Sa kasaysayan ng Pilipinas ay pormal na nagkaroon ng banggit hinggil sa

Wikang Pambansa sa Saligang Batas ng Biak na Bato noong 1987. Dito nakasaad na
ang wikang Tagalog ang magiging Opisyal na Wika ng pamahalaang rebolusyonaryo.
Ang Opisyal na Wika ay may pagkakaiba sa Wikang Pambansa. Ang Opisyal na
Wika ay ang wikang ginagamit sa mga opisyal na transaksyon ng pamahalaan samantalang
ang Wikang Pambansa ay tumutukoy sa wikang ginagamit sa pang-araw-araw na pamumuhay
ng mga mamamayan.
Ang buhay ng unang Republika ay hindi nagtagal dahil sa pagdating ng bagong
mananakop ang mga Amerikano. Dito ay sapilitan nilang ipinagamit ang isang wikang
banyaga sa mga katutubo na nakakanlong sa itinayo nilang public school system na
pinangunahan ng mga Thomasites ang mga unang naging tagapagturo ng mga Pilipino.
Ipinag-utos sa ilalim ng pamumuno ng mga Amerikano na gawing Opisyal na
Wikang panturo ang wikang Ingles sa mga paaralan noong 1901 sa bisa ng Batas Blg. 74 sa
pamamagitan ng Philippine Commission. Subalit makalipas ang dalawamput limang taon (25)
ay napatunayan mula sa isang pag-aaral na tinawag na Monroe Educational Survey
Commission na hindi naging matagumpay ang pagkatuto ng mga Pilipino gamit ang wikang
Ingles sa kanilang pag-aaral.
Noong 1931, ipinag-utos ng Kalihim ng Public Instruction na wikang bernakular
na lamang ang gamitin bilang wikang panturo sa elementarya simula taong-aralan 1932 1933
sa bisa ng Batas Blg. 577. Dito nagkaroon ng hugis ang Wikang Pambansa.
Sa Artikulo 14, Seksyon 3 ng Saligang Batas ng 1935 ay pormal na inatasan ang
Kongreso na magsagawa ng kaukulang hakbang hinggil sa pagkakaroon ng Wikang Pambansa
na ibabatay sa mga umiiral na wika ng Pilipinas. Ito ang nagbigay-hugis sa pagkakatatag ng
Surian ng Wikang Pambansa na ngayon ay Komisyon ng Wikang Filipino (KWF) sa bisa ng
Batas Komonwelt Blg. 184. Itoy naging possible sa pamamagitan ng pagsisikap nina Eulogio
Amang Rodriguez at Norberto Romualdez, mga dating miyembro ng Asembleya. Naghirang ng
lupon sa dating Pang. Manuel L. Quezon ng lupon ng mga eksperto na nagsagawa ng pagaaral hinggil sa pagpili ng Wikang Pambansa noong Enero 12, 1937.
Ayon sa resolusyon ng Surian ng Wikang Pambansa noong Nobyembre 9, 1937,
ang wikang Tagalog ang nakatugon sa mga inihaing pamantayan ng lupon kayat noong
Disyembre 30, 1937 ay pinagtibay ni Pang. Quezon ang naturang pasya sa bisa ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134. Ipinalimbag naman ang Diksyunaryong Tagalog-Ingles gayundin
ang Balarila ng Wikang Pambansa sa pangunguna ni Lope K. Santos sa bisa ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 263.
Ipinahayag na Tagalog ang opisyal na wika ng Pilipinas sa bisa ng Batas
Komonwelt Blg. 570 nang idineklara ang Kasarinlan ng Pilipinas noong Hulyo 4, 1946.
Ipinag-utos naman ni dating Pang. Ramon Magsaysay sa bisa ng Proklamasyon
Blg. 12 noong Marso 26, 1954, ang pagdiriwang ng Linggo ng Wika mula Marso 29 hanggang
Abril 4 bilang paggunita sa kaarawan ni Francisco Balagtas subalit ito ay nabago. Ito ay naging

Agosto 13 19 bilang parangal kay Pang. Manuel L. Quezon na tinaguriang Ama ng Wikang
Pambansa. Ito ay bisa ng Proklamasyon Blg. 186.