Professional Documents
Culture Documents
Meteorologia - Pełne Opracowanie Pytań Na Kolokwium
Meteorologia - Pełne Opracowanie Pytań Na Kolokwium
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
Punkt rosy czyli temp., do ktrej pow. z obecn iloci pary wodnej musi ochodzi si by
nasyci si.
(Psychrometr do pomiaru wilgotnoci pow.
Lizymetr do pomiaru wielkoci zapasu wody w glebie.).
Temperatura ruch wew. materii przenoszenia ciepa przez konwekcje(ruch pion),bardzo
mao przez przewodnictwo adwekcje(ruch poz.)
Ciepo ilo drga/uderze czsteczek midzy sob.
Cinienie wielko skalarna, warto siy dziaajcej prostopadle do pow. podzielona przez
powierzchni na jak ona dziaa.750mmHg; 1013,27hPa
Gradient cinienia jest to rnica cinienia w kierunku poziomym odniesiona do jednostki
odlegoci liczona w kierunku prostopadym do izobar od cinienia wyszego do niszego.
Ni atmosferyczny obszar obnionego cinienia atmosferycznego, w ktrym cinienie
maleje ku rodkowi.
Wy atmosferyczny obszar podwyszonego cinienia atmosferycznego, w ktrym cinienie
ronie ku rodkowi.
Warstwy atmosfery:
a) Troposfera (ok. 12km 18 rwnik; 8 biegun) sfera przyziemna, spadki temp. do 60C, w troposferze zachodz gwne procesy ksztatujce pogod i klimat; warstwa
skupiajca ponad poow powietrza atmosfery. Poniej 5 km n.p.m. znajduje si 50%
caego atmosferycznego powietrza. Wystpuje w niej para wodna, ktra skraplajc si
tworzy chmury (Tropopauza).
b) Stratosfera (1240km) brak pary wodnej, wzrost wysokoci pow. si rozrzedza a
cinienie maleje (na 19km cinienie atmosferyczne rwne z cin. nasyconej pary
wodnej. w temp. 37C)
c) Ozonosfera (15-40km) brak pionowych ruchw powietrza; pochania
promieniowanie UV
d) Mezosfera (4080km) temp. 0 - -70C. spadek temperatury wraz z wysokoci
(Mezopauza)
e) Jonosfera (802000km) - zawiera due iloci jonw i swobodnych elektronw,
powstajcych na skutek jonizacji czsteczek gazu atmosferycznego pod wpywem
promieniowania kosmicznego oraz nadfioletowego promieniowania sonecznego.
f) Termosfera (85500km) zjawisko zorzy polarnej, wzrost temperatury nawet do
400C
g) Egzosfera (5002000km) brak tlenu; sabe oddziaywanie grawitacyjne
Tcza powstaje w wyniku rozszczepienia wiata zaamujcego si i odbijajcego si
wewntrz kropli wody o ksztacie zblionym do kulistego.
Mira zjawisko powstania pozornego obrazu odlegego przedmiotu w wyniku rnych
wspczynnikw zaamania wiata w warstwach powietrza o rnej temp.
Zorza polarna zjawisko wietlne obserwowane na wysokich szerokociach
geograficznych, gwnie za koem podbiegunowym, chocia w sprzyjajcych warunkach
bywa widoczna nawet w okolicach 50. rwnolenika.
Chmury wysokie (6-12km):
- Cirrus;
- Cirrostratus(d,,k,zl,g);
- Cirrocumulus;
Chmury rednie (2-6km):
- Altostratus (d,,zl);
- Altocumulus;
Chmury s to zawiesiny mikroskopijnych czstek cieczy (gwnie wody) lub cia staych (lodu) w atmosferze.
Powstaj w wyniku kondensacji pary wodnej, czyli przejciu znajdujcej si w powietrzu pary wodnej ze stanu
gazowego w cieky lub resublimacji tj. przejciu pary wodnej w stan stay skupienia (ld).
