Medium 1 2015-2016

MEDIUM
TIJDSCHRIFT VOOR COMMUNICATIEWETENSCHAP (UvA) / JAARGANG 29 / #01 / DECEMBER 2015
Quinsy Gario
Ik verzet me ertegen
dat de staat aan een
racistisch feest
bijdraagt
Trumpets please
Hoe Donald Trump
onverwacht heel
Amerika omver
blaast
Facebooklikes
kopen
Waar krijg je
waar voor je
geld?
TRANSFER
PERIKELEN
de
redactie
vertelt
Zoals het een goede opleidingsclub uit Amsterdam
betaamt, verdwijnt bij Medium elk jaar een deel van de
redactie. Afgelopen zomer vervingen wij de gehele centrale
as: de hoofdredacteur, de adjunct-hoofdredacteur, de
chef online en de cordinator van Mercurius vertrokken of
deden een stapje terug. Ook zwaaiden enkele gelouterde
redacteuren en eindredacteuren af. Aan mij was de eer
om de aanvoerdersband van Roos over te nemen om
maar in de metafoor te blijven. Het door mijn voorganger
aangehaalde mierenneuken mag ik nu een jaar lang naar
een hoger niveau tillen.
De binnenlandse toptransfer is onze nieuwe adjuncthoofdredacteur Justine, die zichzelf na haar interview van
afgelopen editie direct in de basis speelde. Daarnaast
maakt Anton de wijze lokale transfer door een plek in het
Mercuriusbestuur in te wisselen voor de functie als chef
online en is Laetitia, de kersverse Mercuriusvoorzitter, onze
nieuwe cordinator. En er zijn nog meer aanwinsten. Met
trots presenteer ik: Jan, Luca, Ellen, Linde, Roy, Eva en
Nicole.
Veel nieuwe gezichten dus, maar Medium blijft
Medium. Met dit team gaan we ons dit jaar nog verder
professionaliseren. Op het moment van uitgave is de
nieuwe website in de lucht, zodat we naast een mooi blad
nu ook een aantrekkelijke site hebben. Hiervoor is veel
dank verschuldigd aan Anton. Ook wil ik op deze plek
Alma van den Berg bedanken voor haar ongekende inzet
2 / MEDIUM APRIL
DECEMBER
2015 2015
voor Mercurius en Medium, zodat haar naam na jaren van

trouwe dienst nog n keer in ons blad staat. Namens de
hele redactie veel succes binnen onze alma mater.
Deze eerste editie van het nieuwe jaar bevat drie mooie
interviews. We spreken met Quinsy Gario, die vertelt hoe
zijn leven veranderd is sinds hij zijn campagne tegen de
huidige Zwarte Piet begon. Verder is Nathalie Kemna
openhartig over de minder mooie kanten van het leven
als professionele modeblogger en vertelt Liesbeth Rasker
over Amayzine, een lifestyleplatform voor de vrouw. Om
deze Medium niet in de mode-editie van het Volkskrant
Magazine te laten veranderen, vind je uiteraard onze
vertrouwde rubrieken en columnisten, aangevuld met een
analyse over presidentskandidaat Donald Trump en een
heuse mediaoorlog over het vrouwenlichaam. Om het
cirkeltje mooi rond te maken zou een laatste artikel over
voetbal ideaal zijn, maar dat vind je niet in deze Medium.
Jorit Hajema
Hoofdredacteur Medium Magazine
PS: Een tijdschrift zonder vormgeving is als een EK
zonder Oranje: lang niet zo leuk. Daarom is Medium op
zoek naar nieuwe vormgever en een nieuwe fotograaf.
Interesse? Stuur dan een mailtje met je cv en motivatie
naar medium@mercurius-uva.nl!
36
inhoud
01
02
Cover
Quinsy Gario
De redactie vertelt
Jorit Hajema
INTERVIEWS
04
20
40
Quinsy Gario
In gesprek over zijn veldslag tegen
racisme
Liesbeth Rasker
Het meest bipolaire redactiemeisje van
Amsterdam
Nathalie Kemna
Het meisje achter de fashionblog
COLUMNS
09
17
36
46
Bregje van Groningen

Warrig
Jeroen Lemmens
Contact!
Daan Brger
Het kan erger
Justine van de Beek
Linkse hippies
22
34
RECENSIE
08
Poesjes
ARTIKELEN
10
14
26
30
Mag ik je aandacht?
Persuasieve boodschappen van goede
doelen
Trumpets please
Hoe Donald Trump onverwachts heel
Amerika omver blaast
The perfect body
Vol, slank of gezond?
Het kopen van Facebooklikes
Een handel an sich
16
EN VERDER
12
18
24
28
34
38
39
43
44
47
Gastbijdrage
Oud & Niews
Drank en drugs
In beeld
BackStage
Brandwriters
Mediumquiz
Woordreservaat
Favorieten
Het medium
Tijd over?
Woord vanuit Mercurius
10
QUINSY GARIO
In gesprek over zijn veldslag tegen racisme
Ik heb nog steeds nek-, rug- en schouderklachten van de gewelddadige arrestatie. In november
2011 begon het allemaal: Quinsy Gario (31) droeg bij de Sinterklaasintocht in Dordrecht een shirt
met de tekst Zwarte Piet is racisme, waarop hij gearresteerd werd. Enkele jaren later heeft Gario
zijn standpunten veelvuldig gedeeld in de Nederlandse media en is hij het boegbeeld van het
racismedebat in Nederland.
INTERVIEW EN TEKST: JUSTINE VAN DE BEEK
FOTOGRAFIE: JAN SCHILTHUIZEN
Van Sint-Maarten naar Nederland
In 2002 vertrok Gario naar Nederland, om theater-, film- en
televisiewetenschappen te studeren. Zulke studies waren er op Sint
Maarten namelijk niet. Mijn decaan heeft me ook geadviseerd: als je
ooit weer terug wilt keren, moet je iets anders gaan studeren. Want
hier krijg je geen baan met zon diploma. Met een grijns van oor tot
oor verkondigt Gario: Nou ja, inmiddels zit ik dus nog steeds hier.
Als student was Gario al met diversiteit bezig. Toen ik theater-,
film- en televisiewetenschappen studeerde, was er een soort van
scheiding tussen mijn educatieve carrire en mijn leven daarnaast.
Ik organiseerde toen ook veel feesten met een Caribisch tintje. Op
een gegeven moment zag ik dat die twee werelden eigenlijk heel
mooi bij elkaar zouden passen. Aan betrokkenheid ontbrak het in
ieder geval niet: Ik heb in alle commissies en het bestuur van mijn
studievereniging gezeten. Ik houd van dingen organiseren, nieuwe
mensen ontmoeten.
Op Sint Maarten, de langdurige woonplek van Gario, wordt er geen
openbaar Sinterklaasfeest gevierd. De Nederlandse expats vieren
het feest daar achter gesloten deuren. Het gaat Gario dan ook om
het openbare karakter van de Sinterklaasviering in Nederland. Ik
verzet me er tegen dat de gemeente, de staat, aan een racistisch
feest bijdraagt. Als mensen in hun eigen woning allerlei dingen willen
gaan doen: go ahead.
Uitspraken van Curaaonaars in de media die zich vr Zwarte
Piet hebben uitgesproken, verwijzen volgens Gario naar een lange
geschiedenis van kolonialisme. Ik kan niet voor andere mensen
bepalen dat ze iets niet weten, maar er is wel een erfenis van
vijfhonderd jaar koloniale denkbeelden. Vaak willen mensen zich ook
niet als slachtoffer opstellen, waardoor ze toch meegaan met het
gedrag en gedachtegoed van daders. Ik identificeerde me na mijn
arrestatie ook niet gelijk als slachtoffer van politiegeweld. Maar dat
ben ik. Het heeft even geduurd voordat ik dat accepteerde.
4 / MEDIUM DECEMBER 2015
Duizend aangiftes
Het politiegeweld was namelijk een nare bijkomstigheid, maar heeft
ook meer aandacht voor de discussie gegenereerd. Dat was een
rare situatie voor me. Aan de ene kant was ik blij dat mensen er
mee bezig waren, mede door die arrestatie, maar aan de andere
kant heb ik chronische nek-, schouder- en rugklachten van de
hardhandigheid. Gario heeft soms momenten waarop hij zijn keuze
om in november 2011 te protesteren berouwt. Maar vaak ook niet.
Als mijn zichtbaarheid in de media ervoor heeft gezorgd dat andere
mensen binnen eigen kringen de discussie zijn aangegaan, kan
ik eigenlijk niet zeggen dat ik er spijt van heb. Zou ik willen leven
zonder pijn? Ja, natuurlijk.
Gario besloot, zelfs na de negatieve confrontatie met de politie,
iets te doen met de hoeveelheid haatreacties en bedreigingen
die hij dagelijks ontving. Inmiddels heb ik ongeveer duizend
aangiftes gedaan. Ik heb er ook een theaterstuk over geschreven.
Bij de politie stuitte hij echter in eerste instantie op een muur
van weerstand. Inmiddels heeft hij wel een vast contactpersoon
die hem helpt als er iets mis is. Aan de ene kant heb je een
minister die aangeeft dat er iets gedaan moet worden aan de
meldingsbereidheid, maar tegelijkertijd heb je organisaties die
zogenaamd de meldingen moeten kwantificeren en in kaart moeten
brengen, die ook niet precies weten wat racisme is. Ze gaan alleen
langs de sociaal-juridische kant, in plaats van de sociaal-culturele
kant. En juist daar is een mentaliteitsverandering benodigd.
Inmiddels heb ik
ongeveer duizend
aangiftes gedaan
De Marokkanen, de
Antillianen, de Surinamers,
in plaats van Nederlanders
met die afkomst
MEDIUM DECEMBER 2015 / 5
Online en offline haat

De balans tussen positieve en negatieve reacties op Garios
stellingname slaat door naar laatstgenoemde kant. Het is
vaak voorgekomen dat hij in het openbaar werd bedreigd of
uitgescholden. Gelukkig was ik toen wel vaak met mensen die er
wat van zeiden. Tegenwoordig ga ik niet naar plekken die ik niet ken,
dat is gewoon niet veilig. Maar de reacties die me echt raken, zijn
die van mensen die dichterbij me staan, of de mooie reacties van
mensen die me op straat aanspreken. Ik was gisteren een beetje
verdwaald, en toen ik de weg vroeg zei een random persoon die in
de buurt stond opeens: ik volg je op Facebook, jij bent toch Quinsy
Gario?
Ik verzet me ertegen
dat de staat aan een
racistisch feest bijdraagt
Helemaal gewend aan de haat is Gario inmiddels nog steeds niet.

Een van de beste adviezen die ik van de oude garde kreeg, was
om mezelf te blijven. Dat betekent ook kwetsbaar blijven. Als ik
een compleet schild om mezelf zou bouwen, zou ik ook blind en
gevoelloos worden richting mensen die het misschien niet gelijk met
me eens zijn, maar die wel iets interessants hebben in te brengen.
worden als volwaardige Nederlanders. Dat zie je niet alleen binnen

redactiesamenstellingen, maar ook over hoe er gesproken wordt
over mensen met een niet-westerse achtergrond. De Marokkanen,
de Antillianen, de Surinamers, in plaats van Nederlanders met die
afkomst. Daarmee wordt het idee gevoed dat Nederlanderschap
verbonden is aan een witte huidskleur.
Het medicijn tegen ziekte door haat? Garios familie, of een goede
serie. Mijn familie zegt vaak: kom op, log off, we gaan tv kijken of
schaken. Maar zelfs als hij een serie kijkt, vervaagt zijn scherpe
blik op bijvoorbeeld racisme niet. Met een grijns verkondigt Gario:
Maar dat is beroepsdeformatie. Door televisiewetenschappen leer
je kijken naar series of films op een andere manier. Bij mijn favoriete
keuzevak, Theories of Hitchcock, keken we naar een aantal films
met psychoanalytische en feministische theorien. Geweldig was
dat. Dat is ook een vorm van ontspanning.
Sinds enkele weken heeft Gario zijn eigen talkshow: Roet in

het eten. Nu nog enkel online op YouTube te kijken, binnenkort
waarschijnlijk ook op de Surinaamse zender RTV 7. Ik ben met de
talkshow begonnen om meer diversiteit te tonen en het publieke
debat open te breken. Veel mensen in de media zijn enkel gericht op
hun eigen wereld. Ik vind het juist interessant om met vier personen,
altijd twee mannen en twee vrouwen, het gesprek aan te gaan.
Moeite met de zoektocht naar geschikte kandidaten heeft Gario
absoluut niet. Media die het vertikken om diverse gasten uit te
nodigen zijn vaak gewoon te lui.
Multiculturaliteit in de politiek
Waarom alleen vanuit kunst en activisme racisme bestrijden en
niet via politieke route? Ik moet eerst het spelletje leren kennen
voordat ik erin spring. Ik heb nog niet volledig uitgekristalliseerd wat
voor politieke verandering ik zou willen bewerkstelligen. Het moet
vanuit sociaal en politiek perspectief, maar ook vanuit het culturele
middenveld behandeld worden.
Hoop op de eerste zwarte premier in Nederland heeft Gario zeker,
maar alleen als men meer vertrouwen krijgt in lokale en nationale
politiek. Je ziet dat wanneer het volk het niet eist, het ook niet
gebeurt. In Amsterdam Zuid-Oost bijvoorbeeld, stemden bij de
laatste verkiezingen maar 35% van de mensen. Als 65% in zon
gebied dat zo multicultureel en divers is niet stemt, dan hebben ze
de politiek de rug toegekeerd. De legitimiteit van de politiek is in
twijfel getrokken.
Blanke media
Gario levert in zijn opiniestukken veel kritiek op dominante media in
Nederland. Je ziet dat het probleem in de media zichtbaar is omdat
Nederlanders met een niet-westerse achtergrond nog niet gezien
Goede voorbereiding op de onderwerpen is wat zijn talkshow uniek

maakt, volgens Gario. Ik stuur de onderwerpen altijd van tevoren
door. Vaak zie je bij Nederlandse talkshows dat het veel improvisatie
betreft en de gasten weinig inhoudelijk te vertellen hebben. Of je ziet
een interview met n persoon aan tafel, terwijl de rest zwijgt. Dat
wil ik doorbreken. Vanuit diversiteitshoek zie je ook vaak dat er alleen
met gasten aan tafel over problematiek wordt gesproken, dat wil ik
niet. Ik zie het zo: er zijn vier onderwerpen, vier gasten, en elke gast
vraag ik omdat ze een bepaalde expertise hebben. Wat zij zeggen is
een reflectie op hen en niet op hun achtergrond.
Social media als platform voor de toekomst
De discussie aanwakkeren zonder social media was niet gelukt,
zegt Gario. Social media heeft geen gatekeepers. Zij stellen de
parameters waarbinnen je kan opereren, zoals bij traditionele
media. De Volkskrant publiceerde bijvoorbeeld een tijd geleden veel
stukken waarin ik aangevallen werd. Toen ik reageerde, werd mijn
opiniestuk niet geplaatst. Zonder die gatekeepers kan Gario zijn
boodschap dus vrijelijk melden: Content op nieuwe media wordt
pas beoordeeld op moment van plaatsing. Daarom heeft social
Wat mijn gasten

zeggen, is een reflectie
op hen en niet op hun
achtergrond
media ervoor gezorgd dat ik op een snelle manier, zonder invloed of

