DALAM MAHKAMAH TINGGI MALAYA DI SHAH ALAM

DALAM NEGERI SELANGOR DARUL EHSAN

PERBICARAAN JENAYAH NO: 45B 351-12/11
[Dalam Perkara Mahkamah Majistret Petaling Jaya]
[Kes Tangkap Bil; M4- 81-37-11]

PENDAKWA RAYA
LAWAN
T)))))))))))lkhkuhiuhuihuihguSU
(NO.KP : 8711kughkghhkj)

Dengan izin Yang Arif,

HUJAHAN PENDAKWAAN DI AKHIR KES PENDAKWAAN

A. PENDAHULUAN

Tertuduh, THINAGARAN A/L MURUGESU (selepas ini dirujuk sebagai

OKT) telah dituduh di bawah seksyen 302 Kanun Keseksaan di
hadapan Mahkamah Yang Arif sepertimana berikut:Bahawa kamu pada 16 Mac 2011, jam lebih kurang 9.30 malam, di hadapan
sebuah rumah No. 18, Jalan Dahlia Satu , Taman Puchong Indah, Puchong di
dalam Daerah Subang Jaya, di dalam Negeri Selangor Darul Ehsan, telah
melakukan kesalahan bunuh dengan menyebabkan kematian terhadap seorang
lelaki bernama Mugilan A/L Krishnan [ no. Kpt: 930915-10-6147 ], yang berusia
17 tahun. Oleh yang demikian kamu telah melakukan satu kesalahan yang boleh
dihukum di bawah seksyen 302 Kanun Keseksaan (Akta 574).
1 | Page

Di akhir kes pendakwaan, pihak pendakwaan telahpun memanggil

seramai

[11] orang saksi di dalam perbicaraan untuk membuktikan

pertuduhan ke atas tertuduh.

SP1-Krishnan AL Rengasamy
SP2- L/Kpl Ismail bin Abdul Rahman
SP3- Dr. Siew Sheu Feng
SP4- Insp. Shariman Bin Mohd. Ibrahim
SP5- Visalini Salini A/P Sammugachandran
SP6- Rishahfaizal Mohamaed Kassim
SP7- Vinotsteven A/L Thanaselvan
SP8-Stellamary Stanley
SP9- RF 152544 Mohd Zamri Sulaiman
SP10- I/17802 Shukor bin Salleh
SP11- Asp Md Maizaili Mohamed

B. BEBAN PEMBUKTIAN UNDANG-UNDANG

Adalah dihujahkan beban pembuktiaan yang harus digunapakai di

akhir kes pendakwaan adalah beban prima facie setelah pindaan
kepada Kanun Tatacara Jenayah (KTJ) pada 17 September 2007. Ini
adalah sejajar dengan masa kejadian kes ini iaitu pada 7 November 2007,
2 | Page

maka beban yang terpakai adalah sepertimana yang digariskan selepas

pindaan ke atas Kanun Tatacara Jenayah pada 17 September 2007.

Seksyen 180(1) KTJ memperuntukkan:

(1) When the case for the prosecution is concluded, the Court
shall consider whether the prosecution has made out a prima
facie case against the accused.
(2) If the Court finds that the prosecution has not made out a
prima facie case against the accused, the Court shall record an
order of acquittal.
(3) If the Court finds that a prima facie case has been made out
against the accused on the offence charged the Court shall call
upon the accused to enter on his defence.
(4) For the purpose of this section, a prima facie case is made
out against the accused where the prosecution has adduced
credible evidence proving each ingredient of the offence which if
unrebutted or unexplained would warrant a conviction.

Di dalam kes AHMAD NAJIB BIN ARIS LAWAN PENDAKWA RAYA

(2009) 2

CLJ

800

memperjelaskan lagi

[TAG

NO.1],

kedudukan

Mahkamah

Persekutuan

undang-undang

di

akhir

telah
kes

pendakwaan di muka surat 45-46 sepertimana berikut:In dealing with the question as to the position of the law at the
end of the prosecutions case and the steps to be taken by the trial
Judge, useful reference may be made to the judgment of this Court
in Balachandran v. P.P. (2005)1 AMR 321 where the following
pronouncements were made:
(a)

In deciding whether a prima facie case has been

established under the new section 180 CPC, a maximum

evaluation of all the evidence adduced by the prosecution
must be done and a prima facie case is one that is
sufficient for the accused to answer, and the evidence
3 | Page

adduced must be such that it can only be surmounted by

evidence in rebuttal.
(b)

If the evidence is unrebutted, and the accused remains

silent, he must be convicted. Therefore, the test to be

applied at the end of the prosecutions case is
whether there is sufficient evidence to convict the
accused if he chooses to remain silent, which if
answered in the affirmative, means that a prima
facie case has been made out.

(c) Whenever the accused has chosen to remain silent, there

is no necessity to re-evaluate the evidence to determine
whether there is a reasonable doubt in the absence of any
further evidence.

Di dalam kes Looi Kow Chai & Anor v PP [2003] 1 CLJ 734 [Tag
no. 2],

mahkamah telah memutuskan di m/s 736-737 bahawa:

The correct test to be applied whether a prima facie case

had been made out under S. 180 CPC was that as
encapsulated in the judgment of Hashim Yeop Sani FJ in
Dato Mokhtar Hashim & Anor v PP. Therefore, a judge
sitting alone under S.180 of the CPC must subject the
prosecution evidence to maximum evaluation and to ask
himself the question if I decide to call upon the accused to
enter his defence and he elects to remain silent, am I
prepared to convict him on the totality of the evidence
contain in the prosecution case? if the answer was in the
4 | Page

negative, then no prima facie case had been made out and
the accused would be entitled to an acquittal.
Berdasarkan prinsip di atas, adalah dihujahkan pihak pendakwaan telah
berjaya membuktikan kes melepasi tahap prima facie yang ditetapkan
oleh undang-undang. Keterangan-keterangan yang telah dikemukakan
oleh semua saksi pendakwaan adalah konsisten serta mempunyai
pertalian di antara satu keterangan dengan satu keterangan yang lain. Di
akhir kesemua keterangan ini, pihak pendakwaan akan menunjukkan
kepada mahkamah bahawa gabungan semua keterangan ini secara
keseluruhannya atau secara totality menghasilkan satu fakta kejadian
yang mana semuanya menjurus hanya kepada penglibatan OKT dalam
melakukan pembunuhan keatas Mugilan A/L Krishnan (NO.KP : 871102-145387)

C. KEPERLUAN UNDANG-UNDANG DI BAWAH SEKSYEN 302 KANUN

KESEKSAAN

Sek. 300 KK memberikan takrifan mengenai maksud mematikan

orang yang terjumlah di dalam membunuh atau culpable homicide
amounting to murder. Terdapat empat cabang (limbs) kepada
peruntukan S.300 KK ini yang mana sekiranya keterangan yang dibawa
oleh pihak pendakwaan menjurus kepada pembuktian salah satu limbs
berkenaan ianya sudah memadai bagi pihak pendakwaan membuktikan
OKT telah melakukan satu kesalahan bunuh murder di bawah S.302
KK. Empat limbs berkenaan adalah seperti berikut:-

Firstly, if the act by which death is caused is done with the

intention of causing death; or [SEKSYEN 300 (a)]
5 | Page

Secondly, if the act by which death is caused is done with the

intention of causing such bodily injury as the offender knows to be likely
to cause the death of the person to whom the harm is done, or
[SEKSYEN 300 (b)]

