KONINKLIJKE MILITAIRE SCHOOL

155e Promotie SSMW

Academiejaar 2015 2016

Lt-gen Vlieger Baron Michel

1e bachelor

Donnet

Interventie van de Belgen in de Koreaanse Oorlog 1950

door Kpl KBO

Cox,
De Ruysscher
Demeester
Gillijns
Verhaeghe

Paper HI003
onder leiding van Kapt. Caputo
Brussel, 2015

1. Inleiding
De interventie van Belgische soldaten in de Koreaanse Oorlog is een zeer groot en belangrijk
hoofdstuk in de Belgische geschiedenis. Het is dan ook noodzakelijk om deze periode (19501955) met uiterste voorzichtigheid en nauwkeurigheid te bekijken. We hebben een bepaalde
methode gebruikt om ons eindresultaat te bekomen. Allereerst hebben we ons afgevraagd wat
het doel is van dit onderzoek. Daarna zijn we naar de bibliotheek op de Koninklijke Militaire School
geweest om de nodige documenten aan te schaffen. Daarnaast hadden we voor ons onderzoek
ook enkele internetbronnen nodig. Vervolgens hebben we onderzocht of de documenten wel nuttig
waren en hebben we de bronnen kritisch benaderd. Uiteindelijk konden we dan beginnen aan het
uiteindelijke onderzoek. We hebben eerst een algemene en korte situering van de Koreaanse
Oorlog gegeven, daarna hebben we enkele punten onder de loep genomen. Zo hebben we de
situatie van Belgi in het voorjaar van 1950 en het uiteindelijke vertrek naar Korea besproken. Ook
hebben we de oprichting van het bataljon en de daarop volgende internationale reacties
weergegeven. Als laatste hebben we dan een synthese geschreven over ons onderzoek.
2. Korte situering van de Koreaanse Oorlog
De Koreaanse Oorlog brak uit als gevolg van de Koude Oorlog. Na de Tweede Wereldoorlog werd
Korea opgedeeld in twee delen, een noordelijk deel dat onder de controle van de toenmalige
Sovjet-Unie viel en een zuidelijk deel dat gecontroleerd werd door de Verenigde Staten. De 38ste
breedtegraad vormde de grens tussen de twee delen. Men was overeengekomen beide landen te
herenigen tot n Korea. Na het einde van de bezetting door de twee grote mogendheden kreeg
Noord-Korea echter een communistische regering en werd in Zuid-Korea een pro-westers bestuur
gevestigd. In 1950 vielen Noord-Koreaanse troepen Zuid-Korea binnen. Op deze manier
probeerden ze Zuid-Korea te onderwerpen aan het Communisme. Aanvankelijk boekten de
Noord-Koreaanse troepen zeer veel succes. De VN-veiligheidsraad veroordeelde de oorlog al
vanaf de eerste dag. Na een paar dagen bereikten ze de hoofdstad Seoel al en na enkele
maanden was 90% van het zuiden zo goed als veroverd. De Verenigde Naties besloten om
militaire steun te sturen naar Zuid-Korea. Uiteindelijk bestond die militaire steun uit een
troepenmacht waaraan naast de Verenigde Staten nog vijftien andere landen deelnamen,
waaronder ook Belgi. De troepen van de Amerikaanse generaal MacArthur wisten de NoordKoreaanse troepen terug te dringen tot aan de grenzen van China. De Volksrepubliek China
reageerde, onder andere, vanwege de dreiging van legereenheden kort aan hun grenzen en het
feit dat de VS steun gaf aan de nationalistische Chinezen op Formosa; het huidige Taiwan. De
Chinese legers drongen de Westerse legereenheden terug en Seoel viel opnieuw in Noord-

