Professional Documents
Culture Documents
Vivarium, Vol. 11, 1973
Vivarium, Vol. 11, 1973
)(8*=-0/']
189.235.178.250
00:13:21 AM
VI
VARI
um
VOLUME
11,
1973
OPorw>
& ZEITLINGER
LISSE - 1985
189.235.178.250
B.V.
00:13:21 AM
vi
vari
um
A JOURNAL FOR MEDIAEVAL PHILOSOPHY AND
THE INTELLECTUAL LIFE OF THE MIDDLE AGES
inparticular
totheprofaneside ofmediaevivarium
isdevoted
valphilosophy
andtheintellectual
lifeoftheMiddleAges.
editors
publishers
published
- L. M. de Rijk,(Leyden)
- J.Engels,
C. J.de Vogel,(Utrecht)
(Utrecht)H. A. G. Braakhuis,
(Nijmegen).
oftheEditorial
Board:Prof.L. M. de Rijk,WitteSingel
Secretary
The Netherlands.
71, Leyden,
- Assen,TheNetherlands.
VanGorcum
ca 160pagesyearly.
Twiceyearly,
MayandNovember;
tovivarium
submitted
Contributions
shouldbe written
preferably
in English,
Frenchor German.
shouldbe typeThe manuscripts
written
anddoublespaced,exceptforlongquotations
andfootnotes.Adequatemargins
(ijinch) shouldbe leftat each edge
ofthesheet.Footnotes
shouldbe numbered
continuously
throughat thefootofthepage
outeacharticle.Theymaybe placedeither
orattheendofthetext.
receive2$off-prints
free.
Contributors
REVUE CONSACRE LA PHILOSOPHIE
MDIVALE ET LA VIE INTELLECTUELLE
DU MOYEN GE
aux aspects profanes
estconsacr
toutspcialement
vivarium
etdela vieintellectuelle
dumoyen
mdivale
delaphilosophie
ge.
ZEITSCHRIFT FR PHILOSOPHIE UND GEISTESLEBEN IM MITTELALTER
denprofanenAspektendermittelaltervivarium
istbesonders
und des geistigen
lichenPhilosophie
Lebensdes Mittelalters
gewidmet.
189.235.178.250
00:13:21 AM
rpdp. orbn
Utrecht
in Theoduli
AnonymiTeutonici commentum
e
codice
Utrecht
editum(1)
U.B.
,
292
eglogam
L. M. de RijK
Leiden
43
j. v. brown
Univ.of Windsor
,
U.S.A
80
L. M. de RijK
Leiden
10
JOHN M. RiST
Toronto
s Aimsin theProslogion.. .
Noteson Anselm'
109
TheDoctrineofExponibiliain theFifteenth
and
Sixteenth
Centuries
REVIEWS
137
168
189.235.178.250
00:13:21 AM
in Theodoli
Anonymi Teutonici commentimi
eclogam
e codice Utrecht, U.B. 22 editum (l)
RPD P. ORBN
P RAEFATIO
vertentibusTheodolicloga1 incerti auctoris, saeculi IX vel X2,
nnisad complura commenta conscribenda occasionem dedit, quae
ProfessorBettyNye Quinn recenter edisseruitet copiosa biblio.
graphiaaffecit^
In isto scripto Betty Nye Quinn septem genera commentorumin
+ eclogamcomposita distinxit,scilicet: "i. BernardusTraiectenTheodoli
sis, 2. AlexanderNeckam(?), 3. AnonymusTeutonicus, 4. Independent
commentaries, 5. Minor commentaries,6. StephanusPatringtonus
(?),
1 Quodadbibliographiam
videBetty
etfortunm
huius
ps.Theodolus.
NyeQuinn,
pertinet,
poematis
andRenaissance
Latin
and
: Mediaeval
Translations
etCommentariorum
In: Catalogus
Translationum
Lists
andGuides.
Vol.II. TheCath.Univ.ofAmerica
Annotated
Commentaries.
Press,
WashingcumBNQsignificabitur.
ton,1971,nominatim
posthac
p. 383n. 1etp. 384n..Hocstudium
memoramus
:
Adcomplendam
hanc
bibliographiam
porro
instruxit
dr.Joannes
Osternacher.
recensuit
etprolegomenis
Theoduli
prof.
Ripariae
prope
eclogam
cum"Osternacher,
Lentiam
1902"significabitur;
[= Linz],1902; hocstudium
posthac
imitatus
esse
Urfahr
locos
Theodulus
Latinos
etsacrorum
videatur.
auctores
Bibliorun'
Quos
J.Osternacher,
Lentiam,
;
1907
prope
vonUtrecht.
In: Achtzehnter
Bernhards
derTheodulhandschrift
Rekonstruktion
JahresJ.Osternacher,
bericht
Petrinum,
1915:,
Kollegium
p. 7-24;
frltere
derGesellschaft
derEcloga
In: NeuesArchiv
Theodul.
Dieberlieferung
J.Osternacher,
XL= 1915/16,
deutsche
331-376;
Geschichtskunde,
p.
" den
"Theoduli
desBernhardus
Kommentar
Gedicht
Ultraiectensis.
ber
dasmittelalterliche
clogaund
J.Frey,
zuMnster
Paulinische
dasknigliche
In:84.Jahresbericht
ber
i.W.,Mnster,
1904,
Gymnasium
p. 3-19;
EditioPrinceps.
inTheodulum.
Commentum
Bernhardts
M. Y. Jacobs,
Hill,1963;Bernardi
Chapel
critice
utipse
inTheodolum
a Professore
R. B. C. Huygens
Ultraiectensis
commentum
editum,
nobis
exeunte
anno1973praesto
refert,
erit;
deConrad
deHirsau
surThodule
etleCommentaire
surleDialogus
auctores
Notes
R. B. C. Huygens,
super
XIII= 1954,p.420-428;
deBernard
In:Latomus
d'Utrecht.
Utrecht,
Hirsau,
Conrad
auctores2.
Accessus
adauctores
R. B. C. Huygens,
, Bernard
Dialogus
super
Leiden,
1970;
LIX= 1970,p. 10-112,
In:Neophilologus
Lesnoms
dequelques
manuels
scolaires
mdivaux.
J.Engels,
Traiectensi
Bernardo
nominatim
U.B.292pererrorem
Utrecht,
ascripsit.
p. 107n. 3,quicodicem
2 VideBNQ,p.384.
3 BNQ,p. 383-408.
4 Deorthographia
videBNQ,p. 383,n. 1.
"Theodolus"
nominis
proTheodulus
I
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
explicantur.
Commentumcodicis 292 duplex est, consistensi in glossis interlinearibus superimpositis inter regulas textus Eclogae carptim per-
1 Vide[P.A.Tiele]op.cit.,p. 9$.
2 VideBNQ,p. 383.
3 QuodadOdonem
Picardum
videBNQ,p.404-408.
pertinet,
4VideBNQ,p. 390,404.
s Cf.BNQ,p. 398.
6 Quodadgenus
litterale
velaltercationis
inMedio
Aevopertinet,
videH.Walther,
Das
disputationis
inderlateinischen
Literatur
desMittelalters.
undUntersuchungen
zurlateinischen
Streitgedicht
Quellen
desMittelalters
V,2,Mnchen,
Philologie
1920.
7 VideBNQ,p. 384s.
8 Cf.BNQ,p.383,n.i .
9 Circa
horum
trium
nominum
videBNQ,p. 383,n.2-3.
orthographiam
propriorum
4
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
1 Is. SA'
2 Is.63,3.
3 VideDecretales
Tri
iuris
canonici
IX, Lib.I, Tit.I, Desumma
, II,
aitate,
cap.i (ed.Corpus
Gregorii
col.;).
1881],
[Leipzig,
Joh.
1,9.
a. cuicorpusOdoPicardus,
1902.
f.6r; corpuscuiOsternacher
7
189.235.178.250
00:13:29 AM
scissuras
sonum
Emittens sonitum per mille foramina vocum.
remote
nutriebat
nonmultum
quendam
uvium
Ad fontem
iuxta
pascebat oves Alathia, [f. 2r]
, stirpe
progenie
pulchra valde
de
David
decora
nimis
semine
regis
Virgo
scilicet
aquam
regis
habens cytharam fluvii percussit ad undam.
Cuius
ad modum
steterat
stagni
fluvius tanta dulcedine captus
Substiterat
dulciter
canentis melodiam repercussorii
propendendo
Auscultando quasi modulantis
carmina plectri
ovium
Ipseque balantum grex obliviscitur esum.
Hic autor consequenter describit personas et dividitur, quia primo
describit personam pro falsitatedisputantem, 2 describit personam
pro veritate disputantemibi ad fontem iuxta. Et dicit quod pastor
quidam erat nomine pseustis natus ab athenis, cuius corpus erat
talis animalis. Qui pastor minavit et
tectum pelle panthere, i.
duxit capras suas sub AMENitateTYLiE et habens quandam fistulaiti
perflavit earnbuccis suis emittens sonum per mille foramina. Tunc
ibi ad fontem describensperque disputantempro ventate dicit quod
non multum remote a predicto PASTORe iuxta fontem quendam
custodivit quedam virgo valde pulchra oves suas, cuius nomen erat
alathia, que nata fuit de semine david regis. sta virgo HABuit
cytharam, quam PERCUtiens ad aquam fluvii stetit fluvius ad
modum stagniauscultando melodyamCYTHARe. Similiteroves, quas
virgo ista custodivit, pre nimia dulcedine CYTHARepastum suum
OBLiviscebanTUR.
Pro sensu allegorico huius Fabule notandum quod iste persone
disputantesbene comparanturPASTORibus,quia PASTOResfrequenter
contenduntet verbisdisputacionesmultiplicandEt per istumPASTORem
PSEUSTimallegqrice possimusintelligeredyabolumvel falsumpredicatorem. pseustis enim interpretatur"falsitas"vel "stansin falsitate".Que
interpretacio competit dyabolo et falsis predicatoribus. Iste pastor
pseustis, i. dyabolus, natus est ab athenis, i. ab immortalitate.
athenis enim interpretatur"immortalisi. Dyabolus est immortalisita
quod numquam moritur, i. numquam cesst temptarebonos homines
et falsissuis suggescionibusinvadere. Corpus istius dyaboli tectum est
8
189.235.178.250
00:13:29 AM
8TOsternacher
a. estom.OdoPicardus,/.
, 1902.
9
189.235.178.250
00:13:29 AM
veniat
possessionem
Fistola nostra tuum, si vincas, sedata in usum ;
sc.Alathia
sc.tuam
conveniamus similem
superata
dabis cytharam ; legem coeamus in equam".
Vieta
Hie autor ostenditquomodo pseustis invehitcontra alathiaiti dicens:
PSEUSTISvidens alathiaiti tam dulciter ovibus suis predicare et
muitos homines ab antiqua lege ad [f. 3r] novam revocare, alta voce
dolendo CLAMAbaTstans ab una parte fluvii et dixit "O stultissima
alathia, quare canis et predicas rebus mutis et simplicibus, non
potentibus tibi respondere? s enim te delectat honorem reportareet
optinere vietoriam, prepara te ad disputandum mecum. Ego enim
potero tibi respondere. Edam honestum est, ut istam condicionem
inEAMUSquod si tu vinas me, fistola mea cedat in usum tuum et ego
dimittameam sequendo legem tuam.si autem victa fueris,consimiliter
cytharam tuam dimittassequendo legem meam".
Notandum quod moraliteret allegorice per PSEUSTimsic invehentem contra alathiaiti virgunculam simplicem possumus intelligere
falsosreprehensores,qui audientesbonas doctrinasprudenciuminvident
eis. Et quanto rudiores sunt tales reprehensores,tanto plus invehunt
contra sapientes. Contra quos dicitur rSciencia non habet inimicum,
1. Item autor innuitistamdoctrinam,
nisi ignorantem1
quod nullusvolens
cum
de
alio
facili
irasci
licet
audiat
debet,
disputare
inepta ab alio, sed
morose procedere debet, linde Propheta rIrasciminiet nolitepeccare"!2.
Item Metrista rNon est prudentiscito per verbulagentis perdere vim
mentis,sed talia tradereventisi.
Sequitur [textusp:
se.Alathiarespondet
verba
tua ad iram
velcommovent
provocant
20 Illa
refert : "Nec dicta movent
, nec
muera mitigant
velalliciunt
premia mulcent
1 Cf.H. Walther,
= Proverbia
Proverbia
latinitatis
medii
aevi.Lateinische
und
sententiaeque
Sprichwrter
Sentenzen
desMittelalters
inalphabetischer
IV,275-906.
Anordnung.
[Vol.I-V,Gttingen,
1963-1967],
2 Ps.4,; Eph.
4,26.
3 Cf.H. Walther,
= Lateinische
Proverbia
Lateinische
, III,17699;J.Werner,
Sprichwrter
Sprichwrter
und
desMittelalters
ausHandschriften
Sinnsprche
19662,
gesammelt.
Heidelberg,
p. 79,168.
siVINCAS
CEDAT
OdoPicarduSyf.
Osternacher
8r;cedetsivincis
, 1902.
b om.cod.;textus
vide
e.g.cod.,
f. 4V.
IO
189.235.178.250
00:13:29 AM
interimquantum
sc.Aathiam
pena
ajcior
Me
tua nunc adeo , quamavulnere mordeor uno :
vertatur
fidedignus
disputado
cadatb
nisi
testis0
sedulus
,
Quo res
cumque
sc. nostre
disputacioni
assit,
sc.tePseustimrecognoscis
sc.Alathiam
fateris.
vicisse
Si victus fueris, non me
Hic ostenditquomodo AlathiaresponditPseusti dicens:
"O Pseustis, NEC blandimentatua nec muera tua mitigantme,
ut deviam a via veritatis in erroremtuum. Verumtarnenmordior uno
vulnere, scilicet si contingatnos invicemdisputare,qualiter disputado
finiaturvel materiase habeat, si victus fueris, non recognosceste esse
victum, nisi disputacioninostre testis vel mediator assit sollicitus".
Nota quod autor innuitduo documenta. Primmest quod propter
blandimenta nemo mutabit constanciam, sed diligenter perseverabit
usque in finem,iuxta illud Apostoli rQui perseveraveritin finem,salvus
eri11.Item Boecius rRerum exitus finismetitur"12.Secundum est quod
nullus propter muera vel blandimentaa via veritatisdeclinabit aut a
iusticia. linde rIustusut palma florebitin domo Domini"^.
Item notandum quod per Alathiam sic respondentemintelligere
possumus sanctam matrem ecclesiam, que constans est in fide nec
mutabilispropteraliqua blandimentavel muera, [f. 3V]
iudicium veritatis
variar
i
mutari nescit sentencia verid,
is
auferre se.greg
pecudes
calorem
et
relevare
simul
gregem,
mediatricesc.disputantibus
resideat
nobis."
Nostra venit Fronesis; sedeat pro iudice
fortuna transmisit
cognosco
respondit
eam
sors
Pseustis ad hec 2 "Video
optulit
quod
velvoluntrie
sponte
ultro.
1 Mat.10,22
24,13.
2 Boethius,
Cons.
II,Pr.1,47.
3 Ps.9I,I3S.
quoniam
"Sed
24
quia
ecce vadare
En
adaquare
a QUAM
OdoPicarduSyf.
8V;quiaOstemacher
, 1902.
b aditOdoPicar
dus
. f.8v Ostemacher
, 1902.
c nisitestis
nisiOstemacher
OdoPicardus,
, 1902.
f. 8V;testis
d veriOdoPicarduSyf.
Ostemacher
, 1902.
9T;COEPTI
II
189.235.178.250
00:13:29 AM
sc.pronostra
veni
disputacione
hora diei,
Hue ades, o Fro nesi, nam sufficit
nostreamittas
negocia disputacioni
Ut tua iam nostro postponas seria ludo".
Hic autor consequentertangitpersonammediatriceminter PSEUSTimet
Alathiamdicens:
Alathia volens inducere personam mediatricem alloquebatur sic
PSEUSTim"O PSEUSTIS,quia sentencia veritatisnon querit mutari nec
abscondi, quia Veritas non querit angulum, viDEas ergo iam mater
Vel Vadareet RELEVANOSTRAFRONESISVENITGREGEMSUUmADAQUARE
RE CALOREMgregs per aquam. Igitur si placeat tibi quod ipsa esset
mediatrix in nostra disputacione, ut nemo nostrum possit negare
victoriam alterius. .
Super quibus pseustis respondit"O Alathia,iam
video quod fortunanobis sponte istamFRONESimdestinavit".Et statim
hiis dictis pseustis se vertebatad FRONESimdicens "O fronesis, bene
venias; supplico tibi, ut assisnostredisputacioni,quia una hora diei pro
nostradisputacionenobis sufficit", quasi sic diceret "In brevi tempore
devincamAlathiam,quia iuvenis et simplex virguneulaest".
Notandumquod allegorice per istamFRONESimintelligerepossumus
veramsapienciam,que Xpistusest, ut dicit Apostolus1. Sed per Alathiam
allegorice possumus intelligere prophetas et fideles, qui proclamaveruntet adhuc proclamantad istam FRONESim,i. sapienciam, scilicet
Xpistum, adventm suum cum magno gaudio exspectantes. sta enim
fronesis, puta sapiencia patris, venit adaquare vel vadare gregem
suum in aqua, scilicet in fontebaptismi,sieud dicit in Euvangelio rNisi
quis renatus fuerit ex aqua et spiritu saneto, non intrabit regnum
celorum"12.Item Apostolus rIte in orbem universum baptisantes in
nominepatriset filiiet spiritussancii-^. Hec eciam fronesis, i. sapiencia
patris, venit CALOREM,i. ardorem Inferni,relevare, quia a tempore
primorum parentum usque ad mortem Xpisti tam fideles quam infideles ad Infernadescenderunt. Sed ista fronesis, i. sapiencia patris,
puta Xpistus, per suam personam RELEVAvitcalorem, i. ardorem
ovium, i. fidelium,quos a morteperpetualiberavit.Hec eciam sapiencia
[f. 4rl patris, i. Xpistus, erat illa fronesis, que fuitmediatrixhumni
generis et patris in divinis et iudicatrix, quia ipse Xpistus veniet in
novissimo die iudicare vivos et mortuos. Item per PSEUSTimpossumus
1 Cf.i Cor.1,24.30.
2 Joh.
3
3 Mat.28,19.
12
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
Primo dicit sic quod Pseustis incipiens a primo homine sue legis,
puta saturno, sic ayt "saturnus primus hominum venit a regione
CRETHEnsigubernanstotum SECULumAUREumet in bono statu disponens terras, quem nullus precessit genitor nec postea in mundum
venit maior eo, quare nobilis successio hominum et deorum merito
congratulatur".
Notandum quod autor in hiis versibusinnuitistam Fabulam, quam
1 rcitt, saturnus fuit
eciam Ysidorus in 8V0 Ethiniologiarum
rorigo
2, cui unavice in
deorum"1
sompnoapparut quod ipse geniturusessetunum
filium, qui expelleret ipsum a regno suo. Quare saturnus precepit
uxori sue, que vocabatr Obs, quod ipsa quidquid pareret, presentaret
sibi. Uxor vero primo peperit Neptunum,quem videns saturnus misit
in mare, et sic factus est deus aquarum. 2 peperit Plutonem, quem
videnssaturnus sepelivitin terram,et factusest deus Inferni.30 autem
peperit lovem, qui natus arrisitmatri sic quod ipsa piette mota misit
lovem ad nutriendumsecrete et dixit saturno se peperisse lapidem
albescum, qui diciturgadir, quem saturnus devoravit.Iupitercrevitin
virumet factusvir surrexitin patremauferendotestculos eius. Quibus
proiectis in mare de spuma eorum nata est Affrodita,dea pulcherrima:
afjrosenim Grece, Latine dicitur "spuma"*.Que dea alio nomine Venus
dicitur. Iupiter patrem suum a regno expellebat, qui expulsus fugitin
Ytaliams.
Nota quod rei Veritashuius Fabule est quod saturnus fuit rex
crete. Nam creta est quedam provincia Grecie, ut dicit Ysidorus 8V0
, a qua provinciasaturnus fuitexpulsus a filiosuo love.
Ethimologiarum6
Quo expulso Iupiter rexit CRETam.
Item notandumquod sensus allegoricusuno modo potest dari. Iste
saturnus fuit rorigo deorum"1?,i. saturnus est summusplanetarum,
qui planete a gentilibuspro diis adorantur. Iste saturnus habet tres
filios, scilicet Plutonem lovem etcetera, [f. v] i. saturnus planeta
omnibus orbibus planetaruminferioribusse suam influenciaminfundi
t.
Item Iupiter expellebat SATURNumetcetera, i. Iupiter planeta influenciam saturn frugifactivamet mortificativamobtemperai. Nota
1 Et.8,1i,3oss.
2 Isid.Et.8,11,30.
3 VideHyg.Fab.139,1.2;
Vat.III,i,io.
Fulg.Mit.1,2;Mythogr.
Cf.Isid.Et.8,11,76.
s VideOv.Fasti
i,23jss.
6 VideEt.14,6,1$.
7 Isid.Et.8,11,30.
l6
189.235.178.250
00:13:29 AM
secundumYsidorum1stella saturn est maxime frigida,quia remotissima est a sole, qui est fonstocius caloris.
Vel per SATURNumallegorice possumus intelligere tempus antiquum. Nam Saturnus dicitur quasi "saturannus"2. Tempus enim annis
saturatur. Et per lovem intelligimustempusgracie. Iupiterergo expellei. tempusgracieammovittempusantiquum.Et saturnus
bat SATURNum,
devoravitlapidem, i. antiquumtempusomnia devoravit,quia omne tam
fidelesquam infidelesad Infernadescenderunt.
Item per SATURNum optime possumus intelligere patrem in
divinis, qui tres habuit filios sub tribus temporibus. Quorum primus
missus est ad aquas, scilicet Noe, qui tempore diluvii, quod erat ante
tempus legis, reservatus est miseracione divina in aquis. 2US filius
missusest ad terramscilicet Pluto, i. Moyses temporelegis missusest in
mundumad gubernandumpopulum Dei. 3USvero filiusfuitCristus,qui
natusarrisitmatri,scilicet gloriosissimevirginiMarie, que mota piette
misitipsum ad nutriendum,scilicet in Egiptum,qui postea reversusest
a manu Pharaonis ad Iudeam. Tandem ascendit super omnes celos
regnaturusin scula seculorum.
delectabili
Adam
inhabitator
in
viridi
homo
fuit
41 Incola
paradyso,
primus
noxialem
devipera quousqueconsulente i. pomum
sc.Eva
venenum
suadente
donee
,
Coniuge viperium
cumilio istigeneri
humano
veneno
propinandopociones mortalitatis
gustavit
miscendo pocula mortis.
cunctis
Hausit eo
et
commiserunt
se.primit
s. Adam
veldeliquereEva
diemtotaposteritas
sc.presentem
Sentit adhuc
, quod commisere parentes.
proles
Hic Alathia volens incipere a primo HOMine sue ipsius legis, scilicet
A.dam,ponit Historiam correspondentemfabule Pseustis in precedenti
. In primo
parte posite. Et ostenditHistoria talis, ut patet primo Genesis
rDeus creavit celum et terram"1
3, mare et omnia, que in eis sunt, et
muitosangelos, interquos unum excellentissimumtam in pulchritudine
quam in agnicione nomine Lucifer*,i. lucem ferenss.Qui quadam vice
1 VideEt.s,30,7,-cf.Mythogr.
f.nv.