dwarsboming van de gevestigde orde, mijn mening kan delen. Op
sociale media heb je mensen die elkaar niet op straat tegenkomen,
en bepaalde onderwerpen in hun directe omgeving niet kunnen
bespreken, maar die wel een gemeenschap vormen. Dat is heel
belangrijk. Het racismedebat kan zich daarom in de toekomst goed
vormgeven op de nieuwe media.
Van Gario gaan we ongetwijfeld meer horen. Het is nog maar de
vraag of dat als talkshowhost, kunstenaar, activist of als eerste
getinte premier is. Een toezegging durft hij wel schaterlachend te
doen: als hij premier wordt, zal zijn feestelijke aantrede ongetwijfeld
gepaard gaan met een goede lading Caribische muziek in de
Tweede Kamer. Aan die verkiezingsbelofte houdt het Nederlandse
volk, met of zonder witte huidskleur, hem vast graag.
Recensie Poesjes
TEKST: LINDE VAN ROOIJEN
We leven in een tijd waar kattenplaatjes en

filmpjes voor velen de ultieme online afleiding zijn
van welke verplichting dan ook. De mens lijkt een
onvoorwaardelijke liefde voor katten te hebben,
enkele uitzonderingen daargelaten. Ook al zijn de
niet-kattenmensen onder ons dan misschien minder
gecharmeerd van al die katten op tv, het nieuwe
VPRO-pronkstuk Poesjes verdient absoluut een
kans.
Poesjes toegegeven, de naam is wat suggestief is het type
kinderprogramma (zondagochtend, 9.00 uur, NPO3) dat voor
meekijkende ouders minstens net zo vermakelijk kan zijn. Het is een
nieuwe real life serie die zich afspeelt in een buitenproportioneel
poppenhuis op Kattenlaan 9. In het poppenhuis woont moederkat
Mimi met haar kittens Kaat, Lotje, Django en Patrick. Moeder Mimi is
alleen, want vader Lucas werkt in het buitenland als muizenvanger. Oom
Boudewijn woont een verdieping lager en past op de kittens als Mimi
aan het werk is. Aangezien oom Boudewijn nogal een luie kater is, die
bovengemiddeld veel van alcohol houdt, schakelt hij daar zijn butler Ed
voor in. Ed is een 190-jarige schildpad met een passie voor zingen. Vaste
bijrollen zijn weggelegd voor Lars, een stukje plastic dat met een beetje
fantasie doorgaat voor springlevende vis, en de altijd gehaaste Postvogel,
die gemaakt lijkt te zijn van een veertje op een satprikker.
Wat maakt dit programma zo leuk?
Hallo: kittens in een poppenhuis, dat moet toch al voldoende zijn. Er
valt eindeloos naar te kijken, nog los van alle intrigerende avonturen die
de katten meemaken. Terwijl we naar de vertederende beelden kijken,
horen we stemmen van bekende Nederlanders. Zo spreekt Freek Bartels
de stem in van Patrick, de kitten die later artiest wil worden. Plien van
Bennekom is de stem van moeder Mimi en Hans Teeuwen vertolkt de
rol van de eeuwig vermoeide butler Ed. In een latere aflevering zal ook
LuckyTV-maker Sander van de Pavert zijn intrede doen, als de Haagse
ex-vriendin van Ed, het konijn Fluffy Fleur. We kunnen niet wachten.
Een bijkomend voordeel is dat je deze serie gerust kunt binge-watchen

zonder daar een groot schuldgevoel aan over te houden, afleveringen
duren gemiddeld namelijk maar zon twaalf minuten. Binnen deze
twaalf minuten vertrekt moeder Mimi plichtsgetrouw naar haar werk,
klaagt Boudewijn over zijn oppastaak en is Ed de hele dag de dupe van
Boudewijns luiheid, tot Mimi s avonds terugkeert. Veel spannender dan
dat wordt het niet, desondanks gaat het niet vervelen.
Aangezien oom Boudewijn

een nogal luie kater is, die
bovengemiddeld veel van
alcohol houdt, schakelt
hij zijn butler Ed in als
surrogaatoppas
Is er dan niets aan te merken op Poesjes?

Natuurlijk, het kan altijd beter. Bij dezen het advies aan kitten Kaat om
snel een logopedist op te zoeken, want haar slisje wordt na enkele
afleveringen toch wat irritant om naar te luisteren. Ook is de toegevoegde
waarde van Crazy Pepe een Mexicaanse hamster met zn eigen
televisieprogramma waar de kittens dagelijks naar kijken niet helemaal
duidelijk. Tot slot het voorstel voor meer screen time voor butler Ed, maar
ook bij voorbaat al een grotere rol voor Fluffy Fleur.
Los daarvan zorgen de extreem droge opmerkingen, het alcoholprobleem
van Boudewijn en de permanent levensmoe lijkende Ed ervoor dat dit
programma een feest is om naar te kijken. Laat je verrassen, ook als
hondenmens: die twaalf minuten zijn het zeker waard.
column
bregje van
groningen
WARRIG
Ik probeer mijn college altijd met een anekdote te beginnen.
Iets dat me die week is overkomen, of liever nog, diezelfde
ochtend. Zoals die dinsdagochtend om half negen op weg
naar het hoorcollege, ik mezelf berzielig vond, in mezelf liep
te vloeken waarom nou juist ik op de vroege tijdstippen was
ingedeeld (Whyyyy? gaarne dit lezen met veel dramatiek,
omhoog rollende ogen, en handen opheffen naar de hemel)
om een statistiekvak te geven (Nooo, statistiek! Noooo! u
begrijpt misschien dat ook dit bombastisch gelezen moet
worden (als het al mogelijk is iets bombastisch te lezen, noem
het schrijverlijke vrijheid (als het al mogelijk is iets schrijverlijke
vrijheid te noemen, noem het de vrijheid die ik mezelf toe-eigen
in deze column))) (Drie haakjes sluiten in n zin! Mag dat? In
statistische formules is dat toegestaan, maar in tekst?
Drie haakjes sluiten in

n zin! Mag dat? In
statistische formules is
dat toegestaan, maar in
tekst?
Nou ja, noem het schrijverlijke .. Afijn..) waarvan de

meeste studenten (volgt u het nog, om de bijzinnen van de
hoofdzinnen te scheiden?) dat toch al niet het allerleukste vak
vinden (hoewel ik wel laatst een student had die aan het begin,
(nee wacht, het was aan het eind, pfff, logisch, het zou een
beetje raar zijn als dat aan het begin van de les was) naar me
toekwam en zei: Het wordt toch wel moeilijker dan dit h?
(hoewel dat natuurlijk niets zegt over of de student het leuk
vond ja of nee, maar in ieder geval niet het struikelblok waar
veel studenten al op voorhand vanuit gaan)) en dat ook nog
eens op dinsdagochtend (het had natuurlijk erger gekund, het
had ook op maandagochtend negen uur kunnen beginnen,
en ik daar om half negen op maandagochtend al vloekend
en tierend mezelf berzielig aan het vinden was), maar op dat
moment mijn collega voor me zag lopen waarvan ik weet dat
hij die ochtend uit Antwerpen moest komen (Antwerpen! En
ik vind Dordrecht al ver! Niet dat ik die dinsdagochtend vanuit
Dordrecht kwam, ik woon half in Amsterdam (in ieder geval
op de maandagen, zodat ik dinsdagochtend om half negen
(hoewel het me niet altijd lukt om precies om 8.30 aanwezig
te zijn hoor, soms ben ik er ook wel om kwart voor negen)
hoorcollege kan geven), half in Dordrecht, wat echt niet het
einde van de wereld is, maar als ras-Amsterdammer toch best
zuidelijk), en dacht bij mezelf (want bij een ander denken is me
nog nooit geluk): Die jongen heeft het misschien wel zwaarder
dan ik?!
Dus begon ik die dag mijn hoorcollege met: Welkom weer,
andere mensen hebben het zwaarder, vandaag behandelen we
de centrummaten. ..., (..)
Bregje van Groningen is CW-docent en houdt zich vooral bezig

met statistiek en onderzoeksmethoden.
MAG IK JE
AANDACHT?
Reclameboodschappen vind je overal. Elk bedrijf probeert je te overtuigen om
zijn merk of product te kopen. Maar niet alleen commercile bedrijven vuren
constant persuasieve boodschappen op je af: ook goede doelen proberen je
over te halen hun petitie te tekenen of geld over te maken naar hun stichting.
Maar dit doen ze niet allemaal op dezelfde manier. Medium zet een aantal
opvallende acties van goede doelen op een rijtje.
TEKST: JENNY OORTWIJN
19 januari 2012 - Plofkip
Deze actie is alweer even geleden, maar nog steeds zijn de
resultaten zichtbaar. Veel supermarkten hebben namelijk hun
assortiment aangepast. Iedereen die ook maar een beetje op zijn
eten let, is zich er van bewust dat er veel slecht vlees verkrijgbaar
is, met name in supermarkten. Dieren worden op zon manier gefokt
dat zij veel vlees produceren. Dat dit erg nadelig is voor het welzijn
van deze dieren, kan menig dierenfokker niet veel schelen. Stichting
Wakker Dier kwam begin 2012 in actie en de term plofkip werd in
het leven geroepen. Volgens Hanneke van Ormondt, persvoorlichter
bij Wakker Dier, is het doel van de campagne de Nederlandse
consumptie plofkip-vrij te krijgen en binnen drie jaar minimaal n
grote supermarkt geheel om te krijgen naar minimaal n Beter
Leven ster. De acties en protesten van Wakker Dier kwamen onder
de aandacht in de media en men was het er zo mee eens dat het
woord plofkip in 2012 zelfs woord van het jaar geworden is. Dit
zegt toch wel iets over de doelen en de overtuigingskracht van
Wakker Dier.
Het woord plofkip

werd in 2012
uitgeroepen tot
woord van het jaar
13 augustus 2014 #ALSIceBucket Challenge

We kennen allemaal wel de internethype van 2014: de Ice Bucket
Challenge. Wat begon als een manier om geld in te zamelen voor
Stichting ALS, eindigde eigenlijk meer als een socialmediahype. Het
fenomeen verspreidde zich razendsnel. De instructies? Gooi een
bak ijswater over jezelf heen, film dit, tag je vrienden en vraag hen
ook een filmpje te maken. Naar schatting zijn er op Facebook alleen
al zon 2,5 miljoen filmpjes te vinden waarin mensen de Ice Bucket
Challenge doen. Bekendheid kreeg de actie sowieso, maar de vraag
is natuurlijk of er ook daadwerkelijk geld mee opgehaald is. En dat
is er: alleen al in Nederland zijn er zon 90 duizend donaties gedaan
in 2014. De #ALSIceBucketChallenge heeft in Nederland uiteindelijk
een bedrag van 1.500.000 euro opgeleverd. Wereldwijd eindigde de
teller bijna op 100 miljoen.
28 augustus 2015 Greenpeace: Shell goes bananas
Goede doelen vragen aandacht op allerlei manieren. Zo zijn er
talloze reclamespotjes op de televisie en radio. Veel doelen zijn ook
actief op social media zoals Facebook of Twitter. Greenpeace voert
ook op andere manieren actie. Zo hebben zij afgelopen zomer een
enorme banaan op het Shell gebouw gelegd. Het doel van deze
actie is om Shell te laten stoppen met boren naar olie en zo de
Noordpool te redden. Deze actie zette de schijnwerpers op Shells
waanzin met de mottos: Shell goes bananas and the world needs
to know en Shell maakt een enorme uitglijder. Het protest kreeg
enorm veel media-aandacht waardoor veel mensen zich bewust
werden van het protest tegen de olieboringen. Een geslaagde actie!
Shell goes bananas

and the world needs
to know
Drie verschillende tijdstippen, drie verschillende goede doelen

en drie verschillende boodschappen die allemaal succesvol zijn
geweest. Helaas zijn nog niet alle problemen in de wereld opgelost,
waardoor er nog veel acties van goede doelen zullen volgen.
We weten nu in ieder geval hoe je als goed doel een succesvolle
campagne maakt. Een goede campagne moet namelijk zijn
overtuigingskracht gebruiken om de aandacht van de media te
trekken en spoort tegelijk donateurs aan om op een interactieve
manier mee te helpen. Ook is het van belang om je boodschap op
een leuke manier over te brengen. Wakker Dier, Stichting ALS en
Greenpeace zijn hier zeker in geslaagd.
gastbijdrage
DICHTER REN OSKAM
Waar is toch die zoete tijd gebleven waarin mensen elkaar een handgeschreven liefdesbrief
stuurden, met daar in een pomp of tien parfum om de boel op te leuken? Emotionele verbinding
maakt plaatst voor wifi-verbinding. Liefde digitaliseert. Electrofilie is een nieuwe seksuele
voorkeur.
electrofiel
ik swipe de slaap snel uit mijn ogen
ik scroll mezelf uit bed
ik post een grote boodschap
in een analoog toilet.
ik check uit bij mijn appartement
ik snuif de wifi uit de lucht
ik scan de mensen op mij heen
ik check hun status in een zucht.
ik volg een meisje naar de trein toe
ze tweet al vroeg een vrolijk wijsje
ik like en deel haar status
ik krijg 1 reactie: van dat meisje.
pm me voor een tinderdate
en check mijn instagram profiel
ik wil je niet fysiek ontmoeten
ik ben onvervalst electrofiel
Ren Oskam schreef zijn eerste gedicht toen hij acht jaar oud was. Het was
december 1995, vlak voor pakjesavond. Niet lang daarvoor was hem verteld dat de
goedheiligman eigenlijk de buurman was die zich had verkleed. En wie niet meer
in Sinterklaas gelooft, trekt lootjes met zijn familie, zo ook de familie Oskam. Het
volgende meesterwerk kwam van zijn hand:
Ik ben Ren
ik zit ermee
waarmee?
met de plee en de thee.
Met dit gedicht brak hij een eeuwenoude sinterklaastraditie. Zijn publiek stond
versteld van de originaliteit van de jonge debutant en door de verwarring werd er
ongemakkelijk, maar hard gelachen om de jonge dichter. Omdat dichters gevoelige
mensen zijn, barstte hij in tranen uit en heeft hij in de achttien jaar na pakjesavond
1995 vrijwel niets meer geschreven. Maar de drang en vooral ook de behoefte om
te schrijven was groter dan het Sinterklaasgedicht-trauma dat hij had opgelopen.
Vlak na zijn 26e verjaardag begon hij weer met schrijven om er nooit meer mee
op te houden. Inmiddels heeft hij een duidelijke eigen schrijfstijl gecreerd die zich
kenmerkt door ogenschijnlijke eenvoudigheid. Geen overbodige en al helemaal
geen ingewikkelde woorden of futuristische zinsconstructies. De wereld (of een
gedeelte daarvan) samengevat in een paar regels.
Inmiddels is hij een graag geziene gast op verschillende (literaire) podia. Daarnaast
wordt hij regelmatig ingeschakeld als creatief copywriter voor bedrijven en
particulieren die een gedicht op maat wensen. Over zijn toekomstdroom is hij
kort en duidelijk: zijn bundel in de schappen tussen Toon Hermans en Simon
Vinkenoog.
Meer gedichten van Ren Oskam zijn te vinden op:

www.reneoskam.com
TRUMPETS
PLEASE
Hoe Donald Trump onverwacht heel
Amerika omver blaast
TEKST: EVA SAMPLONIUS
ILLUSTRATIE: DAAN VAN HOUTEN
Wie denkt dat Geert Wilders met zijn politieke

