldschermen is slecht voor je, dat begint al op atoomniveau omdat
elektrische velden stralingen met elkaar uitwisselen die veroorzaakt worden door
elektronen die om protonen draaien.
Op die manier wordt jouw leven beinvloed waardoor mutaties kunnen ontstaan.
Het leven creert een nieuw leven doordat oude levens in een nieuw leven overgaan.
Straling veranderd jouw energie, die doorgegeven wordt aan jouw lichaam, die
doorgeven wordt aan jouw genetische code en je dna, waar het fenotype veranderd die
het genotype veranderd zodat door contacten met stralingen en leven een mutatie in het
leven kan ontstaan.
De straling wordt ook direct door je lichaam opgenomen en heeft direct effect op je
hersenen als het via je ogen en je huid je brein binnenkomt en in energie met jouw
energie overgaat.
Ik zal je uitleggen hoe het met de atomen ongeveer in elkaar zit, zei Daan.
Alles bestaat uit moleculen ook mensen.
Alle deeltjes komen continu in een net iets andere samenstelling in de natuur voor.
De percentages waarin verschillende deeltjes in de natuur voorkomen verschillen en
daardoor verschilt het massagetal. Zo bestaan verschillende deeltjes altijd al in
verschillende vormen in de natuur waarvan het verval ook bekend is.
Dat weet ik al zei ik, alles bestaat uit moleculen en die bestaan uit quarken en die bestaan
uit energie.
Daan ging onverstoord verder.
Alle atomen bevatten elektronen en elke atoom wil op elke moment zijn ideale vorm
bereiken.
Ik vraag hem wat hij daarmee precies bedoelt.
Hij zei dat er voor elke atoom en molecuul een ideale vorm is, deze proberen ze allemaal
vast te houden.
De ideale vorm krijgen moleculen en atomen door de buitenste band om de kern precies
helemaal vol te krijgen met elektronen.
Als dit niet het geval is dan proberen ze die van een ander atoom te krijgen waardoor die
van zijn ideale staat afvalt. Atomen delen ook samen elektronen.
Als ze samen de buitenste rand helemaal vol kunnen krijgen zijn ze samen ideaal.
16
6
16
7
16
8
aan hebt daar staat ook meer over het nieuwe idee.
Ik vertel hem ook dat ik het besef heb dat ik iets moet doen maar ik weet niet wat.
Daan begint te glimlachen en zegt dat hem dat ook overkomen was, hij vroeg of ik
woensdag wat te doen had, dan kwamen een paar vrienden, kan hij me voorstellen.
Misschien dat we wel goed op konden schieten.
Ik ben wel blij met dit voorstel eindelijk echte mensen die echt leven.
We hebben die middag gelachen met zijn tween en zelfs nog een eventuele afspraak
gemaakt voor te sporten.
Ik zie er erg bleek uit vindt daan.
We gaan morgen meteen, zei hij.
Ik zei tegen hem dat hij dan ook de enige niet elite is met rode wangen.
Ik vind Daan echt een relaxte vent bedenk ik me en ik speel nog een paar potjes pool
tegen hem waar ik er natuurlijk geen een van win.
We praten nog wat over het leven en dat je zelf moet beslissen wat je wil en daar voor
moet gaan. Vroeger was er maar een mogelijkheid maar op het moment van bewustzijn
kun je hier verandering in brengen op dat moment zijn er dingen losgekomen van het
geheel. De natuur is gespleten in meerdere persoonlijkheden, in meerdere
mogelijkheden. Zouden deze ooit weer bij elkaar terugkomen, zouden deze ooit liefde
naar nieuwe tijden weer een geheel vormen? Of is de energie gedoemd om gescheiden
door het leven te gaan en nooit meer zijn ware identiteit te ervaren, nooit meer hetgeen te
zijn zoals hij bedoelt is, zoals hij ontstond.
Ik en Daan denken dat wij elkaar wel kunnen vinden, dat wij er altijd wel uit kunnen
komen. We voelen ons als twee gelijke en hij slaat zijn arm over me heen.
Ik voel zijn vriendschap van heel dichtbij. Mijn vriendschap lijkt samen te smelten met
de zijne. Hier staat een vriend, een man die nooit alleen zou zijn omdat hij iedereen helpt
en iedereen hem helpt.
Ik ben alweer dronken en als ik naar huis wil gaan bedank ik Daan voor de gastvrijheid
en zei dat ik me al op woensdag verheug, maar nog niet zeker weet of ik morgen kom
sporten want ik voel me erg dronken en morgen waarschijnlijk erg brak.
Als je komt dan kom je en anders niet, zei Daan.
Ik zie je zeker woensdag zei ik, ik heb er zin in en dat heeft hij ook.
Als ik naar huis ga en in de bus zit voel ik me gelukkig.
Ik zweef helemaal weg op het geluid dat de wielen maken. Er zit iets tussen het wiel, een
steentje of een stukje rubber, als het over de grond scheurt maakte het een vreemd geluid
dat wel rustgevend is. Een beat die rustig dreunt en een rauwe nasleep heeft van licht
scheurend rubber.
Ik neurie op het geluid mee en besef dat ik inderdaad de liefde van mensen nodig heb,
dat je elkaar goed kunt laten voelen, zoals Daan vanavond bij mij had gedaan.
16
9
Hij had me als een vriend ontvangen en zijn liefde gegeven, hij had wat van zijn
vertrouwen overgezet op mij.
Daan heeft gelijk dacht ik, je energie in je lichaam verandert echt van samenstelling als
je je goed of slecht voelt en Daan heeft me nu zijn goede energie aan mij gegeven.
Hij heeft me goed laten voelen en zelfrespect gegeven.
Onze moleculen hebben contact gemaakt en electronen hebben energie gewisseld en het
lijkt alsof ik de electronen van daan voel trillen in mijn lichaam. Ze lijken op een ander
soort vibratie te hebben. Geen hoger plateau maar een andere vorm van energie, een
hogere vorm van energie.
Als van de electronen van Daan in mijn lichaam de energie langzaam begint te zakken
voel ik dat alle andere electronen in mijn lichaam naar een hogere vorm van energie
lijken te stijgen.
De deeltjes in mijn lichaam veranderen van samenstelling en beginnen te gloeien van
nieuwe intense energien.
Ik voel quarken naar quarken schieten en zo hun plaats innemen in de
energiehuishouding. Het lijkt alsof ik alles voel bewegen.
Genietend van de vreemde tintelingen die over mijn hele lichaam ontstaan filosofeer ik
verder over het nieuwe idee en vind dat zij gelijk hebben.
Zoals ik en Daan vanmiddag met elkaar zijn omgegaan, zo moeten mensen met elkaar
omgaan, dan worden ze echt allemaal gelukkig. Bezittingen maken niet gelukkig, alleen
ongelukkig als je ze niet hebt.
Geld maakt niet gelukkig, wel gemakkelijk.
Geluk moet je ergens anders zoeken dat vind je in mensen niet in dingen.
Dat besef, echt beseffen is moeilijk want iedereen wil toch wel een ferrari.
Maar dan denk ik weer als ik hem heb wat zou ik ermee doen?
Zou ik er alleen maar mee gaan pronken? zou ik er ook echt mee gaan scheuren?
Zou ik dat wel durven. Misschien vind ik hem er zelfs te kostbaar voor, dan gebruik ik
hem dus helemaal niet waarvoor hij bedoelt is.
Door de bebouwde kom kom je er niet mee vooruit, bij elke drempel moet je een omweg
nemen dus maakt dat ding je dan gelukkig of de manier waarop andere mensen kijken als
je erin rondrijdt, of wil je gewoon altijd datgeen dat je toch niet kunt krijgen.
Ik kan me best voorstellen dat je het vet is om hard met een auto te scheuren maar moet
dat dan perse een ferrari zijn, of mag het ook een lamborgini of een porshe zijn?
Dan wil je toch gewoon de snelste auto.
Dus waarom wil je in hemelsnaam een ferrari? Ik weet het niet.
Als ik maar alles kan krijgen op het moment dat ik het nodig heb.
Dat kan ik net niet maar wel zo goed als.
Ik zou wel wat rondjes op een circuit willen rijden en ik ga straks denk ik eens kijken
17
0
hoeveel credits dit me zou kosten. Maar ik bedenk me eerst nog maar eens of ik dat wel
echt wil.
Waar wordt je gelukkig van? Van de bezitting, of de status, een ferrari, ik wordt er niet
gelukkig van, het scheuren, het rijden, het wegcontact, maar het hebben van een ferrari,
geef mij maar menselijk contact.
Wat heb voor gevoel van verlangen als ik niks wil in plaats van weten waar mijn leven
nog enig zin kan betekenen. Had ik maar niet alles en moest ik mezelf maar bezig
houden om eten te vergaren dan had ik niet zoveel gedachte in mijn hoofd.
Ik wil vergeten wat ik denk en denken aan het vergeten.
Ik kan maar beter weer de tv aanzetten dan zijn mijn gedachte stil, dan denk ik tenminste
niets meer. Ik wil de antwoorden hebben zonder mezelf de vragen te stellen zodat ik niet
hoef na te denken.
Als ik thuis aankom bedenk ik me dat er toch wel niks op tv zal zijn maar ik ga toch nog
even voor de televisie hangen maar ik ga vandaag op tijd naar bed.
Ik denk na over Daan en dat hij me op een positieve manier heeft benaderd wat door
mijn zintuigen als een positieve ervaring werd opgepikt en daardoor door mijn hersenen
vertaald werd in een lekker gevoel.
Daans warmte maakte contact en zijn vriendelijkheid en uitstraling kwamen me
tegemoet en kwamen in contact met mijn energie velden die deze informatie samen met
de informatie van mijn zintuigen vertaalden in een goed gevoel.
Mijn hersenen bepaalden welke stroomstootjes mijn hersenen opwekten als onze
energien contacten maakten en dat bepaalde hoe mijn energie in mijn lichaam zich ging
gedragen.
De conversatie met daan heeft me genoeg stof gegeven voor mijn hersenen om te
verwerken, ik hoop dat ze er een paar mooie dromen creren.
Als ik ga liggen ben ik meteen weg, ik voel nog net de last van mijn schouders vallen op
het moment dat ik mijn gedachte leegmaak, eigenlijk hoop ik helemaal nergens aan te
denken even, even een rustige nacht zonder dromen.
Maar ik zie wel wat er komen gaat en probeer het op een goede manier te ervaren.
Ik voel dat de boog gespannen staat maar zie nog geen pijlen die een doel zouden moeten
raken.
Maar ik zie de boog en hij staat al gespannen.
Er staat iets te gebeuren maar ik weet niet wat.
17
1
17
2
Stromende energiestromen die samenstromen stromen samen naar hogere stromen die tot
grotere hogere vormen energie in vol genot tot leven komen
17
3
hebben.
Ik ben nog op zoek geweest naar informatie over de oude zeilmakerij maar vond er
zoveel over dat ik niet wist waar ik moest beginnen. Het merendeel was weer onzin
alleen niet altijd in een oogopslag te zien. Niets dat er ook maar op wees dat er iets te
doen zou zijn of iets zou gebeuren.
In virtuality ben ik gister niet meer geweest, dat lijkt me nu ook geen bevrediging meer
te kunnen geven.
Toen ik vanochtend opstond ben ik nog even gaan kijken.
Ik heb gewoon even door de straten gelopen maar ik zag dit keer de straten bijna niet, ik
keek alleen maar naar een beeldscherm.
Ik liep niet meer door een stad maar ik zat in mijn eigen kamer naar een film van mijn
eigen leven te kijken. Als dat mijn leven was dan was dat ook geen leven.
Ik loop en denk na over wat Daan me verteld heeft. Elk elektron heeft een negatieve
lading en bestaat vooral uit energie. Atomen hebben protonen en neutronen in hun kern
en verdelen samen de elektronen die er in het leven aanwezig zijn.
De elektronen draaien in energievelden om de atomen heen die de energiewisseling
tussen elektronen mogelijk maakt. Electronen worden uitgewisseld via contacten en
reacties die plaats vinden in de dagelijkse contacten van het leven.
Ik denk na over de quarken en energie velden maar weet wat Daan me verteld heeft en
niet meer en of ik het nu echt begreep?
Als mijn vragen maar half beantwoord zijn zoek ik op www.hetideevanhetleven.nl waar
Daan me over verteld had of ik iets meer kan vinden over de quarken en over de
energievelden waar hij het over had en ga naar een van de zoeksites om op quarken te
zoeken.
Er wordt me als ik door de informatie heen kijk duidelijk wat Daan bedoelt en alles lijkt
van energie te zijn en constant alle energie te verdelen.
Via hetideevanhetleven.nl kom ik op sites met informatie en wordt doorgelinkt naar
paginas van het nieuwe idee met meer gedichten, gedachten en ideeen.
Ik verwonder me weer over de waarheid van de gedichten en zie dat de sites weer de fel
groene natuur uitstralen. Ik kom via de site nog op achtergrond informatie en wordt
doorgelinkt naar verschillende internetsites en databases die genoeg informatie bevatten
om verschillende begrippen nader te verklaren.
Ik zoek naar de waarheid en alles lijkt opeens van energie en meer lijkt er gewoon niet te
zijn. Alles is energie dat door energie omgezet wordt in weer andere energie.
Ik ben energie, jij bent energie, de quark is energie, en alles in het leven en het leven zelf
is een en al energie.
Opgewekt van de energie die mij weer energie geeft denk ik aan het potje pool met Daan
daandadelijk waarvoor ik nu de deur uitga.
17
4
Ik heb gevraagd of mijn andere vrienden een keer mee gaan poolen, maar verassend
genoeg hadden ze geen zin. De een houdt niet van pool, een ander speelt het liever
online, weer een ander heeft al een afspraak op het internet en de andere hadden nog
slechtere smoesjes, dus ga ik maar weer alleen.
Eigenlijk vind ik het helemaal niet erg dat mijn zogenaamde vrienden niet meegaan want
ik weet dat het toch gezellig gaat worden.
Onderweg naar Daan zie ik de bomen weer staan.
Ze lijken dit keer nog mooier. Er verschijnt een mooie grote gloed om ze heen.
Het regent en de zon schijnt dus de waterdruppeltjes die op de bladeren van de bomen
liggen geven alle soorten licht. De zonnestralen worden in ontelbaar veel straaltjes
uiteengespleten en vormen het mooiste spinnenweb van lichtstralen dat totaal
verblindend is door zijn puurheid en zijn schoonheid.
De bomen staan fier en trots rechtop, ze houden hun bladeren recht omhoog de lucht in
om iedereen te laten zien hoe mooi ze wel niet zijn en vanuit de bladeren ontstaat een
fantastisch lichtspel die de boom nog mooier maakt.
Maar niemand kijkt.
Ik ben de enige die naar buiten kijkt.
De mensen in de bus zit allemaal naar het scherm te staren.
Ik zie de bomen wel, ik zie de schoonheid van de natuur waar anderen hem niet zien.
Ik zie de kracht die er van zon boom uitstraalt, stevig staat hij in de grond.
Sterk en groot.
De natuur heeft hem zijn energie gegeven om uit te groeien tot wat hij nu is.
Een zachte warme rustgevende gloed lijkt er van de boom af te komen en de boom lijkt
in rust, in vrede. Hij leeft in harmonie met alles om hem heen. Hij weet wat hij moet
doen, weet wat zijn doel is waardoor hij dat met alle plezier en trots doet wat hij doet.
Hij is nog een met de natuur, maar als hij er niet was waren wij er ook niet.
Zij hebben koolstofdioxide in zuurstof omgezet waaraan wij het leven te danken hebben.
Zij staan er voor ons en wij moeten ze daarom eren. Of zijn wij er voor hen, om hun
zuurstof te ademen die zij produceren.
Ik zou graag in harmonie willen leven met het leven om me heen, maar ik voel niks voor
deze mensen. Ze zitten allemaal nog steeds naar het beeldscherm te staren, ze hebben
allemaal dof haar en de helft heeft een pet of een cappuccino op, zo laten ze minder van
zichzelf zien.
Je ziet dat de meeste een bleke huid hebben. Ze komen niet meer onder de mensen.
In de bus komen de mensen niet die nog leven.
Misschien moet ik eens aan Daan vragen of hij de schoonheid van een boom kan zien.
Mijn vrienden lachen me uit en zeggen: je zou de bomen op mijn webspace eens moeten
zien. Mijn vrienden zouden dit nooit kunnen begrijpen. Hoe kan een namaakboom nu
17
5
beter zijn dan een echte, ook al is die nog zo goed nagemaakt.
Hoe had ik kunnen denken dat mijn leven achter mijn computer beter kon zijn dan het
echte leven. Het maakt me niet meer uit want er is nu iets anders in mijn leven, de tijd
die verspild is kan ik nog ruimschoots goedmaken maar ik moet dan wel nu beginnen
met leven.
Ik weet hoe ik me goed kan voelen, hoe ik kan genieten, genieten van de dingen om me
heen, genieten van de dingen die de natuur me te bieden heeft.
Ik ga genieten van het eten, van de liefde en van de vriendschap.
Van de schoonheid van de zon, de maan, de aarde, de bomen en al het andere dat zich
hier bevind. Ik ga de aarde bewonderen en ik ga van mezelf genieten, van mijn eigen
schoonheid.
Ik voel dat ik weer langzaam kleur begin te krijgen in mijn gezicht en ik begin me
opgewekt te voelen. Ik heb er zin in, schreeuw ik bijna uit door de bus.
Dat had ik net zo goed kunnen doen, denk ik. Dat zou al deze in slaap gevallen schapen
eens wakker schudden maar ik doe het toch niet.
Als ik Daan weer zie voel ik zijn warmte me meteen tegemoet komen, je ziet er goed uit
zei hij. Ik voel direct de energie mijn lichaam binnenstromen,
Wil je een biertje. vraagt hij?
Ja lekker, zei ik en ga zitten.
De vrienden van daan, Kristof en Stefan, stralen net als Daan een gevoel van warmte uit.
Daan zei dat zijn broer en vader misschien nog langskwamen en ik zei dat ik het wel leuk
zou vinden hen weer te zien.
Kris en Stef zitten te kaarten, wil je meespelen vraagt Kris.
Laat maar zei Daan we gaan zo. Ik wil het aan hem laten zien.
Is het niet een beetje vroeg, vraagt Stefan?
Hij heeft het toch zei Daan, dat voel je toch.
Ja ik voel het wel zei Stef, maar.
Hij beseft het ook, dat hij het kan, zei Daan.
Hij weet dat hij invloed heeft en dat hij het toeval kan maken.
Hij weet van de energie en hij begint hem toch ook al te voelen, dat zie je ook, en wat
maakt het uit? Wat kan er nu gebeuren? Hij weet dat mensen, mensen nodig hebben; hij
is toch al vanachter zijn computer vandaan gekomen en heeft de energie al terug, je voelt
het toch.
Oke dan, zieden de twee anderen, ze lijken overtuigt en lachen me vriendelijk toe.
Welkom bij de club zeiden ze, en daar willen we eerst even een biertje op drinken, daar
gaan we en daarna gaan we
We praten wat over dat kalfjes jonge koetjes zijn en drinken lekker het koude goude
vocht van de natuur en opgewekt over dat elk kalfje een potentieel koetje is vertrekken
17
6
we pratend over dat een stier en een koe samen potentieel leven is voor nieuwe kalfjes
naar iets wat ik moet zien maar dan ook echt moet zien want in ons gesprek lijkt een koe
essentieler dan een stier want daar zijn er gewoon meer van.
We komen bij een verlaten fabrieksterrein aan en lopen over een grote binnenplaats naar
een oude fabriekshal. Een enorm oppervlak met een grote enorme hal doet mij in eerste
instantie afvragen wat hier nu weer zal zijn daar het hier helemaal leeg lijkt.
We lopen naar de hal en ik zie onder de grote ronde boog die als ingang dient dat er
verschillende versieringen zijn aangebracht en dat het er van binnen helemaal niet zo
koud uitziet.
Hier gebeurd het, zei Daan, hier zaterdag in de oude zeilmakerij.
De oude zeilmakerij, stompel ik, dat heb ik gelezen.
Op maandagmiddag, een bericht, internet, met tijd en plaats voor feest; weet ik nog net te
mompelen en ben stom verbaast dat Daan me naar het antwoord op mijn zoektocht leidt.
Dat zijn de tijden van de feesten zei Daan, bijna niemand weet het, op het moment dat,
dat in beeld komt moet je datgeen intikken dat op het scherm staat, dan krijg je een
routekaart naar deze plek, de oude zeilmakerij. De tijden dat het in beeld komt worden
van te voren binnen de ons vrienden doorgemaild.
Ik voel me stom dat ik het nooit geprobeerd had, gewoon even intikken waar en wanneer
het feest was, maar volgens Daan had niemand dat.
Ze hadden nog nooit gemerkt dat er een vreemde op het feest was en dat zouden ze wel
merken zei hij want die stonden niet in contact.
Ik vroeg in contact? Wat bedoel je? Iedereen staat toch in contact?
Daan moest lachen, ja dat wel, maar ze beseffen het niet en stralen niet alleen maar
positieve energie uit, ze voelen nog haat, zijn verbitterd of verveeld, maar staan niet in
contact. Ze voelen de energie niet, die ik uitstraal die jij uitstraalt die alles in de natuur
uitstraalt maar ook alles dat niet in de natuur thuishoort uitstraalt.
De straling van computers bijvoorbeeld is er een die niet in de natuur voorkomt net als
die van de televisie. De energie heeft wel de mogelijkheid tot vrijkomen maar is in onze
chemische reactie van de natuur nooit vrijgekomen. Wij hebben een van de
mogelijkheden die niet benut werd gebruikt om het te gebruiken op een manier die
mensen wilden.
Wij benutten in de natuur een andere mogelijkheid binnen de natuur.
De mogelijkheid wordt nooit gecreerd, die is er altijd al.
Je bedenkt dus ook nooit nieuwe kennis.
Je vind nieuwe kennis.
Je ontdekt nieuwe kennis.
Maar hij is er altijd al geweest.
Als je iets nieuws bedenkt gebruik je een van de mogelijkheden van de natuur die eerst
17
7
niet gebruikt werden. De stralingen die wij in de natuur stoppen zijn eigenlijk niet in de
natuur bedoeld. Aan deze straling moet je niet teveel blootgesteld worden, die is niet
voor ons gemaakt, die horen niet in ons leven thuis.
Je kunt niet de hele dag achter de computer blijven zitten en je niet slecht voelen.
Die mensen die veel van dat soort energie in zich dragen, net als jij, komen niet op onze
feesten.
Wij merken het meteen als we in contact komen met lagere energie.
Mensen die niet opgewekt, verbitterd, verveeld, vervelend, haatdragend, praatjesmakers
of statuszoekend in plaats van gelukzoekend zijn die zien we helemaal nooit op onze
feesten.
Bij jouw is de concentratie van die lagere energie nog best hoog omdat je de computer en
televisie bijna alleen als genotsmiddel gebruikt en niet om je kennis te verbreden en je
altijd veel in contact bent geweest met lagere energie en mensen die status proberen te
verrijken over elkaars rug. Je hebt ook je eigen energie nooit op peil gehouden en bent
nog verveeld .
Lagere energie hebben we nog nooit in hoge concentraties op onze feesten gehad, wij
hebben alleen maar vrolijke mensen aan het feesten op onze feesten.
Maar we bespreken het later, zei Daan, we moeten nu eerst aan het werk.
Ik kan het echt niet laten om nog een vraag te stellen en zie gelukkig dat Daan me al
aankijkt en lijkt te zeggen, stel je vraag dan maar.
Dus snel vraag ik hem: en waarom mogen de elite dan niet komen.
Och zei Daan, de elite mag van ons best op ons feest komen maar liever alleen als ze in
contact staan.
Maar waarom staat het er dan, vraag ik hem nog maar eens.
Rustig aan h, zei Daan, daar komen we zo
Het is gewoon om de mensen nog een beetje nieuwsgieriger te maken.
Als mensen toevallig ons bericht zien gaan ze zich afvragen wat het is.
Dan gaan ze zichzelf vragen stellen en worden ze nieuwsgierig.
Dan gaan ze op zoek en krijgen de mensen weer energie om iets te gaan doen.
Alleen voor de elite staat er alleen maar om die mensen nog een beetje nieuwsgieriger te
maken en om niet teveel snobs op ons feestje te krijgen. Niet teveel mensen die teveel
waarde hechten aan materialistische behoeften.
Maar er is meer, maar dat vertel ik je later, nu dit.
Hier is het feest en hier gaan we zaterdag uit ons dak.
Heb je zin?
Ik heb hier te lang op moeten wachten, zei ik, mijn leven is de laatste tijd niet zon feest
geweest.
We gaan ons voorbereiden, zei Daan. We gaan beginnen met de versieringen.
17
8
17
9
Wij gaan het doen zei Daan, Wij gaan een niveau verder, wij gaan evalueren.
Wij brengen met zijn allen ons energie niveau omhoog waardoor we een niveau hoger
komen. Is het niet vandaag dan is volgende week, over een jaar of over tien jaar maar we
komen er. Je voelt het toch ook.
Ik weet niet precies wat hij bedoelt maar ik voel de energie ook zei ik, ik voel dat het me
oplicht tot een grotere hoogte wat in principe wel waar is. Ik weet niet of ik ga evalueren
en wat hij nu precies bedoelt maar ik voel me goed bij deze mensen.
Wat denk je vraagt Daan?
Niks, zeg ik.
Je denkt veel h zegt hij.
Ja Zeg ik, ik kan niet zonder mijn gedachten.
Maakt niet uit, zei Daan, denkers zijn goed. Je moet er wel iets mee doen.
Je moet er niet alleen maar aan denken.
