EhB!

Magazine van de Erasmushogeschool Brussel - verschijnt tweemaal

04
per jaar - april 2010

magazine
Stijn De Bock
is de gedreven voorzitter
van de studentenraad
van de EhB

Dirk Mampaey,
taalbewaarder aan
de opleiding Journalistiek
Nieuwe opleiding
Strategisch Facility
Management
Svanne Danschutter ging
naar Haïti met B-FAST
Leah Thys gaat
met pensioen
 EhB!
magazine 04 | april 2010
postgraduaat | Nieuwe opleiding Strategisch | 4
Facility Management
Interview met opleidingscoördinator Eddy Bovijn

groot dictee | Student neemt deel aan het | 6

Groot Dictee der Nederlandse Taal

onderzoek | Oude partituur krijgt tweede leven | 7

Interview met Paul Dombrecht

taalzorg | Dirk Mampaey, taalbewaarder | 8

aan de opleiding Journalistiek
Interview met taalbewaarder Dirk Mampaey

opleiding | Verpleegkunde wants you | 10

De opleiding verpleegkunde zoekt studenten

kort nieuws | Korte berichten uit de EhB | 12

algemeen | Kennismanagement & SharePoint | 13
Interview met Nele Lekens, kennismanager aan de EhB

buitenland | Laatstejaarsstudente Verpleegkunde | 14

naar Haïti met B-FAST
Svanne Danschutter over haar ervaringen in Haïti

studenten | Stijn De Bock, voorzitter | 16

studentenraad EhB

kort nieuws | Korte berichten uit de EhB | 18

kwaliteit | Studenten zijn tevreden | 19
Resultaten studentenenquête

musical | Ik laat mijn studenten niet in de steek | 20

Leah Thys gaat met pensioen

onderzoek | EhB stelt centrale onderzoekscoördinatoren aan | 22

Rits | Rits heeft weer een eigen filmzaal | 23
Colofon
Verantwoordelijk uitgever: Luc Van de Velde, Nijverheidskaai 170, 1070 Brussel, www.ehb.be | Contact: ehbmagazine@ehb.be | Redactieteam: Dorien Brouwer, Bart
Deseyn, Valéry De Smet, Stijn Janssen | Vormgeving: Sven Versmissen | Fotografie: Bart Deseyn, tenzij anders vermeld | Tekstredactie, fotografie, vormgeving &
opmaak: Bonsai publicatiebureau | EhB!magazine wordt verspreid onder de studenten, personeelsleden en relaties van de Erasmushogeschool Brussel.

EhB!magazine 04 | 3
EhB!
postgraduaat

Nieuw postgraduaat Strategisch Facility Management aan de EhB

“Facility managers
worden de nieuwe
topmanagers.”
Vanaf volgend academiejaar biedt EhB een post­
graduaat Strategisch Facility Management aan.
Vandaag wordt in België een opleiding Facility
Management enkel op bachelorniveau aange­
boden. “Onze opleiding ambieert een master­
niveau en richt zich tot facility managers die
al ruim drie jaar ervaring hebben”, zegt Eddy Ondersteunend
Bovijn, de opleidingscoördinator die het post­ “Facility betekent ondersteunend”, legt opleidingscoördinator Eddy
Bovijn uit. “Elk bedrijf heeft zijn corebusiness, zeg maar zijn kern-
graduaat promoot en inhoud geeft. taken: het maken van producten, het leveren van diensten en zo
meer. Zo is de corebusiness van het onderwijs: opleiding geven
en kennisoverdracht. Om dat te kunnen aanbieden, heb je tal van
ondersteunende diensten nodig. Zo moeten de lokalen proper
zijn, moet er een catering voor maaltijden aanwezig zijn, is een
Facility management is een vrij nieuw gegeven in de bedrijfswe- receptie nodig voor de ontvangst van gasten, moeten er parkeer-
reld en de overheidssector. Een van de meest eenvoudige om- mogelijkheden voorzien worden, moet het groen onderhouden
schrijvingen van de job van facility manager is de verantwoordelijke worden, en noem maar op. Al deze zaken die ondersteunend zijn,
voor het huishouden van een bedrijf of organisatie. vallen onder de noemer facility. De facility manager is de man

4 | EhB!magazine 04

of vrouw die al deze zaken beheert, samen met andere mensen
rondom zich. Het is een nieuwe functie in de organisatie. 20 jaar
geleden bestond ze nog niet.”
Enorme evolutie
Eddy Bovijn, die een verleden heeft in de privésector, zag de job
van facility manager de laatste jaren zeer sterk evolueren. “Vroe-
ger had je in elk bedrijf de ‘blue collar’, de man met een blauwe
schort, de magazijnier of inkoper. Hij begon met het inkopen
van meubels en werd later dan ook verantwoordelijk voor het
wagenpark. Zijn taken werden alsmaar uitgebreider en ingewik-
kelder. Ook de kosten die eraan verbonden zijn, werden alsmaar
groter. In grote organisaties komt het kostenpakket van het fa-
cility gebeuren op de tweede plaats, na de personeelskosten. Ik
geef maar een voorbeeld: op de hoofdzetel van Belgacom zijn
vandaag tussen 500 en 900 mensen mee verantwoordelijk voor
facilitaire diensten. Dat is gigantisch! Ik ken een facility manager
in een groot bedrijf die aan alle facilitaire diensten 45.000 euro
per maand besteedt.”
Outsourcing
Volgens Eddy Bovijn worden vandaag de meeste van de on-
dersteunende diensten alsmaar vaker uitbesteed. “Om de een-
voudige reden dat je als facility manager geen specialist op alle
vlakken kan zijn”, zegt hij. “Op alle terreinen is er vandaag een
specialisatie merkbaar. Het is voor een facility manager niet meer
mogelijk om al die evoluties te blijven volgen. Hij kan dan beter
een gespecialiseerd bedrijf inhuren. Dat biedt het voordeel dat je
niet met eigen personeel moet werken. Aan een extern bedrijf
kan je meer eisen stellen omdat het zich moet houden aan de
contracten.”
Onderwijs
In tegenstelling tot onze buurlanden Nederland en Engeland
worden in België vandaag nog geen masteropleidingen Facility
Management aangeboden. “In Nederland bestaan acht hoge-
scholen en universiteiten die Facility Management geven” zegt
Bovijn. “Bij ons wordt alleen een bacheloropleiding gegeven aan
de hogeschool Sint-Lieven in Sint-Niklaas.” Daarnaast startte ze-
ven jaar geleden IFMA, een organisatie die facility managers inter-
nationaal groepeert en hun belangen behartigt, een programma
postgraduaat Facility Management (gericht naar bedrijfsmensen).
Datzelfde IFMA is vandaag ook onze partner om dit postgraduaat
Strategisch Facility Management in te richten. Het operationele
bachelorniveau blijft in Sint-Niklaas. Daarmee willen we niet con-
currentieel zijn.”
Strategisch
De EhB wil haar Facility Management aanbieden op strategisch
niveau. “Dat betekent dat we ons toespitsen op de management-
functies", zegt Bovijn. “We zijn er namelijk van overtuigd dat het
EhB!
postgraduaat
facility gebeuren meer en meer een managementfunctie wordt
die onder het kaderpersoneel valt. Ik trek elke dag nog mijn ogen
open. Het is zeker niet evident wat er allemaal bij komt kijken. Je
moet mensen kunnen leiden en evalueren. Je moet klantgericht
zijn, op de hoogte zijn van ICT en iets kennen van boekhouden.
Ik spreek hier over de nieuwe manager met een zeer belangrijke
functie. Met onze opleiding willen we al die knowhow meegeven,
ook aan mensen die op de werkvloer begonnen zijn en die geen
academische kennis hebben, maar enkel kunnen putten uit hun
ervaring. Onze opleiding streeft dan ook naar een masterniveau.
Op die manier kunnen personen die in Sint-Niklaas of in Luik een
opleiding genoten hebben, naar ons doorstromen.”
Voorwaarden
Omdat het postgraduaat Strategisch Facility Management een
masterniveau beoogt, wordt aan de deelnemers voorwaarden
gesteld. “We hebben professionals voor ogen, geen pas afgestu-
deerden”, zegt Bovijn. “Deelnemers moeten al een bachelorniveau
hebben en daarbovenop minstens drie jaar actief zijn in het facility
gebeuren op middelmanagementniveau. Ze moeten met andere
woorden affiniteit hebben met de sector. Anders is het gevaar
reëel dat ze in het opleidingsaanbod verdrinken. We bieden 38
gastsprekers aan die elk een verhaal komen vertellen. Dat zijn niet
alleen topmanagers die ervaring hebben bij grote bedrijven, maar
ook professoren. De lat ligt hoog, de instap ook.”
Deelnemers
Hoewel de opleiding nog in volle voorbereiding is, blijkt de belang-
stelling ervoor groot te zijn. “Er is veel interesse van praktijkmen-
sen uit grote bedrijven”, zegt Bovijn. “Niet alleen in de privésector,
maar ook bij de overheid leeft het facility management erg sterk.
Verder mikken we ook op mensen die aan de EhB afgestudeerd
zijn in Hotelmanagement of Communicatie. Ook in die sectoren
wordt facility management steeds belangrijker. Omdat de meeste
deelnemers overdag werken, bieden we de mogelijkheid aan om
de opleiding van 22 lesdagen te spreiden over twee academie-
jaren.”
Meer info:
Wie meer informatie wenst over het postgraduaat Strate-
gisch Facility Management kan steeds contact opnemen met:
Erasmushogeschool Brussel: Eddy Bovijn, opleidingscoördi-
nator, eddy.bovijn@ehb.be
IFMA: Annemie Van Goethem, secretary@ifma.be
Het postgraduaat start op 20/09/2010 en loopt tot
20/06/2011. De lessen vinden plaats op maandag van 13u30
tot 21u00 (3 maandagen per maand voor het volledige pro-
gramma). Het is mogelijk de opleiding te spreiden over 2
academiejaren.
Meer info ook op www.ifma.be of www.erasmushogeschool.be
EhB!magazine 04 | 5
 EhB!
groot dictee
De belhamel onder de
Vlaamse deelnemers.
Zaterdag 5 december 2009. Omringd door demon­
stranten krijg ik tijdens de klimaatbetoging in de
straten van Brussel plots een sms’je van een klas­
genote. "Je staat in de krant: je mag deelnemen aan
het Groot Dictee der Nederlandse Taal!" Omdat ik
meen dat het om een amicale grap gaat, besteed
ik er verder geen aandacht aan. Eens terug thuis
spring ik een gat in de lucht wanneer ik inderdaad
mijn naam in De Standaard zie staan. Als bij toe­
val heb ik die ochtend voor één keer de krant niet
ter hand genomen …
De voorbereidingsweek verloopt niet echt optimaal: daags voor
de opnames moet ik samen met mijn klasgroep een tijdverslin-
dende verhandeling indienen. Zelfs het Groene Boekje heb ik niet
in mijn bezit. Gelukkig heb ik ergens in mijn bureau het Stijlboek
liggen, waarin ik de spellingsregels kan herhalen.
Een week later stap ik met een klein hartje de Coreliokantoren in
Groot-Bijgaarden binnen. Buiten staat een spelersbus van RSC
Anderlecht warm te draaien. Grappend verzekert een vriendelijke
medewerker mijn vader dat ik zeker voor middernacht terug zal zijn.
Op de bus heb ik snel door dat ik de belhamel ben onder de
Vlaamse deelnemers die geselecteerd zijn door De Standaard.
Er zijn onder anderen een juriste, een lerares Nederlands-Engels
en een ghostwriter, maar ook een politieagent. Tot grote hilariteit
van iedereen vertelt die politieagent in een sappig West-Vlaams
accent dat hij steeds tracht zijn processen-verbaal correct op te
stellen. Vooraan in de bus hoeven de BV’s zich natuurlijk niet voor
te stellen. Sommigen onder hen bladeren heftig in het Groene
Boekje, anderen geven een klein interview voor de camera of
kammen hun haren voor de zoveelste keer in de juiste positie…
Vooraleer de opnames beginnen, is er een kleine receptie die
6 | EhB!magazine 04
Thomas Thielemans,
student Journalistiek,
vertelt over zijn deelname
aan het Groot Dictee der
Nederlandse Taal.
bruusk beëindigd wordt door een schelklinkende schoolbel. Via
een trap lopen we een voor een de mooie zaal van de Eerste
Kamer der Staten-Generaal binnen.
De prominenten, zowel de Bekende Nederlanders als de Bekende
Vlamingen, zitten recht tegenover de lezers van De Standaard en
De Volkskrant. Op elke tafel ligt een vulpenset en een mapje met
papier waarop je naam staat. Men zegt wel eens dat de Vlamin-
gen soms slechte vulpennen krijgen om minder goed te presteren…
Onder luid applaus en met muziek van Bach stappen de presen-
tatoren Philip Freriks en Martine Tanghe binnen. Daarna volgt de
jury en Gerrit Komrij, de Nederlandse schrijver-dichter die dit
jaar het dictee opstelde. De makers van het Groot Dictee mogen
twintig kaarsjes uitblazen: het allereerste dictee werd namelijk
in 1990 uitgezonden. Leuk detail: dat is ook mijn geboortejaar.
Vanaf het moment dat Martine Tanghe de tekst begint voor te
lezen, is het muisstil in de zaal. Iedereen is zo geconcentreerd
bezig dat men zelfs vergeet te hoesten. Als een strenge schooljuf-
frouw slalomt Martine Tanghe tussen de deelnemers. Wanneer
Philip Freriks de laatste zin dicteert, slaakt iedereen een zucht van
opluchting. ‘t Is net of er een ballon leegloopt.
Uiteindelijk blijkt de winnaar een Nederlandse administratief
medewerker van 54 jaar te zijn. Geen overwinning voor de Vla-
mingen dus, maar wel een tweede plaats. Die zilveren medaille
wordt dan ook uitbundig gevierd op de terugweg…
(Hoewel Thomas zijn score liever geheim wil houden geeft hij
toch mee dat hij in de middenmoot eindigde en zo beter deed
dan de gemiddelde BV. nvdr)
 EhB!
onderzoek

