Kehf

18

SURJA EL-KEHF
Mekase - 110 vargje
Bismil-lhirr Rrahmnirr Rrahm

1. do lavd dhe falnderim i prket Allahut, i Cili i shpalli robit

t Vet (Muhamedit) nj Libr t dlir nga do shtrembrim,
2. (nj libr) t drejt, pr t paralajmruar nprmjet tij, dnim
t ashpr (pr jobesimtart) dhe pr tu dhn lajmin e mir
besimtarve, t cilt bjn vepra t mira, se pr ta do t ket nj
shprblim t bukur (Xheneti),
3. n t cilin do t qndrojn prher,
4. si dhe pr t paralajmruar ata q thon: Allahu ka nj bir.
5. Ata nuk kan kurrfar dijenie pr kt, as etrit e tyre. Sa fjal
e rnd sht ajo q del nga goja e tyre! Ata flasin vetm gnjeshtra.
6. A mos vall do t vrassh veten nga pikllimi, nse ata nuk
besojn n kt Fjal (Kuran)?
7. do gj q gjendet n Tok, Ne e kemi br stoli pr t, pr
t provuar se kush prej tyre punon m mir.
8. Dhe, Ne do ta bjm t shkret gjithka, q gjendet n t.
9. Vall, a mendon ti se banort e Shpells176 dhe Rakimit177 ishin
nj udi nga mrekullit Tona?
Banort e Shpells ishin disa t rinj monoteist, t arratisur nga qyteti i tyre, pr ti
shptuar persekutimit t nj tirani pagan, q donte ti detyronte t hiqnin dor
nga besimi i tyre. Pr t ruajtur pastrtin e ktij besimi, ata u strehuan n nj
shpell jasht qytetit dhe iu dorzuan mshirs hyjnore. Allahu i Madhruar i
bri t flen pr treqind vjet dhe i zgjoi, kur gjendja n qytet kishte ndryshuar:
banort e tij ishin br monoteist dhe qyteti qeverisej nga nj mbret i urt e i
devotshm. Ringjalljen e tyre Allahu e bri mrekulli pr banort e qytetit (dhe
176

EL-KEHF

SURJA 18

325

10. Kur disa djelmosha u strehuan n shpell dhe than: O Zoti

yn, na jep mshir nga ana Jote dhe prgatitna pr sjellje t
drejt!
11. Ne ua mbyllm vesht atyre (duke i ln t flinin) n shpell
pr shum vjet.
12. Pastaj i ngritm, pr t marr vesh se cili nga t dyja grupet
do ta vlersonte m mir sa koh kishin qen t strehuar.
13. Ne po ta tregojm ty historin e tyre sipas s vrtets. Ata
ishin djelmosha q besonin n Zotin e tyre dhe Ne i forcuam n
rrugn e drejt.
14. Ne i forcuam zemrat e tyre, kur u ngritn e than: Zoti yn
sht Zoti i qiejve dhe i Toks. Ne nuk do ti lutemi asnj zoti
tjetr, prve Tij, sepse ather do t thoshim nj gnjeshtr t
madhe.

326

15. Ky populli yn ka zgjedhur n vend t Tij zota t tjer, ndonse

ata nuk u sjellin dot asnj prov t qart. E kush sht keqbrs
m i madh, se ai q trillon gnjeshtra pr Allahun?
16. Kur ju ti lini ata dhe gjithka q adhurojn n vend t Allahut,
gjeni streh n shpell: Zoti juaj do tju mbuloj me mshirn e
Tij dhe do tju prgatis mnyrn nga e cila do t keni dobi.178
17. Ti (o Muhamed) do ta kishe par Diellin kur lindte, se si
anohej nga e djathta e shpells s tyre dhe, kur perndonte, ata i
linte n ann e majt, ndrkoh q ata gjendeshin n mesin e
saj.179 Kjo sht nga shenjat e Allahut. Sa pr at, q Allahu e
udhzon n rrug t drejt, pikrisht ai sht i udhzuari. E sa
pr tr njerzimin) q vrtetonte ringjalljen e plot, ngaq ata ishin ndar n dy
grupe: njri grup thoshte se ishte ve shpirti ai q ringjallej, kurse grupi tjetr
thoshte se ringjallej edhe trupi.
177
Rakim mund t jet emri i nj lumi q kalonte pran Shpells ose nj tabel
n hyrje t Shpells me emrat e banorve t saj, ose emri i qenit t tyre.
178
N vargun 16, ligjrimi sht n vetn e dyt shums, por kto jan fjalt q t
rinjt i drejtonin njri-tjetrit. Kjo sht nj nga strukturat sintaksore t arabishtes.
179
Pra, Allahu e kishte br diellin t lvizte n mnyr t atill, q rrezet e tij, t
mos hynin n shpell, pr t mos e nxehur shum at.
SURJA 18

