Relatie muziek en woord: Waarom de stem wel ondersteuner is van

het spreken maar ook het enige is dat overblijft. Betekenaar en

betekenis
Relatie tussen muziek en vrouwelijkheid
Relatie tussen affect en gevoel: het imaginaire, waarom muziek
betrekking heeft op affect en niet op gevoel. Waarom muziek ons
bevrijdt van gevoelens

Linkerhandpositie- rechterhandpositie, positie van moeder, kind

begeleiden. Kind: Wat wil jij van mij?
Vrouwelijke muzikant: Doorgeven van muziek aan mannelijke
muzikanten. Muziek eerder een dienende dan autonome
functie. Ambacht > kunst
Stem van de vrouw is erotisch verleidend. Syrene
Elke toewending naar de muziek wordt ervaren as een
bedreiging voor het woord
Vrouwenstem/ hoge stem: jouissance, rele dat zich onttrekt
aan de betekenaar en de symbolische castratie
Vrouwen in situaties waar en niks over te zeggen valt.
Palliatieve of vroedvrouwen
Oddyseus en syrene
Fluitspel dionysos
Stem van de moeder beweegt zich op niveau van de tijd, het
gebeuren het traumatische en de herhaling.
De stem van de moeder, eerste mediator om kind in
symbolische wereld te initiren. Initiatie getekend door al het
niet-gesymboliseerde dat deze stem bevat
Invocatieve drift, kind geaffecteerd door moederlijke sonate.
Gestuwd naar moment dat het zelf zal spreken
Stem van de moeder is een andere stem dan de genitale stem
Seksuele energie ervaren in kunstige vorm. Holding,
vastgehouden worden dr MT
Als MT linkerkant inneemt, grens niet altijd duidelijk tuss
moederlijke en vrouwelijke
Holding, moederlijke activiteit. Eerst drager van het kind, intrauterien
Th in zitting: dingen doen die je nooit zou doen. Hypersensitief
voor noden van pt. (moeder)
Invocatieve drift: Drie fasen: Schreeuw (autistische tekst
Motherese: band tussen de moederlijke ander en het reele van
de infant wordt ingesteld en dat het kind word geinvoceerd om
een subject te worden. Dit proves van alienatie kunnen we
beschrijven als de transformatie van het reele van het geluid
naar de muziek. De prosodie, de muzikaliteit van de stem van
de moeder die de taal aan het kind doorgeeft

Naam: Anna Steelandt

Klas:

4TH
Vak: muziek en psyche, deontologie
Docent: Dhr. Jan Van Camp
Schooljaar: 2014-2015

De relatie tussen muziek en vrouwelijkheid

Hoewel muziek op zich een zeer vrouwelijk gegeven is, zijn er in de
muziekgeschiedenis erg weinig vrouwelijke componisten bekend. Wil
dit dan zeggen dat vrouwen geen muziek maken? Neen, integendeel,
de muziekgeschiedenis is gedragen door vrouwen. Veel anonieme
composities zijn bijvoorbeeld door een vrouwelijke hand geschreven.
Mannen hebben de neiging om hun naam in hun verwezenlijkingen te
kerven om duidelijk te maken dat dit stuk van hunzijn hand is. Ze
willen iets kunnen nalaten na hun dood zodat ze niet vergeten
worden. Vrouwen daarentegen voelen niet altijd de nood om hun
naam op hun composities te schrijven.
Nog belangrijker is dat vrouwen een muzikale cultuur mee
geven aan hun mannen en zonen waardoor zij op hun beurt hun
muzikaliteit tentoon kunnen spreiden. Niet alleen duikt dit
fenomeenDit fenomeen duikt niet alleen op in de muziek, maar ook in
andere werelden gebeurt dit. De beste koks ter wereld zijn mannen,
maar als je hen vraagt wie de beste spaghetti bolognse maakt, is het
het antwoord steevast mijn moeder..
Vrouwen gebruiken hun talenten eerder om dichter bij anderen
te komen dan dat hun talenten een autonome functie krijgen. Muziek
is voor hen een ambacht. Dit herken ik in mijn eigen ervaring als
vrouw, muzikant en muziektherapeut. Hoewel ik opgeleid ben als
muzikant zou ik mij nooit als zodanig voorstellen. Ik ben een vrouw en
een (toekomstige) muziektherapeut maar nooit in de eerste plaats
een muzikant. Muziek is voor mij iets natuurlijk, iets wat vanzelf in mij
is ontstaan en dat ik met veel liefde heb verzorgd en gekoesterd.
Hoewel ik op veel vlakken lijk op een muzikant, voel ik me er geen.
Het is een identiteit die wel in mij zit maar die ik niet naar buiten hoef
te laten komen. Ik identificeer mezelf veel meer met iemand die

