Potential energy is the stored energy in an object due to its position with respect to some reference (Normally ground).

Potential Energy Formula is given by

Where
m = mass of the body,
h is the height attained due to the body's displacement and
g is the acceleration due to gravity which is constant on earth.
Potential energy formula helps to calculate the mass, height or potential energy if any of the two quantities are given. It is
expressed in Joules.

Solved Examples
Question 1: A ball of mass 2 Kg is kept on the hill of height 3Km. Calculate the potential energy possessed by it?
Solution:
Mass of the body (m) = 2kg,
Height (h) = 3 Km,
Potential Energy possessed by the body = m g h
Where g = 9.8 m/s2

Potential Energy = 2 kg 9.8 m/s2 3 103 m

= 6000 Kgm 9.8 m/s2
= 58800 Nm
= 58800 J.
Question 2: A boy is carrying a bucket of water of mass 5 Kg. If he does 500 J of work, to what height will he raise it?
Solution:
Mass of the water = m = 5Kg,
Potential energy P.E = 500 J,
Height h =?
Potential energy P.E = mgh
Height h = P.EmgP.Emg
= 50059.850059.8
= 10.2 m.

Kinetic Energy Formula

The energy possessed by a body due to its motion is called kinetic energy.
Kinetic Energy Formula is given by

Where,
m = mass of the body,
v is the velocity with which body is moving.
2 2

The Kinetic energy is expressed in Kgm /s .

Kinetic energy formula is used to calculate the mass, velocity or Kinetic energy of the body if any of the two quantities are
given.

Solved Examples
Question 1: A car is moving with the velocity of 10 m/s and is having mass of 250 Kg. Calculate its Kinetic energy?
Solution:
Given: Mass of the body m = 250 Kg,
Velocity v = 10 m/s,
Kinetic energy is given by K.E = 1212 mv2
= 1212 250 Kg (10 m/s)2
= 12500 Kgm2/s2.

Question 2: A man is carrying a trolley of mass 6 Kg and having Kinetic energy of 40 J. Calculate its Velocity with which he
is running?
Solution:
Given: Mass m = 6 Kg,
Kinetic energy K.E = 60 J,

2K.Em

Velocity v = 2K.Em

= 240J6Kg

240J6Kg

= 13.3313.33
= 3.65 m/s.
The man is running with the velocity of 3.65 m/s

Kinetic Energy
All moving things have kinetic energy. It is energy possessed by an object due to its motion
or movement. These include very large things, like planets, and very small ones, like atoms. The
heavier a thing is, and the faster it moves, the more kinetic energy it has.
Now let's see this illustration below.
There is a small and large ball resting on a table.

Potential energy
In physics, potential energy is energy possessed by a body by virtue of its position relative to others, stresses within
itself, electric charge, and other factors.[1][2] Common types include the gravitational potential energy of an object that
depends on its mass and its distance from the center of mass of another object, the elastic potential energy of an
extended spring, and the electric potential energy of an electric charge in an electric field. The unit for energy in
the International System of Units (SI) is the joule, which has the symbol J.

What is energy?
Physicists, who are scientists who study force, motion and energy, say that energy is the ability to do work, and work is moving
something against a force, like gravity. There are a lot of different kinds of energy in the universe, and that energy can do
different things.
Energy can be found in many things, and takes many forms. There is a kind of energy called kinetic energy in objects that are
moving. There is something that scientists call potential energy in objects at rest that will make them move if resistance is
removed.

Ang Alamat ng Lansones

Noong unang panahon, sa isang bayan sa Laguna matatagpuan ang napakaraming mga puno na may mga bilogbilog na bunga. Mukhang masarap ang prutas ngunit wala sino man ang mangahas na kumain nito sapagkat ang
mga bunga ay lason. Ni lumapit sa nasabing puno ay ayaw gawin ng mga taong bayan.
Napatunayan nilang lason ang mga bunga nang isang araw ay may napadpad na manlalakbay sa kanilang bayan.
Dahil sa pagod, naupo ang matanda sa ilalim ng nasabing puno upang makapagpahinga. Nang makita ng
manlalakbay ang mga nakasabit na bunga ay bigla niyang naalala ang kanyang gutom at pumitas ng mga ito.
May isa sa mga taong bayan ang nakakita nang isubo ng matanda ang bunga. Tinangka niya itong pigilan ngunit huli
na ng naabutan niya ang matanda. Nakain na nito ang lasong bunga at unti-unti na itong nangingisay at bumubula
ang bibig. Dahil sa pangyayaring ito, mas lalong natakot ang mga taong bayan na lumapit sa puno.
Sumapit ang isang matinding tagtuyot sa lugar. Namatay ang mga pananim at ang tanging natira ay ang mga lasong
puno na hitik na hitik sa bunga. Taimtim na nag-dasal ang mga taong bayan na matapos na sana ang tagtuyot upang
sila ay muling makapagtanim at makapag-ani ng makakain sapagkat malapit ng maubos ang naka-imbak nilang
pagkain.
Isang araw sa kainitan ng tanghali, isang mahiwagang babae ang dumating at kumatok sa mga pintuan ng mga taong
bayan. Nanlilimos ang magandang babae ng makakain. Ngunit walang maibigay ang mga tao sapagkat salat din sila
sa pagkain. Isang bata ang lumapit sa magandang babae at nagbigay ng kapiranggot na makakain. Pagpasensyahan
na daw niya ito dahil iyon na lamang ang natitira niyang pagkain.
Napangiti ang babae at kinuha ang pagkaing inabot ng bata. Pinanood ng bata ang babae habang ito ay kumakain.
Pagkatapos kumain, tinanong ng babae ang bata kung bakit nila nasabing salat sila sa pagkain samantalang marami
namang bunga ang kanilang mga punong-kahoy. Ikinuwento ng bata sa babae na lason ang mga bungang ito.
Napangiti ang babae at umiling ito.
Pumitas siya ng bunga at pinisil ito hanggang sa lumabas ang laman. Bago pa man napigilan ng bata ang babae ay
naisubo na nito ang puting laman ng bunga. Nagtaka ang bata sapagkat walang nangyari sa babae; sa halip
nakangiti nitong ibinigay ang prutas sa bata na siya namang tinikman din ang bunga.
Masarap at manamis-namis ang prutas. Sa tuwa ng bata ay napasigaw ito at tinawag ang mga kapitbahay upang
matikman din nila ang prutas. Nagsilabasan ang mga taong bayan. Noong una ayaw nilang paniwalaan ang bata
ngunit di naglaon ay tinikman din nila ito at napag-alaman ngang matamis ang bunga. Hinanap nila ang magandang
babae upang pasalamatan ngunit wala na ito.
Naniniwala silang tinanggal ng mahiwagang babae ang lason sa mga bunga. Simula ang dating "lason" ay naging
"lansones".