Koreaanse (toen vooral Chinese) handen. Op 27 juli 1953 werd er te Panmunjeom een staakt-hetvuren afgekondigd, maar officieel is er nooit vrede tussen zuid en Noord-Korea gesloten. 1
3. Belgi in voorjaar 1950
In het voorjaar van 1950 was er heel wat gaande in Belgi. Eerst en vooral was er discussie
inzake het onderwijs, vooral tussen het Katholiek- en het rijksonderwijs. Het rijksonderwijs,
vandaag beter gekend onder de naam gemeenschapsonderwijs, kreeg veel subsidies van de
overheid en was bijgevolg min of meer gratis. Het Katholiek onderwijs daarentegen kreeg weinig
tot geen subsidies, met hoge inschrijvingskosten tot gevolg. De toenmalige katholieke minister van
onderwijs, Pierre Harmel2, wou de schoolvrede bewaren door iedereen een vrije keuze aangaande
onderwijs te geven. Dit kon echter alleen indien het Katholiek onderwijs evenveel subsidies kreeg
als het rijksonderwijs. Dit werd echter pas verwezenlijkt in 1952. 3 In januari van 1950 was er heel
wat discussie binnen de kamer omtrent de terugkeer van Leopold III. Deze werd er van
beschuldigt gecapituleerd te hebben tegen de Duitsers. Daarom vond men zijn terugkeer en
heropname van de ambt onaanvaardbaar. Om duidelijkheid te krijgen over wat de Belgische
bevolking hiervan dacht werd in maart van 1950 een referendum gehouden. Het resultaat: 57,68%
van de bevolking was voor de terugkeer van Leopold III naar Belgi, 42,32% was tegen. Op 31
Juli 1950 werd besloten de bevoegdheden van Leopold III over te dragen aan kroonprins
Boudewijn.4 Door de oorlog die in Korea woedde waren de NAVO-landen begonnen met de
herbewapening van hun legers. Ondanks financile en economische problemen deed Belgi dit
door de dienstplicht op te trekken naar 24 maanden. Dit had echter wel als gevolg dat het voor
ons land niet evident was deze verhoogde kosten vol te blijven houden. Een toename van de
schulden was daar weer een verder gevolg van. Wanneer de Verenigde Naties besloten een leger
naar Zuid-Korea te sturen was Belgi hier dus niet echt blij mee. Uiteindelijk vertrokken er toch
ongeveer een totaal van 3 500 vrijwilligers naar Zuid-Korea. 5
4. Toezegging van militaire steun

1 Yuri Visser, Koreaanse Oorlog (1950-1953), in : online, http://historiek.net/koreaanse-oorlog-1950-1953/8105/, geraadpleegd

op : 8/12/2015
2 S.n., Pierre Harmel, in : online, https://nl.wikipedia.org/wiki/Pierre_Harmel, geraadpleegd op : 14/12/2015
3 Roel Slegers, De evolutie in de Belgische publieke opinie ten aanzien van Isral (1945-1973): Hoofdstuk 2: De Suez Crisis, in
: online, http://www.ethesis.net/israel2/israel_hfst_2.htm, geraadpleegd op : 14/12/2015
4 S.n., De Koningskwestie, in : online, https://nl.wikipedia.org/wiki/Koningskwestie, geraadpleegd op : 14/12/2015
5 Roel Slegers, De evolutie in de Belgische publieke opinie ten aanzien van Isral (1945-1973): Hoofdstuk 2: De Suez Crisis, in
: online, http://www.ethesis.net/israel2/israel_hfst_2.htm, geraadpleegd op : 14/12/2015

De reden dat Belgi niet echt happig was op het sturen van militairen naar Korea komt eerst en
vooral door de grote schulden waarmee Belgi te maken had. Na WOII moest Belgi veel
heropbouwen wat veel kosten met zich meebracht. 6 De Belgen bevonden zich in die periode nog
in een oorlogspsychose en toen berichten uitbraken van de Koreaanse oorlog werden massaal
levensmiddelen gehamsterd. Ook in het algemeen werd de functie van het leger door velen in
twijfel getrokken. Zo schreef J. Jadot, Aalmoezenier van de Konlinklijke Militaire School Het kan
niet worden ontkent dat een groot deel van de Belgische burgers niet houdt van het leger en de
militairen en er is zelfs een zekere antipathie. Toch zijn het leger en de militairen niet slechter dan
een groot aantal andere instellingen.