muzikaal draagt, iemand die anderen met haar muziek wil

vasthouden. Ik denk dat dit iets heel vrouwelijk en moederlijk is. Een
moeder plaatst zichzelf niet op de voorgrond. Een moeder draagt haar
kinderen en verzorgt en beschermt hen.
Dit dragen herken ik heel sterk in wat beschreven wordt als de linkeren rechterhandpositie waarbij de therapeut de linker- en de patint de
rechterhandpositie inneemt. Voor mij is dit een moederlijk fenomeen.
De therapeut draagt het spel van de patint en is klaar om alle
verrassende wendingen in zijn/haar spel op te vangen. De therapeut
neemt nooit zelf alle ruimte in net zoals een moeder niet voor haar
kind gaat staan. De muziek van de therapeut is een veilige basis
waarop de patint kan terug vallen. Het is niet toevallig dat net
muziek het medium is waarbij dit kan plaatsvinden. Vanaf hier wordt
het echt te erg. Muziek kan zowel het deken zijn dat je zacht toedekt
en je lieve woorden toefluistert voor je indommelt en het kan een
verleidelijke dans zijn die je meeneemt tot in de donkerste hoeken
van het bos.
Waarom is muziek in essentie een vrouwelijk gegeven en
Het feit alleen al dat muziek zon rol kan innemen, zon rol kan
vertegenwoordigen, is voor mij een teken van de vrouwelijkheid van
muziek. Muziek is op zich een basis waarop
Waarom is muziek in essentie een vrouwelijk gegeven?
Moederlijke sonate, syrenisch, stem van de moeder
Aanvankelijk dacht ik dat het relatief eenvoudig zou zijn om over
muziek en vrouwelijkheid te schrijven aangezien ik een vrouw en een
muzikant ben. Maar het lijkt mij dat filosoferen en schrijven over een
onderwerp als dit, toch eerder een mannelijke daad is. Ik merk dat ik
tijdens het schrijven van de eerste zinnen al stoot op kleine
haperingen.

Muziek is voor mij een prachtige manier om dichter bij iemand te

komen. Ik denk dat het voor veel vrouwen natuurlijker aanvoelt om

zich ten dienste te stellen van anderen, dan om naar voor te treden
en zelf ruimte in te nemen.
De rechter- en linkerhandpositie is iets wat mij hier aan doet denken.
De therapeut neemt de linkerhandpositie in en draagt de patint die
de rechterhandpositie inneemt. De therapeut
Een muziektherapeut doet wat een moeder doet voor haar kinderen.
Ze draagt haar kind en brengt het via de muziek in de symbolische
wereld.
Dit doet me denken aan
Waarom is muziek dan een vrouwelijk gegeven? In de mythologie
wordt het verhaal beschreven van
Mannen hebben een veel grotere neiging om
Mannen hebben veel meer de neiging om iets achter te laten na hun
dood. Ze schrijven hun naam op composities
Muziek heeft voor vrouwen veeleer een dienende dan een autonome
functie.