\ ' - \

- ( ')

-
( ')

-
'

6.2 - .
.
6.2.1
.
.
.
,
, .
,
.
, , .
,
. , .

. , ,
,
, , ,
,
,
. , ,
, ,
,
.
,
, .

 ,
,
.
.
,
,
,
, -.
,

. ,

, , oc (Langedoc),
..
,
,
.
.
, ultra mare,
, , , ultra montanes.
,
,
-, .
,
.
,
.
, ,
,
. ,
, ,

. ,
, .
,
[1]. ,
.
,
[2],
. ,
,
.
,
W. Wakefield, , ,
.
,
, , ,
, .
,
,
. .

, .
-
, .

 ,
.
,
, ,

, ,
.


.
,
.
, ,
,
,
, ,

,
, ,
. ,

.
.
.
- ,
.
.
,

.
,
,
.

.

. ,
, .
H. C. Lea,
[3].
,
,
-
.

6.2.2
3 996 ..
, (996-999).

(997-998).

 ,
, ,
, ,
.
, 1013.
999 ..
(999-1003), .
1001 ..
,
.
.
. ,
,
, .
, ,
, ,
. .
(1004-1009), ,
,
. 1009
, .
,
,
(996-999). ,
.

, .
, Buccaporci
().
Boccapecora. ,

.
, ,
.
,
(1012).
, .
14 1014.
,
Filioque.
1020 ..
.
.
.

.
.
(1024-1032),
. .

.

 .
(1024-1039) .
, ,
.

. 1045
,
.
. , ,
,
, .
(1039-1056)
, Suidger Hornburg .
1047, ,
1048,
, Poppo Brixen.
. 1049
,
.
(1048-1054),
Eguisheim-Dagsburg, .
, 1054. 1053
(15 ).

1054, .
,

, .
, (1055-1057),
.
.
. ,
.
1058 ,
,
( ).
,
(1056-1105) (10591061).

.
.
. ,
.
,
, ,
. , , ,
.

.
,


.
,
, .

, ,
,
,
. ,
,
,
, ,
.
1061,
(1061-1073, Anselmo da Baggio), Lucca,
. -
, ,
, (1061-1072).

. , Anno,
, ,
.
.
.
,
(1073-1085),
.

.
, , Geschichte der
Stadt Rom im Mittelalter, 1859-1872,
, .
Annie Hamilton
Cambridge (2010). 3 & 4.

6.2.3.

1075 ..
, Dictatus Papae. ,
, ,
, ,

. Dictatus

.
Dictatus Papae
1. .
2. .

3. .
4. , ,
, .
5. .
6.
.
7. , ,
, (..
),
.
8. .
9. .
10. .
11. .
12. .
13. .
14. .
15. ,

.
16. .
17.
.
18.
.
19. .
20.
.
21.
.
22. ,
.
23. , ,

 , ,
. .
24. ,
.
25. .
26. , ,
.
27.
[4].
Dictatus papae .
.
, .,
. , ,
, .

,
. , ,
1054. ,
, ,
.
.
.
,
, ,

, -
,

- ,
: .

. ,

.
:

, Sacerdotium Regnum,
,

, ,
: .
,
, , ,
. , , ,
,
.
, ,

 ,
.
[5].

sacerdotium . Dictatus
Papae ,

, .
,

. , , ,
,
[6]. ,
,
.
,
,
[7].



.
.
.

, .
, , ,
,
.
,
,

,
, (investitura),
.
, , .

. (10391056) .
.

.
,
[8].

.
.
.
, .

.

 ,
.
, ,
.
,

.
,
()
,

().
, .
, ,
, , . , ,
,
, .
, .
,


.
, .
.
,
, .
.

6.2.4
.

.
Rouen 1050
,
. , [9].
(1027-1060)
. Guibert de Nogent (10551124), , :
, ,
, , ,
Pontoise, ,
[10], ,
, ,
.
, .
, ,
,
.
, ,
,

 ,
[11].
Laon.
.
.

, .

,

.
.
,
.
. Petrus Cantor
,
[12]. H.C. Lea :

,
. ,
, ,
[13].
. ,

, .
,
, .

. ,
, ,
Auxere,
[14].
.

,
. (1180-1240),
Heisterbach, :
Soest, , ,
, ,
.

. ,
, ,
, :
,
.
. , , ,

:
,
. ,
, , . :

 ,

. ,
,
,
, . ,
: ,
.
, :

. : ;
,
.

