Sadraj

1. UVOD.......................................................................................................................2
1.1. Problem, predmet i objekt istraivanja..............................................................2
1.2. Svrha i cilj istraivanja......................................................................................2
1.3. Radne hipoteze...................................................................................................2
1.4. Znanstvene metode............................................................................................2
1.5. Struktura rada.....................................................................................................3
2. Ruteri........................................................................................................................4
2.1. Princip rada rutera..............................................................................................5
2.2. Komponente rutera............................................................................................7
3. Internet protokol - IP..............................................................................................10
3.1. IPv4..................................................................................................................12
3.2. Fragmentacija IP paketa...................................................................................13
3.3. Adresiranje kod IPv4.......................................................................................14
4. Zakljuak................................................................................................................18
6. LITERATURA:.......................................................................................................19

1. UVOD

1.1. Problem, predmet i objekt istraivanja

Intenet, svjetska globalna mrea, uao je na mala vrata i postao vaan dio
svakodnevnih poslovnih i privatnih odnosa. Danas predstavlja najveu svjetsku
mreu sa milionima korisnika. Prednosti koje nam internet prua su u mnogome
olakale protok informacija ali i usluga na globalnom nivou.
Princip rada interneta zasniva se na komunikacionim protokolima izmeu
odreenih komponenata odnosno rutera. Predmet i objek ovog istraivanja su upravo
ruteri i internet protokoli.
1.2. Svrha i cilj istraivanja
Svrha samog istraivanja je razumjevanje samog principa funkcionisanja
gradivnih elementata internet i to rutera i internet protokola. Kako oni funkcioniu te
koja je njihova ulogo u najveoj svjetskoj mrei.
1.3. Radne hipoteze
Temelj za postavljanje hipoteze objanjen je predmetom i ciljem istraivana, te
iz navedenog hipoteza slijedi:
Ruteri i internet protokoli su okosnica Interneta.

1.4. Znanstvene metode

Znanstveno ( nauno ) istraivake metode (metodologija) koritene u radu
su:
1.nauno-istraivaka
2. metoda analize i sinteze
3. metoda klasifikacije
2

1.5. Struktura rada

Struktura seminarskog rada je usklaena sa Uputstvom za pisanje seminarskog
rada na prvom ciklusu studija kao i temi seminarskog rada. On sadri etiri poglavlja.
Prvo poglavlje, Uvod, sadri pet podpoglavlja:
-

Problem, predmet i objekt istraivanja,

Svrha i ciljevi istraivanja,
Radna hipoteza i pomone hipoteze,
Znanstvene metode,
Struktura rada.

Drugo poglavlje pod nazivom Ruteri, objanjava njihovu ulogu i princip rada.
Ima dva podpoglavlja i to:
-

Princip rada rutera

Komponente rutera

U treem poglavlju zastupa se tematika protokola i teorije vezane za IP.

Poglavlje ima tri podpoglavlja i to:
-

IPv4
Fragmentacija IP paketa
Adresiranje kod IPv4

U etvrtom poglavlju smjeten je zakljuak nauni istraivakog rada.

2. Ruteri

Osnovna funkcija mrenog sloja je da implementira uslugu komunikacije od

raunara do raunara. U sklopu toga postoje dvije osnovne radnje: prosljeivanje i
rutiranje. Prosleivanje podrazumeva transfer paketa od ulaznog do izlaznog linka
istog rutera, dok rutiranje podrazumeva sve mrene rutere, ijim se zajednikim
radom pomou protokola rutiranja odreuju putanje (rute) kojima paketi putuju od
izvornog do odredinog vora. Da bi upoznali prosljeivanje paketa potrebno je
"zaviriti" unutar rutera, u njegovu hardversku arhitekturu i organizaciju. Zatim
potrebno je pogledati prosleivanje na Internetu ukljuujui i famozni IP (Internet
Protocol). Takoer potrebno je razmotriti i adresiranje u mrenom sloju i format
IPv4 paketa.
Opte prihvaena definicija rutera jeste da su to ureaji koji prosljeuju
saobraaj ka narednoj taci1. No ta to zapravo znai:

