Professional Documents
Culture Documents
1 Balfour
1 Balfour
1
ολόκληρες συζητούσαμε και μου έφερνε «ζωντανά»
ιστορικά παραδείγματα ή ανέλυε γεγονότα της
τρέχουσας πραγματικότητας, θέλοντας προφανώς να με
μυήση στα μυστικά του επικίνδυνου κόσμου που θα
ζούσα, για να ξέρω «τι μου γίνεται».
2
έλεγε ποτέ «εγγλέζοι», αναφερόταν σ’ αυτούς τους
μπάσταρδους (έτσι τους λέω εγώ), με τον χαρακτηρισμό
«πούστηδες», κι όταν ρωτούσα «-Τι θα πή πούστηδες
μπαμπά;», η απάντηση ήταν: «-Οι Εγγλέζοι»].
Aυτοί λοιπόν, τον χώσανε τον αλήτη αυτόν [τον
Μπάλφουρα], στην Ελλάδα και στ’ Αγιονόρος και
κατοπινά στ’ Ανάκτορα κτλ, για να χειραγωγήσουν τα
πράγματα προς όφελος των δικών τους συμφερόντων
αφενός, των αγγλοεβραϊκών, αφετέρου να δώσουν στην
Ρωμηοσύνη όσο πιο ισχυρό χτύπημα γίνεται, ίσως το
τελειωτικό χτύπημα, που ο εβραιο - Νορμανδικός
φόρεην Όφις, σχεδίαζε από το 1070, τότε που η Αγγλία
«μας», κατεκτήθη από τους βαρβάρους Νορμανδούς κι
έτσι μετεβλήθη σε έναν αδυσσώπητο και θανάσιμον
εχθρό της Ρωμαιοσύνης, κατ’ επέκτασιν και του
Ελληνισμού ο οποίος σε κάποιο βαθμό έφερνε μέσα του
το σπέρμα του Ρωμαίϊκου και την ελπίδα Ανάστασης
για την Ρωμανία.
*
3
τους εναντίον του ελληνισμού και της Ρωμηοσύνης,
υπήρχε κάτι που δεν καταλάβαινα.
4
‘-Χασιάνκου να γίν’ καταλαβαίντς; Δε μπαίρνς
ντίπ απού Ρουμέηκα που σ’ ιουρμηνεύου; Τήρα τη
δλιάς κι να μην ανακατώνησι ντίπ μι αυτά’.
5
Θεσσαλία ήταν πάνω κάτω το εξής: ‘Άσι κάναν άλλουν
μ’σόχαζουν να βγάλ’ του φίδι απ’ την τρύπα, τι θέλτς
κι ανακατεύησι ισύ, να φας του κιφάλις’.
Έλα ντέ που η αηδία σήμερα για το σύνολο των
ξεφτιλισμένων ‘πωλητικών’ που κυβέρνησαν την
δύστυχη πατρίδα μου, δεν μου επιτρέπει να κάνω τον
μαλάκα. Άς μην πώ, έστω όλα όσα ξέρω, αλλά κάτι να
πούμε βρ’ αδερφέ για την ‘τιμή των όπλων’. Εδώ,
κοντεύουν να αγιοποιήσουν όλα τα σιχαμένα τσογλάνια
που φάγαν κόσμο και κοσμάκη και τους ουτιδανούς
ξεφτίλες λαοπλάνους ανήγαγαν σε εθνάρχες!
Υπάρχει μια δυσκολία λοιπόν, όχι του να τα πώ,
αλλά η δυσκολία να μείνω βουβός. Βλέπετε, δεν
βρίσκεται κανένας άλλος ‘μ’σόχαζους’ να μιλήση
καμπούρικα για τους καμπούρηδες. Μακάρι να υπήρχε
και τα δικά μου συγγράμματα να μην χρειάζονταν κάν.
6
είχαν σκαπουλάρει το 1949 στον Σοβιετικό Παράδεισο,
να προλάβουν τώρα, να βγάλουν τα ντενεκέδια με τις
εγγλέζικες λίρες που είχαν κρύψει φεύγοντας.
-Θυμάσι ρα Τόλιου που ήρθις απάν στου βουνό;
-Μπώς κι δε θυμάμι, πιραζμένα χρόνια τυράγνιας
να μην ξαναγυρίσν, χιαίρουμέστι πουλύ που ήρθητι,
ήρθαν κι άλλα πιδιά απ’ του χουργιό;
Τι είχε συμβεί; Ο άκακος και αθώος παπούς μου
που μυρμήγκι δεν είχε πειράξει ποτέ στην ζωή του, είχε
μπόλικη φαμελιά, 7 παιδιά εκείνα τα χρόνια 45-49 που οι
κουμμουνιστοσυμορίτες σφάζονταν με τους
μοναρχοφασίστες στην καμπούρα του κακομοίρη αθώου
λαού. Και κάποιο καθήκι είχε κάνει ένα αιματηρό
προβοκατόρικο σχέδιο. Γιατί;
Στο χωριό μας, όπως παντού, υπήρχαν αρκετά
παιδάκια που είχαν βγεί στο βουνό εναντίον των
γερμανών, στο πρώτο αντάρτικο 41-44, με τον ΕΛΑΣ
και φεύγοντας οι γερμανοί, τα ανταρτόπουλα,
επέστρεψαν.
7
Έλα ντε που οργανώνονταν ο ‘δεύτερος’ ΕΛΑΣ και
είχε ανάγκη να στρατολογήση μαλάκες για ν’ αφήσουν
τα κοκκαλάκια τους πάνω στα βουνά πολεμώντας για τις
εβραιοκουμμουνιστικές μαλακίες. Ποιους να
πολεμήσουν; Τους ταγματαλήτες του ‘εθνικού’ σκατού,
τους ράληδες, τους μάηδες, τους Μπακουλαίους και τους
διάφορους τσόγλανους που κατά ‘ομάδες’
στρατολογούσαν για τον ίδιο λόγο οι εγγλέζικες λίρες.
8
Ο εθνικός σκατός είχε βέβαια και την ανάλογη
ενίσχυση του Σκόμπυ, του Μπάλφουρ, του Λήππερ,
δηλαδή των άγγλων κατακτητών και επικυριάρχων, ως
το 1947 τουλάχιστον που μας πούλησαν στους
εβραιοαμερικάνους διότι δεν μπορούσαν να τα βγάλουνε
πέρα, όσο κι αν πάσχισε το εγγλέζικο πουσταργιό
αγγαλίτσα με το ντόπιο φασισταργιό.
Πώς θα στρατολογούνταν τα παιδάκια που γύρισαν
πίσω απ’ τον πρώτο ΕΛΑΣ και υπήρχε κίνδυνος να τα
πάρη φαντάρους ίσως ο εθνικός σκατός;
Κάποιος ψειριάρης κουμμούνας λοιπόν σκέφτηκε.
Να σκοτώσουν κάποιον αθώο, έτσι ώστε να θυμώσουν οι
Γατσιάδες που ήταν μεγάλη φάρα στο χωριό, αλλά
παντελώς αδιάφοροι για τα πολιτικά και να διψούν για
εκδίκηση. Έτσι, τα παιδάκια από φόβο να τραβήξουν
στα βουνά μην τους πάρει η μπάλλα.
9
Εικόνα: Αυτό είναι το κόπρανο ‘Σκόμπυς’ και ιδού
το Τηλεγράφημα του Τσώρτσιλ προς τον Σκόμπυ 5-12-
1944: "Κατόπιν συνεννοήσεως μετά του στρατηγού
Ουίλσον (Ιταλία) έδωσα οδηγίες να σας αφήσει όλας τας
δυνάμεις, τας οποίας διαθέτετε και να σας σταλούν, ει
δυνατόν, ενισχύσεις.
Είσθε υπεύθυνος διά την τήρησιν της τάξεως εις
Αθήνας και διά την καταστροφήν όλων των ομάδων
ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, αι οποίαι πλησιάζουν εις την πόλιν.
Δύνασθε να λάβετε όλα τα μέτρα, που θα θεωρήσετε
σκόπιμα διά τον έλεγχον των οδών και την παγίδευσιν
των ταραξιών. Είναι φυσικόν ο ΕΛΑΣ να προσπαθήσει
να παρατάξει γυναικόπαιδα εις τα σημεία όπου θα
διεξαχθούν συγκρούσεις. Θα πρέπει να ενεργήσετε με
σύνεσιν και να αποφύγετε σφάλματα, αλλά μη
διστάσετε να πυροβολήσετε εναντίον παντός ενόπλου,
που θα επιχειρεί να επιτεθή κατά των βρετανικών
δυνάμεων και κατά των ελληνικών, μετά των οποίων
συνεργαζόμεθα. Το καλύτερον, φυσικά, θα ήτο εάν εις
το έργον σας είχατε τη συμπαράστασιν μιας
10
κυβερνήσεως και εάν ο Λίπερ έπειθε τον Παπανδρέου
να παραμείνει εις τη θέσιν του και να σας βοηθήσει.
Ωστόσο, μη διστάσετε να ενεργήσετε ως να
ευρίσκεσθε εις μίαν μόλις καταληφθείσα υπό του
στρατού πόλιν, όπου έχει εκραγεί επαναστατικόν
κίνημα (υπογραμμίσεις Τσόρτσιλ).
11
Ποιόν αθώο; Βρήκαν τον παπού μου τον Τόλιο με
τα 7 παιδιά, να τον σκοτώσουν για τον λόγο που είπαμε.
Ήρθε λοιπόν η τοπική μαλακία του ΕΑΜ και του
έδωσαν ένα ‘γράμμα’ να το πάη λέει, δυό μέρες δρόμο
με τα πόδια, στα κακοτράχαλα Χάσια να το παραδώση
στον Καπιτάν Γκαραγκαντά –κι αν δεν πάη, κινδύνευε.
Τι να κάνη ο παππούς, πήγε, έδωσε το σφραγισμένο
γράμμα. Συμπτωματικά όμως ο καπετάνιος ήταν
γνωστός του, χωργιανός που ήξερε καλά ότι ο παππούς
ήταν ένα αθώο άκακο πλάσμα. Ο Καπετάνιος, διάβασε
το γράμμα, σκέφτηκε λίγο και είπε στον παππού, ‘καλά
μπαρμπα-Τόλιο, ευχαριστώ. Γύρνα πίσω στο χωργιό και
μην ξαναρθής εδώ’.
-Θυμάσι ρα μπαρμπα - Τόλιου που μι έφιρις του
γράμμα;
-Πουλύ καλά θυμάμι…
-Ξιέρς τι έγραφι ρα ικείνου του γράμμα;
-Όχι.
12
-Να σι σκουτώσου έγραφαν ρα οι χαμένοι! Ιέγραφι,
‘αυτόν που φέρει στι σας αυτό του γράμμα να τουν
σκουτώστι…’.
Λοιπόν, τον παππού δεν τον σκότωσαν. Σκότωσαν
όμως την αγία πανθομολογούμενα από όλους αδερφή
του την όμορφη θχειά Βασίλω, την ‘Μίμαινα’, αφού την
απήγαγαν, την βίασαν και την βασάνισαν, την ρίξαν
τελικά μέσα στον φούρνο και την κάψανε ζωντανή,
γεγονότα που έμαθε με φρίκη όλο το χωριό και η
Ελλάδα.
13
-Έκανα καλά που δεν τα παράτησα; Κακώς άραγε
τα παράτησαν όσοι τα παράτησαν;
*
14
του κακούργου 20ού αιώνα που πήγε στον αγύριστο,
δόξα τω Θεώ, αφήνοντας στο σώμα της Ρωμηοσύνης τα
πιο θανάσιμα τραύματα, εξαιτίας και των δικών μας
αμαρτιών κι όχι μόνον, επειδή τούτο ήταν το απαίσιο
πρόγραμμα, η κρυφή ατζέντα των σατανιστών, εχθρών
του ανθρωπίνου γένους και του Ιησού Χριστού,
κρυπτοεβραίων, σε αγαστή συμμαχία με τους
Ρότσιλντς.
15
χολεριασμένο φόρεην, κατά καιρούς δίνει στην
«δημοσιότητα» επιλεκτικά κάποια απ’ τα κατορθώματά
τους, αλλά οι πολύ βρώμικες βρωμιές τους δεν φτάνουν
στην δημοσιότητα ποτέ. Να συνεχίσω όμως με την
αγγλοεβραίϊκη πυγή που μέσω πατρός και άλλων, μου
έδωσε κάποιες πληροφορήσεις.