Als je er niks mee doet heeft het geen zin om datgeen te denken of je moet andere
mensen overtuigen maar dan ben je weer aan het doen. Je moet uitoefenen wat je in je
gedachten predikt voegt Daan eraan toe. Als je namelijk iets gelooft heb je niks aan je
geloof als je het niet uitvoert of predikt. Je bent wat je doet omdat dat bepaalt hoe jij de
wereld veranderd
Als hij dit zegt vloeien de woorden uit zijn mond alsof ze natuurlijk zijn alsof ze zo
bedoeld zijn, alsof het zo moest zijn en alsof ze helemaal waar waren.
We moesten dingen doen, echt doen, niet alleen maar lullen maar actie ondernemen.
Je bent wat je denkt jaja wat ik allemaal niet denk, dat doe ik toch niet en andere dingen
die ik denk moet ik wel doen, anders stellen ze nog niks voor. Anders wordt wat ik denk
nooit uitgeoefend.
Een gedachte wordt nooit werkelijkheid als het een gedachte blijft, zei ik, ik ben dus wat
ik doe. We moeten dat waar maken van wat we denken dat goed is.
Ja zei daan, daar ben ik het helemaal mee eens, denk als je hart en doe naar je verstand.
Je voelt wat je voelt en je denkt wat je denkt en je bent de gevoelens die je denkt te laten
zien. Je bent wat je voelt en wat je denkt en dat is wat je doet want je handelt altijd in
combinatie van je gevoel en je verstand.
Je bent wat je doet naar wat je denkt en voelt.
Je kunt je gevoel nooit vrijlaten omdat je verstand zegt dat niet te doen.
Die combinatie is wat je bent. Dat is wat je doet.
Of eigenlijk nee, wat je zou willen doen. Je bent wat je zou willen doen.
Jaah, zei Daan zelf, alsof hij er zelf net opkwam.
Je bent wat je wil doen.
Daan kijkt me met een zelfvoldane glimlach aan en ik ben sprakeloos van zijn wijze
woorden.
18
0
Maar dan wat je wil doen nadat je verstand een overweging heeft gemaakt, voegde hij er
snel aan toe, want anders ben je weer wat je voelt.
Ach, zei Kris. Je bent wat je denkt, je bent wat je doet en je bent wat je voelt. Dus je bent
ze altijd alledrie.
En ik denk dat ik ben en ik voel dat ik ben, zei Stef met een grote grijns op zijn gezicht
Ja eigenlijk heb je gelijk zei ik, je voelt dat je bent en je denkt dat je bent dus wat je bent
is wat je voelt en denkt. Je bent wat je voelt en wat je daar over denkt en het enige waar
je gevoelens en gedachten mee kan uiten is wat je doet.
Yep, zei Daan weer, Je bent wat je doet als je naar eer en geweten handelt naar wat je
gevoel verteld want anders ben je jezelf niet eens.
Dus we waren eruit.
De versieringen schieten op en het begint er goed uit te zien.
Wie mag er dan niet achter komen vraag ik aan daan als ik weer informatie probeer te
krijgen. Ik ben de sites op proberen te komen maar het lukte niet.
Je weet nu hoe je erop moet komen zei Daan.
We willen niet dat iedereen hier maar zomaar heen kan komen, alleen de mensen die in
contact staan weten hoe ze achter de locatie moeten komen en dat willen we zo houden.
Echt verboden is het niet wat we doen maar we willen het liever onder ons houden.
Mensen die goed zoeken kunnen het misschien wel vinden en dan zou dit feest hun
beloning zijn maar goede zoekers zijn ook actieve mensen en zullen dus behoorlijk wat
levensenergie hebben.
Net zoals jij, jij hebt gezocht op onze sites en bent naar buiten gegaan en daar ben je ons
weer tegengekomen. Wie ons zoekt zal ons vinden.
Ik zei tegen Daan dat er een bedrijf naar de beweging op zoek is, maar Daan weet niet
waarom en maakt zich er niet druk om.
De elite is nog wel redelijk gelukkig, zei Daan. Maar ik denk dat zij nog teveel aan
materie hechten, teveel genot uit datgeen hebben dat de gewone mens zich niet kan
veroorloven. Ik denk niet dat ze ons niveau van energie kunnen bereiken als ze dat niet
los laten. Al ligt hun energie en levensgenot vele malen hoger dan dat van de gewone
mens.
Ja, zei ik, de mensen zijn allemaal in slaap gevallen, daar is niks meer van over.
Niemand geeft meer ergens om.
Ja dat klopt, zei Daan, maar wij geven om elkaar en dat is genoeg.
We bekijken de versieringen en het ziet er al erg goed uit.
De zilverpapier slingers hangen verspreid door de hele loods en ik kan me nu al
voorstellen hoe de grote lichtbrekers straks de ruimte in alle kleuren zullen belichten..
We houden zo op, zei Daan, het is wel goed zo.
We gaan alle drie languit op de grond liggen, tevreden met het werk dat verricht is gaan
18
1
18
2
Ik wil alleen maar blijven liggen en genieten, genieten van dit gevoel dat over me heen
komt. Langzaam komen er tintelingen over mijn hele lichaam en als ik door mijn haar
wrijf voel ik kippenvel over mijn hoofd.
Ik voel tintelende vonkjes zich ontspringen onder mijn vingers die zich als een kabbelend
beekje lijken voort te bewegen over mijn hoofd.
Ik voel me zo ontzettend relax en de andere ook. Ze liggen allemaal met een lach op hun
gezicht en hun ogen dicht te genieten. Alleen daan kijkt even en knikt naar me met een
vriendelijke lach, waarmee hij lijkt te zeggen: alles is goed, iedereen voelt zich goed, en
we gaan vanaf nu alleen maar beter.
Ik kom omhoog en voel me relax.
Ik kijk naar het kampvuurtje dat Daan ondertussen voor ons gemaakt heeft en het vuur
gloeit helemaal. Het rode vuur gaat over in het oranje, het gele en het blauwe.
Er verschijnt een nieuwe kleur in het licht, het lijkt enorm scherp maar tegelijkertijd ook
rustig. De kleur is ontzettend fel maar doet geen pijn aan je ogen. De lichtgolf begint
zich langzaam op de aansteker te bewegen, hij danst voor ons.
Hij laat zijn meest sierlijke bewegingen zien.
Alle kleuren lopen door elkaar en sierlijk danst hij alle kanten op.
Als ik me nog meer op het vuur concentreer begint al het vuur, alle energie en alle
kleuren door elkaar heen te lopen, ze zijn zo mooi. Er ontstaat een waterval die omhoog
valt waarop de zon heel fel schijnt zodat de lichtstralen in alle kleuren alle kanten
opschieten, alleen valt deze waterval omhoog maar niet met de plompheid van een
denderende watermassa maar met de sierlijkheid van een dolfijn die door het water duikt.
Alle kleuren lijken te verschijnen maar beginnen allemaal een rood oranje gloed over
zich heen te krijgen en alle kleuren beginnen langzaam een kleur te krijgen.
Ze beginnen zich samen te trekken en wat er overblijft is de mooiste kleur, het felste licht
die al mijn gevoelens belicht en mijn emotionele gevoelens blootlegt.
Ik krijg tranen in mijn ogen van geluk, van mijn levenservaring, ik kan mijn eigen ziel
bekijken.
Ik zie woede, haat, verveling, verbittering maar ook geluk, hoop, en liefde.
Een nieuwe ervaring, een directe kijk op mezelf.
Ik wilde cool zijn en wilde er cool uitzien en ook ik was teveel bezig met status te
verrijken. Ik moest alles wel redelijk kunnen en alle leuke coole hebbedingentjes wilde
ik hebben. Ik heb me anders voor gedaan dan ik zelf ben en mezelf groot laten lijken
vanachter mijn computer.
Ook neem ik anderen kwalijk dat ze niks doen maar ik doe zelf ook niks.
Ik zat ook dat scherm en kwam er bijna niet vandaan.
Ik heb een leven geleefd waarvan ik tegen anderen zeg dat ze het niet moeten doen.
De manier waarop ik heb geleefd is ook teveel naar mezelf gericht geweest.
18
3
18
4
De vierde dimensie is een dimensie verder: lengte, breedte, hoogte en nog een andere
diepte. Deze kunnen wij dus ook nooit ervaren, nooit zien en beleven.
Maar hier is ook altijd alles waar dat in de derde dimensie waar is alleen zitten wij dan
een dimensie lager net als de tweede dimensie onder de derde zit, hier is ook altijd tijd.
In de vierde dimensie zitten meer waarheden. Waar in de derde dimensie de waarheden
van de lagere ook liggen ligt in de vierde dimensie alle waarheden van de vierde en alle
van de derde en dus ook die van de eerste en tweede. Waar de tweede in ons zit,
onderdeel van ons is zijn wij onderdeel van de vierde dimensie en bevinden wij ons
binnen deze.
Tijd is geen enkele dimensie en in tijd en afstand is de snelheid uit te drukken waarmee
een dimensie en iets binnen deze dimensie zich voortbeweegt. Tijd is een afstand in de
snelheid van de dimensie.
Tijd is een opeenvolging van momenten staat in de dikke van dale maar eigenlijk is tijd
een moment binnen de opeenvolging van momenten (of een vaste opeenvolging van
momenten binnen een grotere opeenvolging van momenten, een periode).
Tijd is een moment in de snelheid.
Een moment is een tijdtip, verschillende momenten achter elkaar is tijd die onderdeel is
van de snelheid, onderdeel van een grotere opeenvolging van momenten.
Tijd is dus niet de opeenvolging van momenten, dat is de snelheid, tijd is een periode
binnen deze opeenvolging. En als er niks is, er niets is dat elkaar kan opvolgen, is er ook
geen tijd, er is ook geen snelheid en geen afstand.
Er is geen snelheid want er is geen reactie en dus ook geen periode binnen deze reactie.
Zonder tijd en snelheid begint alles direct weer opnieuw. Er is niets, dan is er ook geen
tijd, dus het moment van het einde wordt altijd opgevolgd door het moment van het
begin. Want als er niets is, is er altijd de mogelijkheid tot iets.
Niets is de mogelijkheid tot iets.
De potentie is oneindig.
Er is dus altijd iets.
Ik heb er ook al eens over nagedacht zei ik maar het lukt me nu niet om er echt over na te
denken.
Maar daan roept: dat is een openbaring, het begint weer opnieuw, het zal altijd opnieuw
beginnen, keer op keer. Wij moeten dat voorkomen, wij moeten een niveau bereiken dat
niet uitdooft, wij moeten ons energieniveau zo hoog krijgen dat het nooit uitdooft, dat de
mensen en dit universum altijd zullen bestaan.
Energievelden die naar elkaar toegroeien kunnen nergens meer heen en doordat de
velden meer ruimte nodig hebben verkrijgen ze het hogere.
Dat is ons doel, dat is onze opdracht.
Wij moeten onze energie naar het hogere laten stromen.
18
5
We moeten ons zelfbewust worden, zo zelfbewust dat we weten wie we zijn, wat we zijn
en waar we vandaan komen. We moeten ons niveau zo hoog brengen met zijn allen tot
we allemaal op hetzelfde niveau zitten en als 1 gedachte leven, als 1 leven leven.
We moeten ons bewust worden dat we 1 zijn, een en dezelfde energie.
We moeten ons zo zelfbewust worden dat we beseffen dat we een gedachte zijn, dat we
ons zelfbewustzijn los kunnen laten.
Net als de natuur. Net als het leven voordat er zelfbewustwording was.
De energie is op reis om over zichzelf te leren.
Ja zo is het, bevestigt Daan zijn eigen woorden.
We moeten ons eigen besef ontwikkelen zodat we beseffen dat we ons als een besef
kunnen ontwikkelen.
Iedereen wordt stil en gaat liggen en een intens genot vult ons allemaal.
Ik lig op mij rug helemaal stil van wat Daan te vertellen had, ik moet er altijd meer over
nadenken maar het lukt nu niet, ik zou er later meer mijn gedachte over laten gaan maar
ik begin te beseffen waar hij het over heeft.
Ik hoop dat als ik straks Christie ontmoet dat zij me misschien wel alles uit kan leggen,
zij is immers de expert maar daar maak ik me nu niet druk om en concentreer me enkel
op de prachtige klanken van de muziek die mijn trommelvliezen naar grotere hoogte
trommelen.
Ik kijk de andere aan, die liggen weer met een lach op het gezicht met hun ogen dicht.
Als ik mijn ogen sluit zie ik fabelachtige figuren.
Ik zie alle soorten lichten in alle kleuren. Ze smelten langzaam samen, de een wordt een
mooie vlinder die op een bloem zit maar die wordt weggejaagd door een schitterende
hommel.
Alle vormen die ik me kan bedenken worden door de lichten gevormd op de achterkant
van mijn ogen.
Alle kleuren zie ik zo intens en de muziek voel je gewoon door je hele lichaam, het
dringt je oren binnen en brengt je hele lichaam aan het trillen.
Wat een geluk denk ik dat ik daan heb leren kennen en toch wel vermoeid van het werk
viel ik in een diepe slaap..
Nu heb ik alles in een andere realiteit kunnen ervaren en vanuit verschillende visies heb
ik verschillende oordelen kunnen vellen, ik kan nu mijn eigen doel gaan bepalen.
Ik kan nu mijn richting kiezen. De reis begint en ik heb het stuur vast.
18
6
18
7
Sochtend laten we elkaar langzaam een voor een wakker worden. Ik word als tweede
wakker als Daan al wakker is. Ik weet niet wat ik gedroomd heb maar het waren
fantastische dromen. Ik voel me nog een beetje vaag. Ik zie alleen maar lichtflitsen voor
mijn ogen en knallen die in en uit elkaar knallen en vannacht een lichtshow hebben weg
gegeven die voor mij onbegrijpbaar is.
Er hangt een vreemde gloed over mijn lichaam en het is helemaal niet koud geweest in
de loods. Ik kan de gloed zelfs zien hangen. Een gloed met opgewekte maar toch donkere
kleuren. Over Daan hangt een soortgelijke gloed. Hij is donkerder dichtbij zijn lichaam
en wordt steeds lichter naarmate hij verderaf komt. Uiteindelijk vaagt hij langzaam uit in
zijn omgeving.
Ik zie dat de lucht als Daan zich beweegt langzaam zijn kleuren aannemen en als ik met
mij ogen knipper veranderen ze voortdurend van kleur en springen vonkjes over en zie ik
moleculen en samenstellingen van atomen veranderen in andere vormen. Stromen
energie lijken in rondjes om kernen te draaien die in steeds hogere banen lijken te gaan
stromen. De omgeving neemt langzaam de energie van Daan zijn lichaam op.
Hij heeft een relax muziekje opgezet om bij te chillen.
Ik ben nog niet helemaal helder en voel me nog best lekker ook. Ik kan niet echt goed
meer nadenken maar ik vind dat ik alles maar even moet laten bezinken en als de muziek
weer met intense snaargeluiden mijn oren binnenkomt beginnen mijn trommelvliezen en
daardoor mijn hersenen te trillen die mij de muziek laten beleven.
Onze geest heeft meer krachten dan je denkt zei Daan, als je jezelf goed voelt dan scheid
je ander stoffen uit in je hersenen en je lichaam dan als je jezelf slecht voelt.
Ik geloof dat als jij je probeert goed te voelen, dat als je er echt op concentreert, je jezelf
dan lekker gaat voelen en zo kun je jezelf ook steeds beter laten voelen.
18
8
Als jij je erop concentreert een bepaald gevoel te krijgen pikt je lichaam dit gevoel op en
maakt de stofjes aan die bij dit gevoel horen waardoor jij vanzelf dit gevoel gaat ervaren.
Als jij volledige controle over je lichaam hebt zou je bij jezelf alleen maar stofjes los
kunnen maken die je goed doen voelen.
Je kunt zelf manipuleren welke stofjes je hersens afscheiden.
Je kunt dus ook alleen je energie verhogen. Maar het beste kunnen andere mensen en de
natuur je hierbij helpen. Dus je moet je concentreren op dingen die je goed doen voelen
en aan de dingen denken waarvan je vrolijk wordt. Je moet geloven dat je jezelf goed
gaat voelen, anders ga je jezelf nooit goed voelen.
Daar zit wat in zei ik want als je gelooft dat iets fout gaat, gaat het ook gegarandeerd
fout. Ja zei daan want als je het niet echt gelooft heb je er niet echt vertrouwen in en als
je dat niet hebt wordt je zenuwachtig, dan komen er weer andere stofje vrij in je hersenen
en je lichaam waardoor jij je minder op je gemak voelt waardoor jij minder
zelfvertrouwen hebt en je minder goed voelt.
Dat gevoel zit in je hele lichaam, in elke cel in elke molecuul.
Je hele lichaam is onzeker en dan lukt het niet meer.
Dus gewoon geloven dat het goed gaat dan heb je ook de meeste kans dat het goed gaat,
zei ik.
Zo simpel is het zei Daan, gewoon doen en geloven.
De anderen zijn nu ook wakker geworden. We gaan hem dadelijk voorstellen zei Daan.
Voorstellen vraag ik?
Een meisje, ze is wetenschapper, de rest zie je zaterdag. Zij kan je nog het een en ander
uitleggen, ik hoop dat je al een beetje helder begint te worden.
Ik sla me er wel doorheen en probeer alles te beseffen, zei ik. Ik moet geloven dat ik het
kan en het dan gewoon doen dan heb ik de grootste kans dat ik de gewenste invloed
uitoefen op de wereld.
Je komt er wel, zei Daan.
We gaan op weg, waarheen weet ik niet precies maar ik voel dat ik de goede kant op
loop. Ik word naar voren getrokken alsof het lijkt dat mijn energie door iets wordt
aangetrokken. Het voelt goed en het maakt me ook niet uit waar we naar toe gaan.
Ik zie er het nut niet van in om het te vragen en ik voel dat ik de goede kant op ga, een
energie van liefde vervult mij en laat mij automatisch in een zweverig gevoel de ene voet
voor de ander zetten.
Ik denk aan mijn vrienden op het web, zouden ze me missen, vraagt iemand zich af waar
ik ben?
Ik stuur straks maar een mailtje naar Sophie dat ze mijn winkeltje kan hebben.
Ik heb veel televisie gemist maar dat interesseert me nu helemaal niks, ik voel me op
vakantie. Als je iets leukers te doen hebt mis je dat kasje en je andere leven dus helemaal
18
9
niet.
Ik wissel de hele tijd energie uit en voel nog steeds de warmte continu mijn lichaam
inlopen maar de gloed van onze lichamen lijkt weer helemaal in de omgeving opgegaan
en de contouren van iedereen zijn weer goed zichtbaar.
Ik voel de warmte wel stromen en mij van top tot teen verwarmen en mijn lichaam weer
verlaten, het is een continue stroom van energie, altijd in contact met de dingen om me
heen.
Ik voel me gelukkig en we komen naar een lange looptocht zonder veel woorden maar
met veel inhoud aan bij nog een grote grauwe loods.
Een kolossaal gebouw maar er staan maar enkele tafels vol computers. Verder staat het
helemaal vol met apparatuur dat niet echt in gebruik lijkt.
Het is vrij donker dus ik zie niet zo veel. Alleen vooraan bij wat computers zie ik lichten
en achter uit de loods lijkt muziek te komen maar ik zie niet wie of wat daar is.
Ik merk dat je nieuwsgierig bent, zei Daan, je neemt alles om je heen in je op en stelt
jezelf volgens mij veel te moeilijke vragen.
Overal staat computerapparatuur, vraag ik Daan alweer, ik dacht dat jullie niet veel
computers zouden hebben, in ieder geval niet zo hightech en zo veel?
Integendeel zei daan, wij stimuleren het gebruik van computers.
Het vergemakkelijkt het menselijk leven waardoor we beter naar het werkelijke doel
kunnen streven. Bovendien zijn er ook stralingen die je goed kunnen doen voelen.
Wij zenden verschillende soorten van die stralen uit via onze sites.
Door positieve energie naar de mensen te brengen hopen wij steeds meer besef bij
mensen te creren. We proberen ze een beetje energie te geven, een beetje geluk.
Zodat ze weer opgewekt worden en misschien weer de deur uitgaan.
Ja zei ik, dat heb ik ook gemerkt en jullie sites hebben mij ook heel erg geholpen te
beseffen dat je ander mensen nodig hebt en dat je jezelf beter voelt als je in contact staat
met jezelf en de natuur.
Dat proberen we te bereiken zei Daan, het gaat langzaam maar we komen er wel.
Het menselijk ras kan niet voorbestaan op de manier dat het nu doet. De meeste relaties
zijn via de computer, seks gaat zelfs via de computer dus de meeste mensen zien elkaar
bijna niet meer echt.
Dat klopt, meer dan de helft van mijn vrienden had haar of zijn relatie nog nooit gezien,
zei ik, en ik merk zelf dat ik over mijn vrienden al in de verleden tijd praat.
Mensen zullen zich gaan beseffen dat ze zo niet kunnen leven, zei Daan. Zo sterven we
zelfs langzaam uit. Dus diegene die zich niet bij ons voegen hebben geen toekomst.
Maar even serieus, mensen kunnen niet langs elkaar blijven leven in kleine gezinnetjes
en proberen zo hun ideale milieu te creeeren als de tegenstrijdige wensen van mensen
zich opstapelen, we moeten echt leren communiceren.
19
0
19
1
weet je of het bedrijf wat nuttigs doet met dit geld, misschien is maar een deel van de
winst van het bedrijf onderdeel van de groei omdat het toch niet nuttig besteed wordt en
hoe groot is de groei als al dit geld aan een nutteloos product wordt uitgegeven?
Toch minder groot als bij een nuttig product zou je denken, nou volgens de economie
niet omdat we zelf het beste weten wat we willen. Waarom hebben we dan overal
verschillende soorten btw op? Het maakt mensen niet meer uit wat het nut is, elk
individu is op zoek naar eigen gewin.
We willen macht en status en rijk worden, dat willen we.
In de economie wordt alleen naar geld gekeken en wordt die groei verward met het geluk
of nuttigheid van iets.
Het klopt wel maar het is alleen het geld en geeft niet aan hoeveel geld er verspild wordt
aan nutteloze producten die geproduceerd worden waar de arbeid beter in iets nuttigs
gestopt had kunnen worden en waar mensen na aanschaf spijt van krijgen waardoor ze
weer moeten werken om iets anders te kopen. De arme sloebers werken en geven hun
geld uit aan iets uit dat ze eigenlijk niet eens willen hebben, zo hadden ze hun tijd en
geld ook aan iets nuttigs kunnen besteden waardoor er echte groei is.
Groei is voor mij de groei in welzijn.
De groei van de economie staat in geen jaren gelijk aan welzijn maar alleen aan de totale
opbrengst van iets. Niet het nut maar de totale geld groei, het staat gelijk aan de prijs
waarop de meeste mensen tevreden zijn om dit aan te schaffen waardoor de totale
tevredenheid in principe het grootst is maar dit is dus niet waar omdat mensen continu
misleid worden.
Voor veel producten klopt die grafiek niet omdat de status van het product deze grafiek
verschuift en de groei voor het bedrijf groter wordt maar voor de klant kleiner.
Er is geen eerlijke prijs kwaliteit vergelijking waar de studie economie van uitgaat, die
bestaat nergens, zelfs niet meer bij het kopen van een auto of mijn huis.
Bij geen enkele aankoop ben ik niet van tevoren beinvloed.
Zo is de consument dus weer de dupe.
Een arbeider doet ook niet wat het best is voor het bedrijf maar doet wat het best is voor
hem zelf binnen dat bedrijf en een bedrijf doet niet wat het beste is voor de samenleving
maar wat het beste is voor het bedrijf in de samenleving.
Zo krijg je belangen die niet met elkaar overeen komen en zal er nooit een optimale
functionering van de maatschappij zijn.
Het geld groeit wel maar de nutteloosheid van de producten ook en de reclames ook en
steeds meer mensen worden zo dingen aangesmeerd en worden misleid.
Kijk dan televisieprogrammas, als mensen het niet keken zenden ze het niet uit, ja dat
klopt maar nu is de overweging wat kost het programma en wat levert het me op.
Er wordt niet de beste show gemaakt voor de meeste kijkcijfers maar de goedkoopste
19
2
shows die in relatie de meeste cijfers trekt waardoor de kwaliteit slechter wordt daar er
alleen maar gekeken wordt wat de opbrengst is en niet wat de wensen van de consument
zijn. Er wordt gekeken naar hoe er het minste uit gegeven kan worden om de consument
tevreden en aan het lijntje te houden waardoor er het meeste geld binnenkomt.
Dat met concurrentie de ontwikkeling sneller gaat is ook niet per definitie waar want
sommige producten zoals veel medicijnen zouden niet eens ontwikkeld worden als er
geen samenwerkingsverbanden waren. En als het bedrijf zich niet richtte op de meeste
winst maken dan is het ook niet waar dat alles goedkoper wordt als er concurrentie
tussen bedrijven is. Dan zouden ze van zichzelf al de producten op de markt brengen
voor de prijs dat het voor de maatschappij het meeste opbrengt.
Je kunt elkaar toch beter helpen dan tegenwerken.
Wij helpen elkaar allemaal, wij gaan die wereld maken.
Het klinkt als een mooie droom, zie ik.
Maar wij gaan hem verwezenlijken, zei daan. In ieder geval voor ons, dat ons milieu,
onze leefomgeving optimaal is en in contact staat met de milieus om ons heen.
Wij leven in harmonie, hebben alles, geven en nemen alles.
Wij houden geen liefde voor onszelf. Wij kleineren geen andere, wij nemen geen energie
van andere zonder er nieuwe goede energie voor terug te geven.
Wij maken geen mensen klein, we maken ze alleen maar groter.
