Coverontwerp door Soe Nsuki

Coverfoto door Sive Cauwenberghs

KNP
Sterke
IJslandse
vrouwen
Dagny Ros,
Hallveig en
Nanna Dis

Groene daken
zijn de
toekomst
IJsland eet
walvis

jaargang 7
nr 75 - mei

F a r m e r s
Market
exclusieve
fashion
shoot

KNP

HHall,
Hoe komt het dat we niet meer weten over
IJsland? Ok, er zijn maar 300.000 IJslanders,
waarvan er slechts 300 in Belgi wonen. Ok,
er ligt een stuk Atlantische oceaan tussen
ons, maar dat zou ons niet mogen tegenhouden. IJsland is een trendsetter. Tot 2013
was Jhanna Sigurardttir (geen zorgen,
wij kunnen haar achternaam ook niet uitspreken) de eerste openlijk homoseksuele
wereldleider, nog voor onze eigenste Elio.
Gemancipeerde vrouwen, het eiland loopt
er vol van. Er zitten er zelfs een paar hier bij
ons. Wij zijn gaan praten met rotsen Dagn
Rs smundsdottir, Hallveig Agustsdottir
en Nanna Ds Jonsdottir. Allemaal vrouwen die weten wat ze willen, de ene met
het chefmes in de hand, de andere met
potlood of fototoestel. Ze praten over een

land waar er het glazen plafond zo goed

als onbestaande is. Waar de natuur nog
ongeschonden is. Waar ecologisch denken
de norm is, behalve als het over walvissen
gaat. Die eten ze op. Het is een beetje hun
tonijn. Maar goed, buiten dat zijn ze bijna
perfect, die ranke deernes en bebaarde
bosmannen van IJsland! Wat zegt u? U wilt
er heen? Gelukkig heeft u een blad in handen dat uw noden vervult voor u beseft dat
u ze heeft. Onze redacteurs
nemen u
mee op IJslandse expeditie, het land van
de blote ecologisch verantwoorde koffiedrinkende gelijke-rechten-mensen. Een
expeditie in eigen land welteverstaan, het
zijn besparingen voor iedereen hee. Geniet
ervan, of zoals ze in IJsland zeggen: njta
ess!

Hoofdredacteur Soe Nsuki

KNP

IINHOUD
5 IJsland?

Dagny Ros

10 Groendaken

12 Belgi redt walvisachtigen

14 IJsland op Linkeroever

19 IJsland in kunst en leven

22 De fee van IJsland

IIJsland?
Als je de weg kwijt bent in een
IJslands bos, moet je gewoon
rechtstaan! Wat u net las is een
mop die IJslanders onder elkaar
vertellen. Het is een misverstand
dat IJsland volstaat met rijzige
naaldbossen. De loofbomen
die er staan zijn vrij klein en niet
imposant.

Wist-je-datjes: een vreselijke titel. Maar dat is wat dit

stukje is. Maar dan met een toffere titel. IJsland is niet
wat je denkt. Stereotiepen opzij, op deze bladzijde enkel chte feiten!

Iedereen in IJsland koopt zijn kleding bij

AS Adventure. Niet dus. Laat de naam van
het eiland je niet misleiden, het is niet de
Noordpool. Het is er s winters koud, maar
dat is geen reden om lelijke rode jassen
aan te doen. IJsland is modebewust!

Bloot is normaal in IJsland. IJsland is het

land waar de hashtag #freethenipple
is gelanceerd. Nadat een vrouw hevig
onder vuur kwam omdat ze een tepel
liet zien op sociale media, begonnen
IJslandse vrouwen massaal te tweeten:
een foto van hun tepel(s) met de hastag
#freethenipple.

Een jatteke ka e kan je overal krijgen

in Reykjavik. Koffiebars zijn daar enorm
populair. En het toeval wil dat het
IJslandse woord voor koffie hetzelfde
is als het Antwerpse: kaffe. Je moet het
alleen wat anders uitspreken natuurlijk.

Bjrk en Sigur Rs zijn niet de enige

IJslandse muziekartiesten die de
moeite waard zijn. Check zeker ook
een Mugison & Ptur Ben. Met een
quartet van de gekste instrumenten
en een gitaar nemen ze je mee op
een prachtige muzikale reis. Voor
nieuwe artiesten, neem een kijkje
in de IJslandse krant Grapevine.

KNP

DDagny Ros

Ik wil de Belgen vis

Je hebt ze ongetwijfeld al op jouw scherm zien voorbijkomen. De IJslandse kokkin, Dagny Ros Asmundsdottir,
was al te zien op programmas zoals Toasted! waar ze enkele ingredinten omtovert tot een gezond en culinair
gerechtje. Snel, makkelijk en gezond is haar leidraad, maar vandaag komen we graag nog wat meer te weten
over deze keukenprinses uit het Noorden. Fotos en tekst door Sive Cauwenberghs

KNP

leren eten
Haar nieuwe kookboek: Easy Iceland

Als Erasmus-studente leerde je Antwerpen echt kennen.