uitspraken veel te ver gaat, heeft Donald
Trump nog niet aan het werk gezien. Deze
vastgoedmagnaat, televisiepresentator en
auteur is de meest opvallende potentile
republikeinse kandidaat in de Amerikaanse
presidentsverkiezing. De zakenman is in
tegenstelling tot andere kandidaten niet
afhankelijk van financile steun voor zijn
campagne, hij is namelijk really rich, zoals
hij dat zelf zegt. Hierdoor kan hij zijn eigen
regels schrijven en overstijgt hij de politieke
zwaartekracht. Hoog tijd om deze extravagante
miljardair eens onder de loep te nemen. Hiervoor
sprak Medium met hoogleraar Internationale
Communicatie Cees Hamelink en hoogleraar
Journalistiek en Media Jo Bardoel.
The Donald
Met zijn lengte van bijna twee meter, brede postuur en witte toupetje
is Donald Trump een indrukwekkende verschijning. Als je hem
niet ziet, dan hoor je hem wel: je zou kunnen zeggen dat straffe
uitspraken zijn handelsmerk zijn. Een greepje uit zijn arsenaal:
Mexicaanse immigranten zijn verkrachters, vrouwen zijn f lelijk f
ongesteld en Chinezen pikken banen af van echte Amerikanen.
Hoe kan een presidentskandidaat die zoveel groepen tegen zich in
het harnas jaagt, zo populair zijn?
Volgens professor Hamelink zijn er drie belangrijke aspecten die ten
grondslag liggen aan politieke communicatie: wat politici zeggen,
wat ze niet zeggen en het spektakel eromheen. Voor de media is het
spektakel het meest interessante aspect. Het moge duidelijk zijn dat
de populaire Republikeinse kandidaat weet hoe hij een spektakel
moet maken van een persconferentie of debat. Het is dan ook niet
gek dat de media dol op hem zijn. Dat hij zo in de schijnwerpers

wordt gezet, is volgens professor Hamelink erg problematisch,
omdat het er voor zorgt dat hij een podium krijgt om zijn ideen te
verkondigen.
Ondanks dat hij met zijn

privjet overal
naartoe vliegt, kan hij
zich presenteren als Joe
Sixpack
Trump weet met zijn uitspraken veel aandacht van de media te

trekken, maar hij zal uiteindelijk het publiek moeten overtuigen.
Volgens professor Hamelink is het de vraag of dit gaat lukken,
hij verkondigt vaak onwaarheden en heeft bovenal geen duidelijk
politiek programma. Dit is enerzijds een zwakte: Je hebt een
programma nodig als politicus. Anderzijds kan het ook zijn dat
kiezers dit overzichtelijk vinden. Volgens professor Bardoel zijn
Amerikaanse burgers gecharmeerd van Trumps anti-establishment
houding. Amerikanen houden niet van de overheid, het individu
is veel belangrijker. Ze zien de overheid als een bemoeizuchtige
factor waar ze geld aan kwijt zijn. Bovendien weet The Donald
zich te presenteren als een man van het volk. Ondanks dat hij
met zijn privjet overal naartoe vliegt, kan hij zich presenteren
als Joe Sixpack, de gewone man. Daar voelen kiezers zich toe
aangetrokken, zegt professor Hamelink. Ook het niet hebben van
een politiek programma lijkt voor Trump geen valkuil te zijn. Een
voordeel daarvan is dat hij niet op dit programma aangesproken
kan worden. Trump lijkt zich hoe dan ook weinig aan te trekken van
kritiek. Wanneer hij wordt aangesproken op een persconferentie
over het feit dat hij onwaarheden vertelt, dan schudt hij dit van
zich af als een eend die water van zich afschudt. Een grote
groep Amerikanen ziet hem dan ook als een winnaar die niet zo
gemakkelijk klein te krijgen is.
Hij voldoet aan het

beeld van de
Amerikaanse droom.
De krantenjongen die
het tot
krantenmagnaat
schopt
Hoeveel kans maakt Trump?

Obama zei dat hij hoopt dat wanneer hij het Witte Huis verlaat, hij de
sleutel niet aan een krankzinnige hoeft te geven. En ondanks dat de
media hem keer op keer wegzetten als clown, doet hij het niet slecht
in de peilingen. Zowel professor Bardoel als professor Hamelink
vinden dan ook dat we Trump serieus moeten nemen. Het zal
niet de eerste keer zijn dat een wonderbaarlijke kandidaat het tot
president schopt. Reagan en Bush junior waren ook wonderlijke
kandidaten met licht psychopathologische trekjes, dat kan ook
niet anders. Anders wil je geen president worden, zegt professor
Hamelink. Beide professoren lijken het eens te zijn dat Trump
perfect past binnen de kapitalistische Amerikaanse samenleving. Hij
voldoet aan het beeld van de Amerikaanse droom: de krantenjongen
die het tot krantenmagnaat schopt. Over hoeveel kans hij maakt
om president te worden, verschillen ze echter van mening. Zo ziet
Professor Bardoel het nog lang niet gebeuren dat hij kandidaat of
president wordt. Hij heeft geen dossierkennis, hij beledigt groepen
en heeft een enorm ego. Daar komt hij nu nog mee weg, maar
naarmate de strijd vordert, zal hij zich moeten inhouden, anders
gaan andere partijen profiteren van zijn onvoorzichtigheid. Professor
Hamelink acht de kans zeer groot dat het een strijd gaat worden
met aan republikeinse kant Donald Trump en aan democratische
zijde Hillary Clinton. De vraag is of Amerika klaar is voor een
vrouw als president, ze hebben al een enorme klus gehad aan het
overwinnen van racisme. Bovendien is er een enorm seksisme in
Amerika, de feministische beweging is niet meer zo sterk als hij is
geweest. Als het een race wordt tussen Trump en Clinton, is het
gevaar dat een groot gedeelte van het electoraat thuisblijft omdat zij
zich simpelweg niet aangetrokken voelen tot Clinton. Als een groot
gedeelte thuis blijft, dan wint Trump, voorspelt professor Hamelink.
Of Trump het daadwerkelijk zo ver gaat schoppen, is nog maar de
vraag. Veel verstandige mensen zullen voor Hillary kiezen. Ook
professor Hamelink en professor Bardoel zouden zonder aarzeling
op Hillary stemmen. Helaas lijkt het erop dat Trump ontzettend
populair is onder Amerikaanse burgers.
Friends with benefits

Mocht het toch zover komen dat Trump president wordt, dan
hoeven wij ons volgens professor Hamelink geen zorgen te maken
over de nucleaire wapens van Amerika en het feit dat Trump dan
wel erg dicht met zijn vinger bij die knop komt. De dreiging van
een nucleaire oorlog komt volgens professor Hamelink eerder
vanuit Rusland. Poetin is door Obama veel te veel gesoleerd. Het
is gevaarlijk om iemand die niet terugdeinst voor geweld en geen
empathie kan tonen, in een hoek te drijven. Hiernaast beschikt
Rusland over een groot aantal nucleaire wapens en zijn ze niet bang
om deze te gebruiken. Wie de tegenspeler van Poetin wordt, is dus
van groot belang. Op een wonderbaarlijke manier zouden Poetin en
Trump het wel eens heel goed met elkaar kunnen vinden en dat zou
wel eens goed kunnen zijn voor de wereldvrede.
Poetin en Trump zouden

het wel eens goed met
elkaar kunnen vinden.
Mogelijk is dat goed voor
de wereldvrede
Het duurt nog een jaar totdat we weten wie de nieuwe president van
Amerika gaat worden. En ding is zeker: het gaan heel spannende
verkiezingen worden en er kan nog veel gebeuren. Als Trump als
winnaar uit de bus komt, zou dit enerzijds voor frictie kunnen zorgen
tussen verschillende bevolkingsgroepen van Amerika, anderzijds
zou het wellicht kunnen leiden tot een versterking van de band met
Rusland. Voorlopig is het nog lang niet zo ver en kunnen we nog
genieten van de ratrace die de Amerikaanse verkiezingen heet.
CONTACT!
column
jeroen
lemmens
Het einde van het jaar is een mooi moment om vooruit te kijken
en voorspellingen te doen. Mijn voorspelling is dat we komend
jaar contact zullen maken met buitenaardse wezens. Mochten
we de komende maanden bewijs vinden van intelligent leven
buiten onze planeet, trakteer me dan op een biertje en ik zal je
nog eens vertellen over de oorsprong van mijn paragnostischwetenschappelijke inzicht. Het begon allemaal met een ster
genaamd KIC 8462852.
Dit jaar toonde Boyajin en 28 collegas aan dat KIC als
enige van 150 duizend geanalyseerde sterren een uiterst
merkwaardige flux vertoont. Omdat alle bekende verklaringen
voor deze flux niet bleken te passen, zijn alien megastructures
built around the sun to harvest its energy de enige resterende
plausibele verklaring. Helaas kunnen we deze megastructures
in het zonnestelsel van KIC nooit van dichtbij bekijken, omdat
het ongeveer 1500 lichtjaar van de aarde is verwijderd. We
hoeven er echter niet naartoe om contact te maken. In januari
wordt de grootste radiotelescoop ter wereld op deze ster
gericht, om te luisteren of we radiosignalen kunnen ontvangen.
Radiogolven reizen door de ruimte met ongeveer de snelheid
van licht, waardoor eventuele berichten dus zon 1500 jaar oud
zijn. Het heeft daarom weinig zin om een bericht te sturen naar
KIC, maar meeluisteren naar oeroude buitenaardse radio zou
wel kunnen.
Volgend jaar
zullen we
kennismaken met
buitenaardse
wezens
Sinds 1974 hebben we talloze krachtige radiosignalen met

allerlei details over onze aarde, cultuur en biologische structuur
de ruimte ingezonden. Hoewel deze signalen miljoenen keren
sterker waren dan een doorsnee televisiesignaal, kan ook een
gewone televisie-uitzending in principe opgevangen worden
door een buitenaardse beschaving die miljarden kilometers van
ons verwijderd is. De opening van de Olympische Spelen in
1936 door Adolf Hitler, was volgens Contact (1997) het eerste
televisiesignaal dat krachtig genoeg was om onze aarde te
verlaten. Als er toevallig aliens meeluisteren die zon tachtig
lichtjaar verderop wonen, dan zullen we de komende jaren een
waardeloze eerste indruk maken.
Het is nauwelijks te bevatten hoe verschrikkelijk veel radio,
televisie en andere data we sindsdien hebben uitgezonden.
Kun je nagaan hoeveel informatie er wel niet is verstuurd door
een beschaving die in staat is om gigantische ruimtestations
rond hun zon te bouwen. Miljoenen uren aan intergalactische
politieke intriges, krankzinnige komedies, raadselachtige
sportwedstrijden en verrassend herkenbare sciencefictionfilms.
KIC-tv zou niet alleen de ultieme toevoeging zijn op mijn
Ziggopakket, het biedt ons communicatiewetenschappers
weer voor duizenden jaren aan onderzoeksmateriaal.
Dr. Jeroen Lemmens is docent Jeugd en Media Entertainment

en gameonderzoeker.
Oud &
Nieuws
Drank & Drugs
TEKST: NICOLE VAN BATENBURG

In de rubriek Oud&Nieuws wordt in Medium Magazine een oude nieuwsgebeurtenis gereconstrueerd.

De vraag is waar het nieuws vandaan kwam, wie de hoofdrollen speelden en hoe het eigenlijk is
afgelopen. Aan de hand van een geanimeerd overzicht schijnt Medium elke editie nieuw licht over oud
nieuws.
Niet bepaald leuk voor een ouder: je eigen kind dat als je bitch wil
chillen is het geen probleem dan ga ik erheen want ik heb drank en
drugs zonder enige moeite noch schaamte uit zijn of haar mondje
laat rollen. Toch was er geen ontkomen aan na de release van het
nummer Drank en Drugs van Lil Kleine en Ronnie Flex eind mei
2015. Binnen no time was de single een grote hit en bovendien
viel de vreemde videoclip niet alleen bij Nederlandse jongeren in de
smaak, bleek al snel uit de YouTube-statistieken.
Lil Kleine (Jorik Scholten, Amsterdam, 15 oktober 1994)

-Acteert, naast het maken van muziek, al sinds 2005
-Werd geboren op de Wallen en groeide op in de Jordaan
-Bereikte samen met Danny de Munk de Top 100 met het nummer
Zo Verdomd Alleen
-Kreeg dankzij het nummer Drank en Drugs een platina plaat
Ronnie Flex (Ronnel Plasschaert, Capelle aan Den IJssel, 16
april 1992)
-Start op zijn dertiende met het maken van muziek
-Studeerde aan de Popacedemie
-Tekende in 2012 een contract bij hiphoplabel Top Notch
- Bracht in november 2014 zijn debuutalbum uit: De Nacht Is Nog
Jong, Net Als Wij Voor Altijd
-Deed mee aan Expeditie Robinson 2015
-Had in augustus 2015 maar liefst 35 optredens
Wist je dat
Het nummer Drank en Drugs maar liefst tien weken in de top
40 stond waarvan drie weken op de eerste plaats voor
Kamervragen zorgde, de grenzen over ging en een enorme hit
werd in de periode dat Ronnie Flex bezig was met de opnames van
Expeditie Robinson? Hierdoor kreeg hij hier zelf niks van mee en
werd zodoende bij terugkomst volledig verrast.
Ik zou het ook niet

leuk vinden als ik
een kind van vijf
zou hebben dat zou
meezingen
Ronnie Flex
Wildebras
In juni 2015 raakte Lil Kleine betrokken bij een vechtpartij. Twee
maanden later kwam hij opnieuw negatief in het nieuws nadat hij
tijdens een optreden tegen zijn toeschouwers riep: Je moeder is
een hoer. Hier hield het echter niet op. Eind augustus werd Lil
Kleine in Hilversum door de politie opgepakt wegens belediging
en opruiing. Hij riep die avond tijdens een optreden beledigende
teksten en kreeg het publiek zover om die teksten te herhalen en
hun middelvinger op te steken naar de politie. Vervolgens rende
een horde meisjes achter hem aan, volgens de politie puur om
een handtekening te scoren. Uiteindelijk moesten er meer dan tien
agenten aan te pas komen om de tienerfans buiten het politiebureau
te houden.
Leerkrachten kunnen
zelf heel goed bepalen
hoe ze met dit soort
dingen omgaan
Sander Dekker
Chips & Cola

