Altajska grupa jezika

Altajski jezici su pretpostavljena jezika porodica koja obuhvata turkijske, mongolske i tunguske
jezike, sa oko 350 miliona govornika i oko 66 jezika. Jezici ove porodice su rasprostranjeni od
severoistone Azije, preko centralne do zapadne Azije i delova istone Evrope. Neki lingvisti u
ovu porodicu svrstavaju i japanski jezik, a esto i korejski. Tada se broj govornika poveava na
skoro 560 miliona. Deo lingvista se ne slae oko postojanja ove porodice, i tvrdi da postoji samo
Altajski jeziki savez. Svi jezici ove grupe su aglutinativni, a u veini njih je prisutna i
samoglasnika harmonija. Ponekad se altajski jezici povezuju sa uralskim jezicima u zajedniku
uralsko-altajsku porodicu. Podela altajskih jezika:
- turkijski jezici najrasprostranjenija grupa altajskih jezika koja se prostire u Evroaiziji i ima
150 miliona govornika i 40 jezika
- mongolski jezici prostiru se na podruju Mongolije, Kine i Rusije, imaju oko 5,7 miliona
govornika i 14 jezika
- tunguski jezici prostiru se na podruju istonog Sibira i Mandurije. Veina jezika ove grupe
je ugroena i ima ih 12.
- japanski jezik povremeno ukljuen u altajske jezike pored Japana, ovaj jezik se govori i na
podruju Koreje, Kine, SAD-a i Brazila i broji 130 miliona govornika
- korejski jezik povremeno ukljuen u altajske jezike ima 66 miliona govornika, a predstavlja
slubeni jezik Severne i June Koreje, kao i pokrajine Yanbian u Kini

Austroazijski jezici
Austroazijski jezici predstavljaju veliku jeziku porodicu kontinentalne jugoistone Azije i
pojedinih delova Indije i Bangladea. Lingvisti smatraju da su odavde i ponikli ovi jezici, kojih
ima 150, a broj ljudi koji se njima slue je priblino 95 miliona. Naziv ove jezike porodice
potie od latinski rei auster, to znai juni. Od ovih jezika samo kmerski, vijetnamski i mon
jezik imaju zabeleenu dugu istoriju, a kmerski i vijetnamski su ujedno i jedini slubeni jezici,
jer se ostalima slue manjine. Austroazijska porodica se deli na dve grupe: mon-kmer i munda
jezike. Tri znaajna pisma su kmersko pismo (iz 7. veka), koje je potom dalo tajsko (iz 13. Veka)
i laoko pismo (iz 14. Veka).
1) Mon-kmer jezici se najvie govore na teritoriji jugoistone Azije (oblasti severnog Tajlanda,
Laos, Kamboda, Juna Kina, Mjanmar, Vijetnam) i u severoistonoj Indiji. Ova grupa ima
znatno vie jezika od druge, ak oko 130. Mon-kmer jezici se dele na istone (iji su
najznaajniji jezici kmerski i vijetnamski), severne, june i nikobarske (koji imaju 35 hiljada
govornika i est jezika koji se koriste na Nikobarskim ostrvima i u Indiji. Najznaajniji jezik se
zove kar)
2) Munda jezici najvie se govore na teritoriji centralne i istone Indije i u delovima

