Kumukutikutitap

Tagalog / Filipino Christmas Songs

Kumukutikutitap, bumubusibusilak
ganyan ang indak ng mga bumbilya
kikindat - kindat, kukurap -kurap
pinaglalaruan ng inyong mga mata
Kumukutikutitap, bumubusibusilak
ganyan ang indak ng mga bumbilya
kikindat - kindat, kukurap -kurap
pinaglalaruan ng inyong mga mata
Ibat - ibang palamuti
ating isabit sa puno
buhusan ng mga kulay
tambakan ng mga regalo
Tumitibok-tibok, sumisinok - sinok
wag lang malundo sa sabitin
pupulupot-lupot paikot ng paikot
koronahan ng palarang bituin
Dagdagan mo pa ng kendi
ribon, eskosesat guhitan
habang lalong dumadami
regalo moy dagdagan
Kumukutikutitap, bumubusibusilak
ganyan ang kurap ng mga bituin
Tumitibok-tibok, sumisinok - sinok
koronahan ng palarang bituin
Dagdagan mo pa ng kendi
ribon, eskosesat guhitan
habang lalong dumadami
regalo moy dagdagan
Kumukutikutitap, bumubusibusilak
ganyan ang kurap ng mga bituin
Tumitibok-tibok, sumisinok - sinok
koronahan pa ng palarang bituin

Kamatayan sa Pilipinas
Krus na ibinaon ni Magallanes sa Cebu noong Abril 1521.
Monumento sa Lapu-Lapu City, Cebu.
Mactan kung saan namatay si Magallanes.
Noong Marso 16,1521(kalendaryong Kastila), natanaw ni Magallanes
kasama ng kanyang 150 tauhan ang mga kabundukan ng ngayong
Samar at pagkatapos ay dumating sa Suluan at mula dito ay narating
ang Homonhon. Ang mga kasapi ng ekspedisyong ito ang mga unang Kastila na
nakarating sa kapuluan ng Pilipinas ngunit hindi ang mga unang Europeo. Pagkatapos
ng 2 araw, ang mga katutubo ay dumating sakay ng isang bangka at ang ilan ay
sumakay sa barko ni Magallanes at tumanggap ng mga bagay gaya ng mga salamin,
ivory at pulang damit. Kapalit nito, ibinigay ng mga katutubo ang lahat ng kanilang mga
pagkain sa mga ito kabilang ang buko, tuba, saging, isda. Sa pamamagitan ng wikang
pagsesenyas, ang mga katutubo ay nangakong babalik ng mga may sariwang pagkain
at pagkatapos ay bumalik dala dala ang mga buko, tuba, kanin, mga kahel at manok.
Sila ay sinamahan ng kanilang mga pinuno na inilarawan ni Antonio Pigafetta na labis
na may tato at nahihiyasan ng mga ginintuang paha sa braso at mga hikaw at mga
naburdahan ng sedang paldang bulak. Noong Marso 25, si Magallanes ay naglayag
mula sa Homonhon at nakarating sa Mazaua. Ang mga katutubo ay dumating at
tumanggap ng mga bagay mula kay Magallanes at pagkatapos ay lumisan. Pagkatapos
ng ilang mga oras, ang dalawang mga balangay ay dumating kasama ng kanilang
pinunong si Rajah Kolambu. Si Kolambu ay nagpadala ng ilang ng mga lalake sa barko
ni Magallanes na nagdadala ng mga regalong isang ginintuang bara at mga luya ngunit
ang mga ito ay tinanggihan ni Magallanes. Nagawang makipagtalastasan ni Magallanes
sa mga katutubo dahil sa naunawaan ng alipin in Magallanes na si Enrique ng Malacca
ang wika ng mga katutubong ito. Nakuha ni Magallanes ang tiwala ni Kolambu at
nakipagsanduguan sa kanya. Noong Marso 31, 1521 ay idinaos ang unang misa ng
Romano Katolisismo sa Mazaua. Noong Abril 4, 1521, si Magallanes at Kolambu ay
naglayag patungo sa Cebu. Inalukan ni Magallanes ang hari ng Cebu na si Rajah
Humabon ng mga regalo at malakas na pakikipagkalakalan upang mapalapit dito.
Noong Abril 14, 1521, binautismuhan sa Romano Katolisismo ang dalawang mga rajah
na sina Humabon at Kolambu. Ang hari ng Cebu na si Rajah Humabon at ang kanyang
reyna ay binautismuhang Katoliko na kumukuha ng mga pangalang Carlos bilang
parangal kay Haring Carlos I ng Espanya at Juana bilang parangal sa ina ni Carlos.
Upang alalahanin ang pangyayaring ito, ibinigay ni Magallanes kay Juana ang Santo
Nio bilang tanda ng bagong alyansa at ibinaon ang isang krus sa Cebu. Dahil sa
impluwensiya ni Magallanes kay Rajah Humabon, ang isang kautusan ay inutos ni
Humabon para sa mga kalapit na hepe na ang bawat isa sa kanila ay magbibigay ng
mga suplay ng pagkain sa mga barko at pagkatapos ay magkokonberte sa
Kristiyanismo. Ang karamihan sa mga hepeng ito ay sumunod dito ngunit si Datu LapuLapu na isa sa mga pangunahing hepe sa loob ng isla ng Mactan ang tanging tumutol.