. ,
, ,
[15];
Petrus Cantor ,
, ,
[16].
.
. 1170
.. (1159-1181)
[17].
,
, .
.

, , ,
[18].
799 .[19].
,
,
.
,
. (1188)
:
1.

, , ,
, ,
.
2. ,


,

,

. , ,
4 6 ,

.

3. ,
,

.
4. ,
. ,
. ,

, ,
[20].

[21].

.
:
(a manu), ,
(ab obsequio),
, (a lingua),
, , [22].

:
, , ,
, , , [23].
,
. ,
[24].
, ,
symoniaca labe fedati[25]. , Le Puy,
[26]. ,
,
, .
,
, ,
.
,
.
Hildegard von Bingen, , ,
, , :
[ ]
.
[27]
,

[28].

6.2.5.


. ,

, [29],
[30], , Freising[31], Viterbo[32]
..

Gebhardt, Salzburg,

[33]. ,
. 1073.

.

[34].

.
.
. ,
, ,

[35].
. .
,
.


, . ,
, ,
. .
,
, ,
.

,
, 1054,
.
,
. ,

.
.
1074,

,

. ,
,

.
,
,
[36], .


, .
. , ,
, ,
.
.
,
Edmund Martene Treves[37].

. ,
,
Mainz,
. ,
,
,
[38].
, ,
,
1084.
1085 Mainz 1085.

. ,
3 & 21[39].
6 & 7
1139[40].

:
(.
13.4) , , ,
;[41].
, .
1212 ,
, Robert de Gourzon,
,
[42].
, .
.
1259 (1254-1261)

, ,
, ,
, ,
, ,

[43].
.
,
. 1299 Ferry,
, [44].

 1231 .. (1212-1250)
.
,
.

[45].
,
Chronicon Zantfliet, . ,
, , ,
65 .
, ,
, ,
[46].
1274, 27 .
, ,
[47].
pfaffenkind, . ,
. ,
Henri Estenne: ,
, .
,
.
[48].
.
, ,
1251,
,
:
, ,
. .
. ,
[49].
(1200-1259),
Hertfordshire.

.

, .
,
,
,
, ,
,
,
.
, .

6.2.6 .


, .
,
,
. ,

, :

, ,
,
, . [ ]
,
[50].
, Bruchard, Halberstadt,
.
,
, [51]. , ,
,
[52]. ,
,
. [53],
[54], Dictatus Papae
XXII. , .
.
,
, , .
, ,
.


.
. .
,
,
,
.
,
,
. ,
.
,
.
. Limoges 1031
,
[55].
,
,

. 1209 .. ,
Avignon
. ,
[56]. 1292 Isarn
(700 ) ,
Novas del eretge ( ).
.

Ja no fara crezens heretje ni baudes / Si agues bon pastor que lur contradisses,
/
[57].
,
,
.
1059, .

[58],
.
.
, .
.
(1088-1099)
,
[59].
1230
, ,
, ,
,
,
[60].

.
. Blois
Cantor, Geoffroi de Pronne,
, .
,
, , ,
. ,
,
. , ,
Geoffroi ,
[61].
Heistenbach,
.
.
, , , :

,
, ,
,
.
,
, Bruno, S.
Heribert S. Hanno.
[62].
Geoffroi .

.
Carmina Burana :

Episcopi cornuti

conticuere muti

ad predam sunt parati

et intecenter coronati;

pro virga ferunt lanceam

pro infula galeam

clipeum pro stola

-
- ,
.

- hec mortis erit mola loricam pro alba

- hec occasion calva - ,
pellem pro humerali
pro ritu seculari[63].

.
.
, .
.
.
.
,
.

. ,

,
. ,
, ,
,
.

. ,
,
.
Walther von der Vogelweide (1170-1230),
:

(.
6.9),
;

[64

[65],
,
. , [66],
[67],
[68],
[69].
.
,

.
, , , ,
,
,
, .
. ,
,
.
.
, ,
,
.