Bangladea. Ova grupa obuhvata oko 20 jezika kojima se slui 9 miliona ljudi. Ovi jezici dele se
na severne (10 jezika, oko 8,5 miliona govornika) i june (koje ine devet jezika i oko pola
miliona govornika). Najznaajniji munda jezici su sontali, iz june grupe, i mundari jezik.
Munda jezici su aglutinativni.
Najznaajniji jezici austroazijske porodice:
Vijetnamski zvanian je jezik u Vijetnamu kojim se koristi oko 70 miliona govornika, tj. 86%
stanovnitva. Ovo je monosilabian i tonski jezik sa melodijskim akcentom. Pismo ovog jezika
je tajsko pismo koje se sastoji iz 44 znaka za suglasnike i 15 za samoglasnike, a pie se
horizontalno, sa leva na desno. Moderno pismo ovog jezika zasnovano je na latinci zbog
evropskih kolonizatora. Izdvajaju se tri glavna dijalekta: severni (hanoj), centralni (hue) i juni
(ho i min).
Kmerski zvanian jezik u Kambodi i ima oko 20 miliona govornika. Ovo je jezik naroda
Kmer, najbrojnije etnike zajednice ove zemlje. Iako se nalazi u jezikom savezu sa tao, lao i
vijetnamskim jezikom, kmerski jezik nema melodijski akcenat.
Mon - glavni jezik mon-kmer grane koji se govori u Mjanmaru i Tajlandu (naroito oko
Bankoka). Savremeni mon jezik nastao je u 18. veku i imao je uticaj na glavne jezike jugoistone
Azije.
Santali najznaajniji munda jezik kojim se slui narod Santali. Koristi ga 6 miliona govornika u
istonoj i severoistonoj Indiji, 160 hiljada u Bangladeu i 40 hiljada u Nepalu. Deli se na
severnu i junu dijalekatsku sferu. Za zapisivanje ovog jezika korieno je 5 razliitih alfabeta,
ali je stopa pismenosti, naalost, vrlo niska.

Austronezijski jezici
Austronezijski jezici su porodica jezika rasprostranjena irom ostrva jugoistone Azije i Pacifika,
sa nekoliko jezika koji se govore u kontinentalnom delu Azije. Obuhvata predele od
Madagaskara preko Indoneanskog arhipelaga, zatim Malajsko poluostrvo, Filipine, deo Tajvana,
ostrvo Fidi, Havaje, ostrva Mikronezije i Polinezije, pa sve do Uskrnjih ostrva. Smatra se
jednom od najveih i najrasprostranjenijih jezikih porodica sa oko 1200 registrovanih jezika, to
je oko jedne petine svih jezika na svetu. Termin austronezijski potie od latinske rei auster
to znai juni vetar i grke rei nesos to znai ostrvo. Ovo ime ilustruje injenicu da veina
govornika ovog jezika ivi na ostrvima. Malajski jezik je jedini austronezijski jezik znaajno
zastupljen u kontinentalnoj Aziji. Neki austronezijski jezici imaju samo par govornika, dok druge
koriste desetine miliona ljudi.
Austronezijski jezici su jedni od najstarijih i najrasprostranjenijih na planeti. Naunici smatraju
da su nastali iz proto-austronezijskog jezika na Tajvanu pre oko 5200 godina. U osnovi,

austronezijski jezici se dele na jezike Formoze, tj. Jezike Tajvana, koji se govore skoro iskljuivo
na Tajvanu, i imaju 9 podgrupa. Svi ostali jezici koji se govore van Tajvana spadaju u drugu
kategoriju, odnosno malajsko-polineanske jezike, koji su takoe potekli sa Tajvana, pa se zato
negde i smatraju desetom podgrupom tajvanskih jezika, ali se tamo uglavnom vie i ne govore.
Jezici sa najveim brojem govornika iz ove jezike porodice su:
- javanski 76 miliona govornika
- malajski 40 miliona kao prvi jezik, 175 miliona ukupno
- indoneanski jezik standardizovana forma malajskog jezika 23 miliona kao prvi jezik, oko
220 miliona ukupno
- sunda 27 miliona
- tagalog 22 miliona kao prvi jezik, oko 70 miliona ukupno
- cebuano 19 miliona kao prvi jezik, oko 30 miliona ukupno
- malagaki 17 miliona
- madura 14 miliona
- ilokano 8 miliona kao prvi jezik, oko oko 10 miliona ukupno
- hiligajon 7 miliona kao prvi jezik, oko 11 miliona ukupno
- minangkabau 7 miliona
Za raznoliku jeziku porodicu, kao to je austronezijska, teko je izdvojiti opte karakteristike. U
osnovi, ovi jezici su viesloni, to znai da se rei tvore od korena i afiksa. Neki jezici (jezici
Filipina) imaju izraenu osobinu da reenica poinje glagolom, tj. da je glagol nosilac znaenja i
neobian sistem padea, kao i glagolskih stanja. esta je upotreba reduplikacije (ponavljanje rei
ili njihovog dela). Broj fonema je mali, a slogovi su uglavnom prema ablonu suglasnik +
samoglansnik. Mnoina se gradi reduplikacijom, afiksima ili postoje posebni oblici.

