Toegepaste vormgeving

Farsk opdracht

DBKV jaar 2

Dayenne knol

Ik heb de opdracht van Farsk gekozen omdat het

mij interessant leek om meer te weten te komen

over product design en daar zelf mee aan de slag

te gaan.
Ik heb de winkel Farsk voor het project student
en podium bezocht en heb daar samen met Karin
van der Goot een interview afgenomen met
Marsja:

Wat mij opviel in de winkel was dat er niks

gedaan werd met het licht van de ramen en

daarmee iets vets te maken wat mensen als

decoratie kunnen ophangen voor het raam.
Ideen:
Ik ging vooral uit van transparante materialen of
materialen waar je licht doorheen kan laten
schijnen.
-plexiglas
-glas
-hout met geboorde gaten (sterrenhemel)
-metaal met geboorde gaten
Plexiglas vind ik een mooi materiaal omdat het in
veel verschillende kleuren te verkrijgen is en je
het materiaal kan vervormen door hitte.
Glas is lastiger omdat het moeilijk te zagen en te
vormen de enige mogelijkheid die ik zag om met
glas te werken was met glasverf iets op glas te
maken of karton of andere materialen op het glas
te bevestigen waardoor er licht door kan kieren.
Ik vond de transparante materialen meer
inspirerend hout en metaal dus ik met begonnen
met plexiglas
Ik kwam er al snel achter dat een plaat plexiglas
om iets groots te maken als snel te duur is om er
rendement uit te halen om er een cadeau artikel
van te maken

Hierdoor dacht ik dat ik moest

overstappen op iets
anders, misschien een
sleutelhanger van
plexiglas of een
onderzetter, maar een
klasgenoot was al bezig
met het maken van een
onderzetter dus dat vond ik niet meer origineel
om te maken. Ik heb proefjes gemaakt waarbij ik
met een grafeer pen krassen heb gemaakt in het
plexiglas, bij de een ook inkt in de krassen
gegoten.
Daarna met de houtbrander twee ontwerpen
gemaakt voor een sleutelhanger van hout, maar
ik werd niet echt enthousiast van het idee
sleutelhanger, ik vond het iets te simpel.
Ik ben weer terug gegaan naar mijn
oorspronkelijke idee om met transparant plexiglas
te gaan werken en dan wel met licht, dan wel
waxine lichtjes. Ik ben gaan kijken wat ik veelal
zie in de inrichting van huizen en welke stijl
momenteel populair is.
dit is een afbeelding die omvat hoe de meeste
huishoudens van
veel
mensen uit mijn
omgeving (leeftijd 25

t/m 45) het is modern, strak, simplistisch,

robuuste banken, kleuren (grijstinten, wit,
bruintinten).
Met deze inrichting in mijn hoofd ben ik een
waxine licht houder gaan maken met dezelfde
eigenschappen, waardoor deze in hun inrichting
zou kunnen passen.

Ik had Liesbeth iets zien maken met geribbeld

plexiglas, het leek mij mooi om daar een houder
van de maken omdat het licht en dit plexiglas
een mooi effect zouden hebben. De grijze
zijkanten voor het tegenhouden van het licht
waardoor het effect zou versterken.

Feedback gesprek 1 met Femke de Vries

Femke vond het waar ik mee bezig was goed,
maar stelde voor dat ik meer zou kunnen
uitbreiden met andere materialen.
Het idee wat ik had met hout en daar gaten in
boren waar ook licht door kan schijnen.
Ook zou ik het mijn waxine
licht houder nog wat verder
kunnen uitbreiden door te
experimenteren met hoogte
verschillen, en kijken wat
werkt

dus als
eerste heb
ik de
basisvorm
gebruikt die
ik voor het
vorige ontwerp ook had
gebruikt en daar verschillende soorten plexiglas
bij gehouden om te kijken wat ik het beste vond
staan.