Thirdly, if the act by which death is caused is done with the

intention of causing bodily injury to any person and the bodily injury is
sufficient in ordinary course of nature to cause death, or [SEKSYEN 300
(c)]

Fourthly, if the person committing the act knows that it is so

imminently dangerous that it must in all probability cause death, or such
bodily injury as is likely to cause death, and he commits such act without
any excuse for incurring the risk of causing death or such injury.
[SEKSYEN 300 (d)]
Secara khususnya jika dilihat kepada undang-undang mengenai
keprluan intipati limb ketiga ini ianya dapat dilihat dan diperjelaskan di
dalam kes Rajwant Singh v State of Kerala AIR 1966 SC 1874 (Tag
No. 3 IOP) di mana mahkamah memutuskan di m/s 1878:
The third clause discards the test of subjective knowledge.
It deals with acts done with the intention of causing bodily injury
to a person and the bodily injury intended to be inflicted is
sufficient in the ordinary course of nature to cause death. In this
clause the result of the intentionally caused injury must be
viewed objectively. If the injury that the offender intends causing
and does cause is sufficient to cause death in the ordinary way of
nature the offence is murder whether the offender intended
causing death or not and whether the offender had a subjective
knowledge of the consequences or not.
6 | Page

Sila juga rujuk Mohamed Yasin bin Hussin v PP (1976) 1 MLJ

156 (Tag No....), di mana Privy Council memutuskan di m/s 157:
.... he intended to inflict upon her the kind of bodily injury
which, as a matter of scientific fact, was sufficiently grave to
cause the death of a normal human being of the victims
apparent age and build even though he himself may not have
had sufficient medical knowledge to be aware that its gravity
was such as to make it likely to prove fatal.

Hujah;
Di dalam kes di hadapan Yang Arif ini, dengan melihat kepada keterangan
yang telah dikemukakan di mahkamah khususnye keterangan saksi
pathologist, maka adalah dihujahkan section 300 (c) atau limb 3
adalah bertepatan atau relevan untuk menunjukkan OKT telah melakukan
perbuatan yang tergolong di bawah limb 3 ini. Oleh itu mahkamah
boleh membuat satu kesimpulan conclusion dan satu penemuan fakta
finding of facts dan undang-undang bahawa keterangan saksi-saksi
pendakwaan menjurus kepada pembuktian limb 3.

PENILAIAN KETERANGAN BERDASARKAN ELEMEN SEKSYEN 302

KK
Hujah
Untuk membuktikan OKT adalah orangnya yang melakukan jenayah
bunuh, pihak pendakwaan bergantung kepada keterangan-keterangan
melalui

keterangan

langsung

dari

saksi

yang

menyaksi

kejadian

pembunuhan direct evidence, , keterangan ikut keadaan strong

circumstancial evidence dan keterangan saintifik oleh pakar-pakar yang
telah dipanggil member keterangan.
7 | Page

Bagi memudahkan mahkamah membuat analisa dan penelitian

fakta, pendakwaan akan berhujah dengan mengupas setiap keterangan
saksi-saksi berdasarkan rentetan fakta dan peristiwa yang telah berlaku
dari tarikh 25 Julai 2009 dari masa si mati di ambil dari rumah kawannya
SP1 d Kg Awah sehinggalah si mati telah dibuang di dalam longkang di
Jalan keretapi Lama, Rantau Panjang, Klang, Selangor.
Elemen di bawah Seksyen 302 KK
i)

Mangsa Suhaidi BinRamli telah mati

ii)

Kematian

mangsa Suhaidi Bin Ramli akibat kecederaan yang

dialami olehnya dan kecederaan tersebut cukup pada lazimnya

menyebabkan kematian si mati
iii)

Kecederaan tersebut telah dilakukan oleh OKT dan dengan niat OKT
untuk menyebabkan kecederaan tersebut dan ia telah dilakukan
dengan sengaja.

i)

Elemen pertama S. 302 KK mangsa telah mati

Keterangan telah dibawa bagi menunjukkan identity mayat yang

ditemui di dalam sebuah longkang di jalan keretapi lama, Rantau

Panjang, Klang, Selangor pada 28 Julai 2009 dalam keadaan terbaring
dan telah reput dan berbau busuk. Antara keterangan yang telah
dikemukakan bagi membantu mahkamah membuat penemuan fakta
adalah:
a)

SP1 Shamsul Aimi memaklumkan bahawa mangsa Suhaidi Bin

Ramli @ Edi telah di bawa dari rumahnya oleh sebuah kereta
wira

oleh

lelaki

yang

kemudiannya

dicamkan salah

seorangnya adalah OKT dan juga turut ikut sekali pada masa
tersebut kawannya SP19 dalam kereta yang sama.
b)

SP9 dan SP18 mengesahkan mangsa telah dipukul di

Mempaga

di dalam kebun getah dan mayatnya telah

dimasukkan ke dalam kereta JFN 128.

8 | Page

c)

SP9 dan SP19 mengesahkan mangsa telah dibuang dalam

longkang di Klang dan telah tunjukkan kepada SP21 tempat
mayat dibuang.

d)

SP 12 mengesahkan pada 28 Julai 2009 semasa bertugas di

bilik kawalan daerah Klang telah menerima panggilan telefon
dari orang awam memberitahu telah melihat satu mayat
dalam longkang di Jalan keretapi Lama, Rantau Panjang,
Klang. Sebaik mendapat maklumat tersebut SP12 terus
memaklumkan kepada SP2 mengenai penemuan mayat itu.
Satu laporan polis Klang repot 33855/09 (P25) telah dibuat.

e)

SP2 Sarjan Rejab Bin Awaluddin, pada 28 Julai 2009 SP2

telah pergi ke tempat kejadian di sebuah longkang di jalan
keretapi lama, Rantau Panjang, Klang, Selangor setelah
dimaklumkan
tersebut.

mengenai

maklumat

penemuan

mayat

SP2 telah melihat mayat di dalam longkang

tersebut di dalam keadaan terbaring dan hanya memakai

seluar jenas tanpa berbaju. SP2 telah memaklumkan kepada
SP21 mengenai penemuan mayat di kawasan Klang tersebut
c)

SP10, dr NurIlyani yang menerima mayat tersebut telah

mengesahkan mayat telah diterima dalam keadaan busuk
dan membuat bedah siasat awalan dan tidak menyeleuruh.

f)

SP 22, ASP Samsudin telah pergi ke Hospital Tangku Ampuan

Rahimah, Klang dan turut dihadiri oleh keluarga si mati iaitu
antaranya ibu bapa si mati dan adik beradik si mati, SP7 dan
Suhaizagara yang datang untuk membuat pengecaman
mayat. Menurut SP 22, adik beradik si mati iaitu SP7 dan
adiknya Suhaizagara telah membuat pengecaman mayat si
mati berdasarkan paras rupadan juga jari kelingking kanan
yang membengkok. SP7 sahkan telah mengecam mayat si
mati iaitu abangnya Suhaidi Bin Ramli.