EL-KEHF

pr at, q Ai e l n humbje, ti, me siguri, nuk do t mund ti

gjesh mbrojts q ta udhzoj.
18. Dhe (po t kishe qen atje), do t mendoje se ata ishin zgjuar,
por ata ishin n gjum. Ne i rrotullonim ata her n krah t
djatht e her n t majt, kurse qeni i tyre rrinte shtrir me dy
kmbt e para n hyrje t shpells. Sikur ti kishe par, ti do t
ikje nga ata dhe do t t kaplonte frika.
19. Kshtu pra, Ne i zgjuam q t pyesnin njri-tjetrin. Njri nga
ata tha: Sa keni ndenjur (n gjum?) - U prgjigjn: Kemi
qndruar nj dit a nj pjes t dits. Disa than: Zoti juaj e di
m mir se sa keni ndenjur. Drgoni njrin prej jush n qytet me
kt monedh argjendi tuajn e le t shikoj se cili ushqim sht
m i pastr. Le tju sjell dika prej tij, le t sillet mir dhe askush
t mos marr vesh pr ju.
20. Me t vrtet, nse ju zbulojn, ata do tju gjuajn me gur
ose do tju kthejn (me forc) n fen e tyre dhe ather nuk do
t shptoni kurrsesi!180
21. Dhe kshtu, Ne bm q ata t zbuloheshin, me qllim q t
dihej se premtimi i Allahut sht i vrtet dhe, q t mos ket
asnj dyshim pr Orn (e Kiametit, se ajo do t vij). Kur ata
(banort e qytetit) po haheshin me njri-tjetrin pr kt rast, disa
thoshin: Ndrtojini atyre (n hyrje t shpells) nj ndrtes! Zoti
i tyre i njeh m mir ata. Ata q e fituan shtjen e tyre, than:
Ne do t ndrtojm nj faltore mbi ta!
22. Do t thon: Ata ishin tre veta e qeni i tyre ishte i katrti.
Disa do t thon: Ata ishin pes veta e qeni i tyre ishte i gjashti,
duke hamendsuar pr at q sht e fsheht; kurse t tjer do t
thon: Ata ishin shtat veta e qeni i tyre ishte i teti. Thuaj (o
Muhamed): Zoti im e di m mir numrin e tyre. Vetm pak
veta din dika rreth tyre. Dhe mos polemizo rreth tyre,
prvese n mnyr t prcipt dhe pr ata mos pyet asknd!
T rinjt flasin me ndrmjet tyre. Shih shnimin pr vargun 16 n lidhje me
prdorimin e vets s dyt t numrit shums n gjuhn arabe.
180

EL-KEHF

SURJA 18

327

23. Asnjher mos thuaj, pr fardo gjje qoft, se: Me siguri

q nesr do ta bj kt
24. pa shtuar N dasht Allahu! Dhe, kur t harrosh (t thuash
n dasht Allahu) - kujtoje Zotin tnd e thuaj: Shpresoj se
Zoti im do t m udhzoj n at q sht m e mir dhe m e
dobishme nga kjo.
25. Ata qndruan n shpelln e tyre treqind vjet (diellor), duke
shtuar nnt (pr vitet hnore).
26. Thuaj (o Muhamed): Allahu e di m mir sa kan qndruar.
Atij i prket fshehtsia e qiejve dhe e Toks. Eh, sa mir sheh Ai
do gj dhe sa mir q dgjon! Njerzit nuk kan tjetr mbrojts
prve Atij dhe Ai nuk e ndan me asknd pushtetin e Vet.
27. Dhe lexo at q t sht shpallur ty nga Libri i Zotit tnd!
Askush nuk mund ti ndryshoj fjalt e Tij dhe ti nuk ke pr t
gjetur kurrfar strehe, prvese tek Ai.