Slika 1 Ruter proizvoaa D-link

1 Umreavanje raunara od vrha ka dnu James F. Kurose i Keith W. Rose

U okruenjima koja se sastoje od vie mrenih segmenata sa razliitim

protokolima, habovi, mostovi ili svievi ne mogu obezbijediti brzu komunikaciju, pa
se u takvim mreama koriste ureaji koji poznaju adrese svih segmenata i koji
pronalaze najbolju putanju za protok podataka. Takvi ureaji se nazivaju ruteri.
Ruteri mogu da komutiraju i usmjere pakete preko vie mrea, a to rade
razmjenom informacija o protokolima izmeu odvojenih mrea. Ruteri imaju
funkcije mostova kao to su filtriranje i izolovanje saobraaja kao i povezivanje
mrenih segmenata.
Ruteri se inae koriste u kompleksnijim mreama zato to pruaju pouzdanije
upravljanje protokom podataka i meusobno dijele podatke o usmjeravanju ime
zaobilaze spore veze i veze koje ne rade najbolje.
Rad rutera je zasnovan na "ruterskim tabelama" koje sadre mrene adrese i
koje ustanovljavaju odredinu adresu ulaznih podataka. Tabela sadri:

sve poznate mrene adrese

nain povezivanja sa mrenim adresama
mogue putanje izmeu rutera
efikasnost svake od putanja mjereno brojem usputnih rutera.

2.1. Princip rada rutera

Na slici 2 predpostavljena je mrea od sedam segmenata. Za povezivanje tih

sedam segmenata koristi se pet rutera. Svaki ruter bira najbolju moguu putanju do
bilo kojeg segmenta koristei rutersku tabelu. Pri tome se uzima u obzir brzina

prenosa2, propusni opseg3 pa i cijena kotanja linije. Svi ti faktori zajedno odreuju
takozvanu "metriku". Na tabeli ispod prikazana je metrika za ruter 1.4

Slika 2

Tabela 1 prikaz "metrike" rutera

Mrea

Izlaz

Metrika

mrea 1
mrea 2
mrea 3
mrea 4
mrea 5
mrea 6

direktan
direktan
ruter 3
ruter 2
ruter 2
ruter 3

2
1
3
4
7
5

2 Brzina prijenosa podataka (propusnost) modema se mjeri jedinicom bit/s (bit u

sekundi) - u SAD bps (bits per second). Ponekad se moe vidjeti pogreno iskazana
jedinicom baud kojom se mjeri brzina signalizacije (symbol rate), npr. V.90 modem
brzine prijenosa od 56000 bit/s ima symbol rate od 8000 bauda.
3 Bandwidth - Koliina informacija i podataka koje je mogue preneti preko
raunarske mree u odreenom vremenskom intervalu. Obino izraava se kao
koliina bitova u sekundi (bps), kilobitova po sekundi (kbps) ili kao koliina
megabitova po sekundi (mps). U kontekstu Web hostinga, oznaava koliinu prometa
koju Web prezentacija moe ostvariti u odreenom vremenskom intervalu
4 http://www.znanje.org/knjige/computer/net/01/ruteri.htm 16.09.2013.
6

mrea 7

ruter 2

Kada ruteri prime pakete koji su namjenjeni nekoj udaljenoj mrei, alju ih
ruteru koji upravlja odredinom mreom. Ruteri su dosta slini mostovima, ali njihov
rad je sporiji, jer izvravaju sloene funkcije na svakom paketu.
Ruteri imaju mo filtriranja, tako da oteenim i zalutalim podacima nee
dozvoliti prolaz u mreu jer itaju samo adresirane podatke. Time smanjuju i
optereenost mree.
Ruter moe da "oslukuje" mreu i prepozna koji su segmenti najzauzetiji, na
osnovu toga on odreuje kojom putanjom da alje podatke. Ako je neka putanja
zauzeta on pronalazi alternativnu putanju kojom e poslati te podatke.
Postoje protokoli koji mogu da rade sa ruterima i oni koji ne mogu. Oni koji to
mogu su DECnet, IP, IPX, OSI, XNS, DDP (AppleTalk) a oni koji ne mogu LAT i
NetBEUI.
Postoje dvije vrste rutera:

Statiki, kod kojih administrator runo mora da podeava i konfigurie

rutersku tabelu usmjeravanja kako bi zadao svaku putanju to je dosta komplikovano.

Dinamiki, koji automatski otkrivaju putanje i ispituju podatke sa drugih

rutera. Oni ujedno za svaki paket pojedinano odluuju kako e slati paket preko
mree.