9 | Page

g)

SP14, Mohd Izuan Othman mengesahkan mengesahkan

melalui ujian DNA terhadap sampel yang diambil daripada
mangsa

dan

dibandingkan

dengan

specimen

darah

kepunyaan ibu bapa si mati dan mengesahkan bahawa ibu

dan bapa si mati adalah ibu bapa kandung si mati. Keputusan
ini adalah amat konklusif dan tiada keraguan bahawa mangsa
adalah anak kepada SP6 dan Ramli Shamsuddin. Berdasarkan
kepada ujian DNA ini sahaja, mahkamah tidak perlu meragui
untuk membuat satu kesimpulan yang tidak boleh disangkal
bahawa mayat tersebut adalah Suhaidi Bin Ramli dan
beliau telah didapati mati.
h)

Fakta bahawa si mati adalah Suhaidi Bin Ramli tidak

dipertikaikan oleh pihak pembelaan.

Hujah
Daripada gabungan keterangan-keterangan langsung, ikut
keadaan saintifik yang dinyatakan di atas yang tampak begitu
kukuh dan secara konsisten mengaitkan setiap satu peristiwa
dengan peristiwa

yang lain

membolehkan

mahkamah tanpa

sebarang keraguan mencapai satu kesimpulan yang tidak boleh

disangkal irresistible conclusion bahawa identity mayat yang
dijumpai di dalam longkang di tempat kejadian tersebut adalah
mayat Suhaidi Bin Ramli.
Pembelaan juga tidak menafikan identiti mangsa sebagai
Suhaidi Bin Ramli.

ii)

Elemen Kedua- kematian si mati adalah akibat kecederaan

yang dialami olehnya dan kecederaan tersebut cukup pada
lazimnya menyebabkan kematian si mati
a)

Keterangan untuk membuktikan elemen ini telah di bawa oleh

saksi

10 | P a g e

pakar

iaitu

pathologist

SP8

yang

mempunyai

kelayakan yang kukuh dan pengalaman yang luas dalam

bidang Forensic Pathology. SP8 telah menyatakan sebabsebab kematian. Antara keterangan yang telah diberikan oleh
SP8 adalah:

Pada 6 Ogos 2009, SP8 telah menjalankan post

mortemtehadap mayat seorang lelaki yang dikenali
sebagai

Suhaidi

berdasarkan

Bin

Ramli

yang

telah

keterangan-keterangan

disahkan

yang

telah

dihujahkan sebelum ini.

SP8 mengesahkan bahawa kematian mangsa adalah

disebabkan kecederaan kepala yang boleh dilihat dari
kecederaan yang dialami oleh mangsa seperti yang
dinyatakan dalam laporan post mortem (P11) yang
menyatakan

bahawa

si

mati

telah

mengalami

kecederaan pada bahagian tengkorak iaitu keretakan

linear (lurus) yang halus menegak bermula dari
tulang

frontal

kiri

dan

bergerak

ke

belakang

menempuhi suture sagital dan koronal, retak pada

sebelah tulang temporal kanan serta retak engsel
pada bahagian tengah dasar tengkorak. Kecederaan
tersebut selaras diakibatkan oleh sesuatu objek yang
keras dan tumpul seperti suatu benda keras dn
tumpul seperti kayu, besi dan objek seumpamanya.
SP9 juga di dalam laporannya mengesahkan si mati
tidak mempunyai tanda-tanda penyakit yang boleh
membawa atau mempengaruhi kematiannya.

SP8 menyatakan bahawa sebab kematian adalah akibat

kecederaan pada

bahagian kepala akibat daripada

trauma benda tumpul.

SP8 menjelaskan bahawa kayu (P12A) contoh objek

yang tumpul dan keras yang boleh menyebabkan

11 | P a g e

kecederaan kesan kecederaan sedemikian pada kepala

si mati.

SP8 merumuskan bahawa kecederaan di bahagian

kepala yang dialami oleh mangsa adalah fatal dan
membawa kepada kematian si mati.

Pihak pembelaan semasa soal balas kepada SP9

langsung tidak menafikan atau mempertikaikan
bahawa sebab kematian mangsa adalah akibat
daripada kecederaan kepala yang dialaminya dan
bukan daripada sebab-sebab lain.

Dihujahkan bahawa SP8 adalah dalam kategori saksi

pakar dan mempunyai pengalaman yang luas dalam
bidang

Forensic

Patholgy,

oleh

yang

demikian

keterangannya hendaklah diterima oleh Mahkamah

Yang Mulia ini.

Dengan

ketiadaan

keterangan

yang

bertentangan, keterangan SP8 mengenai kecederaan

kepala yang mengakibatkan kematian mangsa adalah
cukup

untuk

menyebabkan

kematian

mangsa

berasaskan jenis kecederaan yang fatal yang dialami

oleh mangsa hendaklah diterima sebagai konklusif.
Sila rujuk kes PP v Muhamed bin Sulaiman [1982] 2
MLJ 320 (Tag No. 7 IOP) yang mana Mahkamah
Persekutuan

telah

menyatakan

bahawa

berdasarkan

latihan dan pengalaman, seseorang itu boleh dianggap

sebagai seorang pakar di bawah S. 45 Akta Keterangan
dan keterangannya boleh diterima masuk untuk tujuan
membantu mahkamah membuat sesuatu rumusan dan
finding. Hakim Mahkamah Persekutuan d dalam kes ini
telah meyatakan di m/s 322:

12 | P a g e

As to the question whether or not Mr.

Lum is an

expert, it is true that this is a preliminary question

to be determined, but it is a question upon which,
in practice, considerable laxity prevails. This is
because while the expert must be skilledhe need
not be so by special study, he may be so by
experience; and the fact that he has not acquired
his knowledge professionally goes merely to weight
and not to admissibility.
Hujah
Keterangan SP8 bahawa si mati meninggal disebabkan
oleh kecederaan di kepala akibat trauma benda tumpul
dan boleh disebabkan kayu (P12A) dan kecederaan pada
bahagian kepala ini boleh menyebabkan kematian serta
merta

si

mati.

Ini

adalah

amat

konsisten

dengan

keterangan SP9 dan SP18 yang melihat kejadian OKT telah

memegang kayu tersebut dan telah memukul kepala si
mati semasa di kebun getah dan menyebabkan si mati
jatuh ke atas tanah dan dalam keadaan nazak dan berada
dalam

keadaan

nyawa-nyawa

ikan

selepas

pukulan

tersebut.
Penemuan oleh SP8 ini konsisten dengan keterangan SP9
yang melihat si mati telah dipukul dengan kayu tersebut
dengan kuat kerana OKT telah memegang kayu tersebut
dengan kedua-dua belah tangannya sebelum bahagian
atas kepala si mati yang ketika itu sedang dalam keadaan
duduk bersandar di tepi pondok.
iii)

Elemen Ketiga- Kecederaan tersebut telah dilakukan

oleh OKT dan dengan niat OKT untuk menyebabkan
kecederaan tersebut dan ia telah dilakukan dengan
sengaja

13 | P a g e

Di

dalam

pembuktian

elemen

ini,

pendakwaan

akan

menunjukkan bahawa OKT telah menyebabkan kecederaan

yang tergolong di dalam limb 3 atau S. 300 (c) KK.