Wij laten gewoon iedereen gelukkig voelen om ons heen, wij beginnen gewoon hier, nu,
bij ons, zodat wij zo leven en dan zien we wel hoe ver we komen en wie ons volgen.
Wij gaan voor elkaar leven en de economie zal op inventieve ideeen floreren en niet op
bioscooppubliek.
Je hebt gelijk zei ik, zolang wij zo leven zal de beweging bestaan en kunnen wij hem
voortzetten en overdragen en als je niet begint kom je nergens, uitkomende dromen
leiden naar nieuwe dromen maar als je niets doet blijf je slecht je oude dromen dromen.
Ja, zei Daan en als wij erin blijven geloven zal iedereen zich bij ons voegen want wij
laten iedereen zich zo voelen als wij onszelf willen voelen. Iedereen zal inzien dat, dat
beter is.
Daan stopt met praten en ik voel een warmte mij tegemoet komen en ik krijg een rilling
over mijn rug, ik begin me een beetje nerveus en ongemakkelijk te voelen maar wordt
tegelijkertijd door een ander gevoel van kalmte rustig gehouden.
Ik kijk op en ik zie een meisje ons rustig tegemoet waggelen, ze lacht vriendelijk en
begint te zwaaien. De tinteling over mijn rug verspreid zich langzaam over mijn hele
lichaam en ik begin me opgewekt te voelen en begint te gloeien.
Nu zal ik je voorstellen zei Daan, dit is christie.
Een slonzig meisje met het haar door elkaar in alle kleuren geeft mee een hand.
Het heeft wel wat, dat haar denk ik.
19
3
Christie heeft een rode bloos op haar wangen en straalt helemaal. Ze heeft een lieve lach
en een leuk neusje. Haar energie is warm en voelt een beetje verlegen maar ook heel
opgewekt. Ze knippert even verlegen met haar ogen als ze me lief aankijkt word ik er
zelf ook verlegen van. Als onze oogcontacten elkaar kruisen ontstaat er een glimlach op
onze lippen en Christie knipoogt even naar me maar lijkt dit eigelijk niet te hebben
willen doen omdat ze meteen weer weg kijkt en weer terug kijkt.
Even kijken we elkaar diep aan en weten niks te zeggen.
Ik ben best een beetje perplex van haar maar gelukkig breekt zij het ijs en zegt.
Ik hoor dat je wat vragen hebt, Daan heeft me al over je verteld.
Ze knipoogt weer naar me en ik sta een beetje met mijn mond zonder tong die er door
mijn tanden afgebeten lijkt.
Ik weet niet waar ik moet beginnen dus een beetje stommelend vraag ik maar naar de
sites die mij zon goed gevoel gaven omdat niks beters mij op dit moment te binnen
schiet.
Dat komt door de kleuren die we gebruiken, zei Christie. Die zijn heel warm en zacht en
van een lichtsterkte die je heel kalm en relaxt laten voelen.
Dat kunnen ze met de tv ook wel doen maar ze hebben liever dat je verslaafd blijft kijken
waardoor er een straling in voorkomt die je ongemakkelijk doen voelen als je niet kijkt.
De televisiebazen willen hun imperium in stand houden dus ze houden je
televisieverslaafd. Bijna iedereen weet het maar zegt, och ja het zal zon vaart niet lopen,
en kijken toch liever naar dat kastje.
Ja, dat deed ik ook zei ik.
De stralingen van de televisie zijn door de mens gecreerd ging ze verder.
Omdat beeldschermen geen goede energie bevatten moet je daar juist niet teveel aan
blootgesteld worden. Het heeft op lange termijn op mensen een verslavende en irriterende
werking. Je ogen gaan langzaam strakker in je oogkassen staan waardoor er een waas kan
ontstaan. Het trekt meestal langs je slaap door naar achter en niet alleen de cellen in je
oogkassen worden gevuld met bloed maar de vaten langs je slapen beginnen dat bloed naar
boven te pompen waardoor er een druk op je hoofd ontstaat.
Zo krijg je koppijn van het staren naar een scherm.
Het werkt heel beknellend en je gaat je depressief voelen.
Wij vinden dat beeldschermen geminimaliseerd dienen te worden.
Wij hebben plakschermen die stralingen omzetten ontwikkeld en hebben zelfs schermen die
de lichtafbeeldingen afbeelden alsof je door een leesboek bladert.
Stralingen benivloeden mensen maar het leven achter een beeldscherm minimaliseert ook het
contact met andere mensen waardoor mensen een groot deel van hun contacten missen en zo
niet goed in hun levensenergie kunnen voorzien.
Mensen moeten gewoon met elkaar omgaan, niet vanachter een beeldscherm.
19
4
Mensen moeten gewoon goed met elkaar omgaan dan zouden alle mensen zich goed voelen.
Mensen worden vanachter een computer veel blootgesteld aan stralingen die eigenlijk niet zo
veel in de natuur voorkomen, tegelijk worden mensen ook in hun dagelijks leven continu
blootgesteld aan chemische bindingen waartussen reacties plaatsvinden en wordt er energie
uitgewisseld en worden mensen beinvloed door stralingen.
De mens kan nieuwe chemische bindingen en stralingen vormen uit de stralingen en
bindingen die in de natuur voorkomen.
Dit doen ze door deze te manipuleren, door bepaalde verbrandingsprocessen en door de
bouwstenen van atomen en chemische bindingen anders te rangschikken waardoor je
nieuwe deeltje, nieuwe moleculen en nieuwe chemische bindingen krijgt.
Deze stralingen en stofjes kwamen eerst in de natuur niet voor of in andere
hoeveelheden. Deze zijn niet onderdeel van de chemische reactie die in gang gezet werd
toen de big bang door het niets heen knalde.
Doordat er bewustzijn is kunnen we invloed uitoefenen op de chemische reactie, we
kunnen dingen veranderen en kunnen dingen in de natuur vrijlaten die eigenlijk geen
onderdeel zijn van de reactie. De mogelijkheid dat deze chemische bindingen ontstonden
was er wel maar deze zijn niet ontstaan omdat dan de volgorde van de reactie en de
reactie zelf anders zou zijn gelopen.
Als die stofjes wel eerder waren ontstaan hadden we namelijk in een heel andere wereld
geleefd.
Er is dus een chemische reactie op gang gezet die wij zijn aan het benvloeden en aan het
sturen. Doordat wij nieuwe bindingen in de natuur brengen gaat de natuur zich ook
anders gedragen. De chemische reactie wordt benvloed doordat er nieuwe bindingen aan
toegevoegd worden die het ontstaan van nieuwe mogelijkheden weer mogelijk maken.
Zo zijn we bezig met de realiteit te veranderen.
Wij beinvloeden het verloop van het chemische algoritme.
Wij zijn de energie, de energie van de natuur, die laat ons goed voelen, die laat ons
leven, maar nu zijn er nieuwe energien.
Er zijn nieuwe chemische reacties in de chemische reactie van het leven op gang
gebracht. Er is nieuwe energie in de natuur gekomen.
Energie behoort zich op een bepaalde manier te gedragen en gedraagt zich ook zo.
De energie is aan de wetten van de natuur gebonden.
Energie doet alles volgens de regels.
Net als water stroomt het waar het kan, waar de wetten hem mogelijkheid toe geven.
Er ligt ergens in die energie een code of staat er vast wat het is en wat het doet.
Elke molecuul heeft zijn regels en is wat hij moet doen.
Elk molekuul zit zo in elkaar als het periodiek systeem aangeeft en staat op die plaats
omdat dat de hoeveelheid protonen in de kern bepaalt.
19
5
Elke nieuwe verbinding gedraagt zich anders omdat de natuurwetten dat zo zeggen.
Al die verbindingen zijn uit hetzelfde opgebouwd maar verschillende combinaties
hebben andere regels. Er worden doordat codes in de natuur elkaar aanvullen nieuwe
codes gevormd waar soms zelfs nieuwe deeltjes en nieuwe plekken in het periodiek
systeem uit voort komen.
De ene code staat op een bepaalde manier in relatie tot een andere code en levert weer
een nieuwe code op.
Energie heeft ook de code van de natuur meegekregen waaraan hij zich hoort te houden.
Het functioneert als een robot die doet wat hij doet omdat hij dat heeft meegekregen, die
zijn opdrachten uitvoert zonder er bij na te denken. Maar er wordt nu dus alternatieve
energie aan de energie van het leven toegevoegd en ook die energie benvloed ons.
De energie staat met ons in contact en laat ons op een bepaalde manier voelen en
benvloedt ons. Dit is dan ook schadelijk voor je gemoedsrust omdat er nieuwe
informatie aan jou wordt toegevoegd die niet waar is voor de natuur waar wij in leven, de
reactie die de formule van het leven is. De energie is net zo waar als alles waar is alleen
nog niet bedoeld te ontstaan of wel helemaal niet bedoeld te ontstaan.
Als het voor het leven waar wij in leven goed was dat die energie voor kwam dan was
het ontstaan van die energie onderdeel geweest van de reactie van het leven.
Er ontstaan bij ons als wij in contact komen met de nieuwe energie verschillende
gemoedstoestanden die niet van nature bedoelt zijn. Die nieuwe energie is voor ons niet
of moeilijk te interpreteren en er ontstaan op dat moment kleine mutaties in ons lichaam.
Er verandert iets in de samenstelling van onze energie.
Doordat een bepaalde straling een combinatie vernietigd wordt in onze genetische code
wordt bv. van de rest van de overgebleven code een nieuwe kloppende code gemaakt die
iets ander betekent. Mutaties kunnen op verschillende manieren ontstaan.
De meeste mutaties zijn niet eens waarneembaar omdat ze te klein zijn maar bij
blootstelling aan bv. radioactieve straling kunnen snel mutaties ontstaan en kan de dood
volgen. DNA codes worden als onze cellen vernietigd worden ook vernietigd en zo loopt
er een reactie van een leven naar een abrupt eind.
Nieuwe energien die wij in het dagelijks leven gebruiken gedragen zich anders dan de
energie in onze cellen. De energie samenstelling in onze cellen verandert door deze
energien ook. Energien kunnen er voor zorgen dat er mutaties optreden en dat zelfs in
onze centrale code van het leven direct mutaties optreden omdat energie onze stromen
energien en cellen beinvloeden die dusdanig veranderen dat zelfs onze genetische code
verandert en een of meerdere samenstellingen uit het viertallige systeem verwijderd
moeten worden en door samenvoeging van het geheel er een nieuwe waarheid ontstaat of
dat samenstellingen veranderen ipv dat ze vernietigd worden.
Deze mutatie van onze cellen brengt ook een mutatie in onze genetische code teweeg.
19
6
De cellen die beter onder de nieuwe energie gedijen zijn sterker in de genetische code
waardoor er nieuwe informatie in de code ontstaat die wordt doorgegeven aan het
nageslacht. Dit is evolutie.
Wij passen ons continu aan aan onze omgeving, wij passen ons dus ook aan de nieuwe
straling aan. Het algoritme van het leven doorloopt de met de snelheid van het leven het
leven en de potentieel oneindig maar eindig aantal vertakkingen in het algoritme komen
met elkaar in contact en beinvloeden zo het ritme van het leven. De algoritme van onze
levens lopen in het grote algoritme en beinvloeden het verloop van het grote algoritme
van het leven.
Als we veel meer stralingen en bindingen die niet van origine bestaan aan de stralingen
en bindingen toevoegen die wel onderdeel van de reactie zijn toevoegen, kan de reactie
anders gaan lopen. Wij veranderen de reactie en kunnen dit nooit in de hand houden.
Er ontstaat langzaam veel meer energie die niet klopt en er beginnen langzaam mutaties
te ontstaan in ons en in het leven. Er ontstaat iets nieuws in het leven.
Wij zijn bezig de realiteit te veranderen, in hele kleine mate maar wel een heel klein
beetje bij beetje. En langzaam steeds meer.
Ook creeren wij veel ziekten in het leven en manipuleren het daar ook mee.
Andere ziektes zijn zelfs gecreerd om als wapen te dienen, chemische wapens creeeren
ook ziekte. En de stoffen die wij in de natuur vrij laten creeeren weer heel veel ziektes
bij andere dieren. Door onze stralingen komen er zelfs veel mutaties en zal op sommige
plekken het water echt niet meer leefbaar zijn door de kernproeven in het verleden die
ook mutaties en ziektes veroorzaken.
Zonder de mens was de ontwikkeling van alle andere natuur doorgezet en waren we
verder in de ontwikkeling van de wereld geweest als op dit moment het geval is.
Als we zo doorgaan met leven als we nu doen zal het leven zichzelf corrigeren en de
delen die niet goed functioneren verwijderen.
De evolutie van de wereld betekent dan het einde van de mens als de mens op de manier
blijft voorleven als het de afgelopen honderd jaar heeft gedaan. Als we op deze voet
verder blijven leven zullen overstromingen, aardbevingen, ziekten en
klimaatveranderingen de mens uitroeien zodat de aarde een nieuwe kans krijgt op een
beter leven. Maar wij kunnen hem ook een beter leven geven.
Wij kunnen het leven ook in goede banen leiden zodat wij en de natuur samen kunnen
ontwikkelen en naast en langs elkaar heen kunnen bestaan.
We hoeven niet terug in de natuur te gaan leven maar moeten wel ruimte vrij maken voor
het leven van de natuur zodat al het leven kan leven in de vrijheid die het verdient.
Wij zijn dus een nieuwe natuur aan het maken, zei ik, en in die natuur moeten we goed
voor elkaar zijn want alle energie staat met elkaar in verbinding ging ik verder om te
laten zien dat ik alles begrepen had. We moeten voor elkaar zorgen want dan komt de
19
7
energie tot een beter staat bij iemand anders aan. Als we alle energie positief, de energie
waar mensen zich lekker bij voelen, versturen zouden; kwam er nooit negatieve energie.
Wij creeeren energie die onze energie en de totale energie weer beinvloed die de loop
van het leven beinvloed. Alle energie staat constant in verbinding dus we staan met alles
en iedereen in contact. Zoals wij in contact staan en wij elkaar lekker laten voelen en jij
me extra lekker laat voelen, eigenlijk wilde ik dat niet zeggen en blozend, met een rood
hoofd ga ik verder en doe alsof ik het vorige niet gezegd heb. Het leven is in feite 1, het
is een logisch geheel dat uit verschillende algoritme bestaat, waarin wij dingen kunnen
veranderen. Wij hebben allemaal nog een eigen identiteit maar we staan op kleine schaal
in contact, we wisselen energie uit en kunnen die constant verhogen. Als we energie
gaan uitwisselen die niet in het leven thuishoort dan ontstaan er mutaties in het leven en
verandert de chemische reactie van het leven. Wij beinvloeden de algoritme van het
leven en kunnen dus maar beter zorgen dat hij de goede kant op gaat.
Ja zo is het, zei Christie. Je leert snel zei ze. Ik heb je nog meer te vertellen maar je moet
dit eerst even laten bezinken zodat je het beter kunt beseffen.
Zullen we nog een koffie gaan drinken vraag ik.
Ja lekker zei ze, kan ik je nog even beter bestuderen, waarna ze me een knipoog geeft.
Morgen is het ook alweer vrijdag, ik zie dat je jouw energieniveau al goed op pijl hebt.
Je bent dan wel klaar voor het feest. Als je morgen meer beseft zal ik je meer vertellen.
Veel meer zou er toch niet zijn denk ik, maar ik heb wel nog enkele vragen maar durf ze
niet te stellen. Ik had veel nieuwe informatie en het was misschien beter er een nachtje
over te slapen. Dan zouden veel vragen waarschijnlijk al wegvallen en houd ik de beste
over.
We komen een kamer binnen die is ingericht als de zolderkamer van een late tiener.
Er staan bankstellen verspreid en tussen de bankstellen in worden koelkasten als
bijzettafels gebruikt.
Daarnaast staat een soort minibar met verschillende soorten sterke drank. Een dartbord
hangt op de muur en twee grote boxen hangen in de hoek van de kamer. De hele kamer is
behangen met posters.
Het is een gezellige knusse kamer waar volgens mij al veel avonden zijn doorgezakt.
Christie zet een lekker muziekje op waarna ze in van de banken neerploft.
Ik schudt ons allebei een kop koffie in, melk en suiker wil ze erin. Ze kijkt heel
vriendelijk en bedankt me. Graag gedaan zeg ik, met een brede glimlach op mijn gezicht.
Ze ziet er mooi uit als ze daar zit.
De andere zitten naast me, ze houden zich de hele tijd stil, net zoals ze al die tijd hadden
gedaan. Ik had niet eens gemerkt dat ze weer binnen waren gekomen, ze waren toch wel
weggeweest? Ik had helemaal niks meegekregen meer van wat er om me heen gebeurde,
ik was helemaal opgegaan in alles, net zoals ik opging in het meisje.
19
8
Christie pakt een plukje shag en begint een sigaretje te draaien. Als ze hem dichtdraait
likt ze soepel het vloeitje af. Ik voel me opgelaten op het moment dat ze het vloeitje
begint te likken. Ik zie Daan al naar mij kijken, ik voel twee mooie exotische lippen de
mijnen raken maar ik durf er eigenlijk nog niet aan te denken.
Wat een mooie lippen kan ik het toch niet nalaten te denken en geef haar toch stiekem
een kusje. Rustig blaast ze de lucht door haar mond en neus uit en er ontstaat een mooie
grote damp boven haar hoofd die verschillende mooie vormen aanneemt.
Ik bewonder Christie nog even en zie nu pas hoe mooi ze eigenlijk wel niet is.
Ze heeft echt geen make-up nodig. Puur natuur en pure schoonheid.
Ik durf haar niet te lang aan te staren.
We hebben met zijn allen nog een paar potjes poker en daarna toep gespeeld.
De hele tijd probeer ik oogcontact met Christie te krijgen en zie dat zij dat ook probeert
maar telkens als we elkaar aankijken kijken we verlegen weg.
Het was een gezellige avond en ik heb nu echt goede vrienden bedenk ik me.
Vanaf nu zal het zeker goed komen met mijn leven.
Het pokeren ging er relax aan toe, we spelen dan ook niet voor geld. We spelen voor de
lol een toernooitje. We hadden fiches verzameld in de vorm van bierdopjes. We kregen
allen honderd bierdopjes, en op is op. Als we klaar zijn wil ik gaan slapen, ik ben kapot
maar ik weet eigenlijk niet waar ik nu moet gaan slapen.
Ik ben nog niet thuis geweest en ik heb er nog niet eens bij stil gestaan.
Ik was zo opgegaan in deze mensen en het leven van deze mensen dat ik alles met
verbazing aan heb zitten kijken. Ik ben doodmoe en verheug me al op morgen als ik de
rest te weten zou komen.
Ik vraag of ik me ergens neer kan pleuren om in mijn roes te verzinken die mijn
gedachten op een rij kan zetten.
Loop maar even mee, zei Christie en ze wijst me een slaapkamer waar nog twee mensen
liggen te pitten. Je kunt een matras pakken en daar staat een kast met wat lakens, en een
kussen. Ze wijst naar de hoek waar een grote eiken houten kast staat waar ik al naartoe
begin te lopen. Je kunt gaan liggen waar je wil, zei Christie.
Eigenlijk wil ik dat christie naast me komt liggen.
In een staat van opwelling pak haar hand zachtjes vast en geef er een kusje, kon ik maar
met jouw schoonheid naast me wakker worden dan zou elke dag goed beginnen, zei ik.
Christie keek me blozend aan en zei, misschien kun je van me dromen dan lig ik
vannacht al naast je. Dromen over jouw zullen vannacht zeker tot me komen maar als ik
je niet naast me zie morgenvroeg dan is mijn hart gebroken.
Ze giechelt en geeft me een kusje op de wang.
Ik pak haar hand weer vast en als ik mijn armen om haar heen sla houd ik haar even in
mijn armen. Toen ik jou zag voelde ik iets, jouw energie raakte de mijne en heeft hem
19
9
opgelift. Vanaf het moment dat ik jou zag is er een tinteling in mijn buik ontstaan omdat
jouw energie mij helemaal laat trillen. Ik voel dat jij dat gevoel ook voelt.
Ik zie het aan je als je naar me lacht, als je even verlegen ineen krimpt als ik iets liefs
tegen je zeg en als ik diep in je ogen kijk voel ik de energie als bliksemflitsen uit je ogen
flitsen en mijn hersens op hol doen slaan. Jij voelt het toch ook, zeg ik verlegen bang
voor de reactie die ik ga krijgen. Je kijkt me zo lief aan alsof je wil zeggen houd op ik
barst in tranen uit omdat ik te verliefd op je word maar ik weet niet of mijn gevoelt voelt
wat jij voelt of dat mijn gevoel mijn eigen gevoelens voelt.
Nee, het is zo, zei Christie, ik voel het ook maar ik ken je nog maar net.
Ja dat weet ik zei ik, maar dat maakt niks uit want de tijd die wij verloren hebben toen
we niet bij elkaar waren doet mij voelen alsof ik hiervoor nooit geleefd heb.
We staan lange tijd arm in arm in de deuropening en onze gezichten verwarmen elkaar
voortdurend als ze dicht tegen elkaar aan komen. Christie houd me even stevig vast en
zegt, ik ga je dadelijk echt heel erg leuk vinden, ik weet dat je geen spelletje met me
speelt. Dat zouden mensen zoals wij nooit doen maar ik ben toch bang gekwetst te
worden als mijn liefde misschien versterkt en de jouwe afsterft.
Dat zal nooit gebeuren, zei ik.
Ik heb nooit geweten wie ik ben en wat mijn doel is. Nu ik jou ken, weet ik zeker dat
mijn doel bij jou ligt. Ik zeg dat ik nooit geleefd heb voordat ik jou heb leren kennen
maar als ik je nu niet meer bij me zou hebben zou ik zeker sterven. Jij blijft altijd in mijn
hart, ik zou jou nooit laten gaan. Dan zou ik het domste wezen op aarde zijn als ik de
grootste schoonheid van de natuur laat gaan.
Je bent zo lief zei Christie. Ze pakt me even nog steviger vast en zegt, wij zijn er
inderdaad voor elkaar. Begin maar met dromen, vannacht kom ik je tegen. We horen bij
elkaar en komen steeds dichter bij elkaar, als ik niet zon weerstand had geboden was
onze liefde al in volle bloei, ik voelde ook dat we het niet konden laten naar elkaar te
kijken. Ik voel het ook. Het liefst zou ik je nu vastpakken en nooit meer laten gaan, maar
ik ken je pas vandaag en de toekomst begint morgen al zei ze, onze toekomst ook en ze
geeft me een zacht kusje op mijn lippen waarna ze de kamer uitgaat.
Ik pak een kussen en een laken en afvragend wat ik allemaal gezegd had maar blij dat ik
het gezegd had val ik uitgepijgerd met mijn hart vol liefde in slaap.
20
0
Ik loop door de nacht van mijn gedachten, de gedachten aan mijn liefde laten mij zweven
Geen gedachte heb ik meer in machte, jouw gedachten zijn mijn leven
Jij bent de liefde die mijn nacht vannacht rood kleurt
Rood is de kleur van de liefde en de kleur van de dood
Jij bent degene die mijn leven inkleurt en het leven zonder jouw leven wordt mijn dood
Zonder jou is de dag pikzwart als de nacht
Zonder jouw liefde in mij voel ik geen liefde in mij
Deel je leven met mij anders is er geen leven meer voor mij
Ik wil je met liefde strelen vannacht zodat de liefde in onze toekomst wacht.
Nu, stroomt de liefde door onze harten naar de toekomst die onze gedachten vult met
liefde, we hebben dromen in onze machten en ik voel de kracht van onze liefde
Mijn liefde voor onze liefde toont mijn liefde voor jou mijn liefde die jouw liefde voor
onze liefde vervult met liefde en ons laat leven in een wereld van liefde.
Die liefde heeft mijn energie doen gloeien
Ik ben warm van binnen en kan alleen aan ons denken
Jij bent mijn liefde, het leven kan me geen beter leven dan een leven met jou schenken
Kan onze energie vanaf nu niet samen groeien
Dan kunnen wij oneindig samen in een wereld van liefde in een liefdesbootje bootje in
het meer van liefde roeien
20
1
20
2
20
3
20
4
20
5
verhogen en die naar een hoger plateau tillen. Zo kunnen al onze electronen een hoger
vibratieniveau krijgen. Als me met zijn allen alle energie delen kunnen we deze naar een
hoger niveau tillen. Een electron begint te trillen en door zijn trilling beginnen andere
electronen mee te trillen en als de trilling aanblijft kunnen de electronen zichzelf naar
een hoger energie niveau tillen. Ze kunnen door warmte opname en trillingcontact deze
reactie door het aanhouden van de trilling die de volgende trilling weer veroorzaakt
doortrillen tot alles in hogere energieniveaus trilt.
Wij kunnen door alleen al goed voor elkaar te zijn elkaar continu beter laten voelen om
samen op hoger vibratieniveau gelukkiger verder te leven.
We kunnen allemaal onze electronen laten vibreren zoals ze nog nooit vibreerden en
kunnen met dat hogere vibratieniveau weer nieuwe mogelijkheden opwekken.
Wij krijgen nieuwe gedachten en nieuwe ideeen doordat wij onze hersens op een hoger
niveau laten trillen. Zo vergaren wij nieuwe kennis en leren deze te gebruiken om het
leven te begrijpen en elkaar gelukkiger te maken.
Door hogere stroomstootjes die vaker met elkaar in contact komen gaat alles langzaam
op een hoger niveau trillen en als wij alleen maar goede energie doorgeven zal
uiteindelijk iedereen op een hoger niveau trillen en zullen alle mensen nieuwe ideeen en
nieuwe kennis krijgen en zullen we beter het leven kunnen begrijpen.