Dravidski jezici
Dravidski jezici su jezika porodica rairena u junoj Aziji, sa oko 27 jezika i 220 miliona
govornika. Po tome su dravidski jezici esta najvea jezika grupa na svetu. Ovi jezici se
upotrebljavaju na jugu Indije, delovima ri Lanke i u pojedinim delovima centralne Indije i
Pakistana. Tri najznaajnija dravidska jezika su: tamilski, malajalam i kanada pripadaju grupi od
23 zvanina jezika Indije, a svaki od njih je dominantan u jednoj od junih indijskih drava.
Dravidski jezici pripadaju grupi aglutinativnih jezika. U dravidskim jezicima postoje dve
osnovne grupe rei: imenske rei i glagoli. Postoje i nepromenjive rei koje imaju funkciju
prideva i priloga. Savremeni dravidski jezici koriste dva padea: nominativ i oblikus. esta je
tvorba rei spajanjem dve ili tri imenice. Kod ovih jezika glagoli dobijaju posebne sufikse koji
oznaavaju vreme i nain. Red rei u dravidskim jezicima je: subjekat-objekat-predikat. etiri
najvanija dravidska jezika za pisanje koriste svoje varijante indijskog pisma.
- Telugu je zvanini jezik indijske drave Andra Prade i njime se slui oko 74 miliona
govornika.

- Tamilski jezik je jezik naroda Tamil i jedan od jezika Indije. Ima 66 miliona govornika i govori
se u dravi Tamil Nadu i teritoriji Pondieri. To je jedan od najdrevnijih jezika u upotrebi danas.
- Malajalam jezik govori vie od 35 miliona ljudi, pre svega u indijskoj saveznoj dravi Kerala i
teritoriji Lakadivi. Za pisanje malajalam jezika koristi se posebno pismo, malajalam pismo.
- Kanada jezik je junoindijski jezik, koji se uglavnom koristi u saveznoj dravi Karnataka i ima
oko 45 miliona govornika.

Eksimsko-aleutska grupa jezika

Eksimsko-aleutski jezici su jezika porodica zastupljena na prostoru od ukotke preko Aljaske i
severne Kanade, do Grenlanda. Ova porodica je podeljena na dve grupe, aleutsku (ini je jedan
jezik koji se govori na zapadu Aljaske) i eskimsku. Dalje se eskimska porodica deli na Jupik
ogranak na ukotki i inuitski ogranak na severu Kanade i Grenlandu. (Sirenik jezik je takoe
spadao u eskimsku grupu, ali se lingvisti ne slau oko njegovog tanog poloaja u okviru ove
grupe; jedni ga smatraju delom Jupik ogranka, dok je za druge on zaseban ogranak.)
Eskimski ima veliki broj nastavaka, ali samo jedan prefiks i nema sloenica. U aleutskom su
oblici rei jednostavniji, ali sintaksa moe biti sloenija. Sufiksi su esto praeni promenama u
korenu rei, kao to je dupliranje suglasnika u inuitskom (kod mnoine na primer). Svi jezici
imaju tri vokala koja se obino piu kao A, I i U. Njihov redosled zavisi od konsonanata koji im
slede ili prethode. Oni se pojavljuju i u jednostavnijoj formi kombinovani u druge vokale.
Znaajnan doprinos eskimskog jezika evropskim jezicima jesu pozajmljenice kao iglo ili kajak.