Ang Alamat ng Paniki

Noong unang panahon, noong bata pa ang mundo ay nagkaroon ng malaking hindi pagkakaunawaan sa pagitan ng
mga mababangis na hayop at ng mga ibon. Pinagtatalunan nila kung sino ang mas may karapatang manirahan sa
malago at mayamang kagubatan. Parehas na ayaw magbigayan ang dalawang pangkat at pinipilit na sila ang mas
nararapat kaysa sa isa. Dahil dito nag-away-away ang mga mababangis na hayop at mga ibon. Naglabanan sila
upang makita kung sino ang tatagal at mananaig.
Patuloy ang labanan buong araw. Tumitigil lamang ito sa gabi upang makapagpahinga ang mga hayop upang sa
susunod na araw ang may lakas sila upang ipatuloy ang pakikipaglaban.
Ngunit may isang hayop ang hindi niya malaman kung saan siya papanig. Ito ay si Paniki. Palibhasa hindi niya kasi
malaman kung mahahanay ba siya na isang mabangis na hayop o di kayay ibon. Ayaw niyang kumampi sa matatalo
kung kayat ang ginawa niya ay nagmasid-masid muna ito sa di kalayuan at pinanood ang nagaganap na labanan.
Nang sumapit ang hapon at nakita niya na lumalamang ang mga ibon laban sa mga mababangis na hayop ay dalidali itong lumapit sa kampo ng mga ibon at nakihalubilo.
Nakita ng mga ibon si Paniki at tinanong siya kung bakit siya asa kanilang kampo samantalang isa naman daw siyang
mabangis na hayop. Mabilis na pinabulaan ni Paniki na siya as isang mabangis na hayop; siya raw ay isang ibon.
Hindi nga bat meron din daw siyang mga pakpak tulad nila. Nakumbinsi niya ang mga ibon at siya ay isinama sa
kanilang pagdiriwang.
Kinabukasan ay ganoon ulit ang ginawa ni Paniki. Nanatili siya sa isang mataas na puno at nagmasid-masid ulit
muna ito at inantay kung sino ang mukhang nananalo. Dahil lumamang naman sa pagkakataong iyon ang mga
mababangis na hayop, sa kanila lumapit si Paniki.
Masayang nakihalubilo si Paniki sa mga mababangis na hayop. Ngunit tulad din ng mga ibon, tinanong nila kung
bakit siya nasa kanilang kampo samantalang isa siya sa mga kaaway. Pinabulaanang muli ito ni Paniki. Isa daw
siyang mabangis na hayop dahil tulad nila meron din siyang matatalim na mga pangil. Ang mga ibon ay wala nga
namang mga pangil tulad nila kaya isinama din nila ito sa pagdiriwang.
Araw-araw ay ganoon nga ang ginawa ng tusong si Paniki. Natutuwa siya sa husay ng kanyang naisip. Hayaan na
lang daw na mapagod ang mga mababangis na hayop at ibon sa pakikipaglaban basta sa kampo ng panalo siya
sasama; hagikgik nito. Nanonood nga muna ito at saka lang bumaba sa nananalong grupo.
Isang araw, napagod na ang mga diwata sa away ng mga mababangis na hayop at mga ibon. Ipinatawag nila ang
mga ito at pinagkasundo. Nagtalaga sila ng mga dibisyon kung saan maninirahan ang bawat hayop. Sa wakas ay
natapos din ang matagal na labanan.
Nagsisipag-uwian na ang mga mababangis na hayop at ibon sa kanikanilang itinalagang mga lugar nang makita nila
si Paniki. Dahil sa nakita nila at nalaman ang ginawa nitong pagpapalit-palit ng panig sa nananalong kampo, wala sa
mga ito ang may gustong kasama siya sa kanilang pangkat. Pinagtabuyan ng mga mababangis na hayop at ng mga
ibon ang kawawang si Paniki.
Simula noon ay hindi na nga nakikihalubilo si Paniki sa kahit anong hayop. Dahil sa hiya, tuwing gabi na lamang ito
mag-isang lumilipad upang humanap ng kanyang makakain.