Hujah
i)

Berdasarkan

keterangan

SP9

jelas

menunjukkan

bahawa OKT adalah orang yang melakukan perbuatan

yang menyebabkan kecederaan di kepala mangsa.
ii)

Keterangan SP 9 ini disokong oleh keterangan SP 18

yang turut berada di tempat kejadian tersebut ketika
mangsa dipukul. Walau pun SP18 tidak melihat OKT
memukul mangsa kerana tidak sampai hati tetapi SP18
telah melihat OKT telah memegang kayu beluti yang
kemudian dicamkan P12A dengan kedua-dua belah
tangannya. SP 19 telah mendengar ketukan 2/3 kali
semasa beliau berjalan dari tempat tersebut.

iii)

Tiada keterangan yang menunjukkan bahawa terdapat

orang lain yang telah melakukan kecederaan di kepala
si mati melainkan OKT

iv)

OKT sememangnya berniat membunuh mangsa kerana

telah

menggunakan

kayu

P12A

dengan

memukul

mangsa di kepala dan berdasarkan keterangan SP9 dan

SP18 cara semasa OKT pegang kayu tersebut sebelum
memukul mangsa adalah dengan menggunakan keduadua tangan dan SP9 telah nampak OKT telah mengetuk
kepala mangsa sebanyak 3 kali sebelum mangsa jatuh.
v)

OKT

sememangnya

berniat

untuk

menyebabkan

kecederaan magsa kerana sebelum OKT memukul

mangsa OKT telah menyuruh SP9, SP18 dan Fendi
14 | P a g e

supaya memukul mangsa tapi ditolak oleh ketigatiganya.

vi)

Kayu yang digunakan memukul mangsa telah berjaya

dijumpai

vii)

Keterangan saksi-saksi ini adalah konsisten dengan

penemuan oleh patologis, SP8 bahawa si mati telah
mengalami kecederaan di kepala akibat penggunaan
objek tumpul seperti kayu (P12A) yang merupakan
objek yang tumpul dan keras seperti yang disahkan
oleh laporan perubatan P11 dan keterangan patologis
SP8.

viii) Dari keterangan SP9 dan SP18 adalah dibuktikan

bahawa OKT seorang sahaja yang telah melakukan
kecederaan di kepala si mati semasa di dalam kebun
getah tersebut
ix)

Walau pun pihak pembelaan cuba mempertikaikan

dengan menyatakan bahawa OKT berada di bawah
bukit bersama-sama SP19 dan Halimi tetapi fakta yang
jelas dan tidak dipertikaikan adalah OKT telah naik
semula ke atas bukit dengan kereta JFN 128 bersama
Halimi selepas Mat Esso turun.

x)

SP19 telah menyatakan bahawa tempoh OKT berada di

bawah ketika itu adalah sekejap sahaja sebelum OKT
naik semula ke atas.

xi)

Pohon mahkamah untuk meneliti keterangan di mana

berdasarkan

keterangan

SP9

dan

SP18

yang

menyatakan bahawa selepas mangsa lari ke dalam

kebun getah, orang yang mengejar mangsa setelah
diarahkan

oleh

OKT

adalah

SP9

(Azwan),

SP18

(Azahari/Borno), Fendi dan Mat Esso. Tetapi orang yang

15 | P a g e

berjaya mengejar dan menagkap Mangsa adalah Fendi,

SP9 dan SP18 dan yang memukul mangsa selepas
berjaya ditangkap adalah Fendi, SP9 dan SP18 sahaja.
xii)

Dan keterangan SP9 dan SP18 adalah benar kerana

dalam keterangan yang diberikan tidak pernah mereka
menyatakan OKT turut mengejar mangsa.

xiii) Ini

menunjukkan

bahawa

apabila

mereka

berjaya

menangkap mangsa dan memukul mangsa, Mat Esso

telah turun ke bawah kerana yang membawa mangsa
ke pondok 3 orang tersebut sahaja.
xiv) Daripada keterangan SP9 dan SP18 juga menyatakan
bahawa semasa dipondok, nama yang disebut adalah
hanya Fendi, SP9 dan SP18. Ini sekali lagi menunjukkan
bahawa Mat Esso tidak berada di atas ketika itu.
Kenapa? Kerana pada ketika itu Mat Esso telah turun ke
bawah dan OKT berada di atas. Maka ini menunjukkan
bahawa tiada percanggahan dalam keterangan oleh
saksi-saksi pendakwaan.
xv)

Keterangan SP9 dan SP18 telah menyatakan bahawa

OKT telah mengarahkan mangsa dimasukkan ke dalam
but kereta JFN 128. Fakta yang tidak dipertikaikan
bahawa mangsa telah diangkat dari pondok tersebut
dan dimasukkan ke dalam but kereta.

xvi) Tidak ada sebab untuk mengatakan saksi-saksi ini

mereka-reka cerita untuk mengenakan OKT kerana SP7
sebelum hari kejadian tidak kenal SP18 dan SP19 dan
SP19 tidak kenal OKT dan yang lain kecuali Halimi.
xvii) SP19 tidak kenal OKT dan juga SP18 dan SP19. Mereka
tidak terlibat dalam mendatangkan kecederaan di
kepala mangsa dan keterangan yang mereka berikan
16 | P a g e

adalah

hasil

berlandaskan

dari

apa

yang

keterangan

mereka

yang

lihat

disokong

dan
oleh

penemuan saintifik iaitu laporan bedah siasat oleh SP8

adalah

jelas

membuktikan

bahawa

OKT

telah

melakukan perbuatan yang menyebabkan kematian

mangsa.
xviii) Berdasarkan keterangan SP9 dan SP18 yang melihat
penggunaan kayu P12A tersebut semasa pukulan ke
atas mangsa oleh OKT yang menyebabkan kematian
mangsa

dan

dihujahkan

penemuan

pendakwaan

kayu
telah

tersebut,

membuktikan

adalah
tanpa

keraguan munasabah bahawa kayu tersebut dan orang

yang menggunakan kayu itu ialah OKT.

Kecederaan tersebut telah dilakukan oleh OKT dengan niat untuk

menyebabkan

kecederaan

tersebut

dan

ia

telah

dilakukan

dengan sengaja

a) Adalah hujahan saya berdasarkan kepada keadaan kecederaan

dan senjata yang digunakan dan tempat kecederaan yang
dilakukan oleh OKT paling tidak Mahkamah boleh membuat
finding of fact bahawa OKT sememangnya mempunyai niat
untuk menyebabkan kecederaan tersebut ke atas si mati
b) Keterangan SP9 telah menyatakan bahawa OKT telah
mengambil kayu beluti di tempat kejadian tersebut dan
mengarahkan SP9, SP18 dan Fendi supaya pukul si mati
dengan kayu tersebut tetapi kesemua mereka tidak
ingin pukul dan OKT sendiri yang telah memukul kepala si
mati.
c) OKT telah pukul kepala si mati dengan menggunakan kayu
beluti P12A
d) Apabila OKT pukul kepala si mati dengan kayu tersebut OKT
telah
17 | P a g e

menggunakan

kedua-dua

belah

tangannya.

