BEROEPSCHRIFT

VOOR:
De Heer Eddy DESMET, schooldirecteur, wonende te 7910 ArcWattripont, Rue Renchre 8
VERZOEKER
Vertegenwoordigd door Meester Hans Van de Cauter, advocaat BELEX,
Dautzenbergstraat 42, 1050 Brussel
TEGEN:
Het GEMEENSCHAPSONDERWIJS, SCHOLENGROEP
Ardennen, Ronseweg 1 te 9700 Oudenaarde,

21

Vlaamse

VERWERENDE PARTIJ
Vertegenwoordigd door Meester M. Stommels, advocaat, Amerikalei
220/14, 2000 Antwerpen

KAMER VAN BEROEP VAN HET

GEMEENSCHAPSONDERWIJS
___________________________________________________________________________
I. PROCEDUREVOORGAANDEN
Bij beslissing van 18 september 2015 van de algemeen directeur van de
scholengroep werd verzoeker preventief geschorst bij hoogdringendheid.
Tegen deze beslissing heeft verzoeker beroep ingesteld bij de Kamer van
Beroep van het Gemeenschapsonderwijs op 30 september 2015.
Na een hoorzitting van 1 oktober 2015 voor de Raad van bestuur van de
scholengroep heeft de scholengroep op dezelfde datum beslist de
beslissing van de algemeen directeur te bekrachtigen en te bevestigen.
Tegen deze beslissing heeft verzoeker beroep ingesteld op 23 oktober
2015.
Op 5 november 2015 heeft de raadsman van verwerende partij, Meester
Stommels, een verweerschrift en een administratief dossier ingediend in
beide zaken voor de Kamer van Beroep.
Bij beslissing van 17 november 2015 heeft de Kamer van Beroep het
eerste beroep laten opgaan in het tweede. Het beroep tegen de
bevestigende beslissing van 1 oktober 2015 werd door de Kamer van
1

Beroep ontvankelijk verklaard. Ten gronde heeft de Kamer van beroep op

dezelfde dag beslist de bevestigingsbeslissing te bevestigen.
Op 8 december 2015 vond een tweede hoorzitting plaats en besliste de
Raad van bestuur om verzoeker de tuchtstraf terugzetting in rang op te
leggen. Deze beslissing werd aan verzoeker ter kennis gebracht bij
aangetekend schrijven van 17 december 2015. Het is tegen deze
beslissing dat verzoeker bij dit beroepsverzoekschrift hoger beroep instelt.

II. FEITEN
Verzoeker kan de feiten als volgt samenvatten:
Op 4 en 5 september 2015 heeft verzoeker, van wie de familie
veel heeft afgezien vanwege de bezetters en hun Vlaamsnationale collaborateurs tijdens de Tweede Wereldoorlog, privberichten met een persoonlijke mening verstuurd naar een
minister van een dominante en omstreden partij als reactie op de
publiekmaking door deze minister van een controversile mening
omtrent een op dat moment actueel en controversieel onderwerp.
In de genomen tuchtbeslissingen wordt echter alleen de nadruk
gelegd op het emotioneel karakter van de e-mails.
1. Verzoeker heeft op vrijdag 4 september en op zaterdag 5 september
2015 verschillende priv-e-mailberichten via zijn officieel e-mailadres
dir.eddy.desmet@telenet.be naar mevrouw Liesbeth HOMANS, minister
van de partij N-VA (Nieuw-Vlaamse Alliantie) in de Vlaamse regering,
gestuurd.
Deze e-mail-berichten bevatten een politieke mening. Verzoeker heeft ze
verzonden nadat in de pers de foto was verschenen van het jongetje dat
in Turkije (Budrum) levenloos aangespoeld was. Dat voorval heeft hem en
vele andere mensen erg getroffen. Toen mevrouw Liesbeth HOMANS kort
daarop publiek en laconiek mededeelde dat vluchtelingen, die in Syri een
eigen woning bezaten in ons land niet in aanmerking konden komen voor
een sociale woning, heeft verzoeker de bewuste priv-e-mailberichten
naar haar gestuurd. Hij heeft dit niet gedaan in zijn hoedanigheid van
directeur1.
De inhoud van de mails van verzoeker en de antwoorden van de minister
zijn de volgende:
1) De Heer Desmet aan Mevr. Homans, 4 september 2015, 13.42 u
1 Dat hij initieel een priv-mail met de afkorting dir. gebruikte, doet niets van dit gegeven af.

U maakt deel uit van de NV-A-zisten. Mensen die weinig (of liever
helemaal geen) begrip hebben voor vluchtelingen. De meeste voorouders
van de NV-A-zisten weten niet eens wat vluchten is. Tijdens de Tweede
Wereldoorlog vluchtten de mensen voor de nazis. De voorouders van de
NVA-zisten collaboreerden met de nazis. Soort zoekt namelijk soort.
Schaamtelozer uitspraken kan men eigenlijk van niemand anders dan u
verwachten. Ik heb menigmaal gedacht dat u een hart van steen heeft (of
zelfs helemaal geen). k Zou u niet als moeder (laat staan als familielid)
willen gekend hebben.
Ik vind u ronduit walgelijk.
2) Mevr. Homans aan de heer Desmet, 4 september 2015, 13.45 u
U weet niets van mijn voorgeschiedenis en [ik] zou het dan ook kunnen
waarderen dat er [sic, u] daar geen gratuite uitspraken over doet. De rest
van uw boodschap laat ik volledig over aan uw verantwoordelijkheid,
maar een beetje beschaafd blijven, lijkt me hierbij essentieel. Ik zou u
nooit met de woorden die u hanteert, aanspreken.
3) De Heer Desmet aan Mevr. Homans, 4 september 2015, 15.21 u
Precies u moet van beschaafdheid spreken. Uw voorgeschiedenis
interesseert me bovendien helemaal niet. Mensen van uw ras of soort zijn
gewoonweg van het ergste type. Tot op heden heeft men nog geen
passend woord kunnen bedenken. Voor u heb ik geen enkel respect.
4) Mevrouw Homans aan de Heer Desmet, 5 september 2015,
15.36 u
Mensen van uw ras en soort? Een uitspraak van [sic] een schooldirecteur
onwaardig. Maar u doet maar.
5) De Heer Desmet aan Mevr. Homans, 4 september 2015, 16.06 u
U kan mij niet van zienswijze doen veranderen. Onze familie heeft teveel
meegemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Respect moet men waardig
verdienen.
6) Mevr. Homans aan de Heer Desmet, 5 september 2015, 15.50 u
Ik wil u helemaal niet van gedacht doen veranderen. Iedereen heeft
immers recht op een eigen mening, maar ik zou u nooit zo aanspreken op
de manier dat u dat doet. Een beetje respect langs beide kanten en
elementaire beleefdheid kan nooit kwaad. En dat u mijn kinderen erbij
betrekt terwijl u verondersteld wordt over pedagogische kwaliteiten te
beschikken vind ik compleet onder de gordel.