[1] . . , ,
(--,
23 (1978), . 207 ..
[2] , ,
, -- . , , .1 . 443.
[3] Henry Charles Lea, History of the Inquisition, vol. 1 pp. 60-61, vol.3 p.550.
[4] ed. Erich Caspar, Das Register Gregors VII, MGH,
Epistolae Selectae, Band 1 s. 201-8
I. Quod Romana ecclesia a solo Domino sit fundata.
II. Quod solus Romanus pontifex iure dicatur universalis.
III. Quod ille solus posit deponere episcopos vel reconciliare.
IV. Quod legatus eius omnibus episcopis presit in concilio etiam inferioris gradus
et adversus eos sententiam depositionis posit dare.
V. Quod absentes papa posit deponere.
VI. Quod cum excommunicatis ab illo inter ctera nec in eadem domo debemus
manere.

VII. Quod illi soli licet pro temporis necessitate novas leges condere, novas plebes
congregare, de canonica abbatiam facere et e contra, divitem episcopatum
divider et inopes unire.
VIII. Quod solus posit uti imperialibus insigniis.
IX. Quod solius pap pedes omnes principles deosculentur.
X. Quod illius solius nomen in ecclesiis recitetur.
XI. Quod hoc unicum est nomen in mundo.
XII. Quod illi liceat imperatores deponere.
XIII. Quod illi liceat de sede ad sedem necessitate cogente episcopos transmutare.
XIV. Quod de omni ecclesia quonque voluerit clericum valeat ordinare.
XV. Quod ab illo ordinates alii ecclesi preesse potest, sed non militare; et quod ab
aliquot episcopo non debet superiorem gradum accipere.
XVI. Quod nulla synodus absque precepto eius debet generalis vocari.
XVII. Quod nullum capitulum nullusque liber canonicus habeatur absque illus
auctoritate.
XVIII. Quod sentential illius a nullo debeat retractari et ipse omnium solus
retractare posit.
XIX. Quod a nemine ipse iudicari debeat.
XX. Quod nullus audeat condemnare apostolicam sedem apellantem.
XXI. Quod maiores caus cuiuscunque ecclesi ad eam referri debeant.
XXII Quod Romana ecclesia nunquam erravit nec imperpetuum scriptura testante
errabit.
XXIII. Quod Romanus pontifex, si canonic fuerit ordinates, meritis beati Petri
indubitanter efficitur sanctus testante sancto Ennodio Papiensi episcopo ei multis
sanctis patribus faventibus, sicut in decretis beati Symachi pape continetur.
XXIV. Quod illius precepto et licentia subiectis liceat accusare.
XXV. Quod absque synodali convent posit episcopow deponere et reconciliare.
XXVI. Quod catholicus non habeatur, qui non concordat Roman ecclesi.
XXVII. Quod a fidelitate inquorum subiectos potest absolvere.
Ernst Henderson, Select Historical Documents of the Middle
Ages, London 1903, pp. 366-7.
[5] Ad Anastasium imperatorem II, PL 56.633. J. Robinson,
Readings in European History, London-Boston-New York 1904, vol. 1 p. 72.