Oude partituur
krijgt tweede leven
Op 11 februari dit jaar vond in de concertzaal van het Koninklijk Conservatorium Brussel een uitzonderlijk
concert plaats waarbij, naast werk van de overbekende componisten Ludwig van Beethoven en Benjamin
Britten, ook een compositie van de veel minder bekende Duitse componist Anton Eberl werd uitgevoerd.
Om het werk van Eberl te kunnen brengen, moesten eerst zijn handgeschreven partituren omgezet
worden in een moderne versie. “De studenten Schriftuur verrichtten daarmee pionierswerk”, zegt de
bezieler van het project Paul Dombrecht, docent aan het Conservatorium en gerenommeerd hoboïst.

“Ik probeer altijd die confrontatie aan te gaan tussen bekend en
minder bekend” zegt Dombrecht. “Daarom breng ik graag concer-
ten van werken van bekende en onbekende componisten. Eberl is
zo’n waardevol componist die in de loop der jaren in de vergeet-
hoek is geraakt. Nochtans werkte hij in Bonn op hetzelfde moment
dat Beethoven er verbleef. Beiden zijn dus tijdgenoten en het
kan niet anders dan dat ze elkaar gekend hebben. Componisten
zijn geen eilanden. Hun hele omgeving speelde een rol in het tot
stand komen van hun composities. Zo’n confrontatie laat toe de
context te tonen waarin bepaalde composities geschreven zijn.
De reacties na het concert waren erg positief. Veel aanwezigen
waren aangenaam verrast door het feit dat een dergelijk onbekend
componist zo’n goede muziek had geschreven.”
Moderne versie
Aan het concert zelf was een opmerkelijk project verbonden. Stu-
denten aan de opleiding Schriftuur van het Koninklijk Conservato-
rium hadden de opdracht aanvaard om de originele partituur van
Eberls Symphonie in Es om te zetten in een moderne partituur voor
orkest. “Daarvoor hebben we de originele manuscripten moeten
opvragen bij onder andere de bibliotheek van Wenen”, vertelt
Dombrecht. “Deze partituur is een nog met de hand geschreven
versie. Met behulp van de computer hebben de studenten die
omgezet in een moderne schriftuur. Het was een experiment dat
traag op gang gekomen is, juist omdat het zo uitzonderlijk is. Maar
het heeft tot een goed en mooi resultaat geleid.”
Noodzakelijk
Het werk dat de studenten leverden, was noodzakelijk om het
stuk van Eberl überhaupt door een orkest te laten uitvoeren. “Het
origineel, de zogenaamde autograaf, is zo goed als onleesbaar
zodat je er niet rechtstreeks van kan spelen”, legt Dombrecht uit.
“Er bestonden in dit geval ook geen afzonderlijke ‘stemmen’ van.
Om het werk met een orkest te kunnen spelen, moesten er voor
de basisinstrumenten - eerste viool, tweede viool, altviool en zo
verder - ook verschillende partijen geschreven worden. De studen-
ten werden daarbij geconfronteerd met eventuele kleine fouten of
slordigheden in de partituur. Die moesten ze er eerst uithalen en
corrigeren. Voor de studenten was dat een heel leerrijke ervaring.”
Pionierswerk
Met deze opdracht vervulden de studenten Schriftuur een werk
dat normaal voorbehouden is voor muziekuitgevers. “Het om-
zetten van een originele partituur gebeurt maar hoogstzelden in
andere conservatoria”, zegt Dombrecht. “Je kan het pionierswerk
noemen. Op het Conservatorium zijn al gesprekken gevoerd om
een eigen uitgave van dit werk uit te brengen. Indien er nog der-
gelijke projecten zouden volgen, zou men eraan kunnen denken de
partituren in de bibliotheek te leggen zodat ze uitgeleend kunnen
worden. Ik doe dit niet alleen om educatieve redenen maar ook
vanuit een grote muzikale interesse. Het zijn partituren die ook ik
graag buiten het Conservatorium zou gebruiken.”
Gerenommeerd hoboïst
Paul Dombrecht is een van Vlaanderens beste barokhoboïsten
en een van de meest gerenommeerde hoboïsten van Europa.
Hij is een autoriteit op het gebied van de studie van historische
instrumenten en de interpretatie van de oude muziek (18de
en 19de eeuw). Paul Dombrecht is docent aan het Koninklijk
Conservatorium Brussel en wordt vaak gevraagd voor master-
classes in Spanje, Italië en Israël. Als dirigent legt hij met de
uitvoering van kamermuziek, omvangrijke producties en opera
een grote veelzijdigheid aan de dag.

EhB!magazine 04 | 7
EhB!
opleiding

Verpleegkunde wants you!

“Voor bachelorverpleegkundigen wordt
de rode loper uitgerold.”

De laatste jaren beginnen aan de EhB gemiddeld een tachtigtal jongeren aan een bacheloropleiding
verpleegkunde. Tien jaar geleden waren er dat nog 120. En dit terwijl de sector schreeuwt om
meer en beter opgeleide verpleegkundigen. “Het wordt dringend tijd dat het verpleegkundig be­
roep opnieuw naar zijn volle waarde wordt geschat”, zo stellen Gerlinde De Clercq, studiegebied­
coördinator en opleidingshoofd Verpleegkunde en Jo Lamberts, praktijklector, aan de opleiding
Verpleegkunde.

Om het verplegersvak opnieuw sexy te maken bij jongeren neemt
de opleiding Verpleegkunde van de EhB tal van originele initiatie-
ven. Zo werden er de voorbije maanden studenten uit het secun-
dair onderwijs uitgenodigd in het UZ Brussel om aan de hand van
een gesimuleerd noodgeval - een kind werd binnengebracht op
de spoedafdeling - kennis te maken met alle ziekenhuisdiensten
waar verpleegkundigen werken. Jeugdbewegingsleiders kregen
dan weer op een woensdag een gratis EHBO-cursus aangeboden.
Ook de lessen werden opgengesteld voor geïnteresseerde nieuwe
studenten. Gerlinde De Clercq en Jo Lamberts hopen hiermee
jongeren warm te maken voor de opleiding. “De inschrijvingen
blijven stabiel maar we willen toch graag een stijging merken”,
zegt Gerlinde. “Die tendens uit zich bij alle opleidingen Verpleeg-
kunde in Vlaanderen.”
Wat is volgens jullie de voornaamste oorzaak voor de terugval van
de interesse voor de opleiding?
Gerlinde: De diepere oorzaak moet je zoeken bij de waarde die
nog gehecht wordt aan het beroep van verpleegkundige. Ver-
pleegkunde is een term die heel veel categorieën dekt. Je hebt
verpleegkunde op een A2-niveau (huidig HBO5, nvdr), daarnaast
heb je onze bacheloropleiding, de vroegere A1, en tot slot heb je
nog de zorgkundigen die ondersteunende zorgactiviteiten mogen
verlenen. Vandaag is het onderscheid tussen al deze verschillende
niveaus niet meer duidelijk en merk je een nivellering. Maar ver-
pleegkundigen kunnen heus op een hoog niveau functioneren. Wat
ze doen is zeker niet alleen maar bedpannen wegnemen. De zorg-
sector is vandaag zeer complex geworden en heeft daarom echt
nood aan hoogopgeleide verpleegkundigen. Voor iedereen die hier
op bachelorniveau afstudeert, wordt een rode loper uitgerold. De
sector is enorm op zoek naar hoogopgeleide mensen.
Jo: Het is vooral een kwestie van een herwaardering van het be-
roep. Nu worden alle verpleegkundigen in één grote pot gestopt
en komt het verschil in niveau niet meer tot zijn recht. Het moet
duidelijker worden dat hoger opgeleiden binnen de zorg ook zaken
op een hoger niveau kunnen doen.
Gerlinde: Een bijkomend probleem is dat er op de werkvloer bijna
geen verschil meer wordt gemaakt tussen A1- en A2-verpleeg-
kundigen. Ze moeten hetzelfde werk doen. Wij zouden graag een
nieuwe benaming zien voor de bachelor in de Verpleegkunde,

8 | EhB!magazine 04

Eigen website
De opleiding Verpleegkunde heeft een eigen website gecre-
ëerd: www.verpleegkunde-studeren.be. Je leest er tal van
getuigenissen van studenten en ex-studenten Verpleegkunde
aan de EhB of van mensen uit het meer avontuurlijke werk-
veld, zoals Artsen Zonder Grenzen, het Tropisch Instituut
of B-FAST. Verpleegkunde organiseert verder openlesda-
gen waar studenten een les kunnen bijwonen. Een nieuwe
doelgroep zijn ‘werkende mensen’ die zich alsnog willen
omscholen tot verpleegkundigen. Via een verkort traject of
afstandsonderwijs kan zo een oude droom om verpleegkun-
dige te worden, waargemaakt worden.
EhB!
opleiding
het beroep is een uitdaging. Verpleging vandaag is veel meer dan
spuitjes geven en patiënten wassen. Hoe meer de kennis groeit
in de medische wereld, hoe meer behandelingswijzen er komen
en hoe technischer het vak wordt. Als verpleegkundige kan je
meegroeien met deze evolutie en alsmaar specialiseren. Je hebt
vandaag al de educatoren die alleen patiënten gaan opvoeden
zoals dat nu al gebeurt bij diabetespatiënten. Ze beschikken over
een eigen bureau waar ze patiënten ontvangen. Die jobs zijn nog
niet zo bekend.

