Professional Documents
Culture Documents
Gazeta Javore Nacional
Gazeta Javore Nacional
Nr. 373
faqe 4
faqe 5
faqe 2
(pr Veriun)
Agimi i Parisit
Poezi nga
ANTON PAPLEKA
Variacione
faqe 16
Poeti q mungoi n
promovimin e librit t tij...
Ernest
Hajredin
Kacani
Gjeta Nesti, Dj q
Bilbili i muziks
dashuron
shqiptare
profesionin e tij
Konturet e poezis italiane n
antologjin Na bashkon nj det
faqe 9
Bashkimi Evropian
pranon shtjen ame
Tregime nga
KONSTADIN DHAMO
N krkim
t krkundit
Poezi nga
Patrik Sadikaj
Zhbrja e murans
s pamundsive
faqe 11
faqe 4-18
faqe 11
faqe 6-14
EditoriaL
Proz nga:
ViviLa
Vita
CMYK
Poezi nga:
2 opinion
gjat Lufts s Dyt Botrore. U ngritn memoriale pr ta kudo q u krkua n vendin ton, sa
her minoritart grek n Shqipri ngrinin zrin,
Athina zyrtare nuk ngurronte t zgjaste duart,
deri n shtje q i prkisnin politiks shtetrore
shqiptare. Ndrsa dosja ame duhej harruar,
mundsisht mos prmendej kurr, pasi nse kjo
do t ndodhte, n rastin m t mir vinte nj not
proteste n rrug diplomatike. shtja ame, e
prmendur nga komisioneri pr zgjerim Hahn si
problematik q duhej zgjidhur mes dy vendeve,
u tha n Bruksel, ndaj edhe qndrimi i qeveris
greke shkoi deri n etiketimin e komisionerit si
gnjeshtar dhe t njanshm. Deklarata e komisionerit Johannes Hahn sht e pavrtet dhe
e papranueshme. Si dihet, shtja ame sht
inekzistente dhe si e till, kurr nuk sht pranuar
si objekt negocimi, midis qeverive t Greqis dhe
Shqipris. Komisioneri Hahn, me prgjigjen
e tij t gnjeshtrt, tregon se nuk ushtron rolin
dhe detyrat e tij n baz t parimit t asnjansis,
rndsie botrore?
Pr mua ishte jo vetm emocion por
prgjegjsi t isha prkrah prfaqsuesve
botror t letrsis. Prfaqsimi im pr her
t par n PEN ishte nj vlersim q m sht
br nga presidentja e PEN Albania Entela Kasi
dhe bordi i PEN. Sigurisht q ishte nj mbrmje
magjike q nuk prsritet shpesh n jet.
Pr mua ky kongres ishte nj msim I mir
info 3
4 intervist
Herta Myler:
Kurr nuk e kam ndryshuar
qndrimin pr Kosovn
-Lexoj n librari, lexoj n kafe, lexoj n autobus (nse udhtoj gjat)...Nuk jam kurr pa
libr n ant!... Mund t permendi disa autor
t njohur, si: Stefan Cvajg, (Novelat), Remark,
Paulo Coelhoe Drajzer; nga shqiptart: Kadare,
Kongoli, Brunilda Zllami etj. Pra, kam shum
autor t plqyer.
-Librat e t cilve autor, kan qen m t
plqyer nga lexuesit, gjat vitit n vazhdim?
-Si periudh vere, q ishte, gjith librat e rinj
jan trhequr m shum. Por nuk ngelen mbrapa
as klasikt, si gjithmon. Kshtu, t till jan autar
t vjetr dhe t rinj, si: Nikola Sparks, Daniel Still,
Jojo Moyes, Silvia Day, Khaled Hosseni etj.
-Po ti vet, Arta, a ke provuar t shkruash,
n poezi ose proz dhe ku i ke fshehur krijimet tua?(ha, ha)
-Ha, ha! Ndoshta, kur isha n gjimnaz,
kam shkruar ndonj poezi t vogl. Por q ka
mbetur, thjesht, mes gjrave e kujtimeve t
miaGjithsesi, nuk prjashtohet mundsia t
provoj prsri
-S fundi, por jo nga rndsia: A mund t
na tregosh dika pr jetn tnde familjare?
-Po, me knaqsiJam e martuar dhe kemi
nj djal 16 vje dhe nj vajz 4 vjee. Edhe bashkashorti im merret, gjithashtu, me librin, n nj
kompani private.
-Faleminderit dhe sht nder e knaqsi pr
mua, q bashkbisedova me ju, i respektuari
prof. Murat Gecaj.
*publicist e studiues
Tiran, 1 tetor 2016
poezi 5
Agimi i Parisit
N La Sainte Chapelle
Prse nuk i kam syt e rinis
Pr ti vshtruar tr kto mrekulli?
Vitrazhet q ngrihen lart
M falin horizonte t panjohura
Kubeja e pikturuar
M ofron nj qiell
Q nuk e kam gjetur dot n ndrrat e mia
As n pasqyrat magjike
T fantazis
I ngjysosur me ngjyrat e ktyre vitrazheve
Shpirti im shndrrohet
N nj flutur shumngjyrshe
Un e ndiej veten si nj skulptur
S cils i shtojn fragmentet e thyera
T shprndara n koh e hapsir
I lbyrur nga Fytyra e Shenjt
E bukuris tejhistorike
Si nga drita e nj dielli q lind
Shpirti im adhuron
Hyjnin e demijurgut njeri
Lavjersi i artit
Arti sht si lavjersi i Fukos
Q nuk ndalet kurr
Nn kuben e Panteonit
Ai lviz her nga nj an
Her nga nj tjetr
Gjithmon n nj drejtim t ndryshm
Pa u ndalur asnjher
Ekzistenca e tij
sht pikrisht
Kjo lvizje e prhershme
Askush nuk mund t thot
Se kto lvizje t ndryshueshme
Kan nj vler
Hierarkikisht m t lart
Njra nga tjetra
Thjesht mund t thuhet
Se ato jan t njpasnjshme
Si rratht e ravijzuar
N siprfaqen e ujrave
Apo rratht e gdhendur
N trungjet e drurve
Kto lvizje lindin njra-tjetrn
Me qllim q lavjersi i artit
T vazhdoj
T lviz pa ndrprerje
Si Lavjersi i Fukos
Vizit n Konsierzhri
Replik me Bertolt Brehtin
Kush e ndrtoi Konsierzhrin:
Mbretrit e Francs me duart e tyre?
Kush i ndrtoi qelit e t burgosurve
Dhe kush i farkoi kangjellat e hekurta?
Kush e solli kashtn n qelira?
Kush i prodhoi e i ndezi qirinjt?
Kush e mbrujti brumin e buks
Q e hngrn xhelatt dhe viktimat?
Kush i fabrikoi pushkt e xhandarve
Kush e endi stofin e uniformave t tyre?
Kush i denoncoi komplotistt?
Kush votoi pr dnimin e tyre me vdekje:
Vetm deputett apo edhe populli
Q i kishte zgjedhur?
Kush i zuri me yha viktimat q do tu pritej
koka?
Kush e farkoi presn e zez
Dhe kush e vuri n lvizje gijotinn?
Kush duartrokiti pr ekzekutimin e
fajtorve
N Sheshin e Grevs?...
Populli, kudo dhe gjithmon populli.
Q e praronte muzgun
Dhe i prkdhelte me dhembshuri
atit e kaltra t Parisit
Ahasverus
N vitet e fundit t jets
E ndiej veten t katandisur n Ahasver
Cili sht faji im q nuk e di?