Na de tweede Wereldoorlog had Belgi heel wat nieuwe

NAVO verplichtingen na te komen. Om aan de nieuwe criteria van de NAVO te voldoen was
binnen het Belgische leger een grote hervorming nodig. Deze hervorming nam aardig wat geld en
middelen in beslag wat er mede voor zorgde dat Belgi de oorlog in Korea aanvankelijk weinig
steunde.8 Doordat de Verenigde Staten heel wat troepen naar Korea stuurden werd de Europese
verdediging zwakker. Veel Europese landen vreesden dat dit een strategie van Stalin was om zo
gemakkelijker Europa binnen te kunnen vallen. Ook dit had als gevolg dat Belgi zijn troepen
liever in eigen land hield. 9 Daar tegenover stonden echter ook heel wat redenen om wel mee te
doen aan het conflict dat zich in Korea afspeelde. Eerst en vooral had Belgi enkele contractuele
verplichtingen ten opzichte van de NAVO, alsook tegenover de Verenigde Naties. Verder waren
we ook de Amerikanen heel wat militaire steun schuldig nadat zij ons bevrijd hadden in WOII. De
belangrijkste reden voor deelname aan het Koreaans conflict was ongetwijfeld de angst voor het
rode gevaar. Westerse landen, waaronder ook Belgi en zijn bevolking hadden schrik voor het
communisme. Deze ideologie was in strijd met onze democratische belangen en moest kostte wat
kost verdreven worden. Het was om de belangen van de democratie te beschermen dat Belgi
zich genoodzaakt voelde samen met de VN te strijden tegen Stalins Communisme. De publieke
opinie inzake de Belgische deelname aan de Korea-oorlog was eerder verdeeld. Langs de ene
kant was er de schrik voor het Communisme, langs de andere kant was er ook de vrees voor een
eventuele crisis gezien de grote schulden en de grote kosten van een eventuele deelname. Toch
blijkt uit enqutes van november 1950 dat zon 2/3 van de Belgen voorstander was van Belgische
inmenging in het Koreaans conflict.10 In de pers waren de meningen toen ook verdeeld.
Socialistische kranten waren voorstander van vrede, ze waren zowel tegen het communisme als
6Ibid., geraadpleegd op : 15/12/2015
7 Peerlinck, H., De situatie van de Belgische vrijwilligers voor Korea, na hun terugkeer naar Belgi, periode 1952-2000, p. 7881, s.l., Vrije Universiteit Brussel : Faculteit Letteren & Wijsbegeerte : Vakgroep Geschiedenis, 2002, 222p.
8Joel Van Kerkhoven, Korea : de Belgische beslissing, in : online, http://joelvankerkhoven.com/de-koreaanseoorlog/korea-de-belgische-beslissing/, geraadpleegd op : 15/12/2015
9Ibid., geraadpleegd op : 15/12/2015
10S.n., Hoofdstuk 2 : de kroniek van het jaar 1950, in : online, http://www.belgian-volunteercorpskorea.be/kronieken_1.html, geraadpleegd op : 15/12/2015