Zo trillen we allemaal naar elkaar toe en doordat al deze trillingen veel meer nieuwe
mogelijkheden opwekken kunnen er weer nieuwe energien in de natuur ontstaan.
Wij beinvloeden het leven zo op een goede manier.
Doordat alles elkaar continu aanvult komt de reactie in een versnelling en manipuleren
wij het algoritme op de beste manier die er maar mogelijk is.
Wij zijn het ritme van de liefde en geven die alleen maar aan elkaar door zodat de
energie allemaal en overal op een hoger niveau begint te vibreren.
Onze energievelden worden verwarmd en onze warmte energie beinvloed ons
energieveld weer die de elektromagnetische wisselwerkingen versneld en de energie
uitwisseling vergroot waardoor de energie op hogere niveaus gaat trillen.
We kijken elkaar aan en zijn immens gelukkig. Ik ben ook immens gelukkig zeg ik, met
jou en met je kennis, ik begrijp het, denk ik.
Deeltjes botsen en energie worden uitgewisseld waardoor electronen wisselen en sneller
trillen en meer energie gaan bevatten waardoor ze op hogere niveaus gaan trillen.
Ze trillen in dezelfde banen in een ander energie en trillingsniveau met grotere snelheid
om de kernen van de atomen die het mogelijk maakt dat er meer contacten tussen
deeltjes zijn en er meer energien worden uitgewisseld.
De reactie wordt versneld doordat meer contacten en meer trillingen meer mogelijkheden
blootleggen waardoor er meer energien worden uitgewisseld en er meer reacties
plaatsvinden waardoor de reactie van het leven wordt versneld.
20
6
Wij kunnen ervoor zorgen dat alle mensen zo gelukkiger door het leven kunnen gaan
door warme goede energie te sturen. Meer warmte en meer energie uitwisselingen die
onze warmte en energien weer versterken doen ons in een voortdurende kettingreactie
naar hogere energieniveaus trillen. Ik denk aan de energie maar voel vooral de energie
van Christie en als ik naar haar kijk denk ik ook alleen maar aan haar.
De theorien verdwijnen op de achtergrond bij het zien van Christie.
Mijn reactie wordt door jouw reactie door de hogere reactie geleidt naar een nog hogere
reactie, zeg ik soepel als ik me weer probeer te bedenken wat ze allemaal vertelde.
Dan kijk ik weer naar Christie. Ze ligt naast me en kijkt me aan.
We kunnen onze ogen niet van elkaar afhouden.
Nu is het stil maar de kennis bezinkt niet en ik kan alleen maar aan christie denken.
We voelen onze beginnende verliefdheid stromen en die wordt de hele tijd versterk
omdat hij bevestigd wordt. We voelen tintelingen in onze buik ontstaan en Christie komt
langzaam met haar hoofd naar de mijne toe.
Ik kijk even in haar ogen en naar haar lippen die langzaam op de mijne afkomen.
Mooie sexy ronde lippen voel ik de mijne raken. Als haar lippen mijn lippen helemaal
verwarmen voel ik dat haar tong mijn lippen voor de eerste keer raakt.
Met haar tong draait Christie rustig een rondje langs mijn lippen en verdoofd zit ik op het
bed te genieten. Ze glipt ze mijn mond naar binnen. Ze laat haar tong een keer langs de
mijnen glijden en trekt hem dan weer terug uit mijn mond waarna ze haar mond sluit en
haar lippen de mijnen weer raken.
Ze geeft me een teder kusje en zoent me dan even met haar lippen dicht vol op mijn
lippen waarbij we een klein beetje lucht onze mond binnenzuigen.
Dan geeft ze me weer een kusje op de mond en als vanzelf glijd haar tong weer mijn
mond naar binnen. Haar tong glijdt langzaam mijn mond naar binnen en ze draaien
sierlijk rondjes om elkaar heen als hete vlammen om de zon.
Onze tongen draaien vochtige cirkeltjes en tongen wissel onze lichaamssappen uit.
Als we zo nog lange tijd zoenend op het bed blijven liggen bedenk ik me dat het leven
toch echt goed is. Dat mijn leven binnen een paar dagen zo had kunnen veranderen.
Christie en ik liggen naast elkaar in elkaars armen en kijken elkaar verliefd in de ogen.
We strelen elkaar rustig over elkaars lichaam. Ik streel haar overal, behalve sommige
delen, die zijn voor later. Voor een beter moment.
We liggen naast elkaar en genieten van onze nieuwe gevoelens voor elkaar die de hele
tijd blijven groeien.We zeggen niets maar dat is niet nodig. Soms wordt de stilte een
klein beetje verstoord als Christie lijkt te spinnen.
Ze ligt met haar hoofd in mijn nek tegen mij aan en maakt een lief zacht neurind geluid.
Samen vallen we nog bijna in slaap en als ik mijn ogen probeer open te houden omdat ik
anders niet meer van Christie kan genieten. Toch dut ik bijna weg maar Christie houdt
20
7
me wakker.
Je wilt toch meer weten dan moet je niet gaan slapen, zei ze.
Ik lach naar haar en zei dat ik dat ook niet van plan was omdat ik dan niet meer van haar
schoonheid zou kunnen genieten. Je flirt teveel zij ze en keek me blozend aan.
Moet ik het dan niet zeggen, vraag ik haar en Christie zei, nee dat bedoel ik niet.
Ik word er gewoon verlegen van, maar ik vind het wel leuk om te horen.
Nou dan schoonheid, zei ik, nu je me de hele tijd met je liefde betovert heb mag je me nu
met je kennis betoveren.
Jij mag er ook wel wezen, zei christie en voegde eraan toe dat ze er daar niet zo goed in
was. Lieve woordjes zeggen. Maar je bent wel heel lief, echt super lief, zei ze en ze drukt
me stevig tegen haar aan.
Als ze me loslaat begint Christie weer te vertellen. Al hetgeen in het leven bevat energie
en bevat de informatie over wat het is. Deze energie wordt verhoogd en er ontstaan
nieuwe dingen en de informatie binnen de energie die doorgegeven wordt verhoogd ook.
Zolang wij de energie blijven verhogen zal de informatie, de mogelijkheden kunnen
groeien. Alles staat vast zoals het nu is maar alles kan veranderen en groeien.
Alle informatie van alles zit in de energie verborgen en wij kunnen uit deze informatie,
uit deze mogelijkheden, nieuwe informatie verkrijgen, nieuwe mogelijkheden verkrijgen.
De potentie van de mogelijkheden was altijd al aanwezig alleen zijn nu pas de verbanden
gelegd of zijn verschillende reacties met elkaar gaan reageren. De potentie is oneindig
De mensen, de natuur, alles leeft in cycli en in de cyclus zijn de mogelijkheden oneindig
die in de oneindigheid de mogelijkheid hebben dat de cyclis naar een hogere cyclus
draait.
Alles draait rond, de planeten, het leven, vader, moeder, zoon en zo hoort het ook, na de
een komt de andere, en weer een andere, en de bedoeling is om in je eigen leven zoveel
mogelijk intelligentie te verkrijgen en zoveel mogelijk genot en geluk te ervaren.
Zo kunnen we ons energie niveau verhogen. We leven allemaal in cirkeltje maar zo moet
het, zo hoort het. De volgende cycli overtreft de vorige en die wordt weer overtroffen
door de volgende. Het leven is als een trechter met een heel klein puntje die naar boven
breder wordt en een kegelvorm krijgt. Waar 2pieR de omtrek van de cirkel is en je Pi
kunt benaderen om de omtrek te benaderen en altijd rondjes blijft draaien.
Met 2PiR kunnen we nu de raaklijn van pi benaderen en de schamplijn van de cirkel
berekenen en zo de omtrek van de cirkel benaderen, maar het verschil is voor ons niet
meer waar te nemen. Het getal voor Pi dat we nu hebben bepaalt dus net niet de omtrek
van de cirkel, maar raakt de cirkel net aan, hij schampt hem.
Hij is net iets groter of iets kleiner, het net iets grotere rondje dat blijft draaien en als hij
oneindig in rondjes naar zichzelf toedraait hij een vierde dimensie vormt.
Hij is het net iets grotere rondje dan het vorige rondje wordt die blijft ronddraaien.
20
8
20
9
rondjes. De natuur is geen perfecte cirkel anders zouden we niet verder komen dan
draaiden we altijd in dezelfde rondjes rond.
Wij draaien in cirkeltjes rond en als je wat over de afstand van de cirkel willen weten
moet je de omtrek van de cyclus weten of moet je Pi weten. Pi is het getal waar je de
diameter mee moet vermenigvuldigen om de omtrek te krijgen, de afstand van de cyclus.
Dat is precies dat getal Pi omdat een rondje anders niet rond wordt.
We zijn aan de wetten van de dimensies gebonden en om binnen de wetten van een
tweede dimensie een rondje te krijgen moet de omtrek gelijk zijn aan 2PiR, zoals de
zijden van een vierkant even lang moeten zijn want anders heb je geen vierkant moet
altijd eenzelfde getal de verhouding tussen de omtrek en de diameter bepalen.
Elke twee en drie dimensioneel figuur heeft zijn regels.
L*B is de omtrek van een vierkant, L*B*H is de inhoud van een kubus zo is 2PiR (de
diameter maal een getal) en PiRkwadraat (de straal van de cirkel in het kwadraat *pi)
gelijk aan de omtrek van een cirkel en de inhoud van een bol.
Als Pi oneindig was is een cirkel een lijn en een-dimensionaal want dan zou hij altijd
doorlopen en hem nooit raken en nooit een vlak vormen.
Dit zijn de wetten van de dimensies om deze figuren te verkrijgen.
Pi is ook nog eens eigenlijk net niet Pi, dus het is niet eens dat getal.
Het is het getal dat oneindig langs Pi loopt, dat getal is sowieso oneindig omdat dit een
schamplijn is. Je kunt de schamplijnen van de omtrek in een grafiek tekenen en dan krijg je
twee figuren die rond lijken maar niet rond zijn, deze zijn allebei nog een eendimensionale
lijn. Dit is het oneindigheidsteken, de cirkelversie die oneindig doorloopt.
Het is het getal dat altijd maar dichter en dichter bij Pi komt maar nooit Pi wordt.
Ook niet als je het in een vergelijking neerzet want je doet nog steeds hetzelfde, de
schamplijn van Pi berekenen. Ook niet bij de formule van Leibniz, Euler, Machin, Vieta,
de Taylloreeks, of de vergelijking Pi/6 = arcsin (1/2) want dit zijn allemaal berekeningen
van benaderingen. Het zijn reeksen naar de kleinste driehoeken die de veelhoek
berekenen die de cirkel naderen.
Het zijn allemaal vergelijkingen van een benadering van het getal Pi maar geen
vergelijkingen van het getal Pi. Maar er zijn twijfels of Pi wel oneindig is.
Als Pi namelijk oneindig zou zijn, dan zou de omtrek ook altijd een oneindig getal zijn.
2*Pi*r is de omtrek en als ik een oneindig getal met een ander getal vermenigvuldig dan
komt er altijd een nieuw oneindig getal uit. De natuur kan echter elke vorm die mogelijk
is binnen de wetten van de natuur vormen. Elke getal kan een omtrek zijn van een cirkel,
elk getal kan een straal van de cirkel zijn. De straal en de omtrek kunnen elk getal
aannemen die in verhouding Pi met elkaar staan. In de vergelijking: omtrek = 2Pi*R is
de omtrek altijd oneindig als er minsten een van de twee oneindig zijn. Want als Pi
oneindig zou zijn zou de omtrek ook altijd oneindig zijn. De straal kan dan nog altijd nog
21
0
21
1
zijvlak van de vierde dimensie. Als een cirkel om zijn middenlijn heen draait vormt hij
een cirkel die als die om zijn middenlijn draait een vierdimensionaal figuur vormt.
Wij zijn de cirkel binnen een potentieel grotere cirkel.
Wij zijn de reactie binnen een potentieel grotere reactie.
Wij zijn de oorsprong voor het ontstaan van een hogere reactie.
Uit onze reactie beginnen meerdere reacties te bestaan die langzaam weer samen een
hogere reactie beginnen te vormen die explodeert tot een hogere reactie.
Wij zijn dan niet onderdeel zijn van een hogere reactie maar wij zijn de voedingsbodem
voor een hogere reactie. Vanuit de grote reactie beginnen langzaam nevenreactie te
ontstaan die doorgroeien en zich uiteindelijk allemaal weer bij de oorspronkelijke reactie
voegen waardoor deze tot een hoger niveau worden getild.
De reactie verhoogt zichzelf en de reacties binnen de reactie verhogen elkaar waardoor
reactiess sneller gaan draaien en cirkels van leven groter worden. Reacties in het leven
laten het leven draaien die wij naar hogere banen kunnen laten draaien. De reacties
komen zichzelf tegen en door energieverhogingen gaan deze sneller trillen waardoor wij
om onze massa naar een vierdimensionaal figuur heen draaien.
Door de energie te laten toenemen zouden we naar een hogere dimensie kunnen
evalueren.
De potentie is daar weer oneindig omdat je immers uit elke dimensie weer een nieuwe
kunt maken. En zolang de reactie blijft voorbestaan ontstaan er nieuwe reactie die weer
samen een hogere reactie kunnen vormen.
Uit elke dimensie kan een nieuwe dimensie ontstaan.
Pi bepaalt een versnelling hierin en als de straal en de omtrek groter worden en de
versnelling van Pi een groter rondje begint te vormen.
De getallen kunnen oneindig doorlopen en de dimensies kunnen oneindig in elkaar over
gaan maar binnen die dimensie zijn de afstanden van die dimensie en de lagere
dimensies altijd exact.
We berekenen namelijk de schamplijn van Pi en kunnen zo Pi alleen benaderen waardoor
hij oneindig lijkt.
In een cirkel zit een helling. Het is geen rechte lijn die aan beide kanten dezelfde
afmeting heeft maar er is een bolling. Hij is alleen dikker aan de buiten als aan de
binnenkant omdat ik een derde dimensie toevoeg. Als ik alleen een tweede dimensie had
dan zou dat niet zo zijn, dan was dat hellingsverschil er niet. Dan zou een rondje perfect
rond zijn.
Maar je kunt dit nooit zien en nooit tekenen en ook moeilijk beseffen.
De cirkel is eigenlijk gewoon een plat vlak.
Je hebt als je een rondje tekent eigenlijk niet de binnenkant van het rondje.
In de tweede dimensie is die lijn er niet en is er alleen de buitenkant van de cirkel.
21
2
De cirkel in een tweede dimensie bestaat voor mij niet want die heeft geen dikte.
Het verschil in bolling van de buitenste kant van een lijn en de binnenkant van een lijn in
een rondje is er niet als die lijn geen dikte heeft. Die bestaat niet, die denk ik erbij want
anders kan ik hem niet voorstellen. Je kunt dan nooit een perfecte cirkel tekenen, het is
een tweedimensionale cirkel in een derde dimensie, er vind altijd overlap plaats bij de
uiteinde.
Als ik een rondje teken en de lijn doortrek dan raakt het midden van de lijn het midden
van de andere lijn. De binnenkant van de twee lijnen hebben elkaar echter al geraakt
maar de buitenkant van de lijn nog helemaal niet.
In een tweededimensie zal dit niet gebeuren. Die lijn bestaat niet, die lijn is perfect en
heeft geen enkel dikte verschil, de derde dimensie is er niet.
Als de lijn geen dikte zou hebben zou je wel een perfecte cirkel kunnen hebben.
Als je dus de derde dimensie weg zou halen zou die wel perfect rond kunnen zijn.
De binnenste en buitenste kant van de cirkel die jij tekent verschillen, maar in het echt is
er alleen de buitenkant. In een plat vlak is er geen dikte verschil en vindt er geen overlap
plaats met een eendimensionale lijn die een tweede dimensie vormt.
De lijn heeft geen dikte en zou dan precies de andere lijn raken en nooit overlappen
Er is dus iets met een x en een y cordinaat en geen z cordinaat.
Bij een driedimensionale bolling zit dit bollingsverschil ergens anders.
Ergens houdt een voorwerp in de derde dimensie op te bestaan en heeft dus ook een
exacte inhoud. Iets driedimensionaals heeft altijd massa.
Stel je voor dat je in de bol zit. Aan alle kanten loop je tegen de wanden aan maar de
dikte van de wand maakt niet uit. Jij zit in die bol en als jij je handen tegen de wand
aanhoudt voel jij alleen de binnenkant. Jij Staat tegen de muur en spreidt je vingers en als
het harde beton jou verteld dat jij niet meer verder kunt dan zal voor jou nooit iets anders
dan de binnenkant van dat rondje bestaan.
De bolling zit voor jou alleen aan de binnenkant. Er is een binnenwand en geen
buitenwand. Als je een massief voorwerp in de derde dimensie vastpakt wil je de omtrek
van het tweedimensionale weten. Je kunt de omtrek van een massief voorwerp wel weten
maar dit doe je door al de tweedimensionale lijnen in het voorwerp die samen de derde
dimensie vormen vast te pakken.
Dus is er geen verschil in kromming van de buitenste en binnenste lijn maar is er alleen
de binnenste of de buitenste. Als je een bol vast hebt is het hetzelfde als dat je erin zit.
Er bestaat als jij iets vast pakt voor jou alleen de buitenkant. De binnenkant is massief en
je kunt alleen de buitenste rand raken, dus dan zit de bolling voor jou aan de buitenkant.
Het massieve gedeelte bepaalt de driedimensionale inhoud waarmee je de
tweedimensionale omtrek kan berekenen die de eendimensionale lijnen vormen.
Je meet de omtrek van een bol maar pakt dan altijd het allerbuitenste gedeelte van een
21
3
lijn van de bol. Maar die lijn heeft dan ook weer geen dikte, je zit binnen die bol en de
buitenkant is er voor jou niet.
Je hebt het voorwerp vast en je kunt het niet van binnen ook nog eens vastpakken.
De derde dimensie is eindig en wat van binnen zit kan niet naar buiten van buiten kan
niks naar binnen zonder de twee dimensie te negeren mits de krachten te groot zijn en
dus de derde en de tweede dimensie allebei zouden breken.
De tweede dimensie zit binnen die derde zodat je een voorwerp nooit tegelijk van binnen
en van buiten kan vastpakken want anders zou je er altijd doorheen kunnen en daarom is
de tweede dimensie binnen elk driedimensionaal voorwerp ook eindig.
Maar als ik de bol meet trek ik het koord ook weer om de bol heen en meet ik de
buitenste schamplijn van de bol.
Er is geen buiten de bol er is alleen binnen de bol voor de bol.
Die lijn heeft ook geen dikte en als de lijn geen dikte heeft in een cirkel raakt die haar
precies en vormt hij een perfecte cirkel. De derde dimensie die wij erbij denken is er niet
en daarom kan een cirkel ook nooit rond worden op die manier.
De buitenkant van een cirkel kan echter wel rond worden en de binnenkant ook rond
maar de binnenkant en de buitenkant van die cirkel hebben beide andere afmetingen, die
zijn samen dus nooit perfect rond, alleen apart.
2* de straal = 1 * de diameter.
De omtrek = 2*Pi*r
Pi = het getal waarmee je de diameter moet vermenigvuldigen om de omtrek te krijgen.
Wij bepalen de omtrek van de cirkel door de omtrek te bepalen van de veelhoek die het
dichtst bij de cirkel ligt. De veelhoeken kunnen om de binnen kant en buitenkant van de
cirkel geplaatst worden en van elkaar afgetrokken waardoor een vorm ontstaat die nog
dichter bij de vorm van een cirkel ligt. Dit is de schamplijn van een cirkel. Hij is bijna
een cirkel maar net niet. Als de schamplijnen beide kanten naderen is de schamplijn van
de buitenste veelhoek echter nauwkeuriger. De omtrek die je berekend is dus altijd net
iets groter dan de echte omtrek. Wij hebben dus de omtrek van de cirkel benaderd en
daar het getal Pi uit afgeleid.
Als je dat met een vierkant doet ipv een veelhoek doet krijg je een figuur dat door het
rondje heen loopt. De omtrek van de cirkel = het gemiddelde van de omtrek van het
buitenste vierkant en het binnenste vierkant. De omtrek van het binnenste vierkant =
l*b,De omtrek van het buitenste vierkant = l*b De omtrek van de Cirkel = (l*b(buitenste
vierkant)+l*b(binnenste vierkant))/2. Omtrek cirkel = 2*PiR dan is Pi = omtrek/2R, Pi =
(l*b(buitenste vierkant) + l*b(binnenste vierkant))/4R. En hoe dichter de veelhoek bij de
cirkel komt hoe nauwkeuriger het getal voor Pi.
Als je de binnenste schamplijn van Pi op zou stellen is dit weer een andere vergelijking als de
buitenste en weer een andere vergelijking heb je als je de twee schamplijnen middelt.
21
4
Ze benaderen allemaal Pi maar komen net niet tot Pi. Pi heeft misschien wel heel veel
decimalen maar misschien minder als de benadering die we nu gevonden hebben.
Zo kan het zijn dat het getal Pi allang afgekapt had kunnen worden, hij staat misschien al vast
in de benadering die wij hebben gevonden maar voor de benadering dichterbij te laten komen
heb je altijd meer cijfers achter de komma nodig dan het getal.
Als je door blijft gaan stop je getal op een bepaalde plek met veranderen en daar kan die
geknipt worden.
Wij trekken rechte zijde die een rondje proberen te benaderen en dan bestaat het getal Pi
alleen als benadering. Pi is altijd een exact getal in de theorie maar in de praktijk is daar alleen
een schamplijn van te berekenen. In theorie is pi dus eindig maar in de praktijk omdat een
rondje alleen bestaat als de schamplijnen van een rondje is het een oneindig getal.
Het is altijd een van de schamplijnen van Pi. Je kunt in de tweede dimensie een cirkel
voorstellen zonder dikte. Als je jezelf die in de derde dimensie voor wil stellen dan trek je
altijd een lijn langs de tweedimensionale cirkel, een driedimensionale schamplijn, en het liefst
een die de cirkel het allermeest schampt, ons getal Pi.
Je kunt in de derde dimensie geen cirkel voorstellen zonder dikte daar trek je dus altijd een
driedimensionale schamplijn langs en zo bestaat een twee-dimensionale cirkel alleen in een
drie-dimensionaal figuur.
Het gaat eigenlijk om het oppervlak, die heeft geen binnen en buitenkant maar de
tweedimensionale vlakken in het figuur vormen het oppervlak.
Als je de twee schamplijnen middelt, de binnenste en de buitenste krijg je een nieuw oneindig
getal, dichter bij pi maar nog net geen pi.
Als je de omtrek van een cirkel gewoon met de omtrek van een vierkant berekent dan komt
hier een benadering van de omtrek uit die weer om te rekenen is naar een benadering van Pi.
Ditzelfde bij een vijf-zes- en elke andere veelhoeken.
Je kunt dan een grafiek uitzetten met op de ene as de omtrek en op de andere as het getal pi.
Dan naderen ze beide het getal pi en de omtrek en schieten ze op elkaar af maar raken ze
elkaar nooit en heeft de lijn de vergelijking R=O/2Pi. Ze komen steeds dichter en dichter bij
dit punt maar als ze steeds dichter bij elkaar komen neemt de snelheid af omdat de afstanden
van de omtrekken steeds kleiner worden.
De lijn die een vloeiende rechte lijn zou worden blijft steken en de treinen komen steeds
dichter bij elkaar maar als de snelheid afneemt en ze altijd door blijven rijden nemen ze
continu vaart af maar raken elkaar nooit omdat de afstand steeds kleiner wordt maar de
snelheid ook steeds kleiner en zo komen zo nooit tot stilstand en knallen ze nooit tegen elkaar
aan. Deze lijn heeft geen begin en geen einde maar waar ze zouden knallen als je de lijn door
zou trekken, daar ligt het punt Pi, precies in het midden van de oneindige lijn.
Als je de benadering van de buitenste veelhoeken die de omtrek van een cirkel benadert in een
grafiek met op de ene as de veelhoek en de andere as het getal Pi of de omtrek afzet dan krijg
21
5
je een kromme lijn die het getal Pi of de omtrek van de cirkel gaat naderen.
De grafieken komen beide nooit voorbij het punt van de echte omtrek van de cirkel (de een
blijft net iets kleiner en de ander net iets groter) maar als je een denkbeeldige lijn met de juiste
snelheidsverhouding door zou trekken bij beide grafieken kruisen deze elkaar wel in het punt
Pi. De verhoudingen waarin de snelheden staan van de twee lijnen zijn dezelfde verhoudingen
als de verhouding waarin de omtrek van de 2 veelhoeken met elkaar staan voor de omtrek van
de cirkel te berekenen. Dwz. Het binnenste en buitenste vierkant benaderen allebei de omtrek.
Als ik middel komt er een getal dichter bij Pi uit. Als ik ze middel dan neem ik de verhouding
1:1, dan tellen ze allebei evenveel mee. Maar dat is niet zo.
De snelheid van de grafieken vertellen ons de verhoudingen waarin de veelhoeken meetellen
voor de omtrek te bepalen. Als ik van deze grafieken een vergelijking opstel en de precieze
snelheid in de punten zou berekenen dan zou ik ook Pi kunnen berekenen.
De snelheid van punt vierhoek naar puntvijfhoek is de afstand die hij aflegt in de omtrek of de
afstand die hij aflegt op Pi. De snelheid is dus niet Pi/omtrek maar omtrek/veelhoek of
Pi/veelhoek. De verhouding van de snelheid van de grafiek van de buitenste veelhoeken die Pi
naderen en de binnenste veelhoeken die Pi naderen staan dus in dezelfde verhoudingen als de
veelhoeken met elkaar staan voor de omtrek van de cirkel.