Cilin Krisht t ngarkuar me kryqin e vet
Nuk e lash t lodhej para shtpis sime?
N vend q t ngre zrin
N vend q ta mallkoj at q m ka dnuar
Un e marr prsipr fatin tim prej Ahasveri
far fati
Kur n vend q t ngujohesh n nj strofk
Ta quash si mbretrin tnde
Gjith botn
Qiellin me yje mbi kokn tnde
Ta quash si nj tend
Q e ka ngritur pr ty Universi
T hash do dit
Krodhen e nj horizonti t ri
Pr t shuar urin tnde t qmotshme
Pr nj hapsir t re
Pr pafundsi
I veshur me ndrrat e tua t rreckosura
T apitesh npr pluhurin e udhve
Duke mbajtur n supe nj bohe resh
I ndjekur nga hungrimat e bubullimave
Nga vshtrimet dyshuese e mlleftare t
vettimave
Nga lehjet e trbuara t errave
Ashtu si t mundesh
Ta osh deri n fund fatin tnd
Kt trashgim t rnd
Ekstaz
Syt e mi jan kupa Graali q mbledhin
hidromelin
e buzqeshjes s saj do gllnjk e t cilit v
n trans
tek un skaldin e dashuris sime pr t
do pik e gjakut q qarkullon npr venat
e mia
murmurit se e dua
Po largohem
nga Parisi
Po largohem nga Parisi
Si nj lum q ka prshkuar nj zon
armbajtse
Duke marr bashk me aluvionet
Q sjell me vete rrjedha e tij
Grimca ari
Deri n ndrrat e mia t ardhshme
Do t rrjedhin ujrat e Sens
Q kishte dal nga shtrati
N kujtesn time do t derdhen
Si deg lumenjsh
Rrug bulevarde metro
Me lvizjen e tyre t pandrprer
Imagjinata ime do t mbushet
Me turmn e statujave
Q i takova n rrug n sheshe n muzera
Me pemt dhe lulet
Q kishin mbir dhe ishin ushqyer
Nga kjo ngastr toke e ngopur me histori
Trualli i Parisit
Vizioni im do t ngjyroset
Nga vitrazhet e katedraleve t lashta
Sidomos nga fasada e ksaj katedraleje
moderne
Qendra Zhorzh Pompidu
Ku m dukej vetja si i katapultur n parajs
Duke lexuar prmbledhje poetike
Sikur ato t ishin ungjij
Kt mngjes po largohem nga Parisi
Pa ditur ti prgjigjem ksaj pyetjeje:
Cila sht m e madhe
Pjesa e Parisit q po marr me vete
Apo pjesa e vetes sime
Q po l atje?
6 poezi
Mjegulla
Nuk lejohet t torturo mngjesin
A sht kshtu, Zonjush ju t dy barabart
merrni
Rrezet e diellit t ngrohta, hert n mngjes, n
Luginn Deer
Rrezatimi prek n zemr
Duhet t harrojm, shum shum koh m par
Gremlins, Ti i pavler dhe jo mirnjohs
Nuk sht udi q je kaq xheloz
Sa koh, ne nuk prqafohem
Jo m, do Intimitet
Si nj fmij, ndjek rreth shkuarjes dhe fryms
Mjerisht, kjo keqardhjet
Me at krahhapursi, ju vn n dallueshmri
Mos i ke
shkaktuar n agim
T gjitha goj-thniet.
Devil
Un jam mir n grmimin
E vrimave n zemr
Dhe t jetuarit n t
Nga koha n koh
Rigjetur disa acarimve tua
Dhe t prdorura qepjeve holl mbyllura
Krip n marinad si nj pjat e dyt me ver
Shije
Plot arom
Mbreslns.
Buda
Buzqeshje e pafajshme e vajzs t vogl
Ma trheqi gojn e palvizshme njqind vjet
Pa dhmbt e gruas me rrudha t vjetra
Q trheq syt e mi t shqetsuar
Dor mbuluar, shklqimi verbues i diellit
Pr kt pyll t gjat t that malor
Tek provokon nj rnie shiu
Ndoshta humori u lndua
N makinn e atij hajduti gati pr t vjedhur
Vidhosje pak
Gjysma e rrugs pr ta
Rezervuar karburantin bosh
Ha.
Psalmet n
gjymtyren e ushtarit
Gjurmt e kmbve, nguten,
Sa ikja n rrmuj,
Shokt e mi t vn n nj pishin t gjakut.
Tingujt e vrasjes, gjmojn,
brtasin fyeshm,
Sipas nj thik t mpreht.
Shikoni n ann tjetr t armiqve,
Dukej shum larg.
Ejani n nj mendje, Jeta dhe vdekja, vetm.
fut papritur,
duke shikuar mbrapa prejardhjen prapa.
Pse ktu?
Harruar t gjitha n lidhje tashm.
E vetmja luft q mund t gjendet, sht
Betejat e brendshme kundr
vjen nga qllimet
dhe mbledhja e poezive n krah.
Dritare
Ju duhet t thoni
dshirat uadharake
Z mendjen time nga fmijria
Ndoshta kam lindur kotiledon i kq
Gjithmon e di se si
Nje hap perpara
Pjerrtesia e murit t ri me tulla
Q ather nuk e lan.
Sa her q ajo ishte duke u errsuar
dritat e vetmuara
Vetm aq t mdha sa fasulja
Shtpia sht plot t verdha t lehta
momente prekse
Se nna ushqen nj fmij
I dashur moment
Babai rishtar pr fmijn e tij
Mbuluar me batanije.
Un nuk e kan vn re rotacionin e dits
dhe muajn e hapave t nxituar jasht
Zotria im i vogl
Kur do t
Hipsh mbi shpatullat e mia
N prgjigje t thirrjes s dashur t fmijris
Ktu sht m shum se vetm
Edhe me bindje t mbyllur shatorret e mia
er pranvere gjithmon dashuri pr t hapur
nj qoshe
n mesnat
Zgjatur veshin s bashku
Prgjimi q t gjith natn gjat kngs vazhdon pranvers.
Fluturat e verdha
dhe Michelia
Prpara, rruga e verdh me balt.
Paksa, Shfaqja cep e vjetr n shtpi,
M posht se pllaka e kuqe acar, zhdukur nj
prindri.
A mos presin, kur
N afrsi t qytetin e vjetr, pse
Me nj sensibilitetet tenderit.
Zbathur, toka e verdh ngjitet kshtu,
Telefonoi nns i bri, jehoj n vesht e mi,
butsisht
njohur paksa, si nj ndrr fantastike.
At vit, Michelia kishte lindi nj fryt t vogl t
kuqe.
Nna ka thn: Kjo sht fytyra e fmijs tim.
Deri m sot, un m n fund e kuptova.
Fryti i vogl i kuq sht nna ime, kishte shkuar
kaq gjat.
Michelia, mban, nuk ka m asnj fryt.
ashtu si,
Q fluturat e verdha ende vizitojn, gjithmon
n heshtje.
Dhe ti prballen njri-tjetrin me mua.
Komplimentet
e ardhmris
Fundi i zemrs time sht gjithmon i
shqetsuar
E shkuara
Ka drguar letra n transferimin e saj n duart tua
ndrsa mbrapa
Ajo po plaket
shpesh harruar
pr fat t mir
Asnj pun e madhe.
Ndonjher
Duhet shqetsuar
Ju jan mbshtjellur n koh
T injoron durimi
Fshehja n zemr.