Volgens sommigen zou het nummer het gebruik van drugs
verheerlijken. Vooral voor kinderen zou het aanstootgevend zijn.
Veel ouders zijn daar niet blij mee en willen dat het nummer niet
meer overdag op de radio wordt gedraaid. Het was dan ook niet
lang wachten op de eerste kindvriendelijke versie van het nummer,
uitgebracht door 3FM-dj Giel Beelen. Hij maakte de versie Chips &
Cola. Naast dit kinderhitje werden tal van andere versies verspreid
over het web, zoals Groente & Fruit en Hakes & Gainz.
Vrijheid van meningsuiting
Na de arrestatie in Hilversum gaf Lil Kleine tijdens RTL Late Night
aan Humberto Tan aan dat hij best in gesprek wilde met Pieter
Broertjes, de burgemeester van Hilversum. Het werd een pittig
gesprek. Ik vind het een grens dat ik word verbannen, Pietertje.
Verbannen werd je in de middeleeuwen. We hebben toch vrijheid
van meningsuiting? Ik heb artistieke vrijheid en mag dit zeggen. Ik
blijf dit zeggen. Pieter Broertjes blijft echter bij zijn standpunt dat
Lil Kleine een grens heeft overschreden en niet meer welkom is in
Hilversum. Beide heren waren het er wel over eens dat alles veel
groter wordt gemaakt dan het is. Toen de gemoederen weer wat
waren bedaard, liet Lil Kleine weten wel wat te voelen voor een kop
koffie met de burgemeester, die daarop antwoordde: Doen we,
toppie.
We willen niemand
aansporen om slechte
middelen te gaan
gebruiken
Lil Kleine
TOP 5
Waar werd Drank en Drugs het
meest bekeken?
Nederland
Belgi
Verenigde Staten
Frankrijk
Verenigd Koninkrijk
LIESBETH
RASKER
Een interview met het meest bipolaire
redactiemeisje van Amsterdam
Travel & fashion editor at Amayzine.com by day, professional shoe hoarder and crazy
cat lady by night. Zo stelt Liesbeth Rasker zichzelf voor op haar Instagrampagina.
Amayzine is een lifestyle- en modeplatform voor de vrouw en een paar verdwaalde
mannen en bestaat nu twee jaar. Medium ging met Rasker in gesprek onder het
genot van een drankje in Buffet van Odette, haar lievelingsrestaurant in Amsterdam.
INTERVIEW: CHRISTIAN MANUPUTTY, LUCA JANSEN EN MIREIA BOOT
TEKST: CHRISTIAN MANUPUTTY
FOTOGRAFIE: LEONY BROK
Bipolair kattenmeisje
Op de vraag hoe ze zichzelf zou omschrijven, geeft ze wat weifelend
antwoord. Daar is geen beginnen aan, denk ik. May-Britt (Mobach,
hoofdredacteur van Amayzine, red.) noemt mij de meest bipolaire
persoon op aarde. Ik heb helemaal niks met kinderen, maar ik ben
dol op Disney. En op Disco, mijn kat. Ik ben heel rommelig, maar
ook heel gestructureerd met to do lists. Ik ben een neuroot, maar
ook heel chaotisch. Mijn huis is altijd een bende, behalve mijn bed.
Ik verzet me tegen heel veel dingen. Dan geef ik er op een gegeven
moment aan toen en dan ben ik heel erg fan. Ik heb, denk ik, als
laatste in Nederland mn Hyves verwijderd en uiteindelijk Facebook
genomen. Je kunt dus voorzichtig stellen dat het alle kanten op kan
gaan met de Amayzineredacteur. Tja, wie is Liesbeth Rasker? Iets
met Disco, iets met wijn, iets met schoenen, iets met vrienden, iets
met schrijven, iets met lezen. Ik vind het heel lastig om mezelf in een
malletje te moeten gieten. Het vergt ook heel veel zelfkennis en ik
weet niet of ik daar al volwassen genoeg voor ben.
Liesbeth Rasker is de dochter van de in 1998 overleden Liesbeth
Hendrikse. In 1989 haalde Hendrikse ELLE naar Nederland en
ze mocht zich dan ook de eerste hoofdredacteur noemen. De
carrires van moeder en dochter lijken echter totaal niet op elkaar.
Zij zat in het printvak. Er was toen geen internet. Ze hebben
ELLE gemaakt zonder computers en ik heb geen idee hoe dat in
godsnaam mogelijk is. Zij zag zichzelf als een journalist en maakte
printbladen. Ik zit op Instagram en andere social media, dus dat
verschilt natuurlijk ook. Dat is echt heel anders. Ik hoop wel dat onze
carrires op elkaar gaan lijken, want ik zou heel graag op haar stoel
willen zitten. De eerste stapjes zijn in ieder geval gezet. Zo mocht ze
al enige tijd meelopen op de redactie, maar tegenwoordig schrijft ze
ook als freelancer stukken voor het blad en voor ELLE Online.
Studie als zwarte bladzijde

De carrire van de editor begon al in de vierde klas, toen de geboren
Amsterdammer een snuffelstage mocht doen bij ELLE. Dat was
he-le-maal te gek. Toen wist ik dat ik dit later echt wilde doen. Haar
studentenleven op de universiteit ging vervolgens niet helemaal
van een leien dakje. Ze begon met Taal en Communicatie aan de
UvA, maar dat werd niet lang volgehouden. Echt de allerstomste
studie ooit. Het was echt heel saai. Ik vond lezen en literatuur leuk,
maar dat zat er helemaal niet in. Het ging alleen over superstoffige
theorien. Ik was daar niet helemaal aan toe en toen ben ik in
februari gestopt. Ik heb n studiepunt gehaald, bij wijze van. Het
was echt een afgang. Niet veel later probeerde ze weer aan de
bak te komen bij ELLE. In de hoop dat ze ets mocht doen, stuurde
Liesbeth zelfgeschreven stukken op. Koffiezetten, weet ik veel, het
maakt me niet uit. Alleen hoorde ik niks meer van ze. Toen ben ik
Nederlands gaan studeren aan de UvA en dat vond ik heel leuk.
Vlak voordat haar nieuwe opleiding begon, kwam alsnog bericht
van ELLE. Er werd haar gevraagd of ze wel eens aan een stage had
gedacht. Ik dacht kak, ik begin letterlijk maandag met het nieuwe
collegejaar. Toch is ze op gesprek gegaan.
Soms gaat iets

viral en dan denk
je kak
Een proefopdracht volgde en dat resulteerde in een stageplek. Ik

mocht eerst drie maanden stage lopen. Dat werden er zes, daarna
negen, toen anderhalf jaar en uiteindelijk ben ik eigenlijk nooit weg
gegaan. De studie is een zwarte bladzijde. Ik heb mijn diploma nooit
opgehaald en ik ben niet naar de uitreiking geweest. Ik heb heel lang
over mijn opleiding gedaan, omdat ik altijd ja zei tegen ELLE. Ik heb
er nooit echt spijt van gehad, maar het was gewoon stom. Ik maakte
dan wel de deeltentamens, maar dan belde ELLE op een gegeven
moment op voor een persreis. Die reis was dan precies tijdens mijn
eindtentamen, dus die maakte ik dan ook niet. Ik deed toen een vak
voor niks en dat heb ik veel te vaak gedaan. Mijn tutor adviseerde
mij destijds deeltijd te gaan studeren, omdat ik altijd met werk zat. In
plaats van zestig studiepunten per jaar zou ik er dan dertig halen. Ik
heb er uiteindelijk godver de godver zeven jaar over gedaan.
Actief voor Amayzine.com
Na haar studie wilde Liesbeth eindelijk echt aan de gang bij ELLE.
Het was haar droom hoofdredacteur te worden van het tijdschrift.
Ze wilde altijd bij de bladen werken en niet bij de krant. Vroeger
had ik het idee om eerst hier bij ELLE te werken, vervolgens bij de
Amerikaanse afdeling en daarna bij Vogue. Helaas was er bij de
Nederlandse ELLE geen ruimte meer op de redactie. Fuck, ik wist
al mn hele leven dat ik dit wilde. Het is een harde wereld. Je moet
doen alsof je de beste bent. Je moet jezelf naar binnen bluffen,
lullen als Brugman. Je mag nooit liegen, maar bluffen mag wel.
Als pas afgestuurde zocht ze wanhopig naar een baan, dus ze
mailde iedereen uit haar netwerk. Het was Peggy Weijergang de
eerste Chef Mode van Elle en nu ook actief voor Amayzine die
haar doorverwees naar May-Britt Mobach. Mobach, onder andere
bekend van RTL Boulevard en Hollands Next Top Model, wilde
Soms ben ik
een heel saaie
doos met een
dichtbundel op de
bank
destijds met Amayzine.com starten. Ik heb toen gesolliciteerd,
maar ik vond het heel eng, omdat ik niet wist wat het precies was. Ik
mocht eerst op gesprek komen, daarna volgde een proefopdracht
en weer een gesprek. Uiteindelijk werd ik ook aangenomen.
Het werken op de redac ht woordje voor redactie, volgens
Liesbeth van Amayzine bevalt haar heel goed. Redacties zijn heel
ingewikkelde plekken. Als socioloog kun je daar op afstuderen, denk
ik. Wat de Amayzineredacteur nu zegt gaat natuurlijk wel over op
vrouwen gerichte redacties. Ze heeft niet een idee over hoe het er
bij pakweg een Elsevier of een Volkskrant aan toe gaat. Er werken
altijd vrouwen op de redac, met misschien n of twee verdwaalde
mannen. Vrouwen bij elkaar zijn gewoon heel ingewikkeld. Er is altijd
wel een interessante dynamiek en je werkt vijf dagen heel intensief
met elkaar. Je maakt alles samen en daardoor ben je heel hecht. Als
je niet een groepsmens bent, wordt het heel lastig. Je wordt echt
vriendinnen van elkaar. Dat betekent ook dat het wel eens mis kan
gaan en dat er ruzies kunnen ontstaan. Als je met vrouwen werkt,
kan er veel warmte zijn, maar het kan ook bitchy zijn. Je moet daar
sterk en volwassen in zijn. Daarnaast drinken we heel veel samen.

Journalisten zijn heel dranklustig, dat is echt een probleem, zegt ze
met een glimlach.
Amayzine profileert zich van andere vergelijkbare platforms door
haar persoonlijke aanpak. Het is net alsof je de meisjes van
Amayzine volgt. We schrijven over dingen die ons en onze lezers
bezighouden. Heel veel zaken die aan de lunchtafel worden
Wij zijn geen

journalistiek platform.
We maken amusement
in de vorm van leuke,
herkenbare stukjes
besproken, veranderen ook in onderwerpen. Die persoonlijke
aanpak is volgens Liesbeth wel doodeng. Ik weet heel goed wat
ik wel en niet online zet. Soms gaat iets viral en dan denk je kak.
Theres no way back. Het lijkt heel persoonlijk en alles wat online
staat is natuurlijk waar, maar er staan ook heel veel dingen niet op.
Dat zorgt voor afstand. Je wordt dan een beetje een karakter, zoals
iedereen dat is bij Amayzine. Ik ben degene die schrijft over mode,
reizen, mannen, poezen en andere gekkigheid. Dat ik soms een heel
saaie doos ben die letterlijk met een dichtbundel op de bank ligt,
past niet in mijn personage. Het schept een eenzijdig beeld.
Branded content als nieuw businessmodel
Amayzine maakt gebruikt van branded content op haar website.
Op de redac zijn ze heel selectief in het kiezen van bedrijven voor
een eventuele samenwerking. Het moet bij een editor passen. Dat
is onze kracht, maar soms ook onze makke. We kunnen er echt
niets mee als niemand iets heeft met een bepaald merk. Dat maakt
branded content heel oprecht, maar dat betekent ook dat we een
klant soms niet kunnen aannemen. Branded content ziet ze niet
als een bedreiging van haar objectiviteit. Ik zou mezelf ook geen
journalist noemen. Tenminste, niet in de rol van Amayzine, want wij
zijn geen journalistiek platform. We pretenderen dat ook niet te zijn.
We maken amusement in de vorm van leuke herkenbare stukjes.
Dat betekent dus dat Amayzine haar onafhankelijkheid niet ten koste
van alles hoeft te bewaken. Bij al onze betaalde content staat wel
bij dat het een advertorial is. Ik denk ook dat de lezer dat gewend
is, want overal op internet gebeurt het. Wij maken een gratis
product en als je als consument iets gratis wilt, betaal je er toch op
een bepaalde manier voor. Mensen vergeten dat soms. Het wordt
gevaarlijk als je als journalist uitgenodigd wordt door een merk om
iets te onderzoeken of te beschrijven. Dat is ingewikkeld, want dan
ga jij objectief iets vertellen, terwijl dat niet zo is. Wij zeggen nergens
dat wij journalistieke werkzaamheden verrichten. We snijden ons
dan ook niet in de vingers, dus we lopen niet het gevaar om door de
mand te vallen. Ik denk dat het heel zuiver is, het werkt gewoon zo.
Het is een nieuw businessmodel in die zin.
het wel een toevoeging. Het is wel belangrijk onderscheid te maken

en te zeggen dat bloggen geen journalistiek is. Zo lang het geen
journalistiek wordt genoemd, is het geen bedreiging. Dan maakt
het niet uit en dan is het een waanzinnig leuke toevoeging. Het is
dan een mooie organische ontwikkeling in de manier waarop media
wordt geconsumeerd, maar het zijn geen journalisten. Zij noemen
zichzelf ook geen journalist. Het zijn de bladenmakers die zeggen
dat bloggers geen journalist zijn. De definitie van een journalist is
een onafhankelijke verslaggever en dat zijn commercile bloggers
per definitie niet: Zij werken samen met merken, worden ingevlogen
en zijn dus niet onafhankelijk. Je wordt betaald door merken om iets
over ze te schrijven. Het is ook zeker geen modejournalistiek, want
elke show waar ze heen gaan vinden ze amazing, omdat ze worden
uitgenodigd. Dat doen wij ook en zo werkt het spel. Het is natuurlijk
heel cool dat iedereen op deze manier zijn eigen werk kan creren.
Het is een waanzinnige industrie, het is zon eigen vak geworden.
Het staat zo haaks op de printwereld. Ik en miljoenen meisjes, en
een paar mannen, vinden het te gek.
Je mag nooit liegen,

maar bluffen mag
wel. Lullen als
Brugman
Tips tot slot

Liesbeth vond het heel gezellig en zou ook de hele avond willen
blijven hangen, maar door andere verplichtingen moet ze er helaas
vandoor. Ze heeft nog wel wat tips voor studenten die ook willen
schrijven. Je moet het echt willen. Je doet het niet met de gedachte
dat lijkt me wel lachen. Dan kun je misschien wel een stage krijgen,
maar daar ga je het uiteindelijk niet mee redden. Oefenen, oefenen
en nog eens oefenen is ook heel belangrijk. Ik heb zelf destijds
een blogspot gemaakt en die stond ook online, maar ik had naar
niemand gecommuniceerd dat het bestond. In theorie konden
mensen het wel lezen, dus ik moest er wel mijn best op doen.
Verder moet je jouw eigen stijl vinden en niet iemand nadoen. We
krijgen wel eens proefopdrachten van mensen die heel erg onze
taal gaan gebruiken. Dat is niet authentiek, dat werkt niet zo. Net
als met zangers: je moet niet iemand nadoen, maar jouw eigen
sound vinden. Bij ons moet dat ook. Daarnaast stipt ze nog maar
eens het belang van een stage aan. Volgens haar is dit echt jouw
ticket naar dit wereldje. Geen enkele redactie neemt iemand aan
zonder enige relevante werkervaring. Dat gebeurt gewoon niet.
Verder moet je gewoon je best doen en de beste willen zijn. De
beste willen zijn, dat pretenderen ze ook bij Amayzine.com. Ze willen
uiteindelijk voor werelddominantie gaan. Laten we bij Medium daar
maar een voorbeeld aan nemen, want buiten een Mediumvestiging
in Amsterdam is een vestiging in Parijs, Milaan, Londen en New York
geen overbodige luxe, toch?
Bloggers als bedreiging?