tegen het anti-communisme. Van hun kant kwam er dan ook weinig commentaar betreffende de
oorlog. In de betere kranten, zoals De Standaard en Le Soir ging het veeleer over het
algemene verloop van de oorlog en de context ervan. Andere kranten, de volkskranten, zoals
Het Volk en De Gentenaar spraken met fierheid over de vrijwilligers en hun inzet voor de idealen
van vrijheid en recht. Anderzijds schreef De Rode Vaan, een belangrijke communistische krant in
die periode, heel negatief over de oorlog en de vrijwilligers, zelfs tot na de oorlog. 11
5. Oprichting van het Koreabataljon
27 augustus 1950, n dag na de beslissing van de Belgische regering om deel te nemen aan de
geallieerde strijd in Korea, kondigde het ministerie van landsverdediging de oprichting van het
VVK (Vrijwilligerskorps Voor Korea) aan. Ongeveer 2000 mensen reageerden op die oproep.
Benot Verhaegen getuigt heel het actief kader van het bataljon parachutisten in Leopoldsburg
meldde zich als vrijwilliger. Dit initiatief heeft de militaire autoriteit afgewezen aangezien een
verzwakken van het beroepskader niet verantwoord was in een tijd waar de kans op een nieuwe
wereldoorlog steeds groter werd. Onder meer om die reden hebben ze gekozen voor een
vrijwilligersbataljon. Op basis van de aanvraagformulieren werd al snel iedereen afgewezen die
een strafrechtelijk- of collaboratieverleden had. Onder andere bijvoorbeeld oostfronters die tijdens
de Tweede Wereldoorlog aan het Duits-Russisch front hadden gevochten en nu opnieuw de strijd
wilden aanbinden tegen het communisme. In het selectiecentrum van Gent en Namen werden de
eerste reeks testen afgelegd. In Gent vonden zowel medische als conditietesten plaats, zoals
bijvoorbeeld hoogspringen, verspringen en onder prikkeldraad kruipen. Vanaf 18 september 1950
kregen de onderofficieren en officieren van zowel het actief als het reservekader een
doorgedreven commandotraining op het bekende oefenterrein van Marche-Les-Dames. Van de
veertig officieren kwamen er slechts twaalf van het actieve kader. In Marche-Les-Dames werd het
officieren- en onderofficierenkader van het VVK ingevuld. Op basis van het aantal geselecteerden
besliste de legerleiding dat het bataljon, naast de staf en dienstcompagnie, zou bestaan uit drie
compagnies fuseliers (A en B Franstalig en C Nederlandstalig) en een compagnie zware wapens
(tweetalig). Aan de A compagnie werd een peloton Luxemburgers toegevoegd. Elke compagnie
was ingedeeld in drie pelotons bestaande uit drie secties. In tegenstelling tot 900 mensen waaruit
een bataljon normaal gezien bestaat werden er maar 700 mensen geselecteerd. Op 2 oktober
1950 trok het VVK-kader naar het militair oefenkamp van Leopoldsburg-Beverlo. Zij zouden er de
net aangekomen soldaten ontvangen. Op 7 oktober kreeg de eenheid de benaming
vrijwilligerskorps voor Korea. De vrijwilligers verbleven in een nieuw kamp waar ze met een ver
doorgedreven training werden klaargestoomd voor de strijd. Er werd vooral nadruk gelegd op de
11 Peerlinck, H., De situatie van de Belgische vrijwilligers voor Korea, na hun terugkeer naar Belgi, periode 1952-2000, p.
78-81, s.l., Vrije Universiteit Brussel : Faculteit Letteren & Wijsbegeerte : Vakgroep Geschiedenis, 2002, 222p.

fysieke training en op de gevechtsoefeningen met echt vuur. Op 3 november 1950 kregen ze hun
bruine mutsen die hen plechtig overhandigd werd door de toenmalige Prins Boudewijn. 12 13 14 15
6. Vertrek naar Korea
Op 18 december 1950 zijn de eerste Belgische troepen vertrokken naar Korea, aan boord van de
Kamina. Deze reis lijkt misschien een saaie vermelding, maar hij maakt een belangrijk deel uit
van de herinnering die de Belgische veteranen hebben aan de oorlog in Korea. Dit onder andere
omdat deze reis maar liefst een maand duurde. De Kamina was een groot schip, maar toch
leefden de militairen er als sardienen in een blik. Ontspanning was eerder beperkt, men hield zich
voornamelijk bezig met turnen en kaarten. Ook als het schip aan wal ging was het de militairen
verboden het schip te verlaten, wat de reis extra moeilijk maakte. De eindbestemming was Pusan
(een stad in het zuidoosten van Korea), waar de Kamina op 31 januari 1951 aan wal ging. 16 17
7. Internationale reactie op Belgische tussenkomst
Ondanks alle moeilijke omstandigheden van het terrein en de gevaren van de gevechten was er
veel waardering voor de Belgische vrijwilligers. Velen onder hen kregen hoge Amerikaanse- ,
Belgische- en Koreaanse onderscheidingen.
Vb.:
-De Britten hielden van de Belgische vrijwilligers, omdat ze een taaie ijzervreterstroep vormden
en minstens even hard vochten als om het even welke andere eenheid van de 29ste
Brigade.
-

De dappere Belgen boden krachtig weerstand, met alle beschikbare wapens en brachten
de vijand zware verliezen toe.