Zo kun je dus exact de omtrek van de cirkel berekenen als je de exacte afmetingen van de
buitenste en de binnenste veelhoek weet en de exacte verhouding weet waarin ik ze moet
nemen om de afmetingen van de cirkel te bepalen die ik weet middels de snelheid.
Als je dus de snelheden weet of die verhouding waarin de snelheid staat moet je alleen nog
weten in welke verhoudingen je de afmetingen van de veelhoeken tot elkaar moet zien.
De buitenste veelhoek heeft als diameter de diameter van de cirkel en het binnenste vierkant
heeft als diagonaal de diameter van de cirkel en zo kun je elke veelhoek altijd verdelen in
rechtzijdige driehoeken waarvan je een rechte of kromme zijde weet die altijd gelijk is aan de
straal. Zo kun je dus van elke veelhoek die zich binnen of buiten de cirkel bevindt met een
cosinus of sinus de afmetingen berekenen omdat je altijd de hoeken van de even grote
driehoeken weet waarin de cirkel is opgedeeld. Een van de hoeken is namelijk 90 graden en
de binnenste hoeken opgeteld zijn 360 graden en zo weet je ook altijd de helling van de derde
hoek in de driehoeken en je weet altijd een kromme of een rechte zijde van de driehoek die
gelijk staat aan de straal.
Op die manier kun je elke veelhoek die precies in of buitenom de cirkel past in driehoeken
opdelen en de afmetingen van de driehoek bepalen om weer de afmeting van de veelhoek te
verkrijgen en zo kun je elk punt in de grafiek bij benadering berekenen.
Wil je exact de punten berekenen zul je de verhouding moeten weten tussen de straal en de
zijde. Bij de vierhoek geldt: 8* de straal van de vierhoek = de omtrek en bij een 6-hoek geldt,
6* de straal van de 6-hoek = de omtrek, de vijfhoek kun je verdelen in 12 driehoeken waarvan
de zijde in verhouding staan met de overstaande hoeken zodat je eenvoudig de omtrek kunt
21
6
berekenen. De overstaande hoeken vertellen de verhouding waarin de rechte zijde staan zodat
vanuit elke hoek en met een vaste straal een sinus kunt opstellen.
Elk punt kan meedoen en van een oneindigheid van punten in een oneindig assenstelsel
kunnen we een sinus opstellen naar de diepte van het assenstelsel, kronkelend als een
dubbelhelix, een wervelwind stormend naar beneden vanuit elk punt draaiend als een sinus
naar zijn oneindigheid, en zo kan van elke straal een oneindig sinus met zijn exacte
hoekpunten worden opgesteld diep beneden naar het punt PI.
De snelheden van de lijnen in de exact verkregen grafiek 1A zeggen ons hoe snel ze op het
punt Pi afgaan en bepalen de verhouding waarin de veelhoeken moeten worden genomen om
de cirkel te verkrijgen.
Als je de snelheid van de grafiek wilt weten teken je er een rc van.
Deze rc is in een vergelijking te zetten en wordt ook wel de differentiaalvergelijking of de
afgeleide genoemd of de grafiek van de snelheid. Elke sinus heeft een snelheid en vanuit deze
draaien ze oneindig rond naar hetzelfde punt toe. Als ik de snelheid weet waarin de
veelhoeken Pi benaderen is dit de verhouding waarin ik de verschillende punten moet nemen
om de omtrek te benaderen. Bv in de twee punten vijfhoek zijn de snelheden respectievelijk x
en y dan kan ik de binnenste veelhoek die een omtrek heeft met x vermenigvuldigen en de
buitenste met y. De snelheden bepalen dus de verhouding waarin ik de veelhoeken moet
nemen om de omtrek oftewel Pi te berekenen. De grafieken naderen pi maar met een ander
snelheid waarvan je de snelheid in een punt kunt berekenen met de afgeleide, de
afnamesnelheid.
Als je nu de grafieken naar elkaar toe laat lopen waar de punten veelhoek ook weer met
gelijke afstanden van elkaar staan. Hier geldt hetzelfde verhaal dat de snelheden je de
verhoudingen van de veelhoeken geven daar deze grafieken met een bekende snelheid lopen.
Je krijgt twee lijnen die elkaar naderen en als je deze doortrekt op het punt dat ze vlak voor
elkaar blijven steken krijg je een grafiek die in dat punt door het punt Pi heen loopt.
Als je de verhoudingen weet waarin de snelheid staat waarin de binnenste en buitenste
veelhoek de omtrek van een cirkel naderen dan weet je dus ook de verhouding waarin die
veelhoeken met elkaar staan om de omtrek van de cirkel te bepalen, zo zou je met een
bekende snelheid het eindige getal Pi kunnen berekenen en elke cirkel in omtrek kunnen
berekenen.
De omtrek van de cirkel kun je dan vinden door de veelhoeken uit te zetten tegen Pi (of de
omtrek) en in beide vergelijkingen via de rc de snelheden in een punt berekenen en deze in
verhouding te zien voor de gevonden punten Pi. Beide grafieken gaan op pi af met een
verschillende snelheid en bevinden zich op verschillende afstanden van Pi. Net als de treinen
die zich op een bepaalde afstand van elkaar bevinden en met een snelheid naar elkaar toe
schieten kun je met de snelheid berekenen waar ze elkaar gaan raken ergens tussen die
bepaalde afstand in. Zo kun je ook de snelheid van de grafiek pakken en de afstand waar de
21
7
omtrekken zich van elkaar af bevinden en zo uitrekenen waar deze twee elkaar zullen raken in
de exacte omtrek of het exacte getal Pi.
De exacte verhouding die altijd anders onregelmatig afneemt tussen de twee grafieken is
exact. Als je de afname van de verhoudingen weet van de grafieken ten opzichte van elkaar
zou je de treinen door kunnen laten rijden en zo hun rails onregelmatig klaarleggen om
uiteindelijk tegen elkaar te knallen met snelheid van zijn sinus in de het eindige punt Pi. Zo
komt aan het exacte getal Pi nooit een einde mits je zijn eindigheid beseft of zijn zijn snelheid
kunt berekenen.
Het getal Pi zorgt ervoor dat het rondje rond wordt en de lijnen elkaar raken zodat ze samen
een cirkel (een vlak) en dus een tweede dimensie kunnen vormen, als de lijnen langs elkaar
heen liepen bleef het gewoon een lijn (een eerste dimensie) en zou het geen tweede dimensie
zijn, dan zou een cirkel eendimensionaal zijn. Maar Pi bepaalt alleen de omtrek, het getal
waar je de straal van de bol mee moet vermenigvuldigen om zijn afmetingen te bepalen.
Pi bepaalt waar we ons ergens binnen de cirkel, binnen de reacties die elkaar opvolgen,
bevinden. Pi is een afstand namelijk de omtrek van een cirkel.
Als je de snelheid weet, de energieverplaatsing, de vooruitgang, de rotatiefactor van de cyclus
dan kun je de tijd berekenen.
Tijd en afstand berekenen hetzelfde als je de snelheid weet, Pi is dan ook tijd als tijd en
afstand hetzelfde zijn waar Pi je hetzelfde verteld als de omtrek.
Afstand en tijd berekenen allebei waar we ons in de cyclus bevinden.
In de afstand die de cirkel met een versnellingsfactor van Pi draait bepaalt hoe snel de reactie
vooruit of terug draait. Met het oneindige getal Pi draait het leven met de allerkleinste
versnelling en draaien de reacties de allerkleinste rondjes naar volgende reacties die potentieel
oneindig de mogelijkheid zijn voor een nieuwe potentie.
Tijd en afstand zijn hetzelfde daar de reactie een bepaalde afstand met een bepaalde snelheid
heeft afgelegd.
Of je nu de tijd aangeeft of de plaats van de zon, het zegt beide hetzelfde.
Een tijd is een afstand dat iets met een bepaalde snelheid zich voortbeweegt.
Als je de snelheid zou hebben wist je wanneer zich wat ergens bevind.
Snelheid = afstand/tijd, dus Tijd = afstand/snelheid.
Snelheid is de verplaatsing, dat is de beweging. Bv De verplaatsing van iets over een bepaalde
afstand. Voor verplaatsing te hebben moet je iets hebben dat kan bewegen, iets waar energie
ingestopt wordt. De verplaatsing over een afstand is uit te drukken als de verplaatsing van
energie. Snelheid is dus de verplaatsing van energie.
En als de snelheid de verandering van energie is, dan is snelheid ook de verandering in
afstand dus eigenlijk is tijd de afstand/verandering in afstand, de energie/verandering in
energie.
We bewegen ons voort met een bepaalde snelheid en we zijn een bepaalde tijd bezig met
21
8
21
9
in deze reactie bevinden. Net als elke chemische reactie is die nooit terug te draaien.
Als wij dus Pi, de straal weten en weten waar we ons ten opzicht van het middelpunt bevinden
(en de versnellingsfactor) dan kunnen wij bepalen waar wij ons in de tijd bevinden.
Als we dus de afgelegde afstand en de totaalafstand weten (het afgelegde gedeelte van de
cirkel en de omtrek weten, het begin en eindpunt van de reactie en waar wij ons bevinden in
de reactie weten), weten wij wanneer we ons bevinden en dus waar we ons bevinden, waar in
de cirkel en waar in de reactie en waar in de tijd.
Snelheid is het verloop van de chemische reactie en in tijd en afstand kun je een moment in
deze reactie aanwijzen. Wij draaien dus niet in tijd maar we draaien met de snelheid.
We draaien met de snelheid van de reactie mee.
De tijd geeft enkel een moment of periode in de energieverplaatsing weer, een moment of
periode in de snelheid. Wij draaien dus in cirkeltjes rond maar door een versnelling gaan we
steeds iets sneller draaien en worden de rondjes steeds groter, en zo komen wij verder van het
middelpunt van de cirkel.
Wij sterven niet zoals we geboren worden, elke generatie eindigt niet op dezelfde plek.
We gaan vooruit en staan niet stil. En wij verplaatsen die reactie.
Wij zijn de energie binnen die reactie en kunnen hem versnellen en bepalen met welke
Pifactor, welke versnellingsfator, hij vermenigvuldigd moet worden.
Wij zijn de energie en delen de energie van de reactie van het leven en laten die met de
snelheid van het leven groeien.
Langzaam wordt alles duidelijk, elk stukje informatie dat ik in mijn leven heb opgenomen
lijkt onderdeel van een groter geheel. Alles past gewoon, elke theorie valt in elkaar.
Het is gewoon zoals het moet zijn en het was altijd al zo geweest.
Wij zijn de chemische reactie, wij leven binnen de cyclus, binnen de tijd, wij zijn de natuur,
wij zijn het leven. Ik besef nu heel veel zei ik.
Ja dat geloof ik, zei ze, ik zie een beetje verwarring, maar overal heerst er het gevoel van rust,
van antwoord, van de stukjes die langzaam uit duizenden fragmenten zich in geheel beginnen
te vormen, je voelt een staat van oplichting, je begrijpt en beseft het, dat zie ik.
Ja zei ik, ik besef het, tijd is de afstand die de reactie van het leven zich heeft voort verplaats.
Tijd is de afstand die de afstand zich voort verplaatst.
Ik wist het al maar nu weet ik het echt.
Ik wist het en ik had het eigenlijk altijd al geweten maar nu besef ik pas wat ik allemaal weet.
Nu weet ik ook waarom Daan dat zon openbaring noemde. De cycli van het leven die begint
opnieuw als de trechter ophoudt en weer inkrimpt.
Er ontstaat ergens weer een nieuwe trechter of is al uit deze trechter ontstaan. Dus als mijn
leven ophoudt heb ik nieuwe leven voortgebracht, mijn energie is energie geweest voor een
ander.
Als het leven van alles ophoudt en er bijna geen energie of alleen maar potentiele energie over
22
0
22
1
versnellen. Als de energie door de mensen zo hoog mogelijk wordt gemaakt, wordt deze weer
meegegeven aan het nieuwe leven, aan de nieuwe cyclus of chemische reactie, en zo komen
we elke keer een stap verder, elke keer een beetje.
Als we de energie steeds maar blijven verhogen komen we uiteindelijk op een status dat we
hem vast kunnen houden, dan hebben we het eeuwige leven, dan is er iets voor altijd, dan zal
de energie nooit sterven en alleen maar groeien, dan is er alleen maar leven en geen dood.
Onze energie dooft dan nooit uit.
De energie blijft zich vanuit ons verspreiden over het heelal en langzaam zal onze omgeving
tot diezelfde hoogte van energie komen. Als wij blijven stralen als geconcentreerde bolletjes
energie die nooit hun intensiteit verliezen maar alleen maar vergroten. Die eerst hun
omgeving tot die hoogte trekken waardoor die omgeving weer zijn omgeving tot een grotere
vorm van energie trekt. Zo kunnen we altijd de energie blijven verhogen en zal uiteindelijk
alles eenzelfde vorm van energie krijgen die nooit meer terugvalt tot een lager niveau.
Ik kijk haar vol verbazing aan, dat is het, dat is ons doel.
Ons leven vergemakkelijken is niet het doel, het is een weg die eerst bewandeld moest
worden voordat we naar ons werkelijke doel kunnen streven.
We worden niet gelukkig van materie maar moesten eerst genoeg hebben om dit te beseffen.
We moesten eerst tijd vrij maken voorat we tijd genoeg hadden om aan onszelf te werken.
Om ons geestelijk te verruimen in plaats van materialistisch.
Daan had helemaal gelijk. Geluk ligt binnen onszelf, binnen de natuur, binnen de mensen, in
ons ligt het antwoord. We moeten beseffen dat we elkaars energie moeten verhogen zodat hij
nooit tot een lagere staat terug valt en de reactie van het leven nooit uitdooft.
Ik zie dat je het beseft zei ze. Ja, zei ik, ik weet waarom ik leef, ik leef omdat ik het leven ben.
Ze knikt met een glimlach. Het duurde toch nog wel lang voordat je alles los kon laten.
Maar de meeste mensen kunnen dit helemaal niet beseffen zei Christie, als ze er dan al een
gedeelte van zouden beseffen verspillen ze het weer en doen ze er iets doms mee, meestal om
zichzelf weer te verrijken. De mensen zijn nog niet echt op zoek. Ze zoeken naar niets, willen
geen antwoorden op het leven. Mensen zijn over content en vallen in een sleur.
Van de meeste mensen is het surf en kijkgedrag week in week uit identiek.
Misschien, wie weet, oordeel ik te vroeg en kunnen mensen nu meer beseffen dan ik denk.
Maar we kunnen niet iedereen onze ideen op gaan dringen dan komt er alleen maar afkeer
naar ons geloof. De mensen moeten zelf hun eigen wegen eerst bewandelen zodat onze wegen
elkaar ergens kunnen kruisen. Tot ons komen doen de mensen uiteindelijk wel, we gaan het
halen met zijn allen.
We kijken elkaar bemoedigend aan. Ons hoeft niemand meer te overtuigen.
Het geluk en de antwoorden zijn overal. We zien ze alleen nog niet allemaal, we kunnen ze
nog niet interpreteren en begrijpen. Ik verzin geen waarheid, de waarheid bestaat al ik zie hem
pas voor het eerst op zon manier dat ik hem weet te omschrijven, dat ik weet wat die
22
2
betekent. Zo kom ik achter nieuwe waarheden, door oude samen te voegen en verschijnselen
om me heen te verklaren en in deze toe te passen. Het antwoord zweeft om ons heen, wij
kunnen hem alleen niet lezen. Ik ben gelukkig want ik weet dat ik achter de waarheid kan
komen, dat er een mogelijkheid is om kennis te gebruiken voor jezelf geestelijk te verrijken.
Ik heb kennis bijna alleen maar gebruikt om mezelf materialistisch te verrijken en mijn leven
te vergemakkelijken. Wij gaan op zoek naar nieuwe kennis, niet naar toepassingen van kennis
en mijn kennis zal vanaf nu alleen maar groeien.
Zo is het, maar nu gaan we onze gedachten even leeg maken, zei Christie. Je geest heeft rust
nodig. Kom, we gaan ergens liggen.
Toen ik ging liggen kroop Christie meteen dicht tegen me aan. Ze pakt mijn arm en slaat die
om me heen. Haar warmte doet een vuurtje in mijn hart ontspringen.
Ze ligt dicht tegen me aan en ik begin bijna te spinnen van genot, zo goed voelt het.
Ze kijkt me vertederend aan, ik weet eigenlijk niks van haar,een mooie meid, beetje mollig,
veel haar met veel dreadlocks maar ik weet dat wij bij elkaar horen. Ik lig dicht tegen haar aan
en ze heeft een ongelooflijk mooie kont. We liggen lepeltje lepeltje en heb mijn armen om
haar heen geslagen. Ik wrijf zachtjes over haar onderarm waar ik voel dat zij kippenvel begint
te krijgen als haar mooie ronde billen zachtjes tegen mijn middenlijf aan wrijven. Ik voel me
goed zei ik. Ik ook, zei ze, we gaan dadelijk wat eten. Ja is goed zei ik, maar ik wil nu nog
even in je armen blijven liggen. Ik wil nog even van je warmte genieten. Maar dadelijk vallen
we in slaap, zei Christie. Is goed, ik kan me nu niks beters bedenken als in jouw armen in
slaap vallen. Ze geeft me een kusje en kijkt me lief aan. Genietend van elkaar liggen we lang
stil in elkaars armen en vallen inderdaad in slaap.
22
3
22
4
Het voelt alsof onze dromen 1 worden in een tijd die de afstand van ons leven wordt.
We beleven met zijn tween 1 droom. We voelen ons intens gelukkig en ik wil Christie
nooit meer loslaten. Voor altijd zal ze aan mij verbonden zijn.
We zweven samen over de mensen. We rennen samen over de stranden als twee kleine
kinderen. Continu houden we elkaar hands vast en voor altijd willen we elkaars liefde
voelen.
We zwemmen door de diepste oceaan, en beklimmen de hoogste berg. Wij zijn overal.
Wij kunnen alles trotseren. Wij zijn overal waar we willen zijn. Het voelt alsof ze echt
met me mee droomt alsof ze echt met me meevliegt. Ze zou met me meevliegen waar ik
ook heen zou gaan. Ik ben de linkervleugel en zij de rechter. Alleen blijf ik aan de grond
en samen zweven we door het leven.
We worden wakker als Daan, Stefan en Kris binnen komen.
Hee tortelduifjes pest Stefan een beetje, gaan jullie mee avondeten?
Ik zie dat je het beseft zei Daan meteen, komt goed uit. Je bent klaar voor het feest.
Je bent klaar voor het leven, je bent nu echt een van ons. Nu zal niemand meer vreemd
opkijken als je het feestgedruis binnenwandelt. Maar dat zal dadelijk wel anders zijn, als
we het restaurant binnen lopen. Kom we gaan nu wat eten, jullie gaan toch mee?
We kijken elkaar even aan maar wisten al dat we honger hebben. We knikken tegelijk en
ik vraag of er eigenlijk iemand schone kleren heeft als ik mijn kleren aan wil trekken en
besef dat ik ze al een paar dagen aan heb. Christie wijst naar de grote klerenkast en zegt
dat daar wel wat in zal liggen.
Ik zoek door de kast en vind een goed outfit waarna ik wat water in mijn gezicht gooi en
we de deur uit gaan.
We lopen hand en hand en Stefan en wouter lopen de hele tijd wat te keten en op de
22
5
deurbellen van de huizen die we voorbij lopen te drukken terwijl Stefan loopt te
schreeuwen: wakker worden, opstaan, hier is het leven, wakker worden!
Daan loopt altijd rustig met zijn schouders recht en zijn borst naar voren, en ook nu
weer; hier is niemand te zien zei Daan maar toch geven ze je eigenlijk nog niet de ruimte
om wat kattenkwaad uit te halen als hij met een lach op zijn gezicht naar Stefan en
Wouter loopt te kijken. Zijn armen hangen recht langs zijn lichaam en het lijkt alsof hij
elke situatie volledig onder controle heeft. Doe maar normaal en een beetje gek erbij, zei
ik en we lopen verder naar een leuk restaurantje op de hoek van de straat.
Het ziet er van buiten nog gezellig uit. Er groeien aan beide kanten van de deur mooie
klimops naar boven. Ze bedekken bijna de hele voorkant van het gebouw.
Buiten staan twee tafeltje met zes stoelen maar we gaan naar binnen, waar natuurlijk ook
bijna niemand is.
De barman kijkt meteen op als we binnenkomen, alsof hij ons al aan voelde komen.
Hij ziet bleek, net als de andere mensen in de bar.
Het is van binnen heel anders als van buiten. Waar het buiten meer op een Frans
restaurantje lijkt is het van binnen meer een Amerikaanse hamburgertent.
Grote ronde banken staan in een grote boog om de bar heen die zich in het midden
bevindt. Iedereen heeft zijn eigen zithoek. Elke groep kan in zijn eigen grote ronde bank
plaatsnemen waar hij bijna geen last heeft van de andere eters.
Om de bar staan barkrukken, waar nog een enkeling zit.
Ik voel me erg aangestaard terwijl we gaan zitten. Het voelt alsof alle mensen ophielden
met eten toen wij binnen kwamen en dat ze nu allemaal hun ogen op ons gericht hebben.
Daan blijft er heel rustig onder en de rest boeit het helemaal niet. Stefan en Kris zitten
gewoon weer wat te ouwehoeren.
Ik denk ook, wat zullen die mensen wel niet denken, die zien er goed uit en het zijn geen
elite, wie zijn zij? Waarom kijk ik de hele tijd naar hun, waarom voel ik mij ineens weer
een beetje leven. Waar komt die energie vandaan?
Maar we kunnen het ze beter niet vertellen, ze moeten eerst een gedeelte zelf beseffen
net als mij.
Terwijl we aan eten zijn kijken ik en Christie elkaar de hele tijd aan, zelfs de manier
waarop ze eet is sexy. Ik voel me lekker en weet dat ik verder helemaal niks nodig heb.
Ik ben gelukkig en dat zou zo blijven. Ik denk niet meer aan thuis aan mijn appartement.
Ik wil mijn leven met deze mensen verder leven. Ik geloof in wat ze vertellen want ik
heb me nog nooit zo goed gevoeld. Ik wil net als zij andere en mijzelf beter laten voelen
en ons een plateau hoger tillen. Hier bij deze mensen is mijn nieuwe leven, morgen is het
grote feest. Het afscheidsfeest noem ik het. Het afscheidsfeest van mijn oude leven.
En dat zei ik dan ook en daar dronken we dan nog eentje op.
Ik zit de hele tijd een beetje voetje te vrijen met Christie en we kijken elkaar vaak
22
6
verliefd aan ondertussen probeer ik nog een beetje mee te krijgen van wat Daan allemaal
vertelt. Hij heeft zoveel te vertellen dat ik eigenlijk wel naar elk van zijn woorden wil
luisteren maar dat gaat niet.
Daan is sexy he fluistert Christie in mijn oor. Ja zei ik.
We voelen ons goed en samen bedenken we ons hoe seks samen met daan zou zijn,
waarna zij begint te giechelen als daan haar ook nog aankijkt, en hij naar haar knipoogt.
Ik en Daan geven elkaar een hoofdknik en een brede glimlach.
Het eten smaakt ook heerlijk, zoveel lekkerder dan normaal, bij elke hap voel ik een
smaakexplosie en voel ik mijn smaakpupillen trillen in mijn mond.
Ik voel en proef elk smaakje en elk stukje molecuul.
Elke cel van het voedsel stond in contact met alle cellen van mijn smaakpupillen.
Ik voel de geur zich langzaam binnendringen in mij neusgaten als ik het eten voor mijn
neus houd. De geur verspreidt zich snel door mijn neus waardoor mijn neus oplicht door
een warm mengsel van geuren. De geur verspreidt zich al langzaam van mijn neus naar
mijn mond waardoor mijn smaakpapillen al langzaam beginnen te trillen en de geur
wordt in mijn hersencellen vertaald naar een intens genot.
De smaakpupillen vertellen mijn hersenen dat het eten eraan komt en mijn
smaakpupillen kunnen de eerste smaakjes al proeven als de geur tegen de smaakpupillen
aankomt. De hersens zetten deze smaaksensatie die mijn neus al aangaf om in chemische
stofjes die mij vertelden dat er goed eten op komst is.
Er zijn verschillende smaken aanwezig en als het vlees in mijn mond voor de eerste keer
mijn smaakpupillen raakt voel ik dat mijn hersenen mij iets gegeven hebben.
Bij de eerste aanraking knalt elk stukje van het voedsel uit elkaar in een explosie van
smaken. Elke hap die ik neem geeft me een nieuwe ervaring, laat mij iets nieuws
proeven. Elke keer concentreer ik me op een ander stukje van de smaak zodat ik elke
keer wat anders te eten heb.
De smaken beginnen door elkaar heen te lopen en ik probeer ze niet te meer te
onderscheiden maar ze alleen te ervaren. Ik voel dat ik elke smaak anders ervaar.
Elke smaak doet me anders voelen. Bij elke smaak merk ik dat mijn energiehuishouding
veradert. Ik twijfel welke ik het beste vind maar besluit dat ze allemaal lekker zijn.
Je kunt alleen zeggen welke meer lekker is. Doordat je de een vaker eet dan de andere
kun je zeggen dat je deze lekkerder vind maar als je niet de afwisseling had en de
ervaring van de iets minder lekkere dan kun je nooit genieten van de heerlijke smaak van
het allerlekkerste. Het allerlekkerste zou dan doorsnee worden en saai en niet meer het
allerlekkerste zijn maar ook het allervieste.