Vat.III,1,4;OdoPicardus,
2 Cf.Varr.
L.L.>64;Isid.Et.8,11,30.
3 Gen.1,1.
4 VideIs.14,12-15;
scholastica
, Lib.Gen.,
12,8s.;Petr.Com.Historia
cap.21(PL198,col.
Apoc.
1072).
5 Cf.Isid.Et.3,71,18.
17
189.235.178.250
00:13:29 AM
videns in speculo Trinitatisquod quedam creatura, que a Deo coniungeretur,nascituraesset, crediditquod ipse utique esset illa, ex quo tam
formosus erat pre aliis, et statimsuperbiensdixit ad se ipsum "Ponam
sedem meam in aquilonem et ero similisAltissimo"1. Quod cum dixisset,
eiectus est in Infernumet factusest nigerrimus.Dominus autem volens
lapsum recuperare et ilium locum replere, unde eiectus erat, dixit ad
suam Trinitatem "Faciamushominemad ymaginemnostram2,et inspiramus in eum spiraculum vite^". Et factus est Adam rde limo terre"1*.
Quo facto dixit Dominus rNon est bonum hominem esse solum.
Faciamus ei adiutorium similem sibfs. Et misit Deus sompnum in
t. Quam presentans
Adam accipiendo unam costem, unde Evam formavi
Ac ille respondens
vocabitur
ista?"
dixit
Ade
"O
Adam, quomodo
[f. 6r]
dixit "Domine, virago"6, quasi de viro acta?, factavel sumpta8,rquamobrem relinquet homo patrem et matrem et adherebit uxori sue et
9. Isto facto duxit eos in paradysumet
erunt duo, sed in carne unum"1
dixit ""Cresciteet multiplicaminiet repleteterram110. Et deditlicenciam
eis commedendi de quolibet fructu paradysi preterquam de fructu
arboris rseiende boni et mali111,dicens "Quandocumque gustaveritisde
fructusciencie mali et boni, mortimoriemini"12.Dyabolusautemvidens
hominempossidere locum, unde erat eiectus, commotuslivore mutavit
se in serpentemet accedens Evam dixit rCur precepitvobis Deus, ut non
3 Cui Eva respondit"De fructu
commederetisde omnifructuparadysi?"11
arborissciencie boni et mali non gustabimus,ne fortemoriamur"1*.Cui
serpens "Nequaquam morte moriemini,si commederitisde hoc fructu,
sed scietisbonum et malum sicut Dominus vesterns. Quod audiens Eva
statim abstraxit pomum et commedit. Similiter fecit virm suum
commedere de eodem. Et statim cognoverunt se stare nudos pomo
1 Cf.Is. 14,13s.
2 Cf.Gen.1,26.
3 Cf.Gen.2,7.
*
Gen.2,7.
s Gen.2,18.
6 Cf.Gen.2,23.
7 VidePetr.Com.Historia
Lib.Gen.,
scholastica,
cap.i8 (PL 198,col.1070).
8 VideGen.2,23.
9 Gen.2,24.
10Gen.1,28.
11Gen.2,17.
12Cf.Gen.2,17.
13Gen.3,1.
14Cf.Gen.3,3.
15Cf.Gen.3,4s.
I8
189.235.178.250
00:13:29 AM
1 Gen.3,9.
2 Gen.
3,10.
3 Gen.3,11.
4 Cf.Gen.3,12.
5 Gen.3,13.
6 Gen.3,13.
7 Gen.3,14.
8 Gen.3, 16.
9 Gen.3,i7ss.
10Cf.H. Walther,
- Initia
Latinorum
acversuum
medii
aeviposterions
Initia
carminum
. Alphabetisches
derVersannge
mittellateinischer
Verzeichnis
Proverbiay
1959,o2; H. Walther,
Gttingen,
Dichtungen.
Lateinische
I, 19; J.Werner,
, p. 20,42.
Sprichwrter
11Versus
37.
19
189.235.178.250
00:13:29 AM
quinonpotuit
sustinere
sc.inmundo
prosperitatem
illeliusSaturni
auri
45 Splendorem tanti non passus
Iupiter
iniectis
sc.
Saturnum
effugavit
defensoriis
crudeliter armis.
Expulit illatis patrem
est
similitudo
deformis talimetallo seculi secuta
Discolora
argento mundi successit ymago
contulitsc.Iovi
deorum
regnum
Et iam primtm ddit illi
curia divm.
Hic Pseustisponit aliam Fabulam et dicit:
"iupiter videns patrem suum regere AUReum MUNDum non
potuit sustinere splendorem tanti auri, quapropter patrem suum
Saturnumcrudeliter expulit a regno et factusest mundus discolor
argento, i. peior quam ante fuit, et postea curia deorum recepit
lovem in deum".
Notandum secundum poetas1 tempore Saturni mundus fuit ita
virtuosusquod a poetis dicebatur AUReus, sed postea de die in diem
peioratus est, ut vult Iheremias qui dicit rAurum mutatum est in
scoream12.
Item notandumquod secundum fabulas^iupiter fuitfiliusSaturni,
cum
claudere deberet diem suum extremum,convocavitfamiliares
qui
et amicos suos supplicans eis ferventer,quatenus eo mortuo
corpus
suum sepelire vellent secrete, ut impostrumab hominibusnon inveniretur. Quo mortuoamici sui sepeliverunteum secrete interduos muros.
Et percipientes Crethenses lovem esse mortuum, quia tante fuerat
reputacionisin vita sua, fmulos et amicos eius coegerunt, ut corpus
Iovis demonstrarenteis. Qui coacti duxeruntCrethensesad locum, ubi
erat sepultus iupiter et fodientesibidem non inveneruntcorpus Iovis,
sed unum caput, quod reputabant [f. 7r] esse caput gigantis et non
Iovis. Et dixeruntlovem esse ad celum translatumet ibidem glorificatum, et sic gentilescolueruntlovem pro deo.
Notandumquod allegorice per lovem sic sepultumet non inventum
possumus intelligere Xpistum, qui venit in hunc MUNDum,genitus a
Saturno, i. a patre suo in divinis, iuxta illud EuvangelisterEgo hodie
1 VideOv.Met.i,89ss.;Verg.
2,38.
Georg.
2 Is.1,22.
* VideBernardm
ed.M.Y. Jacobs,
Ultraiect.,
p. 29.
a discolorOdoPicardus,/.
12v;decolorOsternacher,
902.
20
189.235.178.250
00:13:29 AM
1 Ps.2,7; Act.
; Hebr.
i9
Ap.13,33
2 VideJoh.
3,iss.
3 Mat.ijyjss.
4 Luc.23,5-3.
21
189.235.178.250
00:13:29 AM
viro
1 Gert.
2,9.
2 Luc.i,2.
3 Gen.2,9.
4 Ct.Jon.
eti Cor.i 1,27.
6,54.56
s i Cor.ii, 28.
6 Cf.H. Walther,
Initia
H. Walther,
Proverbia
, I, 7201a.
, 34;
a RIMATUR
OdoFicar
I02.
Osternacher,
dus,
J.14r;rimatus
22
189.235.178.250
00:13:29 AM
Hic Pseustisponit aliam Fabulam et est talis quod quondam erat quidam
rex dives et nobilis nomine cicrops, qui magnamfecitreverenciamdiis
suis et primo invenitmodum mactandibestias, quas immolavitio vi et
aliis diis. Et illum usum posteritas et tota sua successio postea continuavi^ Iste rex cicrops construxit athenas, i. illam civitatem, per
adiutoriumPALLAdis.
Nota quod ex Littera ista Fabula elicitur, quam eciam rcitt
Ovidius1. cicrops erat vir magne potencie nobilis et dives, qui dos
suos habuit in magna reverenciaet inter ceteros plus dilexit iovem, ob
cuius amorem quandam civitatem in Grecia, nomine ATHENe,-arum,
[f. 8r] construxit.In qua templmedificavit, in quo positus erat Iupiter
tamquam principalis deus et multi alii, videlicet Neptunus pallas
etcetera. Quo factointerNeptunumet PALLAdemoriebaturlis quisnam
eorum NOMeN imponeret civitati. Et ex consensu communi eligerunt
quod quilibet cum virgasua ad terrampercuteretet a cuius persecussione
monstrumvel miraculummagis utile nasceretur,ille NOMeNimponeret
civitati. Cum igitur Neptunus masculus erat, primo cum virga sua
percussit ad terram et statm prosilivit de terra pulcherrimusequus
armatus, significansbella civitatis futura. Deinde sors cecidit supra
PALLAdem,que cum percussit ad terram cum virga sua, prosilivitde
terraoliva viridiset fructfera,
significanspacem civitatisfuturam.Quo
facto omnes dii in unum conveneruntdeliberantes quidnam istorum
esset utilius. Concludentestandemquod pax esset utilior quam bellum,
attribueruntPALLAdi,ut ipsa civitatinomen imponeret. Que dedit sibi
dictumNOMeNATHENe,-arum propter perpetuitatemdeorum et pacis
eterne. Hoc facto cicrops ymaginatusest quomodo posset diis suis
reverenciamfacere et invenitusum mactandi animalia bruta et immolandi illa diis suis, quod eciam statuit fieriab omnibussuccessoribussuis.
Notandumquod allegorice per dictumciCROPemintelligimusipsum
Xpistum, qui primo invenitusum mactandi corpora et ea omnipotenti
Deo immolandi,ut patet autoritateApostoli "Quia se ipsum exinanivit
pro nobis et factus est obediens usque ad mortem, mortem autem
crucis"2. Hanc dietam immolacionem et usum mactandi tenuerunt
successoressui, puta mrtires,qui corpora sua ad supplicia tradiderunt,
ut cantatnostramaterecclesias.
1 Met.
lyss.
2 Cf.Philipp.
2,7s.
3 Cf.Antiphonarium
Insecundis
Romanm
Ant."Isti
, Commune
martyrm,
plurimorum
vesperis,
Romanm
sunt
sancti
accommodatum
sexta
. Editio
vesperarum
praecipue
officio
qui"(ed.Antiphonarium
ordine
auctior
etcorrectior
1765J,
p.676).
disposita
meliorique
[Amsterdam,
23
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
ergo
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
Hic Alathia ponit aliam Historiam et est sentencia quod enoch vir
iustus et pius fuitverus cultor Dei in orbe, qui proptervirtutessuas
raptus est a terra virtute divina in paradysumet postea numquam
apPARUiT alicui in mundo, sed expectavit secundum adventm
iudicis, scilicet Xpisti, disputaturusuna cum elya contra leviathan,
i. Antixpistumvel dyabolum.
Notandum quod in Littera innuiturista Historia quod enoch fuit
vir iustus et mire castitatisin omnibus operibus suis, sed Deus videns
mundum esse maliciosum noluit in eo servum suum diucius habitare.
Quare recepii eum de terra et vectus est virtute divina cum carne
vivus in paradyso. Quare subvectuselyas igneo curruad locum, in quo
residet enoch, sic quod isti duo enoch et elyas expectantadventm
Antixpistipredicatori contra ipsum pro ecclesia Dei, ut rcitt Hieronymus1et eciam satis patet per prophetas2.Unde Antixpistusintrabit
mundumsub specie veri Messye in illis partibus,in quibus Xpistus erat
natus. Ibi enim perambulabitmundumet precipue seducet ldeos. Nam
illi putabuntipsum esse veraciterfiliumDei verumMessyamet adherebunt sibi cum multisxpistianis.Nam ipse, ut patet ex Scriptural
, seducet
divites cum muneribus, quoniam illi frequentersunt avari et cupidi.
Pauperes autem seducet miniset verbis horribilibus,innocentes autem
cum miraculorumoperibus. Ipse enim laborabit sequi vestigia Xpisti
aperiendo oculos cecorum et reformando membra claudorum et
mortuorumcorpora suscitando. Et tunc coMPARebunTiamdicti duo
predicando contra Antixpistumet reformandoecclesiam Dei, quia pro
tunc ecclesia stabit in maxima tribulacione sicut testatur Propheta
"Iactabitur navcula Petri in profundummaris"4, i. ecclesia in tribulaciones. Et sic sepedicti duo convertentpopulos ad fidem,sed non ad
plenum quousque Antixpistusplenariefueritcorruptus.Nam ipse finget
se mori et 3a die resurgereet per tantumtempus,per quantumXpistus
ambulavitcum discipulispost resurreccionemeius, ipse videbiturquasi
sub specie fantasmatisambulare. Postea vero discipulissuis congregatis
videbitur ascendere et postquam venerit ad aerem, sanctus Michael
virtutedivina resistetsibi, et percucieturulcione divina quod ruet in
terramet rumpeturin quatuorpartes,ut dicit Propheta.Et verificabitur
1 Hieron.
InMalach.
Christianorum).
4,.6;InMatheum
II,p. 81,reg.1i6ss.(ed.Corpus
2 VideMal.4,5s.; Joel
11,1417,11;Marc.
9,12;Luc.1,17.
2,31;Mat.
3 Cf.Rom.
16,18;i Tim.
6,9.
4 Cf.Mat.14,24.
5 Cf.Apoc.
i2,7s.
28
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
i. octohominesillevir preservan
arche.
Noe
servants in nartibus
Octavum
A.
sustineant
decetero
periculum
ne talem paciantur scula cladem,
Ammodo
arcuscelestis
aeris manifestatur
hominum
nubes
oculis
Visibus humanis per nubila
panditur yris.
Hic ponituralia Historia et est sentencia Littere:
Cum deus misit aquam super terramad perdendumhomines, noe
cum uxore sua et tres filii eius cum suis uxoribus reservatisunt et ut
amplius genus HUMANumnon paciatur consimile periculum, positum
est signum in NUBibus aeris, puta arcus celestis qui vocatur yris, ut
postquam pateat illud signum,infratrigintaannos non est timendumde
tali diluvio communi.
31
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
Hic ponitur alia Historia, cuius sentencia est quod cuncta animalia
reptibilia dampnant et odiunt ipsum corvum propter infidelitatem
suam, quia ipse missus ab archa Noe ad inquirendum utrum aque
recessissenta terra, mansit et requievit supra cadavera mortuorumsic
Noe coLUMBAmad
quod non reversus est ad archam. Quare emisit
1 VideBNQ,p. 398.
* Ps.101,8.
viriDENTiBUS
OdoPicardus,/.
1902.
Osternacher,
i8v;viridantibus
b ULTRO
8V; introOste
OdoPicarduSyf.
1902.
mcher,
34
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
189.235.178.250
00:13:29 AM
terra preceptosillevir
suam
paterna recedere sc. uxorem
Abraham patrio discedere Saram
97 Limite iussus
i. a se
prolis
sine
sobolis
sibi concipiende.
Assumpsit
spe
sc.postlongatempora lassatis
senio nascitur i. verus
sc.Ysaac
heres,
Tandem
confectis etate creatur herilis
nutrit
filium
graviter
portabat
Filius et lactat, sua quema natura gravabat.
Hic ponitur alia Historia et est sentencia quod postquam preceptum
erat ABRAHeut a PATRiasua recEDEREt,sumpsitsecum saram uxorem
suam adhuc sterilem, que postea facta est fertiliset contra naturaiti
ETATisconcepit et peperit Fiuum.
Nota sicud scribitur Genesis1decimo octavo capitulo, Sem filius
Noe genuit ipsum Arfaxat. Arfaxatautem genuit in xxxv0 anno Sale.
Sale autem genuit in xxx anno Hebar. Hebar autem genuit Phalet.
Phalet autem genuit Reu. Reu autem genuit Saruch. Saruch autem
genuit Nathor. Nathor autem genuit Thare. Thare autem genuit
Abraham,Nathor et Aaron. Deinde, sicud scribiturGenesisdecimo nono
capitulo2,Aarongenuitipsum Loth, Abrahamautem et Nathorduxerunt
uxores : uxor enim Abrahevocata est Sarayet uxor ipsius NathorMelca. 3
Sarayautem fuitsterilisnec potuitimpregnan,propterquod Abrahamin
tantumdoluit quod dixit sibi Deus rEgrederede terratua et de cognacione tua et de domo patristui et veni in terram,quam,monstravero tibi et
faciam te in gentem magnamet benedicam [f. i6r] tibi et magnificabo
nomen tuum et maledicam maledicentibustibi"14.Egressusest Abraham
et recepii Loth secum filiumfratrissui et Sarayuxorem suam et venerunt
in terramCanaan. Abrahamautem transiensultravenitad locum Sychem
et, ut patet vicsimo capitulo,tunc dixit sibi Dominus rSeminituo dabo
terram hanc"1*.Et transgrediensAbraham montem habentem a parte
Orientali monticulum Hay et a parte Occidentali monticulumBethel
edificavitunum altare.
Continuabitur
Utrecht.
Instituutvoor Laat Latijn
1 Gen.i i,ioss.
2 Gen.11,27.
3 Cf.Gen.11,29.
4 Gen.12,iss.
5 Gen.12,7.
a quam
OdoPicardus
nache
r,1902.
,f.22TOster
42
189.235.178.250
00:13:29 AM
The Development
of Suppositio
in Mediaeval
naturalis
Logic
L. M. DE RIJK
Statusquaestionis
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
1 Medieval
Manchester
ofItsDevelopment,
AnOutline
19^2,p. 33.
Logic.
2 Seeforthisproblem
article
Buridan
OnTheObjects
areatheexcellent
byT. K. Scott
Jr,
John
Of
I owe
A Journal
ofMediaeval
Studies
in:speculum,
Science
Demonstrative
40 (196^),pp.654-673.
oftheproblem.
much
tohisclear
expositions
3 op.cit.
yp.6$y.
4 ForOckham,
ForBuridan,
I ed.Boehner,
StBonaventure
seehisSumma
, chs.70-74.
1951
logicae
Buridani
cum
Solertissimi
Viri
totius
seePerutile
expoDorp
preclarissima
Joannis
logice
Joannis
compendium
Frankfurt-Main
Minerva
A. Moody,
sition
1965),Ch.IV.SeealsoErnest
, Venice
1499(reprint
inMediaeval
Truth
andConsequence
, Amsterdam
1953,pp.34ff.
Logic
5 Cp.below,
ff.
go
pp.
47
189.235.178.250
00:13:37 AM
matter1
. He definessuppositionas a propertyof the subject as compared
with the predicate in a proposition2. Therefore, its division runs
3. Well, the resultis a
modes of thatcomparatio
parallelwiththe different
accidentalis
naturalisand suppostilo
divisioninto suppostilo
, but both types
fromtheirthirteenthcenturynamesakes*
.
are quite different
seuessentia
ed. FagesS:Natura
communem
importata
perterminm
Cap. 3, p. i42*-37
Unomodosecundum
rationem
propriam;
accipiveletiamconsideran.
dupliciter
potest
essequodhabetin hoc et in ilio. Sic ergo... suppositio
statim
alio modosecundum
itaquodsupet suppositionem
naturalem
debetdividiin suppositionem
accidentalem,
communis
dicaturquandoterminus
sibi
accipitur
respectu
predicati
positionaturalis
' tunc
- quemadmodum
estinistapropositione
: 'homo
estanimal
convenientis
essentialiter
;
sumitur
absolutepro sua essentiaseu
huiusmodi
enimres per terminm
importata
- ; suppositio
dicatur
veroaccidentalis
natura6
quandoterminus
accipitur
respectu
: 'homo
stude
convenientis
sibiaccidentaliter
, sicutest in istapropositione
; tunc
predicati
sumitur
enimresseunatura
proessequodhabetinhoc
importata
pertalemterminm
convenit.
accidentaliter
velinilio,quodtamen
Afterthe definitionof accidental supposition and its subdivisioninto
personaland simple suppositionour authorconcludes thispassage:
nondiversificatur
ed#Fages:Ex hismanifeste
Ibid,
yp. 1^18-28
patetquodsuppositio
omne
cum
subiectum
illudquodsubiectum
suumsignifisecundum
supponit,
supponat
illudpro quo subiectum
secundum
catum
. . ., sed diversificatur
suppositio
supponit
suumsignificatum
absuumsignificatimi.
Quiasubiectum
(1) proeiusessentia
supponit
- , vel (2) proesse quodhabetin
essentialem7
soluta- et sic habetsuppositionem
- , vel (3) proessequod
- et tunc(habet)suppositionem
personalem
singularibus
habetinanima,et siehabetsuppositionem
simplicem Undeclarepatetessesolum
et personalem.
scilicetnaturalem,
tresspeciessuppositionis,
simplicem
fromthirteenthcenturylogic are manifest:
The differences
natural
the
latter's
(1)
suppositionis the suppositionof a termwhen it is
taken by itself, i.e. when the term does not have any relation to an
1 Fortheedition,
seeabovep.4$,n.2. SeealsoIvoThomas,
op.cit.(above,
p. 44,n. 1). For
deSanVincente
seeBiografia
Ferrer
Vincent
more
about
information
some
Ferrer,
, Direccin
y escritos
O.P.yFr.Vincente
Forcada
M.deGarganta
delosPadres
e introducciones
Fr.Jos
O.P.,Biblioteca
that
natural
isnotfound
benoticed
in
Madrid
deautores
cristianos,
1956.- Itshould
supposition
's
John
WyclifLogica.
2 Seeabove,
ed.Fages,
estpropria
p. 14:Suppositio
suppositions),
p. 45; cp.ch.3 (Dedivisione
adpredicatum.
subiecti
secundum
quodcomparatur
passio
3 Seeabove,
subquoddiversimode
p. 14:Ideosecundum
accipitur
p.46; cp.ch.3 ed.Fages,
debet
divisio
attendi.
incomparatione
adpredicatum,
iectum
principaliter
suppositionis
4 I think
hisnatural
derived
from
insaying
iswrong
Scott
(op.cit.,p.669)thatBuridan
supposition
Seebelow,
ofSpain.
ofPeter
theSummulae
p. 67.
logicales
s Fages'
intypography
andinterpunction.
israther
careless
text
printed
6 Fages
seunturm.
essentiam
haspersuam
wrongly
7 = naturalem.
48
189.235.178.250
00:13:37 AM
interiit
est abhominabilis
, iustusplacetDeo' 'peccator
2, umortuus
expiravi
Uinterfectus
naturalis
maxime
estapprobata
Undesuppositio
scientiis
demonstrativis
, que, ut
Deo'
inomnibus
suisargumentationibus
modis
PrimoPosteriorum,
utuntur
dicitPhilosophus
dicendiper se.
4 SoFerrer's
Lambert
ofAuxerre's
resembles
natural
seemyfirst
supposition
simple
supposition;
article,
p.98.
2 Fages
hasobiecto.
wrongly
49
189.235.178.250
00:13:37 AM
necessitas
naturalem.