Ini

menunjukkan

bahawa

cara

OKT

tersebut

sememangnya

berniat untuk menyebabkan kecederaan kepada si mati hingga

menyebabkan kematiannya.
e) Bahagian yang dipukul oleh si mati adalah di bahagian kepala
yang mana menurut SP8 kecederaan pada bahagian kepala
adalah fatal.
f) Menurut Laporan bedah siasat (P11) menyatakan bahawa si
mati telah mengalami kecederaan pada bahagian tengkorak
iaitu keretakan linear (lurus) yang halus menegak bermula dari
tulang frontal kiri dan bergerak ke belakang menempuhi
suture sagital dan koronal, retak pada sebelah tulang temporal
kanan serta retak engsel pada bahagian tengah dasar
tengkorak. Kecederaan tersebut selaras diakibatkan oleh
sesuatu objek yang keras dan tumpul seperti suatu benda
keras dn tumpul seperti kayu, besi dan objek seumpamanya.
SP9 juga di dalam laporannya mengesahkan si mati tidak
mempunyai tanda-tanda penyakit yang boleh membawa atau
mempengaruhi kematiannya.
g) SP8 mengatakan bahawa jika hentaman pertama cukup kuat
boleh menyebabkan keretakan itu semua berlaku. Kecederaan
pada bahagian kepala ini boleh menyebabkan kematian serta
merta si mati.
h) Keterangan SP9 tentang kedudukan si mati semasa dipukul
oleh OKT adalah konsisten dengan keterangan SP8 bahawa
terdapat kemungkinan bahawa kedudukan si mati adalah lebih
rendah daripada penyerang kerana menurut SP9 semasa itu si
mati dalam keadaan duduk menyandar di pondok.
i) Menurut keterangan SP9, OKT telah pukul si mati sebanyak 3
kali. Ini juga menunjukkan bahawa OKT sememangnya berniat
untuk mencederakan si mati. SP9 melihat OKT pegang kayu
dengan 2 tangan dan hentuk atas kepala si mati. Lepas tu si
mati terbaring atas tanah menggelupur atas tanah macam
lembu kena sembelih.

18 | P a g e

j) Justeru dengan itu saya memohon Mahkamah membuat

finding bahawa elemen-elemen di bawah Seksyen 300 (c) KK
juga adalah terpakai ke atas Tertuduh di dalam kes ini.
k) SP9 dan SP18 telah mengecam kayu iaitu P12A tersebut yang
digunakan OKT semasa di dalam kebun getah. Kayu(P12A) telah
ditemui oleh SP11, SP16 dan SP21 di atas bumbung pondok di
ladang getah Kampung Cinta Manis, Bentong yang di bawa dan
ditunjuk oleh SP9.

Hujah
Walau pun kayu (P12A) tersebut tidak mempunyai kesan
darah tetapi keterangan SP23 telah member pejelasan

kenapa

sekiranya terdapat kesan darah pada kayu (P12A) tersebut, kesan

darah tersebut boleh hilang kerana terdapat faktor-faktor yang
boleh menyebabkan kesan darah atau sel yang terdapat pada P12A
tersebut hilang disebabkan cuaca, hujan, panas, bakteria atau
secara semulajadi.
Apatah lagi di dalam kes ini terdapat keterangan oleh SP9
dan SP18 yang telah menyatakan bahawa si mati telah dipukul
dengan kayu (P12A) oleh OKT. Tambahan lagi

SP9 dan SP18 dapat

membuat pengecaman ke atas P12A tersebut yang telah dilihat

digunakan di kebun getah tersebut.
Justeru, berdasarkan keterangan perubatan SP8, keterangan
saksi yang melihat kejadian OKT telah memukul kepala si mati yang
membawa kepada kecederaan yang menyebabkan kematian si
mati dan keterangan penemuan senjata oleh SP11, SP16 dan SP21
yang telah ditunjukkan oleh SP9 telah membukti tanpa keraguan
munasabah

bahawa

si

mati

telah

meninggal

dunia

akibat

kecederaan yang dialami dengan penggunaan kayu P12A tersebut.

19 | P a g e

Dalam kes Nor Hasnizam Bin Abd Latif v PP [2002] 1

MLJ

154

(Tag

No.

IOP)

Mahkamah

Rayuan

telah

memutuskan seperti berikut;

On the question of intention to kill, it is a matter of
inferrence from the nature of the wounds and it is
pertinent to refer to the case of Tan Buck Tee v PP
[1961] MLJ 176 at p 179 where Thomson CJ (as he then
was) observed:
There was the body with five appailing wounds on it,
wounds penetrating to the heart and liver, which must
have been caused by violent blows with a heavy sharp
instrument like an axe. In the absence of anything else,
whoever inflicted those blows must have intended to
kill the person on whom they were inflicted. (Emphasis
added).
Dalam kes Sainal Abidin Bin Mading v PP [1999] 4 MLJ
497

(Tag No. 18) YAA Gopal Sri Ram mengguna pakai

prinsip dalam kes Tham Kai Yau yang telah mengatakan

seperti berikut;
The Federal Court in the case of Tham Kai Yau & Ors v
PP [1977] 1 MLJ 174 stated that intention is a matter of
inference and went to state at p 176 thus; The
deliberate use by some men of dangerous weapon at
another leads to the irresistible inference that their
intention to cause death...
Dalam kes Kenneth Fook Mun Lee v PP [2007]2 MLJ 130
(Tag No. 10) , kes mahkamah Persekutuan di mana YAA
Richard

Malanjun

di

muka

surat

145

telah

memetik

penghakiman Hakim Mahkamah Tinggi seperti berikut;

An intention can be inferred from the nature of the act
of a person (see R v Monkhouse [1949] 4 Cox CC 55).
The nature of the weapon used and the part of the
20 | P a g e

body to which the injury is caused may also facilitate

the drawing of such an inference.
....................................The deliberate
dangerous

weapon

at

another

use

leads

of

to

the

irresistible inference that it was done with the

intention to cause death (see Tham Kai Yaw & ors v
PP

[1977]

174).

MLJ

..........................................................In

Behari v State AIR 1953 All 203, it was held that

where the injury caused is not the result of accident
or negligence a strong presumption arises that the
injury caused was intended to be caused though this
presumption may be rebutted. That would be so
even if there was no intention to cause death.
Hujah
Dilihat kepada kecederaan, senjata yang digunakan iaitu kayu yang tumpul lagi
keras sebagaimana keterangan SP8, dan bahagian di mana kecederaan yang dialami
oleh mangsa iaitu di bahagian kepala yang kecederaanya adalah fatal yang menyebabkan
kematian maka telah terbukti tanpa keraguan yang munasabah bahawa OKT telah
menyebabkan kematian mangsa.
Perlakuan OKT boleh dilihat secara keseluruhannya menunjukkan tanpa keraguan
yang munasabah bahawa OKT mempunyai niat untuk mendatangkan kecederaan yang
menyebabkan kematian mangsa.
Apabila dilihat kepada pemeriksaan balas pembelaan kepada saksi SP9 dan SP18
adalah kepada fakta / isu bahawa SP9 dan SP18 ada tumbuk si mati dan kenapa mereka
tidak membuat laporan polis.
Pihak pembelaan tidak pernah mempertikaikan atau memeriksa balas saksi-saksi
ini atas isu yang penting ini bahawa saksi-saksi ini telah melihat OKT yang memegang
kayu dan memukul kepala si mati.Ia tidak pernah disoal balas kepada saksi-saksi
ini.Sedangkan ini adalah a crucial part kepada kes pada hari ini sebagaimana
keterangan

SP8,

Pathologis

yang

mengesahkan

kematian

adalah

akibat

kecederaan di kepala akibat objek tumpul termasuk kayu.

Dalam kes di hadapan YA pada hari ini kematian bukan disebabkan oleh pukulan
dengan tangan ke atas badan si mati. Walau pun orang lain pukul tetapi pukul dengan

21 | P a g e

tangan dan bukan di bahagian kepala. Kerana kecederaan di kepala yang menyebabkan
kematian si mati.
Rujuk kepada kes Mohd Zaihan Mislan v PP [2010] 1 CLJ 1 (Tag No. 25),
Mahkamah Persekutuan memutuskan;
..It is an accepted principle of law that failure by the accused to crossexamine the prosecution witness on a crucial part of the case will amount to
an acceptance of the witnesss testimony (See the case of Wong Swee Chin
v PP (1980) 1 LNS 138....