Waarom koos je Antwerpen of all places?
Het was eigenlijk nooit mijn bedoeling om op Erasmus te
gaan in Antwerpen. Op de universiteit in IJsland studeerde
ik business en economie. Ik wou naar Oslo, maar ik leerde op
dat moment mijn eerste Belgische man kennen in IJsland. Hij
overtuigde me om in Antwerpen op Erasmus te gaan en ik
ben daar nadien ook gebleven. Na mijn scheiding ben ik voor
anderhalf jaar teruggegaan naar IJsland. Ik had al 8 jaar in
Belgi gewoond en voelde me niet meer een echte IJslandse.
Ik hoorde nergens meer thuis. You dont belong anywhere.
Dat vond ik heel moeilijk. Je leert snel andere normen, levensstijlen, behaviours,
Welk verschillen vielen jou dan vooral op wanneer je
terug in IJsland woonde?
IJsland is een eiland. Wanneer je terug gaat, kan je het vergelijken met terechtkomen in een boerendorpje in Belgi.
Mensen zijn niet op de hoogte van de nieuwste trends en
hebben een andere way of living. Er schuilt nog steeds een
Viking in de IJslandse mensen. Je hebt ook heel veel sterke
vrouwen in IJsland, wat ik heel tof vind. In Belgi zie je dat
ook meer en meer. Wanneer IJslanders iets willen, doen ze
het gewoon. Belgen twijfelen te veel en zijn vaak bang voor
wat anderen denken. Ze zijn veel teruggetrokkener. Ik zeg
niet dat de IJslandse manier beter is, maar een gulden middenweg zou ideaal zijn.

Nu woon je 8 jaar in Belgi met jouw huidige man. Hoe

heb je hem leren kennen?
In de periode dat ik terug in IJsland woonde, ben ik met enkele IJslandse mannen op date geweest. Ik miste de zachte
kant van de Belgische mannen, hun civilised behaviour. Ik
was too Belgian geworden. In IJsland had ik een mooi leven
met mijn twee zonen en dacht: Misschien blijf ik gewoon
alleen. Ik was echt niet actief op zoek naar een man. Op
een bepaald moment ging ik op bezoek bij mijn IJslandse
vriendin die in Belgi woont en met een Belg getrouwd is.
Dat weekend leerde ik mijn huidige man kennen, maar we
waren niet meteen verliefd. Eens ik terug was van mijn bezoek mailden en belden we elkaar, maar we waren gewoon
vrienden. Ik nodigde hem uit om eens in IJsland op bezoek
te komen. Na die week waren wij tot over onze oren verliefd.
Zon onverwachte verliefdheid vind ik de beste soort die er
bestaat en ik voelde: Dit is het. Hij is de liefste man die ik
ooit heb leren kennen en hij kan mijn sterke IJslandse karakter, de Viking in mij, aan. Hij probeert mij niet te veranderen.
In IJsland studeerde je business en economie. Hoe ben je
dan in het Belgische culinaire wereldje verzeild geraakt?
Mijn vriend, nu mijn man, wou graag in IJsland komen wonen, maar hij had in Belgi een kans gekregen om als zelfstandige te beginnen. Ik was niet van plan naar Belgi terug
te keren omdat ik het naar mijn zin had in IJsland met mijn
twee kinderen. Ik werkte daar als projectmanager bij een

KNP

groot mediabedrijf, maar door de crisis verloor ik mijn job.

Volgens mij was het meant to be. Ik denk altijd op zon
sprookjesachtige manier. Er is iemand die me beschermt.
Wanneer ik begon te zoeken naar een job kreeg ik het gevoel
dat ik misschien niet in IJsland hoorde te zijn. Ik dacht terug
aan mijn vrienden in Antwerpen en de vader van mijn kinderen. Toen besefte ik dat ik Antwerpen miste en dacht na over
concepten die ik in Antwerpen tot leven kon brengen. Ik wou
op mijn eigen benen staan en niet afhankelijk zijn van mijn
man. Daarom ben ik met mijn Fisk Boutique begonnen, een