Frika t krkoni
Bn gjra shum t komplikuara
A mund t pyes
Vetm pr ndihm vajzn time t vogl
A do t leni ylberin t qndroj ul mbi telefon
atje?
proz 7
BASTI
Tregim humoristik sportive nga Skifter Kllii
8 poezi
a
Kmishn tnde mbaj,
kmishn
q ka strehuar zmrn tnde.
Kmisha
Poem nga Rita Hoxha (Oxha)
Aromn tnde
me vete e mbaj
Kmishn tnde
Nga vetja se ndaj:
Kmisha q ngr
nj erdhe zogjsh
tek xhepi i vogl,
Kmisha
q mba nj kom t kputur
ndrsa e hape vrulltaz.
b
Kmisha
q ruan qafn tnde t lodhur
dhe nj buzqeshje
t prgjumur mbas puthjes,
Kmisha
q mbjell lulet e prillit,
pr t mos tu vyshkur n dimr,
Kmisha
E shndrruar n araf t shprishur
Nga nj kacafytje e lumtur,
Kmisha
Q vesh pemt
Ku ne do t hipim
T vishemi me fruta,
Aty frymon fryma tnde
Dhe nj fmij i nesrm
Q lviz dokat ta marrsh
Kmishn tnde e mbaj me vete
Si dhe byzylykun
Duke m shoqruar n brigjet e Brindisit..
Kmishn tnde mbaj
Dhe hyj n shtatin e Mona Lizs
Mjegulla n rreth
Mjegulla n rreth
Asgj nuk shoh
N xhamat nn shtrez avulli
Shkruaj fjal vizatoj pem ndrra
E bj t pavrtet
Mungesn tnde
T t ndjek
N brigjet e Vlors
Kmishn tnde mbaj
t mos t shikoj se si trmben nimfat
nga rrzimi i pallateve nn
egrsin e dinamitit.
c
Kmisha jote
i ngjan nj parashyte
q m mba t zbres n Llogara
gjer n tr brigjet e Himars,
Kmisha jote
sht membrane e detit,
ku Jesu Krishti kaloi tej pr tej
me shputat e kmbve.
Kmisha jote
Vesh nj pem n dimr
Q t mos t thahet
Kmisha jote
shoqron nj kontesh n Apenine
duke kontruar
Mjegulla n rreth
Nga Remzije Jashar Zekolli
Doruntina nga e pret t vllain
T zgjohet nga varri
E hija e tij erdhi
Besn n vend e solli
E ti s` erdhe kurr
II
Ti je hiri i dashuris
Gjaku im dhe ndrra
Ura q pres
T shndrrohet nga hija
n Nosit
Ti je etja ime
III
Ti je hiri i kohs sime
lulja e bess dhe shpress
Hija e gjat n prag
E dhoma e heshtur
E zemra e hutuar
Mjegulla n rreth
Asgj nuk shoh
Hiri i dashuris
E t nxis limfn
N pranvern e ardhshme,
Kmisha jote,
i hidhet mbi shpatulla Milosaos e Rins
dhe puthen e martohen
mbas nj tsunami n rruzull
Kosov nn
tr gadishullin,
Kmisha jote
ka magjin t mi shrojn
plagt .,
Pa kmishn tnde
sdo ta kisha duruar arratisjen
e vllaiit tim n Komunizm,
Kmisha jote
m rri mbi ball
me kujdesin e nns, e
na bekon pr Parajsn
dh
Kmish hyjnore
sht kmisha jote
Ndaj nnat e marrin
E ua afrojn buzve
N maternitete
Kmish hyjnore
sht kmisha jote,
Ndaj vajzat e prekin
Para se t shkojn
Unazn e fejess.
Kmish hyjnore
sht kmisha jote
Ndaj fshatrat e braktisura
Bekohen me t
Sapo ikin banort,
Kmish hyjnore sht kmisha jote,
Ndaj e veshi Petro Markua
U b shekull
E u rezistoi burgjeve,
Si Jesusi gozhdve.
e
E mba pran kmishn tnde,
Si anija veln,
Pr t ardhur tek ty
E t bashkoj brigjet
Pema ime
` sht kjo luft zoti im
E pafund n mua
Urat nuk lidhin por ndanin o zot
E ne prap t hyjzonim
E ne prap bnim be n ty
Historia e gjyshit
N oxhak kryqzohet flaka
Gjyshi e lexon flakn
Me gishta t verdhur nga duhani
Prek mjekrn e gjat t thinjur
Dhe dremit
- Ec ,- thot, - ulu tek un,
N prehrin tim ulu, mbesa ime,
E m dgjo nj ik,
Ndrsa balli z t`i ndrit...
poezi 9
N krkim
t krkundit
Arratia e gzimit
N kulln e vjetr maj kodrs
Pas nj dere hekuri me dry t madh
I lidha duar e kmb vuajtjet e jets
N errsir pa drit i lash
Dritaren ia lash hapur gzimit tejprtej
Zbrita n lndin pa peshn e dhimbjes
Haren prita n cep t livadhit t thar
Gzimi nuk erdhi, m kot ndenja aq gjat
Fluturoi, iku drejt qiellit
Mbyllja pas hekurave n kulln pa drit
E kishte thar t ngratin pr pak liri
Vrapo prap ne kodr dern t hap
Vuajtjet nuk fluturuan pas gzimit
M ndoqn prsri mua nga pas...
N krkim
t krkundit
Kapiteni i shpirtit
Ndjehem i lir
Sa her q e lshoj shpirtin n fluturim
Ikn lundruar ndr dallg
Batica e zbatica ajri q e tundin n themele
Fluturon!
Si nj zog q i kan l papritur hapur kafazin
Thrret gzueshm me stuhi lirie
I bindet vetm fatit dhe mua
Un jam kapiteni i shpirtit tim
Ai!
Shpirti sht udhheqsi im
Thirrja drejt arratis n dehje lumturie
Nxehtsi e akullt
Ishte kaq nxeht
sa prvlonte
dhe akullin
Por uditrisht
un kisha kaq nevoj
pr ngrohtsi
Dallgt
Ndodh shpesh
Q prplasemi n tallazet e dallgve
T ngritura prej t tjerve
Brigjeve q nuk jan tonat
Luftojm me to
Hipur mbi anije shpirti q valvisin
flamuj dhimbje
Prgjakemi shkmbinjve ku dallgt na
prplasin
Kur ti ma
ledhaton gjumin
pa mshir
Jan dallg q nuk na prkasin
Dhimbjen pr ne t pafajt nuk e kursen
N fund t fundit nuk e ngritem ne at stuhi
Vetvetja
Sonte sht nj nga ato net kur t dua krejt
pr vete
Nuk dua t t ndaj me asknd
Ulur rri e t pres plot gzim e shpres
Ngrihem kur vonohesh e t krkoj cep m cep
Si gjithmon para pasqyrs te gjej duke
u par n sy
Ndalem prball teje
M ngul syt, ashtu si un ty
T gjeta vetvetja ime
Do rri sonte gjat me ty, m kishe munguar
Shkelqim i rrem
Dika fluturoi ne qiellin pa re
Nje meteor mes yjeve perflaku zbehte zemren
Diku pa adrese leshoi rrenje ne toke
U fik pa rene ende prej horizontit
Nuk la shenje
Nuk ndrioi asnje rruge
U shua ne perflakjen e erret te harreses
pastaj hapa plot dhembje mbajn frymn,
duar prshkruajn lekurn e lmuar;
desha t t them se u hap n kraharorin tim
nj shteg i ri,
desha t t them q mbas pasqyrs sht
prjetsia q shoh,
dhe e rrmbej kohn
dhe i falem mngjeseve athere
kur ti ma ledhaton gjumin dhe m zgjon.