zodat optimaal kan blijken dat het professionals zijn die op een
hoger niveau aan zorgverlening doen. Onze Bachelors kunnen
een aantal zaken aan die niet alleen handigheid vereisen maar
waarvoor je ook over grondige theoretische kennis moet beschik-
ken. Als verpleegkunde opnieuw wordt gezien als een beroep
waarvoor veel intelligentie nodig is - een combinatie van handelen
en denken - zal het zeker meer aantrekkelijk worden. We leiden
mensen op met een sterke theoretische achtergrond, terwijl de
HBO5-opleiding meer op praktische toepassingen is toegespitst.
Is een andere oorzaak niet de zwaarte van het beroep met zijn
onregelmatige uren en veel menselijk leed?
Gerlinde: Het is een zwaar beroep, dat is zeker. Vroeger zat ‘zorg’
ook meer ingebed in onze cultuur. Nu gaan mensen op oudere
leeftijd naar een bejaardentehuis en sterven daar of in een zie-
kenhuis, terwijl vroeger een grootouder al eens thuis bleef wonen
en kinderen de verzorging op zich namen. Zorg werd toen sterk
geapprecieerd. Bij allochtonen is dat nog steeds zo. Kinderen wor-
den bij hen automatisch meer betrokken bij de verzorging van de
ouderen en vinden dat ook veel evidenter. We ondervinden een
devaluatie van ons beroep.
Het herwaarderen is niet alleen een opdracht voor het onderwijs.
Allicht kan ook de overheid initiatieven nemen om het beroep aan-
trekkelijker te maken.
Jo: Jazeker: de wedde kan opgetrokken worden. Er mogen best
ook extra vakantiedagen komen. Minister van Volksgezondheid
Laurette Onkelinx is daar sterk mee bezig. De maatregelen moe-
ten niet alleen het beroep aantrekkelijker helpen maken maar er
ook voor zorgen dat mensen het beroep langer blijven uitoefenen.
Zeker bij vrouwen is de uitval hoog. De vaak onregelmatige uren
zijn moeilijk te combineren met een gezin.
Tot slot: is verpleging nog steeds een vrouwenberoep? Merk je nog
te weinig instroom van jongens?
Gerlinde: De jongens zijn nog steeds in de minderheid, dat klopt.
Maar ik vind dat er aan verpleegkunde geen gender vasthangt.
Ons doel is niet méér jongens aan te spreken maar de juiste men-
sen naar de opleiding te krijgen.

Hoe kan je die negatieve perceptie omkeren?

Jo: We proberen jongeren terug zin te doen krijgen om die ver-
pleegkunde opnieuw te gaan uitoefenen. Verplegers hebben een
enorm breed werkveld. Vaak wordt enkel gesproken over verple-
ging in de ziekenhuizen. Dat is een eenzijdig beeld want verpleeg-
kundigen kunnen echt overal terecht: bij de arbeidsgeneeskunde,
op een CLB, bij Kind en Gezin, in de psychiatrische thuiszorg en
noem maar op. In elke organisatie waar iets gebeurt rond gezond-
heid hebben ze nood aan verpleegkundigen. Op die veelzijdigheid
aan beroepsmogelijkheden wordt veel te weinig gefocust. Als het
beroep beter bekend zou zijn, zou je er tal van toffe dingen in
ontdekken en dat zou heel wervend kunnen zijn.

Het woord roeping hangt ook nog steeds rond de verpleegkunde.

Gerlinde: Neen, hier hangt het woord roeping er absoluut niet
meer aan vast. Je moet natuurlijk wel graag met mensen omgaan.
Het is een sociaal beroep waar jongeren in terecht moeten komen
die andere mensen graag helpen en die sociaal bewogen zijn. Ze
moeten ook graag in team werken. Je moet ervoor open staan
om met andere professionals te werken.
Jo: Het is ook een heel gevarieerde job: een van de weinige waar
geen twee dagen dezelfde zijn om de eenvoudige reden dat de
patiënten allemaal anders zijn. Steeds moet er gezocht worden
naar de juiste aanpak en benadering. Ook de complexiteit van

EhB!magazine 04 | 9
 EhB!
taalzorg

Dirk Mampaey is taalbewaarder aan de opleiding Journalistiek

“Een tekst met twee

dt-fouten, dat kan niet.”
Ex-VRT-journalist Dirk Mampaey is al zes jaar lang de taalbewaarder van de opleiding Journalis­
tiek aan de Erasmushogeschool. Van fouten tegen de vermaledijde dt-regel heeft hij welhaast een
persoonlijke kruistocht gemaakt. “Ik heb er ooit aan gedacht om diegenen die niet door de dt-toets
geraakten, uit te sluiten voor de opleiding”, zegt hij. “Maar zo streng mogen we niet zijn.”

Al tijdens zijn loopbaan als journalist stond Dirk Mampaey bekend
voor zijn passie voor het juiste woordgebruik en vlekkeloos schrij-
ven. “Ik was een van de taalpuristen van de VRT-redactie”, zegt hij.
“Maar soms zie ik nog wel eens een van mijn reportages terug en
dan sakker ik hardop: verdorie, toen maakte ik die fout zelf ook.”
U draagt vandaag de officiële titel ‘Taalbewaarder aan de oplei-
ding Journalistiek’.
Ik geef Nederlands in de drie jaren van de opleiding Journalistiek.
Alles wat met het Nederlands te maken heeft, komt bij mij terecht.
In het tweede en het derde jaar maken de studenten hun eigen
tijdschrift Het Communiqué (vanaf dit jaar Erasmix Magazine, nvdr.).
Als ze alle artikelen op fouten hebben nagelezen, mogen ze de
teksten aan mij bezorgen. "Ik haal er de laatste 200 fouten wel
uit", zeg ik hun dan. (lacht).
U hebt nog niet de bijnaam ‘kommaneuker’?
Die heb ik nog niet gehoord … In het eerste jaar vechten de
studenten met de taal, in het tweede jaar hebben ze de taal als
instrument onder de knie gekregen en vanaf het derde jaar moe-
ten ze van de taal gaan houden. Ik vergelijk in mijn taallessen de
vereiste kennis van het Nederlands met het bespelen van een
instrument: ze moeten niet weten hoe het instrument in elkaar zit
en moeten ook geen notenleer kennen. Maar als je een pianocon-
certo van Mozart heel goed kan spelen, dan ken je je instrument
en ook de noten. Ik geef dan ook geen grammaticale lessen; dat
moet in het secundair onderwijs gebeurd zijn.
Een algemene klacht is dat studenten meer en meer fouten schrij-
ven. Gaat de taalkennis bij hen er stelselmatig op achteruit?
Of dat nu stelselmatig achteruitgaat, weet ik niet. In elk geval
merk ik, sinds ik hier werk, dat er een probleem is met de kennis
van de taal. Er worden vooral veel spellingfouten gemaakt, en
meestal tegen de dt-regel. Voor sommige studenten zijn dat erg
grote problemen. Ze slagen er maar niet in de dt-regel onder de
knie te krijgen. Vroeger werd er in het secundair onderwijs veel
strikter op toegekeken; vandaag gaat veel meer aandacht naar
de verbale vaardigheid. Ik heb altijd gedacht: ik krijg dat wel goed
als ik hun de regel uitleg. Maar het lukt niet. Ik geef hun steeds
het volgende mee: er zijn maar twee regels! Eén: er zijn geen
uitzonderingen. En twee: het is spotgemakkelijk. Maar ze willen
me niet geloven. Ook nadat ik de regels heb uitgelegd, merk ik
dat ze er niet op vooruitgaan maar er verdorie nog op achteruit-
gaan. Ik heb net een apart examen spelling afgenomen. Ik denk
dat er dit jaar maar vijf van de 65 studenten de dt-toets foutloos
hebben opgelost.

10 | EhB!magazine 04

Is dat voor u een reden om hen te buizen?
Sorry, maar als je niet correct kan schrijven, ben je niet geschikt
om in de journalistiek te gaan. Neen, we kunnen dat niet doen. Ik
heb dat ook nog nooit zo explicitiet gezegd. Maar als er studenten
zijn die erin slagen op 20 dt-gevallen 10 fouten te maken, dan
hebben ze het absoluut niet door. Die vallen er sowieso tussenuit.
De visitatiecommissie heeft gesteld dat we hier de beste jour-
nalistenopleiding geven, en ik denk ook de moeilijkste en meest
veeleisende. We hebben gemerkt dat studenten daardoor voor
EhB kiezen maar soms vragen we ons ook af of dat hoge niveau
sommige studenten niet afschrikt. Ik heb ooit wel gespeeld met
het idee om van de dt-toets een ‘poort’ te maken. Wie niet door
de dt-toets geraakt, mag niet verder. Maar zo strikt kunnen we
niet zijn. Het gevaar bestaat dat je goede elementen voortijdig
afschrijft. Ik heb wel gemerkt dat er een verband is tussen het
niet-slagen op de dt-toets en de rest van het examen. Het is zeer
uitzonderlijk dat iemand die nul op twintig haalt op de dt-toets
toch slaagt voor de rest van het examen Nederlands.
Is een van de oorzaken niet het sms-taaltje dat jongeren vandaag
constant gebruiken zonder een seconde stil te staan bij spelling-
regels?
Volgens mij is het puur een gebrek aan expliciete grammaticale
kennis. Als ik praat over onderwerp, meewerkend voorwerp en
lijdend voorwerp dan kijken ze me aan alsof ik van Mars kom.
Waarover heeft hij het? Je zou die regels er opnieuw in moeten
hameren. In het begin van het jaar moeten ze van mij een tekst
maken waarin ze zichzelf voorstellen. Ik laat hen daarin de vol-
ledige vrijheid. Laat zien dat je kan schrijven. Veruit de meeste
studenten schrijven zeer goede teksten. Je merkt dat er talent in
zit om goede zinnen te kunnen formuleren. Daarom kiezen ze ui-
teraard ook voor journalistiek. Maar in die inhoudelijk goede tekst
staan dan soms twee of drie dt-fouten. Een goede journalistieke
tekst maken met twee dt-fouten, dat kan in mijn ogen niet.
Het maakt u zichtbaar wat moedeloos.
Je kan er nauwelijks iets aan verbeteren. Het kwaad is geschied.
Ik zeg elk jaar opnieuw: ik heb in mijn computer een ‘hoera-mail’
zitten. Ik ga die rondsturen als een hele klas een dt-toets foutloos
heeft opgelost. Die ‘hoera-mail’ zit nu al jaren te wachten. Het is
vechten tegen de bierkaai.
Maar zijn onze taalregels niet te moeilijk?
Dat is inderdaad ook een deel van het probleem. Vooral de spel-
EhB!
taalzorg
ling van samenstellingen en het al dan niet gebruiken van de
tussen-n zorgt voor erg veel problemen. Ik zeg mijn studenten
dat er in die regels erg veel systematiek en logica zit. Maar de
hervormingen volgen mekaar zo snel op dat de mensen niet
meer kunnen volgen en zelfs boos worden. Het meest extreme
voorbeeld is de regel dat zelfstandige naamwoorden met twee
meervouden, bijvoorbeeld gedachten of gedachtes, geen tussen-n
hebben. We wisselen van gedachten, schrijven we met een n. Maar
we houden een gedachtewisseling zonder n. Laat een zelfstandig
naamwoord zijn twee meervouden behouden maar schrijf toch
in godsnaam die tussen-n!
Hebt u zelf uw nek al uitgestoken om naar het Groot Dictee der
Nederlandse Taal te gaan?
Neen, misschien ook uit angst om af te gaan. (lacht). Ik heb dit
jaar thuis voor de buis nog eens meegedaan. Maar ik vind de
teksten vaak te vergezocht. Waar halen ze in godsnaam woorden
vandaan als de balkenendenorm. Ik had een elftal fouten waarvan
ik achteraf dacht: hoe kon ik die nu maken. Het zijn vaak niet de
moeilijke woorden die voor problemen zorgen maar meer de al-
ledaagse woorden.
Tot slot: hecht u niet te veel belang aan het foutloos schrijven?
Neen, het moet perfect in orde zijn op het vlak van de spelling.
Maar nog veel belangrijker vind ik de taalzorg of het correct schrij-
ven. Wij, Vlamingen, zijn daarin benadeeld en zitten nog met
de restanten van het verleden. We zijn ooit begonnen als een-
talig Franstalig land. Op een bepaald moment zijn we tweetalig
geworden en moesten alle officiële teksten van het Frans in het
Nederlands omgezet worden. Er waren toen nog geen vertalers,
wat inhield dat die Franse teksten gewoon in Nederlandse woor-
den werden omgezet. Als er in het Frans stond mettre au point,
werd dat op punt stellen. Dat is geen Nederlands maar Frans met
Nederlandse woorden. Zo zitten we met tal van gallicismen die
we eruit moeten krijgen. Ik geef mijn studenten bij het begin van
het jaar een lijst van de 100 meest frequente fouten. Ik hamer er
voortdurend op. Als wij vroeger bij de VRT die fouten maakten,
kregen we een brief van de taalraadsman. Als mijn studenten
op de VRT-redactie terechtkomen, wil ik bereiken dat de huidige
taalman, Ruud Hendrickx, de opmerking geeft: Tiens, de mensen
van de EhB maken die fouten niet meer. Wat is daar gebeurd? Dat
is het ideaal dat ik wil bereiken. (lacht).
Succes!
EhB!magazine 04 | 11
EhB!
kort nieuws