Di dalam kes di hadapan Yang Arif ini, dengan melihat kepada

keterangan yang telah dikemukakan di mahkamah khususnya keterangan
saksi pathologist iaitu SP8, maka adalah dihujahkan bahawa keterangan
adalah mencukupi untuk jatuh di bawah limb 3 atau (c) untuk
menunjukkan OKT telah melakukan perbuatan yang tergolong di bawah
limb ini. Oleh itu, dengan rendah diri dihujahkan bahawa Mahkamah
boleh membuat satu kesimpulan dan satu penemuan fakta (finding of
facts) dan undang-undang bahawa keterangan saksi-saksi pendakwaan
menjurus kepada pembuktian limb 3 atau (c).

Adakah SP9, SP18 dan SP19 adalah rakan sepenjenayah

i) Telah diputuskan di dalam kes Nathan v PP [1972] 2 MLJ 101 (Tag
No. 11 IOP) bahawa mahkamah terlebih dahulu hendaklah memutuskan
sama ada seseorang itu adalah rakan sepenjenayah. Di muka surat 103
Ong Hock Sim FJ (pada ketika itu) memutuskan:
In applying general principle regarding accomplice evidence, it
is advisable to bear in mind what was said in Public Prosecutor v
Haji Ismail & Anor [1940] MLJ 76,
A magistrate should first decide whether a witness is an
accomplice; then determine on the evidence whether he is
corroborated in any material particular; and then, if he is not
22 | P a g e

corroborated, subject the accomplices evidence to a close

scrutiny to satisfy himself that, without corroboration, there is
nevertheless

evidence

which

is

credible

and

sufficient

to

establish the guilt of the accused.

Meneliti keterangan SP9, SP18 dan SP19 dalah dihujahkan mereka
bukanlah rakan sepenjenayah walaupun ada dipersetujui oleh SP9 dan
SP18 semasa soal balas bahawa mereka ada memukul mangsa.
Penentuan sama ada SP8 dan SP18 adalah rakan sepenjenayah
adalah satu penemuan fakta dan untuk mahkamah memutuskannya.
Sama

ada

seseorang

itu

rakan

sepenjenayah

bergantung

pada

penglibatan dan apa yang menyebabkan SP8, SP18 dan SP19 bertindak
sedemikian.
Keadaan-keadaan yang boleh diambil kira untuk menunjukkan bahawa
SP7 bukanlah rakan sepenjenayah ialah;
a)

SP 9 telah berjumpa dengan OKT kerana kepercayaan OKT adalah

seorang polis dan OKT akan menguruskan pekerjaan kepada beliau.

b)

SP9 telah keluar bersama OKT pada hari kejadian tersebut kerana
OKT ingin selesaikan satu kes dengan mengatakan dia anggota
polis bahagian risikan dan tatatertib di Bukit Aman

c)

SP9 tidak kenal mangsa sebelum kejadian. Ini menunjukkan

bahawa SP9 langsung tidak mengetahui tentang perancangan OKT

d)

SP9 ikut OKT ke Kg Awah kerana percaya OKT uruskan

mangsa

untuk di bawa ke Bukit Aman

e)

SP9 tidak mengetahui mangsa akan di bawa ke Mempaga di kebun

getah tersebut

f)

SP9 telah mengejar mangsa semasa di ladang getah kerana OKT

telah mengarahkan SP9 mengejarnya mangsa atas kepercayaan
bahawa mangsa adalah orang yang akan di bawa ke bukit aman
dan mangsa telah melarikan diri.

23 | P a g e

g)

SP9 telah menolak arahan OKT supaya memukul kepala mangsa

semasa di pondok di dalam ladang getah tersebut.

h)

SP9 tidak mempunyai pengetahuan bahawa mangsa akan dibuang

di Klang kerana pada awalnya OKT mengatakan akan bawa mangsa
ke Bukit Aman tetapi di pertengahn jalan telah mengarahkan SP9
pandu masuk ke Klang.

i)

Selepas kejadian tersebut, SP9 tidak melaporkan kepada polis

kerana OKT telah mengugut beliau.

Keterangan dan keadaan yang menunjukkan bahawa SP18 bukanlah

rakan sepenjenayah;
a)

SP18 hanya baru kenal OKT dan pernah jumpa lebih kurang baru 2
kali melalui Halimi

b)

SP18 kenal OKT sebagai seorang anggota polis

c)

SP18 ikut bersama OKT dan yang lain kerana ikut kawannya Halimi.

d)

SP18 tidak kenal mangsa dan juga SP19 ketika hari kejadian

e)

SP18 yang naik kereta JFN 128 ikut kereta CCC 1956 yang dinaiki
OKT atas dimaklumkan untuk membawa orang dalam kereta
CCC1956 tersebut ke Bukit Aman

f)

SP18 telah ikut pergi ke kebun getah kerana beliau memandu

kereta JFN 128 kepunyaan Bujang

g)

SP18 telah mengejar mangsa kerana Mangsa yang sepatutnya di

bawa ke Bukit Aman telah melarikan diri

h)

Apabila OT menyuruh SP18 memukul mangsa, SP19 telah menolak

dan tak sanggup melihat mangsa dipukul

i)

SP18 tidak tahu bahawa mangsa akan dibuang ke Klang

Keterangan dan keadaan yang menunjukkan bahawa SP18 bukanlah

rakan sepenjenayah;
24 | P a g e

a)

SP19 telah ikut ke dalam kereta CCC 1956 kerana mangsa dan
kawannya mat esso menyuruhnya ikut sekali

b)

SP19 tidak kenal OKT dan yang lain-lain.

c)

SP19 tidak tahu apa yang terjadi kepada mangsa di kebun getah
tersebut

d)

SP19 tidak tahu bahawa mangsa telah dimasukkan ke dalam but

kereta JFN 128 selepas dipukul di kebun getah

Hujah
Saksi-saksi SP9, SP18 dan SP19 bukan rakan sepenjenayah
kerana mereka tidak tahu mangsa diambil untuk di bawa ke kebun
getah tersebut atau dengan kata lain tentang perancangan
tersebut.
SP9 dan SP18 tidak pernah memukul mangsa sebelum
kejadian

mangsa

melarikan

diri

dan

pukul

selepas

mangsa

melarikan diri kerana atas kepercayaan mangsa adalah orang yang

akan dibawa oleh OKT, seorang polis ke Bukit Aman.
Kenapa SP9 tidak membuat laporan polis kerana OKT telah
mengugutnya dan SP18 tidak membuat laporan polis kerana OKT
seorang polis dan OKT mengatakan dia boleh selesaikan kes
tersebut. Kenapa SP19 tidak membuat laporan polis kerana beliau
juga telah diberi amaran supaya tidak buka mulut.
Mengenai isu kegagalan SP9, SP18 dan SP19 gagal membuat
laporan polis, pendakwaan merujuk kepada kes Maniam a/l
Santhiran v PP (Rayuan Jenayah No. A-05-125-2006) (Tag
No.27 IOP) yang diputuskan oleh Mahkamah Rayuan;
[9] Kami bersetuju dengan kesimpulan yang dibuat
oleh Hakim bicara itu.................