16
*
17
Τώρα! Γιατί παρακάτω; Ιδού τι γράφει το περιοδικό
του ΣΣΕΑΠΑΕ "Τα δικά μας φτερά σ. 27", ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
- ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008: ‘Σε μια άγρια σκήτη στην
απόκρημνη πλαγιά του ΑΘΩΝΟΣ, σκαρφάλωσε με
ευκινησία αγριοκάτσικου ο Ορθόδοξος ασκητής
ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ ΜΠΑΛΦΟΥΡ, γιος του λόρδου
ΜΠΑΛΦΟΥΡ, από τα μεγαλύτερα ονόματα του ΣΙΤΥ
του Λονδίνου’. [Άνω αγριοκάτσικα που μιμήθηκε ο εν
λόγω Μπάλφουρ!]
*
18
Δεν υπήρχε καμμιά περίπτωση στον αιώνα τον
άπαντα, όση φαντασία και να διέθετε κάποιος, να
καταλάβη ότι αυτό το τσογλανάκι ήταν ο «ιός» [με RNA
και DNA που λένε], του σκοτεινού αρσενικοθήλυκου
πρωθυπουργού της πλανητάρχιδας πουτάνας της εποχής
εκείνης, δηλαδή της Διαβολοαγγλίας, η οποία ΕΙΝΑΙ το
όργανο του Πονηρού συνειδητά, τους τελευταίους 11
αιώνες.
*
19
Εικόνα: τα γουρούνια δεν άλλαξαν μέχρι σήμερα.
Χειρότεροι γίναν ίσως. Πήγαν στο δύστυχο Ιράκ να
σφάξουν, να κλέψουν, να ΒΑΣΑΝΙΣΟΥΝ!
Όλοι ανεξαιρέτως οι ‘Μπάλφουρς’ είναι
ιλλουμινάτοι. Το όνομα αυτό για τον αγγλοεβραϊκό
κόσμο, είναι ‘κλειδωμένο’. Ανήκουν στους λεγόμενους
‘ρεπτίλιανς’ /τους φιδίσιους/ κι από πολύ μικροί
λαμβάνουν ειδική αγωγή. Οφείλουν να εργαστούν για
τα συμφέροντα της Τάξης σ’ οποιοδήποτε πόστο
απαιτηθεί, μέχρι την τελευταία τους πνοή, ίσως και πέρα
από τον τάφο, όπως λέγεται στα γαλλικά την στιγμή της
‘μύησης’ κόμ ίν καντάβρ [= σαν ένα πτώμα]
‘ΥΠΑΚΟΥΟΣ’. Έχω στην κατοχή μου ένα μυστικό
εγχειρίδιο οδηγιών με βάση το οποίο οι ιλλουμινάτοι
εκπαιδεύουν τα παιδιά τους. Από κεί, αντιγράφω κάποια
πράγματα.
20
[ 1 ] όταν το παιδί είναι 2 ετών, το βάζετε σε ένα
μεταλικό κλουβί με ηλεκτρόδια στο σώμα του
συνδεδεμένα. Το παιδί κλονίζεται σοβαρά.
[ 2 ] βγάλτε το παιδί έξω, και τοποθετήστε ένα
γατάκι στα χέρια του. Πέστε στο παιδί να συστρέψει το
λαιμό του γατιού. Το παιδί θα φωνάξει και θα αρνηθεί.
[ 3 ] βάλτε το παιδί στο κλουβί, και συγκλονίστε
το έως ότου ζαλιστεί και δεν μπορεί να κραυγάσει άλλο.
[ 4 ] πάρτε το παιδί έξω, και πέστε του πάλι να
συστρέψει το λαιμό του γατιού. Αυτή τη φορά το παιδί
θα κραυγάσει, αλλά θα το κάνει, από φόβο για τα
βασανιστήρια. Το παιδί θα πάει έπειτα στη γωνία και θα
κάνει εμετό. Κατόπιν, εγκωμιάστε το γιατί έκανε μια
πολύ καλή δουλιά.
21
Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Όλο και μεγαλύτερα
ζώα χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση, καθώς το
παιδί μεγαλώνει. Θα αναγκαστούν να σκοτώσουν ένα
νήπιο σε κάποιο σημείο, είτε σε καθεστώς VR,
«βίρτσουαλ ρηάλιτυ» [= εικονικής πραγματικότητας],
είτε στην πραγματικότητα. Θα διδαχθούν σε ηλικία 9
ετών να χρησιμοποιούν πυροβόλο όπλο, να στοχεύσουν,
κτλ. ασκούμενα σε ρεαλιστικά ανδρείκελα αρχικώς και
έπειτα σε ζώα. Συμμορφούμενα στις υποδείξεις θα
εγκωμιάζονται και θα επιβραβεύονται ενώ θα
βασανίζονται εάν δεν συμμορφώνονται.
Όσο μεγαλώνει το παιδί ή ο έφηβος, τόσο πιό
προηγμένη γίνεται η κατάρτισή του. Κατά την ηλικία
των 15, τα περισσότερα παιδιά εκπαιδεύονται σε
«σωματική πάλη» με αγώνες μπροστά σε «επιφανείς»
θεατές που έρχονται να προσέξουν τα "παιχνίδια" ως
επίσημοι προσκαλεσμένοι. Αυτές οι μάχες σπάνια
διεξάγονται μέχρι θανάτου, αν και σε ορισμένες
περιπτώσεις συμβαίνει κι αυτό. Χρησιμοποιείται γενικώς
κάθε τύπος όπλου, και τα παιδιά μαθαίνουν να
παλεύουν για τις ζωές τους.
22
Εάν ένα παιδί χάσει έναν αγώνα, τιμωρείται βαριά
από τον εκπαιδευτή του, ο οποίος «θρηνεί» ότι τάχα
ντροπιάστηκε το πρόσωπό του. Εάν κερδίσει,
εγκωμιάζεται αντιστοίχως κτλ. Ώσπου να γίνει 21
έτους, καθίσταται ένας πολύ καλά εκπαιδευμένος
μαχητής, μια φονική μηχανή που έχει δώσει εξετάσεις
επανειλημμένως για να αποδείξει ότι θα υπακούσει
τυφλά σε όποια εντολή, ακόμα δηλαδή και να σκοτώσει.
Τούτο το «πρόγραμμα» χρησιμοποιείται με τέλειο
τρόπο, ιδιαίτερα για την εκπαίδευση των παιδιών του
γερμανικού κλάδου των ιλλουμινάτων.
23
Υποθέτω ότι δεν είναι σοβαρές οι παραλλαγές του
αγγλοεβραϊκού κλάδου, ίσως μάλιστα κατά τις ενδείξεις
που έχω, η εκπαίδευση να είναι χειρότερη ή ‘καλύτερη’,
όπως το πάρετε.
Εάν μάλιστα λάβετε υπ’ όψιν σας την άθλια
συμπεριφορά των κτηνανθρώπων αυτών στο Ιράκ στο
Αφγανιστάν, κλπ, όπου ‘… ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΣΑΝ
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΜΙΚΡΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ’, [αντιγράφω: «Η
απόφαση της κυβέρνησης για μη δημοσιοποίηση
δεκάδων φωτογραφιών με βασανιστήρια απο το Ιράκ και
το Αφγανιστάν, προκάλεσε τις αναμενόμενες
αντιδράσεις…, δές στον παγκόσμιο τύπο για τα φριχτά
αυτά γεγονότα].
Είχε λοιπόν μια τέτοια εκπαίδευση κι ο φέρελπις
‘ιός’ Μπάλφουρ που πολλοί πιστεύαν λανθασμένα
βέβαια –ποιος μπορεί όμως να κατέχη την αλήθεια- ότι
ήταν και ‘υιός’ του άλλου Μπάλφουρος, του γνωστού!
Μην τολμήση κάποιος να μου πή εδώ ότι ο
διαβολικός Arthur James Balfour, 1ος κόμης του
Balfour, που γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου του 1848 και τα
τίναξε σε ηλικία 82, στις 19 Μαρτίου του 1930, ήταν
χαντούμης και άλλα τέτοια φαιδρά. Το ξέρω. Κοτσάρω
24
την σκατόφατσά του μπάσταρδου όμως, παρακάτω, μαζί
με την σκατόφατσα του ιού του [ιός* σημαίνει
μικρόβιον, όπως το πάρετε, και ΥΙΟΥ του πνευματικού
προφανώς…] και σεις βγάλτε τα συμπεράσματά σας και
μορφολογικώς!
*
*
Φ1 @ Φ2: Οι Μπάλφουρες.
Αριστερά ο άτεκνος, ανύμφευτος λακκές των
εβραίων, πρωθυπουργός της Μεγάλης Πουτάνας [=
βρεττανίας] και δεξιά ο άγιος νεανίας, ο ιός της
ανομίας, μαννούλα εις τας παρανομίας, ο χείριστος
ρουφχιάνος των εβραίων, εις ιδίαν πάνω κάτω ηλικίαν,
ομοιάζουσιν; Μην σας μπερδεύει το παπχιόν αριστερά
γραβάτα δεξιά! Είναι δυό φιδάκια του μεγάλου Φόρεην
Όφεως. Αν δεν συγγενεύουν «αιματολογικώς», ψυχικώς,
είναι σόϊ…
*
25
Άς ξαναγυρίσουμε στους γύφτους πάσης φύσεως
και στο παιδάκι που λέγαμεν για να’χωμεν να λέμεν. Κι
επειδή οι γιούφτοι συνήθιζαν «να αρπάζουν μωρά», να
πουλάνε παιδάκια [το συνηθίζουν και σήμερα αυτό
ενδεχομένως], το πολύ πολύ να φαντάζονταν κάποιος ότι
και τούτο είναι άλλο ένα «κλεμμένο» παιδάκι ‘από τους
γύφτους’, σε περίπτωση δηλαδή που πρόσεχε την
χτυπητή διαφορά στην φυσιολογία του απ’ τα άλλα.
Υπάρχουν μαρτυρίες και πρόσφατα [2009] σε
υψηλής ακροαματικότητας εκπομπή της ελληνικής
τηλεόρασης, ζωντανά, παρουσιάστηκε μια τέτοια
συγκλονιστική μαρτυρία, μιας κόρης, επιστημόνων,
[μεγαλογιατρών!] που αναφέρονταν στους ίδιους τους
γονείς της, υψηλής «μορφώσεως» και ανώτερης
«τάξης», που οι εωσφοριστές ιλλουμινάτοι την ώρα που
κάνουν αποτρόπαια πράγματα στα παιδιά τους,
δεδομένου ότι τα βασανίζουν, λένε, «αυτό στο κάνω
επειδή σ’ αγαπώ!»
Στους γονείς αυτούς φαίνεται ότι η μέγιστη αγάπη
εκδηλώνεται με την προσπάθειά τους να καταστήσουν
ένα παιδί «ισχυρό», ώστε να διακριθεί αργότερα στην
ιλλουμινισμένη ομάδα, με οποιονδήποτε τρόπο.
Μπορούμε να φαντασθούμε λοιπόν τι συμβαίνει στην
περίπτωση που κάποιος υψηλόβαθμος ιλλουμινάτος,
26
βλέπει ένα παιδί, και το «θέλει» για ηδονιστικούς
σκοπούς. Οι αγαπόντες το τέκνο τους, ευτυχείς «γονείς»,
δίχως άλλο, το «δίνουνε», αφού έτσι το παιδί τους θα
αναρριχηθεί στην ιεραρχία. Σε άλλες περιπτώσεις, τα
παιδιά διδάσκονται να βλέπουν την προδοσία ως
μέγιστο αγαθό και να έχουν έλλειψη εμπιστοσύνης
προς οποιονδήποτε «άλλον» άνθρωπο, ιδιαίτερα στην
εκμυστήρευση πραγμάτων που αφορούν στην
«εκπαίδευσή» τους.