[6] Herbert Edward John Crowdey, Pope Gregory VII, 1073-1085, p.609.
[7] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, B.1 s. 264-5.
[8] David Nicolas, , 312-1500, 2007 (
.) . 276.
[9] Concilium Rotomagense anno 1049. c.2: Ut illa perniciola consuctudo et
inexplebilis avaritiae corruptela funditus eradicetur, qua multos perniciosa
munera undemque collegiste audivimus, quibus principem regni et familiars ejus
corrumpete valeant, ut ad episcopates honorem valeant pervenire. Quod nulla
quidem humilitate, sed ambitiosa domination fiery non dubium est. Unde hanc
pestem a finibus ecclesiae repellendam judicamus: ne gratiam sancti Spiritus,
villis mercaturae compediis appretiabilem facere videamur Mansi 19.752B
[10] ,
, 1042-1066.
[11] Guibert de Nogent, De Vita sua III.2. Swinton Bland, The
Autobiography of Guibert abbot of Nogent-Sous-Coucy, London-New York 1925,
p.131.
[12] Petrus Cantor, Verbum Abbreviatum XXXVI, PL 205.122.
[13] Henry Charles Lea, History of the Inquisition, vol. 1 pp. 9-10.
[14] Bernard, Epistola CCLXXVI, Ad eudem, post obitum episcope antissiodorensis.
De irreligioso episcope Antissiodorensis testament, non sine fraude Stephani
diaconi facto, monet Pontificem: illudque scandali causa irritari debere. PL
182.481.
[15] Caesarius Heisterbacensis, Dialogus Miraculorum III.40: Juxta Susaciam,
quae est civitas Diocesis Coloniensis, sacerdos quidam parochiam regit,
Hegennairdus nomine, satis quidem in literature exercitatus, sed modicum
timoratus. Ad hunc quidam ex parochianis suis venit tempore Quadragesimae,
inter cetera confitens quod per illos sacros dies frena laxasset incontinentiae.
Quem cum dure satis corripuisset sacerdos, dicens, sacrum illud tempus
deputatum esse orationibus, ieiuniis, continentiae ceterisque operibus
misericordiae, adiecit: Iniungo tibi pro satisfaction huius peccati, ut des mihi
decem et octo denarius ad totidem missas decantandas ad diluendum culpam
incontinentiae tuae. Ille vero dare spopondit. Quo recedente, et alio ad
confessionem accedente, dum eum de statu suo interrogasset, et quia per totam
Quadragesimam continens esset intellexisset, ait: Valde male fecisti, tempore
tanto ab uxore tua te cohibendo. Prolem illa poterat de te concepisse, quam per
tuam continentiam exclusisti. Territus homo, sicut mos est simplicibus, cum ab eo
consilium quaereret pro tali delicto, respondit confessor: Tu mihi dabis decem et
octo denarius, et ego totidem missis Deum pro te placebo. Et ipse promisit, quod
certo tempore daret ei pecuniam. Post paucos dies nutu Dei contigit, ut illi duo
hominess simul cum saccis singulis pergerent ad forum, et saccus equi unius ob
dispendium viae caderet in lutum. Accurente alter out socium iuvaret, iratus ille
clamavit: Diabolus remuneret nostrum sacerdotem, quia propter ipsum hunc
tolero laborem. Sciscitante illo causam, rspondit: Egoei confessus sum meam
incontinentiam, et ipse mihi huiusmodi iniunxit poenitentiam, unde nunc ante
tempus compellor annonam meam vendere, et pecuniam postulatam deferre. Ad
quod alter respondit: Quid est quod audio? Ego illi contrarium sum confessus, et
tamen similli poena mulcatus. Scias me ob eandem necessitate modo ad forum
venire. Certe male sacerdotati sumus. Intrantesque civitatem, accusaverunt illum
apud Decanum et canonicos sancti Patrocli, magnam ei facientes confusionem.

Ecce si aliquid timoris Dei esset in hoc sacerdote, nequaquam avaritatae suae
consulens tam horrenda praesumsisset, maxime in confessione
ed. Josephus Strange, Bonnae-Coloniae-Bruxellis 1851, vol. 1 pp.
160-1.
H. von E. Scott & Swinton Bland, London 1929, pp. 179-180.
[16] Petrus Cantor, Verbum Abbreviatum XXVII, PL 205.100D-101A.
[17] Liber Extravagantium decretalium III titulus XVI capital VII: Ad haec
praesentibus literis tibi innotescat, quod clerici de mobilibus, quae per ecclesiam
sunt adepti, de iure testari non possunt; viventes tamen et sui compotes
moderate valent aliqua de bonis ipsis non ratione testament, sed eleemosynae
intuit erogare in aegritudine etiam constitute, ed. Emil Friedberg, Corpus Juri
Canonici vol. 2 Leipzig 1881 (. Akademische Druck- u. Verlagsanstalt
1959), 540
[18] Mansi 10.628.
[19] PL 97.205.
[20] William Stubbs, Select Charters of English Constitutional Hisory, Clarendon
Press, Oxford 1913, p. 189.
[21] -Liber Extravagantium decretalium III titulus X capital V, . . 557-8.
- Concilium domini Walteri Rotomagensis Archiepiscopi (1189) c.XXIII, Mansi
22.585.
- Concilium Wigorniensis (1240) c.XLV, Mansi 23.540
- Concilium Mertonense (1300), Mansi 25.6.
- Concilium apud Pennam Fidelem (1302) c. 7: excommunicationis vinculo
innodentur, et nisi satisfecerint, ecclesiastica sepulture careant,et si
excommunicati non fuerint nominatim, Mansi 25.100,
.
[22] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola 6,34 Ad Gebuino Lugdunensi
Archiepiscopo, B. 1 S. 448-9. Gregorii I, Homilia in evangelium I.4.4, PL 76.1092.
[23] Epist. 54 (1084) s. 132
[24] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola .15, Ad Petri Damiani : Nam
sicut scitis Gotefredus vivente Guidone dicto arciepiscopo Mediolanensi eandem
ecclesiam, , nunc quasi vilem ancillam presumpsit emere, sponsam videlicet
Christi diabolo prostituere et a catholica fide temptans eam separare nisus est
symoniacae heresies scelere maculare. B.1 S.24
[25] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola .75 Ad duci Beatrici et eius
filiae Mathildi, B.1 S.109.
[26] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola .80, Ad Annitiensi clero et
Populo, B.1 S.114.