Als je een jaar lang elke dag je favoriete eten eet dan verlang je naar iets anders en is dat
niet meer je favoriete eten. Dus ik bepaalde dat al mijn eten favoriet is, lekker eten levert
ook levensvreugde.
22
7
Ik neem weer een hap, ik weet wat ik proef, een heerlijke substantie van een combinatie
met dood vlees en kaas, verschillende kruiden, maar het maakt me eigenlijk niet uit wat
ik eet. Ik wil alleen maar genieten van alle smaken die zich in mijn mond en neus
verspreiden. Alles is veel beter nu, het hele leven is veel beter. Ik voel me mens.
Ik ervaar de smaken nu echt, ik voel ze echt. Ik voel eerst alle smaken op zichzelf maar
langzaam beginnen alle smaken in elkaar over te lopen.
Alle verschillende smaken van het eten worden 1 smaak. Ik ervaar het eten als een
geheel. Een stuk vlees is nog nooit zo lekker geweest. Alle smaken in het eten ervaar ik
als 1 enkele smaak die de lekkerste smaak is die ik ooit geproefd heb.
Ik ervaar de smaak van het leven. Ik proef hem als een geheel, zoals de kok hem bedoeld
heeft. Waar elk kruid, elk ingredint elkaar aanvullen en elkaar naar een grotere hoogte
liften. De smaaksensatie is zo intens dat ik bijna met mijn smaakpupillen begin mee te
trillen.
Vol genot knijp ik Christie in haar been. Het eten is zo lekker, zeg ik. Ja zegt ze, dat van
mij ook. Wil je een hapje proeven?
Ik neem een hapje van haar eten en meteen beginnen mijn smaakpupillen anders te
trillen. Waar het net langzaam ging dat alle smaken in elkaar overliepen, ervaar ik nu dat
binnen een mum van tijd alle smaken 1 zijn. De cellen in mijn lichaam veranderen en
ervaren een ander genot. Het is even lekker. Het zijn allebei de lekkerste smaken.
Ik wed dat Daan, Stefan en Kris ook het allerlekkerste eten hebben.
Dit is ook zo lekker zeg ik. Als ik alles doorgeslikt heb kus ik Christie zachtjes op haar
lippen. Jij bent alleen nog lekkerder, zeg ik. Wij smaken samen zo lekker, zei Christie.
Maar jij bent het beste gedeelte van de smaak zei ik en ik geef haar nog een kusje.
Al voetje vrijend hebben we alles lekker opgepeuzeld.
Als we naar huis gaan en de hele avond in elkaars armen rondhangen voel ik dat mijn
energie alweer enorm gegroeid is. We staan constant in contact en voelen de liefde voor
elkaar.
We liggen gaar op de bank en ik zeg: We doen gewoon helemaal niks maar besteden
onze tijd nuttig omdat we elkaar goed laten voelen.
Ik kan je tijd nu nog nuttiger besteden.
Hoezo? Vraag ik, ga je me nog meer verblinden met je liefde?
Christie moest lachen. Hoho rustig aan hier he, wij zijn erbij zij Stefan en hij geeft me
een knipoog. Dat bedoel ik niet zei ze, er is nog meer. Nog meer, vraag ik?
Wat kan er nu nog meer zijn, ik weet het doel van het leven gewoon.
Het belangrijkste weet je al, zei Christie, je weet hoe we zijn ontstaan, wat we moeten
doen, en wat ongeveer het doel is. Maar we weten nog niet precies wat het doel is, zei
Christie. Hoezo niet?
We moeten onze energie verhogen tot we hem kunnen vasthouden.
22
8
22
9
Wij verkrijgen een hogere vorm van energie en wisselen deze direct met onze omgeving
uit waardoor wij direct energie kunnen aanwenden om in onze energievoorziening te
voldoen en onze levensenergie op pijl te houden.
We kunnen dan onze stofwisseling voor een deel omzeilen omdat wij de energie uit onze
omgeving kunnen halen. Hierdoor zijn wij minder afhankelijk van onze
energievoorziening door te eten maar halen we de energie om ons gelukkig te voelen en
te leven uit onze hele omgeving halen. Wanneer je gelukkig of verliefd bent haal je
energie uit andere dingen waardoor je minder eet.
Onze energie blijft elkaar continu verhogen zodat wij onze energie omzetten in een
hogere vorm van die energie. Wij verhogen onze energie continu en als onze massa
steeds minder wordt maar ons volume groter daar we een veel groter aura gaan hebben
gaan we langzaam op in een pure vorm van energie.
Door energie uitwisseling van fotonen krijgen we een hogere vorm van energie.
Zo komen we tot het hogere, zo komen we tot de natuur, zo komen we tot de nieuwe
reactie als wij allemaal onze energie verhogen.
Wij kunnen onze energie intensiteit verhogen, zei ik, we geven hem door en laten bij
iedereen een goed gevoel achter. Energie wordt continu uitgewisseld en daardoor kunnen
we elkaar beinvloeden en kunnen we onze energie naar een hogere vorm van energie
overzetten. Als wij onze intensiteit blijven verhogen wordt onze energie zo puur dat hij
niet meer te houden is en wij overgaan naar een nieuwe vorm van energie.
Ja zei Christie. I
Ik leef nu met jou zei ik tegen Christie, met jou in deze wereld, in deze droom die ik
vanachter mijn computer lijkt te dromen maar onze kussen voelen zo echt dat ik weet dat
onze liefde hier nu bestaat.
Ja zei Christie deze wereld is echt, maar ook alleen deze wereld is echt want op dit
moment kan er geen vierde bestaan, er is geen hogere en wij zijn het hoogste bestaan.
Als er op dit moment een hogere dimensie boven ons zou zijn zouden wij een vacuum
voor deze dimensie zijn. Dan zou er energie ons heelal binnenstromen.
We leven zonder vierde in een derde dimensie die zonder eerste en tweeden nooit kan
bestaan.
Quarken, de deeltjes samengeperste energie, komen in de natuur nooit alleen voor.
Quarken zijn altijd met elkaar verbonden in de derde dimensie, met twee of meer.
Deze energien vullen elkaar aan en kunnen niet zonder elkaar in de derde dimensie.
In de energie die niet zonder elkaar kan ligt waarschijnlijk de eerste en tweede dimensie
verborgen. Deze kunnen nooit zonder elkaar en vanuit de een ontstaat de ander.
In een dimensie liggen altijd de lagere verborgen maar deze zijn nooit waarneembaar.
Er is geen hogere boven ons, want als wij een zwart gat zouden zijn er energie bij ons
naar binnen zou vallen of er energie aan ons geheel ontrokken zou worden om het
23
0
magnetisch veld te creeeren en de deeltjes rond te laten bewegen. Mocht er een hogere
boven ons zijn dan waren wij het vacuuum. Boven ons zweeft onze energie naar buiten
omdat ons heelal groeit, wij trekken het niets naar binnen, het vacuum in. Boven ons is
het vacuum, geen vierde energie.
In onze dimensie liggen de lagere ook verborgen in onze vaste massa. Elke quark heef
een lengte, een breedte en een hoogte.
Je ziet ze alledrie alleen tegelijk, alleen samen. De lengte en breedte zijn afzonderlijk
nooit zichtbaar.
De quark is het kleinste stukje vaste massa. Het enige stukje vaste massa dat afzonderlijk
(eigenlijk met twee of meer) bestaat. Dit enige echte oppervlak in de derde dimensie,
waar elk oppervlak uit bestaat, dat is een quark en die was zonder zijn derde dimensie
nooit zichtbaar.
Daarin zitten de lengte, breedte en hoogte, de vaste massa.
De omtrek kan ook verschillen omdat de quarken verder van elkaar afstaan, door
bindings-energien.
In het allerkleinste stukje massa, het enige werkelijke stukje vaste massa en in de afstand
tussen deze massa die wordt gevuld met drie-dimensionale energie, daarin zit dus de
lengte, breedte en hoogte.
Hij is voor ons zichtbaar als een drie-dimensionaal voorwerp, met een lengte, breedte en
hoogte. De lengte en de breedte zit in elk klein stukje en is niet zichtbaar, alleen als
oppervlak van een drie-dimensionaal voorwerp, als oppervlak van een quark.
Deze dimensies zijn nooit te scheiden en nooit zichtbaar in de derde dimensie en liggen
in elke quark verborgen. Deze energien van de tweede dimensie zijn elkaar gaan
aanvullen en zijn geexplodeerd tot de derde dimensie.
De eerste zit vast in de tweede en kan er in die derde dimensie net zo min uit de als de
tweede uit de derde. Elke dimensie is een onderdeel van de volgende en als een x as vast
aan de y as zit, zit de z-as vast aan de x- en de y-as die de massa en de omtrek bepalen.
De eerste en de tweede dimensie zitten in ons vast. Vast in onze massa.
Zo kan er nu nooit een vierde dimensie zijn daar wij geen onderdeel zijn van een
vierdimensionale massa.
De x,y,z,w as is nooit te scheiden en wij zijn dus geen onderdeel van een groter geheel.
Daar zouden wij vast in elkaar zitten en wij zouden vast in zijn massa en in zijn
allerkleinste deeltjes zitten.
In de derde dimensie zit de eerste dimensie vast in de tweede daar waar de energien van
de lagere dimensie zijn samengesmolten en niet meer van elkaar te scheiden zijn.
De twee standaard deeltjes komen altijd met zijn tweeen tegelijk.
De energien zitten samengesmolten in de quarken en als de ene altijd met zijn tweeen is
komt de ander altijd met zijn drieen. Ze zijn nooit te scheiden en binnen deze derde
23
1
23
2
23
3
23
4
Daan, met de tijd zullen de mensen beseffen dat ze leven en zal iedereen in het leven
geloven. Ik geef Christie nog een kusje maar ze is het al vergeten als ik haar in mijn
armen houd. Wij laten iedereen wel zien hoe het moet fluistert ze in mijn oor, wij hebben
echte liefde. Ik en jij met de rest. Wij houden allemaal van elkaar en laten elkaar nooit
vallen en wij zullen andere mensen begeleiden in het besef van het geloof. Net zoals
jullie bij mij gedaan hebben, laten wij het iedereen beseffen.
Wij gaan over in utopia en voelen ons met de kennis voor een nieuw geluk uitverkoren
om de rest van de wereld tot ons te leiden.
We voelen ons allemaal gelukkig en we gaan morgen het vetste feest tegemoet.
We gaan feesten en leven en feesten vanaf morgen naar het nieuwe leven.
Vanaf morgen ga je iedereen leren kennen, zei Daan. Je moet je weg nog vinden binnen
het nieuwe idee. Je leven zal veranderen en je zult je doel gaan uitzoeken waaraan je het
aan het leven gaat wijden. Wij hebben vele mogelijkheden binnen onze organisatie en
iedereen zal je openhartig ontvangen en al je vragen beantwoorden.
Ik weet niet waar je reis zal eindigen maar ik vermoed dat jullie hem met zijn tween
zullen beginnen. Veel succes.
Toen was Daan stil. Wat een wijsheid zei ik, waar komt dat ineens vandaan.
Soms is er iets, zei Daan, wat iemand op een bepaald moment moet horen en dan moet
dat gewoon door iemand gezegd worden. En deze keer mocht ik de wijsheid verspreiden.
We moeten allemaal lachen en hebben de hele dag niks ander gedaan als daar gelegen,
maar het is wel weer nuttig geweest.
Onze liefde vloeit de hele tijd in elkaar over waardoor we ons alleen maar gelukkiger
zijn gaan voelen en onze tijd nooit meer verspilde tijd is.
We gaan slapen en we gaan ons geestelijk voorbereiden op het feest. Het afscheid van
mijn leven en het begin van een nieuw. Ik en Christie gaan samen een lekker slaapplekje
zoeken waar we ons comfortabel neer kunnen leggen.
We voelen ons lekker. We hebben op dat moment helemaal geen zin in seks en we willen
alleen maar genieten van elkaar. Ik wil genieten van haar helemaal, ik wil elk deeltje van
haar, elk lichaamsdeel, elk stukje, elke molecuul en elke quark.
Ik wil alleen maar in haar armen liggen.
Ik weet niet hoe ik haar vast moet pakken.
Ik wil haar helemaal tegelijk, alles tegelijk. Ik wil mijn armen om haar middel slaan en
tegelijkertijd wil ik haar door haar haren strelen.
Ik wil haar stevig vast pakken, haar dicht tegen me aandrukken maar tegelijkertijd wil ik
rustig haar lichaam met mijn vingertoppen strelen en haar langzaam beminnen.
Ik wil alles tegelijk. Haar helemaal tegelijk.
Maar Christie is heel rustig en ik volg haar in wat ze doet.
Ze pakt mijn hand vast en neemt me mee naar een groot matras.
23
5
23
6
We worden ook wakker in mekaars armen en voelen ons nog steeds ontzettend lekker,
alsof we de hele nacht hadden liggen zweven. Als we opstaan en alles tegelijkertijd
lijken te denken en te doen zie ik haar en de woorden stromen automatisch uit mijn
mond. Ik wil helemaal niks meer als ik bij jou ben, wij tween staan samen tussen de
rest, wij gaan samen op onze zoektocht naar een hoger niveau.
Wij gaan samen want wij vullen elkaar aan, samen kunnen wij verder komen en samen
zijn wij als een geheel de basis voor een nieuw geheel.
Ja zei Christie, vrouwen gebruiken ook andere delen van de hersenen als mannen, dus
samen gebruiken we ze allebei. Wij leven nu voor elkaar, nu gaan wij samen, misschien
komen de andere straks nog bij ons, mogen wij ze als eerste laten proeven van de meest
pure energie. Wij komen er als eerste aan.
Wij zijn de perfecte cirkel, jouw helft en mijn helft vormen het meest ronde rondje.
Waar het jou ontbreekt vang jij mij op en waar ik tekort schiet sta jij voor mij klaar en
onze cirkels draaien samen naar een hogere vorm die onze verliefdheid de waarheden
van de natuur laat zien.
23
7
Ja, zei ik, wat wij samen kunnen bereiken lukt ons nooit alleen, wij zitten op de dezelfde
golflengte. Onze twee chemische bindingen smelten samen waaruit een mengsel ontstaat
dat ons in een hoger staat van bewustzijn brengt.
Onze DNA strengen smelten samen en uit deze wedergeboorte verschijnt de DNA streng
van het leven. Wij kunnen de antwoorden vinden, wij zijn er klaar voor.
Voor het feest ben je nu zeker klaar, zei Christie. Maar ik heb nog wel een paar kleine
vraagjes en ik wil meteen alle antwoorden dus vraag ik haar: de elite hebben toch nog
wel een betere levensstandaard die kunnen het misschien meteen beter begrijpen.
Ik denk het niet zei ze, die zijn alleen gelukkig met hun macht en status.
Zij volgen wel, zij komen straks pas bij ons of voegen zich tussen de andere mensen
achter de schermen, maar nu zijn ze er nog niet kaar voor.
Zij zijn nog teveel bezig met materiele zaken.
Doordat de maatschappij op kapitalistische denkbeelden werd ingericht waren mensen
op zichzelf aangewezen, ze konden slagen door zichzelf te verijken en hadden daarbij
niemand nodig.
Mensen zijn van elkaar vervreemd.
Ze zien de banden niet meer die ze nodig hebben om samen in elkaars levensvoorziening
te voorzien en kunnen ook in hun eentje in principe zichzelf volledig voorzien.
Doordat mensen geld als drijfveer hebben, materiele zaken, werden de mensen heel erg
op zichzelf gericht, en voelden ze zich gelukkig als ze meer rijkdom vergaard hadden
dan anderen. Ze wilden slagen in deze samenleving, veel geld verdienen.
Het maakte bijna niet meer uit.hoe.
Mensen verkopen zichzelf voor geld en als je maar genoeg biet laat iedereen zijn
principes varen. Iedereen is te koop alleen is voor iedereen de prijs anders.
Mensen die hun tieten voor meer geld laten vergroten verklaren je tegenwoordig voor
gek als je het niet doet als je in de showbiz zit en bijna niemand denkt serieus na bij het
kiezen van een wekgever of zijn idealen wel met zijn werkgever overeenkomen maar
mensen kijken vaak alleen maar naar het loonstrookje.
Omdat ze alleen persoonlijk beloond worden met materiele goederen worden mensen
hebberig en bezitterig. Hierdoor worden ze bang dat andere hun eigendommen gaan
afpakken en mensen worden bang van de dingen die hun aangepraat worden, zelfs
banger dan ze daadwerkelijk hoeven te zijn. Bang voor hun bezittingen, respect en status
te verliezen en veel angst wordt ook door bedrijven ingepraat bv. Voor de angst achter te
lopen of er niet bij te horen.
Mensen zijn bang omdat we niet meer echt met elkaar contact hebben.
Contact met elkaar levert respect en begrip voor elkaar en onwetendheid veroorzaakt
angst. Ze worden zo bang om te leven.
Mensen doen er in een kapitalistische maatschappij bijna alles voor om het geld te
23
8
bemachtigen, dit gebeurd vaak door er voor te zorgen dat andere het niet kunnen
bemachtigen. Mensen worden hierdoor agressief en asociaal en denken alleen maar aan
zichzelf.
We hebben jaren in een kapitalistische samenleving geleefd waar je leven alleen waarde
heeft als je geld verdiend maar meer waarde heeft het nog om een goed mens te zijn.
De communistische samenleving werkte niet omdat niemand iets deed als ze er niet
persoonlijk materialistisch beloond voor werden.
Het communisme werkte ook niet omdat er nooit precies duidelijk is hoeveel er
geproduceerd moet worden en het hamsteren maar dat zou bij een ongeveer
standaarduitgave patronen wel meevallen als de mensen eenmaal het besef hadden
gekregen dat ze alles konden krijgen wanneer ze het konden krijgen. (Bij Stalin bv
werkte het ook niet omdat er veel corruptie was en omdat ze in zelfvoorziening moesten
doen wat in principe niets met het communisme te maken heeft, bovendien was er geen
echte revolutie geweest vanuit een soort kapitalistisch systeem maar werd het de
bevolking opgelegd.)
Toen dit systeem mislukte op de manier waarop het ingevoerd werd, werd de
samenleving op dit gedrag in gericht.
Het kapitalisme beloont je met gelden voor arbeid.
Doordat mensen niks deden als ze er niets extras voor kregen tijdens het communisme
deden ze niks meer, de mentaliteit klopte gewoon niet maar het systeem in theorie wel.
Dus de samenleving werd op die mentaliteit ingericht, op persoonlijk geldelijke
beloning. Als je een samenleving op die mentaliteit inricht wordt die mentaliteit door de
samenleving versterkt. De mentaliteit van de samenleving wordt steeds meer zo en het
gedrag van mensen op die manier blijft dat versterken.
Dus mensen zijn door het kapitalisme nog meer gaan denken in een wereld waar je
persoonlijk geldelijk beloond wordt. Ze zijn hierdoor meer gaan individualiseren en meer
zichzelf beter gaan maken dan andere. Want zo werkt een kapitalistische samenleving.
Je moet zorgen dat je meer geld verdiend om meer waarde voor de samenleving te
hebben. Alles gaat dan over geld. Meer geld en meer macht geven meer status.
Dat is het belangrijkste goed in de samenleving.
Mensen gaan zich onderling ook zo gedragen.
Ze maken zichzelf beter dan de andere en daar status het belangrijkst is gaan ze zich
achterbaks gedragen net zoals ze op achterbakse manier aan geld proberen te komen.
Als mensen tegen elkaar opkijken en meer status hebben dan zijn ze zogenaamd
geslaagd. Zo werkt het in het kapitalisme en het woord kapitalistische samenleving zegt
het al: in de samenleving dan ook.
Mensen onder elkaar gaan zichzelf beter maken over een ander zijn rug want alleen voor
het beter zijn wordt je beloond (niet voor de weg ernaartoe). Als je op je weg achterbaks
23
9
en smerig bent dan maakt dat niet uit als je dat voor de rest verborgen weet te houden en
soms maakt dat zelfs niet uit, de meeste criminelen hadden nog een redelijke
gerespecteerde plek in de samenleving.
Als iedereen voor zichzelf leeft helpt niemand elkaar meer behalve als ze er wat voor
terug zien en als jij geen kleine moeites terug krijgt die jouw leven makkelijker maken
doe je ze voor andere ook niet meer.
Het kapitalisme zorgt zo voor: afgunst, jaloezie, dissen, angst, onbegrip, onzekerheid en
een status-strijd.
Kapitalisme betekent individualisering betekent angst voor diegene die je niet kent en
betekent dat iedereen langzaam gaat vinden dat iedereen zijn eigen boontjes maar moet
doppen en niemand elkaar helpt.
Mensen voeren niet eens een tweestrijd meer maar een coolheidsstrijd of een statusstrijd.
De theorien van het kapitalisme kloppen wel maar de drijfveer is fout.
Als je in die theorien het woord geluk invult in plaats van het woord geld dan kloppen
ze nog steeds.
Mensen die leven voor status en deze proberen te verkrijgen zijn op zoek naar iets dat ze
alleen kunnen verkrijgen als iedereen status heeft. Het leven kan zijn eigen status
verhogen door te leven als een leven dat rekening met elkaar houdt zodat geen enkele
energie verhoogd wordt door het verlagen van andere maar iedereen zijn energie
verhoogt.
De rijke mensen nu denken namelijk zelf ook dat ze echt gelukkig zijn omdat ze rijker
zijn dan andere terwijl wij weten dat je van al die dingen nooit gelukkig wordt.
Maar ik ben niet degene die ze dat moet vertellen. Daar moeten ze zelf achter komen.
Ja, zei ik, mensen zijn vreemde wezens, mensen die wat hebben zijn gelukkig omdat ze
iets hebben wat een ander niet heeft. Ze voelen zichzelf beter dan een ander en zijn
daardoor gelukkig. Daarom denken de mensen met macht ook dat ze echt gelukkig zijn.
Ze hebben macht over ander die een ander niet heeft en dat verschaft een gevoel van
voldoening. Maar dat is geen echt geluk. Wij zijn pas echt gelukkig als ik en Christie nu
warm tegen elkaar aan liggen.
We kunnen niet van elkaar afblijven en we voelen onze liefde en onze gedachten op
grotere hoogte stromen. We blijven weer lange tijd liggen en streven naar ons hoger
doel, we praktiseren constant ons geloof.
Wij hebben geen status nodig. Wij hebben de status van het leven.
Wij helpen elkaar en concurreren niet.
We moeten nog veel doen, zei Christie toen, we moeten ons klaarmaken.
We huppelen arm in arm naar Daan toe en genieten voortdurend van elkaar en van
elkaars energie. Daan ziet er goed uit, zoals altijd. Hij lijkt altijd zelfvoldaan en totaal in
evenwicht.
24
0
Als ik de kamer rondkijk zie ik Mark en Paul zitten, de vader en broer van Daan.
Niet in het poolcentrum? vraag ik.
Nee, we hebben iemand anders zo gek gekregen, zei Mark. Wij hebben vanavond een
groot feest en we zijn nu al even voor aan het chillen.
Jullie gaan ook, dat is mooi dan ken ik gelukkig nog mensen.
Waar heb je nog meer mensen voor nodig als je mij hebt zei Christie als iedereen weet
dat ze dat toch niet echt bedoelt.
Kom er even bijzitten zei Paul. Je zier er trouwens goed uit, je bent bijna niet meer terug
te herkennen na onze eerste ontmoeting. Je ziet er veel meer uit als een levend wezen, je
bloed stroomt nu vol zuurstof door je aderen en geeft je een mooie kleur op je lichaam.
Dankje, goed he, jullie hebben me veel geleerd en vooral veel laten beseffen en ik ben
me dankzij jullie alleen maar beter gaan voelen. Dankjewel.
Graag gedaan hoor, zei Mark. Dat doen we graag voor een ander zoals jij dat ook voor
een ander zou doen.
We gaan heel even bij ze zitten omdat Christie eigenlijk wil gaan maar ik wil Mark en
Paul ook wat beter leren kennen. We filosoferen over het leven en ik merk dat deze
mensen al lang samen in discussie zijn omdat ze allemaal vergelijkbare ideen hebben.
Wij hebben het over de evolutie van een geloof en concluderen dat wij allemaal
ongeveer dezelfde meningen hebben en daarom over bijna alles hetzelfde denken.
Als je mensen maar lang genoeg samen in discussie zijn komen hun ideen steeds meer
naar elkaar toe en zullen ze uiteindelijk een redelijk vergelijkbare mening hebben.
Mensen benvloeden elkaar voortdurend en als je mensen met een andere mening met
elkaar om laat gaan kunnen ze begrip voor elkaar tonen en als de logicas elkaar
aanvullen zullen ze samen uiteindelijk een beter vergelijkbare andere betere mening
aandoen.
Een logica is altijd de meest logische en als mensen alle kennis delen komen ze tot de
grootste logica.
Dat past in onze energietheorie zei Daan. Wij zijn allemaal 1 en komen allemaal tot
elkaar en zullen uiteindelijk op een gelijk energieniveau tot in de oneindigheid vibreren.
Mark en Paul zitten net als Daan zelfvoldaan op de bank en ervaren het leven zoals het
komt. Ze proberen het op een positieve manier te sturen om zo het groter doel na te
streven. Wij wisselen nog wat energie uit en laten elkaar nog beter voelen en na een
tijdje staan ik en Christie op om de deur uit te gaan. We gaan weer, we zien je vanavond.
We gaan alvast daarheen, zei Cristie tegen Daan.
Ik neem wat lekkers te eten mee, kunnen we onderweg wat eten en zijn we al vroeg daar
en kunnen we misschien nog wat laatste voorbereidingen treffen, voor onszelf en voor
het feest.
Is goeie, zei daan, zien jullie straks daar.