Chmury wysokie: Cirrus (Ci) Pierzaste Cirrocumulus (Cc)Kbiasto-pierzaste Cirrostratus (Cs)Warstwowopierzaste
Chmury rednie Altocumulus (Ac)rednie kbiaste Altostratus (As)rednie warstwowe
Chmury niskie Stratocumulus (Sc)Kbiasto-warstwowe Stratus (St)Niskie warstwowe
Chmury pionowe Nimbostratus (Ns)Warstwowe deszczowe Cumulus (Cu)Kbiaste Cumulonibus
(Cb)Kbiaste deszczowe
Poszczeglne chmury:
Cirrus (Ci) pierzasta - Chmura pierzasta w ksztacie biaych wkien, nitek, awic lub wskich pasm o
jedwabistym wygldzie, podstawa chmury 7-10 km dugo od 10 do 1000 km. Powoduj opady, ktre nie
docieraj na ziemi. Sygnalizuj du zmian pogody. Moe towarzyszy im silny porywisty wiatr.
Cirrocumulus (Cc) - kebiasto pierzasta - Chmura kbiasto - pierzasta, wystpuje w postaci cienkiej biaej
awicy, pat lub warstw chmur bez cieni, zoona z maych czonw poczonych ze sob lub oddzielonych w
ksztacie ziaren, zmarszczek. Chmury cirrocumulus s zawsze na tyle przejrzyste, e umoliwiaj okrelenie
pooenia Soca i Ksiyca. Zapowiadaj nadejcie frontu chodnego.
Cirrostratus (Cs) - warstowo pierzasta - Chmura warstwowo - pierzasta wystpujca jako przejrzysta biaawa
zasona z chmur o wknistym lub gadkim wygldzie, pokrywajca niebo cakowicie lub czciowo, ktra nie
zaciera konturw soca lub ksiyca, lecz powoduje zjawisko "halo". Zasona chmur cirrostratus moe by
prkowana lub przybiera wygld mglisty. Brzeg chmur jest niekiedy ostro zarysowany, lecz czciej
zakoczony chmurami cirrus na ksztat frdzli. Chmury Cirrostratus powstaj wskutek powolnego wznoszenia
si rozlegych warstw powietrza do dostatecznie duych wysokoci. Wysoko wystpowania 6,5 - 10 km.
Altocumulus (Ac) - rednia kebiasta - Chmura rednia, kbiasta, biaa lub szara warstwa albo awica chmur, na
og wykazujca cienie, zoona z rozlegych patw, wyduonych rwnolegych walcw itp., ktre mog by
rozdzielone pasmami czystego nieba. Paty chmur altocumulus s czsto obserwowane rwnoczenie na dwch
lub wicej poziomach. Pojedyncze elementy ukadaj si w grupy, cigi i zwoje w jednym lub dwu kierunkach.
Wysoko wystpowania 3 - 5.5 km. Sygnalizuj nadejcie frontu chodnego.
Altostratus (As) - rednia warstwowa - Nale do pitra redniego, jednak ich grne czci mog przenika i do
pitra grnego. Ich pionowa grubo wynosi ju kilometry; jest to pat lub warstwa chmur szarawych albo
niebieskawych, pokrywajcych niebo cakowicie lub czciowo, o wygldzie prkowanym, wknistym lub
jednolitym i miejscami tak cienka, ze Soce jest widoczne najwyej jak przez matowe szko. Chmury rednie
warstwowe s typowymi chmurami mieszanymi: obok nadzwyczaj drobnych kropelek wody wystpuj w nich
rwnie drobne patki niegu. Dlatego takie chmury daj opady. Opady te jednak s bardzo sabe i podczas
ciepej pory roku z reguy wyparowuj w drodze ku powierzchni Ziemi. W zimie z tych chmur pada czsto
drobny nieg.