[27] Scivias III.10.16: Raptores etiam ecclesiarum sunt, et per avaritiam

quaecunque possunt deglutiunt, atque cum officiis suis nos paupers et egenos
facunt, ac se ipsos et nos contaminant PL 197.1018
[28] Arnulfus Mediolanensis, Liber Gestorum Recentium III.9: A quibus, si salute a
salvatore speratis, deinceps omnino cavete, nulla eorum venerantes official,
quorum sacrificial idem est, ac si canina sint stercora eorumque Basylice
iumentorum presepia, ed. Claudia Zey, MGH rerum Germanicarum 67, S.177.
.
- Concilium Gerundensis (1078) c. 11, Mansi 20.518-9: Item statuerunt, ut si
quae Ecclesiae per pecuniam essent consecratae, vel a simoniaco, a legitimo
canonice consecrentur episcopo. Si qui etiam clerici pecuniam praebendo, vel a
simoniaco sunt ordinate, eodem modo a catholico ordinentur episcopo. Non enim
in his sit reiterario, sed ipsa consecration; quoniam nihil praecesserat, quod ratum
haberi queat.
.
[29] Bernoldi, Chronicon a.1073: Cuius prudential, non solum in Italia set etiam in
Teutonicis partibus, refrenata est sacerdotum incontinentia. Scilicet quod
praedecessor eius in Italia prohibuit, hoc ipse in tota catholica aeclesia prohibere
studuit, MGH SS 5 s.430.
[30] 17
. De prohibendae sacerdotum incontinentiae De damnation
schismaticorum
, .
[31] Ottoni episcopi Frisingensis, Chronica Liber VI cap. XXXIV: Denique non
solum regem pro eiusmodi ad synodalis response crebro vocavit, sed et datis
decretis clericorum a subdiaconatum et supra conubia in toto orbe Romano
cohibuit, MGH rerum Germanicarum in usum scholarum 45 s. 303.
Charles Mearow, The Two Cities, New York 2002.
[32] Gotifredi Viterbiensis, Pantheon XXXIX: Ipse itaque Gregorius papa ad
simoniam extirpandam et clericum incontinentiam reprimendam intendens,
imperatorem ipsum ad sinodalia pro huiusmodi frequenter vocavit MGH SS 22
s.250.
[33] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola I.30, Ad Geboardo
Salzburgensi episcopo, B.1 S.50.
[34] Concilium Romanorum (1074) c. V, Mansi 20.408.
[35] Chronicon Turonense : Novo exemplo et inconsiderate prejudicio, necnon et
contra sanctorum partum sententiam, qui scripserunt quod sacramentum altaris,
baprismus, et crisma, nec bonorum dispensatorum meritis amplisicantur, nec
malorum peccatis attenuantur; ex qua re tam grave scandalum in ecclesia oritur,
quod antea sancta ecclesia nullius haeresis schismatic tam graviter est attrita,
ed. E. Martene-U. Durand, Veterum Scriptorum Monumentorum Amplissima
Collectio V ( Paris 1729) 1007.
[36] E. Martene-U. Durand, Thesaurus Novus Anecdotorum, Paris 1717, I col.218.
. Epistola
ad Goldastus, E. Martene-U. Durand, Thesaurus I col. 236.

