La Travivaĵoj de La Brava Soldato Svejk Dum La Mondmilito - HASEK, Jaroslav.

You might also like

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 78

1I

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

"
HASEK

JAROSLAVO

"

LA TRAVIVAJOJ
DE LA

"

BRAVA SOLDATO SVEJK


DUM

LA MONDMILITO
La dek unuaj apitroj de Ia granda uerko lradukilaj

eri esperanlon,
La lradukon el Ia eha lnguo przorgis

JOZEFO

"
STADlER

SENNACIECA ASOCIO TUTMONDA


23, Rue Boyer, PARIS (20")
kaj

Asocio por disvasligo de Lcborist-Tendence

Esperanlo.lileraluro

lA

TRAVIV AjOJ

"
DE LA BRAVA SOLDA TO SVEJK
DUM lA MONDMllITO

Ciu] rajio]

pri traduko, represado (e~ parta) kip,


estas rezeruiiaj.

ENKONDUKO

Granda epoko postulas grandajn homojn. Estas


nekonataj herooj modestaj, sen Ia gloro kaj Ia historio
de Napoleono. Analizo pri ilia karaktero mallumigus
e Ia gloron de Aleksandro de Makedonio. Hodia
vi povas renkonti en Ia stratoj de Prago ifonetan
viron, kiu mem ne seias, kion vere li signifas en Ia
historio de Ia nova granda epoko. Li iras sian vojon
modeste, genas neniun kaj anka ne estas genata de
[urnalistoj, kiuj petus lin pri intervjuo. Se vi demandus lin, kiel li nornigas, li respondus ai vi simple kaj
modeste : Mi nomigas Svejk ...
Kaj tiu i silentema, modesta, ifoneLa viro estas
vere Ia malnova, brava soldato Svejk, heroa, kuraga,
kiu iam dum Astria estreeo estis en Ia buoj de iuj
civitanoj de Ia reglando Bohcmio, kaj kies gloro ne
paligos e en Ia respubliko.

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Mi tre amas tiun i bravan soldaton Svejk kaj estas


konvinkita, dum mi prezentas liajn travivajojn en Ia
mondmilito, ke vi iuj simpatios kun tiu i modesta,
nekonata heroo. Li ne ekbruligis Ia templon de Ia
dii~o de E.fezo, kiel faris tiu stultulo Herostrato,
por
esti menciata
en Ia gazetoj kaj lernej aj legolibroj.

I.

Kaj tio sufias.


LA AUTORO.

La Interveno de I' brava soldato


en Ia mondmiliton

'"
Svejk

Do ili mortigis nian Ferdinandon,


diris Ia servistino ai sinjoro Svejk, kiu anta jaroj forlasis Ia militservon, post kiam li estis deflnitive deklarita idioto
de Ia militkuracista
komisiono kaj kiu nun nutris sin
per Ia vendo de hundoj,
malbelaj,
malbonrasaj
monstroj, kies genealogion li falsis.
Krom tiu i okupo li estis turmentata
de reumatismo kaj guste frotmiris siajn genuojn per linkamforajo.
Kiun Ferdinandon,
sinjorino Miler? demandis
Svejk, ne esante mas agi siajn genuojn. (( Mi konas du
Ferdinandojn.
Unu, kiu estas servisto e Ia drogisto Prua kaj tie eltrinkis foje pro eraro botelon kun
ia hartinkturo,
kaj plie mi konas Ia Ferdinandon
Kokoka, tiun, kiu kolektas Ia hundofekajon.
Pri
amba ne dornagas. II
((Sed, sinjora mosto, Ia sinjoron arkidukon Ferdinando, tiun el Konopito.! Ia grasan piano
(( Jesuo Maria , ekkriis Svejk. ((Tio ja estas kurioza. Kaj kie do tio okazis ai li, alIa sinjoro arkiduko ?
(( En Sarajevo
ili mortpafis
lin per revolvero,
sinjora mosto. Li tie traveturis kun sia arkidukino en
atomobilo.
1

Kastelo,

kie logts Ferdinando.

Trad.

10

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

LA BRAVA

Jen vidu,
en atornobilo,
sinjorino Miler, jes,
tia eminenlulo
povas ai si permesi tion kaj tute ne
pripensas, kiel povas finigi malfelie tia veturo en
atomobilo. Kaj e ankora en Sarajevo, tio estas en
Bosnio, sinjorino Miler. Tion certe faris Ia turkoj. Ni ja
ne estus devintaj forpreni de ili i tiunBosnion k Hereegovinon.
u do, S-ino Miler. La sinjoro arkiduko ripozas do jam en Ia sino de dio. u li longe suferadis ?
La sinjoro arkiduko
estis tuj mortinta,
sinjora
mosto, vi ja seias, tia revolvera ne estas ercajo.
Anta nelonge anka iu sinjoro e ni en
usle!
ludis per revolvera kaj mortpafis Ia tutan familion,
kune kun Ia pordisto, kiu venis por rigardi, kiu tie
paras en Ia tria etago,
Iuj revolveroj
ne funkeias, S-ino MiJeI', e se
oni frenezigus. Multaj tiaj sistemoj ekzistas. Sed por Ia
sinjoro arkiduko ili sendube aetis iun pli bonan
markon kaj mi voIus veti, S-ino Miler, ke Ia viro, kiu
faris tion, sin bone vestis por Ia afero. Nome pafi
kontra sinjoron arkiduko , estas tre peniga laboro.
Tio ne estas, kvaza telasisto pafas kontra arbargardiston. Temas pri tio, kiel alproksimigi lin, tian
sinjoron oni ne povas atingi en ifonoj. Jen vi devas
aperi en eilindra apelo, por ke ne poIieano jam
antae vin kaptu.
Estis da ili kredeble pluraj, sinjora mosto.
u ,tio estas tute memkomprenebla,
S-ino Miler,
diris Svejk, finante
sian genumasagon.
Se vi
volus mortigi iun sinjoron arkiduko a Ia imperiestron, vi certe anka interkonsiligus
kun iu. Pli da
homoj havas pli da sago. Unu konsilas tion, Ia alia
alion kaj tiam Ia afero sukcesas, kieI tekstas en nia
naeia himno". La efa afero estas, ekkapti Ia gustan

Parto de Prago. - Trnd,


2 Estas Ia himno de l'iama
originale uerkila qermane.
1

monarkia

Astrto,

kiu "Stib

SOLDATO

VEJK

11

momenton, kiam preterpasas


tia eminentulo.
Kiel
ekzempIe, se vi ankora rememoras pri Ia sinjoro
Luheni, tiu, kiu mortpikis nian dibenitan Elizabelon per fajlilo. Li promenis kun si. Kaj liam oni fidu
ai iu ajn. De tiam neniu imperiest.rino plu promenas.
Kaj Ia sarna sorto atendas ankora multajn homojn.
Vi vidos, S-ino Miler, ke anka Ia geearoj ankora
trafos sian vieon, kaj tute eble, dio maIhelpu, anka
nia imperiestro,
ar ili jam komencis pri lia onklo.
Li havas multajn malamikojn,
Ia maljuna sinjoro.
Ankora pli 01 tiu Ferdinando.
Kiel anta nelonge
diris iu sinjoro en Ia gastejo, ke venos tempo, kiarn
Ia imperiestroj unu post Ia alia Iorvaporigos kaj kiam
e ne Ia prokuroraro ilin savos. Tiam li ne povis pagi
Ia mangokostojn kaj Ia mastro devis lin arestigi. Li
donis ai li vangofrapon
kaj du ai polieisto. Tiam ili
forveturigis
lin en Ia kornunuma
kesto, por ke li
rekonsciigu. Jes, S-ino Miler, hodia okazas aferoj !
Tio estas nova perdo por Astrio. Kiam mi ankora
militservis, tie infanteriano
mortpafis kapitanon.
Li
argis sian fusilon kaj iris en Ia kaneelarion.
Tie oni
diris ai li, ke tien li ne rajtas eniri, sed li dare insistis
je tio, ke li devas paroli kun Ia sinjoro kapitano. La
kapitano elvenis kaj tuj diktis ai li kazern-areston.
Li
prenis Ia fusiln kaj trafis lin rekte en Ia koron. La
kugIo elflugis eI Ia sinjoro kapitano tra Ia dorso kaj
kazis ankora dornagon en Ia kaneelario. Ci frakasis
botelon da inko k i Liu verigis sur Ia kaneelariajn
dokumentojn.

Kaj kio okazis pri Ia soldato ? demandis post


momento S-ino Miller, dum Svej)<. sin vestis.
Li pendigis sin per l..lselKo , diris Sve] (, purigante sian malmolan
apelon. Kaj Ia selko e
ne estis lia. Cin li pruntis e Ia rnalliherejestro,
__7motivigante,
ke Ia pant.alono glitas. Cu li devus
atendi, gis ili lin mortpafos?
Tion vi seiu, S-ino

12

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Miler, en tia situacio Ia kapo turnigas ai ni surdige.


La malliberejestron
ili pro tio degradis kaj diktis ai li
sesmonatan
punon. Sed li ne punsidis en karcero.
Li forkuris Svision kaj estas hodia tie predikisto en
iu eklezia kornunumo.
Niatempe
estas malmultaj
bonkondutaj homoj, S-ino Miller. Mi guste imagas, ke
Ia sinjoro arkiduko Ferdinando
en Sarajevo anka
trompigis pri Ia viro, kiu lin mortpafls. Li vidis iun
sinjoron
kaj pensis : Jen certe bonkonduta homo , ar
.
II vokas al mi Vivu , Kaj interternpe
tiu sinjoro
lin pafbuas. tu li alpafis unu ali plurajn pafojn ?
La gazetoj skribas, sinjora mosto, ke Ia sinjoro
arkiduko estis kiel kribrilo. Li elpafis iujn kartoojn
kontra lin.
J es, tio estas rapidega afero, S-ino Miller, terure
rapida. Por tia afero mi satus aeti al mi braningon. Tio aspektas kiel ludilo, sed vi povas mortpafi
per gi dum du minutoj dudek arkidukojn, malgrasajn
ali grasajn. Kvankam oni, inter ni dirite, S-ino Miler, pli bone trafas en grasan sinjoron arkiduko, 01
en malgrasan. tu vi ankora memoras, kiel ili tiam
en Portugalio
mortpafis
sian regon ? Tiu anka
estis tiel dika. Nu, kompreneble,
rego ne estos maldikulo. Do mi nun foriras en Ia gastejon te Ia
Kaliko , kaj se iu venus pro Ia rathundo, por kiu mi
prenis Ia antapagon,
tiam vi diru ai li, ke mi gin
havas en mia hundejo sur Ia kamparo, ke mi pritranis ai gi anta nelonge Ia orelojn kaj ke oni gin nun
ne povas transporti,
anta 01 Ia oreloj ne cikatrigis,
por ke gi ne malvarmumu
ilin. La losilon vi donu al
Ia pordistino.
En Ia gastejo te Ia Kaliko sidis soleca gasto.
Estis Ia civilpolicano Bretnajder,
kiu estis dungito
de Ia tata polico. La mastro Palivec tralavis
Ia
Lasojn kaj Bretnajder klopodis vane ekarangi kun li
seriozan konversacion.

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

13

Palivec estis konata kiel vulgara homo, ClO dua


vorto lia estis postajo ali Iekajo. Sed plie li multon
legis kaj atentigis iun, ke li legu, kion Viktoro Hugo
pri tiu lasta skrihis, kiam li prirakontis Ia respondon
de l'malnova gvardio de
apoleono al Ia angloj en
Ia batalo de Vaterlo.
Agrablegan
someron ni havas , komencis Bretnajder sian seriozan konversacion.
tio
tio valoras
Iekajon , respondis
Palivec,
envicigante Ia tasojn en Ia bufedo.
Di en Sarajevo arangis al ni belan embarasajon
,
Bretsnajder
ree adigis sin kun malforta espero.
En kiu Sarajevo
? demandis Palivec. En Ia
usle-a vintrinkejo?
Tie ili interbatigas
iutage.
Vi ja scias, Nusle !
En Ia bosnia Sarajevo,
sinjoro mastro. Di tie
mortpafis Ia sinjoron arkiduko Ferdinando.
Kion vi
diras pri tio ?
Mi ne miksigas en tiajn aferojn. Kun tio iu povas
leki mian postajon ", respondis gentile sinjoro Palivec kaj ekbruligis sian pipon. Hodia miksigi en
tiajn aferojn, tio povas kosti ai iuj Ia kapon. Mi
estas negocisto;
se iu venas kaj mendas bieron, mi
regalas ai li. Sed tia Sarajevo, politiko, ali Ia mortinta
arkiduko, tio estas nenio por ni. El tio nenio rezultas
01 Pankrac.!
Bretnajder
eksilentis
kaj irkarigardis
seniluziigite en Ia mal plena gastejo.
Tie foje pendis
bildo pri Ia imperiestro , li
post ioma tempo ree adigis sino Guste tie, kie nun
pendas Ia spegulo ,
Jes,
tiurilate
vi pravas,
respondis
smjoro
Palivec. Li tie pendis kaj Ia muoj fekis sur lin, tial
mi metis lin en Ia subtegmenLon. Vi ja scias, iu povus
1

Granda pundomo apud Prago. Malliberejo.

14

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

permesi al si ian rimarkon kaj el tio oni povus ankora


havi malagrablajojn.
u mi bezonas tion ?
En tiu Sarajevo
ja kredeble malbone aspektis,
sinjoro mastro.
AI tiu i malica rekta demando respondis s-o
Palivec eksterordinare
singardeme :
En tiu i tempo estas terure varmege en Bosnio k
Hercegovino.
Kiam mi militservis,
ni devis meti
glac~on aI nia efletenanto sur Ia kapon .
Ce kiu regimento
vi servis, s-o mastro ? ))
Pri tiaj bagateloj mi ne memoras ; pri tia idiotajo
mi neniam zorgis kaj anka neniam mi estis scivolema
pri tio, respondis s-o Palivec, tro granda scivolemo malutilas. ))
La civilpolicano Bretnajder silentigis definitive kaj
lia agrenita mieno pliheligis nur e Ia alveno de
Svejk, kiu enirante Ia gastejon mendis nigran bieron
kun j ena rimarko :
En Vieno hodia anka estas funebro.
La okuloj de Bretnajder eklumis plenaj je espero.
J..i d!ris mallonge :
Ce Konopist
pendas dek nigraj standardoj.
Devus tie esti dekdu , diris Svejk post ektrinko.
Kial vi opinias dekdu ? demandis Bretsnajder.
Por ke estu
ronda nombro. Po dekduo pli bone
oni kalkulas kaj po dekduo anka io estas pli
malkara, )) respondis Svejk.
Ekestis silento, kiun Svejk mem interrompis per
jena profunda gemo:
Do li ripozas jam en Ia sino de dio. Dio donu al li
eternan paeon. Li ne e gisvivis, ke li arigis imperiestro. Kiam mi militservis, foje generalo falis de Ia
evalo kaj mortigis tute trankvile.
Oni volis ree
suprenigi lin sur Ia evalon, tiam oni miras, ke li
estas tute mortinta.
Kaj li anka devus promociigi
gis maralo. Tio okazis e parado. La paradoj neniam

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

15

rezultigas ion bonan. En Sarajevo anka estis tia


parado. Mi memoras, ke al mi okaze de tia parado /
foje dudek butonoj mankis sur Ia uniformo kaj ke mi
tial ricevis dek kvar tagojn da izol-aresto. Du tagojn
mi kusis kurbe alkatenita kiel Lazaro. Sed disciplino
devas esti e Ia soldataro. AlieI neniu donus atenton
al iu ajn. Nia efletenanto Makovec iam diris al
ni : Disciplino, vi, buboj idiotaj, devas esti, ar aliel
vi volus kiel Ia simioj grimpi sur Ia arboj. Sed Ia
soldatservo faros el vi homojn, vi idiotoj.
Kaj
u tio ne estas vera ? Imagu al vi parkon, ni diru sur
Ia placo de Karlo, k sur iu arbo soldaton sen disciplino. Kontra tio mi iarn havis Ia plej grandan
timegon.
En Sarajevo
, komencis Bretnajder,
tion faris
Ia serboj .
Sed en tio vi multe
eraras , respondis Svejk.
Tion
faris Ia turkoj, pro Bosnio kaj Hercegovino .
Kaj Svejk prezentis sian opinion pri Ia internacia
politiko de Astrio SUl' Ia Balkano. La turkoj perdis
en Ia jaro 1912 Ia militon kontra Serbio, Bulgario
kaj Grekio. Ili volis, ke Astrio helpu ilin, kaj kiam tio
ne okazis, ili mortpafis Ferdinandon.
u vi amas
Ia turkojn ? Svejk turnis sin al
Palivec. u vi amas tiujn idolanajn
hundojn?
u ne vere, ke ne.
Unu gasto kiella
alia , diris Palivec, kaj se e
estas turko. Por ni negocistoj ne ekzistas politiko.
Pagu vian bieron kaj sidu en gasteJo kaj parolau, kion
vi volas. Tio estas mia principo. u tion faris kontra
nia Ferdinando turko a serbo, katoliko a mahometano, anarkisto ali juneho, tio estas tute indiferenta
al mio ))
Bone, s-o mastro
, anoncis sin Bretnajder,
kiu
ree perdis Ia esperon povi enkaptiligi unu el Ia du.

LA

Sed vi

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

konfesos, ke tio estas granda perdo por


Astrio.
Anstata Ia mastro respondis Svejk .
Estas perdo, tion oni ne povas nei. Terui a perde.
Tiun Ferdinandon
oni ne povas anstataigi
per iu
ajn kreteno. Nur li de~us estio ankora .pli gr~sa ..
Kiel vi komprenas tion ? interrompia Bretnajder .
. Kiel
mi Lion komprenas?
respondis
Svejk
gaje : Nu, nur tiel : se li estus pli grasa, ~iam. lin
certe jam pli frue estus traflnta l~ apople~~IO, klaI?
li asis Ia maljunulinojn
en Konopist, dum ili kolektis
en lia arbar-distrikto
branojn kaj fungojn, kaj li ne
devus mortai tian malgloregan morton. Se mi tion
pripensas tiel, onklo de Lia imperiestra
mosto kaj ili mortpafas lin ! Tio ja estas skandalo, I~ t~ta
gazetaro estas plenigit~ per tio. Ce .ni .en BudeJovl~e
oni anta jaroj mortpikis sur Ia Ioirejo okaze de lU
malgranda
kverelo brutnegoeiston,
iun Brati~la:,on
Ludovik kiu havis Illon nomatan Bohuslavo, kaj kiam
tiu veni~ por vendi siajn porkojn, neniu vo.lis aeti
ion de li kaj iu diris: Tio estas Ia filo de tiu mortpikito. Tio certe anka estas plena aulo '. Li. dev~s
salti en Krumlov de Ia ponto en Moldavon kaj om devis
lin eltiri devis provi Ia revivigon, devis pumpi el
li Ia akv~n kaj li devis morti en Ia brakoj de kuraeisto,
kiam i tiu faris ai li ian injekton.
Sed vi havas strangajn
komparojn , diris Bretnajder signifoplene, unue vi parolas pri Ferdinando
kaj tuj poste pri brutnegoeisto.

.
Ho ne defendis sin Svejk. Dio gardu, ke mi
volu kompari iun kun iu. La s-o mastro konas mino
Cu ne mi neniam komparis iun kun iu ? Mi nur
ne vol~s trovigi en Ia hato de Ia s-ino arkidul~ino.
Kion i tiu nun faros? La infanoj estas orfoj , Ia
mastrumo en Konopito sen mastro. u si ree devos

LA

BRAVA

SOLDATO

17

SVEJK

('dzi nigi kun iu arkiduko ? Kion si profitus el tio?


, i 1'(' veturos kun li ai Sarajevo kaj duan fojon vidvinigos, Iam vivis anta jaroj en Zlivi apud Hluboka
nrhnrgnrdisto, kiu havis Ia malbelan nomon Pindour
(
E Lulao). La telasistoj mortpafis lin kaj li postlnsis vidvinon kun du infanoj kaj si post unu jaro ree
('dzinigis kun arbargardisto,
Jozefo Savel el Midlovari.
I aj tiun ili anka mortpafis ai si. Tiam si edzinigis
t riun fojon kaj ree kun arbargardisto
kaj diris: Ciuj
honaj aferoj estas trio Se i-foje mi ne sukeesas, mi
t iam ne plu seias, kion mi devas fari . Kompreneble
oni ree Liun mortpafls ai si kaj Liam si jam havis kun
t iuj i gardistoj ses infanojn. Si penetris gis en Ia
I ancclarion de l'sinjoro prineo en Hluboka kaj plendis,
), Ai havas tian rnalbonancon
kun tiuj gardistoj.
Ti(, oni rekomendis ai si Ia lagogardiston
Jaros el
hnstiono de Rajiee. Kaj kion vi dirus pri tio : tiun
ili al si ree dronigis dum Ia fikaptado en Ia lageto
kaj c tio si havis kun li jam du infanojn. Tiam si
(dzinigis kun porkokastristo
el Vodnanj kaj tiu morthaLis @iniun vesperon per Ia hakilo kaj poste denuneis
sin libervole. Kiam oni lin e Ia distrikta jugejo en
Pisek estis pendiganta,
li formordis Ia nazon de Ia
p:I Lro kaj diris, ke li tute nenion pentas kaj diris
anka krome ion tre malbelan pri nia imperiestro.
Kaj u vi ne seias, kion li diris ? demandis
kun
spcrplena voo Bretsnajder.
Tion
mi ne povas ai vi diri, ar neniu kuragis
K'in ripeti. Sed iuokaze estis io tiom terurega k
nhomencga, ke jugeja konsilanto,
kiu eestis, pro
tio Ircnezigis kaj ankora hodia oni tenas lin en Ia
izoln feio, por ke nenio malkaigu. Ne estis nura
ordinara ofendo, tia, kian oni eligas, kiam oni estas
ebriu,
I aj
kiajn ofendojn
kontra
Lia imperiestra
1I10HLo oni do eligas tiuokaze ? demandis
Bretsnajder.

18

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Sinjoroj, mi petas vin, parolu pri aliaj aferoj,


adigis sin Ia mastro Palivec. Vi sciu, mi Lion ne
atas. Oni eligas ion kaj tio povas nin iafoje agreni.
Kiajn ofendojn
kontra Lia imperiesLra mosto
oni eligas, se oni estas ebria ? ))ripetis Svejk. Diversajn. Ebriigu vin, ludigu ai vi Ia astran himnon kaj
vi vidos, kion vi komencos paroli. Vi elpenso~ tiom
multe pri lia mosto, ke , se nur Ia duono el gI estus
vera, sufius, por lin skandaligi por tuta vivo. Sed Ia
maljuna sinjoro vere ne meritas tion. Pripensu:
Sian filon Rudolfo li perdis en Ia delikata ago en
plena vira forto. Lian edzinon Elizabeto oni trapikis
per fajlilo, plie tiu Johano Ort. ~I li p.erdig!s, lian
fraton, Ia imperiestron
de Meksikio, om ai II mortpafis en iu fortikajo, apud iu muro. Nun ili denov~
forpafis ai li en lia maljuneco Ia onklon. Jen vere om
devus havi ferajn nervojn. Kaj tiam iu ebriegulo
havas Ia ekpenson kaj 'Ii komencas lin mokinsulti,
Se hodia io eksplodos, mi igos volontulo kaj servos
ai nia imperiestro,
gis oni min dispecigos .
Svejk faris grandan ektrinkon kaj darigis :
(( u vi kredas, ke nia imperiestro
toleros tiun
staton ? Do vi malbone konas lin. La milito kontra
Ia turkoj devas esti farata. Vi mortigis mian onk.l~n,
do jen vi ricevas unu sur Ia buegon. La. mIiI~o
certe eksplodos, Serbio kaj Rusio helpos ai m en tiu
milito. Diabloj, tie oni interbatigos. ))
Svejk aspektis belege en tiu i profeta momento.
Lia naiva vizago, kiu ridetis kiel Ia plenluno, brilis
pro entuziasmo. AI li io estis Liel.klar~..
.
(( Povas esti , li darigis en SIa priskriho pr.l. Ia
estonto de Astrio, ((ke ai ni en okazo de l'milito
kontra Turkio dorse atakos Ia germanoj, ar Ia
germanoj kaj Ia turkoj estas kunliganoj. Ili estas tiaj
monstroj, ke oni ne trovos egalajn en Ia tuta mondo.
Sed ni povas kunligigi kun Francio, kiu depost Ia

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

19

J 11'0 H ipdek unu havas malbonhumoron


kontra
(:('rrnanio. Kaj jam Ia afero funkcios. Milito okazos,
pllOIl 111
i ne diras ai vi. ))
1II'C'I~najder levigis kaj diris solene:
" l'Ii vi ne devas diri. Venu kun mi en Ia koridoron,
I", mi ai vi ion diros .
S ejk sekvis Ia civilpolicanon
en Ia koridoron, kie
Id('lIdi. lin malgranda surprizo, kiam ai li lia biernaj1'111'0montris Ia aglon 1 kaj deklaris, ke li arestas lin
I,IIj l uj kondukos ai Ia polica direkcio, Svejk klopodis
I IlIl'i~i ai li, ke Ia sinjoro eble eraras, ke li estas plene
('111ulpa kaj diris nenian vorton, kiu povus ofendi
uj n.
III't'Lsnajder tamen diris ai li, ke li kulpigis pri
i'\('I'ioda punindaj agoj, inter kiuj anka Ia krimo de
I'Mal perfido ludus rolon.
,
'I'iam ili reiris en Ia gastejon kaj Svejk diris ai
I o Puliveo :

""I

Mi devas pagi kvin bierojn kaj unu bulkon kun


Nun donu ai mi ankora unu slivovicon
(pruubrandon)
k tiam mi jam devos foriri, ar mi
('HI as arestita.
))
Hrctnajder montris ai s-o Palivec Ia aglon, mo1I1('lll.on rigardis s-on Palivec kaj demandis poste:
((Cu vi estas edzo ? ))
((J s. ))
(( Kaj u via edzino povas administri en Ia tempo de
"111 Ioresto "

kolbuseto.

.Jes, ))

" 'I'iam io estas en ordo, s-o mastro, diris BretnajIII1.1d('1'


gaje, ((voku vian edzinon i tien, t.ransdonu ai
I ('ioll kaj vespere ni forkondukos vin. ))
(( N(' agrenigu pri tio , konsolis lin Svejk, ((mi
111'11iras nur pro statperfido. ))
I

1.1\

111

igno de Ia aistriaj sekret-policanoj.

20

LA BRAVA SOLDATOSVEJK

Sed pI'O kio mi ? )) gemis s-o Palivec. I( Mi ja


estis tiom singarda.
Bretnajder ridis kaj diris venkogoje :
PI'O tio ke vi diris, ke Ia muoj Iekis SUl' nian
imperiestron.
Oni jam pelos el via kapo nian imperiestron. ))
Kaj Svejk forlasis Ia gastejon e Ia Kaliko ,
akompanate
de Ia civilpolicano,
kiun li demandis
kun sia afabla rideto, kiam ili ekpais sur Ia straton:
u mi devas malsupreniri
de Ia trotuaro ? ))
Kial ? ))
Mi pensas,
se mi estas arestita, ke mi ne plu
havas rajton iri sur Ia trotuaro. ))
Kiam ili eniris Ia pordegon de l'polica direkcio,
diris Svejk :
Kiel rapide
ai ni forpasis Ia tempo! u vi ote
iras ai Ia Kaliko ?
Kaj dum oni kondukis Svejk-on en Ia akceptkancelarion,
s-o Palivec e Ia Kaliko transdonis
Ia mastrumon
ai sia ploranta edzino, e kio li in
dare konsoladis la sia stranga maniero :
I(Ne ploru, ne larmau, kion ili povas fari ai mi
pI'O surfekita imperiestra bildo ?
Kaj tiel Ia brava soldato Svejk en sia afabla
maniero intervenis en Ia mondmiliton.
tJ -'f" La historiistojn
interesos, ke li antavidis
mal./ proksimen en Ia estonton. Se Ia situacio pli malfrue
evoluadis aliei, 01 li klarigis tion e Ia Kaliko )),
tiam ni devas konsideri, ke li posedis nenian preparan
diplomatian
instruiLecon.

11.

la

brava soldato "Svejk


en Ia polica direkcio

La atenco de Sarajevo plenigis Ia polican direkcion


mulLnombraj viktimoj. Oni alkondukis unu post
Ia alia, kaj Ia maljuna inspektoro en Ia akcepta kanI'dario diris kun sia bonkora voo :
Tiu i Ferdinando
estes tre malagrabla por vi !
l<iam oni enfermis Svejk-on en unu el Ia multaj
1't'loj de Ia unua etago, li trovis tie societon el ses
homoj. Kvin sidis irka Ia tablo kaj en Ia angulo SUl'
Ia kuejo sidis, kvaza li volus aparLigi sin de ili,
iro mezaga.
~vejk kornencis eldemandi unu post Ia alia, kial
li n i arestis
lin.
El Ia kvino, kiu sidis apud Ia tablo, li ricevis
proksimume Ia saman respondon :
Pro Sarajevo ! PI'O Ferdinando
! - li PI'O
Iiu (~imurdo alia sinjoro arkiduko ! ))- PI'O Ferdiunnrlo ! )) PI'O tio, ke oni mortigis Ia sinjoron
ar! iduko en Sarajevo ! ))
l.a sesa, kiu apartigis de tiuj kvin, diris, ke li
volns havi nenion kornunan kun ili, por ke lin ne
t rnu ia suspekto, ar li estas enkarcerigita
nur pI'O
ri!hmurda provo ai bienmastro en Holice.
Sv('jk altabligis
e Ia societo de l'konspiruloj,
I iuj rakontis unu ai Ia alia jam Ia dekan fojon, kiel
ili esl.is implikitaj en Ia aferon.
P('I'

22

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

LA BRAVA

Ciuj, eseepte unu, estis trafitaj a en Ia gastejo,


en Ia vintrinkejo
a en Ia kafejo. Eseepton faris
eksterordinare
dka viro kun okuIvitroj kaj postpIorintaj
okuIoj, kiu hejme estis ares ti ta en sia
logejo, ar li du tagojn anta Ia ateneo en Sarajevo
e Brejska estis paginta Ia mangokostojn
por
du serbaj studentoj, teknikistoj, kaj estis vidita de Ia
detektivo Briks en iIia soeieto, ebria, en Ia Montmartre en Ia enstrateto,
kie li anka pagis por
ili, kieI li jam konfirmis en Ia protokoIo per sia
subskribo.
AI iuj demandoj e Ia antajuga
esploro en Ia
poIiea direkeio li gemadis stereotipe :
Mi havas papervendejon.

Je kio aI li estis donata same Ia stereotipa respondo:


Tio ne estas pruvo pri via senkuIpeeo.
La maIgranda
sinjoro, kiun trafis Ia sorto en
vintrinkejo, estis historiprofesoro kaj estis kIariginta
aI Ia vintrinkejestro
Ia historion pri diversaj ateneoj.
Li estis arestata guste en Ia momento, kiam li flnis Ia
psikoIogian analizon pri iuj atencoj per Ia vortoj :
La ideo de I'ateneo estas tieI simpIa, kieI Ia ovo
de KoIombo.
Same tieI eerte, kieI vin atendas
Pankrae,
estis kompIetigata lia eIdiro dum Ia espIordemandado
de Ia poIiea komisaro.
La tria konspiruIo estis Ia prezidanto de I'bonfara
unuigo DobromiI en Hodkoviki. En Ia tago, en
kiu estis pIenumita Ia ateneo, Ia DobromiI arangis
gardenfeston
kun sekvanta konecrto. La gendarma
subofleiro venis, por ordoni aI Ia partoprenantoj,
disiri, ar Astrio funebras, je kio bonkore diris Ia
prezidanto
de DobromiI :
Atendu iomete, gis oni finludis Ia Hej, Slovane.!
1 Konala
germana.

cfia kanlo

(pri neperceblaj

Slavoj)

kontraii-

SOLDATO

SVEJK

23

Nun li sidis tie kun maIlevita kapo kaj lamentis :


okazos novaj prezidant-elektoj,
se
m i l.iul.empe ne estos hejme, povos okazi, kc oni min
111' elcktos,
Kaj mi jam Ia dekan fojon estas prezif1auto. Tiun malhonoron mi ne postvivos.
SLrange Ia mortinta Ferdinando malbontraktis
Ia
k vuran arestiton, viron de pura karaktero kaj senmakula honoro. Li estis evitinta
dum du plenaj
\.agoj iun interparolon pri Ferdinando, gis li vespere
cn Ia kafejo, Iudante Edzigo -kartludon,
ekkriis,
11um li superatutis Ia trefregon per Ia karoa sepo :
Sep kugloj- kiel en Sarajevo.
La kvina viro, kiu, kiel li mem diris, estis arestita
pro tiu i murdo alIa sinjoro arkiduko en Sarajevo ,
havis ankora hodia hirtigitajn harojn kaj barbon
pro timego, tieI ke lia kapo memorigis pri staIgrifono.
(~itiu viro en Ia restoraeio,
kie li estis arestita,
parolis neniun vorton, e ne estis Ieginta Ia gazetraportojn pri Ia murdo aI Ferdinando kaj sidis tute
sola e tablo, kiam iu sinjoro venis aI Ii, sidigis
kontra li kaj rapide alparolis Iin :
Cu vi Iegis tion ?
Ne Iegis.
u vi scias pri tio ? ))
N e seias.
ti Cu vi scias, pri kio temas ?
Mi ne scias pri tio, mi ne atentas pri tio.
Scd tio tamen devus vin interesi.
u mi ne seias, kio devus interesi min?
Mi
filmas mian cigaron, trinkas miajn kelkajn gIasojn
dll hicro, mangas
mian vespermangon
kaj ne legas
gazcLon. La gazetoj mensogas. Pro kio mi ekscitigu ?
En agusto

J I';n Ia efia (ankaii


germana) kartludo Ia karoa karto
kunsiatas ne el kvadratetoj,
sed el kugleloj (globetoj).
, (; i deverias el Ia tempo, kiam oni sargls kanonojn per
I(lohro"maj
stonoj. Trad.

24

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Do vin e ne interesas Ia murdo en Sarajevo ?


Min tute nenia murdo interesas,
u tio okazas

en Prago, en Vieno, en Sarajevo a en Londono.


Por tio Ia oficejoj, Ia jugejoj kaj Ia polico ekzistas. Se
oni iafoje ie mortigas iun, justo ai li arigas ; kial tiu
stultulo estas tiel nesingarda kaj lasas sin mortigi ? ))
Tio estis liaj lastaj paroloj en tiu i konversacio.
De tiu tempo li nur late ripetadis en interspacoj de
kvin minuto] :
Mi estas senkulpa, mi estas senkulpa.
Tiujn i vortojn li anka elkriis en Ia pordego de
Ia polica direkcio, Liujn i vortojn li anka ripetos
dum Ia transporto
aI Ia kriminaljugejo
en Prago
kaj kun tiuj i vortoj li anka eniros sian malliberejan
elon.
Kiam Svejk askultis iujn tiujn terurajn konspirrakontojn, li opiniis konvena klarigi ai Ia arestitoj Ia
kornpletan malesperigon de ilia situacio.
Jes, por ni iuj trc malbonstatas
Ia afero , li
kornencis siajn korisolajn parolojn, tio ne estas vera,
kion vi diras, ke ai vi, ai ni iuj, nenio malbona povos
okazi, Por kio ni havas policon, se ne por tio, ke gi
nin punas pro niaj malbonmoraj
buoj. Se alvenas
tiel dangera tempo, ke oni pafas kontra arkidukojn,
neniu rajtas miri, ke oni kondukas lin en Ia direkcion.
Tion ion oni faras pro Ia gloro, por ke tiu Ferdinando
havu reklarnon anta sia entombigo. Ju pli eI ni
estos i tie, des pli bone estos por ni, ar des pIi
gajan vivon ni guos. Kiarn mi militservis, kelkfoje
duono el nia kornpanio estis enkarcerigita.
Kaj kiorn
da senkulpuloj jam estis kondamnitaj
! Kaj ne nur
e Ia armeo, sed anka de Ia tribunaloj. Unu fojon,
mi ankora bone memoras, virino estas kondamnita,
ar si sufokis siajn novnaskitajn
gemelojn. Kvankam
si [uris tute firme, ke si ne povis sufoki Ia gemelojn,
ar si naskis nur knabineLon kaj si estis sukcesinta

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

25

/-{insufoki tute sendolore, si tamen estas kondamnita


pro duobla mortigo. A tiu senkulpa
cigano en
Zabelice, kiu penetris dum Ia kristnaska tago nokte
en nutrajo-vendejon.
Li [uris, ke li iris por sin varmigi, sed tio tute ne savis lin. Tuj kiam Ia tribunalo
okupas sin pri iu afero, estas malbone. Sed tio devas
estio Eble ne iuj homoj estas tiaj Iriponoj, kiel oni
povas konjekti pri ili : sed kiel vi hodia diferencigas
bonmorulon
de fripono, precipe nuntempe,
en tiel
serioza periodo, kiam ili buis tiun Ferdinandon.
Iam oni e ni, kiam mi militservis en Budejovice,
mortpafis en Ia arbaro malanta
Ia ekzercejo Ia
hundon de l'sinjoro kapitano.
Kiam li eksciis pri
tio, li venigis nin iujn, igis nin lavice ordigi kaj
diris, ke iu deka viro antaenpau.
Kompreneble
mi anka estis Ia deka kaj tiel ni staris en gardu pozo k e ne foje palpebrumis.
La kapitano
irkairas nin kaj diras : Vi friponoj, auloj, kanajloj,
makulitaj hienoj, mi volus ai vi iuj tiel pro Ia hundo
dikti izolareston, dishaki vin en vermielojn, mortpaf vin kaj fari el vi bluajn karpojn. Sed, por ke vi
sciu, ke mi ne indulgos vin, mi diktas ai vi iuj dekkvartagan
kazern-areston.
Do vi vidas, tiutempe
tcmis pri hundao kaj hodia temas e pri Ia sinjoro
nrkiduko. Kaj tial devas esti teroro, por ke Ia funebro
hnvu sencon.
Mi estas senkulpa, mi estas senkulpa , ripetis Ia
hirtigita viro.
J esuo Krisbo anka estis senkulpa , diris Svejk,
k aj tamen ili lin anka krucumis.
Nenie iam al iu
~ravas rilate senkulpan homon. Fermi Ia buegon kaj
plu ervi ! - kiel oni ai ni diris e Ia militservo. Tio
i-st.a Ia plej bona kaj plej bela.
Svejk kuigis SUl' Ia kuejon kaj ekdorrnis trankvile,
Durne oni enkondukis du novajn. Unu el ili estis
bosninno. Li pais tien kaj reen en Ia elo, grincis per

26

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Ia dentoj kaj iu dua vorto lia estis : Jebenti duu .