Toen ik zwanger was van mijn huidige man, besloot ik mijn

zaak te verkopen. Ik heb er evenveel voor gekregen als ik er
heb ingestoken. Er moet echt iemand zijn die mij beschermt
(lacht).
Jij was te zien in teeveeprogrammas zoals Toasted!
en de Keuken van Sofie. Hoe ben je bij de televisie
terechtgekomen?
Dezelfde dag dat ik een bod kreeg voor mijn winkel zijn er
mensen langsgekomen om te vragen of ik interesse had om
kookworkshops te geven en om mee te werken aan een teeveeprogramma. Ik dacht dat het oplichters waren. Daarom
reageerde ik ongenteresseerd en arrogant: Maybe, I dont
know (lacht). Toen ik het s avonds aan mijn man vertelde,
reageerde hij verbaasd: Maar allee Dagny, je weet toch welk
bedrijf dat is? Dat zijn de mensen achter Piet Huysentruyt!
Ik heb hen dan maar een mail gestuurd (lacht).
Lekkere, gezonde voeding en smaakvolle vis, daar sta je
bekend voor. Waarom is gezond eten zo belangrijk voor
jou?
Ik was heel vroeg zelfstandig en woonde al alleen vanaf
mijn 16de. Toen al ging ik om 6 uur s ochtends zwemmen
of deed ik aan aerobic. Dat lijkt misschien vreemd, maar dat
het voelde natuurlijk aan. Ik hoef niet mager te zijn en vind
dat ook niet mooi trouwens. Gezond zijn, dat vind ik belangrijk, maar dat wil niet zeggen dat ik geen alcohol drink of
niet zondig. Ik feest ook graag met een lekkere gin tonic.
Frietjes en zoetigheid, daar hou ik ook van. Alles moet vooral
in evenwicht zijn.
Volgens mij is het ongezond als je op jonge leeftijd al constant op dieet bent en je ongelukkig bent omdat je geen
50 kilo weegt. Ik ben geen professional, maar ik denk dat
een evenwichtige voeding het beste is voor je beenderen,
gezondheid, Dat is gewoon common sense. Schoonheid
komt van binnen en dan straal je. Mijn papa is tachtig, hij
rookte en dronk vroeger, maar toch zou je denken dat hij tien
jaar jonger is. Je moet gewoon het juiste evenwicht vinden.

viswinkel/traiteurszaak waar je ook kon lunchen.

Ik wou de Belgen vis leren eten op een andere manier.
Moeders bedankten me omdat hun kinderen nu wel vis willen eten. Vooral de visballetjes slaan erg aan.
Een eigen zaak runnen vond ik heel zwaar. Ik zou het
aan jonge ondernemers niet aanraden om in Belgi een
zaak te starten omdat de belastingen hier heel hoog zijn.
Desondanks ben ik blij dat ik die ervaring heb gehad.

KNP

Jouw nieuwe kookboek Easy Iceland is uitgekomen

in Maart. Zoals de titel het zegt, hebben de recepten
IJslandse invloeden. Waar komt de rest van jouw inspiratie vandaan?
Mijn mama speelde daar ook zeker een rol in. Toen ik klein
was, was iedereen altijd blij wanneer ze bij mijn mama kwamen eten omdat het zo lekker en gezellig was. Nu is dat hetzelfde wanneer ik bezoek heb en dat vind ik erg fijn.
Wanneer ik recepten uitprobeer hangt het af van hoe ik mij
voel. Elke vrijdag is het bij ons junkfooddag en dan halen we

Kruidige IJslandse
visballetjes met
zoete chilisaus

Dit is mijn signature dish! Door deze

balletjes, die ik in mijn winkel verkocht,
ben ik in Antwerpen bekend geworden.
Ze werden namelijk vaak gekocht door
moeders die hun kinderen vis wilden
leren eten. En het lukte; dankzij mijn
balletjes!
Voor 16 20 balletjes
Party Food (of Family Time)

Ingredinten
Voor de visballetjes
- 500 g witte vis (koolvis, kabeljauw)
- 1 teentje look
- 2 kl Tom Yum soep basis (te koop in de
Oosterse winkel)
- 3 el teriyaki saus
- 1 el sesamolie
- 3 el gehakt korianderblad
- 1 fijngesnipperde ui
- fijngehakte rode chilipeper
- 2 el sesamzaad
- 3 el olijfolie
- zout en peper
Voor de dressing
- zoete chilisaus of hot n sour seafood
sauce
Bereiding
Mix de vis kort in de keukenrobot en
meng in een schaal de andere ingredienten tot een deeg. Vorm met handen
kleine geplette balletjes en bak ze in een
pan met olie op een laag vuurtje aan alle
kanten bruin.

frietjes bij de frituur, maar we maken zelf onze visburgers,

kippenburgers, pizzas, pita, Vorige week had ik zin om een
viswrap te maken en voelde ik me creatief en inspiratievol.
Op zon moment komen mijn recepten naar boven. Ik had zin
in smaken daarom kocht ik tonijn, regenboogvis, gember,
koriander, look en veel groenten. Eigenlijk test ik alles uit op
mijn gezin. Als mijn kinderen het lekker vinden dan schrijf ik
het op en voeg ik het bij mijn selectie.
Nieuwe recepten kunnen bij mij ook tot leven komen als ik
mij niet zo goed voel. Wanneer ik wat grieperig ben, kan ik
daar ook inspiratie uit halen. Dan maak ik bijvoorbeeld wortel-cayennesoep. Dat is goed om alle bacterin te doden.
Nadat ik veel gezondigd heb, vind ik het ook belangrijk om
te detoxen. Vb. sapjes met rode biet en gember of detoxslatjes, visgerechten,
Hoe ik me voel, bepaalt voor een groot deel wat ik maak.
Wanneer ik helemaal geen zin heb om te koken, dan
kookt mijn man. Hij maakt de helft van de tijd het eten
klaar. Meestal is dat echte Belgische kost zoals worst met
patattenpuree.
Belgi heeft mij ook zeker genspireerd. In het boek staan
er veel echte IJslandse gerechten zoals plokkfiskur (visstoofpotje), maar een deel ervan heeft ook een Belgische twist
gekregen. Jullie hebben hier zon lekkere groenten en fruit.
In IJsland is het niet gemakkelijk om die voor een degelijke
prijs te vinden.
Waarom zou iedereen jouw boek moeten kopen?
Ik denk dat dit boek je gelukkig maakt. Het staat vol met
kleuren en met recepten voor iedereen. Het zijn eenvoudige
recepten, maar toch helpt het mensen om creatiever te zijn.
Er staan ook fotos van IJsland in. Het boek geeft mij that
happy feeling.
Jij hebt een heel mooie carrire opgebouwd. Heb jij goede
raad voor mensen met ideen of dromen?
Ik zeg altijd dat mensen hun dromen moeten volgen en niet
mogen opgeven. Probeer constant creative te zijn en geloof
in jezelf. Ikzelf probeer dat ook zoveel mogelijk te doen,
maar toch voel ik mij soms onzeker en dan denk ik: Gaan
mensen mijn boek wel kopen?. Je moet altijd met twee benen op de grond blijven staan en niet arrogant zijn.
Wanneer ik in het begin mijn Fisk Boutique runde, had ik bijna geen inkomen, maar stilaan is de bal beginnen rollen. Nu
zijn we jaren later en heb ik al veel bereikt in een land waar
ik eerst niet eens de taal sprak. Dat geeft een goed gevoel.
Whatever happens in de toekomst, niet vergeten dat jij het
hebt waar gemaakt.