7) De Heer Desmet aan Mevr. Homans, 5 september, 16.15 u

Op geen enkel moment heb ik uw kinderen hierbij betrokken. Dat is
typisch NV-A: zoeken om toch maar ergens een speld [tussen] te krijgen.
NV-A staat voor mij gelijk aan NAZI en afgietsels van oorlogsmisdadigers.
Indien u de geschiedenis grondiger kende, zou u wellicht beschaamd zijn
deel uit te maken van een dergelijke partij, die niet meer en ook niet
minder is dan een verkapt Vlaams belang. Ik ken mijn vaderlandse
geschiedenis en mijn familie, zowel langs vaders- als langs moederszijde
hebben heel wat doorstaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nooit zou ik
deel willen uitmaken van een partij, die hoofdzakelijk bestaat uit nazaten
van oorlogscriminelen en landverraders. U heeft reeds heel wat
ongepaste uitspraken gedaan, die een minister onwaardig zijn. Eigenlijk
hebben de NV-A-ministers zich tot op heden uiterst amateuristisch
opgesteld. De ene flater na de andere. In de persberichten verweet men u
wereldvreemd te zijn. Dat is inderdaad zo. Ik hoop vurig en ben zeker
niet alleen dat NV-A er na de eerstvolgende verkiezingen vierkant
uitvliegt. De NV-A-ministers zijn n voor n onbekwame figuren die op
een bijzonder stuntelige en ongepaste wijze communiceren en de
Belgische bevolking een rad voor de ogen draaien. Leerlingen van onze
school vonden dat meneer de wever (ik gebruik opzettelijk geen
hoofdletters) nog slechts een hitler-snorretje tekort heeft. En het zijn nog
kinderen ... die echter bijzonder scherpzinnig zijn. Iedereen is van harte
welkom op onze school. N-VA-ers niet, ze doen me onophoudelijk denken
aan GESTAPO-ers. Neem me niet kwalijk ....
Deze e-mail-berichten bevatten een politieke mening. Verzoeker heeft ze
verzonden nadat in de pers de foto was verschenen Verzoeker is een
perfect tweetalige en unitaristische Belg van wie de familie veel heeft
geleden door de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Verzoeker citeert de volgende schokkende feiten die zijn emotionele
reactie aan het adres van de minister verklaren:
Onze familie heeft zowel aan moeders als aan vaders zijde
verschrikkelijke zaken beleefd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Mijn
grootouders en ouders hebben daar dikwijls over verteld. Ook zij hebben
moeten vluchten. Ik vond die belevenissen vreselijk erg. Ze waren het
rechtstreekse gevolg van praktijken van collaborateurs.
Langs moeders zijde werden twee van haar neven (Jean en Andr DAVID)
opgepakt door de nazis, nadat hun vader geweigerd had zijn cafzaal ter
beschikking te stellen voor een bijeenkomst van collaborateurs. De beide
jongens werden gedeporteerd naar een concentratiekamp. Andr is
kunnen ontsnappen aan de gruwel, nadat hij in de keuken van het kamp
een aardappel had kunnen stelen, waarin hij met engelengeduld de
stempel van het kamp had weten na te bootsen en een document had
kunnen bemachtigen om zo over een vrijgeleide te beschikken om
overgeplaatst te worden naar een andere zone, waaruit hij wist te
ontsnappen. Hij kon onderduiken achter een houtstapel op de zolder van
4

mijn grootouders in Sint-Denijs (bij Zwevegem). Toen mijn grootvader ziek

werd ten gevolge van de extreme stress ten gevolge van het verbergen
van zijn neefje, is Andr dan gevlucht naar het zuiden van Frankrijk,
vanwaar hij actief deelnam aan het Verzet. Zijn broer Jean had minder
geluk. Toen hij na de Bevrijding terug thuis kwam, herkende zijn moeder
hem niet eens meer, doordat hij fysiek zo toegetakeld was.
Langs vaders zijde werden twee broers gedeporteerd naar een
uitroeiingskamp. De ene broer heeft de andere nog levend in de
verbrandingsoven zien schuiven. Hij is er gek door geworden. Toen ook hij
na de bevrijding terug thuis kwam, moest zijn echtgenote hem opnieuw
leren eten met een lepeltje, omdat hij dusdanig verzwakt was. Er mocht
niet over de oorlog worden gesproken.
Vijf jongens uit onze familie hadden het vliegveld van Amougies
(Henegouwen) onder dynamiet geplaatst om het tot ontploffing te kunnen
brengen. Hun opzet is echter mislukt, doordat een collaborateur hen
verraden had. De vijf jongens zijn onthoofd. Ze kregen post mortem een
standbeeld achter de kerk van Zwevegem-Knokke (West-Vlaanderen).
Mijn grootvader langs vaders zijde heeft urenlang met nog negen andere
dorpsbewoners met de handen omhoog moeten staan, terwijl hij met een
vuurwapen onder schot gehouden werd door niemand minder dan de
vader van Minister-President Geert BOURGEOIS.
2) Als leraar en als schooldirecteur heeft verzoeker een onberispelijk
parcours afgelegd. Bovendien ijvert hij voor het behoud van de Franstalige
openbare school, die in de faciliteitengemeente Ronse wettelijk mag
bestaan. Deze Franstalige sectie functioneert zeer goed en verzoeker is er
zelf ook directeur van. Liefst van al zou hij de oprichting zien van een
tweetalige school, maar hij beseft dat dit een politieke beslissing is.
Wegens dit pro-Belgisch standpunt krijgt hij uiteraard heel wat tegenwind
vanuit Vlaams-nationalistische kant. Maar verzoeker verdedigt de
humanistische waarden van eenheid in verscheidenheid en respect voor
andere taalgemeenschappen binnen hetzelfde land. Deze houding ligt
volledig in het verlengde van zijn pedagogische opdracht als directeur.
Mocht hij geen tolerantie verdedigen, dan zou hij verzaken aan zijn plicht.
Hij vindt het spijtig dat o.a. N-VA-leden die waarden niet schijnen te delen.
3) De specifieke context van het voorval is ook zeer belangrijk.
Vanaf de zomer van 2015 werd Europa geconfronteerd met een zeer
trieste ontwikkeling: duizenden mensen sloegen op de vlucht voor de nietaflatende en verwoestende oorlog in Syri en Irak. Velen zochten hun heil
in Europa zich steunend op het Verdrag van Genve van 28 juli 1951
betreffende de status van vluchtelingen. De vluchtelingencrisis beheerste
de media in Europa op het moment dat verzoeker zijn e-mails verstuurd
heeft. Voor- en tegenstanders van de opname van vluchtelingen lieten
hun stemmen luid horen. Sommige landen, zoals Hongarije, sloten hun
grenzen om de vluchtelingenstroom te stoppen.