24
1
We nemen afscheid en ik schud Daan en zijn familie ferm de hand en zeg tegen ze dat ik
niet kan wachten om samen te feesten. Ik sla een arm om Christie en we vertrekken al
naar de plek waar we vanavond helemaal uit ons dak zullen gaan. Ik weet niet wat ik
moet verwachten maar ik besluit minder na te denken en het maar allemaal over me heen
te laten komen vanavond. Hand in hand lopen we naar het feest, we hebben geen zin om
de bus te nemen, we lopen gewoon lekker. Het is maar een uurtje, zei Christie.
We hebben toch alle tijd, en eigenlijk alleen maar tijd voor elkaar, het maakt niet uit
waar we zijn als wij er maar samen zijn.
We denken tegelijk te lopen en lopen dan ook tegelijk. Onze gedachten lopen gelijk als
de ene voet weer voor de ander wordt gezet. Wij zijn met zijn tween voor altijd en zo
lopen we mijn toekomst tegemoet.
Onderweg leggen we ons even lekker in het veld neer.
We genieten van elkaar en van de energie die zich overal om ons heen bevindt.
Bloemen die de felste kleuren uitstralen en vooral veel mooi groen is er in het veld te
zien. We zien twee koeien op hun dooie gemak door de wei heen lopen.
Zij hoeven ook niks te doen. Ze zijn gelukkig als ze genoeg plek hebben om te leven en
te grazen. Zij hebben hetzelfde doel in het leven als al het andere, voortbestaan.
Net als ons is het doel van zijn leven om zich voort te planten.
Alle aanpassingen die aan de genetische code zijn gedaan door de invloed van zijn
omgeving worden doorgegeven aan de volgende generatie. De koe past zich aan, aan zijn
veranderlijke omgeving. De volgende koe zal nog beter kunnen leven in diezelfde wei
als deze koe doet. De koe evalueert en komt telkens een stapje verder.
Kalm en met grote halen van zijn kaken maakt hij het gras klein.
De zwarte en witte vlekken lijken soms in elkaar over te vloeien maar soms lijken de
kleuren ook zo intens dat de lijn waar het zwarte witte wordt nog zwarter lijken als de
zwarte vlekken waardoor je de vlakken ontzettend goed kunt onderscheiden en zwarte
gaten lijken te vormen. De koe houdt zich helemaal niet bezig met zijn omgeving, alleen
met zichzelf en het vullen van zijn maag. De koe leeft in harmonie met de natuur.
Hij creert niks onnatuurlijks, het enige dat hij achterlaat is mest voor nieuw leven.
De koe staat ook constant in contact op een goede manier maar hij beseft dat niet, zo is
hij gewoon. Dat doet hij gewoon. Hij geeft en neemt, net als alles in de natuur.
Hij neemt energie en geeft het weer terug. Tijdens zijn leven en na zijn dood.
Na zijn dood wordt zijn levensenergie weer verspreid over het geheel waar het weer de
voedingsbodem is voor nieuw leven.
Elk leven eindigt in de armen van moeder theresa en zo kom je weer tot god.
Goede energie van goede dieren met een goed leven trilt op een ander niveau dan de
energie van minder goede dieren of dieren met een minder goed leven die dus een ander
soort energie nalaten als ze sterven. Deze energie wordt weer verspreid over het geheel
24
2
24
3
lijken ze zich weer op te splitsen in de smaken van het leven die tot in de oneindigheid
opgesplitst wordt en weer als een wordt ervaren om daarna in ontelbare nieuwe nog
lekkere smaken opgesplitst te worden. De ene smaak vult de andere aan waardoor de ene
reactie de andere op gang brengt en aanvult waardoor er steeds hogere reacties ontstaan
en de smaak intenser wordt.
We blijven liggen genieten, het feest is nog lang niet begonnen en we hoeven niet perse
daar te zijn voor het begint. Lang liggen we onder de hemel die we met zijn tween
languit bespreken, we bewonderen de grootsheid van het geheel, dat de kracht van
energie die dit allemaal teweeg kan brengen, deze hele wereld, het hele universum, alles.
De energie zweeft in banen om elkaar heen en de polen zorgen voor spanningsvelden die
per jaartal en tijdstip verschillen die jouw sterrenbeelden bepalen.
We weten niet waar we naar toe gaan maar vanaf onze geboorte gaan we een reis
tegemoet, mijn reis staat op een kruispunt, jij bent het keerpunt in mijn leven dat ik met
volle snelheid neem, zei ik Christie.
Het contact met het nieuwe geloof heeft mij in contact met jou en het leven gebracht en
nu besef ik pas hoe ik moet leven.
Mijn doel is samen met jou ook hoger geworden, zei Christie, niemand heeft deze weg
waarschijnlijk nog bewandeld, niemand is hier waarschijnlijk nog geweest.
Wij zijn twee ontdekkingreizigers, die weten wat ze gaan ontdekken.
We hebben elkaar en het avontuur staat ons op te wachten en wij rennen het tegemoet.
Wij gaan de reis beginnen, samen weten we zeker dat we het zouden bereiken, we
kunnen elk energieniveau overstijgen en ervaren de vierde met zijn kennis die we mee
terug nemen naar de natuur.
De mensheid staat op een keerpunt. We krijgen een nieuw besef.
We gaan de volgende stap in de evolutie maken.
We zijn constant onderweg, ook als we daar liggen, het voelt al niet meer of de energie
van haar lichaam overloopt in de mijne en weer terug.
Wij zijn 1 energiestroom geworden, 1 cyclus, wij draaien met dezelfde snelheid rond.
Wij gaan de antwoorden vinden zonder onszelf de vragen te stellen.
De waarheden liggen in onszelf, in de mensen en in de energie.
Onze energie gaat de puurheid van de natuur naderen, als wij samen de natuur als eerste
beleven, als eerste weer met het geheel meedraaien dan wijzen wij anderen de weg.
Wij draaien nu voor altijd rond met zijn tween, alsof wij de dubbel helix zijn, wij het
antwoord zijn, dat wij de code van het leven kunnen blootleggen.
We voelen dat we alles kunnen bereiken wat we maar willen.
Samen zijn we meer maar ook minder, wij zijn maar 1 waarde.
Twee waarden die als je ze optelt de som van die twee met grote hoogte overschrijdt.
Ik kijk haar aan en als ik haar zachtjes door haar haren streel kijkt ze mij ook aan.
24
4
Ze heeft een grote glimlach op haar mondje en een twinkeling in haar ogen verschijnt die
mij diep raakt zoals alles wat ze doet en alles wat ze zegt.
Zij weet hoe ze me kan beroeren. Welke noot ik ook wil horen, zij bespeelt altijd de
juiste snaar. We houden van elkaar voor altijd.
We voelen ons intens gelukkig. De sterren aan de hemel verschenen en lichten de
pikdonkere hemel op. Het is ondertussen al langzaam laat geworden.
We willen eigenlijk nog meer van elkaar genieten. We liggen daar zo lekker dat we
helemaal niet weg willen gaan. We willen daar gewoon tot in de eeuwigheid blijven
liggen. Het feest zodadelijk wordt geweldig en langzaam moeten we gaan zei Christie,
het wordt het feest van je leven dat je zeker nooit meer zult vergeten.
We gaan al langzaam rechtop zitten, echt snel zijn we nu niet, het is nog maar 20
minuutjes lopen, zei ze. We zijn er zo.
We kijken elkaar weer diep in de ogen aan en alles smelt, haar ogen verhitten de aarde en
de lucht. Alles om mee heen wordt warm. Ik kan voor eeuwig in haar ogen kijken.
Daar gebeurt alles, daar kun je elke emotie zien, elk gevoel. In Christies ogen kun je
alles ervaren. Daar in haar ogen zit een hele wereld, die voor mij nu open ligt, waar ik
naar binnen mag kijken en mag leven. Haar ogen zijn mijn leven waard, voor eeuwig zou
ik alleen al naar haar ogen kijken en mijn tijd zou ik dan nog steeds op de best mogelijke
manier besteden. Haar ogen zijn een wereld van schoonheid.
We moeten zo gaan en ik kan nu niet langer kijken. Als we nu niet gaan verdrink ik in je
ogen en kom ik nooit meer omhoog, zei ik.
Christie lacht lief naar me en zei, je bent lief.
Vanavond durven we elkaar alles te zeggen, elkaar alles te laten voelen.
Ik hoop dat je me dan nog echt leuk vindt zeg ik.
Ze moet lachen. Heb je dan iets ernstigs op je hart.
Nee, zei ik, alleen dat ik de afgelopen jaren mijn leven heb weggegooid maar dat ik er nu
blij om ben omdat me dat het me nu hier bij jou heeft gebracht.
Ik voelde dat ik iets moest doen, dat ik weg moest. Dus ging ik op pad en kwam ik op
een pad dat met jouw pad kruiste. Vanaf toen loop ik op jouw levenspad en op dit pad
lopen we nu samen naar het feest van onze toekomst.
Dat zeg je mooi zei ze en genietend van elkaar lopen we naar het feest.
We zijn bijna daar, de muziek kunnen we al horen en we zien de lucht oplichten door een
helder licht. Nu zijn we er bijna, hier de hoek om en dan zijn we op het terrein.
Ze pakt me ineens stevig vast en drukt me tegen de muur aan.
Ze zoent me hevig waardoor ik het ontzettend warm begin te krijgen.
Wat een aangename verrassing, denk ik. Haar handen voel ik over mijn rug en billen
glijden. We voelen allebei hetzelfde, ik druk me zachtjes tegen haar aan en voel haar
warme lichaam dicht tegen de mijne aan gedrukt.
24
5
Haar handen verwennen mijn hele lichaam en ik druk mijn lichaam nog harder tegen de
hare. Ik streel haar door haar haren en via haar nek glijden mijn handen rustig naar
beneden. Ze is zo zacht dat mijn handen zich als vanzelf over haar lichaam bewegen.
Ik kus haar nek en ze zucht van genot. Ik streel zigzaggend haar rug waarna ik met mijn
handen van haar onderrug afglijd en ze de mooiste heuvel van een vrouw langzaam
beklimmen. Ik draai langzaam rondjes met mijn handen waarna ik even in haar billen
knijp en via haar billen haar bovenbenen bemin.
Mijn handen glijden weer langzaam van haar knieholte naar boven haar hele lichaam af
tot mijn handen weer door haar haren strelen.
Ik pak haar hoofd vast en streel met mijn rechterduim over haar wang en begin haar
hartstochtelijk te zoenen.
We staan tegen de koude muur maar hebben hem opgewarmd tot het hele gebouw in
vuur en vlam staat. We staan tegen een brandend gebouw en onze hartstochten lopen in
elkaar over. Wij verhitten het gebouw en als onze hartstocht groter wordt begint het
gebouw, dat nooit door ons vuur zou instorten, zo heet te worden dat de vlammen groter
worden en bijna de sterren weten te bereiken. De hitte wordt zo intens dat wij
tegelijkertijd, als het gloeiende zweet van onze lichamen afdruipt, een nieuwe hoogte
ervaren.
Even kunnen we niks meer, we zijn helemaal verlamt.
Trillend en zwetend staan we alleen maar tegen elkaar aan en genieten van de warmte die
van ons afkomt. Uitgeput en immens gelukkig met elkaar denken we alleen nog maar aan
elkaar. Door de hitte en door ons samenzijn in de meest pure vorm is onze energie met
grote snelheid veranderd.
Wij puffen in elkaars armen uit en genieten van de warmte van elkaars gezicht die we
dicht tegen elkaar houden en we langzaam elkaars energie weer bijvullen die met de
snelheid versterkt.
24
6
24
7
Leven is liefde die in het leven de liefde het leven kan geven
Kom, we gaan naar binnen. Ik wil nu wel iedereen zien. En dat wil ik ook wel.
Ik wil je nu ook aan iedereen laten zien. Ik wil met je pronken, zei ze.
Jij bent nu van mij, wij zijn al 1 en ze sleurt me de hoek om naar het feest toe.
De muziek dreunt meteen mijn oren binnen als een harde knallende bas die rustig
dreunend de klappen van een blikseminslag overtreft, op het moment dat de trillingen
mijn trommelvliezen raakt klap het geluid in mijn oren uit elkaar.
De trillingen zijn er altijd maar de trillingen worden alleen in geluid omgezet op het
moment dat er een bewustzijn is die deze trillingen kan interpreteren.
Zo pompt de beat van de bas zoals de boom valt maar maakt hij geen geluid en is hij pas
door iemand te horen als de trillingen in geluid worden omgezet.
Het zijn harde knallen die op een constant trillingsniveau met gelijke afstanden tussen de
toppen mij al langzaam trillingen over mijn lichaam bezorgen die worden afgewisseld
door andere harde knallen die een goed dansbaar ritme aangeven.
Alle geluiden die je maar kan bedenken die uit een drumstel kunnen komen en nog veel
meer, nog veel hardere en rauwe, ingetogen en harde klappen vullen de nacht voor
24
8
24
9
en ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam. Ik merk dat Christie met mij mee trilt.
Met een glimlach en een verliefde blik in onze ogen kijken we elkaar eindeloos aan.
We trillen en alle elektronen in ons lichaam lijken op hetzelfde niveau te gaan trillen en
met een zelfde frequentie. Andere golflengte van verschillende golven raken allemaal op
andere punten de x-as en de golven van Christie en mij lijken allemaal steeds dichter bij
elkaar te komen. De toppen naderen elkaar steeds meer en lijken alleen maar naar grotere
hoogte te stijgen.
We vibreren met de bassen van de beat mee en we trillen van genot in elkaars armen.
De gloed over ons lichaam begint fantastische vormen aan te nemen.
Als we onze ogen sluiten zien we de mooiste dingen en hebben we de mooiste
gedachten. Wat we ook maar willen zien, we denken eraan, en zien het in elke vorm en
kleur die we willen. Wij voelen ons onsterfelijk, onze energie zou voor eeuwig voort
kunnen bestaan. Beter kunnen we ons niet voelen, we kunnen het ons althans nog niet
voorstellen.
Als we daar liggen en buiten adem beginnen te raken, omdat we ademloos in elkaars
ogen verdrinken, beginnen we weer langzaam mee te bewegen op de muziek.
Onze verliefdheid die we net bereikt hebben weten we de hele tijd vast te houden.
We laten de energie niet terugvallen naar een lager niveau.
Dat dit mogelijk was hield ik al niet voor mogelijk, zo verliefd dat het voorbestemd lijkt.
Voorbestemd om bij elkaar te zijn. Dat onze wegen wel moesten kruisen, dat mij zelfs de
weg leek gewezen, dat ik door iets werd geleid.
Jouw energie heeft mijn energie naar zich toe getrokken.
Het voelde alsof ik jouw kant opgetrokken werd en ik dacht altijd al te weten waar ik
heen moest lopen voordat Daan de weg naar de loods aangaf. Ik wist waar ik heen moest
om jou te vinden. Het leek of ik een gevoel kreeg dat ik een bepaalde kant op moest.
Het was alsof ik mijn wederhelft al aan voelde toen je met in de loods tegemoet kwam
lopen en ik werd aangetrokken door jouw energie. Christie geeft me een kus.
Dat komt omdat mijn energie jouw energie ook echt heeft aangetrokken.
Onze energie hoort bij elkaar en vult elkaar aan. Mijn energie trok jouw energie aan
zodat jij wist waar je heen moest. Jouw energie en mijn energie werden van nature
aangetrokken omdat ze elkaar aanvullen. Maar dat kan normaal ook, zei ze.
Als jij ergens heen moet en je weet niet welke kant je opmoet.
Moet je aan die plek denken. Je denkt dan ook aan de energie die zich op die plek
bevindt. Als jij in contact staat is het mogelijk dat jouw lichaam de energie van hetgeen
dat jij je bedenkt voelt tegemoet komen. Alles geeft energie af en wisselt energie uit en
elke reactie van het leven is een onderdeel van de reactie van het leven waar jij ook weer
een onderdeel van bent.
Als ik niet weet waar jij bent dan denk ik gewoon aan jou.
25
0
De omgeving waarmee ik mee in contact sta staat ook met jou in contact.
Zo kan mijn lichaam jouw energie voelen en mij een bepaalde hunch geven over welke
kant ik op moet. Zo heeft de natuur onze trillingen naar elkaar toe geleid en
samengesmolten. Daarom zijn wij nu samen. Op het moment dat jij in contact kwam
konden wij naar elkaar toe geleid worden.
Overal om je heen gebeuren dingen. Wil je ze zien dan moet je opletten, opletten in de
omgeving om je heen. De reacties lopen en wil jij de goede kant opgaan dan moet jij de
dingen die om je heen gebeuren opmerken om de goede kant op geleid te worden.
Die dingen zijn er altijd, het leven leeft altijd zijn eigen leven, en als jij oplet zie jij
verbanden in het leven die jou de juiste richting in het leven op kunnen sturen.
Jouw intuitie is het gevoel dat jij denkt te hebben. Jij ziet de dingen om je heen die jou de
goede kant op lijden en het gevoel komt misschien van de weg die jij kunt aanvoelen
omdat die weg een andere keer hetzelfde voelde of omdat jij weet dat het einddoel zo
aanvoelt dat jou tegemoet komt of omdat jij geluiden hoort die jij met hetgeen jij zoekt
interpreteert.
Onze bewustzijn kan zo veel meer dan je denkt.
Wij hebben contact met alles in het leven en de gassen en energie komen in contact die
continu elkaar beinvloeden die weer in contact komen met ons en ons direct beinvloeden
door de energie in onze cellen te muteren.
Deze informatie wordt weer doorgegeven aan onze hersenen die het contact van mensen
met mensen en dingen en gassen omzet in nieuwe signalen en nieuwe energie die er weer
voor zorgen dat jouw lichaam andere stoffen en andere energie gaat aanmaken die jouw
dan ook weer beinvloeden. Als energie contact maakt veranderd er energie, daar alles
van energie is, is het leven een groot spanningsveld dat continu de energie uitwisselt en
verdeeld.
De electronen draaien in banen om ons heen en worden door de moleculen uitgewisseld
en soms gaan er wel twee electronen om een proton draaien die daarna weer in een baan
om een ander molecuul verder draait.
Electronen worden uitgewisseld en de energie verdeeld en door de electronen
opgenomen waardoor electronen naar hogere banen schieten en meer energie gaan
bevatten waardoor ze sneller gaan trillen en in hogere frequenties waardoor de contacten,
reacties en spanningsvelden in het leven verhoogd worden.
Het leven wisselt energie uit en overal in de reactie ontstaan spanningsvelden en draait
het leven in banen rond. Reacties draaien om reacties en via de reacties wordt het
leven doorgegeven. Mijn reacties reageren met de natuur en jouw reacties die de
deeltjes en de energie doorgeven in het leven.
De energie wordt rondgegeven en zo wordt de informatie van het leven rondgegeven.
Mensen geven energie af die weer doorgegeven wordt aan de omgeving die deze weer
25
1
doorgeven waardoor deze de wereld rond kan gaan en invloed uitoefent op mensen en
dingen om je heen.
Mensen beinvloeden elkaar zo continu en hebben ook direct contact met elkaar via de
emoties die ze uitwisselen. Als mensen iets denken dan laten ze een bepaalde emotie vrij
en deze wordt niet alleen waargenomen via de ogen en zo in bepaalde informatie
vertaald door je hersenen maar ook gevoeld. Dat gevoel beinvloed direct jouw gevoel
maar vertaalt dit gevoel in je hersenen ook weer naar een gevoel dat weer een gevoel is
voor een nieuwe reactie en een nieuw gevoel. Energien komen in contact en door
veranderingen van energie in jouw lichaam voel je dat er iets is.
Mensen voelen elkaar zo aan en als ze iets denken komt er ook energie in de hersenen
vrij en kan deze energie direct gevoeld worden. Jouw hersenen pikken bepaalde energie
golven en energien op van andere hersenen en vertalen deze direct weer in nieuwe
informatie en nieuwe energien.
Mensen voelen de warmte van elkaar en voelen emoties door bepaalde
lichaamsuitdrukkingen die zij weer op een bepaalde manier ervaren en dit alles wordt
continu omgezet in reacties in je hersenen die stofjes vrijmaakt en bepaalde energien
vrijlaat die jouw dingen op een bepaalde manier laat ervaren.
Wij kunnen beinvloeden wat andere voelen en geven dit gevoel aan andere door.
Door mensen op een bepaalde manier te benaderen of op een bepaalde manier aan te
spreken kun je hun leven indirect en direct beinvloeden. Mensen kunnen elkaars gevoel
voelen en doorgeven en als wij ons gevoel versterken en ons alleen maar gelukkiger
laten voelen gaan onze reacties elkaar verwarmen en gaat deze alleen maar sneller lopen
waardoor ons geluk stijgt en wij leven van het leven. Wij staan in contact en voelen
elkaar en de natuur aan en hebben inzicht op het geheel waardoor wij de natuur kunnen
intrepeteren en dingen weten die je niet kunt zien. De natuur geeft zijn geheimen bloot
en wij voelen waar wat is en hoe dat zich voelt.
Van alles komt energie en straling af, geluiden en trillingen, deeltjes licht en
energiebundels die informatie over zichzelf aan hun omgeving afgeven.
Reacties lopen door elkaar en verdelen het leven dat bestaat uit protonen, electronen,
quarken, leptonen, fotonen, en alle andere vormen van energie.
Het leven leeft om ons heen en als wij in contact komen met onze omgeving geeft onze
directe omgeving ons weer informatie uit zijn omgeving zodat de informatie wordt
doorgegeven. Ik voel waar ik heen moet omdat ik voel welke kant ik voor jou op moet.
Wij zijn voorbestemd, zei ik terug tegen haar.
Normaal verandert je eigen energie ook niet zoveel als je met een lager plateau in contact
staat, zei Chrsitie, jij laat mij de liefde van het leven nog meer voelen, met jouw blijft
onze energie bij allebei continu groeien.
Als wij bij elkaar zijn trillen onze deeltjes op hoogtes waarbij contacten en gevoelens de
25
2
deeltjes verwarmen en opliften en omzetten naar een hogere vorm van energie.
Ik kan niet stoppen met haar aan te kijken. Elk gedeelte van haar gezicht bestudeer ik.
Ze is altijd heel erg opgewekt maar praat ook veel met haar gezicht. Op haar gezicht staat
altijd een grote lach. Haar ogen staan meestal wijt open alsof ze alles met open armen
ontvangt en bestudeert. Alsof ze iedereen vriendelijk welkom heet met haar ogen.
Haar neus is klein maar wel een beetje bol. Ik kan de lijn waar haar neus overloopt in
haar gezicht niet zo goed zien door de gloed die alleen maar liefde uitstraalt.
Haar wangen zijn mooie rond en hebben een vol rode kleur.
Ze hebben kleine kuiltjes precies boven op de top van de ronde heuvel.
Als ze haar mondhoeken nog een beetje omhoog doet zien de kuiltjes er nog liever uit en
kun je haar oren bijna niet meer zien. het zijn niet zon grote oortjes maar ik zie alleen
het buitenste gedeelte.
Zachtjes wrijf ik met mijn duim over haar mooie bolle wangentjes.
Ik voel me intens gelukkig en wil dat ook maar op geen enkele manier veranderen dus ik
blijf van haar genieten en probeer niet te bewegen. Ik blijf haar recht aan kijken en mijn
rechterhand wrijft langzaam over haar linkerwang. Op dat moment lacht ze weer lief, en
de schattige kuiltjes verschijnen weer, haar ogen fonkelen en er verschijnt bijna een
traan. Omdat zij ons geluk ook niet wil verstoren door te bewegen blijft het traantje
rustig in de hoek van haar oog hangen.
We hebben geen zin om ons gevoel ook maar op enige manier te veranderen, we zitten
nog even op de grond en genieten van elkaar door elkaar diep aan te kijken.
Van het liggen worden we heel kalm en rustig en onze bewegingen zijn vloeiend.
We voelen elkaar nu nog beter aan en bewegen nog sierlijker als de mooiste witte zwaan
die zich voortbeweegt over een rustig meer en vallen in een dagdroom wanneer we met
de zwevende zwaan mee zweven die ons vanuit onze vorige droom een nieuwe lijkt te
geven
25
3
Wij zijn de vraag, wij zijn het antwoord, wij zijn diegene die altijd zweeft
Wij zijn de onbewuste oneindige potentie die naar een hoger bewustzijn leeft
Wij zijn de zwever die in ons en met ons zweeft wachtend tot iedereen met het hogere
oneindige meeleeft
25
4
Als wij de ene bereiken en als een leven zweven openen wij onze ogen voor een nieuw
leven die de hoge ene zijn verschillende hogere levens zal geven
In niets zweeft het niets als een potentieel leven die in potentie een bewust eeuwig leven
aan het onbewuste oneeuwige kan geven.
We worden wakker van de beat die intenser in onze oren begint te pompen die ons weer zin
geeft om te feesten. Ik kus heel voorzichtig het traantje in haar ooghoek weg, die er nadat ze
rustig wakker wordt uit haar dagdroom nog steeds hangt, en ze krijgt er bijna een nieuwe
traan van in haar ogen. Als ik haar optrek springt ze omhoog en gooit haar armen om mijn
nek.
Ze maakt een sierlijk perfect rondje en komt weer direct voor me terecht en we kussen elkaar
wanneer we elkaar even stevig vasthouden.
Kom we gaan feesten, roept ze, en als ze me meetrekt beginnen we te rennen. We rennen hard
de mensenmassa tegemoet. Onze harten beginnen te bonken, steeds harder en steeds sneller.
Ze bonken met de harde beats mee maar gaan steeds sneller en steeds sneller wordt het bloed
door ons hele lichaam gepompt. We voelen ons ontzettend opgelaten en willen alleen maar
feesten. We beginnen nog harder te rennen, en onze harten beginnen nog harder te bonken.
