Wychowanie autorytarne vs antyautorytarne

15 marca 2010
11:41

Estetyki Witkowskiego
1. nauczyciel jest najważniejszy (szybko podporządkowuje sobie uczniów)
2. nauczyciel wkracza tylko wtedy, gdy jest potrzebny
3. wystarczy sama obecnośd nauczyciela
4. czy jest wychowawca czy go nie ma i tak nie jest w stanie mi pomóc

Teorie wychowania autorytarnego Teorie wychowania antyautorytarnego

– najważniejszą rolę odgrywa nauczyciel, narzuca on
swoje zdanie uczniowi
– przynosi przeważnie nagatywne doświadczenia: dzieci – większośd dzieci jest zadowolonych, są one
czują się uciskane i zniewalane - w dużym stopniu
niezrozumiane, a ich własnych życzeo i zainteresowao brane są pod uwagę ich własne życzenia i
nie bierze się pod uwagę
– dostosowanie się i postawa posłuszeostwa lub
przeciwstawiania się
– powstanie silnego wzajemnego dystansu między
dzieckiem a rodzicem/wychowawcą
– poszczególne dzieci są często izolowane od innych
dzieci lub swojego rodzeostwa, co wytwarza nastrój
współzawodnictwa lub wywołuje powstanie
opozycyjnych grup (kliki, bandy)
– w obrębie rodziny czy w innych grupach dochodzi do
napięd, które mogą zostad wyciszone poprzez akty
przemocy i ukaranie) tylko na ograniczony czas
– dzieci częściej odnoszą się do siebie nieuprzejmie,
grożą sobie lub są w stosunku do siebie agresywne
– dzieci wprawdzie podporządkowują się poleceniom,
nakazom czy zakazom, jednak tracą tę postawę
szybko, gdy tylko zanika autorytarna kontrola
– przez autorytarne kierownictwo można uzyskad lepsze – ten styl wymaga początkowo więcej czasu, ponieważ
osiągnięcia w szkole: wyuczoną wiedzę i wyuczone
umiejętności, lecz wyzwala się dużo mniej własnej
samodzielności
– ten styl doprowadza do zależności, do przyjęcia
przekonao rzekomych autorytetów i do
schematycznego myślenia i przekonao (uprzedzenia,
przesądy)
– najważniejszą rolę odgrywa uczeo, natomiast
nauczyciel pojawia się, gdy jest potrzebny
odprężone, wolne - czują się w pełni zrozumiane,
zainteresowania
– zachęta do współpracy w wychowawczym działaniu
– dzieci odpowiadają z sympatią i zaufaniem - co nie
zamyka otwartej krytyki
– dzieci są mocniej zintegrowane z grupą i są pobudzane
do wspólnej pracy i wzajemnej krytyki krytyka vs
krytykanctwo
– ten styl wychowania nie powoduje napięd między
dziedmi, lecz sprowadza napięcia głównie do
rozwiązania za pomocą wymiany zdao, zgody i
kompromisu bez używania przemocy
– dzieci przeważnie dłużej dochodzą do określonych więcej wykorzystuje
wychowawczo wartościowych zachowao; są one się sytuacji
jednak trwalsze, ponieważ są to postawy przyjęte naturalnych, unikając
samodzielnie i dobrowolnie sytuacji sztucznych,
wytworzonych na
potrzeby wychowania
powstaje o wiele mniej nawyków niż pod
autorytarnym naciskiem (represją), lecz także tutaj
skutki działania są najczęściej trwalsze

– wg Gordona ustąpienie uczniowi w pewnych sytuacjach dla dobra sprawy nie jest żadną ujmą dla
nauczyciela
- nie jest to także porażką, bo przecież dochodzi do porozumienia (via komunikacja dwustronna)
- dobry nauczyciel to dyplomata, który potrafi pogodzid dwie strony konfliktu w taki sposób, by były w
miarę zadowolone

Dwie grupy metod pracy wychowawczej

Autorytarne Antyautorytarne
– wpływ osób znaczących – dialog
– wpływ grupy znaczącej *rówieśniczej+
– wychowanie przez przykład/wzór
– wychowanie przez perswazję *monolog+

Pedagogika (wykłady) Page 1