Verzoeker is zeer gehecht aan de eerbiediging van de

internationale verplichtingen inzake de opname van politieke
vluchtelingen. Door te verklaren dat vluchtelingen die in hun land
van oorsprong een huis hebben hier geen materile steun mogen
ontvangen, nam de minister een controversieel en ethisch
betwistbaar standpunt in, dat in strijd lijkt te zijn met de
internationale, humanitaire verplichtingen van Belgi2.
Verzoeker vond het dan ook noodzakelijk, mede gelet op zijn
pedagogische functie, die medeleven met politieke vluchtelingen
veronderstelt, hiertegen in persoonlijke naam te protesteren. Dat
heeft hij dan ook gedaan, weliswaar op een ongelukkige en te
emotionele manier. Maar zijn bedoeling was goed en zijn mening kan
hem niet ten kwade worden geduid, wel integendeel (zie het deel in
rechte).
Bovendien moest mevrouw Homans zeker uit hoofde van haar
functie weten dat haar controversile en zelfs onmenselijke
uitspraken kwade reacties gingen uitlokken.
Verzoeker heeft zijn mails gestuurd naar een minister. Deze minister is
allesbehalve neutraal, ook al zou een minister (letterlijk: dienaar van het
volk) dat moeten zijn. Zij is immers lid van de politieke partij, i.c. de N-VA
en verdedigt standpunten, die men zo niet zeer rechts, dan toch minstens
controversieel, kan noemen.
Zo noemde Mevrouw Homans (toen ze OCMW-voorzitter was in
Antwerpen) racisme een relatief begrip dat vooral als een
excuus wordt gebruikt voor persoonlijke mislukkingen3. Dit soort
uitspraken zijn zorgwekkend en een ambtenaar in functie (en toenmalig
regionaal parlementslid alsook Senator) onwaardig.
Blijkbaar is het bekleden van het openbaar ambt van minister dan een
vrijgeleide om gelijk welke uitspraak te doen. Deze houding is op zijn
zachtst gezegd dubbelzinnig, om niet te zeggen hypocriet aangezien
2 Men stelt vast dat de N-VA, wellicht onder druk van de misnoegde ex-leden van het Vlaams Belang, steeds
meer naar een radicaal-rechtse partij evolueert, die de waarden van vrijheid en gelijkheid in vraag stelt
(als ze dat gelet op haar oorsprong al niet was). Buitenlandse media, zoals Die Zeit in Duitsland, merkten
dit reeds op: Kernforderung ist die Unabhngigkeit Flanderns von Belgien. berdies wird die Partei als
wirtschaftsliberal und ob der Simplifizierung komplexer Probleme auf territoriale Fragen als
rechtspopulistisch beschrieben, R. PAUSCH, Europa Extrem, Die Zeit, 4 februari 2015. De reden van deze
evolutie is tweevoudig: 1) het sussen van de misnoegde voormalige VB-leden van de N-VA die tot de partij
toetraden en in 2014 de N-VA tot een federale regering zagen toetreden zonder staatshervorming; 2) het feit dat
de N-VA vanuit een Belgische regering minder haar pijlen kan richten op Franstalige Belgen, waardoor de
vreemdelingen meer en meer in het vizier komen.

3 De Standaard, 17 augustus 2013.

Hendrik Vuye, een ander prominent N-VA-lid, onlangs nog een vurig
pleidooi hield voor de vrijheid van meningsuiting van onderwijzend
personeel4.
Overigens verklaarde Homans zelf al vr dit incident niet minder dan 50
haatmails per dag te ontvangen5. Ze reageerde er in een interview in het
Nieuwsblad van 19 september 2015 ook laconiek op door te zeggen: Dat
hoort er nu eenmaal bij. Helaas voor verzoeker heeft de minister alleen
zijn mails bekend gemaakt, ongetwijfeld omdat verzoeker een storende
factor is en gelet op zijn ambtenarenstatuut gemakkelijker onschadelijk
kan gemaakt worden.
Als minister heeft mevrouw Homans ook een gemakkelijke toegang tot de
media. Zij kan zich vrij en openbaar verdedigen en zelfs mensen
aanklagen, wat geleid heeft tot de disproportionele sanctie en zelfs
inquisitie waar verzoeker het slachtoffer van is. Verzoeker kon zich niet
openbaar verdedigen omdat hij geen politieke functie vervult en hem
soms met goede, soms met minder goede bedoelingen werd afgeraden
contact op te nemen met de pers. Aan die houding heeft hij nog maar pas
4 Op 13 augustus 2015, ontsloeg de uitgever van Pelckmans een onder-uitgever Karl Drabbe, sedert 2004 ook
lid van de redactie van het Vlaams-nationalistische opiniemagazine en later van de site Doorbraak
(www.doorbraak.be). Volgens de minister-president van de Vlaamse regering, de Heer Geert Bourgeois (N-VA)
zou de uitgever aan de deur gezet zijn, wegens zijn Vlaams-nationalistische ideen. Maar de Heer Drabbe heeft
zich van elk commentaar onthouden. Pelckmans verklaarde vijf dagen later dat het ontslag niet door politieke
motieven ingegeven was. Wat er ook van geweest is, de uitgever is een priv-persoon, waardoor hij zich niet
moet verantwoorden voor een ontslag. Nochtans had de N-VA op 17 september 2015 uitgehaald naar verzoeker
omwille van de redenen hierboven uiteengezet. Als reactie vroeg de N-VA het ontslag van deze persoon om een
mening geuit te hebben. Het is opmerkelijk om vast te stellen dat de N-VA twee duidelijk tegengestelde visies
verdedigt. In het eerste geval verzetten ze zich tegen het ontslag van de Heer Drabbe omdat die een Vlaamsnationalistische mening zou vertolkt hebben. In het tweede geval vragen ze zelf het ontslag van een persoon
omdat die een anti-nationalistische opinie uitte. Twee maten en twee gewichten dus. Meer nog, begin september
2015 bekritiseerde Hendrik Vuye, ex-docent in publiek recht aan de universiteit van Namen, en thans
fractievoorzitter van de N-VA in de Kamer het feit dat in de Franse de uitdrukking van politieke mening in het
openbaar onderwijs verboden heeft. Hij was de mening toegedaan dat het onderwijzend personeel het recht heeft
om zijn politieke opinie te uiten. De ex-docent haalde dan ook uit naar gemeenschapsminister Jolle Milquet
(CDH). Kortom, de N-VA onderschrijft dus de totale vrijheid van meningsuiting, maar wil die die blijkbaar
beperken tot meningen die in haar kraam passen. Indien de schooldirecteur gezegd had dat hij geen
vluchtelingen (of Franstaligen) in zijn school wou, zou hij ongetwijfeld niet geschorst geweest zijn. Integendeel,
de N-VA zou het waarschijnlijk goed gevonden hebben. Zowel in januari als in mei 2011 werd hiervan
overigens reeds een voorbeeld gegeven door de pleiter Vic Van Aelst, toen net lid van de N-VA. Die haalde
meermaals zwaar uit naar de Franstalige Belgen: "De Vlamingen moeten ophouden met de Franse lessen op
school, de Vlamingen moeten ophouden met de zweep te weven die hen al 180 jaar slaat" []"De Franstaligen
zullen niet rusten eer de kabeljauw voor de kust in Oostende Frans spreekt" [] "Na 180 jaar gepluimd te zijn,
is het gedaan. Ik wil perfect solidair zijn met de Turken, maar niet meer met de Walen," aldus Van Aelst voor een
publiek van Brusselse N-VA-militanten in n van de commissiezalen van het Brussels Parlement. [] de
Walen (en bij uitbreiding alle Franstaligen) hebben het gedaan. "Ze zullen niet rusten eer de kabeljauw voor de
kust in Oostende Frans spreekt", aldus de advocaat. []
"De Franstalige partijen zijn het eens op n punt: als het erom gaat de Vlamingen te pluimen. Ze zien ons als
hun kolonie.". De partijvoorzitter, Bart De Wever, keurde de vorm enigszins af, maar niet de inhoud: Vic heeft
daar iets gezegd wat zeer cassant is. Steenhard. Ik zou dat niet op die manier gezegd hebben. Anderzijds. Hij
heeft daar misschien een aantal inconvenient truths verteld. Ce n'est que la vrit qui blesse. (HLN, 27.05.11
en HNB 31.05.11)

