Professional Documents
Culture Documents
ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΠΛΩΝ ΧΕΙΡΟΣ ΦΥΣΙΓΓΙΩΝ
ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΠΛΩΝ ΧΕΙΡΟΣ ΦΥΣΙΓΓΙΩΝ
96%. Για το 0,44 MAGNUM από 76 έως 90%, για το 0,45 ACP από 63
έως 94%, για το 0,40 SW από 71 έως 96% και τέλος για το φυσίγγιο
10mm Auto το ποσοστό αναχαιτιστικής ικανότητας κυμαίνεται από 81
έως 90%. Η διακύμανση που παρατηρείται οφείλεται στις
διαφορετικές μάζες και τύπους βολίδων καθώς και διαφορετικές
γομώσεις φυσιγγίων.
Από τα παρατιθέμενα στοιχεία γίνεται εύκολα κατανοητό , ότι για
την αποτελεσματικότητα των φυσιγγίων δεν αρκεί μόνο το μεγάλο
διαμέτρημα , αλλά και το βάρος, καθώς επίσης και ο σχεδιασμός και
το υλικό κατασκευής της βολίδας.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί, ότι η εργασία των προαναφερόμενων
Αμερικανών, οι οποίοι υπήρξαν εν ενεργεία αστυνομικοί δεν έχει
επιστημονική βάση, απλά είναι συλλογή, κατάταξη και μελέτη
πραγματικών περιστατικών, που έλαβαν χώρα στις Η.Π.Α. Η εργασία
αυτή έχει δεχθεί πολλές αρνητικές κριτικές κυρίως από επιστήμονες,
που προέρχονται από χώρους συναφείς με τη χρήση και τα
αποτελέσματα της χρήσης των όπλων, όπως ιατροδικαστές,
ψυχιάτρους, χειρουργούς, φυσικούς, χημικούς και άλλους.
Η αναχαιτιστική ικανότητα των φορητών πυροβόλων όπλων είναι ένα
θέμα, που απασχόλησε πολλούς, επιστήμονες και μη, από τις αρχές
του εικοστού αιώνα. Η πρώτη προσπάθεια έγινε γύρω στα 1930 από
τον Αμερικανό Στρατηγό Julian Hatcher με τη θεωρία του περί
Σχετικής Αναχαιτιστικής Ικανότητας ( Relative Stopping Power), η
οποία βασίσθηκε σε μια προηγούμενη εργασία του 1904 του Λοχαγού
John Thompson και του Ταγματάρχη Υγειονομικού Louis Anatole
LaGarde του Αμερικανικού Στρατού, οι οποίοι είχαν μελετήσει τα
αποτελέσματα των βολίδων των φορητών πυροβόλων όπλων σε
φρέσκα πτώματα ανδρών και σε ζωντανά μοσχάρια. Στα πτώματα που
βλήθηκαν, εξετάσθηκε η διατρητικότητα των βολίδων και οι βλάβες
που επιφέρουν στο ανθρώπινο σώμα, ενώ τα μοσχάρια βλήθηκαν για
να εξετασθεί και να κατανοηθεί ο μηχανισμός και η ταχύτητα
κατάρρευσης ζώντος οργανισμού θηλαστικού, που έχει βληθεί από
βολίδα πυροβόλου όπλου. Τελικά ο Hatcher κατέληξε, προσπαθώντας
να ορίσει τη σχετική αναχαιτιστική ικανότητα, στον ακόλουθο
μαθηματικό τύπο RSP=m x V x A x S /450,όπου RSP η σχετική
αναχαιτιστική ικανότητα,m η μάζα της βολίδας μετρούμενη σε
grains,V η ταχύτητα της βολίδας στο στόχο μετρούμενη σε πόδια ανά
δευτερόλεπτο, Α το εμβαδόν της πρόσθιας επιφάνειας της βολίδας και
S ο συντελεστής του Hatcher,σχετικός με το σχήμα και το υλικό
κατασκευής της βολίδας, ο οποίος ποικίλει από 0,90 έως 1,25. Η
πλήρως επικαλυμμένη βολίδα(FMJ) για παράδειγμα έχει συντελεστή
0,90, ενώ η μολύβδινη στρογγυλής αιχμής βολίδα (LRN) έχει
συντελεστή 1,05. Στο πέρασμα του χρόνου πολλοί ερευνητές
βασίσθηκαν σ' αυτή τη θεωρία, την διαφοροποίησαν και την
ανέπτυξαν, προσπαθώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο της
αναχαιτιστικής ικανότητας.