Pranova premtimin
e syve t tu
Nga Anjeza Dielli
Si duket bota posht qerpikve t kohs,
zrin e mbl e mbuloi mjegulla,
asnj fat nuk fle pa kthyer kurrizin drejt
ndrrave,
Knga qyqes
Qyqja n rrem t that qau
Kndoi me melodin e dhimbjes
Vallen e hodhi
me piskamn e vdekjes
Qyqja kendoi lotueshem
ne degn pa gjeth
Ujiti rrnjt e jets
me lott e vdekjes
N pikn e fundit t dhimbjes
klithi nj jehon vaji
Kishte mbetur vetm qyqja
n rrem t that
N nj trung pa deg
N nj lis t thar
Po i thrriste vllait,
motrs e babs n varr
Kndon do pranver
qyqja fillikat
N t njjten deg
N t njejtin lis qyqar
Pret i ngrati shpend
Prgjigje nga ai varr
Qan e shkreta qyqe, qan
Knga e dhimbjes ndjehet
n malin matan, por prgjigje ska
nga dy metra nn tok, aty fare pran
aq pak drit vezulloi, saq u arratisn mendimet
drejt Paqsorit
dhe fluturuan dshirat n hotele t vogla
me udhrrefyes
disa fusha misri aty n maj t rrugs,
pranova premtimin e syve t tu.
Euforia e fjalve
sht shpikje
Euforia e fjalve sht shpikje
atje lumenjt jan prej ngjyre
dhe derdhen si lngqershie jasht gots,
ska pika referimi;
ka ca dhimbje t vogla te kyet e kmbve
te gishtat e duarve, te damart e qafs,
jan ca grimca t tejdukshme mendimesh
q m ojn n thellsi.
iban
U lshuan
njsoj si ullakt e ujit pas shiut
u lshuan si hordhit pas kushtrimit
U turrn
Njsoj si inati trazuan tokn me balt
Nuk gjetn forc t lshohen si gzimi
Po bie shi
Vargonjt e qiellit e njomn tokn
Dheu i thar e piu si lotin trishtimi
U turrn malukatt
T pacipt
T pafet
T paturpt
U lshuan mkatart nj e nga nj
diku edhe n turma
U lshuan n vajin e qiellit
me t u lan
por..
shpirtin nuk e pastruan
Po bie shi
N damart e toks u fsheh uji i turbullt
u trazua nga mkatart
N Tokn e mjer ata mbillen si iban
Falja
Te kerkova te falur
Madje mu duk se u pergjerova
Ti me degjove!
Me fale!
Une e teprova
Ti jo!
Thjeshte me fale
Por...
Kurre nuk harrove se me fale
Verbria e shpirtit
E zhyta shikimin n verberin tnde
dhe...
Pr her t par
...pash dritn
JO at t diellit,
as at t hns
Pash dritn e shpirtit
dhe...
ndriova zemrn time
E zhyta shikimin n verbrin tnde
dhe...
Zbulova verbrin time.
Prhapem dhe dielli m prthan,
zgjohem dhe lkundem nn dritn e hens,
dashurohem dhe mbijn n zemr pem.
Kur u zgjova, luga m ishte e vogl,
kpuct e mdha dhe fustani i ngusht.
N ciln an zgjerohet bota?!
Hijet prmbysen
kokulur, drita zhvendos sendet,
n mur varur kmisha t bardha.
Posht tyre arom trupash q kaprdijn
mendimet,
kant mbushen me rr t lagsht.
Ajo qndron diku aty
me buzqeshjen e mekur nga fjalt
dhe n duar sytjenat;
ska lakuriqsi m t tejdukshme,
se ajo q zbardhon mes hijesh.
10 esse
Vdekja e paralajmruar e poetit Vasil Bozo, si nj prznie e hamendsuar nga qyteti i tij i lindjes
info 11
Nj promovim mbreslns
i Nacionalit n Gjakov
Nga Edona Haklaj*
identitetin dhe moralitetin.Po ashtu, skenat lirike i sjellin ngjarjeve fuqizim dhe gjak t ri. Ato e bjn romanin m t gjall,
her - her m t zjarrt, duke e mbushur ngjarjen edhe me
flett roz, ashtu si vet jeta e cila nuk mund t kuptohet pa
epshin dhe dashurin. Lexuesit vendosen prpara rrfimit pr
nj personazh t cilin sa m shum ta njoh, aq m shum
do ta doj. Pr kt personazh flet e djeshmja dhe e sotmja
q rrfehet, duke sendrtuar kshtu fatin e nj njeriu q nuk
mund t humb kot s koti, qoft edhe si nj rezultat ligsie apo
aksidenti t qllimshm. Ndrsa lindja e dashuris na ndrton
imazhin pr t nesrmen, duke na treguar se si do t jet fati i
nj vajze, t ciln ditt e mira e braktisn prkohsisht.
N t 39 kapitujt, autori rrokullis her me lodhje dhe sfilitje,
dhe her me gzim dhe dshir, fatin e njeriut i cili nuk bie
pre e kotsis ngase e di q nuk ka nj jet t dyt pr t
jetuar. Dhe megjithat, Gonxhja jon e rifillon jetn s dyti
duke rilindur nga vetvetja, duke pluskuar mbi turbullirat q e
prplasn tinzisht dhe duke gjetur po ashtu knaqsin e jets
n ndihmesn ndaj t tjerve.
Cest la vie! Kjo sht jeta, mnyra si e ndrtojm dhe si
e mbrojm at, e bukur kur e duam me gjith qenien ton,
e shmtuar kur ua lm t tjerve mundsin t na marrin
npr kmb. I tr romani mund t konsiderohet si nj himn
pr t dashur jetn, si nj motiv pr ti knduar t mirave t
ksaj bote, t cilat nuk do t kishin kuptimin q kan po t
mos sfidoheshin nga antipodi i tyre: e keqja dhe ligsia. Autori
duhet duartrokitur jo thjesht pr tematikn e pastr njerzore
t sjell mes faqesh. Ai apriori duhet prgzuar pr ndrtimin
e rrfimit letrar jofatalist, ku ndjenjat vrtet vrviten n nj
karusel t rrezikshm por njerzit mbesin srish me kmb
n tok dhe t aft t ruajn drejtpeshimin. Rrfimi i tij vjen
si nj busull pr t ciln kemi aq shum nevoj kur humbim
toruan, kur komplekset e njerzve n mbshtillen n kmb si
rrjeta merimangash apo kur sfidat bhen t paprballueshme.
Prandaj m plqen ky roman dhe jap nnshkrimin tim pr
suksesin e tij. Kemi t bjm jo thjesht me rrokullisje, apo me
nj proces vazhdueshm t till, por me nj endje kohgjat ku
njeriut i duhet t bj vetm nj gj: t mos dorhiqet!
*Autorja sht ligjruese n
Universitetin Publik Fehmi Agani n Gjakov
12 personazh
Hajredin
Gjeta
Bilbili i
muziks
shqiptare
H
ajredin Gjeta ose si
e njohim t gjith
Hajredin Pasha me
plot goj themi q
sht bilbili i muziks
shqipare. Notat muzikore q dalin
nga ky kngtar, zri melodjos dhe
timbri muzikor bjn q kngtari
Gjeta t jet sot kngtari m i mir
i muziks shqiptare kt fakt e dshmojn aktivitetet e shumta t z. Gjeta.