328

28. Dhe qndro me ata q i luten Zotit t vet n mngjes dhe

mbrmje, duke dshiruar Fytyrn (knaqsin) e Tij dhe mos i
shmang syt nga ata (tek t tjert), duke dshiruar stolit e
shklqimin e ksaj jete. Mos dgjo at zemrn e t cilit ia kemi
ln mosprfillse ndaj prmendjes Son e, q shkon pas
dshirave t veta, duke shkelur do kufi n veprimet e veta.
29. Dhe thuaj: E vrteta sht nga Zoti juaj. Kush t doj, le t
besoj e kush t doj, le t mohoj Ne kemi prgatitur pr
mohuesit keqbrs nj zjarr, q do ti rrethoj nga t gjitha ant
(si adra). Nse do t krkojn ndihm, do tu jepet nj uj si
xehja e shkrir, q do tua prclloj fytyrat. Sa pije e tmerrshme
sht ajo e sa strehim i keq sht ai (zjarri)!
30. Sa pr ata q besojn dhe bjn vepra t mira, sigurisht q
Ne nuk do tua humbim shprblimin punmirve.
31. Pikrisht atyre u prket Xheneti i Adnit, npr t cilin rrjedhin
lumenj. Ata do t stolisen atje me byzylyk ari dhe do t vishen
me rroba t gjelbra prej mndafshi t holl dhe armai, duke
ndenjur t mbshtetur n shtretr t lart. Sa shprblim i
mrekullueshm dhe sa vendbanim i bukur!
SURJA 18

EL-KEHF

32. Dhe jepu atyre si shembull ndodhin e dy njerzve. Njrit

prej tyre Ne i kishim dhn dy kopshte vreshtash, q i kishim
rrethuar me hurma e midis tyre kishim br fusha drithi.
33. T dy kopshtet jepnin frutet e veta, pa u munguar asgj dhe
bm q midis tyre t rridhte nj lum.
34. Ai pati prodhim t bollshm dhe i tha shokut t vet, duke
biseduar me t: Un kam m shum pasuri se ti dhe kam rreth
m t fort!
35. Pastaj hyri n kopshtin e vet dhe, duke qen i padrejt me
vetveten, tha: Un nuk mendoj se kjo do t shkatrrohet
ndonjher
36. dhe nuk mendoj se do t arrij ndonjher Ora (e Kiametit).
Por, edhe nse do t m kthejn te Zoti im, sigurisht q do t
gjej nj vend m t mir se ky (kopsht)!
37. Shoku i tij i tha, duke biseduar me t: A e mohon ti At, i
Cili t ka krijuar nga dheu, pastaj nga pika e fars dhe t bri m
n fund njeri t plot?!
38. Sa pr mua, un besoj se Allahu sht Zoti im dhe Zotit tim
un nuk i shoqroj asknd (n adhurim).
39. Do t ishte m mir pr ty sikur t kishe thn, kur hyre n
kopshtin tnd: Kshtu ka dashur Allahu! Nuk ka fuqi prvese
nprmjet Allahut. Nse ti sheh se un kam m pak pasuri dhe
pasardhs,
40. dije, Zoti im, mund t m jap dika m t mir se kopshti
yt, ndrsa n kopshtin tnd mund t drgoj nj shkatrrim nga
qielli e t gdhij rrafsh pa asgj,
41. ose, t bj q uji i tij (kopshtit), t humbas n thellsi e t
mos mund ta gjesh kurr m.
42. Dhe pasuria e tij (e mohuesit) u shkatrrua, kurse ai i rrihte
duart pr gjithka q kishte shpenzuar n t (pronn e vet) - e
q tashm ishte shkretuar nga rrnjt -, dhe thrriste: Ah!
Sikur t mos i kisha shoqruar Zotit tim asknd!
EL-KEHF

SURJA 18

329

43. Kshtu, ai nuk pati kurrfar rrethi q ta ndihmonte kundr

Allahut dhe as q ishte n gjendje t mbronte vetveten.
44. N nj rast t till, mbrojtja vjen vetm nga Allahu, i Vrteti.
Ai sht m i miri pr t shprblyer dhe jep prfundimin m t
mir.
45. Jepu atyre shembullin e jets s ksaj bote: ajo sht si uji q
Ne e lshojm nga qielli; bimsia n tok przihet me t, por
pastaj bhet si bar i that t cilin e shprndan era. Allahu sht i
Fuqishm pr do gj!
46. Pasuria dhe djemt jan stoli e jets s ksaj bote. Por veprat
e mira q mbeten prher, jan m t mira te Zoti yt sa i prket
shprblimit dhe, jan m t mira sa i prket shpress (pr shptim).
47. Ditn, kur Ne do ti shkulim malet, do ta shohsh tokn t
zhveshur dhe do ti tubojm t gjith njerzit, pa ln asknd
prapa.