Ik vond de grijze en geribbelde versie geen

succes omdat de combinatie met het hout niet
genoeg spreekt en opvalt vergeleken met het
oranje plexiglas.
Ik heb het ontwerp hoger gemaakt en 1 kant met
oranje plexiglas bedekt en de rest met hout. Ik
vind dit experiment geen succes, je ziet de
lijmdoor het plexiglas heen. Dit had opgelost
kunnen worden door het plexiglas anders te
plaatsen waardoor je dit niet ziet, maar het
nadeel daarvan was dat de felle rand aan de
zijkanten dan niet meer zichtbaar waren geweest.
De hoogte van het ontwerp was ook geen succes
omdat de warme lucht bleef hangen, waardoor er
een soort witte waas op het plexiglas ontstond.
Daarna heb ik een prototype
gemaakt van alleen hout met
gaten erin geboord aan twee
kanten en aan de andere zijdes
met de houtbrander figuren
gebrand. Ik vind het gebruik
van hout eigenlijk teveel
afwijken van de oorspronkelijke stijl die ik voor
ogen had.
ik heb deze ook getest en het soort hout wat ik
gebruikt heb waarin ik geboord heb is daar niet
voor geschikt omdat het omdat de gaten verstopt
raken en het is geen mooi hout om mee te

werken en het geeft een goedkope uitstraling die

ik niet voor ogen had.

Feedback gesprek 2 Marsja

van den Ven
Aan Marsja had ik uitgelegd
wat mijn voorgaande
stappen waren geweest en
waar ik stond op dat moment.
Ik vertelde dat waar mijn idee vandaan kwam en
was gebaseerd op een simplistische stijl wat je nu
veel ziet in moderne huishoudens en
woonmagazines.
Marsja begreep het idee maar vond dat daardoor
het product minder originaliteit uitstraalt. Ook zei
ze dat ik me misschien teveel vasthield aan dit
idee en mezelf meer kon uitdagen, door meer
proeven te maken waar ik beter mijn creativiteit
in kwijt kon.
Ik was het wel met Marsja eens, ik vond hetgeen
waar ik mee bezig was op gegeven moment ook
saai worden en was daardoor een beetje mijn
drive kwijt.
Dus na dit gesprek ben ik gelijk aan de gang
gegaan.

Met een branddraad heb ik

een stuk plexiglas gebogen
en hier een kaarsje op gelegd. Met als
resultaat dat er belletjes verschenen in het
plexiglas en dit zacht begon te worden. Dit
betekent dat er geen plexiglas boven de vlam
kan zijn, de warmte stijgt naar boven en heeft
dus niet genoeg ruimte om te ontsnappen.
nadat het plexiglas begon te
smelten had ik er met een mes
door het plexiglas gegaan om
te kijken wat er zou gebeuren
waardoor dit ontstond.

Omdat een betonlook tegenwoordig in is en

het een robuust karakter heeft leek het mij
een goed idee om het bestaande ontwerp te
voorzien van een bodem van cement. Ik heb
een mal gemaakt, het cement hier in
gegoten en de houder hier in gedrukt.
Nadat het uitgehard
was brokkelde het
cement heel er aan
de randen en zag het
er niet strak uit.
Waarschijnlijk omdat
ik teveel water had
gebruikt, dus hier was
ik al een beetje bang voor.
hierna het ik de
basisvorm genomen
en hier een draai
aan gegeven door de
zijkanten lang in een
punt te zagen en deze
te vervormen met een
verf fhn. Het plexiglas
was makkelijk te vervormen maar er kwamen

wel snel bubbels in het plastic dus daar moet

ik in het vervolg rekening mee houden. De
gele houder zorgt voor een contrast met de
minder kleurrijke grijs en transparant. Expres
de rand niet laten aansluiten omdat zo de
kleur meer aanwezig is.