Als het bloed onze hersenen bereikt krijgen we weer een nieuw shot.
We voelen ons echt opgelaten als we de mensen massa benaderen, de muziek wordt steeds
25
5
harder en onze harten bonken ook steeds harder. De beats liften ons op door haar trillingen, de
energie van de mensen wordt steeds intenser en we kunnen alleen maar denken aan het
springen op een beat. We rennen harder en zien Daan buiten bij de deur, tegen de loods
aanhangen, met een paar mensen praten.
Christie vliegt Daan om haar nek en geeft hem twee dikken zoenen, op elke wang een, daarna
vliegt ze de andere ook om de nek.
Ik geef Daan een ferme vriendelijke handdruk met beide handen. Je ziet er goed uit, zei Daan.
Jij ook zei ik.
Hij zei dat hij wist dat we aankwamen. Ik dacht Christie te herkennen maar wist het niet
zeker. Zie je nu wel zei ze, mijn energieniveau is ook ontzettend veranderd alleen de
afgelopen paar uur al. Ik zie er goed uit of niet vraagt ze.
Ja zei daan om op te eten. Het is jammer dat de lekkerste gedeelten voor iemand anders zijn
weggelegd. En we moeten allemaal lachen
Je staat al in contact met de muziek zie ik, zei daan. Ik wil hem nog meer ervaren tussen de
mensen, met iedereen, we gaan er een knalfeest van maken, roep ik.
Ja, ik ga mee, zei Daan rustig. Geen feest wat aan zonder Daan.
.Jullie voelen je heel goed zie ik, zei Daan, nu krijgen jullie weer een nieuwe ervaring.
Maar ik merk ook dat jullie energie erg krachtig en intens is. Ik ben benieuwd wat dat met het
geheel gaat doen.
Christie wil me voorstellen aan de mensen waar Daan mee staat te praten, maar weet eigenlijk
de namen van de twee andere ook niet. Namen zijn ook niet zo belangrijk. Je voelt wel wie
iemand is. Een naam zegt maar een klein beetje over iemands persoonlijkheid, je ouders
hebben hem immers voor je uitgekozen en niet jij.
We stellen elkaar dus voor, Cristoffe en jean-jacques. Hier op bezoek voor een week.
Ze hoorden van vrienden over dit feest. Zij horen bij een franse tak van het idee.
Gaan jullie ook zo naar binnen, vraag ik, ik heb er vet zin in. Maar ze bleven nog even hangen
en hoopten later nog eens tegen ons aan te feesten.
Laterz zei Daan tegen de twee jongens. Zullen we maar?
Ja, is goed zei ik.
It is time to Partyyyyyy, roept Daan, u mag het feestdomein betreden.
We zeggen de twee fransen gedag en Daan maakt een grote handbeweging met een diepe
buiging. We knikken vriendelijk naar hem als we hem voorbij lopen.
Als we voorbij zijn bespringt daan ons van achter en slaat zijn armen om ons heen.
Wij gaan op de bassen knallen roept Daan en hij springt ons voorbij en loopt met zijn armen
omhoog dansend de mensen tegemoet. Met zijn drien voeren we ons soepel door de mensen
massa heen en iedereen kijkt ons vriendelijk met een lach op zijn gezicht aan.
Daan zegt bijna iedereen gedag. Daan kent bijna iedereen zei Christie, hij is zo relax.
Iedereen is aan het dansen maar danst even een beetje de andere kant op als we aankomen om
25
6
25
7
springen waardoor zij ook hoger begint te springen en iedereen om haar heen weer met haar.
De mensen die daar omheen staan beginnen ook langzaam te springen en als wij het springen
aanhouden doet onze omgeving dat ook en geeft dat weer door aan zijn omgeving waardoor
die ook steeds hoger begint te springen.
Binnen de kortste tijd staat de hele zaal met ons mee te springen.
Maar Daan die springt nog het hoogst, hoog boven iedereen uit springt hij tussen ons in.
Hij roept allen maar Dit is Feesten Dit is Feesten Dit is Feesten.
Na een tijd op die plek op en neer gesprongen te hebben en de hele zaal langzaam gestopt is
met springen lopen we weer verder, de mensenmassa begint langzaam weer rustig te dansen
en vloeiend beginnen we ons weer door de mensenmassa te begeven.
Wij zijn bijna in het midden van de zaal en ik kan de DJ nu goed zien staan.
Hij staat op een verhoging boven de mensen, hij heeft vinyl maar het meeste komt uit zijn
computer. De beats knallen keihard in mijn oren maar er zijn nog veel meer geluiden, alle
geluiden knallen mijn oren in en op de achtergrond is er een constant geluid aanwezig.
Een zachte mooie toon, de toon die de wind maakt als hij door de takken van de bomen waait,
hij druk recht op ons hart en er verspreidt zich een warm gevoel door ons hele lichaam.
De DJ staat rustig achter zijn draaitafel met een brede glimlach zelf mee te dansen op de
muziek. Alle mensen voelen de muziek die vanaf de draaitafels uit de boksen knalt.
Iedereen staat in contact met alles en iedereen.
De DJ weet dat hij de muziek verspreidt die de mensen zo opliften en dat geeft hem nog een
extra kick die hij ook weer aan de mensen terug geeft door nog vettere beats en vettere
muziek uit de boxen te toveren. Het is nog vroeg op de avond maar het feest lijkt al zijn top
overschreden, iedereen springt en schreeuwt mee op de muziek.
De DJ bouwt langzaam zijn set op en na vette beats komen nog vettere beats.
De mensen springen nog hoger waarna de dj mee begint te springen, iedereen gaat op in het
feest, iedereen is het feest.
Ik en Christie staan constant in lichamelijk contact, als ik haar hand niet vast heb dan zit zij
wel aan mijn broekzakken, benen, billen of ergens anders te friemelen. Als dit niet zo is dan
zit ik wel over haar benen, kont of buik te wrijven of ik kan het niet laten om te kijken wat ze
aan het doen is.
We staan tussen alle mensen, met alle mensen.
Alle energie loopt door elkaar en je ervaart heel veel goede emoties die mijn emoties weer
met nieuwe emoties vervullen.
Iedereen laat een positief gevoel los dat zich alleen maar versterkt.
Ons energie niveau is langzaam veranderd, onze verliefdheid is er nog steeds, hij is de hele
tijd constant aanwezig maar nu waren er meer energien, die meer invloeden aan ons geven.
We kregen het geluk van elk mens dat hier aanwezig is met ons mee.
Langzaam voelen we alle energie 1 worden, wij staan nog niet helemaal in contact, onze
25
8
energie was nog net iets anders als die van de andere mensen hier.
Verschillende emoties voel ik over mijn hele lichaam kriebelen die door mijn huid naar
binnen trekken doordat de sensoren in mijn huid de informatie naar mijn hersenen sturen en
vertalen in een intens genot waarvan de informatie weer door mijn hele lichaam gestuurd
wordt en ontvangen door verschillende lichaamsdeeltjes die dit vertalen in intense gevoelens.
Ik voel alle energie door elkaar langzaam de mijne aanpassen en mijn energie zie ik zich
langzaam verspreiden over het geheel. De energie van het geheel moet zich langzaam mengen
met de onze zodat wij straks ook met alle mensen hier mee staan te vibreren, zodat wij in een
gedachte in een groot feest leven.
De mensen die dicht bij ons staan zie ik even kijken als wij er voorbij dansen.
Ze voelen ons en lachen naar ons als we langs lopen. Sommige geven ons een knipoog.
De meeste knikken Daan gedag of geven hem een hand en tegen mij zeiden ze proficiat, of
gefeliciteerd. De mensen kunnen onze verliefdheid voelen en zijn gelukkig voor ons.
Trots danst Christie de hele tijd naast me. Ze is gelukkig dat we geaccepteerd worden.
Eigenlijk wist ze dat dat helemaal niet nodig was geweest, dat ze zich daar zorgen over heeft
gemaakt. Iedereen accepteert elkaar zo als die is, dus ons ook.
We vinden een goed plekje om uit ons dak te gaan en Daan staat meteen weer met iedereen te
kletsen en heeft direct twee mooie meiden om zijn schouders hangen.
Dan komen Kris, Mark, Paul en Stefan met zijn vieren aanspringen.
Wat een feest roepen ze uit als ze ons om de nek springen.
En wie mogen de dames wel niet wezen vraagt Mark meteen waarna Daan een van de meiden
loslaat waar Mark een arm omheen slaat. Dit zijn Evie en eva zie Daan.
Echt een vet feest, of niet dan, zegt Mark. Ja echt mega zeggen de meiden tegelijk.
Dat is je broer he, zei Evie die een kusje op Daans wang geeft.
Yep, the one and only, het markmannetje, ik ben de Daanman en hij de Markman.
Hij is net zo sexy als jou, zie Eva en ze knipoogt naar Mark als ze even met haar hand die om
zijn middel heen is geslagen in zijn dijen knijpt.
De meiden giechelen als Daan een grap maakt en kruipen steeds dichter bij de twee jongens.
Iedereen is opgelift door een staat van liefde nu al onze gevoelens worden versterkt.
Nu we de liefde nog beter voelen wordt de liefde voor elkaar versterkt.
Kris en Stefan staan te springen en gaan helemaal uit hun dak.
Ze worden ook in de gaten gehouden door een paar meiden maar ze zijn er helemaal niet mee
bezig. Ze zijn alleen maar aan het feesten.
Waar Daan en Mark met hun gehele omgeving feesten lijken Kris en Stefan meer in zichzelf
gekeerd helemaal uit hun dak te gaan. Ze zien niet meer wat er om hun heen gebeurd.
Ze gaan helemaal op in hun gevoel en vertalen dit in soepele dansbewegingen.
Ze staan te springen en feesten en dansen door en om ons heen.
Ik kijk weer naar Christie, waardoor ik weer een stoot van liefde krijg, die zij ook voelt.
25
9
26
0
naar beneden glijdt en als de golfbeweging zich omhoog verplaatst perst ze haar billen een
beetje samen, waardoor ik langzamer en met meer moeite en genot weer een hoogtepunt
bereik. We voelen ons gelukkig en ze kust me op mijn wang.
Een cadeautje zei ze, ik houd van je fluistert ze in mijn oor, ik streel haar aan haar kin.
Ik ook van jou zeg ik, waarna ik haar zoen, een op haar voorhoofd, een op haar wang en
eentje op haar mond en ik niets meer doe en alleen voor nu in haar armen hang.
26
1
26
2
26
3
Als ik een chemische reactie heb dan verplaatst deze zich in een potje met een bepaalde
snelheid over geen enkele afstand en dan is deze het beste in tijd uit te drukken.
De enige manier om de snelheid van een reactie te weten is om deze te zien in vergelijking
met de snelheid van iets anders. Je hebt de snelheid die zich verplaatst en die is in afstand en
in tijd uit te drukken en dit zegt beide hetzelfde want de afstand dat de reactie van het leven
zich verplaatst heeft komt nooit terug.
In een reactie is er geen afstand en bestaat die reactie alleen als een driedimensionale afstand
in het nu en is de snelheid alleen te bepalen door deze in relatie met de afstandsverplaatsing
van de aarde om de zon te zien, de standaardsnelheid van het leven.
De afstand die zich verplaatst over een afstand verplaatst zich over de afstand dat de snelheid
zich verplaatst heeft. Je hebt een reactie die zich verplaatst en het enige waarmee je de
snelheid of de verplaatsing mee op kan meten is tijd, de reactieverplaatsing.
De reacties die zich over deze reacties verplaatsen zijn in relatie tot die tijd in snelheid uit te
drukken. De reactie van het leven loopt in en over elkaar heen en de afstand die dat zich
verplaatst is de afstanden die de verschillende afstanden in de derde dimensies zich over
elkaar heen verplaatsen.
De reactie zijn velen kleine reacties net als ons leven en verplaatsen zich allemaal met
bepaalde snelheid over elkaar heen. De snelheid van ons leven is 24 uur per dag.
Dat is x meter om de zon met een bepaalde snelheid.
Het leven verplaatst zich over geen enkele afstand en beweegt alleen met een snelheid en het
gedeelte van de snelheid dat al afgelegd is noemen we tijd.
Tijd is dus een moment in de snelheid en de snelheid een opeenvolging van momenten.
Tijd is een factor van snelheid.
Ik laat haar gewoon uitpraten, begrijpen doe ik niet alles, maar ik voel me ook een factor, een
factor in onze snelheid, een factor in ons leven en ik voel me een factor in het gehele leven.
Ik kijk haar de hele tijd aan en luister naar haar wijze woorden die ik in een vage waas
aanhoor die mijn verstand probeert te begrijpen maar ik altijd net achter loop want mij
gedachten lijken alweer een aantal woorden gemist te hebben als ze continu doorratelt.
De snelheden draaien in elkaar en door elkaar heen in het leven en voor jou bestaat alleen dit
moment. Je leeft nu en je sterft met een bepaalde snelheid tov van andere snelheden die
uitsterven.
De tijd is er alleen omdat er verschillende snelheden binnen het leven plaatsvinden.
Het leven is een en beweegt niet over een afstand maar tov van elkaar.
Het leven staat stil want binnen het leven zit de snelheid.
Buiten het leven is er niks, geen energie, geen tijd.
De tijd ontstaat door het draaien van de reactie en bestaat alleen door deze reactie en binnen
deze reactie want naast deze reactie draait er niets. Het leven is het leven en wij draaien rond
door en als energie, die als hij verplaatst wordt de snelheid is.
26
4
Wij zijn de snelheid van ons eigen leven en er is alleen de afstand van de reacties binnenin
mij omdat ik mijzelf niet over een afstand kan verplaatsen want het enige dat er is ben ik.
Ik ben het enige leven en buiten mij is er niks en leeft er niks en leef ik alleen door de energie
die in een snelheid binnen in mij draait. Zo leeft het leven en ik als een reactie van het leven
die moet leven van de andere reacties in zijn leven.
Wij draaien binnen de reactie en zijn de reactie, ik ben het leven, leef het leven, en verder
leeft er niets. Wij leven van het leven naar een hoger leven en ons bewustzijn leert over het
leven zodat het leven leert gelukkiger te leven .
Doordat wij draaien, leven, versnellen, met een snelheid ronddraaien in snelheid over een
bepaalde tijd zijn wij het leven en draaien wij als een van de vele reacties en het leven is de
optelsom van alle reacties van het leven.
De tijd leeft in mij en met mij en verplaatst zich alleen langs een ander leven dat leeft dankzij
het leven.
Dat leeft met mij, door mij, door de snelheid in mij, ik ben de quark, de snelheid, de energie.
De reacties lopen tot de driedimensionale reacties oneindig naar een nieuwe vorm in elkaar
overlopen en onze tijd verplaatst zich in zijn tijd naar een nieuwe tijd die zich in een nieuw
leven verplaatst, zei Christie, ik leef want ik ben energie.
Mijn reactie loopt, die voel ik lopen, mijn hart klopt en mijn lichaam loopt langs dat van
Christie dat door het sneller kloppen van mijn hart zorgt voor nog meer vochttekort in mijn
hersenen die dit amper kunnen verwerken waardoor mijn reactie op uitdroging aanloopt.
Kom, we gaan water halen, ik heb een ook droge mond gekregen, zei Christie als ze voelt wat
ik voel. .
Het feest gaat door, zei Christie en ze begint me weer te zoenen en trekt me de mensenmassa
in en ik giet snel een van de glazen water achterover zodat ik niet alles over de grond heen
gooi. Ik loop door de mensen en pak Christie haar hand weer vast en als het water door mijn
maag lijkt te golven, klots het heen en weer en dij ik op het geluid in mij gedachten mee
tussen de mensen door die op zelfde golven lijken te bewegen.
Kunnen we maar voor eeuwig met zijn allen zo blijven dansen.
De mensen zijn zo mooi allemaal en zo lief.
Alles lijkt in slowmotion te gaan maar de tijd gaat ontzettend snel en mijn tijd leeft in een tijd,
in een moment in de snelheid, waarin elk geluk zich gelukkiger kan laten voelen en elke liefde
de liefde kan vergroten.
We staan al bijna de hele avond te dansen.
Als de bassen langzaam hun hoogteput beginnen te bereiken, beginnen alle mensen tegelijk te
springen en als een grote golfbeweging die als een wave het stadion rondgaat beweegt
iedereen op en neer.
De DJ staat als een gek te springen en lijkt zichzelf niet meer onder controle te hebben maar
al zijn bewegingen blijven sierlijk, als een vuur dat staat te branden ontvlamt hij op het
26
5
podium. Van iedereen gaan de harten sneller en harder kloppen, het lijkt alsof ik ze allemaal
hoor kloppen in hetzelfde ritme op de beat. Het klopt allemaal, de muziek, de mensen.
Alles staat in harmonie met elkaar en iedereen voelt zich gelukkig.
We vinden elkaar allemaal leuk en allemaal houden we van elkaar.
De een lacht nog liever naar je dan de ander.
Ik ben verliefd op alle mensen hier, zei ik tegen Christie. Ik houd ook van ze allemaal en het
meest van jou, en op dat moment verspreiden harde knallen zilverpapierconfetti over de
mensen.
Het zilverpapier vliegt over de mensen heen en fladdert alle kanten op.
Onze energie belicht al het zilverpapier en de lichtstralen worden alle kanten op geschoten,
duizend discoballen met de beste discolichten zouden het niet beter doen.
Alles werd opgelicht, met alle kleuren.
De stralingen van onze levens schieten van onze levens omhoog door de ruimte en worden
weerkaatst en lichten alle harten op in gevoelens die elk geluk en elk gevoel van alle liefde
van heel het leven door ons heen laat schieten.
Dit is het moment van de avond.
Iedereen krijgt kippenvel, en iedereen staat te trillen op zijn benen.
De een staat met zijn mond open van verbazing te klotsen, sommige springen in de lucht en
schreeuwen of klappen hard.
Een oorverdovend fluitconcert klinkt over de mensen.
De muziek houdt met een grote knal op waarna iedereen begint te klappen.
Daarna wordt het even helemaal stil.
Iedereen heeft zijn eigen gedachten en niemand maakt geluid.
We voelen allemaal de schoonheid en we hebben een mega vet feest.
Het feest der feesten, en wij zijn erbij en dit is nog maar het begin.
Iedereen hier beseft hoe we het beste kunnen leven.
Ik ben in korte tijd veel te weten gekomen en ben een reis begonnen, maar ik weet de weg, en
we zijn met zijn tween en iedereen om ons heen zal ons helpen net als dat wij iedereen
helpen.
Wij maken de wereld een betere plek, iedereen zal zich gelukkig gaan voelen, ik weet nu ook
dat ik geen materiele zaken nodig heb om gelukkig te worden. Ik heb ze alleen nodig om een
deel van mijn geluk te ervaren, om een vorm van genot te vervullen.
We moesten ons eerst verrijken met goederen om ons leven te versimpelen om tijd vrij te
maken voor het streven naar een groter doel. Nu ik materialistisch verzadigd ben heb ik het
emotionele geluk gevonden.
We beseffen dat er veel meer kan komen en dat nog veel waarheden voor ons verborgen zijn.
Maar met deze mensen kunnen we het halen.
Morgen is de toekomst. Morgen is de start van mijn nieuwe leven.
26
6
Ik en Christie lopen samen door de wereld en ervaren samen elke nieuwe ervaring, wij gaan
het van nu af aan gewoon doen. Wij gaan met zijn allen doen wat we voelen dat goed is.
Wij gaan het juiste doen en dan komt alles op zijn pootjes terecht. Dan komen we waar we
moeten komen.
Wij gaan de nieuwe waarheden ontdekken, wij gaan ons weer afvragen waarom en wij gaan
de liefde weer verspreiden en als in een kettingreactie zal de energie verhoogd en
doorgegeven worden.
Onze liefde gaat in elkaar op en in elkaar over en onze samensmelting zal met de reactie van
het leven samensmelten en wij wachten tot al het leven ons tegenkomt.
Als elke reactie elkaar aanvult en de derde zichzelf mogelijk oneindig tegenkomt komen wij
tot een nieuwe potentieel eindige oneindige dimensie die voor ons nog utopia is.
We draaien als een snelheid over snelheid in tijd die als de derde zichzelf rond zichzelf naar
een nieuwe reactie draait naar een nieuw potentieel oneindig leven die door onze energie
verhoging in een hogere reactie overgaat.
En als de muziek langzaam weer begint weet ik dat het feest zijn top net gepasseerd heeft, ik
houd Christie in mijn armen en denk over ons geluk na en ik realiseer me dat ik weer teveel
nadenk en alleen maar van ons geluk moet genieten.
Ik pak haar nog steviger vast en samen beginnen we te dansen door de mensen die hier al als 1
mens lijken te leven
Wij dansen samen door het leven.
Wij dansen nog de hele nacht.
Wij dansen met zijn allen.
Wij dansen in geluk en we dansen de toekomst van het leven tegemoet.
26
7
26
8
26
9
Pi
2,5981
0
x-hoek
De uiteinde van beide lijnen beginnen bij de driehoek en lopen naar de veelhoek.
27
0
27
1
tek.10
De hoek = 360/2x
Sinus = Oz/Sz
Tangens = Oz/Az
Tangens = Oz/r
raaklijn
Sinus = Oz/r
Omtrek = 2x*Oz
Omtrek = 2x (r*sinus 360/2x)
Omtrek = 2Pir
Pi = Omtrek/2r
Pi = (2x*r*tangens 360/2x)/2r
Pi = (2x*r*Sinus 360/2x)/2r
Pi = x*tangens 360/2x
Pi = x*sinus 360/2x
Hoe groter x hoe dichter de
De veelhoek bij de cirkel
ligt en hoe nauwkeuriger het
getal voor Pi
27
2
In omtrek en straal,
Oneindig in grafiek
De factor is Pi
Veborgen in grafiek
Oneindig in cilinder
Een cirkel is rond
Nog nooit gevonden
Oneindig in het rond
Twee lijnen naar Pi
Een onzichtbaar gebied
De raaklijn gevonden
Maar pi bereken je niet
27
3
Pi
Reeks1
Reeks2
0
1
10
11
12
13
14
15
16
17
18
x-hoek
27
4
27
5
27
6
0,25-0,25-0,25 = y-y-y = X2 = 01
X2-X2 = y-y-y-y-y-y = X3 =0101
X1-X1 = x-y-x-y = X4 = 0000
X1-X2 = x-y-y-y-y = X5 = 0001
X1X2X1 = x-y-y-y-y-x-y = X7 = 000100
X2X1X1 = y-y-y-x-y-x-y = X8 = 010000
X1X1X2 = x-y-x-y-y-y-y = X9 = 000001
X1X2X2 = x-y-y-y-y-y-y-y = X10 = 000101
X1 en X2 kunnen in potentieel oneindig veel mogelijkheden in een tweetallig syteem van
twee bouwstenen achter elkaar worden gezet in alle mogelijke combinaties waar elke
combinatie zijn eigen betekenis heeft.
Verschillende manieren van rangschikken maakt andere combinatie die weer een oorzaak zijn
voor een gevolg van nieuwe combinaties.
1 maakt alles en splits je die ene dan kun je met een paar bouwstenen tot in de oneindigheid
combinaties maken met verschillende combinaties die weer nieuwe combinaties maken met
als bouwstenen de quarken die atomen maken die het periodieke stelsel opvullen die
moleculen maken die samen in reactie het leven maken.
Proton 001
Electron 010
Neutron 100
Elke combinatie van drie letter heeft hier betekenis, hier hebben we alleen de protonen
neutronen en electronen een code gegeven.
27
7
Voor de protonen neutronen en electronen kunnen ook de binaire codes gebruikt worden die
verkregen worden door de codes van de quarken te vertalen. Elke proton is een combinatie
quarken die nu voor de code 001 staat. Deze had echter ook 01 kunnen zijn of elke andere
willekeurige combinatie als maar vast staat welke en het getal gevormd kan worden en binnen
de mogelijkheden valt. Bij 3 deeltjes moet het aantal plekken dus minsten 2 zijn daar met het
getal 2 bij grondtal 2, 2tot de macht 2 = 4, 4 mogelijkheden gevormd kunnen worden. Hier is
gekozen voor 3 plekken die bij het grondtal 2, 2tot de macht 3 = 8 mogelijkheden creeeren.
1.
H = waterstof = 1 proton, 1 electron = 001010
1,008
= 1 proton, 1 electron, 1 neutron = 001010100
= 1 proton, 1 electron, 2 neutronen = 001010100100
2.
He = helium = 2 protonen, 2 electronen, 1 neutron = 001001010010100
4,003
= 2 protonen, 2 electronen, 2 neutronen = 001001010010100100
= 2 protonen, 2 electronen, 4 neutronen = 001001010010100100100100
3.
Li = lithium
6,941
4.
9,012
001001001010010010100100100
001001001010010010100100100100
001001001010010010100100100100100
Be
5. B
10,8
7.
N
14,01
6.
C
12,01
8.
O
16,00.
9.
F
19,00
27
8
27
9
RNA :
Met Lys Phe Gly =
AUG-AAG-UUU-GGC =
031-001-333-112 =
001101-000001-111111-010111
Alle letters hebben betekenis
Alle combinaties van drie letters hebben betekenis
Alle combinaties van de viertallige code die met de combinaties van drie letters
gevormd worden hebben betekenis die samen een grotere betekenis uitpakken en
vormen.
031 = 001101 = Met. = AUG en dit is weer een getal voor een nieuw systeem dat als
grondtal het aantal deeltjes heeft die er met de drie letters gevormd worden.
28
0
Ik heb een natuurlijk idee en als jij het gelooft geloof jij in het leven en wordt mijn idee jouw
geloof van het leven
28
1