Lin turmentis Ia penso, ke ai li povus perdigi en Ia
polica direkcio lia Gotera korbo-.
La dua nova gasto estis Ia mastro Palivec, kiu
vekis sian konaton Svejk, kiam li rimarkis lin, kaj
kriis kun voo plena de tragiko :
Mi anka jam alvenis !
Svcjk kore premis lian manon kaj diris :
Pri tio mi vere gojas. Mi sciis, ke Ia sinjoro plenumos sian promeson, kiam li diris aI vi. ke oni venos
por vin venigi. Tia akurato estas bela afero.
Sed s-o Palivec rimarkigis, ke tia akurato valoras
Iekajon kaj demandis mallate ai Svejk, u Ia aliaj
enkarcerigitaj
sinjoroj ne estas stelistoj,
ar tio
povus malutili ai li kiel negocisto.
.
Svejk klarigis ai li, ke iuj, escepte unu, kiu estas
i tie pro rabmurda
provo kontra bienmastro
el
Holice, venis en ilian societon pro Ia arkiduko.
5-0 Palivcc estis otendita kaj diris, ke li ne estas i
tie pro iu kretena arkiduko, sed pro Lia imperiesl.ra
mosto. Kaj ar tio komencis interesi Ia aliajn, li
rakontis ai ili, kiel Ia muoj malpurigis ai li Lian
imperiestran
moton.
.
.
.
Ili porke malpurigais
lin, Ia Ibestoj, h fims
Ia rakonLon pri sia aventuro, kaj fine ili kondukis
min en Ia kriminalejon.
Mi neniam tion pardonos
ai Ia muoj , li aldonis minace.
Svejk denove kusigis, sed li ne longe dormis, ar
oni forkondukis lin, por lin irigi alia esplordemandado.
Kaj tiel Svejk portis, dum li pais trans Ia stuparon
en Ia 3-an fakon ai Ia esplordemandado,
sian krucon
sur Ia supron de Golgoto, mem nenion rimarkante
pri sia martireco.
1

Korbo de marandisto] el Ia i-cgiono de Goler (en JugosTrad.

lavio). -

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

27

Kiarn li ekvidis Ia surskribon, ke Ia kraado en Ia


koridoroj estas malpermesata,
li petis Ia policanon,
pcrmesi ai li krai en Ia kraujon, kaj radiante en sia
naivo li eniris Ia kancelarion kun Ia vortoj
Mi deziras bonan vesperon,
sinjoroj,
ai iuj
kune.
Anstata
respondo iu puis lin en Ia ripojn kaj
l.arigis lin anta Ia tablon, malanta
kiu sidis
sinjoro kun malvarma oficista vizago de tia besteca
kruelo, kvaza li jus estus alinta el Ia libro de
Lombrozo Krimulaj tipoj .
Li rigardis sangsoife aI Svejk kaj diris :

e kondutu tiel .idiote.


Mi ne scias, kion fari , respondis Svejk serioze,
dum Ia militservo
oni arbitraciis
supeI' mi pro
idioLeco. Mi estas oficiale deklarita idioto de specialkomisiono. Mi estas oficiala idioto.
La sinjoro kun Ia krimula tipo grincis per Ia dentoj :
Tio, pro kio vi estas kulpigita kaj pri kio vi kulpig-is, atestas pri tio, ke vi estas spirite normala.
Kaj li nombris ai Svejk tutan serion da diversaj
krimoj, komencante e Ia tata perfido kaj finante e
insulto kontra Lia imperiestra mosto kaj Ia membroj
(/(' Ia imperiestra familio. Meze de tiu i grupo brilis
Ia aprobo pri Ia murdo ai Ia arkiduko Ferdinando, el
I ie eliris brano kun novaj krimoj, inter ili Ia krimo
pri insLigo ai ribelo , ar io tio okazis en publika
cjo,
Kion vi diras pri tio? demandis Ia sinjoro kun
Ia .raj toj de besteca kruelo venkokonscie,
" Estas multo , respondis Svejk naive, io multa
('HI as malutila.

U vi vidas,
ke vi konsenLas tion.
Mi konsentas
ion, severo devas esti, sen severo
ur-niu icn sukcesus veni. Tio estas kiel iam, kiam mi
ruilil.servis -

28

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

LA BRAVA

Fermu Ia buegon ! kriis Ia polica konsilisto ai


Svejk, kaj ekparolu nur, kiarn mi ion ai vi demandos!
u vi komprenas ?
Kial
mi ne komprenu?
diris Svejk. Mi
raporl.as plej obeeme, ke mi komprenas kaj ke mi
povas orientigi en io, kion vi diras.
Kun
kiu do vi havas interrilatojn
?
Kun mia servistino,
via mosto.
Kaj
en Ia lokaj politikaj rondoj vi ne havas
konatojn?

Ho jes, via mosto,


mi kutime aetas aI mi Ia
tagmezan
eldonon de Ia Narodni Politika , Ia
Cubika1.
For!
alkriegis Ia sinjoro kun Ia besteca mineo
Svejk-on.
Kiam oni forkondukis i tiun el Ia kancelario, li
diris :
Bonan
nokton, via mosto.
Post kiam li estis reveninta en sian elon, Svejk
sciigis aI iuj arestitoj, ke tia esplordemandado
estas
amuzajo. Oni vin alkrias iomete tie kaj finfine oni
forpelas vin.
Pli Irue , darigis
Svejk, tio estis pli terura.
Mi foje Iegis en libro, ke Ia akuzito devis mari sur
inkandeska
fero kaj trinki fanditan plumbon, por ke
oni ekkonu, u li estis senkulpa. A oni enigis Iiajn
piedojn en hispanajn botojn kaj streis lin sur tupetaron, se li ne volis konfesi, a oni bruligis liajn
koksojn per fajrobrigada
toro, kiel ili faris aI Ia
sankta Johano el epomuk. Tiu kriis siatempe e tio,
kvaza oni palisumus lin sur tranilegon kaj ne esis,
gis oni malsuprenjetis
lin de Ia Elizabeta ponto en
sako nepeneLrebla de akvo. Tiaj kazoj estis multaj
kaj poste ili krome kvaronigis Ia koncernan a pali1 Moknomo
pOI' Ia plej
Hundinao
'.

disvasligata

eha

iutaga

gazeto

SOLDATO

SVEJK

29

sumis Iin ie e Ia muzeo. Kaj 'se oni nur [etis lin


n Ia maIsatoturon,
tia homo estis kiel novenaskiLa.
Hod~au estas amuzajo
esti enkarcerigita , dari/.?S !:lv~Jk plezure,
nenian
kvaronigon,
neniajn
hispanajn botojn, - kuejojn ni havas, tablon ni
havas, benkojn, ni ne dense alpremigas unu sur Ia
alian, supon ni ricevas, panon ili donas aI ni kruon
kun akvo ili alportas aI ni, Ia necesejon ni havas rekte
sub Ia buo. En io oni vidas Ia progreson. Estas iom
malproksima
Ia esplordemandejo,
tio estas vera
Lrans tri koridoroj kaj etagon pli alte, sed kompense
estas puro kaj vigio sur Ia koridoroj. Tie oni fork?n~uka~ U?~' a.lkond~kas Ia alian, junan, maljunan,
vlroJn kaj virmojn. Om atas, ke oni almena ne estas
sola i tie. Ciu kontente
faras sian vojon kaj ne
bezonas timi, ke oni diros alli en Ia kancelario : Do ni
kon~iligis kaj morga
vi estos kvaronigata
a
bruhgata,
ladezire. Tio certe estis malfacila decido
kaj mi pensas, sinjoroj,
ke multaj
el ni en tia
momento
estus tute konfuzegitaj.
J es, nuntempe
Ia kondioj jam plibonigis je nia favoro.
Li jus estis finanta Ia defendon aI Ia moderna
mallibereja sistemo, kiam Ia gardisto maIfermis Ia
pordon kaj vokis :
Svejk, vestu
vin, vi iros al Ia esplordemandejo.

Mi ekvestos
min, respondis Svejk, mi neniel
kontradiras,
sed mi timas, ke estas eraro ar mi
jan~ unu fo~o~ estas forpelita el Ia esplorde~andejo.
I aj phe mi ~lmas, ke Ia ceteraj sinjoroj, kiuj i tie
e~Las kun I?~'.povus agrenigi, ar mi iras dufoje
filll. ek~e ka~ ili hodia vespere ankora
ne unu fojon
('SL1SLie. Ih povus ekjaluzi mino
Elvenu
kaj ne habilau , estis Ia respondo al la
bonsinjoreca manifesto de Svejk.

30

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Svejk denove trovigis anta Ia sinjoro kun Ia


krimula tipo, kiu demandis lin sen ia enkonduko
rigore kaj devige :
u vi konfesas ion ? ))
Svejk fiksis siajn bonajn, bluajn okulojn SUl' Ia
malindulgan homon kaj ridis mole:
Se vi deziras, via mosto, ke mi konfesu, do mi
konfesos, tio ne povas malutili mino Sed se vi diros :
Svejk,
nenion konesu , mi clturnigos,
gis oni
dispecigos mino ))
La severa sinjoro skribis ion en Ia aktojn kaj dum li
transdonis ai Svejk Ia plumon, li ordonis al li subskribi.
Kaj Svejk subskribis Ia denuncojn de Bretsnajder
kaj jenan aldonan tekston :
iuj supre cititaj kulpigoj kontra mi bazigas
sur vero.
Jozefo SVEJK.
Post kiam li subskribis, li turnis sin ai Ia severa
sinjoro :
u mi ankora
ion subskribu ? A u mi nur
revenu morga matene ? ))
Matene
oni transportos
vin en Ia kriminaljugejon , estis Ia respondo.
..
Je kioma horo, via mosto?
Por ke rm pro dio
ne vekigu tro malfrue ! ))
For! )) sonis alkriego ai Svejk hodia Ia duan
fojon el Ia alia flanko de Ia tablo, anta kiu li staris.
Kiam li revenis en sian novan kraditan hejmon,
Svejk diris ai Ia policano, kiu lin akompanis :
io i tic funkcias glate kiel e Ia ruliganta stablo.i
Tuj leiam Ia pordo estis fermita malanta
li,
liaj malliberejaj
kolegoj superutis
lin perdiversaj
demandoj, ai kiuj Svejk klare respondis :

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

31

((Jus mi konfesis, ke mi eble mortigis Ia arkidukon


Frrdinando.
Scs viroj fleksigis terurite sub Ia pedikoplenaj
kovrajoj, nur Ia bosniano diris : Dobro doli. ))
I rum li kuigis SUl' Ia kuejon, Svejk diris :
( Tio estas bedarinda,
ke ni i tie ne havas
vekhorlogon. ))
Scd Ia alian matenon oni vekis lin anka
sen
vr-l horlogo, kaj precize je Ia sesa horo oni kondukis
Svcjk-on per Ia verda Antonio alia landa kriminalj ug-cjo.
Matena horo plena de oro , diris Svejk ai siaj
kunvojagantoj,
kiam Ia verda Antonio veturis el
Ia pordego de Ia polica direkcio.

111.
A

Svejk ontou

r-

10 kriminol-kurocistoj

La puraj, komfortetaj
ambretoj
de Ia landa
kriminaljugejo
faris Ia plej bonan impreson
aI
Svcjk. La blanke sursmiritaj muroj, Ia nigre lakitaj
kradoj kaj anka Ia grasa sinjoro Demartini, supera
!(:mlislo en Ia esplor-arestejo,
kun Ia violkoloraj
pnsamentoj kaj Ia violaborderajo
sur Ia tata apo.
1,;\ viola koloro ne nur estas regulo i tie, sed anka
('I' religiaj
ceremonioj en Ia Cindra Merkredo kaj
:-\allkla Vendredo.
La glora historio pri Ia romana regado super
.J erusalemo ripetigis. Oni eIkondukis Ia arestitojn kaj
lokis ilin sube en Ia teretago anta Ia Pilatojn de
l'jnro 1914. Kaj Ia esplorjugistoj,
Pilatoj de l'moderlia cpoko,
anstata
honore lavi siajn manojn iIi
nlportigadis aI si paprikon 1 kaj Plzenan bieron de
'I':lJsig kaj liveradis al Ia prokuroraro
novajn kaj
uovajn procesojn.
Ci tie maIaperis pIej ofte ia Iogiko kaj venkis ,
111 ~ suokis, Ia idiotigis,
Ia krakadis, Ia ridis, Ia
~ minacis kaj ne pardonis. Estis jnglistoj de Ia Iegoj,
"lllllg-eguloj de Ia Iiteroj de Ia lego, akuzit-mangeguloj,
'1J.(l"Oj de Ia astra gangalo, kiuj prikalkulis sian eksal1011 sur Ia akuziton
la Ia numero de Ia paragrafo.
E~w('plon prezentis kelkaj sinjoroj (same kiel e Ia
polw;) direkcio), kiuj ne tiom serioze konsideris Ia
I

Viando

cn paprika

saco.
3

LA BRAVA

34

legon, ar oni trovas

SOLDATO

LA BRAVA

SVEJK

ie grenerojn

inter

malplenaj

spikoj.
AI tia sinjoro oni kondukis Svejk-on por esplordemandado.
Maljuna sinjoro kun bonanima mieno,
kiu siatempe esplordemandante
Ia konatan murdiston
Vales, neniam forgesis diri : Bonvolu sidigi, sinjoro
Vales, i tie guste staras vaka sego.
Kiam oni alkondukis Svejk-on, li petis lin kun Ia
afablo al li ennaskita sidigi kaj diris :
Do, vi estas tiu sinjoro Svejk ?
Mi pensas , respondis Svejk , ke mi devas esti
Liu, ar anka mia patro estis nomata Svejk kaj anka
mia patrino estis nomata S-ino Svejk. Mi ne povas
fari al ili tian malhonoron, malkonfesi mian nomon.
Afabla rideto flugis trans Ia vizagon de I'esplorjugisto.
Sed jen vi kulpigis pro bela afero ! Vi multe havas
sur Ia konscienco.
Mi iam havas
multe sur Ia konscienco , diris
Svejk, ankorau pli afable ridetante
01 Ia sinjoro
esplorjugisto,
mi eble ankora
pli havas SUl' Ia
konscienco, 01 vi, via moto.
Tio evidentigas ella protokolo, kiun vi subskrjbis
diris en ne malpli afabla tono Ia esplorjugisto, u
e Ia polico oni neniel prem-infiuis vin ?
(,(Sed kial do, via mosto?
Mi mem demandis,
u mi subskribu, kaj kiam ili diris, ke mi subskribu,
mi obeis ilin. Mi ja ne kverelos kun ili pri mia propra
subskribo.
Per tio mi tu te certe ne utilus ai mi.
Ordo devas regi.
eu vi sentas vin tute sana, sinjoro Svejk ?
Tute sana precize ne, via konsilista
mosto. Mi
havas reumatismon, mi smiras min per linkamforajo .
La maljuna sinjoro ree afable ridetis : Kion vi
dirus pri tio, se ni esplorigus vin de jugejaj kuracis)1

toj ? ))

SOLDATO

SVEJK

35

Mi pensas, ke mi ne tiom
lb
siujoroj perdos superfl
t
ma onfartas, ke Ia
.
ue empon kun
. M' .
111 sinjoro
doktoro en Ia
r di
rru,
m jam
11\1 ne havas
gonoreon. po ica irekeio esploris, u

u cksciu, sinjoro Sveik ni t


(H'r Ia sinjoroj jugojaj kUJ.1ci~to' aT?~n fa.ro~ prov?n
d('~'a , komisionon, transliveros J.. I onslstlgos, kiel
I IIJ dume vi Iaplae rip
P VI~ en esplor-areston
d! mandon : Laii Ia prot o~o~. ~ovlzore ankora unu
o
disvastignta
ke nun b ld ~ v~ estus deklarinta kaj
Tio _ j~s via
; a~. e splodos milito?
proksirna tempo.
mos o, gr eksplodos en Ia plej
C( Kaj
u vin ne de tem o I
I onvulsioj ?
p a tempo

ekkaptas

IUJ

don

Ne, mi petas,
nur unu foi
.
k a atomobilo
SUl' Ia
I
mm ekkapts pres.ial~ ant~il
kel~aj jaro{)~co
e Karlo, sed tio okazis

I or LIO estis finita Ia es I d


donis Ia manon alia es loru.f 01' eI"?a~dad~. Svejk
r-n sian elon li diris aPI .J g s.tbokaj kiarn h revenis
,
sra naJ aro'
Do pI'O Ia murdo
ai I
"
..
nando min esploros Ia J' a. s!nkJoro ~rkl.duko FerdiC( Mi
ank _ .
ugeJaJ uracIstoJ.))
au jarn estas esplorit
d I kri .
kuracistoj , diris juna viro
vi
a eti a nmmal ti10 esti
.
11'0
Ia tapioj
'
IS Iam, kiarn mi
(
J vems anta Ia I 'k tri
dr-klari
min idi t
. ai 0- ribunalon. Oni
I 10 a.
un rni t 'o
't I'
drasmasinon kaj oni neni ie I povas puni
I mps eis
. M' vapor"alo diris ai mi hiera
"
I mm.
Ia advo.
u , se mi J am un foi
dl'l'lartLa idioto mi de'
.
u ojon estas
\ ivn.
,
vas Ja proflti eI tio por Ia tuta

1\1i neniom fidas ai ti . kri


.
.
igis viro intelig
t IUJ nmm~lkuracIstoj
)),
en rruena
Kiam
. foi
k ambiojn, mi vizitis
01":'
.
mi
oje
dI' i'rloktoro
Heveroh k .Pki ClU~.kazoJ .Ia le~clOjn
IIJlligis paraliz-idioto~
aJ I.am
kar;>tls ~m, mi
I IIlli:; S-O doktoro Hev~rore~~e
bel. kiel lin pris.
I mordis en Ia kruron

IIll1al'l

J 11 HIS

l!l

36

LA BRAVA

SOLDATO

LA BRAVA

SVEJK

al iu kriminalkuracisto
de Ia komisiono, ortrinkis
Ia inkon ella inkujo, kaj - pardonu min, sinjoroj,fekis en angulo anta Ia tuta komisiono. Sed pro
tio, ke mi tramordis aI unu Ia tibikarnon, ili deklaris
min plene sana kaj mi estis perdita.
Mi
tute ne timas
Ia esploron
de
tiuj
sinjoroj , anoncis
Svejk, kiam mi militservis,
min espIo ris bestkuracisto
kaj Ia afero tu te bone
fnigis.
La kriminalkuracistoj
estas friponoj , aidigis sin
malgranda
rumpinta
viro, anta
nelonge oni
trovis per ia hazardo sur mia herbejo skeleton kaj Ia
kriminalkuracistoj
diris, ke tiu i skeleto estas
mortigita
anta
kvardek
jaroj per iu malakra
objekto en Ia kapon. Mi havas agon de tridek ok
jaroj kaj mi estas enkarcerigita,
kvankam mi havas
baptateston,
eltirajon ella registrolibro kaj prilogan
atestou.
Mi pensas , diris Svejk, ke ni devus konsideri
ion de pli honesta flanko,l:iu
povas era ri kaj li
devas erari, ju pli li pripensas iun aferon. La kriminalkuracistoj
estas homoj, kaj homoj havas siajn
mankojn. Tiel kiel foje en Nusle, guste apud Ia ponto
trans Ia Boti ; jen foje en Ia nokto venis sinjoro aI
mi, kiam mi iris hejmen de Ia Banzet , kaj donis aI
mi per bovopenisa
batilo unu baton kontra
Ia
kapon kaj kiam mi kuis surtere, li faris lumon super
mi kaj diris : Tio estas eraro, tio ne estas li, Kaj pro
tio, ke li eraris, li tiom furiozigis, ke li ankora donis
frapon aI mi sur Ia dorson, Tio ja estas en Ia homa
naturo, ke Ia homo eraras gis sia morto, Kiel Ia
sinjoro, kiu en Ia nokto trovis duone frostmortintan
rabian hundon kaj lin kunportis hejmen k metis en Ia
liton de l'edzino, Kiam Ia hundo revarmigis kaj rekonsciigis, gi mordis Ia tutan familion kaj disiris kaj formangis Ia plej junan idon en Ia lulilo. A mi rakontu

SOLDATO

SVEJK

37

vi ckzemplon, kiel e ni en Ia domo era ris tornisto.


I. Itlal~ermls p:r Ia losilo Ia Podolan pregejon, ar
" J<I:(,~IS,ke h estas hejme, senvestigis sin en Ia
Ral,l'ISL~?,,ar, li kredis, ke tio estas e li en Ia kuirejo,
I lIJ kuigis sm sur Ia altaron, ar li kredis ke li estas
II('JIHC. cn, Ia lito, kaj metis sur sin kelkajn el tiuj
I ()v\'aJc~oJ ku~ sanktaj surskriboj kaj sub Ia kapon Ia
f'~aJ,lgchon kaj .ankorai aliajn sanktajn libroj n, por
1,( II havu, a!ta~on sub Ia kapo. Matene lin trovis Ia
p!~(,I:',lo,kaj h diras al li tute bonanime, kiam li rekonA!'"gIS?ke es~as eraro. Bela eraro , diras Ia pedelo,
'~~,e Jll pr? tia ,er~:o de:as denove konsekri Ia preI{!Jon,, -r:la~ t~u ci tormsto staris antai Ia kriminal1\1,"'acIst?J kaj tI~j pruV!S al li, ke ,li estis tute respond! hla kaj sobra, car se II estus ebriaa, li ne estus siat t'rr~p~ Lrafinta per Ia losilo en tiun seruron en Ia
PI'('geJa pordo. Poste tiu i tornisto mortis en Pank ruc. AC mi ra,kontu ankora ekzemplon, kiel eraris
r-n .1 ladno pelica hundo, Ia luphundo de Ia konata
H(,l'gcn~o R?tte:,
Serge,nt? RoUer bredis tiujn i
Irl(ndoJ~ kaJ.t?ns provojn Je vaguloj, gis iuj vaguloj
komencis eviti Ia Kladnoan distrikton. Tiam li donis
I,:,' ol'd?~on, ke Ia gendarmoj
alkonduku
per iaj
I IIlI,edoJ :un suspekt?n homon. Tiam ili foje kondukis
111li sufie dece vestitan homon, kiun ili trovis sidanIa '11 ~~ ~a~aj ,arbaroj sur iu trunkstumpo,
Tuj ili
df'll'anc?gls ~e, II peceton de Ia hasko , tiun ili donis
pOI' Ilari aI ,slaJ,gendarmejaj policaj hundoj, kaj tiam
rll I ondu~I,s tI,u-?- homon en brikfarejon
malantai
Ia 111'1>0, kaj h,b~rl~ls sur I~ajn ~ostsignojn tiujn dresitajn
hundojn, kiuj lin trovis kaj rekondukis. Tiam i tiu
hOlno devis r?mpi trans iun tupetaron sur Ia subI"I-(IlH'n,lon,grimpi ,trans Ia muron kaj salti en Ia laget CJII.1~aJ Ia hun~oJ malanta li, Fine evidentigis, ke
1111 ('I
homo estis cena radikala deputito, kiu faris
d kurson en Ia Lanajn arbarojn, kiam lin ekenuigis
111

38

LA

BRAVA

SOLDATO

LA

SVEJK

Ia parlamento.
Tial mi diras, ke iuj homoj estas
eraremaj, ke ili eraras, u estas scienculo, a stulta
malklera kreteno. E ministroj eraras.

La komisiono el Ia kriminalkuracistoj,
kiu devus
decidi pri tio, u Ia spirita horizonto konformus a
ne konformus al iuj krimoj, pri kiuj li estis akuzita,
konsistis el tri eksterordinare
seriozaj sinjoroj kun
opinioj, el kiuj tiu de iu unuopa grave diferencis de
tiu de Ia du ceteraj.
Ci tie estis reprezenti.aj tri diversaj sciencaj skoloj
kaj psikiatriaj
konceptoj.
Se en Ia kazo de Svejk inter tiuj kontraaj sciencaj
tendaroj estigis plena intcrkonsento,
tio estas klarigebla nur per Ia konsterniga
impreso, kiun Svejk
faris ai Ia tuta komisiono, kiam li enirante Ia ambron, en kiu lia spirita stato estis ekzamenota,
tuj
kiam li ekvidis sur Ia muro Ia tie pendantan bildon
pri Ia astra monarko,
ekkriis:
Sinjoroj,
vivu
imperiestro
Francisko J ozefo I!
La afere estis tute klara, Pcr Ia spontanea manifesto de Svejk tuta serio da demandoj malnecesigis
kaj oni bezonis nur ankora
kelkajn plej gravajn,
por ke el Ia respondoj evidentigu Ia vera opinio de
Svejk sur Ia bazo de Ia sistemo de l'psikiatro Kalerson, de I'doktoro Heveroh kaj de l'anglo Vejking.
eu radiumo estas pli peza 01 plumbo ?
Pardonu,
mi ne pesis gin. respondis
Svejk
kun sia afabla rideto.
eu vi kredas je Ia fino de Ia mondo?

Unue mi devus vidi tiun i finon de Ia mondo ,


rimarkigis
flegme Svcjk, sed Lutc cerLe ni ne
ankora travivos gin morga .

BRAVA

SOLDATO

S\"EJK

39

(:u vi povus elkalkuli Ia diametron de Ia terglobo?


Tion mi, pardonu, kredeble ne trafus , respondis
Sv jk, sed mi volus mem ai vi, sinjoroj, antameti
nigmon : Estas trietaga domo, en tiu i domo estas
('li riu etago
ok fenestroj. Sur Ia tegmento estas du
rontonoj kaj du fumtuboj. En iu etago estas du
luantoj.
Kaj nun vi diru ai mi, sinjoroj, en kiu jaro
morLis Ia avino de Ia domservisto ?
La kriminalkuracisLoj
rigardis unu Ia alian gravmiene, malgra
tio unu el ili ankora faris Ia demandon :
eu vi ne konas
Ia plej grandan profundon en Ia
Pacifika Oceano ?
Tion, pardonu,
ne , estis Ia respondo, sed mi
pensas, ke gi estos nepre pli granda, 01 sub Ia Viserada! roko en Ia Moldavo.
La prezidanto de Ia komisiono demandis mallonge :
eu sufias ? , sed unu el Ia membroj
petis tamen
ankora
pri jena demando:
Kiom estas 12897 oble 13863 ?
729
respondis Svejk ne palpebrumante.
Mi kredas,
ke tio plene sufias , diris Ia prezidanto de Ia komisiono. Vi povas ree konduki ai lia
loko Ia akuziton.
Mi dankas ai vi, sinjoroj , diris Svejk respektoplcne, ai mi anka plene sufias.
Post lia foriro Ia trikapa profesoraro interkonsenti ,ke Svejk estas absoluta kreteno kaj idioto la iuj
naturlegoj,
kiuj estis eltrovitaj
de Ia psikiatriaj
t(

scienculoj.

En Ia raporto

sendita

alia esplorjugisto interalie


kriminalkuracistoj
bazigas
8lU' plena spirita apatio kaj ennaski.a kretenismo
de Ia
ai supre citita komisiono alkondukita
Jozefo Svejk,
l.eksl.is : La subskribintaj

Parto de Prago.

40

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

kiu maniestigas
en vortoj, kiel : Vivu imperiestro
Franeisko
Jozefo I, kiu eldiro plene sufias por
lumigi Ia spiritostaton
de Jozefo Svejk kiel abso~uta
idioto. La subskribinta
kornisiono pro.p0nas tial :
1. Cesigo de Ia esploro kontra Jozefo Svejk. 2. Translivero de Jozefo Svejk por observado en Ia psikiatrian klinikon, por konstaLi, gis kia grado lia spiritostato estas dangera por lia medio.
Dum tiu i raporto estis verkata, Svejk deklaris
ai siaj kunarestitoj
: Pri tiu Ferdinando. ili tut~
ignoris kaj interparolis kun mi pri ankora ph grandaj
stultajoj. Fine ni diris ai ni, ke tio ai ni plene sufias,
pri kio ni interbabilis~ kaj ~isiris: .

.
Mi kredas ai nemu , rimarkigis
Ia srumpmta,
malgranda
persono, sur kies herbejo oni hazarde
estis elfosinta skeleton, iuj estas fistelistoj.))
Anka
tiuj ltelistoj devas ekzisti , diris Svejk
kaj kuigis sur Ia pajlosakon ; se iuj homoj a~ikeee
sentus kun Ia aliaj homoj, balda unu mortigus la
alian.

IV.

Svejk estas forpelata el Ia frenezulejo


Kiam Svejk pli malfrue priskribis sian vivon en Ia
Irenezulejo, li faris tion per eksterordinaraj
ladparoloj : Mi vere ne seias, kial tiuj idiotoj agrenigas, se oni tien malliberigas ilin. Oni povas tie nude
rampi sur Ia tero, hurli kiel akalo, furiozi kaj mordi.
Se oni tion farus ie sur Ia promenejo, Ia homoj ekmirus, sed tie estas tio memkomprenebIa
! Tie estas
tia libero, pri kia e ne revas Ia socialistoj. Oni povas
tie sin nomi e Dio ali Ia virguIino Mario, ali e Ia
papo, a Ia rego de AngIio, ali Lia imperiestra mosto,
ali Ia sankta Veneeslao, kvankam
tiu lasta dare
estis ligita kaj nuda kaj kuadis en izolula eIo. Anka
iu estis tie, kiu kriis, ke li estas efepiskopo, sed li
faris nenion alian 01 nur mangegi kaj ankora ion li
Iaris, pardonu, vi jam seias, kio rimigas ai i tio, sed
tie neniu hontas pro tio. lu e tie nomis sin Ia sankta
Cirilo kaj Metodo, por ke li rieevu du poreiojn. Kaj iu
sinjoro tie estis graveda kaj invitis iun al baptofesto.
Krorne tie estis multaj malliberigitaj
akistoj, politikistoj, Ilistoj kaj skoltoj, potmarko-kolektantoj
kaj
fotografoj kaj pentristoj. U nu estis tie pro iuj maInovaj
potoj, kiujn li titolis urnoj. Unu estis dare en la
furiozuIa kamizolo, por ke li ne povu kalkule ekseii,
kiarn Ia mondo pereos. Anka kelkajn profesorojn mi
l.ie renkontis. Unu el ili dare min postiris kaj dekIaris
nl mi, ke Ia Iulilo de l'eiganoj staris en Ia Giganta

42

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK
LA

Montaro! kaj Ia alia klarigis ai mi, ke en Ia interno de I~


terglobo
estas ankora
unu terglobo,
multe pli
granda 01 Ia surfaca.
..
.
iu tie povis paroli, kion li volis kaj kio guste trafis
SUl' Ia langon,
kvaza li. estus .en I~. parla~ento.
Iafoje ili tie rakontis aI SI fabelo?: kaj .101~~te mter~
batigis, se tre malbone finigi~ pn 1';1prmc.Idmo .. Ple]
sovage kondutis
sinjoro, kiu opmlls. SI~ esti l~
16. volumo de l'Otto-a leksikono k petis ClU~, ke !I
malfermu lin kaj trovu Ia terminon ka:tona]-k';1?:~stino ke aliokaze li estus perdita. LI trankviligis
nur kiam oni surmetis ai li Ia furiozulan kamiz?lon.
Tio' plais ai li; tiam li j~ris, ~e li ven.is e.n Ia !Ibr?bindistan premilegon, kaj petis, ke om pntrancu.lm
moderne. Entute oni vivis tie kiel en Ia paradIz~.
Oni povis tie krii, hurli, kan.~i! plori~. kaprob.lekI,
gemegi, salti, pre~i, tra~skapIgI,. marsi .kvar~I~de,
salteti SUl' unu piedo, cirkle kuri , danei, ~aurI !a
tutan tagon SUl'Ia tero kaj ra~pi surJa mUl'?J .. N.emu
venas aI vi kaj diras: Tion VI ne rajtas fan! sm]o:o,
tio ne decas, vi devus honti, u vi volas est edukit.a
homo ? )) Tamen estas vere, ke tie anka estas tute
silentemaj
idiotoj.
Ekzemple
tie esti~ ?on~duka
inventisto kiu dare boris en sia nazo kaj diradis nur
unu fojon 'dum Ia tago : Jus mi ~nven~is Ia elektron.,!
Kiel dirite
estis tre agrable tie, kaj Ia malmultaj
tagoj, kiujn ~i pasigis ~n Ia. frenezulejo, apartenas ai
Ia plej belaj horoj de mia VIVO.))
...
Kaj efektive, jam. Ia ~kcept~ me~, .Im~n ~p~rt.ls
Svejk en Ia Irenezulejo, kiarn om de. I ~n.mmaIJug~Jo
alkondukis lin por observado, superis liajn .aten~oJn.
Unue oni senvesLigis Iin gisnude, tiam om dom~ ai
li iun negligan veston kaj ~on~~ki~ lin en Ia baneJo~,
dum lin kaptis du gardistoj intime sub Ia brakoj,
1

Krkonose,

Hiesengcbirgc.

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

43

I io unu lin amuzis per Ia recito de iu juda anekdoto.


ili metis lin en kuvon kun varma akvo
kuj poste ili eltiris lin kaj starigis lin sub malvarman
rluon. Tion ili ripetis trifoje kaj poste ili demandis lin,
I iel tio plaas ai li. Svejk diris, ke estas pli bone
01 en Ia banejo apud Ia Karloponto kaj ke li tre atas
hanigi. Se vi plie ankora tondos miajn ungojn kaj
harojn,
nenio mankos
tiam por mia kornpleta
f lio, )) li aldonis ridetante agrable.
Anka tiu i deziro estis plenumata kaj, funde
d erotinte lin per spongo, ili volvis lin en toltukon kaj
portis lin en Ia unuan fakon en liton, kie ili kusigis
lin, kovris per kovrajo kaj petis ekdormi.
Svejk ankora hodia rakontas pri tio kun ato :
Imagu ai vi, ke ili min portis, vere forportis, mi
estis perfekte felia en tiu i momento. ))
Kaj li anka felie ekdormis en Ia lito. Tiam ili
vekis lin, por prezenti ai li poton da lakto kaj bulkon.
La bulko estis jam distranita en pecetojn kaj dum
unu el Ia gardistoj tenis Svejk-on e arnba manoj, Ia
alia trempis Ia bulkeretojn en Ia lakton kaj mangigis
lin, kiel oni rnangigas
anseron
per fritbuletoj.
Mangiginte lin, ili kaptis lin sub Ia brakoj kaj
kondukis lin ai Ia necesejo, kie ili petis lin urini
kaj feki.
nka pri tiu i bela momento Svejk rakontas kun
sato kaj mi certe ne devas rediri per liaj vortoj, kion
ili poste faris k un li. Mi meneias nur, ke Svejk
dirs :
Unu el ili e tio tenis min en Ia brakoj.

Hekondukinte lin, ili ree enlitigis lin kaj denove petis


lin ekdormi. Kiarn li estis ekdorminta,
ili vekis lin
knj kondukis lin en Ia esplorejon, kie Svejk, starante
tute nuda anta du kuracistoj,
pensis pri Ia glora
tempo de sia rekrutigo. Senvole glitis Lrans liajn lipojn:
'l'aga. ))
('I'

I':/! Ia banejo

44

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK
LA

Kion vi diras ? demandis


unu el Ia ~uraei~t~j.
Faru
kvin paojn
antaen
kaj
kvin pasoJn
malantaen.
Svejk faris dek.
.'
Mi ja diris ai vi , diris Ia kuracisto,
ke VI faru

kvin.
.,
f',
ik
Ne gravas ai mi pri ke!ka~ ~~soj )), ~ms ":,eJ .
Post tio Ia kuraeistoj petis lin sidigi SUl'sego~ kaj unu
Irapis ai liaj genuoj. Tiam li diris .al .Ia ~ha, ke Ia
reagaj movoj estas plene norrnalaj, J~ kio Ia du~
skuis Ia kapon kaj komeneis mem Irapi ai Ia genu?J
de Svejk, dum Ia unua sup~on.levis. Ia p~I'p~broJn
de Svejk kaj espio ris !iajn ~up~loJn. T~a~ ili ms ai Ia
tablo kaj jetis kelkajn latinajn termmoJI~..
..
Askultu,
u vi seias kan~i ? ))d:m~?dls ~nu el ~h
ai Svejk. CU vi ne povus kanti a~tau n.1iun kanton . ))
Sengene
sinjoroj , respondis Svejk. Kvankam
mi havas ~ek voon nek muzikel~J.a? ~udsenton~
tamen mi volas provi ai vi komplezi tiurilate, se VI
volas distri vin ! ))
Kaj Svejk ekkomeneis

La monahet.' en Ia otel'!
rigardas teren medite,
.
du varmaj larmoj amara)
Iiajn vangojn pasas glite.