Met de bestaande
kubus die ik gemaakt
had heb ik verwarmd
met de fhn en het is
een interessante vorm
geworden wat me aan
het surrealisme doet
denken.
Dit stuk plexiglas had
ik over en heb ik
verwarmd en wist niet
van te voren wat er uit
zo komen, maar als
uitgangspunt wel de
kaarsenhouder
genomen.
dit is er uiteindelijk uitgekomen het is een
soort sofa geworden wat ik eigenlijk wel mooi

vind geworden. Dit ontwerp heeft ervoor

gezorgd dat ik verder ben
gegaan met het
verwarmen en
vervormen van
plexiglas en heb ik
geprobeerd mij te
laten leiden door het
materiaal en vormen
te maken die mij
aanspreken. Ik heb dit product bij een
vriendin van mij thuis getest, het heeft een
week in haar huis gestaan met iedere avond
een brandende kaars er in om te kijken of het
plexiglas zou verbuigen of zou verbranden, ik
ben er achter gekomen dat de
waxinelichthouder aan de bovenkant open
moet zijn om dat daar de warmte van de
kaars heen gaat en dat verbrand je plexiglas,
maar als de bovenkant open is dan is er geen
brandgevaar en functioneert het product.
ik had ook nog een
ander stuk
plexiglas over en
daarmee heb ik
deze houder
gemaakt. Er zit een

soort vloeiende beweging in en is naar eigen

hand vervormd. Ik hou ook van ronde vormen
en dat is in dit werk goed terug te zien ook zit
er een golf en bewegelijkheid in waar ik zelf
ook naar opzoek ben in beeldende kunst.
de bovenkant is open
en er loopt geen
plexiglas vlak boven de
vlam van de kaars
zodat het glas niet gaat
verbuigen.

ik was

begonnen met het

vormen van een perfecte cirkel, maar het
lukte niet om het mooi rond te krijgen. Ik zag
een blik staan en bedacht mij dat ik het hete
plexiglas perfect rond in kon vormen.

Daarna heb ik cement gemaakt en heb ik de

cirkel hier in gedrukt.

>> om het moderne huishouden te voorzien

van een waxinelichthouder die simplistisch,
stoer maar ook een felle kleurtint heeft voor
extra spanning
Dit is het eindresultaat
geworden. Ik vind de
combinatie van het
gele plexiglas en het
cement mooi omdat je
een combinatie hebt
tussen het plastic en
het cement wat het robuust maakt en een
natuurlijke grijze kleurtint heeft wat mooi
afsteekt met de gele felle kleur.
net als deze brug die ik
tegenkwam in de auto
richting Dutch design
week.

En met die insteek heb

ik ook dit ontwerp
gemaakt. Ik begon met
de houten mal in
klemmen te zetten, het
plexiglas te zagen.
Hierna heb ik het
plexiglas verhit en
binnen het kader van
de mal geplaatst en vervormd, zodat ik zeker wist
dat het in het cement en de mal zou passen. Het
cement is bij deze houder wel goed gelukt dus
daar was ik erg blij mee.

Ik had mijn eerste ontwerp en dit ontwerp

voorgelegd aan een aantal mensen en er kwam
uit dat het laatste ontwerp een veel
interessantere vorm heeft en dat dit de mensen
veel meer aanspreekt dan het eerste ontwerp wat
werd omschreven als minder artistiek.
Op de foto links zie je goed
dat de kaars als het ware
omarmd wordt door het

plexiglas. Ik vind dat het werk een bepaalde

balans uitstraalt en dat is toch iets waar ik naar
op zoek ben als ik iets aan het maken ben. Het is
mogelijk dat iemand anders die mening niet
deelt, maar dit is mijn eigen visie.