5
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20150918_01874997

een einde gesteld aangezien hij nu niets meer te verliezen heeft en hij wil
dat zijn versie van de feiten ook eens gehoord wordt. Tot hiertoe werd
bijna alleen de mening van Homans door de pers vermeld, waardoor
onwaarheden tot stand kwamen als zou verzoeker de minister persoonlijk
bedreigd hebben of zou gezegd hebben dat kinderen van N-VAers niet op
zijn school welkom waren. Dit was een totaal ongelijke mediastrijd die
verzoeker alleen maar kon verliezen.
Hierna zal uitgelegd worden dat de mails van verzoeker niet zo laakbaar
waren als men laat uitschijnen en dat ook verzoeker recht heeft op een
mening (zie in rechte).
4) Het is bovendien algemeen bekend dat de Vlaams-nationalisten tijdens
de Eerste en Tweede Wereldoorlog met de Duitse bezetter hebben
gecollaboreerd. Door de door de Duitse bezetter sinds 1914 gevoerde
Flamenpolitik kwam trouwens het Vlaams-nationalisme als beweging tot
stand. Dat anti-Belgische Vlaams-nationalisme streefde en streeft nog
altijd naar de afscheiding van het Nederlandstalige deel van Belgi en
mag niet verward worden met het flamingantisme van de 19 de en begin
20ste eeuw, een gematigde taal- en cultuurbeweging die streefde naar
gelijkberechtiging van de Nederlandstalige en Franstalige taal en cultuur
in Belgi6.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de Vlaams-nationalisten massaal
met het moorddadige en zelfs genocidaire regime van de nazis
gecollaboreerd. Volgens historicus Bruno De Wever kwam dat omdat de
collaboratie er diepere wortels in de maatschappij [heeft] doordat het
Vlaams-nationalisme ingebed is in de Vlaamse beweging.7 8.

6
Voor een uitstekende synthese, zie L. WILS, Onverfranst, Onverduitst? Flamenpolitik, activisme,
frontbeweging, Kalmthout, 2014, passim. Over de oorsprong van de Vlaamse Beweging als ultra-patriottische
stroming bestaat een grote consensus. M. Reynebeau meent dat de Vlaamse Beweging nooit eerder kan ontstaan
zijn dan na 1830 en geen betekenis kan hebben, tenzij ze gesitueerd wordt in het kader van de Belgische staat.
Ze ijverde , aldus de auteur, openlijk voor de versterking van de Belgische nationaliteit en daarmee voor het
overleven van de Vlaamse component daarvan. Dat overleven moet letterlijk worden genomen. De Vlaamse
Beweging voelde zich vooral doorFrankrijk en met name door een mogelijk Frans annexionisme bedreigd....,
M. REYNEBEAU, M., Het klauwen van de Leeuw, De Vlaamse identiteit van de 12de tot de 21ste eeuw ,
Leuven, 1995, p. 121; L. VOS schrijft hierover: Een logisch bijverschijnsel van de Belgische revolutie van
1830 was dat de nieuwe natie zich ook wilde manifesteren in de culturele sfeer. Sommige Belgische
cultuurnationalisten aanzagen de Vlaamse volkstaal als een specifiek aspect van die Belgische cultuur en
wensten daarom het gebruik van die taal te bevorderen. Zij liggen aan de basis van de Vlaamse Beweging die
dus aanvankelijk ingebed lag in het Belgisch patriottisme. Geleidelijk aan won de Vlaamse Beweging aan
belang en werd ze een zelfstandige stroming.Rond 1890 verbreedde ze [de Vlaamse Beweging] en nam ze de
vorm aan van een Belgisch-Vlaams subnationalisme , zie de bijdrage Van Belgi naar Vlaanderen van gec.
auteur in K. DEPREZ, L. VOS, Nationalisme in Belgi, identiteiten in beweging (1780-2000) , Leuven, 1999, p.
91 e.v.; zie ook WILS, L. Van Clovis tot Di Rupo , Antwerpen, 2005, p. 139-148; p. 153-179; p. 185-188. J.
Stengers heeft het over un patriotisme (...) affirm par tous [les flamingants] et avec vivacit ... gal chez les
catholiques et chez les anticlericaux. Ils se targuent tous dtre les meilleurs parmi les Belges: ceux qui, par
loriginalit de leur culture se dmarquent le mieux de la France et constituent le rempart le plus solide contre
la contagion franaise , J. STENGERS, E. GUBIN, Histoire du sentiment national en Belgique des origines
1918 , Tome II, Le Grand sicle de la nationalit belge , Brussel, 2002, p. 71.

Na de Tweede Wereldoorlog lagen o.a. oud-collaborateurs en hun nazaten

aan de basis de Volksunie (VU, 1954). Eind jaren 1970 richtten andere
Vlaams-nationalisten ook het Vlaams Blok op dat na een veroordeling voor
racisme in 2004 tot Vlaams Belang werd omgedoopt. De Volksunie
splitste in 2001. Een deel van de leden richtte de N-VA op, waarvan artikel
1 van de statuten luidde en nog steeds luidt dat het doel van de partij de
splitsing van Belgi is.9 Deze partij kende vanaf de federale verkiezingen
van 2007 een groot electoraal succes.
Daarna liepen veel leden van het radicaal-rechtse Vlaams Belang, vooral
om opportunistische redenen naar de N-VA over, zoals de bekende
Vlaams-nationalist
Karim
Van
Overmeire.
De
N-VA
had
de
verkiezingsresultaten van het Vlaams Belang immers overvleugeld10.
Op 19 mei 2007 verklaarde Bart De Wever, voorzitter van de N-VA, op een
partijcongres: De geldstroom van Vlaanderen naar Walloni is als een
permanente bloedtransfusie. En wel naar een patint die zo vriendelijk is
om onze slagaders toe te nijpen. We hebben er genoeg van11. In 2010
verklaarde de voorzitter van de N-VA in een ophefmakend artikel in het
weekblad P-Magazine dat Belgi de meest mislukte staat ter wereld is 12.
Nog in dat jaar stelde vergeleek hij in het Duitse blad Der Spiegel de
7
Bruno DE WEVER, Historia Belgi 40-45, Knack, 7 mei 2015, p. 77

8
Staf De Clercq, voorzitter van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV), verklaarde bij het uitbreken van de
oorlog in mei 1940 dat niet Duitsland, maar Belgi de vijand was. In onze strijd tegen Belgi moesten wij van
grenzen spreken. Wij moesten die grenzen bepalen en ervoor vechten. Belgi was trouwens onze vijand.
Duitsland is onze vijand niet. Wij hebben vertrouwen in de Fhrer.K. VAN ISACKER, Mijn land in de kering,
De Nederlandsche Boekhandel, Kapellen, 1983, p. 119.