The extraordinary heroism displayed by the members of the Belgian United Nations
Command through the entire Korean conflict reflects great credit on themselves and their
homeland.18
8. Kritische benadering gebruikte documenten

12 Lt. Gen. Crahay, A., De Belgen in Korea, p. 20-24, s.l., s.n., s.d., 262p.
13 Gunst, P., Philips, A., Verhaegen, B., Operatie in Korea : van Kamina naar Imjin, p. 39-59, Brussel, Lannoo, 1999, 238p.
14 S.n., Hoofdstuk 2 : de kroniek van het jaar 1950, in : online, http://www.belgian-volunteercorps-korea.be/kronieken_1.html,
geraadpleegd op : 16/12/2015
15 S.n., Kroniek van het Belgisch Korea Bataljon 1950-1955, in : online,
http://www.gazetvanhove.be/boekbesprekingen/kroniek-van-het-belgisch-korea-bataljon-1950-1955/, geraadpleegd op :
16/12/2015
16 David Le Roy, Hoofdstuk 2 : De militaire acties van de Belgen in Korea, in : online,
http://www.ethesis.net/koreabataljon/koreabataljon_hfst_2.htm#_ftn30, geraadpleegd op : 8/12/2015
17 Gunst, P., Philips, A., Verhaegen, B., Operatie in Korea : van Kamina naar Imjin, p. 61-72, Brussel, Lannoo, 1999, 238p.

8.1 Literatuur
8.1.1 Lt. Gen. Crahay, A., De Belgen in Korea, p. 20-24, s.l., s.n., s.d., 262p.
Een decennia na het einde van de oorlog waren er nog niet zoveel documenten over deze oorlog.
Dit boek van Lt-Gen Crahay was en is nog steeds een van de bekendste en belangrijkste
documenten omtrent de Belgische militaire operaties in Korea. Het boek is gepubliceerd in 1966
(online gevonden). Lt-Gen Crahay was een gewezen commandant van het Vrijwilligerskorps in
Korea. Vele auteurs hebben zich gebaseerd op zijn werk. Het is dan ook uiterst noodzakelijk dat
we het boek kritisch gaan verwerken. In het voorwoord geeft Crahay zelf weer waar hij zijn
informatie

haalde. Het boek is vergeleken

geweest

met officile

documenten

zoals

velddagboeken, dagorders en tactische documenten. Ze zijn tot de conclusie gekomen dat vele
zaken overeenkomen mat wat in de archieven staan maar dat wel sommige zaken niet vermeld
zijn. Het boek heeft als groot voordeel dat het geschreven is door de bevelhebbers van het
bataljon, ze zijn immers zelf een bron voor hun informatie. Daarnaast hadden ze dus een goede
en duidelijke kijk op de situatie, maar het nadeel is wel dat ze ver van de gewone soldaten
stonden en daardoor misschien niet alles wisten wat er zich op het terrein heeft afgespeeld. Een
ander nadeel is wel dat hij als bevelhebber zijn daden grootser kan gaan voorstellen dan ze
eigenlijk wel waren en kan hij zijn gemaakte fouten minimaliseren of zelfs weglaten.
8.1.2 Gunst, P., Philips, A., Verhaegen, B., Operatie in Korea : van Kamina naar Imjin, p.
61-72, Brussel, Lannoo, 1999, 238p.
Dit boek is meer recent, het is namelijk uitgegeven in 1999. Petra Gunst is een historicus en
redactrice van de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging. Onderluitenant Benot
Verhaegen was pelotonscommandant in het Belgische bataljon in Korea. Eerste sergeant Armand
Phillips was de adjunct van Verhaegen. Volgens het boek wordt het verhaal voor het overgrote
deel verteld door de mannen van het B-Peloton van de C-compagnie. Een voordeel van het boek
is dat de auteurs zich vooral baseren op getuigenissen van soldaten die zelf aanwezig waren op
het moment van de feiten. Maar het boek is 40 jaar na de gebeurtenissen geschreven. We kunnen
ons dus de vraag stellen of hun geheugen hen geen parten heeft gespeeld of hun herinneringen
onbewust vervormd zijn door andere bronnen/werken. Daarnaast waren Verhaegen (heeft ook
veel boeken over Congo geschreven) en Phillips zelf ook in Korea dus dienen de auteurs zelf ook
als bron.
18 Peerlinck, H., De situatie van de Belgische vrijwilligers voor Korea, na hun terugkeer naar Belgi, periode 1952-2000, p. 6263, s.l., Vrije Universiteit Brussel : Faculteit Letteren & Wijsbegeerte : Vakgroep Geschiedenis, 2002, 222p.