Vijf jaar geleden zou Liesbeth zeggen dat bloggers een bedreiging
zijn voor de modejournalistiek, maar dat is nu wel anders. Ik vind
Nationale Opera
50 jaar!
TEKST: CHRISTIAN MANUPUTTY
FOTOGRAFIE: JAN SCHILTHUIZEN
De Nationale Opera (DNO) bestaat vijftig jaar en dat moet natuurlijk worden gevierd. Met prinses Beatrix in het publiek vond in november het Opera Gala plaats
en dit moest het startsein zijn voor het gouden jubileumseizoen. Het operagezelschap is sinds 1986 gevestigd aan de Amstel, in het Muziektheater om precies
te zijn. Voorheen was DNO gevestigd in de Stadsschouwburg aan het Leidseplein, maar tegenwoordig zit ze samen met het Nationale Ballet in het Muziektheater. De Nationale Opera, voorheen De Nederlandse Operastichting, kwam
op 17 november 1965 met haar eerste productie. In de Amsterdamse RAI was
daar toen Der Rosenkavalier. Daarna volgde vijftig jaren met vierhonderd nieuwe
producties, ruim de helft van het gouden jubileum onder leiding van Pierre Audi.
Op naar de volgende vijftig jaar!
MEDIUM
25 /DECEMBER
MEDIUM APRIL
20152015
/ 25
THE PERFECT
BODY: VOL,
SLANK OF
GEZOND?
Victorias Secret kreeg het zwaar te verduren toen ze begonnen met de The Perfect Body
campagne, waarmee ze een nieuwe lijn bhs en ondergoed wilden promoten. Op de posters waren,
behalve de slogan, slanke en gespierde modellen te zien. Zijn alleen superstrakke vrouwen perfect?
Niet bepaald, vonden vrouwen over de hele wereld en ze wilden dat maar al te graag duidelijk maken.
Er ontstonden dan ook meer dan n terugslaande campagne, zoals bijvoorbeeld #IamNoAngel en
#ImPerfect. Door deze bewegingen borrelt de vraag op waarom we zo fel tegen campagnes zoals die
van Victorias Secret zijn. En zou het dan beter zijn om plussize modellen als rolmodel te hebben?
TEKST: LARA JEURISSEN
#IAmPerfect
Drie Engelse dames, Frances Black, Gabriella Kountourides en
Laura Ferris, vonden dat de campagne van Victorias Secret
schadelijk was voor het zelfbeeld van vrouwen. De campagne kiest
voor n type uiterlijk dat perfect zou zijn en dat is gevaarlijk, vinden
zij. Daarom schreven ze een brief naar het lingeriemerk. Om te laten
zien dat ze hier niet alleen in staan, begonnen ze een petitie met
als doel dat Victorias Secret hun campagne aan zou passen. Met
de hashtag #IAmPerfect lieten vrouwen zien dat niet alleen dunne
vrouwen mooi zijn.
Tweede fout van Victorias Secret
Na alle commotie veranderde Victorias Secret de slogan van The
Perfect Body naar A Body for Every Body. Maar niet veel later
lag het bedrijf weer onder vuur, omdat ze een slecht gefotoshopte
afbeelding plaatsten op hun socialmediakanalen. De bewerkingen
van de originele foto waren zo slecht gedaan, dat het lichaam van
het model er heel vreemd uitzag. Mensen reageerden op de foto
met: What a strange picture. Certainly not normal looking and the
touching up is very obvious. Why? Volgens Jeetendr Sehdev, een
professor in de marketing, is het bewerken van de lichamen van de
Victorias Secret-modellen geen goede zet, want we weten allemaal
hoe de modellen er in het echt uitzien. Daardoor herkennen we
meteen dat een foto is bewerkt en dat zorgt ervoor dat klanten hun
vertrouwen in het merk verliezen.
Terugblikkend op de vraag waarom er zo fel wordt gereageerd op

de campagne van Victorias Secret, lijkt het dat het publiek vooral
moeite heeft met de eentonigheid van de modellen. Vrouwen in de
media zijn allemaal ongeveer hetzelfde: dun, strak en lang. Dat is
geen goede representatie, want er zijn zoveel verschillende vormen
van vrouwelijke lichamen. Door maar n type te laten zien, lijkt het
net alsof de rest van de vormen niet mooi is.
#droptheplus
Als slanke modellen een gevaar vormen voor het lichaamsbeeld
en de gezondheid van vrouwen, zijn plussize modellen dan wel
het juiste voorbeeld? Enerzijds weerspiegelen ze beter hoe de
gemiddelde vrouw in de westerse wereld eruitziet. Wanneer vrouwen
zich dan gaan vergelijken met deze modellen, zullen ze minder snel
een negatief zelfbeeld ontwikkelen. Toch is dit volgens de Ierse
journaliste Sheena Madden ook niet de oplossing.
Vrouwen in de media
zijn allemaal ongeveer
hetzelfde: strak en
lang
Om te beginnen vindt Madden de benaming plussize een

probleem, want dit impliceert dat het een overmaat is van wat
wij labellen als een normaal lichaam. Sheena is niet de enige met
deze mening. Australisch model Stefania Ferrario begon op social
media de campagne #droptheplus. Ze zegt: Labelling a model or
a woman as plussize perpetuates the idea that they are different
and not fully accepted. Plussize modellen zorgen dus wel voor
meer diversiteit in ideaalbeelden en dat is erg goed en nodig volgens
Ferrario, maar doordat ze niet worden gezien als gewone modellen,
worden vrouwen met een maatje meer in een hokje geplaatst.
Ten tweede stelt Sheena dat ook plussize modellen, en dan hebben
we het over vrouwen met duidelijk overgewicht, zorgen voor een
ongezond lichaamsideaal. Overgewicht is namelijk allesbehalve
ideaal. Net zoals extreem dun zijn, is het een bedreiging voor de
gezondheid. Sheena is bang dat we door het omarmen van plussize
modellen ervoor zorgen dat overgewicht als gezonder wordt
gezien dan ondergewicht. Terwijl overgewicht juist een wereldwijd
gezondheidsprobleem is dat bestreden zou moeten worden.
Overgewicht is
allesbehalve
ideaal, net als
extreem dun zijn
lichaamstypen niet mooi genoeg zijn. We zijn klaar met neppe fotos
en willen natuurlijke rondingen en moedervlekjes zien, omdat dat is
wat een foto echt en authentiek maakt. We lijken te streven naar een
wereld waarin gezondheid het allerbelangrijkst is en dat is wat de
mode-industrie zou moeten promoten. The perfect body wordt dan
niet meer gemeten aan de hand van liniaaltjes, maar op basis van
gezondheid.
Het ideale lichaam is gezond

Er wordt zo heftig gereageerd op campagnes zoals die van
Victorias Secret, omdat het een irreel zelfbeeld creert bij meisjes
en vrouwen. Er zijn veel verschillen in lichaamsvormen, maar deze
worden niet gerepresenteerd. Hierdoor het lijkt alsof al die andere
Back
Stage
In de rubriek BackStage laten we CW-studenten
aan het woord over hun ervaringen met hun
stage. Hoe is deze bevallen? Kreeg je veel
vrijheid of moest je allerlei typische stagiaireklusjes doen? Mireia Boot heeft stage gelopen
bij Brandwriters en vertelt in Medium over haar
ervaringen.
Afgelopen zomer zette ik mijn eerste stappen in Pand Noord, bij

marketingbureau Brandwriters. Tijdens mijn sollicitatiegesprek
belandde ik al in een warm bad en de weken erna bleken minstens
zo gezellig. Brandwriters is een klein hecht team van vier, waar ik
als stagiaire meteen n van werd. Bij binnenkomst wist ik niet
eens hoe de Mac aan moest en ook het Apple-toetsenbord vond
ik extreem ingewikkeld. Dat wist ik ook niet hoor, liet een van de
projectmanagers mij weten, en daarmee was het ijs gebroken.
Wat doe je bij Brandwriters?
Brandwriters bedenkt campagnes voor merken en richt zich
voornamelijk op social media. Vragen die hierbij centraal staan, zijn:
welke social-mediakanalen kunnen we het beste inzetten? Wat
voor prijsvragen passen bij dit merk? Welke bloggers moeten we
binden aan dit product? Op dit moment werkt Brandwriters voor
Batiste, Biodermal, Lee Kum Kee, Pataks en Pearldrops. Voorheen
hebben ze ook gewerkt voor John Frieda en Canei, heel gevarieerd
dus. Brandwriters voert de campagnes ook zelf uit. Het bedrijf is
hiermee verantwoordelijk voor het onder de aandacht brengen
en populair maken van het merk bij het publiek. Als stagiaire
bestaat het takenpakket niet uit koffiezetten en de bezem door het
kantoor halen. Tijdens mijn stage bij Brandwriters ondersteunde ik
voornamelijk de community manager met het beheren van de socialmediakanalen voor de bovengenoemde merken. Dat houdt in dat wij
vanuit die merken reageerden op vragen en reacties van socialmediagebruikers. Daarnaast bedacht ik content voor op Facebook,
zoals posts en prijsvragen. Elk merk heeft een andere strategie
nodig, wat het zowel interessant als uitdagend maakt. Zo is Batiste
populair bij tienermeisjes en Lee Kum Kee bij huisvrouwen: voor
deze doelgroepen is de content dus heel verschillend, evenals het
beeld dat we erbij uitzoeken. Naast het werk op Facebook schreef
ik ook blogs voor Brandwriters. De blog is belangrijk voor potentile

klanten, zodat ze kunnen zien wat Brandwriters bezighoudt en wat
voor kennis het bedrijf heeft over bijvoorbeeld Facebook-updates
of inspirerende campagnes. Doordat het zon klein team is, maak je
alles van dichtbij mee: van het telefoontje voor een aanvraag tot het
uitvoeren van een campagne. Dat is een interessant proces dat je uit
geen boek of hoorcollege kunt leren.
Stage tijdens je studie
Ik liep geen stage als verplicht onderdeel van mijn studie en kreeg
dus ook geen studiepunten. Mijn stagedagen liep ik gewoon tussen
reguliere colleges en werkgroepen door. Waarom? Ik wilde ervaring
opdoen en meemaken hoe het er in het echte leven aan toe gaat
op het gebied van marketing. Het combineren van studie en stage
vond ik wel lastig, er gaat uiteindelijk veel tijd in zitten en dan moet
je k nog studiestof bijhouden. Toch kan ik het iedereen aanraden,
mits je er echt tijd voor hebt of maakt. Of ik mezelf in deze branche
zie werken? Ik ben een ervaring rijker, maar mijn liefde voor stukken
schrijven is toch echt onoverwinnelijk!
Ik werkte mee aan

campagnes voor
Batiste, Biodermal,
Lee Kum Kee, Pataks
en Pearldrops
FACEBOOKLIKES
KOPEN: EEN
HANDEL AN SICH
Tegenwoordig telt een bedrijf, merk of beroemdheid niet meer mee als deze niet actief is op
Facebook. Het sociale netwerk wordt gezien als een waardevolle marketingtool om de beoogde
doelgroep te bereiken en gebruikers om te zetten in betalende klanten. Met bijna tien miljoen
gebruikers in Nederland is er een continue strijd onder bedrijven om deze leden voor zich te winnen
en concurrerende paginas te verslaan als het gaat om het aantal likes. Veelvuldig wordt de pagina
van een bedrijf aan de consument voorgeschoteld: Vindt u ons bedrijf leuk? Like ons dan op
Facebook!
TEKST: ANTON BEKENKAMP
Een snelle manier om het aantal likes van een pagina

op te schroeven, is simpelweg door likes te kopen. Het
opzetten van een campagne binnen Facebook zelf is de
meest conventionele manier om dit te bereiken. De vraag
naar likes is echter groot en dit betekent dat het aanbod
van likes in een vrijemarkteconomie zich niet beperkt tot
het advertentieplatform van Facebook zelf. Op internet zijn
talloze aanbieders die beloven likes te leveren voor jouw
pagina, dit alles buiten het sociale netwerk om. Het is daarom
ook niet zo gek dat Facebook deze bedrijven bestempelt als
verkopers van illegale likes.
Een simpele zoekopdracht met de term likes kopen levert
al 657.000 resultaten op. Het verkopen van Facebooklikes is
dus een lucratieve business geworden. Volgens de Italiaanse
beveiligingsexperts Andrea Stroppa en Carla De Micheli wordt er
meer dan tweehonderd miljoen dollar omzet gedraaid buiten het
traditionele Facebookplatform om, enkel uit de verkoop van likes.
Deze business heeft echter ook een schaduwkant. Het is vaak
onduidelijk waar de likes precies vandaan komen en wat voor
invloed ze hebben op een pagina. Tijd voor een onderzoek naar de
verschillende aanbieders van Facebooklikes.
Om de verschillende verkopers van likes te testen, maakte ik
vier identieke Facebookpaginas. De inhoud bestaat uit plaatjes
van de meest geliefde dieren op het internet: katten. De paginas
hebben verschillende maar vergelijkbare namen: Funnycatpictures,
Awesomecatpictures, Supercatpictures en Cutecatpictures.
Vervolgens kocht ik voor deze paginas likes bij vier verschillende
verkopers. Beginaantal: n like.
De verkopers
Fiverr.com is een van de grootste online marktplaatsen ter wereld,

gericht op diensten. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is te
koop, zo ook Facebooklikes. Het idee is dat een verkoper voor
een bepaalde dienst een gig aanmaakt. Een gig kost standaard vijf
dollar, eventueel aan te vullen met extras door nogmaals vijf dollar
te betalen. Omdat veel gebruikers afkomstig zijn uit lageloonlanden,
zijn de prijzen op Fiverr laag. Ik koop mijn likes bij jeandseeley, een
van de verkopers die actief is op Fiverr. Als ik het profiel bekijk, blijkt
het om een knappe jonge dame te gaan, ze heeft een beoordeling
van vijf sterren, beoordeeld door 73 gebruikers. Na wat zoekwerk
blijkt haar profielfoto wel erg vaak op het internet op te duiken.
Ik ga er toch voor en bestel voor vijf dollar 110 Facebooklikes uit
de Verenigde Staten voor de pagina Funnycatpictures. In de
beschrijving van haar gig staat dat de fans die ik koop, echte en
actieve gebruikers zijn. Er worden dus geen bots ingezet om likes
te genereren. Ze belooft daarnaast meer exposure en een service
die geen van haar concurrenten kan bieden. De likes komen wel uit
Amerika, dit maakt het daarom minder interessant voor Nederlandse
paginas met een specifieke doelgroep. Het lijkt een goede deal als
je op zoek bent naar veel likes voor weinig geld.
Je wilt van de
beoogde doelgroep
betalende klanten
maken
De resultaten
Een week na het inkopen van de likes bij de verschillende
aanbieders, maakte ik de balans op.
PAGINA: Funnycatpictures
EIND AANTAL LIKES: 191
KOSTEN PER LIKE: 0,03
TOTAAL BEREIK / AAANTAL LIKES: 123,56%
KLIKS OP BERICHTEN / AANTAL LIKES: 2,09%
De tweede aanbieder van Facebooklikes is addmefast.com. Deze

website is gericht op het uitwisselen van likes en werkt met een
puntensysteem. Enerzijds kunnen gebruikers punten verdienen door
op de vind ik leuk-knop van een willekeurige pagina te klikken,
anderzijds kunnen gebruikers hun eigen pagina promoten en
een beloning van een aantal punten toekennen per klik: minimaal
vijf punten en maximaal tien punten per like. Kortom: de punten
die je verdient door paginas van mede AddMeFast-gebruikers
te liken, kun je inzetten om je eigen pagina te promoten. Het is
echter ook mogelijk om punten te kopen, voor ongeveer negen
euro ontvang je vijftienhonderd punten. Ik promootte de pagina
Awesomecatpictures voor tien punten per like met een maximum
van honderd likes, ofwel duizend punten. Handig is dat je kunt
aangeven uit welk land de likes mogen komen, ik ga dus voor likes
uit Nederland.
Likeskopen.net
De derde aanbieder in deze test, is de website likeskopen.net. Dit
is de eerste pagina die je vindt in de Google zoekresultaten bij het
zoekwoord likes kopen. Likeskopen.net belooft 100% Nederlandse
fans van achttien jaar en ouder, die langzaam aan de pagina worden
toegevoegd. De likes worden volgens deze website gegenereerd
door mijn pagina te promoten binnen reeds bestaande en populaire
Facebookpaginas. Ik kocht voor de pagina Cutecatpictures
honderd likes voor vijfentwintig euro.
Tot slot kocht ik likes bij het sociale netwerk zelf. Ik zette een
campagne op voor de pagina Supercatpictures, gericht op
Nederlandse gebruikers tussen de 18 en 65 jaar oud. Ik stelde een
maximumbudget in van vijftien euro. Mijn pagina met kattenplaatjes
werd vervolgens getoond aan de door mij ingestelde doelgroep.
De campagne via Fiverr loopt als een trein. Binnen 24 uur heeft
mijn pagina al 169 likes, meer dan de 110 die ik had besteld.
Na ongeveer een week staat het totaal aantal likes op 191.
Omgerekend heeft deze campagne mij slechts drie cent per like
gekost. Op het eerste gezicht een aardig resultaat. Als we echter
kijken naar het aantal interacties, vallen de resultaten tegen. Slechts
vier Facebookgebruikers hebben op een van mijn berichten geklikt,
een magere twee procent. Niemand heeft op de vind ik leuk-knop
onder een van mijn berichten geklikt of een reactie achtergelaten.
Zijn kattenplaatjes dan niet populair in Amerika? Nee. Het is
hoogstwaarschijnlijk dat de verkoper op Fiverr gebruikmaakt van
zogenaamde clickfarms. Dit zijn bedrijven in lageloonlanden zoals
Turkije, Pakistan, India en Zuid-Amerika die mensen in dienst
hebben om paginas leuk te vinden tegen betaling. Per like krijgen
zij een zeer lage vergoeding. Het gevolg is dat het aantal likes wel
aanzienlijk toeneemt, maar de conversie nihil blijft. Als we kijken naar
de afkomst van de gebruikers die mijn pagina leuk vinden, zien we
dat gebruikers vooral afkomstig zijn uit Peru, Mexico en Ecuador.
Ondanks dat ik likes uit de Verenigde Staten heb ingekocht, spreekt
bijna niemand van mijn fans Engels. Een teleurstellend resultaat.
EINDSCORE:
Likes kopen is een