Ik had nog een

stuk oranje
plexiglas waar ik
dit van gemaakt
heb. Vaak heb ik
van tevoren dat ik
niet weet wat het
gaat worden.
Uiteindelijk is dit
er uitgekomen en lijkt het op een soort
goudvis. Het zou wel leuk zijn als mensen dat
ook zo zien en dit een soort huisdier wordt. Ik
heb het wat rondgevraagd maar niet
iedereen legt de link met een goudvis als ze
dit zien.
Er was eerst nog een probleem want de
vinnen liepen meer naar elkaar toe en
vingen daardoor de warmte van de kaars op.
Ik wilde geen risicos lopen dus ik heb de
vinnen daarna meer uit elkaar gevormd.

na de gele versie in cement wilde ik met

hetzelfde principe ook een versie in oranje
maken. Nadat ik de twee oranje linten
plexiglas in het cement had gedrukt had ik
het gevoel alsof er nog iets miste in het
ontwerp. Ik had nog een rechthoekig stukje
geribbeld plexiglas en drukte die in het
cement, dat was net eigenlijk de finishing
touch die het werk nodig had. Om het
plexiglas in het cement in de goede positie te
houden heb ik hout gebruikt om als
ondersteuning van het plexiglas te fungeren.
Anne stond erbij en was het met mij eens dat
dit het werk compleet maakte. Ik wilde nog
een stukje geel plexiglas er nog bij drukken
maar nadat het stukje in het cement stond
schudde Anne al nee, ze zei dat het net even

teveel van het goede was en dat het niet

nodig was dat stuk toe te voegen.

Als laatste heb

ik deze twee
stukken
gemaakt en heb
ik drie
verschillende
soorten gemaakt. Dit zijn de twee
eindstukken en de twee meest uitbundige
stukken. Ik heb het idee dat bij deze twee
ontwerpen mensen vinden dat het of heel
mooi is of dat ze het helemaal niks vinden.
Nadat ik in de klas rondgevraagd had wat ze
van deze twee stukken vonden kreeg ik
eigenlijk alleen maar positieve reacties, maar
ze zeiden wel dat het wel je smaak moet zijn
al wil je dit kopen. Dus in plaats van dat ik
iets simpels had wat iedereen in huis kon
neerzetten had ik nu juist iets gewaagders en
artistiekers gemaakt wat bij een moderne
strakke inrichting erg passend zou zijn.

Ik had eerder wel een keer een proefje

gemaakt met plexiglas maar ik had eerder
nog niet veel met dit materiaal gedaan. Ik
heb veel verschillende vormen uitgeprobeerd
en ik vond dit leuk om te doen en een mooie
techniek om verschillende dingen mee te
maken. Alleen moest ik wel oppassen dat bij
het geribbelde plexiglas deze eerder
verbrand of dat er belletjes in het plexiglas
komen waardoor het er niet meer mooi
uitziet. Ik had ook nog nooit met cement
gewerkt, de verhoudingen die ik had gebruikt
in het begin waren ook niet goed, maar hoe
vaker ik dit deed kreeg ik het onder de knie
en wist ik hoe dik de yoghurt moest zijn
als ik het op Andr zijn manier zeg.

Farsk
design

In Leeuwarden ontbreekt het aan plekken waar je

als vormgever en kunstenaar je naamsbekendheid
kunt vergroten. Wij hebben een winkel opgezet
waar duurzaam en uniek fries design gepromoot
wordt. Daarnaast vinden we, door een dergelijk
platform te creren, dat we een bijdrage leveren
aan het culturele klimaat van de hoofdstad. Wij zijn
een groep van vier lokale vormgevers en
kunstenaars van verschillende disciplines en
hebben de handen ineen geslagen om gezamenlijk
cultureel Leeuwarden op een hoger plan te
brengen. Wij zijn Farsk design.