Styling- en Etiquettedag Wetenschapsbeurs

daagt jongeren uit
© foto: EhB

De Ehb-opleidingen Hotelmanagement en de Lerarenop-
leiding Secundair: Bio-ethethiek & Haartooi bundelden de
krachten en organiseerden op 18 februari op Campus Dan-
saert een heuse ‘Styling- en Etiquettedag’. In de loop van de
voormiddag kregen de studenten een seminarie aangeboden
met drie gastsprekers: Nina De Meire, chef protocol van de
Vlaamse Gemeenschap; Tineke Gielen, guest relations ma-
nager van Le Plaza Brussels en Marleen Cardoen, docente
schoonheidszorgen aan de lerarenopleiding van de EhB. Tij-
dens de namiddag konden de studenten Hotelmanagement
deelnemen aan een groot aanbod van workshops, gegeven
door hun medestudenten van de Lerarenopleiding. Ze kon-
den onder meer kiezen uit: make-up, handverzorging, alge-
mene gelaatsverzorging, vlechten van lange haren, advies
voor mannen over scheren, het begroeten en begeleiden van
gasten en het knopen van stropdassen.
© foto: EhB
Samen met de Vrije Universiteit Brussel (VUB) orga-
niseert de EhB de ‘Wetenschapsbeurs’ op vrijdag 7 en
zaterdag 8 mei in AutoWorld te Brussel. Het is meteen
de grootste wetenschapsbeurs die vanuit een schoolwer-
king in België is ontstaan. De beurs wil jongeren motive-
ren om de milieu- en energiegebonden uitdagingen van
vandaag aan te gaan en zo mee te werken aan een duur-
zamere wereld. Jongeren worden ook uitgedaagd om
praktische oplossingen te zoeken. Nog tot 9 april kunnen
leerlingen en leerkrachten uit het secundair onderwijs
hun project aanmelden op www.wetenschapsbeurs.be.
Er is ¤ 12000 aan prijzen te winnen in verschillende ca-
tegorieën. Ook de deelnemers aan ‘I love IT’, eveneens
een organisatie van de EhB, komen ook in aanmerking
voor de prijzen. De prijsuitreiking gebeurt door Vlaams
minister van Onderwijs Pascal Smet.

Studenten Milieuzorg op de markt Duurzaam Hoger Onderwijs

Op 5 maart organiseerde Ecocampus (Vlaamse Overheid, departement
Leefmilieu Natuur en Energie) een marktdag rond Duurzaam Hoger Onder-
wijs. Onze tweedejaars van de bachelor Milieuzorg stelden in het Boudewijn-
gebouw hun ecocampusprojecten voor en konden als enige bachelorstudenten
op de markt rekenen op heel wat belangstelling. Eén groep ijvert voor kippen
op Campus Jette en organiseert binnenkort een ontwerpwedstrijd voor een
duurzaam kippenhok. Een andere groep werkt rond drinkwater op de campus.
Zij gaan de plaatsing van drinkwaterfonteintjes en het gebruik van hervulbare
flessen promoten. Je kan trouwens zo’n hippe drinkfles winnen, via een spelle-
tje "tuinsnake" op de website van de studenten (www.waarblijftdiefontein.be).
 Eerder kregen beide groepen de titel van Ecocampuskrak en ontvingen ze
van de Vlaamse overheid elk een budget van 2000 euro om hun plannen uit
te voeren.

12 | EhB!magazine 04
 EhB!
algemeen

Nele Lekens is
kennismanager
aan de EhB

“De informatie
moet absoluut
gestroomlijnd worden”
Nele Lekens, hoofdbibliothecaris aan de EhB, is nu ook aangesteld als kennismanager van de hogeschool.
Neles opdracht bestaat erin de enorme hoeveelheid aan informatie die in de school aanwezig is en die
langs ontelbare kanalen verspreid wordt, te stroomlijnen. Een van de instrumenten om uit dit ‘infor­
matiedoolhof’ te geraken is de introductie van SharePoint, een zeer praktisch intranet. “We moeten er
ook voor zorgen dat de kennis die hier aanwezig is niet verloren gaat”, zegt Nele Lekens

In 2008 was er een doorlichting van de EhB en daaruit bleek dat
er heel wat problemen waren met betrekking tot de interne com-
municatie en informatiedoorstroming binnen de hogeschool. “Zo
liep de informatiedoorstroming tussen de centrale administratie en
de verschillende departementen mank”, zegt Nele Lekens. “Er werd
vastgesteld dat er een onontwarbaar kluwen was ontstaan van
verschillende intranetten en dat er onnodig veel bijlagen werden
verzonden waardoor het systeem enorm belast werd. Het was vaak
zeer moeilijk om de informatie die je nodig had, terug te vinden.”
Kennismanagement
Om een duidelijk inzicht te krijgen in die knelpunten werd een ex-
tern consultancybureau gevraagd om een gedetailleerde informatie-
audit te maken. In die audit werden de zwaktes verder aangeduid
en advies gegeven in verband met het opstellen van een informa-
tiebeleidsplan, het implementeren van SharePoint, en zo meer. “Het
bureau stelde voor om eerst een informatiebeleidsplan op te stel-
len”, zegt Nele Lekens. “Dat wordt mijn taak als kennismanager. Het
gaat in mijn job niet om pure kennis maar expliciet om kennis van
het bedrijf zelf, in mijn geval dus van de hogeschool. Ik geef een
voorbeeld. Docenten gaan met pensioen of vinden een andere job.
Al hun gegevens staan op hun pc, die ze op hun manier geordend
hebben. Voor de persoon die hen vervangt, is deze informatie niet
bruikbaar. Hierdoor dreigt die kennis verloren te gaan. Door een
gezamenlijk platform aan te bieden, kunnen we dat in de toekomst
vermijden.”
SharePoint
Een van de instrumenten om de informatie in de juiste banen te
leiden is SharePoint, een Microsoftoepassing voor informatieuitwis-
seling en onlinesamenwerking binnen een groep of organisatie. “Het
is een Document Management Systeem dat ons in een eerste fase
moet helpen bij het reduceren van de informatie”, legt Nele Lekens
uit. “Ik doel daarbij onder meer op het verspreiden via e-mail van
ontelbare duplicaten en bijlagen. Het laat ook toe om makkelijker
samen te werken aan documenten en verslagen. SharePoint is een
vorm van intranet waarop iedereen centraal de documenten kan
opslaan die van groot belang zijn voor de EhB. De gedeelde schijven
verdwijnen en de persoonlijke schijven worden in grootte beperkt. Je
hebt ze niet meer nodig omdat alles beschikbaar is via SharePoint.
Het laat ook toe om bepaalde administratieve processen te automa-
tiseren. Een verlofaanvraag kan online aangevraagd worden en na-
dien automatisch doorgestuurd naar de juiste administratieve dienst.”
Stap voor stap
Nele werkt aan een stappenplan voor de introductie van Share-
Point. “We willen zeker niet overhaast te werk gaan”, zegt ze. “Sha-
rePoint zit nu in een opstartfaste waarbij we verschillende domei-
nen hebben afgebakend, zoals kwaliteitszorg, onderzoek, financiën,
en zo meer. Heel recent zijn we ook begonnen met het bevragen
van de verschillende departementen. Het volgende academiejaar
willen we een basis leggen. Alles moet rustig opgebouwd worden
en kunnen groeien. Het is noodzakelijk dat we het personeel daarin
begeleiden en dat we zeker opleidingen voorzien.”

EhB!magazine 04 | 13
 EhB!
buitenland
Svanne Danschutter
laatstejaarsstudente
Verpleegkunde naar
Haïti met B-FAST

“Mijn hele lichaam

schreeuwde:
ja, ik vertrek!”
Ze is nog niet afgestudeerd maar toch heeft Svanne Danschutter (22) al meer harde ‘verplegersnoten’
gekraakt dan oude rotten in het vak. De derdejaarsstudente trok begin dit jaar met het Belgische medi­
sche interventieteam B-FAST naar Haïti. Als een van de eerste hulpverleners werd ze geconfronteerd
met de meest rauwe gevolgen van de hallucinante natuurramp die het land trof. "Haïti was mijn doop,
een serieuze doop. Ik zeg nu: laat alles maar komen.”

Svanne werkte met haar collega’s van B-FAST tien dagen in een
veldhospitaal in de hoofdstad Port-au-Prince. Vandaag is ze een
maand terug thuis maar de naweeën van haar extreme ervaring
zijn nog niet helemaal verteerd. “Ik erger me hier voortdurend”,
zegt ze. “De mensen maken zich zo druk om al die pietluttigheden.
Terwijl de Haïtianen ondanks die erbarmelijke omstandigheden
veel positiever in het leven staan.”
Svanne, hoe ben je er als studente Verpleegkunde in geslaagd bij
B-FAST (Belgian First Aid and Support Team) binnen te geraken?
Iedereen denkt dat dit van de ene dag op de andere gaat, maar in
werkelijkheid ben ik al drie jaar bij de werking van B-FAST betrok-
ken. Ik ben er dankzij mijn vader, een hoofdverpleger aan het UZ
Brussel, mee in contact gekomen. Hij is ook als Head of Mission
naar Haïti geweest. Voordien had hij al opdrachten uitgevoerd in
Banda Atjeh na de tsunami en in Pakistan na de aardbeving. Ik ben
ook opgegroeid met verpleegkunde. Als kind wist ik al dat ik later
in de verpleging zou stappen. Elke dag liepen we na de schooluren
bij mijn vader in het ziekenhuis binnen. Het vak zit in mijn genen:
ook mijn moeder en grootmoeder zaten in de medische sector.
Maar er is nog een verschil tussen verpleging in een ziekenhuis en
op missie meegaan met B-FAST.
Weet je: tijdens mijn stages vond ik nooit echt mijn goesting. Ik
deed het werk wel graag maar wilde steeds weer een grotere
uitdaging. B-FAST leek echt wel iets voor mij. Je krijgt tijdens zo’n
missie een basispakket aan hulpmaterialen mee in je rugzak en
daar moet je je plan mee trekken. Terwijl hier in de ziekenhuiskas-
ten wel tien soorten verbanden liggen, moet je je daar behelpen
met een minimum aan middelen.
Wanneer wist je dat je mee kon op missie naar Haïti?
Ik werd om negen uur ’s ochtends opgebeld met de vraag: "Wil je
vertrekken?" Ik vroeg: "Naar waar?" Op dat moment wist ik nog
niets van de aardbeving. Ik had nog geen beelden gezien. Ik ben
snel op het internet gaan zoeken waar we precies naartoe trokken
en wat er zich had afgespeeld. Drie uur later kreeg ik opnieuw
telefoon met de melding dat ik om vijf uur gepakt en gezakt moest
klaarstaan om naar Haïti te vertrekken.