Primjer:
"Da bi se lake razumio rad rutera zamislimo lanac hotela. Kada gost iz hotela
"A" zove gosta u hotelu "B" operator hotela "A" zna najbolji put da spoji poziv, na
primjer preko gradske centrale. Ako poziv ne uspije preko gradske centrale, operator
automatski trai najbolji mogui put, npr. preko centrale nekog drugog hotela u tom
gradu."5
5 Umreavanje raunara od vrha ka dnu James F. Kurose i Keith W. Rose
7

2.2. Komponente rutera

Ruteri imaju etiri osnovne komponente:

1. Ulazni port Ulazni port vri nekoliko funkcija. Funkcije fizikog sloja time
to je vezan za zavretak fizikog linka koji ulazi u ruter, funkcije sloja veze
podataka, kao i funkcije pretraivanja tabele i prosleivanja tako da paket
prosleen kroz komutatorsku mreu rutera izae na odgovarajuem izlaznom
portu. Kontrolni paketi prosleuju se od ulaznog porta procesoru rutiranja.

2. Komutatorska mrea Komutatorska mrea povezuje ulazne portove rutera sa

njegovim izlaznim portovima.

3. Izlazni portovi Izlazni port uva pakete koji su mu prosleeni kroz

komutatorsku mreu, a zatim ih predaje na izazni link izvravajui inverzne
operacije u odnosu na ulazni port.

4. Procesor rutiranja Procesor rutiranja izvrava protokole rutiranja, odrava

informacije o rutiranju i tabele prosleivanja i obavlja funkcije upravljanja
mreom u ruteru.

Funkcija pretraivanja tabele i prosljeivanja u ulaznom portu kljuna je za

funkciju prosljeivanja u ruteru. U mnogim ruterima, ovde se utvruje izlazni port na
koji e se pristigli paket prosljediti kroz komutatorsku mreu, a izbor izlaznog porta
vri se pomou informacija iz tabele prosljeivanja. Mada tabelu prosljeivanja
izraunava procesor rutiranja, njene kopije se obino uvaju u svakom ulaznom portu
i procesor rutiranja ih, po potrebi, aurira.

Poto se lokalne kopije tabele prosleivanja nalaze u svakom ulaznom portu,

oni mogu da donose odluke o prosleivanju bez pomoi centralizovanog procesora
rutiranja. Takvim decentralizovanim prosleivanjem izbegava se nastajanje uskog
grla na jednom mestu u ruteru.
Ako ruter ima ograniene mogunosti obrade na ulaznom portu, on e
jednostavno proslediti paket centralnom procesoru rutiranja koji e zatim pretraiti
tabelu prosljeivanja i proslediti paket odgovarajuem izlaznom portu. Taj pristup se
koristi kada radna stanica ili server slue kao ruter. Procesor rutiranja je tu zapravo
CPU radne stanice, a ulazni port je mrena karta (recimo Ethernet NIC).

3. Internet protokol - IP

"Internet Protocol (IP) je protokol za komunikaciju izmeu izvora i korisnika

preko Internet mree. Podaci preko IP-a se alju u paketima i to samo izmeu
routera, a izmeu svieva (switch) u frame-ovima. Internet protokol je nepouzdan, jer
ne osigurava da e paket podataka biti u ispravnom stanju ili, u najgorem sluaju,
hoe li uope doi."6
Da bi se lake objasnilo ta je protokol napravit e se analogija sa ljudima.
Predpostavljena je situacija u kojoj osobu treba pitati koliko je sati. Uobiajeni
protokol je razmjena rijei na slijedei nain:
Razgovor zapoinje pozdravom (prvo "Zdravo"), na to slijedi tipian odgovor
"Zdravo", to je znak da osoba moe postaviti slijedee pitanje. No u koliko odgovor
nije tipino "Zdravo", to ukazuje da osoba ne moe postaviti naredno pitanje
odnosno ne moe se uspostaviti komunikacija. Takoer mogue je da se ne dobije
nikakav odgovor, onda takoer nije mogue uspostaviti komunikaciju. Ovdje je
potrebno primjetiti da u ljudskom protokolu postoje konkretne poruke koje aljemo i
konkretne akcije na te poruke. Izvjesno je da su poslane i primljene, kao i akcije koje
se predizimaju nakon prijema i odailjanja tih poruka, imaju kljunu ulogu u
ljudskom protokolu. U koliko ljudi imaju razliite protokole ( maniri, razliit jezik i
sl), njihova interakcijanije mogua.

