Hermann Weller

N.B. Syllabae sublneantur in quibus accentus linguae Latnae ingenuus

quem ntrlem appellitant pnendus est.
Or veniam s hc in r peccverim.
Cterum, vocls ntr longae lneol rect supr scrpt notantur.
Syllabae vr vel ntr vel positine longae colre rubr indicantur,
correptae vr syllabae nigr colre sunt.
Quod dmum attinet ad syllabs quae constant ex mt
seu occlsva quam sequitur liquida seu vbrans,
ets ea consonans mta eundem colrem habent
consonantis liquidae vel vbrantis qucum
orhographic syllabam constituit, tamen
quum praecdentem vclem brevem
afficiant adeo ut ex e productam efficiant syllabam,
sublneantur discontinu lneol.
S quid perperam m consdertum nottumve sit
m, obsecro, certirem facias.

(1938)

Paul levira canmus...

Vnifer Auctumnus silvs ubi vsit et horts

Arvaque laetific veste decrus adit,
Tunc calams tenus inflat, sua regna peragrans,
Effunditque novs fistula mra sons.

5 Blandaque dum magic resonant modulmina bux,

Assmunt facis omnia versa novs.
Flvet acer, virgulta rubent, nitet aurea fgus,
Nec manet, in rbus qu fuit ante color.
10 Est plaga lcidior, tanquam sine pondere surgunt

tenu nebul culmina summa iug.

Auctumn levira placent: mortlibus ipss
Quod premit ingrtum pectora dmit onus.
Efficit, ut coct tumeant sub sle racm
15 Pictaque iam domin rdeat va su.

Undique tunc hilar fervet vindmia cant

Et fluit prls per loca dulcis odor.
Tunc nova musta iuvant, dlntque Lyae
Nminibus laets omnia plna putant.
20 M quoque cum turb celebrantem festa sodl

Vinxerat haud dr compede dulce merum.

bene collt dedermus gutture cants;
Omnis erat nostr cra fugta chor.
 Affltusque mer geners nmine, tandem
25 Constitu sr nocte redre domum.

Lna super domuum fastgia celsa nitbat;

Splendor in hc nunquam lmine tantus erat.
Orbis erat plnus, potuit facisque vidr
Rs ddcens ra serna lev.
30 Quid, dea, subrds? Num t quoque vcit Iacchus?

An quia, proh, titubat proxima quaeque domus?

Stte, doms, dx, quaes, paulisper; amcae
Parcite, quae dulc pressa sopre iacet.
dit enim blands sibi rump Ldia somns;
35 Nvimus: expert crdite; stte, doms!

Sed mihi submiss recitant Ldia, dormis?

Illius occurrit praeteriitque domus.
Iamque mes vd procul occursre Pents:
Vae, labor Herculeus perficiendus erat:
40 Nn ita difficile est cymbs intrre vehents

Ut, quae diffugiant, dtinuisse fors.

Sed quem dulcis Amor regit et Iovis bria prles,
Est sacer et ttus, sit via dra licet.
Et valids aperre fors mihi contigit atque
45 Sclrum lvs exsuperre grads.

Pervn licet offens pede saepius ills

Lassulus ad thalam molle cuble me,
Ille fuitque animus mihi, qu solet esse probt
Aurgae, dubium cu bene cessit opus.
50 Nec mihi displicuit, quod ib mtverat arte

Omnia mrific fulgida Lna su.

Ecce vidbtur ttum radire cubiclum
Clraque pr sr nocte redisse dis.
Conclvis paris specisaque pallia lect
55 Lacte rendbant candidira mih.

Qu liber in mens revoltus forte iacbat,

Illus poterat vincere charta nivem.
Nec mora, tentv nts percurrere charts:
Et poterat quaevis littera parva leg.
60 Perlect vers recitv Ldia, dormis?:

Ldia, vox flix, quam mihi dulce sons!

Gemma nitns decus amplificat spectbilis aur,
Tque per tantum nbilittis habs.
Nn ego iam potu tenerum spnere librum,
65 Cuncta mih quamvs languida membra forent.

Conscend posit gemebundum veste grabtum

Et lg solit ctera mre cubns.
Languents ocul cecidrunt saepe legent,
 Ntvit victum saepe sopre caput,
70 Saepe tor lapsrus erat manibusque libellus,

Suntque simul vsae dlituisse notae.