Nimbostratus (Ns) - warstwowa deszczowa - Szara warstwa chmur, czsto ciemna, o wygldzie rozmytym
wskutek mniej lub bardziej cigego opadu deszczu lub niegu w wikszoci przypadkw dochodzcego do
ziemi. Chmura ta jest wszdzie tak gruba, e cakowicie przesania Soce. Grubo dochodzi do kilku
kilometrw, majc pocztek w pitrze dolnym i rozprzestrzeniajc si do pitra redniego, a czsto rwnie i do
grnego. W grnej czci warstwy budowa tych chmur jest podobna do budowy tych chmur Altostratus (
rednich warstwowych ), natomiast w dolnej mog one zawiera rwnie due krople wody oraz patki niegu.
Dlatego warstwa tych chmur ma wygld bardziej ciemnoszary; tarcze cia niebieskich przez ni nie
przewiecaj. Z tych chmur z reguy pada cigy deszcz lub nieg, dosigajcy powierzchni Ziemi. Pod warstw
chmur warstwowych deszczowych wystpuj czsto bezksztatne skupienia niskich poszarpanych chmur,
szczeglnie "ponurych" na tle chmur warstwowych deszczowych. Jest klasyczn chmur deszczow opady s z
dugotrwae i obfite, zawsze cige.
Stratocumulus (Sc) - kbiasto warstowa - Szara lub biaa, bd czciowo szara, czciowo biaa awica, pat
lub warstwa chmur, posiadajca prawie zawsze ciemne czci, zoona z zaokrglonych bry, walcw itp.,
poczonych ze sob lub oddzielnych od siebie i nie posiadajcych wygldu wknistego. Wikszo regularnie
uoonych maych czonw chmury ma pozorn szeroko wiksz od piciu stopni. W wikszoci przypadkw
chmury kbiasto - warstwowe skadaj si z drobnych, jednorodnych kropelek, przy ujemnych temperaturach
przechodzonych, i nie daj opadw. Zdarza si jednak, e pada z nich saba mawka lub przy niskich
temperaturach bardzo drobny nieg. Przynosz przelotne opady, zwiastuj zaamanie pogody. S one przyczyn
zjawiska "halo", czsto mona przez nie widzie soce/ksiyc.
Stratus (St) - niska warstwowa - S to chmury najblisze powierzchni Ziemi: na terenie rwninnym ich
wysoko nad powierzchni Ziemi moe wynosi zaledwie kilkadziesit metrw. Na og szara warstwa chmur
o do jednolitej podstawie, skadajca si z kropelek wody, z ktrej moe pada mawka. Lecz przy
dostatecznie niskich temperaturach wystpuj w tych chmurach elementy stae; wwczas mog wypada z nich
na Ziemi supki lodowe, drobny nieg lub krupa niena. Jeli Soce jest widoczne przez chmur, to jego zarys
jest wyrany. Chmura Stratus nie powoduje wystpowania zjawisk halo. Chmura Stratus wystpuje niekiedy w
postaci postrzpionych awic; wwczas nazywaj si Fractostratus (chmury niskie warstwowe, postrzpione).
Przynosi opad deszczu zwykle zapowiada trzydniwk. Moe towarzyszy jej mga lub mawka zanim zacznie
si waciwy opad. Z reguy wiatry s umiarkowane.
Cumulus (Cu) kbiasta - Oddzielne, na og gste chmury o ostrych zarysach, rozwijajce si w kierunku
pionowym w ksztacie pagrkw, kopu lub wie, ktrych grna cz przypomina czsto kalafior. Owietlone
przez Soce czci tych chmur s przewanie lnico biae. Podstawa ich jest stosunkowo ciemna i prawie
pozioma. Pod Soce wydaje si, e chmury s ciemne, otoczone jasn obwdk. Chmury kbiaste wystpuj
czsto tak licznie, e tworz awice. Czasami maj one postrzpione brzegi i wwczas nosz nazw
Fractocumulus (chmury kbiaste postrzpione). Chmury kbiaste skadaj si tylko z kropel wody i zwykle
opadw nie daj. Jednak w obszarach zwrotnikowych, gdzie wodno chmur jest dua, wskutek czenia si
poszczeglnych kropli, chmury te mog dawa niedue deszcze. Zwiastun dobrej pogody i umiarkowanego,
porywistego wiatru, czcy si w zbite "stadka" zwiastuje deszcz za kilka dni. Naley uwaa na wystpujce w
jej pobliu szkway. Przy silnym rozwoju pionowym mog da opad.