14 | EhB!magazine 04

Het speelde blijkbaar geen rol waar of wat er was gebeurd. Als je
maar kon vertrekken.
Absoluut! Mijn hele lichaam schreeuwde "Ja, ik vertrek!" Je houdt
nog even je hart vast. Vorig jaar stond ik klaar om naar China te
vertrekken, ook na een aardbeving. Maar dat werd op het laatste
moment afgeblazen. Ik was toen enorm teleurgesteld.
Maar dit was meteen de zwaarste missie van B-FAST ooit. Zelfs
oude rotten kwamen sterk onder de indruk terug. Een dergelijke
hel hadden ze nog nooit meegemaakt.
Dat klopt. Ons missiehoofd is eerst in Port-au-Prince op verken-
ning gegaan. Hij kwam terug met de melding: "Mensen, hou je
goed vast, want het is hier tien keer Pakistan." Je weet absoluut
niet wat je gaat aantreffen. We waren het tweede land dat toe-
kwam en het eerste medische team van de wereld. De stad was
nog niet doorzocht en we kenden de gevaarlijke zones nog niet.
We hebben gelukkig in een voortuin van een nationaal laborato-
rium een ideale plek gevonden om een veldhospitaal op te slaan.
De tuin was volledig ommuurd. Op tv was er sprake van rellen
maar daar hebben we niets van gemerkt.
Heb je op geen enkel moment spijt gehad dat je bent meegegaan?
Neen, absoluut niet. In het vliegtuig was ik aan het denken: wat ga
ik daar allemaal tegenkomen en hoe kan ik me erop voorbereiden.
Maar dat gaat gewoonweg niet. Ik had ook ‘nul’ ervaring. Som-
migen van de collega’s staan al dertig jaar in het vak. Maar ook
zij verzekerden mij: je kunt je daar gewoon niet op voorbereiden.
Beschrijf eens de eerste taferelen die je zag.
Alles lag plat en de mensen zaten er gewoon op straat. We pas-
seerden er met de vrachtwagen vol materiaal en met ons erbo-
venop. De mensen wisten dat we kwamen helpen. Ze hielden
ons tegen en riepen naar ons: "Kom naar hier, hier liggen nog
gewonden!" Maar dan moet je van je hart een steen maken. Vóór
je kijken en doorrijden.
De stad lag bezaaid met lijken. Je had waarschijnlijk al wel dode
mensen gezien?
Ja, af en toe op stage. Maar in die proportie nog niet. Je weet
direct dat het een enorme stank gaat verspreiden. In het begin
werden de lichamen gewoon langs de kant gegooid. Tijdens de
eerste dag hebben we een plaatselijk ziekenhuis bezocht. De ge-
wonden lagen er allemaal in de gang en naast hen de lijken.
In die helse omstandigheden moet je dan beginnen te werken. Hoe
gebeurt dat?
Het is de tenten opzetten en afwachten wie er komt. Maar ieder-
een wist onmiddellijk dat we daar waren, tot zelfs 150 kilometer
buiten de stad. Het ging als een lopend vuurtje rond. De mensen
stonden in rijen voor onze poort. Twee verplegers deden aan de
EhB!
buitenland
poort de eerste triage: wie naar de spoed moest, naar de tent
intensieve zorgen of naar het operatiekwartier. Ik stond al die
tijd op de spoed. Het is altijd een verrassing als je een verband
wegneemt. De verpleegkundigen zeiden: "Het is een kleine hoofd-
wonde" maar dan stelde je vast dat de man vrijwel helemaal ge-
scalpeerd was. Zaken die je hier nooit zou zien. Ik heb er ook mijn
zwakke kanten als verpleegkundige leren kennen. Ik kan absoluut
niet tegen aspireren (het opzuigen van vocht zoals bloed, braaksel
en speeksel uit de luchtwegen). Maar je mag me gerust aan een
amputatie laten meedoen. (lacht).
Had je geen schrik dat je eronderdoor zou gaan?
Neen, eigenlijk niet. Ik heb me daarover nooit zorgen gemaakt. En
het is ook niet gebeurd. Absoluut niet. Eenmaal terug in België,
voelde ik me echter wel nutteloos. Ik zat hier niets te doen en
ginder was er zoveel werk. We hebben op tien dagen tijd 800 pa-
tiënten geholpen. We begonnen om vijf uur ’s morgens te werken,
zodra het licht genoeg was.
Wat deed je dan na het werk?
Eten, praten en slapen. Mijn mond is opengevallen van de samen-
horigheid in het team. In het begin waren we allemaal vreemden
voor elkaar. Maar iedereen stond daar met hetzelfde doel en was
zodanig gemotiveerd dat we in een mum van tijd mekaars beste
vrienden werden. Het was net alsof we elkaar al tien jaar kenden.
Je hebt ook alleen maar elkaar om ‘s avonds je hart te kunnen
luchten.
Achteraf komt dan de weerbots?
Je hebt steeds in groep geleefd met mensen die je verstaan en met
je meevoelen. Thuis ben je dan plots op jezelf aangewezen. Ieder-
een zegt wel: "Ik begrijp je." Maar niemand begrijpt je. Ze luisteren
naar je verhaal maar je blijft alleen zitten met je problemen. In het
begin heeft iedereen me met rust moeten laten. Je ergert je ook
aan kleine dingen. Waarover wij ons in godsnaam druk maken! Ik
wil de kleinigheden waarover mensen zeuren eigenlijk niet horen.
Is B-FAST nu je ding?
Eigenlijk wel. Maar ik beslis dat niet alleen. Ik heb ook een partner
die er achter moet staan. Als het alleen van mij afhangt, ben ik
morgen weer weg. Iets lokt me daar naartoe. Dit was mijn doop,
een serieuze doop. Ik zeg nu: laat alles maar komen.
Je hebt ook de faciliteiten van de school gekregen om te kunnen
meegaan
Jazeker, ik had examens maar ze hebben me laten gaan. Zonder
daarover te twijfelen: "Jij gaat! Maak je maar geen zorgen over je
examens." Ik ben hen daar enorm dankbaar voor.
Bedankt voor het gesprek.
EhB!magazine 04 | 15
 EhB!
studenten
“De EhB is de hogeschool van de studenten”, dat
zegt Stijn De Bock, voorzitter van de studenten­
raad, met grote stelligheid. Samen met zeven
medestudenten is Stijn er dit academiejaar in
geslaagd deze inspraakraad opnieuw leven in te
blazen. Dat is geen sinecure: de studentenraad
aan de EhB moet de stem zijn van niet minder
dan 5000 studenten die op de koop toe de
meest uiteenlopende opleidingen volgen. Maar
Stijn is een gedreven jongeman die, zo hoort het
voor een voorzitter, sneller denkt en praat dan
zijn schaduw.
De EhB-studentenraad overkoepelt de zes departementen van de
Erasmushogeschool Brussel. De raad bestaat uit acht studenten,
geselecteerd uit de verschillende deelraden van de departementen.
Stijn, kan je in het kort de doelstellingen van de studentenraad
schetsen.
Het doel komt eenvoudig gesteld hierop neer: de studenten zo
goed mogelijk vertegenwoordigen en hun belangen verdedigen.
Wij zijn het forum om de wensen van de studenten maximaal
naar buiten te brengen. Drie mensen uit de studentenraad zetelen
mee in de Raad van Bestuur en zijn dus mee verantwoordelijk voor
het beheer van de hogeschool.
16 | EhB!magazine 04
Stijn De Bock
is de gedreven voorzitter
van de studentenraad
van de EhB
“Ik doe het
tussen twee
en vier uur
’s nachts”
Waarvoor hebben jullie je dit jaar al concreet ingezet?
Dat is al een heel lijstje. We hebben inspraak gevraagd bij het
opstellen van de academische kalenders. Werd daarbij gedacht
aan het inlassen van een lesvrije week voor of na de examens?
Een ander actueel onderwerp is het in de hand houden van bijko-
mende studiekosten. Die facturen lopen alsmaar meer op. Ik denk
dan vooral aan de aankoop van steeds meer en meer cursussen.
Ook willen we een zeg hebben over de manier waarop de oplei-
dingen worden georganiseerd: de cursussen, de kwaliteit van de
opleiding en zo meer. We hebben ook het engagement gekregen
om studenten mee in de verschillende werkgroepen te laten par-
ticiperen. Ik denk onder meer aan de onderwijsraad waar gepraat
wordt over docenten en cursussen. Een ander heikel punt was dit
jaar de levering en de verkoop van de cursussen. Onze cursussen
zijn veel te laat geleverd, pas drie weken na het begin van het
academiejaar. We hebben samen met de hoofdbibliothecaris een
oplossing gevonden om dat te verbeteren.

Worden dergelijke punten bij jullie aangebracht door de studenten
zelf?
Dat gebeurt nog veel te weinig. Vandaag is het voor de studen-
tenraad nog te veel een aanvoelen van de problemen die bij hen
leven. Daarom streven we naar een duurzame verankering van
onze raad. We willen een hecht communicatienetwerk ontwik-
kelen zodat we echt representatief zullen zijn: geen eiland maar
een heus bolwerk.
Mooie woorden, maar hoe vul je dat concreet in?
In de toekomst willen we de input van de studenten meer struc-
tureren door onder meer peilingen en bevragingen te organise-
ren via Dokeos (de elektronische leeromgeving, nvdr). We willen
op die manier meer meningen verzamelen om zo een vollediger
beeld te krijgen van wat er leeft bij de studenten. Een ander idee
is het organiseren van een ‘campustoer’ met op elke campus open
vergaderingen waarop zowel studenten en docenten aanwezig
kunnen zijn. We denken ook nog aan het opstarten van een stu-
dentenkrant of een nieuwsbrief. Je merkt: we hebben veel ideeën
en dus veel werk. (lacht).
Kan de studentenraad op de EhB bogen op een lange traditie?
Nee, dat is onze zwakte. We kunnen niet terugvallen op een goe-
de werking uit het verleden. Daardoor zijn al onze ideeën nieuwe
ideeën. Vorig jaar stond de studentenraad op een erg laag pitje.
Pas dit jaar is die opnieuw leven ingeblazen. Maar we zijn nu met
een groep erg geëngageerde mensen bij wie heel sterk het gevoel
leeft: "Dit is ónze hogeschool." Dat we zo’n hechte vriendengroep
vormen, maakt het werken ook erg plezant. Ik hoop dat onze
ideeën ook de volgende jaren blijven verder leven.
Het lijkt ons een haast onmogelijke opgave om 5000 studenten
te vertegenwoordigen.
Dat is inderdaad enorm moeilijk, maar het lukt nog net. Allicht
omdat de studentenraad juist voor het algemene studentenbe-
lang staat, worden de aparte belangen van elke opleiding minder
belangrijk. De grootste handicap is echter dat de meeste oplei-
dingen maar drie jaar duren. De meeste studenten worden pas in
het tweede jaar actief in de studentenraad en hebben dus maar
één jaar om effectief te kunnen werken.
Dat geldt ook voor jou, want je zit nu in het laatste jaar van je
lerarenopleiding en bent ook volgend jaar weg.
Dat klopt. Ik hoop dat mijn opvolgers de weg verder zetten die
we nu ingeslagen hebben. En eerlijk gezegd: ik ben daar ook van
overtuigd.
EhB!
studenten
Wordt jullie engagement geapprecieerd door de hogeschool?
Ja, zeker en vast. We hebben de regeringscommissaris over de
vloer gehad voor de evaluatie van de studentenparticipatie op
de EhB. Die visitatie hebben we samen met het bestuur van de
hogeschool voorbereid. Op dat moment merk je toch duidelijk
hun appreciatie voor het werk dat we nu leveren. We hebben
ook een plan opgesteld voor de organisatie van die inspraak in
de toekomst. Het plan is al voorgesteld op de Raad van Bestuur
en de reacties waren positief. We hebben ook niet te klagen over
de praktische ondersteuning door de hogeschool. Zo hebben we
een studentencoach die de vaak moeilijke wetteksten die op de
raad van bestuur ter sprake komen, vooraf toelicht. Dat maakt het
makkelijker om een standpunt te kunnen innemen. Verder hebben
we een eigen vergaderlokaal met computer en printer en kunnen
we beschikken over een werkingsbudget.
Jullie worden niet argwanend in het oog gehouden als een groep po-
tentiële oproerkraaiers die elk moment actie kunnen gaan voeren?
Nee, dat denk ik niet. Maar we kunnen dat natuurlijk wel worden
als het ons niet aanstaat (lacht). Niets belet ons om studenten te
mobiliseren, petities te organiseren of acties te voeren. Maar de
eerste betrachting is nog steeds het streven naar een compromis:
de wensen van de studenten naast die van de hogeschool leggen
en te kijken waar die ‘matchen’.
Je hoort vaak dat er nauwelijks nog geëngageerde studenten rond-
lopen. Klopt dat?
In de jaren negentig is het duidelijk minder geweest, maar mis-
schien leeft het nu weer op. Onderzoeken wijzen toch uit dat de
politieke interesse bij jongeren groter wordt. Ook het engagement
leeft meer op. We merken dat ook. De verschillende leden van
de studentenraad worden op school erg vaak aangesproken. Ze
vinden duidelijk de weg naar ons.
Je bent een gedreven kerel. Maar wanneer vind je de tijd om al dat
werk voor de studentenraad te doen?
Ik doe het tussen twee en vier uur ’s nachts (lacht). Nee, het is een
engagement dat ik op mij heb genomen en waarvoor ik tijd maak.
Ik herinner me het eerste jaar dat ik hier studeerde. Toen waren er
de grote marsen tegen de hervormingen van Frank Vandenbrou-
cke. Op de EhB werd toen massaal gemobiliseerd. Maar in mijn
tweede jaar was die gedrevenheid plots volledig weggevallen. Ik
vond dat erg jammer. In plaats van bij de pakken te blijven zitten,
ben ik er dan zelf voor gegaan. En eenmaal ik iets in mijn hoofd
heb, is het vaak bingo!
Nog veel succes!
EhB!magazine 04 | 17
 EhB!
kort nieuws