Αυτές οι σιχαμένες ‘κινούμενες νεκροκεφαλές’ σαν
το τέρας της φωτό που ακολουθεί, στιγερό αγγλοσάξωνα
βασανιστή αιχμαλώτων στο Ιράκ, στο Γκουαντανάμο κι
όπου αλλού, δικαιώνουν έναν άλλον Ντέηβιντ, τον
Ντέηβιντ Άϊκ ο οποίος στο έργο του ‘Το μεγαλύτερο
μυστικό όλων των αιώνων’, ούτε λίγο ούτε πολύ κάνει
λόγο για ανθρώπους – ερπετά, τους Ερπετοειδείς,
αγγλιστί Ρεπτίλιανς. Είχα γράψει κι εγώ, σχετικά μια
τέτοια μελέτη: ‘Οι ρεπτίλιανς κι οι Ρεζίλιανς’.
27
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι εάν κάποιοι
γονείς δεν ακολουθήσουν την «πρακτική» αυτή της
συμμόρφωσης των τέκνων τους με βάση τα θέσφατα των
ιλλουμινάτων, θα χαρακτηριστούν από το Τάγμα
«αδύνατοι» και «ακατάλληλοι» για να διδάξουν το
παιδί τους! Μπορούμε να φαντασθούμε επίσης ότι η
πλειονότητα των παιδιών των ιλλουμινάτων, εξαιτίας
όσων εκθέσαμε και άλλων χειρότερων, είναι πληγωμένα
και κακομεταχειρισμένα θύματα.
28
κύριος σκοπός μου, να αναφερθώ ειδικά σ’ αυτά, κάτι
που μπορεί να γίνει σε ιδιαίτερο τόπο. Εδώ, με
απασχολεί βασικά ο φίλος μου Ντέηβιντ Μπάλφουρ ο
οποίος απήχθη παιδάκι ών, ακόμα, τεσσάρων χρονών και
υπέστη μια εκπαίδευση ειδικού χειρισμού που μόλις πιο
πάνω περιέγραψα. Και υπενθυμίζω: όλοι οι Ντέηβιντ
Μπάλφουρς υφίστανται μια τέτοια εκπαίδευση και
απαγωγή από κάποιον μοχθηρό ‘θείο’ τους.
*
Υπάρχει κι ένα παραμύθι σχετικώς, μην σας
μπερδεύει, αλλά περκέ νο; ΑΣ ΣΑΣ ΜΠΕΡΔΕΨΗ! Το
’γραψε ο Robert Louis Balfour Stevenson (1850 -
1894) που ήταν Σκωτζέζος παραμυθάς, ενδεχομένως
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ή και εμπνευστής των σπιόν φάκερς του
29
φόρεην όφεως. STEVENSON, ROBERT LOUIS.
Kidnapped. Being the Memoirs of the Adventures of
David Balfour. [Απαχθείς, δηλ. τα απομνημονεύματα
των περιπετειών του Δαβίδ Balfour στο έτος 1751 [!;]
(όχι στο 1903;)
Το δούναι και λαβείν, για να είμαστε δίκαιοι, στο
εμπόριο παιδιών, το είχαν πολλοί αλήτες, από τα αρχαία
χρόνια μέχρι την εποχή μας.
Σύσσωμος ο αρχαίος κόσμος όταν γίνονταν
πόλεμοι, ανέχονταν στα τρόπαια των νικητών να
συμπεριλαμβάνονται κι αρπαγμένα παιδιά τα οποία
χρησιμοποιούσαν για να ικανοποιήσουν τις ανώμαλες
παιδεραστικές τους ροπές [π.χ. οι αρχαίοι Αθηναίοι, οι
Κορίνθιοι κι άλλοι λεχρίτες], ή για θυσία στους
δαιμονοθεούς τους, ή για δούλους.
30
των εωσφοριστών εβραίων για διάστημα μεγαλλίτερο
της χιλιετηρίδος, το γνωστό «Χουμουρσούζ» [αφαίρεση
αίματος κατόπιν τελετουργικού βελονισμού με σκοπό
την αιμοποσία ή κατασκευή των χαματσώθ, ζυμωμένα
με αίμα ειδικά ψωμάκια].
*
31
βιβλίο του Αριήλ Τοάφ, γυιού του Αρχιραββίνου [!] της
Ρώμης Έλιο Τοάφ.
*
Τούτο το βιβλίο περιλαμβάνει τις σημαντικότερες
μαρτυρίες για τις τελετουργικές ανθρωποθυσίες, οι
οποίες έλαβαν χώρα μεταξύ του 12ου και 16ου αιώνα
στην Ευρώπη, απο ραββίνους εις βάρος
Χριστιανοπαίδων. Συγκεκριμένα απο Ασκεναζείμ
Εβραίους.
32
αίμα κατά τη διάρκεια τελετουργικής ανθρωποθυσίας με
σταύρωση. Το αίμα που πήραν απο το παιδί το ήπιαν.
Οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες. Πρώτα απο όλα
εξόρησαν όλους τους Εβραίους απο το Τρέντο και οι
σημαντικότεροι ένοχοι τιμωρήθηκαν με θάνατο στην
κεντρική πλατεία.
Επίσης στο βιβλίο αναφέρεται, στο 4ο κεφάλαιο,
οτι στις 6 Ιουλίου του 1480 δικάσθηκαν στη Βενετία 3
Εβραίοι με την κατηγορία της αφαίμαξης ενός μικρού
χριστιανόπαιδα, που τους ήταν αναγκαία για να
πραγματοποιήσουν τις απόκρυφες πασχαλινές τελετές
τους.
Στην πλατεία του Αγίου Μάρκου δύο απο τους
Εβραίους θανατώθηκαν με παλούκωμα, σε δημόσια
θέα, ενώ ο τρίτος αυτοκτόνησε στην φυλακή.
33
Κάποιοι άλλοι Εβραίοι που ενεπλάκησαν
καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, όπως εξορία απο
την Βενετία.
Στο βιβλίο αναφέρονται κι άλλες περιπτώσεις όπως
και στο βιβλίο του Pranaitis, "Το ξεσκέπασμα του
Ταλμούδ", του οποίου βιβλίου ο εκδότης αναφέρει πως
υπήρξαν και άλλοι που έγραψαν τα ίδια για τις Εβραϊκές
Ταλμουδικές ανθρωποθυσίες κι όλοι όπως και ο
Πραναΐτης σφαγιάστηκαν απο Εβραίους.
34
κάθε μέσο. Όντας καθηγητής Πανεπιστημίου η
δεοντολογία δεν επέτρεπε να ενεργήσει, εναντίον της
γνώσης και υπέρ της λογοκρισίας.
35
Είναι πάγια τακτική τους να αποσιωπούν και να
εξαφανίζουν έγγραφα που αποκαλύπτουν την
εγκληματικότητα των ιερώτερων θρησκευτικών βιβλίων
των Εβραίων, των Ταλμούδ.
Στην βιβλιοθήκη μου κατέχω το πρωτότυπο του
εξαφανισθέντος πονήματος του Οικονόμου Ν., Η φωνή
τού Αίματος, ήτοι: Συλλογή ιστορικών καί
δικαστικών αποδείξεων περί τής υπό τών εβραίων
χρήσεως αίματος χριστιανικού, εν ταίς θρησκευτικαίς
αυτών τελεταίς, εξεδόθη στό τυπογραφείο ΠΑΤΡΙΣ εν
Βουκουρεστίω Ρουμανίας, τό 1892, ελληνιστί. Δές και
πλήθος άλλα: Ντρυμώντ Ε., Η εβραϊκή Γαλλία. La
France Juive, by Edouard Drumont. Obtainable from M.
Petit, 12 rue Laugier, Paris 17. 70 francs. Και του
Ντεσπόρτ, Henri Desportes: Le Mystere du Sang, chez
les Juifs de tous les Temps, 1889 (Savine). Τό
μυστήριον τού αίματος, εκδίδοται δαπάναις Αντωνίου
Μελισσηνού, ωρολογοποιού, εν Αθήναις, 1891.
36
Εικόνα: Έχουν πιάσει το χριστιανόπουλο, το
τρυπούν με βελόνες και προσπαθούν να συλλέξουν όλο το
αίμα του που χύνεται από τις πληγές. Παλιά, ειδικά το
πάσχα οι γονείς γεμάτοι τρόμο προειδοποιούσαν τα
παιδιά τους να προσέχουν γιατί υπάρχει κίνδυνος «να τα
πάρουν οι εβραίοι»!
*
Ωστόσο αργότερα, τα παιδιά τα αρπάζαν και για
άλλους λόγους, όπως οι τούρκοι για να τα κάνουν
γενίτσαρους, τον εκλεκτό σουλτανικό στρατό,
εξολοθρευτές δηλαδή της ίδιας της φυλής τους!
37
*
38
Στην συνέχεια, πίναξ με θέμα ‘Γενίτσαροι’.
*
Σήμερα, αρπάζουν παιδιά άθλιες συμμορίες για να
τα πουλήσουν ως ανταλλακτικά [εμπόριο οργάνων], ή
για υιοθεσία σε άτεκνους λεφτάδες, στο δρόμο δηλαδή
που άνοιξε η ξεφτιλισμένη βασιλομήτωρ Φρίκη
[Φρειδερίκη], σύζυγος του Φαύλου [Παύλου] του
αγαθιάρη, ο οποίος διόρισε τον «κηπουρό» του κ.
Τριανταφυλλίδη «πρωθυπουργό» της Ψωροκώσταινας
για να φκιαχτή εδώ η γνωστή Σχολή Εθνικής Ευτέλισης
και Προδοσίας.
Άλλο είναι το θέμα μας τώρα και για να μην
πλατειάσουμε, θα επανέλθουμε στο ζήτημα αυτό,
αργότερα.
*
Ως τότε, διαβάστε κι αυτό: Πολεμήθηκε από τη
μεγαλύτερη μερίδα του τύπου στην Ελλάδα και
αγαπήθηκε από την πλειοψηφία του τύπου στο
39
εξωτερικό. Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη
Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικαδέλφη
της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθησαν από τους
κομμουνιστές από το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία
ότι ''κατέστρωσε την απόδραση από το χωριό
τεσσάρων παιδιών της (καθώς και της μάνας της, της
αδελφής της) και της ανιψιάς της'' για να γλυτώσουν
από το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.
40
Γυρίστηκε και ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο για
λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω 'δημοκρατικών'
απειλών, βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών
των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ
τελικώς η προβολή της διεκόπη.
*
41
the Party and everything connected with it… All their
ferocity was turned outwards, against the enemies of the
State, against foreigners, traitors, saboteurs, thought-
criminals. It was almost normal for people over thirty to
be frightened of their own children.”
42
Λέει ο πρώτος: «-…ο δάσκαλος που καταγγέλλει
τους μαθητές του σε εφημερίδες και κανάλια.
Αποδεικνύεται περίτρανα ο ρόλος της άκρας αριστεράς
ως οργάνου της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης,
που μας θέλει ξένους στην ίδια μας την χώρα.
Προσωπικά εμένα η εικόνα πάντως του δασκάλου που
καταγγέλλει τα παιδιά τα οποία διδάσκει μου έφερε
στο μυαλό το 1984 του Τζόρτζ Όργουελ».
Απαντάει ο δεύτερος: «-Αυτοί οι 15χρονοι δεν
είναι το ίδιο καλά παιδιά με εκείνα που οι καθηγητάδες
έβαζαν στην πρώτη γραμμή να πετάνε πέτρες στους
αστυνομικούς. Άρα ως καλοί αριστεριστές καθηγητές
πρέπει να τους ρουφιανεύουμε».
43
Πραγματικά οι Πακιστανοί μπήκαν σπίτι τους. Οι
Έλληνες χτύπησαν τη πόρτα και μόλις τους άνοιξε
κάποιος τον έσπρωξαν και μπήκαν μέσα. Όμως οι
Πακιστανοί δεν μένουν ένας ή δύο. Μπαίνοντας μέσα
αγριεμένοι, βρεθήκαν να τους κοιτάζουν καμιά δεκαριά
μελαψά μούτρα συγκατοίκων. Ήταν αδύνατον να κάνουν
τίποτα. Οι Πακιστανοί, αφού τους έδειραν για τα καλά
τους πέταξαν έξω.