8.1.3 Peerlinck, H., De situatie van de Belgische vrijwilligers voor Korea, na hun terugkeer
naar Belgi, periode 1952-2000, s.l., Vrije Universiteit Brussel : Faculteit Letteren &
Wijsbegeerte : Vakgroep Geschiedenis, 2002, 222p.
Dit is een eindwerk van Hugo Peerlinck geschreven in 2002. Hij zat op dit moment in zijn 2 de
licentie geschiedenis aan de faculteit letteren en wijsbegeerte van de VUB. Zijn promotor was
Prof. Dr. G. Vanthemsche. Daarnaast had Peerlinck ook nog een licentiaat in rechten en n in de
Toegepaste Economische Wetenschappen. Hij was dus een zeer wijs man en had al veel
ervaring. Voor zijn werk heeft hij gesprekken gevoerd met vrijwilligers die hebben gevochten in
Korea. Het voordeel is dat hij zijn bronnen zelf al kritisch benaderd heeft om ze in zijn eindwerk te
kunnen schrijven. Hij heeft ook nog andere werken geschreven over Korea, wat men kan
beschouwen als een teken van expertise in over dit onderwerp.
8.2 Internetdocumenten
8.2.1 Joel

Van

Kerkhoven,

Korea

de

Belgische

beslissing,

in

online,

http://joelvankerkhoven.com/de-koreaanse-oorlog/korea-de-belgische-beslissing/,
geraadpleegd op : 15/12/2015
De auteur haalt verschillende argumenten aan waarmee hij aantoont waarom er moest
ingegrepen worden in Korea. Deze bevat een uitgebreide motivatie waarom juist de Belgen
zouden moeten deelnemen en tot welke beslissingen de politiek dan eerst had moeten overgaan.
De informatie die in deze internetbron staat moeten we ook met een korreltje zout nemen. We
weten enkel dat dit document gemaakt is door Jol Van Kerkhoven en dat hij het document het
laatste heeft gepdatet op 15 november 2015. Vervolgens kunnen we nog te weten komen dat het
document zich voordoet onder de vorm van een internetpagina. Dit document staat open voor
iedereen en heeft tot doel wie in dit onderwerp genteresseerd is te informeren. Over de auteur
wordt niets vermeld. We kunnen iets over de auteur te weten komen door zijn account op LinkedIn
te analyseren.19 Daaruit kunnen we besluiten dat hij mogelijks onvoldoende kennis van zaken
heeft aangezien hij in een farmaceutisch bedrijf werkt. Dat hij mogelijk niet in dit onderwerp thuis is
kunnen we ook afleiden aan de verschillende documenten die hij vermeld heeft. Aangezien hij
andere bronnen/werken gebruikt heeft, treden er fouten op door de informatie over te nemen en te
verwerken. Fouten tegen vertalingen zullen niet voorkomen omdat het allemaal Nederlandstalige
bronnen/werken zijn.