EhB breidt onderwijs op maat van professionals uit

Met het almaar groeiende aanbod van EhB+, het Centrum voor Permanente
Vorming van de EhB, geven we jong- en oud-afgestudeerden de kans om
zich blijvend te specialiseren in hun vakgebied. Ook voor de tweede helft
van 2010 pakt EhB+ uit met een ruim aanbod van postgraduaten en bij- en
nascholingen die aansluiten bij de basisopleidingen.
Maar ook voor professionals die (nog) een basisdiploma willen behalen,
start de EhB met heel wat flexibele programma’s. Zo biedt de EhB voor een
tiental opleidingen ‘werktrajecten’ aan, sommige zelfs in afstandsonder-
wijs. Er zijn twee vormen van werktrajecten. Deze die inhoudelijk identiek
zijn aan het programma van de dagopleiding en waaraan men kan starten
© foto: EhB

met een diploma secundair onderwijs. Maar mensen die reeds een ander
diploma behaalden, of relevante beroepservaring willen inbrengen, kun-
nen een aanvraag voor het verkorte programma indienen. Beide werktrajecten richten zich tot studenten die door een deeltijdse of
voltijdse baan geen dagopleiding kunnen volgen. Zowel voor EhB+ als voor werken en studeren kunnen trouwens opleidingscheques
ingebracht worden.
Lees meer op www.ehb.be/werken-en-studeren

SID-ins waren een succes Studenten ontwerpen speelruimte

voor Vlaamse jeugd

© departement Leefmilieu, Natuur en Energie

Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke

Van januari tot maart vonden in de verschillende
Vlaamse provincies wederom de SID-in beurzen plaats,
georganiseerd door het departement Onderwijs van de
Vlaamse Gemeenschap. Tijdens deze netoverschrijden-
de studie- en informatiedagen kunnen de laatstejaars-
leerlingen secundair onderwijs kennismaken met studie-
en beroepsmogelijkheden na het secundair onderwijs.
Op die manier worden ze ondersteund in hun studie- of
beroepskeuze. Ook de EhB was telkens op deze beurzen
aanwezig. De jongeren kregen op de stand de nodige
uitleg over de opleidingen, konden een praatje slaan met
docenten of een brochure meenemen. De stand van de
Erasmushogeschool werd druk bezocht, wat uiteraard
het beste doet verhopen voor de infodagen. Deze worden
nu volop georganiseerd op al de departementen..
Schauvliege stelde op 13 maart 2010 het project ‘Speelgroen:
tover jouw terrein om tot een groen avontuur’ voor. Dit project
nodigt jeugdverenigingen uit om hun terrein te laten heront-
werpen door studenten Landschaps- en Tuinarchitectuur
van de EhB en de Hogeschool Gent. Van de 135 inzendingen
waren er dit jaar 15 laureaten die konden rekenen op een
ontwerp op maat en een aardige som geld.
De studenten van onze opleiding Landschaps- en Tuinarchi-
tectuur staan in voor 7 van de 15 projecten. Dankzij deze
oefening kunnen ze werken aan een realistisch project dat
effectief uitgevoerd zal worden. Zij moeten samenzitten
met de jeugdvereniging, met de gemeentelijke jeugddienst
en eventuele andere partners en ontwerpen zo een (reali-
seerbare) speelruimte.
Er volgt een tweede actie Speelgroen. Jeugdverenigingen
kunnen zich nog tot eind april inschrijven via
http://www.lne.be/campagnes/speelgroen

18 | EhB!magazine 04

Studenten zijn tevreden!
Meer dan 2000 EhB-studenten namen op het einde van het vorige academiejaar (2008-2009) deel aan
de studentenenquête. Die hoge participatiegraad was op zich al een succes. Bovendien bleken de studen­
ten tevreden te zijn over het onderwijs en de faciliteiten aan de Erasmushogeschool. “We gaan nu wel
degelijk met de resultaten aan de slag”, zegt Nora Laermans, adviseur interne kwaliteitszorg aan de EhB.
De studentenenquête wordt aan de EhB al enkele jaren op het einde
van het academiejaar afgenomen. “Sinds dit jaar wordt de bevra-
ging tweemaal, na elk semester, afgenomen”, zegt Nora Laermans.
“We zijn net de eerste hafjaarlijkse bevraging aan het afronden.”
Hoge participatie
De enquête wordt bij het einde van het semester per mail naar de
4521 EhB-studenten gestuurd. Het gaat enkel over de studenten die
een reguliere opleiding volgen. De studenten die postgraduaten of
bij- en nascholing volgen, worden niet via deze weg bevraagd. “In
totaal vulden 2299 studenten ook effectief de vragenlijst in”, zegt
Nora Laermans. “Dat is ruim 50%. Er zijn opleidingen die zelfs 90%
participatie halen. Vanuit de departementen zijn tal van bekendma-
kingsacties met flyers gevoerd. Studenten werden ook persoonlijk
aangesproken om de lijst in te vullen. Bovendien was de technische
ondersteuning veel beter dan andere jaren. In de toekomst wordt
nog verdere optimalisatie van de 'tool' voorzien zodat deze nog
beter kan afgestemd worden op de verschillende opleidingen.”
Inspraak
Met de enquête wil de EhB de kwaliteit van haar onderwijs toet-
sen bij de studenten. “Om die kwaliteit te monitoren, hebben we
heel wat instrumenten ter beschikking. Ook het personeel en het
werkveld worden bevraagd”, zegt Nora Laermans. “Met deze en-
quête krijgen de studenten ook hun inbreng. De vragenlijst bestaat
uit drie delen. Eerst wordt de mening van de studenten gevraagd
over het onderwijs aan de EhB: wat vinden ze van de lessen, de
gebruikte werkvormen, het studiemateriaal en evaluaties? Een
tweede deel bevraagt de competenties. Hebben ze het gevoel dat
de opleiding voor hen bepaalde vaardigheden heeft opgebracht?
EhB!
kwaliteit
Studentenenquête
wordt nu tweemaal
per academiejaar
afgenomen
Het laatste deel gaat over de infrastructuur, de studiedienst, de
ombudsdienst en zo meer.”
Goed bevonden
Nora Laermans heeft de resultaten enkel ‘hogeschoolbreed’ ge-
analyseerd. De deelaspecten van de enquête worden doorgege-
ven aan de betrokken departementen en docenten die ze verder
in de diepte analyseren. “Elke docent(e) krijgt een individuele
fiche van zijn of haar opleidingsonderdeel waardoor hij of zij ook
heel concreet en indien nodig snel kan reageren”, zegt Nora Lae-
rmans. “De analyse van de resultaten van de enquête wordt via
het intranet ter beschikking gesteld van de studenten en deze
analyse wordt ook in de opleidingscommissie besproken. Bo-
vendien wordt nog eens per departement een analyse gemaakt.
Gemiddeld evalueerden de studenten het aangeboden onderwijs
aan de EhB als goed. Het resultaat was trouwens iets beter dan bij
de vorige enquête, dus we mogen vaststellen dat we wel degelijk
iets doen met de verkregen informatie en dat het effectief leidt
tot een kwalititeitsverbetering.
Verbetertrajecten
Uiteraard wordt de enquête niet voor de mooie ogen van de studen-
ten afgenomen. Aan de resultaten ervan worden zogenaamde ver-
beterprojecten gekoppeld. “We gaan er effectief mee aan de slag”,
zegt Nora Laermans. “Aan de EhB werken we met jaaractieplannen
waardoor de studenten wat betreft structurele verbeterplannen
niet onmiddellijk, maar wel op middellange termijn de resultaten
zullen opmerken. Zo hebben we gemerkt dat de evaluatie door de
studenten niet altijd als even transparant wordt ervaren. Het is
vaak niet duidelijk hoe ze beoordeeld worden. Daarom zullen we
volgend jaar een toetsingsbeleid uitwerken voor de hogeschool.”
EhB!magazine 04 | 19
 EhB!
musical

Leah Thys met pensioen

aan de afdeling Musical
van het Conservatorium

“Ik laat mijn studenten

niet in de steek!”

Vijftien jaar geleden stond actrice Leah Thys mee aan de wieg van de musicalafdeling aan het
Brusselse Conservatorium, toen en vandaag nog steeds de enige musicalopleiding in Vlaande­
ren. In mei wordt Leah 65 en moet ze ietwat noodgedwongen met pensioen. “Het overvalt me”,
zegt ze. “In alle drukte heb ik er nooit bij stilgestaan dat ik ooit met pensioen zou moeten gaan”.