Οι μαθητές επέστρεψαν στην αυλή του σχολείου
και είπαν τον πόνο τους, στους συμμαθητές τους. Ένα
φιλαράκι όμως ήταν στην «Χρυσή Αυγή». Τους είπε ότι
θα ειδοποιήσει τους δικούς του να πάρουν το αίμα τους
πίσω. Στην συζήτηση μπήκαν και κάτι συμμαθητές τους
Αλβανοί που είπαν ότι κι αυτοί υποφέρουν από τους
Πακιστανούς που μένουν εκεί και θα πάνε κι αυτοί να
βοηθήσουν.
Έτσι, ομάδα Χρυσαυγιτών, Αλβανών μαθητών και
Ελλήνων μαθητών (!!!) από αυτό κι από γύρω Λύκεια,
μπήκαν στην «γιάφκα» των Πακιστανών, και σπάσανε
ότι βρήκαν μπροστά τους, τουλουμιάζοντας τους
Πακιστανούς στο ξύλο. Αλληλούϊα. Ξαναγυρίζουμε στο
αναθεματισμένο μας θέμα: τα «Παιδιά»; Ο Όργουελ; Ο
Μπάλφουρ; Ό,τι σας κάνει κέφι και ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΑΛΑΕΙ.
*
44
Παιδιά αρπάζουν κι άλλοι τσόγλανοι, όπως τα
«κατηχητικά» διάφορων «θρησκειών» και πλήθος
έκφυλων «μοναχικών» ταγμάτων. Οι σιχαμένες
«πολιτικές νεολαίες» είναι κι αυτές μια απ’ τα ίδια. Οι
μασσώνοι πρόσκοποι κι άλλα κατασκευάσματα του
είδους με ποικίλο περιεχόμενο, έχουν κεντρική τους
στόχευση την παντοειδή εκμετάλλευση των νιάτων.
Αποκορύφωση του φαινομένου σήμερα ο χουλιγκανικός
αθλητισμός που επαναλαμβάνει αναρχικές στρατεύσεις
του παρελθόντος.
45
*
Οι μυστικές υπηρεσίες είναι μανούλες στην
χρησιμοποίηση παιδιών με απίστευτα αποτελέσματα που
ζήσαμε πρόσφατα κι εδώ, βλέπε τα Δεκεμβριανά του
2008 που κάηκε η Αθήνα [κι όχι μόνον…] ένεκα
δολοφονίας [;] κάποιου αναρχοπιτσιρικά
«Γρηγορόπουλου» από εξαγριωθέντα και αμυνόμενον
μπάτσον. Μια κοινωνία δεν μπορεί να αμυνθή και
διαλύεται όντως όταν τα παιδιά «της» βγαίνουν στο
σφυρί. Και οι επιτήδιοι θρησκειών, πολιτικής,
ναρκωτικών, πορνείας, αθλητισμού, κερδοσκοπίας,
παιδεραστίας, κλπ, ξέρουν άριστα να χειραγωγούν τους
αφελείς πιτσιρικάδες.
Δεν είναι σπάνιο λοιπόν γεγονός η χρησιμοποίηση
ενός παιδιού. Το απίστευτο και γεγονός παγκόσμια
«πρώτης περίπτωσης» είναι η χρησιμοποίηση του ίδιου
του «ιού» του… πρωθυπουργού της Αγγλίας! Έπαιζε με
τα γυφτάκια!;
Και το βρήκε τάχαμου εγκαταλελειμμένο και το
περιμάζεψε κάποιος πλούσιος «έλληνας» λεφτάς της
46
Ρουμανίας… Νομίζω το υιοθέτησε κι όλας,
‘προσωρινώς’, αλλά, το παιδάκι έδειχνε μια μοναδική
έφεση στα γράμματα, στις γλώσσες και στην …
θρησκεία! Μιλούσε τέλεια 5-6 γλώσσες τουλάχιστον,
μπορεί και παραπάνω.
47
monk-priest during one part of his life, worked in
intelligence in WW2, became a diplomat after that,
became a conference interpreter after that, and
completed a PhD in theology in his 70's. As a diplomat,
he served in Greece, Israel, Turkey, Italy and Geneva,
Switzerland.
48
-Υπήρξε σπινθηροβόλο πνεύμα και αριστούχος
μαθητής, φοιτώντας στα πιο διάσημα σχολεία της
πλανητάρχιδας: Reginald was educated at Westminster
School (as was his father) and went on to Kings College
Cambridge where he earned a double First and became a
Fellow of that College.
-Ο προστάτης του μεγαλοκαπιτάλας λόρδος Μίλνερ
τον στέλνει στην αποικία της Νότιας Αφρικής να
αναλάβη αυτό που θα λέγαμε Υπουργείο Παιδείας [ή
προπαγάνδας]: He was appointed by Lord Milner to
work in South Africa and set up the Education
Department after the ravages of the Boer War.
49
was amongst other activities, a leader writer for THE
MORNING POST, chiefly responsible for articles
dealing with education. He was described by his friends
as having "an extraordinary and radiant gaiety," and "a
wonderful joyousness, a radiance, a youthful freshness of
mind".
50
επικρατήσεως και ελέγχου του αγγλοεβραϊσμού, στην
χρυσοφόρο αποικία] λέει, το 1901 και… ίσως να ζεί [;]
ακόμα! Ή εγώ δεν βρήκα ημερομηνία θανάτου της
ΜΟΝΑΧΗΣ Mary Veronica, [η ίδια είναι!].
51
‘καθολική’ μοναχή, αλλά και άλλων μελών της
ορφανεμένης οικογένειας στην συνέχεια.
52
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟΣ ο Hilaire
Belloc που επηρρέασε τόσο καίρια την οικογένεια του
Ντέηβιντ Μπάλφουρα, από την στιγμή της γεννήσεώς
του; [1903]. Είναι αυτός που μας λύνει όλα τα
αινίγματα του ΚΡΥΠΤΟΕΒΡΑΙΣΜΟΥ. Άς δούμε
ποιος είναι και τι σκεφτόταν.
53
συγκλονιστικά πράγματα στο βιβλίο του, "Οι Εβραίοι".
[= In his book, “The Jews,” published…, noted
historian, Hilaire Belloc, states the following in relation
to the increasing phenomenon of the, “Crypto-Jew,”].
Ζητά [από… μας;!], να εξετάσουμε την προστυχιά
τους να λαμβάνουν ψεύτικα ονόματα. [= “Take the
particular trick of false names…]. Αυτό το πράγμα, ότι οι
εβραίοι κρύβονται πίσω από ΨΕΥΤΙΚΑ μη-εβραϊκά
δηλαδή ονόματα, λέει ο Μπέλλοκ, ‘φαίνεται σε μας
ιδιαίτερα μισητό’. [It seems to us particularly odious].
54
name as a mask, and after a year or two pretend to treat
it as an insult if their original and true name be used in its
place].
55
almost be called a British agent upon the Continent of
Europe and still more in the Near and Far East...]
56
opening of the twentieth century those of the great
territorial English families in which there was no Jewish
blood were the exception].
57
και συνέχισε λαμπρές σπουδές στο κολλέγιο ‘των
βασιλιάδων’ στο Καίμπριτζ, όπου μάλιστα διεκρίθη
κερδίζοντας δυό φορές την πρωτιά, ούτως ώστε έγινε
διευθυντικό στέλεχος ή συνεργάτης του κολλεγίου αυτού
που λουστράρει τα φυτευμένα αφεντικά των
αγγλοεβραίων αλόβερ δε γουώρλντ κι όπου να’ναι,
καθότι όλος ο ντουνιάς είναι μια ξεφτιλισμένη αποικία
των βρωμιάρηδων τούτων.
58
τον θάνατό του, αφιερώθηκε στο γράψιμο, και ήταν
μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, ‘a leader writer’
[αρχισυντάκτης;] for THE MORNING POST’, βασικά
αρμόδιος για τα άρθρα που αφορούσαν την εκπαίδευση.
Περιγράφεται από τους φίλους του ως έχων "εξαιρετικό
και ακτινοβόλο κέφι, [gaiety, joyousness κτλ]", μια
νεανική διανοητική φρεσκάδα. Πέθανε όμως πολύ νέος
το 1907 αφήνοντας πίσω του μια χήρα και τέσσερα πολύ
μικρά παιδιά από τα πέντε συνολικώς που απέκτησαν,
αφού το πέμπτο πέθανε λίγες μέρες αφότου γεννήθηκε.
59
κόρη της Εσθήρ, καλογέρεψε ‘για τα καλά’ και πήρε το
καλογερίσιο όνομα Μαρία Βερονίκη, αφιερωμένη στην
υπόλοιπη ζωή της ψυχή και σώματι στον παπισμό,
μακρυά από οικογένεια πλέον και φίλους ‘επάνδρωσε’ ή
καλλίτερα επιγυναίκωσε τις τάξεις του Όπους Ντέϊ.
2. Ντέηβιντ Μπάλφουρ ο γνωστός, γεννήθηκε λέει
20-1-1903 και τα τίναξε 86 ετών στις 11-10-1989,
αφήνοντας πίσω του μια κόρη, την Σαρλόττα.
60
Τούτη η Κλάρα, παντρεύτηκε τον συνομίληκό της
SYDNEY SHEPPARD που γεννήθηκε και κείνος το
1905, αλλά όχι στην Αγγλία. Ήταν και λιγουλάκι
‘αιγύπτιος’ αφού γεννήθηκε στο αγγλοκρατούμενο
Κάϊρο, την πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Πιθανώς
παντρεύτηκαν 25 ετών, το 1930 κι απέκτησαν 5
αγγλεζογυφτάκια στην Ελβετία τους, [ήδη 2-3 χρόνια
ΠΡΙΝ του την βιδώσει του Ντέηβιντ να τραβήξη στ’
Αγιονόρος ή μας τον βιδώσουν εδώ αυτοί που μας τον
βίδωσαν].
61
αποικιακή υπηρεσία. Δεδομένου ότι η μια αδερφούλα
του η Εσθήρ, στρατεύθηκε στον παπισμό, ο άλλος
αδερφούλης του ο Ντέηβιντ στην Ορθοδοξία, η παράλλη
αδερφούλα του η Κλάρα στον ελβετικό κουμπαρά,
τούτος βάλθηκε να γίνη ΚΙΝΕΖΟΣ! Έμαθε μάλιστα
καλλίτερα από οποιονδήποτε άλλον πάνω στην γή, τα…
κινεζικά. Έγινε ‘κινεζικός’ μελετητής και για όσους δεν
ξέρουν τα κινέζικα δεν είναι ‘μία’ γλώσσα.
Υπάρχουν στην Κίνα περισσότερες γλώσσες και
διάλεκτοι απ’ όσες σ’ ολόκληρη την Ευρώπη! Λοιπόν,
προκαλεί δέος μέχρι σήμερα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν
μιλούσε μόνο την επίσημη κινεζική γλώσσα, της
Καντώνας, αλλά δεκάδες από τις κινεζικές διαλέκτους
και ιδίως εκείνη του Χογκ Κογκ.
62
British government had asked all colonial
administrators to remain at their posts to avoid possible
chaos’! Κι έφαγε το κεφάλι του ο δυστυχής μαλάκας όχι
όταν έφθασαν οι γιαπωνέζοι στα Χριστούγεννα του
1941. Όχι. Μ’ αυτούς επέζησεν κι ανδραγάθεψεν.
63
Τον παραχώσανε τέλος πάντων, ολίγον τι ένδακρεις
οι ενδιαφερόμενοι, σε έναν μαζικό τάφο στο Stanley
Cemetery. Αλλά τα περισσότερα απ’ τα δικά μας
παιδάκια που έφαγε ο αδερφούλης του στον πεντάχρονο
εμφύλιο, μάλλον άταφα τα φάγανε τα όρνια στα βουνά
και είχαν στερρέψει τα δάκρυα έστω κι αν υπήρχε ή
ήθελε κάποιος να τους κλάψη ή να τους θάψη.
64
*
Ειδικά για τον γάμο του κατάσκοπου παπαξεφτίλα
Δαυίδ, λένε οι πηγές: Marriage 1 LOUISE (NEE VON
ZEDLITZ) FITZHERBERT b: 5 FEB 1906 in Lower
Hutt, New Zealand και τα τίναξε στις 13-4-1994, πέντε
χρόνια μετά τον άντρα της σε ηλικία 88 ετών.
Άρα ζήσαν μαζί 41 χρόνια [1948-1989] και έκαναν
ένα τέκνο, την Καρλότα [Married: 3 APR 1948,
Children Living BALFOUR] -φαίνεται της έδωκε το
όνομα της ‘σαρκικής’ μάννας του.