Hajredini renditet tek kngtart m
profesionist t momentit dhe sht
nga m t mirt. Origjina e tij dibrane
e ka br q Hajredini prve kngve
popullore t kndoj edhe kng
t shumta patriotike ose si njihen
ndryshe kng burrash. Aktivitetet
jan t shumta si brenda dhe jasht
Shqipris duke perfomuar live n
shum vende t bots si: Amerik,
Australi, Angli, Zvicr, Gjermani, Itali
etj. Atmosfera q krijon Hajredini
sht shum e ngroht madje n
t gjitha aktivitetet e tij koncerte,
ceremoni familjare, nuk mbetet
njeri pa hyr n valle, ka nj z t
jashtzakonshm, nj bilbil i vrtet i
muziks shqiptare. Hajredin Gjeta ka
bashkpunim me kngtart m t
mir t muziks shqiptare dhe instrumentuesit m profesionit t momentit si me t Shqipris por edhe me t
diaspors ku vlen pr tu prmenduar
dy miqt e tij m t mir, Ramadan
Krasniqi dhe Shklzen Jetishi por dhe
shum t tjer. Hajredini ka nj familje t mrekullushme ku e prkrahin
dhe e mbshtesin n do moment ku
familja prbhet nga bashkshorta e
tij e cila i qndron gjithmon pran
dhe nga dy fmijt e mrekullueshm
nga djali dhe vajza e tij Igzidora
Gjeta ku t cils i ka trashguar edhe
profesionin e kngtares ku Igzidora
Gjeta ka marr shum mime t para
n festivalin e kngve pr fmij,
gjithashtu pjes e festivalit pr fmij
europiane dhe botrore. Hajredin
Gjeta me plot goj themi: Shqipria
krenohet me ty, sepse zri yt si
bilbili ka br q sa her ti kndon
ambjenti ohet pesh.
CMYK
14 poezi
Melodi vetmie
Adrenalin mbrmje
verore dibrane
Nga Nikoll Ulndreaj
Dibra
Nga AZEM BALIAJ
Duke ecur i vetm fushs s Bregut te Matit
Pr knaqsin time dhe t fmijris s ikur...
Frshlleja kot, kangn, Moj fusha e Korabit...
T ciln, besomni, si Liri Rasha e kam ditur.
N heshtjen e trisht kthyen kryet dy plaka...
Dhe me pan habitshm si t isha Bethoven!
Befas hapn kraht! Hej, sa hutim un pata!...
Kur aml foln:Ardhsh i bardh, nipi yn Azem!
Me prqafuan si voglush, pr ato i vogl isha...
U mallm me pyetje e prgjigje t shpeshta...
M pyetn pr Tropojn, nann, fmij sa kisha,
A thua ka ra bor kto dit ndr ato kreshta?
Flisnim me mall, n sy, padashje qeshnin lott...
Po ju, si jeni, si po shkon jeta Bregut te Mates?
Me nj goj than:Tash o nip kena msy bott...
Asht ba edhe fusha pr kangn e Liri Rashs!
M prcolln do hapa si ve malsoret din...
I pa me jet...me uruan plot dashuri, t dyja...
Frshlleje at kangn, biro, pr tan Shqiprin!
Heshta, eca..at kang, m mir t mos e dija!
Bilanc
Ec moj jet, ec...
Mos ngec!
Gjashtdhjet vjet jet!
Azem Baliaj, asgj...
Numror n banort e ksaj bote.
Shok n buzqeshje...
Shok e mik gote,
Pretendon pr aktor dhe poet...
N gar me miqt,
Pr sinqeritet.
Prindrit dhe msuesit
Raskapitur me mua...
Vazhdoj ti dua.
Adoleshent i prjetshm!
ndrrimtar i etshm!
Prej dashuris helmuar!
Vargjeve pa fund...
Qindra misse simpatizuar,
Dhjetra misse dashuruar,
Me nj miss martuar!
Tre fmijt m mbajn gjall...
Duan ardhmri, jo fjale!
Xheloz me veten pr hapat e hedhur.
Askujt sa vetes nuk ia kam dredhur...
E thon, bota pse kujtohet Migjeni?
Pse Ajnshtajni prmendet?
...Dijeni, jo vetem Azemi...
do lloj dembeli mendet!
Pse, Fishta e Konica n pasqyr,
Shan vetveten n fytyr...
Koht pa i pyetur?
Kan par, qindprqind
Gjelln pa yndyr ku ishim...
E ku jemi duke u mbytur...
Gjashtdhjet vjet jet!
Azem Baliaj asgj...
Npr klube e trotuar...
Ndrtoj-kala!?
Kombi njmij kajdesh nda..
Azem Baliaj, djal pr s mbari!
Bn ironi Adem Jashari...
T paktn me sjell lule te varri!
N festime tollumbace reciton...
Betimin:BACE U KRYE! e vonon.
ndrrimtar i pandreqshm...
Bj bilancin e jets...
T shkrets, t shpress...
Ec, moj jet, ec...
Mos ngec!
Adrenalin mbrmje
verore dibrane
Mbrmje verore me butsi e arom lule bliri
qyteti
Lkurn e faqeve ta prkdhel puhiza q nga
Korabi zbret
Prushrim sysh posht qerpiksh q ndriohet
planeti
Nga kreshta buron musht drethze mjedre q
t bn poet
Hyjt e xixllonje dehur dashurie t ndezin
puthje te balli
Syqielltat t djegin me prvlim tundues e
shklqimtar
Tretsh n ndrra boat e pishs bhen kokrra
portokalli
N pasqyr ftonjsh qielli kreh flokt e kaltr
ujvar
Radika
Radika me naze freski bjeshke t shkrin mbl
n buz
Vshtir e ke ti preksh muret e fshehta t brengs
E paprekshme nga t huajt, ndryshon rimin e
kngs
Dimrit vishet me t bardha, zogjt e shpirtit i
bn muz
Lulon bjonde
Qielli i vers shkrin si akullore e kaltr n got
Buzqeshjen tnde qetsis ia bn hajmali
Gjithka e mbl dhe e kndshme q ka kjo bot
Lulon bionde e kundrmon magji
Shtat plane
rrin zgjuar
Ta dish refrenin e zemrs me qerpik ma ndez
e ma fik
Ti dibrane e lindur nga barku i vullkanit t
prvluar
Nj grusht yjesh i mbledh Korabi pr ty pr nj
dekik
Ta ledhatojn trupin hyjnish shtat planete rrin
zgjuar
Hna e syve
el nj syth i fjetur n asht vullkani q po
mplaket
N qelqe t kullave digjet heshtja e vetmuar
Trokas n portn tnde t rubint mallit ti
shuaj flakt
Aty hna e syve ka lindur dhe ka parnduar
Qan nj fisnik
Me mallin e nns m mbshtolle e m ngrohe
n gji
Qeshjen si pish ma ndeze q mrgimi ma pati
fik
Pikat e lotit t mallit menden e t djegin si
thngjij
Ylli m i bukur i bots lind kur pr ty qan nj
fisnik...
Dritroit n 85-vjetor
Mulliri
Qyteti ndrtohet...
Qyteti ndrtohet nga mungesa
E ndrtimit t njeriut,
Qyteti nj kazan q vlon,
Qyteti nj pallavr q josh,
Qyteti ndrtohet.
Drit...
Tani ndrijn m tepr syt e tu,
Nj koh ato ishin
N krkim t drits.
Humb e po
humb tradita
Satir
Humb e po humb tradita
Merat e kullotave n Labri,
mbillen hashash e kanabis sativa
duke i ln pa blegtori
Do fluturojm shat pash thell
kohn kur piqej keci ftunjak,
ve n dor do mbajm nj hell,
lpjeta e rrodhe pr dark.