25 | P a g e

Jika pun diputuskan bahawa SP9, SP18 dan SP19 adalah rakan
sepenjenayah,

keterangan

mereka

boleh

dipercayai

dan

terdapat

keterangan yang boleh dipercayai dan material yang menyokong

keterangan mereka;
a)

Kereta JFN 128 dan kereta CCC 1956 yang digunakan

sepanjang kejadian telah dijumpai dan dirampas

b)

Keterangan

saksi-saksi

bahawa

mayat

mangsa

telah

dimasukkan ke dalam kereta JFN adalah konsisten dengan

penemuan kesan darah mangsa dalam but kereta JFN 128
sebagaimana laporan kimia P40.
c)

Keterangan saksi-saksi bahawa mangsa telah dipukul semasa

bersandar di dinding adalah konsisten dengan penemuan
kesan darah pada dinding pondok dalam kebun getah
tersebut (dalam kotak tanda C, Eksibit P....) yang telah
disahkan oleh ahli kima, SP14 dalam laporannya (P55) adalah
darah kepunyaan mangsa.

d)

Keterangan bahawa mangsa telah dipukul dikepala dengan

kayu telah adalah konsiten dengan penemuan oleh SP8,
patologis bahawa punca kematian adalah akibat kecederaan
kepala yang dialami oleh mangsa akibat trauma benda
tumpul dan keras.

e)

Keterangan saksi-saksi menyatakan bahawa mangsa telah

dibuang di dalam longkang di Klang dan menunjukkan tempat
mayat mangsa dibuang adalah konsisten dengan penemuan
mayat mangsa di tempat yang sama seperti yang disahkan
oleh SP2.

Hujah
1)

Seperti dihujahkan di atas sama ada seseorang itu rakan

sepenjanyah atau tidak adalah persoalan fakta yang harus
diputuskan oleh mahkamah.

26 | P a g e

2)

Walau pun jika dikatakan SP9, Sp18 dan SP19 adalah rakan
sepenjenayah,

dihujahkan

keterangan

mereka

adalah

keterangan yang boleh dipercayai dan keterangan mereka

disokong

oleh

keterangan

yang

bebas

sebagaimana

dinayatakan di atas.
3)

Telah

ada

walaupun

prinsip

undang-undang

keterangan

keterangan

rakan

sokongan,

ini

yang

jelas

sepenjenayah

tidak

semestinya

bahawa

tidak

ada

membuat

mahkamah tidak boleh mensabitkan OKT dengan kesalahan

yang dipertuduhkan jika mahkamah mempercayai keterangan
rakan sepenjenayah itu dan ada keterangan tanpa keraguan
munasabah. Dalam konteks ini, keterangan SP9 dan SP18
menunjukkan secara langsung pembabitan OKT dengan
perbuatan sehingga menyebabkan kematian si mati.
4)

Merujuk Seksyen 133 Akta Keterangan 1950;

An accomplice shall be a competent witness against an
accused person; and a conviction is not illegal merely
because it proceeds upon the uncorroborated testimony of an
accomplice

5)

Diputusan dalam kes oleh Raja Azlan Shah CJ dalam kes Yap
Eee Ong & Anor v PP [1981] (Tag No. 13 IOP)
menyatakan;
It is trite law that although an accomplice is a competent
witness conviction is not illegal merely because it proceeds
upon the uncorroborated testimony of an accomplice.

Berdasarkan keterangan SP9 dan SP18 adalah jelas keterangan

bukan

keterangan

yang

tidak

dipercayai

atau

dibuat-buat

untuk

mengaitkan OKT tetapi keterangan yang menunjukkan OKT secara

langsung menyebabkan kematian mangsa.

27 | P a g e

Malahan, pihak pembelaan tidak pernah mencabar akan cerita dan

keterangan SP9 dan SP18 bahawa OKT yang memukul kepala si mati
dengan kayu.
Rujuk juga kes Francis Anthonysamy v PP [2005] 3 MLJ (Tag
No. 14 IOP). Berpandukan keputusan kes Francis ini, adalah dihujahkan
bahawa jika pun dikatakan SP9, Sp18 dan SP19 adalah rakan sejenyah,
keterangan saksi-saksi ini hendaklah diterima oleh mahkamah yang
mulia ini sebagai keterangan yang digunakan untuk membuktikan bukan
sahaja terdapat perbuatan jenayah dilakukan ke atas mangsa tetapi
melakukan perbuatan sehingga menyebabkan kematian mangsa adalah
OKT dan tidak ada orang lain.

F. PERCANGGAHAN KETERANGAN JIKA WUJUD ADALAH TIDAK

MATERIAL

1. Adakah keterangan SP9, SP18 dan SP19 tidak boleh diterima jika
ada

perbezaan

keterangan

dalam

satu

dua

perkara

yang

dibangkitkan oleh peguambela. Jawabnya tidak, apabila kta

melihat secara keseluruhan keterangan mereka di mahkamah.
Tidak ada sebab untuk mempertikaikan kewibawaan mereka
apabila mereka memberikan keterangan di mahkamah.
2. Apabila dilihat kepada pemeriksaan balas pembelaan kepada saksi
SP9 dan SP18 adalah kepada fakta / isu bahawa SP9 dan SP18 ada
tumbuk si mati dan kenapa mereka tidak membuat laporan polis.
3. Pihak pembelaan tidak pernah mempertikaikan tentang perkara
yang dilihat oleh SP9 dan SP18 bahawa Okt yang memukul kepala
si mati.
4. Sepertimana Mahkamah sedia maklum percanggahan semestinya
akan wujud di dalam apa-apa kes sekalipun. Persoalannya adakah
percanggahan itu material sehingga boleh memudaratkan sesuatu
kes itu.

28 | P a g e

5. Saya rujuk juga keputusan Mahkamah Persekutuan dalam kes

AHMAD NAJIB BIN ARIS LAWAN PENDAKWA RAYA

(2009) 2

CLJ 800) [TAG NO. 1], di muka surat 19 sepertimana berikut:On the discrepancy in the evidence of PW4 and PW5 with
regard to the attire of the appellant as alleged by him, I am of
the view that there can be inferences drawn from a set of
facts and evidence. The evidence of PW4 was that the
appellant wore a dark blue sweater and a dark coloured cap.
The evidence of PW5 was that the appellant wore a light
coloured shirt, a bright coloured pants and a bright coloured
cap. The evidence of PW15 on the other hand when seeing
the CCTV image was that the appellant wore a bright coloured
shirt and a dark coloured pants. In my view the above
discrepancies are not material as what is important is the
positive identification by PW4 and PW5 of the appellants
face. Regarding the clothes PW4 saw the appellant wearing,
which was a dark blue sweater as compared to the evidence
of PW5 who saw the appellant wearing a light coloured shirt,
the logical explanation is that when PW4 saw the appellant in
the car on the night of 13 June 2003, it was a cold night with
the appellant wearing a sweater. However, when PW5 saw the
appellant in front of Bangunan Bali, the appellant could have
taken off the sweater as he wanted to change a flat tyre. The
appellant was also proved to have had a sling bag with a
Maybank logo on it and the sweater could have been kept in
the bag. In any event, it is normal for different witnesses to
give different descriptions about what a person was wearing
as each witnesss observation and recollection varies from
each other.
Di dalam kes WAN YURILLHAMI BIN WAN YAACOB & ANOR V
PUBLIC PROSCUTOR (2010) 1 MLJ 749(TAG 13), di mukasurat 762,
para 29 menyatakan The diferrence in the evidence given by
29 | P a g e