*
65
Προδρομικώς ο Μπάλφουρ κατέφθασε νωρίτερα
του εν λόγω ξεφτίλα βασιλιά μας, ΤΡΙΑ ολόκληρα έτη
ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ! Το 1932! και είναι 29 ετών.
Εφόδιά του μια ΨΕΥΤΙΚΗ «προσχώρηση» στην
Ορθοδοξία [= ουδέποτε βαφτίστηκε με ορθόδοξο
βάπτισμα] και μια κατ’ απονομήν «χειροτονία» από
κάποιον εβραιοκουμμουνιστή επίσκοπο, σουλατσαδώρο
της «Δυτικής» Ευρώπης. [Ουδέποτε δηλαδή έγινε σ’
αυτόν η ορθόδοξη τελετή της χειροτονίας]. Λοιπόν,
ούτε ορθόδοξος, ούτε κληρικός ήτανε, αλλά ένας
καραγκιόζης σπιούνος. Για να το πούμε πιο μαλακά:
ένας πολύ καλά εκπαιδευμένος κατάσκοπος παιδιόθεν
για να παίξη τον ρόλο του.
66
Εμ τι σκατά παπάς κι ορθόδοξος ήταν, δεν το
κατανοώ… Αλλά, τι το περίεργον;
Τότε όχι μόνο παπάδες, αλλά γκοτζάμ βασιλείς
κατασκεύαζε η Αγγλετέρα στο πυξ-λάξ καθότι είχε τα
ζόργια να αιματοκυλήση την ανθρωπότητα στον
καταραμένο Β΄ΠΠ που ετοίμαζε…
67
Εδώ και αρκετό καιρό κυκλοφορεί λοιπόν μια
συγκλονιστική μελέτη που αν κάποιος δεν την έχει
υπόψιν του, είναι φυσικό να μην έχη επιτυχία στα
ζητήματα που αφορούν την ερμηνεία των γεγονότων που
σχετίζονται με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον
Χίτλερ, τους Αγγλοεβραίους και ειδικά τον…
Μπάλφουρα. Η μελέτη αυτή αποδεικνύει ότι ακόμη κι ο
Χίτλερ ήταν ένας καραγκιόζης, βρετανός πράκτορας.
Ποιος είναι άραγε ο σκερδεμπές δίπλα στον Φύρερ
στην παρακάτω φωτογραφία;
68
κύτταξε διερευνητικά: -Γιατί πιστεύεις ότι θα έπρεπε να
γνωρίζω ένα βουδδιστή εβραίο; Ερ. –Ήταν και
αγγλικανός παπάς.
–Και; -Ρωτώ μιας και έχετε τόσα ‘κοινά’. Και κείνος
δούλευε για τις αγγλικές Μυστικές Υπηρεσίες…
69
Αυτή η φωτογραφία είναι μέρος μιας άλλης,
μεγαλλίτερης και πολλών πολλών άλλων φωτογραφιών
και πληροφοριών που έψαξα και τις βρήκα σε διάστημα
μισού αιώνα σχεδόν, από την δεκαετία του 1960 ως
σήμερα [2010].
Ο Χίτλερ πελιδνός και κατατρομαγμένος κυττάζει
τον σωτήρα του εβραίο Ιγνάτιο που μόλις του έχει σώσει
την ζωή από βέβαιο θάνατο.
Ο Ιγνάτιος κυττάζει αλλού, σοβαρός και περήφανος
που η αποστολή του ήχθη εις πέρας.
Το πώς ο σωτήρ του Χίτλερ εβραίος Ιγνάτιος
σχετίζεται με τον Μπάλφουρα και τα ‘χαμένα’ παιδικά
χρόνια του Παπατζήμ, είναι κάτι που πρέπει να
μελετήσουμε διεξοδικά. Δεν νομίζετε;
*
*
Εδώ, φαίνεται καλλίτερα.
70
Ποιος; Αυτός ο κινέζος της παρακάτω φωτογραφίας
[αριστερά] ή αυτός με το παπχιόν [δεξιά], -ο ίδιος είναι.
Ο Ιγνάτιος.
71
Κυττάς και σκέφτεσαι: ‘ο Λόντων σκούλ οβ
ικονόμιξ κι ο βασιλιάς που γέννησε το θλιβερό το κώμιξ.
Κανείς απ’ αυτούς δεν έμαθε ο έλληνας τι έπαθε;
*
*
If every evil
is made in England,
they are also!
72
*
*
Κάποιος φυσιογνωμιστής θα μπορούσε να μας πη
εάν μοιάζουν και πόσο, όχι βέβαια το «πώς», ένα παιδί
στον πατέρα του! Γεώργιος 2ος βασιλεύς Ελλήνων
αριστερά και ο ιός «σημίτης» δεξιά. Βρέστε καλλίτερες
φωτό κι εξετάστε το εξής:
«…Εις τήν Αγγλίαν όπου ο Γεώργιος παρέμεινεν
επί πολλά έτη, έτυχε ηγεμονικών περιποιήσεων καί
73
ενισχύθη ποικιλλοτρόπως εις τήν νέαν του ζωήν,
προπαρεσκευάσθη δέ καί κατηχήθη καταλλήλως, ίνα
καταστή τυφλόν όργανον εις τάς χείρας τής αγγλικής
πολιτικής καί πράκτωρ τού Ιουδαϊκού Μυστικού
Συμβουλίου εν Ελλάδι». Ώπα πρώτο.
«…Εν πρώτοις τού προσεκόλλησαν -κατά τό
σύστημα τής Μάγδας Λουπέσκο, Σίμψων, Εσθήρ-
μίαν σατανικήν αγγλοεβραίαν ερωμένην ήτις έφερε
τόν Γεώργιον εις επαφήν μέ τούς εβραίους τραπεζίτας
τού Σίτυ, ο Γεώργιος τότε είχε οικονομικάς στενοχωρίας,
καθότι ο Σκαναβής, διαχειριστής καί σύμβουλος τής
Ελισσάβετ, δέν τού έδιδε πλέον πιστώσεις, επειδή η
Ελισάβετ επληροφορήθη τάς σχέσεις του μετά τής
εβραίας». Ώπα κι άλλο!
«…Εκ τών σχέσεων αυτών τού Γεωργίου καί τής
εβραίας προέκυψαν ώς καρποί δύο παιδιά», [βλ.
εφημερίς Ημερήσιος Κήρυξ Αθηνών τής 7-7-1935].
Ώπα τρίτο, ώπα, είπα, λέω!
*
Έγραφα κι εγώ στα νιάτα μου, [δες «Βουτυνέλος»,
όταν το εκδώσω]: Ποιά είναι αυτά τά παιδιά; Τί
έγιναν; Ζούνε σήμερα;
Απάντηση: τό ένα απ’ αυτά κατάντησε
μεγαλοπράκτορας τής παγκόσμιας εβραϊκής
επικρατήσεως, έχοντας τόν έλεγχο τών μυστικών
υπηρεσιών τού άλλοτε κραταιού Τρίτου Ράϊχ καί
προπονεί τήν κατάσταση γιά τό επερχόμενο Τέταρτο
Ράϊχ, είναι διεθνώς γνωστός «καθηγητής» κι ονομάζεται
Σπύρος.
74
Τό άλλο, πάλι μιά απ’ τά... ίδια, «καθηγητής» κι
αυτό, πού είναι πολύ δυσλεκτικό τό καημένο, ζούπακας,
πού θά μπορούσε νά ήταν κανονικά βασιληάς σήμερα σέ
μιά τέτοια ξεφτιλισμένη χώρα-προτεκτοράτο όπως η
Ψωροκώσταινα, κατόπιν δημοκρατικών εκλογών, αφού
πήρε τό όνομα τού παπού μέ νουνό τόν ... μπαμπάκα [ή
τόν θείο], εξελέγη καί παριστάνει τόν Πρωθυπουργό μας.
Γιά νά κλίσουμε κάπως τήν λυπητερή αυτή ιστορία:
«... τήν εβραίαν ερωμένην του ο Γεώργιος είχε
εγκατεστημένην, κατά τά, απαισία τή μνήμη, έτη τής
βασιλείας του, εις τά εν Κερκύρα ανάκτορά του», [βλ.
Τό νέον δράμα τού Ελληνισμού καί αι σκοτειναί
δυνάμεις, ο Βασιλεύς ΓΕΩΡΓΙΟΣ ο β΄, όργανον τού
μυστηριώδους Εβραϊκού συμβουλίου, Θεσσαλονίκη
1942, Έκδοσις EEE, σ. 15 κ.ε.].
Ώπα ώπα!
Φυσικά υπάρχουν κι άλλα πού μάς νοιάζουν
σχετικά, όπως τό ότι:
«... τό 1930, εμυήθη ο Γεώργιος εις τόν
Ελευθεροτεκτονισμόν εις τήν Μασσωνικήν Στοάν τού
75
Λονδίνου Wallwood υπ’ αριθμόν 5143, τό δέ έτος 1933
εξελέγη Σεβάσμιος τής Στοάς ταύτης».
76
Ναί, ας δούμε πόσο ήτανε ο Τρέμπιτς και με τι
ασχολούνταν: ‘… Στα έτη λίγο πριν από το ξέσπασμα
του πρώτου παγκόσμιου πολέμου συμμετείχε σε ποικίλες
αποτυχημένες οικονομικά προσπάθειες, ζώντας για
κάποιο χρονικό διάστημα στο Βουκουρέστι,
ελπίζοντας να κάνει τα χρήματα εμπλεκόμενος στη
βιομηχανία του πετρελαίου. Γύρισε πίσω στο Λονδίνο
τελικά χωρίς τα χρήματα, επιδιώκοντας να προσφέρη
τις υπηρεσίες του στην βρετανική κυβέρνηση ως
κατάσκοπος. Όταν απορρίφθηκε η προσφορά του, πήγε
στην Ολλανδία και έκανε επαφή με τους Γερμανούς, οι
οποίοι τον απεδέχθησαν ως διπλό πράκτορα…’
Μήπως κάτι δεν μετέφρασα καλά; Έ τότε, να και το
πρωτότυπο: ‘In the years leading up to the outbreak of
the First World War he was involved in a variety of
failed commercial endeavours, living for a time in
Bucharest, hoping to make money in the oil industry.
Back in London with no money, he offered his services
to the British government as a spy. When he was
rejected he went to Holland and made contact with the
Germans, who employed him as a double-agent’.
77
ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ γράφει. Δεν γράφει; Μόνος;
[Αυτό δεν το γράφει]. Αυτό είναι που ανεκάλυψα με την
βοήθεια του Μπαμπά. Είχε μαζί του και το ΟΡΦΑΝΟ
παιδί! Το παιδί που ‘πλατσιάνιζε στις λάσπες με τα
γυφτάκια’, όταν ‘συμπτωματικά’ το βρήκε και το
διέσωσε ένας ‘πλούσιος’ έλληνας!
Ποιος έλληνας; -Μήπως ο ρωσσοεβραίος Ζαχάρωφ;
Κι ο Γκούρτζιεφ; Πώς εμπλέκεται κι ο Γκούρτζιεφ στην
ιστορία του μικρούλη Μπάλφουρα;
Στο Βουκουρέστι τον έχει πάει ο Τρέμπιτς. Κατ’
εντολήν του άλλου Μπάλφουρα [του πρωθυπουργού] και
κατ’ εισήγηση του Μπέλλοκ.
Σκοπός να τον παραδώση στον Γκουρτζίεφ. Ο
Γκουρτζίεφ τον παραδίδει στον Ζαχάρωφ. Δεν μπόρεσα
ωστόσο να υπολογίσω ακόμα τις ακριβείς ημερομηνίες
που έγιναν όλα αυτά.
Ίσως το κάνω τώρα. Να δούμε λοιπόν το επίσημο
βιογραφικό του Τρέμπιτς, μπας και βγάλουμε καμμιά
άκρη.
Ignatius Timothy Trebitsch-Lincoln (4 April 1879 -
4 October 1943) a Hungarian Jewish adventurer who
spent parts of his life as a Protestant missionary,
Anglican priest, British Member of Parliament for
78
Darlington, German right-wing politician and spy, and
Buddhist abbot in China.
79
-Μάλιστα.