M dhimbset vendi im me mim cinik
Nj pjes t fajit kam ktu,
Nse e dua nj dack pa frik
Qeverit duan dru e hu
S`merrem me botn as me njeri
As t fajsoj tjetr s`dua,
Dhe kur s`vendosim drejtsi,
Vetingu t filloj me mua
Liria e fjals eh, `liri fjal
Me fjal v rregull, anarshi,
Si kular i vihet t vobegtit pr qafe,
Dhe e lavdron pr guximin e tij
ViviLa
Vita
reklam 15
r
Hapu
r
24 o
16 proz
Biikleta
Prgjat kafeneve t njpasnjshme, te rruga
kryesore e Bllokut, ku ulemi edhe neve, duke i
provuar me radh t gjitha, kalonte s paku dy
her n dit nj burr rreth t gjashtdhjetave.
Flokt i kishte t thinjur, basetat t gjera dhe,
mbante veshur do her kmisha me kuadrate
prplot ngjyra t ndezura, nj pal pantallona
t shkurtra gjith zinxhir, tokza dhe xhepa
dhe, mbathte atlete drejt e n mish, domethn
pa orape
Por, dale dale, me kaq gjera nuk do tia kishte
trhequr vmendjen ndokujt, po t mos mbante
prdore nj biiklet sportive me prmasa aspak
t volitshme pr trupin e tij jo m t gjat se
nj metr e gjashtdhjet e tet centimetra. E
trhiqte at biiklet duke e kapur te timoni
me vesh t prkulur dhe apitej n trotuar fare
ngjitur me tryezat e klientve, q i vshtronte
me nj buzagaz t leht qesndiss. Ehe; por
skishte mimik prej t menuri, megjithat, kjo
e met, si po e quajm, nuk ka penguar njeri q
t bhet nj personazh, prkundrazi. Isha gati
t vija bast me miqt e mi t kafes se, ai vese e
nxirrte shtitje at biiklet, si nxirret detyrimisht shtitje edhe qeni i shtpis, por nuk i hipte
kurr, sepse, po ta vinte bythn mbi shaln e saj,
kmbt e shkurtra nuk do ti arrinin dot gjer te
pedalet, sado t anohej ai majtas djathtas dhe,
pr pasoj, do t rrzohej prdhe menjher.
Ather? Ja, q i duhej ajo biiklet sportive,
pr t plotsuar paraqitjen e tij prej garipi.
Aman ore, sht ky burrec q na ngatrohet
npr kmb, duke e fryr at gjoks prej pule?
e pyeta nj mngjes mikun tim, tek po pinim
kafen, aty n Bllok.
Oho, t trhoqi vmendjen edhe ty, h? Un
kam koh q e vshtroj dhe, argtohem. O Zot,
far tipash interesant jan lshuar rrugve ;
far st z syri!
Lere
E pyeta dje Sevon pr t, ja ashtu kot, si m
pyete edhe ti mua, kur na doli q, Sevua na e
pasksh pasur fqinj.
Edhe
Edhe ky iklisti me hije heroi, pasksh punuar
gjith jetn si kpucar, por ja, fmijt, nj dit,
si shumica e shqiptarve, i vajtn jasht shtetit
dhe ai, me t dal n pension, ve t tjerash iu
krkoi ti sillnin nj biiklet sportive, ekstravagante dhe, me sa m tepr aksesor; ah, t mos
harronin as ato, dorashkat e zeza, q ti linin
gishtat jasht
Sa qe n pun, ku rropatej nga mngjesi n
mbrmje pr ti ushqyer dhe pr ti shkolluar
kalamajt, nuk iu dgjua zri njher t vetme,
m rrfente me seriozitet Sevua; kokulur ikte,
kokulur kthehej dhe mezi t prshndeste. Tani
sht lshuar krejt dhe bredh tr ditn e dits
me at biikletn e shtrenjt prdore npr trotuaret e Bllokut, teksa n shtpi kthehet ve kur
afrojn vaktet e buks
Eh, i varfri! E mora me mend lehtsisht,
q duhej t bhej fjal pr ndonj dshir t
paplotsuar t fmijris, apo edhe t rinis,
ndaj t cilave bhesh shpesh obsesiv. teatralitet
i trisht. Ah, e shkreta biiklet...
Ngjashmeri fatale
At dit shtatori, mngjesi te Kafe Pergola
ishte veanrisht i kndshm! Bnte fresk,
qielli ishte i kthjellt si qelq i sapo lar dhe,
lulet s bashku me barin dhe mandarinat mes
tryezave noborr, i kishin ujitur dhe gjallonin
gjith njomshti dhe shklqim. Ja ta pinim nj
kafe, t bnim pak shaka dhe t diskutonim dhe
pr punt e dits q na prisnin; ato dy koleget
tona, t bukura, t bukura dhe t parfumuara q
Variacione
Nga KONSTADIN DHAMO
Koleksionisti
Djalin e koleksionistit t njohur t pikturave
dhe terrakotave, mikut tim t hershm, q ishte
reklam 17
Filipi
Company
Bim aromatike dhe mjeksore
Filipi company fton t gjith
fermert t bashkpunojn
Mundsi punsimi
18 proz
Urdhri i uris
Tregim i jetuar nga ZAHO VASILI
N fshatin e tij ku flitej edhe greqisht,
iu kujtua se lofats i thoshin kaupja.
Kur skishin t hanin me shokt, e
qetonin stomakun me lulet e bukura
t kaupjas, t cilat kishin nj shije
t atht. I mbushi duart me lule dhe
filloi t prtypej, duke kontrolluar
me vmndje fushpamjen q shtrihej para. Ende pa rn mugtira syt
zhbiruan n thellsi nj godin t fundosur
n shkurre, vetm atia i notonte n siprfaqe. Guri
i rnd i shqetsimit q i peshote mbi shpin, sikur
i ra nga supet: atje do t ishte limeri i tij.
Nj zhurm makine i dha t kuptone, se jo fort
larg kishte rrug automobilistike. Duke pritur t
binte parashuta e mugtirs, shpirti iu zbut, ndjeu
lott e nxeht n sy. Pr nnn do ta merrte malli.
Ishte n hapat e para t rinis. Po i jati? Me at
q i ndodhi duhet t jet smurur. Humbja qe e
madhe, po nuk qe faji i Aristidhit. Shtrngata ishte
e tmerrshme n mal, kokrrat e breshrit binin sa
koka e zigjit, era e trbuar e prishi vathn, dhent
u shtrnguan me njera tjetrn, po murlani i vuri
prpara. Prori u nis i pari n natn sterr, duke
e humbur orientimin dhe pas tij kopeja u gjend
papritur tek shkmbi n gremin. Ra vet i pari,
pastaj e gjith kopeja. U zgjua nga lehja si kuj
e qenve, vrapoi tek vatha, zemra ju kallkanos
n kraharor. Gjma kishte ngjar. Nga frika e
tmerrshme, e para gj q i erdhi ndrmnd ishte
arratisja. I jati sdo tja falte kurr, ai ishte i vrazhdt.
***
Buka dhe djathi i naps iu mbaruan. U lkur
nga uria e meraku, aq sa skish vend ta zinte as
qeni. Rronte me lulet e lofats, por gjunjt i ndjente
t kputur. Toka gjithmon tregohet bujare. Edhe
ktu rriteshin bizhgot me krcell t trash sa
gishti i madh q shkonin deri tek krciri i kmbs.
Ato ishin ushqimi i ri. Po si do t ishte fati i tij? Fati
t bhet buz q t rrzon, por dhe velenx e but
q t mbron.
- do t bsh, o i mjer?
