3 7 9 13 16 20 12 20 translatie

Rotatie : 2 4 7 13 19
Opg 51 tm 63 : 5 18

Benodigdheden:

Wij hadden de volgende benodigdheden nodig voor het maken van een
parachute:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.

Vuilniszak
Stift
Geodriehoek
Tape
Schroevendraaier
Draad (naald en draad)
2 soorten moeren en bouten

Hoe wij de parachute hebben gemaakt:

1. Vuilniszak vragen uit de werkplaats
2. Wij hebben deze vuilniszak uitgevouwen en met een rond voorwerp een
cirkel getekend op de vuilniszak hierna hebben wij de cirkel uitgeknipt en
2x gevouwen om het midden te bepalen
3. We hebben een geo-driehoek gepakt en 6 punten van 60* getekend met
een stift (6x60=360*)
4. Met tape de 6 gemarkeerde stukken afgeplakt voor extra stevigheid
5. Gaatjes geprikt door de gemarkeerde stukken met een schroevendraaier.
6. Een touw geregeld: hiervoor hebben wij een dun stuk maar sterk draad
gebruikt (naald en draad) 6 stukken draad afgeknipt met een lengte van
ongeveer de diameter van onze cirkel of iets langer (wij hebben voor deze
soort draad gekozen omdat het bijna niks weegt en sterk is).
7. Deze draadjes hebben wij vast geknoopt aan de 6 gemarkeerde stukken
van de cirkel met een dubbele knoop
8. We hebben de cirkel een paar keer opgevouwen en aan de onderkant een
knoop gemaakt (zorg dat de knoop niet helemaal aan de onderkant zit en
nog onder een stukje overhoud om er wat aan vast te knopen. In ons geval
een moer en een bout
9. Knoop een bout aan de onderkant vast en draai er een moer op
- Je kan eventueel nog de parachute netjes opvouwen.

Uitvoering:
1. Parachute maken met beschikbare spullen van de werkplaats.

2. Massas wegen: parachute, 2 bouten met moeren met allebei

verschillende massas : (lengte, breedte, hoogte van de bout en
moer meten)
3. Plek afzetten voor de proef met een lint en de nooduitgang vrij
laten.
4. Stopwatch gebruiken om de tijd te meten van het loslaten en op
de grond vallen van de parahute.
5. Hoogte meten waarvan we de gewichten met en zonder parachute
laten vallen
6. - Los m6 laten vallen
- tijd meten
- Los m10 laten vallen
- tijd meten
7. - Parachute met m6 er aan vast laten vallen
tijd meten
- Parachute met m10 er aan vast laten vallen
tijd meten

5 Berekening van de valsnelheid

Het is mogelijk om door middel van een formule uit te rekenen wat de daalsnelheid is van
een parachute. Als de daalsnelheid constant geworden is geldt: Fz = Fw
Voor de luchtwrijving geldt Fw = 1 / 2 * Cw * * A * v2
Hieronder staat de formule die je uit de bovenstaande kunt afleiden voor de berekening van
de valsnelheid van een halvebol-vormige parachute:

Hierbij geldt:
v = snelheid in meter per seconde (m/s)
Fz = het totale gewicht van parachute met alles wat eronder hangt in Newton (N)
= dichtheid van de lucht op de hoogte waar de parachute zich op dat moment bevindt (op
zeeniveau ongeveer 1,225 kg/m3)
Cw = parachute weerstandscofficint (ca 0,8 bij parachute zonder luchtgaten en/of sleuven
erin)
A = totale oppervlakte van het parachutedoek (in m). Dit is iets anders, en altijd groter, dan
het frontale oppervlak tijdens de vlucht. Het doekoppervlak wordt als norm gebruikt voor de
Cw waarde o.a. omdat daardoor beter de efficintie van verschillende soorten parachutes
vergeleken kunnen worden.
Deze formule laat zien dat de weerstand van een parachute tijdens de constante
daalsnelheid gelijk is aan de aantrekkingskracht van de aarde op de combinatie van de
parachute samen met het voorwerp dat er onder hangt, meestal een persoon.
De daalsnelheid van de klassiek militaire koepelvormige parachutes ligt om en bij de 5 m/s
of 18km/u. Dit komt overeen met een sprong van een muur van ongeveer 3 meter hoog
Inleiding:

Parachutespringen
Tijdens een parachutesprong zorgt de zwaartekracht op de parachutist voor een valbeweging. Aan het begin van
deze valbeweging is de luchtwrijvingskracht op de parachutist verwaarloosbaar klein ten opzichte van de
zwaartekracht, omdat de snelheid dan nog heel klein is. De snelheid van de parachutist neemt tijdens de val snel
toe. De luchtwrijvingskracht is dan niet meer te verwaarlozen. De nettokracht die zorgt voor het versnellen is nu
niet meer gelijk aan de zwaartekracht, maar aan de zwaartekracht verminderd met de luchtwrijvingskracht.
Bij het openen van de parachute wordt de luchtwrijvingskracht plotseling erg groot. Zo groot zelfs dat deze
luchtwrijvingskracht (veel) groter is dan de zwaartekracht. Er is dus geen sprake meer van een versnelling, maar
van een vertraging. De snelheid van de parachutist neemt daardoor plotseling sterk af, tot een constante snelheid
bereikt is. Bij deze snelheid is de luchtwrijvingskracht gelijk aan de zwaartekracht. Omdat de som van de krachten
dan nul is, is ook de versnelling of vertraging nul geworden.
Je onderzoekt de invloed van de massa van een parachutespringer en van het parachuteoppervlak op de
eindsnelheid van de parachutespringer. Je doet dat met een computersimulatie. Daarmee maak je s,t- en v,tdiagrammen van de beweging bij zon sprong.