Destijds betekende de baan aan het Conservatorium in Brussel
voor Leah Thys een nieuwe lente in haar rijke carrière. “Ik kwam
net terug uit Engeland waar ik tussen ‘83 en ‘94 lesgegeven had
aan de Guildford School of Acting ”, vertelt ze. “Ik had vroeger wel
eens een regie gedaan in het Brusselse Conservatorium. Maar in
‘94 kon ik er onmiddellijk aan de slag voor een voltijdse baan als
assistente. Toen was er nog geen sprake van een musicalafdeling;
er werd enkel een theateropleiding aangeboden. Een jaar later
heeft Ronnie Commissaris dan de musicalafdeling opgericht en
mij gevraagd om er les te geven. Voor een musicalafdeling is het
uiteraard een goede zaak om ingebed te zijn in een conservato-
rium: daar heb je onmiddellijk muzikanten ter beschikking.”
Wat was toen de reden om een musicalopleiding op te starten?
Er bestond toen absoluut geen musicalopleiding in Vlaanderen.
Een musicalopleiding is een zeer moeilijke en specifieke opleiding.
Je moet om te beginnen – en dat is steeds de kracht geweest van
Brussel – goede acteurs afleveren. Die acteurs moeten bovendien
ook nog kunnen zingen en dansen. Dat zijn meteen ook de drie
pijlers: zang, dans en acteren. Vandaar dat het zo’n zware oplei-
ding is. Je moet erg allround zijn. Maar wie geen goede zangstem
heeft, komt sowieso niet binnen. Dan mag je nog de beste acteur
zijn, zang is erg belangrijk.
Had de oprichting van de afdeling ook te maken met de stijgende
populariteit van het genre?
Uiteraard, musicals trekken alsmaar een groter publiek aan. Daar-
om moet je ook goed opgeleide mensen hebben. Het gaat niet
op om een of ander BV-zangertje of -zangeresje op het podium
te zetten. Nee, ze moeten ook goed kunnen acteren. Bovendien
krijgen musicalstudenten veel zang omdat die opleiding zeer eigen
stemmen vraagt. Ze moeten alle genres aankunnen. Je hebt musi-
cals die bijna opera’s zijn en musicals die een andere sound vragen.
Mensen die opgeleid worden voor musical kunnen later ook in het
theater terecht.
Het mooiste voorbeeld daarvan is Veerle Baetens. Veerle is bij
ons aan de musicalafdeling opgeleid maar combineert vandaag
perfect tv, film en musical. Het een sluit het andere zeker niet uit.
Gelukkig, want het aantal musicalproducties is in Vlaanderen be-
perkt. Je kunt er allicht niet van leven?
Nee, dat is moeilijk. Maar in bepaalde musicals heb je rollen die zo-
wel in het Duits als in het Engels kunnen gespeeld worden. Je hebt
mensen uit Vlaanderen die hoofdrollen spelen in het Londense
Westend. Hoe lang staat Hans Peter Janssens er al in Les Misé-
rables? Ook Hilde Norga heeft daar een grote rol gespeeld in Miss

20 | EhB!magazine 01

De opleiding Musical aan de EhB is uniek in Vlaanderen. De
hoofdbestanddelen worden gevormd door een doorgedreven
professionele training in zang, spel en dans. Musical wordt
daarom soms wel eens de triatlon van de podiumkunsten
genoemd.
Afgestudeerden komen in de eerste plaats terecht in mu-
sicals in Vlaanderen en Nederland. Daarnaast zijn ze ook
vaak te zien in theaterproducties en in drama en fictie op
verschillende televisiezenders. Anderen bekwamen zich als
regisseur of choreograaf of geven les in het kunstonderwijs.
Lees meer op www.ehb.be/musical
Saigon. Maar inderdaad: om er echt van te kunnen leven, moet je
ook kunnen doorstromen naar het theater. In onze opleiding wordt
daar ook rekening mee gehouden. We leiden geen mensen op die
enkel kunnen dansen en daarnaast nauwelijks theatertalent heb-
ben. Dan kunnen ze beter naar een dansschool gaan.
Wat maakt iemand geschikt voor een musicalcarrière?
Zoals gezegd, het zijn echt de drie pijlers, nl. zang, dans en acteren,
die belangrijk zijn. Je moet bij een musical met zoveel dingen
tegelijk rekening houden. Je moet samen met de muziek je ritme
maken. Dat ligt niet zo voor de hand. Ik zie soms ook wel de
tekortkomingen als men bijvoorbeeld denkt dat musical alleen
maar De Drie Biggetjes is. Dat is een kindershow, die echter ook
zeer goed gebracht kan worden. Maar er is ook ander musical-
materiaal. Daens zou er nooit gekomen zijn als mensen niet graag
musicals zouden zien.
Musical is geen afkooksel van theater.
Als een musical goed gebracht wordt, kan het adembenemend
zijn. Uiteraard zijn er musicals waarvan je de plot op een postzegel
kan schrijven. Maar ook daar kan je streven naar authenticiteit
en individualiteit.
Stoort het dat er vaak denigrerend gedaan wordt over musicals?
Ja, omdat die denigrerende houding van mensen komt die het
genre niet kennen. Dat is niet verantwoord.
U hebt die minachting allicht ook ervaren als actrice in Thuis.
Ook dat is al sterk veranderd. Ik doe ondertussen al 15 jaar Thuis.
Je kan in een soap ‘eerste graad’ spelen of er meer in leggen. Het
hangt maar van jezelf af hoe diep je wil graven of hoe authentiek
je wil zijn. Voor mezelf is het duidelijk: of ik nu Shakespeare of
Tsjechov speel, het maakt me niet uit. Het verschil zit hem in de
schriftuur. Als ik Shakspeare speel, moet ik op een andere manier
met de taal omgaan. Maar de basis waarvan het allemaal vertrekt,
moet even interessant zijn. Ik zeg tegen de studenten steeds: wie
zijn de groten die blijven? Brel: als hij in een musical stond, maakte
je wat mee. Ook een Judy Garland: als die aan het zingen gaat,
hoor je ook niet alleen iemand met een mooie stem.
Is de opleiding in trek?
Op dit moment tellen we in het eerste jaar 17 studenten. Dat
is een mooi aantal. Daaraan merk je ook dat musical populair-
der wordt. Musical is gewoon niet meer weg te denken. Als je
bedenkt dat zalen van 2000 man maandenlang vol zitten. Dan
heb je goede acteurs nodig: met een goede stem alleen breng je
het verhaal niet. Er moet emotioneel geacteerd kunnen worden.
Wat er voor musicals aan muziek geschreven wordt en wat er
EhB!
musical
van de stemmen gevraagd wordt, is ongelofelijk. Ik hoop voor
onze studenten dat de musical steeds meer toekomst krijgt. Maar
veel heeft met geld te maken. Zeker die enorme blockbusters
kosten miljoenen. Vlaanderen is daar natuurlijk beperkt in. Maar
we kunnen samenwerken met Nederland en Duitsland. Het is
ook een goede zaak dat musical ook op kleinere schaal begint
door te breken. Ik ga deze week in het Fakkeltheater kijken naar
Ganesha: een musical met maar vier mensen. Je kan in kleine
zalen met beperkte middelen ook heel mooie dingen brengen.
Ook daar kunnen onze studenten terecht.
Even over uzelf: u beweert dat het pensioen aan het Conservato-
rium u overviel.
Ja, ik had er niet bij stilgestaan. Maar ik ga sowieso nog blijven
lesgeven. Ik laat mijn studenten niet in de steek! Ik heb een uit-
doofscenario van een jaar of drie voor ogen. Maar er is een tijd
van komen en gaan.
We dachten dat actrices nooit met pensioen gingen.
Als acteur niet, neen. Maar een lesopdracht is een functie bij de
overheid. Als acteur kun je blijven werken. Maar het is iets raars:
het pensioen. Ik had iets van: hoe is dat nu kunnen gebeuren. Je
bent altijd zo intensief bezig met lesgeven en spelen. De jaren
vliegen gewoon voorbij. En ondertussen ben ik hier al 15 jaar met
musicals bezig. Ik kreeg onlangs van een radioprogramma een
lifetime achievement. Ik zei: "Moet ik er nu bij gaan liggen?"
Was u een strenge lerares?
Streng maar rechtvaardig. Neen, ik heb altijd een goede band
gehad met mijn studenten, en nu nog steeds. Studenten trou-
wen, krijgen kinderen … maar we blijven vaak contact houden.
Ik vind dat belangrijk. Ik zeg hun altijd: "Vergeet niet dat we vier
jaren van ons leven samen doorgebracht hebben." Vaak op een
zeer intensieve manier. Je bent op emotioneel vlak bezig met hun
persoonlijkheid.
Krijg je nog vaak feedback van oud-studenten?
Ja, en dat is zeer leuk. Ik geef de bewegingsleer van Rudolf von
Laban, de grondlegger van de moderne bewegingsleer. Ik hoor
steeds dat ze erg blij zijn dat ze die leer bij mij leren kennen heb-
ben. Studenten moeten uitgroeien tot interessante en nieuws-
gierige mensen die iets te vertellen hebben. Je moet persoonlijk-
heid hebben en in jezelf investeren. Als ik rondkijk wie van onze
oud-leerlingen het gemaakt heeft, zowel in de musical als in het
theater, dan ben ik daar best fier op. Dan denk ik dat we als team
goed werk geleverd hebben.
U krijgt nu allicht meer tijd voor andere zaken?
Dat weet ik zo nog niet hoor! Thuis blijft doorgaan, mogelijk blijf
ik op tournee gaan met mijn Marlène Dietrichvoorstelling en ook
het lesgeven loopt door. Er is met het pensioen niets echt gestopt.
(lacht). Mijn agenda slibt steeds weer dicht. Dan vraagt Bart Pee-
ters je weer om mee te werken aan de Generatieshow. Ik vrees dat
ik een beetje een workaholic ben. Maar dat vind ik niet zo erg zolang
ik het allemaal kan bolwerken. Als ik maar af en toe mijn huishou-
den kan doen, mijn was en plas en boodschappen, dan is het oké.
Bedankt voor het gesprek.
EhB!magazine 01 | 21
 EhB!
onderzoek
EhB stelt twee centrale
onderzoekscoördinatoren
aan
De EhB stelde dit academiejaar twee centrale on­
derzoekscoördinatoren aan: June Eyckmans voor
de masteropleidingen en Gerrit Lesaffer voor de
professionele bacheloropleidingen. Hun belang­
rijkste opdracht bestaat erin het onderzoek in de
hogeschool te integreren, de onderzoeksraden te
leiden en diverse maatregelen uit te werken om
het onderzoek te ondersteunen.
“Onderzoek wordt alsmaar belangrijker in het
onderwijspakket”, stelt Gerrit Lesaffer.
Aan de EhB lopen momenteel een 90–tal interne en externe onder-
zoeksprojecten, zowel op het niveau van de professionele bachelo-
ropleiding als op academisch niveau. Al deze onderzoeken worden
in goede banen geleid door acht deeltijdse departementale onder-
zoekscoördinatoren. Twee van hen werden dit academiejaar daar-
bovenop parttime aangesteld als centrale onderzoekscoördinatoren.
Ondersteunen
“Onze aanstelling kadert in de algemene trend van academisering
van het onderzoek op de hogescholen”, zegt Gerrit Lesaffer. “Stu-
denten en docenten verrichten meer en meer onderzoek zodat
onderzoekscompetenties geïntegreerd worden in het onderwijs-
curriculum. De hogeschool kwam tot de vaststelling dat het
onderzoek bij de professionele opleidingen meer op het voorplan
diende te komen. De PWO-raad - wat staat voor Projectmatig
Wetenschappelijk Onderzoek - heeft nu de opdracht gekregen dat
onderzoek terug aan te zwengelen. In elk van de vijf departemen-
ten waar professionele bacheloropleidingen aangeboden worden,
is nu een departementaal coördinator onderzoek en dienstverle-
ning werkzaam. Als één van deze vijf werd ik dit jaar aangesteld
als centraal coördinator.”
Op haar beurt werd June Eycmans aangesteld als de centrale
onderzoekscoördinator voor de vier EhB-departementen waar
academische opleidingen worden aangeboden. Zij is voorzitter
22 | EhB!magazine 04
van de EhB-onderzoekraad (BHOB) en ondervoorzitter van de
associatie-onderzoeksraad (BOAB). Een bijzonder aandachtspunt
in haar opdracht is het toezicht op de nauwe verwevenheid tus-
sen onderwijs en onderzoek.
Expertise en netwerking
De hoofdopdracht van de centrale PWO-onderzoekscoördinator
bestaat erin de departementale coördinatoren te ondersteunen.
“Ik lijst momenteel de expertise op die al deze departementen in
huis hebben”, zegt Gerrit Lesaffer. “Verder centraliseer ik al onze
contacten in de onderzoeksnetwerken, en dat zowel nationaal
als internationaal. Eén van mijn belangrijkste taken is het zoeken
naar financieringskanalen voor de onderzoeksprojecten. Er wordt
daarbij verwacht dat ik nieuwe internationale netwerken opzet.
Ik ga de onderzoekers ook ondersteunen bij het uitschrijven van
projecten en eventuele publicaties.”
Valorisering en commercialisering
Onderzoek dient niet alleen ten dienste te staan van de samen-
leving maar kan ook gecommercialiseerd worden. “Het gaat er
tenslotte om de expertise die we in huis hebben te verkopen in
de vorm van dienstverlening en advies aan bedrijven”, zegt Gerrit
Lesaffer. “Op die manier kan de hogeschool via haar onderzoek
extra inkomsten genereren. Van professionele bachelors wordt
verwacht dat ze hun onderzoeksresultaten omzetten in de prak-
tijk, en zo via hun onderzoek diensten verlenen aan KMO’s. We
moeten erin slagen onderzoek en dienstverlening te verweven in
het totale onderwijsproject.”
Tot slot bestaat een belangrijke opdracht erin het onderzoek van
alle opleidingen onder de aandacht te brengen van de media. De
centrale coördinatoren werkten in samenwerking met de centrale
diensten een communicatieplan voor onderzoek uit.