9
Onder doelstelling en grondslag (A. 1.1.) van de partijstatuten staat te lezen: De Nieuw-Vlaamse Alliantie (NVA) is een politieke partij die in Vlaanderen vorm wil geven aan een humanitair nationalisme voor de 21ste
eeuw. Als enige ongebonden partij, los van drukkingsgroepen, zuilen of financile machten, verdedigt de NieuwVlaamse Alliantie het algemeen Vlaams belang. In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie
kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van
een democratische Europese Unie, zie Nieuw-Vlaamse Alliantie, Statuten, gecordineerde versie 9/11/2013, p.
2.

10
Onder doelstelling en grondslag (A. 1.1.) van de partijstatuten staat te lezen: De Nieuw-Vlaamse Alliantie (NVA) is een politieke partij die in Vlaanderen vorm wil geven aan een humanitair nationalisme voor de 21ste
eeuw. Als enige ongebonden partij, los van drukkingsgroepen, zuilen of financile machten, verdedigt de NieuwVlaamse Alliantie het algemeen Vlaams belang. In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie
kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van
een democratische Europese Unie, zie Nieuw-Vlaamse Alliantie, Statuten, gecordineerde versie 9/11/2013, p.
2.

11
De Standaard, 22 december 2007.

12
P-Magazine, januari 2010.

Walen met aan Vlaams geld verslaafde junkies 13 In 2012 verklaarde

dezelfde persoon dat hij desnoods de Belgische grondwet zou
opzijschuiven om het confederalisme tot stand te brengen 14. Deze praktijk
is echter ongrondwettelijk15.
De relatie van de N-VA met het collaboratieverleden van de Vlaamsnationalisten is ook, op zijn zachtst gezegd, problematisch. In mei 2007
werd op aansturen van de voormalige burgemeester van Antwerpen,
Patrick Janssens, door de gemeenteraad geopperd om excuses aan te
bieden voor het overmatig aandeel van het stadsbestuur in de
Jodenvervolging. De Wever vond dat niet nodig. Hij noemde de excuses
gratuit16. In het weekblad Humo van 15 december 2009 noemde Jan
Peumans, voorzitter van het Vlaams parlement, het verzet tijdens de
Tweede Wereldoorlog crapuul van de straat (sic). In 2010 noemde hij hen
in Het Laatste Nieuws moordenaars en lafaards. In oktober 2014 vond
N-VA-minister Jambon dat de collaborateurs hun redenen hadden. Het
zorgde o.a. voor bezorgdheid bij Joodse verenigingen 17. Nog diezelfde
maand hield N-VA-minister Theo Francken een toespraak op het
verjaardagsfeest van de veroordeelde VNV-collaborateur Bob Maes.
Aanwezig waren ook minister Ben Weyts en Vlaams parlementslid Karl
Vanlouwe18.
In 2008 werd de toenmalige voorzitter van de VVB (Vlaamse
volksbeweging), Eric Defoort (thans N-VA) gewezen op deze collaboratie
door de eminente historicus Lode Wils, tevens een autoriteit op het gebied
van de Vlaamse beweging. Defoort zei toen: Waarom komt ge af met iets
dat is gebeurd in de eerste helft van de vorige eeuw? Waarop zijn
tegenstrever antwoordde: Omdat de helft van de leden in de
Vlaamse Volksbeweging erfgenaam is van de collaboratie of
13
Lett.: Wir bieten Solidaritt, auch finanzielle. Aber wenn wir Geld an Wallonien berweisen, dann nur zu
normalen Konditionen. Das Geld soll doch keine Infusion sein, wie die Droge fr den Junkie., Belgien
Europas kranker Mann, Der Spiegel, 13.12.10, pp. 108-110. De voorzitter gebruikte hier het beeld van Belgi
als zieke man en noemde Belgi (opnieuw) een mislukte staat.

14
VRT, Radio 1, 12 maart 2012 (http://www.deredactie.be/cm/1.1243261?view=popupPlayer), vgl. Bart De
Wever wil grondwet negeren voor confederalisme, Knack, 3.03.12

15
Art. 187 Belg. GW luidt immers: De Grondwet kan noch geheel, noch ten dele worden geschorst.

16
De Standaard, 29 oktober 2007.

17
Joods Actueel, 14 oktober 2014. Op 13 oktober had Jambon in La Libre Belgique gesteld dat de collaboratie
een vergissing was maar eraan toegevoegd dat de Vlaamse Beweging tientallen jaren gesoleerd geweest
was. De mensen die collaboreerden met de Duitsers hadden hun redenen. Ik leefde niet in die periode.

18
Bob is een zeer verdienstelijk Vlaams-nationalist, op en top idealist en democraat, aldus Weyts (Knack, 14
oktober 2014).

10

behoort tot een familie die zogenaamd getroffen was door de

repressie. Hij antwoordde: Veel meer dan de helft!. Defoort heeft
dit later niet tegengesproken19.
De vader van de huidige minister-president van het Vlaams gewest en
de Vlaamse gemeenschap, Geert Bourgeois20, Emiel Bourgeois, werd op
10 oktober 1918 geboren te Harelbeke, West-Vlaanderen. Hij was
onderwijzer. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij beschuldigd van
collaboratie en een tijdlang gevangengezet. Nadien werd hij
gerehabiliteerd en directeur benoemd in de basisschool waarin hij
voordien les gaf21.22
Kortom, men kan de N-VA onmogelijk als een gewone partij
catalogeren. De N-VA kan integendeel letterlijk als een
staatsgevaarlijke partij worden beschouwd, die een loopje neemt
met bepaalde waarden van de Belgische grondwet zoals de
gelijkheid der Belgen (artikel 10), de vrijheid van taalgebruik
(artikel 30)23 en het bestaan van Belgi zelf24. Het ruwe
woordgebruik van bepaalde verkozen leden van de N-VA moet

19
Wils zei toen eveneens dat de collaborateurs na de oorlog de hele Vlaamse Beweging in
handen hebben proberen te nemen. Het was juist wat Elias [de leider van het VNV tijdens de
Tweede Wereldoorlog na het overlijden van zijn voorganger Staf de Clercq en tevens
historicus] schreef: ze werden uitgespuwd door de overgrote meerderheid van de bevolking.
En daardoor was er voor die mensen, als ze zich wilden rechtvaardigen tegenover zichzelf en
tegenover hun kinderen, geen andere oplossing dan Belgi te laten verdwijnen. Als dat lukt,
zijn ze de bevrijders van het vaderland Vlaanderen. In plaats van de verraders van het
vaderland Belgi. Daarom wordt de tegenstelling tussen Vlaanderen en Belgi tot vandaag
onderhouden. De Standaard, 8 december 2012. Voor de repliek van Defoort, zie De
Standaard van 10 december 2012. Voor de geciteerde visie van Elias, H.J. ELIAS,
Vijfentwintig Jaar Vlaamse Beweging, II, Antwerpen, 1970, p. 178.
20
Waarvan hierboven al sprake was

21
Wikipedia, Geert Bourgeois

22
Het is zeer vreemd dat deze persoon ondanks veel ergere feiten dan die van verzoeker het omgekeerde parcours
mocht volgen !

