Ang Nawawalang Ngipin ni Tootsie

Si Tootsie ay isang maganda, matalino, at

mabait na bata. Kinagigiliwan siya ng marami
kung kayat todo sa pag-aalaga ang kanyang
nanay sa kanya. Araw-araw ay lagi nya itong
pinaaalalahanan tungkol sa mga dapat nyang
gawin gaya ng paliligo, pagkain at siyempre
ang pagsesepilyo dahil mahilig siyang kumain
ng mga matatamis tulad ng kendi at
tsokolate.
Ngunit, sa tuwing siya ay kumakain ng mga
matatamis ay hindi siya nakapagsesepilyo
talaga dahil nakakatulugan na niya ito. Anak,
nagsepilyo k aba kagabi?, tanong ng nanay.
Ah, opo naman nanay!, tugon ni Tootsie
araw-araw. Nagpatuloy pa ang pangyayari
hanggang sa sumakit ang kanyang ngipin at
nagpattingin siya sa dentist.
Oh eto, magsepilyo ka araw-araw ah, kundi,
naku, baka magtampo ang mga ngipin mo at
umalis sila bigla. Sabi ng dentist kay Tootsie
na tumugon na lamang. Opo, susundin ko
po. Sorry po nanay, di nap o mauulit, sabi
niya sa nanay. Oh sige anak, wag nang
tatamarin ah.
Ngunit, talagang makulit si Tootsie. Di siya
nagsesepilyo, kaya habang natutulog ay

nagpulong ang mga ngipin. Wala na tayong

halaga sa kanya, umalis na lang tayo, iyon
ang nakalulungkot na desisyon ng mga
ngipin.
Pagkagising ni Tootsie ay wala na ang mga
ngipin niya. Ahhhhh, nanay, nanay, yung
mga ngipin kop o, nanay! Hala, anong
nangyari say o anak!, sabi ng nanay. Baka ito
ang parusa sa di mo pagsunod sa akin at sa
dentista.
Hinanap ni Tootsie ang mga ngipin niya. At
nakita niya ito na nakakalat sa parte ng
kanilang bahay. Nahuli naman niya ang mga
ito at humingi ng tawad a mga ito. Pasensya
na kung hindi ko kayo naaalagaan. Pangako,
magsesepilyo na ako araw-araw, sa umaga,
tanghali, at gabi. Bumalik na kayo sa akin. Di
ko na uulitin. At bumalik ang mga ngipin niya
sa kanya.
Araw-araw ay nagsesepilyo na siya para
pangalagaan ang mga ito at nang di na
muling maulit ang pangyayari.