Plu mi ne scias, darigis Svejk.


kantos ai vi :

Kiom timema
kiom premata
nur foren tien
nur tien celas
1

Se

mi nun estas,
l'anim',
.
en stelarbnlon,
mia inklin'. ))

vi volas, mi

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

45

Kaj anka tion mi ne seias darigi )), gemis Svejk.


Mi scias ankora Ia unuan strofon el Kde domov
niuj 1)) kaj plue ankora : Generalo Vindigree kaj Ia
ominentuloj, kiam levigis Ia suno, donis Ia ordonojn n,
kaj ankora plurajn tiajn naciajn kantojn,
kiel:
Dio gardu,
Dio irrnu )) kaj Kiam ni maris ai
.J nrorner )) kaj Milfoje mi salutas vin ,
La du sinjoroj kuraeistoj
interrigardis
unu Ia
alian, kaj unu el ili faris ai Svejk Ia demandon : Cu
via spirita stato jam foje estis ekzamenata ?
Okaze de l'militservo n, respondis
Svejk solene
kaj flore, mi estas oficiale deklarita de Ia sinjoroj
militkuraeistoj
nekuraeebla
idioto.
AI mi ajnas, ke vi estas ajniganto ! alkriis Ia
dua kuraeisto ai Svejk.
Mi, sinjoroj , defendis
sin Svejk, ne estas
sajniganto, mi estas vera idioto, vi povas informigi
en Ia kancelario
de I' adek-unua
regimento
en
Budejoviee a e Ia Rezervotrupo
en Karlin. ))
La pli aga el Ia kuracistoj signis senespere per Ia
mano kaj diris, montrante ai Svejk, alia gardistoj :
AI
tiu i viro vi redonu
liajn vestojn
kaj
konduku Iin en Ia trian klason e Ia unua koridoro,
poste unu revenos kaj portos iujn dokumentojn
pri li en Ia kancelarion.
Kaj vi diru tie, ke ili
balda plenumu Ia aferon, por ke li ne longe tedu
nin i tie. ))
La kuraeistoj jetis ankora malesperigan rigardon
ai Svejk, kiu respektoplone
iris dorsantaen
ai Ia
pordo, gentil e sin klinante. AI Ia demando de unu el
Ia gardistoj, kiajn idiotajojn li Iaras, li respondis :
Car mi ne estas vesti ta, mi estas nuda, kaj mi nenion
olas montri ai Ia sinjoroj, por ke ili ne pensu, ke
mi estas malgentila a vulgara.

Apogsego.
I

Certa nacia himno (<< Ho mia hejm' .).

Parto de Prago.

46

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Ekde tiu momento, kiam Ia gardistoj ricevis Ia


ordonon redoni ai Svejk liajn vestojn, ili provizis
lin ne e per Ia plej eta zorgemo. ~li ordonis a.l l~
vesti sin, kaj unu kondukis lin en Ia trian klason, kle.h
dum Ia malmultaj
tagoj, anta 01 en Ia kancelan~
lia skriba forpelo estis arangata, havis okazon far~
beletajn
observojn.
La kuracistoj,
.sin sent~~t~J
trompitaj,
donis ai li Ia ateston, ke li. est.a~ ~aJ~lganto malfort-intelekta
, kaj ar om Ioririgis hn
anta Ia tagmango, okazis malgranda ska~dalo.
Svejk deklaris, ke oni, se oni forpelas iun el Ia
frenezulejo, ne ra~t~s forpe~i lin sen .t~gman~o.
.
Tiun scenon esigis Ia pohcano venigita de I pordisto, kiu kondukis Svejk-on ai Ia polica komisarejo
en Ia Salmstrato.

""

Svejk en Polica Komisarejo

en Salmstrato

Post belaj sunlumaj tagoj en frenezulejo venis por


Svejk horoj plenaj de persekutado.
Policinspektoro
Bran arangis renkontscenon
kun Svejk kun bruteco
de romaj torturistoj
el Ia epoko de l'aminda irnperiestro
erono. Brute, kieI tiarn, kiam oni diradis :
J etu tiun kanajIon,
kristanon,
aI Ieonoj , diris
inspektoro Bran : Sovu lin malanta kradojn !
Nek vorteton pli, nek malpli.
ur Ia okuloj de
sinjoro policinspektoro
Bran ekbrilis dum tio pro
aparta perversa volupto.
Svejk ekriverencis kaj diris fiere : Mi estas preparita, sinjoroj. Mi pensas, ke kradoj signifas samon
kiel izolejo kaj guste tio ne estas tro malbona.
N e estu tro aroganta i tie , respondis Ia policisto, post kio Svejk adigis : Mi estas tute modesta
kaj dankema pro io, kion vi por mi faros.
En Ia izolejo sidis sur tabullito unu viro. Li sidis
apatie kaj Ia lia fizionomio oni vidis, ke li ne kredis
ai tio, kiam ekgrincis losilo en Ia pordo de Ia izolejo,
ke oni malfermas ai li pordon ai libero.
Mia komplimento,
via mosto , diris Svejk, eksidante apud li sur Ia tabullito, kiorna horo ebIe estas? ))
Horlogo ne estas mia estro )), respondis Ia enpensiginta viro.
i tie ne estas malbele , rekomencis
Svejk plu Ia
interparoladon,
tiu i tabullito estas el rabotita
ligno.

48

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

LA

La serioza viro ne respondis, levigis kaj komencis


rapide trairadi Ia malgrandan spacon inter Ia pordo
kaj Ia tabullito, kvaza li rapidus por ion savi.
Svejk dume kun intereso observis Ia surskribojn,
skribaitajn
sur Ia vandoj. Estis i tie skribajo, en
kiu nekonata arestito promesas al Ia ielo mortriskan
batalon kontra Ia polico. La teksto estis : Ve al vi .
Alia arestito
skribis : Surgrimpu
mian dorson,
kokoj . Alia simple konstatis fakton : Mi sidis i
tie Ia 5-an de junio 1913 kaj oni traktis min konvene.
Jozefo Mareek, komercisto
en Vrsovice- . Kaj
estis i tie e surskribo, skuanta per sia profundo:
Kompaton,
granda dio ... )) kaj sub tio: Kisu
mian p. )) Sed Ia litero p )) estis strekita kaj lanke
estis skribita per grandaj literoj : BASKO
. Apud
tio ia poeziema animo skribis Ia versojn : Sidante
e river' mi malgajas, suno post montaron
kaas
sin, aI suproj brilantaj mi rigardas, kie estas, kiu
amas min
La viro, kiu kuradis inter Ia pordo kaj Ia tabullito,
kvaza li volus venki e maraton-vetkurado,
haltigis kaj anhelante residigis sin sur Ia antaa loko,
kuigis Ia kapon en manplatojn kaj subite ekkriegis :
Ellasu min eksteren ! ))
N e, oni min ne ellasos )),li parolis aI si, ne ellasos
kaj ne ellasos, Mi jam estas i tie de mateno de Ia
sesa horo. ))
Ekkaptis lin spasmo de konfidemo, li rektigis kaj
demandis aI Svejk :
eu vi ne havas
hazarde e vi zonon, por ke mi
ion finu ? ))
Tiun mi povas al vi servi tre volonte
)), respondis
Svejk, deprenante sian zonon, mi ankora neniam
))2.

1
I

Vrsovcc estas kvartalo de Prago.


Estas komencversoj de efia popolkanto.

Rim. de trad.

BRAVA

SOLDATO

SVEJI<

49

vidis, kiel. sin homoj en izolejo pendigas per zono. ))


. N.ur tIO est.~s ?agrena)),
li dairigis, rigardante
(',Irkauen, ke CI tie estas neniu hoko. La anso de
I Ienestro ne eltenos vin. Escepte, se vi pendigus vin
W'nllflekse ?e Ia tabullito, kiel faris tiu monaho en
Ia. n:onaneJo Ema~ziI, kiu pendigis sin helpe de
10ucifikso pro unu juna hebreino. Mi multe amas Ia
Illcmmortigantojn,
do nur eme komencu. ))
La nubmiena viro, al kiu Svejk ovis Ia zonon en
I:~~nanon, ~kriga.r~is .la zonon, dejetis gin en angulon
/;.'\J ~kplons, .dIs~mI.ra.nte Ia larmojn
per nigraj
~TlanoJ, ?um ~IO h eligis el si sonaojn : Mi havas
l~fanetoJn, rm ~stas .i tie pI'O ebriemo kaj malasta
v~vo. Jcsu~MarIO, mia kompatinda
cdzino, kion oni
(.hros
n:I en Ia ofi:ejo ? Mi havas infanetojn, mi
(~las CI tie pro ebrierno kaj malasta vivo ktp.
golSsenfineco.

~!

" F!?e li.iom tr?nk~iligi~, iris alIa pordo kaj komenpiedfrapi .k~J. bati sur gin per pugno. Malant.a Ia pordo adigs paoj kaj voo: Kion vi
volas ? ))
( 18. gm

(: EI~asu ~in ~~steren!


li diris per tia voo,
kv~zau restis al II jam nenio, pro kio vivi. Kien ? ))
'siI demando ~l.Ia alia flanko. En Ia oflcejon , resfI()II~IS.~~m?lfelIca patro, edzo, ebriulo kaj malastulo.
.\udlgls rido, terura rido en Ia silento de l'koridoro
kuj Ia. paoj ree malproksimigis.
J(lcl.
aI mi sajnas, tiu sinjoro vin malamas
ar
II .llcI ridas p:i. ~.i)), diris Svejk, dum Ia senes'pera
VII() denove sIdlgIS apud li. Tia policisto kiam li
I olerus, kapablas ion fari. Sidu nur trankvile
se vi
111' v.~las vin p~ndigi, kaj ?tendu,
kiella aferoj malV()J~lgo~. Se .VI e~tas OfiCIStO, edziginto kaj se vi
ftllva infanojn, tIO estas, mi konIesas, terura. Vi
I

Ernauzi estas monaliejo

en Prago.
4

50

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

LA BRAVA

estas eble konvinkita,


ke oni vin maldungos en Ia
ofieejo, se mi ne eraras.
Tion mi ne povas al vi diri , li ekgemis, ar
mi mem ne memoras, kion mi farais, mi nur seias,
ke oni min de ie eljetis kaj ke mi volis tien reveni
por ekbruligi mian eigaron. Sed antae tio bele
komencigis ! La efo de nia ofieejfako eelebris sian
nomtagon kaj invitis nin ai unu vinejo, poste ni
iris en duan, en trian, en kvaran, en kvinan, en sesan,
en sepan, en okan, en naan ...
eu vi deziras, ke mi helpu al vi kalkuli?
demandis
Svejk. Mi estas tiurilate
spertulo, mi
foje estis dum unu nokto en dudek ok ejoj. Sed tute
honorinde, nenie mi trinkis pli 01 maksimume
tri
glasojn da biero.
Mallonge,
darigis Ia malfelia subulo de Ia
efo kiu eelebris tiel grandioze
sian nomtagon,
kiam
ni estis trairintaj
eble dekduon
de tiuj
diversaj ejaetoj, ni rimarkis, ke Ia efo al ni perdigis,
kvankam ni ligis lin aI ni per snuro kaj kondukis
kun ni kiel hundeLon. Do ni rei ris ien por lin seri
kaj fine ni perdigis unu al Ia alia, gis mi ektrovigis
en unu el Ia noktkafejoj en Vinohradi-, tre deea ejo,
kie mi trinkis ian likvoron rekte el botelo. Kion mi
poste faris, mi ne plu memoras, mi nur seias, ke jam
i tie en Ia komisarejo, kiam ili min i tien alkondukis, anoneis amba sinjoroj polieistoj en raporto,
ke mi ebriigis, malaste kondutis, batis iun sinjorinon, distranis
per potranilo
fremdan apelon,
kiun mi forprenis de hoko, dispelis virinan orkestron,
kulpigis Ia efkelneron anta iuj pri telo de d~dek~
krono, disrompis marmoran platon de Ia tablo. kie rm
sidis, kaj krais aI nekonata sinjoro en nigran kaIon
Pli mi ne faris, almena mi ne seipovas rememori,
1

Vinohradi

estas kvartalo

en Prago. -

Rim. de trad.

SOLDATO

SVEJK

51

I . rui .sl.us ankora ion farinta. Kaj kredu aI mi, ke


t'Hlas tia ordema, inteligenta homo, kiu pri rienio
dlu pensas, nur pri sia familio. Kion vi pri io i
dil"lls? Mi ne estas ja ia ekseesulo !
" :u vi devis multe peni por disbati Ia marmoran
l;a hlnplaton ? demandis Svejk kun intereso anstata
l'I'Hpondi, a u vi gin disrompis per unu bato?
P 'r unu bato respondis Ia inteligenta
sinjoro.
" Vi do estas en senespera situacio , melankolie
.11m; vejk. Oni pruvos al vi, ke vi preparadis vin
pOI" bio per diligenta ekzercigado,
Kaj u Ia kafo
til' Ia fremda sinjoro, en kiun vi krais, estis sen a
I 111\ rumo?
Kaj ne atendante respondon li klarigis :
'e gi estis kun rumo, Ia aIero estos pli malbona,
'\nr gi estas pli multekosta.
L:e tribunalo oni ion
kulkulas, kunmetas, por ke io altigu minimume en
krimon.

tribunalo ... malgrandanime


ekflustris
Ia
I on cienca familipatro,
kaj malsupren
klininte Ia
kupon, enfalis Ia malagrablan
staton, kiam homon
IllIIogegas konseieneriprooj1.
Kaj
u oni hejme seias , demandis Svejk, ke
vi 'sLas arestita, a u ili atendos, gis tio estos en
~az Loj ?
(( u vi pensas, ke tio estes en gazetoj ? naive
dt'lTlandis Ia viktimo de Ia nomtago de sia estro.
Esta.s tio pli 01 certa , sonis Ia rekta
respondo,
(111"
vejk neniam kutimis kai ion anta Ia alia.
"Tio i pri vi al iuj gazetlegantoj
treege plaos.
M i a nka legas volonte Ia rubrikon pri Ia ebriuloj
kuj tios ekseesoj. Anta nelonge en L:e Ia Kaliko
Inris unu gasto nenion alian, nur ke li al si mem
1111

I Iuj verkistoj
uzadas Ia esprimon: rodas konsciencripr()('oj J. l\li ne konsideras tiun esprimon kiel lute konforman.
L(' I i!;l"o homon mangegas kaj ne rodas.

52

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

disbatis Ia kapon per glaso. Li. gi~ sup~enjetis ka~


starigis sub gi. Oni fortransporLls.lm
~{a] matene m
jam tion legis. A e BendI mi dom.s Ioje a~ unu fun~bristo vangfrapon kaj li gin aI ml. red?ms: ~or m.n
repaeigi oni devis nin amba arestI kaj tuj ~JOestis
en posttagmezuleto.
A kiam en .la kaejo e
Kadavro )) disbatis tiu sinj?~o k0Il:sII~nt~ d.u glas:
platojn, u vi pensas, ke om m?u.lgls lin . LI a~ka~
Ia alian tagon tuj estis prisknblta
en ~azeto]. VI
povas sole sendi ella arestejo aI Ia ga~e~o~ kore.kton,
ke Ia raporto, kiu estis pri vi pubh~uglta, vm ne
koneernas kaj ke vi kun sinjor? de tiu nomo estas
nek parenea, nek identa, kaj hejmen lete~on, por ke
ili tiun vian korekton por vi elton~u kaj kon~e:vu,
por ke vi tion povu tralegi, kiam VI estos Iorsidinta
vian punon.))
.
.
u vi ne sentas malvarmon
?)) de~and.ls
Svej k'p~ena
de kunsento, kiam li rimarkis, ke Ia mtehgenta smjoro
tremas. Nunjare estas iel tro malvarma somerfin~. ))
Mi estas ruinigita
)), lamentis Ia kunulo de Svejk,
mia promoeio
estas neniigita.)).
. .
Tiel estas )), kompleze
jesis Sve]k. Se orn vin,
kiam vi estes forsidinta Ia punon, ne redu~gos en Ia
;?f: ofieejo, mi ne seias, u vi halda ~r~vos alian p~stenon, ar iu, e se vi volus servI. ce besttomblSL?,
postulas de vi aLeston pri sendehk~eeo. Vere, LIa
momento
da guo, kiun vi perm~sls a~ VI, es~a~
negajniga.
Kaj u havas via edzmo eco ku?- ~Ia]
infanoj vivrimedojn por Ia tempo, du~ kl.u. VI SI?OS
en Ia karcero ? A u si devos almozpetI kaj instrui aI
Ia infanoj diversajn malvirtojn ? ))
Latigis singultado :
.'
.
Miaj
kompatindaj
inanoj,
rma kompatinda
edzino ! ))
..
La senkonscienca
pentulo levi.g!s kaj .ekpa~ohs
pri siaj infanoj : Li havas kvin da ili , Ia plej maljuna

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

53

estas dekdujqraga kaj estas e tiuj skoltoj. Li trinkas


Il:ur a~vo~ 1<aj devus esti modelo aI sia patro, kiu
tion i Iaris Ia unuan fojon en sia vivo.
e sko.ltoj ? ekkriis
Svejk : Pri Ia skoltoj mi
atas adl.. Foje en Midlovari e Zlivi, distrikto
Hlubok~, dl8trikta prefektejo en esk Budejoviee,
guste kIa~ ni havis tie ekzereadon
de l'nadekunua regIm~nto, Ia kamparanoj
el Ia irkaajo
aran~is. asadon kontra skoltoj en komunuma arba:~, kIU] tie rnultigis. Ili kaptis trio La plej juna el
ili, estante kqtenata
plorgemis - siblis kaj lamentis
ke ni, harditaj sOldatoj, ne ~ovis tion rigardi kaj
pr~fere ~ankeniris. Dum Ia katenado Ia tri skoltoj
primordis ok kamparanojn.
Poste dum torturado
e
vilagestro, sUb kano, ili konfesis, ke estas e ne unu
herbejo en Iq irkaajo, kiun ili ne estus ruldifektintaj, varmigante
sin per sunradioj, plue, Ia kampego da stal'anta sekalo, guste anta rikoltado, e
Rajiee, forbrulis pro pura hazardo, kiarn ili rostis
sur rostostallgo kapreolon, aI kiu ili estis telrampintaj kun traniloj
en Ia kornunuma
arbaro. En
ilia kaverno, en Ia arbaro, oni trovis pli 01 duonan
eentkilogramon
da priroditaj
ostoj de kortbirdaro
kaj arbarbestaro,
grandegan amason da erizkernoj,
amason da rodrestajoj
de nematuraj
pomoj kaj de
aliaj bongustajoj. ))
Sed Ia kOltJ.patinda patro de Ia skolto estis nekvietigebla.
Kion m! riur faris ? ))li lamentis,
mia reputaeio
estas detrUlta, .
Tiel. esta.s )),diris Svejk kun sincero al li ennaskita
;
post tIO, kio okazis, via reputaeio
eerte estas detruita por. Ia ~u.ta vivo, ar kiam oni legos tion en Ia
gazetoj, VIaj konatoj ankora ion aI tio aldonos.
Tion oni tiel iam Iaras, sed neniel havu skrupulojn
pro tio. Da bomoj, kiuj havas detruitan kaj difek-

54

LA

BRAVA

SOLDATO

LA

SVEJK

titan reputaeion,
estas en Ia mondo almena dekoble pli 01 da tiuj kun pura reputacio. Tio estas nura
kaj nerimarkinda
bagatelo.
En Ia koridoro adigis pezaj paoj, losilo ekbruis
en Ia seruro, malfermigis Ia pordo kaj polieisto ekvokis
Ia nomon de Svejk.
Pardonu
, diris kavalireee
Svejk, mi estas i
tie nur de Ia dek-dua horo tagmeze, sed tiu i sinjoro
estas i tie jam de Ia sesa horo matene. Mi ne tiom
rapidas.
Anstata
respondo forta mano de Ia polieisto
eltiris Svejk en Ia koridoron kaj senvorte lin kondukis
sur stuparo en Ia unuan etagon.
En dua ambro sidis e tablo poliekomisaro, dika
sinjoro, bonulaspekta,
kiu diris al Svejk :
Do u vi estas tiu Svejk ? Kaj kiel vi venis i
tien ?
La treege simpla maniero , respondis Svejk :
mi venis i tien kun akompano
de unu sinjoro
polieisto, ar mi ne volis toleri, ke oni min eljetu el
Ia frenezulejo sen tagmango. Tio aspektas, kvaza
oni min konsideras ia piedforpuita
knabinao
el
strato.
Seiu, Svejk,
diris afable Ia sinjoro komisaro,
kial ni i tie, en Salmejo, koleru pro vi ? eu ne estos
pli bona sendi vin al poliedirekeio ?
Vi estas, kiel oni diras diris Svejk kontente,
Ia estro de Ia situaeio ; promeniri al Ia poliedirekeio
nun dum vesperigo estas tute agrabla malgranda
promeno.
Mi tre gojas, ke ni akordigis , gaje diris Ia poliekomisaro, u estas pli bone, kiam ni interkonsentas?
Svejk, u tio estas vero ?
Mi anka
kun iu tre volonte interkonsilas ,
rediris Svejk; kredu al mi, sinjoro komisaro, mi
neniam forgesos vian boneeon.

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

55

Hivcrencinte gentile li estis foriranta kun polieisto


mulsupren al poliegardejo kaj post kvaronhoro
oni
lalll vidis sur Ia angulo de Hordea
Strato kaj KarloPln~o Svejk-on kun akompano de alia polieisto, kiu
IC'III'
subbrake ampleksan libron kun germana titolo :
restito-Libro .
~u~' Ia angulo de Spalena-StraLo renkontigis Svejk
kUJ lia akompananto
kun bando da homoj, kiuj sin
lnt erpremis irka elpendigita afio.
.. Ti.o estas ma~~festo de Ia sinjoro imperiestro
pri
militdeklaro , diris Ia polieisto ai Svejk.
Mi tion antadiris
, diris Svejk, sed en Ia freuezulejo oni pri tio ankora nenion seias, kvankam
li oni devus pri tio seii unuaviee.
Kiel vi tion
pensas? c1emandis Ia polieisto aI
Svcjk.
~~r
tie estas arestitaj multaj sinjoroj ofieiroj ,
klarigis Svejk, kaj kiam ili venis aI alia bando interprernanta sin anta Ia manifesto, Svejk ekk~iis :
Vivu Ia imperiestro
Franeisko Jozefo ! En tiu i
milito ni venkos !
lu el Ia entuziasma homamaso batovis aI li ape1011
truns Ia orelojn kaj tiel dum homamasigo
Ia
brava soldato Svejk reenpais Ia pordegon de Ia
policd irekcio.
En Liu i milito ni tute eerte venkos mi ripetas
I iO.1l _~nkora.i1 unufoje, sinjoroj ! per ti~j i vortoj
udiuis Svejk Ia amason, kiu lin akompanis.
I aj ie en Ia malproksimaj
malproksimegoj
de Ia
lustorio flugetendis sin ai Eropo Ia vero, ke Ia morJ.tHIIO detruas
e planojn de Ia estanto.
I(

VI.

"

Svejk denove hejme, trapenetrinte


Ia soran cirklon
'l'ra Ia konstruo de I' policdirekcio blovis spirito de
lrcmda atoritatulo,
kiu estis konstatanta,
kiel Ia
log.antaro estas entuziasma
por Ia milito. Krom
kr-lkaj esceptoj el homoj, kiuj ne malkonfesis, ke ili
PHLas filoj de Ia nacio, kiu devas sensangigi pro
mtcresoj ai gi tute fremdaj, Ia policdirekcio repre"poLi plej belan grupon da burokrataj
rabuloj, por
kiuj havis sencon nur karcero kaj pendigilo por venkdefendi Ia ekziston de Ia torditaj paragrafoj.
I<rome ili traktis siajn viktimojn kun sarkasma
afahlo, antakonsiderante
pri iu vorto.
l\1i tre bedaras , diris unu el Ia rabuloj, nigre/lave striitajt, kiarn oni alkondukis Svejk-on al li, ke
"i denove falis en niajn manojn. Ni pensis, ke vi
I onvertigos, sed ni seniluziigis.
vejk mute kapjesis kaj mienis tiel senkulpe, ke
111
nigra-flava
rabulo
demande
lin rigardis
kaj
"lI1fazis :
e miopu tiel stulte.
Spc! tuj li transiris ai afabla tono kaj darigis:
I( AI
ni estas eerte tre malagrabla
teni vin en
nrestejo kaj mi vin certigas, ke la mia opinio via
I

~igl'a-flava koloroj ests Ia oficialaj statkoloroj


Rim. de trad.

n-Irt-t tungaro. -

en Ia iama

58

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

kulpo ne estas tre granda, ar pro .via ~algra~da


intelizento
ne ekzistas dubo, ke VI estia tentIta:
Diru ~I mi, sinjoro ~vejk, kiu do vin tentas por Iari
tiajn malsagajojn ? ))
~vejk ektusis kaj latigis :
.
. .
Mi petas, pri neniuj m.al~aga~o~ mi SCI~S.)) ..
Kaj tio ne estas malsaga]o,
slllJoro Svejk )), diris
Ia arta patreca tono, se vi, la ~a rap_o~to de Ia
policisto, kiu vin i tien alkondulus,. ka~zls homamasigon anta Ia mili~ma.nif~sto, gluita ce Ia stratangulo, kaj se vi estis nbehga~ta
Ia popolon p~r
krioj : Vivu Ia imperiestro Francisko Jozefo. En tiu
i milito ni venkos ! ? ))
.,
Mi ne povis mallabori )), dekla~ls Sv~~k, ~k~ante
sian bonulan rigardon al Ia okuloj de I mkvlzlt~~o,
mi ekscitigis,
kiarn mi vidis, k~ iuj .Ie.gas Ia ml~Jt~
manifeston,
kaj montras
nemun
gOJ~n. ~e~mJ
vivukrioj
neniuj hurakrioj,
tute nemo, smjoro
konsilant~. Kaj jen mi, Ia malnova sol~ato ~e I' ~aidek-unua regimento, ne povis tion n.gardl kaJ. do
ekkriis tiujn frazojn kaj mi pensas? se v~ est?s estinta
sur mia loko, ke vi farus same kiel mi. Klam. e~tas
milito oni devas venki kaj voki gloron al Ia smjoro
,

1
imperiestro,
pri tio neniu senkredl~us ml~ . ))
Superita kaj humiligita, ne tolens. ~a mgra-fla:va
rabulo Ia rigardon de l' senkulpa :VII'S.afeto ~veJk?
mallevis siajn okulojn aI Ia oficialaj aktoj kaj
diris :
.
Mi plene konfesas via~ ~nt';lziasmon,
s~d ~~ ?l
estus montriginta
dum aliaj el~konst~~eoJ. \ I ~a
mem bone seias, ke vin kondukis pOhCIStO, .do tI~
patriota faro povis kaj devis efiki al Ia pubhko pli
ironie 01 serioze.

Kiam iun kondukas policisto )), respondis ~veJk,


\( gi estas malacila momento en .vivo homa. Sed. se
e en tia malfacila momento om ne forgesas, kion

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

59

IU'('Cas fari, kiam estas milito, mi pensas, ke tia


tro malbona. ))
I ,:I nigra-flava
rabulo ekgrumblis
kaj rigardis
uikoraloje
en Ia okulojn de Svejk.
, vejk respondis per senkulpa, mola, modesta kaj
I ar a varmo de sia rigardo.
Momenton tiuj du sin fikse interrigardis.
Diablo vin prenu, Svejk , diris fine Ia oficiala
mentono, se vi ankoraifoje i tien venos, mi tiam
I "te pri nenio demandos vin kaj vi migros rekte al la
milittribunalo
en Hradanit,
u vi komprenis Y
Kaj anta 01 li ekpensis, Svejk alpais lin, kisis
liun manon kaj diris :
Dio repagu ai vi por io ; se vi bezonus iam ian
pursangan hundeton,
bonvolu vin turni aI mio Mi
komercas per hundoj. ))
I aj Liel Svejk retrovis sin libera kaj survoje hejmen.
Lia konsiderado,
u antaie halti ankora e Ia
J( aliko , finigis per tio, ke li malfermis Ia pordon, tra
kiu li siatempe eliris kun akompano de Ia detektivo
III'l'lsnajdr.
En Ia biererpejo
regis tomba silento. Sidis tie
kelkaj gastoj, inter ili pregejservisto
de I' sankta
Apolinaro. Ili mienis malserene. Malantai Ia vendolablo sidis Ia gastejmastrino
Palivee kaj malsprite
rigurdis aI Ia bierkranoj.
Do mi jam revenis , diris Svejk gajeme ; donu
"I mi glason da biero. Kie estas sinjoro Palivee, u
II unka jam estas hejme ? ))
Anstata respondi, sinjorino Palivec ekploris kaj
I onc ntrigante
sian malfelion en strangan akcenou sur iu verto,
ekgemis :
Oni - kondamnis
- lin - aI - dek - jaroj _
untu
- semajno.
I(
li, vidu , diris Svejk,
do li jam havas sep
I Ilg'oj n malantai
si.))
homo ne estas

LA

60

LA

BRAVA

SOLDATO

:5\'E.JK

Li estis iam tiel singardema )), plorgemis smjorino Palivec, li mem tion anka iam pri si asertis. ))
La gastoj en Ia biererpejo obstine silentis, kvaza
i tie vagis Ia spirito de sinjoro Palivec kaj instigis
ilin ai ankora pli granda singardemo.
Singardemo
patrino de l' sago , diris Svejk,
eksidante e tablo malanta Ia glason da biero, en
kies saumo estis malgrandaj aperturoj, kvaza en Ia
saumon gutis larmoj de I' sinjorino Palivec, kiam
si estis portanLa ai Svejk Ia bieron SUl' Ia tablon,
Ia nuna
epoko estas tia, ke gi trudas ai homo
singardemon, ))
Hiera
e ni okazis du funebroj , ekgvidis Ia
interparoladon
ai alia kampo Ia pregejservisto
de
l'sankta Apolinaro.
Do verajne iu mortis , diris dua gasto, post kio
tria aldonis :
u Ia funebroj okazis kun katafalko ? ))
Mi atus scii , di ris Svejk, kiel okazos nun dum
Ia milito Ia soldatfunebroj.
))
La gastoj levigis, pagis kaj senbrue foriris, Svejk
kun sinjorino Palivec soligis.
((Tion mi ne ckpensis , li diris, ((ke oni kondamnus
senkulpan homon ai dek jaroj. Ke oni kondamnis unu
senkulpan homon ai kvin jaroj, tion mi jam adis,
sed ai dek, tio estas iom multe. ))
((ar mia edzo konfesis )), pio ris sinjorino Palivec,
kiel li i tie diradis pri Ia muoj kaj Ia portreto,
tiel li tion ripetis e en Ia direkcio, e e tribunalo.
Mi eestis Ia proceson kiel atestantino,
sed kion mi
povis atesti, kiam oni diris ai mi, ke mi estas en
parenca rilato ai mia edzo kaj ke mi povas rezigni
pri atestdeklaro.
Mi tiel ektimis tiun parencrilaton,
ke eble ankora io cl tio ne estigu, do mi rezignis
atesti kaj li, Ia maljuna kompatindulo,
Liel min
ekrigardis, gismorte mi Liujn liajn okulojn ne forge

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

61

11 , I\ilj
I~ost(>, I?ost I~. verdikto, kiarn oni estis lin
1"11IIfldllkanLa, II ekkr iis tie en koridoro
'ar r ti
1'1"1I1III,':ltc ~t~lta : Vivu Ia libera penso'!c))
I es IS
I 1\ :lj , cu~ s'folJoro Bretna] dr i tien plu venas ? ))
l Svejk.
( ('IIIIIIH19
.
H LI
"t' I~ ke IkfoJe)),
'
. osti J~ CI
respondis
sinjorino
'I II'JI'mastrino,
d e.
. II trinkis unu a u- d u bilerojn.
1111111<
IS 1.l1m,kIU i tien venadas kaj askultis. kiel
I" Tas' OJ rakontas
pri piedpilko. Ili iam, ki~m ili
1111\ nlns, rakontas nur pri piedpilko L"
k di
I
I'
I' "
. I sm s ua IS
\
uzuu
I vo IS clUmomente
f
.
i
Jcai
di"
I)
I
unozi
aj o orkari
11111a Luta tempo li insidkaptl's n
t .
. I
I 'I'
ur unu ma ra( IH(.I~~e
ransversa Strato. ))
,I( 110 .esLas afero
de ekzercigo , rimarki is Sveik .
ru PSLISIa matracisto
malsag' a ho
? g
J,
1'11 ki I
mo .))
li ~) ~ ~e mia edzo )), si respondis plorante li
dl'rn:\lIdls h~, u li pafus ai serboj. Ka' li diris ~lli
I ti 1I ne ,sel.as pafl, ke li foje estis eJn aeio ka.'
pUr('ISpeZIs tie kronon. Poste ni iui adi Pk J ..
J
1.II,pLHnajdr diris
eltirante
notk J. u IS, eJsmJor~
I
'
ajeron : en m
\ li ", denove
nova bela patriperfido .
I k aJ. f orrns
.. k'un I a
.
I racisto ella Transversa St t ki .
11111
.
J) T
ra o, iu jarn ne reverns.
. a I I ne revenos pli multe , diris Svejk donu
li 1 IlJI rumon.
))
,
.1 us vejk verigis ai si rumon Ia d uan Ioi
ki
l'fI h bi
.
0Jon, Iam
lereer~eJon .venis Ia civilpolicisto Bretsnajdr.
,I
inl e suprajan
rgardon en Ia bierer eion e en
1;1llJal~lenan ~alon, li alsidigis e Svejk k~j Jme'ndante
111SI hieron
'" ik .
.
' h. atendis ' kion diIros ovej
I ~v('Jk prems de hoko iun gazeton kaj trarigardante
1\ Jlo. la~ anoncpagon,
lauligis :
\~)o.vldu, tiu i impera en Strakov n-o 5 posto
bienon kun 29 aroJ. d'a propraJ .
11I1I11/leVeS,vendas
. I
.
"'lIpO~, ~rneJo kaj fervojo enloke.
IIn'LsnaJ.dr n~rveme eklamburis
per fingroj kaj
I urnunl.e sm aI Svejk, diris :
H

,"

LA BRAVA

62

SOLDATO

SVEJK

Pri tio mi miras,


kial Ia bieno vin interesas,
SlllJoro Svejk. ,
. "
'
Ho tio estas vi
diris SveJk, proponante
ai h
manon: mi vin tuj ~e povis ekko~:, n,ti h,a~~s tre
malortan memorkapablon.
LastfoJe, m dIs:ns, .se
mi ne eraras en Ia akeepta kancelario de I policdirekeio. Kion do vi raras de tiu tempo, u vi venadas
i tien otte ?
,
'
Mi venis hodia
pro vi , diris Brets~aJdr, orn
komunikis ai mi en Ia policdirekcio, ke VI komereas
per hundoj. Mi bezonus belan melohundon a gardohundon, a ion similan.
"
Cion i mi povas havigi ai vi , respond:s
?ve]k,
u vi deziras
iun pursangan
beston, au iun el

strato ?
,
idi
Mi pensas , rediris Bretnajdr,
ke rm deci IgOS
por pursanga besto. .,
'
Kaj u poliehundon
VI n,e dezirus ? ~ema~dIs
Svejk, tian, kiu tuj ion splOnes~~oras kaj ,vem,gas
ai postesigno de krimo?
Hava~ gin unu, vIandIs~o
en Vrovice kaj gi trenadas
ha~ vetunle,ton,
tiu
hundo, kiel oni diras, mistrafis sian pr~feslO~.
Mi volus gardohundon
, kun trankvila mildemo
diris Bretnajdr,
gardohundon,
kiu ne mordus.
tu vi do deziras
sendentan
gardohundon?
demandis Svejk, mi seias pri unu. Havas gin unu
gastejmastro
en Dejviee. 1
_ '.'
Do prefere
melohundeton
, emba.rase. lautIgIs
Bretnajdr, kies hundokulturaj
ka~abloJ estis nur en
komeneoj, kaj se li ne estus ricevinta .Ia ordon,o~ el
Ia poliedirekeio,
neniam li estus pn hundoj ion
sciigmta.
, .
Sed Ia ordono parolis preeize, klare ~aJ ngore.
Konatigi pli intime kun Svejk sur bazo de ha komereo
1

Dejvice estas kvartalo en Prago. -

Rim, de trad.

LA BRAVA

1'1'1 hundoj,

SOLDATO

SVEJK

63

por kies ceio li raj tis elekti helpantojn

rlisponi monsumojn
por aeti hundojn.
" Mclohundetoj
estas pli grandaj kaj pli malgrandIIJ ", diris Svejk . mi seias pri du pli malgrandaj
kaj
I

lIJ

'11 pli grandaj. Ciujn kvin oni povas lu li en sino.