Rits heeft weer een eigen filmzaal
Cinema Rits:
een hypermoderne zaal
voor cinefielen
Jarenlang heeft het Rits het zonder filmzaal moeten stellen. Dat voelde aan als een kokschool zonder keuken.
Sinds februari beschikt de filmschool echter opnieuw over een hypermoderne bioscoop: ‘Cinema Rits’. Niet
alleen studenten maar alle cinefielen zijn welkom op de avondfilms.
Toen het Rits in de jaren tachtig nog de gebouwen aan de Naam-
sestraat deelde met haar Franstalige zusterschool INSAS konden
beide instituten beschikken over een kleine filmzaal. Bij de boedel-
scheiding in 1995 verhuisde het Rits naar de Dansaertstraat en viel
deze accommodatie weg. Met de volledige renovatie van haar hoofd-
gebouw aan de Dansaertstraat krijgt de filmschool vijftien jaar na het
vertrek uit de Naamsestraat opnieuw een eigen filmzaal: Cinema Rits.
Cinefiel klimaat
“Dat is fantastisch nieuws”, zegt een enthousiaste Wouter Hessels,
naast docent filmgeschiedenis ook programmator en coördinator
van Cinema Rits. “Elke filmschool die zichzelf respecteert moet over
een audiovisueel presentatieplatform kunnen beschikken. Enerzijds
om te werken aan een cinefiel klimaat: je moet de mogelijkheid
hebben om, in het kader van je pedagogische opdracht, studenten
te kunnen confronteren met zowel de klassiekers als de cinemato-
grafisch bijzondere films van nu. Anderzijds is de zaal natuurlijk ook
interessant om in de beste omstandigheden de eindwerken van de
studenten te tonen of hun resultaten van de ateliers en workshops
te bekijken. Hier zaten we echt op te wachten.”
Hypermodern
Cinema Rits is een hypermoderne zaal uitgerust met de allernieuw-
ste snufjes op het vlak van digitale projectie. Om zowel heden-
daagse als klassieke films te kunnen vertonen, beschikt de zaal over
verschillende vormen van projectie (analoog en digitaal). Voor de
digitale cinemaprojectie doet het Rits een beroep op een Digital
Cinema Server van de laatste generatie. Zelfs de meest recente
formaten, die de kwaliteit van Blu-ray overtreffen, kunnen hierdoor
in de zaal worden vertoond. Het scherm van maximaal 7 meter
breed is in te stellen naargelang het gebruikte beeldformaat, wat
uitzonderlijk is. De bioscoopzaal biedt plaats aan 125 toeschouwers.
EhB!
Rits
Groot publiek
Terwijl de zaal overdag vooral gebruikt zal worden door studen-
ten en docenten van het Rits, wordt de avondprogrammatie van
Cinema Rits opengesteld voor het ruime cinefiele publiek. Alle
studenten en personeelsleden van de Erasmushogeschool Brus-
sel - die de bouw van de zaal heeft mogelijk gemaakt - kunnen
gratis komen genieten van de unieke vertoningen met inleiding.
“Uiteraard willen we geen commerciële zaal worden”, stelt Wouter
Hessels. “Dat zou ook niet lukken met onze cinefiele program-
matie. Bij ons staat sowieso het pedagogische belang voorop. Al
zal er af en toe wel een film voor een groter publiek tussen zit-
ten. We bieden ook klassiekers en recente documentaires aan
en zullen verder regelmatig lezingen en debatten houden. We
zijn nu een maand open en zitten aan een gemiddelde bezetting
van 65 bezoekers. Dat is mooi, maar we werken nog aan onze
naambekendheid.”
Rits Café
Een grote meerwaarde voor Cinema Rits biedt het Rits Café dat
voor en na de filmvertoningen open is. “We gaan trachten om
onze respectievelijke programmaties nog beter op elkaar af te
stemmen” zegt Wouter Hessels. “Zo hebben we in het kader van
Europalia China samen een namiddag en avond georganiseerd
rond Chinese filmcultuur in aanwezigheid van regisseur Xie Fei.
Het Rits Café was in een Chinees kleedje gestoken; na de film
trad een Chinese Guzhengmuzikante op en je kon er Chinese
hapjes krijgen. We willen meer dan louter film aanbieden maar
ook, wanneer mogelijk, een specifiek kader en een bijzondere
ambiance creëren.
Cinema Rits is gelegen aan de Dansaertstraat 70. Voor de avondpro-
grammatie kan je terecht op: www.rits.be en www.platformplus.org.
Meer info bij: wouter.hessels@ehb.be
EhB!magazine 04 | 23
DeDe ErasmushogeschoolBrussel
Erasmushogeschool Brussel(EhB)
(EhB)ontleent
ontleent haar
haar naam
naam aan
aan de
de humanistische
humanistischefilosoof
filosoofDesiderius
Desiderius
Erasmus.
Erasmus. Pluraliteit,
Pluraliteit, openheiden
openheid enverdraagzaamheid
verdraagzaamheid vormen
vormen immers
immersdedebasisfilosofie
basisfilosofievanvandedehogeschool.
hogeschool.
Deze eigenschappen koppelt ze aan maatschappij- en toekomstgerichtheid en aan de internationale
Deze eigenschappen koppelt ze aan maatschappij- en toekomstgerichtheid en aan de internationale
gedachte.
gedachte.

HetHet onderwijs
onderwijs aanaandede ErasmushogeschoolBrussel
Erasmushogeschool Brusselwordt
wordtgeken-
geken- Het departement
departementIndustriële
IndustriëleWetenschappen
Wetenschappen &&Technologie
Technologie
merkt door
merkt eeneen
door talentwaarderende
talentwaarderendeaanpak. aanpak.Basisuitgangspunt
Basisuitgangspunt is is (IWT) verzorgt de opleidingen Industriële Wetenschappen
verzorgt de opleidingen Industriële Wetenschappen (in-(in-
hethet
gegeven
gegevendatdat
de de
student
studenthethetbeste
besteleert
leertwanneer
wanneerhij
hijeen
eenactieve
actieve dustrieel ingenieur), Stedenbouw en Ruimtelijke Planning en
ingenieur), Stedenbouw en Ruimtelijke Planning en Toe-Toe-
rol heeft. Studenten
rol heeft. Studenten worden
worden in in
dedegelegenheid
gelegenheidgesteld
gesteldom
omeen
eenkriti-
kriti- gepaste Informatica.
gepaste Informatica.
sche houding
sche te ontwikkelen
houding te ontwikkelen enen om
om eigen
eigenperspectieven
perspectievengeleidelijk
geleidelijk Het departement
Het departement Toegepaste
ToegepasteTaalkunde
Taalkunde(TTK)
(TTK) verzorgt dede
verzorgt oplei-
oplei-
aanaan
te ontwikkelen.
te ontwikkelen. Talrijke onderwijsinitiatieven
Talrijke onderwijsinitiatievenhouden
houdenverband
verband dingen Toegepaste Taalkunde en Vertalen en Tolken (Deens, Duits,
dingen Toegepaste Taalkunde en Vertalen en Tolken (Deens, Duits,
metmetdiversiteit enen
diversiteit ‘inclusief
‘inclusiefonderwijs’,
onderwijs’,dedeoptimalisatie
optimalisatievan
van het
het Engels, Frans,
Engels, Frans, Italiaans,
Italiaans,Spaans)
Spaans)enenJournalistiek.
Journalistiek.
onderwijsrendement,
onderwijsrendement, hethet
projectgestuurd
projectgestuurdonderwijs,
onderwijs,dedeblijvende
blijvende
actualisering van het curriculum en de studentenbegeleiding. Het departement Koninklijk Conservatorium Brussel (KCB) ver-
actualisering van het curriculum en de studentenbegeleiding. Het departement Koninklijk Conservatorium Brussel (KCB) ver-
zorgt de opleidingen Muziek, Symfonische Muziek, de Specifieke
zorgt de opleidingen Muziek, Symfonische Muziek, de Specifieke
De Erasmushogeschool Brussel telt 24 bacheloropleidingen Lerarenopleiding Muziek en Muscial.
De Erasmushogeschool Brussel telt 24 bacheloropleidingen Lerarenopleiding Muziek en Muscial.
(19 professioneel gerichte bacheloropleidingen en 5 academisch Het departement Campus Dansaert verzorgt de opleidingen
(19 professioneel
gerichte gerichte bacheloropleidingen
bacheloropleidingen) en 5 academisch
en 11 masteropleidingen. Daarnaast Het departement Campus Dansaert verzorgt de opleidingen
Communicatiemanagement, Journalistiek (bachelor), Office Ma-
biedt de hogeschool meerdere voortgezette opleidingenDaarnaast
gerichte bacheloropleidingen) en 11 masteropleidingen. (banaba, Communicatiemanagement, Journalistiek (bachelor), Office Ma-
biedt deen hogeschool meerdere voortgezette opleidingen (banaba, nagement, Sociaal Werk, Toerisme- & Recreatiemanagement en
manama), via het centrum voor permanente vorming EhB+ ook nagement, Sociaal Werk, Toerisme- & Recreatiemanagement en
manama), en via het centrum voor permanente vorming EhB+ ook Hotelmanagement.
postgraduaten en bij- en nascholing aan. Ook zijn er formules om Hotelmanagement.
postgraduaten en bij- en
werken en studeren te combineren. nascholing aan. Het departement Campus Jette verzorgt de opleidingen Verpleeg-
Het departement
kunde, Campus
Vroedkunde, Jette verzorgt
Biomedische de opleidingen Verpleeg-
Laboratoriumtechnologie, Voe-
De De Erasmushogeschool
Erasmushogeschool is samengestelduituit66departementen.
is samengesteld departementen.In In
totaal zijn er 8 campussen verspreid over Brussel. kunde,
dings- &Vroedkunde,
Dieetkunde,Biomedische Laboratoriumtechnologie,
Zorgmanagement, Voe-
Milieuzorg, Landschaps-
totaal zijn er 8 campussen verspreid over Brussel.
dings- & Dieetkunde,
& Tuinarchitectuur, Zorgmanagement,
Kleuteronderwijs, LagerMilieuzorg,
Onderwijs,Landschaps-
Secundair
HetHet departement
departement Rits
Rits verzorgt
verzorgt dede opleidingenAudiovisuele
opleidingen AudiovisueleKun-
Kun-
& Tuinarchitectuur, Kleuteronderwijs,
sten (programmamaker, regisseur of scenarist voor speelfilm, radio Onderwijs en Buitengewoon Onderwijs.Lager Onderwijs, Secundair
sten (programmamaker, regisseur of scenarist voor speelfilm, radio Onderwijs en Buitengewoon Onderwijs.
en televisie,
en televisie, animatiefilm
animatiefi lm enen documentaire),Audiovisuele
documentaire), AudiovisueleTech-
Tech-
nieken beeld-geluid-montage, audiovisuele assistentie, podium-
nieken beeld-geluid-montage, audiovisuele assistentie, podium-
technieken en Drama. www.erasmushogeschool.be
technieken en Drama.