Recept en foto uit nieuw

kookboek van Dagny Ros,
Easy Iceland (2015)

KNP

wonen
EEcologisch
leren van de beste
IJslanders zijn groene jongens, pioniers van het ecologisch leven. Ze bouwen groen,
met technologische ontwikkelingen waar we jaloers op mogen zijn. Tijd om in hun
voetsporen te treden? Hier alvast een introductie. Fotos en tekst door Jitte Vandoorne.

Een voorbeeld van zon ecologische

innovatie is het turfdak. Turfdaken zijn een
vaste waarde in Scandinavische landen. In
IJsland in het bijzonder.
De originele bewoners van IJsland
hadden amper hout voor handen. Het
weinige bruikbare hout was noodzakelijk voor de constructie van hun huizen.
Noodgedwongen moest het dak uit een
ander materiaal gemaakt worden. Aarde
als dakbedekking bleek een ideaal alternatief. Enkele eeuwen geleden ontstond zo
het turfdak.
Doorheen de jaren geraakte de techniek in
de vergetelheid. Een Duitser pikte de methode in de jaren 60 terug op. Hij maakte
gebruik van gras, planten en mos en een
betere techniek. Het dak kreeg toen de al-

10

KNP

gemene naam groendak of grasdak mee.

Het is een ideale manier om terug groen
in stad te brengen.
Vandaag zijn de daken vooral gegeerd
vanwege hun ecologisch en duurzaam karakter. In de zomer houden ze de warmte
buiten tegen en s winters hebben ze een
isolerend effect. Een extra troef, ze dempen het omgevingsgeluid en verbeteren de
luchtkwaliteit op grote schaal. Ze vangen
regenwater op, dat nadien geleidelijk terug naar de riolering stroomt. Die wordt
daardoor minder belast. Groene daken
verhogen ook de biodiversiteit. Het groen
trekt meer insecten en vogels aan en dat is
vooral nodig in de steden.
Groendaken vind je in twee soorten: de
extensieve en de intensieve. Extensieve

groendaken zijn begroeid met kleine vetplantjes, kruiden en mos. De intensieve daken vergelijk je best met een daktuin. De
IJslandse variant of turfdak in het bijzonder heeft langer en ruiger gras. De plaatsing van een turfdak is veel eenvoudiger
dan een groendak. Het heeft minder onderhoud nodig dan een normaal grasdak.
Best handig als je bedenkt dat een grasdak
op zich al veel langer meegaat dan een gewoon dak.
In Belgi is het fenomeen nog relatief
nieuw maar ook bij ons stijgt de toepassing ervan. Sinds 2011 is het in Antwerpen
zelfs verplicht een groen dak aan te leggen
bij nieuwbouw. De Antwerpenaars die hun
dak ombouwen krijgen een extra premie.
Nog steeds niet overtuigd? Kijk dan eens
naar dit ontwerp op de achtergrond.

KNP

11

BBelgi redt walvisachtigen

Belgi is sinds oktober 2014 voorzitter van de Internationale Walviscommissie (IWC). Samen met IJsland en nog andere
landen is zij verantwoordelijk voor de bescherming van de walvisachtigen. Hoewel sommige van deze leden voorstander
zijn van de walvisvangst. Fotos en tekst door Reine Nkiambote.

Sinds het najaar van 2014 is Belgi voorzitter van de IWC.