II po as ilin aI vi plej arde rekomendi.
" Tio plaus aI mi , deklaris Bretnajdr, kaj kiom
I li, t IIS unu ?
"Tio rilatas
ai Ia grando,
respondis Svejk,
t I() dependas
de Ia grande. Melohundo ne estas
111Iido, e Ia melohundoj
estas guste Ia maIo, ju
"li mnlgrandaj,
des pli multekostaj.

u Mi interesigas
pri Ia pli grandaj, kiuj gardus,
11',pondis Bretsnajdr,
timante sargi Ia sekrethuget 1111de Ia tata polieo.
Ii Hone
, diris Svejk, pli grandajn
mi povas
\l'lIdi ai vi po kvindek kronoj, kaj ankora pli
I{I'Hlldajn po kvardek kvin kronoj, sed ni krome
rlll'W~sis pri unu afero. tu ili estu hundidoj, a pli
1IA'lIjhundoj, u virhundoj a hundinoj ? )}
AI mi estas tio egala , respondis
Bretnajdr,
1\111(~i tie devis trakti pri nekonataj
problemoj,
, havigu ilin aI mi, kaj mi venos morga je Ia sepa
11111'0
vespere por ili ai vi. tu ili estos preparitaj ?
Vcnu, estos , seke respondis Svejk, sed tiakaze
1111
devas postuli de vi antapagon
de tridek kronoj.
Tre
volonte , diris Bretnajdr,
elpagante
Ia
nronon, (I kaj nun ni iu trinkos kvaronlitron
da
'1110j mia konto.
1\iam iu trinkis kvaran kvaronlitron,
malkaigis
t 111111
Bretnajdr,
defiante aI Svejk, ke li ne timu lin,
lu' li hodia ne dejoras kaj ke li hodia povas kun
li ~aroIi pri politiko.
Svcjk deklaris, ke li neniam pri politiko en gastejo
purolu , ke Ia tuta politiko estas por malgrandaj
iufnnoj.

64

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Bretnajdr
kontraste
ai tio havis pli revoluciajn
opiniojn kaj diris, ke iu malforta tato estas destinita ai pereo kaj demandis ai Svejk, kia estas lia
opinio pri tiu i afero.
Svejk deklaris, ke li neniam devis okupi sin per
tato, sed ke li iam flegis malfortan idon de bernardino-, kiun li nutris per soldatbiskvitoj
kaj ke gi
anka mortais.
Kiam iu trinkis kvinan kvaronlitron,
deklaris sin
Bretnajdr anarkisto kaj demandis ai Svejk, en kiun
organizon li enskribigu sino
Svejk diris, ke iam iu anarkisto aetis de li leonbergron por cent kronoj kaj ke li sul das Ia lastan
partopagon
ai li.
Dum Ia sesa kvaronlitro
parolis Bretsnajdr
pri
revolucio kaj kontra Ia mobilizo, post kio Svejk
klinis sin ai li kaj flustris en lian orelon :
Jus eniris Ia halon iu gasto, do li ne adu vin,
ar vi povus suferi malagrablajojn
pro tio ... Vidu, Ia
gastejmastrino
jam pioras.
Sinjorino Palivec fakte ploris sur sia sego post Ia
vendotablo.
Kial vi pioras,
sinjorino gastejmastrino
? demandis Bretsnajdr, post tri monatoj ni estos venkintaj en Ia milito, okazos amnestio, via edzo revenos
kaj tiarn ni e vi festenos.
A u vi pensas, ke ni ne venkos ? li turnis sin
ai Svejk.
Kial Lion senese
remai,
di ris Svejk, oni
devas venki, nepre, sed nun mi jam devas iri hejmen.
Svejk pagis sian konton kaj revenis ai sia maljuna
servistino sinjorino Miler, kiu tre ektimis, kiam si
vidis, ke Ia viro, kiu mallosas per losilo Ia logejpordon, estas Svejk.
1 Bernardino
Rim. de trad.

kaj lconbergro estas specoj de hundoj. -

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

65

:( M.i ~ens~s, si~jor~ :nosto, ke v~ reve~os nur post


k( lkaj JarOJ )), SI diris kun kutirna smcero
mi
dllm~ subluigis Ia ambron pro kompato
a'l unu
pord,s.to el ~ok~a kafej.o, ar oni faris e ni trifoje
t raseron
kaj kiarn om ne povis ion trovi oni do
diris, ke vi estas perdita, ar vi estas rafinita.
Svejk tuj konvinkigis,
ke Ia nekonata
fremdulo
instaligis tute komforte. Li dormis en lia lito kaj
':sl is e. tiel nobla, ke li kontentigis per duono de Ia
Ido kaj sur Ia alian duonon lokis iun lonsharan
krcajon,
kiu pro dankemo
dormis, prenint.e lin
,1Ir~.<l
.Ia kol?, ?u~ :roj de vira, e virina vestaroj
k usis intermiksitaj
irka Ia lito. La tiu haoso
c'141 is .rimark~ble,
ke Ia pordisto el nokta kafejo
!'C'V(,OIS kun sia fralino
en gaja humoro.
Sinjor? , diris Svejk, skuante
Ia enpenetrinton,
~ 1'01.' ke. VI ~e :nalfruu
tagmangon. Min tre agrenus,
lU' ~I pn ~1 d~rad~s., ke mi vin eljetis, kiam vi jam
111'111('
pov~s ricevi on por tagrnangi. ))
~,a pordls~o. el .~ok~a kafejo estis tre dormegema,
k nj .Ionge daris, gis II komprenis, ke Ia posedanto de
111 lil.o revenis
hejmen kaj ke li pretendas.gin.
L?u I~ ~u.timo de iuj pordistoj el noktaj kafejoj
,,{' LIU i smjoro esprimigis, ke li iun batos kiu lin
\ 1'1 os kaj
ekprovis pludormi.
'
S~('jk .i~tertempe kolektis Ia partojn de lia vestaro,
pOI:IIS 11m ai Ia lito kaj skuinte
lin energie,
d II'IH:
Se ~i ne vestos vin, do mi provos eljeti vin tiel,
I lI'! VI. estas, ~ur Ia straton.
Por vi estos granda
nvnntago, se VI elflugos de i tie vestite.
I~ Mi volis
dormi gis Ia oka vespere , okite laIIKIH I: pordisto,
v.estante
Ia pantalonon,
II mi
pllg'IlS.clUtage por Ia lito du kronojn ai tiu sinjorino
I IIJ 1111 povas i tien konduki fralinojn el Ia kafejo.
Iill'lo,
eilitigu ! ))
5

66

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Kiam li estis surprenanta


kolumon
kaj ligan~
kravaton
li rekonsciigis jam gis tiu grado, ke h
povis certigi al ~vejk, ke Ia nokt~ kafejo, ~i,mo~a ))
estas fakte unu el Ia plej decaj noktaj ~JoJ, kiun
rajtas eniri nur Iralinoj, ~ies policlibret?J
est~s, en
tuta ordo kaj invitis ai ~veJk ~Ikore, ~Ivem por VIZltO:
Kontrae
lia kunulino estis neniel kon~ent,a pn
Svejk kaj aplikis kelkajn tre decajn esprrmojn, el
kiuj Ia plej deca estis :

Ci bubao grandpastraca
! ))"
'
Post Ia foriro de Ia enpenet.riritoj ms ~v~Jk p~r
ordigi Ia aferojn kun sinjo~ino Miler, sed h trovis
pri si nenian alian posLes~gn~?- krorn papeq~eco,
sur kiu estis krajone
sknba?lta
Ia, malkon~mua
manuskripto
de sinjorino
MI!er, lu~ neordinare
facile esprimis siajn pensojn, nlatantaJ~
al Ia m~lfelia okazajo pri pruntedon~do
de Ia lito de ~veJk
al Ia pordisto el nokta kaejo :
Pardom.i, sinjora mosto, ke rm vin neniam plu
revidos ar mi malsuprensaltos
tra Ienestro. ))
~i ~ensogas lI, diris S~ejk kaj ate~di~,
Post duonhoro stelvems en ~a kuirejon Ia ,ma!felia sinjorino Miler kaj la i a malespe,ra vizagesprimo estis videble, ke si atendas de Svejk konsolvortojn.
,
"
" 'k
Se vi volas elsalti Lra Icnestro , diris SveJ, '
iru en Ia ambron,
Ia Ienest.ron mi mallermis.
Elsalti tra Ia kuireja enestro rni ne re~om?ndus ai
vi ar vi falus en rozgardcneton
kaj dispremus
arbetojn kaj devus tion pagi, El Ia ambra fen~stro
vi bele flugos SUl' trotuaron ~aj se vi havos, ,fehon,
vi rompos vian nukon, Se VI, havos ~alfel,lc~n, ~o
vi nur rompos iujn viajn ripoj n, manojn kaj piedojn
kaj devos pagi Ia h05pit~lkostojn,))
, ,
Sinjorino
Miler ekplons,
senb,rue, for~~ls en ,Ia
ambron, fermis Ia fenestron kaj kiam SI revems,

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

67

1 11111 E tis Lrablovo kaj tio ne efikus bone ai Ia


1Iljllllll0, Ia reumatismo,))
I'" I,' i ris por ordofari Ia liton, neordinare zor'111' I (ion reordigis kaj reveninte ai Svejk en Ia
11I11"IIIIIII~n,larmantaj
okuloj rimarkigis:
La du
1Illlldldllj, smjora mosto, kiujn ni havis en Ia korto
1111111111
i" Kaj Ia bernardino,
tiu ai ni forkuris, kiarn
11I11,11M aranta i tie domtraseron,))
li", I~ro injoro Kristo , diris Svejk, tiu nun
(111 I fali en belan aferaon, tiun nun certe seros
I. 1,"111o, ))
(,I iuordis unu sinjoron polickomisaron,
kiam li
II1 d~1I11!J'~serado tiris el sub Ia lito , darigis
IIIJIII'IIIIl ,MJ!er, a~ta~e ja unu el tiuj sinjoroj
dlll , lu' 11 sub Ia lito lU estas, do oni defiis tiun
I 1IIIIrdillon je Ia nomo de l'lego, elrampi eksteren
I IJ I 111',:i, ne volis:, oni ,do el,tiris gin, Kaj gi voli~
111""lIlodll,[I, p~ste ~1 fonmpetIs tra Ia pordo kaj ne
(11111"VI'IIIS, Mm om anka esplordemandis,
kiu al ni
11111I '. I,li ni r,icevadas, ian monon el Iremdlando, kaj
I'" I,' 111aludis, ke mi estas malsaga, ar mi aI ili
d 111, I t' mono el fremdlando venas nur rnalote Ia
11 11111Iojon de tiu sinjoro Iernejestro en Brnot Ia
1111IIlIHIg"Ode sesdek kronoj por Angoria kato, pri
I 111 1.1Oll~'I'can~ncis en ((Nacia Politiko ))kaj anstaI 11I 1,,11 VI endis ai li en kesteto de daktiloj
tiun
1IIIIdllll idcton de Ioksteriero
Poste ili kun mi
I' 1I1i 1('(, afable kaj rekomendis ai mi Ia pordiston
,I nuk ln knf'ejo, por ke mi estante sola ne timu en Ia
111'1", 111sarnan, kiun vi eljetis .. , ))
I '"II'I'l'I1e Ia statoflcejojn mi ja havas maICelion
1I1j1l111l0Milor, nun vi vidos, kiorn da homoj i tien
'1111 por a(~rIi hundojn , ekgemis Svejk.
,

, 11,""
tns urbo en
I, " 1I1111j.!'al'io,
I'

I "I

I("'U'I'O

nuna

estas speco

Cefiostovakto

de hundo,

'

apartennta

ai

68

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Mi ne scias u Ia sinjoroj, kiuj post Ia tatrenverso


trarigardis
I~ poIicarkivon,
deifris Ia. ~nskrib?jn
en Ia sekretbugeto
de Ia tatpolico, kiuj tekstis :
B ... 40 k, F ... 50 k, L. .. 80 k ktp:, se~ iIi ?e~te. e~ari~,
ke B F L estas komencaj nomliteroj de iuj smjoroj,
kiuj 'po~ 40, 50, 80 ktp. kronoj vendadis Ia ehan
nacion aI Ia nigre-lava aglo.!
.
.
B signifas bernardino,
F fokst~flero kaj L.
signifas Ieonbergro.
iujn i h.un?oJn. alko~duk~s
Bretnajdr
de tlvejk al Ia policdirekcio.
Ih estis
abomenaj
monstroj,
kiuj havis nenion komu~an
kun iu pursanga raso, kieI ilin Svejk ai Bretnajdr
indikis.
La bernardino estis miksajo el nepursanga pudelo
kaj iu strata hundao, Ia fokst~rier~ havis oreIojn
kiel melohundo kaj grandon de vland?sta hundo ~un
torditaj kruroj, kvaza gi estis suf~r~nta .pr? rah~to.
La leonbergro la Ia kapo rememorrgis pfl vila fau~o
de stalhundo
havis forhakitan
voston, alton kiel
melohundo k~j nudan postajon, kiel Ia famaj nudhundetoj
amerikaj.
.
Poste iris tien por aeti hundon Ia detektIv?
Kalous kaj revenis kun terurokula monstro, mem?flganta aI striita hieno,. ku.n kol?araro de. skota sa~hundo kaj en Ia enskriboj de I sekretbugeto
apefls
Ia nova: D ... 90 k.
Tiu monstro ludis Ia rolon de dogo ...
Sed e ne ai KaIous prosperis ion esplori ~e tlvej~.
Li sukcesis tiel kiel Bretsnajdr.
E Ia plej lertajn
politikajn
dialogojn trans.ko~duki~ tlvejk. ai kura~
cado de kataro e hundidoj,
kaj Ia plej sagacaj
artifikaj kaptiloj finigis per tio, ke BretSn~jdr forkondukis kun si de Svejk denove novan, neimageble
krucigintan
monstron.
1

Aglo estis emblemo de Astrto-Hungarlo.

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

69

.Kaj ~io es~is Ia fi~o de Ia glora detektivo Bretnajdr.


I~Iam I~ h~vIs en ~I~ logejo jarn sep tiajn monstrojn,
h f~rmls ~I~ ku~ lI! en posta ambro kaj tiel longe
~oms ai ili nemon por mangi, gis ili formangegis

1m.

Li estis tiel honora, ke li sparigis ai Ia tato funebrokostojn.


En lia dejorkajero
en Ia policdirekcio estis ens~.ribitaj .en Ia r~briko : . Promocio en dejoro tiuj
CI vortoj plena) de tragiko : Formangegita
de I'
propraj hundoj.
. J:<iam Svejk pli poste sciigis pri tiu tragikajo, li
diris :
Nur tio boras en mia kapo, kiel oni lin rekunmetos
por Ia lasta jugo.

VII.
A

Svejk Iras en Militon


En Ia tempo, kiam Ia arbaroj e Ia rivero Rabo en
Galicio vidis trans Ia Rabon forkuradi Astriajn
militistarojn kaj malsupre en Serbio Astriaj divizioj
unu post alia ricevadis sur Ia pantalonon
tion, kion
ili jam de longe meritis, rememoris Ia Astria militministerio e pri Svejk, ke li helpu aI Ia monarkio
eI Ia aferao.
Svejk, kiam oni alportis al li Ia sciigon, ke li devas
post semajno veni aI kuracista ekzameno sur PafInsulo, guste kuis en Ia lito, denove trafita de
I' reumatismo.
Sinjorino Miler kuiris aI li kafon en Ia kuirejo.
Sinjorino Miler , eksonis el Ia ambro Ia mallata voo de Svejk, sinjorino Miler, venu i tien por
momento.
Kiam Ia servis tino staris e Ia Iito, diris Svejk denove
per tia mallata voo : Sidigu vin, sinjorino Miler.
En lia voo estis io mistere solena.
Kiam sinjorino Miler sin sidigis, deklaris Svejk,
rektigante sur Ia lito : Mi iros en militon !
Pro
Virgulino-Maro , ekkriis sinjorino Miler,
kion vi tie faros ?
Mi batalos , tombvoe respondis Svejk, Astrio
estas en tre aa situacio. Supre oni rampas jam aI ni
aI Krakovo kaj malsupre en IIungarion.
Ni estas
treege batataj, kien ajn ni rigardu, kaj tial oni min

72

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK
LA BRAVA

vokas en Ia militon. Mi ja latlegis aI vi hiera el


gazeto, ke Ia karan patrion irk~volvis iaj nuboj.
Sed vi ja ne povas vin movi,
.
Tio ne malhelpas, sinjorino Miler, rm veturos en
Ia militon per veturileto. Vi konas tiun sukerajisto~
post Ia stratangulo,
li tia.n v.et~rileto~ havas. LI
veturigadis
per gi anta jar?J ~Ian .k~lp~an, k.olereman avon tra Irea aero. VI rnin, smjormo Miler,
per tiu veturileto en Ia ~iliton ~o:trenos. :

.
Sinjorino Miler ekploris : Sinjora mosto, eu rm
kuru por doktoro ?
Nenien vi iru , sinjorino Miler, mi estas, kr0n:t Ia
piedoj, tute sana kanonnutrajo
kaj en Ia .tempo, kiam
Astrio estas en aa situaeio, iu kriplulo devas
okupi sian Iokon. Kuiru plu trankvile Ia kafon.
Kaj dumsinjorino Miler, plorema kaj e.moeiita, fi~tris
Ia kafon, Ia brava soIdato Svejk kantis sur Ia lito :
General'

V indiqrec kaj milileslraro,


Komencis mililon kun Ia sunapero;
hop, hop, hop !
K un Ia sunapero, kun Ia jena voko:
Helpu ai ni Krislo, virgulin' Mario;
hop, hop, hop !
Terurita
sinjorino Miler
terura militkantado
forgesis
la Ia tuta korpo, terurite
soldato Svejk plukantis sur

sub Ia impreso de Ia
pri Ia kafo kaj tremante
askultis, kieI Ia brava
Ia lito :

Virgulin' Mario, ania Ia levar poniojn,


Melu vi, Pimonlo; {orlajn pli palrolojn ;
hop, hop, hop!
Eslis luklo esiis, apud Solferinol,

1 Solferino estas vtago e Garda Lago en ltalio. Tie Astro


malvenkis en j. 1859 en milito kontra Italo kaj perdis
Lombardion. (TI. de lr.).

SOLDATO

SVEJK

73

Vigie sango fluis, sango gis genuo;


hop, hop, hop !
Sango gis genuo, de Ia karnomonio,
Luklis ja dek-oka, brava regimento;
hop ; hop , hop !
Brava regimento, iimu ne mizeron,
Ja per velurilo oni sendas monon;
hop, hop , hop ! ))
Sinjora mosto, pI'O dio mi vin petas,
eksonis
timeme el la kuirejo, sed Svejk jam estis finanta sian
militkanton :
Oni sendas monon, per kale' nulrajon,
K iu regimento havas Ia kuraon ?
hop, hop; hop !

Sinjorino Miler forimpetegis tra Ia pordo kaj kuris


por kuracisto. Si revenis post horo, dum Svejk iom
dormis.
Kaj li do estis vekita de diketa sinjoro, kiu momenton tenis sian manon SUl' lia frunto kaj diris :
Ne timu, mi estas dokl.oro Pavek el Vinohradi _
montru Ia manon - tiun i termometron
meti e
vian akselon... Do montru Ia Iangon ankorau
pli - tenu Ia Iangon - pro kio mortis Ia gesinjoroj
viaj patro kaj patrino ? ))
Kaj en Ia tempo, kiarn Vieno deziris, ke iuj
nacioj de Austrio-IIungario
elmontru Ia plej brilajn
ekzemplojn pri fidelo kaj sindonemo, doktoro Pavek
preskribis aI Svejk kontrau lia patriota entuziasmo
bromon kaj rekomendis
aI Ia kuraga kaj brava
soldato Svejk ne pensi pri Ia milito:
Kuu rekte
kaj konservu
Ia trankvilon,
mi
morga denove venoso ))
Kiarn li Ia alian tagon venis, li demandis en Ia
kuirejo aI sinjorino Miler, kiel Ia paciento fartas.

74

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

LA

Li

.111111I

fartas
pli malbone,
sinj oro dok~oro, .si
respondis
kun vera malgojo,
nol~t~ ~l kanb~,
pardonu, kiam Ia reumatismo resuerigis lin, Ia Austrian himnon.
Doktoro Pavek vidis, ke li devas reagi al tiu i
nova lojal-elmontro
de Ia paciento per pli granda
dozo da bromo.
La trian tagon sinjorino Miler al li raportis, ke
Svejk fartas ankora pli malbone.
Posttagmeze,
sinjoro doktoro, li portigis al si
landkarton de Ia batalkampo kaj nokte lin trafis
Ia fantazio, ke Astrio venkos,
Kaj u Ia pulvorojn
li uzas akurate
la Ia
recepto?
..
Li ilin ankora,
sinjoro doktoro, e ne portigis aI
SI.
Doktoro Pavek foriris, kiarn li estis utinta al
Svejk fulmotondron
da riprooj kun Ia c~rti~o, ke
li neniam plu venos por kuraci Ia homon, kiu rifuzas
lian kuracistan helpon kun bromo.
Restis nur du tagoj, post kiuj Svejk devis aperi
anta Ia Soldatiga Komisiono.
Dum tiu tempo faris Svejk Ia necesajn preparojn.
Unue li sendis sinjorinon Miler por acti soldatapon, due li sendis in al Ia s~kerajisto
po~t Ia
stratangulo
pruntepreni
Ia veturileton,
per k~u Ia
sukerajisto iam veturigadis sian kolereman,. kflpla~
avon tra Ia frea aero. Poste li rememoris, ke h
bezonas lambastonojn.
Felie Ia sukerajisto konservis
anka e lambastonojn,
kiel familian memorajon
pri sia avo.
.
.
Mankis aI li ankora rekrutbukedo.
E tiun al II
penhavigis
sinjorino
Miler, kiu dum ti~j tagoj
okulfrape malgrasigis, kaj Lra kie si iris, t~ tie anka
ploris.
-

/" n. J -I.

,..et.

(1, -'-

'"

,./

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

75

Tiel. do en Ia memorinda tago aperis SUl' Pragaj


stratoj fenomeno de kort.ua lojalo :
Maljuna virino, pusanta anta si veturileton
sur
k.iu sidis v!ro kun soldata apo kun polurita francisko , svmganta per lambastonoj.
Kaj sur Ia jako
paradis kolorria rekrutbukedo.
.KaJ Ia viro, ree kaj ree svingante per Ia lambastonoj,
kriadis en Ia Pragajn stratojn ;
Kon~r~~ Beogradon,
kontra Beogradon!
~ost h. rrrs homamaso pli kaj pli kreskanta el Ia
nenmarkmda
aro, kunveninta anta Ia domo de kie
Svejk ekveturis en Ia militon.
'
S~e~k povis konstati, ke Ia policistoj, starantaj
sur lU] stratkrucoj,
aI li salutis.
Sur Ia Placo de Venceslao Ia amaso irka Ia
vetu~ilet~ kun Svejk kreskis gis kelkaj centoj da
kap.oJ ~aJ sur Ia angul.o de Krakova Strato estis de gi
bat.lta lU germanpatnota
studento, kiu kun studentsoclet~ apo surkape kriis ai Svejk :
VIVU ! For Ia serbojn
!
Sur Ia angulo de Vodika-Strato
enveturis
Ia
amason rajdpolicistaro
kaj dispelis gin.
Kiam Svejk montris ai Ia policinspektoro
Ia dokument?~, ke li. devas hodia esti arita Ia SoIdatiga
K?~lSlOnO, Ia.mspektoro iom seniluziigis kaj por malebhg~ ekscesojn li akompanigis
Ia veturileton
kun
Svejk de du rajdpolicistoj
ai Ia Paf-Insulo.
Pri Ia tuta okazajo aperis en Praga Oficiala
Gazeto jena artikolo ;
. Palrioleco
de kriplulo,
Hierau
antautagmeze
e~t:s pasantoj ~ur Ia efaj stratoj de Prago atestantoJ ce scen.o, kiu bele parolas pri tio, ke en tiu i
gra~da kaJ. gr~va. tempo e Ia filoj de nia nacio povas
dom Ia plej hrilajn ekzemplojn de fidelo kaj sindonemo ai Ia. trono de l' maljuna monarko. Sajnas ai ni,
ke revenis Ia epoko de I'antikvaj grekoj kaj romanoj,
/

76

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

kiam Mucius Scevola lasis sin konduki en batalon,


malatentante,
ke lia brako estas forbruligita.
La
plej sanktaj sentoj kaj interesoj estis hier~u ~ele
demonstrataj
de kriplulo kun larnbastonoj,
kiun
maljuna panjo veturigis per veturileto por malsanuloj. Tiu i filo de Ia eha nacio memvole soldatigis,
malatentante
sian malsanemon,
por oferdoni siajn
vivon, e havajon por sia imperiestro.
Kaj se liaj
vokoj : Kontra Beogradon ! II rezultigis Liel vivan
ehon en Ia sLratoj de Prago, estas tio nur pruvo, ke Ia
Praganoj Iiveras Ia modelajn ekzemplojn de l'amo al
Ia patrio kaj ai Ia dinastio. II
En Ia sarna senco skribis e Ia Praga Taggazeto )),
kiu finis sian artikolon per Ia vortoj, ke Ia kriplulonvolontulon akompanis amaso da germanoj, kiuj lin
per siaj korpoj defendis kontra lino fare de Ia
ehaj agentoj de I' konata Entento.
Bohemio ))publikigis tiun i raporton,
postulante
rekompencon
por Ia kriplulo-patrioto
kaj anoncis,
ke por Ia nekonato akceptas donacojn de Ia germanaj
civitanoj Ia gazetadministracio.
Se la tiuj tri gazetoj Ia eha lando ne povis Iiveri
pli noblan civitanon, ne havis Ia saman opinion Ia
sinjoroj cn Ia Soldatiga Komisiono.
..
Precipe ne Ia milita efkuracisto Batze. LI estis
viro senkompata,
kiu en io vidis trompprovon
por
eviti Ia militon, fronton, kuglon kaj rapnelojn.
Konata estas lia diro : La tuta eha popolo estas
bando da simulantoj 1 .
Dum dek semajnoj de sia aktivo li ekstermis inter
dekunu mil civiluloj dekmil nacent nadek nau
simulantojn kaj li estus trafinta e Ia dekunu-rnilan,
se tiun feliulon guste cn Ia momento, kiam li kriis
ai li : Turnu vin ! II nc trafus apopleksio.

LA BRAVA

Sajnganto],

SVEJK

77

Forportu
tiun simulanton ! )) diris Batze kiam
li konstatis, ke Ia viro mortis.
'
. Kaj an.t~u li staris en Ia memorinda tago Svejk,
kiel Ia aliaj plene nuda, aste kovrante sian nudon
per I~ lambastonoj,
sur kiuj li sin apogis.
TIO estas
vere aparta flgfolio , diris Batze
tiaj figIolioj en Ia paradizo
ne estis. II
'
Malakceptita
pro idioteco , rimarkigis
efsergento, rigardante en Ia oficialajn aktojn.
Kaj
kiajn difektojn vi ankora havas Y demandis Batze.
Obeeme mi raportas,
ke mi estas rematismulo
sed ~i ,.~~Iitservos
por Ia. sinj~ro imperiestro
gi~
korp~lsslflgO)),
modeste
diris Svejk, mi havas
pufajn genuojn. ))
~autz~. terur~ ekriga~dis ai Ia brava soldato Svejk
kaj ekkriis VI estas simulanto ! ))kaj turnante
sin
aI Ia efsergento, kun glacia trankvilo diris : Tiun
knabegon tuj aresti ! ))
Du soldatoj kun surmetitaj bajonetoj forkondukis
Svejk en garnizonan malliberejon.
Svejk iris helpe de Ia lambastonoj
kaj kun teruro
rimarkis,
ke lia reumatismo
komencas
maIaperi.
Sinjorino Miler, kiu atendis je Svejk supre e Ia
po~t.o, ekvidante .Iin sub Ia bajonetoj, ekploris kaj
forlfl~ de Ia veturileto por neniam plu ai gi reveni.
KaJ Ia brava soldato Svejk iris modeste akornpanate de Ia armitaj tatdefendistoj.
La bajonetoj brilis en Ia sunradioj, kaj en Mala
Strana! anta Ia monumento
de Hadecki returnis
sin Svejk al Ia amaso, kiu lin akompanis :
Kontra
Beogradon ! Kontra Beogradon ! II

Mala Strana estas kvartalo de Prago.


Radecki (1766-1858) estis tre fama militisto, komandinta
en pluraj militoj.
1
I

SOLDATO

78

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Kaj Ia maralo Radecki reveme postrigardis de sur


sia monumento alia malproksimiganta
brava soldato
~vejk kun Ia rekrutbukedo sur Ia jako , lamanta per Ia
malnovaj lambastonoj,
dum iu serioza sinjoro sciigis
alia irkaantaj homoj, ke oni kondukas dizer.inton.

VIII.

,..
Svejk

Simulanto

En tiu i granda tempo Ia militkuracistoj


eksterordinare zorgis elpeli el Ia simulantoj Ia diablon de
sabotado kaj revenigi ilin en Ia sinon de l' armeo.
Oni cnkondukis
kelkajn gradojn de turmentado
ai Ia simulantoj kaj ai Ia suspektataj
pri simulado
hornoj, kiaj estis:
Ia ftizuloj, rematismuloj,
Ia
homoj kun hernio, renmalsano, tifo, diabeto, pulmito
kaj aliaj malsanoj.
La turmentado,
ai kiu Ia simulantoj estis submetataj, estis sistemigita kaj gradoj de I' turrnentado estis
jenaj :

I
I
I

1. Absoluta dieto, matene kaj vespere po taso


da teo dum tri tagoj, ai kio, kompreneble
sendiference pri tio, pro kio ili suferas, oni aldonas aspirinon
por vitigo.
2. Por ne pensi, ke Ia milito estas agrablajo, oni
uzigas multajn porciojn da pulvora kinino, ali t.n. :
Kinin-Iekadon
.
I
I

3. Dufoje dum tago gargari Ia stomakon per litro


da varma akvo.
4. Klistero, uzante sapakvon kaj glicerinon.
5. Envolvi per litotuko, trem pita en malvarma
akvo.
1

Saj nigan to.

80

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Estis homoj kuragaj, kiuj trasuferis ClUJn kvin


gradojn de l'turmentado
kaj lasis veturigi sin en
sim pIa erko en Ia milittombejon.
Sed estis homoj
malgrandanimaj,
kiuj, atinginte aI klistero deklaris,
ke ili jam fartas bone kaj ke ili nenion alian deziras,
nur foriri kun Ia plej proksima marbataliono
en
traneojn.
En Ia garnizona malliberejo oni kuigis Svejk en
malsanulbarako,
guste inter tiaj malgrandanimaj
simulantoj.
Mi tion jam ne eltenos , diris lia najbaro sur
lito, kiun oni alkondukis
el Ia operaciejo, kie om
gargaris aI li Ia stomakon Ia duan fojon.
Tiu viro simulis miopon.
Provizore
mi veturos aI Ia regimento,
estis
decidiganta Ia alia najbaro e Ia maldekstra flanko,
kiu jus ricevis klisteron, simulante, ke li estas surda
kiel arbostumpo.
Sur lito e Ia pordo estis mortanta
unu ftizulo,
volvita per litotuko, trem pita en malvarma
akvo.
Li jam estas Ia tria en tiu i semajno , rimarkigis
Ia najbaro e Ia dekstra flanko, kaj pro kio vi suferas ?
Mi suferas pro reumatismo,
respondis Svejk,
post kio sekvis sincera ridado de iuj irkae. Ridis
e Ia mortanta Itizulo, simulanta tuberkulozon.
Kun reumatismo
inter nin ne rarnpu , serioze
atentigis aI Svejk grasa viro, reumatismo
i tie
valoras, kiel piedkaloj ; mi 'estas anemia, mankas aI
mi duono de Ia stomako kaj kvin ripoj kaj neniu
al mi kredas. Estis i tie e unu surdrnutulo, dekkvar
tagojn oni lin volvis iun duonhoron per litotuko,
trempita en malvarma akvo, iun tagon oni donis
aI li klisteron kaj elpumpis Ia stomakon. Jam iuj
sanitaristoj pensis, ke li venkis kaj ke li iros hejmen,
kiam Ia doktoro preskribis aI li ian vomilon. Gi

LA BRAVA

SOLDATO

81

SVEJK

povis kvaza disiri lin kaj jen li igis malgrandanima.


Mi ne povas, li diris, plu esti surdmutulo,
revenis
aI mi Ia parol-, e adkapablo.
Ciuj malsanuloj lin
admonis, ke li sin ne pereigu, sed li obstinis, ke li
adas kaj parolas kiel Ia ceteraj. Kaj li tion anka
tiel anoncis matene e Ia ekzameno.
Li persistis
sufie longe. rimarkigis
Ia viro,
simulanta, ke li havas unu piedon je tuta decimetro
pli mallongan 01 Ia alian, ne kiel tiu, kiu simulis,
ke lin trafis apopleksio. Sufiis tri kininoj, unu klistero
kaj unutaga fasto. Li konfesis kaj anta 01 venis Ia
vico pumpi stomakon, restis post Ia apopleksio e
ne postesigno.
Plej longe eltenis i tie tiu, kiun
primordis rabia hundo. Li mordadis,
ululadis, tio
estas vero, tion li sciis eminente, sed neniel li povis
kunmeti Ia amon e Ia buego. Ni helpis aI li, kiel
ni povis. Ni tiklis lin ofte tutan horon gis Ia ekzarneno, gis li ricevis spasmon kaj aI ni bluigis, sed Ia
amo e Ia buego ne estis venanta kaj anka ne
venis. Gi estis io terura. Kaj kiam li matene dum Ia
ekzameno estis kapitulacanta,
ni bedaris lin. Li
starigis sin e Ia lito kiel kandelo, saIu tis kaj diris :
Obeeme mi raportas, sinjoro efkuracisto, ke eble Ia
hundo, kiu min mordis, ne estis rabia. La efkuracisto lin ekrigardis
tiel strange, ke Ia mordi to
ektremis la Ia tuta korpo kaj darigis : ({Obeeme mi
raportas,
sinjoro efkuracisto,
ke min tute neniu
hundo mordis, sed mi mem mordis mian manon.
Post Ia konfeso oni lin esploris pri sinkripligo, ke li
volis formordi sian manon, por ke li ne devu mari
sur Ia batalkampon.
Ciuj tiaj malsanoj,
e kiuj oni bezonas amcn
e Ia buego , diris Ia grasa simulanto, estas malfacile simuleblaj. Kiel ekzemple Ia epilepsio. Estis i
tie anka unu homo kun Ia epilepsio, tiu iam diradis
aI ni, ke je unu konvulsio pli, estas por li egala, li do
6

82

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

faris e dek da ili sinsekve. Li dolorkaris pro Ia


konvulsioj, pugnigis Ia manojn, eligadis Ia okulojn
kvaza
tenatajn
per tigoj, kontra
Ia plankon
svingigis, eligis Ia langon, malIonge mi diras ai vi,
grandioza unuaranga epilepsio, tia sincera. Subite li
ricevis furunkojn, du e Ia kolo, du e Ia dorso kaj Ia
dolorkarado
kaj svingigado
kontra
Ia plankon
finigis, ar li povis Ia kapon e ne ekmovi, nek sidi,
nek kui, Li ricevis febron kaj en Ia febro li ion pri si
dum Ia ekzameno diris. Kaj per tiuj furunkoj li
suferigis nin, ar li devis pro ili kui ankora tri
tagojn inter ni kaj ricevadis duan dieton, matene
kafon kun bulko, vespere kaon a supon, kaj ni
devis alrigardi kun malsataj
elpumpitaj stomakoj
kaj plena dieto, kiel Ia knabego mangegas, macas,
snufas kaj ruktas pro satigo. Tri li per tio piedbare
faligis, ili anka forkonfesis. Tiuj kuis pro kormalsano.
Plej bone , parolis unu el Ia simulantoj,
oni
povas simuli Ia frenezon. EI nia instruista
horo
estas en Ia apuda ambro du, kiuj senese krias tagnokte : La torturtiparo de Giordano Bruno ankora
fumas, renovigu Ia proceson de Galileo l kaj Ia
alia bojas, komence trifoje malrapide : haf - haf _
haf, poste kvinfoje rapide sinsekve : hafhafhafhafhaf kaj denove malrapide kaj tiel gi senese ripetigas.
Jam ili eltenis tion pli 01 tri semajnojn.
Mi volis
origine anka fari el mi frenezulon, religian Irenezulon kaj prediki pri Ia neerareblo de I' papo, sed
fine mi havigis ai mi stomakkanceron
de iu razisto
en Mala Strana por dekkvin kronoj.
Mi konas
iun kamenskrapisLon
en Brevnov-,
rimarkigis
alia paciente,
tiu por dek kronoj
farus ai vi tian febron, ke vi elsaltus tra fenestro.
1

8rvnov

estas antaurba

kvarlalo

de Prago.