Sed tamen obstitimus: nndum vigor omnis et ardor
Cesserat membrs ingenique mih.
Utque reluctbar, fugientia signa redbant,
75 Et poteram digit fluxa iuvante sequ.

Ac sua pugnant duplicvit lmina Phoeb,

Blandaque erat, studis tlibus apta, quis.
At quid id est? Heu, quaeque su iam littera cdit,
Ecce, loc, sutam dseruitque vicem.
80 Mra loquor: citus ut plex haec exsilit, illa

Forficulae similis margine lapsa cadit.

Plrima pars, levium velut agmina formcrum,
Turbida per lect pallia tta ruunt.
Pallueram, quidquidque mih superesse comrum
85 Glrior, arrectum, proh, stetit omne met.

Namque meae ment celeberrima monstra subbant,

Qulia rex quondam vderat Oenopius,
Cum nova Myrmidonum tribuisset corpora summus
Nmine formcs Iuppiter ipse su.
90 Nec fals metu: s nn ibi corpora vra,

At quaedam licuit cernere membra mih:

Hostls oculs frendentiaque ra movbant
Nec nn cum manibus bracchia parva sus.
Iamque suam quaevs msit pgina turbam,
95 Parsque mes heu, heu! iam petire mans.

micu lect rabidus nimiumque proccs

Excuss: strdens dcidit atra cohors.
Sed doluit licet insidis exempta dique
Haec mea prrtum sensit, ut usta, manus.
100 Iam lectus iamque omne solum, iam mensa locusque

Qulibet indomit peste refertus erat.

Murmura confsae resonbant undique turbae
Et simul argts sbila mixta sons. .
Fallor, an hc dx venient cvlia bella,
105 Et m d medi cdere tempus erit?

Et cess, quantum licuit. Iam virgula clvae

Esse loc patitur punctaque iacta volant.
Turma premit turmam; magn procersque labrant
Iamque timent, n s vincat ubque minor.
110 Et cadit magnum: iacet, heu, quamvsque reclmat,

Ut trochus spurc volvitur ecce! chor.

Nn tulit hoc popul princeps ductorque sagax, A,
Qu gravior socis splendidiorque fuit.
Saepius hic rabiem potuit frnre popell,
115 Saepius argt flectere vce gregem.

Tunc etiam vix audierat plebs caeca sevr

Verba sonra ducis, cum stupefacta silet.
Ille: Quis, ah, dxit cvs furor incitat? rae
Parcite! N propris dlacerte virs!
120 Sunt alinigenae, qurum satire, Quirts,

Sanguine iam ddum pectora tempus erat.

Necdum fnierat: fremit strdente faventum
Quaeritur pslon; prtrahiturque nocns,
Perdcuntque reum clmants ante tribnal
125 Ad tenuemque ligant bracchia vra pedem.

Tum sc incipit A: Anims attendite, cvs:

Grammaticus ( tremu! ), crdite, noster amat.
Noster amat Lati pudor est nn nmine dignam
Quaeque peregrns praeferat ipsa sons.
130 Sc erg malus iste potest corrumpere mrs!

Perdidit iste virs et muliebre genus.

Fcit, ut ille bib vapidum prflret Iacchum
In nostrs, medi carmina nocte legens.
Sed tamen hoc levius ( tulimus gravira, Quirts );
135 Est aliud, quod ns dra timre iubet.

Sermnem studet hic sensim vitire Latnum:

Pblica rs agitur vtaque nostra, vir!
Nec, quia sacra lus nndum pervnit ad ma
Viscera, scr spernite tle malum:
140 Saepe levis raptim crvrunt smina morb

Corporaque horrendae tta dedre nec;

Saepe latens scintilla fers surrexit in igns
Inque sus ciners prcubure doms.
N morer exempls, memor pr plribus num:
145 T quoque turbr t, Tiberne, dols.

Qu Tiberis Lati celebrr nmine gauds,

Thybridis impr vce nottus ols.
Haec s pernicis vel sancta vocbula tangit,
Verbrum plbem qulia fta manent?
150 Nec parat insidis tantum: ns despicit omns;

Iactat enim patriam conspicuumque genus.

Graeculus est sn: , calvusque levisque,
Vox vr querulum vixque virle sonat.
Nec iam plra not: gravis est manifestaque culpa;
155 Est vestrum poenae constituisse genus.