Tumangging tanggapin ni Lapu-Lapu ang kapangyarihan ni Rajah Humabon sa mga

bagay na ito. Iminungkahi nina Rajah Humabon at Datu Zula kay Magallanes na
pumunta sa isla ng Mactan at pwersahin ang kanyang nasasakupan na si Datu LapuLapu na sumunod sa kanyang mga kautusan. Nakita ni Magallanes ang oportunidad na
palakasin ang umiiral na pakikipagkaibigang ugnayan sa pinuno ng rehiyong Visaya at
umayon na pasukuin at patayin ang mapanghimagsik na si Lapu-Lapu sa isang
labanang tinawag na Labanan sa Mactan. Ayon kay Antonio Pigafetta, tinangka ni
Magallanes na hikayatin si Lapu-Lapu na sumunod sa mga kautusan ni Rajah
Humabon sa gabi bago ang labanan. Ayon kay Pigafetta, si Magallanes ay nagpakilos
ng mga 49 katao na may mga espada, kalasag, pana, at mga baril at naglayag para sa
Mactan sa umaga ng Abril 28, 1521. Pagkatapos ay tinangka ni Magallanes na takutin
ang mga ito sa pamamagitan ng pagsunog ng ilang mga kabahayan sa ngayong Buaya
ngunit kilala noon na Bulaia. Ang pagsunog na ito ang nagpagalit kay Lapu-Lapu at
kanyang mga mandirigma at umatake kay Magallanes na nasugatan sa braso ng isang
sibat at sa hita ng isang kampilan. Napanaigan ng mga mandirigma ni Lapu-Lapu si
Magallanes na sinaksak at tinaga ng mga sibat at espada. Nagawa nina Pigafetta at iba
pa na makatakas. Ayon kay Pigafetta, ang ilan sa mga tao ni Magallanes ay napatay sa
labanan at ang ilang mga katutubong naging Kristiyano na tumulong sa kanila ay
napatay ng mga mandirigma ni Lapu-Lapu. Walang opisyal na mga rekord ng bilang ng
mga namatay ngunit binanggit ni Pigafetta ang hindi bababa sa 3 Kristiyanong sundalo
kabilang si Magallanes. Ang mga kaibigan ni Magallanes na sina Raja Humabon at
Datu Zula ay hindi sumali sa labanan dahil sa kautusan ni Magallanes at nanood sila
mula sa kanilang mga bangka sa malayo. Inulat ni Pigafetta na nagpadala ng mensahe
si Humabon na kung ibabalik ng mga mandirigma ang mga katawan ni Magallanes at
mga tripulante nito, sila ay bibigyan ng kasing daming kalakal na naisin nila. Ang tugon
ni Lapu-Lapu ay "Hindi namin ibibigay ang katawan ng kapitan para sa lahat ng mga
kayamanan ng mundo dahil ang kanyang katawan ay tropeo ng aming pagwawagi
laban sa mga mananakop ng aming baybayin". Ang ilan sa mga sundalo na nakaligtas
sa labanan at bumalik sa Cebu ay nilason sa pistang ibinigay ni Rajah Humabon. Si
Magallanes ay hinalinhan ni Juan Sebastin del Cano bilang komander ng ekspedisyon
na nag-utos ng mabilis na paglisan matapos ang pagtatraydor ni Humabon. Si Del Cano
at kanyang armada ay naglayag pakanluran at bumalik sa Espanya noong 1522 na
bumubuo sa paglibot ng mundo.