Met nog 89 andere leden onderneemt zij een poging de walvis te redden. Het lidmaatschap voor dit internationaal orgaan staat open voor elk land. Landen zoals IJsland, Japan,
Hongarije en Itali zijn al decennia lang lid. De laatste jaren
is de commissie verdeeld in twee kampen; zij die gekant zijn
tegen de walvisvangst en zij die er voorstander van zijn.
De Europese Unie en de Verenigde Staten hebben in het
najaar van 2014 een klacht ingediend bij IJsland om de in-

tensivering van walvisvangst tegen te houden. De klacht

luidt als volgt: Wij roepen IJsland op om het wereldwijde
moratorium van de IWC te respecteren en de commercile
walvisvangst en de handel in walvisproducten te staken.
IJsland, net als Japan en Noorwegen beweert alleen op walvissen te jagen voor wetenschappelijk onderzoek. Bij het
gebruik van deze wetenschappelijke vergunning geldt dat
het walvisvlees moet worden gebruikt, m.a.w. worden verkocht of weggegeven.
De EU heeft IJsland zelfs gewaarschuwd dat de economie van IJsland geboycot kan worden als de walvisvangst
niet stopt. Hoewel dit nog geen officile dreiging is, wil de
Europese Commissie IJsland er op wijzen dat hun belangrijk-

12

KNP

ste internationale handelspartners volledig tegen de walvisvangst zijn. De walvisvangst zou ook nefaste gevolgen
kunnen hebben voor de aanvraag van het lidmaatschap van
de EU.
Vanaf het lidmaatschap van 2004 speelt Belgi een actieve
rol binnen de groep die geen jacht wil maken op walvissen.
Deze groep wil een effectieve regeling treffen en zelfs de
commercile jacht op walvissen afschaffen. Daarnaast be-

studeert ze rechtstreekse en onrechtstreekse oorzaken van

de sterfte van walvissen en milieuproblemen. De verschillende projecten worden op vrijwillige basis gefinancierd.
Tijdens al deze werkzaamheden wordt de IWC bijgestaan
door verschillende comits en sub comits. Vooral het wetenschappelijk comit is van groot belang, want alle beslissingen van de commissie moeten gebaseerd zijn op wetenschappelijke adviezen. Toch kan de commissie afwijken van
deze adviezen omdat zij niet bindend zijn. Er wordt aangemoedigd om walvisachtigen op een niet-dodelijke manier te
gebruiken als alternatief voor de jacht. Het observeren van
walvissen in vrijheid is het beste alternatief. Belgi ondersteunt het proces voor de aanleg van mariene reservaten

op volle zee.
Op dit moment geldt een moratorium, wereldwijd verbod,
op de commercile walvisjacht. Enkele landen zoals Japan
weten deze maatregelen te omzeilen. Ten eerste door bondgenootschappen te sluiten, hoopt zij een meerderheid van
pro-walvisvaartlanden te verzamelen. Dit bondgenootschap zou groot genoeg moeten zijn om bij alle toekomstige stemmingen van de IWC, op basis van meerderheid, de
doorslag te geven. Zelfs Mongoli, een niet-aan-zee-gele-

gen land, stemt mee met Japan. Ten tweede maakt Japan
gebruik van een bepaling die in 1946 werd opgenomen in de
tekst van de Internationale Conventie inzake Regulering van
de Walvisvaart, en die het doden van walvissen voor wetenschappelijke doeleinden toestaat.
Wetenschappelijke walvisjacht levert geen bruikbare informatie op en is niets meer dan een dekmantel voor commercile jacht. Elk land kan zelf een vergunning voor wetenschappelijke jacht afgeven. De landen beslissen zelf hoeveel
vergunningen afgeleverd worden. De IWC heeft geen beslissingsbevoegdheid op dat vlak. Momenteel maken enkel
IJsland en Japan gebruik van dit systeem.

KNP

13

14

KNP

IIJsland op Linkeroever
Model: Marleen Verschroeven
Locatie: Linkeroever
MUA: Roxan Janssens
Foto door Sive Cauwenberghs
Kledij: Farmers Market, prijs op aanvraag
KNP

15

Model: Marleen Verschroeven en Dieter Dewachter

Locatie: Linkeroever
MUA: Roxan Janssens
Foto door Sive Cauwenberghs
Kledij: Farmers Market, prijs op aanvraag

Model: Marleen Verschroeven en Dieter Dewachter

Locatie: Linkeroever
MUA: Roxan Janssens
Foto door Sive Cauwenberghs
Kledij: Farmers Market, prijs op aanvraag

16

KNP

Model: Marleen Verschroeven

Locatie: Linkeroever
MUA: Roxan Janssens
Foto door Camille Rumping
KNP
Kledij: Farmers Market, prijs op aanvraag

17

Model: Marleen Verschroeven

Locatie: Linkeroever
MUA: Roxan Janssens
Foto door Camille Rumping
Kledij: Farmers Market, prijs op aanvraag

18

KNP

aag

IIJsland in kunst en leven

Hallveig Agustsdottir, een IJslandse kunstenares in Gent. Ze combineert muziek en geluid met haar beeldende
kunst. Ze schildert, fotografeert en creert haar eigen muzikale composities. In haar atelier in Gent vertelt ze hoe
ze in Belgi terechtkwam en wat haar hier houdt. Fotos en tekst door Camille Rumping

Van waar uit IJsland bent u afkomstig?

Ik kom uit de hoofdstad Reykjavik, waar ik tot
mijn 25 jaar heb gewoond. In het jaar 2000 ben
ik samen met een vriendin naar Belgi gekomen.
Beiden hebben we een toelatingsproef in het conservatorium van Gent afgelegd en zijn daar van
start gegaan in september 2000.