Als ik kijk naar de ontwerpen die Farsk in de

winkel heeft staan dan denk ik dat mijn
ontwerpen hier ook tussen zouden kunnen
passen, omdat mijn werk apart is, modern door
de combinatie van het cement met het plexiglas
en omdat bestaat uit aparte vormen en felle
kleuren die de combinatie met het grijze cement
juist contrasterend en interessant maakt.
Ik heb mijn product binnen een budget
vervaardigd. Mijn kosten waren bijvoorbeeld
totaal 16,- voor het plexiglas en het cement wat
ik gebruikt heb en daarmee heb ik 7 werken
gemaakt die ik kan verkopen voor 14,95 per
stuk waarbij ik binnen het Farsk budget van 30
bleef. De prijs die ik heb bepaald is gebaseerd op
het aantal uren die ik in mijn werk gestoken heb,
de materiaalkosten en de verkoopbaarheid. Als
het product duurder was geweest zouden minder
mensen interesse hebben. Een normale
waxinelichthouder is namelijk rond de 4,- en
omdat mijn product een handgemaakt designstuk
is heb ik daardoor het bedrag hoger gemaakt.

Als voorwerp had ik deze

wijnfles meegenomen naar
school. Ik ben gaan denken
over de ingrepen die ik zou
kunnen doen als het gaat
om het maken van iets
nieuws.
Mijn ideen waren het
snijden van het glas of het
glas te breken en er
mozaek van te maken,
maar met het voorbeeld
die gegeven werd in de uitleg moest ik toch op
zoek naar iets simpelers om te doen, een hele
kleine aanpassing of toevoeging. Ik ging denken
over wat ik in de fles zou kunnen stoppen leek
een kaars me wel een goed idee. Je recyclet de
wijnfles en maakt er een kaarsenhouder van. Met
druipkaarsen vind ik de fles er wel hip uitzien en
ik denk dat dit in huishoudens niet zou misstaan.

Interview
Farsk

Marsja van der Ven

1. Hoelang maak je al kunst?

Vanaf 2001 ongeveer
2. Hoe ben je in aanraking gekomen met
kunst?
Marsja was haar hele leven al aan het
knutselen vanaf jongs af aanal, het sprak
haar aan. En ze bezocht vaak museums.
3. Wanneer werd het maken van kunst je
beroep in plaats van hobby?
Na de studie DBKV, is ze een eigen bedrijf
gaan opzetten.
4. Wat maak je zelf het liefst?
3D sowieso het liefste, maar ze houd er ook
wel van om verschillende dingen te maken,
vaak ligt het aan het idee wat ze heeft. Ze

maakt veel toegepaste kunst en ze is veel

bezig met de recycling van materialen, niet
doelbewust voor het milieu, maar meer
doordat de materialen haar aanspreken.

5. Waardoor laat je je inspireren?

Ze vind het mooi om vanuit een bestaand
materiaal iets te maken, en je te laten leiden
door het materiaal. En dan in de toegepaste
kunst meer vanuit een idee werken. Dat komt
vanuit een commercieel oogpunt. Het is zo
dat ze ervoor moet zorgen dat er in de winkel
een ruim aanbod is.
Vaak is een gebeurtenis ook een
inspiratiebron, of een idee.. of een zin.. ze
heeft vaak een notitieboekje mee waar ze
deze dingen dan in opschrijft.
6. Wil je iets overbrengen aan mensen, zo
ja? Wat dan?
Niet in al haar werk duidelijk aanwezig, grens
kunst en design. In beelden zit wel een
achterliggende gedachte, toegepaste kunst
voornamelijk om een mooi beeld te maken.
Folder voornamelijk uit het materiaal. Je kan
er zelf iets achter verzinnen, je hebt wel altijd
een bepaald gevoel. Gefascineerd door

fabrieksgebouwen en ruige materialen, puur

omdat ze de onderdelen mooi vind.
Bij beelden vaak toch wel meer gedachten.
>> website bekijken

7. Wie is je favoriete kunstenaar? En

waarom?
Atelier van lieshout hele fabriek is dat, waar
veel medewerken de ideeen van lieshout
uitwerken. daarbij. Ze vertelde dat Bratt Pitt
een kunstwerk had gekocht en dat was een
soort bar van een schedel.
Je ziet toch wel de industrile beelden die in
haar werk terugkomen, dus uit deze
kunstenaars haalt ze dan ook inspiratie.
The dead chickens dat is een soort
monsterkabinet, heel vet. Bewegende
monsters. Het bevind zich in Berlijn, dus dat
is wel een goede tip om te bezoeken bij de
volgende werkweek.
Marsja vind juist kunst op de straat vet.
Daan Roosegaarde, kunst over de wereld. En
de wereld mooier maken, dat is het mooiste.
Piet hein eek, niet volgens de regels.