SP4,SP5 and SP6 of the marking of pills in my view only tends to

show the level of observation exercised by a particular witness in
examining the said exhibits.It is not unreasonable for two or
more witnesses seeing the same object to give a different
description..
Oleh itu, mengambilkira prinsip yang digariskan oleh Mahkamah
Persekutuan ini jelas menunjukkan bahawa jika terdapat perbezaan ianya
tidak menjejaskan kredibiliti seseorang saksi itu.
Kredibiliti seseorang saksi itu adalah bergantung kepada penilaian
oleh mahkamah yang melihat seseorang saksi itu memberi keterangan
sepertimana yang dinyatakan oleh Mahkamah Rayuan di dalam kes
SABARUDIN BIN NON & ORS V PP (2005) 4 MLJ 37(TAG 6), di
mukasurat 45, para 9 dan 10.
Oleh itu, adalah dihujahkan bahawa tiada sebab untuk Mahkamah
tidak mempercayai keterangan SP4 dan SP5. Malah, jika sekalipun
terdapat sebarang percanggahan dalam keterangan mereka, adalah
dihujahkan bahawa ianya adalah tidak material dan tidak menjejaskan
kes pihak pendakwaan jika keterangan kedua-dua saksi ini diteliti secara
keseluruhan.

Isu pemanggilan saksi-saksi pendakwaan

Sepertimana yang dinyatakan di dalam kes MOHD SHAMSHIR
BIN MD RASHID V PUBLIC PROSECUTOR (2008) 5 MLJ 80(TAG 4), di
mukasurat 108, para 57 jelas menyatakan bahawa
mempunyai

budibicara

untuk

memanggil

pihak pendakwaan

mana-mana

saksi

untuk

memberi keterangan dan berdasarkan prinsip yang digariskan oleh kes

ini jelas menunjukkan seksyen 114 (g) Akta Keterangan 1950 tidak
terpakai.

KESIMPULAN
30 | P a g e

1. Pihak Pendakwaan telah membawa keterangan-keterangan yang

credible terhadap OKT seperti di dalam pertuduhan.
2. Adalah dihujahkan bahawa kesemua elemen yang penting di
bawah Seksyen 302 Kanun Keseksaan telahpun dibuktikan oleh
pihak Pendakwaan ke atas OKT.
3. OKT perlu dipanggil untuk

memberikan

penjelasan

yang

munasabah mengapa beliau telah memukul kepala si mati

sehingga menyebabkan kematian si mati
4. Justeru, dengan rendah diri dipohon agar Mahkamah merekodkan
satu penemuan (finding) bahawa pihak Pendakwaan telah berjaya
membuktikan satu kes prima facie terhadap OKT dan mohon
Mahkamah memerintahkan OKT membela dirinya.

Bertarikh 21 Januari 2011

Disediakan oleh:

WAN ZURAIDA BINTI WAN NAWAN

Timbalan Pendakwa Raya
Selangor

31 | P a g e

ISU IDENTIFICATION PARADE

1. Saya juga merujuk kepada keputusan Mahkamah Persekutuan
dalam kes AHMAD NAJIB BIN ARIS LAWAN PENDAKWA RAYA
(RAYUAN JENAYAH NO. 05-25-2007 (B)) [TAG NO. 1] di muka
surat 21:On the issue of the identification parade raised by the
appellant that the police did not comply with accepted
procedure in this case, it is my view that it is not in all cases
that the prosecution is required to conduct an identification
parade. I am of the view that it is only where the primary
issue is the identity of the accused or whenever the case
against an accused person depends wholly or substantially on
the correctness of one or more identification of the accused
which the defence alleges to be mistaken that the principles
or the guidelines as laid down in the case of Regina v.
Turnbull & Anor. [1977] 1 QB 224 need be followed and
the identification parade conducted. In the present case it
is to be noted that the identification of the appellant
by PW4, PW5 and PW12 was not based on a fleeting
glimpse

as

in

Turnbulls

case. Unlike the facts in

Turnbulls case there are also other forensic and supporting

evidence connecting the appellant with the crime in the
present case. It is my considered view that the quality of the
identification evidence of PW4, PW5 and PW12 in the present
case is good and remains good throughout the prosecutions
case and that the question of a mistaken identity cannot
arise. Therefore

even

discounting

the

identification

parade, the prosecution witnesses PW4, PW5 and

PW12 had indeed positively identified the appellant.
(penekanan oleh kami sendiri).
32 | P a g e

 Walau pun keterangan SP... cuba dipertikaikan semasa soal

balas oleh peguambela .....tidak disebut dalam laporan
post mortem P..., namun tidak semestinya keterangan
lisan SP... dalam mahkamah tidak boleh diterima atau ada
keraguan kerana saksi boleh memberi penjelasan dan
keterangan yang lebih terperinci berasas kepada laporan
yang disediakan olehnya dan laporan yang disediakan
boleh dianggap sebagai pengganti kepada keterangan
lisan

pembuatnya

jika

SP8

keterangan.

Tetapi

apabila

keterangan,

keterangan

tidak

dipanggil

member

SP8

dipanggil

member

lisan

di

mahkamah

akan

mengatasi keterangan bertulis yang disediakan seperti

dalam laporan P....walaupun mungkin dalam P... tidak
dinyatakan secara terperinci setiap alasan bagi penemuan
yang dibuat.
Diputuskan di dalam kes PP v Chia Leong Foo [2000] 6
MLJ 705 (Tag no...) di m/s 734, YA Augustine Paul telah
mengatakan
It must first be observed that a report of the
category of persons specified in s 399(1) is rendered
admissible as a substitute for oral evidence that would
otherwise

require

to

be

given.

It

is

therefore,

superfluous to state that the report must contain what

its maker himself would state in evidence if he had
been called as a witness to testify. With regard to the
evidentiary value of an incomplete report tendered in
evidence under s 399 (1) useful reference may be
made to the Federal Court case of Lo Fat Thjan & Ors v
33 | P a g e

PP [1968] 1 MLJ 274 where Barakbah LP said at pp

276-277;
...........................
............................................
Dalam kes Lai Yong Koon v PP [1982] (Tag No......IOP)di
m/s 328, Ismail Khan mengatakan
The fact that the expert is not obliged to give any
evidence as to the modus operandi of the lottery in
this case does not relieve him, however, of the
necessity of giving detailed evidence of his reasons
for holding that P3, P4 and P5 are Chee Fah stakes. On
the subject of the duty of an expert, the law which has
been applied in a number of subsequent decisions is
clearly stated in the case of Sim Ah Song & Anor v Rex
[1951] MLJ 150, where Brown Ag. C.J at p. 151:The business of an expert witness is to draw
upon

the

store

of

his

knowledge

and

identical

experience in order to explain some matter which his

experience should qualify him to understand. He is
quite entitled t express his opinion, which indeed is
the natural corollary of his explanation. But a bare
expression of his opinon has no evidential value at all.
Unless he gives a explanation which supplies the
understanding of the subject which the Court lacks,
the Court is in no better position than it was before to
determine

the

question

which

it

is

its

duty

to

determine , and if the Court acts upon a bare

expression of the experts opinion the determination
of the question becomes that of the expert and not of
the Court.

34 | P a g e

35 | P a g e