snelle manier om het
aantal likes van een
pagina op te
schroeven
PAGINA: Awesomecatpictures
TOTAAL BEREIK / AANTAL LIKES: 50,00%
Het resultaat bij addmefast.com is niet veel beter dan op Fiverr.
Nadat de campagne zes dagen actief is geweest, heeft mijn pagina
slechts 32 likes. Het is waarschijnlijk dat er niet veel Nederlandse
gebruikers actief zijn op AddMeFast en dat het aantal likes daarom
achterblijft. Opvallend is dat 54 mensen hebben geklikt op mijn
advertentie, maar het aantal likes lager is. Veel likes zijn alweer weg
en dus niet blijvend, terwijl daarvoor wel is betaald. Omgerekend
ben ik iets meer dan drie euro kwijt voor 32 likes, wat neer komt op
tien cent per like. Als we ook hier kijken naar het aantal interacties,
blijken de resultaten beneden peil. De teller van het aantal likes en
reacties onder mijn berichten staat op nul. Facebook geeft geen
data weer over de afkomst van de gebruikers, maar een kleine
steekproef laat zien dat veel buitenlandse gebruikers mijn pagina
leuk vinden. Mijn fans komen uit Pakistan, Duitsland, Syri, Iran en
een klein deel uit Nederland. Het uitwisselen van likes op websites
als AddMeFast lijkt leuk, maar zorgt niet voor interactie, laat staan
dat er eventueel betalende klanten uit voortkomen.
Veel likes zijn niet

blijvend, maar
daarvoor is wel
betaald
EINDSCORE:
Likeskopen.net
PAGINA: Cutecatpictures
De resultaten op likeskopen.net lijken beter. De pagina
Cutecatpictures heeft na zes dagen 119 likes, meer dan de
honderd bestelde likes. Ik betaalde 25 euro, wat neerkomt op 21
cent per like. Ook de interacties vallen niet tegen: twintig mensen
vinden een van mijn berichten leuk en acht personen hebben een
van mijn berichten gedeeld met hun vrienden. In tegenstelling
tot Fiverr en AddMeFast is het grootste deel van de gebruikers
afkomstig uit Nederland en Belgi. De campagne bij likeskopen.net
lijkt dus een goede investering te zijn geweest.
EINDSCORE:
PAGINA: Supercatpictures
Tot slot de resultaten van de campagne bij Facebook zelf. Na zes
dagen heeft de pagina Supercatpictures 59 likes bereikt. Hiervoor
werd iets minder dan twaalf euro betaald, wat neerkomt op twintig
cent per like. Het aantal interacties is niet slecht: 35 mensen hebben
geklikt op een van de berichten en elf personen vinden een van
de kattenplaatjes leuk. De afkomst van de gebruikers roept iets
minder enthousiasme op. Hoewel een groot deel wel afkomstig is uit
Nederland, zijn er ook gebruikers uit Polen en Syri.
EINDSCORE:
Clickfarms zijn
bedrijven die
mensen in dienst
hebben om paginas
leuk te vinden tegen
betaling
Conclusie
De resultaten zijn per aanbieder erg verschillend. Als het doel is
om een pagina te voorzien van een hoog aantal likes binnen een
korte periode, lijkt Fiverr een goede optie. Veel meer valt er dan
ook niet te verwachten, de interacties en conversies zijn laag. Het
uitwisselingsnetwerk van AddMeFast scoort het slechtst. Er is
vrijwel geen interactie en je betaalt ook voor mensen die je pagina
direct weer unliken. Bovendien kan het kopen van neplikes op de
lange termijn een negatieve invloed hebben op het bereik van een
pagina. Het Facebook-algoritme berekent namelijk hoe vaak de
berichten van een pagina in het nieuwsoverzicht van de gebruikers
verschijnen en welk percentage van de gebruikers reageert. Als
dit percentage laag is, verschijnen berichten ook minder vaak in
het nieuwsoverzicht. De fans die je hebt gekocht, vinden je pagina
immers niet daadwerkelijk interessant.
Likeskopen.net komt beter uit de bus en lijkt een goed alternatief
voor een campagne op Facebook. Het is vooral positief dat vrijwel
alle likes daadwerkelijk afkomstig zijn uit Nederland. Keerzijde is
dat het erg vaag blijft hoe je pagina precies wordt gepromoot. Er is
bijvoorbeeld geen controle over de herkomst van de likes. Ook het
instellen van een specifieke doelgroep is niet mogelijk.
Het is niet verrassend dat ook de campagne van Facebook een
redelijk resultaat geeft. Opvallend is wel dat niet alle gebruikers
afkomstig zijn uit Nederland, terwijl dit wel degelijk als doelgroep
is aangeven. Hier komen de clickfarms wederom om de hoek
kijken. Deze liken namelijk niet alleen de paginas waar ze voor
betaald worden, maar op grote schaal ook willekeurige paginas.
Op deze manier blijven de clickfarms onopgemerkt en is het voor
Facebook lastig om deze gebruikers op te sporen. Het kopen van
likes moet zorgvuldig gebeuren en is bovendien niet altijd de beste
optie. Het promoten van een pagina vereist tijd en inspanning,
waar een goede integrale marketingstrategie niet mag ontbreken.
Om op lange termijn resultaat te boeken, is het van belang dat je
fans daadwerkelijk genteresseerd zijn in het merk of product en
daarnaast betrokken zijn bij de content die je plaatst.
M
TEKST: CHRISTIAAN BURGGRAAFF
edium
Quiz
Hoeveel geld krijgt

Marc-Marie Huijbrechts
volgens een artikel in
het AD begin oktober
per optreden in DWDD?
a) 200,b) 2.000,c) 20.000,-
Wat kan Facebook

sinds dit jaar afspelen?
a) ZOET
b) GIF
c) ZUUR
Hoe heet het akkoord

over het doorgeven
van persoonsgegevens
tussen de VS en de
Europese Unie, waar
het Europese Hof begin
oktober een streep door
zette?
a) Safe Harbour
b) Safe Labour
c) Safe Armour
Wat is n van de
vernieuwingen in FIFA
16?
a) Hooligans
b) Overtredingen op de
scheidsrechter
c) Vrouwenteams
Hoe heet de opvolger van Jon

Stewart bij de Amerikaanse The
Daily Show?
a) Trevor Abraham
b) Trevor Noah
c) Trevor Adam
Welke vrouw is volgens

het blad Opzij de meest
invloedrijke Nederlandse
vrouw van 2015?
Welk bedrijf kocht vrij

recent het internetadres
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz.
com?
a) Jeanine HennisPlasschaert
b) Koningin Mxima
c) Linda de Mol
a) Google
b) Het letterenfonds
c) Niemand, het adres is nog
beschikbaar
Wat ging er fout bij de

opnames van Homeland in
Berlijn eerder dit jaar?
10
Wie heeft in 2015 de Sonja

Barend award gewonnen
voor het beste tv-interview?
a) Arjen Lubach voor een

interview met Olaf Koens
b) Jeroen Pauw voor
een interview met Frans
Timmermans
c) Hans Kraaij voor een
wedstrijdinterview met Louis
van Gaal
Waar zal de
Amerikaanse versie van
Playboy voortaan mee
stoppen?
a) Naakte vrouwen
b) De interviews
c) Hugh Hefner
Hoe heet n van de

vernieuwingen van de
nieuwste 6s generatie
iPhones?
11
a) Force Touch
b) Pistache
c) Moustache
De gebruikers van
welke dienst moeten
volgens Stichting Brein
vrezen voor vervolging?
12
a) SBS6
b) iTunes
c) Popcorn Time
1(b), 2(b), 3(a), 4(b), 5(c), 6(a), 7(b), 8(a), 9(a), 10(b), 11(a), 12(c)
a) Een groep zogenaamde

Arabieren sprak Hebreeuws
b) In de voor het
programma gespoten
graffiti-muurschilderingen
werd het programma
helemaal afgebrand
c) Tijdens een
persconferentie verklapte
n van de betrokkenen
welke hoofdpersoon dit jaar
sterft
HET KAN
ERGER
column
daan
brger
Ga je wel eens bewust op zoek naar YouTube-advertenties over

schoonheidsproducten? Of klik je soms expres op de verkeerde
downloadknop om te kijken waar het je brengt? Herken je de tekst
Beter dan Tinder en zo ja, heb je de proef op de som genomen?
Ben je overtuigd door het no-brainer argument duizenden gingen
u voor? En heb je trouwens je gratis iPhone 7 al geclaimd?
Waarschijnlijk is het antwoord op de voorgaande vragen nee.
Persuasieve prikkels op het internet lijken namelijk altijd ongevraagd
je hersenkwab binnen te fladderen. Waarom zou je er in de naam
der marketing zelf om vragen?
In deze zee van ongevraagde pogingen tot overtuiging op
de interwebs bestaan gradaties wat betreft naarheid. Deze
zijn uiteraard per persoon verschillend, maar voor mij zijn
banners het minst irritant. Banners zijn namelijk recht door zee.
Niemand liegt over het feit dat er sprake is van het uitvoeren van
overredingskracht. Clickbait is irritanter Sarah begon met het
slikken van visolie en je gelooft nooit wat er toen gebeurde! Het
gnante aan dit soort titels is dat je weet waar ze op uit zijn. Toch
zit je daar dan, net als Sarah, een week later, met je omega 3-visolie
supplement lekker gezond te zijn.
Toch zit je daar met

je omega 3-visolie
supplement,
lekker gezond te zijn
De ergste categorie qua Elaboration Likelihood-zielspenetratie kan

slechts bestaan op het moment dat je bent vastgeketend, als een
trechtergans beladen met de missie om een vette lever te kweken,
maar dan iets minder morbide en geboren uit je eigen zuinigheid.
Spotify-Premium reclames, ik haat jullie met mn gehele ziel. De
zin Als je geen advertenties meer wil horen, dan hoef je alleen
maar naar Spotify Premium te upgraden, confronteert me met
mijn gierigheid en lethargie. Of, om het idealistischer te formuleren,
met mijn geloof in het principe dat alles op het vrije internet gratis
zou moeten zijn. Als je toegeeft aan het systeem, dan ben je een
schaap.
Nu is het vervelende dat tien euro niet genoeg is voor een digitale
coupe detat en dat dit gezeik over advertenties nogal zeikerig
is. Daarom heb ik besloten om net als vele anderen mijn agressie
voornamelijk voor mezelf te houden en slechts te richten op n
doelwit: het voice-over meisje. Het is allemaal haar schuld. Met haar
geruststellende, licht dringende en perifere cues-aanbrengende
stem die me achtervolgt in mijn naarste dromen. You suck, Spotify
Premium voice-over meisje!
Leuk, Daan. Maar wat heb ik hieraan?, denk je wellicht. Het
belangrijke leermoment hier is dat het concept agressie uit
eigen gierigheid wordt verbonden aan de voice-over stem van
een meisje. Op elk moment dat zij haar mond opendoet in haar
leven, zullen niet betalende Spotifygebruikers hier onbewust mee
worden geprimed. Dus als je denkt dat je leven echt zuur is, door
bijvoorbeeld statistiekpaniek of tentamentyfus, dan kun je je bij deze
realiseren dat het erger kan. Erger dan leven met het feit dat je in de
IWO snijzalen dacht dat de Varimax rotatie een kermisattractie was.
Aan het eind van de dag heb je misschien een onvoldoende voor
statistiek, maar je hebt in ieder geval wel de mogelijkheid om relaties
met andere mensen op te bouwen. Dat is waarschijnlijk iets wat het
Spotify voice-over meisje dan weer niet kan zeggen.
Daan Brger studeerde ooit Communicatiewetenschap, maar zette
zn studeerleven een tijdje op pauze om fulltime bij BNN te werken.
Nu houdt hij zich voornamelijk bezig met kaasmanipulatie en is hij
eindelijk maar dan toch bezig zijn scriptie binnen te koppen.
MEDIUM ZKT.
VORMGEVER(S)
MEDIUM MAGAZINE IS OP ZOEK NAAR NIEUWE VORMGEVERS! HET TIJDSCHRIFT VAN
COMMUNICATIEWETENSCHAP VERSCHIJNT VIER KEER PER JAAR EN PUBLICEERT DAARNAAST
ELKE DOORDEWEEKSE DAG OP HAAR BLOG MEDIUM ONLINE. MET EEN FRISSE KIJK OP NIEUWS,
RECLAME, MEDIA, MARKETING EN POLITIEK KOMEN DE REDACTEUREN VAN MEDIUM MET NIEUWE
INZICHTEN, ANDERE INVALSHOEKEN EN EEN AANGENAAM TEGENGELUID. HEB JIJ EEN CREATIEVE
GEEST, OOG VOOR DETAIL EN GEVOEL VOOR VORM? SCHRIJF ONS!
website: http://www.mediummagazine.nl
email: medium@mercurius-uva.nl
v
o
o
e
HET WOORDRESERVAAT
TEKST: JORIT HAJEMA
Het woordreservaat is een gloednieuwe rubriek over uitstervende woorden, die om