Cumulonimbus (Cb) - kbiasta deszczowa - Stanowi dalsze stadium rozwojowe chmur kbiastych. Wystpuje
jako potna chmura o duej rozcigoci pionowej w ksztacie gry lub wielkich wie i sigaj czsto od pitra
dolnego a do grnego. Przesaniajc Soce, maj "ponury" wygld i zmniejszaj w duym stopniu owietlenie.
Przynajmniej cz jej wierzchoka jest zazwyczaj gadka, wknista lub prkowana i prawie spaszczona.
Cz ta rozpociera si w ksztacie kowada lub rozlegego piropusza. Poniej podstawy, czsto ciemnej,
niejednokrotnie wystpuj niskie, postrzpione chmury poczone z podstaw lub oddzielone od niej. W grnych
czciach chmury kbiaste deszczowe skadaj si z krysztakw lodu, natomiast w dolnych - z krysztakw
lodu oraz kropelek wody rnych wielkoci, do najwikszych wcznie. Mog wystpowa jako odosobnione
lub w postaci dugiego szeregu poczonych chmur. Przynosi bardzo gwatowne i silne porywy wiatru, zwiastuje
sztorm. Daj one opady przelotne (ulewy); s to deszcze o duym nateniu, ktrym towarzyszy niekiedy grad, a
w zimie - obfity, gsty nieg i krupa. Zwizane s z nimi czsto zjawiska burzowe. Dlatego chmury te nazywane
s te chmurami burzowymi. Na ich tle obserwuje si czsto tcz. Pod podstaw tych chmur, podobnie jak i pod
podstaw chmur warstwowych deszczowych, wystpuj czsto skupienia chmur postrzpionych (gatunku
Fractostratus lub Fractocumulus).
powietrza nad wod ma charakter turbulentny. Z tego powodu powstaj miejscowe rnice cinie, prowadzce
do ruchu czsteczek. Przy dugotrwaym wianiu (pod wpywem tych cile ze sob powizanych zjawisk)
ksztatuj si fale o regularnym profilu. Z czasem ronie ich amplituda i energia. Dziki lepkoci ruchy
czsteczek s przenoszone ku warstwom zalegajcym gbiej. Przez cay czas oddziaywania wiatru na
powierzchni nastpuje energetyczne zasilanie fal. Prdko wiatru musi jednak by wiksza od prdkoci
rozchodzenia fal. Gdy wieje z mniejsz si lub zmieni kierunek, nastpi osabienie falowania. Gdy z wiksz
grzbiety fal od strony nawietrznej wyduaj si, a po zawietrznej s bardziej strome. Przy bardzo silnym wietrze
wierzchoki s zrywane i przemieszczane w powietrzu w postaci piany. Na pierwotnej fali mog tworzy si fale
drugiego, trzeciego lub wyszych rzdw.