330

48. Ata do t sillen t radhitur para Zotit tnd (e do tu thuhet):

Tashm Na erdht, ashtu si ju krijuam hern e par, ndonse
ju (o jobesimtar) pretendonit se nuk do tju caktonim nj takim
(ringjalljen).
49. Dhe Libri (i veprave t tyre) do tu vihet prpara, e do ti
shohsh gjynahqart se si do t tmerrohen nga ato q gjenden n
t dhe do t thon: T mjert ne! far sht ky libr q nuk
paska ln asnj vepr t madhe apo t vogl pa e shnuar at.
Aty do t gjejn t shnuar gjithka q kan punuar. Zoti yt nuk
i bn padrejtsi askujt.
50. Kur u tham engjjve: Pruluni n sexhde para Ademit,
ata u pruln, prve Iblisit. Ai ishte nj nga xhindet dhe nuk iu
bind urdhrit t Zotit t vet. Ather, a do ta merrnit at dhe
pasardhsit e tij pr mbrojts n vendin Tim, edhe pse ata jan
armiqt tuaj?! Sa kmbim i shmtuar q sht ky pr keqbrsit!
51. Un nuk i bra ata dshmitar t krijimit t qiejve dhe t
Toks e as t krijimit t vet atyre; dhe, sigurisht q Un nuk
mund ti marr si ndihms ata, q ojn t tjert n humbje.
SURJA 18

EL-KEHF

52. Ditn, kur Ai do t thot: Thirrini ata q ju mendoni se jan

shokt e Mi, ata do ti thrrasin, por nuk do t marrin prgjigje
prej tyre dhe, Ne, do t vendosim ndrmjet tyre barrier.
53. T ligjt do t shohin zjarrin dhe do t binden, se me t
vrtet, do t bien n t dhe nuk do t gjejn largim prej atij.
54. Sigurisht, n kt Kuran, Ne u kemi shpjeguar njerzve do
lloj shembulli, por njeriu kundrshton m tepr se do krijes
tjetr.
55. far i pengon njerzit t besojn, kur u vjen udhzimi - dhe
t krkojn falje nga Zoti i tyre?! Apo presin vetm q t psojn
fatin e popujve t par ose q tu vij dnimi i hapt?!
56. Ne i ojm t drguarit vetm si prcjells t lajmit t mir
dhe paralajmrues. Por mohuesit (e besimit) polemizojn me
argumente t rreme pr ta dobsuar t Vrtetn, ndrsa shenjat
dhe paralajmrimet e Mia i marrin pr tallje.
57. Kush sht m i padrejt se ai q, kur ia kujtojn shpalljet e
Zotit t vet, largohet nga ato dhe harron se kan br duart e
tij m par?! Ne kemi vn perde n zemrat e tyre, q t mos e
kuptojn at (Kuranin), dhe ua kemi rnduar vesht. Edhe sikur
ti ti thrrassh ata n rrugn e drejt, ata kurr nuk do t
udhzohen.
58. Por Zoti yt sht Falsi plot mshir. Sikur ti dnonte ata
pr far kan br, Ai do tua shpejtonte dnimin. Por ata i pret
nj ast i caktuar, nga i cili kurr nuk do t shptojn.
59. Ato qytete181 Ne i shkatrruam kur banort e tyre bn t
kqija dhe, pr shkatrrimin e tyre, Ne kishim caktuar nj afat.
60. (Kujto) kur Musai i tha djaloshit q e shoqronte: Nuk do
t pushoj s ecuri, derisa t arrij n vendin ku takohen dy detet,
edhe nse do t m duhet t udhtoj pr shum koh.

Vargu bn fjal pr qytetet e shkatrruara t fiseve Ad e Themud, t popullit t

Lutit etj., q u shkatrruan pr shkak t ligsis dhe shthurjes s banorve t tyre.
181

EL-KEHF

SURJA 18

331

61. Dhe, kur arritn n vendin, ku bashkoheshin dy detet, ata e

harruan peshkun e tyre dhe ai rrshqiti n det, duke e hapur at
si tunel.
62. Kur kaluan m tej, Musai i tha shoqruesit t vet: Na jep
drekn ton, sepse jemi lodhur nga ky udhtimi yn.
63. Ai u prgjigj: Shiko! Kur ndaluam tek ai shkmbi, un e
harrova peshkun. Vetm djalli m bri ta harroj e nuk ta thash
se peshku mori rrugn nga deti n mnyr t habitshme!
64. (Musai) tha: Kjo sht ajo q po krkojm. Andaj u kthyen
npr gjurmt e veta,
65. dhe gjetn nj prej robrve Tan,182 t cilit i patm dhuruar
mshir prej Nesh dhe i kishim msuar nga ana Jon dije.
66. Musai i tha atij: A mund t t pasoj ty, q t m msosh
edhe mua dika prej dituris s drejt q t sht dhn ty?