Farsk is ook opgericht door een jonge

generatie kunstenaars, dus de kunst die ze
daar hebben spreekt jongeren vaak aan
maar, er zijn ook wel ouderen die openstaan
voor iets nieuws en die hun spullen mooi
vinden. In de kunstwereld is het zo dat je
tegenwoordig commerciler moet gaan
denken. In dat opzicht is kunstwinkel
Ogenblik ouderwets. Farsk is bezig om een
design abonnement te realiseren en er
worden workshops georganiseerd voor
kinderen om buttons maken. Ze kijken dus
meer naar de toekomst en wat mensen
aantrekt en zo zijn ze dus meer
vooruitstrevend bezig.
8. Heb je nog tips voor een beginnend
kunstenaar?
Je moet bedenken wat je wil en daar keihard
voor gaan.
Eerst een baan en daarna gaan proberen iets
voor jezelf te realiseren, het is moeilijk om
alleen een kunstenaar zijn. Marsja is nu bezig
met een lasopdracht in een pizzeria, Maar
ook hier op school helpen vinden ze leuk.
Eigenlijk doet Marsja een combinatie van
alles, diversiteit is belangrijk vind ze. Als je
alleen kunstenaar bent is het moeilijk om je
kunst te te verkopen en je raakt snel

lusteloos van alleenmaar werken in je eigen

atelier.
Als ik Marsja zo hoor en naar mijn eigen
ervaringen kijk dan zie ik ook dat schilderijen
tegenwoordig niet meer aantrekken. Mensen
gaan snel naar de ikea of naar goedkopere
winkels zoals de action of de Xenos om
decoratie voor in het huis te kopen. Mensen
kijken ook minder naar wat ze echt mooi
vinden of wat ze aanspreekt of een diepere
betekenis heeft, maar ze kijken meer naar of
de kleuren van een schilderij bij de inrichting
en de kleuren van het huis passen.

Verschillen tussen atelier ogenblik

en Farsk
Bij Farsk zie je
al aan de
buitenkant al
dat de winkel
een stoere
robuuste look
heeft door het
bord met het
logo die
buiten staat.

Ook het logo van Farsk is vrij minimalistisch

en ook modern en jong door de driehoek
want die zie je momenteel veel voorbijkomen
als belettering maar ook als tatoeage bij
jongeren.
Er is op het raam slordig geschreven dat je
welkom bent om een kijkje te nemen en van
welke kunstenaars kunstwerken hangen in de
winkel.
de
is
en

binnenkant van de winkel

ook vrij robuust gestyled
hipsterachtig. Vooral
kleurrijk en er zijn veel
gepimpte vintage
voorwerpen. En veel
abstract werk, maar
onderdelen van fietsen die
tot een totaal nieuw beeld

verbouwd zijn.
het mooiste wat ik in de winkel gezien heb
zijn de collages die in de winkel hingen. Ik
vond de collages die daar hingen inspirerend
en ik denk dat ik mij in de volgende periodes
meer wil verdiepen in collagetechnieken en
dan fotografie wil combineren met
tijdschriften en zo een serie collages gaan
maken.
De winkel spreekt mij persoonlijk wel aan er
staan heel veel dingen in die mij inspireren

en die bij mijn stijl passen, ik zou ook wel

willen exposeren in deze winkel en ik denk
dat mijn abstracte schilderijen hier wel goed
tussen zouden passen.