Eyck. En de kunstscholen, Sint-Lucas en Kask,

die hier in Gent zitten, zijn ook niet slecht bezig.

Waarom Belgi?
Een aantal jaar daarvoor was ik naar Oostende
gekomen voor mijn masterclass klarinet, ik leerde
er een goede professor kennen. Toen mijn vriendin besliste om naar het buitenland te trekken om
verder klarinet te studeren, vroeg ze me mee. Ik
twijfelde eerst maar die bekwame leerkracht gaf
de doorslag. Als je een goede leraar vindt dan
volg je die, dat is zo in de muziek.

Zitten er IJslandse invloeden in uw werk?

Ja, dat zit gewoon in mijn systeem. Ik doe dat onbewust, maar toch is het vaak abstract en komt
er veel natuur in voor. Ik zie de IJslandse sfeer
vaak terug in mijn kunst.

Is Belgi een goed land voor artiesten?

Ja, zeker. Je zit in het centrum dus is het zeer gemakkelijk om naar Nederland of Parijs te gaan.
Ook heb je hier een rijke cultuur, neem nu Jan van

Is er in IJsland veel kunst te vinden?

Eigenlijk wel ja, maar vooral muziek. Er zijn veel
kunstgalerijen in Reykjavik, maar het is moeilijk
om te overleven omdat het zon klein land is.

Tekent u veel met kleuren?

Nee, in het begin op Sint-Lucas was ik goed bezig met kleuren maar de laatste 5 jaar is alles
in zwart-wit. Als het winter is in IJsland heb je
het gevoel dat je in een zwart-wit-film leeft. In
de zomer is het helemaal anders, meer licht en
kleuren. Ik voel dat IJslanders meer kleuren gebruiken in hun kunst en in hun leven dan hier.

KNP

19

Waarom heeft u muziek gecombineerd met uw

kunst?
In IJsland is muziek erg belangrijk voor mensen.
Speel je geen instrument, dan zing je wel mee in
een koor. Dat zit in onze cultuur. Al van jongs af
was ik in de ban van muziek en kunst. Met mijn
familie heb ik een zomerhuisje. s Avonds zongen
we IJslandse volksliedjes aan het vuur. Ik speelde
klarinet maar besloot dan om beeldende kunst te

studeren in Belgi. Toch kon ik de muziek niet loslaten, dat moest erbij. Mijn docenten hier hebben
me daarbij geholpen, ze zochten mee een richting
om het te verwezenlijken.
Wat ervaar je als positief en wat als negatief
aan het leven in IJsland?
De natuur is zowel een voordeel als een nadeel.
Ik ben zeer blij dat ik ben opgegroeid in IJsland,
het is een bijzonder land. Als kind heb je direct
contact met de natuur, maar dat kan natuurlijk
ook nadelig zijn. Als klein kindje naar school moeten door weer en wind kan heel hard zijn. Sneeuw
die meters boven je uitsteekt of zon straffe wind
dat je je zelfs ergens aan moet vasthouden. Het
leven daar is hard, je wordt er dan ook hard van.
Een ander nadeel van IJsland is ook dat het erg
gesoleerd is, het is in the middle of nowhere. Het
is een moeilijk land omdat het ook zo klein is.
Wat ervaar je als positief en negatief aan het
leven in Belgi?
Er is veel om te zien, om te horen en om te doen
hier. We zitten in het midden van Europa, wat
zeer goedkoop is. Voor mij als buitenlander is
het goed om hier te wonen. Ik kom gemakkelijk
in contact met mensen, ook omdat ze hier goed
Engels spreken. Maar voor mij is het ook een
voordeel als buitenlander omdat ik me ook kan
terugtrekken wanneer ik wil. Als ik tijd nodig heb
om te werken, dan sluit ik me op. Ik ben hier alleen dus niemand kan me lastig vallen. Nog een
voordeel hier is mijn fiets, ik kan overal fietsen.
Frieten met tartaar- en stoofvleessaus mag ik ook
zeker niet vergeten. (lacht) Het grootste nadeel
aan Belgi is dat alles hier zo dicht bebouwd is. Er
is zo weinig ruimte.

Hallveigs atelier in Gent

20

KNP

Is er een verschil in mentaliteit?