Namsicutponuntur
Exquopatetmanifeste
suppositionem
ponendi
dicuntur
scientie
demonstrative,
demonstrativi,
que
sillogismi
proprie
argumentationes
.... et sic etiamponuntur
eius, que dicuntur
propositiones
propriepropositiones
fuitutponatur
conveniens
eius;
demonstrative, - itamultum
propria
suppositio
Attamen
demonstrativa
et ea que
naturalis.
hecautem
quiascientia
suppositio
appellatur
a demonstratione
demonstrative
.... ideopropria
sibiappropriantur,
dicuntur,
suppositio
etiamdemonstrativa
scientiedemonstrative,
suppositio,
potest
que diciturnaturalis
appellari.
cognomine
Next our author gives an alternative(and puerile in a sense, he adds)
formulationof the firstrule, which is of some interestin connection
with what is read in Albertof Saxony's Perutilis
logica:
dariclarior
etquodammodo
ed.Fages: . . . . adhucpotest
doctrina,
Ferrer,
cap.4,p. o1*-*
materiasubiectum
propositionis
positeitbnaturali
puerilis,scilicetquod cuiuslibet
naturalis
estquandopredicatum
Ratioestquoniam
materia
estde
naturaliter.
supponit
velproprium
eius.
essesubiecti
in utroque
Albertof Saxony,Logicaperutilis
III, 10: Propositionum
participantium
de consimili
subiectoet consimili
et eodemordine,idestpropositionum
termino
naturali Etillepropositiones
esseinmateria
dicuntur
quedamducuntur
predicato,
in materia
naturali
idemquod subiectum
quodpredicatum
que sic se habent
significai
de ipsosubiecto
: velestpropositio
inquasuperius
et nonpotestverenegative
predicari
vel
vel
diffinitio
suo
diffinitionis
dediffinito,
catur
de
suo
de
diffinito,pars
inferiori,
predi
velidemde seipso.
However, unlike Ferrer,Albertdoes not speak of naturalsuppositionin
this connection. For that matter,as far as I know, he never speaks of
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
ut 'homo',et
terminus
Communi
nemet discretam.
communis,
supponit
suppositione
* vel lhichomo'
' Sortes
ut
. Iterum
terminus
discreta
discretus,
suppositione
supponit
et
fit
in
terminm
communis
dividitur
absolutum,
absoltam,
per
que
suppositio
theanonymous
onthis
relativum,
relativam,
follows
[then
commentary
quefitperterminm
lemma]
et accidentalem.
soletdividiin naturalem
communis
Suppositio
[f.4ova]Suppositio
indifferenter
vocatur
naturalis
secundum
pro omnibus
pro
supponit
quam1terminus
et futuris.
tampropresentibus
(Et hacsupquampreteritis
quibuspotestsupponere,
vocatur
secundum
accidentalis
inscientiis
utimur
demonstrad
vis)2.Suppositio
positione
vel
et
et
solum
terminus
pro
presentibus
preteritis,
pro
presentibus
supponit
quam
etetiammaxime
utuntur
insermonibus
Ethacsuppositione
utimur
futuris.
hystorialibus
sophistes.
The occurrence of naturalsuppositionin Buridan's Summulais the more
strikingas manyof his contemporariesdo not mentionit at all in their
compendia of logic (Ockham, Burley, Albert of Saxony, Marsilius of
Inghen, Thomas Manlefelt). In the Summulano furtherexposition is
given than that natural supposition is the one used in demonstrative
science.
As a matterof fact,Buridanhimselfused it forthatpurpose. In his
4
commentaryon Aristotle's NicomacheanEthics natural supposition is
adduced in order to explain the logical possibilityof demonstrative
propositionswhose subject termsdo not referto an existentparticularat
the time the propositionis uttered.
In Eth. Nicom
. VI, 1139 b 22-24 Aristotlecharacterizesscientific
as
knowledge being of the universal,necessaryand eternal. In Robert of
Lincoln's translationwe read :
si
VI 3, 1139b 18-24:Scientia
Eth.Nicom.
quidemigiturquidest,hincmanifestum,
non
seimus
enim
Omnes
non
et
similitudines.
certificare sequi
suspicamur
quod
oportet
autemaliter,cumextraspeculari
aliterse habere.Contingentia
fiant,
contingenter
velsi suntvelnonsunt.Exnecessitate
latent
ergo.Exnecessitate
ergoscibile,eternum
etincorruptibilia.
autemingenita
eterna
omniaeterna,
enimentiasimpliciter
Buridandevotes an extensive quest'ioto this passage in his Commentary
1 tobeunderstood
iliasecundum
quam.
2 supplied
edition.
from
theprinted
3 sophistice
MS.
* Questiones
Fans1489;Paris1518;(Jxiord
editions:
X libros
1637;and
Ethicorum,
super
printed
inTextus
Aristotelis
Ethicorum
Ethics
ontheNicomachean
with
Mrtius
Magistri's
expositions
together
in eundem
et
commentario
cumfamiliarissimo
translationem
iuxtaantiquam
ad Nicomachum
doctissimorum
ad mentem
ac dubiiscircalitteram
emergentibus
questionibus
compendiosis
Le Maistre
wasa fifteenth
Paris1496.Mrtius
etJohannis
Martini
virorum
Buridani,
Maistri
Paris1489andtheMS.B. N.Lat.
Nominalist
French
(d. 1482).- I haveusedtheedition
century
16.128.
53
189.235.178.250
00:13:37 AM
omnescibilesit eternum1.
It has been studied
(questio 6 of Book VI) : Utrum
cit
Theodore
Kermit
Scott
.
(op.
pp. 662-669), who used
thoroughlyby
the copy preservedin Paris, B.N. Lat. 16.128 (s. XIV). I recapitulatehis
resultsas faras theyconcernnaturalsupposition.
As to the problem whether everythingknowable is eternal the
crucial point is the relation between the necessarytruthrequired for
propositionsin demonstrativescience, and the contingentexistence of
the thingsknown. Buridan firstdiscusses several other solutions of the
problem. Amongthem is that of Ockham, who held the view that all
(affirmative)demonstrativepropositions,althoughcategorical in form,
must be regarded as disguised hypotheticais. Thus the proposition:
thunder
is a soundin theclouds' (' tonitruum
estsonusfactusin nubibus
') is
true even if there is no thunderat the time the propositionis uttered,
since it mustbe interpretedas : 'if thereis thunder
, thenit is a soundin the
clouds'. And in this way affirmativescience may be obtained of nonentities,for in the above propositionsadequation of the intellectto the
thing (which sufficesfor havingtruth) is preserved,when the intellect
does not understandthat a vacuum is a place, but that if it existed, it
wouldbe a place :
inX Ethic.
Arist.
ed. Paris1489,VIq. 6,f. 14va:Istidicunt
Questiones
quodde hiisque
non sunt,formari
sed tarnen
affirmative,
perpetueveritatis
possuntpropositiones
vel'sitonitruum
estlocus1
est
Ut'sivacuum
est
estsonus
innubibus*
.
, ipsum
, ipsum
ypothetice.
scientia
In
habere
affirmativa.
dictis
Etitadenon-existentibus
enim
potest
propositioniadremsufficiens
adveritatem,
intellectus
bussalvatur
intellectus
non
adequatio
quoniam
sitlocus,sedquodsi esset,essetlocus.Etitalicetinrevacuum
quodvacuum
intelligit
nonsitlocus,tameninre,sivacuum
esset,essetlocus
de talibus
rebusnondebemus
istiquodinscientia
Ideodicunt
propositiones
intelligere
sedypotetice.
licetcathegorice
Verbigratia,
brevitatis,
proponantur
gratia
cathegorice,
' tonitruum
' innondebeoistampropositionem
estsonus
in LibroMetheorum
in nubibus
sedypotetice,
scilicet
, vel
quod'sitonitruum
quianonessetscibilis,
telligere
cathegorice,
'.
innubibus
tonitruum
est
estsonus
, ipsum
quandocumque
Buridan believes that such a great controversyamong the ones holding
these opinions sprangfroma lack of logic. All of themfailedto see that
names which signifythingswithoutconsignifying
any determinatetime,
For one can forma
and
future
thingsindifferently.
signifypresent,past
of
a
from
the
in
the
intellect
of
concept
thingand the
composite
' concept
a time, past or futureas well as present,such as in saying: Caesar was'
1 A complete
is found
in: Philosophy
ofthisquestio
translation
In The
J.Walsh
byJames
English
Traditions
edited
and
andJames
Middle
The
Islamic,
Christian,
byArthur
Jewish
Hyman
Ages.
J.
10.
andLondon
NewYork,
1967,
Evanston,
Walsh,
pp.705^7
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
(iantiquilogici) as an omnitemporal
supposition, which causes a term to
stand for all its possible suppositaindifferently,
whether theyare in the
present,past, or future.
g - A 14th centurydiscussionof Buridan's naturalsupposition
In a Parisianmanuscript(B.N. Lat. 14.716) datingfromthe second part
of the fourteenthcenturyBuridan's Summulahas been preservedtogether
with a commentaryon it by an anonymous master1.Unlike Johannes
Dorp, whose commentarywas printed togetherwith Buridan's text in
the Venice editions2,this anonymous commentatorgives an extensive
discussionof Buridan's naturalsupposition. I give the complete text of
this discussion.
B.N.Lat.14.716,ff.4ova-4irb:
dividitsuppositionem
in
1.1 Istaest quartapars.In qua actornoster3
communem
et accidentalem
et posteadeclaratmembra.Et patetin
naturalem
suppositionem
littera.
istampartem
1.2. Contra
arguitur.
inordine
adcopulam
suepropositionis.
1. 2. i . Quilibet
terminus
supponit
Ergonullaest
est bona*.Etantecedens
naturalis*.
patet(per) diffinitionem
suppositio
Consequentia
suppositionis.
1.2.2. Secundosic. Si aliquisterminus
naturaliter,
supponeret
sequiturquod ista
' secundum
essetvera' rosaest
istamsuppositionem,
supposito
quodnullarosa
propositio
deestfalsum
et nonestitasicutperearnasseritur
esse.Consequentia
sit.Consequens
ista
clarator.
naturaliter,
Quiarosaestvelfuit,ergosi li 'rosa'supponat
quod
sequitur
' est
'rosaest
vera,supposito
presenti.
propositio
quodnullarosasitintempore
suntdiverse
naturali
Adevidentiam
istius
estnotandum
partis
quoddeistasuppositione
oppiniones.
rationibus.
2. Quidam
talemsuppositionem6
esseetprobant
pluribus
ponunt
'
actumanime,intellectus
2.1. Primaestquodverbasignificantia
'
etc., sicut intelligo
'
'
suissignificatis
ad supponendum
terminos
etc.,ampliant
que
pro omnibus
significo
Connaturaliter.
vel erunt.Ergorespectu
illorumtermini
sunt,fuerunt
supponunt
est bona?,quiaterminm
nonestaliudquamipsumsupponaturaliter
supponere
sequentia
vel erunt,ut patetin textu.
nerepro omnibus
suissignificatis
que sunt,fuerunt,
1
1
tur
communi
Et
eodem
modo
concedi
ter.
potestarguide istoverbopotest
Consequens
etdealiisterminis,
.
<ut>'possibile1
velsimiles,
sic. Namterminus
2.2. Secundo
peristas[40^] dictiones,
quiconfunditur
1 Itisfound
11iva.
onff.Ira2 Forthis
seeabove,
work,
p.47,n.4.
3 Buridan
ismeant,
notPeter
ofSpain.
Seeabove,
p. 2,n.4.
4 corrected
materialis.
from
5 bona
nota
MS.
scripsi
0 propositionem
MS.
7 bona
notaMS.
scripsi
SI
189.235.178.250
00:13:37 AM
'eternaliter
'
naturaliter.
', sempersupponimi
j perpetuo
Ergosempereritaliqua suppositionaturalis.
bona1est.Etantecedens
Consequentia
patet,quia supponimi
proomnibussuissignificatis
velerunt.Namsupposito
que sunt,fuerunt,
quodSortescurrat
per
et statur
totamhoram
(?) tempore
; licet
presentem
presenti
preciseprohorapresent
currit
est
currit,
possitconcediquodSortessemper
quiainomnitempore
quianullum
nisipresenset perconsequens2
curritin omnitemporepresenti,
tempus
numquam
tamen
conceditur
eternaliter
velperpetuo
currit
nisihocessetverum
currit,
quodSortes
vel
erit.
est,
fuit,
proquolibet
tempore
quod
2.3. Tertiosic. Nisialiquisterminus
naturaliter,
supponeret
sequitur
quodistaesset
*
' et
3 estsonus
falsa: tonitruum
luminis
in soleseusolis
'
j actusin nubibus
'yrisestreexio
inLibro
estfalsum,
conceduntur
Metheorum
etabaliis
quiadictepropositiones
Consequens
tonitruum
sitet quod
valet,quiaegosuppono
philosophis.
Consequentia
quodnullum
nonsupponant
naturaliter
sedsolumpro
propositionum
yrisnonsit.Si ergosubiecta
manifeste
presentibus,
sequitur
quodpronullosupponunt.
: ' triangulus
habettresngulos
2.4. Quartosic. Si geometer
per istampropositionem
'
duobus
deomnitriangulo
velerit,etnonsolum
rectis
habetscientiam
est,fuit,
equales
qui
'
de presentibus,
naturaliter.
(est) bona*.Et
supponit
Consequentia
ergoli triangulus1
si
alicui
sit
antecedens
patet,quia
geometre modofactademonstratio
propositionis
tresannosfiunt
nonoportet
istigeometre
de
(et) infra
pluresnovitriangulis,
predicte
illishaberenovm
essedeintentione
Ethocvidetur
demonstrationem.
Primo
Philosophi
dicentis
dicoquodnonestinaliquosicetinaliquonon
: deomniquidem
Posteriorum6
necaliquando
sicetaliquando
non?etc.w
Possibleestessepropositionem
cuiuscopulanullum
i.. Quintosicarguitur.
tempus
et in talipropositione
termini
connotaret;
naturaliter;
supponerent
ergoest aliqua
Maiornotaest,(quia),utexfidecredimus,
naturalis.
Deuspossetanichilare
suppositio
omnetempusceterisomnibus
remanentibus
; quo factoadhucpossibileessetistam
est' vel 'Deusest1;et tamencopulatalis
veram8esse: 'nullum
propositionem
tempus
nullum
Etminor
connotaret.
propositionis
tempus
patetde se. Namintalipropositione
'
1
suissignificatis,
noncogitando
tempus
supponeret
proomnibus
aliquodtempus.
2.6. Sextosic. Non9circumscriptum
videturquod quedamcopulapossit
miraculum
est de se, solam
imponisinealiquaconnotatione
temporis.
Copulaenim,quantum
terminorum
et
est
ut videtur
velie
compositionem
purumsincathegoreuma,
significai
in PrimoPeryermenias10.
Philosophus
verbum
absolute
a connotatione
sic. Licetnullum
2.7. Septimo
potestimponi
temporis,
verbum
tamenpotestimponi
Etin ordinead tale
tempus
aliquod
quodlibet
significans.
verbum
terminus
suissignificatis
naturaliter,
supponeret
quiasupponeret
proomnibus
velerunt.Ergoetc.
(41ra)quesunt,fuerunt,
1 bona
notaMS.
scripsi
2 perconsequens
MS.
scripsi
potest
3 tonitruum
= tonitruus
= classical
Latin
tonitrus.
4 bona
notaMS.
scripsi
5 trianguli
circuii
MS.
scripsi
6 Anal.
I 4,73a 28-29.
Post.
7 etaliquando
nonscripsi
necaliquando
necMS.
8 veram
naturalem
MS.
scripsi
9 nonscripsi
namMS.
10Deinterpr.
3,16b 23-2$.
s8
189.235.178.250
00:13:37 AM
Our anonymousauthor explicitlysays that this view of natural supposition is Buridan's. He thinksit veryprobable, and assumes thatpropo
sitions such as manis an animal' are to be interpretedaccording the
subject term's havingnaturalsupposition.He adds thatin some Bull this
propositionwas understoodin thisway:
Et est multum
ut notavi,linde
f. 41ra: staopinioest actorisnostri1.
probabilis,
et suppositionem
istaconcederetur
necessaria
istamoppinionem
:
secundum
simpliciter
insuabulla.
'homo
estanimal'
albus2
. EtistomodoCardinalis
intelligebat
To sum up our anonymous*commentson Buridan's naturalsupposition,
we see thatall argumentsadduced in supportof thiskind of supposition
stress its omnitemporalcharacter: that a term has natural supposition
means nothing else but that it stands for all its supposits, viz. those
which exist, those which have existed and those which will exist (see
'
text quoted, nr. 2.1.). Terms which are distributedby eternaliter',
9
4
have naturalsupposition (2.2). Scientific
perpetuoand the like
always
as
thunder
is
a soundin theclouds'which are foundin
such
propositions
Aristotle cannot be assumed to be true unless natural supposition
exists (2.3). The fourthargument(2.4) is thatadduced by Buridanin his
EthicsCommentary3.The fifth,sixth,and seventhargument(2.^; 2.6;
2.7) underlinethe omnitemporalcharacterof naturalsupposition.They
fitin verywell with what Buridansaysin his EthicsCommentary*.
Next our anonymousauthoradds some Notabilia.
Notabilia
nonponitur
estquodabaliismodernis
huiusmodi
3 Sednotandum
quianon
suppositio,
ser
monis.
ternecipsaestdevirtute
utiturea communi
estquodtalissuppositio
notandum
4 Secundo
dupliciterpotest
ymaginari.
in ordinead verbumaliquod,vel ad predicatum,
4.1 Primomodoquod terminus
vel erunt,et sic supponit
suissignificatis
pro omnibus
que sunt,fuerunt,
supponat
non
terminus
ab omnibus
talissuppositio.
Etistomodo
conceditur
Namaliquando
naturaliter.
vel
etiam
omnibus
suis
solum(supponit)
erunt,
fuerunt,
sunt,
ymmo
que
pro
significatis
erunt,ymmosecundum
esse,licetnumquam
aliquosterminus
pro illisque possunt
esse.Ut in ista
licetnonpossunt
proillisque possunt
supponit
aliquando
ymaginari,
*
'chimera
* et li ' vacuum
1chimera
li
inatur'
vel
'vacuum
:
ymag
ymaginatur1
propositione
esse.
esse,licetnonpossint
proillisquepossunt
supponunt
ymaginari
1 Seeabove,
n.3.
P.7,
2 Issuing
Bullsof
So wehaveseveral
bullswasnotreserved
to PopesonlyinMediaeval
times.
albus
a mannered
Cardinalis
Cardinal
Nicholas
ofCusa.Therefore
weneednotconsider
expression
=
Albensis
forCardinalis
mistake
asa copyist's
Onemight
beinclined
albus
forPope.
totake
Cardinalis
= theCardinal
of
whowasbishop
ofAlba
Albiensis
theCardinal
whowasbishop
; orforCardinalis
I have
asyetinidentifying
notsucceeded
thisman.
Alby.
3 beeabove,
p. ca..
*
Seeabove,
p. 54.
S9
189.235.178.250
00:13:37 AM
huiusmodi
sic,videlicet
4-2 Secundomodopotestymaginari
suppositio
quodterminus
suissignificatis
naturaliter
et proomnibus
vel
sunt,fuerunt,
supponat
que
quandoque
estsonus
inpropositione
Utinista:'tonitruum
actus
innubibus1
erunt
meredepresenti.
, li
j
' tonitruum
'
Et
et
isto
futuris.
modo
non
supponeret
propresentibus,
preteritis
oportet
cumipsanonsitde virtute
sermonis.
maxime
suppositionem
ponere,
predictam
solvirationes
alterius
Etperhocpossunt
oppinionis1.
et secundam
rationes:quandosic, diciturquodrespectu
illarum
S.1-.2Ad primam
vel
benesupponunt
suis
Et
dictionum
erunt.
hoc
non
fuerunt,
sunt,
pro
que
significatis
estcontra
ad copulam.
dicta,quiahocestinordine
sic: nisialiquisterminus
eie.",dicoquodisteproposi.3. Adtertiam
quandodicitur
sintfalse,supposito
tions: 4tonitruum
... etc.' de virtute
sermonis
quod nullumtonisubhocsensu: quando
abAristotile
truum
sitet quodyrisnonsit.Sedponuntur
(cum)innubibus,
estvelfuitvelerit,ipsumestvelfuitveleritsonusfactus
et
quetonitruum
luminis
solis.
quando
(cum)queyrisestvelfuitvelerit,st(vel)fuitveleritreflexio
etc.",concedoillud.
g.4 Adquartam:
sigeometre
'
' in
hocnonsequitur
.41Sedpropter
predicta
triangulus
quiaisteterminus
propositionesupponat
vel
licet
illis
omnes
Sedsi
pro quesunt,fuerunt, erunt,
tringulos
significet.
dealiquaconclusione
habetur
verascientia
scientia
de
demonstrata
omnibus
(habeatur),
pereiussubiectum.
significatis
et per quos3primo
.42Vel potestdici quod hoc est quia per casuspremissos2
demonstratur
suppositoquod omnes
predictaconclusio,ipsa possetdemonstran,
vel
de
facto
Et
essent.
ideononoportetfieri
iam
sunt,
fuerunt,
erunt,
qui
trianguli
demonstrationem.
novam
est esse propositionem
sic: possibile
etc.",potest
g.gi Ad quintam
quandodicitur
ratioarguitde
dici quod hoc nonest verumnaturaliter
loquendo,(4irl))modo*1*
i.
potentia
supernatural
esset,adhuccopuleconno.2 Aliter
tempus
possetdiciquod,supposito
quodnullum
rent
ordine
adcopulam.
et
in
tarent
sic
termini
suppone
tempus
ymaginabile
licet
ratione
dici
verbalis,
sic,
.6 Adsextam
copula
copulationis
quando potest quod
solamunionem
tarnen
ipsanonpotestabsolvia connotatione
temporis
quia
significet,
ipsa(m)habeta modosignificandi
gramaticali.
ad significandum
diciturquod si talisterminus
omne
.j Ad ultimam
imponeretur
suissignificatis
inordinead ipsumbenesupponerent
tunctermini
proomnibus
tempus,
velerunt.
Ethocnonestcontra
dicta,quiahocpriusfuitconcessum.
fuerunt,
quesunt,
We learn from the author's Notabilia that some other contemporary
logicians reject naturalsuppositionas not of common use nor being by
sermonis
virtueof speech (de virtute
), a heavychargeagainstan Ockhamist,
indeed (text quoted, nr. 3). Next follows an interestingremarkto the
extent that all logicians accept natural supposition if it is meant as
omnitemporal and even atemporal, in which latter case according to
some logiciansit even mayreferto impossiblethings,suchas a chimaera.
1 are used
This seems to be the case when special verbssuch as imaginar
1 viz.those
andhisadherents
adduced
(ournr.2.1-2.7).
byBuridan
2 premissas
MS.
3 quasMS.
60
189.235.178.250
00:13:37 AM
of
such
as
thunderis a soundin the
proposition merely present tense,
term
for
the
stands
all
its
clouds',
subject
suppositswhich exist, have
existed, and will exist, then natural suppositionneed not be assumed,
especially since it is not based on speech (cum ipsa non sit de virtute
sermonis;nr. 4.2).
From thispoint of view Buridan's arguments2.1-2.7 are enervated
(S-i-.j). His arguments2.1 and 2.2 are explained as being in favourof
the former sense of 'suppositionaturalis
', which is in common use
to
nr.
his
4.1). Buridan's third argument
opponents (see
according
the
Ockhamist
is
refuted
(2.3)
by
interpretationof demonstrative
propositions,which must be regarded1as disguisedhypothetical (.3).