23
Zo tekent de N-VA regelmatig verzet aan tegen anderstalige opschriften of zelfs aankondigingen in vliegtuigen,
ook al is waarborgt de Grondwet de taalvrijheid voor particulieren.

24
Dit is geen opinie, maar een loutere vaststelling. De splitsing van Belgi is de statutaire bestaansreden van de
N-VA. Zoals de voorzitter van het Vlaams Parlement, Jan Peumans (N-VA) het helder verwoordt, daarbij
verwijzend naar de statuten van zijn partij: Natuurlijk zijn wij separatisten. Artikel 1 van onze statuten zijn toch
klaar en duidelijk? Wij willen een onafhankelijk Vlaanderen. Punt. (apache.be)

11

overigens geenszins onderdoen voor dat van verzoeker in zijn

mails aan de minister.
Het spreekt vanzelf dat het separatistisch standpunt van de N-VA op zich
al
hevige
emoties
losmaakt,
wetende
dat
volgens
diverse
wetenschappelijke studies mr dan 90% van de Nederlandstalige Belgen
het separatisme afwijst25.
Het feit dat de N-VA vandaag ook deelneemt aan de federale regering is
geen bewijs dat zij van haar separatistische en confederalistische
standpunten (wat in se hetzelfde is)26 afstand heeft gedaan. De N-VA
verklaart immers regelmatig bij monde van haar verkozenen dat ze haar
communautaire eisen na de federale verkiezingen van 2019 opnieuw op
tafel zal leggen27.
5) Mevrouw Homans is ook lid van de N-VA en zetelt in de regering van
het Vlaams gewest en de Vlaamse gemeenschap.
Mevrouw Homans heeft zich nooit van de partijstatuten van de NVA gedistantieerd en heeft de stellingen van haar voorzitter en
de andere prominente leden van de partij nooit betwist. Als
minister is zij een belangrijk uithangbord en zelfs een
vaandeldraagster van de radicale, Vlaams-nationale beweging,
25
6,4% van het Nederlandstalig electoraat is voorstander van een separatisme. Dit cijfer blijft overigens ook
opvallend stabiel doorheen de jaren (in alle onderzoeken sedert 2003 was de hoogst behaalde score voor het
secessionistische gedachtengoed 11,9%, m.n. in 2010) Gevraagd naar de institutionele evolutie van Belgi, blijkt
het separatisme bij de kiezers van alle partijen een minoritaire, zelfs verwaarloosbare keuze (tekenend is dat net
geen 70% van de kiezers van het VB het separatisme afwijzen, terwijl deze partij dit onmiddellijk wil
doorvoeren, de separatistische optie draagt bij kiezers van andere partijen de N-VA daargelaten tussen de 0
en de 2,9% van de voorkeur weg). Maar zelfs bij de N-VA kiezers opteert maar 10,9% voor een splitsing van
Belgi. Ander opvallend cijfer: 40,9% van de kiezers van de N-VA wil minstens een institutioneel status-quo
(t.t.z. geen verdere defederaliseringen, meer bevoegdheden op Belgisch niveau of zelfs een unitair Belgi. Deze
optie is trouwens de preferentie van de kiezers van Open VLD, CD&V, Groen en SP.A. Wat territoriale
identificatie betreft, wordt Belgi als eerste territoriale identificatie op verre afstand gevolgd door de
identificatie met Vlaanderen. Wat identiteit betreft, voelt meer dan 90% van de ondervraagden zich (ook) Belg,
waarbij de onderzoekers zelfs optekenen:: Er is [...] een tendens naar zich meer Belg voelen. In hun besluit
concluderen ze: De uitgesproken winst van N-VA bij de verkiezingen van 25 mei 2014 gaf aanleiding tot
speculaties over de al dan niet toegenomen Vlaams nationalistische opvattingen van het Vlaamse electoraat.
Het Belgisch Nationaal Verkiezingsonderzoek van 2014 toont aan dat de goede score van N-VA geenszins
verklaard kan worden door een toename van Vlaams-nationalistisch bewustzijn, M. SWYNDEGOUW, K.
ABTS, et. al., Het communautaire in de verkiezingen van 25 mei 2014, analyse op basis van de postelectorale
verkiezingsonderzoeken 1991-2014, ISPO-KULeuven, Leuven, 2014, passim.

26
Een confederatie is immers een verdrag tussen twee of meer onafhankelijke staten die soeverein beslissen
welke bevoegdheden ze samen willen uitoefenen. Hoogleraar Matthias Storme (N-VA) zei hierover in 2005:
Wanneer politici vandaag het confederalisme verdedigen, heb ik daar geen enkele moeite mee, op voorwaarde
dat ze serieus nemen wat ze zeggen. Ik ga hen nooit bekritiseren omdat ze zeggen "wij willen maar
confederalisme" - al voegen ze er meestal aan toe "we zijn geen separatisten", wat een contradictie is, want een
confederalist is een separatist, per definitie, het kan niet anders. (Radio Klara, 2 januari 2005).

27
Zo bv. minister Jan Jambon (N-VA) in Terzake (VRT) van 13 oktober 2015.

12

die een loopje schijnt te nemen met de grondwet, enkele

basisprincipes van de Belgische staat en bepaalde waarden van
onze maatschappij.
Door haar goede verkiezingsresultaten28 en haar aanwezigheid in de
Vlaamse en federale regering is de N-VA een dominante partij geworden,
waarvan de mening ruim in de nationale pers aan bod komt terwijl dat
veel minder het geval is voor tegengestelde, d.w.z. linkse, gematigde en
vooral pro-Belgische meningen. Verzoeker roeit dus tegen de
officile stroom in wat moeilijk en frustrerend is. Dat verklaart ook
de emotionaliteit van zijn reactie, die men als overdreven kan
bestempelen, maar waarvoor verzoeker zich ook onmiddellijk na de feiten
via de pers heeft gexcuseerd.
6) Op donderdag 17 september 2015 werd verzoeker, in het bijzijn van de
heer Dirk MOULART, algemeen directeur van scholengroep 21 "Vlaamse
Ardennen" en de heer Danny SNOECK, personeelslid van de sector
"Bijzondere Maatregelen" van het GO! onderwijs van de Vlaamse
Gemeenschap, geconfronteerd met het artikel in "Dag Allemaal", waarin
de inhoud van het e-mailbericht, dat verzoeker op zaterdag 5 september
2015 om 16.15 u van thuis uit via dir.eddy.desmet@telenet.be naar
mevrouw Liesbeth HOMANS had verzonden, vermeld stond. In dat
bewuste artikel werd enkel de inhoud van dat ene e-mailbericht
gepubliceerd. Op basis van de inhoud van voormeld artikel werd
verzoeker preventief geschorst door de heer Dirk MOULART.
7) Diezelfde dag heeft verzoeker omstreeks 15.30 u. zijn bureau definitief
moeten verlaten (samen met de heer Edwin VERDOOLAEGE,
onderwijsdeskundige en de heer Dirk MOULART, algemeen directeur van
Scholengroep 21 "Vlaamse Ardennen"). De algemeen directeur heeft toen
echter de regelgeving m.b.t. de toegang van het e-mailverkeer van
afwezige werknemers (zoals voorgeschreven door de privacywet van 8
december 1992) niet toegepast. Bovendien heeft hij correctioneel
strafbare feiten gepleegd door :

