Alianza ntima Entre La Religin Y La Buena Educacin

by Jos Rizal
Cual hiedra trepadora
Tortuosa camina
Por el olmo empinado,
Siendo entrambos encanto al verde prado,
Y a la par se embelecen
Mientras unidos crecen;
Y si el olmo compasivo faltase,
La hiedraal carecer de su Consuelo
Vera tristemente marchitarse;
Tal la Educacin estrecha alianza
Con alma Religin une sincera;
Por ella Educacin renombre alcanza;
Y ay! Del ser que ciegao desechando
De santa Religin sabias doctrinas,
De su puro raudal huye nefando.
Si el roco del cielo
Vigoriza y sustenta a la pradera,
Y por l, en Hermosa primavera,
Salen las flores a border el suelo;
Tal si a la Educacin fecundizara
Con sus doctrinas Religin piadosa,
Hacia el bien lacentera caminara
Con planta generosa;
Y dando de virtud lozanas flores
Esparciera doquiera sus olores.

The Intimate Alliance Between Religion and Education

As the climbing ivy over lofty elm
Creeps tortuously, together the adornment
Of the verdant plain, embellishing
Each other and together growing,
But should the kindly elm refuse its aid
The ivy would impotent and friendless wither;
So is Education to Religion
By spiritual alliance firmly bound.
Through Religion, Education gains renown, and
Woe to the impious mind that blindly spurning
The sapient teachings of Religion, this
Unpolluted fountainhead forsakes.
As the sprout, growing from the pompous vine,
Proudly offers us its honeyed clusters
While the generous and freshning waters
Of celestial virtue give new life
To Education true, shedding
On it warmth and light; because of them
The vine smells sweet and gives delicious fruit.
Without Religion, Human Education
Is like unto a vessel struck by winds
Which, sore beset, is of its helm deprived
By the roaring blows and buffets of the dread
Tempestuous Boreas [The north wind], who fiercely wields
His power until he proudly sends her down
Into the deep abysses of the angered sea.
As heavens dew the meadow feeds and strengthens
So that blooming flowers all the earth
Embroider in the days of spring; so also
If Religion holy nourishes
Education with its doctrines, she
Shall walk in joy and generosity

Toward the Good, and everywhere bestrew

The fragrant and luxuriant fruits of Virtue.

Malapit na Ugnayan ng Relihiyon at Mabuting Edukasyon

Habang Umaakyat ang baging sa puno
Hirap na gumagapang, kasama ang palamuti
Ng luntiang parang, iginaganyak
Ang isat isa at sabay na lumalago.
Ngunit sakaling tanggihan ng puno ang tulong
Ang baging ay maluluoy, magiging inutil.
Gayon din ang Edukasyon sa Relihiyon,
Pinag-ugnay ng isang dakilang Espiritu.
Sa Relihiyon, Edukasyon ay nakikilala,
At hinagpis sa lapastangang isiping tumatanggi
Sa batayang aralin ng Relihiyon,
Itong malinis na isapay napapabayaan.
Habang ang sinol, umuusbong mula sab aging,
Buong pagmamalaking nag-aalay ng tamis
Habang ang magarang kasuotan
Pianakakain mga ugat nito; gayundin ang tubig
Ng saloobin ng kalangitan ay nagbibigay-buhay
Sa Edukasyong tunay, naghahasik
Ng liwanag, nagbibigay init; dahil sa kanila
Ang baging ay mabango at prutas nitoy matamis
Kay lungkot, O Hari ng sakalangitan
Nagkatawang-taot sa lupat tumahan,
Hindi Mo ba ibig na Haring matanghal
Kundi Pastol naming sa kawan Mong mahal?
Mahal na Maria, katahimikan at kapayapaan
Sa lahat ng nahahapis ay iyong bigay.
Daloy ng ginhawa, nagmumula sayong bukas.

Walang humapay na nagdidilig saming lupain;

Mula sa trono mong sintaas ng langit,
Mangyaring akoy ambunan ng konting awa
Ilukob nawa sakin ang iyong balabal ng habag.
Aking tinig na pumailanlang sa langit
Inang Maria, aking inang mahal,
Ikaw ang aking buhay, aking sandigan,
At sa maaling dagat, ikaw ang patnubay.
Sakaling dumating ang bupete ng tukso,
At akoy lapitan na ni kamatayan,
Lumay ko ay pawiin, akoy iyong tulungan
Kung walang Relihiyon, Edukasyong Pantao
Tulad nitoy bangkang hinampas ng hangin
Na nawalan ng lakas, di malaman ang gagawin
Sa nangangalit na alon, nakatatakot ana daluyong
Malupit na Boreas, nasayo ang lakas
At kapangyarihang ipinangangalandakan samin
Dito sa kaibuturan ng iyong nangangalit na dagat.

Habang ang hamog ng langit ay pagkain ng bulaklak

Nagpapalakas sa kayumanging lupa,
Palamuti ng araw ng tagsibol; kaya ganoon din
Kapag ang Relihiyon ang nakalinga
Sa Edukasyon at mga doktrina nito,
Taas-noo siyang maglalakas, masaya
Tungo sa kabutihan, at saanmay
Maamoy, mapipitas ang mga prutas ng saloobin
O Diyos na sanggol, paano ba kayat
Ang sinilangan mo ay sabsabang aba?
Diyatat di pa man ay pag-alipusta
Ang dulot ng Palas sa Iyong pagbaba?