Soms heb ik het gevoel dat ze in IJsland meer dur-

ven. Ze hebben meer ambitie. Als ze denken dat

ze iets kunnen, dan doen ze het. Mijn gevoel hier
is dat ze meer passief zijn. Vrouwen krijgen ook
goede rolmodellen/voorbeelden in IJsland .Toen
ik klein was hadden we in IJsland een vrouwelijke
president, dat kom je niet vaak tegen. We hebben
ook de zangeres Bjork, ook een sterke vrouw.
Zijn er nog IJslandse tradities die u in ere
houdt?
Met Pasen hebben we in IJsland ook chocolade
paaseieren, binnenin elk ei steekt er een klein
stukje papier, waar een klein tekstje opstaat. Een
beetje zoals fortune cookies. Elk jaar met Pasen
vraag ik aan mijn ouders om toch zoiets te krijgen. (lacht)
Speelt u nog veel IJslandse muziek?
Ja, zeker. Ik ben fan van Sigur Rs. Dat is zowat de
enige muziek die ik leuk vind om in mijn atelier te
beluisteren. Voor de rest luister ik meer naar mijn
eigen klanken en muziek.
Bjrk hoor ik liever op andere momenten, nooit in
mijn atelier. Ik volg meer de muziek dan de kunst
van IJsland.
Wie zijn uw favoriete artiesten in Belgi?
Ann Veronica Janssens. Ze werkt met licht
en maakt mooie installaties. Maar ook Jolle
Tuerlinckx en Berlinde De Bruyckere, toevallig
allemaal vrouwen.
Gaat u nog vaak terug?
Aanvankelijk ging ik altijd n twee keer per
jaar terug. Nu zit er al wat langere tijd tussen,
een jaar of drie soms. Ook omdat mijn familie
zowat overal zit. Mijn broer en zusjes wonen in
Duitsland, Denemarken en Canada. We missen
elkaar wel, maar we zijn dat gewoon. Dat heeft
ook wel voordelen.

Kunstwerk in de maak

Denkt u dat u ooit definitief zou terugkeren?

Terug verhuizen naar IJsland zou ik niet doen.
Maar ik zou het wel langer willen bezoeken dan
dat ik nu doe. Maar om echt alles terug te verhuizen? Ik denk het niet nee.
Wat mist u het hardst aan IJsland?
Ruimte. Je bent daar en je ziet het water en de
bergen. Je voelt ruimte.

KNP

21

DDe fee van

Nanna Ds Jonsdottir is een IJslandse fotografe
die in Belgi woont. We spreken af in haar woonplaats Genval, in het iets te chique Caf Du Lac.
Nanna Ds is een opvallende en frisse vrouw. Ze
spreekt duidelijke taal, en dat heeft uw reporter
graag. Daar komen interessante artikels uit!
Fotos en tekst door Soe Nsuki.

22

KNP

IJsland
Hoe komt een IJslandse schone in Genval terecht?
Het kleine dorp ten zuiden van Brussel maakt weinig indruk op me. Langs de weg van het station naar
onze ontmoetingsplaats staan grijze, onopvallende
huizen. Tot ik het Lac du Genval zie: een prachtig
meer met rijzige villas op de oevers. Vijf minuutjes
later ontmoet ik Nanna Ds, en net als het meer, valt

niet te grappig klinkt. Niets zo ontmoedigend als

mensen die lachen elke keer je iets probeert te zeggen. En als ik dan een grapje maak, komt dat meestal raar over. Maar goed, de meeste mensen vinden
me al raar denk ik. Ik ben ook wel raar. Ik denk veel
na. Ik kan heel ver gaan in mijn dagdromen.
Een dromer, maar klinkklaar over communicatie.

ze op in Genval.
Mijn vriend is een Belgische fotograaf. We hebben
elkaar in Amsterdam ontmoet, waar ik op reis was.
De eerste jaren van onze relatie waren nogal duur.
Tickets heen en weer tussen Belgi en IJsland zijn
niet goedkoop. IJsland is een eiland h.

Geef mij maar echte mensen, geen bullshit. Sommige mensen zijn niet real, en daar kan ik niets
mee.

Mopje! Une blague! Brandari!

Er ligt natuurlijk niet enkel een zee tussen Belgi en
IJsland, haar taal staat ook mijlenver af van die van
haar vriend. Ik ben Frans aan het leren. Het is zo
ingewikkeld, want je moet alles steeds maar verbinden. De IJslandse taal is veel eenvoudiger. Onze
woorden veranderen niet, en wij spreken tenminste
alle letters uit die er staan!
Met de Vlamingen kan ik communiceren, want jullie spreken Engels. De Walen daarentegen (lacht).
In het begin vertaalde mijn vriend alles wat zijn
vrienden zeiden. Dat ging echt niet. Maar sinds ik
lessen volg wordt mijn Frans stilletjes aan beter. Nu
zeg ik af en toe een woord. En dan hoop ik dat het

Rechtdoorzee tussen Belgi en IJsland

Mijn vriend houdt ervan dat ik onafhankelijk en
rechtdoorzee ben. Ik zeg wat in me opkomt. Soms
komt dat ruw over, maar ik bedoel het nooit slecht.
Als je met een probleem zit, zeg dat dan gewoon.
Hier en daar een hint laten vallen is niet genoeg.
Waarom zou je zo vaag doen over je probleem? Om
dan een week later te ontploffen omdat je partner
het niet begrijpt (lacht). Vaag zijn, dat is iets typisch
Belgisch. Misschien dat ik daarom soms wat gek
overkom. Omdat ik rechtuit ben.
Dat mist ze wel, die eerlijkheid. Maar IJsland blijkt
niet perfect. Eerst begint ze over het vervelende
toenemende toerisme dat IJsland kapot maakt.
Dan begint ze over haar eigen volk.
IJslanders zijn erg materialistisch. Of toch voor de
crisis. Iedereen dacht aan geld, en iedereen praatte