Καλλίτερα να παραθέσω ένα απόσπασμα από το
έργο μου ‘Donmehs, Frankists, Illuminati, Beniseli,
Masons, the infamous Salonician dastards’ που γίνεται
μια μικρή συζήτηση γι’ αυτό το θέμα:
*
80
Οι μααμανείμ [= "πιστοί"], παντρεύονταν μόνο
μεταξύ τους, κι έτσι στήθηκε ένα ευρύ, παγκόσμιο
δίκτυο μυημένων φρανκιστών οικογενειακώς όπου
ολόκληρη η οικογένεια συμμετείχε στην συνωμοσία,
και τις περισσότερες φορές ειδικά εκείνους που είχαν
παραμείνει φαινομενικά εβραίοι, ήταν αδύνατο να τους
ξεχωρίση ένας αμύητος απ’ τους υπόλοιπους. Αλλάζαν
θρησκείες κατά τα συμφέροντα και πάντα δίναν στα
παιδιά τους την πιο καλλίτερη εκπαίδευση. Ειδικότερα οι
φρανκιστές της Γερμανίας, της Βοημίας, και της
Μοραβίας διατηρούσαν απ’ ότι μαρτυρούν οι αποδείξεις
στο Carlsbad, την γνωστή θερινή τελετουργία της 9ης
Αυγούστου που είναι κοινό γεγονός σε όλους τους
ντονμέδες του κόσμου.
*
Παρέμβαση: -Τι ήρθες αυτή την φορά να κάνης
στην Θεσσαλονίκη; Κάθε τόσο και λιγάκι εδώ έρχεσαι.
Απ. –Για τις διορθώσεις. Εκδίδεται το έργο μου για τον
Συμεών, Politico-Historical Works of
Symeon, τον αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης. –Ω!
αξιοποιείς τα χειρόγραφα από το Άγιο Όρος; [Σκέφτηκα:
Καλά έκανες και τα σούφρωσες τότε, ο χρόνος σε
δικαίωσε!]
81
Φ. (από το Διαδίκτυο) - Ούτε οι… ντονμέδες δεν
θα μπορούσαν να το σκεφτούν αυτό!...
Ruth -Εγώ δεν το γνωρίζω αυτό. Τι τελετουργία
πρόκειται; Ειδικά στις 9 Αυγούστου, γιατί;
+Απόστολος -Νόμιζα πως το ξέρετε, συγγνώμη. Ά
οι υπόλοιποι το γνωρίζετε. Ωραία. Εξηγώ. Στις 9 του
εβραϊκού μήνα Άβ, είναι νομίζω η δική μας 20ή Ιουλίου,
συνέβη η υποτιθέμενη γέννηση του Shabbetai Zevi, αλλά
η ημέρα τούτη είναι επίσης γνωστή στον Ιουδαϊσμό ως η
κατεξοχήν αποφράς ημέρα της ‘καταστροφής’ η
λεγόμενη ‘τισιά μπ’ άβ’, η σκοτεινότερη ημέρα στο
εβραϊκό ημερολόγιο, όπου γίνεται ‘μνήμη’ της
καταστροφής και του ΠΡΩΤΟΥ ναού της Ιερουσαλήμ,
από τους βαβυλώνιους, και του ΔΕΥΤΕΡΟΥ ναού, την
ίδια μέρα από τους Ρωμαίους. Επίσης, στις 9 του Άβ, το
1492, ήταν η ημέρα που οι Εβραίοι ξεκουμπίστηκαν από
την Ισπανία. Τούτη η ημέρα λοιπόν για όλους τους
Εβραίους τιμάται ως ημέρα νηστείας και προσευχής.
82
Εντούτοις, οι φρανκιστές φρόντισαν κι αυτήν
ακόμα να την βεβηλώσουν εφόσον γιορτάζουν το
γεγονός που είπαμε με το καθιερωμένο ετήσιο
οργιαστικό τους σεξουαλικό ‘γλέντι’, την γνωστή
Τελετή της σβυσμένης λάμπας. Μαζεύονται, σβύννουν
τα φώτα, πηδιούνται οι γυναίκες μ’ όποιον να’ναι και τα
τυχόν μπάσταρδα που συλληφθούν ανακηρύσσονται
άγια κι ευλογημένα παιδιά… τα ξέρετε αυτά, έτσι δεν
είναι; Με την συνήθεια της πρακτικής ‘ανταλλαγής
συζύγων’ που έγινε της μόδας για πολλούς ευρωπαίους
πλέον κτλ. Πρακτική των φρανκιστών είναι αυτά, η
σεξπόλ γενικότερα, η άσκηση της πολιτικής μέσω του
σέξ, τα λέει κι ο Ράϊχ. Άς πούμε κάτι πιο σημαντικό. Ναι,
τι θέλετε να πούμε;
83
συμπληρώνουν το πάζλ των γνώσεών μας γι’ αυτούς
τους αποστάτες εβραίους που διείσδυσαν μέσα σε όλες
τις θρησκείες του κόσμου για να τις ανατρέψουν εκ των
έσω, μη έχοντας κανένα όριο και κανέναν φραγμό.
Τούτοι οι αδίστακτοι τύποι εμένα μου θυμίζουν τους
αρχαίους μανιχαίους που τόσο καλά περιγράφετε στην
διατριβή σας…
+Απόστολος -Ά λέτε για το μεταπτυχιακό μου στην
Θεολογική. Πράγματι οι μανιχαίοι εμφανίζουν αρκετά
από αυτά τα χαρακτηριστικά και μπαίνω στον πειρασμό
να βλέπω κάποια συνέχεια ανάμεσα στους μανιχαίους
και τους ντονμέδες, τους σαλονικιούς βενιζέλους ή
φρανκιστές, όπως κι αν τους πήτε. Και οι μανιχαίοι είχαν
άπειρα ονόματα κι αυτοί πρέσβευαν τον Διαφωτισμό σαν
τους καμπαλιστές, τους ζοχαριστές ντονμέδες, τους
μασκιλείμ της χασκαλά που ναι, έχω γράψει γι’ αυτούς.
Υποπτεύομαι ότι είναι οι ίδιοι λοιπόν. Αποδείξεις
ιστορικής συνέχειας ατράνταχτες δεν έχω, πως θα
μπορούσα άλλωστε. Ενδείξεις αρκετές όμως υπάρχουν
και τον ελλείποντα κρίκο στην αλυσσίδα του κακού,
βρήκα στους λεγόμενους Illuminati.
84
Ruth -Όντως. Ετοιμαζόμουν αυτό να σας πώ. Να
μας δείξετε τις σχέσεις μεταξύ ντονμέδων και
ιλλουμινάτων. Πρόκειται δηλαδή για δυό διαφορετικές
συνωμοσίες ή για μία; Και πάλι με τους Ιησουίτες πως
κολάει το θέμα –ή δεν κολάει; Και οι μασόνοι; Κι ο
παπισμός; Τι σχέση έχουν οι ντονμέδες με τούτες τις
διεθνείς ανατρεπτικές οργανώσεις δηλαδή. Κι αν
μπορήτε να μας δείξετε τι γίνεται με τον διεθνή
εβραϊσμό και τον σιωνισμό. Ακολουθούν καταπόδας
τους ντονμέδες ή διαφοροποιούνται κάπου και πού…
[…]
*
85
γυάλιζε το ξαπτέρυγο εκεί, εκείνα τα χρόνια, τον αδελφό
του Ντέηβιντ, τον Στέφεν Φράνσις Μπαλφούρ που
όπως είδαμε ήδη, γεννήθηκε το 1905 και τα τίναξε
στο… Χογκόγκ στις 16-1-1945 ως μέγας πράκτωρ και
ελεγκτής των αγγλοεβραϊκών συμφερόντων στην άθλια
αποικία, από μια ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ βόμβα που έσκασε
στην… κεφάλα του, [αυτό είναι η επίσημη άποψη], ή
από Θεία Δίκη ή εξεπίτηδες δηλαδή, βγήκε από την μέση
[κατ’ εντολήν του ρωσσογαλλοεβραίου Σβερντλώφ ή
Πεσκώφ, δες στο έργο μου ‘Σβερντλώφ: Η
Ψυχοϊστορία ενός επί πλέον ειδεχθούς εβραίου
κακούργου’, που γράφω: […] ‘Και μετά το 1943 ένα
απόμεινε μονάχα που ο εβραίος δεν κατάφερε.
86
Βρέ να πάρη η ευχή! Πάλι ξεφύγαμε απ’ τον
Τρέμπιτς. Κι αυτός ο λεχρίτης, δεν ξέρεις από πού να τον
πρωτοπιάσης! Λέω να δούμε την ‘Early clerical career’
του, εξαιτίας του γεγονότος που κι ο Μπάλφουρας
τόπαιξε παπάς.
Ο Ignácz Trebitsch λοιπόν (που άλλαξε αργότερα
το επίθετό του από Trebitsch σε… Lincoln), γεννήθηκε
σε μια ‘ορθόδοξη’ εβραϊκή οικογένεια στην πόλη Paks
της Ουγγαρίας το 1879, και η οικογένεια στη συνέχεια
εγκαταστάθηκε στη Βουδαπέστη.
87
ασχοληθή με κάποιες… χριστιανικές ιεραποστολές κι
έτσι παράτησε τον ιουδαϊσμό του και βαφτίστηκε,
Χριστούγεννα του 1899, σε ηλικία 20 ετών. Μάλιστα
πήρε υποτροφία να παρακολουθήση κάποιο
λουθηρανικό σεμινάριο στο Breklum του Σλέσβιχ -
Χολστάιν, που εκπαίδευε ιεραποστόλους.
Ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν από γεννησιμιού του,
στάλθηκε στον Καναδά για να εκτελέσει την
ιεραποστολική του εργασία ‘μεταξύ των Εβραίων του
Μόντρεαλ’.
88
ιδούμε κάτι άλλο για το κάθαρμα που έγινε, το πώς έγινε
δηλαδή… Μέλος του Κοινοβουλίου!
Ο δαιμόνιος εβραίος, χριστιανός πια, Trebitsch-
Lincoln, λέγεται ότι διέθετε μια καταπληκτική ικανότητα
να χώνεται με επιτυχία σε οποιαδήποτε κατάσταση, και
σε οποιαδήποτε επιχείρηση.
Γοήτευσε λοιπόν κι απέκτησε μεγάλη εξοικείωση
με τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ, ο οποίος τον
διόρισε ως βοηθό εφημέριο στην πάμπλουτη ενορία του
Appledore, στο Κεντ.
89
Ο Rowntree λοιπόν, πρόσφερε στον βοηθό παπά
μια καλλίτερη θέση, την θέση του προσωπικού
γραμματέα του.
90
πρεσβυτεργιανούς, αγγλικανούς, κι όλους τους παράτησε
σύξυλους, αν και τον χαρτζηλίκωσαν ηλιθίως ποιούντες
τα μέγιστα] και τέλος ως πολιτικός, [= που πέτυχε για να
αποτύχη!]. Τι μένει λοιπόν να ιδούμε;
Άς δούμε το επάγγελμα που πήγε να εξασκήση ο
τσογλαναράς ως κατάσκοπος. Είναι τα έτη που μας
ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Το διάστημα 1910-1914. Τότε ο
Μπάλφουρας ήταν 7-11 χρονών και στο διάστημα αυτό
καταγράφεται η παρουσία αμφότερων στο
Βουκουρέστι.
91
άλλου! Για τον ίδιο σκοπό εν τούτοις. Χρήματα πήρε
από τον Πρωθυπουργό Άρθουρ Τζέημς Μπάλφουρ αλλά
κι από τον Ιγνάτιο Μπέλλοκ. Τα χρήματα είχαν να
κάνουν με το ‘παιδί’ τον ορφανό Ντέηβιντ Μπάλφουρ
που έσερνε μαζί του στα Βουκουρέστια! Ο ένας εξ
αυτών είχε σκοπό να το εκμεταλλευτή κι ο άλλος να το
προφυλάξη –και οι δυό τους επέλεξαν και
χρυσοπλήρωσαν τον Τρέμπιτς.