Cdimus hoc vbs nostr d ire, Quirts:

Hc sensum popul idiciumque sequar.
Dxerat. Ingents strepurunt undique plauss;
Nec mora, consilium rte sentus habet.
160 Hic sudet gladium, lapids pars, ille secrim,

Hic laqueum, turpem mtior ille fugam.

Distrahitur populus, iactant mala iurgia, caedem
Incipiunt, omns ra furorque rapit.
Infcitque solum lentus pr sanguine nigror:
165 Miscent confs vulnera saeva glob.

Intere fugit inde reus rumpitque ligmen

Quque vocat thalam lta fenestra, volat.
Rmigi manuum partem s librat in mam
Illius, exiguum pnit ibque pedem
170 Bracchiolumque movns tenerum valedcere tentat

Arrdensque mih dvolat, ecce, foras.

Obstipu. Nimis ignvum segnemque vocv
M, puduitque simul destituisse reum.
Aeger eram crs. Atqu mora longa nocbat,
175 Et memor absentis m crucibat amor.

Ecce fenestra viam dedit et, dlapsus, in hortum

Nescio qu vn subveniente de.
Mraque conspex: tendens in vertice pn
pslon stbat bracchia parva meum.
180 Mius erat solit: dulc cum lmine Phoebs

Imbiberat s fas crdere rris aqus.

Quid facerem? Piguit sdantem scandere truncum.
Dx igitur bland tlia verba son:
, precor, redes: fdus t quaerit amcus,
185 T cum grammatic Ldia pulchra chor.

T petet ipsus popul mtta voluntas:

Haec quoque tempestas, sit licet atra, cadet.
Quaesumus usque, red: splendent vulgria, rrum
S decus accessit; rra probtur avis.
190 Llia nbilitat stagn Gangtica ltus,

Nbilitat vitres nica gemma fabs.

T quoque nescio quid fest populribus addis
Ausoniae verbs Ausoniaeque nots.
Hospes ades: salv. Nn iam violberis hospes,
195 S quid apud cults advena iris habet.

T peregrna sapis, tcum mystria dcis,

veteris mth t quoque fonte venis.
T resonante subit Griae tellris imgo,
Quidquid et aetern gentibus na dedit.
200 Es priscs similis, trdit qus fbula rgs

Syrmate verrents marmora picta sol.

Nbilis ipse, tus comits extollis: et inde
Nminibus mults vnit opmus honor.
 Sc nihil est nostrae quam Ldia dulcius aur,
205 Vque tu funt nmina grta lyrae.

Vcibus in magns resids: per saecula vvet

Vox hymn; volits, mthe, per ra virum.
Syllaba ira dedit sancts lgsque potae,
Qu sua nn rhythm verba carre sinit.
210 Sed maira loquar: vast quae foedera mund,

Smina quae rrum prma vicsque docet,

Ntrae faciem moderantsque omnia lgs,
Sacrtum ars ea nmen habet!
Ipse pater dvum, magn domintor Olymp,
215 T voluit partem nminis esse su.

Erg parce fugae: cunct t poscimus, hospes,

Adque tus socis, ad tua verba red!
Sc ego: sed rdns pslon bracchia vbrat,
Ut volet ad nitid sdera celsa pol.
220 Iamque per albentem vd cursantia mrum

Agmina perque hort sditisa vis.

Hs spem dposu monstrs perterritus, arts
Iam nihil hmns posse valre putans.
T fer opem dxque superciliumque movt,
225 Iuppiter, , s quid nunc quoque, sancte, potes!

Et deus, invict qu temperat omnia nt

Quque tenet dextr fulmina saeva man,
Intonuit, sonuitque fragor simul undique tantus,
Ut tremerent tells longaque regna pol.
230 M quoque terribilis subit concusserat horror

Torpbantque nov pectora victa met.

Ut tamen horrend tanquam pulsantis ab ict
Sensimus immerits condoluisse nats,
Cum sens rediit mihi mens: simul omnia vd,
235 Quaelibet ex anim fgerat umbra me.

Quid potius facerem? Rs, tremuitque cuble

Laetific rs tta domusque me:
Excideram lect: vigil attonitusque prembam
Quernea cum Flacc cdice strta sol.
240 Exsilu. Iam lce nov conclvia Ttan

Complbat, ddum vnerat alma dis.

Agmina iam volucrum per caerula regna volbant,
Ex hortsque recens ris bat odor.