Indoevropska grupa jezika

Indoevropska porodica je jedna od najproirenijih jezikih porodica, koja obuhvata skoro sve
evropske jezike (kako u Evropi, tako i u zemljama koje su naselili Evropljani) i znatan broj
jezika u jugozapadnoj i junoj Aziji. Svi ovi jezici, naroito u svom starijem obliku, pokazuju
takvu srodnost i takva podudarna obeleja u fonetici, morfologiji i leksici, da se bezuslovno
moe zakljuiti da su oni, u starije doba, bili tenje meusobno povezani i da su tvorili jeziku
zajednicu. Pretpostavljeni prajezik iz koga su se razvili svi indoevropski jezici naziva se
praindoevropski jezik. Pretpostavlja se da se ovim jezikom govorilo na prelazu izmeu mlaeg
kamenog i bronzanog doba.
Ova jezika porodica se deli u deset grupa:
1 - Balto-slovenski jezici: dve jezike skupine u okviru ove jezike zajednice imaju veoma velike
slinosti, kakve se ne sreu u drugim skupinama indoevropskih jezika. Pretpostavlja se da svi
jezici iz ove zajednice vode poreklo od prabaltoslovenskog jezika, iz koga su se prvenstveno
izdvojili praslovenski i prabaltiki jezik. Obe ove jezike grupe su najarhainije od svih jezikih

grupa indoevropskih jezika. Prabaltoslovenski jezik, nastao od istonog ogranka

praindoevropskog, postojao je od 3. do 1, milenijuma p.n.e.
Baltoslovenski jezici dele vie od 100 rei. Ovoj grupi jezika pipadaju:
- baltiki jezici: latgalski, letonski, litvanski i staropruski jezik
- slovenski jezici: junoslovenski (bugarski, makedonski, slovenaki, srpski, hrvatski),
istonoslovenski (beloruski, rusinski, ruski, ukrajinski) i zapadnoslovenski (gornjoluikosrpski,
donjoluikosrpski, kaupski, poljski, slovaki, eki)
2 - Germanski jezici
Ova grupa jezika je jedna od najrasprostranjenijih, zavhaljujui kolonijalnim irenjima Engleza.
Smatra se da svi germanski jezici potiu od zajednikog pragermanskog jezika sa podruja
severne Evrope iz 1. veka p.n.e. Dele se na:
1) Zapadnogermanski jezici:
- visokonemaki jezici: gornjonemaki jezik (alemanski i bavarski), jidi, gornjofranaki (istono
i junofranaki), srednjonemaki (nemaki i zapadnosrednjonemaki (luksemburgki))
- niskonemaki jezici: zapadno i istononiskonemaki
- donjofranaki jezici: holandski jezik (flamanski i zelandski jezik)
- anglofrizijski jezici: frizijski i engleski (egnleski i kotski)
2) Severnogermanski (skandinavski) jezici:
- zapadnoskandinavski jezici: norveki, islandski, ferejski
- istonoskandinavski jezici: danski i vedski
- gotlanski jezik
3) Istonogermanski jezici (izumrli):
- gotski jezik
- burgundski jezik
- vandalski jezik
3 - Italski jezici
Grupa indoevropskih jezika koja je deo Kentum grane. Ova grupa ukljuuje i romanske jezike, a
takoe i mnogo izumrle jezike. Italska grupa ima dve poznate grane:
1) sabelsku
2) latinsko-faliansku: falianski i latinski (romanski jezici, koji su proistekli iz nareja
latinskog jezika)
- Romanski jezici veina ovih jezika se razvila iz vulgarnog latinskog, kojim su, nakon
raspada Rimskog carstva, govorili obini ljudi na prostorima dananje Italije, panije, Portugala,
Francuske i Rumunije. Klasifikacija romanskih jezika na precizne skupove je malo tea, ali:
1) Zapadnoromanski: panski, portugalski, francuski, katalonski, oksitanski, aragonski i
retoromanski.
2) Italo-dalmatski: italijanski i dalmatski (mrtav jezik)
3) Istonoromanski: rumunski, moldavski, makedon-armanski, srbo-vlaki, istro-romanski
4) Junoromanski: korzikanski i sardinijski