LA BRAVA

SOLDATO

83

SVEJK

Tio estas nenio , diris alia, en Vrsovice estas


unu akuistino, kiu por dudek kronoj tiel bele elartikigus vian piedon, ke vi estus gismorta kriplulo.
Mi havas elartikigitan
piedon por dek kronoj ,
eksonis el Ia vico de litoj e Ia fenestro, por dek
kronoj kaj tri bieroj .
Tiu mia malsano min jam kostas pli 01 du
centojn , deklaris lia najbaro, seka stango, nomu
ai mi ian ajn venenon, kiun mi ne uzadis, vi ne trovos.
Mi estas vivmagazeno
da venenoj. Mi trinkis sublimaton, enspiradis
hidrargajn
vaporojn,
krakmordetis arsenikon, fumis opion, trinkis opian tinkturon,
sutis ai mi morfinon SUl' panon, gluLadis strikninon,
trinkis solvajon de I'fosforo en karbon-sulfato-,
e
Ia pikran acidon, Mi detruis miajn hepaton, pulrnon,
renojn, galon, cerbon, koron, intestojn. Neniu scias,
pro kia malsano mi suferas.
La plej bona estas,
klarigis iu de Ia pordo,
enpruci petrolon sub Ia haton e Ia mano. Mia
kuzo estis tiel felia, ke oni fortranis lian brakon
sub Ia kubuto kaj hodia Ia tuta milito lasas lin
trankvila.
Do vidu , diris Svejk, ion i iu devas trasuferi pro Ia sinjoro imperiestro.
E Ia stomakelpumpon,
e Ia klisteron.
Kiam mi soldatservis
anta jaroj e mia regimento, estadis ankora pli
malbone. Tiam oni tian malsanulon
bulforme ligis
kaj [etis en truon, por ke li resanigu. Tiam ne estis
iaj litoj kun pajlosakoj,
kiel i tie, a kraujoj,
Nuda tabullito kaj sur tiu kuis malsanuloj.
Foje
havis iu veran tifon kaj alia apud li nigran variolon.
Oni amba bule ligis, kaj Ia regimentkuracisto
ilin
piedbatadis ai ventre, ar ladire ili estas simulantoj.
1
2

Karbon-sulfalo
= Carboneum
fIemia formulo C6 Jl2 (N02).

sutturaturn,

S2.

84

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK
LA

Poste kiarn arnba tiuj soldatoj rnortis, io venis en Ia


pa!,la~enton
kaj estis tio en gazetoj. Tiujn gazetojn
tuj orn mal~er~esis
aI ni. legi kaj faris traserojn
e~ Ia kofreto], kIU havas tian gazeton. Kaj kieI iarn
rm havas malfelion, e Ia tuta regimento oni trovis
gin e neniu, nur e mio Do oni kondukis min aI Ia
regimentraporto
kaj nia regimentestro
tia bovo Ia
dio Iasu Iin en ielon, komencis al mi 'kriegi, ke' mi
s~aru r~kt~ ~aj dir~, kiu tion en Ia gazeto publikigis,
au ke h disiros rman busegon de orelo aI orelo kaj
arest-tenos. min, gis ~i nigrigos. Poste venis Ia regimentkuracIsto,
skermis per pugno sub mia nazo
kaj k~i!s : Vi malben!La hundo, vi fava estajo, vi
ma~~eI.Ic~sterkbruto, VI bubao socialista! Mi rigardas
a.I CIUJ smcers en Ia okuIojn, e ekpalpebrumas
kaj
sIlentas, Ia manon e Ia apo kaj Ia alian e Ia pantaIo~faId? I.li kuradis irka mi kiel hundoj, bojis aI
mi, kaj nu senese nenion faris. Mi silentas, saluth~nora~ ~aj. Ia ma~de~stra mano e Ia pantaIonfaIdo.
Kiarn ili tiel Iuriozis ebIe duonhoron
ekkuris Ia
regimentestro
aI mi kaj ekkriegis : u c/ estas idioto
a.u .u ci n.e estas idioto ? - Obeeme mi raportas,
smjoro regrmentestm,
ke mi estas idioto. - Dudek
unu ~agojn da peza karcero pro idioteco, du fastojn
sem~Jne, monaton da arestigo en Ia kazerno, kvardek
hor?]n da katenpuno,
tuj malliberigi,
doni aI li
nemon por mangegi, Iigi Iin, montri aI li, ke Ia tato
ne bezonas idiotojn. Ni aI ci, fripono, bateligos Ia
gazetemon el Ia kapo, decidigis post longa kurado Ia
srnjoro regImentestro. - Dum mi sidis en Ia karcero
okazadis en Ia kazerno mirakloj.
ia regimentestr~
tu~e malpermesis aI Ia soldatoj legi, e se temus nur
pn Praga Oficiala Gazeto , en Ia kantino oni devis
per I?azeta papero paki nek koIbasetojn, nek Irornag~toJn .. De tIU t~mpo Ia. soldatoj komencis Iegi kaj
ma regimento estis Ia plej klera. Ni Iegis iujn gazet-

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

85

ojn kaj en iu roto oni kunmetadis. versojn, ka~tetojn


konl.ra sinjoro regimentestro.
Ka] se.en Ia !,egImento
io okazis, do iam Lrovigis inter .Ia vrraro lU bonulo,
kiu tion donis en gazeton sub Ia titolo : Turme.n~ado
aI soIdatoj . Kaj per tio ne kont~~tigis. Ili s~r.IbIs a~
parlamentanoj
en Vieno, por k~ ili defendu ilin ~aJ
tiuj komencis fari interpelacojn,
unu post. Ia. a~Ia,
ke nia sinjoro regimentestro
estas besto ~aJ sImIl~.
La minisLro sendis al ni komisionon por tion esplori,
kaj iu Francisko I-Ienl eI I-I1.ub~ka r~cevis ~ost~ du
jarojn da karcero, ar tio estjs tiu, kIU turnis .Slll a~
Ia deputitoj
en Vien~ pI'O I~ :angfra~o,
kiun h
ricevis SUl' Ia ekzercejo de SIllJO:O reg~~entestr~.
Poste, kiam Ia komisiono orveturis, Ia .slllJoro regI~
mentestro nin iujn vicigis, Ia tutan regimenton, kaj
diras ke soldato estas soldato, ke li devas teni I~
buse~on fermita kaj servi, se aI li i.o ne p~a~s, do .gI
estas rompo al Ia disciplino. Do VI, ~a~aJIoJ, p.ensIs,
ke Ia komisiono ai vi helpos , diras smjoro re?Imentestro, fekajo, gi al vi ne helpis. I~aj n~n .~u roto
preter mi defilos kaj late ripeto.s, kion mi diris , Do ni maris unu roto post Ia alia, ngardo dekstren,
kie staris sinjoro regimentestro,
man?n. e Ia .fusilrimeno kaj kriegi~ aI li : Do ~i, ~~naJI~J, pensIs~ ke
Ia komisiono aI m helpos, Iekajo, gI al m ne helpis.
- Sinjoro regimentestro ridis, k~ li te~is sia~ ventron,
gis defilis Ia dekunua .ro.to. Gl ~arsas, pIedfrap~s,
kaj kiam venas aI sinjoro regimentestro,
n~~~?,
silento, e ne voeto. Sinjoro regimentestro
rugIgIS
kiel koko kaj revenigis Ia dekunuan ~ot.on, por ke
gi tion ankoraUfoje'ripet.u.
Gi defila.s ~aJ silentas, nur
vico post vico arogante ngardas .al SIll~O:Oregl~entestI'O en Ia okulojn. - Ripozu ! diras sI~Joro regI~e.~testro kaj iras tra Ia korto, frapas per vIpe.to SUl'.ttbungon, kraas, poste subite ekhalLas. ka~ ekknegas:
Disiru ! eksidas SUl' sia evalao kaj tuj estas tra Ia

86

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

pordego ekstere. Ni atendis, kio okazos pri Ia dekunua roto, kaj konstante nenio. Ni atendas unu tagon,
du tagojn, tutan semajnon,
kaj konstante
nenio.
Sinjoro regimentestro
en Ia kazerno tute ne aperis,
pro kio Ia viraro, Ia subofieiroj, e Ia ofieiroj havis
grandan gojon. Poste ni rieevis novan regimentestron
kaj pri Ia malnova oni parolis, ke li estas en ia
sanatrio,
ar li propramane
skribis leteron ai Ia
sinjoro imperiestro,
ke Ia dekunua roto ekribelis.
Venis Ia tempo de Ia posttagmeza
kuracista ekzameno. La militkuraeisto
Grinstajn iris de lito ai lito
kaj post li sanitara ofieiro kun enskriblibro.
Macuna ? ))
Ci tie !
Klisteron kaj aspirinon ! - Humila ? ! ))
Ci tie ! ))
Gargari Ia stomakon
kaj kininon! - Forgisteto"!
Ci tie ! ))
Klisteron kaj aspirinon ! Katideto ? !
Ci tie! ))
Gargari
Ia stornakon kaj kininon l
Kaj tiel oni procedis, de unu ai Ia alia, senkompate, mehanike, rigore.
Svejk ? ! ))
Ci tie! ))
Doktoro

Grinstajn

rigardis Ia novan alkreskajon.


?
mi raportas,
ke mi suferas pro reu-

Pro kio vi suferas

Obeeme
matismo! ))
D-ro Grintajn dum Ia daro de sia praktikado
alkutimigis
esti delikate ironia, kiu maniero efikis
multe pli intense 01 kriado.
Aha, reumatismo
)), li diris ai Svejk, vi havas
tre
gravan
malsanon.
Estas tio efektive hazardo ,
. . ..
.
ncevi rematisrnon
en Ia tempo, kiam okazas Ia

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

87

mondmiliLo kaj kiam oni devas iri en Ia militon. Mi


pensas, ke tio tre agrenas vin. ))
.
Obeeme mi raportas, sinjoro efkuracisLo, ke tIO
min terure agrenas. ))
Nu vidu, Iin tio agrenas.
Tio estas vi~flanke
treegc bela, ke vi remcmoris guste nun per ~lU reumatismo pri ni. Dum Ia paetempo kuradas tia ~~mpatindulo kiel kaprideto, sed, kiam ekkrakas milito,
tuj li suferas pro reumatismo kaj tuj liaj genuoj ne
servas. Cu viaj genuoj doloras ?
Obeeme mi raportas,
ke ili doloras.
Kaj dum tutaj
noktoj vi ne povas dor.mi, ~
vere? Reumatismo
estas tre dangera, doloriga kaj
grava malsano. Ni i tie jam havas pri rematismuloj
bonajn spertojn. Absoluta dieto, kaj .~lia ~a~ie~o
de nia kuracado tre bonefikaj montrigis. VI CI tie
pli frue resanigos 01 en Pitani! kaj marsos ai Ia
tranea zono, ke polvo levigos post vi.
Turnante sin al Ia sanitara oficiro li diris :
Skribu:
Svejk,
absoluta
dieto, dufoje tage
gargari Ia stornakon, unufoje tage klistero~ kaj kiel
plu okazos, ni vidos. Dume forkondu~u
lin en I~
operaeiejon, gargaru lian stomakon kaj donu .~I h~
kiam li rekonsciigis,
klisteron,
sed gustan, gIS II
vokos iujn sanktulojn,
por ke tiu lia reumatismo
ektimu kaj elkuru,
Poste turnante sin ai iuj litoj, li faris paroladon,
plenan de belaj kaj prudentaj sente~eoj :
.
Ne pensu, ke vi havas anta vi ran bovon, k.lll
lasas ion ajn pendigi e sia nazo. Via konduto neniel
min senigos de ekvilibro. Mi seias, ke vi iuj estas
simulantoj, ke vi volas dizerti el Ia milito, Kaj la~
tio mi traktas vin. Mi havas spertojn pri centoj kaj
centoj da tiaj soldatoj, kiaj estas vi. Sur tiuj i litoj
1

Pitani

estas

banloko

en Slovakio

por remalismuloj.

88

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

kuis tutaj amasoj da homoj, kiuj suferis pro nenio,


krom pro manko de miIitspirito. Dum iIiaj kamaradoj
bataIis sur Ia batalkampoj, iIi pensis ruIadi sin sur Ia
litoj, ricevadi maIsanuIan mangajon kaj atendi, gis
Ia milito estos preterfluginta.
Sed ili treege era ris,
kaj vi iuj anka treege eraros. Ankora post dudek
jaroj vi krios dum dormo, kiarn vi songos, kieI vi
simuIis e mio
Obeeme
mi raporLas,
smjoro
efkuracisto,
mallate eksonis eI Ia Iito e I' fenesLro, mi jam
estas sana, mi jam nokte rirnarkis, ke Ia astmo jam
Iorigis.
KieI vi nomigas ?
Forgisteto,
obeeme mi raportas, mi estas ncevonta ldisteron.
Bone, Ia klisteron vi ricevos ankora
anta via
foriro , decidis d-ro Grinl.ajn, por ke vi ne pIendu,
ke ni vin i tie ne kuracis. Do, kaj nun iuj malsanuloj, kiujn mi Iegis, postiru Ia suboficiron, por ke iu
ricevu, kio aI li apartenas.
Kaj iu anka ricevis Ia gustan porcion, la Ia
preskribo. Kaj kvankarn iuj kIopodis influi Ia plenumantojn de Ia kuracista ordono per petoj, a minacoj,
ke iIi anka aligos aI Ia sanitarservo kaj povas okazi,
ke anka ili foje faIos en iliajn manojn, Svejk tenis
sin brave.
Ne induIgu min , li stimulis tiun heIpistaon,
kiu
estis donanta ai li Ia klisteron, memoru pri via juro.
E se i tie kuus via patro, a Ia propra frato, donu
al ili kIisteron sen ekpaIpebrumo.
Pensu, ke SUl" tiaj
kIisteroj staras Astrio kaj Ia venko estas nia.
La aIian La~on dum Ia ekzameno demandis d-ro
Grintajn aI Svejk, kiel aI li pIaas en Ia milithospitaIo.
Svejk respondis, ke gi estas entrepreno gusta kaj
sublima. KieI rekompencon li ricevis Ia samon kiel

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

89

hiera, krom aspirino kaj tri puIvoroj da kinino,


kiujn oni sutis por li en akvon, por ke li tion tuj
eItrinku.
E ne Sokrato trinkis sian pokaIon da cikuto kun
tia trankvilo kiel Ia kininon Svejk, e kiu d-ro
Grintajn eIprovis iujn turmentgradojn.
Kiam oni voIvis Svejk dum eesto de Ia kuracisto
per malseka Iitotuko, respondis Svejk ai lia demando,
kiel aI li nun tio pIaas :
Obeeme
mi raportas,
sinjoro efkuracisto,
ke
gi estas kiel en river- a marbanejo.
u vi ankora
suferas pro reumatismo?

Obeeme roi raportas,


sinjoro efkuracisto,
ke gi
nenieI emas plibonigi.
Svejk estis submetata
aI nova turmentado.
En tiu tempo havis vidvino de infanteria generalo
baronino de Botcenhajm
tre rnultajn zorgojn por
eltrovi Ia soldaton, pri kiu antau nelonge publikigis
Bohemio
Ia raporton,
kiel li lasis sin veturigi,
li, Ia kriplulo, per veLuriIeto por malsanuloj
kaj
kriis : Kontra Beogradon l, kies patriota faro instigis
Ia redakcion de Bohemio alvoki Ia legantojn fari
monkolektojn por Ia bono de Ia lojaIa herookriplulo.
Fine demandante en Ia policdirekcio oni konstatis,
ke tio estis Svejk, kaj Ia plua esplorado jam estis
faciIa. La baronino de Botcenhajm kunprenis siajn
kunulinon kaj ambriston kun korbo kaj veturis aI
Hradani.
La kompatinda baronino e ne sciis, kion signifas
kui en Ia milithospitaIo de Ia garnizona malliberejo.
Sia vizitkarto malermigis aI si Ia pordon de I' malliberejo kaj en Ia kancelario oni traktis sin tre afable.
Post kvin minutoj si jam sciis, ke Ia brava soIdato
Svejk )l, pri kiu si demandis, kusas en Ia tria barako,
IiLo n-o 17. Kun si iris d-ro Grintajn mem, kiu pro
tio Lute konfuzigis.

90

LA

BRAVA

SOLDATO

J A

SVEJK

Svejk guste sidis sur Ia lito post Ia kulima iutaga


kuraeproeedaro,
preskribita
de Ia d-ro Grintajn,
irkaita de grupo el malgrasaj kaj malsataj simulantoj, kiuj gis nun ne kapitulaeis kaj obstine luktis
konl.ra d-ro Grintajn sur Ia karnpo de I'plena dieto.
Kiu askultus ilin, havus Ia impreson, ke li trovigas en kulinara soeieto, en supera kuirisla lernejo
a en gastronomaj
kursoj.
E Ia vulgaraj
seborekrementoj
estas mangeblaj ,
jus rakontis iu, kiu i tie kuis pro kronika kataro
de Ia stomako , kiam ili estas varmaj. Kiam sebo
estas Ianda.a, oni gisseke premas ilin, salas, pipras,
kaj mi diras ai vi, Ia anserrekrernentoj
ilin ne superas.
La anserrekrementojn
ne tuu , diris viro kun
stomakkancero
, Ia anserrekrementoj
estas nesupereblaj.
Kiel malproksime
restas kompare al ili
tiuj el Ia porka graso. Kompreneble,
oni devas ilin
orkolorc fandi, kiel faras Ia judoj. Ili prenas grasan
anseronkaj
apartigas grason kun Ia hato kaj fandas
tion.
Cu vi seias, ke vi eraras, kiom rilatas ai Ia porkrekrementoj 'l rimarkigis
Ia naj baro de Svejk,
komprenigas per si mem, ke mi parolas pri Ia rekrementoj el hejme fandita graso, kiujn oni nomas
hejrnrekrernentoj.
Ne de bruna koloro kaj ankai
ne de fiava. (ji devas esti io inter Ia du nuaneoj.
Tia rekremento
devas esti nek Lro mola nek tro
malmola. (ji ne devas kraketi , tiam gi estas trofandita. (ji devas disandigi sur Ia lango kaj vi ne
devas dum tio havi Ia impreson, ke Ia graso fiuas
sur via mentono.
Kiu el vi mangis
rekrernentojn
el Ia evala
graso ? eksonis ies voo, sed kiun neniu respondis,
ar enkuris i tien sanitara subofieiro : Ciuj en Ia
Iitojn, venas i tien ia arkiprineino,
neniu montru
malpurajn
piedojn el Ia kovrilo !

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

91

E ne arkiprincino
povis eniri tiel serioze, kiel
faris Ia baronino de Botcenhajm.
Post si ruligis
granda sekvantaro,
en kiu ne mankis e Ia efsergento hospitala
kontisto,
kiu en io i vidis Ia
misteran manon de I' revizo, kiu lin de Ia grasa
mangujo en malfronto oferjetos ai rapneloj ie sub
Ia dratbarajoj
de Ia tranea zono.
Li estis pala, sed ankorai pli pala estis d-ro Grinstajn. Anta liaj okuloj daneis Ia malgranda vizitkarlo de Ia maljuna baronino kun Ia titolo : Vidvino de generalo kaj io i, kio povis esti konektita
aI tio, kiel konekso, nepotismo, plendoj, translokigo
ai Ia fronto kaj aliaj terurajoj.
ti tie ni havas Svejk , li diris, konservante
artan
trankvilon, kondukante Ia baroninon de Boteenhajm
ai Ia lito de Svejk : li tonas sin tre pacienceme.
La baronino de Botcenhajm eksidis sur Ia preparita
sego e Ia lito de Svejk kaj diris :
Cena soltato,
prafa soItato,
kriplsoltato
esti
kuragsoltato,
multe amis ehin astro.
Dum tio si karesis Svejk la Ia nerazita vango kaj
darigis
:
Mi legi io en gazeto,

mi ai vi porti mangeti,
mordi, Iumi, sui, eha soltato, praIa soItato. (Germane) Johano, venu i tien !
La ambristo, memoriganta per sia hirta barbo pri
Babinski", altiris ampleksan korbon aI Ia lito, dum
Ia kunulino de l'maljuna
baronino, altstatura
sinjorino kun piorem a vizago, sidigis sur Ia lito de
Svejk kaj ordofaris aI li Ia pajlan kapkusenon
sub
Ia dorson kun Ia fiksa ideo, ke deeas tion fari ai Ia
malsanaj herooj.
La baronino dume eltiradis Ia donaeojn ella korbo.
Dekduo da rostitaj kokidoj, volvitaj en rozkolora
1

Babinski esta

romanrabisLo.

92

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK
LA

silkpapero kaj ligitaj per nigre-flavaj silkrubandoj,


du boteloj da ia militlikvoro kun Ia etiketo : Dio
pu nu Anglion ! e Ia alia flanko estis sur Ia etiketo
Francisko Jozefo kun Vilhelmo, reciproke sin tenantaj e Ia manoj, kvaza ili volus ludi Ia ludon:
Kunikleto en sia kaveto sidis sola, kompatinduleto,
pro kio ci suferas, ke salteti ci ne povas ?
Poste si eltiris el Ia korbo tri botelojn da vi no por
resanigantoj
kaj du skatolojn da cigaredoj. ~i ion
elegante dismetis sur Ia malplenan litoparton apud
Svejk, kien aldonigis ankora bele bindita libro:
Historioj
el Ia vivo de ia Monarko , kiun skribis
Ia tre meritplena
efredaktoro
de Ia Oficiala
Praga Gazeto , kiu sin en Ia maljuna Frajo vidis.
Poste aperis sur Ia lito paketoj da okolado kun Ia
sama surskribo Dio punu Anglion kaj denove kun
Ia portretoj de Ia Asl.ria kaj Germania imperiestroj.
SUl' Ia okolado ili sin jam ne tenis reciproke e Ia
manoj, sed iu memstarigis kaj ili montradis
ai si
reciproke Ia dorsojn. Bela cstis duvica dentbroseto
kun Ia surskribo : Viribus unitis", por ke iu, kiu
purigas Ia dentojn, rememoru pri Asl.rio , Eleganta
kaj tre Laga donaceto por kunporti cn Ia militon
kaj en Ia traneojn estis sortimento el ungopurigiloj.
Sur Ia skatolo estis bildeto, kiel krevas rapnelo kaj
iu homo kun kasko impetas kun bajoneto. Sub tio:
Por Dio, Rego kaj Patrio ! Senbilda estis paketo
da biskvitoj, sedkompense estis tie Ia verso (germane):
Aislrio, sublima dom',
Siandardon sur lron',
En venl' gi devas flagri,
Astrio eLerne slari !
kun eha traduko,
1

e tas Iali na devizo de Francisko


fortoj .

Viri bus unilis

per komunaj

lokita sur Ia alia flanko.


J ozefo

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

93

La lasta donaceto estis blanka hiacinto en florpoto.


..
Kiam io i kuis elpakita sur Ia Iito, Ia baronino
de Botcenhajm ne povis pro emocio reteni larmojn.
AI kelkaj el Ia malsataj simulantoj fluis salivoj el
Ia buoj. La kunulino de l'baronino estis subtenanta
ai Ia sidanta Svejk kaj anka larmis. Estis silento
kiel en pregejo, kiun subite rompis Svejk; prege
kunmetinte
Ia mannojn :
Patro nia, estanta en Ia ielo, sankta estu nomo
via, venu regi ando via ... pardonu, sinjorina mo~to,
tiel gi ne estas, mi volis diri : SinJoro I?io, Ie~a
patro, benu ai ni tiujn i donacojn, kiujn m pro VIa
malavaro uzos. Amen.
Post tiuj i vortoj li prenis de sur Ia lito kokidon
kaj ektraktis gin, sekvate de Ia teruritaj okuloj de
d-ro Grintajn.
Ho, kiel gi bongustas ai li, solda teto , kun e~tuziasmo flustris ai d-ro Grinstajn Ia maljuna baronmo,
li certe jam estas sana kaj povas iri sur Ia batalkampon. Min vere tre gojigas, kiel gi ai li konvenas.
Poste si preteriris de lito ai lito kaj. disdo~is cig~redojn kaj okoladajn bombonojn kaj revems el SIa
rondiro denove ai Svejk, karesis liajn harojn per
mano kun Ia vortoj : Gardu vin dio kaj eliris kun
Ia tuta sekvantaro tra Ia pordo.
Anta 01 revenis d-ro Grintajn de malsupre, kien
li akompanis Ia baroninon, Svejk disdonacis Ia kokidojn, kiuj estis glutegataj
de Ia paciez:ttoj kun tia
rapido, ke anstata Ia kokidojn retrovis d-ro Grintajn nur amason da ostoj, priroditajn
tiel pure!
kvaza Ia kokidoj falis vivaj en neston de vulturoj
kaj sur iliajn ostojn brilegis dum kelkaj monatoj
Ia suno.
Malaperis e Ia militlikvoro,
e Ia tri boteloj da
vino. En Ia stomakojn
perdigis e Ia paketo da

94

LA

BRAVA

SOLDATO

'VEJK

okolado, e Ia paketo da biskvitoj. lu e eltrinkis


boteleton
da ungopoluro,
troviganta
en Ia sortimento kaj ekmordis Ia dentpaston,
almetitan e Ia
broseto.
Kiarn d-ro Grintajn revenis, li restarigis en batalpozon kaj prezentis longan paroladon. Kvaza tono
falis de lia koro, ke Ia vizito jam pasis. La amaso
da priroditaj
ostoj firmigis lian konv.inkon, ke iuj
estas nekonverteblaj.
Soldatoj , li komeneis,
se vi havus nur iom
da prudento, do vi lasus ion kui kaj dirus ai vi, ke
se ni tion formangegus,
Ia sinjoro efkuraeisto
ne
kredus ai ni, ke ni estas grave-malsanuloj.
Vi mem
per tio atestis, ke vi ne atas mian bonecon. Mi
pumpas viajn stomakojn,
donas ai vi klisterojn,
klopodas teni vin la pura dieto kaj vi troplenigas
viajn stomakojn.
eu vi volas ricevi Ia stomakkataron ? Vi ja eraras ; pli frue, 01 viaj stomakoj ekprovos
tion digesti, mi ilin ai vi purigos tiel funde, ke vi
tion rememorados
gismorte kaj ankora
ai viaj
infanoj rakontados,
kiel vi foje formangegis kokidojn kaj plentopigis per diversaj bongustajoj,
sed
kiel tio restis e ne kvaronhoron
en viaj stomakoj,
ar oni ai vi elpumpis ankora gustatempe Ia stornakojn. Kaj do, unu post Ia alia postiru min, por ne
forgesi, ke mi ne estas ia bovo kiel vi, sed tamen
iom pli sagaca 01 vi iuj kune, Krome mi anoneas ai
vi, ke mi morga sendos ai vi Ia komisionon, ar vi
j am i tie ruligas Lro longe kaj neniu el vi estas malsana, se vi seias dum kvin minutoj
malpurigi Ia
stomakojn
tiel bele, kiel vi nun sukeese faris. Do,
ekmaru !
Kiam venis Ia vieo je Svejk, d-ro Grintajn lin
ekrigardis kaj ia remomoro pri Ia hodiaa mistera
vizito devigis Iin demandi : e'l vi konas Ia sinjorinon baronino?))

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

95

i estas mia duonpatrino


, respondis
~vejk
trankvile, dum mia Iruago si min dejetis kaj nun
si min relrovis ...
Kaj d-ro Grintajn diris koneize : Poste donu ai
~vejk ankora klisteron.
.
Vespere estis sur Ia litoj malsereno. Anta kelkaj
horoj ili iuj havis en Ia stomakoj diversajn bonajn
kaj gustplenajn
ajojn, kaj nun ili Lie havas sennutran teon kaj pecon da pano.
umero 21 adigis de Ia fenestro : u vi kredas,
kamaradoj,
ke mi pli atas Iritil.an kokidon 01
rostitan ?
lu ekgrumblis : Metu sur lin kovrilon kaj batu
lin , sed iuj estis tiel malortaj pro Ia malsukcesinta
festeno, ke neniu sin ekmovis.
D-ro Grintajn tenis Ia vorton. Ant.atagmeze venis
kelkaj militkuraeistoj
anstata Ia fama kornisiono.
Ili iris serioze tra Ia litovieoj kaj nenion alian oni
adis krom : Montru Ia langon l
Svejk eligis Ia langon tiel multe, ke lia vizago
faris idiotan zrimacon kaj liaj okuloj Ierrnetigis.
Obeeme mi raportas, sinjoro stabkuraeisto,
ke pli
longan langon mi ne havas.
Kornencigis interesa dialogo inter ~vejk kaj Ia
kornisiono. Svejk asertis, ke Ia rimarkigon li faris,
timante, ke oni pensu, ke li anta ili kaas sian langon-.
Alilanke Ia komisionanoj eminente malsamopiniis
en siaj konkludoj pri Svejk.
.
Duono el ili asertis, ke Svejk estas: Idiota knabego , kaj Ia alia duono, ke li estas kanajlo, kiu
volas pri Ia milito serei.
Tondro devus tion disbati l alkriegis ai ~vejk
Ia komisionestro,
se ni ne SUpClTUZUSvin .
1 La uz la efia
vorto jazyk signifas lango kaj lingv .
Versajne gi estas incita vorlludo per Ia sinonlmo.
R. de tr,

96

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Svejk rigardis Ia tutan komisionon


kun Ia dia
trankvilo de l' senkulpa infano.
~a ef~ Astabkur.~eis~o pais tuproksime aI Svejk :
Tion rm satus seu, VI mara
porko, kion vi nun eble
pensas?
Obeerne
mi raportas,
ke mi tute ne pensas.
Fulmotondro
! kriais unu komisionano
tintigante per sabro, do li tute ne pensas. Ki~I vi,
siamelefanto,
ne pensas?
Obeeme
mi raportas, ke mi tial ne pensas ar tio
e~tas a~ Ia soI?ato) dum Ia soIdatservado
malpermesita ".Kla.m. rm estis anta jaroj e Ia 9l. regimento,
do ma smjoro kapitano al ni senese diradis : La
soIda~o n~ d~vas mem pensi. Anstata li pensas Iiaj
estroj. TUj kiarn I~ sol.dato komeneas pensi, li ne plu
estas solda to, sed Ia mizerrnizera eivilulo. La pensado
ne kondukas ...
ATe~u fermita
buegon ! furioze interrompis
aI SveJ~ I?,. komisionestro,
pri vi ni jam
havas
raportoj n. I'iu knabego opinias : oni kredos li estas
e~ektiva idioto...
enia idioto vi estas, :::'vejk, sagaea
VI estas, ruzega vi estas, kanajlo vi estas stratbubo
vi estas, pedikulo, u vi komprenas ... ,
O?~eme
~~ raportas, ke mi komprenas.
MI Jam diris aI vi, ke vi tenu fermita vian buegon, u vi adis ?
Obeeme mi raportas,
ke mi adis ke mi tenu
fermita mian buegon.
,
Pro iela dio, do tiun
buegon tenu fermita
tamen mi tion aI vi ordonis, do vi seias bone ke vi
ne devas babilai !
,
Obeeme mi raportas, ke mi seias ke mi ne devas
babilai.
,
La militsinjoroj reeiproke sin ekrigardis kaj vokis
elsergenton :

J~

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

97

Tiun i viron,
diris Ia efa stabkuraeisto
de
I' komisiono, montrante al Svejk, vi forkondukos e~
Ia kaneelarion kaj atendos niajn oficialajn decidon kaj
raporton. La knabego estas sana kieI fio, simula
kaj ankora babilaas kaj sereas pri siaj eslroj. LI
pensas, ke ili estas i tie pro lia amuzigo, ke Ia tuta
milito estas ercajo, priercinda afero. Svejk, oni al
vi en Ia garnizona malliberejo montros, ke Ia milito
estas nenia kornikajo.
Svejk estis foriranta
kun Ia efsergento
en Ia
kaneelarion kaj survoje trans Ia korton li murmuretis :
iam mi pensadis
Pri Ia militerc',
Post semajn' reesti, a post du semajnoj
En Ia hejma nest' ...
Kaj dum en Ia kaneelario Ia deJoranta ofieiro kriegis aI Svejk, ke tiajn knabegojn kia estas Svejl{
oni devus mortpafl, supre en Ia hospitalambroj
Ia
komisiono fintraktis Ia simulantojn.
EI sepdek pacientoj savigis nur du. Unu, al kiu grenado batforrompis piedon kaj Ia alia kun efektiva osta tubet"
kulozo.
Nur tiuj ne adis Ia vorteton:
kapabla , Ia
eeterajn, eseeptante e ne tri mortantajn
ftizuloj,
oni rekonis kapablaj por Ia militservo sur Ia bata~kampo, dum kio Ia efa stabkuracisto
ne preterlaS1S
Ia okazon por oratori.
.
Lia oratorajo
estis traplektita
per Ia plej varia]
insultoj kaj enhave gi estis koneiza. Di iuj estaS
grego kaj sterko kaj nur se ili kurage batalos por Ia
sinjoro imperiestro,
ili povas reveni en Ia hom~~
soeion kaj post Ia milito oni pardonos aI ili, ke ili
e
volis fugi el Ia milito kaj simulis. Sed li mem tion
kredas kaj pensas, ke iujn atendas Ia pendigilv:
Ia juneta militkuraeisto,
animo gis nun pura }{a]
ne senmoraligita,
petis Ia efan stabkuraeiston
por
7

98

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

povi anka paroladi. Lia parolado diferencis de Ia


parolado de lia estro per optimismo kaj naivo. Li
parohs germane.
Lon~e li parolis p~'i.tio, ~~ iu el tiuj, kiuj forlasas
Ia hospitalon por ~orIrI ai Slaj regimentoj sur Ia batalkam~o, ?evas e~~l venkonto, e kavaliro. Ke li estas
konvinkita, ke .lh lerte manipulos Ia armilojn sur Ia
b~talk.amp~ kaj estos honoraj pri iuj aferoj militaj,
ec privataj.
Ke ili estos nevenkeblaj
militistoj
m~mortenantaj
Ia gloron de Radecki, e tiun d~
prmco Eige?o. de Savoj.o. Ke ili fekundigos per sia
sango Ia largajn karnpojn de I' monarhia gloro kai
venke finfaros Ia rolon, kiun ai ili destinis Ia historio
~un adaca kurago, malatante
siajn vivojn iI
lmpet~gos sub Ia trapafitaj standardoj de siaj regimento], ai nova gl.oro, al novaj venkoj.
, Poste en Ia .kondoro diris ai tiu i naiva viro Ia
cefa,.sta~kuraclsto : Sinjo:o. kolego, mi vin certigas,
ke Cl? c~ est~s vana. EI tiuj kanajloj nek Radecki
nek tI.u Vl~PrII:co Egeno de Savojo edukus soldatojn.
Paroli ,ai ili angele a diable, tio estas egala. Gi estas
bandaco. ))

IX.

"-

Svejk

en

Ia

garnlzona

malliberejo

La lasta rifugejo de Ia homoj, kiuj ne volis iri en


Ia militon, estis Ia garnizona malliberejo. Mi konis
iun helpinstruiston,
kiu ne volis kiel matematikisto
pafi e Ia artilerio kaj pro tio aI unu efletenanto
stelis pohorlogon, por veni en Ia garnizonan malliberejon. Li faris tion post funda pripenso. La milito
ai li ne imponis kaj ne armis. Pafadi ai Ia malamikaro kaj buadi e Ia alia flanko per rapneloj
kaj grenadoj samtiel malfeliajn helpinstruistojn,
matematikistojn,
li konsideris idiotajo.
Mi ne volas esti malamata pro mia perfortemo )),
li diris ai si kaj telis kun trankvilo Ia pohorlogon.
Antae oni esploris lian psikon kaj kiam li deklaris,
ke li volis riigi, oni transportis lin en Ia garnizonan
malliberejon.
Estis pli multaj tiaj homoj, kiuj
sidis en Ia garnizona malliberejo pro telo, e pro
trompoj. Idealistoj, e ne-idealistoj.
Homoj, kiuj
konsideris Ia militon kiel enspezfonton, Ia diversaj
kontsuboficiroj en malfronto kaj en fronto, kiuj faris
iujn eblajn trompojn
per soldatrnangajoj,
por
soldatsalajroj
kaj anka Ia ettelistoj, milfoje pli
honestaj 01 Ia knabegoj, kiuj ilin i tien sendis.
Plie en Ia garnizona malliberejo sidis soldatoj pro
diversaj aliaj deliktoj, de pure milita karaktero,
pro rompo al Ia disciplino, ribelprovo, dizerto. Plie
Ia speciala tipo estis Ia politikuloj, el kiuj okdek

LA

100

LA BRAVA

SOLDATO

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

101

SVEJK

pr~centoj est~s t~te senkulpaj


kaj el kiuj nadek
nau procentoj estis kondamnataj.
. ~a aparato de Ia militjugistoj estis grandioza. Tian
]ugaparaton. hav~s iu stato anta Ia general a politika, ~konomla, ee moral a bankroto. La brilon de Ia
eks~] p~tenco kaj glor? gi ko.~versas per Ia tribunaloj,
pohco,. !5end.a~~aro kaj vendl.gema feo el denuneistoj.
En cru ml.htI.s~a parto havis Astrio siajn spionojn,
denu~e~ntaJ siajn kamaradojn,
kiuj kun ili dormis
sur h~oJ kaj d.um Ia marado inter-dividis Ia panon.
L~ stata pol~eo anka liveris en Ia garnizonan malliberejon .matenalon.---:- sinjorojn Klima, Slaviek kaj
k~mpa~lOn. La militcenzuro
transportadis
i tien
a~t?roJn .de kore~pon~ajoj
inter Ia fronto kaj tiuj,
~lUJn om. postlasis hejme en malespero. i tien Ia
?end~rm0.J .kon?u.kadis e maljunajn
rezervaj-vilag~noJn, kiuj s~r~b~s alIa fronto leterojn, kaj Ia milittn?unalo
rro lha] konsolvortoj
kaj priskriboj de Ia
~eJll~a mizero,
kondamnadis
ilin aI po dekdu
jaroj,

EI Ia garnizona malliberejo en Hradani anka


kondukis
vojo tra Brevnov
aI Motol-ekzercejo.
Antae iri~ ku~ sold~takompano
homo kun enetoj
e Ia manoj kaj post h veturilo kun erko. Kaj sur Ia
Motol-ekzereejo Ia lakona komando : Alcelu ! Pafu!
Kaj e iuj regimentoj kaj batalionoj oni legis Ia
r~glment.rapor.ton, ke denove iun oni pafmortigis pro
ribelo, kIam. h rekr~tigis kaj sinjoro kapitano hakis
per sabro lian edzmon, kiu ne povis de sia edzo
disigi.
Kaj en Ia garnizona malliberejo
Ia triunuo:
Ia
~tabp~ovoso
Slavik, Ia kapitano
Linhart
kaj Ia
cefsergento
Repa, anka
moknomata
Ia ekze~~tisto , ja~ ~Ienuma?is sian rolon. Kiom da homoj
ili batadrnortigis
en Ia izolejo ! Povas esti ke hodia
Ia kapitano
Linhart e en Ia respubliko plu estas

kapitano. Mi dezirus, ke oni enkalkulu liajn dejorjarojn en Ia garnizona malliberejo.