6 http://bs.wikipedia.org/wiki/Internet_protokol 16.09.2013.
10

Slika 3 Poreenje ljudskog protokola i raunarskog protokola

Isti principi vae i za umreavanje, za postizanje bilo kakve komunikacije bitno

je da ureaji koriste isti protokol.
Definicija: " Protokol definie redoslijed poruka koje se razmjenjuju izmeu
dva ili vie komunikacionih entiteta, kao i akcije koje se poduzimaju nakon slanja ili
prijema poruka ili nekog drugog dogaaja."7

Svaki ureaj na mrei se identificira pomou IP adrese. IP adresa se prema

trenutno vaeem IPv4 protokolu sastoji od 32 bita. esto se ova 32 bita oznaavaju
sa etiri decimalna broja odijeljena takama, npr. 192.168.1.21. IP adresa ima dva
dijela: mreni prefix koji identificira mreu i broj hosta koji odreuje pojedini ureaj
na mrei. U zavisnosti od mrenog prefixa, mree se dijele u pet klasa: A, B, C, D i
E. U upotrebi su prve tri klase koje se meusobno razlikuju prema broju hostova koje
mogu imati i opsegu adresa na osnovu koji se utvruje veliina mrenog prefixa.
7 Umreavanje raunara od vrha ka dnu James F. Kurose i Keith W. Rose poglavlje
8.
11

Mree koje operiraju na ovim protokolima definiu one koji im pristupaju

preko specifinih adresa Internet protokola, popularno nazvanim IP adrese. IP
adresama se jasno definie poloaj i identifikacija korisnika i kompanije koja prua
usluge ostarivanja konekcije, ne itavom Internet-u.

3.1. IPv4

Kljuna polja IPv4 paketa su sledea:

Broj verzije 4 bita navode verziju protokola IP za taj paket.

Duina Zaglavlja 4 bita koja odreuju duinu zaglavlja sa opcijama, tj. gde
poinju sami podaci. Veina IP paketa ne sadri opcije, pa je tipina duina
zaglavlja 20 bajtova.

Vrsta usluge Bitovi koji odreuju tip paketa, da bi mogli da se diferenciraju

paketi veeg ili manjeg prioriteta.

Duina paketa Ovo je ukupna duina IP paketa (zaglavlje plus podaci),

izraena u bajtima. Poto je ovo polje duine 16 bita, teoretski maksimalna
duina IP paketa je 65.535 bajtova. Meutim, rijetko se deava da su paketi
vei od 1500 bajtova.

Identifikator, oznake i offset fragmentacije Ova tri polja su vezana za IP

fragmentaciju. IPv6 ne dozvoljavafragmentaciju u ruterima.

Vrijeme vaenja TTL (time-to-live) je polje koje slui da bi se sprijeilo

kruenje paketa u mrei. Ovo polje se smanjuje za 1 u svakom ruteru u kome
se paket obrauje. Ako dostigne vrijednost 0, paket se odbacuje.

Protokol Vrijednost ovog polja ukazuje na konkretan protokol transportnog

sloja kojem treba predati podatke iz IP paketa. Na primer, vrednost 6
oznaava protokol TCP, dok vrednost 17 oznaava protokol UDP.

Kontrolna suma zaglavlja Kontrolna suma zaglavlja slui da pomogne

ruteru u otkrivanju greaka u primljenom IP paketu.
12

IP adrese izvora i odredita Kada izvorni raunar napravi paket, stavlja

svoju IP adresu u polje IP adrese izvora, a adresu krajnjeg odredita u polje IP
adrese odredita. esto izvorni raunar utvruje adresu odredita pomou
DNS pretraivanja.

Opcije Polje opcija omoguava proirivanje IP zaglavlja. Ova mogunost je

izbaena u IPv6

Podaci Na kraju dolazimo do poslednjeg i najvanijeg polja, razloga zato

IP paket uopte postoji. U veini sluajeva, polje podataka sadri segment
transportnog sloja (TCP ili UDP) koji treba isporuiti na odredite. Meutim,
polje podataka moe sadrati i druge vrste podataka, kao to su ICMP poruke.