His fourthargument(2.4) is rejected by the statementthat once true
knowledgeabout one conclusion is obtained, all other utterancesof this
conclusion are implicitlycontained (^.41). This seems to referto the
Ockhamists' failingto distinguishbetween what in modernparlanceis
termed type-sentenceand token-sentence,to the extent that for them
the proposition being a token-sentenceidentical tokens are the same
proposition2.An alternativerefutation(.42) of the same argumentof
Buridan's seems to go in the same direction. Buridan's fifthargument
(2.) which appeals to theological sentencesis ruled out because of its
supernaturalcharacter (5.51); alternatively(5.52) the argumentmight
be enervatedin the same way as happened in 4. 1. The sixth argument
(2.6) is rejected, since the copula's connotation of time is always
involved by the grammaticalmodussignificandi
(.6). Finally,Buridan's
last argument(2.7) is rejected (.7) in the same way as his firstand
second ones (2 . 1 and 2. 2) were by the opponent's counter-argument
4. 1.
However, our anonymous author thinks that Buridan and his
adherentscan easily reject the objections adduced at the head of the
article (ournrs. 1.21 and 1.22).
faciliter
solvere
radones
aliamoppinionem
Ibid.,f.4irb: Sedtenentes
possunt
priusfactas.
diffinitio
solumdeturde sup6.1 Ad primam,
quod predicta
suppositionis
negatur
positionaccidentali.
1 Seeabove,
p. C4.
2 Ockham
attacked
Holkot
wasseverely
Deus
I, q. 6 (Utrum
byRobert
(Disputatio
quodlibetalis
Holkot
onthisaccount.
eventookitforaninadmissible
scire
concession
to
posset
plura
quam
seit))
a sortofabstract
sincehesupposed
ittoinvolve
SeeErnest
AQuodA. Moody,
Platonism,
entity.
Holkot
Problem
libetal
O.P.onthe
andBelief
in: Speculum
Question
ofthe
Objects
39
ofRobert
ofKnowledge
(1964),pp.3-74,
esp.p. 69.
6l
189.235.178.250
00:13:37 AM
1est
'rosaest
6.2 Adaliam,concedoquodhecpropositio
vera,supposito
quodnullarosa
si
estfalsa,quiali
naturaliter.
Sed ipsade virtute
sermonis
sit,et hoc rosasupponat
*rosa
*de virtute
sermonis
accidental
iter.
supponit
His second answer (6.2) is interestingin that he seems to agree that
natural supposition and the ideal of virtussermonis
are incompatible,
indeed.
6 - Was Buridanthe reintroducerof naturalsupposition?
As we have seen above (pp. 3 if.), Buridan adduces the doctrine of
naturalsuppositionheld by the older logicians (<antiquilogici) in support
of his own view of the matter.This appeal to the older logicians seems
to point indeed to Buridanas the reintroducerof natural suppositionin
fourteenthcenturylogic. The aim of this section will be to substantiate
this surmise by a comparison of Buridan's view with those of his
contemporariesand to show that Buridan's reintroductionof natural
of this concept.
suppositioninvolveda reinterpretation
Unlike Buridanthe other commentatorson Eth. Nicom.VI, 1139 b
19-24 did not introducenaturalsuppositionwhen discussingthe question
knowableis eternal. I take as an example Geraldus
of whethereverything
Odonis O.F.M. (d. 1349), who wrote a commentaryon the NicomacheanEthicsbefore 1329 when he was elected Magister Generalis of
the Order. I quote fromthe editionprintedin Venice in 1goo. 1
Gerald discusses our question in Book VI, q. 7. He apparently
or esse
grounds the eternalityof the knowable on its esse obiectivum
obiectaleywhich is explicitly contradistinguishedfrom existentialeternality2:
Ad evidentiam
hic de scientiaet scibili
eorumque dicuntur
Op. cit.yf. i24rftr-rb:
Etarguitur
Sed oppositum3
omnescibilesiteternum.
utrum
quod non
queritur
dicitPhilosophus
intextu....
eternitate
suntduo.Primum
Adquestionem
dicenda
quodnonomnescibileesteternum
eternitate
tudinarie
simili
propriesumpta.Secundum
quodomnescibileest eternum
dieta.
vel estexistential
vel habens
esteternum,
Primum
probo.Quia omnequodproprie
velexistentie Sednonomnescibile
existentis
etproprietas
velconditio
existentiam5
1 Sententi
Aristotelis
cum
Odonis
libros
Ethicorum
textu
Geraldi
a etexpositio
eiusdem.
cum
super
questionibus
2 Thisviewiscomparable
Tnomae
ofAscoli
ofJames
O.F.M.and,tosome
tothose
O.F.M., Peter
toGregory
ofRimini's
.
extent,
complexe
signicabile
3 viz.otthecounter
arguments.
4 i.e. God.
5 creatures.
62
189.235.178.250
00:13:37 AM
esthuiusmodi,
nonestcommensurabiis
suecoste*
; istud
quodpatetde istoscibili: 'diameter
enimestscibiledatoquodnecdiameter
neccostasintinexistentia.
Quarenonomne
scibileesteternum
tum.
proprie
sump
etsinefineetimmutabiliter
Secundum
verum,
probo.Quiaomnequodestsineprincipio
estsimilitudinarie
in
est
simile
eternoproprie
hoc
eternum;
patet,quia
sumpto
quia
caretprincipio
et fineet mutabilitate,
et habetaliqualeesse,quamvis
nonexistentiale
esse.Sedessescibileesthuiusmodi,
utvequiainsuoesseobiectali1
quodconcipimus
habet
finem
scibile
omne
rum,nonest mutabile
Quare2
neque
eque principium.
esteternum.
similitudinarie
Ethecfuitintentio
[etptalisimilitudine
Philosophi.
In his answer to an objection our author stressesagain that this kind of
eternalityis not of the existentialtype:
dicoquodBoetius
Ibid., f. 124rl):Adsecundum
deeternitate
existentiali
nature
loquitur
etdetalieternitate
nonomnescibileesseeternum.
concedimus
intellectualis,
For thatmatterlike otherRealistsGerald findsno difficulty,
of course, in
the
of
knowable
on
a
sort
of Third
the
(scibile)
eternality
grounding
World Entity,whateverthatmightbe. Therefore,we have to directour
attentionratherto authorsof the Nominalisticposition.
The firstto draw our attentionis Albertof Saxony,who also wrote
an ExpositiosuperdecernlibrosEthicorum
Aristotilis
which has not been
Albert
printed yet*. However,
intendedly keeps far from raising and
are
told
in
his Prologue to the works:
as
we
discussingdubia,
necinsistam
discussioni
dubitationum
vel
que circaaliquasex ipsisconclusionibus
Talesnamquedubitati
onesprolixius
occurrere.
earummediis6
possent
quamrequirat
debent
pertractari?.
operisintentio
presents
Add to this that, unlike Buridan's, Albert's work has not the formof
questionesso that an extensive discussion of the eternal status of the
knowableis not obvious. However, thereis some interestin the question
of whether
Albert discusses our problem, since he cannot agree on this
matterwith his fellow NominalistBuridan (viz. in reintroducingnatural
1 obiectuali
ed.
2 quare
scripsi
quiaed.
3 seclusi.
4 Formanuscript
seeG.Heidingsfelder,
op.cit.(above,
p. ss*n. i), pp.6-68.
s quoted
op.cit.,p. 82.
byHeidingsfelder,
6 = premisses.
7 Cp. theopening
ofthework:Iuxtasententias
sentence
antiquorum
expositorum
quilibros
Aristotilis
etPoliticorum,
scilicet
Yconomicorum
morales,
Ethicorum,
commentaverunt,
prolixe
sententias
deofavente
brevius
dictorum
librorum
Asa matter
offact
Albert
compilabo.
compiled
theshorter
ontheEthics.
ofBurley's
SeeHeidingsfelder,
version
commentary
op.cit.,p. 86.Burley
a more
alsowrote
extensive
oftheNicomachean
onthesixfirst
books
ashetells
Ethics,
commentary
himself
inthededication
deBury
ofDurham.
toBishop
Richard
Seeibid.
63
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
Summula
C.L.M.7709,f. ir: Suppositio
estacceptio
termini
inpropositione
, Munich
pro
vel
de
vel
talis
de
terminus
verificatur
mediante
aliquo, proaliquibus, quo,
quibus,
'homo
ut in hacpropositione
curri'y 'homo'
copulatalispropositionis,
supponit
pro
verificatur
mediante
hac copula.
quolibethominequi est,quia de quolibetistorum
Ex istadiffinitione
infertur
isteterminus
communiter
quod si nichilcurrat,
4homo
in
ista
curri1
communis
nullo
positus
propositione
pro
supponit,
quia tuncde
nulloverificatur
entemundi
mediante
copulaistiuspropositionis,
quia,
quocumque
tunchecestfalsa.Etconsimiliter
inista:'kymera
estkjmera
subiectum
demonstrato,
' etsicdeconsimilibus.pro
nullosupponit,
necinista:1Antichristus
est' aut' vacuum
est
;
Marsilius' view of this matter is more clarified in his Sententie
on the Sentences
Marsilius once mentions
commentary.In his Questiones
naturalsuppositionas used in common usage (In III Sent. q. 13 art. 2 :
utrumin triduo2Christus
Jueritverehomosicutfuit in vita)*. It should be
noticed thatthisview of naturalsuppositionis Buridan's:
f. 442va: Tertiusmodus(sc. dicendi)est communis
scholeparisiensi,
dicensquod
intriduo
nonfuithomo.
Christus
Secundoestnotandum
naturalem
quodsecundum
suppositionem
potestconcediquod
hecfuitintriduo
vera:' Christus
esthomo'
secundum
acciden, que tarnen
suppositionem
veraineodemtriduo,
talemnonfuisset
ad triduum
nonfuerit
quia,licetperrespectum
naturalis
turcumtermini
homoanteet post.Et suppositio
attendi
homo,fuittarnen
indifferenter
cuiuslibet
differentie
Immosic quilibet
accipiuntur
respectu
temporis.
velantenativitatem
veredicitur
homoetiampostmortem
homo,quiaadsuppositionem
non requiritur
verificatio
talisterminorum
ad tempus
naturalem
perrespectum
presens
sedperrespectum
velindifferens,
adtempus
absolutum
scilicet
quodestvelquodfuitvel
invulgato
dicitur
eritpresens.
in
sermone
etiam
Quomodo
flos,
quodrosaestpulcerrimus
nulla
rosa
existente.
hyeme
Our authoragrees with the ParisianSchool that Christwas not a man in
. At the end of this question
the three days before the resurrection*
Marsilius mentions (the Buridanian) natural supposition again, as a
means to answer our question in the affirmative
:
aliiquodChristus
intriduoeratChristus
f.446vto
: Aliterdicunt
secundum
suppositionulla
rosa
conceditur
existente
secundum
nemnaturalem,
quam
quodrosaestrosa,quia
fuitrosa.Namsuppositio
naturalis
ad nullam
crtam
differentiam
determinai.
temporis
Eteo modopossetconcediquodintriduo
verum
eratdicere' Christus
esthomo',
quiafuit
fuithecvera:Christus
estintriduo
mortis
ibi
homo;nontarnen
homo',
quia restringitur
1 currit
estterminus
MS.
scripsi
2 i.e.inthethree
between
hisdeath
andhisresurrection.
days
3 Questiones
Marsilii
libros
Sententi
Minerva
Frankfurt
am
arum,
ioi(reprint
Strassburg
super
quatuor
Main1966),ff.442rb-447ra.
4 op.cit.
Welearnfrom
studii
yconclusiof.443ra.
Bacon,
Roger
Compendium
theologie
p. 2l
inhisdays
a great
that
students
heldthetruth
ofpro191
(Aberdeen
sqq.ed.Rashdall
1)
many
as*Christ
inthe
andhisresurrection
such
wasa man
three
between
hisdeath
.
days
positions
189.235.178.250
00:13:37 AM
illudChristo
noncompetebat.
Nec etiam
ad triduum
essehominem
mortis,
proquo
' estinferius
4
ad'hominem*
eratChristus
.
Christus
proutChristus
proiliotriduo
Even identitypropositionsare false when their subject terms referto
nothingexistentat the time the propositionis uttered:
'
intriduo
: Contra.Tu dicis: ,,inista:*Christus
ff.446vb-447ra
fuitChristus
predicatur
tioestvera."
idemde se; ergoproposi
nonvalet.UndeillaregulaBoetii: *nullaestverior
illa
quodconsequentia
Respondetur
subiectosupponente
etc.'1intelligitur
[447ra]Non enimest istavera:
pro
aliquo.
1chimera
ibiidemde
estDeusquiestmalus'
estchimera1
, quamvis
, necista: Deusquiestmalus
' Christus
'
hic
terminus
in
de
Modo
triduo
presenti
pro
copule
respectu
seipsopredicetur.
nullosupposuit.
'
FinallyMarsiliussaysthatthe famousParisianarticle concerning homoest
9
animal (compare above, p. 9 and note 2) can only be maintainedif it is
takenaccordingto naturalsupposition:
estanimal',
'homo
f.447ra:Adhocautemquoddicitur
respondequodhecestnecessaria
si
de necessitate
illam
necessariam
turquodarticulus
parisiensis ponen
intelligatur
- loquitur
secundum
naturalem,
suppositionem
quianecesseesthominem
cathegorica
fuisseanimal.
' Christus
estChristus'
Eteodemmodoconcedipossetquodhecessetnecessaria
futdictum
est.2
From the above said the conclusionmaybe drawn thatin the Nominalist
tradition Buridan keeps a peculiar position in reintroducingnatural
supposition. His fellow Nominalists apparently did not join him in
appealing to the older logicians' doctrine of supposition to get a substitutefor Ockham's theoryof the categoricalpropositionas a disguised
hypotheticalwhich was intended to explain how demonstrativeprop.
ositions are possible whose subject terms refer to non-existents3
Neither Albertof Saxonynor Marsiliusof Inghenseem to have approved
of Buridan's solution, which is questionable, indeed, in that natural
suppositionsuch as interpretedby Buridan can hardlyevade the objection that it would involve some sort of omnitemporalor atemporal
entity.Justlike Buridan had rejected Ockham's view in the name of
pure Nominalism, Albert and Marsiliusmust oppose to the Buridanian
solution of the question as coming too close to the Realist view. A
1 SeePeter
Tractatus
ofSpain,
ed.De Rijk.
p. 21817*18
2 Itshould
Christi
mortis
thatPeter
benoticed
ofAilly,
thetriduum
when
(InHISent,,
discussing
amMain1968),doesnot
Frankfurt
Minerva
ed.Strassburg
dubium,
1490,reprint
q. i H,second
asa possibility
tosolve
theproblem.
mention
natural
supposition
3 Seeabove,
pp.2and4.
66
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
Then follow seven dubia. I give Gerard's answersto some of the objections to the firstdubium:
se sumptus
dicendum
extraorationem
secundum
Ibid.,f. i8ra:
quod terminus
modus
in
nec
suus
fundatur
actuali
correlatione
naturaliter,
supponendi
supponit
sicutpotentia
naturalis
in natura
ad appositum2,
sed aptitudinali,
innascitur
suppositi1
se et, licetperearnipsaresnaturalis
inclinetur
ad actum,non
secundum
reinaturali
sedtantum
actum
tarnen
actuali,
respectu
aptitudinali.
respicit
in ordinead adiunctum
ideoaccidentalis
termino
limitans
et
.... dicitur
quiaconvenit
communem.
terminm
restringens
This view of naturalsuppositionis, of course, quite incompatiblewith
Buridan's, who explicitlyregardsnaturalsuppositionas a propositional
one, as we have seen above. The thirddubiumis ofoutstandinginterestin
this connection:
inpropositions
dubium
est: Anterminus
Ibid.: Tertium
naturaliter.
Et
potestsupponere
in
ista
estanimaV
videtur
: 'homo
subiectum
naturapropositione
quodsic,quia
supponit
fieri
inpropositione.
Etsimiliter
hie: 'homo
estrisibilis'
liter; ergopotest
The opponent turns out to take naturalsuppositionin the Buridanian
sense; see the furtherexplanation:
1estterminus se
: quiainillis'homo
: Probatur
exquoilledue
Ibid,
yf. 18ra-rl)
per sumptus
in
et
in
secundo
sunt
modo
tatis.
persei
propositiones primo
estde natura
subiecti
et intrinsecum;
Secundosic. In illispropositionibus
predicatum
naturalis
: quiapredicatum
estde diffinitione
; antecedens
probatur
ergoestsuppositio
etnatura
suntidem.
subiecti
; ergodenatura,
quiadiffinitio
'homo
'homo
*
estanimaV
illis
[i8rl)]Tertiosic.Inistapropositione
accipitur
proomnibus
naturaliter , quiahomoquiest,
a3quibusestaptusnatusparticipan;
ergosupponit
etquierit,eritanimal
fuitanimal,
estanimal,
estde
; etsimilimododicendum
quifuit,
' et
est
in
alia
materia
ista'homo
estrisibilis
naturali.
qualibet que
Gerard rejects the fourteenthcenturyview of natural suppositionand
insistson the non-contextualcharacterof naturalsupposition:
naturalis
estabsoluta,
ut
Ibid.,f. i8rb: Solutio.Nonveraratioest,quia suppositio
termini
stantis
in propositione
sedsuppositio
estrespectiva.
statim
Undeterdicetur,
nonaccipitur
suesignificationis
minusinpropositione
secundum
sed
absolute,
potentiam
ordinis
secundum
teneatur
utsit
ipsiusad predicatum;
potentiam
quodsi predicatum
talisterminus
essentialis
seuinparticipatione
si accidenessentiale,
essentiali;
accipitur
enimstansin forma
inparticipatione
Terminus
taleaccipitur,
accidentali.
complexionis
secundum
nonretinet
esseproprienature,
actum.Ergonec
quod est incomplexum
et
retinet
libertatem
secundum
talis
facultatem
aptitudinispotentie,
proprie
quinimmo
1 = subject.
2 = predicate.
3 proed.
7
189.235.178.250
00:13:37 AM
siveterminorum
et esse et possecomplexorum
mensuratur
qui comcomplexionis
plectuntur1.
Our author agrees that in the above said propositions (those of the
Buridaniandemonstrativetype) the subject terms have naturalsupposiradiem
tion accordingto theirorigin ( secundum
), but he still denies that
et
actum
, i.e. according to what they
formam
they have it secundum
actuallystandforin a proposition.He adds an example:
' dumtaxat
cui
curri
. Hic *homo
estut4homo
Ibid.:Exemplum
accipitur
pro presenti2
sivesit presens
indifferenter
tarnen
inestcursus,significai
hominem,
unumquemque
cuiussignificatiosivenoncurrens
sivecurrens
sivefuturus,
sivepreteritus
; ex aptitudine
et
Sed secundum
essentiam
radiem.
ad
suam
naturalis
ns oritursuppositio
quantum
naturaliter
nisiextra
terminus
nonaccipitur
talemsuppositionem
propositionem.
naturaliter.
nullum
terminm
estinpropositione
verum
Etideosimpliciter
supponere
A furtherobjection gives him the opportunityof opposing natural
suppositionto simple supposition:
etiampro
terminus
diceres
: insuppositione
: Sedforte
Ibid.yf. 18rt>-va
accipitur
simplici
a suppositione
naturali.
distincta
iliasuppositio
nonvidetur
natura;
igitur
in suppositione
terminus
estquodaliteraccipitur
Adquoddicendum
pronatura
in
naturali.
in
aliter
et
[i8va]
Quia
accipitur
suppositione simplici
suppositione
simplici,
subaliquaintentione
a suppositis,
abstracta
secunda;
eoquodtuncaccipitur
pronaturas
secundum
terminus
naturali
sedinsuppositione
quamparticipabilis
pronatura*
accipitur
et
subindifferentia
ests ab omnibussuis suppositis
preteriti,
presents,
temporum
futuri.
Gerard had
For thatmatter,in the introductorypart of his Commentaries
as
taken
view
of
the
being always
supposition
alreadyprotestedagainst
view ofsupposition.
the
Nominalist
with
the
case
was
which
propositional
He explicitlymentions Buridan and his adherentsin this connection.
When discussingthe Nominalistdefinitionof suppositionhe insiststhat
a term may have suppositionalso when it is not used in a proposition.
verbis
:
He opposes his own view to thatof the Nominalistsexpressis
velintennature
termini
:
Ibid., f. ^va^vb
Quintodicitur
prosupposito
suppositio
diffinitio
est
an
dubium
Secundum
....
tionisacceptio
quintomodo
suppositionis
et
bona.
sit
conveniens
accepte
Nominalium.
dediffmitionibus
Etvidetur
Quorum
quodnon,perinstantiam
primo
estparspropositiostands6
esttermini
: suppositio
prosevelproalioprout
quidamdicunt
1 i.e.terms
orcomplexum.
ina proposition
used
2 sc.nomine.
3 i.e.theuniversal
otthething
nature
signihed.
* i.e.thenatural
ot theterm
aoove,p. 49.
given
signitying.
L,p.tneinterpretation
capability
lines
ofthefourth
below,
Seealsotheopening
dubium,
p.72.
quoted
5 sc.terminus.
6 terminus
stans
ed.
71
189.235.178.250
00:13:37 AM
veroet eumsequentes
dicunt
in proposition
: estacceptiotermini
Dis.Buridanus1
pro
vel
vel
demonstratis
'hic>hec
,
proquo, proquibus,
peristapronomina
aliquo, aliquibus,
talisterminus
verificatur
mediante
hocvelequivalentia,
Utin
copulatalispropositionis.
homo
'homo'
crrente
lomnis
curri
hacpropositione
proquolibet
supponit
qui est,quiade
hec estvera:'hocestcurrens1 Ergnonvidetur
demonstratio
quolibetcrrente
istabona.Antiqui
etiamdicuntquodsuppositio
estsubstantive
reidesignatio.
diffinitio
etc
Igitur
Ad primum
est dicendum
ille
vb.... Ad obiectain oppositum.
quoddiffinitiones
nonvalent,quianonexplicant
entitatem
Modernorum
precise
suppositionis,
eoquod
sed etiamextraeam,ut inferius3
fitin propositione
nedum2
patebit
suppositio
demonstrativa
nonsuppone: demonstratis
Etiammaleadditur
, quiasic ficta*
perpronomina
est.
rent,proutipsidicunt;quodfalsum
PetriHyspani,
Diffinitio
vero Antiquorum
ideminterpretatur
quod diffinitio
quia
vi pro re subiectavel subicibili.
substanti
est acceptiotermini
vultquod suppositio
enimnotanter
differentiam
Dicitur
, adinnuendum
, etnonsignicatio
designatio
suppositionisetsignificationis.
Hence it appears that the Antiqui, i.e. the AlbertistSchool, joined the
thirteenthcenturyview of the possibilityof a non-contextualsupposition. In a fifthdubium thisview is givenagain:
estquodsuppositio
naturalis
nichilaliudest
dicendum
Ibid,
yf.6vb:Adconfirmationem
sedaccidentalis
eirespectum
substantivus,
suppositio
superaddit
quammodus
significandi
et determinationem
natusest talisterminus
ad adiunctum
per cuiusmodificationem
variari
etdistinguis.
substantivus
inmodosuosubstantivo
The fourthdubium is importantin that it gives informationabout the
differentnames for natural suppositionin the thirteenthcenturysense
(i.e. as non-contextual supposition). They are most clarifyingand
confirmthe decisive distinctionbetween Hispanus' and Buridan's views
once more :
naturalis?
dubium
est:quotnomina
habetsuppositio
Ibid.,f. 18va:Quartum
naturalis
termino
ratione
SolutioAlberti6.