Shpirti i turbullohej, lott ja mbushn syt si dy
kupa plot. Po rol kishin lott kur skishte asnj
mendim me vlag n kok!
- O zot, qe kjo q bra, - i krcnohej vetes.
Lash baltn time dhe hyra n gojn e ujkut, - si
thoshin n fshatin e tij. qe kjo mynxyr!?bra,
bra! - thoshte i prvluar nga lott. Mbase do
tma falte babai, tani do t ngrohesha nn dritn e
ngroht t syve t nns. Vetm ata sy ja ndiznin
zjarrin bubulak n shpirt.
Gjith ditn rrinte brenda n ngrehinn e braktisur, i drrmuar, i hutuar, i pa zoti t jepte nj
zgjidhje.
Fshehur pas gurve, tek rruga n thellsi t
qytetit t Korfuzit, atje ku fshatrat vinin vargan vargan, si nyje t nj litari t rn prdhe, ai priste
me zemr t ngrir. Dritat prtej n qytet po faleshin nj nga nj. Qe maskuar ashtu si mudi. Thikn
e stanit me bisht briri, nuk guxonte ta mbante n
dor, smund t bhej kriminel, zemra e tij ishte e
but, e rritur mes luleve e barit t njom, n luadhet
e lndinat e maleve.
Nj zhurm e largt makine e zgjoi nga
mendimet, shtati ju drodh, u mbush me mornica.
Zemra i shungullonte, gjunjt ju drodhn dhe forcat
e lan. Gjithka iu kput prbrenda, kraharori i
mbeti bosh. Uria urdhroi krcnushm!...
Shpejt e shpejt e bllokoi rrugn me gur
t mdhej, nuk e kuptoi si i ngriti dhe priti i
fshehur. Se mori vesh si u gjend n kmb, kur
makina ndali, shoferi i hutuar filloi t hiqte
gurt, duke par majtas e djathtas. Instiktivisht
dora i vajti tek thika, tehu q feksi nn dritat
e makins, e tronditi. I kujt ishte zeri q i doli
uditrisht aq i fort e krcnues? Vazhdoi ta
urdhronte krcnushm uria:
- Portofolin!... Tjetri duke par nj trup vigan
n errsir, t maskuar, thikn e ngritur lart, u
armatos. U friksua, megjithat i doln fjalt:
- Dale more njeriu i perndis...
***
Aristidhi e mori veten mir, por i gzuar nuk
ndjehej. Prifti i kishte rregulluar t gjitha gjerat
e domosdoshme, nj mngjez ai hapi njerin nga
portofolt, pa mir kishte shnuar dhe u mendua
thell. U nis pr tek vendi i rrfimit, por n mes t
rrugs ndrroi mendje. Doli jasht kishs, u drejtua
tek taksit. Hipi n taksin q i duhej, i dha adresn.
Ndjehej i tronditur. Dridhjen e prgjithshme t
duave e t trupit e vuri re dhe taksisti.
- Nuk je mir, zotri?
- Nuk ndjehem mir.
- Rruga e spitalit nuk sht ktej!?
- Ktej, ktej sht.
Shoferi ngriti supet i habitur, aq m shum q
po dilnin nga qyteti i Korfuzit, kishte frik mos i
ndodhte gj t smurit. Duke ju afruar fshatit n
periferi, Aristidhit ju shtuan dridhjet.
- Ndalo ktu!
- ke ndrmend t bsh zotri? - pyeti shoferi
i hutuar.
- T prmbys at q bra e t ndjehem i qet
shpirtrisht.
- Nj djal si ti nuk mund t bj gjera t kqija,
- mor bir.
- M t mir se njeriu nuk ka, m t lig se njeriu
nuk gjen.
- Po thua kshtu, mos ke temperatur, i vuri
dorn tek balli. Dora iu njom dhe shoferi u trondit.
- Nuk sht djers nga temperatura, kjo djers
m del nga shpirti i penduar. Shpirti ka nevoj pr
falje, n t kundt sgjen kurr qetsi.
- Ti po flet prart mor djal, shpejt t kthehemi
n spital.
- Jo! E ndjej veten t shruar, por shpirti ende
i paqetuar. Un t krkoj falje e t puth kmbn o
njeri i mir, t prgjrohem t m falsh. Me dorn
q i dridhej nga tufani i shpirtit, i zgjati portofolin.
- sht ky portofol?
- Ky m shtiu n mkat e m smuri, ky do m
shroj nse shpirti yt do m fal.
- Prse duhet t t fal, ke br!?
- Nuk t kujtohet ajo nat e kobshme?
Shoferi e pa me vmndje portofolin dhe u kthjellua. E njohu portofolin e tij. N ast iu faneps
nata e frikshme dhe tronditja u kthye n ann e
taksistit. Filloi t dridhej.
- M fal t lutem, duhet t jem i qet para teje
nj her, dy her para vetes, dhe gjithka para
perndis.
- thua kshtu?
- Un jam nj i arratisur nga Shqipria, ditt
e rnda t uris m urdhruan t dilja nga udha
e zotit dhe t bja mkatin. Punova me djersn
e ballit, n portofol ke aq lek sa kishe n natn
e mkatit tim. Ato ishin lekt e tua, djersa jote e
ndershme, buka e fmijve t tu.
- Qofsh i falur, o njeri!
Ai i prpiu fjalt e udhtarit t uditshm si toka
e przhitur pr uj, si glqerja e pashuar. Nj shpirt
me tallaze i gjunjzuar prpara tij. Shpirti i shoferit
u zbut si mndafsh dhe Aristidhi kishte dshir t
mbshteste ballin n kt butsi njerzore. Kujtimi
i hidhur i asaj nate iu daravit, qielli i shpirtit iu
pastrua nga shtrngata q kaloi.
Kur u kthyen n qytetin e Korfuzit shoferi u
drejtua nga godina e gazets lokale, ndrsa Aristidhi mori rrugn e kishs pr tu ulur n stolin e
dhoms s rrfimit. Shpirti duhej pastruar...
***
Trageti lundronte n det t hapur. Gjilpra e heshtjes i kishte qepur buzt e gjasht pjestarve. Ndjeheshin t tronditur nga rrfimi i kryetarit t grupit, t
cilin ja tregoi plaku fisnik. Kishin kaluar pesdhjet
vjet nga ajo ngjarje. Gazetat e zvedhura t ruajtura
me aq kujdes, tronditn opinionin n qytetin ishullor,
Aristidhi u b personazhi kryesor pr shum koh,
shum i njohur pr qytetin q si ktheu kraht.
- Motiv i bukur pr tregim, - tha kryetari i
grupit, rrezet e vshtrimit i hodhi nga gazetari.
Nj tuf pulbardhash q klithn n hapsir si
ciklon q vjen papritur dhe ikn pakuptuar, nuk e
nxorrn dot nga gjendja tronditse gjith grupin q
po kthehej nga Korfuzi n qytetin e tyre t bukur,
shtrir n brigje si nj hn e ngren. Gazetarit i
erdhi ndrmend shprehja e plakut fisnik:
- Nuk ka m t mir se njeriu mbi kt tok, m
t lig se njeriu nuk gjen n kt bot...
personazh 19
Ernest Kacani
Nesti, Dj q dashuron
profesionin e tij
20 studim
Disa tipare t poezis s poetve italian n antologjin ton t prbashkt poetike Na bashkon nj det
reklam 21
22 studim
Studiuesja dhe albanologia Dr. Rovena Vata referon n Seminarin X Ndrkombtar t Albanologjis, n Tetov
kritik 23
Edhe n kt libr Anton Gojaj vazhdon zbuluesen e vet n krijimtarin letrare pa u kufizuar,
n hapsirn ballkanike e gjithkund ku letrsia
shqipe kultivohet, por me vshtrime edhe n
letrsin botrore. Kshtu krahas shum emrave
t krijuesve shqiptar q nga Ismail Kadare,
Nikoll Berishaj, Alfred apaliku, Gjek Marinaj,
Xhevdet Bajraj, Ndue Ukaj, Anton N. Berisha,
Fran Camaj, Nik Ukgjini, Lumnije Hoxha, Nail
Draga, Ibrahim Berjashi, Basri apriqi e tjer
gjen vshtrime dhe ese pr veprat e botuara
n shqip t Platonit, Charles Bukowskit, Ezra
Poundit, Gynter Grasit, Italo Zvevos, si dhe mbi
pikpamjet estetike t Shn Tom Akuinit, estet
i drits diellore e tjer.