Stan morza - umowne okrelenie stanu powierzchni morza w zalenoci od wysokoci wystpujcej fali. Do
okrelenia stanu morza wykorzystuje si dziesiciostopniow skal Douglasa:
stan morza
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
`
B Nazwa
0 Cisza
1 Powiew
2 Wiatr saby
3 Wiatr agodny
Wiatr
umiarkowany
Wiatr do
silny
6 Wiatr silny
Wiatr bardzo
silny
8 Sztorm
9 Silny sztorm
Wiatr
Mm/h
0-1
1-3
Dugo Wysoko
fal [m]* fal [m]*
-
do 5
0.1-0.2
4-6
do 15
0.2-0.3
7-10
do 25
0.6-1.0
11-16
do 50
1.0-1.5
17-21
do 75
2.0-2.5
22-27
do 100
3.0-4.0
28-33
do 135
4.0-5.5
34-40
150-200 5.5-7.5
41-47
150-200 7.0-10.0
Wiatr wyrywa
Bardzo silny
drzewa z
10
sztorm
korzeniami
11
Gwatowna
wichura
12 Huragan
48-55
do 250
9.0-12.5
56-63
do 300
11.5-14.0
powyej
15.0 i
i dlusze
63
wysze
10. prawa ruchu mas powietrza: poziomy gradient cinienia i sia Coriolisa (wraz ze
wzorem):
1 dp
2V sin 0
dn
1
1 dp
V VG
2 sin dn
, gdzie VG prdko wiatru geostroficznego.
Mona sformuowa nastpujce wnioski:
1. Kierunek wiatru geostroficznego pokrywa si z kierunkiem izobar
2. Wiatr geostroficzny wieje zawsze w ten sposb, e na pkuli pnocnej niskie
cinienie pozostaje z lewej strony, a wysokie z prawej strony, jeli patrze w
kierunku wiatru (majc wiatr w plecy). Na pkuli poudniowej na odwrt. Jest to
tzw. Prawo Buys-Ballota.
3. Prdko wiatru geostroficznego jest wprost proporcjonalna do gradientu cinienia
lub, mwic inaczej, jest odwrotnie proporcjonalna do odlegoci midzy
izobarami. Im mniejsza odlego midzy izobarami (wikszy gradient) tym
wiksza prdko wiatru geostroficznego i odwrotnie. Ponadto ronie ona w miar
zmniejszania si gstoci powietrza i szerokoci geograficznej. Wobec tego przy
jednakowej wartoci gradientu cinienia prdko wiatru geostroficznego na
duych wysokociach, a take niskich szerokociach geograficznych jest wiksza
ni na maych wysokociach lub w wyszych szerokociach geograficznych.
4. W bezporednim ssiedztwie rwnika, gdzie sin dy do zera, pojcie wiatru
geostroficznego traci sens.
16. Fronty:
Fronty atmosferyczne- linia wzdu ktrej paszczyzna frontowa (strefa styku mas powietrza
o rnych waciwociach fizycznych), przecina si z powierzchni Ziemi- to linia frontu
lub front. Ze wzgldu na due odchylenie paszczyzny frontowej dowolnej czci do
powierzchni Ziemi, szeroko linii frontu wynosi od kilku do kilkunastu km. Fronty
atmosferyczne istniej od kilku do kilkunastu dni przechodzc w tym czasie okrelone fazy
rozwojowe. Ze wzgldu na rol i znaczenie cyrkulacji atmosfery, fronty atmosferyczne
dzielimy na: gwne i wtrne.
Fronty gwne- (klimatologiczne) rozdzielaj si na kuli ziemskiej geograficzne rodzaje mas
powietrza: front zwrotnikowy, polarny i arktyczny.
Front ciepy- front atmosferyczny poprzedzajcy ciepe powietrze napywajce na miejsce
ustpujcego przed nim powietrza chodnego. Podczas ustpowania, powietrze chodne jako
cisze trzyma si blisko ziemi. Paszczyzna frontowa jest w zwizku z tym ustawiona
ukonie do powierzchni Ziemi, tworzc z ni kt ostry.
Front chodny-front atmosferyczny poprzedzajcy chodne powietrze napywajce na
miejsce ustpujcego przed nim powietrza ciepego. Powietrze chodne jako cisze, wbija
si w postaci klina w powietrze ciepe, ktre ustpuje czciowo pod jej naporem, a
czciowo jest wypychane do gry. Ze wzgldu na szybko przemieszczania si fronty
chodne dzieli si na: przemieszczajce si wolno I-rodzaju, przemieszczajce si szybko IIrodzaju. Rni si one charakterem zachmurzenia i rodzajem opadw