wetenschappelijke, esthetische of educatieve redenen wettelijk worden beschermd met
het doel n of meerdere kenmerken van de Nederlandse taal in stand te houden. In het
reservaat is een fokprogramma. Medium moedigt iedereen dan ook aan om de woorden
over te nemen, te kopiren en te verspreiden.
Grafbruiloft
Door de opstapeling van crises verkeren uitvaartmaatschappijen in zwaar weer. Niet dat er minder mensen overlijden, nee,
mensen besparen op de dood. Magere Hein zal je niet lastigvallen met een hoge factuur, maar een uitvaart kost gauw meer dan
vijfduizend euro. Voor veel mensen is dit een reden het lichaam na overlijden ter beschikking van de wetenschap te stellen. Noem
het donorregistratie 2.0. Doodskistenbouwer DZU ging hierdoor dit voorjaar zelf bijna ter ziele en moest daardoor meer dan de
helft van haar werknemers ontslaan.
Nee, dan deden we het in de eerste helft van de twintigste eeuw beter. Daar gooide men een groot feest, een grafbruiloft, als
iemand overleed: een overdadige uitvaart, waarbij veel wordt gegeten en gedronken. De grafbruiloft is gelinkt aan het woord
bruiloft, waar men immers ook het leven viert. Denk je is fissa? Leve de grafbruiloft!
Joetje, Meier
Tien euro blijft een joetje, honderd piek dat is een meier, zo klinkt in het nummer Origineel Amsterdams van Osdorp Posse. Op
de grafbruiloft van de voorvaders van de Nederlandse hiphop zou men spreken over een tuintje op je buik hebben, prachtig
toch?
Het joetje en de meier sterven helaas uit en het is dus hoog tijd hier weer leven in te blazen: een joetje is een tientje en een meier
is een briefje van honderd. Grote concurrenten zijn de donnie en de barkie. Laatstgenoemde heeft vooral veel aandacht gekregen door het gelijknamige nummer van De Jeugd van Tegenwoordig en als je tegenwoordig niet helemaal barkie bent, ben je niet
helemaal goed bij je hoofd. Zoals veel Mokumse woorden zijn joetje en meier afgeleid uit het Jiddisch. Jod is de tiende letter van
het Hebreeuws alfabet, waarop het Jiddisch grotendeels is gebaseerd, en meie is - je raadt het al - Jiddisch voor honderd.
favorieten
FAVORIETE PLEK OM TE ETEN
Overal waar kip is, om het stereotype beeld nog
maar eens te bevestigen, dus kijk niet raar op als
je mij spot bij een KFC. Daarnaast haal ik altijd
graag een bakje nasi goreng bij Kantjil aan de
Spuistraat. Komt tenminste een beetje in de buurt
van mijn moeders kookkunsten.
FAVORIETE PLEK VOOR KOFFIE
Ik ben een theedrinker, maar af en toe kan ik koffie wel
waarderen. Dat waardeer ik het meest bij Friday Next
op de Overtoom. Een conceptstore op de Overtoom
vlakbij Leidseplein met een hoog hipstergehalte gezien
de inrichting van de zaak.
FAVORIETE STUDIERUIMTE
Allesbehalve thuis. Oost west, thuis best, maar niet als er
gestudeerd moet worden. In mijn stulpje word ik enorm
afgeleid door allerlei andere zaken, dus de beste optie is
dan de UB aan de Singel. Lekker man, midden in de stad.
Niks mis mee.
FAVORIETE DOCENT
Waar veel collega-redacteuren voor Jeroen Lemmens kiezen,
kies ik voor Bregje van Groningen. God, wat kan ik haar humor
enorm waarderen. Daarnaast zorgde zij ervoor dat ik statistiek
(Beschrijvend en Inferentieel) begon te snappen. Daar ben ik haar
nog steeds dankbaar voor.
FAVORIETE HOORCOLLEGEZAAL
Ik heb een paar maanden college mogen volgen in de Oude
Lutherse Kerk en ook nog eens van Bregje. Dat was me nog
eens wat, college in een kerk. De goede oude tijd.
FAVORIETE STUDIEGENOOT
Dat zijn er eigenlijk twee, namelijk Roy Bakker en Jelle Evertsen.
Het lot bepaalde dat wij al bij de allereerste werkgroep van MCO/
BS naast elkaar zaten en sindsdien zijn we onafscheidelijk.
We hebben prachtige momenten meegemaakt, waaronder de
legendarische studiereis naar Dubai in 2014. Deze jongens staan
dan ook gezamenlijk met stip op n.
FAVORIETE PLEK VOOR EEN DRANKJE
Sinds kort zit ik ook in de Sociale Commissie van onze geliefde
studievereniging. Ik voel me dan ook wel verplicht om te zeggen
dat Caf Mokum op het Leidseplein de leukste plek is voor een
drankje. Hierbij dan ook schaamteloze promotie: komt allen naar
de volgende borrel en alle andere awesome activiteiten die wij
organiseren!
CHRISTIAN
MANUPUTTY
begon in 2013 aan de bachelor

Communicatiewetenschap. In oktober 2014
versterkte hij Medium als redacteur en sinds
deze zomer is hij ook officieel eindredacteur.
Naast voetbalfanaat is deze jongen een fervent
bezoeker van concerten en festivals en schrijft
hij recensies voor 3voor12 Noord-Holland.
Christian is ook nog eens de officieuze
talentenscout van Medium.
Volg Christian op Instagram voor de allerleukste
kiekjes: @manuputtyunited
Als mensen
inspiratie halen uit
wie ik ben of wat ik
doe, dan vind ik dat
heel mooi
HET MEISJE
ACHTER DE
FASHIONBLOG
Een interview met
modeblogster
Nathalie Kemna
40 / MEDIUM APRIL
2015 2015
DECEMBER
INTERVIEW: LUCA JANSEN & CHRISTIAN MANUPUTTY

TEKST: LUCA JANSEN
Dat Nathalie Kemna vijf minuten fashionably late

is, hadden we kunnen weten. Ietwat vertwijfeld
komt ze binnen. De blik in haar ogen spreekt
boekdelen: voor wie in dit caf kom ik? We
zwaaien en er verschijnt een opgeluchte lach op
haar gezicht.
Zonder de intentie een mode-imperium op te bouwen,
begon Kemna twee jaar geleden haar fashionblog. Het
bezoekersaantal van haar blog begon op den duur fors te
stijgen. Bizar vond ze dit: Waarom zou je mij volgen? Ik
doe iets wat veel andere meiden ook doen. Toen haar blog
meer werd bezocht en ze veel lieve reacties kreeg, steeg
haar zelfvertrouwen. Ik was eerst best onzeker en durfde
niemand te vertellen dat ik een blog had. Inmiddels heeft
Kemna 24.000 volgers op Instagram en werkt ze samen
met merken als Levis en Hunkemller. Hoe is het zo ver
gekomen?
De gunfactor hebben
Dat Kemna een modeblog zou beginnen, was een kwestie van tijd.
Ik was altijd al bezig met mode en fotografie en op een gegeven
moment leerde ik hoe ik een website moest maken. Toen was de
cirkel rond en was daar haar blog. Ik deed het echt voor mezelf.
Het leek me gaaf een online dagboek bij te houden. Waarom is juist
jouw blog zo populair? Ze vertelt dat dit te maken heeft met veel
factoren. Ik schrijf in het Nederlands en ga in op mijn persoonlijke
leven, iets wat veel fashionbloggers niet doen. Wat ook belangrijk is,
is dat je de gunfactor hebt. Mensen willen zich met jou identificeren.
Je moet sowieso een niche bereiken als je een blog begint. Mijn
niche is dat ik klein ben en lang haar heb, lacht ze.
Hard werken en inspireren
Kleding selecteren, fotoshoots doen, fotos bewerken, blogposts
schrijven, social media bijhouden, netwerkevents bezoeken, mailen
met sponsors, het zijn praktijken waar Kemna zich dagelijks mee
bezighoudt. Het kost meer tijd dan je denkt. Uiteindelijk kom je
uit op een veertig uur durende werkweek. Ze vertelt dat ze het
tegenwoordig meer als een baan ziet dan als hobby. Ik begin nu
echt verplichtingen te krijgen. De blogster benadrukt dat ze het
belangrijk vindt zichzelf te blijven op haar blog. Als ik me niet fijn
voel, zal ik ook niet leuk op de fotos komen te staan. Dus dan maak
ik die fotos ook niet.
Het bloggen is niet zo glamorous als mensen denken. Een keer
shootte ik vijf outfits in n weekend. Je staat de hele dag buiten
in de kou en je kleedt je om op straat. Het idee dat bloggers het

perfecte leven hebben, is niet de realiteit, vertelt ze. Ik eet ook
gewoon friet. Ik wil graag laten zien dat er in dit wereldje ook echte
mensen zijn die succesvol zijn. Ik hoop dat mijn volgers inspiratie
halen uit wat ik doe en dat ze daar zelf iets moois mee kunnen
doen. Dat mijn volgers zich goed voelen over zichzelf vind ik heel
belangrijk. Zelf laat ze zich inspireren door haar vriendinnen, die
ook bezig zijn met mode. Het zijn sterke vrouwen met een druk
leven. Daar haal ik mijn inspiratie uit, uit hun manier van leven en hun
doorzettingsvermogen.
Nog een broek

krijgen is leuk, maar ik
kan mijn huur er niet van
betalen
Vier paar schoenen per maand

Naast het harde werken zijn er natuurlijk ook leuke bijkomstigheden
van het zijn van een fashionblogger. Kemna mag gratis shoppen
in webshops en merken sturen haar samples op die ze mag
toevoegen aan haar kledingkast. Over de ontvangen samples schrijft
ze blogposts of plaatst ze fotos op haar social media. Komt jouw
objectiviteit hiermee in gevaar? Nee, antwoordt ze. De essentie
van een fashionblog is dat je jouw mening geeft over een product en
jouw persoonlijke stijl laat zien. Daarom ga ik alleen samenwerkingen
aan met merken die mij passen. Als ik het niet leuk vind, vinden mijn
lezers het waarschijnlijk ook niet leuk. Objectief beoogt de blogster
dus zeker niet te zijn. Kemna vertelt dat sponsors wel eisen kunnen
stellen, maar dat het maar net is of je daar in mee wilt gaan. Merken
waarderen de mening van bloggers ook echt. Ik heb een keer een
merk verteld dat er te veel stretch in hun rok zat. Vervolgens hebben
ze echt wat gedaan met die informatie en de rok aangepast. Soms
ontvangt een blogster geld in ruil voor aandacht op haar blog, la
100 tot 400 euro. Dit bedrag is afhankelijk van de campagne, het
merk en de eisen die het merk stelt. Een vetpot is het niet. Ik krijg
veel meer aan spullen dan aan geld. Soms denk ik: lieverd, ik kan
mijn huur niet betalen met ng een broek. Ze vindt het moeilijk te
schatten wat de waarde is van alle spullen die ze heeft ontvangen.
Soms krijg ik in n maand vier paar schoenen, dat tikt wel lekker
aan. Vaak past het ook niet. Dan geef ik het aan mijn huisgenootje.
Lucky girl.
Hatelijke reacties
Niet iedereen reageert leuk op haar posts, maar dit doet haar niet
veel. Als ik me kut moet voelen om wat mensen van me denken,
kan ik beter binnen blijven. Ik weet wie ik ben en waar ik voor sta,
dat moet genoeg zijn. Kemna staat op nummer n in het lijstje van
meest ijdele Instagrammeisjes van Nederland, volgens Quote. Ik
vond het prima. Ik kreeg veel lieve reacties van volgers die het er niet
mee eens waren. Bovendien kreeg ik er vijfhonderd volgers bij op
Instagram. Negatieve publiciteit is ook publiciteit, blijkt maar weer.
Daarnaast vertelt ze dat er veel concurrentie is tussen bloggers.
Velen doen elkaar na. Zelf is de blogster hier niet mee bezig. Ik
probeer het op afstand te houden.
Ik sta op nummer n in
het lijstje van meest ijdele
Instagrammeisjes van
Nederland
Tips and tricks

Ook de bloggerwereld maakt een verandering door. Veel
bedrijven kijken naar hoeveel bezoekers je op je blog hebt, maar
tegenwoordig gaan mensen niet meer zo veel naar blogs door
Instagram en Snapchat. Ik probeer een stap verder te denken en
ben daarom al een tijd bezig met deze social media. Maar dan
moeten bedrijven dat ook doen.
Inmiddels is Kemna de trotse eigenaar van een bedrijfje. Een aantal
maanden geleden heeft ze zich ingeschreven bij de Kamer van
Koophandel. Wat staat haar te wachten? Ik wil een andere kant
op met mijn blog, want nu vind ik het saai, lacht ze. Ik wil niet
meer oppervlakkig zijn, ik wil meer diepgang. Kemna heeft geen
specifieke droom. Ik kijk heel erg naar het nu, ik weet niet eens
wat ik volgende week doe. Ik hoop gewoon gelukkig te zijn met de
mensen om me heen. Heb je nog tips voor onze lezers die een blog
willen starten? Zorg dat je alvast tien posts klaar hebt staan voordat
je online gaat, antwoordt ze. Als dat makkelijk gaat, zit je goed.
Dat Kemna haar volgers zelfvertrouwen wil meegeven, blijkt uit haar
laatste en belangrijkste tip: Wees jezelf, blijf bij jezelf en doe je eigen
ding. You go girl!
Volg Nathalie Kemna op haar blog
www.nathalie-kemna.nl
HT MEDIUM
De waarheid die we binnenkrijgen
Ht Medium ontvangt nieuws uit de toekomst. Pure waarheden gebaseerd op wat we doorkrijgen.
Want wees eerlijk: de wetenschap is ook niet altijd alles. Wij voelen, wij zien, wij geven door.
TEKST: MENNO WOUDT & DAAN JONGEN ILLUSTRATIE: DAAN VAN HOUTEN
ANWB helpt autos met imagoschade
Inhoudsanalyse programmering SBS6

levert niets op
De Wegenwacht van de ANWB zal vanaf

Een onderzoeksteam van het College of
2016 niet alleen autos met technische
Communication is diep teleurgesteld, nadat
mankementen de weg op helpen, ook autos
zij een inhoudsanalyse deden naar de
met imagoschade komen in aanmerking
programmering van SBS6. Vier maanden
voor hulp. Dat heeft ANWB-voorzitter Gerda
lang keken twaalf wetenschappers naar
Bougie bekendgemaakt. Steeds vaker
alle programmas van SBS6, maar het
reikt de schade verder dan alleen onder de
leverde uiteindelijk niets op. We hebben
motorkap, stelt zij. We zagen het in 2009
geen enkele inhoud kunnen vinden, aldus
al, toen Karst T. met zijn Suzuki Swift op de hoofdonderzoeker Alfred Peupel. We hebben
koninklijke familie inreed. De imagoschade ruim tweehonderd afleveringen van Shownieuws
van zon auto is enorm. Het recente
gekeken, maar coderen bleek onmogelijk.
Volkswagenschandaal gaf de doorslag
Het onderzoeksteam, dat eerder al een
om het pakket van de Wegenwacht uit te
mislukte poging deed om De Telegraaf aan
breiden. Sjoemelen met testen, dat is funest
inhoudsanalyse te onderwerpen, blijft positief.
voor Volkswagen. Al die autos kunnen wel
We weten nu dat Wegmisbruikers best een
wat service van ons gebruiken.
vermakelijk programma is.
Nieuwe inzichten binnen de

gezondheidscommunicatie
Onderzoeker Dick Niezen bekeek
over een periode van twintig jaar de
gezondheidscommunicatie en kwam tot
een spetterende conclusie: In Nederland
zegt men over het algemeen het meest
gezondheid, maar ook de Engelse versie
bless you komt vaak voor. Bij jongeren
specifiek komt, opvallend genoeg, het
Duitse gesundheit naar voren als nummer
een. Niezen: De Duitse variant heeft
een grotere ontladende kracht, jongeren
hebben daar blijkbaar meer behoefte aan.
Of de naam Gezondheidscommunicatie
behouden blijft, wordt momenteel
onderzocht. Gesundheitscommunicatie is
volgens Niezen uitgesloten.
tijd
over
things to do
events / books / films
TEKST: ANOUK ONDERWATER
Local Goods
Christmas market
Steve Jobs
De nieuwe film Steve Jobs opende eind
oktober het Leiden International Film
Festival en is nu ook voor het grote
publiek te zien. De film geeft een kijkje in
het leven van Steve Jobs, de overleden
CEO en oprichter van Apple. Je ziet wat
er achter de schermen gebeurde tijdens
de digitale revolutie waarin drie iconische
Apple producten werden gelanceerd. De
hoofdrollen zijn weggelegd voor Michael
Fassbender, Kate Winslet en Seth Rogen.
De weduwe van Jobs zou nog geprobeerd
hebben de productie van de zoveelste
film over haar man tegen te houden, maar
zonder succes. Dat belooft wat!
De Hallen in Amsterdam-West nog