[37] Epistola cujusdam adversus laicorum in presbyteros conjugates calumniam,

E. Martene-U. Durand Thesaurus I col.230-1
[38] Pauli, Vita Gregorii VII c. 96, ed. J. M. Watterich, Pontificum Romanorum
Vitae, Leipzig 1862-2, B.1 S.530-1.
[39] c.3 Presbyteris, diaconibus, vel subdiaconibus, concubinarum et uxorum
contubernia penitus interdicimus, et aliarum mulierum cohabitationem, praeter
quas synodus Nicaena per solas necessitudinum causas habitare permisit,
videlicet mattrem, sororem, amitam, vel materteram, aut alias hujusmundi, de
quibus nulla valeat juste suspicio oriri, Mansi 21.282
c.21 Presbyteris, diaconibus, subdiaconibus et monachis, concubinas habere, seu
mattrimonia contrahere, penitus interdicimus; contrecta quonque mattimonia ab
hujusmodi personis disjungi, et personas ad poenitentiam debere redigi, juxte
sacrorum canonum dissinitionem, judicamus, Mansi 21.286.
[40] c.VI: Decernimus etiam ut ii, qui in ordine subdiaconus, et supra, uxores
duxerint, aut concubinas habuerint, officio atque ecclesiastico beneficio careant.
Cum enim ipsi templum Dei, vasa Domini, sacrarium Spiritus sancti debeant esse
et dici: indignum est cos cubulibus et immunditiis deservire, Mansi 21.527
cVII: Ad haec praedecesiorum nostrorum Gregorii VII, Urbani et Paschalis
Romanorum Pontificum vestigiis inhaerentes, praecipimus ut nulus Missas eorum
audiat quos uxores vel concubinas habere cognoverit. Ut autem lex continentiae,
et Deo placens munditia in ecclesiasticis personis et sacris ordinibus dilatetur
statuimus quatenus episcope, presbyteri, diaconi subdiaconi, regulars canonici, et
monachi atque converse professi, qui sanctum transgredientes propositum,
uxores sibi copulare praesumeserint, separentur. Hujusmodi namque
copulationem, quam contra ecclesiasticam regulam constat esse contractam,
matrimonium non esse censemus. Qui etiam abinvicem separate pro tantis
excessibus condignam poenitentiam agant, Mansi 21.527-8.
[41] Bernardi abbatis Clarae-Vallensis, Sermones in Cantica Canticorum LXVI.3:
Tolle de Ecclesia honorabile connubium et torum immaculatum (Hebr. XIII, 4);
nonne reples cam concubinariis, incestuosis, seminifluis, mollibus, masculorum
concubitoribus, et omni denique genere immundorum? PL.183.1095A-B.
[42] Concilium Parisiense (1212) c.IV: Inhibemus etiam districtius, ne clerici in
sacris ordinibus constituri, etiami beneficiate non fuerint, in propiis domibus, vel in
alienis, publice socarias habeant, unde scandalum oriatur Mansi 22.820.
[43] Ex Chronica Augustensi Antiqua Excerptum: Malitiam namque dierum
labentium, quae cum tempore corrupit et mores, dante quam plurimis ex
impuniate audacia simper in deteriora proclinem infrenis licentia libertatem,
nonnulli clerici praecipiti lubricate voluptatis arbitio laxas comittentes habenas,
post carnis suae concupiscentias abierunt et relegate poene penitus a
conversatione vita sua clericalis mundicie, honestate, tenent etiam in conspectus
populi concubinas, cum quibus impudice frontis irreverentiam iindvens foedas
manus et foeditas, quas fordidis libidinosae coinquinationis foetibus immiserunt,
non erubescunt in suum periculum et ruinam populi sacris ministeriis immisceri, a
quibus ob publici concubinatus insaniam que nulla tergiversatine sceleris, vel
secundum scita canonum, tam quoad se quam ad alios sunt suspendi, et ne quis
talium Massam audire praesumat, arctius in eorum contemptum Canonicae
actoritatis constitution interdicit. Per tales maxime nomen Dei Domini
blasphematur in terries; per tales derogatur Sacramentis fidei orthodoxae cum
vasa Domini pollutis eorum minibus prophantur; per tales ergo perdit religionem
cathol. devotion reverentiae Christianae; per tales decipitur populous in divinis, et

