Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Postbus 20350
2500 EJ Den Haag
Amsterdam, 19 februari 2015
Geachte mevrouw Schippers,
Sinds de publicatie van het kickboksmanifest (26 november 2012), de door de gemeente Amsterdam(2401-13) georganiseerde bijeenkomst met diverse burgemeesters en de daarop volgende brandbrief over de
veiligheid van kinderen die zonder bescherming vechten bij de sport (29-10-2013) is het van de kant van
de overheid stil gebleven. Kamervragen (PvdA,VVD,CDA) naar aanleiding van de brandbrief kinderen en
de kickbokssport zijn weliswaar beantwoord (01-11-2013), maar de antwoorden zijn eigenlijk een
verwijzing naar NOC*NSF, waar de kickbokssport niet bij is aangesloten dan wel enige status heeft.
Een reactie van het betrokken departement (19-01-2015) op Kamervragen van respectievelijk PvdA en
CDA laat nog steeds op zich wachten. Het heeft allemaal niet zon haast. Het dossier lijkt geen prioriteit
meer te hebben; het draagvlak ervoor ebt steeds verder weg. Het proces om tot een structuur te komen is
niet transparant. Het heeft er alle schijn van dat de overheid een streep onder het dossier wil zetten en de
bij de kickbokssport betrokken bonden in de kou laat staan. De afstand tussen beleidsmakers en de sport
is groter dan ooit.
Intussen is een ongekende bestuurlijke erosie gaande in de kickbokssport. Er zijn allerhande bondjes
bijgekomen, de veiligheid voor met name kinderen is nog verder afgenomen en gemeenten verwijzen
bestuurders in het land die meer willen weten over de kickbokssport naar de FOG, een bond die
weliswaar affiniteit heeft met de sport en de kickbokswereld, aangesloten is bij het NOC*NSF maar zich
in deze bevoorrechte positie een te afstandelijke houding aanmeet tegen de Nederlandse kickbokswereld.
De kickbokswereld zelf wil een top-downbenadering terwijl de minister geen voorstander lijkt van strakke
regulering van de sport waardoor het proces nagenoeg 3 jaar stil ligt. Het gevolg is dat de sportieve
prestaties onder deze chaos lijden, jeugdige talenten niet worden erkend en wij internationaal
achterblijven. Er worden in ons land nog amper toernooien georganiseerd, omdat de gemeenten alle
prioriteit geven aan de openbare orde en niet aan de sport. Ons land grossierde voorheen in kampioenen,
dat is in een paar jaar tijd vergane glorie geworden.
Om deze bestuurlijke chaos en de daarmee gepaard gaande verloedering van de kickbokssport tegen te
gaan stellen wij het volgende voor:
* En structuur met 2 takken: een amateur- en een professionele tak
* Een officile ranglijst, met eenduidige regelgeving
* Erkenning en partnerschap door NOC*NSF
* En informatiepunt waar gemeenten naar verwijzen
* Dat de minister zich voor deze opzet uitspreekt en er bestuurlijke mandaat aan geeft
* Een structuur die aansluit bij mondiale ontwikkelingen
Het huidige plan in samenwerking met de sport en de vechtsportautoriteit voldoet niet. Het laat te veel
vrijheid, laat de veelheid aan bonden bestaan. Hierdoor neemt de onveiligheid niet af en geeft het plan
geen impuls aan de sport. Er is geen strakke wedstrijdkalender, er zijn geen mogelijkheden om te zorgen
voor 1 nationale kampioen per gewichtsklasse. Er staan ongekwalificeerde mensen dag in dag uit les te
geven.
Minister, nu is het tijd voor boter bij de vis en daadkracht. Deze sport verdient het
Thom Harinck
Fred Royers
Ibrahim Wijbenga