Ψιλά γράμματα. Θα δούμε σε άλλη περίπτωση τι
ακριβώς έπραξε ο διαβολεμένος και αποτυχημένος
εβραίος στο Βουκουρέστι και το παιδάκι πλατσιάνιζε με
τα γυφτάκια ώσπου το βρήκε τυχαία εκείνος ο καλός
άνθρωπος, ο Ζαχάρωφ ο έλληνας [ρωσσοεβραίος],
ΕΜΠΟΡΟΣ ΟΠΛΩΝ, ο φίλος του Βενιζέλου κι όλων
των σκατών του πλανήτη Γή.
92
με τους Γερμανούς, οι οποίοι τον απεδέχθησαν
ασμένως ως ‘διπλό πράκτορα’.
Διπλός πράκτωρ; Ναί. Και οι πυγές δεν δίνουν
καμμιά χρονολογία πότε έγινε αυτό. Θα πρέπει να ήταν
το 1914 όπως εικάζω από άλλες πληροφορίες μου που
τον φέρνουν επίσης, αστεία πράγματα, έναν κανονικό
πράκτορα των εγγλέζων. Πράκτωρ λοιπόν και των
γερμανών και των εγγλέζων. Πατούσε σε δυό βάρκες κι
αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστή για πολύ. Είναι
περίεργο άραγε ότι τον πήραν χαμπάρι αυθωρεί και παρά
χρήμα; Όπως και να’χη οι γερμανοί του ζήτησαν να
επιστρέψη στην Αγγλία.
93
Επιστρέφοντας στην Αγγλία, φυσικώ τω λόγω, τον
περίμενε όχι η δόξα αλλά το μπαλαούρο κι έτσι με
δαιμόνιο τρόπο ο εβραίος μας απέφυγε θαυματουργικώς
την σύλληψη, φεύγοντας για τις Ηνωμένες Πολιτείες το
1915, όπου έδωσε τα διεπιστευτήριά του εκεί, στον
γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, [German military
attaché], τον περίφημο Franz von Papen. Όμως ο Papen
διατάχθηκε από το Βερολίνο να μην έχει καμία σχέση
μαζί του, κι έτσι ο Trebitsch, διωγμένος κι απ’ τους
εγγλέζους και από τους γερμανούς, τι νομίζετε ότι έκανε
για να βγάλη λεφτά; Δεν το χωράει ανθρώπου νούς:
πούλησε "την ιστορία του" στο περίφημο New York
World Magazine, που την δημοσίευσε ως ‘αποκάλυψη’
[= Revelation of I. T. T. Lincoln, Former Member of
Parliament Who Became a Spy], όπως καταλαβαίνετε
επωνύμως! Με την υπογραφή του ως ‘Λίνκολν, τέως
μέλος του βρετανικού Κοινοβουλίου που έγινε
κατάσκοπος’!
94
έγινε τελικά η σύλληψη και η έκδοσή του από τις ΗΠΑ
στην Αγγλία – όχι εξαιτίας της κατασκοπείας, που
επισήμως δεν καλύπτονταν νομικά από την
αγγλοαμερικανική συνθήκη έκδοσης, αλλά εξαιτίας
κάποιας μικροαπάτης, ένα πρόσχημα δηλαδή που
απαιτούσαν οι περιστάσεις. Κλείστηκε λοιπόν για τρία
έτη στη φυλακή του Parkhurst στο Isle of Wight, [Νήσος
του Ανθρώπου] και απελευθερώθηκε με την λήξη του
πολέμου το 1919, όντας πλέον 40 ετών.
95
Με την πτώση του Kapp, τρεπόμενος σε φυγή ο
φουκαράς ο Trebitsch, από το Μόναχο κατέληξε στην
Βιέννη κι από κεί στην Βουδαπέστη, ασχολούμενος με
διεθνείς πολιτικές ραδιουργίες παντός είδους που
εξυπηρετούσαν μιά ποικιλία μοναρχικών ή
αντιδραστικών, οργανώσεων κάθε είδους, -αυτό που
ήταν σ’ όλη την Ευρώπη γνωστό εκείνα τα χρόνια ως
‘Λευκή Διεθνής’. Επιφορτισμένος ο ίδιος λοιπόν, με τα
αρχεία της οργάνωσης, πώλησε αμέσως τις
πληροφορίες στις μυστικές υπηρεσίες των διάφορων
κυβερνήσεων. Δικασμένος και εξοφλημένος πλέον ένεκα
μιας κατηγορίας για εσχάτη προδοσία στην Αυστρία,
κατάφερε να το σκάση για ακόμη μία φορά,
καταλήγοντας …στην Κίνα, όπου άρχισε την προσφιλή
του απασχόληση με παντός είδους ίντριγκες κάτω από
την αιγίδα τριών διαφορετικών και αλληλομισούμενων!
κινέζων πολεμάρχων.
96
ενδεχομένως για τους ‘αντιπάλους’, τον Άξονα
Γερμανών και Γιαπωνέζων, ή κάποιους ‘άλλους’
αγνώστους, σχετιζόμενους με την ‘μεταστροφή’ του
στον …βουδισμό για την οποία αξίζει να δούμε μερικά
πράγματα.
Είχε λέει μια ‘απόκρυφη εμπειρία’ στα τέλη της
δεκαετίας του 1920, κι εξαιτίας αυτής έγινε βουδιστής
μοναχός. Το 1931 μάλιστα ανήλθε στην τάξη του
ηγουμένου, εγκαθιδρύοντας ένα δικό του μοναστήρι
στην Σαγγάη. Όλοι οι ‘μεμυημένοι’ έπρεπε λέει να
παραδώσουν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία στον
‘abbot’ [= ηγούμενο] Chao Kung, (κινεζιστί: 照 空
προφέρεται: Zhao Kong) όπως ονομάζονταν τώρα, ο
εβραίος Τρέμπιτς, ξοδεόντας τον χρόνο του
πασπατεύοντας τις …καλόγριές του, κατά τας πυγάς.
97
βρετανική προπαγάνδα για λογαριασμό τους. Οι
κινεζικές πηγές ωστόσο, λένε το αντίθετο, ότι έγραψε
δηλαδή πολυάριθμες επιστολές και άρθρα για τον
ευρωπαϊκό Τύπο στα οποία καταδίκαζε την ιαπωνική
αυτοκρατορική επιθετικότητα στην Κίνα. Μετά το
ξέσπασμα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, έκανε
επίσης επαφή με τους Ναζί, προσφερθείς να συνεργαστή
μαζί τους, μεταδίδοντας ραδιοφωνικά προπαγάνδα
κατάλληλη ώστε να ενωθούν όλοι οι βουδδιστές της
ανατολής και να ξεσηκωθούν ενάντια σε οποιαδήποτε
βρετανική επιρροή στην περιοχή.
Ο προϊστάμενος της Gestapo στην Άπω Ανατολή,
συνταγματάρχης των SS Joseph Mesinger, υπεστήριξε
σχετικώς, ότι αυτό το σχέδιο είχε καταπληκτική επιτυχία.
Ακόμη πιο σοβαρά αποτελέσματα είχε η πρόταση του
Trebitsch να μεριμνήση για την διείσδυση γερμανών
πρακτόρων στο Θιβέτ, που δεν μπορεί να γίνη εδώ
λόγος. Γίνεται κατανοητό όμως για ποιόν λόγο τον έφαγε
[αν τον έφαγε δηλαδή] ο αδερφός Μπάλφουρ. Η
παρουσία του Τρέμπιτς στην Κίνα έθιγε τα βρετανικά
συμφέροντα στην Άπω Ανατολή εν τω συνόλω τους!
98
παππού Σδράκα, ο Rudolf Hess, αλλά όλα
ανετράπησαν αφότου συνέβη το μυστηριώδες ταξείδι
του υπαριθμόν 2 Ναζιστή στην… Αγγλία,
συγκεκριμμένα στην Σκωτία, τον Μάιο του 1941 κατά
την διάρκεια του πολέμου. Μετά απ’ αυτό, ο Χίτλερ
έβαλε ένα τέλος σε όλο το φάσμα [crackpot], των
‘ψευδο - μυστικιστικών’ σχεδιασμών με τους
βουδδιστές. Ακόμα κι έτσι όμως, ο Trebitsch συνέχισε
την εργασία του για τις γερμανικές και τις ιαπωνικές
υπηρεσίες ασφάλειας στην Σαγγάη, μέχρι τον θάνατό
του το 1943.
Μια ‘ανούσια’ υποσημείωση +Αποστόλου. 1969,
εποχή Χούντας, εγώ είμαι 10 χρονών, αφού γεννήθηκα
το 1959. Θυμάμαι. Έντονα, σα να είναι τώρα. Χειμώνας,
Αγία Τριάδα, γυρίζουμε από τα ‘Βράχια’, μια τοποθεσία
έξω απ’ το χωριό, που έχουμε πάει να πιάσουμε
καβούργια με δύο φίλους μου. Σε μια άθλια παράγκα
συναντάμε έναν ‘γέρο’, πολύ γέρο αλλά και πολύ γερό,
κοτσανάτο, ρακένδυτο που μας… φιλοξενεί!
99
συζήτησή μας η τόσο ενδιαφέρουσα, είχε ξεκάθαρα
περιεχόμενο ‘Γεωπολιτικής’. Είναι η πρώτη φορά που
άκουσα την λέξη από τον άνθρωπο αυτόν του οποίου τα
ελληνικά δεν σου άφηναν περιθώριο να καταλάβης ότι
είναι αλλοεθνής. Δεν ξέρω ακριβώς τι ζητούσε εκεί.
Φαντάζομαι βέβαια κάτι σήμερα που συνδέω το πάζλ.
Προφανώς έχει να κάνη με την ‘Υπόθεση Μάξ
Μέρτεν’ του φίλου του Καραμανλή και τον
εξαφανισθέντα θησαυρό των Εβραίων –σε άλλη μελέτη
θα πώ γι’ αυτά, κάτι φόνους [μιας φινλανδής και του
γερμανοεβραίου συνοδού της στα Βράχια], κτλ. Άλλο με
νοιάζει εδώ. Θα μπορούσε ο γέρος αυτός, το 1969, που
τον έκανα τότε 80-85 ετών να είναι ο Τρέμπιτς που…
πέθανε λέει το 1943; -άρα πρίν από 26 ολόκληρα χρόνια
εκείνη την εποχή; Λογικά όχι.
100
Αυτό το ‘αναρωτιούνται’ πολλοί και σε ειδική
μελέτη μου θα πώ πολλά, από το πρωτότυπο ΑΡΧΕΙΟ
που μού έδωσε εκείνος ο γέρος με τον οποίο είχαμε
τακτικές συναντήσεις για αρκετούς μήνες. Σήμερα ξέρω
αυτό που τότε φυσικά αγνοούσα: ήταν ο Τρέμπιτς. Και
για να μην αναρρωτιέται κανείς πως μπορεί να ήταν,
αφού πέθανε 26 χρόνια πιο μπροστά στη Σαγγάη το
1943, δηλητηριασμένος στο νοσοκομείο από τσιράκια
του Μπάλφουρα, κυττάξτε με προσοχή κάποια απ’ τα
ελάχιστα κείμενα που δημοσιεύω είτε στο πρωτότυπο,
είτε σε μετάφραση:
‘…And here's a little icing on the cake of mystery
which may or may not have anything to do with
anything: Rudy and Moses apparently faked their own
deaths. Rudy was a seeming suicide, but the body that
was fished out of the Bosporus River turned out on later
and on closer examination not to be his. And Moses, as
the Abbot Chao Kung, allegedly died in a hospital in
Shanghai, but when the Americans dug up his grave
after the war, they found his coffin to be empty.
101
κορυφαίο ναζιστή εβραίο ιλλουμινάτο Σεμπόττεντορφ,
θα μιλήσω άλλοτε γι’ αυτόν], όσο κι ο Μωυσής [=
εννοεί τον Τρέμπιτς], σκηνοθέτησαν προφανώς τους
θανάτους τους. Ο μεν Rudy με μια φαινομενική
‘αυτοκτονία’, -αλλά το σώμα που ξεβράστηκε στα στενά
του Βοσπόρου, απεδείχθη αργότερα με προσεκτικότερη
εξέταση, ότι δεν ήταν το… δικό του,- ο δε Μωυσής, ο
ηγούμενος Chao Kung, δηλαδή, που φέρεται ότι πέθανε
σε νοσοκομείο στη Σαγκάη, τζίφος! Αφού, όταν οι
Αμερικανοί έσκαψαν τον τάφο του, μετά τον πόλεμο,
βρήκαν το φέρετρό του να είναι κενό’.