332

67. Ai u prgjigj: Ti nuk mund t durosh dot me mua!

68. E si mund t durosh (pa pyetur) para dikaje pr t ciln nuk
di asgj?
69. (Musai) tha: Do t m gjesh t durueshm, n dasht Allahu
e nuk do t t kundrshtoj pr asgj.
70. (Hidri) i tha: Nse vjen pas meje, mos m pyet pr asgj,
derisa t ta shpjegoj un!
71. Dhe kshtu, u nisn. Kur hipn n nj anije, ai (Hidri) hapi nj
vrim posht. (Musai) tha: Mos vall, e hape vrimn pr ti mbytur
udhtart e saj? Me t vrtet, ke br pun t shum t keqe.
72. (Hidri) i tha: A nuk t thash se ti nuk mund t durosh me
mua?
73. Ai u prgjigj: Mos m qorto pr at q harrova dhe mos
m ngarko me vshtirsi n punt e mia!
Sipas transmetimeve t vrteta nga Profeti Muhamed (a.s.), njeriu pr t cilin
bn fjal ky varg, quhej Hidr.

182

SURJA 18

EL-KEHF

74. Dhe q t dy vazhduan t ecin, derisa takuan nj djalosh, t

cilin ai (Hidri) e vrau. Tha (Musai): Prse vrave nj njeri t
pafajshm q nuk ka vrar asknd?! Vrtet q ke br nj pun
t tmerrshme!
75. Ai u prgjigj: A nuk t thash se ti nuk mund t durosh me
mua?
76. (Musai) tha: Nse pas ksaj do t t pyes srish pr fardo
gjje, ather mos m mbaj m n shoqrin tnde! Tashm ke
arsye (t mjaftueshme) nga ana ime (pr tu ndar prej meje)!
77. Dhe q t dy vazhduan t ecin, derisa arritn n nj fshat dhe
u krkuan banorve t tij, q tu jepnin pr t ngrn, por ata nuk
i pranuan mysafir. Aty ndeshn nj mur q ishte duke u rrzuar
dhe ai (Hidri) e drejtoi. (Musai) tha: Sikur t kishe dashur ti,
mund t krkoje shprblim pr kt.
78. Ai tha: Kjo sht ndarja ndrmjet meje dhe teje. Un do ti
shpjegoj ty ato gjra pr t cilat nuk munde t durosh.
79. Sa i prket anijes, ajo ishte pron e disa t varfrve, q punonin
n det. Un desha ta dmtoj, sepse prapa tyre gjendej nj mbret
i cili merrte me dhun do anije t mir.
80. Sa pr djaloshin, prindrit e tij ishin besimtar. Ne e dinim se
(dashuria pr t) do ti onte ata n t keqe dhe mohim,
81. dhe dshiruam q Zoti i tyre, n vend t atij tu jepte nj m
t mir, m t pastr dhe m t mshirshm.
82. E, sa i prket murit, ai u takonte dy djelmoshave jetim n
qytet dhe, nn t gjendej nj thesar i tyre. Babai i tyre kishte qen
njeri i mir, prandaj Zoti yt dshiroi q ata t arrinin moshn e
pjekuris e ta nxirrnin thesarin e tyre, si mshir nga Zoti yt. Un
kt nuk e kam br sipas gjykimit tim. Ky sht shpjegimi i asaj,
pr t ciln ti smunde t duroje!
83. Ata (hebrenjt) t pyesin ty (Muhamed) pr Dhulkarnejnin,
thuaj: Un do tju tregoj disa lajme pr t.