, quiaconvenit
Quatuor.Primovocatur
forma
autemtermini
iuxtapredicta;
utterminus
est
suenature
que estsuasignificado
communiter
et
eius,licetformadictionis
acceptesit modusproferendi;
significado
termini
dicipotest
essentialis
oritur.
eademratione
, quiaex essentialibus
principiis
1 Sophismata
Buridan:
onMeaning
and
byT. K. Scott,
Sophisms
John
Cap.III; cp.thetranslation
NewYork,
andwithan introduction.
Truth
Sourcebooks,
ytranslated
Century
Philosophy
Meredith
1966,p. 100.
Publishing
Company,
2 nedum
= notonly.
3 viz.inthediscussion
seeabove,
ofnatural
.
pp.72-73
p.69f.andbelow,
supposition;
* E.g.chimaera.
s Thedifferent
after
those
aredistinguished
kinds
variations.
ofaccidental
supposition
6 ThisAlbertus
wasanavowed
ofHarderwijk
sinceGerard
must
theGreat,
beAlbert
Albertist,
Forthat
Alberti
doctrinam
Gerard
must
works
onlogicsecundum
several
whowrote
matter,
Magni.
ofallthisisfound
sincenothing
ofAlbert's
in
Albertist
edition
haveusedaninterpolated
works,
Albert's
works.
72
189.235.178.250
00:13:37 AM
Secundodiciturabsoluta
termino
et perse sumpto
absolute
et nonin
, quiaconvenit
adaliquodadiunctum,
sivefuerit
siveaccidentale.
ordine
hocessentiale
Terciodiciturpotencialis
sive aptitudinalis
actualiter
, eoquod nonfacitterminm1
vel aliquasupposita
sed per
determinata,
respicere
aliquoddeterminatum
suppositum
etindifferentiam
sue
termino
aptitudinem
suppositum
qualecumque
quodcompetit
gratia
significationis.
habenssuppositionem
naturalem
Quartovocaturindijferens,
quia terminus
potentiam
suespecieietproipsisindividuis,
habetutteneatur
uno
perindifferentiam
prosupposito
vel pluribus,
et noncontrahitur
ad
diversa
cuius
est
per comparationem
predicata
Utcumdico'Ao/no'
naturam
humanam
perse,ibistatproomnibus
exemplum.
potentibus
et potestaddiquodcumque
,
participare;
predicatum,
quiapotestdici:'homoestanimai1
'
estspecies1
lhomo
curri
. Hoc2autemfierinonpotestin propositione.
ergo in
, homo
NULLA
PROPOSITIONE
SUPPONIT
TERMINUS
NATURALITER.
names foraccidental suppositionand
The last dubiumgives the different
theirexplanations:
est: quotsuntnomina
dubium
?
Ibid., f. 18vb-19ra: Septimum
accidentalis
suppositionis
SolutioAlberti.
ab
, quiaestin termino
Quatuor.Diciturenimprimoaccidentalis
etcontraliitur
nonpernaturam
sedpernaturam
etquiadiversificatur
termini
extrnseco,
circaterminm.
Etideoestvariabilis
adiunctorum.
dicitur
termino
suiadalterum.
Secundo
, quiaconvenit
respectiva
perordinationem
inea contrahitur
contracta
diversitatem
Tertiodicitur
secundum
, quiaterminus
predicatenetur
suespeciei,quandoque
torumsecundum
prosupposito
quandoque
quamterminus
intotaliambitu,
utinferius
patebit*.
proinferioribus,
quandoque
actualiter
actualis
earn
communis
terminus
Quartodicitur
respicit
supposita
eoquodper
facituthuiusmodi
sueintentionis.
velstatprosupposito
Etiamquiaactualiter
aliquidad
et falsitatem
veritatem
propositionum.
Three conclusionsmaybe drawn. First,Gerardof Harderwijk'sexpositionof naturalsuppositiontestifiesthatin the AlbertistSchool of the
fifteenthcentury Peter of Spain's view of natural supposition was
reintroduced.Second, the names given to this non-contextualsupposition show that the whole thirteenthcenturytraditionconcerningthis
point had been taken up, since two of the alternativenames are those
givenby Sherwoodand the anonymousauthorof thetractDe proprietatibus
sermonm*.
Third, the Albertistview of natural supposition as nonpropositionalis explicitlyopposed to the Nominalistview of supposition
as the acceptance of a term,if,and onlyif,it is used in a proposition.
The next section will show that in the seventeenthcenturyboth
views of naturalsupposition,that of Peter of Spain and thatof Buridan,
1 termini
ed.
2 hoc
kind
ofsupposition
mentioned
ofthis
above.
allproperties
resumes
3 viz.inthediscussion
ofthedifferent
kinds
ofaccidental
f.2ora
e.q.s.
supposition,
4 Seemyhrst
article,
pp.85^-89.
73
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
Licetenim
nondaturextrapropositionem.
termini
Ex dictiscolligitur
quodsuppositio
utterminus,
non
extrapropositionem
et quaelibet
voxsignificativa
terminus
significet
iliumproaliquo,verificando
iliumsecundum
tamenapplicoet substituo
exigentiam
inquasoluminvenitur
alicuius
copulaetinvenitur
applicatio
copulaenisiinpropositione,
etsubiecti.
uniusadalterum
praedicati
permodum
Supposition is divided into proper and improper; the former into
seunaturalisand
; the latterinto essentialis
materialise
, and personalis
simplex
Natural (or essential)suppositionis definedas follows:
accidentalis.
natus
estaccipi
termini
estacceptio
naturalis
,
Ibid.,I, 11: Suppositio
proomnibus
proquibus
convenit
intrinsece
et
essentialiter
. Ut
eo
cui
termini
seualiisverbis
: estacceptio
praedicatum
pro
'homo
insuiverificatione.
a tempore
'est*
abstrahit
estanimal
', ubiverbum
As is easilyseen, like Buridanand FerrerJohndefinesnaturalsupposition
as thatkind of suppositionaccordingto which, regardlessof the tenseof
the proposition,the subject term of a proposition- of the demonstraestanimaV- is taken to standforall its supposits
tive type,such as '/ionio
atemporally.
All thisis explainedextensivelyin the sixthquestionon supposition.
I quote fromit some portionswhich are relevantto our discussion.
The objection has been made ( Questio6, art. i, secunda difficultas)
that in some propositions the subject term supposits and yet is not
verifiedaccordingto the copula, so that it mightbe concluded that the
propositionalcontext is not required. One type of these propositions
is interestingnow, viz. the so-called propositionsof eternaltruth1:
est
ut 'homo
aeternae
veritatis,
Q. 6, art. i, sec.dijf.:Ac deniquein propositionibus
'hoc*ad2
terminus
demonstrando
iliumper pronomen
animal
', nonpotestverifican
ab omnitempore.
illudabsolvatur
cumverbum
Ergo
temporis,
aliquamdifferentiam
verificatione.
sine
datur
suppositio
Johnanswers:
subiecti
a tempore,
verificado
abstrahit
ubiVeritas
autemnaturali,
Ibid. : Insuppositione
secundum
verificatur
ad
sed
ad
non
demonstratur
intellectum,
sensum,
quia
supponentis
est homo*
a tempore.Ut si dicas: ' Petrus
verbiabstrahentis
existentiam
, ly 'Petrus*
' illud
ut
dicendo
secundum
intellectum
Petrm
demonstrando
se,
quodest
per
supponit
'4 ly'est*
estanimal
a tempore.
Et quandodico: 'homo
abstrahente
Petrus
*,demonstrando
velunistatus
hocquodesthomosecundum
se, nonratione
singularis
perintellectum
versalis.
1 Cp.Buridan'
veritatis
spropositiones
(above,
perpetue
p.54).
2 = according
to.
3 Cp.thedefinition
andMarsilius
ofInghen,
ofaccidental
quoted
given
byBuridan
supposition
above,
pp.53and65.
Petrus
= 'a man
ismeant.
Peter
that
theApostle
Peter; itispossible
named
75
189.235.178.250
00:13:37 AM
From the above quotations the conclusion can be drawn that John a
Sancto Thoma continues the fourteenthcenturytraditionin takingthe
propositional context as an indispensable requirement for a term's
having supposition. His natural suppositionis that according to which
the subject term of a propositionis taken to stand for all its supposits
regardlessof (the time o) theiractual existence. As a Realisthe is setting
forthmore specificallythe Ferrertradition,his naturalsuppositionbeing
.
of the correct
atemporalratherthan
4 omnitemporal1John'sexposition
the
of
term
in
the
definition
of
acceptw
meaning
suppositionmay also be
adduced in supportof his dependence on the Ferrertradition2
.
The twentiethcenturyNeo-ThomistJacques Maritain(1882-1973)
has elaborated the doctrine of suppositionfound in Johna Sancto Thomas. His natural supposition (supposition
or supplanceessentielle
)* is the
of
the
term
of
a
in
which
the
subject
supposition
proposition
predicates
et essentiellement
) belongs to the thing
intrinsically ( intrinsquement
signifiedby that subject term. It is used in those propositionsin which
the copula only expressesthe essentialrelation of subject and predicate
regardlessof their actual existences. Maritain's natural supposition is
apparentlyatemporal (like Ferrer's and Johna Sancto Thoma's) rather
than omnitemporal(such as found in JohnBuridan).6
The same doctrineis foundwith JosephGredt O.S.B. (1863-1940)
in his Elementa
aristotelico-thomisticai
.
philosophiae
9-
Conclusion
189.235.178.250
00:13:37 AM
189.235.178.250
00:13:37 AM
as
omnis
homoestanimaV.
metaphysicalpropositionssuch
(11) Thus, the developmentof naturalsuppositionmaybe schematized
as follows: (see next page)
LEIDEN
Instituut
Filososch
WitteSingel71
78
189.235.178.250
00:13:37 AM
- S
S 3O
1
I
.a
, S
O 3: c/j
4/
6 2 S S
Sjflj
I l-s0^ &
ir^ii
Il
ot'
^
8
u-5
Ss
r< 5c
^
"S
'
1 l
J 5"
'
''
0)
'-S? *
N.
o "u 1:
?c a;
s->">
' '
4-1
i .
'^ 2
^ Ph
...
r-O
^
gFi
2
5
" cL
-= H C
M
g^
e
- --o^S
Ic - J
I
I
'
'
^
.
'
-3
p*
'
,l
:
S
I
ffjm.#
I
.1 3 -2 o
? go
> S g..S
' I |-
'
I
I
i
'
1 <u .*
'S
's l
>ji
i.
1 % Mg
Il
IS
<*a
-c 'x
2t
<58 *
ss 5 ^ 3o '
.2
> rtc ''
i
B
'
c s:
> s
'
t
*
'
'
'
'
'
~N '
^
^
'
N
sg ~C
e' '
*>
C<u
,
1
coi
.>?
S
'
-1
.si
' '
a. I
' V .2 ^
-5^3 &
.s s s .833
2 o
l1
!^s s
8-3
H
. is
g
~<
I"
"5<uls^ts
^ ^ -O
2-S S Si g.S
g .ESi.I S o
I
c
*
C*
S
8
s
"S
*5.
m
"<r
uo
""
"-.
c
*s
I
a,^
S
*
^
c
si
s 8
e -S
II.
S
S s
^
.2
Q
s
c/5
.
O
s
.2 % Z
--
S
l
g-iat
S S3
^f3J>
C _g
3 a g,2
S S-
j*
JS
so
_C
8
-
r>
M
c"
8
-S
o
es
79
189.235.178.250
00:13:37 AM
Abstraction
JV. BROWN
INTRODUCTION
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
possessed by the sophist. The studyof problemsof knowledgeis, therefore, not incidentalto theology- it is at the very heart of it: for if
scientificknowledge is impossible, then it follows that a science of
theologyis likewise impossible.
Our second concern in theology - how lucutioabout God and
divine thingsis possible - likewise draws us to the noetic realm, for if
meaningfulhumandiscourseis to be a possibilityin divinematters,then
we must develop a theoryof knowledge which will explain how it is
about objects which are present
possible forus to discoursemeaningfully
to us in sensible experience.
And assumingthat there is a science of theologyand that in it we
can talk meaningfully
about God, exactlywhatcan we know about him?
We mustbe able to distinguishwhat is knowableabout God fromwhat is
unknowableabout him. In Theology, therefore,we need a standardof
knowledge which can be developed only within the frameworkof a
more generalmetaphysicsof knowledge.
These firstfive articles, therefore,are not just a "philosophical
preface" to theology and Henry is not in them simply "clearingaway
some of the underbrush." In justifyingthe very possibilityof scientific
knowledge,he is attemptingto destroyscepticism; to give real meaning
to theological discourse, and to show that even in the face of the
Condemnation, genuinely sound philosophical investigation is still
possible.1
With these ideas in mind, it would benefitus now to turn our
attentionto thisproblemof knowledgein Henryof Ghent. We propose,
moreover, in place of a rathervague and uninformative
summaryof his
in
detail
but
two
of
solution
to
his
theproblem:
to
ideas, investigate
parts
and
views
on
the
his
his
of
abstraction
viz.,
proper object of the
theory
humanintellect.
2
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
being used within the rather broad area of cognitive powers. Henry
realisfromabstractio
himselfseparatesabstractio
rationissiverationalis.This
abstractionof reason or rationalabstraction(which is the most important kind of abstractionas faras an understandingof Henry's noetic is
concerned) can itselfbe understoodin severaldifferent
ways, depending
kind
the
of
distinction
which
between
the
abstraction
and
prevails
upon
the subject fromwhich it is abstracted.1That is, thereis an abstraction
which is proper to each of the three fundamentaltypesof distinction
- distinction in re, distinction in intentione
,
recognized by Henry
distinctionin ratione.2
There is the abstractionof the material formfromthe matter in
which it exists and in this case there is a certain samenessbetween the
actumand the subject fromwhich it is abstractedthoughtheydiffer
abstr
in re. But a materialformmay have essein matterin two different
ways:
this
first
basic
of
rational
abstraction
admits
of a
type
accordingly,
furthertwo-fold division. The form may have esse in the matter as
- as does the substantialformwhich is one
givingesseto that matter
with the matterin that verysubject which it constitutestogetherwith
the matter. The abstractionof the form in this case is a metaphysical
abstraction.But otherformshave essein the matteras receivingessefrom
that matter. These are accidental formswhich are identical in subject
with that of which they are the accidents. The abstraction of the
intellectin thiscase is mathematicalabstraction.3
1 "... abstractio
a seipso
a differenti,
eteiusdem
utoporteat
nonestunius
seeldifferentis
diffr
Estautem
ethocper
aliaabstractio
siverationalis
abeo a quoabstrahitur.
rationis
abstractum
abaliocumquoestidem
adminus
etintellectum,
rationem
subiecto."
SQO,XLVIII,
quaeestunius
insomemeasure
ofrational
involve
thereduction
ofan
abstraction
2 ad 2m;II,3irP.Allmodes
: Quod
toanintelligible-in-act
., IV,2ic; I, i36vH.
intelligible-in-potency
2 Intentio
in
inHenry.
SeeBrown,
"Sensation
andRatio
difficult
tograsp
. Twoofthemost
concepts
andp. 86n.
ofGhent
ofGhent
: ...,"pp.2^2-2^6;"Henry
onInternal
Sensation,"
Henry
pp.24-25,
Anintentio
A thing
is neither
concrete
norpurely
becomes
mental.
3 infra.
intentionally
purely
itis known.
wants
situated
between
the
when
somekindofrealbeing
Henry
evidently
present
hasintheintellect
andtheconcrete
diminished
singular
being
being(ensdiminutum
) something
hasoutside
thething
oftheintellect.
which
essendi
a genuine
ofbeing
Ratio
mode
Thus,
(modus
signifies
) notdesignated
bytheterm"being".
isthereality
ofa ratio
neither
cognitional.
purely
3 Etesttriplex
requaedam
verotantum
idem
subiecto
etdifferunt
secundum
quaedam
quodsunt
a materia
in
materialis
verotantum
Primo
modo
estabstractio
formae
intentione
ratione.
quaedam
adhucestduplex
abstractio
secundum
istorum
triummodorum
quodforma
quaest... Primo
ut
habet
esseinmateria
a quaabstrahitur.
enim
forma
esseinmateria
habet
Quaedam
dupliciter
insubiecto
estidem
cuidatesse,utforma
substantialis
quodcumipsaconstituit,
quaecummateria
habet
essein
abipsaperintellectum
Aliaautem
forma
abstractione
quaeabstrahitur
metaphysica.
a quo
cumeocuiaccidit
accidentalis
subiecto
uta quarecipit
materia
esse,utforma
quaeestidem
2ad2m;II,3irP.
abstractione
mathematica."
abstrahitur
SQO,XLVIII,
perintellectum
85
189.235.178.250
00:13:46 AM
and
A second basic type of abstractionoccurs when the abstraction
: when this takes place, we have
the subject are the same in intentione
the abstractionof the universalfromthe particular. Finally,when the
and the subject are the same in ratione
abstraction
, we have the abstraction
of the verum fromthe ratioof the bonum.1
There seems to be no good reason forsupposingthatthisclassification is either exhaustive2or that the various types of abstractionare
mutuallyexclusive of each other. That the various modes of abstraction
are not mutually exclusive of each other is evident both from our
and ratioand fromHenry's own account of
considerationsof res, intentio
abstraction.
Not every res is an intentio
y for an intentiois possible only where
is
thereis a relationbetweena resand a cognitivepower. But everyintentio
ofa res, since the actualizationof a cognitivepower occurs only
an intentio
througha species ultimatelytraceable to an individualres.3 This would
at least in potency. Similarly,not every
mean thateveryresis an intentio
ratiois an intentio
, fora ratio(a modusessendi
) is possible when thereis no
is a ratioinasmuchas if
relation to a cognitivepower. But everyintentio
there was no basis in act for a cognitiverelationshipto be established,
then there could be no such cognitiverelationship.
actioshould take into
It is onlynaturalthatHenry'steachingson abstr
account these distinctionsamong res, intentioand ratio. But in distinguishingthree modes of intellectual abstraction,he is not designating
three concretely-separateand temporally-successiveacts of the intellect. The universalis not entitativelythe same as the form,nor is the
verum entitativelythe same as either the universalor the form; but we
do not firstabstractthe formfromthe matter,then the universalfrom
1 "Secundo
veria ratione
modoestabstractio
Tertio
a particulari.
universalis
modoestabstractio
Ibid.
boni."
2 Thus,at onepoint
andlogical
between
it convenient
todistinguish
finds
metaphysical
Henry
wearenowconsidering.
intotheclassification
doesnotenter
thelatter
eventhough
abstraction,
SeeSQO,XXXIV,
$c; I, 2i8vQandin/ra,
p. 91n. 1.
3 Thespecies
and
andcannot
betheproper
a manknows
themeans
istherefore
whereby
intelligibilis
diciesseper
nullo
modo
rationem
obiecti
nonhabet
enim
seobject
oftheintellect.
potest
"Quod
per
- utputa
informans
intellectum."
a nobis
. . . species
seetinsecognitum
intelligibilis
SQO,I, 3c;
I,8VA.
estquodpotentiam
intellectus
articulum
adprimum
"Dicimus
oportet
quodbeneverum
primo
etquodhocsitsemper
adhoc: utipsum
adintelligibile
determinan
intelligiperspeciem
intelligat
Seealso,ibid.,III,i resq. I,
bilisinformantem
..." Quod.,
intellectum.
IV,7 res.q.; I, 93VS.
47VR;III,14res.q.; I, 68rX;SQO,I, 3c; I, 9rD;I, 8 res.q.; I, i8rE;I, 3c; I, iorF;I, 4c; I,
32r"0";XL,i ad im;I, 26vU-27rU.
inthe
toknow
themind
anddisposes
istaken
thething
from
Thespecies
byinhering
intelligibilis
mind:
XXIV,
7adim;I, 144*1.
SQO,I, 3c;I, iorG.Cf.also,SQO,II,5c;I, 260C-rY;
86
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
thing according to the diminished esse which that quid has in the
to give us knowledge of that
intellect.1But this is simplyinsufficient
in
its
formal
i.e. in its Veritas.2 These
structure,
complete
thing
doubts can be resolvedonly by an appeal to a being whose conditionit is
to be unconditionedby any intellectualact.3
This distinctionbetween the verum and the Veritas is of cardinal
importancein Henry's theory of knowledge.4 The understandingof a
thingin its complete nature; the understandingof it according to the
being which its form has outside of the intellect, implies something
more than a knowledgeof that thingaccordingto the diminishedbeing
which thatformhas in the intellect. That is, it implies somethingmore
than simplya knowledge of that thingas verum. What we need is a
knowledge of the formor quiddityas it gives thisbeing and no other
being to the thing; a knowledgeof the perse concrete being of the form
and not simplya knowledgeof the per accidenscognitionalbeing of the
form; a knowledgeof thatbeingof the formby which it is what it is and
andforthisreason,
certitudo
is directly
ornorm,
isneeded.
Weneeda standard
or"isapparent"
toVeritas:
II,4 adim;I, 2vR;II,6
II; 3c;I, 24vL-2$rM;
, I, ic; I, ivB-2rB;
SQO
proportioned
sedcontra;
I, 2jrC; 6c;I, 2jrG.
1 "Etpatet
nonestnisiverum
essereiquiasecunnonestnisiunaetetiam
huiusmodi
quodVeritas
estdiminutum
essequando
nonhabent
Sedincreaturis
habet
dumessentiam
esseinintelligente.
sedimago
rei."SQO,XXXIV,
nisipersuam
esseinintelligente
2c;I,
quaenonestVeritas
speciem
21ivP.
2 ... loquendo
idquodresest,
eiusquodquidestincreatura
decognitione
autem
apprehendendo
Seealso,ad im;I, i4vQ
and
veritatem
nonapprehendendo
8c;I, i4vP.
eius,..." SQO,XXIV,
devero,
estergo
verum,
quodestquoddam
quodest
SQO,I, 2c;I,4VC."Distinguendum
especially,
dere,quoddicitur
verum
ettantum
ensdiminutum
quodquidest
(scilicet
conceptus
opusintellectus
suam
remquaperessentiam
nonhabet
essein
inquaintuetur
etnotitia
reiapudanimam)
quaedam
reientitas
extra
intellectum
existens
dequadicit
Estaliudverum
anima.
quodestipsaperfecta
inveritate,
reiinesseestsuadispositio
II Metaph
..."
., quoddispositio
uniuscuiusque
philosophus
i ad im; I; 2iirK.Seealso,SQO,XXXIV,
5c; I, 2i8vQ,andAristotle,
.,
Metaph
SQO,XXXIV,
II i, 993b3o.
3 "Inquantum
sensibilium
a phantasmasubspecie
abstracta
tarnen
nobis
(seil.Veritas)
praesentatur
utperhocipsa
falsi
comixta
estutdictum
estsupra,
verisimilitudo
inquacumsimilitudine
tibus
- utorichalcum
verum
aurum
eteconverso
credamus
utfalsum
similitudo
nosdecipere,
possit
et privemur
scientia
omnino
nonintelligamus
. . . Veritatem
verum
utsicquandoque
omnino
modolaxaverit.