4 - Grki jezik
5 - Albanski jezik
6 - Jermenski jezik
7 - Keltski jezici
8 - Arijski (indoiranski) jezici
Ova grupa jezika deli se na:
- indoarijske jezike
- iranske jezike
- nuristanke jezike
Ranije su indoarijski i iranski jezici bili tesno povezani (u praistorijsko ili arijevsko doba).
Najstariji predstavnici ovih dveju grana, vedski sanskrit i avestanski jezik su vrlo bliski, a i novi
jezici takoe pokazuju niz zajednikih crta i slinosti u razvoju. Tek se u skorije vreme poelo
govoriti i o nuritanskim jezicima kao treoj grani arijskih jezika.
9 - Anatolski jezici grupa jezika koja se govorila na tlu Male Azije, stoga i drugi naziv
maloazijski. Izumrli su, ali je dokaz njihovog postojanja sauvan u mnogim crkvenim spisima.
10 - Toharski jezici jedna od najzagonetnijih jezikih grupa u okviru indoevropske porodice.
Sastoje se iz dva jezika: Toharski A (istonotoharski) i Toharski B (zapadnotoharski). Ovi jezici
su bili ivi negde od estog do osmog veka, a kasnije su izumrli.
11 - Paleobalkanski jezici govorili su se na podruju Balkana i Italije u antiko doba. Podaci o
ovim jezicima su oskudni, te se ne moe tano utvrditi kojim indoevropskim jezicima su srodni.
U ovu grupu jezika se ubrajaju staromakedonski, daki, ilirski, traki...

Indopacifika grupa jezika

Ovu jeziku grupu ine 600 jezika svrstanih u 60 porodica, a najei jezik je Enga. Postoji
veliki broj razliitih kultura u okviru ove porodice. Takoe postoji i veliki broj izolata, to ne
znai da oni nemaju veze jedni sa drugima. Tek etvrtina ovih jezika je detaljno prostudirano.
Najvee govorno podruje ovih jezika je Nova Gvineja, ali se govore jo i na ostrvima
Bizmarkovog arhipelaga, Novoj Britaniji, Novoj Irskoj, Solomonskim ostrvima, Buganvil
ostrvima i Istonom Timoru. Prema Dozefu Grinbergu, indopacifiki jezici se dele na:
1) papuanske jezike
2) austrijsko-aboridinske jezike

3) anadamske jezike
4) tasmanske jezike
Jezici koji pripadaju ovoj grupi jesu anadamski, pilipino, malajski, motu motu, malgaki,
sundanski, javanski, amoro, papuanski, tasmanski, maorski, gilbertski, tahianski, toganski,
samoanski, fidijski i jezik Uskrnjih ostrva.

Kavkaski jezici
Ova grupa jezika obuhvata oblast izmeu Crnog i Kaspijskog mora, okruenu Kavkaskim
planinama, koja je relativno mala. Postoji otprilike jezika koji pripadaju zajednici kakavskih
jezika i rasporeeni su u 3 grupe:
1) juno-kavkaski jezici ili kartvelijanski jezici, meu kojima je najznaajniji gruzijski, zvanini
jezik Gruzije sa 4 miliona govornika
2) severozapadni-kavkaski jezici, takoe poznati kao abhazko-adigijski, sirkaski ili pontski
jezici. Najznaajniji meu njima je kabardijski jezik, koji koristi oko milion govornika
3) severoistoni-kavkaski jezici, takoe poznati kao dagestanski, naho-dagestanski ili kaspijski
jezici. Najznaajniji je eenski jezik sa oko milion govornika. U ovu grupu se ubrajaju i avar,
lezginski, dargvinski i lakki jezik. Neke druge jezike govori ak i manje od 10 hiljada ljudi.
Ovu porodicu predstavlja otprilike 5 miliona govornika i skoro se svi nalaze u kavkaskom
regionu. Preko 3 miliona govornika se nalazi u Gruzijskoj SSR, gde govore kartvelijanskim
jezicima (junokavkaskim). Jedino gruzijski ima pisanu formu koja datira jo iz petog veka p.n.e.
Na severozapadu glavni jezik je kabardijski sa preko 300 hiljada govornika. Zatim, koriste se i
adigijski (oko 100 hiljada govornika) i abhazski (80 hiljada govornika). Sedamdesetih godina
dvadesetog veka, na ovom podruju je mali broj ljudi priao i Ubykh jezik, koji je sada izumro.
Taj jezik je imao 80 konsonanata zbog kojih zauzima posebno mesto u lingvistikim
istraivanjima.
Niger-kongoanska grupa jezika
Niger-kongoanska porodica je najvea porodica jezika u Africi sa preko 1400 jezika, kojim
govori preko 360 miliona ljudi. Jezici su grupisani u dvadesetak podfamilija, ali se moe
izdvojiti 6 grupa: Bantu jezici (Svahili, Kongo, Kosa/Zulu); Adamava jezici (Zande, Sango);
Benua-Kongo jezici (Joruba, Igbo); Gur jezici (Kabije); Zapadnoatlantski (Fula, Volof, Serer,
Temne) i Mande (Bambara, Jula, Mandika). Zajednika karakteristika veine jezika Nigerkongoanske grupe je upotreba sistema klasa imenica. Najire rasprostranjeni jezici su Joruba,
Igbo, Fula, ona i Zulu. Najvie ljudi govori Svahili. Ova grupa obuhvata geografsko podruje
Podsaharske Afrike. Neke od bitnih jezikih karakteristika ove grupe jezika jesu: postojanje 4