AI Slaviek kaj
Klima Ia stata polieo ilin enkalkulis. Repa revenis en
eivilon kaj plufaras sian masonmajstran
okupon.
Povas esti, ke li estas membro e patriotaj soeietoj
en Ia respubliko.
La stabprovoso
Slavik Iarigis en Ia respubliko
sLelisto kaj hodia estas malliberigita.
La kompaLindulo ne ankrigis en Ia respubliko kiel Ia aliaj
militsinjoroj.
Estas tute natura,
ke Ia stabprovoso
Slavik,
transprenante
Svejk, [etis ai li rigardon plenan de
muta riproo :
u e cia reputaeio estas difektita,
ke ei venis gis
i tie inter nin ? Knabeto, ni aI ci doligos Ia restadon
i tie, kiel ai iuj, kiuj falis en niajn manojn, kaj tiuj
niaj manoj ne estas iaj sinjorinaj manetoj.
Por doni pezon ai sia rigardo, li almetis sian muskolhavan, dikan pugnon sub Ia nazon de Svejk kaj
diris :
Ekflaru, kanajlo !
Svejk ekflaris kaj rimarkigis :
Per tiu mi ne volus ricevi en Ia nazon, gi odoras
tombejon.
La trankvila,
prudenta parolo de Svejk ekplais
ai Ia stabprovoso.
He , li diris pusetante
ai Svejk per Ia pugno e
ventro, staru rekte, kion ei havas en Ia pooj ?
Se ei havas eigaredon, do ei gin povas lasi ai ei kaj
Ia monon donu i tien, por ke oni gin al ei ne stelu.
u ei ne havas pli ? u ei efektive ne havas ? Ne
mensogu, Ia mensogo estas punata.
Kien
ni lin donu?
demandis Ia efsergento
Repa.

102

1111

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

Ni donos lin en Ia deksesan


elon , decidis Ia
stabprovoso, inter tiujn en kalsonoj, u vi ne vidas,
ke SUl' Ia akto estas skribita de Ia kapitano Linhart :
Severe gardi, observi ! Jes,
jes, li deklaris
solene ai Svejk, friponojn oni traktas fripone. Se
iu baraktas, do ni fortiras lin en izolejon kaj tie ai li
rompas iujn ripojn kaj lasas lin tie kui, gis li
mortaas. Por tio ni havas Ia rajton. Kiel ni faris pri
tiu viandisto, u vi scias, Repa ?
Nu, ni havis pI'O li multe da laboro, sinjoro stabprovoso,
reveme respondis Ia efsergento Repa,
gi estis korpo ! Mi tretadis
lin pli 01 kvin minutojn,
anta 01 liaj ripoj komencis kraki kaj sango ekluis el
Ia buego. Kaj ankora dek tagojn li vivis. Preska
nerompebla.
Do ci vidas, kanajlo,
kiel oni e ni procedas, se
iu baraktas , estis finanta sian pedagogian klarigon
Ia stabprovoso
Slavik, a se li volas forkuri. Tio
cetere estas memmortigo,
kiu estas e ni anka
tiel punata. A, ne permesu dio, se ci, kanajlcto,
ricevus Ia ideon, kiam venos Ia inspektisto,
pri io
plendi. Kiam Ia inspektisto -venos kaj demandos:
eu vi volas kontra io plendi ? - do ci devas, fetorulo, rekte stari, cksaluti kaj respondi:
Obeeme mi
raportas, ke mi ne volas, ke mi estas tute kontenta.
- Kiel ci tion diros, abomenulo, ripetu tion !
Obeeme mi raportas, ke mi ne volas, ke mi estas
tute kontenta , ripetis Svejk kun tiom agrabla
mieno, ke Ia stabprovoso
eraris kaj konsideris tion
kiel sinceran emon kaj honeston.
Do senvestigu
cin gis Ia kalsono kaj iru en Ia
deksesan
elon , li diris afable, e ne aldonante
kanajlon, abomenulon a fetorulon, kiel li kutimis.
En Ia deksesa elo renkontigis Svejk kun dudek
viroj en kalsonoj. Ili estis iuj, sur kies aktoj estis
skribita
Ia rimarkigo:
Severe gardi,
observi!

103

kaj pri kiuj oni nun tre atenteme zorgis, por ke ili
ne Iorkuru.
Se Ia kalsonoj estus puraj kaj ne estus kradoj e~
Ia fenestroj, unuavide tio farus Ia impreson, ke om
trovigas en vestejo de iu banejo.
De Ia efsergento Repa transprenis
Svejk-on Ia
ambrokomandanto,
barbokovrita
knabego kun
malbuLonumita
emizo. Li enskribis lian nomon SUl'
paperpecon, pendantan
sur Ia muro ~aj di ris aI l~ :
Morga okazos e ni teatrajo.
Oni kondu~os nm
ai prediko en Ia kapelo. Ni iuj en kalsonoj staros
guste sub Ia predikejo. i estos amuzo: .
~
Kiel en iuj malliberejoj kaj pundomoJ, t~el ankau
en Ia garnizona
malliberejo
guis Ia heJmkap~lo
grandan popularoE,. Ne temis p~i tio, ke ~a .devIga
vizito ai Ia mallibereja
kapelo mterpro~slI~llg~~. Ia
vizitantojn
kun Ia dio, ke Ia malliberuloj ph SCllgUS
pri Ia moralo. Pri tia mals~g~jo t~te ne te~~~ .
La diservoj kaj Ia predikoj estis bela elirigo e~
Ia enuo de l' garnizona mlliberejo:
Ne temis pn
tio ke oni estas pli proksime ai Ia dio , sed ke estas
Ia ~spero survoje en Ia koridoroj kaj trans Ia k?rton
trovi peceton da forjetita cigaredo, ali da cIgar~.
J La dion ovis tu te flanken
malgranda stumpo, ruhganta senespere en kraujo ali ie en polvo s~r Ia
tero. Tiu malgrandeta
malbonodoranta
objekto
venkis super Ia dio, e super Ia animsavo ..
Poste ankora Ia prediko, Ia amuzo kaj serca~o:
La militpastro
Oto Kac estis ja ar~a. ho.mo. LI~J
predikoj
estis neordinare
atentostreaj,
se=cem~J,
refreigantaj
Ia enuon de Ia garmzo~a mallibereio.
Li sciis tiel bele babili pri Ia senlima dia graco,
fortigi Ia malmoralajn
ma.Jlib~rulojn k~j Ia. virojn
senhonorigitajn.
Li SCipOVIS tIe~ b~~e ~nsu~tI e~ Ia
predikejo, c de sur Ia altaro. LI. SCllStiel grandlOze
kriegi e Ia altaro sian : ite missa est , Ia tutan

104

LA BRAVA

SOLDATO

LA BRAVA

SVEJK

diservon fari la originala maniero kaj lransjeti


Ia tu.an ordon de Ia sankta meso, elpensi, kiam li
estis jarn multe ebria, lute novajn pregojn kaj novan
sanktan meson, sian riton, ion, kio i tie ankora
ne esLis.
Kaj poste, kia amuzspektaklo , kiam li iam degliLis
kaj falis kun Ia kaliko, kun Ia ekaristio a kun Ia
meslibro kaj late kulpigas Ia messerviston
el Ia
malliberula
roLo, ke li intenee piedbare lin. faligis
kaj tuj anta Ia ekaristio mem punas lin per izolkareero kaj katenpuno.
Kaj Ia trafito gojas, ar tio aparLenas ai Ia tuta
amuzspektaklo
en Ia malliberula kapelo. Li ludas
grandan rolon en Ia teatrajo kaj digne gin plenumis.
La militpastro Oto, Ia plej perfekta militpastro,
estis judo. Tio cetere estas nenio stranga. La efepiskopo Kohn estis anka judo kaj krom tio amiko
de Mahar '.
La militpastro
Oto Kae havis ankora pli sccnorian pasinton 01 Ia glora efepiskopo Kohn.
Li sLudis komereakademion
kaj servis kiel unujara
volontulo.
Kaj li estis tiel sperLa pri Ia kambiaj
legoj kaj pri Ia kambioj, ke dum Ia jaro li kondukis
Ia komerefirmon
Kac kaj komp. ai Ia bankroto ticl
glora kaj sukcesa, ke Ia maljuna sinjoro Kac forveturis en Nord-Amerikon,
kornbininte ian egaligon
kun siaj kreditoroj sen Ia seio de Ia lastaj, e de sia
kompaniulo,
kiu Iorveturis en Argentinon.
Kiam do Ia juna Oto Kac sen profitemo pridonaeis
per Ia firmo Kae kaj komp. [ordan e Sudan Amerikojn, li ektrovis sin en Ia situacio de homo, kiu havas
tu te nenion por heredi, ne seias kien Ia kapon
kuigi kaj devas sin aktivigi e Ia militistaro.
1 Mahar
c tas populara efinacista poeto, aktive
preninta cn Ia kontraastra
batalo. - Rim. de tr.

SOLDATO

SVEJK

105

Sed anta tio elpensi Ia unujara volontulo Oto


Kae lreege gloran aferon. Li baptigis sino Li konvertigis al Kristo, por ke Li helpu ai li fari karieron. Li
Lurnis sin ai Li kun Ia a bsoluta konfido, ke gi estas
komereafero inter li kaj Ia dia filo.
Oni solene baptis lin en Emazi. La pastro Alban
mem trempis lin en Ia baptopelvon.
(ji estis brilega
spektaklo; eestis iu pia majoro de Ia regimento, kie
Oto Kae militservis, iu maljuna virgulino ella Institul.o de l' Nobelinoj en I1radani kaj ia svelbua
reprezentanto
de l' konsistorio, kiu reprezentis lian
baptopatron.
La ofieirekzameno sukeesis bone kaj Ia novkristano Oto Kac restis e Ia militistaro. Komenee sajnis ai
li, ke li progresos bone, li e volis ekstudi Ia stabajn
kursojn.
Sed iun lagon li ebriigis kaj foriris en monahejon,
forlasis Ia sabron kaj ekkaptis Ia kuton 1. Li vizitis
Ia efepiskopon en Hradani kaj venis en seminarion.
Anta sia konsekrigo li gismute ebriigis en iu tre
ordema domo kun virina priservo en Ia stralelo
post Vojvoda kaj rekl.e el Ia kirlajoj el volupLo kaj
amuzo li iris al Ia konsekro. Post Ia konsekro li iris
ai sia regimento por protekLo kaj kiam li eatis nornita
militpastro,
li aetis al si evalon kaj promenrajdis
tra Prago kaj gaje partoprenadis
iujn drinkorgiojn
kun Ia ofieiroj de sia regimenLo.
En Ia koridoro de I' domo, kie estis lia logejo, tre
ofte adigis malbenoj de Ia nekontentigitaj
kreditoroj.
Li anka venigadis en Ia logejon knabinojn el strato
a sendadis por alkonduki ilin sian soldatserviston.
Li Lre volonte ludadis hazardan karLludon kaj estis
certaj konjekLoj kaj supozoj, ke li ludas Ialse, sed
neniu al li pruvis, ke li havas kasitan ason en Ia

parto1

Monaha robo.

106

LA BRAVA

SOLDATO

LA BRAVA

SVEJK

larga maniko de sia soIdata sutano. En Ia oficiraj


rondoj oni nomis Iin sankta patro.
Por siaj predikoj li neniam preparis sin, per kio
li diferencis de sia antaulo, kiu anka vizitadis Ia
garnizonan malliberejon.
Li estis homo obsedita de
Ia fiksa imago, ke Ia viraron malliberigitan
en Ia
malliberejo, oni povas eI Ia predikejo konverti. Tiu
esti~inda
militpastro
pie ruladis Ia okulojn kaj
Ie~cll~ aI Ia mall~beruloj, ke necesas reformi Ia prostitum?Jn! reform~ Ia. zorgojn pri Ia needzinigintaj
patrinoj, rakontis pn Ia edukado de Ia eksteredzaj
infanoj. Liaj predikoj estis de abstrakta karaktero
kaj malhavis ajnan interligon
kun Ia ekzistanta
situacio, tedis.
Kontraste
al tio Ia militpastro
Oto Kac faris
predikojn, kiujn iuj gojatendis.
Gi estis soIena momento, kiam oni kondukis Ia
logantojn de l' deksesa ambro en kaIsonoj aI Ia
kapelo, ar vesti iIin estis ligita kun Ia risko, ke iu eI
ili per~igos. Oni starigis tiujn dudek kaIsonojn kaj
angelojn sub Ia predikejon.
Iuj eI ili, aI kiuj Ia
~?rtuno
ekridis, mais Ia cigaredstumpojn,
kiujn
ili dumvoje trovis, ar ili ne havis nature poojn, kaj oni ne povis tion kai.
Cirkau ili staris Ia ceteraj malliberuloj de Ia garnizona malliberejo kaj gue rigardis al Ia dudek kalsonoj sub Ia predikejo,
kiun surrampis
Ia militpastro, tintigante
Ia spronojn.
Atentu ! li ekkriis,
ni pregos,
iuj la mi
kior: mi dirados ! Kaj ci malantae,
ci kanajlo, n~
pungu Ia nazon en Ia manon, ci estas en Ia templo
de l' Sinjoro kaj mi cin pro tio malliberigos.
u vi
vi friponoj, ankora ne forgesis Patro nia ? Do
tion provos ... Nu, mi sciis, ke gi ne funkcios. Pro
kio Patro nia, prefere du porciojn da vi ando kaj
fazeolan salaton, plentopi sin, kusigi per ventre sur

nl

SOLDATO

SVEJK

107

Ia lito, foseti en Ia nazon kaj ne pensi pri Ia sinjoro


dio, u mi pravas ?
Li ekrigardis de sur Ia predikejo maIsupren aI Ia
dudek blankaj angeloj en kaIsonoj, kiuj treege bone,
kieI iuj, amuzigis. Malantae oni Iudis karnon! !
Gi estas tre bona , flustris Svejk aI sia najbaro,
sur kiu kuis Ia suspekto, ke li Iorhakis por tri
kronoj aI sia kamarado per hakilo iujn fingrojn e
mano, por Iin liberigi eI Ia milito.
Gi ankora
venos , estis .Ia respondo, hodia
li estas denove multe ebria, li certe denove parolos
pri Ia dorna vojo de I' pekoj.
La militpastro
havis hodia efektive bonegan
humoron. Li mem e ne sciis, kial li tion faras, sed
li klinadis sin senese el Ia predikejo kaj povis preska perdi Ia ekvilibron kaj transfali.
Kantu ion, knaboj , li kriis maIsupren,
a u
vi volas, ke mi Iernigu aI vi novan kanteton?
Do
kantu kun mi :
La plej kara estas
Mia amatin'.
AJi ne sekvas sola Sln,
Sin poslsekuas multaj pliaj.
Da amanlo] nombre miloj.
Kaj Ia karulino estas
Mia virgulin' Mari' ...
Vi tion, friponoj, neniam ellernos , darigis Ia
militpastro, mi estas por tio, vin iujn pafmortigi ;
u vi komprenas min bone ? ! Mi tion asertas de sur
1 Karno estas nomo de soldatludo, e kiu unu soIdato
antaenklinigas,
Ia alia tenas kovrita lian kapon kaj Ia
ceteraj manbalas al Ia postajo de I'kurbito, kiu divene seras
Ia batinlon. Kiam li gusle divenis, Ia batinto anstataas Ia
batilon. - Rim. de l'tr.

108

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

tiu i dia loko, kanajloj, ar Ia dio estas io, kio vin ne


timas kaj kio vin tazos, ke vi idiotigos pI'O tio,
ar vi hezitas konvertigi ai Kristo kaj prefere iras
SUl' Ia dorna vojo de I' pekoj.
Jam gi estas i tie, li estas guste ebria , goje
Ilustris Ia najbaro ai Svejk.
La dorna vojo alia peko estas, vi buboj stultaj,
Ia vojo de I' batalo kontra Ia malvirtoj. Vi estas Ia
malparerna]
flloj, kiuj prefere ruligas en Ia izolkarcero, 01 reveni ai Ia patro. Nur pli malproksimen
kaj pli alten en Ia altajojn de l'ielo flksu viajn
rigardojn, kaj vi venkos kaj Ia trankvilo hejmigos
en viaj animoj, vi stratbuboj.
Mi malpermesas, ke
iu tie malantae forsnufu. Li ne e tas evalo kaj ne
estas en stalo, li estas en Ia templo de I' Sinjoro.
Pri tio mi atentigas vin, karuletoj miaj. Tiel, kie mi
do esis ? Jes, pri Ia animl.rankvilo, tre bone. Memoru, vi grego, ke vi estas homoj kaj ke vi devas rigardi
e per malklaraj okuloj en Ia rnalproksiman
spacon
kaj scii, ke i Lie io dara nur gis Lernplimo, sed ke
Ia dia ekzistas eLerne. Tre bone, u ne, miaj sinjoroj ?
Mi devus Lagnokl.e por vi pregi, por ke Ia kompaLema
dio, vi buboj stultaj, enversu sian animon en viajn
malvarrnajn
korojn kaj per sia sankta graco forlavu viajn pekojn, por ke vi estu liaj poreterne kaj
por ke li vin, vi friponoj, iam amuo Sed vi eraras,
Mi vin en Liun paradizon
ne kondukos La
militpastro
eksingultis.
Kaj ne kondukos , li
ripetis obstineme, nenion mi por vi faros, e ne Ia
ideon mi ricevos, ar vi estas nekonverteblaj
kanajloj. SUl' viaj vojoj vin ne gvidos Ia boneco de I' sinjoro,
Ia spiro de I' amo dia vin ne Lrablovos, ar Ia kara dio
e ne Ia ideon ricevos okupi sin pri Liaj kanaj loj.
Cu vi adas tion, vi i tie malsupre en Ia kalsonoj ?
La dudek kalsonuloj ekrigardis supren kaj diris
kvaza pel' unu voo :

LA

Obeeme

BRAVA

SOLDA TO

SVEJK

109

ni raportas, ke ni adas.
.
Ne sufias nur adi , darigis sian predlkad~n
Ia mili.pastro, Ia malhei a ~ubo ~e I' .vivo, du~ kiu
Ia malgojo ne forprenos ai VI Ia dian f1de~o.n, ":1 st~ltuloj, ar Ia dia boneco anka ha::as ~laJfoIlimojn,
kaj ci, mulo, tie malantae, ne tus~cu~ a.u rru ordonos
cin malliberigi, gis ei nigrigos. Kaj vI,t~e maIsupr~,
ne pensu, ke vi estas en gastejao, Ia DIO e~tas ple~e
korfavora, sed nur ai Ia ordernaj .homoj k~J ne _ai. I~
feo de I' homa socio, kiu ne direktas sm la~ l~a.J
legoj nck la Ia militreguloj. Tion I?~vo~is ai VI diri.
Pregi vi ne seias kaj pensas, ke vlzltad~ Ia kapelo~
apartenas ai ia sercajo, ke i ti~ .estas l.a teatro a~
kinejo. Kaj tion mi elpelos el VIa]. kapoj, ~or ke v~
ne pensu, ke mi estas i tie pr~ tIO, ~or. vm amu.zI
kaj doni ai vi ian gojon p.or Ia VIVO. ~l ~lsm~tos vm
en izolejojn, tion mi aI VI faro~, k.~na]lb). MI perdas
pI'O vi tempon kaj vidas ke io ci ~stas. tut~ vana.
Ke se i tie estus Ia marsalo mem au Ia cefepIskopo,
ke vi ne rebonigus, ne konvertigus alia dio. K.aj tamen
vi iam pri mi rememoros, ke mi pensis 'por :Ia bono.
Inter Ia dudek kalsonuloj
eksonis smgultado.
~vejk ja ekploris.
".
.
La militpastro
ekrigardis malsupren.
lle. sta~ls
~vejk kaj viis siajn okulojn per pugno. Clrkaue
oni vidis gojan konsenton.
.
La militpastro
daurigis,. mont.rante
aI ~veJ.k:
Tiun i homon iu konsideru kiel modelon. Kion
li faras ? Li pioras. I e ploru, mi diras aI. ci, foleploru.
Cu ci volas plibonigi ? Knabeto,. en. tIO ~l ne Lro
Iacile sukcesos. N un ci pIoras, kaj kiam CI revenos
de i tie en Ia ambron, ci estes denove Ia saIfo1~
kanajlo , kiel pli frue. Ci d~vas ank?r.au tre medl~l
pri Ia senlima korfavo.ro kaj graco d~a], multe zorgi,
por ke cia pekanta. an.l~o povu L:?VI en .I~ m?n~o Ia
veran vojon, sur kiu gl devus pasl. Hodia m vidas,

LA BRAVA

110

LA BRAVA

SOLDATO

SOLDATO

SVEJK

111

SVEJK

ke. i .tie ekplorais unu viro, kiu volas konvertigi,


kaj kion faras vi, Ia ceteraj ? Tute nenion. Tiu i
io~ I?aa~, kvaza liaj gepatroj estis remauloj,
kaj tie om denove seras en Ia templo de I' Sinjoro
pedikojn en emizo. eu vi ne povas grati vin hejme
kaj devas tion lasi guste por Ia diservo ? Sinjoro
stabprovoso, vi anka pri nenio atentas. Vi estas ja
iuj soldatoj kaj ne iaj stultaj civiluloj. Vi devas ja
konduti, kiel deeas por soldatoj, kvankam vi estas
en Ia pregejo. Komeneu, krueiflkso, seri Ia dion kaj
Ia pedikojn seru al vi hejme. Per tio mi flnis, vi
stratbuboj, kaj postulas de vi, ke vi dum Ia meso
kondutu dece, por ke ne okazu, kiel Ia lastan fojon,
ke malantae oni interangis Ia stattolajojn por pano
kaj mangegis gin dum Ia hostilevado. n
La militpastro malsupreniris de Ia predikejo kaj
foriris en Ia sakristion, kien postiris lin Ia stabprovoso.
Post mallonga
momento Ia staboprovoso
eliris
turnis
sin rekte
al Svejk,
eltiris lin el I~
grupo de dudek kalsonuloj kaj kondukis lin en Ia
sakristion.
La militpastro sidis tre oportune sur Ia tablo kaj
rulis aI si eigaredon.
Kiam Svejk eniris, dirisIa militpastro :
Do mi vin i tie havas.' Mi j am ion prikonsideris
kaj pensas, ke mi vin trarigardis gisfunde, u ei
komprenas, knabego?
Ci estas Ia unua kazo, ke
i tie e mi en Ia pregejo iu ekplorais.
Li malsuprensaltis de sur Ia tablo kaj skuante Ia
ultron de Svejk, kriis sub granda, maIserena portreto de Francisko Saleski :
Konfesu, kanajlo, u vi plorais nur pro amuzo? l
Kaj Franeisko Saleski demande rigardis el Ia
portreto al Svejk. De alia lanko, el alia portreto
rigardis al Svejk iu konsternita martiro, kiu gust;

~ll:vis en l~ postajo dentojn de segilo, per kiu lin


lUJ konataj romaj dungsoldatoj segis. La vizago de
l' martiro elmontris dum tio nenian suferon kaj
ankai neniajn gojon kaj martirbrilon. Li nur konsterne mienis, kvaza li volas diri : Kiel do mi ai
tio i venis, kion do, sinjoroj, vi pri mi faras ? ))
. . Obee~e mi raportas, sinjoro militpastro )),serioze
diris Svejk, vetante ion per unu karto, ke mi
konfesas aI Ia iopova dio, e al vi, digna patro, kiu
estas sur Ia loko de l' dio, ke mi plorais efektive nur
pro amuzo. Mi vidis, ke al via prediko mankas unu
konve:tita 'pekulo~ kiun vi vane seris per via prediko.
Do rm vohs aI VI efektive fari Ia gojon, por ke vi
ne. pensu., k~ ne. trovigas ankora justemaj homoj,
kaj al ~l. rm vohs fari amuzon, por senpezigi mino ))
. La ml~ltpastro espIo reme ekrigardis en Ia senartiflkan vizagon de Svejk. La sunradio ekludis sur Ia
malse.r~na portreto ~e Franeisko Saleski kaj ame
varrmgis Ia konstermtan
martiron sur Ia kontraa
vando.
Vi al mi ekplaas , diris Ia militpastro
residigante sur Ia tablon. AI kiu regimento vi apar'tenas?
Li eksingultis.
Obeeme mi raportas, sinjoro militpastro,
ke mi
apartcnas, e? ne apartenas aI Ia nadek-unua regimento, ke mi tu te ne seias, kieI gi fakte pri mi estas.
Kaj kial vi do i tie sidas ? )) demandis Ia militpastro, ne esante singultadi.
. El Ia k~pelo portigis i tien Ia sonoj de l' harmo~llumo., kiu anstatais
orgenon. La muzikisto, iu
instruisto, malliberigita
pro dizerto, lamentis sur
Ia ha:n:oniumo
I?er Ia plej melankoliaj
ekleziaj
n:e~odlOJ..K~n Ia smgultado de l' militpastro Iandigis
tiuj sono] en novan skalon.
Obeem.e mi raportas, sinjoro militpastro,
kc mi
fakte ne selas, kial mi i tie sidas, kaj ke mi ne plendas

112

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

ke mi CI tie sidas. Mi havas nur malfelion. Mi pri


io iam pensas bone kaj fine tio iam returnigas
al Ia plej malbono, kiel al tiu i martiro sur Ia
portreto.
La militpastro
ekrigardis al Ia portreto, ekridetis
kaj diris :
Vi aI mi efektive plaas, mi devos pri vi demandi
e Ia sinjoro militjugisto kaj plu mi pervine arnuzigos.
Se mi nur jam havus tiun sanktan meson malanta
mio Turnu vin ! Foriru !
Kiam ~vejk revenis alIa devengrupo el kalsonuloj
sub .la p.redikejo, li respondis aI Ia demandoj, kion
de h vohs en Ia sakristio Ia militpastro, tre seke kaj
koncize :
Li estas ebriega.
La nova prezento de Ia militpastro,
Ia sankta
meso, estis sekvata de iuj per granda atentemo kaj
kun ne sekretigataj
simpatioj. lu sub Ia predikejo
e vetis, ke aI Ia militpastro elfalos Ia hostimontrilo
el Ia mano. Li vetis tutan sian porcion da pano
kontra du vangofrapoj
kaj gajnis.
Tio, ko en Ia kapelo plenigis Ia animojn de iuj
per rigardoj al Ia liturgio de Ia militpastro,
ne estis
Ia mistikismo de Ia kreduloj a Ia pio de Ia ortodoksaj
katolikoj.
Gi estis sentumajo tia, kiel en teatro
kiam oni ne konas Ia enhavon de Ia teatrajo,
I~
okazoj implikigas kaj oni avide atendas, kiel tio
malvolvigos.
Ili enigis Ia bildon, kiun aI ili kun
granda sinoferemo prezentis tiu sinjoro militpastro
e Ia altaro.
Ili fordonis sin alIa estetika guado de l'ornato, kiun
Ia militpastro
returnite
survestis,
kaj kun ardaj
komprenemo
kaj ekzaltigo observis ion, kio e Ia
altaro okazas.
La rughara messervisto,
dizertinto
el Ia pregejservistaj
rondoj, specialisto
pri etaj teloj e Ia

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

113

dudek-oka
regimento,
honeste klopodis rekunmeti
el Ia memoro Ia tutan procedaron, Ia teknikon e Ia
tekston de Ia sankta meso. Li estis samtempe e Ia
servisto, e Ia sufloranto aI Ia militpastro , kiu per
absoluta
facilanimeco
transjetadis
tutajn
frazojn
kaj anstatai prezenti ordinaran meson li atingis en
Ia meslibro gis Ia adventa meso, kiun li komencis
kanti je Ia general a kontento de Ia publiko ,
.
Li posedis muzikajn nek voon nek adsenton kaj
sub Ia volbo de Ia kapelo eksonis tiaj akraj gemado
kaj kriado kiel en porka staleto.
.
Sed tiu estas hodiai ebriega , kun plenaj kontento kaj gojo oni diradis anta Ia altaro, tiun gi
trafis. Tiun gi denove kaptis ! Li certe ebriigis ie e
knabinoj.
Kaj jam eble Ia trian fojon sonis de Ia altaro Ia
kantado de Ia militpastro : Ite missa est l kiel
Ia militkriegoj de Ia indianoj, gis Ia fenestroj tremis.
Poste Ia militpastro
ankoraoje
ekrigardis en Ia
kalikon
u tie tamen ne restis ankora guto da
vino, Iaris agrenan geston kaj returnis sin aI Ia
askultantaro
:
Do, nun vi jam povas iri hejmen, kanajloj,
jam
estas Ia fino. Mi rimarkis, ke vi ne montras Ia eektivan pion, kian vi devus havi, kiam vi esta.s ~n l~
pregejo vidalvide anta Ia plej sankta eukaflslo, VI
stratbuboj.
Fronte aI Ia plej alta dia vi ne hontas
late ridi, tusi kaj ridai, brui per piedoj, e anta
mi kiu i tie reprezentas Ia virgulinon Mario, Sinjoro~ Kristo, e Ia Dion Ia Patro, vi stultuloj. Se tio
venonte ripetigos, do mi vin tazos kiel konvenas
kaj necesas, kaj ke vi sciu, ke ne estas nur tiu unu
infero, pri kiu mi ai vi antalaste
predikis, sed k~
estas e infero sur Ia tero, kaj se vi e povus vin savi
anta Ia unua, anta tiu i vi certe ne savigos,
Foriru !
8

114

LA BRAVA

SOLDATO

LA BRAVA

SVEJK

La militpastro, kiu tieI bele per Ia praktiko klarigis


Ia treege malnovan aferon, kiaI vizitadi Ia malliberulojn, foriris en Ia sakristion, angis Ia veston, verigis aI si eI demijonc! en kruon mesvinon, eltrinkis gin kaj per helpo de Ia rughara messervisto
sidigis sur sia rajdevalo en Ia korto Iigita, sed tiam
li ekrememoris pri Svejk, maIsuprenrampis
kaj iris
en kaneelarion aI Ia militjugisto Bernis.
La esplora militjugisto Bernis estis viro soeietema,
arma daneulo kaj morala degenerulo, kiu i tie
terure enuis kaj skribis germanlingvajn
versojn pro
memorlibroj, por havi iam emane kelkan provizon.
Li cstis Ia plej grava ero clla tuta aparato de Ia milittribunalo, ar li havis tieI teruran amason da restajoj
kaj intermiksitaj
aktoj, ke li kondukis aI respekto Ia
tutan
milittribunalon
en Hradani.
Li perdadis
akuzmaterialon
kaj estis devigata elpensadi novan.
Li transjetadis
nomojn, perdadis akuzfadenojn
kaj
pinis novajn, tu te lakaprice. Li jugis dizertintojn
pro teloj kaj telistojn pro dizertoj. Li plektis e
politikajn
proeesojn, kiujn li altiradis eI Ia aero.
Li faris Ia plej variajn karakoleksperimentojn,
por
pruvi alIa akuzitoj Ia krimojn, pri kiuj tiuj i neniam
songis. Li elpensadis
ofenddirojn
koritra
Lia
Impcriestra
Mosto
kaj Ia elpensitajn
krimajn
dirojn iam metis sur iun, kontra kiu akuzakto a
denunedokumento
perdigis en tiu seninterrompa
haoso de Ia ofieialaj aktoj kaj skribajoj.
Saluton
, diris Ia militpastro,
proponante
aI li
Ia manon, kieI vi fartas?
([ Ne tre bone , respondis Ia esplora militjugisto
Bernis, oni transjetis aI mi Ia materialon, kaj poste
e ne diablo povas orientigi en tio. Hiera mi sendis
1 Demijono estas granda karafo per vergetoj rkaplektita,
uzata por transport likvajojn.

SOLDATO

SVEJK

115

supren
jam
prilaboritan
materialon
pn
ri belo
kontra iu knabego, kaj oni redonis tion aI mi, ke
en tiu i kazo ne temas pri ribelo, sed pri ortelo
de nutrajkonservajo.
Kaj krome mi metis sur tio.n
alian numeron,
sed dia jugu, kieI oni malkovns
tion. La militjugisto
forkrais.
u vi ankora
Iudas kartojn?
demandis Ia
militpastro.
Per kartoj
mi ion maIgajnis ; laste ni Iudis kun
tiu kalvokapa
kolonelo makaon! kaj mi [etis aI li
ion en vizagon. Sed mi seias pri unu knabino. Kaj
kion vi faras, sankta patro ?
.
Mi bezonas serviston , diris Ia militpastro,
rm
havis Iastatempe iun maljunan kontiston sen akademia klero, sed bruto unuaklasa. Senese nur gemis
kaj pregis, ke Ia dio Iin gardu, do ~i l!n sendis ~un
marsbataliono
sur Ia fronton. Oni dirs, ke tiun
marsbatalionon
oni tu te dishakis. Poste oni sendis
ai mi iun knabegon, kiu nenion alian faris, krorn
si di en gastejo kaj trinki je mia konto. Tio est~s ~
tolerebla homo, sed liaj piedoj svitais. Do rm lin
anka sendis kun marsbataliono.
Hodia mi trovis
dum Ia predikado unu knabegon, kiu ~ie pro. ~muze~o
ekploris. Tian homon mi bezonus. Ll.~lOIn:lgas S.ve~k
kaj sidas en dekseso . Mi atus S~ll, ~laI om I!~
malliberigis, kaj u oni ne povus iel tion arangi,
ke mi povu Iin elpreni de i tie. .
.
.
La militjugisto
seris en Ia tirkestoj Ia aktojn,
kiuj rilatas aI Svejk, sed li ne povis, kiel iam, ion
Lrovi.
Eble gin havos kapitano
Linhart , li diris post
longa serado, diablo seias,. kien e. mi i~j tiuj
aktoj perdigas. Mi tion verajne sendis al Lmhart.
Tuj mi tien telefonos... IIalo, i tie efleutenanto
1

Makao = hazarda kartludo. -

Rim. de I'lr .

116

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

~ili~jugisto
Bernis, sinjoro kapitano.
Mi petas, u
VI tie havas Ia aktojn, kiuj rilatas ai iu Svejk ? ...
~e Svejk devas esti e mi ? Tio min mirigas... Li
sidas en Ia dekseso ... Mi scias, sinjoro kapitano, ke Ia
dek~eso? ~avAas ~i. S.~d mi pensis, ke Ia aktoj pri
SveJ~ tie I~ ce Vi ruhgas... Ke vi maIpermesas tieI
paroh aI VI?
Ke e vi nenio ruligas ? ... Halo,
haIo ...
La miIitj~gisto Bernis sidigis e Ia tablo kaj indigne
ko ndamnadis
Ia maIordon en Ia espIorado. Inter li
kaj kapitano Linhart jarn de longe regis malarnikeco
en kiu ili estis t.re konsekvencaj.
Se venis akto:
apartenanta
aI Linhart, en Ia manojn de Bernis
fo.rmetis gi~ Bernis, ke neniu povis gin retrovi:
Linhart
aris Ia samon pri Ia aktoj apartenantaj
aI Bernis. Ili perdadis aI si reciproke aldonojn-.
(La aktoj pri Svejk estis retrovitaj
en Ia arkivo
de Ia miIittribunaIo
nur post Ia tatrenverso
kun
je~a oficiaIa indiko : Li intencis forjeti Ia hipokritan maskon kaj persone elpai kontra Ia persono
de ~ia ~o~ar~o .k~j kontra
nian taton . Liaj
aktoj estis sovitaj inter Ia aktoj rilatantaj
aI iu
~?zefo Koude!a. SUl' Ia kovrilo estis kruceto kaj sub
gl : Plenumita kaj dato.)
I?o Svejk ai mi perdigis , diris Ia militj ugisto
Berms ; mi lin vokigos ai mi kaj se li nenion konfesos
~o m~ lin ~eliberigos kaj kondukigos
ai vi kaj vi
jam tion pritraktos e Ia regimento .
Post Ia foriro de Ia militpastro
Ia militjugisto
~on~uki~is. Sve)k aI si kaj Iasis Iin stari e Ia pordo,
c~r JUs II ncev~s teIefonan raporton eI Ia policdirekCIO, ke Ia petita materialo aI Ia akuzskribajo
n-o
1 Tridek procentoj el Ia hornoj, kiuj sidis en Ia garnzonu
malliberejo, sidis tie dum Ia tuta milito, sen esti unufoje
demandesplorataj.