Το 1974 με μια μελέτη του Southwestern Institute of Forensic
Sciences του Υπουργείου Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. εμφανίζεται για
πρώτη φορά ο όρος προσωρινή κοιλότητα (temporary cavity). Η
προσωρινή κοιλότητα δημιουργείται από τη σήραγγα, που ανοίγει η
3
βολίδα κατά τη διέλευσή της μέσα από το σώμα του στόχου και
εξαφανίζεται αμέσως μετά. Η προσωρινότητα της κοιλότητας διαρκεί
χιλιοστά του δευτερολέπτου και μεταδίδει το shock, που προκαλεί η
βολίδα στη γύρω περιοχή, διασκορπώντας στο σώμα του στόχου την
κινητική ενέργεια που μεταφέρει η βολίδα. Απ' αυτή την περίοδο
αρχίζει να θεωρείται η κινητική ενέργεια που μεταφέρει η βολίδα, ως
ο κύριος παράγοντας αναχαιτιστικής ισχύος.
Διάφορες τεχνικές χρησιμοποιήθηκαν για να καταδείξουν τα
αποτελέσματα της κινητικής ενέργειας της βολίδας και της
παραμόρφωσης αυτής κατά την είσοδό της στο σώμα του στόχου.
Έτσι χρησιμοποιήθηκαν αρχικά μάζες υγρής βιομηχανικής αργίλου, οι
οποίες εβάλοντο από διαφόρου τύπου βολίδες και στη συνέχεια με
κάθετες και εγκάρσιες τομές στη βληθείσα μάζα γινόταν μελέτη των
στοιχείων, που κατέγραφε η κάθε βολίδα. Οι πλήρως επενδεδυμένες
βολίδες (FMJ)είναι οι περισσότερο διατρητικές και δημιουργούν
σχετικά μικρές σε όγκο κοιλότητες στο σώμα του στόχου. Οι βολίδες
κοίλης αιχμής (HP)έχουν μικρότερη διατρητικότητα και
παραμορφώνονται εισερχόμενες στο στόχο. Οι βολίδες
θραυσματοποίησης (fragmenting) κατά τη είσοδό τους στο σώμα του
στόχου θραυσματοποιούνται και διαχέονται προς διάφορα σημεία του
στόχου. Σήμερα η βιομηχανική άργιλος έχει αντικατασταθεί από
ειδική ζελατίνη πυροβολικού τύπου, η οποία λόγω του διαφανούς
υλικού της κάνει την πορεία και τα αποτελέσματα της βολίδας άμεσα
ορατά.
Τον Απρίλιο του 1986 στο Μαϊάμι της Φλόριντα έλαβε χώρα η
μεγαλύτερη ένοπλη συμπλοκή στη σύγχρονη ιστορία του F.B.I. μεταξύ
δύο βαριά οπλισμένων κακοποιών και εννέα πρακτόρων που έφεραν
πιστόλια 9mm και περίστροφα 0,38 special. Κατά τη διάρκεια της
συμπλοκής οι κακοποιοί οι οποίοι είχαν εξ' αρχής τραυματισθεί
κατάφεραν, πριν τελικά σκοτωθούν, να σκοτώσουν δύο πράκτορες και
να τραυματίσουν σοβαρά άλλους πέντε. Το γεγονός αυτό ανησύχησε
τους υπευθύνους και έτσι συγκροτήθηκε μια επιτροπή από ειδικούς οι
οποίοι αφού ενήργησαν δοκιμές όλων των τύπων φυσιγγίων σε πολλών
ειδών σώματα στόχων, όπως ζελατίνες ειδικού τύπου, ατσάλινες
πλάκες, ξυλοκατασκευές, αυτοκίνητα, τοίχους σπιτιών και άλλα
κατέληξαν ότι τα φυσίγγια, που χρησιμοποιούνταν από τους
πράκτορες μέχρι τότε, ήταν ανεπαρκή για αναχαίτιση αντιπάλου. Έτσι
σήμερα το FBI έχει υιοθετήσει για τα πιστόλια 9 χιλιοστών το φυσίγγι
Hydra-Shock 9mm 147grains JHP, ενώ για το πιστόλι 10mm φυσίγγι
180grains JHP medium velocity. Παρατηρείται το φαινόμενο να έχει
αυξηθεί το βάρος της βολίδας κατά πολύ και φυσικά η ταχύτητα της
βολίδας να είναι χαμηλή. Βασικός λοιπόν άξονας της μελέτης ήταν η
κινητική ενέργεια που μεταφέρει η βολίδα(όσο βαρύτερη είναι η
βολίδα τόσο μεγαλύτερη κινητική ενέργεια μεταφέρει). Η
διατρητικότητα της βολίδας είναι σημαντικός παράγοντας και το FBI
δέχεται ως ελάχιστο βάθος διατρητικότητας σε ζελατίνα τις 12
ίντσες (30,48 εκατοστά). Η εξάπλωση-διάχυση της βολίδας μέσα στο
σώμα του στόχου έρχεται ως βοηθητικός παράγοντας πολύ
σημαντικός, μετριέται με τον ίδιο τρόπο που μετριέται και το
διαμέτρημα και συγκρίνεται με το αρχικό της βολίδας. Η μεγάλη
4