Suntenim
si falsis
obtinere
nemopotest
imaginibus
comprehensionis
deceptus
cumVeritas
et quasiin
nosetiam
tenetur
rerum
istaeimagines
corporalium
quaeconsuetudine
inrebus
inquibus
Perhunc
verisimoliuntur.
autilludere
habetur
manibus
ergomodum
decipere
estex parte
falsitatem
bene
Veritas
vero
cum
milecontingit
compatitur
quantum
apprehendere
iscuriously
ofPlato's
account
of
"O".Thepassage
suggestive
intelligentis."
SQO,II,3ad2m;I, 2r
Cf.Theatetus,
inhisuseoftheaviary
error
intheTheatetus
196A-200C.
image.
, particularly
4 Thedistinction
etal.,trans.,
himself.
Cf.G. Bardy
ofcourse
Mlanges
goesbacktoAugustine
etBrouwer,
deSaint
Vol.X: Oeuvres
701,n. 2. Cf.also,
(Paris:Descle
Doctrinaux,
Augustin
1952),
Jolivet,
pp.71-72.
9S
189.235.178.250
00:13:46 AM
no other. To know the thingin its form in this way is not simplyto
know it as verum - it is to know it as Veritas.1
And when we speak of thisperse concrete being of the form,we are
not speakingof a Platonic Form or Idea : Henry,as we have seen, rejects
this.2 We are speakingratherof the being which the formhas in the
3 which the formhas in
uncreatedintellect, i.e. of the essequidditativum
the esse quidditativum
the divine intellect and according to which
- the form has esse actualisexistentiae
as
the
in the
exemplar
serving
concrete thing.*
Two characteristicsof the Veritas are now before us. First, the
Veritas of anythingis the fulland complete naturein virtueof which it is
what it is and no other.s Second, the Veritas of anythingincludes a
1 Inthusassociating
andcomplete
initsmostproper
sensewithknowledge
ofthe
knowledge
asfollowing
inthelong
seeshimself
tradition
established
andAristotle
and
Veritas,
Henry
byPlato
andAvicenna:
continued
SQO,I, i obj.2m;I, irA;I, 2c; I, 7rL;I, 12ad 2m;I,
byAugustine
2 obi.3m;I, i37rH.
II,2res.q. 24rF;XXIV,
22vW0M-23r"0";
2 Seep. 84n.2supra.
AsdidAugustine:
SeeJolivet,
pp.72ff.
3 Veritas
arealways
associated
andquidditas
: toknow
theoneistoknow
the
, therefore,
byHenry
termini
siccognoscuntur
indefinitiva
"Ettuncprimo
ratione
other.
Veritas
et
quando
intelligitur
rerum."
rei
veritatem,
SQO,I, 12res.q.; I, 22rL."... ipsam
quaeestipsaquidditas
quidditas
. . ." Quod.,
II,6c;I, 32rA.
intellecta;
differ
inthissense
: thequidditas
theresasobject
dohowever
; theVeritas
;
signifies
They
only
initsrelationship
toanintellect.
enim
theresspecifically
subnomine
"Quidditas
signifies
quidditatis
obiectum
tantum
verointelligitur
subpropria
obiectum
. . . intelligitur
; Veritas
tamquam
tamquam
adintellectum."
ratione
2c; I, 206VB.Seealso,ibid.,2o6vA
intelligibilis
SQO,XXXIII,
respectus
andXXXIV,
S res.q.; I, 216*1.
- sivecreatae
- estquodipsasithoc
* "... perfecta
veritatis
reicuiuscumque
siveincreatae
ratio
insequidquidadnaturam
scilicet
suarequirit,
continendo
etessentiam
suam
concurrit
quodnatura
"
suiapud
huiusmodi
intellectum.
2c; I, 211VN.
ethocsubratione
SQO,XXXIV,
quaestdeclarativa
homine
dicitur
suainipsoquiaipsasolaestdeclarativa
inunoquoque
Veritas
"Unde
humanitas
forma
subratione
homo.
quodsitverus
Ipsaenim
quidditatis
imparticipati
ipsius
apudintellectum
- sedperaccidens
declarandi
veritatem
et regula
eiusin participante
estrecititudo
quaedam
creato
deeaet
habet
esseinintellectu
quiaineononestnisiutnotitia
quaedam
concepta
inquantum
eiusadipsacausata.
Perseveroestregula
verbum
etimago
declarandi
veritatem
eiusin
tamquam
increato
habet
esseinintellectu
natura
quiaineoestutinsupersubstantiali
inquantum
participante
etquidditas
velessentia
a quahabet
dicatur
ventate
etsumma
quodipsaVeritas
inquantum
exemplar
eta quahabet
causari
secundum
esseeiusquidditativum,
actum
eiusestsecundum
actualis
existen1res.q.; I, 21irH.
Ibid.2i2vS.Seealso,SQO,XXXIV,
tiaeinparticipantibus."
utquodhomo
esthomo
deinhaerentia
velanimal,
"Veritas
enunciationum
. . . potest
essentiali,
estreexistente
etaequaliter
extra
velnonexistente."
aeterno
esseaeterna
inintellectu
III,
Quod.,
9c; I, 62rQ.
seeJolivet,
OntheAugustinin
background,
p. 86.
s "Nunc
ineoquodhabet
nondicitur
veritatem
inessenaturali
itaestquodVeritas.
autem
quocumverus
homonisiquiahabet
veram
suae.Nonenimdicitur
aliquis
quidditatis
quenisia veritate
isforHenry
there
noconcrete
. . SQO,XXXIV,
humanitatem;
g res.q.; I, 217V"0".Actually,
andtheVeritas.
thequiddity
between
veritatem
"... sedipsam
whatsoever
distinction
quaeestipsa
reiintellecta
..." Quod.,
II,6c;I, 32rA.
quidditas
initself
a thing
isseenbareandopen
: Quod.
theVeritas,
When
, III,1c; I,48VX.
knowing
96
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
conclusion:
Veritas
cause
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
189.235.178.250
00:13:46 AM
1 Cf.SQP,II,3c; I, 24vL-vM
andII,6sedcontra;
with
wearein
I, 2jTC.What
SQO,II,ic; I, 23VB
is thatevendivine
illumination
hasitslimitations.
effect
thisis thereason
saying
Perhaps
why
issoconcerned
itscharacter
ofnon-necessity.
with
that
mancan
Also,tomaintain
stressing
Henry
inthislife- eventhough
andtotalVeritas
attain
weaddthecaveat
thatthisis only
complete
- is notmuch
divine
ofa special
illumination
withtheassistance
different
from
the
possible
isreally
there
between
man
statu
isto
andinstatu
nodifference
that
beato
itseems
. Again,
pro
position
that
isnotunaware
oftheCondemnation
tosuppose
of1277.SeeGilson,
reasonable
Henry
History
of
inthe
Middle
Christian
, pp.406-407.
Ages
Philosophy
"
2 ... assistit
divina
veritatis
illustratio
adperceptionem
sincerae."
SQO,I, 4 ad gm;I, i3vL.
autaliquam
veritatem
"Sinceram
autem
veritatem
autforte
veritate
cognoscendam
supernaturaliter
scire(seil,homo)
sineipsoproprio
nonpotest
..." SQO,I, 7ad
(seil,
deo)docente,
quamquamque
imsedcontra;
andDe Wulf,
Histoire
dela
I, i7rM.Seealso,Quod.,
IX,i$c; II, 382vX-383rZ,
TheAugustinin
enBelgique
influence
isquiteevident
1910),106-107.
(Paris:F. Alean,
philosophie
intheconnection
andtheimmutable
ofdivine
illumination
SeeJolivet,
truth.
p. 142.
104
189.235.178.250
00:13:46 AM
A Note on Aganafa
s Thesaurus
philosophorum
(?)
VAT.LAT.,437,f.46ra~va
etrespondendi
de modoopponendi
tractatus
46ra Hieincipit
(ARGUMENTUM)
hec.
Circaartemopponendi
ponuntur
duodeeim
Et primoponuntur
probariomnia
per qua possunt
argumenta
in
vult
et
homo
mundo.
arte
sive
scientia
in
omni
quiequid
problemata
10s
189.235.178.250
00:13:53 AM
io
ig
20
30
Deindeprobatur
(sitalterum.
quodunumcontrariorum
quatuorargumentis
sit
Posteaprobatur
quod unumcontradictoriorum)
quatuorargumentis
alterum.
sintsimul
Deindeprobatur
quodduo contradictoria
quinquargumentis
vera.
Posteaprobatur
(!)
(dsperatum
quodunumdisparatum
quinquargumentis
sit
ut
homo
sit
(hocMS) asinus.
MS) alterum, quod
de
Deindeponuntur
9 regulenecessarie
MS) extracte
(oppositi
opponenti
Ex quibusregulis
et Secundo
et de Primo
et de Tertio
Priorm
Primo
Thopicorum.
ad probandum
ad
infinita
impossibile
quodlibet
potestfacere
argumenta
opponens
sive
scientia
arte.
in
omni
suum
beneplacitum
Posteaostendetur
responsionem
quomodoopponenspoteritimprobare
8
modis.Namprimoprobatur
et ostendere
datamab ipsorespondente,
(!) tribus
Deinde
totidem
verum
dicit
sit
nichil
respondens.
probatur
quod
quod
argumentis
Nam quandorespondens
solvit
quodnullaoratiosit disfinguenda.
argumentis
velminorispropositions,
talemresponmaioris
perdistinctionem
argumentum
sit distinsionemdebetimprobare
probando
quodnullapropositio
opponens,
non
Nam
fallacia
de
sit.
Tertio
quod
quando
responprobatur unaquaque
guenda.
talemresponsionem
debes
in tuo argumento,
densassignat
aliquamfallaciam
sit,deindeprobare
quodnullaresponsio
probando
quodnullafallacia
improbare,
sitbonaingenerali.
cauteleextracte
de librisAristotilis.
Ultimo[46ra[ponuntur
Quasresponin
ac etiamet opponens,
subcumbet
denssecumhabensin disputatione,
numquam
vel
respondendo opponendo.
:
Etestprologus
(prologus)
de quibusnovitetmentientes
videlicet
nonmentiri
Duosuntoperasapientis,
idest
Seddoctores
in
libro
Elencorum.
ut
habetur
(/),
generatob
possemanifestare,
videantur
mentiri
et quod
est
non
necessarium
viderisapientes.
debent
quod
Ergo
habeant
manifestandi
mentientes
potestatem.
ininferendo
etopponenscilicet
verum
talisinduobus
Sedpotestas
consistit,
3$
arte
volunt
doctores
Si igitur
dofalsum.
MS)
sequigloriam
(regulam indigent
aliqui
non
scientiam
ars
solum
et
pestat
opponendi
respondendi.
Ergo
opponendi
sivedisputando,
sed
acquiritopponendo
perquamaliquisvictoriam
apparentem
modum
et
in
dat
aliis
intellectum
subtilia(t)
MS)
loquendi(sequendi
(intellectus
inlellectum.
excitandi
etmodum
40 MS)copiosum
et inlibrosecundo
inlibrogenerationis
uthabetur
Arsautemrespondendi,
et ad gloriam
est
ad
utilis
idest
Elencorum,
Phylosophye
cognitionem
generatob,
et in nullo
videri
exercitatum
faciet
omnia
et
circa
respondentem
acquirendam
insciesehabere.
6 philosophorum
denobilicivitate
Nosautem
egipti( /)adpetitionem
aganafai*
a
fonte
denostro
assumens,
(?) illamlaboris
inscolisnostris1,
potentiam
phylosophye
1 Thewell-known
adpredictorum
inParis
herereads
etc.
B.N.Lat.16.617
found
sophistaadaptation
intheopening
linesoftheprologue
mentioned
tosophiste
refers
which
rum
apparently
petitionem,
as
Theformer
doctores
volunt
debent.
hassophiste
Paris
where
B.N.Lat.16.617
, andourtract
phrase
toconcrete
doesnotrefer
since
isutterly
intheParis
found
indeed,
absurd,
sophistarum
manuscript
here.
persons
I06
189.235.178.250
00:13:53 AM
so
se
60
diversis
sententiis
(scientiis
MS)
loyceet antiquorum
magistris
phylosophorum
famosiores
in
tota
orientali
a
damasco
civitatem
(?)
qui
plaga
usque
cabumgusum
vetustissimis
de (modo)opponendi
et responextiterunt,
temporibus
quandam
facilemet compendiosam
introductionem
[46va]-dendi
composui,ut (et MS)
diversas
viascuiuslibet
et improbande
propter
propositionis
subscripta
probande
invenire
valeant
multiformes.
Perhocenimopusmagnus
inqualibet
scientia
unusquisque
poterit
apparere.
Deindein omniscientia
poterit
disputare
peruniuse(b)domade
spacium,
oppoinargumentis
nendoetrespondendo,
sedinhocmiromodoet
deficiens,
numquam
humanum
ineffabili
ter opposi
tionibussuperhabundans.
Hoc
supraintellectum
enimopusThesaurum
sive appellandum
iudicavi,
meditavi,
philosophorum
appellari
cumomneshabentes
faciat
ipsumin omniscientiaproculdubioperitos
apparere,
et
indicibiliter
armans.
oppositionibusresponsionibus
ipsos
Istumautemtractatum
dividimus.Quia in primaparteponemus
modum
in generali
(in generali)et in secundapartemodumrespondendi
opponendi
similiter.
duosuntfacienda.
Circaprimum
Primm
est sciremodumpro[modum]
bandi(quodlibet)proposi
tumquod cuilibetplacuerit
erit
probare.Secundum
sciremodum
datam
ab
[et]responsionem
improbandi
ipsorespondente.
Leiden
Instituut
Filososch
Witte Singel 71
107
189.235.178.250
00:13:53 AM
Notes on Anselm's
JOHN M. RIST
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
man with a mouse in this way, he would reply: "It's more serious to
kill a man thana mouse; thereforethe lives of men are more important
than those of mice; thereforemen are more importantthan mice".
Perhaps we mightreply, "Only to men, and only to some of them at
that". But Anselm can still come back: "Mice can't judge; men can.
Those who can judge must judge". The case is not demonstrable,but
that the notion of importance means something seems primafacie
possible. Of course, even if we accept it, we have to determinewhat
is in factmore importantthanwhat, and how we make such a judgment.
But it is not inconceivable that Anselm thought (with some justice)
thathe and the Fool mightagree on this. But in any case, in chapter 2
the sense of "greater"is not spelled out; it is assumed that the Fool
will accept it in some sense. Chapter gives us a better idea of what
this sense mightbe, as we shall see later.
Even more notorious than Anselm's general use of "greater" and
"less" has been a particularapplication of it; but it is an application
which tells us somethingof the general concept in its broadest form.
In chapter 2 of the Proslogionit is suggested - and assumed to be
true - that if any object which can be thoughtof actually exists, its
existence makes it "greater",thatis, thatan existentx is greaterthana
conceptual x. In order to understandAnselm's position here we must
return to his general concept of greatness. He argues in chapter 3
of the Proslogionthat a creator is greater than his creature without
giving us the reason for what he assumes to be an obvious fact. But
at least part of the reason is obvious: a creator can do thingswhich a
creaturecannot. The sense of "greater"is certainly"greaterin power" which includes the notion of more wide-rangingin power. This notion
is in the pure Neoplatonic tradition. Furthermorea creator, if he
exists, does not need a creator; a creaturedoes. Anotherway of understanding"greatness"becomes apparent. In general "greater"thingscan
do what lesser thingscannot - and for Anselm that is all he needs to
satisfyhimselfthat an existent x is greater than a merely conceptual
(and thereforenon-existent)x. Thus an existent God might create;
a concept of God cannot. FurthermoreAnselm seems to be arguing
thatthere is a differencebetween a concept of something(which might
exist) and a concept of somethingwhich doesexist and cannot not exist.
For whatmightexist,mightnot exist, and if it does not exist, it has no
power. Thus in general what cannot not exist must, ifit exists,be more
powerfuland "greater" than what exists at times. But it is important
to notice thathis position is only even arguableif the object thanwhich
113
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
189.235.178.250
00:05:40 AM
118
189.235.178.250
00:05:40 AM
Magister
Willelmus,
Regulae
de mediis syllabis
WILTON D ESMENSE
MS. Paris, B.N. lat. 147441, antea Fonds Saint-Victor 172,
antea
Bibliothquede Saint-VictorJJJ23, is the only one known
The
to contain on ff. 2$6v-29r, under the name of "Magister
Willelmus", a grammaticaltreatiseconsistingof a great numberof rules
with respect to the quantityof the middle syllable. Afterthe descriptionsby Grandrueand Delisle of the MS., thistreatisehas been examined
successively by Ch. Thurot*, who quotes many examples from it,
by M. Manitius*and by Ch. Samaran6. ProfessorSamaran agrees with
Thurot and Manitiusthat the author may be the same as the French or
Provenal "Magister Willelmus" who wrote 3 grammaticaltreatises.
In his edition?, Samaran called them De declinatione
, De regimine
, Ars
dictaminis.They are transmittedin the MS. Paris, B.N. lat. 166718,
antea Fonds de la Sorbonne 1569?, Xlllth century,probably the beginning,and the firstto call attention to them was V. Le Clerc10.
The descriptionof the MS. 14744 in the Inventaire
by Delisle is, as
concise
:
always,very
14744 Papi elementarium.-Summa grammatice (228).- Regule
magistiGuillermi de mediis sillabis (26v).- XlIIs.
1L. Delisle,
BEC30,Paris,
desmanuscrits...,
Inventaire
1869,p. 46.
2 H.Omont,
desmanuscrits
etdesnumros
actuels
latins
delaBibliothque
anciens
desnumros
Concordances
nationale
... , Paris,
1903,
p. 100.
3Shelf-mark
deGrandrue,
ofthelibrary
A.D. 1^13,transmitted
inthecatalogue
byClaude
given
f.21h.
intheMS.Paris,
B.N.lat.14767,
4 Ch.Thurot,
desdoctrines
servir
Vhistoire
latins
au
manuscrits
Extraits
dedivers
grammaticales
pour
dela Bibliothque
desmanuscrits
etextraits
, XXII,Paris,1869,repr.
impriale
moyen
geyNotices
toasThurot
referred
Franckfort,
), p.43,etpassim.
1964(here
s M.Manitius,
desMittelalters
Literatur
derlateinischen
Geschichte
, III,Mnich,
1931,
(here
pp.193-4
toasManitius).
referred
6 P. 163ofthearticle
inthefollowing
note.
quoted
7 Ch.Samaran,
duXIIIe
sicle
latinitatis
UneSumma
, avec
, in:Archivm
provenales
gloses
grammaticalis
duCange,
Bulletin
medii
1961,pp.157-221.
XXXI,
Aeviy
8 L. Delisle,
... , BEC31,Paris,
desmanuscrits
Inventaire
1871,p. 1^7-8.
9 H.Omont,
. . . , p. 123.
Concordances
10Histoire
dela France
littraire
, XXII,1852,pp.26-7.
II9
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
too, gives some very clear definitionsto help youngpupils who would
, obscure in consequence of their
study the Kegulae de mediissyllabis
extreme brevity. The term media (sillaba) is used to indicate the
paenultimaof a word of 3 syllablesor more1. The prefacestatesthatthe
rules governingthe quantityof the mediaeapply generallyalso to the
, i.e. firstsyllables. No wonder, since the primaeoften become
primae
4
mediae by means of composition, e.g. duco/traduco'. The quidam
definesfirstand classifiesthe litterae
, givingexplicit laws forthe possible
of
the
definitionof the syllaba, and next
combinations letters. Follows
that of the differentaccentus.The quidamdeclares that he intended to
, not of the gravis, circumexus
speak of the productusand the correptus
or acutus.
He declares furtherthat in transcribingthe Kegulaehe did not want
to suppress nor add anything.Nevertheless,the sentence Hoc dicit ne
. . .2 cannot have been writtenby Willelmus. Most likely the sentences
beginning with Nota quod also originate from the quidam, for they
introduceelucidatingremarks,where MagisterWillelmus had leftsome
obscurity.
Let us now treat the Kegulaethemselves,and firstof all theirauthor.
His name is not mentionedin the text. The quidamof the prefaceonly
calls him Magister
.3 The name appears only in 4 rubrics, the firstof
which, as appears from the term cuiusdamycertainly comes from a
cuiusdamin KegulisMagistiGuillermi4; Incipiunt
copyist: IncipitPrefatio
de
mediis
sillabis
Magisti Will el mi*; and twice identically:
Kegule
Will
e Imi de mediissillabis6. Thus the namehas
Expliciunt
KeguleMagisti
not been determinedwith absolute certaintynor is it possible to decide
if the Willelmus of the above mentionedgrammaticaltreatisesard the
one who wrote the Kegulaeare the same person. Still it is permittedto
suppose that the author of the Kegulaelike his namesake worked in
France. As to the date the convergingbut vague data we have, suggest
the 12th or 13th century.It is a pity thata reference,viz. to "Macer",
which might have yielded a somewhat more precise dating, does not
permitto distinguishwhich Macer is meant.
Magister Willelmus, in indicatingthe quantityof the penultimate
1Cf.BalbuSj
etdeinceps
intrissillabis
etmaxime
accentu
tur
nosci
sillaba
sive
fol.IX: Media
t
penultima
cog
asAimer,
inVivarium
IX-X(quoted
Ars
lectora
andH. F. Reijnders,
Aimericust
(i), (2),(5)),Aimer.
rectum
lectori
br
evisque,
usum.
/Demediis
pandimus
opere
quesillaba
longa
(l), p. 126:Hocmonstrans
2 Infra,
s Infra,
AanteB p. 126.
p. 126.
6 Infra,
3Infra,
p. 136.
p. 126.
Infra,
p. 124.
122
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
TEXT
de mediis
[f. 2^6vb] Incipitprefato cuiusdamin RegulisMagistiGuillermi
sillabis.
Quoniam sapiens quidam vir et eloquens et nostristemporibusin arte
gramatica nulli pene secundus breves quasdam regulas de mediis
sillabis dedit et sub tanta brevitate simplicibusobscuritatemquandam,
que filiaest brevitatis,reliquit, nos eas transcribentesnichil addere vel
detrahere volumus nec audemus. Quippe que adeo universales sunt,
ut non solum de mediis, sed etiam de primis sillabis quendam et non
mediocrem scientiam pretendant. Nec mirum, cum prime sillabe
persepe fiantmedie per compositionem. Verbi grada: Muco, traduco/
traducs, reducs' Que prima est in 'duco', media est in 'traduco',
et sic in similibus. 'Duco' vero quandoque prime est, quandoque tercie
coniugationis. Et in tercia producitur, ut 'educo^-is)1', et in prima
corripitur,ut 'educlas'. Similiter Gradueis' et 'reducs', cum verba
sunt, produeuntur; cum vero sunt nomina, corripiuntur.Sunt enim
nomina 'tradux/traducis,redux/reducis'. Et tam de his quam de aliis
per regulam et per accentum cuiusque sillabe et pene omnium dat
differentiam.
