1. 1. PAGHIHIMIG (ONOMATOPEIA) Ito ay gumagamit ng kaugnay sa tunog o himig ng
mga salita upang ipahiwatig ang kahulugan Halimbawa: Ang busina ng bus ang nangibabaw sa kalye. Nagulat ang tumatawid na matanda sa lakas ng potpot ng dumaraang bus. Ngumingiyaw ang pusa sa ibabaw ng bubong. Ang tahol ng aso ay nangibabaw sabuong kalye. Sinundan niya ang twit twit na narinig niya. Mula pala ito sa ibong nakadapo sa kanilang balkonahe. 2. 2. TANDAAN: Paggamit ng mga salitang may angkop na tunog. Ito ang paggamit ng mga salitang kung ano ang tunog ay siyang kahulugan. 3. 3. PAG-UULIT (ALLITERATION) Ang pagpapahayag ay gumagamit ng magkakatulad na titik o pantig sa simula ng dalawa o mahigit na salitang ginagamit sa isang taludtod o pangungusap. Halimbawa: Ipinanganganib ay baka mabigla, matuloy hiningang mapatid. Dito nakabangon ang naglulugami at napasa-tuwa ang napipighati. Napalayo siya at naligalig sa nagawa niyang napakabilis na pagpapasiya sa kanyang pusong umiibig. 4. 4. TANDAAN: Paggamit ng mga salitang magsintunog ang mga unang pantig. 5. 5. PAGDARAMDAM O EXCLAMATION Ang pagpapahayag ay nagsasaad ng dipangkaraniwang damdamin. Ginagamitan ng tandang pandamdam (!) sa dulo ng taludtod o pangungusap. Halimbawa: O, araw na lubhang kakila-kilabot! Araw na sinumpa ng galit ng Diyos! Biba si Floranteng hari sa Albanya, Mabuhay, mabuhay ang Prinsesa Laura! 6. 6. PAGTAWAG O APOSTROPHE Ang pagpapahayag ay ginagawa sa pakikipagusap sa mga bagay na karaniwan na maaring may buhay o wala na parang naroroon at kaharap niya ngunit sa katotohanan ay wala naman ito. Halimbawa: Halina, giliw kot gapos koy kalagin Kung mamatay akoy gunitain mo rin. Tigil, aking musat kusa kang lumagay sa yapak ni Selya. 7. 7. TANDAAN: Isang madamdaming pakikipag-usap sa isang tauhan na malayo, patay na o hindi kaharap na para bang nasa harap. Pakikipag-usap sa mga bagay na walang buhay.