Ecclesiastica substantia dissipater. Hinc detrabitur verbo Dei, dum immundis labiis
talium nunciatur; hinc haeretici mussitant et insultant; hinc Tyranni faciunt; hinc
perfidy persequuntur; hinc grassantur audacious in Christi Patrimonio sacrilege
exactores, a quibus, prob pudor, ob huiusmodi carnes putridas, quas disciplinalis
mucro non resecat, sicut decet sincerum CAtholicae matris corpus in ostentum
ducitur et contemptum, ed. M. Freher, Rerum Germanicarum Scriptores (1717)
T.1 546-7.
[44] Guillaume de Nagis, Chronicon 1299: Ferricus Aurelianensis episcopus a
quodam milite, cujus filiam virginem corruperat, ut dicitur, occisus est, ed. H.
Geraud, Paris 1843, t.1 p.309.
[45] H. C. Lea, History of sacerdotal crlibacy, London 1907, vol. 1 p. 416
[46] Cornelii Zantfliet, Chronicon a.1272: Hic Gregorius execrates mores et
conversationem domini Henrici Leodiensis episcope, mellifluam ad eum direxit
epistolam fatis prolixam, in quia ipsum acerbe reprehendit de gravibus
excessibus, praesertim de deflorationibus virginum, stupris matronarum et
incestibus
monialium,
exactionibus
subditorum,
spoliis
ecclesiarum,
locupleratione suorum filiorum naturalium, de simonia et aliis plurimis, quae sic
incipit: Debet unusquique, cui dominicus grex committitur et cura imminent
animarum, super gregem ipsum vigilias adversus neqitas spirituals observare;
quam ob sui prolixitarem hin inserere ex proposito dimisi, ed. E. Martene-U.
Durand, Veterum Scriptorum Amplissima Collectio, Paris 1729, t.V col.113C
[47] Epistola Gregorii Papae X ad Henricum Leodiensem Episcopum, ed. Jean
Hardouin, Acta Conciliorum et Epistolae Decretales, Paris 1714 ,t.VII cols. 665-670.
[48] Henri Estienne, L Introduction au traite de la conformite des Merveilles
anciennes avec les moderns ou, Traite Preparatif a l Apologie pour Herodote,
Paris 1607, 13.
[49] Matthaei Parisiensis, Chronica Majora a.1251: Amici, magnam fecimus,
postquam in hanc urbem venimus, utilitatem et elemosinam. Quando enim primo
huc venimus, tria vel quator prostibula invenimus; sed nunc recentes solum
relinquimus. Verum ipsum durat continuatum ab Orientali porta civitatis usque ad
Occidentalem, ed. H. R. Luard, The Chronicles and memorials of Great Britain
and Ireland during the middle ages, London 1880, vol. V p. 237.
[50] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola VIII.21 Ad Herimanno Metensi
episcopo: Haec itaque divinae voluntatis institutionem, hoc firmamentum
dispensationis ecclesiae, hoc privilegium beato Petro apostolorum principi caelest
decreto principaliter traditum atque firmatum sancti patres cum magna
veneration suscipientes atque servants sanctam Romanam ecclesiam tam in
generalibus conciliis quam etiam in ceteris scriptis et gestis suis universalem
matrem appellaverunt, B.2 S.548-9.
[51] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola .66, Ad Burchardo
Halvestetensi episcopo, B.1 S.221-2.
[52] Herbert Edward John Crowdey, Pope Gregory VII, 1073-1085, p.516.
[53] . 22.32
[54] Erich Caspar, Das Register Gregors VII, Epistola .31, Ad Heinrico glorioso
regi, B.1. S. 167.5-15, Epistola III.18, Ad Symeoni Hyspanorum episcopo, B.1 S.
284.2-11, Epistola VIII.1, Ad Gregorio Tsamandos archiepiscopo, B.2 S. 513.7-14.

[55] Concilium Lemovicense II, Mansi 19.529.