Nos igitur de littera et sillaba, priusquam de Regulisvel agamus vel
transcribamus,pauca dicamus. Littera est vox individua nichil significans,ut A, B. Litterarumautem alie sunt vocales, alie consonantes,
id est "simul sonantes". Nam sine eis vocem non habent, licet sonum
habeant. Vocales sunt quinqu: A, E, I, O, U, et hoc ordine quo eas
posui, sunt in alphabeto posite. Nam A, tam apud nos quam apud
Hebreos et2 [27ra] Grecos, prima alphabeti littera est. Inde alpha
ponitur pro principio, et to3pro finevel pro ultimo, sicut scriptumest:
a
rEgo sum alpha et <o, primuset novissimus1. Vocalesdicuntur,quia per
se vocem faciunt, singule per se vel cum aliis coniuncte; quod non
dicuntur.Consonantiumalie suntsemivocales
faciuntalie que consonantes
et
semivocales
alie
tantum,
liquide, alie mute. Semivocales sunt he:
ut
X
et
dicunturet
F,
L, M, N, R, S,
quidam volunt. Et ideo semivocales
sunt, quia a vocali* incipiunt(et in se desinunt),id est ab e, que vocalis
est, ut eL, eM, eN, eR, eS, eX, efs. Sole ita debent nominariet proferri,
etiam sine prescriptae. Ex hiis sunt liquide: L, M, N, R. Et dicuntur
1-isaddidi.
2 etetP.
3o P.
4 vocalibus
P.
5L, M,N,R,S,X,F P.
a Apoc.
i,8; 2i,6; 22,i2.
124
189.235.178.250
00:05:53 AM
Hor.Sat.I,s, 3^.
12s
189.235.178.250
00:05:53 AM
Productus
autem accentus dicitur quasi "procul ductus" et cum aliqua
mora suspensus et acute prolatus, ut 'fortuna, natura'. Hic tenetur
paululum U medie sillabe et in proferendoacuitur. Et dicitur accentus
quasi "accantus", quia una sillaba accantaturad aliam. Et est notandum
et diligentermemorie commendandum,quod cum omnis sillaba suum
proprium habeat accentum, omnis tamen dictio, quotaruncunque1sit
sillabarum,sub uno proferturaccentu; non tamensub uno spiritu,quod
est sillabe, non dictionis. Et hoc similiternota, id est caute prospice,
quod ille accentus sub quo dictio queque profertur,aut in penultima
aut in antepenultimasillaba fiet, etiam si illa dictio tam longa ut numerumtredecimsillabarumimplerepossit. Verbi gratia: rfulgethonorificabilitudinitatibus
hoc vas1a. Hunc versum, ut aiunt, G. Cenomannensisepiscopus composuitde aliquo2 vase argenteo; et in antepenultima
huius dictionis est accentus. rEt in amaritudinibusmoratur occulus
meus"lbin -di- antepenltimasfitaccentus. Et licet hec sillaba -di- sit
brevis,tamenest accentusproductus,quod est mirum.Sed planuslector,
ut Magister dicit in hiis Regulis,c quandoque producit quod metricus
corripit.
De correpto et producto accentu pro tempore aliqua dixi. De gravi
vero, vel circumflexo, vel acuto accentu, quo cuncte monosillabe
dictiones proferuntur,nichil dicere proposui. Ule enim solum solis
monosillabisservit,ut 'me [27va],te, se, pre, de, e' et 'ars' et 'pars'
et 'nos' et 'vos'. Propria autem nomina (hebrea)* personarum sive
locorum soient hoc accentu proferri, ut 'Abraham, Ysaac, Iacob,
Symon,Sanson, Segor, Babylon' en 'Hermon', preter 'luda'. Tractatus*
ergo:
regule de MEDiissiLLABisMagistiWillelmi.
Incipiunt
A ante B breviatur,ut 'Agabus6, cacabus, Arabs/Arabis', preter 'octabas' et obliquos prime declinationis, ut 'animabus, famulabus', et
preterverba ut 'amabam, iocundabam', quod simplex est.
- Hoc dicit ne
putetur esse compositum a 'do/das'. Nam a
'do/das' corripiuntur'dabam' et 'dabo' cum compositis suis per
* Videsupra,
1quotanin
queP.
p. 121.
bJob17,2.
2quoP.
c Videinfra,
3penultima
AanteC p. 127.
P.
4hebrea
addidi.
*tracturus
P.
6abacus
Manitius
coni.
, p. 428.
(<III),p. 194,sedcf.Thurot
I 26
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
que'
O ante Q breviaturpreter 'pleroque, utroque, alioquin'.
U ante Q non invenio.
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
189.235.178.250
00:05:53 AM
1attavus
P post
favet.
2 etaddidi.
3uuP.
4 Corrgete
non
potui.
Ov.Met.
VI,347.
b Videsupra,
I anteMp. 130.
c Thurot,
p. 436."Tae<>T7)".
136
189.235.178.250
00:05:53 AM
The Doctrine
of Exponibilia
and Sixteenth
in the Fifteenth
Centuries*
E. J. ASHWORTH
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
"
"Only everyman is an animal is unacceptable in its proper interpretation, whereby it implies "Every man is an animal and nothingother
than every-manis an animal", but acceptable in its improper interpretation,wherebyit implies "Everyman is an animal and no kind of
thingother thanman is an animal".1 It was sometimespointed out that,
in the propersense, 4Only everyA is B' had to be takenas falsewhenever
therewas more thanone A.2 The reasonforthisbecomes apparentwhen
4
4
one learnsthat Only A is B' was said to be equivalentto EveryB is A'
In the case under consideration,one would get 'Every B is every A'
or 'Each member of the class B is identical to all the members of A
taken together/ Such an interpretationworks when A has just one
member, but not otherwise.
Once the standardexclusive propositionhad been isolated,it was usual
to specifysubdivisionsin termsofthepresenceandpositionofthenegation
sign. Some earlierauthorsmentionedonly two possibilities, 'Only A is
B' and 'Only A is not B'3 but the majoritylisted all fourpossibilities:
1. Only A is B.
2. Not (only A is B).
3. Only A is not B.
4. Not (only A is not B).
Some authorsexpanded the numberof subdivisionsto eightby including
the following
. Only everyA is B.
6. Not (only every A is B).
7. Only everyA is not B.
8. Not (only everyA is not B).
As can easily be seen, each of the numbered propositionscontradicts
thepropositionwhichprecedes it.
The general lines of the expositionof standardexclusive propositions
were agreed upon by every author, but the precise way in which the
exponents were to be worded was a matter of dispute. Many early
authors,as well as the later traditionalists,used the phrase nihilaliud ab
and said thatone of the exponentsof 'Only A is B' was 'Nothing other
than A is B'.s However, the phrase aliud ab could be interpretedin
such a way as to make the production of counter-exampleseasy. It
1Peter
ofAilly;
Harderwickensis.
Cf.Ockham,
187.
2 Domingo
ofSaxony,
deSoto,lxxxviii.
2ovo.
Cf.Albert
3 PaulofPrgula,
chel
186.
lus,83.Cf.Ockham,
57-58;Blan
4 E.g.George
deLapide.
ofBrussels,
; Johannes
Clichtoveus,
32vo
105;LeFvre:
5E.g.Ockham,
ofSaxony,
Greve,
xxxxvvo;
186; Albert
20; PeterofAilly;Harderwickensis;
deLapide.
Johannes
I44
189.235.178.250
00:06:00 AM
was claimed that alietas applied only to existing things, and that it
implied essential difference.As a result, although "Only the Father is
divine in essence" is false and heretical, its exponents, "The Father is
divine in essence" and "Nothing other than the Father is divine in
essence" are both true.1 Since the Son differsfrom the Father really,
but not essentially,it is never true to say of the Son "This is other than
the Father", and hence the second exponent cannot be falsified.To
those who tried to save the analysisby claiming that it is valid for all
but Divine terms, it was pointed out that secular counter-examples
could also be produced.2 "Only this phoenix was a phoenix" is false,
as an examinationof the equivalent "Everyphoenix was this phoenix"
will show, but its exponents,"Thisphoenix was a phoenix" and "Nothing
other than this phoenix was a phoenix" are both true. Since there is
nevermore thanone phoenix in existenceat a giventime it is impossible
to point to a phoenix and say truly "This phoenix is other than this
"
(second) phoenix. Hence the second exponent cannot be falsified.
An alternativeanalysisproposed by George of Brusselswas 'No being
which is not an A is a B'.s However, this analysiswas not popular with
his successors, and several authors rejected it explicitly.4They argued
that since 'being' is a term, it can be replaced by another term, and
as a result the inferencefrom exponents to exponible is not formally
valid. For instance, "Socrates runs and no being which is not Socrates
run, thereforeonly Socrates runs" is valid, but the invalid inference,
"Socratesrunsand no brayingthingwhich is not Socratesruns,therefore
only Socrates runs" is of precisely the same form. The force of this
objection may not be apparent to the modern reader, who is tempted
to treat 'being' as a variablerangingover a domain and to formalize'No
being which is not an A is a B' as '(Vx) (-Axd-Bx)'. However, such
an interpretationwould be quite foreignto the medieval logician, who
never interpreteda proposition by means of a domain of objects some
of which were (or were not) A and some of which were (or were not) B.
Instead, propositions were interpretedonly by means of those things
which were A and those thingswhich were B, with special provisions
forthe cases in which either A or B or both were emptyclasses.
1Forfulldiscussions
ofInghen2;
Mainz.
andLax.Cf.Marsilius
seeCelava
2 Forfulldiscussions
whodiscusses
deSoto,lxxxviivo,
andLaxandalsoDomingo
seeCelaya
only
tomake
thesame
obscure
thesecular
case.PaulofVenice,
34,usesrather
examples
point.
3 George
esthomo."
ofInghen2,
Cf.Marsilius
10: "Nullum
ensquodnonestanimal
ofBrussels,
formulation.
estanimal."
"Nulla
resquenonesthomo
Tartaretus,
70,usesthelatter
Celaya;
deSoto,
lxxxviivo.
Lax.Cf.Domingo
Hi
189.235.178.250
00:06:00 AM
subcontraries
subalternates
Not (only A is B)
DEI
1Somehad"Nihilnonhomoestanimal":
ofSt.Mark;
seePaulofVenice,
34; Hieronymus
seeLokert,
had"Nullum
nonhomoestanimal":
Others
deSoto,lxxxviii.
i; Celaya;
Domingo
viv0.
Lax;Major,
2Itwasusualtohavethepreiacens
from
thedeletion
ofthe
resulted
which
, i.e. theproposition
A is B"rather
than'A is B' for
"Some
asthefirst
butI havewritten
term,
exponent,
exponible
thesakeofclarity
.
3 George
Summule.
ofBrussels,
xxxvvo;
Tartaretus,
70; Trutvetter,
io$vo.Cf.Mainz;Major,
146
189.235.178.250
00:06:00 AM
subalternates
CO*
CSe
subcontraries s
C^
subalternates
^o
subcontraries
.
.
/ i one is
X
XT
Not (only
Not (only one is)
not)
SACROS
DEI
However, the exponentswhich were givenhave a veryodd ringto them.
1 shall quote the list given by George of Brussels without attempting
to providea translation:*
1. Tantum unum est = Unum est et non plura quam unum sunt.
2. Non tantumunum est = Nullum unum est vel plura quam unum
sunt.
=
Tantum
unum
non
est
unum
Unum
non
est
et
omnia
3.
plura quam
sunt.
1Hieronymus
ofSt.Mark;
inCaubraith,
Cf.discussion
Summule.
xxxvvo;
Mainz;
Trutvetter,
Major,
xlvvo
andDomingo
deSoto,
xciii-xciiivo.
2 Mainz;
deLapide.
Cf.LeFvre:
Johannes
Clichtoveus,
32.
3 George
ofBrussels,
106.Cf.Tartaretus,
Summule.
70andTrutvetter,
* George
ofBrussels,
106.Cf.Hieronymus
ofSt.Mark
deSoto,xcv,fordifferent
andDomingo
butequally
curious
examples.
147
189.235.178.250
00:06:00 AM
4- Non tantumunumnon est = Omne unum est vel plura quam unum
non sunt.
A number of rules concerning exclusive propositions were given.
Virtuallyeverytext listed the three rules which applied to each kind of
exponible:
A. i An exclusive proposition both implies and is implied by its
exponents.
A. 2 Any exclusive proposition which implies a conjunction of
exponents implies just one exponent.
A. 3 Any exclusive propositionwhich implies a disjunctionof exponentsis impliedbyjust one exponent.
Virtuallyeverytextalso gave the4followingrule :
A. 4 'Only A is B' implies All B is A' and 'All B is A' implies
'Only Ais B'
Johannesde Lapide remarked that this rule could be proved in two
ways by appeal to the acceptance of the terms (see below) and by intermediate consequences. He gave quite an elaborate proof,as did Clichtoveus,1but a simplerand neater proofwas offeredby Domingo de Soto.2
The stepscan be set out and justifiedas follows:
1. Only A is B.
2. Some A is B and no non-A is B. i, exponible to exponents.
3. No non-A is B. 2, froma conjunctionto its parts.
4. No B is non-A. 3, simple conversion.
. Some A is B. 2, froma conjunction to its parts.
6. Some A is. 5, fromthe 'is' of predicationto the 'is' of existence.
7. No B is non-A and some A is. 4, 6, conjunction.
withvariedpredicate
8. EveryB is A. 7, fromnegativeto affirmative
and the constantiaof the predicate.
9. Only A is B, thereforeeveryB is A. 1,8, fromthe firstto the last.
10. EveryB is A.
11. Some B is A. 10, subalternation.
1Le Fvre:Clichtoveus,
34-34*.
2 Domingo
animal
esthomo/
enimbene/
tantum
esthomoet
deSoto,xc. "Sequitur
ergoanimal
nihil
ultra
estanimal,
nonanimal
esthomo/
etnullus
homo
estnon
ergohomo
perexpositionem,
nullus
rursus
homoestnonanimal,
et aliquishomoest
animal/
perconversionem
simplicem,
estanimal
exprima
homo
adaffirmativam
ergoomnis
/a negativa
(quesequitur
posita
exponente)
animal
esthomo
acpro
indedeprimo
adultimum,
tantum
estanimai.
omnis
homo
constantia,
/ergo
E contrario
bene/omnis
estanimai
homo
estanimai,
est
etnullus
homo
homo
sequitur
/ergo
aliquis
ad subalternatam,
nonanimai,
enimsequitur
a subalternante
etsecunda
abaffirmativa
ad
prima
variato
Exquibus
rursus
negativam
perconversionem
simplicem,
predicato.
sequuntur
exponentes
"
huius
animai
esthomo,
acsubinde
/tantum
ipsa.
exponibilis
148
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
: quoniam
constantia
subiecti
hec
converti,
eiusdem
ordinis.
unam
exclusivam
patet
propositio
posita
nonestanimal
ethomo
est:ergotantum
animal
homo
nonest
tantum
estformalis.
consequentia
constantia
contra
hanceiiim
similiter
subiecti.
e contra
formaliter
immo
homo,
posita
sequitur
est:
etanimal
animal
nonesthomo
tantum
consequentiam
dariinstantia
de forma
velde
et homoest.nonpotest
homononestanimal
ergotantum
ostendi
namex
ut claret,de primoad ultimum
terminorum:
forma
potest,
acceptionis
cumconstantia
nonesthomo
subiecti.
istaanimai
animai
huius
tantum
sequitur
prima
exponente
exquacumsecunda
illius
exclusive
estanimai,
etexillahecnonhomo
estnonhomo
exponente
conseestanimai
nonhomo
ista.omne
queestsecunda
exponens
percontrapositionem
sequitur
tantum
animai
nonesthomo:
sicarguendo:
inferri
etsimilimodo
ergoomne
prima
quentis.
potest
esthomo,
habebis
nonanimai
hanc.
nonanimai
esthomo:et ultra
quamconvertendo
sequitur
nonestanimai,
etsimiliter
hec:homo
hec.homo
exquaevidenter
homo
estnonanimai,
sequitur
est."
1Peter
ofAilly
xvo.
; Major,
150
189.235.178.250
00:06:00 AM
who did not use 'Every non-A is B' as the second exponent, and by
Major, who did.1
E. i 'Not (only A is not B)' implies 'Not (only B is not A).'
This rule, given by three authors, follows from the version of D. 2
withoutthe existence requirement,togetherwith the rule that contradictories of equivalent propositionsare themselvesequivalent.2 Peter
of Ailly said that he personallydid not know of any counter-examples
to this rule, but he did not wish to exclude the possibilitythat such
could be found.
Finally,there are three rules which do not fitinto any of the groups
given above :
F. i 'Only A is B' implies 'Only C is B', where C is a superior
term to A. 3 For instance, "Only men are laughing things" implies
"Only animalsare laughingthings."To say that C is superiorto A is to
say that 'All A is C'. Since this is equivalent to 'Only C is A', we have
a close analogue of the followingrule :
F. 2 'Only A is B and only C is A' implies 'Only C is B'* This
followsfromA. 4 and Barbara.
F. 3 'Only A is B' implies 'Nothing except A is B.'s
As well as the analysis,opposition and conversionof exclusive propositions, it was usual to discuss supposition, or the type and range
of reference of terms within exclusive propositions. Most sources
pointed out that in both 'Only A is B' and 'All B is A', A had merely
confusedsuppositionand B had distributivesupposition. To say that a
term has merely confused supposition is to say that the proposition
in which it appears can be replaced by a propositionwhose subject or
predicate is a disjunctionof singularterms, and to say that a term has
distributivesuppositionis to say thatthe propositionin which it appears
can be replaced by a conjunctionof propositionswith singularsubjects
or predicates.6Thus, 'Only A is B' is equivalent to <AI or A2 or ...
or An is Bj and Al or A2 or ... or An is B2 and . . . and Aj or A2 or ...
1Major,
inhisdiscussion
vii,didraisesomeobjections
xv0;Tartaretus,
joyo.However,
Major,
seebelow.
arenotchimeras":
non-chimeras
of"Only
2 Major,
ofAilly.
7ovo;Peter
xVo;Tartaretus,
3Ockham,
deLapide;Lib.Soph.
Cant.
190;Johannes
4 Major,
viii.
s Johannes
under
Forfurther
discussion
andvariants,
seebelow,
rulesforexceptive
de Lapide.
propositions.
6 Forfurther
intheSixteenth
andSeventeenth
: "TheDoctrine
ofSupposition
seemypaper
details,
derPhilosophie
benoted
that
someArchiv
Centuries",
i (1969)260-2 Itshould
frGeschichte
had
A term
de Lapide,
ofacceptio
rather
than
suchas Johannes
times
suppositio.
spoke
logicians,
iii
189.235.178.250
00:06:00 AM
c
or An is Bn.' Similarly, All B is A' is equivalent to "Bj is A, or A2
or . , . or An and B2 is Aj or A2 or ... or An and . . . and Bn is
or A2 or ... or An." Since the 'is* is the Ms' of identity,it is clear
why the equivalence of 'Only A is B' and 'All B is A' could be proved
by appeal to the suppositionof the terms. Celaya and Lax both claimed
that the terms in 'only A is not B' had the same kind of supposition
as in 'Only A is B' but thattheywere immobile. That is, no replacement
by a proposition or propositions containingsingular terms could be
carried out. It was also remarkedthatin 'Only everyA is B' B was still
'
governedby tantum,1but A was governed solely by omnis.2Thus, they
both had distributivesupposition. Otherwise, littleof interestwas said
about the more standardcases.
Finally, Peter of Ailly and John Major (who presumably copied
Peter of Ailly) added some remarksabout the conditionsunder which
exclusive propositionsof the form 'Only A is not B* were said to be
true or false.3 It was firstof all required thatthe disjunctionof A and B
should be exhaustiveof all beings. Thus, "Only substancesare not accidents" is true because everythingis either a substanceor an accident,
but "Only men are not donkeys" is falsebecause there are thingswhich
are neithermen nor donkeys. However, this conditionis not sufficient,
for although "Only non-chimerasare not chimeras" has terms whose
disjunctionexhauststhe universe, it is false, because the second exponent, "All non-non-chimerasare chimeras" is false. Hence it was also
required that the predicate terms should suppose, that is, that there
should be at least one thingof which it is true to say 'This is B' Major
pointed out that, given these two conditions, it followed that "Only
chimeras are not non-chimeras"is true, and hence not equivalent to
"Only non-chimerasare not chimeras" (see the discussion of D. 2
cateabove). The reason is to be found in the rule that all affirmative
modern
the
are
To
terms
false.
with
non-referring
gorical propositions
"All
non-non-chimerasare chimeras"and "All
the
two
exponents
eye,
non-chimerasare non-chimeras"look equally like logical truths, but
most medieval logicians would regard the firstas false and the second
as true. A corollary followed from the second condition. Although
ornot.
whether
itreferred
have
could
buta term
ifitdidinfact
refer,
acceptance
only
supposition
asifithasdistributive
canbeaccepted
in"Every
chimera
..." 'chimera'
Forinstance,
supposition,
refer.
haveifitdidinfact
itwould
isthekindofsupposition
that
because
1Peter
ofAilly.
2 Domingo
deSoto,xci.
3 Major,
vii.Cf.Lax.
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
commentatoron Marsilius of Inghensaid thatan inept exclusive proposition was not so-called because it was incongrua(i.e. ungrammatical)
but because it was not suitableforlogical purposes. Celaya observedthat
grammaticalrules could not be used to rule out propositions of the
. Ifanyonewished to argue
type in question as being ineptasaut incongruas
that "Everyman except wooden thingsis white" or "Everyman except
Brunellusruns" (where 'Brunellus' is a donkey's name) were grammatically acceptable, he could defendhis position well, and therewould be
no untowardconsequences. It is of course the case thatthe sentencesin
question are false, but this result is easily conceded, and cannot be
called inconveniens
, he added. Celaya's point is borne out by the fact
thatlogiciansset up theirrules of expositionin such a way thatimproper
exceptive propositionsturn out to be false upon analysis. "Every man
except wooden thingsis white" has the clearly false exponent, "Every
wooden thing is a man"; and, although this case was not mentioned,
any exclusive which begins "Every man except laughing things..."
will have an exponentwhich is falsebecause the subject, 'man which is a
non-laughingthing', fails to refer to anything. Logicians obviously
realized thatan exceptive propositionrestedon certainpresuppositions.
If these presuppositionswere false, it was not usual to employthe exceptive proposition in discourse, but if it were so employed then it
could be assigneda truth-valuewithoutanydifficulty.
Once the criteria for a well-formedexclusive proposition had been
met, it was usual to specifythe standardsubdivisionsofsuch a proposition
in terms of the number and position of negative signs. Some authors
listedjust thefourfollowingtypesi1
1. EveryA except B is C.
2. Not (every A except B is C).
3. EveryA except B is not C.
4. Not (every A except B is not C).
Since it is also possible to put a negation sign immediatelybefore the
exceptive sign, some authors added the four followingtypes, making
eight in all.2
. EveryA not except B is C.
6. Not (every A not except B is C).
7. EveryA not except B is not C.
8. Not (every A not except B is not C).
1E.g.Marsilius
deSoto,
xcvvo.
ofInghen1
xiii;Domingo
; Celaya;
Major,
2 E.g.Marsilius
LeFvre:
deLapide;
ofBrussels,
ofInghen2;
io6vo;
Clichtoveus,
George
Johannes
ofSt.Mark;
Tartaretus,
Caubraith,
xlvV0-xlvi;
71.
Mainz;
32v;Hieronymus
14
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
A
which
is non-Bis C. 'l
Every
The eight possible subdivisionsof the standardexclusive proposition
were expounded as follows:
1. Every A except B is C = Every A which is non-B is C and every
B is A and no B is C.