Deze bronnen worden ook op zijn internetpagina samengevat. We

19S.n., Jol van Kerkhoven, in : online, https://www.linkedin.com/in/jo%25C3%25ABl-van-kerkhoven-a15a4213,

geraadpleegd op : 16/12/2015

vermoeden dat de auteur oprecht is omdat hij er geen enkel voordeel uit kan halen om te liegen
en omdat deze informatie niet voor commercile doeleinden gebruikt wordt.
8.2.2 S.n., Hoofdstuk 2 : de kroniek van het jaar 1950, in : online, http://www.belgianvolunteercorps-korea.be/kronieken_1.html, geraadpleegd op : 15/12/2015
Deze internetbron geeft veel informatie over het algemene verloop van de slag, maar geeft ook
specifiek informatie over de Belgen: waarom ze hielpen, welke beslissingen er genomen werden,
welke acties ze ondernomen,...
Vooral volgend fragment is voor ons belangrijk. Het is bevestigd door verschillende andere
documenten die we hebben beschouwd : Het door de Verenigde Naties aangenomen
grondbeginsel was dat elke tussenkomst van de strijdkrachten van een der lidstaten ten minste de
getalsterkte van een bataljon diende te bereiken. Buiten de herbewapeningsinspanningen van het
Belgische leger ten overstaan van de communistische dreigingen in Europa om, leverde Belgi
derhalve ook een operationele eenheid voor Korea. Aangezien de Belgische grondwet niet
toestaat dat dienstplichtigen naar een overzees operatiegebied gezonden worden, besliste de
regering de oprichting van een infanteriebataljon. uitsluitend met vrijwilligers.
Hierna wordt kort de opleiding en voorbereiding van de vrijwillige manschappen beschreven. De
bronnen die de auteur gebruikte zijn veelbelovend en er zal dus veel nuttige informatie te vinden
zijn op deze site. Het is en blijft echter een internetbron, dus moeten we alle informatie
overwegen.
8.2.3 S.n.,

Pierre

geraadpleegd

Harmel,
op

in

14/12/2015

online,
en

https://nl.wikipedia.org/wiki/Pierre_Harmel,

S.n.,

De

Koningskwestie,

in

online,

https://nl.wikipedia.org/wiki/Koningskwestie, geraadpleegd op : 14/12/2015

Wikipedia als bron is ideaal om snel een globaal overzicht te krijgen over een specifiek onderwerp.
We mogen echter niet vergeten dat iedereen de Wikipediapagina kan aanpassen. Meestal is de
informatie juist, maar we moeten deze toch altijd dubbel checken. Voor deze opdracht hebben we
Wikipedia ten eerste gebruikt om te weten wat Pierre Harmels functie was in 1950. We kregen
direct een goed overzicht over wie Pierre Harmel juist was en een snelle controle via een andere
bron bevestigde de informatie gevonden op Wikipedia. Ten tweede deden we op Wikipedia snel
research over de Koningskwestie. De informatie hier gevonden is heel concreet en wordt ook
herhaald in een aantal andere documenten die we hebben geraadpleegd.

8.2.4 Roel Slegers, De evolutie in de Belgische publieke opinie ten aanzien van Isral (19451973):

Hoofdstuk

2:

De

Suez

Crisis,

in

online,

http://www.ethesis.net/israel2/israel_hfst_2.htm, geraadpleegd op : 14/12/2015

ethesis.net is een website opgericht voor de publicatie van thesissen. Veel mensen schrijven
thesissen, doctoraatscripties of

licentiaatsverhandelingen dewelke zeer veel nuttige en

nauwkeurige informatie bevatten, maar deze zijn ook zelden gemakkelijk toegankelijk voor het
grote

publiek.

ethesis.net

publiceert

deze

thesissen,

doctoraalscripties

en

licentiaatsverhandelingen zodat men toegang heeft tot betrouwbare, goed geschreven werken.
Vaak zijn deze werken door mensen met vakkennis geschreven, gecontroleerd door hun
promotoren en worden ze voor publicatie ook nog eens gecontroleerd door de site-admins. Daarbij
komt ook nog eens dat de geraadpleegde bronnen duidelijk en veelvuldig worden weergegeven.
ethesis.net kan dus als betrouwbaar document beschouwd worden, maar moet uiteraard
bevestigd worden door andere bronnen.
8.2.5 S.n.,

Kroniek

van

het

Belgisch

Korea

Bataljon

1950-1955,

in

online,

http://www.gazetvanhove.be/boekbesprekingen/kroniek-van-het-belgisch-koreabataljon-1950-1955/, geraadpleegd op : 16/12/2015

