Auditori Verbal

Pendekatan ini merupakan satu kaedah di mana kanak-kanak bermasalah

pendengaran diajar menggunakan pendengaran mereka untuk mempelajari bahasa
pertuturan melalui alat pendengaran atau implan koklea.
Ia bertujuan membolehkan kanak-kanak bermasalah pendengaran menikmati
persekitaran dan kehidupan yang biasa. Menurut Goldberg dan Flexer (1993),
pendekatan ini membolehkan kanak-kanak memperolehi pertuturan dan bahasa
secara semula jadi yakni melalui deria dengar.
Ciri-ciri
Merupakan pendekatan lisan
Menggunakan pendengaran untuk belajar bahasa pertuturan
Dibantu dengan alat bantu dengar/koklea implan sepenuhnya
Guna sepenuhnya sisa pendengaran
Merupakan kemahiran mendengar pertuturan tanpa membaca pergerakan bibir
individu yang bertutur.
Libatkan latihan auditori ; ajar diskriminasi bunyi
Prinsip amalan
Pengajaran dalam bilik tiada bunyi/ senyap
Perlu diajar seawal mungkin
Lebih efektif dengan penglibatan ibu bapa
Deria pendengaran semata.
Deria lihat tidak boleh.
Guru tutup mulut masa bertutur.
Guru sebut perkataan dalam situasi murid tidak boleh lihat

Kelebihan dan Kekurangan Auditori Verbal

Kelebihan :
Latih orang pekak guna bahasa manusia normal
Aktifkan kebolehan mendengar dan bertutur
Gerakkan bahagian kiri otak untuk kefahaman berbahasa
Boleh faham pertuturan
Boleh berkomunikasi
Kekurangan :
Sukar dilatih kerana kecacatan
Latihan ambil masa lama
Perlukan kamahiran dan alat bantuan
Tidak sesuai untuk individu yang tiada sisa pendengaran
Perlukan pendekatan yang sesuai
Berperingkat-peringkat fonetik, morfologi, sintaksis
Perlukan bunyi bahasa
Tidak boleh untuk pekak lebih 60dB
Memerlukan ABD
Ibu bapa perlu selalu berkomunikasi dengan anak

Auditori verbal merupakan proses untuk mengajar kanak-kanakmendengar dan

bercakap tanpa bergantung kepada bacaan bibir atau bahasa isyarat.