tipa reda rei u reenici (naei red rei je SVO i on se odnosi na oko 70% jezika iz ove
grupe); postoji glagolski niz kod veine jezika iz ove porodice, to znai da su u niz ukljuena
dva ili vie glagola koja se ponaaju kao predikat, a pritom ne postoji nikakva izraena zavisnost
meu njima; Jezici ove grupe su preteno tonalni, dok u netonalne spada atlantska grupa, a
Svahili je najpoznatiji kao netonalni jezik. Kod ovakvih jezika, akcenat je uglavnom na prvom
slogu.
Nilosaharska grupa jezika
Ova porodica jezika javlja se na afrikom kontinentu i jedna je od 5 velikih jezikih grupa koje
tu postoje. Prostire se severno i istono od Viktorijinog jezera i zapadno do doline Nigera u
Maliju.
Nilo-saharaska porodica ima oko 200 jezika sa preko 31 milionom govornika. Podgrupe nilosaharskih jezika su:
- istonosudanska
-centralnosudanska
-songaj
-saharska
-kaduli-kongo
-komuy
-fur
-berta
-kunama
-maban
Poznati jezici su kanuri, luo, dinka... Znatna tipoloka raznolikost jezika posledica je velike
teritorijalne rasprostranjenosti nilo-saharske porodice. Meutim, postoje odreene slinosti meu
njima, na primer: svi jezici su alfabetski; uglanom imaju po 5 vokala (dinka ima 13); poznaju
jedninu i mnoinu imenica koje mogu biti odreene i neodreene; razliit izgovor ima
distinktivnu ulogu u znaenju rei ili gramatike funkcije; postoji odreen red rei u reenici;
razlikuju se padei.
Vremenom ovi jezici postaju ugroeni, najvie zbog sve vee upotrebe veih, zvaninih jezika u
svakodnevnom govoru, i zbog estih migracija. Veina nilo-saharskih jezika nema pisanu
tradiciju. Jedino sauvano pismo je Nubijsko.

Sino-tibetska grupa jezika

Ova porodica je druga na svetu po broju govornika, odmah iza indoevropske Prostire se od