2. Not (every A except B is C) = Some A which is non-B is not C
or some B is not A or some B is C.
3. EveryA except B is not C = No A which is non-B is C and every
B is A and everyB is C.
4. Not (every A except B is not C) = Some A which is non-B is C or
some B is not A or some B is not C.
. EveryA not except B is C = No A which is non-B is C or some B
is not A or some B is C.
6. Not (every A not except B is C) = Some A which is non-B is C
and everyB is A and no B is C.
7. EveryA not except B is not C = EveryA which is non-B is C or
some B is not A or some B is not C.
8. Not (every A not except B is not C) = Some A which is non-B
is not C and everyB is A and everyB is C.
Suitable variantswere given for the cases in which B is a singularterm.
The two followingtables of opposition were given.2I include George
of Brussels' mnemonic names, which indicate the quantityand quality
of the exponents:
contraries
LAVATE
PECCATA
A
B
is
A
C
Every except B is not C
Every except
0/)t &'
subalternates
subcontraries
subaiternates
Not (everyA exceptB is C)
COMMOTI
1 "Omne
de Soto,xcvvo.
animal
Cf.PaulofVenice,
nonhomoestirrationale":
38;
Domingo
Oxon
xxi-xxivo;
Lax;George
; Lokert,
Blanchellus,
gg;Lib.Soph.
84;PaulofPrgula,
Celaya;
estirrationale".
animal
Cf.Tartaretus,
ofBrussels,
71*;
ioivo,had"Omne
quidnonesthomo
ciiivo.
Eckius,
2 George
the
describes
01Brussels,
xlvvo-xivi,
107.Ct.Tartaretus,
71 , andMainz.Caubraith,
andTrutvetter,
seeHieronymus
ofSt.Mark
Summule.
Forthefirst
twofigures.
Domingo
figure
only,
therelationships
xcvi-xcviV0.
deSotodescribes
Cf.Celaya.
involved,
i 6
189.235.178.250
00:06:00 AM
DERONIS
_
A
Every not except B is C
subalternates
, .
contraries
Cq
ADOMON
_
A
not
Eyery
except B is not C
C
,
. A/eo
subcontraries
subalternates
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
and so for all the singulars." One could easily formalize this descent
as follows:l
Cx v C2 v ... v Cn) d
EveryA except b is C = [(Ax^ b .
=
v
B
...
.
b
/
Ci C2
C, v C2 v ... v Cn) o
(A,
Cn)]. [(A2?t
v
v
.
.
b
.
.
C, v C2 v . . . v Cn) 3
(A2= C, C2
Cn)
[(An^
v
v
v
Cn)]
(An= C, C2 ...
Much the same procedure could be followed if B were a commonterm,
thoughthe rewritingwould be more complicated. The firstof the above
conjunctswould now be :
vB2 v . . . v Bn. Bj ^ Cj v C2 v . . . Cn
[(Ax
. B2^ Cj v C2 v ... v Cn
Bq^Cj v C2 v ... v Cn) d
=
v
v
v
...
Cj
C2
Cn)]
(Aj
SectionFour: Reduplicative
Propositions.
Reduplicative propositions were marked by the presence of such
words as inquantum
, prout,and quatenus(the favouriteexample of late
sixteenthand seventeenthcenturyauthors); but of course a proposition
could contain these words withoutbeing a reduplicativepropositionin
the strict sense. Inquantum(the usual example in all earlier authors)
could appear in just the subject or the predicate; it could be used adverbially,as in "Socrates studies, inasmuchas he is able"; and it could
be used specificatively.Examples of the latter use are "'Man* signifies
Peter inasmuchas he is a man", "Conrad hates his brother inasmuch
as he is a malefactor"and "Being inasmuchas it is being is the subject
" In all these cases
of metaphysics.
is used to specifythe reason
inquantum
the
to
the
subject, but in a properlyreduwhereby
predicate belongs
plicative proposition, inquantumis used to convey the cause whereby
the predicate belongs to the subject.2 Even here, distinctionscan be
made, for a reduplicativepropositioncan be taken either conditionally
or causally. "Everyman inasmuchas he is rationalis a laughingthing"
when taken conditionallyhas as one of its exponents the conditional
proposition, "Ifsomethingis rational,it is a laughingthing",but when
taken causally it has as one of its exponents the causal proposition
"Because something is rational, it is a laughing thing." Presumably
1Although
I haveused I donotwishtocommit
heretoanyparticular
myself
interpretation
of4if- then'.
2Fordiscussion
ofSt.Mark,
ofthese
distinctions
seeespecially
deSoto,
Domingo
Hieronymus
SeealsoPaulofVenice,
ofAilly;
Marsilius
ofInghen2;
ofBrussels,
xcviiivo-xcix.
41; Peter
George
io7vo;
Celaya.
IS9
189.235.178.250
00:06:00 AM
context and semantic considerationswould guide the logician in deciding whether to adopt a causal or a conditional analysis. No formal
considerationswere offered,and it is difficultto suppose thatany could
plausiblyhave been offered.
As was usual with exponibles, reduplicative propositions were
classifiedin terms of the position of the negative sign or signs. The
majoritygave a list of eight types,but a few omitted the four cases in
which inquantumitselfwas negated.1 Major referredthe reader to his
argumentsabout exclusive propositions2where he had pointed out that
each member of the firstgroup could be paired with a member of the
second group whose exponents differedonly with respect to quantity.
In the case of reduplicativesthe pairs are i and 6, 2 and
3 and 8,
of
one
member
each
and 4 and 7. Where the firsttwo exponentsof
pair
are universalthe firsttwo exponentsof the othermemberare particular,
and vice versa. The listof eighttypesis as follows:
1. EveryA inasmuchas it is B is C.
2. Not (every A inasmuchas it is B is C).
3. EveryA inasmuchas it is B is not C.
4. Not (every A inasmuchas it is B is not C).
. EveryA not inasmuchas it is B is C.
6. Not (every A not inasmuchas it is B is C).
7. EveryA not inasmuchas it is B is not C.
8. Not (every A not inasmuchas it is B is not C).
The reader who is temptedto add a fourthnegationsign, in frontof B,
should be reminded that the Latin has no verb after inquantum
, and
BestC.
reads: OmneA inquantum
The eightkindsof reduplicativepropositionwere normallyexpounded
like this:
1. EveryA inasmuchas it is B is C = EveryA is C and everyA is B
and everyB is C and ifsomethingis B, it is C.3
2. Not (everyA inasmuchas it is B is C) = Some A is not C or some A
is not B or some B is not C or not (if somethingis B, it is C).
3. Every A inasmuchas it is B is not C = No A is C and every A is
B and no B is C and ifsomethingis B, it is not C.
4. Not (everyA inasmuchas it is B is not C) = Some A is C or some
A is not B or some B is C or not (if somethingis A, it is not B).
1Marsilius
deSoto,xcviiiV0-xcix
ofInghen1;
; Lokert
xxvvo;
Domingo
Celaya.
2 Major,
xiii,xvvo.
3I shall
isB,itis C".
"Because
omit
thestandard
variant
something
160
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
cX
Vsubcontraries
subalternates
Not (every A inq. B is C) 2.
PROHONORE
contraries ^
0/?
ARQUERIO(A)
EveryA not inq. B is not C 7.
c^
^0/7' ^
subcontraries
subalternates
^0t (ever7 ^ notinq. B
is C) 6.
VICIARI
1PaulofVenice,
ofMantua.
41,andPeter
2 E.g.Domingo
Harderwickensis.
de Soto,xcixvo;
3 George
Summule.
Tartaretus
Cf.Tartaretus,
ofBrussels,
108-108*0.
Trutvetter,
73-73*;
repeats
setofmnemonic
hasa correct
butTrutvetter
names.
ofBrussels'
mistakes,
George
4 Hieronymus
alleight
inwhich
most
butnotall
ofSt.Mark
relating
propositions
gavea figure
aremadeexplicit.
ofthese
relationships
163
189.235.178.250
00:06:00 AM
ADAMASTI
i. Every A inq. B is C
subalternates
contraries
c<v * ^
.
>c
PENTHECOSTEN
Every A not inq. B is C
subalternates
subcontraries
6. Not (every A not inq. B is C)
Not (every A inq. B is C) 2.
VICIATI
COMOROSI (E)
ALLELIA
7. EveryA not inq. B is not C
contraries
h1
subalternates
CC%"
>
RETRAHENDO
EveryA inq. B is not C 3.
subalternates
co*
subcontraries ^
Not (everyA not inq. B is not C) 8.
4. Not (everyA inq. B is not C)
SYMONIA
SOSIMEO
Not very many rules concerning reduplicative propositions were
given. We findthe usual set which applied to all exponibles:
A. i A reduplicativeproposition both implies and is implied by its
exponents.
A. 2 Any reduplicativeproposition which implies a conjunction of
exponentsimpliesjust one exponent.
A. 3 Any reduplicative proposition which implies a disjunction of
exponentsis impliedbyjust one exponent.
One rule of conversionmaybe mentioned:
B. i 4Every A inasmuch as it is B is C' implies 'Something which
inasmuchas it is B is C is A' .*
Equally little attentionwas devoted to supposition. The subject and
predicate terms were sometimes said to have the sort of supposition
4
B' were deleted^; but no agreementwas
they would have if inquantum
reached about the reduplicativeterm itself. Some said that when not
negated it had distributivesupposition,^ others that it had mixed supposition.5
1Tartaretus,
ofSt.Mark.
7ovo;Hieronymus
2 ButseeCaubraith,
lxiiivo
andJohannes
deLapide.
3 George
ofBrussels,
ofAilly;
deLapide.
109;Peter
Johannes
4 George
ofBrussels,
ofAilly;Celaya;
deLapide.
109;Peter
Johannes
s Domingo
deSoto,xcixvo;
LeFvre:
Clichtoveus,
32.
164
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
189.235.178.250
00:06:00 AM
ofInghen2.
Commentum
in Primum
etQuartum
Tractatum
Petri
Marsilius
Hispani.
Hagenau,
The correcttitleis:
Facsimile
Frankfurt
edition,
1967.[No pagination]
14.95.
PetriHyspani.
Commentum
et correctum
et quartum
tractatus
emendatum
in primum
Et supertractatibus
et
Marsiliide Suppositionibus:
appellationibus
ampliationibus
Thebulkofthetextis byan anonymous
commentator.
consequentiis.
totius
Ockham,William.Summa
logicae.Oxoniae,1675.
andTractatus
deSensu
etDiviso.EditedbySisterMary
PaulofPrgula.Logica
Composito
andPaderborn,
Brown.St. Bonaventure,
1961.
N.Y., Louvain
Anthony
PaulofVenice.Logica
Venetiis,
1499.
magna.
PeterofAilly.Tractatus
Paris[c. 149^?].[Nopagination]
Exponibilium.
Peterot Mantua.Logica.Venetiis,
1492.[No pagination]
de. Compendium
dialecticae.
Priera,Silvester
Venetiis,
1496.[No pagination]
in Introductiones
dialectice.
Soto,Domingode. Opusculum
Burgis,1529.
Exponibiliumy
inSummulas
Petrus.
Petri
Tartaretus,
[1^14?]
Expositio
Hispani.
Breviarum
dialecticum.
Trutvetter,
1500.[Nopagination]
Jodocus.
erphordie,
- Summule
totius
ioi. [No pagination]
logice.Erphurdie,
totius
de. Summa
compendiaria
logice.Basileae,1^07. [No
Usingen,Bartholomaeus
pagination]
Coloniae
clarssima
Summulae
Parisiensis
cumVersorii
Versor,
Johannes.
expositione.
logicales
1622.
Agrippinae,
BIBLIOGRAPHY. B. LATER SOURCES
et
Dialecticam
in Aristotelis
SanctiCyrilli
Alcala.CollegiiComplutensis
. . . Disputationes
naturalem...
1637.
Phylosophiam
Lugduni,
Catena
aureaintotam
Larvisius,
Venetiis,
i6i.
atephanus.
logicam.
Dialctica.
Paris,i4.[No pagination]
164.
Petrus.Institutionum
libriocto.Olyssippone,
Dialecticarum
Fonseca,
DeDialecticis
in
F. Augustinus.
Terminis
Fontanus.
et
Gothutius,
Philosophicis
Prodidagmatis
.
.
.
Paris,
i6o$.
Gymnasium
Speculativum
Venetiis,
1572.
Javellus,
Chrysostom.
Compendium
Logicae.
ofSt.Thomas.
Translated
Outlines
1955.
John
Logic.
byF. C. Wade.Milwaukee,
ofFormal
Edited
R.
1957.
Joachim.
LogicaHamburgensis. by W. Meyer.Hamburg,
Jungius,
De Consequentia
Tractatus
Kesler,Andreas.
1623.
Logicus.
Wittenberg,
Narcissus.
Institutiones
Marsh,
Dublini,1681.
logicae.
OddusIlluminatus.
Panormi,
1664.
Logica
peripatetica.
introducilo
1621.
. Panormi,
Oa, Pedrode. Dialecticae
librisex.
Matthaeus
instrumentorum
sivededialctica
De instrumento
Doniensis.
Ormazius,
Venetiis,
1^69.
Robert.Logicae
Artis
Sanderson,
Oxoniae,1618.
Compendium.
Institutiones
Scharfius,
1632.
Johannes.
logicae.
Wittebergae,
Franciscus.
Introductio
indialecticam
Aristotelis.
Toletus,
Venetiis,
1587.
...
de DoctorVillalpando
a las Summulas
Villalpandeus,
GasparCardillus.Traduccin
TheLatin
Reduzida
a unclaro
estilo
Mudadela Liana. . . Madrid,
1615".
porellicenciado
textisincluded.
167
189.235.178.250
00:06:00 AM
Reviews
"La
de SaturneOuvrage
JEHAN
THENAUD,
(B. N. Ms.fr. 1358),suivi
Ligne
anonyme
" ou "LeTrait
9
de "La Ligne
de Saturne
de Science
potique(B.N. Ms.Jr. 2081).
Textesditset prsents
avecnoteset commentaires
parg. mallarymasters,
et Renaissance
d'Humanisme
Genve,Droz, 1973, !74 PP- (Travaux
, CXXX).
La figure
de JeanThenaudconnat,
Les
depuisquelquesannes,un regaind'intrt.
deMmeMarieHolban,deM. Joseph
travaux
rcents
et
Masters
de
M.
G.
Mallary
Engels
ontmontr
de Thenaud
vasteet que cet
taitrelativement
littraire
que la production
auteur
traducteur
historien,
historien,
cabaliste,
gnalogiste,
mythographe,
astrologue,
etvoyageur,
reflte
souhait
certaines
du
tiers
du
XVIe
sicle.
proccupationspremier
d'outremer
et quelquesextraits
d'autresoeuvres,
toutecetteproOr, partle Voyage
ductiontaitdemeure
Il fautsavoirgr M. Masters
d'avoirpublile
manuscrite.
Trait
descience
potique.
L'introduction
etVoeuvre
consacre
Thomme
donneunesorted'tat
queM. Masters
de nosconnaissances
surThenaud,
etmontre
enmmetemps
encore
prsent
qu'ilserait
de vouloirporterun jugement
prmatur
globalsurcet auteur,parceque tropde
textes
attendent
encore tretudis
fond.On regrette
d'autant
plusqueM. Masters
n'utilise
cetteoeuvre
oellefournit
desrepres
bio-bibliographiques,
quedansla mesure
etnesaisisse
oeuvres
la forme
etle contenu
desdiffrents
pasl'occasion
pourprsenter
de Thenaud,
est
semble
si
bien
du
Trait
de
connatre.
L'dition
science
qu'il
potique
de Saturne
Franois
, dontl'auteurest probablement
prcdeparcelle de La Ligne
du Moulinde Rochefort
(maisdontle nomn'apparat
passurla pagede titrede la
Si
la
de l'intrt
vers
publication). Lignet
compose 1510/11,
que portait
tmoigne
etcultule futurFranois
Ier la Saturnalia
tellus
et possdeunesignification
politique
rellebiendfinie,
le Trait
, critentre1513 et 1515 (Engels)ou entre1515 et ii 9
le
est un rpertoire
(Masters),
plusvaste,puisqu'iladapteen franais
mythologique
Vaticanus
tertius.
Mythographus
Dansces conditions,
on auraitsouhait
unecomparaison
pluspousseet plussystde
entre
le
modle
et
la
version
Thenaud
latin
d'Albric
(quelquesindications,
matique
et
les
M.
seulement,
14
Certes,
notes,
28).
p.
p.
copieuses,
que Mastersajoute son
de s'orienter.
aussi(p. 14) que Thenaud"passe
On nousapprend
dition,
permettent
la mythographie
soussilencele longpassage
surl'immortalit
de l'meque contenait
l'ditionBode pourconstater
d'Albric",maisil fautse reporter
que Thenaud,
du zodiane traduit
d'Albricsurlesdouzesignes
pasle dernier
chapitre
l'astrologue,
des
surles intentions
suffisamment
nousrenseignent
que et que les seulsprologues
diffrents
Albric
les
auteurs.
de l'idoltrie
et montrer
veutcombattre
leserreurs
que
168
189.235.178.250
00:06:07 AM
nomsdes dieuxmythologiques
d'unedoctrine
Thenauden
monothiste;
procdent
revanche
Vestude
se situesurun planpluslittraire
et recommande
poeticque
pourle
de la tradition
enFrance
plaisiret pourl'utilit.Unebrveprsentation
mythologique
et de PierreBersuire,
auraitpu montrer
s'cartede VOvidemoralis
combien
Thenaud
maisausside Jacques
sa
ovidienne
unepotrie
avait
ajout potrie
qui
biblique.
Legrand,
Parsonrefus
estplusprsdu commentaire
auxEchecs
de toutemoralisation,
Thenaud
Il aurait
amoureux.
le commentutilede rappeler
quele ms.BNfr.143,quicontient
taireaux Echecs
amoureux
de
semble
et 1'Ar
chilo
avoirt
ge Sophie JacquesLegrand,
excutpourle comted'Angoulme,
suis
de
Ier.
Franois
Je
persuad
que des
pre
recherches
o JeanThenaud
illustrer
le passagedu prologue
pourront
codicologiques
dit son protecteur
Franois:"s florissans
joursde vostredelicatejeunesse[...]
vousvousoccupez ensercher
lesrepaires
desMuses".
et manoirs
Voiciquelquesnotes,prisesau filde la lecturede la publication
de M. Masters:
, p. 17,au lieude pp.XVI, au lieude Genealtic;
p. i lireGenealitic
p. 9, n. 7 lireinfra
la datedu 3 (ou du 2?)janvier;p. 12: je comprends
mal
XVII;p. 9 : il faudrait
prciser
le rapport
entrele titredesTriumphi
desVertus
de Ptrarque
etlesTriumphes
deThenaud;
- on
l'ordredestraits
sembled'ailleurs
trePrudence,
Force,Justice,
Temprance
aimerait
du moinssavoirpourquoiM. Mastersintervertit
et
Justice Temprance;
se reporter
l'tudede M. Engels(vivarium1972),dont
pourla p. 13,ona intrt
les conclusions
de cellesde M. Masters;
diffrent
parendroit
p. 17,n. 48, nousapdu Voyage
d'abordqu'aucune
dition
n'a putretrouve;
traced'unedeuxime
prenons
la
bas
M.
Masters
conclusion
des recherches
quelqueslignesplus cependant,
rapporte
de M. Engels,qui avaitprouvl'existence
d'unerimpression
du Voyage;
M. Masters
nenousditpaspourquoi
de M. Engels;p. 22: le Sophiloil n'accepte
pasla dcouverte
de Jacques
1476;on esten outresurpris
estbienantrieur
d'entendre
gium
Legrand
d'al-Farabi
commed'un"certain
"lemanuscrit
parler
Alphorabius";
p. 2: quesignifie
taitconnu"( proposd'Apollodore)?
du dessinqui se
p. 28: l'intressante
analyse
trouve
dansle ms.de la Ligne
6
et
le vieillard
entre
et
7) qui reprsente
p.
(planche
du dessinavaient
tconfrontes
avecl'tude
yauraitgagnsi lesparticularits
Tempus
d'E. Panofsky
surle "Vieillard
inIconology
(1939; trad,
Temps",publiedansStudies
fr.Essais
Paris,1967,pp. 105-130).
d'iconologie,
La bibliographie
unpeuplusde soins.
desoeuvres
de Thenaud
(p. 33) auraitmrit
Dansla section
unerimpression
, ondevrait
imprims
qu'ilsemblebienexister
signaler
du Voyage,
"excute
entrefin1531d'unepart,et 1533ou bienoctobre1535d'autre
il fautmaintenant
citerla lettre
part",commel'a tabliM. Engels.Parmilesimprims
ici-mme
x = 1972,pp. 103-106),
Gasnault
(vivarium
publieparM. Pierre
autographe
lettre
dontM. Masters
a eu connaissance
aussifallumentionner
(cf.p. 19). Il aurait
que
MmeHolbana publidesextraits
de VEloge
del'adaptation
delafolied'Erasme,
franaise
insre
dansle secondtrait
desTriumphes
rabelaisiennes,
IX, 1971,pp.66-69).
(cf.Etudes
Thenaud,
oeuvres
indites
attribues
unedistinction
lesattributions
entre
Quant la section
certaines
et les attributions
ou improbables
auraitt la bienvenue:
douteuses
dans
cettedernire
on
d
Thenot
me
sembleaurait
de
Robin
t-il,
YEpistre
catgorie,
ranger
etLa Ligne
deSaturne.
Le titredela troisime
section
oeuvres
ouincompltes,
enfin,
perdues
n'estpas suffisamment
il y manquele
clair;cettesectionest d'ailleursincomplte:
Genealitic
au trait
mentionn
(citp. 1), dontj'ignores'il estidentique
gnalogique
dansla lettrepubliepar M. Gasnault;cettelettrefaitgalement
allusion deux
doncfigurer
dansla sectiondes oeuvres
horoscopes,
qui devraient
perdues;danscette
onaurait
aussipurappeler
les
des
Vertus
aussi
semblent
section,
que Triumphes
theologalles
I 69
189.235.178.250
00:06:07 AM
du Paradis
Traict
celeste
avoirt intituls
(voirla ddicacedu ms. de Leningrad).
ont
l'diteur
lors
de
Lesprincipes
l'tablissement
dutextene sontsignals
qui guid
du Trait
nullepart.Pourm'entenirau seulprologue
, je constate
que la ponctuation
faitperdre la magnifique
"moderne"
priodede prsde dix-neuf
lignes(p. 9,1.
ou
Quant l'accent,il estmisp. ex. 9,2 mesle
1-19),toutesa saveurrhtorique.
desraisonnez
et 60, 27 aures.
; il manqueen revanche
60, 2g prsentez
S9> 17 volupts
11fautlire9,27 Periarchon
(au lieude Periarchus
s); 60, i
); 60, 10Jaisoye
(pourfaisoy
detoutte
(au lieude Therillus).
part(pourdetoutte
prix);60, 18 Cherillus
Les textespublisparM. Masters
soulvent
de
plusde questions
qu'ilsne donnent
de l'diteur
Maisil tait,je crois,dansl'intention
d'offrir
au plusviteaux
rponses.
la recherche.
de la Renaissance
desdocuments
historiens
quiinvitent
Romanisches
Seminar
Universitt
Zrich
MarcRenJung
170
189.235.178.250
00:06:07 AM