[56] Concilium Avenionense ab Hugone Regiensi Archiepiscopo, c.1: Quia igitur
propter ormidandam et puniendam negligentiam praelatorum, qui existents
mercenarii potius quam pastores, se murum pro domo Israel non opponent, nec
populis suae gubernationi commissis evagelizant evagelicam disciplinam, in his
partibus diversae ac damnatissimae haereses pollularunt: praesentis
comprobatione concilii duximus statuendum, ut in sua diocese quilibet episcopus
frequentius et diligentius solito fidem praedicet orthodoxam; et cum expedierit,
per alias honestas et discretas personas faciat praedicari, Mansi 22.785.
[57] Xavier Millot, Histoire Littraire des Troubadours, Paris 1802, t.II p.61.
[58] Concilium Romanense (1059) c.III: Ut nullus missam adiat presbyteri, quem
scit concubiam indubintarem habere, aut subintroductam mulierem, Mansi
19.897D
[59] Decretum I xxxii c.15 & Decretum I lxxxi.
[60] Liber Extravagantium decretalium III titulus capital : Clericus
concubinarius in officiis vitandus non est, nisi sit notorious. Quaesitum est de
clericis in fornicationem prolepsis, si eorum sit officium, priusquam poenituerint,
audiendum. Verum etsi quemlibet pro mortali peccato quoad se ipsum constet
esse suspensum, non debet tamen in oficiis evitari, quia, quantum ad alios, etiam
in casu proposito suspensus non est, nisi peccatum huiusmodi sit notorium per
sententiam seu per confessionem factam in iure, aut per evidentiam rei, quae
tergiversatione aliqua celari non possit, ed. Emil Friedberg, Corpus Juri Canonici
vol. 2 Leipzig 1881 (. Akademische Druck- u. Verlagsanstalt 1959), 457.
[61] Petrus Cantor, Verbum Abbreviatum LIV: Galfridus Peronensis prior
Clarevalensis, electus in Tornacensem episcopum, cum a papa Eugenio, et abate
suo sancto cogeretur onus episcopates subire, prostates iiin modum crucis ad
pedes abbatis, et clericorum eum eligentium, ait: Monachus fugitives, si me
ejicitis, esse potero, episcopus vero nunquam ero. Cui laboranti in extremis
assidens qidam monachus, ejus amicissimus, factus custos aegrotanti, ait: Chare
mi frater, quia nunc corpora separabirum, oro te ut in pace et salva voluntate Dei,
si esse poterit, statum tuum post mortem mih reveles. Cui oranti post mortem
ejus in oraculo secreto coram altari, apparuit ei in vision anima Galfridi dicens:
Ecce, inquit, adsum Galfridus frater tuus. Cui ille: Mi chare, quomodo est tibi? Qui
ait: Bene. Sed revelatum est mih a sancta Trinitate, quod si promotes fuissem in
episcopum, procol dubio fuissem de numero reproborum PL 205.168.
Petrus Blesensis, Epistola CCXL, PL 207.546.
[62] Caesarius Heisterbacensis, Dialogus Miraculorum II.27: Clericus quidam
Parisiis ante paucos annos verbum terrible contra Episcopos locutus est, dicens:
Omnia credere possum, sed non possum credere, quod unquam aliquis Episcopus
Alemanniae posit salvari. NOVICIUS: Quare magis iudicavit Episcopos Alemanniae,
quam Episcopos Gallisae, Angliae, Lombardiae vel Tusciae? MONACHUS: Quia
pene omnes Episcopi Alemaniae utrumque habent gladium, spiritualem videlicet
et materialem; et quia de sanguine iudicat et bella exercent, magis eos sollicitos
esse oportet de stipendiis militum, quam de salute animarum sibi commissarum.
Invenimus tamen ex Episcopis Coloniensibus, qui Pontifices simul fuerunt et
Duces, aliquos fuisse sanctos, beatum videlicet Brunonem, sanctum Heribertum
et sanctum Annonem. Occasione verbi iam dicti clerici, recordor et alterius
cuiusdam verbi adhuc terribilius a quodam defunct contra Episcopos prolati.

 ed. Josephus Strange, Bonnae-Coloniae-Bruxellis 1851, vol. 1 pp.

99.
H. von E. Scott & Swinton Bland, London 1929, pp. 110-1.
[63] J. A. Smeller, Carmina Burana, Lateinischer und Deutsche Lieder und
Gedichte, Breslau 1883, S.15
[64] Walthers von der Vogelwide, Smmtliche Gedichte, ed. Karl Gustav Pannier,
Berlin 1876, s.118.
[65] , Passau.
Rainerius Sacconi, ,
Contra Waldenses.
[66] Reineri (pseudo-) Ordinis Praedicatorum, Contra Wldenses Haereticos c. III:
Quarta causa haeresum est scandalum de malo exemplo quorundam. Unde, cum
quodam vident male vivere, dicunt: Sic Apostoli non vixerunt, nec nos, qui
summimitatores Apostolorum. ed. Maxima Bibliotheca Veterum Patrum XXV
(Lugdunum 1677), 263.
[67] Quinta causa est insufficentia doctrinae quorundam, qui praedicant
quandoque frivola, quandoque falsa. Unde quidquid Ecclesiae Doctor docet, quod
per textum novi Testamenti non probat, hoc totum pro fabulis habent contra
Ecclesiam ..
[68] Sexta causa est irreverentia, quam quidam ministry Ecclesiaee perhibent
Sacramentorum o.p.
[69] Septima causa est odium, quod habent contra Ecclesiam, ..