niet bezocht? Ga je schamen! Deze
opgeknapte tramremise is sinds een jaar
een verzamelpunt voor onder andere de
Foodhallen, de Filmhallen, een bibliotheek
en andere ondernemingen. Vlak voor kerst
wordt hier de Local Goods Christmas
Market georganiseerd: een kerstmarkt met
lokale food & non-food producten gemaakt
of ontworpen in Amsterdam. Een betere
manier om in de kerststemming te komen
is er niet.
De Local Goods Christmas Market vindt
plaats op 19 en 20 december in de Hallen.
Toegang kost 10,00.
Steve Jobs is vanaf 3 december te zien in

de Path bioscoop.
Miss yellow
hair, hello! - Iris
Hannema
Vind jij jezelf stoer dat je drie maanden door
Zuidoost Azi hebt gereisd? Let op: het kan
altijd stoerder. Iris Hannema is freelance
(reis)journalist en leeft sinds 2008 uit haar
backpack. In Miss yellow hair, hello! neemt
ze je mee op avontuur. Iris kent vrijwel geen
schaamte of angst en belandt daardoor
in de meest vreemde situaties. Soms zo
absurd, dat je blij bent dat je er zelf niet bij
bent. Een boek dat je in n ruk uitleest
en je f een enorme dosis aan reiskriebels
oplevert, f angst om Nederland ooit nog te
verlaten.
Miss yellow hair, hello! is o.a. te koop op
Bol.com voor 18,95
colofon
Medium is het tijdschrift
voor de communicatiewetenschappelijke
opleidingen aan Universiteit
van Amsterdam en
wordt uitgegeven door
studievereniging Mercurius.
Medium verschijnt vier keer
per jaar en heeft een oplage
van vijfhonderd stuks. Zie
voor meer informatie: www.
mediummagazine.nl of www.
mercurius-uva.nl.
Voor meer informatie
over Medium en andere
activiteiten van Mercurius
zijn wij bereikbaar via
onderstaande gegevens.
Heeft u interesse in
advertentieruimte of wilt u
op een andere wijze een
bijdrage leveren aan het
magazine, dan horen wij dat
graag.
Studievereniging Mercurius
t.a.v. Medium, REC - C0.11
- Nieuwe Achtergracht 166,
1018 WV Amsterdam.
Telefoon: 020-5255302
E-mail: medium@mercuriusuva.nl
Website: www.
mediummagazine.nl; www.
mercurius-uva.nl.
Drukker: Flyeralarm, Maastricht
De meningen in de
opgenomen artikelen zijn niet
noodzakelijk gelijk aan die van
de redactie. Medium behoudt
het recht ingezonden brieven
in te korten of niet te plaatsen.
HOOFDREDACTEUR
Jorit Hajema
ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR
Justine van de Beek
CHEF ONLINE EN ALGEMEEN
CORDINATOR
Anton Bekenkamp
CORDINATOR MERCURIUS
Laetitia Fioole
ACQUISITIE
Ellen van Diemen
Laura van Leijen
EINDREDACTIE
Roos Beune
Christian Manuputty
Liese Molenaar
Anouk Onderwater
Linde van Rooijen
Cover: Jan Schilthuizen

p. 02: Leony Brok
p. 05/07: Jan Schilthuizen
p. 08: VPRO
p. 09: Bregje van Groningen
p. 10/11: www.wakkerdier.nl, www.
greenpeace.nl, Flickr.com/slgckgc
p. 13: Ren Oskam
p. 15: Daan van Houten
p. 17: Jeroen Lemmens
p. 18/19: Daan van Houten
p. 21/22: Leony Brok
p. 24/25: Jan Schilthuizen
p. 29: Mireia Boot
p. 36: Daan Borger
p. 39: Jan Schilthuizen
p. 40/42 : www.natahlie-kemna.nl
p. 44: Pixaby, www.singeluitgeverijen.nl,
www.stevejobsdefilm.nl
p. 46: Justine van de Beek
p. 47: Mercurius
REDACTIE
Roy Bakker
Nicole van Batenburg
Justine van de Beek
Mireia Boot
Leony Brok
Jorit Hajema
Luca Jansen
Lara Jeurissen
Christian Manuputty
Anouk Onderwater
Jenny Oortwijn
Linde van Rooijen
Eva Samplonius
VORMGEVING
Melissa Lehman de Lehnsfeld
Myrthe Spall
ILLUSTRATIES
Daan van Houten
FOTOGRAFIE
Leony Brok
Jan Schilthuizen
GASTBIJDRAGE
Daan Brger
Christiaan Burggraaff
Bregje van Groningen
Daan Jongen
Jeroen Lemmens
Ren Oskam
Menno Woudt
column
justine van
de beek
LINKSE
HIPPIES
In eerste instantie lijk ik als socioloog wellicht een mismatch voor het
adjunct-hoofdredacteurschap van Medium Magazine. Sociologen
worden doorgaans (samen met antropologen) in de categorie linkse
hippies gepleurd. Communicatiewetenschappers worden over het
algemeen, ik geef het met pijn in mijn hart toe, als iets hipper en
moderner gezien. Bovendien is sociologie zo langzamerhand qua
animo een bedreigde diersoort, terwijl communicatiewetenschap
nog steeds lekker gaat. Gefeliciteerd dus, met jullie blitse imago.
Stiekem hebben we echter - excuses voor de reputatieschade - meer
gemeenschappelijk dan men zou denken. Aanstormende sociologen
en communicatiewetenschappers zouden eigenlijk de handen ineen
moeten slaan en hun gezamenlijke hopeloze toekomst moeten vieren.
Een voorbeeld. De feestdagen komen er weer aan en dus word je
opgescheept met je familie. De overvloed aan eten compenseert voor
je racistische tante en je oma vraagt om de vijf seconden (ze wordt
waarschijnlijk dement) of je nou al een vriendje of vriendinnetje hebt.
Elke keer dat je Nee, oma, nog niet! terug roept (want ze wordt ook
doof), voel je de existentile levenscrisis verder naderen. Nu je op de
universiteit zit, is de fase van Gaat het goed op school? over en
verwacht je omgeving opeens dat je weet welke richting je leven op
gaat, dus stellen ze je nu de vraag: En, wat word je nou eigenlijk met
die studie van je? Een uitermate confronterend moment. Intens jaloers
ben ik op mijn vriendinnen die geneeskunde of rechten studeren, die
verkondigen gewoon arts, rechter of advocaat, maar met onze studies
is het nog niet zo simpel. Sterker nog: onze studies zijn zo breed dat
je ons in vrijwel elke situatie kan deponeren. Door velen worden we
daarom gezien als overbodige studentjes, meevarend op de welvaart
van de informatiemaatschappij.
We worden gezien als

overbodige studentjes,
meevarend op de
welvaart van de
informatiemaatschappij
Op dit punt hebben jullie een streepje voor. Jullie kunnen vragen
over jullie toekomst nog nonchalant weglachen door als een boer
met kiespijn te verkondigen: Haha, ik kan in ieder geval goed
communiceren! Maar vrijwel niemand weet wat sociologie betekent,
dus moeten we dat eerst gaan definiren. Wanneer je begint
met: Het is eigenlijk de studie over de maatschappij.. valt menig
gesprekspartner al in slaap, dus meestal grap ik dat ik werkloos onder
de brug eindig, waarna er een ongemakkelijke stilte valt en men me
medelevend aankijkt met een blik die te vertalen valt als Ach god,
het meisje is nu haar levenslust al verloren. Op sommige momenten
is dat ook wel een beetje zo, zoals toen een jongen me laatst op een
festival vroeg: Oh ja, sociologie, dat is met praten toch? Nee precies.
Goed verhaal, lekker lang. Het feit dat we waarschijnlijk geen miljonairs
worden schrokken jullie ook een beetje toen ze bij de open dag een
slide lieten zien met het gemiddelde inkomen van afgestudeerden?
benvloedt onze status vast ook niet positief.
Dus, jullie studie is wellicht populairder, jullie staan misschien eerder als
modern bekend dan wij linkse hippies n communicatiewetenschap
is een betere studie om woordgrapjes over te maken, maar aan het
einde van de dag eindigen we waarschijnlijk toch gewoon gezellig
samen achter de geraniums of onder de brug. Laat mijn adjuncthoofdredacteurschap de eerste stap zijn naar ons solidaire verbond. Of
om in de woorden van de linkse hippie en klassieke socioloog Marx te
spreken: toekomstige werklozen aller landen, verenigt u!
Justine van de Beek (19) is afkomstig uit het pittoreske Maastricht
maar heeft een defectieve zachte G, hetgeen verwarring zaait wanneer
ze begint te praten. Verder is ze tweedejaarsstudent sociologie en
berucht lipstickfeminist.
v.l.n.r. Rafalla Mac Andrew, Adriaan Borst, Shelly Zonneveld, Laetitia Fioole, Marlon Braakman en Laura Beukers
WOORD VANUIT
MERCURIUS
Lieve lezers,
Inmiddels is het collegejaar al een aantal maanden bezig, maar
graag zou ik alsnog van de gelegenheid gebruik maken om ons,
het Mercuriusbestuur 2015/2016, voor te stellen. Shelly zorgt,
naast de in- en externe communicatie, samen met Marlon voor de
nodige bijdrage flauwe woordspelingen en andere grapjes. Wil je
vermaakt worden met onbegrijpelijke goochelshows of de beste
dansmoves, dan kun je naast vragen over geldzaken bij Marlon
terecht. Laura zorgt voor de gezonde dosis aan droge uitspraken en
random ideen en daarnaast houdt ze zich bezig met alle feestjes
en weekendjes weg. Wil je je alvast voorbereiden op je carrire dan
is Adriaantje de Fransman voor jou! Hij houdt niet van dansen, tot
Marlon er een paar drankjes bij hem in goochelt. Wanneer je, net als
wij, ook altijd honger hebt, dan zou ik zeker meegaan op studiereis
naar Tokyo. Op wonderbaarlijke wijze weet Rafalla altijd en overal
eten vandaan te halen. Overigens kun je voor bijles en congressen
ook bij haar terecht. Tot slot kun je mij, de voorzitter, aanspreken.
Ik doe mijn best deze bende van ellende in het gareel te houden.
Ook voor een ongezouten mening of morbide grapjes, waar ik zelf
smakelijk om lach, staat mijn deur voor je open.
Niet alleen met zn zessen, maar ook met jullie, onze leden, gaan
wij er een fantastisch jaar van maken! Inmiddels zit er al een aantal
goed geslaagde borrels in Caf Mokum op. Indien je deze gemist
hebt, niet getreurd. Elke eerste donderdag van de maand vanaf
negen uur s avonds drinken we hier een drankje en doen we wat
dansjes. Maandelijks worden er bedrijfsbezoeken georganiseerd

en andere grote evenementen, zoals het MarCo evenement, staan
eraan te komen. Overigens staat de deur van de Mercuriuskamer
(REC 0.11) voor jullie open. Mits het oud-bestuur niet alles heeft
opgegeten, staat er een goed gevulde koek- en snoeptrommel
op jullie te wachten. Wees vooral welkom! We leren ieder van jullie
graag beter kennen. Hierbij daag ik jullie allemaal persoonlijk uit voor
een potje Mario Kart op de Game Cube.
Inmiddels hebben wij als bestuur de CoBo-tijd achter de rug en zijn
we helemaal ondergedompeld in de wereld van constitutieborrels.
Als nieuw bestuur hebben wij een feest gegeven waar we
met andere nieuwe besturen geproost hebben op het nieuwe
bestuursjaar. Tijdens zon borrel mogen er een aantal items worden
gebrast. Wanneer een ander bestuur bijvoorbeeld jouw gastenboek
over de drempel van de kroeg weet te krijgen, dan mogen ze
daar een tegenprestatie voor eisen. Inmiddels hebben wij al een
karaokeavond georganiseerd en een bierproeverij gehouden voor
andere verenigingen. Ieder lid dat zich voor ons heeft ingezet als
beveiliging, nogmaals onze dank daarvoor!
Heb je vragen of zin in een praatje, wees welkom op onze kamer of
app ons op 06 55 40 27 92.
Veel liefs en hopelijk tot snel,
Laetitia Fioole
Voorzitter Mercurius 2015/2016
Ben jij student en lijkt het jou leuk om de website van Groeno
Tweewielers bij te houden? Ga naar www.groeno.nl

Medium 1 2015-2016

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Medium 1 2015-2016

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

MEDIUM

TIJDSCHRIFT VOOR COMMUNICATIEWETENSCHAP (UvA) / JAARGANG 29 / #01 / DECEMBER 2015

voor Mercurius en Medium, zodat haar naam na jaren van

Bregje van Groningen

4 / MEDIUM DECEMBER 2015

MEDIUM DECEMBER 2015 / 5

Online en offline haat

Helemaal gewend aan de haat is Gario inmiddels nog steeds niet.

worden als volwaardige Nederlanders. Dat zie je niet alleen binnen

Sinds enkele weken heeft Gario zijn eigen talkshow: Roet in

6 / MEDIUM DECEMBER 2015

Goede voorbereiding op de onderwerpen is wat zijn talkshow uniek

Wat mijn gasten

media ervoor gezorgd dat ik op een snelle manier, zonder invloed of

MEDIUM DECEMBER 2015 / 7

TEKST: LINDE VAN ROOIJEN

We leven in een tijd waar kattenplaatjes en

8 / MEDIUM DECEMBER 2015

Een bijkomend voordeel is dat je deze serie gerust kunt binge-watchen

Aangezien oom Boudewijn

Is er dan niets aan te merken op Poesjes?

Drie haakjes sluiten in

Nou ja, noem het schrijverlijke .. Afijn..) waarvan de

Bregje van Groningen is CW-docent en houdt zich vooral bezig

Het woord plofkip

13 augustus 2014 #ALSIceBucket Challenge

10 / MEDIUM DECEMBER 2015

Shell goes bananas

Drie verschillende tijdstippen, drie verschillende goede doelen

MEDIUM DECEMBER 2015 / 11

12 / MEDIUM DECEMBER 2015

Meer gedichten van Ren Oskam zijn te vinden op:

Wie denkt dat Geert Wilders met zijn politieke

gek dat de media dol op hem zijn. Dat hij zo in de schijnwerpers

Ondanks dat hij met zijn

Trump weet met zijn uitspraken veel aandacht van de media te

MEDIUM DECEMBER 2015 / 15

Hij voldoet aan het

Hoeveel kans maakt Trump?

16 / MEDIUM DECEMBER 2015

Friends with benefits

Poetin en Trump zouden

Sinds 1974 hebben we talloze krachtige radiosignalen met

Dr. Jeroen Lemmens is docent Jeugd en Media Entertainment

Drank & Drugs

TEKST: NICOLE VAN BATENBURG

In de rubriek Oud&Nieuws wordt in Medium Magazine een oude nieuwsgebeurtenis gereconstrueerd.

Lil Kleine (Jorik Scholten, Amsterdam, 15 oktober 1994)

Ik zou het ook niet

Chips & Cola

MEDIUM DECEMBER 2015 / 19

Studie als zwarte bladzijde

Soms gaat iets

MEDIUM DECEMBER 2015 / 21

Een proefopdracht volgde en dat resulteerde in een stageplek. Ik

sterk en volwassen in zijn. Daarnaast drinken we heel veel samen.

Wij zijn geen

het wel een toevoeging. Het is wel belangrijk onderscheid te maken

Je mag nooit liegen,

Tips tot slot

Bloggers als bedreiging?

26 / MEDIUM DECEMBER 2015

Terugblikkend op de vraag waarom er zo fel wordt gereageerd op

Om te beginnen vindt Madden de benaming plussize een