KNP

23

over dingen die

ze hadden gekocht. Het was
een rare tijd,
een
pretentieuze tijd. Maar
toen
beseften we dat niet
goed, want iedereen dacht zo. Tot 2008 De crisis heeft IJsland
hard geraakt. Ik ben al mijn spaargeld verloren.
Mensen verloren hun huis, of hun auto... Maar de
crisis heeft IJsland ook wel goed gedaan. Het heeft
ons terug met beide voeten op de grond gezet.
Plots werd het weer belangrijker om voor elkaar te
zorgen, en minder belangrijk wie het meeste had.
De crisis heeft de IJslandse ziel gered.
Nanna Ds de artiest
Thuis werkte ik voor Grapevine (een populaire Engelstalige jonge krant in IJsland, nvdr). Vlak voor ik
naar hier verhuisde was ik hun vaste fotograaf. Het
was niet zo vanzelfsprekend om te verhuizen, want
ik had veel werk thuis. Maar mijn vriend maakt vaak
lange reportages van enkele weken, dus hij kon al
helemaal niet verhuizen. En ja, ik reis en verhuis
graag.

24

KNP

Graag reizen, raar zijn, ze klinkt wel als een echte

artiest! Ik zie mezelf niet echt als een volbloed artiest. Vroeger tekende ik graag. Ik heb ook een jaar
illustratie gedaan op de academie in Reykjavik. Mijn
medestudenten waren zogezegd artiesten, maar ik
vond hun houding te hippie-achtig. Zo sta ik helemaal niet in het leven. Van tekenen gaat ze door
naar fotografie. Mijn eerste fotografie lessen: allemaal gebuisd (lacht). School is niet aan mij besteed,
laten we het daar op houden. Ik begon zelf fotos te nemen. Zalig om
creatieve mensen te fotograferen,
en om erachter te komen hoe ze
in elkaar zitten. Daar ging mijn
project Snoop Around over. Ik
ging samen met een vriendin op
bezoek bij creatieve mensen, en
dan maakte ik fotos van hen en
hun ateliers.

Ja freelancen, dat is je kunnen

aanpassen h. Soms eet ik kanten-klare noodles, en soms kan
ik steak betalen (lacht). Toen ik
in Belgi aankwam kende ik niemand, bijgevolg had ik dus ook
geen werk. De eerste maanden,
dat was echt overleven.
Na enkele maanden heb ik op
eigen initiatief De Standaard gecontacteerd. Ik bladerde door dS Magazine, en ik
vond dat ze wel wat meer editorials konden gebruiken. Dus ik mailde hen om een project voor te
stellen: een fotoreeks waar alles IJslands is, van de
modellen tot de kleding en de locatie. Eerst kreeg ik
geen antwoord. En dan n dag voor ik naar IJsland
zou vertrekken belde De Standaard mij; ze wilden
het doen. Dus ik had n dag om alles te regelen,
n dag! Maar het is gelukt.

Vrouwen enzo
Ik fotografeer graag vrouwen. Is het nu een portret,
of een meer erotische foto, het komt voor mij altijd
op hetzelfde neer. Vrouwen op een respectvolle en
klassevolle manier weergeven, dat is mijn ding. Ik
denk dat veel mannelijke fotografen dat niet kunnen, of daar anders mee bezig zijn. Veel vrouwen
die ik fotografeer komen me achteraf zeggen dat ze
het heel aangenaam vonden met mij. Ik denk aan
dingen waar een man zelden aan zal denken, maar
er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen h.
Als ik achteraf terugdenk, is Nanna het best samen
te vatten in haar eigen woorden: Toen ik 13 was
heb ik mijn plechtige communie gedaan. Mijn oma
wilde dat. Maar ik wilde dat niet echt. Ik geloofde
niet in God. Ik merk op dat dat erg zelfbewust is
voor een dertienjarige. Ja, voor mij was dat normaal. Nanna Ds, een IJslandse fee die op de n of
andere manier in
Genval is neergestreken.

KNP

25

RRedactie
Soe Nsuki: Hoofdredacteur

Jitte Vandoorne: Lay-outer

Reine Nkiambote: Eindredacteur

achter de schermen

Camille Rumping: Eindredacteur

lekker eten

uit met KNAP

Een maand lang KNAPP met deze code: XHFKROST9

Sive Cauwenberghs: Fotoredacteur

Ontdek onze KNAPAPP!

Bekijk fotos van achter de schermen van de fashionshoot,

probeer lekkere recepten uit en ontdek nog zo veel meer!
Proberen? Scan de code hierboven en geniet een maand
lang gratis van KNAPP.

Bedankt aan
Dagny

Ros

Asmundsdottir,

het

Ecohuis,

Marleen

Verschroeven,

Dieter

Dewachter,

Roxan

Janssens,

Hallveig

Agustsdot-

tir, Nana Ds Jonsdottir, het EMI-team, Soe Nsuki, Jitte Vandoorne, Reine Nkiambote, Sive Cauwenberghs, Camille Rumping

26

KNP

KNP

27

K
28

KNP