de ICT-cordinator Patrick DUJARDIN de opdracht te geven het paswoord

van
het
eerste
priv-emailadres
van
verzoeker
dir.eddy.desmet@telenet.be te wijzigen en over te dragen aan zijn
"opvolger", waarnemend directeur Eddy RAEPSAET (!). Zelf had verzoeker
vanaf
dan
geen
toegang
meer
tot
mijn
mailverkeer
met
dir.eddy.desmet@telenet.be (!) ;

zijn tweede priv-emailadres eddy.desmet@skynet.be in het ICTnetwerk van de school te laten zitten, waardoor de heer Eddy RAEPSAET
probleemloos heel zijn e-mailverkeer kon volgen en er de verschillende e28
ondermeer meer dan 30% bij de federale, regionale en communautaire verkiezingen van 2014 in het Vlaams
gewest (en de Vlaamse gemeenschap)

13

mails die hij naar mevrouw Liesbeth HOMANS had verzonden, heeft kunnen
filteren (!) ;

zijn persoonlijke werkdocumenten (waartoe strikt persoonlijke

documenten behoren) eveneens probleemloos toegankelijk te maken voor
de heer Eddy RAEPSAET, zonder de uitdrukkelijke toestemming van
verzoeker (!).
8) Op de eerste hoorzitting van de Raad van Bestuur van
scholengroep 21 "Vlaamse Ardennen" (Ronseweg 1 - 9700
OUDENAARDE) op donderdag 1 oktober 2015 werd aan verzoeker
gevraagd hoeveel e-mails hij naar mevrouw Liesbeth HOMANS verzonden
had. Hij heeft toen geantwoord "n" omdat enkel over de inhoud van dat
ene e-mailbericht van zaterdag 5 september 2015 in het artikel van "Dag
Allemaal" sprake was. Verzoeker was van mening dat hij geen rekenschap
moest geven voor zijn priv-emailverkeer aan de leden van de Raad van
Bestuur. Uiteindelijk heeft men echter achteraf gaandeweg al zijn privemailberichten naar mevrouw Liesbeth HOMANS op illegale wijze uit zijn
twee mailboxen ( dir.eddy.demet@telenet.be en eddy.desmet@skynet.be)
geselecteerd en illegaal gebruikt om hem er achteraf van te kunnen
beschuldigen dat hij gelogen had over het aantal e-mailberichten dat hij
naar haar gestuurd had.
9) Op basis van die illegaal bekomen e-mailberichten die op vrijdag 4
september 2015 naar mevrouw Liesbeth HOMANS verstuurd werden,
heeft men na afloop van de tweede hoorzitting van de Raad van
Bestuur van scholengroep 21 "Vlaamse Ardennen" op 17 november
2015 de beslissing tot schorsing van de algemeen directeur bevestigd en
op 8 december 2015, uiteindelijk besloten verzoeker terug te zetten in
rang van directeur naar leerkracht.
10) Verzoeker heeft nochtans herhaaldelijk verklaard dat de emailberichten priv verzonden werden, maar daar werd geen rekening
mee gehouden. Men vond op basis van het e-mail-adres dat verzoeker uit
hoofde van zijn directeursambt gehandeld had, daar waar het een
privmening betrof en het privleven van verzoeker met de voeten werd
getreden.
11) Verzoeker heeft beroep aangetekend tegen zijn preventieve schorsing
door de algemeen directeur van scholengroep 21 "Vlaamse Ardennen" en
tegen de bekrachtiging van deze preventieve schorsing door de Raad van
Bestuur van scholengroep 21 "Vlaamse Ardennen" bij de Kamer van
Beroep van het Gemeenschapsonderwijs, maar dit beroep werd na afloop
van de zitting op 17 november 2015 afgewezen.
12) Dit hoger beroep wordt ingesteld tegen de beslissing tot terugzetting
in rang van directeur naar leerkracht waartoe besloten werd na afloop van
de tweede hoorzitting de dato 08 december 2015) door de Raad van
Bestuur van scholengroep 21 "Vlaamse Ardennen".
14

III.
I

IN RECHTE

Onderscheid tussen politieke boodschap en de vorm

Verzoeker heeft oprecht spijt van de manier waarop hij zijn persoonlijke
mening heeft overgebracht. Hij heeft dit op een te emotionele wijze
gedaan en verkeerde bewoordingen gebruikt. Hiervoor heeft hij reeds na
het versturen van de mails in september 2015 zijn excuses via Belga
aangeboden. Hij heeft die excuses ook later in de procedure herhaald. Ook
in een artikel van De Morgen van 29 december 2015 werden de excuses
van verzoeker herhaald29.
In tegenstelling tot wat de media echter eenzijdig beweerden heeft
verzoeker niet de kinderen van N-VAers de toegang tot zijn school
verboden, maar hij heeft gezegd dat N-VAers volgens hem niet op zijn
school welkom waren. N-VAers zijn minstens leden van die partij en dus
geen kinderen. Voor de rest kent hij de politieke overtuiging van de ouders
normaal gezien niet. Dit werd dan ook verkeerd weergegeven in de pers.
Bij deze herhaalt verzoeker zijn excuses voor zijn misplaatst
woordgebruik. Hij zal dit uiteraard geen tweede keer meer doen.
Maar verzoeker wenst wel duidelijkheid over welk woordgebruik hem
precies verweten wordt.
Men beweert dat verzoeker een zware beroepsfout zou hebben begaan,
maar tot op heden weet hij nog altijd niet precies wat zijn fout is, laat
staan dat het een zware fout of een beroepsfout zou zijn. Wordt hem naast
het woordgebruik ook de uitgedrukte mening ten laste gelegd? En welke
woorden zijn dan laakbaar? En welk vergrijp heeft het meest in de
beslissing doorgewogen? Woorden als ras, soort (dat laatste niet wat de
inhoud, maar wat de beleefdheid betreft) en ik vind u walgelijk zijn
misplaatst, maar moeten in de juiste context geplaatst worden, die
hierboven werd geschetst. Respect en tolerantie zijn ook niet hetzelfde.
Respect is niet vanzelfsprekend en moet men verdienen, zoals verzoeker
terecht opmerkte. Tolerantie is daarentegen een maatschappelijke plicht.
Verzoeker onderstreept dat de collaboratie van het overgrote deel
van de Vlaamse beweging tijdens de Tweede Wereldoorlog een
belangrijk historisch feit is. De N-VA kan bovendien niet ontkennen dat
zij de voornaamste Vlaams-nationalistische partij is. De band met de
Tweede Wereldoorlog is dus evident. Die band ontkennen zou getuigen
van historisch revisionisme.