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

117

"1\7, rilatan alia infanteriano Majksner, .estis akce~111,\\'1\ Ia kancelario n-o 1 kun Ia subsknbo de kapi1111111
Linhart.
.
11I1('I'Lempe Svejk trarigardis Ia kancelarlOn de Ia
IlItllljllgisLo.
.
.
()lIi no povas diri, ke gi Iaris tre favoran.Imp.resOI~,
\,"'('Ipr per Ia otograaiol
SUl' Ia -"ando) .. Ih estis
tlllllj.\l'ufajoj pri diversa] ek.zekutoj,
aritaj A ~e Ia
1IIIIIt'oj en Galicio kaj Serhio. Artf~tog~afaJoJ k~~
IlIlllI'ldigitaj dometoj kaj kun ~rI;>oJ.' kies hranoj
11 \ t'I'('l\cis sub
Ia pezo de pendigitoj .. 1\parte ~~la
, IIK Ia fotografajo el Serbio kun pendIgIta famIho:
11I1j.\l'anda knabo, patro, e patrino.
Du. solda~oJ
'ul'das Ia arbon kun Ia ekzekutitoj
kaj ~u oficiro
I 11,1vcnkinto staras frunte kaj fumas cIgar~don.
1':11tono sur Ia alia flanko estas videbla unkcianta
1111111
kuirejo.
..'
.
\)0 kiel gi esLas pn VI,. SveJk ? demandis
Ia
1I1I1I\jugisto Bernis, kiam lI. ror~etIs !a telefonan
IlIp0I'Lon ai aktoj, kion VI Iaris ? eu VI volu.s
l.uulesi, a atendi, gis oni kunmetos I?r~ VI Ia akuzskri1'11.1011
? Tiele oni ne. P?v.as pl~ darigi. Ne pensu, ke
I t'slas ant.a ia JugeJo, kie vm de~an~esplora.s
Inj si ull.aj civiluloj. e n~. es~as Ia mlh~Lnbunal0.J'
1\ unpcriestra kaj rega milit.trihunalo.
~l povas vm
11 I de severa kaj justa puno nur, se. VI konfesos.
Ln militjugisto Bernis praktikis specIalan ~etodo.n,
I uuu li perdis materialon
k.ontrai. Ia ak~zIt.O. KIe!
I "Idas, en gi estis tute nen~o sp~cI~la} kaj Vi anka~
I'" povas miri, ke Ia rezultoj el tia ]ugesplorado kaj
,. "llIl'demandado
egalis iuoka~e nul?n..
A'
.
hilj jcn , Ia militjugisto Bernis sentI~ sin eram eS~1
11,,1 akrcvida,
ke ne havant.e m~tenalon
kontr~u
11\ nl uxit.o , ne scianLe, pro .Iuo ?lll .lm al~uzas, ~I~I
li , I Ii" en Ia garnizona mallihercjo s~das, I~ kornbinis
1"'1' observado de Ia konduto kaj fizlOnomlO de Ia ai
H

118

LA BRAVA SOLDATOSVEJK

demandesploro
alkondukita
homo, kial oni lin eble
mal~iberigis .en Ia garnizonan
malliberejon.
L~a akr.e':ld.eco ~aj homkonateco estis tiel granda,
ke h kulpl~ls iun ciganon, kiu venis de sia regimento
en Ia g~rmzonan malliberejon pro Iortelo de kelkaj
~ekduoJ da tolajoj (li estis por dispono de magazenISt.O. en ~agazeno!)
pri politikaj
krimoj,
ke li
lau~lre
re en gastejo
parolis
ai soldatoj
pri
starigo de memstara
nacia stato
el Ia landoj
de Ia eha krono kaj Slovakio kun slava rego e Ia
kapo.
Ni havas dokumentojn
, li diris ai Ia malfelia
c~gano, ~I vi ~estas .nur konfesi, en kiu gastejo vi
tion parohs kaj de kiu regimento estis Ia soldatoj
kiuj vin aiskultis kaj kiarn gi okazis .
'
, La m~lfeli~ cigano elpensis e datou, e gastejon,
ec .de. kiu ~eglI~e~to estis liaj ladiraj askultantoj,
kaj kl~m h estis iranta de Ia demandesploro,
li tu te
Iorkuris el Ia malliberejo.
Vi tute nenion volas konfesi diris Ia militjugisto Bernis, kiam Svejk tombe silentis u vi
volas diri, kial vi estas i tie, kial oni vin mallib.erigis ? Alrnena ai mi vi tion povus diri, aliei mi
tion mem ai vi diros. Mi atentigas
vin ankora
unufo~e, k: v~ .konfesu. Tio estas por vi pli bona,
ar tIO pl~faclhgas Ia esploradon
kaj mildigas Ia
punon.
TIO estas e ni Ia sarna kiel e Ia
civiluloj .
Obeeme
mi raportas , eksonis Ia bonulvoo
de Svejk, mi estas i tie en Ia garnizona malliberejo kiel trovito .
Kiel vi tion pensas?
Obeeme . mi raport~s,
ke mi tion povas klarigi
per treege simpla mamero. En Ia strato e ni estas
~arb,ovendisto
kaj tiu havis tute scnkulpan
dujaragan knabeton kaj tiu foje venis piede el Vino-

LA BRAVA SOLDATOSVEJK

119

hradi gis Liben, kie gin trovis pol~cisto sur t~otu~ro.


Do li tiun knabeton
orkonduks en komisarejon
kaj oni gin tie malliberigis,
tiun du-ja:an
infano~.
Gi estis, kiel vi vidas, tute senkulpa kaj ta~en ~St.IS
malliberigita.
Kaj se gi estus sciinLa paroh kaj. lU
gin demandus, kial gi. tic ~id~s, gi ~nkai ne SClUS:
Kaj pri mi estas lei simile. MI estas ankau
trovito. ))
Akra rigardo de Ia militjugi~to .tran~~~gis I~ ~tat'!ron, e vizagon de Svejk kaj ??sbabgls de Ih. ~Ia
indiferento kaj senkulpeco radiis el Ia ~uta estaj?,
staranta antai Ia militjugisto,
ke Bernis komencls
ekscite iradi tra Ia kancelario, kaj se li ne estus promesinta ai Ia militpastro
sendi Svejk ai li, diablo
scias, kiel tio por Svejk lnigus.
Sed fine li rehaltis e sia tablo.
Aiskultu
li diris ai Svejk, kiu indiferente
rigardis anta sin, se mi ankorai unufoje kun vi
renkontigos,
do vi tion memoros. - Forkonduku
lin !
..
Kiam oni rekondukis Svejk-on alia dekseso! VOklgl.S
Ia militjugisto Bernis Ia stabprovoson
Slavik ai SI.
Gis plua decido , li diri.s .konClz:,. om sendas
Svejk ai Ia dispono de Ia SIllJOf.Omilitpastro
Ka.c.
Pretigi Ia Iiberigdokumenton
kaJ forkondukl Svejk
per du viroj aI Ia sinjoro militpastro ! .
.,
eu doni aI li enetojn anta Ia oriro, smjoro
efleitenanto ?
La militjugiste
batis per pugno sur Ia ta~l?n :
Vi estas bovo. Mi diris ja aI vi klare, pretigi Ia
liberigdokumenLon.

.
Kaj io, kio arnasigis dum Ia tago en I~ ammo d:.I.a
militjugisto : kapitano Linhart, e SveJk, el:ers~?~s
kieI impetega rivero sur Ia sLabprovoson kaj finigis
per Ia vortoj :
Kaj u vi nun komprenas,

ke

.'
estas kromta bovo ?

VI

120

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Oni devus ja tiel nomi nur Ia regojn kaj imperiestrojn,. sed e Ia simpla stabprovoso, kapo nekronita,
ne estis kontenta
per tio. Forirante
de Ia militjugisto, li piedbatadis en Ia koridoro Ia maIliberulonkoridoriston,
kiu estis puriganta
Ia koridoron.
Rilate ai Svejk, Ia stabprovoso
decidis, ke Svejk
devas alrnena unu nokton ankora pasigi en Ia
garnizona maIliberejo, por ke li anka iom guu.

.' La nokto, pasigita en Ia garnizona maIliberejo,


eram apartenas
ai karaj rememoroj.
Apud Ia dekseso estis izolejo, maIluma truo _
izolkarcero, de kie anka dum tiu i nokto sonis
ululado de iu maIliberigita soldato, aI kiu Ia kaporaIo
Repa la Ia ordono de Ia stabprovoso
Slavik pro
ia disciplina delikto estis rompanta Ia ripojn.
Post kiam Ia ululado silentigis, adigis en Ia dekseso
~raketado de pedikoj, kiuj venis dum trarigardado
inter Ia fingrojn de Ia maIliberuloj.
Super Ia pordo en nio de Ia muro petroIlampo,
garmta per krada irrnilo, liveradis nehelan lumon
kaj fulgofumis. La malbonodoro de petrolo miksigis
ku~ Ia naturaj haladzoj de Ia nelavitaj homaj korpoj
kaj kun Ia malbonodoro de Ia siteIeto, kiu post iu
uzo disondumis sian suprajon, por [eti novan ondon
da Ietoroj en Ia dekseson .
La malbona nutrado e iuj kazis genan digestprocezon kaj Ia plimulto suferis pI'O amasigo de
gasoj, kiujn oni eIlasadis en Ia noktan silenton
respondante
ai si reciproke per tiuj i signaloj dum
diversaj ercoj.
EI Ia koridoroj estis adata latakta paado de Ia
gardistoj,
de tempo ai tempo klapmalerrnigis
Ia
aperturo en Ia pordo kaj tra gi enrigardis gardspiono.

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

121

Sur Ia meza lito adigis mallata rakontado :


Anta 01 mi provis forkuri kaj anta 01 oni min
poste me tis i tien inter vin.' mi :sti~ en ~a nu~~ro
dekdu. Tie estas do Ia malph dangeraj. FOJe om tien
alkondukis iun homon, de ie el kamparo. Tiu kara
homo ricevis dekkvar tagojn, ar li lasis soldatojn
tranokti e si. Antae oni pensis, ke gi estas konspiro,
sed pli poste klarigis, ke li tion faris po: mono. ~i
devus esti maIliberigita
inter Ia malplej dangeraj,
sed ar tie estis plenplene, do li venis inter nino Sed
kion li ion kun si alportis el hejmo kaj kion oni al
li ankora sendis, ar oni iel permesis al li, ke li
povas mangi proprajn
,?ang~join
k~j 'pliboni~i
sian nutradon. Oni permesis aI h ec umi. LI alportis
du inkojn,
tiajn grandegajn
panbulojn,
o,:,o.jn,
buteron, cigaredojn,
tabakon, nu, maIlonge dirite,
pri kio oni povas ekpensi, tion .li kun~a,:,is en du
dorsosakoj. Kaj Ia lmabego pensls, ke h tion devas
ormangegi sola. Ni kornencis lin peti, kia~ li ~e
spritdivenis, ke li devas tion dividi kun ni, kiel Iaris
Ia aliaj, kiam ili ion ricevis, sed li, knabego .stult~,
ke ne ke li estos dekkvar tagojn en Ia malliberejo
kaj k~ li difektus sian stomakon per ~iu. sabeliko
kaj putraj terpomoj, kion oni donas. al m kI~1 nutrajon. Li donos ja al ni Ia tut~n sian ~aIl:b~rulan
nutrajon
e Ia soldatpanon,
tIO por II ladire ne
valoras, ni povas ja u dividi tion inter ni, u al~erne
mangi Ia tutori. Mi diras al vi,. li ~stis tiel. d:!~kat~
homo ke li ne volis e sur tiu siteleto sidigi kaj
atendis gis Ia alia tago dum pro~len.ad~, ke li t.ion
faros en Ia necesejo SUl'Ia korto. LI esl.is tiel dorlol.ita,
ke li e alportis kun si necesejpaperon.
Ni diris ai
li ke ni rifuzas tiun lian porcion kaj sueris tagon,
d~an, trian. La knabego mangegis inkon, s,?~ris
buteron sur pano, seneligadis ovojn, maIlonge.dlnte!
li vivis. Li fumis cigaredojn kaj e Iumektiron
II

122

I1

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

volis ai neniu permesi.


i ladire ne devas fumi, kaj
se tion vidus Ia gardspiono, ke li lasas nin ekumi,
ke oni lin ladire malliberigus.
Kiel mi diras, ni
suferis tri tagojn. En nokto ai Ia kvara tago ni tion
faris. La knabego matene
vekigas, kaj tion mi
forgesis ai vi diri, ke li iam matene, tagmeze e
vespere, anta 01 li komeneis sin topadi, pregis,
longe pregadis. Do li finpregis kaj seras siajn dorsosakojn sub Ia tabullito. J es, Ia dorsosakoj tie estis,
sed sekigitaj, rumpintaj, kiel seka pruno. Li korneneis kriadi, ke oni lin pristelis, ke oni lasis ai li tie nur
Ia neeesejpaperon.
Poste li denove eble kvin minutojn
pensis, ke ni ercas, ke ni tion ien dise kais. Li
diras, ankora tiel gaje : Mi seias, vi estas petoluloj,
mi seias, ke vi tion ai mi redonos, sed en tio vi
sukeesis. - Estis tie inter ni iu Libenano kaj tiu
diras : Seiu, kovru vin per Ia kovrilo kaj kalkulu
gis dek. Kaj poste rigardu en tiujn viajn dorsosakojn.
- Li kovris sin kiel obeema knabo kaj kalkulas :
Unu, du, tri ... Kaj tiu Libenano rediras:
Vi
ne devas tiel rapide, vi devas ja tre malrapide. Kaj li do sub Ia kovrilo kalkulas malrapide, intermite:
Unu - du - tri ... - Kiam li kalkulis dek, li elrampis de sur Ia lito kaj trarigardis siajn dorsosakojn,
- .Jes~-Mario, hom~,
ili ja estas malplenaj kiel
estis ph frue. - KaJ dum tio tiu lia idiota vizago,
ni iuj povis krevi de ridado. Sed tiu Libenano diras :
Provu tion ankora unufoje. - Kaj u vi kredas,
ke li pro io i estis tiel idiota, ke li tion anlcoraoje
provis kaj kiam li vidis, ke li tie denove nenion
havas krom Liu necesejpapero,
li kornencis bata di
sur Ia pordon kaj kriadi : Oni pritelis min, pritelis
min, helpu, malfermu, pI'O Sinjoro Kristo , malfermu.
- Do oni tien tuj alflugis, vokis Ia stabprovoson kaj
Ia kaporalon Riha. Ni iuj, unu kiel la alia, diras, ke
li Irenezigis, ke li hiera e malfrue en nokto mangegis

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

123

kaj ke li tion ion ormangegis. Kaj li nur ploris kaj


senese rediradis : Ie ja devas esti eretoj. - Do oni
seris Ia eretojn kaj ne trovis, ar tiel sagaj ni estis
anka. Kion ni mem ne povis Iormangegi, ni sendis
per nura posto en Ia duan etagon. Oni po,:is aI ~i
nenion pruvi, kvankam tiu idioto senese ripetadis
sian : Tiuj eretoj ja ie devas estio - La tutan tagon
li nenion mangegis kaj atentis, u iu ion mangas
a fumas. La alian tagon e Ia tagmezo li anka
ankora ne ektuis Ia nutrajon, sed vespere Ia putraj
terpornoj kaj sabeliko jam bong,!stis al I~, li ~.ur ne
plu pregis kiel pli frue, anta 01 h ektraktis Ia s~nko?
kaj ovetojn. Poste tie iu el ni iel elekste:e neevI~
cigaredojn kaj tiam li unuafoje rekoJ?encls k~n n~
interparoli,
por ke ni ladire lasu lin ekfumi, Ni
donis ai li nenion.
Mi timis, ke vi tiun fumektiron
ai li permesis ,
rimarkigis Svejk, vi ja malbonigus Ia tutan rakontadon. Tiaj noblajoj estas nur en romanoj, sed en Ia
garnizona
malliberejo
dum tiaj cirkonstancoj
gi
estus stultajo.
Kaj u vi donis al li subkovrilan
batadon ?
eksonis ies voo.
Pri tio ni Iorgesis. ))
Komencigis mallata debato, u li devus al io
ricevi Ia batadon a ne. La plimulto estis por.
La rakontado
iom post iom silentigis. Ili estis
ekdormantaj,
gratante sin e Ia akselo, brusto ka~
ventro
kie en tola]o Ia pedikoj pleje restadas. Ih
estis ekdormantaj, metante Ia pedikplenajn kovrilojn
trans Ia kapojn, por ke Ia lumo de Ia petrollampo
ilin ne genu ...
Matene je Ia oka oni ordonis ai Svejk iri en Ia
kancelarion.
La Ia maldekstra
flanko e Ia pordo de Ia kancelario estas kraujo, tien oni forjetas eigaredstump-

124

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

o~n , inst~uis iu ai Svejk. Poste en Ia unua etago


a~kal iros preter unu. Oni balaas Ia koridorojn
nur je Ia naa, do io tie estes.
Sed Svejk trompis iliajn esperojn. Li ne plu revenis
el! Ia .dek.seson. La dekna kalsonuIoj kombinis kaj
divenis diversajn aferojn.
. lu le~tughava. soldato de Ia landodefenda
armeo,
kiu .havis Ia ple~ gran~an fantazion, disfamigis, ke
Svejk ~afis ai SIa kapitano, kaj ke oni lin hodia
kondukis
aI Ia Motol-ekzercejo
por lin ekzekuti.
VI

x.
..

Svejk

estas Soldatservisto
e Ia Militpastro
I.

Hekornencigas lia migrado kun Ia honorakompano


de du soIdatoj kun bajonetoj, kiuj lin devis venigi
al Ia militpastro.
Liaj kondukantoj
estis viroj, kiuj sin reciproke
kompletigis.
Unu el ili estis Iongulo, Ia alia estis
malgranda,
dika. La longulo lamis je Ia dekstra
piedo, Ia maIgranda soIdato je Ia maldekstra. Amba
militservis en malronto, ar siatempe gis Ia milito
ili estis tu te Iiberigitaj de Ia militservo.
Ili iris serioze apud trotuaro
kaj de tempo al
tempo transultre
rigardis al Svejk, paanta meze
de ili kaj salu tanta al iu ajn. Lia civilvesto perdigis
en Ia garnizona magazeno e kun lia soldatapo,
kun kiu li ekiris en Ia militon. Anta oIIin ellasi, oni
donis ai li malnovan soIdatvestaron,
kiu apartenis
al iu dikventrulo je kapo pli granda 01 estis Svejk.
La pantalono, kiun li surhavis, akceptus ankora
tri Svejkojn. La senfina serio da faldoj de Ia piedoj
gis trans Ia brusto, gis kie etendigis Ia pantalono,
per si mem kazis admiron e Ia rigardantoj.
La
grandega bluzo kun likajoj sur Ia kubutoj,
grasmakulita kaj malpura, svingigis sur Svejk kiel jako
sur birdotimigilo.
La pantalono
pendis sur li kiel

126

LA
LA

BRAVA

SOLDATO

kos~umo sur klano el eirko. La soldatapo, kiun oni


aI l~ anka en Ia garnizona magazeno angis, pendis
aI h trans Ia oreloj.
AI Ia ri~etoj de Ia rigardantoj
respondadis Svejk
per m?la rideto, per varmo kaj kareso de siaj bonulaj
okuloj.
Kaj tiel ili iris al Karlin, al Ia logejo de Ia militpastro.
La unua ekparolis al Svejk Ia malgrandulo
dikulo
Ili jus estis malsupre en Mala Strana sub laibo'
De kie vi estas?
demandis Ia malgrandulo~
dikulo.
((El Prago .
Kaj u vi forkurus
aI ni ?
En Ia .konversaeion enmiksigis Ia longulo. Gi estas
t~eege. mte~~a
fenomeno,
ke Ia malgrandulojdlkulo]. ordinare
es.tas bonanimaj
optimistoj,
Ia
longuloj, malgrasuloj,
kontrae al tio estas skeptikuloj.
. Kaj tial diris Ia longulo aI Ia malgrandulo : Se
h povus, li forkurus .
. (( Kaj ~ial li Iorkurus , adigis Ia malgranda
dikulo, ((h estas kvaza libera ekster Ia malliberejo
Ci tie mi tion portas en Ia paketo .
.
(( Kaj kio tie estas en tiu paketo por Ia militpasLro ? demandis Ia longulo.
((Tion mi ne seias ,
.vidu, vi ne seias kaj parolas ,
Ili iris trans Ia ponton de Karlo dum plena silent~do. En Ia Karlo-Strato reekparolis Ia malgrandulodikulo al Svejk :
((Cu vi seias, kial ni vin kondukas al Ia rnilitpastro ?
~(Al. pekko.nfeso.' flegme diris Svejk, ((morga
om mm pendigos. Tion oni iam raras kaj oni nomas
tion animkonsolo.

((??

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

127

SVEJI<

(( Kaj kial oni vin do tiel... singa:de d~mandis.la


longulo, dum Ia dikulo kunsenteme rigardis al Sve~~.
Ili amba estis metiistoj
el kamparo,
Iamilipatroj.
((Mi ne seias , respondia Svejk, ridetante bonule,
((mi pri nenio seias. Eble gi estas Ia sorto.
.
((Eble vi malfelie naskigs , eksperteee kaj kun
kunsento
rimarkigis
Ia malgranduleto,
e ni en
Jasana e Jozefov, ankorai dum Ia aistri-prusi~
milito oni anka tiel iun pendigis. Oni venis por h,
nenio~ aI li diris kaj en Jozefov lin pendigis.
((Mi pensas , diris skeptike Ia longulo, ((ke tut~
pro nenio oni ne pendigas homon, ke iam devas esti
por tio .ia kazo, por tion motivigi '. . _ .
(( Kiam ne estas milito, rimarkigis Svejk, ((do
oni tion motivigas, sed dum Ia milito oni ne rieevas
skrupulojn
pro unu homo. Cu fali sur Ia fronto,
a esti hejme pendigita. Estas ja Ia sama.
.
((Askultu u vi ne estas ia politikulo ? demandis
Ia longulo. La Ia akeento en Ia demando cstis ekkonebla ke li ekinklinis al Svejk.
P~litikulo mi estas e tro multe , ekridetis Svejk .
Cu vi estas eha socialisto ? - N un komeneis
Ia malgrandulo
esti singardema. Li enmiksi~is tion:
Tio ne tuas min , li diris, ie estas multa] homoj
kaj oni observas nino Alm~nai s.e ni povus. ~e ~n
veturkoridoro
demeti Ia baJonetoJn, por ke gl aliel
aspektu. Cu vi forkurus al ni ? Ni havus ~ala~~~blajojn pro tio. u mi pravas, Antoneto ? II turmgls
al Ia longulo, kiu mallate diris :
La bajonetojn
ni povus demeti. Li ja estas nia
homo.
Li esis esti skeptikulo kaj lia animo plenigis per
Ia kunsento al Svejk. Oni do seris konvenan veturkoridoron, kie orn demetis Ia bajonetojn kaj Ia dikulo
permesis al Svejk pai apud li.

128

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Vi fumus, u ne ? li diris, u oni ... Li volis


diri : Cu oni anka permesos al vi fumi, anta 01
oni vin pendigos , sed li ne finis Ia frazon, elsentante,
ke tio estus sentakteco.
Ciuj fumis kaj Ia kondukantoj
komencis rakonti
al Svejk pri siaj familioj en Ia regiono e Hradec
Kralov,
pri Ia edzinoj, infanoj,
pri peceto da
kampo, pri unu bovino.
Mi soifas , diris Svejk.
La longulo kun Ia malgrandulo
reciproke ekrigardis sino
len ni anka
irus por eltrinki unu glason da
biero , diris Ia malgrandulo,
clsentante Ia konsenton de Ia longulo, sed ien, kie tio ne estus suspektiga.
\
i iru aI Kuklik ~ instigis Svejk, Ia fusilojn vi
forme tos en Ia kuirejon, Ia gastejmastro
Serabona
estas Sokol-ano, tiun vi ne bezonas timi ,
Oni ludadas
tie sur violono kaj harmoniko ,
darigis Svejk, kaj venadas
tien stratknabinoj
kaj diversa alia bona soeieto, kiu ne devas enpai
Ia Reprezent-Hotelon.

La longulo kun Ia malgrandulo


ekrigardis
sin
reciproke ankora unufoje kaj poste Ia longulo diris :
Do ni iru, gis Karlin estas ankora
malproksime.
Dumvoje rakontis Svejk aI ili diversajn anekdotojn
kaj en bona humoro ili eniris Kuklik kaj faris tiel,
kiel Svejk konsilis. La fusilojn ili kais en Ia kuirejo
kaj iris en Ia halon, kie violono kaj harmonilo plenigis Ia ejon per Ia sonoj de Ia populara kanto :
Sur
Pankraco,
sur tiu
monteto,
staras
aleo
gracia ...
lu Iralino , kiu sidis sur Ia sino de iu dibokaduka
junulo kun glate kombita vojeto sur Ia kapo, kantis
per raka voo : Amindumis mi knabinon, postiras
in alia.

LA BRAVA

SOLDATO

129

SVEJK

Ce iu tablo dormis ebria sardinvendisto, de momento


aI momento li revekigadis,
batis per pugno .sur Ia
tablon
balbutis:
Gi ne iras
kaj redormis plu.
Post bilardo sub spegulo sidis aliaj tri fralinoj kaj
krietadis aI iu konduktoro
de Ia fervojoj : Juna
sinjoro, donu aI ni vermu.ton '. Ce .la mu~ikistoj du
interdisputis,
ke iun Marion hiera ~restls patrol~:
Unu tion propraokule vi?is kaj Ia alia ase~tls, ke SI
iris kun iu soldato dormi en hotelon Valsa .
.
Tusproksime e Ia pordo s~d~s solda~? kun keI~aJ
civiluloj kaj rakontis aI ili pn sia vun~lgo en S~rbl?
Li havis handagitan
brakon,
poojn plenajn
Je
cigaredoj, kiujn li riccvis. de ili: Li diris, ke ne ~Iu
li povas trinki kaj unu el tiu SOCI~tO,kalvkapa avac?,
senese Iin instigadis : Nur trinku, soldateto, kiu
seias u ni ankora renkontigos. Cu mi ion Iudigu
aI vi'? Cu vi atas Orfigis infano ?
Gi nome estis Ia plej satata kanto de Ia av~co
kaj fakte jam post momento Ia vi.olono kaj ha~mon.l~o
eklamentis
dum kio en Ia okulojn de Ia avaeo emgis
larmoj kaj' li kantis per trem~~ta vo.o : Ric~vante
sagon, gi vokis Ia panjon, gl vok.ls Ia pa~Jon ...
De Ia alia tablo adigis : Lasu tion. lru :vm remburigi. Pendigu tion sur najlo. Forfalu ku~ tiu orfo.
Kaj kiel Ia lastan argumenton komencis Ia malamika tablo kanti : Disiro, ho disiro, grandega estas
pro gi koriro, koriro ...
.
Francisko
! ili vokis aI Ia vundita soldato, post
kiam ili fnkantis, superkriinte
Ia Orflgintan infanon , lasu jam ilin kaj iru sidigi al ~i. N ~ parolu
aI ili kaj sendu i tien cigaredojn!
Kial VI amuzu
ilin, taglaboristojn.

..
Svejk kun siaj kondukantoj
kun intereso cion CI
rigardis..
.
.
r
Svejk reve enpenetris
Ia ~eme~o.roJn, klaI?
I
i tie sidadis gis Ia milito. Kiel i tien venadis Ia
A

A'

A'

130

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

polickomisaro
Draner fari policinspekton kaj kiel Ia
prostituinoj
lin timis kaj verkis pri li kanteton kun
mala enhavo. Kiel oni foje 110re kantis ;
Okozis lumulto
te! Draner-oizilo,
Ebria eslis Mario
Al Draner slaris sen limo.
Jen venis Draner kun sia sekvantaro,
terura kaj
senkompata.
Okazis kvaza oni pafis al perdrikoj.
Civilpolicistoj iujn arigis en bandon. E li, Svejk,
tiarn estis en tiu bando, ar pro Ia fatala malfelio
lia li diris al komisaro Draner, kiam Draner defiis
lin, ke li sin legitimu ; tu vi havas raj tigilon por
tio de Ia policdirekcio ? Svejk anka rememoris
iun poeton, kiu i tie sidadis sub Ia spegulo kaj en
tiu general a svarmado en Kuklik , dum kantado
kaj sonoj de harmoniko li skribadis poemetojn kaj
latlegadis ilin aI prostituinoj.
Kontrae e Ia kondukantoj
de Svejk ne okazis
iaj simiIaj rememoroj. Gi estis por ili io tute nova.
Gi al ili ekplais. La unua el ili, kiu trovis i tie
plenan kontentigon,
estis Ia malgrandulo,
dikulo,
ar tiaj homoj, krom sia optimismo, multe inklinas
esti epikuranoj. La longulo mornenton luktis kontra
si mem. Kaj kiel li jam perdis sian skeptikismon,
li
malrapide perdadis e sian moderon kaj Ia restou de
Ia prudento.
((Mi dancos , li diris post kvina biero, kiam li
vidis, kiel paroj dancas Ia tretdancon.
La malgrandulo
tute sin fordonis aI guemo.
Apud li sidis unu Iralino, parolanta
volupteme.
Liaj okuloj brilis.
Svejk trinkis, La longulo findancis kaj revenis kun
sia dancintino ai Ia tablo. Poste ili kantis, dancis,

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

131

senese trinkis,
pladfrapetadis
siajn ~un~linojn:
Kaj en Ia atmosfero d~ Ia. vendamo, mkotmo. ka~
alkoholo nerimarkate
vebis Ia malnova
devizo :
(( Post mia malapero renversigu Ia tero ! .
.
Posttagmeze
sidigis al ili iu solda.to kaj propom~
sin ke li farus al ili por dek kronoj fleg~onon. kaj
sa~gvenenigon. Li kunhavas injektilo~ kaj SpruCIg~S
al ili e mano a piedo petrolon-. Ili devus pro tIO
kui minimume du monatojn kaj se ili nutrus Ia
vundon per salivoj, e duonjaron kaj oni devus tute
lasi ilin el Ia milito.
La longulo, kiu jam tut~ perdi~ ian anir~Iekvi.li~
bron lasis aI si en necesejo de tiu soldato sprucigr
petrolon sub Ia haton e Ia piedo.
.
Kiam estis proksimiganta
Ia vespero,. propoms
Svejk reentrepreni
Ia m~rsa.don aI Ia ~Illhtpastr?
La malgranda
dikulo, kiu Jam halbutis, tentad~s
Svejk por ankora atendi. La longulo ank.a haVIS
Ia opinion, ke Ia militpastro
P?vas. a~e~dl. S.ed ~I
Svejk jam esis en Kuklik plai kaj h tial mmacis
al ili, ke li iros sola.
Ili do iris, sed li devis ai ili promesi, ke ili iuj
ankora ie haltos.
Ili haltis post Florence en malgra.nda
kafejo~
kie Ia dikulo vendis sian argentan horlogon por pOVI
ankora pli gaji.
..
De tie jam ilin Svejk kondukis
apogante
I~lI~
subbrake.
Tio kazis al li multe da la~oro. Iha~
piedoj senese faletadis kaj ili senese vohs ~nkora~
ien iri. La malgranduIo-dikuIo
preska pOVlS perdi
1 Gi estas sufle elprcvita
rimedo por ven~ en
Sed Ia malbonodoro de petrolo, kiu restas ec en
perfi das. Benzino estas pli bona, ar
pli frue
poste oni cnsprucguds ai si eteron rniksitan kun
ankora pli poste oni alingis alan perfek tigo n.

r~i

hos~ital~n.
Ia. ~velaJo~
Iorgas. Pl
benzmo kaj

132

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

Ia paketon por Ia militpastro,


do Svejk devis Ia
paketon mem porti.
.. S.v~jk. devis ilin senese atentigadi,
kiam kontra
ili ms lU ofi?iro a suboficiro.
Post supcrhoma
~~opodafo kaj penado prosperis aI Svejk altreni
11m aI Ia domo en Rega Strato, kie Iogis Ia militpastro.
.
~i mem. metis ~I ili Ia bajonetojn
sur Ia fusilojn
kaj per puso sub npon devigis ilin ke ili lin konduku
kaj ne li ilin.
'
. ~n Ia unua etago, kie estis sur Ia logejpordo Ia
vizitkarto : Oto Kac, militpastro venis por
m~lfe.rmi ai ili iu solda to. EI ambro ~udigis vooj
kaj tintado de boteloj kaj glasoj.
Obeeme ni - raportas -, sinjoro - militpastro , pene diris Ia longulo, salutante alia soldato
paketo kaj - viro kondukitaj.

,
Rampu
pluen , diris Ia soldato
kie vi tiel
ruinigis ? Sinjoro militpastro
estas' anka ... La
soldato forkrais.
La soIda_t? foriris ~.un Ia paketo. Ili longe atendis
Ia ant~~cambro,
gis malferrnigis Ia pordo kaj tra
gl. ~e enins, sed enflugis en Ia anta ambron Ia
~lhtpastro.
Li surhavis nur veston, en mano tenis
cIga.ron: (~Do, vi ja~ estas i tie , li diris ai Svejk,
kaj oru vin alk?ndukls. He-u
vi havas alumetojn ?
Obeeme mi raportas,
sinjoro militpastro,
ke mi
ne havas ,
Ho kaj kial vi ne havas alumetojn?
iu
8?ldato devas havi al.umetojn, por povi bruligi sian
cI~aredon. Soldato, kiu ne havas alumetojn, estas ...
KlO estas?
Estas,
obeeme mi raportas
sen alumetoj
respondis Svejk.
'
,
.Tre bo.ne, ~i estas
sen alumetoj kaj povas al
nemu bruligi cigaron. Do, tio estas unu afero kaj

:?

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

133

nun Ia duan. Svejk, u malbonodoras viaj piedoj ?


Obeemc
mi raportas, ke ili ne malbonodoras.
Do tio
estas Ia dua. Kaj nun Ia tria. l:u vi
trinkas brandon ?
Obeeme mi raportas,
ke brandon mi ne trinkas,
nur rumon.
Bone,
rigardu tiun i soldaton. Tiun mi prunteprenis por hodia de Ia efletenanto Feldhuber, li
estas lia servisto. Kaj tiu nenion trinkas, li estas
ab-ab-abstinulo
kaj tial iros kun Ia marbataliono .
l:-ar tia homo estas senutila por mio Tio ne estas
servisto, tio estas bovino. Tiu trinkas nur akvon
kaj blekas kiel bovo.
Ci estas
abstinulo , li Lurnigis ai Ia soIdato,
hontu,
stultulo. Ci meritas kelkajn vangfrapojn.
La militpastro
turnis sian atentemon
aI tiuj,
kiuj alkondukis Svejkon kaj kiuj klopodante
rekte
stari, flagris, vane sin apogante sur siaj fusiloj.
Vi enebriigis , diris Ia militpastro,
vi ebriigis
dum dejoro kaj mi vin pro tio mal-malliberigos.
Svejk, vi forprenu al ili Ia fusilojn kaj forkonduku
ilin en Ia kuirejon kaj gardu ilin, gis venos patrolo, por
ilin orkonduki. Mi tuj telefo-fo-fonos en Ia kazernon.
Kaj tiel Ia vortoj de Na poleono : En .Ia. mili~o
aliigas Ia situacio kun iu momento , e i tie estis
plene konfirmataj.
.
...
Matene Iin tiuj du kondukis sub bajonetoj
kaj
timis ke li forkuru aI ili, poste li ilin mem alkonduki;, kaj fine li devis iIin mem gardi:
.
Komence ili ne konsciigis pri tiu aliigo, nur kiam
iIi sidis en Ia kuirejo kaj e Ia pordo vidis stari Svejk
kun fusiIo kaj bajoneto.
. .
Mi ion trinkus , ekgemis Ia maIgranda optImlst~,
dum Ia IonguIo rericevis konvuIsion de Ia skeptikismo kaj diris, ke io i estas mizera perfido. Li
komencis late pIendi kontra Svejk, ke li venigis iIin

134

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

en tiun i situacion kaj riprois al li ke li ladire al


ili pro~esis, ke oni. lin morgau pendigos kaj ke nun
estas vlde?le, k.e tIO estas nur erco , kiel pri Ia pekkoneso, tiel prI Ia pendigo.
Svejk ~ile~tis ~aj promenadis anta Ia pordo.
Bovoj m estis ! kriis Ia longulo.
. Nun vi almena vidas, ke Ia milito ne estas mielo.
MI plenumas mian devon. Mi venis en Ia situacion
same kiel vi, sed en la+pepollingvo oni diras, ke
Fortuno min ekridetis.
Mi ion trinkus , malespere
ripetis Ia optirnisto.
.. La longulo lcvigis kaj per anceligcmaj
paoj
ms .al Ia pordo. Lasu nin iri hejmen , li diris aI
Svejk, kolego, ne malsagu .
~oriru de mi , respondis Svejk, mi devas vin
gardi. Nun ni nin reciproke ne konas ,
En Ia pordo aperis Ia militpastro : Mi, mi neniel
sukcesas sonorigi al tiu kazerno, do iru hejmen kaj
me-memoru, ke dum Ia dejoro oni ne de-devas drinki.
Maru !
Honore ai Ia sinjoro militpastro
estu dirita ke li
ne telefonis al Ia kazerno, ar li ne havis hejrne telefonon kaj parolis en ampolpostamenton.

11.

Jam Ia trian tagon estis Svejk servisto de Ia militpastro Oto Kac kaj dum tiu tempo li vidis lin nur
unufoje. La trian tagon venis soldatservisto
de efletenanto Helmih, por ke Svejk venu por Ia militpastro.
. Du~voj~ li komunikis al Svejk, ke Ia militpastro
mte~dIsputIS .kun Ia efletenanto,
disbatis pianon,
ke h estas gIsmute ebria kaj ne volas iri hejmen.

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

135

La efleutenanto
estas anka ebria, li eljetis Ia
militpastron en Ia koridoron kaj tiu sidas e Ia pordo
sur Ia tero kaj dormetas.
.'
.
Kiam Svejk venis aI tiu loko , li skuis Ia militpastron kaj kiam tiu ekmurmuris
kaj malfermis l~
okulojn, Svejk eksalutis kaj diris: Obeeme. rm
raportas, sinjoro militpastro,
ke nu estas i tIe.
Kaj kion vi i tie - volas ?
.
Obeeme mi raportas,
ke mi devas por VI vem,
sinjoro militpastro. ))
..'
.
Vi do devas
veni por mi - kaj kien m iros ?
En vian logejon, sinjoro militpastro.