EL-KEHF

SURJA 18

333

84. Ne i dham atij mundsi n Tok dhe i dham mjete e rrug

pr t arritur do gj,
85. kshtu q ai u nis n nj rrug.
86. Kur arriti n vendin e perndimit t Diellit, pa se ai po ulej n
nj burim t zi balte dhe n afrsi t tij gjeti nj popull. Ne tham:
O Dhulkarnejn, mund ti ndshkosh ata ose mund tu bsh
mir atyre.
87. Ai tha: Sa i prket atij q bn t kqija, Ne do ta ndshkojm
e pastaj do t kthehet te Zoti i vet, i Cili do ta ndshkoj me nj
dnim t rnd.
88. Sa pr at q beson dhe bn vepra t mira, atij i takon
shprblimi m i mir dhe do ti premtojm atij lehtsira.
89. Pastaj ndoqi nj rrug tjetr.

334

90. Kur arriti n vendin e lindjes s Diellit, Ai e pa t lindte mbi

nj popull, t cilit Ne nuk i kishim dhn gj, pr tu mbrojtur
nga dielli.
91. Kshtu ndodhi dhe Ne dinim gjithka pr t.
92. Pastaj mori nj rrug tjetr.
93. Derisa, kur arriti n mes dy malesh, gjeti rrz tyre nj popull,
i cili pothuaj nuk kuptonte asnj t folme.
94. Ata than: O Dhulkarnejn, vrtet, Jexhuxht dhe Mexhuxht
jan ngatrrestar n Tok. A t t japim nj pages q t ndrtosh
nj pend midis nesh dhe atyre?
95. Ai tha: Ajo t ciln ma ka mundsuar Zoti im, sht m e
mir (nga pagesa juaj), por m ndihmoni mua me krah! Do t
ndrtoj nj pend midis jush e atyre.
96. M sillni blloqe hekuri! Dhe, kur ai i rrafshoi dy ant e
thepisura t maleve, tha: Fryjini zjarrit, derisa hekuri t skuqet si
zjarri. Pastaj tha: M sillni bakr t shkrir q ta hedh n t.
97. Kshtu, ata (Jexhuxht dhe Mexhuxht) nuk mundn q ta
kaprcenin pendn dhe as nuk mundn q t hapnin vrim n t.
SURJA 18

EL-KEHF

98. Ai tha: Kjo sht mshir nga Zoti im! Kur t vij premtimi183
i Zotit tim, Ai do ta rrafshoj at (pendn). Premtimi i Zotit tim
sht (gjithnj) i vrtet.
99. At Dit, Ne do t bjm, q t vrshojn njri mbi tjetrin si
valt (e detit) dhe do ti fryhet Surit e do ti tubojm, q t gjith
s bashku.
100. At dit do tua tregojm haptazi Xhehenemin mohuesve,
101. t cilt i kishin syt t mbuluar para kshillave t Mia dhe t
cilt nuk mund t dgjonin.
102. Vall, a mendojn mohuesit, se do t mund ti zgjedhin
robrit e Mi si mbrojts, n vendin Tim?! Ne e kemi prgatitur
Xhehenemin si vendbanim pr mohuesit.
103. Thuaj: A doni tju lajmroj pr ata q, m s shumti,
humbasin nga punt e veta,
104. pr ata, prpjekja e t cilve ka qen e kot n jetn e ksaj
bote, ndrkoh q mendonin se po bnin vepra t mira?
105. Kta jan ata, q nuk kan besuar n shpalljet e Zotit t tyre
dhe n takimin me T. Punt e tyre do t fshihen, andaj Ne nuk
do t vm kurrfar peshe pr ta (pr veprat e tyre), n Ditn e
Kiametit.
106. Shprblimi i tyre do t jet Xhehenemi pr shkak t mohimit
t tyre dhe pr shkak se talleshin me shenjat e Mia dhe t drguarit
e Mi.
107. Me t vrtet, ata q besojn dhe bjn vepra t mira, do t
ken pr banesa kopshtet e Firdeusit,
108. ku do t qndrojn prher, duke mos dshiruar asnj
ndryshim.
109. Thuaj: Sikur deti t ishte boj pr t shkruar fjalt e Zotit
tim, sigurisht q ai do t shterej, para se t soseshin fjalt e Zotit
tim, edhe sikur Ne t sillnim si ndihm edhe nj det tjetr si ai.
183

Dita e Kiametit.

EL-KEHF

SURJA 18

335

110. Thuaj: Un jam vetm nj vdekatar si ju, q m sht

shpallur se Zoti juaj sht nj Zot i Vetm. Kshtu, kush shpreson
takimin me Zotin e vet, le t bj vepra t mira dhe t mos i
shoqroj asknd n adhurim Zotit t vet!

336

SURJA 19
18

MERJEM
EL-KEHF