Dutch Design Week

Ik ben naar de Dutch Design Week geweest. Toen
ik op de plek aankwam wist ik niet zo goed waar
ik moest beginnen en welke locaties nou precies
interessant waren. Ik heb toen advies gevraagd
aan een medewerkster en raadde mij aan om
naar het klokgebouw te gaan. Het was een grote
soort loods met daarin verschillende ruimtes, 4
grote ruimtes bij elkaar.

Het eerste wat ik daar zag was een 3D printer die

vazen maakten, er stonden een hoop mensen
omheen en ik vond het wel mooi om ernaar te
kijken, de machine volgden de lijnen glad die hem
van tevoren al opgedragen waren. Het deed mij
denken aan de kleine 3D printer die wij op het
NHL hebben staan, daar sta ik ook regelmatig
naar te kijken en ik vind het mooi om te zien hoe
verschillende voorwerpen laag voor laag worden
opgebouwd tot iets.
Ik vind de vazen er ook heel natuurlijk uitzien qua
vorm en kleur, het contrast is zo groot met hoe
het is gemaakt
met technologie
maar dat het
voorwerp zelf er
nog natuurlijk en
organisch uit kan
zien dat vind ik
iets moois hebben

Ik merk aan mezelf dat ik ervan hou om op zoek

te gaan naar contrasten en achterliggende
dingen in het werk van anderen. Ook al heeft een
kunstenaar bepaalde dingen niet zo bedoeld als
dat ik ze opvat geeft het mij een soort
compleetheid van iets. Ik vind het fijn om door te

denken en om iets wat voor mij een mooie

betekenis is te zoeken.
Ook in het klokgebouw was
er een hele afdeling voor
meubels en interieur. Dit viel
voor mij een beetje tegen, ik
zag veel dingen die ik in een
VT wonen magazine ook had
kunnen vinden, ik vond het
eigenlijk weinig vernieuwend
en origineel wat ik
tegenkwam, zoals deze
hangende planten, ik vind
het er wel leuk uitzien en
ook wel leuk voor in huis,
maar je ziet dit vaak en daarom is het niet
origineel. Ik wil ook graag verbaast worden als ik
naar kunst kijk en ik wil weten hoe dingen in
elkaar zitten en gemaakt zijn en hoe ik dat zelf
zou doen. Ik vind het interessant hoe iemand tot
een bepaald idee komt en hoe dat proces gaat.
Daarom vond ik dit werk ook
zo interessant. Hoe is deze
ontwerper erop gekomen om
een voluptueus vrouwelijk
lichaam op 4 poten te zetten
en er een soort kruk van te
maken. Ik vind het
interessant, apart, raar, origineel en creatief. Het

was een soort siliconen of rubber waarvan dit

werk gemaakt was. Het voelde zo aan in ieder
geval, het ziet er ook uit alsof het over die poten
heen hangt. De kleur rood is ook een mooie keuze
vind ik, het ligt alsnog dicht bij een roze
huidskleur maar het valt meer op, de vorm komt
goed tot zijn recht en het pakt je aandacht.
Ik zag dit werk
staan en ik vond
het er interessant
uitzien doordat het
een soort klok leek
met allemaal
verschillende
onderdelen. Wel
een oude klok door
het kleur metaal en
het feit dat je dit apparaat moet opwinden. Het
enige wat ik niet zag was dat er helemaal geen
wijzers waren of aanduiding dat het ook
daadwerkelijk een klok was. Toen heb ik de uitleg
gelezen die naast dit werk stond en toen bleek
het een opwindbare vibrator te zijn ik heb wel
gelachen om deze ontdekking. Ik vind het mooi
dat iets je voor de gek kan houden en dat dingen
niet altijd een grote lading hoeven te hebben om
interessant te zijn maar dat kunst ook gewoon
vermaak is en mensen op het verkeerde been kan
zetten.