Pavarsisht se Anton Gojaj, nj autor si kalliri
me shum buk q e mban kokn ulur, shprehet
modestish pr krijimtarin e vet n librin Shija
e Librit ku shkruan: Ti shkruaj dhe ti botoj
prshtypjet e mia pr librat kam filluar gjat studimeve. Si duket, un qysh ather e kam pasur
t qart se n letrsin artistike sdo jem i suksesshm, por me far tregon n vazhdimsin e
tij krijuese koha nuk i dha t drejt. Talenti para
se t jet vepr sht nj shfaqje. E at shfaqje
Anton Gojaj e kishte pasur q n librin e par.
Ndaj prurja e veprave t reja cilsore nga ky autor,
pr lexuesit apo kolegt shkrimtar nuk sht e
papritur. Madje edhe ribotimi i romanit Passio
n Podgoric n vitin 2015 dhe interesi i lexuesve
q u shfaq pr t, vrteton saktsin e mendimit
t studiuesit dr. Anton Berishaj: Passio paraqet
nj kryevepr t vogl t mirfillt t letrsis
bashkkohore shqiptare.
Po do t ishte i mangt vlersimi pr autorin
pa kqyrjen e ashtit t poezis s tij, q edhe
ajo sht e vogl n volum por origjinale, me
individualitet e ndjesi t thell. Autori Anton
Gojaj si shfaqet mjeshtr i fjals s zgjedhur e
ndrtimit t subjekteve e karaktereve n proz,
ndjehet po aq mrekullisht n poezi. Tek poezia
e Anton Gojajt gjen motive hapsinore deri
prtej oqeanesh, nuk ka kufizim n kndvshtrimin e tij, por poezia e tij gjithher shfaqet atje
ku ndjehet m mir, n shkmbinjt e malit t
Hotit, ku dgjohet knga e fllanxave t malit e
ku autori lshon thirrjen e tij dashunore: Vrapo
e dashura ime:
buka e bardh
prngjasim vettime
me shpejt se yjet e hna
vrapo e dashura ime
shirat n ty lahen
flakrojn vegime
dhelpr sht klepsidra
vrapo e dashura ime
pritjen zjet thellimi
ngutuni gzime
hert bhet von
vrapo e dashura ime
Q nga koha kur botoi vllimin e par poetik
e deri tek Dgjohet nj violin, n suferin...
poezi, (Enti botues Gjergj Fishta Lezh 2011),
kishte kaluar plot nj dekad, por poezit e
Anton Gojajt vijn po aq emocionuese, t
thella nga mendimi, puhiz n ndjesi, q para
se t shkojn e krkojn motive larg n koh e
hapsir, m s shumti ngulmojn n zbulimin
e vetvetes, n prjetime q gjithka e kalojn n
filtrin e shpirtit.
Le t sjellim poezin e cila sht przgjedhur
si titull libri Dgjohet nj violin, n suferin
Qielli sht nj port e mbyllur.
Pas ports gjithmon ka dika.
Qielli sht bordel i pafund
Miliarda yje si miliarda gra
t zhveshura e joshin udhtarin
e lodhur t shtrihet mbi ta.
Dgjohet nj violin Fryn
Nj suferin. Qielli shkundet.
Yjet bien nj e nga nj. Si gjethet.
Si mbretr t posarrzuar prej fronit.
Si mbeturina t sofrs parajsore.
Qielli sht dritare e hapur kudo.
M kot autori Anton Gojaj e paragjykonte
prozn e artin e tij poetik si e cituam m lart.
Ato vrtet nuk flasin zhurmshm, nuk buasin,
nuk thrrasin tu bsh eho, si u bjn ca autor
krijimeve t tyre, por jan si ato lulet e vogla apo
fijet e barit q me qetsin e brishtsin e vet, pak
sa shum q duheshim
at mbrmje me bor
si sta bra me dor
si sma br me dor
kur luanim qiellor
me djallzoren ironi
si sma bre me sy
si sta bra me sy
do t duhemi prsri
netve pa or
do t vishemi me flor
do t shkrihemi n bore
Aq e mbyllur sht kjo poezi, po dhe t tjera
si kjo n krijimtarin e Anton Gojajt, sa t
duket si nj perl me t ciln t dashurohen
syt, aq sa autori nuk ia ka ndjer nevojn as
shenjave t piksimit sepse ato tre strofa n 12
vargjet prbjn nj unitet mendimi e fjalsh,
konfigurimi estetik, t cilat lexohen me nj
frym, madje ajo npr eter sikur t sjell edhe
tingujt e nj muzike n imagjinatn tnde si
lexues, e ndoshta ky instrument mund t jet
ajo q autori e thrret n titullin e librit, nj
violin n suferin.
Shum prej poezive mbreslnse t Anton
Gojaj ln poetikisht pa frym pr nga shkalla e
lart e prjetimit emocional. Gjithka zhvillohet
shpejt, aq shpejt sa t prngjan sikur je me vshtrim n qiellin mbrmsor. Sheh nj yll q kputet tek l nj vrrag t thell si prush zjarri, e ani
pse ylli sht shuar, vazhdon t lr gjurm drit
n syt e tu, n kujtesn tnde. Pikrisht pr kt
thon se poezia ka magji, sht dehja e fjalve,
sht fryma e shpirtit q t prek edhe ather
kur mendon se je larg prej bots s emocioneve
dhe frymzimit. Ajo t vjen pa pasur nevoj ta
thrrassh. Ajo vjen tek njeriu n shum trajta
por n rastin m fatlum kemi metamorfimin
poetik t fjals si drithrim drite.
Por a sht kjo arritje e mjaftueshme pr
ta konsideruar se autori sht n pikn m t
lart t trajektores s vet krijuese, aq m tepr
se tashm ai sht nj nga autort m t veant
q e pasurojn letrsin shqipe. Duke e ditur
psikologjin e Anton Gojajt, marrdhniet e tij
me artin, rrethanat e jets ku formohen prirjet
dhe karakteri, do t thosha se vet autori do ta
konsideronte t pamjaftueshme rrugtimin e
tij t deritashm letrar. Sepse ja far thot n
poezin e tij Energjia e poezis: Universit i
duhet edhe nj vers. Pra do prkryerje sht nj
shteg i ri pr t vazhduar udhn e guximshme
t artit, nj rrugtim ky q nuk ka fund. Ajo
far dim apo hamendsojm pr krijimtarin
e larmishme t shkrimtarit sht se lumi i Anton
Gojajt e ka gjetur shtratin e vet, nj shtrat ku
ai si mjeshtr, do t vazhdoj t prplitet nat
e dit n nj shqetsim t pagjum pr fjaln e
zgjedhur dhe magjin e poezis.
CMYK