Professional Documents
Culture Documents
Walong Pangunahing Wika NG Pilipinas
Walong Pangunahing Wika NG Pilipinas
1. Wika: Pampango
Kasaysayan:
Ang salitang "Kapampangan" ay nagmula sa salitang-ugat na pampang na ang ibig sabihin
ay tabing ilog (ang pampang din ay salitang Tagalog na may kaparehong kahulugan).
Mangilan-ngilan lang ang may nakakaalam sa naturang wika bago dumating ang mga Espanyol
noong ika-16 siglo.
Sa kasalukuyan, ang paggamit sa Kapampangan, kahit na sa mga lugar na kung saan tradisyunal
na ginagamit ang wika ay unti-unti nang nababawasan.
Ang tawag sa wikang sinasalita ng mga Kapampangan ay Pampango oKapampangan. Ito ay
miyembro ng Wikang Malayo-Polynesia
Noong 1571,napag-alaman ng mga Espaol na ang palapantigan ng wikang ito ay
maaringiugat sa wikang Devangari. Ito ay may sariling ortograpiya at alpabeto.Kapansin-pansin
sa alpabetong ito ang kawalan ng titik h. Noong 1896,nailimbag ang isang aklat tungkol sa
Kapampangang alpabeto sa pamagat naAlfabeto Pampango na isinulat ni Alvaro de Benavante.Sa
kasalukuyan,karamihan ng mga taong nagsasalita ng Kapampangan ay nakatira sa mgalalawigan
ng Pampanga at Tarlac subalit mayroon din naman sa ilang bahaging Zambales at Bataan
.
2.Wika: Cebuano
Kasaysayan:
Ito ang may pinakamalaking bilang ng katutubong mananalita sa Pilipinas, kahit na ito ay hindi
pormal na itinuturo sa mga paaralan at mga pamantasan. [2] Ito ang katutubong wika sa Gitnang
Kabisayaan at sa ilang bahagi ng Mindanao. Nanggaling ang pangalan ng wika mula sa pulo ng
Pilipinas ng Cebu, na hinulapi ng Kastilang -ano (nangangahulugang likas, o isang lugar). May
tatlong letrang kodigo ito sa ISO 639-2 na ceb, ngunit walang ISO 639-1 na dalawang letrang
kodigo.
3.Wika : Hiligaynon
Kasaysayan:
4.Wika: Tagalog