Kaj kial mi iru en mian logejon - u mi ne estas


en mia logejo ?
Obeeme
mi raportas, smjoro militpastro,
ke VI
estas en koridoro en fremda domo.
Kaj - kiel - mi - venis i tien ?
Obeeme
mi raportas, ke vi faris viziton.
Vi zi - viziton mi ne - ne faris. - Pri tio
-vi e - eraras.
Svejk levis Ia militpastron
kaj starigis lin al Ia
muro. La militpastro sanceligis de flanko al flanko,
ruligadis aI li, dum kio li diradis : M~ falos '. .
Mi falos , li ripetis ankorafoje,
ridetante idiote -,
Fine prosperis al Svejk premstarigi
Ia militpastron
al Ia muro, kiu rekomencis
en Ia nova pozo
dormeti.
Svejk lin vekis. Kion vi deziras ? diris Ia militpastro, vane provante degliti la Ia muro malsupren
kaj sidigi sur Ia tero. Kiu vi esta~ 'I .
Obeeme mi raportas , respondis SveJk, retenante
Ia militpastron
e Ia muro, ke mi estas via soldatservisto, sinjoro militpastro.))
..
Mi havas
neniun soldatserviston
, pene diris Ia
militpastro,
farante novan provon fali al Svejk,
mi tute ne estas militpastro
,

136

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Mi estas porko , li aldonis kun sinceremo de


drinkuIo, lasu min, sinjoro, mi vin ne konas ,
La malgranda
lukto finigis kiel nepra venko
flanke de Svejk. Svejk eluzis sian venkon tiel, ke li
malsuprentiris
Ia militpastron
de Ia tuparo en
veturkoridoron,
kie Ia militpastro
baraktis, por ne
esti eltirata en Ia straton. Sinjoro, mi vin ne konas ,
li senese asertadis dumlukte en Ia okulojn de Svejk.
u vi konas Oto Kac ? Tio estas mio
Mi estis e Ia efepiskopo , li kriais, tenante sin
je Ia pordego de Ia veturkoridoro.
Vatikano pri mi
interesigas, u vi komprenas ?
Svejk forjetis Ia obeeme mi raportas kaj paroIis
alia militpastro en pure intima tono.
Maltenu cin, mi diras , li diris, a mi hakos sur
tiun cian manaon.
Ni iras hejmen, kaj sufie.
Neniujn parolojn plu.
La militpastro maltenigis je Ia pordego kaj ruligis
ai Svejk : Ni iru do ien, sed ai Suha mi ne iros, tie
mi havas uldojn.
Svejk elpremis lin, e elportis el Ia veturkoridoro
kaj trenis lin sur trotuaro direkte ai Ia hejmo.
Kiu estas tiu sinjoro ? demandis iu el Ia rigardantoj sur strato.
Tio estas mia frato , respondis Svejk, li ricevis
forpermeson,
do li alveturis por min viziti kaj pro
gojo ebriigis, ar li pensis, ke mi mortis.
La militpastro,
murmurante
ian arion el opereto,
kiun neniu rekonus, adis Ia lastajn vortojn kaj
rektigis ai Ia rigardantoj : Kiu el vi estas malviva,
aligu e Ia korpuskomandejo
dum tri tagoj, por ke
lia kadavro povu esti aspergota.
Kaj falis en silentadon,
klopodante
fali kun Ia
nazo sur Ia trotuaron, kiam Svejk trenis lin subbrake
hejmen.

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

137

Havante
kapon antae kaj piedojn malantae,
per kiuj li plektis kieI kato kun batrompita
spino,
Ia militpastro
murmuretis : Dominus vobiscum el cum spiriluluo. Dominus vobiscum.
e haltejo de droskistoj
Svejk sidigis Ia militpastron e Ia muro kaj iris aI Ia drokistoj por
intertrakti
pri transporto.
Unu el Ia drokistoj deklaris, ke tiun sinjoron li
tre bone konas, ke li veturigis lin unufoje kaj neniam
plu lin veturigos.
...
. .
Li ion aI mi survomumis
, h espnrms SIn rekte,
kaj pagis e ne Ia veturkoston.
Mi veturigadis lin
pli 01 du horojn,. gis li t:ovis? kie li Io$as: NAur ~os~
semajno, post kiam mi estis eble t.rioje ce h, h
donis aI mi por io kvin kronojn.
Post longa intertraktado
unu eI Ia drokistoj
decidigis, ke li ilin veturigos.
.
.
Svejk revenis ai Ia militpastro,
kIU dormis. La
nigran malmolan apelon (li iradis ja ordinare civiI~
vestita)
aI li dume iu forprenis de Ia kapo kaj
forportis.
Svejk vekis lin kaj helpate de Ia droskis~~ translokis lin en Ia drokon. En Ia droko Ia militpast.ro
falis en plenan maIspriton kaj opiniis Svejk esti Ia
kolonelo Just de Ia 75. infanteria regimento kaj kelkfoje sinsekve ripetis : Ne koleru, kamarado, ke mi
cias aI cio Mi estas porko.
Iun momenton ajnis, ke pro Ia brua ruligado de
Ia droko sur Ia pavimo li reakiras prudenton.
Li
sidigis rekte kaj ekkantis iun fragmcnton de nekonata kanto. Povas anka esti, ke tio estis lia fantaziajo :
Mi memoras orajn lempoin
Dum en sin' li lulis min,
Tiulempe loUis ni e
Domaflice en Merklin.

13

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

:-lf'd post momento li refalis en plenan malspriton


kaj Lurnante sin aI Svejk, li demandis, fermetanLe unu
okulon : Kiel vi hodia fartas, sinjorina mosto?
eu vi veturos ien por sornerlogado
? li diris post
mallonga pazo, kaj vidante ion duobla, li demandis:
eu vi jam havas maturan
filon ? Dum tio li per
fingro monLris ai Svejk.
Residigu cin ! ekkriis ai li Svejk, kiam Ia militpastro volis grimpi ai Ia sidloko, ne pensu, ke mi aI
ci ne lernigos ordemon !
La militpastro
silentigis kaj rigardis per Ia malgrandaj porkecaj okuloj el Ia droko eksteren, nepre
ne komprenante,
kio pri li efektive okazas.
Li tute perdis ian komprenkapablon
kaj turnante
sin ai Svejk, li diris korprernite : ((Sinjorino, donu ai
mi por Ia unua klaso . Li faris provon mallevi sian
panLalonon.
((Tuj cin rebutonumu,
porkino ! ekkriis Svejk,
((jam cin konas iuj droskistoj, ci vomumis cin jam
unufoje kaj nun ankora tion i!
e pensu, ke ci
denove ion ne pagos, kiel lastfoje !
La militpastro
melankolie apogis Ia kapon sur Ia
manplatoj kaj ekkantis : (( Min neniu amas plu ... ))
Sed li momente
interrornpis
sian kanLadon kaj
rimarkigis:
Pardonu,
kara kamarado,
vi estas
idioto, mi povas kanti kion mi volas. ))
Li volis versajne fajfi ian melodion, sed anstata
tio torentis de liaj lipoj tia potenca : prrr, ke Ia
droko haltis.
Kiam oni poste per instigo de Svejk dairigis Ia
veturadon,
Ia miliLpastro provis bruligi sian cigaredingon.
(( Gi ne brulas , li diris malespere, po t kiam li
foruzis skatoleton da alumetoj, ((vi blovas en Lion.
Sed li momenLe perdis Ia Iadenon por darigi
kaj ekridis:
((Tio estas amuza, ni esLas solaj en

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

139

tramo, u ne, smjoro kolego ? )) Li komencis Lraseradi siajn posojn.


(( Mi perdis Ia veturbileLon ! )) li krii , ((haltu, Liun
veturbileLon oni devas trovi l
Li svingis rezignacie per mano: Ili veturu ...
Poste li parolais : En plej oftaj okazoj ... Jes,
en ordo ... En iuj okazoj ... Vi eraras ... eu dua etago ?
Tio estas elturnigo ... Ne temas pri mi, sed pri
vi, sinjorina
mosto...
Pagi...
Mi havis nigran
kaon ... n
En duonrevado
li komencis interdisputi
kun iu
imagata malarniko, kiu kontestas lian rajton sidi en
restoracio e fenestro. Poste li ekopiniis Ia drokon
trajno kaj eligante
eksteren,
li kriis en straton
ehe kaj germane:
(( Nimburk, sangi Ia trajn?n!)~
Svejk tiris lin aI si kaj Ia militpastro
Iorgesis prr
Ia Lrajno kaj komencis imitadi diversajn bestvoojn.
Plej longe li restis e koko kaj liaj kokerikoj venke
sonis el Ia droko.
Iumomente li entute esLis tre vigIa, petolema kaj
provis elfali el Ia droko, insultante
aI Ia homoj,
kiujn Ia drosko preterpasis,
straLbuboj.
Poste li
[eti el Ia drosko potukon kaj kriis, k~ oni halt?,
ke li perdis valizojn. Poste li kornencis rakonti :
((En Budejovico esLis unu tamburisLo. - Li edzigis.
_ Post jaro li mortis. )) Li ekridis : (( eu gi estas bona
anekdoto ? ))
Dum tiu tul.a tempo Svejk trakti Ia militpastron
kun senindulga rigoro.
ee diversaj
provoj de Ia militpastro
fari ian
serceton , kiel elfali eI Ia droko , rompi Ia sidplaLon,
.
Svejk donadis aI li unu puon posL alia sub l'lpon,
kion Ia militpasLro
akceptadis
kun neordinara
malperceptemo.
. .
.
.
ur unufoje li faris Ia provon ekribeli kaj salti el
Ia droko, deklaranLe, ke li jam ne plu veturos, ke

140

LA

BRAVA

SOLDATO

SVEJK

li seias, ke anstata
ai Budejoviee oni veLuras ai
Bodenbah.
Dum momento Svejk tute likvidis lian
ribelon kaj devigis lin reveni en Ia originan pozieion
sur Ia sidplato, atentante, ke li ne ekdormu. La plej
delikata
diro, kiun li dum tio faris, estis : Ne
dormu, ei mortaulo'!
La militpastro sbite rieevis konvulsion de melankolio kaj eklarmis, demandante
ai Svejk, u li havis
patrinon.
Mi estas, hometoj,
en tiu mondo forlasita!
li kriis el Ia drosko, helpu ai mi !
Ne faru ai mi malhonoron-
admonis lin Svejk
{(esu, aliei iu dirus, ke ei ebriigis.
,
Mi
neniom trinkis,
kamarado , respondis
Ia
militpastro,
mi estas
tute sobra.
Sed subite li starigis, eksalutis:
Obeeme
mi
raportas, sinjoro kolonelo, mi estas ebriega.
Mi estas porkido , li ripetis
dekfoje sinsekve
kun malesperiga, sincera senesperemo.
Kaj turnante
sin aI Svejk, li petis kaj petegis
persiste:
Eljetu
min el Ia atornobilo.
Kial vi
veturigas min kun vi ?
Li re~idigis kaj murmuris : irka Ia luno rondoj
farigas.l:u vi kredas, sinjoro kapitano, je Ia senmorteco
de Ia animo ? u povas evalo veni en Ia ielon ?
Li komeneis late ridi, sed post momento li malgajigis kaj apatie rigardis ai Svejk, dirante : Permesu, sinjoro, mi vin jam ie vidis. u vi estis en
Vieno ? Mi memoras vin el Ia seminario.
Dum momento li amuzigis per tio, ke li komeneis
deklami Ia latinajn versojn : Aurea prima saias aelas,
quae vindice nulo.
Plu gi ne iras! li diris, eljetu min eksteren !
Kial vi ne volas min eljeti ? Mi ne vundigus.
Mi volas fali per Ia nazo sur Ia teron , li deklaris
kun deeidema voo.

I_A BRAVA

SOLDATO

SVEJK

141

Sinjoro , li darigis kun petema voo, kara


amiko donu ai mi kapofrapon.

nu a kelkajn?
demandis
Svejk. Du .
Jen ili estas ...
La militpastro late kalkulis Ia kapofrapojn, kiujn
li estis rieevanta, dum kio li feliege mienis.
Tio tre bonartigas
, li diris, tio eflkas aI Ia
stornako, tio digestigas. Donu al mi ankora vangofrapon.
Koran
dankon!
li vokis, post kiam Svejk
rapide tion plenumis,
mi estas tute kontenta.
Disiru mian veton, mi petas vin.
Li montradis plej diversajn dezirojn. Li deziris,
ke Svejk elartikigu lian piedon, .ke li .lin mome~t~n
sufoku, ke li pritondu liajn ungoJn, eltiru Ia antaajn
dentojn.
.
Li montradis sopirojn al martirigo, petante, ke h
Ioriru lian kapon kaj jetu gin en sako en M?ldavo~.
AI mi deeus steletoj irka Ia kapo , h parohs
kun entuziasmo
mi bezonus dek da ili .
. Poste li kornencis paroli pri vetrajdado kaj rapide
transiris
ai baleto, e kiu li anka ne longe
restis.
u vi daneas ardaon ? li demandis
ai Svejk,
u vi seias Ia urso-daneon
? Tiele ...
Li volis eksalti kaj falis al Svejk, kiu kornencis
lin boksadi kaj poste residigis sur Ia sidplaton:
Mi ion volas ! kriis Ia militpastro,
sed rm ne
seias kion. u vi seias, kion mi volas ? li rnalsuprenklinis Ia kapon en plena rezignaeio:
..
.
Tio ne tuas min, kion mi volas , h diris serioze,
kaj vin, sinjoro, tio anka ne tusa~ . .Mi vin ne .kon~s.
Kiel vi povas kuragi min haltigi ? u VI setas
skermi ?
Por minuto li Iarigis pli atakema
kaj faris Ia
provon batfaligi Svejk de sur Ia sidplato.

142

Poste, kiarn Svejk lin kvietigis,


senceremonie
konigante aI fi sian fizikan superon, Ia militpastro
demandis : Cu estas hodia lundo a vendredo ?
Li anka sciavidis, u estas decembro a junio
kaj montris
grandan
kapablon
prezentadi
plej
diversajn demandojn : Cu vi estas edziginta ? Cu
vi atas mangi Ia Gorgonzol-frornagon!
? Cu en via
hejmo estis cimoj ? Cu vi fartas bone ? Cu via hundo
suferis pro kataro ?
Li arigis kornunikigema.
Li rakontis, ke li uldas
por rajdbotoj, vipeto kaj selo, ke li anta jaroj suferis
pro gonoreo kaj ke li gin kuracis per hipermangano.
Por io alia ne estis tempo nek ideo , li diris
singultante,
povas esti, ke aI vi tio ajnas esti
sufie amara. Sed diru, oah, oah, kion mi faru?
Vi devas ja tion aI mi pardoni.
Memvarmigiloj
, li darigis,
forgesante, pri kio
li parolis anta momento, estas nomataj Ia ujoj,
kiuj konservas e trinkajoj kaj nutrajoj Ia originan
varmon. Kion vi jugas, sinjoro kolego, pri tio, kiu
kartludo
estas pli justa:
u Ia ferblo a dudekunuo ?2
Efektive,
mi cin jam ie vidis! li ekvokis, provante irkapreni Svejk kaj kisi lin per Ia salivmalsekaj lipoj, ni iradis kune en Ia lernejon.
Ci bonulo , li diris kareseme,
karesante sin e
piedo, kiel ci elkreskis de tiu tempo, de kiam mi ne
revidis cin. La gojo, ke mi cin revidas, kompensas
iujn suferojn.
Li ricevis poezieman humoron kaj komencis paroli
pri Ia reveno en Ia sunbrilon de Ia feliaj vangoj kaj
ardaj koroj.
1 Gorgonzola, urbeto en Ilalio, en kies irkaa]o oni produktas Ia samnoman rrornagon,
2 Ferblo (ehe ferbl) kaj dudek-unuo estas arnba hazardaj

Iudoj,

I.A IIItAYA SOLDATO SVEJK

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

Rim. de Ia trad.

143

Poste li HUl"gt'lIUigiHkuj komencis pregi : Saluton


aI vi, Mario , l"idulIl(' dum Lio senbride.
.
Kiam oni h:dl.iH 11111.;\11
lia logejo , estis tre malacila,
eltiri lin el Ia dl'OHlw.
Ni n ('HLIIH11111
mau SUl" gusta loko ! li kriis,
helpu
ai mi I (Iui pcrforLe forportas
min! Mi
deziras pluvet uri I I .i stis en plena senco de Ia
vortoj cll.irit.n 1'1 111droko kiel bolita limako el
konko. IUIlIOIIII'II1(' Hlljli is, ke oni lin disiros, ar li
plektigis I)('r 111pil'doj ('I: Ia sidpla~o.
. ..
Sed li (~(: Lio 111
\11(' rid is, ke h superruzis
ilin :
Vi min diHHil'OH,HilljorOj.
Poste oni LI'I'IIIHlin l.ru Ia veturkoridoro
trans Ia
stuparon ai lill 101-\1'.\0kuj en Ia logejo oni jetis lin
kiel sakegon sur 111Hol"on. Li deklaris, ke li ne pagos
por Ia atornohilve! \11"0,I iun li ne mendis kaj daris
pli 01 kvarouhoruu,
giH 011i Idarigis aI li, ke gi estis
drosko.
Sed e l.ium li 11('1(I)IlH('nLispri tio, kontradirante,
ke li vcl.urudus
nur 1)('1'Ilakro.
Vi min VOIIlH1I"OIIIpi, deklaris Ia militpastro,
palpebrumnnlv
Higni1"0ai Siyejk kaj aI Ia drokisto,
ni iris pi('dl'. "
.'
Kaj suhit c ('li I OIlVUIHiode grandammeco
h [etis
sian monujou 111111dl"OHIisl.o : Prenu ion, mi povas
pagi. Ce mi Im'jl'l'l'ol 111'vnloras,
.
ust
li di' IIH rliri , ke (~O li ne valoras tridek ses
krejccroj,
\';11"pl i t-u Ia mnnujo ne estis. Felie Ia
droskisto Hubllll'LiH lin nl profunda trasero, parolante dUlII l.io pri vungofrapoj.
.
Do u:d 11 ruiu , I"('HJlOlldisIa militpastro,
u Cl
pensas, ko m i gin IW ell.enus ? Kvin da ili mi eltenus
de ci.
A

Krejceru
I'KIiK 1I1:1If\"I':\lldamonero
I li 11I, di' /11 /1'/11/.

Hungario.

en Ia iama Astri-

144

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

En Ia veto de Ia militpastro
Ia drokiato trovis
dekk.r?non. Li forir!s, m.albenante sian sorton kaj
Ia militpastron,
ke h devis longe resti e li kaj ke li
detruis aI li gravurajojn.
La militpastro
estis malrapide ekdormanta,
ar li
senese konstruis iajn planojn. Li volis entrepreni
ion eblan, lu di per piano, iri aI danckurso kaj friti
al si fietojn.
Poste li promesis al Svejk sian fratinon kiun li ne
havis, kiel lian estontan edzinon. Li anka deziris
ke oni lin forportu al Ia lito kaj fine li ekdorrnis
d~klarinte, ke li deziras, ke oni rekonu en li homon,
kiel samvaloran unuon kiel Ia porko.

rrr.
Kiam Svejk matene enpais Ia ambron de Ia
militpastro,
li retrovis lin pene meditanta,
kiel tio
povi~ okazi, ~e iu lin vermalsekigis per tiel aparta
mamero, ke lia pantalono gluigis aI Ia Ieda sofo.
Obeeme mi raportas,
sinjoro militpastro diris
Svejk, ke vi nokte ... ))
,
Per kelkaj vortoj li klarigis al li, kiel terure li
erar.as, ke 0:r:i lin vermalsekigis. La militpastro, kiu
havis neordinare
pezan kapon, estis en malserena
humoro.
Mi. ne povas rememori , li diris, kiel mi venis
el Ia hto sur Ia sofon. ))
Tie vi tu te ne estis ; tuj kiarn ni alveturis
do ni
vin kuigis sur Ia sofon, plu ne estis jam ebla.
Kaj kion mi farais ? u mi entute ion farais ?
u mi eble estis ebria ? ))
.(. Gismute , respondis Svejk, komplete, sinjoro
militpastro, trafis vin malgrandeta deliro. Mi esperas,
ke helpos al vi, se vi angos Ia veston kaj lavos vin. ))

LA BRAVA SOLDATO SVEJK

145

Mi fartas
kvaza iu min bategis , plendis Ia
militpastro,
(; poste mi soifas. eu mi interbatadis
hiera ? ))
Gi ne estis Ia plej malbona,
sinjor? militp~stro:
La soifo estas Ia sekvo de Ia hieraa soifo. EI tio om
ne eligas tre facile. Mi konis iun lignaji.ston, tiu
ebriigis Ia unuan fojon dum Silv~st~o en. jaro ~9~O
kaj Ia unuan de januaro matene h .tIeI sOlfi~ kaj tiel
malbone fartis ke li aetis aI si harmgon kaj denove
trinkiskaj
tiel li tion faras iutage jam kvar )aro~n
kaj neniu helpos aI li, ar li iam aetas ~an~go]?
por Ia tuta semajno. Gi estas kiel karuseIo, kiel dlradl.s
unu maljuna efsergento de Ia nadek-unua
regimento.
La militpastro
suferis pro perfekta perturbo ~aj
absoluta deprimo. En tiu momento, kiu adus h~,
devus esti konvinkita
ke li vizitadas Ia paroladojn
de D-ro Aleksandro B~tek : Mi proklamu mortriskan
batalon aI Ia alkoholdemono, kiu aI ni murdas virojn
Ia plej bonajn )),kaj ke li legas lian : Cent Fajreroj
Etik~ ~
. .
Tio estas vero, iom li tion sangis. Se 0r:l trinkus ,
li diris, iajn delikatajn
trinkajojn,
k.lel. ar.~kon,
maraskenon, konjakon, sed mi hiera tnnkl~ gmon.
Mi miras, kiel mi tion povas drinki. Guston tIO hava~
nazan, Se tio estus almena erizbrando.
Homoj
eIpensas diversajn porkecajojn kaj trinkas tion kiel
Ia akvon. Tiu gino estas nek bongusta, nek belkolora, gi bruldoloras en Ia kolo. Kaj s~ gi al~en~C.
estus atentika,
junipera
distilajo , kian rm oje
trinkis en Moravio. Sed tiu i gino estis el iaj metilalkoholo kaj oleoj. Rigardu, kiel mi ruktas. ))
La brando estas veneno )), li decidigis, gi devas
esti origina originalo, atentika kaj ne fabrik~ta ~n
fabriko la Ia malvarma maniero de Ia judoj. TIO
estas kiel pri Ia rumo. Bona rumo estas kuriozajo. ))
10

146

LA BRAVA SOLDATOSVEJK

(~Se i tie. estus a?tentika nuksbrando , li ekgemis,


.tlU resamgus
mian stomakon.
Tia nuksbrando
kian havas sinjoro kapitano Snabl en Bruska.
'
. Li komencis sin traseradi kaj trarigardi Ia monu

jon.
Mi havas sume tridek ses krejcerojn.
u mi vendu
Ia, sofon , li konsideris, kion vi pensas?
tu iu
acetus sofon ? AI Ia domposedanto
mi dirus ke mi
pruntedonis
gin, a ke iu gin ai ni forstelis.' Ne Ia
sofon mi lasos ai ~i. Mi sendos vin aI sinjoro kapit~no
Snab~ por _k~ h .p:untedonu
ai mi cent kronojn.
Antahiera
h gajrns en kartludo. Se vi tie ne sukcesus, vi iru ai efletenanto Mahler en Ia kazernon
e~, Vrovice. S~ vi. ne su~ces,:s tic, vi iru aI kapitano
FIse~ en Hradcam., AI tI~ dI~U, kc mi devas repagi
fur~gmo~o~
P?r evaloj, kiun mi drinkelspezis.
KaJ se ecotie VI ne sukcesos, ni metos Ia pianon en
Ia pr~nteJ.o~, .okazu io ajn. Mi skribos ai vi generale
kelkajn hmoJ~. Ne lasu vin rifuzi. Diru, ke mi
b~zonas, ke mi estas tu te sen mono. Elpensu kion
VI. v?Ias, sed ne revenu kun malplenaj manoj, a
rm vm s~nd?s ~n Ia fron.ton. Demandu e kapitano
Snabl, kie h acetadas tiun nuksbrandon
kaj aetu
du botelojn da gi.
Svejk br!le plenumis sian taskon. Liaj naivo kaj
honesta fizionomio havigis ai li Ia plenan fidon ke
estas vera, kion li parolas.
'
Svejk t~ovis k?~vena paroli anta Ia kapitano
Sn.a~l, kapitano FIser kal Ia efleutenanLo Mahler ne
pn tio, ke !a militpastro devas repagi Ia Iuragrnonon
por ev.a!oJ, scd subteni lian peton per Ia deklaro,
ke Ia militpastro devas pagi alimentojn. ie li ricevis
monon.
Kiam li .montris tricent kronojn, reveninte honore
de.I~ ro~dIro, estis Ia militpastro, kiu dume sin lavis
kaj sangis Ia veston, tre surprizita.

1A 1I11AVASOLDATOSVEJK

147

Mi J'OlIdin' ,i"1I .I" unuojo , diris Svejk, po~


ke ni \1(' d,'\ u 11101'1.':111
a postmorga denove zorgi
pri mono, (,111II'I!\!\Idi,11'fH'ngene, sed anta ~a ka~itano
Snabl mi dl'\i
!\III'j!"lIuigi , Tio estas Ia Iripono ,
Sed kiam 1111 dili~:1I 11,Ic ui devas pagi aJimentojn ...
'Alinu- n IIIj11'I n 11'1'1IJ'iL ripetis
Ia militpastro.
u , ,dlllll'IIIIIJII, sinjoro
militpastro,
nutr?aI~
~agojn 31111:11111111.1,
Vi rliris, ke mi ion eI~ensu ka.J mi
povis nenion IIlilll~ 1rnvi. e n! um~ SUlStO I?agIs aI
kvin knabmoj
1IIIIIII'1I1oJn kaj estIs, pro. tIO tut~
malespcrcmn
I 1'.1 :1111ali p~Lis pr~ tIO pn pruntoj
kaj iu ai li VIIIOIIII' I r dIS, ke h estas, en ter,:ra
situacio. 111 d"lIlll1ldi!\ min, kia estas tiu knabino
kaj mi diri, I" 1"KIIIKl.rc bela, ke si ankora ne estas
dekkvin-jnrn 'li, 1)0 ili volis ian adreson. )~
,,
Do vi 11<111
111I" I'lIriH, Svejk , ekgemIs Ia militpastro kuj 1.111111'11"1101
irudi Lra Ia ambro.,
"
Tio ('f\IIH\d"IIO\i" 1)I'In malhonoro , h dIrIS, kaptante sin ('" 111IlIpO, ((mia kapo tiel doloras.
Mi dOIIl!\ 111ill 1:1ud reson de unu maljuna, surda
sinjorino 1'111111
!\II'IILo, Idarigis Svejk, Mi tion ,:olis
funde ]lll'lIll1l1i, ,1111'I ornando estas koma~do. MI n~
lasis min l'il'lI/i
kuj ion mi devis elpensi. Poste om
atendas "li 1111l1lllllll'UIlIhl'o por forporti tiun pianon.
Mi iliu nlkouduk is, por ke ili forveturigu gin al Ia
pruntcjo, ,IIIJOI'II milil.pa Lro, Tio ,~e ~stos. malbona,
kiarn 11\1 1"11110,'si os for. Estes CI tI~ p.h da loko,
kaj ni hnvoi SIIIlH' pli da mono, Kaj m estas por
kelkaj 1:1roj H"IlZ01'~aj, Kaj se Ia s.inj.oro ~ompos~danto d"IIIUlldos, kion ni volas pn tiu plano ari,
mi diros, I " "li gi dissirigis dratoj kaj ~e ~i gin s,en~is
en Iabrikon por ripari. AI Ia do~servIstm?
rm ~10n
jam diris, por kc ~i ne estu al SI su~p~kt!ga, kla~
oni estos Iiun pianon elportanLa kaj sargan~a, Ml
jam anknu }ll'lzol'gis aetonton por l~ sofo , ~1 es~a~
mia kOJllIl1I klllll"ITisLo per malnovaj mebloj kaj h

148

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

venos i tien posttagmeze.


Hodia Ia ledaj sofoj
estas bone pagataj.
Svejk, u vi nenion pli faris ? demandis Ia militpa~tro? senese tenante sian kapon en Ia manplatoj
kaj mienante malespere.
Mi alportis,
obeeme mi raportas, sinjoro militpastro, anstata
du boteloj da nuksbrando,
kian
aetadas, sinj~ro kapita~o Snahl, bot~lojn kvin, por
k~ es~u ce m .1Oma pr?:lZo, por ke ru havu ion por
trmk!. u ~l po,:as in por forveturigi tiun pianon,
antau 01 om ermis Ia pruntejon ?
La militpastro
senespere svingis Ia manon kaj
post momento oni jam estis sarganta Ia pianon sur
veturileton.
Kiam Svejk revenis el Ia pruntejo, li trovis Ia rnilitpastron sidanta anta malfermita
botelo da nuksbrando kaj insultanta,
ke li ricevis e Ia tagmango
netrarostitan
viandtranajon .
.La mi~itpastro. estis denove drinkeme agordita.
LI deklaris ai Svejk, ke de Ia morgao li vivos novan
vivon.
Trinki alkoholon estas ladire kruda materialismo
kaj necesas vivi spiritualisman
vivon.
Filozofie li parolis eble duonhoron. Kiam li malfermis Ia trian botelon, venis Ia kornercisto
per
maln?vaj
I?ebloj kaj Ia militpastro
por bagatelo
ve~dls .al h Ia sofon kaj invitis lin kun li amuzigi
kaj estis tre malkontenta,
kiam Ia komercisto sin
senkulpigis, ke ankora li iras por aeti nokttableton.
Domage, ke mi neniun havas, riproeme diris Ia
militpastro, oni ne ion gispensas.
Pos~ Ia f~r~ro de Ia komercisto
per malnovaj
mebloj Ia militpastro
enigis Ia arnikan amuzadon
kun Svejk, kun kiu li eltrinkis pluan botelon. Parto
de lia dialogo estis plenigita per Ia personaj rilatoj
de Ia militpastro
al virinoj kaj kartoj.

LA BRAVA

SOLDATO

VEJK

149

Ili sidis longe. E Ia vespcro trafis Svejk kaj Ia


miliLpastron en amika interparolado.
~cd nokte Ia interrilatoj aliigis, La militpastro
rcvcnis en Ia hieraan staton, erartenis Svejk por
iu alia kaj diradis ai li : Ne, ne foriru, u vi memoras
tiun rugharan kadeton de Ia trajno

.
..
Tiu i idilio daris gis Ia tempo, kiam Svejk diris
ai Ia militpast.ro : Mi jam estas de tio saturita, nun
ri rarnpu en Ia liton kaj ronkau, u ci k?mprenas ? ! )~
Mi rampas, karuleto , rampas kiel eble, ke rm
nr rampu , parolais Ia militpastro, u ci memoras,
kiel ni kune iradis en Ia kvinan klason de l' mezlerncjo kaj ke mi faradis ai vi lernejajn hejmtaskojn pr~
Ia grcka lingvo ? Vi havas vilaon e Zbraslav. KaJ
vi povas veturadi per vaporipo sur Moldavo. Cu
vi seias, kio estas Moldavo ?
Svcjk aldevigis lin demeti Ia boLojn kaj vestojn:
La militpastro
obeis kun protesto
al nekonataj
personoj.
.
Vi vidas, sinjoroj , li parolis ai ranko kaj
figarbo, kiel min.t~aktas mia~ par~ncoj.?
.. ,.
1\1ine konas miajn parencojn , II subite decidigis,
kusigante en Ia liton. Se Ia ielo, e Ia infero konspirus kontra mi, mi ne konas ilin ...
Kaj tra Ia ambro eksonis Ia ronkado de Ia militpastro.

IV.
Dum tiuj ci tagoj anka okazis vizito de Svejk
cn Ia logejo de lia maljuna servistino, sinjorino Miler.
En Ia logejo Svejk trovis kuzinon de sinjorino Miler,
kiu ai li plorante komunikis, ke sinjorino Miler estis
arestita dum Ia sama vespero, kiam si veturigis
Svejk
n Ia militon. La maljunan
sinjorinon oni

150

LA BRAVA

SOLDATO

LA BRAVA

SVEJK

per milittribunaloj
kaj forveturigis in, povante
ai si nenion pruvi, en koncentrigan
tendaron
en
Stajnhof. Jam venis de si karto.
Svejk prenis tiun hejman relikvon kaj legis :
Kara
Aneto!
i fartas i tie tre bone, ni iuj
estas sanaj. La najbarino sur Ia apuda lito suferas
pro ckzantema
kaj anka estas i Lie
nigra
Aliei estas io en ordo.
Da mangajoj ni havas sufie kaj kolektadas terpomajn
por supo. Mi adis,
ke sinjoro Svejk j am estas
do
esploru iel, kie li kuas, por ke ni povu post Ia
milito doni ai li sur tiun tombon
randstonojn.
Mi forgesis ai ci diri, ke en Ia subtegmento en malluma
angulo estas en kesteto unu malgranda
hundeto,
melohundeto,
hundideto.
Sed j am forpasis kelkaj
semajnoj, dum gi ricevis nenion por mangegi, de tiu
tempo, kiam oni venis por mi pro
.
Do mi pensas, ke jam estas malfrue kaj ke jam
estas Liu hundeto anka en

Kaj trans Ia tuta karto fozkolora stampo : Cenzurita en L k R.1 Koncentfiga Tendaro, Stajnhof.
Kaj
akte tiu hundeto jarn estis mortinta ,
eksingultis Ia kuzino de sinjorino Miler, kaj vi e
ne rekonus vian logejon. Mi suhluigis gin ai kudristinoj. Kaj ili Iaris el gi virinan saloneton.
ie estas
sur Ia vandoj modajoj kaj floretoj en Ia fenestroj.
La kuzino de sinjorino Miler ne estis trankviligebla.
Dum konstanta
singultado
kaj lamentado
si
elmontris fine Ia timon, ke Svejk forkuris el Ia milito
kaj volas ankora e in ruinigi kaj konduki ai malfelio. Finfine si parolis ai li kiel ai degenerinta aventuristo.
jugis

I k R. signias : Imperiestra kaj Rega. -

Rim. de tr.

SOLDATO

SVEJK

151

tas treege erca ll, diris Svejk, tio ai mi


plaas. Do por ke vi sciu, sinjorino Kejr,
VI t IIt.C pravas,
ke mi sukcesis eligi. Sed pro tIO ~I
dl'VIR mortigi po dekkvin efgardistoj
kaj efser~entoJ.
: l'tI tion diru ai neniu ...
1\ aj vejk foriris el sia hejmo, kiu lin ne akceptis,
dr-l larinte :
((Sinjorino Kejr, en Ia tolajlavejo mi hav~s kelkujn kolumojn kaj brustumojn,
do elprenu tlOn. por
1111, por ke mi povu, kiam mi revenos
el Ia milito,
PrI t iu civilo ion survesti.
Anka
atentu, por ke en
miajn vestojn en Ia sranko ne penet~u t~neoj. Ka.j
l.iujn fraulinetojn,
kiuj dormas en mia lito, de nu
R:1 11lLu.
Poste iris Svejk rigardi ai Ia Kaliko . Kiam lin
sinjorino Palivec ekvidis, si deklaris, ke si ne donos
ai li bieron, ke li eble forkuris.
Mia edzo komencis
si dissmiradi Ia malnovan
historion
estis tiel singardema
kaj li estas tie, li
sidas, k~mpatindulo,
malliberigita
pro nenio kaj
por nenio. Kaj i ti~~ homo~ ir~daAs.tJ:a Ia mondo,
ili Iorkuras el Ia milito. Oni Vlll CI tie denove Ia
pasintan semajnon seris.

i estas pli singardemaj 01 vi , si estis finanta


sian paroladon, ({kaj estas en malfelio. Giu ne havas
tian felion, kiel vi .
.
Tiun dialogon eestis unu pli aga sinjoro, seruflst~
el Smihov, kiu iris ai Svejk kaj diris ai li: ({MI
petas vin, sinjoro, aLendu min eks.ere, mi devas kun
vi paroli.
~.
.
.
_
Sur Ia strato li akordigis kun Svejk, kiun h anka.u
konsideris dizertinto, la Ia rekomendo de Ia gaste]mastrino Palivec.
Li kornunikis ai li, ke li havas filon, kiu anka
orkuris el Ia milito kaj estas e Ia avi no en J asena
e Jozefov.
(I

~rlllltllOz.e

152

LA BRAVA

SOLDATO

SVEJK

Malatentante
tion, ke Svejk lin certigis, ke . ne
estas dizertinto, li enpremis al li dudekkronon
en Ia
manon.
Tio estas Ia unua helpo , li diris, tirante lin kun
si en Ia vinejon e Ia stratangulo,
mi komprenas
vin, min vi ne bezonas timi.
Svejk revenis malfrue en Ia nokto hejmen aI Ia
militpastro, kiu ankora ne estis hejme.
Li revenis nur matene, vekis Svejk kaj diris:
Morgai ni veturos por servi Ia militmeson.
Kuiru
nigran kafon kun rumo. A ankorai pli bone, kuiru
grogon.

Laboro [arila de labor-sindikalanoj.


'-'~.i!""t

i~~.
PRESo

GRANCHAMP,

ANNEMASSE-99-3-34

You might also like