29
stuk 2

15

De geschetste context geldt als verzachtende omstandigheid

waardoor de straf van verzoeker tot het minimum moet herleid
worden.
In zijn context geplaatst, is de uitspraak van mevrouw Homans over de
veronderstelde pedagogische kwaliteiten van verzoeker ook erg hypocriet
en minachtend. Ze geeft ook blijk van een volslagen gebrek aan empathie
voor de situatie en het verhaal van verzoeker, inzonderheid zijn familiaal
verleden (hoewel hij hier meermaals op wijst) 30. Ze doet ook geen enkele
moeite om de morele beweegredenen van verzoeker te begrijpen.
Het kan verzoeker dan ook niet ten kwade worden geduid dat hij geen NVA-politiek binnen de muren van zijn school duldt. Ronse is immers een
tweetalige faciliteitengemeente en de school bestaat uit een Nederlandsen een Franstalige afdeling. Het is net daar dat nationalistische of
racistische propaganda van leraren het meeste schade kan aanrichten.
Hiermee heeft verzoeker niet de leerlingen geviseerd, maar
neemt hij hen juist in bescherming en verdedigt hij met hand en
tand (en helaas n maal op een te emotionele wijze)
universalistische en humanistische waarden, in tegenstelling tot
de minister en haar partij. Is dit een schooldirecteur onwaardig?
Verzoeker biedt dus nogmaals zijn excuses aan voor zijn te emotionele
reactie, maar deze was nmalig en wordt verklaard door de bijzondere,
geladen context.
II. Vrijheid van meningsuiting wat de politieke boodschap
betreft
Artikelen 19 van de Grondwet en artikel 10 van het Europees Verdrag voor
de Rechten van de Mens (EVRM) schrijven voor dat eenieder het recht
heeft om zijn mening te uiten. Dat geldt ook voor ambtenaren en
schooldirecteuren zoals de rechtspraak van het Europees Hof voor de
Rechten van de Mens uitwijst31.
Bovendien heeft elke burger recht op de eerbiediging van zijn privleven
overeenkomstig artikelen 29 van de Grondwet en 8 EVRM. Het ging hier
30
Ik heb menigmaal gedacht dat u een hart van steen heeft (of zelfs helemaal geen). k Zou u niet als moeder
(laat staan als familielid) willen gekend hebben, zie mail (1) gaat uiteraard niet over de kinderen, noch over de
familie van mevr. Homans, maar is een directe toespeling op haar houding t.o.v. de vluchtelingen, met in het
achterhoofd het beeld van de verdronken Aylan.

31
EHRM, Grigoriades / Griekenland, 25 november 1997 (militair) en Vogt /
Duitsland, 26 september 1995 (lerares die ageerde tegen de Duitse
grondwet)

16

immers om het uiten van een politieke mening die niet werd geuit in de
uitoefening van de functie van schooldirecteur en tijdens de vrije uren van
verzoeker buiten de school.
III. Geen laster en eerroof
Er kan in casu geen sprake zijn van laster en eerroof aan het adres van
Mevrouw Homans aangezien verzoeker zijn mails niet openbaar heeft
gemaakt. Dit gebeurde door de bestemmeling zelf.
IV. Schending briefgeheim en privleven (fout van minister en
hirarchische overheid)
Er werd door verzoeker reeds gewezen op de schending van zijn
privleven, dat door artikelen 29 van de Grondwet en 8 van het EVRM
gewaarborgd wordt. Zijn private mailbox werd immers zonder zijn
toestemming opengemaakt. Dat was overigens niet nodig aangezien
Mevrouw Homans zelf alle e-mails had kunnen kenbaar maken, minstens
naar de hirarchische overheid had kunnen doorsturen.
Verzoeker behoudt zich op dit vlak overigens alle rechten voor.
V. Specifieke context: vluchtelingencrisis en druk van N-VA op
het tweetalig karakter van het onderwijs in Ronse
Zoals in de feiten werd uitgelegd, dient men het incident in zijn nationale
en internationale context te plaatsen. De reactie van de minister op de
vluchtelingenproblematiek alsook de houding van de N-VA tegenover
Franstalig onderwijs in Ronse hebben op verzoeker een grote negatieve
indruk gemaakt en bij hem heel wat emoties losgemaakt, waardoor hij ook
zo emotioneel gereageerd heeft.
De genomen beslissingen houden echter geen rekening met deze context
en spitsen zich volledig op het emotioneel karakter van de e-mails toe,
wat op zn minst overdreven is.
VI.

Disproportioneel karakter van de straf

De eenzijdige visie van de minister en de media hebben tot de overdreven

sanctie van de schorsing van onbepaalde duur en de terugzetting in rang
geleid. Het is overdreven, om niet te zeggen absurd, dat verzoeker door
het versturen van enkele ongelukkige e-mails, laat staan wegens het uiten
van een politieke mening, die tegen de officieel dominante stroming
ingaat, zijn beroep van schooldirecteur niet meer zou kunnen uitoefenen.

17

Verzoeker wordt zeer gewaardeerd door de leraren, ouders en leerlingen

van zijn school. Iedereen wil dat hij aanblijft ondanks het incident (zie de
petitie, stuk 1).
Het lijkt er dan ook sterk op dat de beslissingen om verzoeker te schorsen
en terug te zetten in rang het gevolg zijn van zware politieke druk en niet
in verhouding staan tot de gepleegde feiten. De partij N-VA wil van het
incident profiteren om verzoeker opzij te schuiven omdat hij het behoud
van de Franstalige afdeling en vooral de tweetaligheid van het onderwijs
in Ronse bepleit.
Gelet op de context van de uitspraken, het gebrek aan
antecedenten en het voor de rest voortreffelijk gedrag van
verzoeker in zijn functie van schooldirecteur dient de beslissing
van terugzetting in rang dan ook vernietigd te worden. Verzoeker
kan het alleen eens zijn met een blaam of eventueel een preventieve
schorsing van n maand vanaf 18 september 2015, toen het nuttig was
om het onderzoek te voeren en de gemoederen te doen bedaren. Maar die
schorsing zou al lang moeten afgelopen zijn.
OM DEZE REDENEN
Onder alle voorbehoud en zonder nadelige erkenning
BEHAGE HET DE KAMER VAN BEROEP
Het beroepschrift van verzoeker ontvankelijk en gegrond te verklaren,
Bijgevolg, de beslissing van de Raad van Bestuur van 8 december 2015 te
vernietigen en verzoeker bijgevolg toe te laten zijn functie van directeur
van de GO! Basisschool Dr. O. Decroly te Ronse opnieuw uit te oefenen.
Brussel, 31 december 2015
Voor verzoeker,
Zijn raadsman,

Hans Van de Cauter

DESMET / GEMEENSCHAPSONDERWIJS (- HOMANS)

INVENTARIS

18

1) Petitie dd. 5 oktober 2015 getekend door de leerkrachten en het

personeel van de basisschool Dr. O. Decroly
2) Artikel in De Morgen dd. 29 december 2015

19