severne Indije, Burme, Bangladea i severnog Tajlanda na jugozapadu, do Tibeta na severu preko
veeg dela Kine do granice sa Korejom na severoistoku i do Tajvana i ostrva Hajnana na
jugoistosku. Ova porodica jezika obuhvata sinitske jezike (iz politikih razloga poznatiji kao
kineski dijalekti), kao i oko 400 tibetsko-burmanskih jezika. Smatra se da je pretea ove porodice
proto-sino-tibetski jezik, koji je postojao oko 6000 godina pre migracija.
Prva velika grana ovih jezika je sinitska, a najvei jezik mandarinski kineski (oko milijardu
govornika), koga slede vu kineski, kantonski kineski, min kineski, in kineski, sjang kineski,
hakka kineski i gan kineski. to se tie tibetsko-burmanske grane, postoji vie razliitih
klasifikacija oko kojih se i dalje polemie. Prema nekima, glavne podgrane ovih jezika su:
kjangik, lolo-burmanska, bodijska, kuku-in, bodo-ko, konjak, tani, karenijska. Jezici sa
najveim brojem govornika ove grane su burmanski (22 miliona), lolo (5,5 miliona) i tibetski (4
miliona).
Sino-tibetski jezici su izolativni, odnosno korenski, to znai da su rei nepromenjive, tj. da
nema nastavka za razliite oblike iste rei; ovde se gramatiki odnos izmeu rei odreuje redom
rei u reenici. Za ovu porodicu karakteristine su grupe rei koje stoje uz odreene vrste
imenica (ispred njih), omoguavaju njihovu klasifikaciju i definiu ih. Jezici ove porodice su
monosilabiki, odnosno sastavljeni od pojednianih slogova. Upravo zbog ogranienog broja
slogova javlja se ton, kao naredna karakteristika. On ima distinktivnu funkciju, i u zavisnosti od
toga da li je ton visok, silazni ili uzlazni, razlikuju se razliita znaenja rei. Sam mandarinski
ima 4 razliita tona, a neki jezici i po 15. Veina jezika pisana je kineskim karakterima svaki
slog ima zaseban karakter. Ovi jezici kombinuju ideografsko, logografsko i silabiko pismo.
Postoji preko 50 hiljada karaktera, a potrebno je oko 6 hiljada za svakodnevnu komunikaciju.

Tajski jezici
Tajski ili tai-kadai jezici su porodica visokotonskih jezika, smetenih u junoj Kini i jugoistonoj
Aziji. Sastoji se od oko 70 jezika, sa ukupno 83 miliona govornika, a u svetu ima skoro 100
miliona govornika. Ranije su ovi jezici bili svrstavani u sino-tibetsku jeziku porodicu. Ovi jezici
se dele na tri grane:
- hlaj 2 jezika, 200 hiljada govornika: govore se u kineskoj provinciji Hainan, obuhvata dva
jezika jiamao i hlai
- kadaj 9 jezika, 95 hiljada govornika: govore se u Kini i Vijetnamu
- kam-tai 58 jezika, 28 miliona govornika; raireni su u Indokini (Tajland, Vijetnam) i Kini.
Vani tajski jezici su tajlandski, isan, severni uang, lana, juno-tajlandski, juni uang, laoski,
an, dong, buji, to. Tajski jezici imaju od 3 do 9 razliitih melodijskih akcenata, monosilabiki su
i nemaju morfologiju. Ovi jezici su izolativni, nemaju fleksiju, konjugaciju, deklinaciju ni
lanove. Tajski jezik se pie tajskim pismom, koje je izvedeno iz kmerskog pisma.

Uralski jezici
Ova grupa jezika je najrasprostranjenija u severnoj Evroaziji od Skandinavije preko Urala do
poluostrva Tajmir, ali im pripada i maarski jezik u srednjoj Evropi. Postoji 38 jezika sa oko 25
miliona govornika. Postojbina uralskih jezika (proto-uralski) je bila u podruju centralne ili june
planine Ural a proces razdvajanja ovih jezika poeo je pre 6 hiljada godina. Bitne karakteristike
jesu: nedostatak gramatikog roda; znaajna upotreba pomonih glagola i prisustvo
samoglasnike harmonije; akcenat na prvom slogu; dual u samojedskim i obsko-ugarskim
jezicima. Uralski jezici su aglutinativni jezici i imaju bogat sistem padea (negde ak i 20). Dve
glavne grane ovih jezika su:
- zapadna grana ugrofinski jezici: ima ih 24 i njima govori 99% govornika uralskih jezika.
Najpoznatiji su finski i maarski
- severnoistona grana samojedski jezici: ukupno 4 iva jezika, sa oko 20 hiljada govornika u
severnom Sibiru.