3.2. Fragmentacija IP paketa

Svi protokoli sloja veze ne mogu da prenose pakete iste veliine. Neki
protokoli mogu da nose velike pakete, dok drugi protokoli mogu da nose samo
male.
Ethernet paketi recimo ne mogu da prenesu vie od 1.500 bajtova podataka.
Maksimalna koliina podataka koju moe da prenese paket sloja veze naziva se
maksimalna jedinica za transfer (MTU - maximum transfer unit). Poto se svaki IP
paket radi prijenosa od jednog rutera do drugog enkapsulira u paket sloja veze, MTU
protokla u sloju veze postavlja strogo ogranienje na duinu IP paketa. Stroga
veliina IP paketa nije toliki problem, problem je to to linkovi na ruti izmeu
poiljaoca i odredita moda koriste razliite protokole sloja veze i svaki od tih
protokola moe da ima drugaiji MTU. Ako ruter primi IP paket vei od MTU
vrijednosti na izlaznom linku, dolazi do problema.
Rijeenje je da se podaci iz IP paketa fragmentiraju na dva ili vie manjih IP
paketa, a zatim se ti manji paketi alju preko izlaznog linka. Svaki od ovih manjih
paketa naziva se fragment. Fragmenti moraju ponovo da se sastave pre nego to se
predaju transportnom sloju na odreditu. Radi utede na performansama i
13

jednostavnosti, fragmenti se ne sastavljaju ponovo u ruterima, ve tek kada stignu na

odredini sistem. Za ponovno sastavljanje paketa, odredini raunar koristi polja
identifikacija, oznake i ofseta fragmentacije da bi utvrdio redosljed paketa, kao i da li
su svi fragmenti stigli do njega.
Korisni podaci iz IP paketa se predaju transportnom sloju na odreditu tek
poto IP sloj potpuno rekonstruie prvobitni IP paket. Ako jedan ili vie fragmenata
ne stigne do odredita, paket se odbacuje i ne predaje se transportnom sloju. U
sluaju TCP protokola transportnog sloja, TCP e obaviti oporavak od ovog gubitka
tako to e zahtevati da izvor ponovo poalje podatke iz prvobitnog paketa.8

3.3. Adresiranje kod IPv4

Granica izmeu raunara i fizikog linka se naziva interfejs. Ruter, poto ima
zadatak da prosljeuje pakete sa jednog linka i prosljeuje ga na neki drugi, ima vie
interfejsa, po jedan za svaki link.
Poto svaki raunar i ruter moe da alje i prima IP pakete, IP zahteva da svaki
interfejs raunara i rutera ima svoju IP adresu. Prema tome, IP adresa je tehniki
pridruena interfejsu, a ne raunaru ili ruteru koji sadri taj interfejs.
Svaka IP adresa dugaka je 32 bita (etiri bajta), pa tako postoji ukupno 2 32,
odnosno oko 4 milijarde moguih IP adresa. Te adrese se obino piu u takozvanoj
decimalnoj notaciji sa takama, u kojoj se svaki bajt adrese zapisuje u decimalnom
obliku, a od ostalih bajtova u adresi se razdvaja takama, na primer 193.32.216.9.
Broj 193 je decimalna vrednost prvih osam bitova u adresi, broj 32 drugih osam
bitova itd. Prema tome, adresa 193.32.216.9 je u binarnom obliku 11000001
00100000 11011000 00001001.

8 http://hardware.benchmark.rs/hardware_vesti/ip-protokol-i-ruteri/strana_4/
16.09.2013.
14

Svaki interfejs u svakom raunaru i ruteru na Internetu mora da ima IP adresu

koja je globalno jedinstvena (osim interfejsa iza NAT-a 9). Ove adrese se, meutim, ne
mogu birati proizvoljno, ve jedan deo IP adrese interfejsa odreuje podmrea
(subnet) na koju je povezan. Na sledeoj slici imamo primer IP adresiranja i
interfejsa:

Slika 4 IP adresiranje

Ovde jedan ruter (sa tri interfejsa) povezuje sedam raunara. U koliko se bolje
pogledaju IP adrese dodeljene interfejsima raunara i rutera, tri raunara u gornjem
lijevom dijelu slike i interfejs rutera sa kojim su povezani imaju IP adrese u obliku
223.1.1.xxx. To jest, svi imaju ista 24 bita IP adrese. Oni su takoe meusobno
povezani jednim jedinim fizikim linkom bez ikakvih posrednih rutera. To bi mogao
da bude, na primer, Ethernet LAN. U IP argonu, interfejsi ta tri raunara i gornji
lijevi interfejs u ruteru ine jednu podmreu (subnet). IP adresiranje dodeljuje ovoj
podmrei adresu: 223.1.1.0/24, gde oznaka /24, koja se zove maska podmree
(subnet mask), znai da lijevih 24 bita 32-bitne veliine predstavljaju adresu
9 Network Address Translation
15

podmree. Svako novi raunar koji se povee na tu podmreu morao bi da ima

adresu u obliku 223.1.1.xxx.
Na sledeoj slici je prikaz tri podmree sa njihovim maskama:

Slika 5 Prikaz tri mree sa maskama

Pored LAN segmenata i direktni linkovi izmeu dva rutera, tj. njihovih
interfejsa, ine zasebnu podmreu, jer i njihovi interfejsi ine mali nezavistan
segment u prostoru IP adresa. Strategija dodeljivanja adresa na Internetu poznata je
kao besklasno meudomensko rutiranje CIDR (Classless Interdomain Routing).
CIDR uoptava pojam adresiranja podmree. Kao kod adresiranja podmree,
32-bitna IP adresa se dijeli na dva dijela opet u decimalnom obliku sa takama
a.b.c.d/x, gde x oznaava broj bitova u prvom dijelu adrese.
Najznaajnijih x bitova u adresi oblika a.b.c.d/x, ini mreni dio IP adrese i
esto se naziva prefiksom adrese. Organizaciji se obino dodjeljuje blok susjednih
adresa, tj. raspon adresa sa zajednikim prefiksom. Kada ruter van organizacije
prosljeuje paket ije je odredite adresa u organizaciji, dovoljno je da uzme u obzir
samo vodeih x bitova adrese. To znaajno smanjuje veliinu tabela prosleivanja u
16

ruterima. Organizacija zatim moe po potrebi taj blok adresa da podjeli u okviru
same sebe na manje podmree, gdje se onda broj x bitova u maskama podmrea
poveava.
Dok nije bio prihvaen CIDR, mreni dio IP adrese je morao da bude dugaak
8, 16 ili 24 bita, po adresnoj emi poznatoj kao adresiranje zasnovano na klasama, jer
su podmree koje su imale 8, 16 ili 24 bita bile poznate kao mree klase A, B,
odnosno C. Zahtjev da dio IP adrese koji se odnosi na mreu bude tano jedan, dva
ili tri bajta pokazao se problematinim za podrku sve veeg broja organizacija sa
malim i srednjim podmreama. Podmrea klase C (/24) mogla bi da sadri samo 2 82=254 raunara (dvije od 28=256 adresa rezerviu se za posebnu upotrebu), to nije
dovoljno za mnoge organizacije. Meutim, podmrea klase B (/16), koja moe da
podri do 65.534 raunara je prevelika.
U adresiranju zasnovanom na klasama organizacija koja je imala 2.000
raunara obino je dobijala adresu podmree klase B. To je dovelo do naglog troenja
adresnog prostora klase B i loe iskorienosti dodeljenog adresnog prostora. U
sluaju organizacije sa 2.000 raunara, ostalo bi neiskorieno 63.000 adresa koje su
mogle biti dodeljene drugim organizacijama. Moramo pomenuti i jednu drugu vrstu
IP adrese.
IP adresa za difuzno emitovanje, 255.255.255.255. Kada raunar emituje paket
sa adresom odredita 255.255.255.255, poruka se isporuuje svim raunarima u istoj
podmrei. Ruteri opciono prosljeuju tu poruku i susednim IP podmreama, mada to
obino ne rade. Difuzno emitovani IP paket se koristi kod DHCP servisa .

4. Zakljuak

Toliko toga odigrava se u virtuelnom svijetu koji mi tek povrinski poznajemo

a opet od njega oekujemo da ispuni sve nae prohtjeve i elje bez da se na trenutak
zastane i razmisli kako i zato neto jeste.

17

Ipak, kada zagrebemo malo dublje, ne moemo da ne budemo fascinirani

naom sopstvenom genijalnou. ovek je stvorio neke zaista nevjerovatne stvari, a
Internet je apsolutno jedan od fenomena koji definiu 21.vijek.
Na kraju ovoga rada moe se rei: ruteri rutiraju, paketi putuju, a elektroni tre
okolo i sudaraju se ispunjavajui nae naloge, praznina koja spaja doputa nam da
pruimo virtuelnu ruku i shvatimo da smo svi povezani Internet Prokotolom.

6. LITERATURA:
Knjige

Umreavanje raunara od vrha ka dnu James F. Kurose i Keith W. Rose

Tekstovi sa interneta
18

http://www.znanje.org/knjige/computer/net/01/ruteri.htm 16.09.2013.

http://bs.wikipedia.org/wiki/Internet_protokol 16.09.2013.

http://hardware.benchmark.rs/hardware_vesti/ip-protokol-i-ruteri/strana_4/
16.09.2013.

19