Aan de ene kant is deze bron niet betrouwbaar aangezien hij uit de media komt en deze staat
bekend voor het mogelijks vervormen van informatie (afhankelijk van krant tot krant), aan de
andere kant is dit artikel gebaseerd op twee eerder betrouwbare boeken. Wat ons ook is
opgevallen is dat er geen auteur gegeven is, wat vreemd is voor een artikel.
8.2.6 David Le Roy, Hoofdstuk 2 : De militaire acties van de Belgen in Korea, in : online,
http://www.ethesis.net/koreabataljon/koreabataljon_hfst_2.htm#_ftn30,

geraadpleegd

op : 8/12/2015
Dit document is een werk gemaakt door David Le Roy. In het eerste deel van het werk licht hij toe
welke bronnen zij het voornaamst gebruikt heeft. Dit betreft naast een boek van Crahay, de
velddagboeken en verslagen van gewezen Generaals. Daarnaast verzekerd hij de lezer ervan dat
hij zijn documenten zelf kritisch heeft geanalyseerd. Dit was volgens Le Roy zeker van toepassing
voor de mondelinge bronnen die hij gebruikt heeft. Aan de hand van de mondelinge bronnen is hij
in staat elementen te vermelden die in de geschiedenis niet of zelden aan bod komen. De auteur
beschikt ook over voldoende bronnen (96) om een duidelijk en correct werk te maken. Tot slot
heeft de auteur een zekere kennis van zaken aangezien dit document na verder onderzoek deel

blijkt uit te maken van een scriptie voor een licentiaat in de Geschiedenis. Het gehele werk wordt
opgevolgd door Prof. Dr. B. De Wever.
8.2.7 Yuri Visser, Koreaanse Oorlog (1950-1953), in : online, http://historiek.net/koreaanseoorlog-1950-1953/8105/, geraadpleegd op : 8/12/2015
Het is een document dat van een historische internetpagina komt die beheert wordt door Yuri
Visser. De betrouwbaarheid is een ander probleem. We weten niet wie Yuri Visser is, we weten
dus ook niet of hij met kennis van zaken deze internetpagina beheert. We vermoeden dat het doel
van zijn pagina is mensen die zich in geschiedenis interesseren te informeren. Deze pagina wordt
zeker niet gebruikt voor commercile doeleinden. In de eerste plaats moeten we het document
dus in twijfel trekken, maar wanneer we ze vergelijken met andere bronnen zien we dat ze
overeenkomen.
9. Conclusie
Een eerste conclusie is dat de bronnen uit de literatuur die we hebben gebruikt elkaar goed
aanvullen. Een opmerking bij het boek van Lt.Gen. Crahay was dat hij zich ver van de vrijwilligers
bevond, en die kant van het verhaal niet kon vertellen. Dit is mooi opgevangen door de andere
twee werken die we hebben gebruikt, die zich grotendeels baseren op getuigenissen. Dit geeft
een mooi algemeen beeld van de gebeurtenissen, hoewel we rekening moeten houden met de
vele jaren die zich bevinden tussen de gebeurtenissen en de getuigenissen. Wel belangrijk is dat
door het afnemen van vele getuigenissen, wat hier het geval is, de kans op fouten wordt verkleind.
Ten tweede moet men heel kritisch staan ten opzichte van de gebruikte internetdocumenten,
voornamelijk dan degenen wiens auteur onbekend is of waarin geen info staat over de auteur. Dit
laat ons niet toe na te gaan of de auteur wel bevoegd was voor het schrijven van dit document, of
hij kennis van zaken had toen hij het schreef. Ten derde dienen de twee thesissen genoemd te
worden die online werden gevonden. Doordat zij veelvuldig werden gecontroleerd, een duidelijke
vermelding van auteur hebben en een uitgebreide bibliografie kan men ze beschouwen als
betrouwbare werken.

______________________________________________________________________________
Gemaakt te Brussel
17/12/2015
Kpl KBO Cox, Kpl KBO De Ruysscher, Kpl KBO Demeester, Kpl KBO Gillijns, Kpl KBO Verhaeghe