102
committed suicide or had been murdered by his
erstwhile Nazi friends. Naturally enough, tales also
surfaced that he still lived. McCormick notes one that
appeared in the Times of Ceylon after the war stating that
the former member of parliament had been sighted in
Darjeeling, India, living peacefully on the doorstep of
Tibet’. Δές: The Mysteries of Trebitsch - Lincoln: Con-
man, Spy, ‘Counter-Initiate’? [BY DR. RICHARD B.
SPENCE]
Μεταφράζω: Αλλά…, ο Trebitsch ποτέ δεν έφυγε
απ’ την Σαγγάη. Πέθανε εκεί στο ελεγχόμενο από τους
γιαπωνέζους, Γενικό Νοσοκομείο στις 6 Οκτωβρίου
1943. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες,
φοβόταν ότι θα δηλητηριαστή. Φήμες διαδόθηκαν ότι
αυτοκτόνησε ή δολοφονήθηκε από τους πρώην ναζιστές
φίλους του. Φυσικά, υπάρχουν φήμες ότι ακόμα ζεί. Ο
Mc Cormick σημειώνει κάποια εμφάνισή του στους
Τάημζ της Κεϋλάνης μετά από τον πόλεμο που δηλώνει
ότι το πρώην μέλος του Κοινοβουλίου… ζει ειρηνικά
στην Θεϊκή Στέγη του Θιβέτ.
103
Τσακώστε κι άλλο, πιο εξωπραγματικό όλων, το
περιεχόμενο του οποίου κατανοεί μόνον αυτός που… το
έγραψε! ‘…Trebitsch Lincoln died in Shanghai in
October 1943. Yet, even in death, he retains a capacity to
astound, and I suppose it is possible he may yet rise
from his grave in the Shanghai Municipal Cemetery,
in the form of a posthumous cache of papers, to
contradict everything I have found out about him.
Notwithstanding that faint possibility, I felt, by the end
of my researches, that my archival burrowings and
merciless badgering of witnesses, along with some
outstanding strokes of good fortune, had yielded the
closest accessible approach to the true history of a false
messiah’.
104
Μεταφράζω: ‘Ο Trebitsch Λίνκολν πέθανε στην
Σαγγάη τον Οκτώβριο του 1943. Όμως, ακόμη και στο
θάνατό του, διατηρεί μια ικανότητα να καταπλήσση, και
υποθέτω ότι είναι δυνατό αυτός να σηκωθή από τον
τάφο του στο δημοτικό νεκροταφείο της Σαγγάης, υπό
μορφή μεταθανάτιας αποκάλυψης κεκρυμμένων
εγγράφων, που ίσως ανατρέπουν όλα όσα έχω
ανακαλύψει γι’ αυτόν. Ανεξαρτήτως μιας τέτοιας
απιθάνου πιθανότητος, αισθάνθηκα, στο τέλος των
ερευνών μου, ότι… προσέγγισα στην αληθινή ιστορία
ενός ψευδούς Μεσσία’. Δές: ON THE TRAIL OF
TREBITSCH LINCOLN, TRIPLE AGENT,
δημοσιεύθηκε το 1988, στο διαδίκτυο, σελ. 4.
Τέλος προς το παρόν της ανούσιας υποσημείωσης,
ξαναγυρνάμε στον Μπάλφουρα που στο κάτω – κάτω
αυτός είναι ο πρωταγωνιστής σ’ αυτό το βιβλίο. Για τους
Τρέμπτσηδες και λοιπά, τα λέμε κι άλλη φορά.
*
105
Το 1941 ο παπα-Δημήτρης «του Ευαγγελισμού»,
εθεάθη με στολή εγγλέζου Συνταγματάρχη* στον Ισθμό
της Κορίνθου να μεριμνά για το πώς θα τη
σκαπουλάρουν τα βρώμικα αγγλικά στρατά που είχαν
έρθει επίτηδες στην Ελλάδα για να προκαλέσουν την
εισβολή των Γερμανών. Ωστόσο, στην Κατοχή,
παρέμεινε η προσοχή του και στα «εδώ» και έφκιαχνε τα
αλληλομισούμενα «κουνήματα» αντίστασης εναντίον
των Ναζήδων.
*Σημείωση. Όλες οι πηγές επιμένουν για στολή
«ταγματάρχη». Πεισματικά κι εγώ επιμένω σε στολή
συνταγματάρχη. Έτσι μού ’χε πεί ο μπαμπάς και
κανένας δεν ήξερε καλλίτερα απ’ τον μπαμπά μου τις
βρωμιές του εν λόγω και αντιλόγω δώθε-κείθε
καλόγερου.
106
Αυτός έλεγε πού και πόσες λίρες θα πέσουν και σε
ποιους: δεξιές λίρες στους αριστερούς και αριστερά
άρβυλα στους δεξιούς. Αυτό το καθήκι έφκιαξε
«αντιβασιλιά» και τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό
Παπανδρέου όταν μας φέραν την λευτεριά τα κανόνια
του Σκόμπυ και σε κάποια άλλα Δεκεμβριανά του 1944
δολοφονούνταν μαζικά τα παιδάκια στους δρόμους
της Αθήνας. Κι αφού εμείς αφεθήκαμε για άλλα 5
χρόνια να σφαζόμαστε μεταξύ μας, ο μη γαμημένος
καλόγερος [= «άγαμος» αρχαιοελληνιστί, ως το 1948],
πήγε κι έγινε άτυπος οργανωτής, ‘ΠΡΟΞΕΝΟΣ’
κακίστων κακών, [= αφανής δράστης] της Αγγλίας
στην… Κωνσταντινούπολη! *
*
107
*
* Σημ. Σύμφωνα με τις επίσημες απόψεις των
πυγών, ΠΟΤΕ δεν ήταν διπλωμάτης στην Κων/πολη. Το
ξέρω λοιπόν ότι οι πυγές λένε «άλλα» πράγματα. Καλά
κάνουν. Εγώ αυτά ξέρω και στον …τρίτο αντίλογο θα
παρουσιάσω τας δικάς μου πηγάς και ποιος ΕΦΕΡΕ τον
ευνούχο μασόνο Αθηναγόρα τους εκεί /ο Τρούμαν/, για
να κάνη αυτά που έκανε. Αλλά και γιατί ο
αγγλοεβραϊσμός τσούγκρισε τότε τά αυγά του με τους
αμερικανοσιωνιστές.
ΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ: Όσο κι αν ψάξουν οι
ερευνητές, ποτέ δεν θα βρή κανένας απ’ αυτούς, αυτό
που βρήκα εγώ, το για ποιόν δούλεψε ολόκληρη την ζωή
του ο Μπάλφουρ, κι ο ένας κι ο άλλος. Έλεγα να το πώ
στον δεύτερο τόμο, αλλά είναι πολύ μεγάλο μυστικό για
να το συγκρατήσω.
Αμφότεροι οι Μπάλφουρες ΔΟΥΛΕΨΑΝ με
συνέπεια, με ζήλο και πετυχεσιά για το Τάγμα, το
θρυλικό Τάγμα του… Ιησού, όπως είναι γνωστοί οι
Πεφωτισμένοι εβραιοϊσπανοί Αλουμπράνδος ή
Ιησουήτες.
108
Ύψιστος ΣΚΟΠΟΣ όλων των Ιησουϊτών κάθε
είδους, -κι αυτό, δεν πρέπει να το αγνοή κανείς-, είναι το
δόγμα: Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Άλλη φορά θα δείξω
για ποιόν λόγο οι Ιησουήτες είχαν λυσσάξει να
διεισδύσουν πάση θυσία στο Άγιον Όρος. Ο
Μπάλφουρ φυσικά δεν αποτελεί ‘παρθενογέννηση’ του
φαινομένου, ούτε και είναι η πρώτη και μοναδική
περίπτωσις διείσδυσης ιησουητών ρουφχιάνων στο
Άγιον Όρος. Δοθησομένης ευκαιρίας θα ασχοληθώ με το
θέμα. Μιλάγαμε όμως για τα Σεπτεμβριανά του ’55 στην
Πόλη. Ιδού!
*
109
κι έπαιρνε τις πιο αξιόλογες σελίδες μέσα απ’ τους
κώδικες όπως μού έδειξε κάποιος μοναχός στο Άγιο
Όρος, στην Ιβήρων κ.ά, που μόνο το όνομά του ν’
ακούσουνε οι μοναχοί εκεί, ξερνάνε, έχοντας τόσα
χρόνια αυτόν τον αλήτη στον κόρφο τους. Το φυσάν και
δεν κρυώνει.
Ωστόσο ΠΟΤΕ δεν πρέπει να λές ‘ποτέ’! Άκου:
Ποτέ δεν ήταν στην Κωνσταντινούπολη! Έτσι τόλμησε
να ισχυριστή κάποτε ο ίδιος και σε μένα και του έτριψα
στην μούρη κάτι σαρακωφαγωμένες σημειώσεις και
κάποια ΄βιβλία’, φωτογραφίες και ταξειδιωτικούς
οδηγούς για ιστιοπλόους [μου τα είχε δώσει εκείνο τον
καιρό η αγαπημένη μου φίλη Νίνα Ζενκώφ* -είναι
εκείνη που μετέφρασε μαζί μου ρωσσιστί, από τα
ισπανικά το ντοκουμέντο ‘Χεμπρέοι, χούντσιγιε βράγκοι
ναρόντωφ’ (= Εβραίοι, οι χειρότεροι εχθροί των λαών),
με παράκληση των Eλληνικών Υπηρεσιών να τα πάω ο
ίδιος στην Ρωσσία επί Αντρόπωφ το 1980… θα μιλήσω
κάποτε γι’ αυτά, τέλος πάντων, που οδήγησαν στο
φαινόμενο ‘Πούτιν’ και στην αλλαγή, μάλλον απαλλαγή
της Ρωσσίας από τον εβραιομπολσεβικικό βραχνά].
110
προπολεμικό Βερολίνο κι εκεί τον έβγαλα ψεύτη- [θα
εξηγήσω, ένα-ένα].
Ναί, ήταν Γενικός Πρόξενος στην Πόλη. Να και
το απόσπασμα που του έδειξα τότε και δεν τόλμησε να
το αναιρέση. Ολόκληρο το κείμενο – απόσπασμα που
διαθέτω στο πρωτότυπο χειρόγραφο αγγλιστί- το
παραθέτω στο τέλος της μελέτης τούτης, ως παράρτημα
–λέει αρκετά ενδιαφέροντα γι’ αυτόν και την δράση του,
από μια έμπειρη ρωσσίδα κατάσκοπο που δούλευε για
τις ‘σοβιετικές υπηρεσίες …των ΗΠΑ’, φανατική
ορθόδοξη όμως, που την σκανδάλιζε ο βίος και η
αλητεία του πρώην καλογερόπαπα που η ίδια τον έκανε
τσακωτό και στο Βερολίνο –ως καλόγερο αθωνικής
αντιπροσωπείας και στο Κάϊρο το 1944 και ήξερε καλά
αν ήταν ή δεν ήταν στην Κωνσταντινούπολη ο λεχρίτης.
Επίσης, προσμαρτυρεί τα ίδια κι ένας βρετανός
συνάδελφός του από τότε. Ιδού:
- …Happily David Balfour and I became reconciled.
He ended up as Consul General in Istanbul and wrote
an excellent yachtsman's guide to the Turkish coast…
*
111
Μεταφράζω: ‘Ευτυχώς ο Δαβίδ Balfour κι εγώ,
συμφιλιωθήκαμε. Κατέληξε [= ο Μπάλφουρ], ως
Γενικός Πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη κι έγραψε
έναν εξαιρετικό οδηγό για τους ιστιοπλόους των
τουρκικών ακτών...’.
Αυτά τα λέει ο συνάδελφος βρεττανός διπλωμάτης
του ίδιου του Μπάλφουρα Kenneth Sinclair Loutit και
ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ στην αποκαλυπτική του μελέτη Another
World, (έκδοση 1944), κομμάτια απ’ την οποία
παραθέτω ενδεικτικώς, μαζί με τις συζητήσεις που είχα ο
ίδιος μαζί του.
‘Το μόνο που έχετε λάθος η φιλενάδα σου κι εσύ’,
[είχα πεί τότε στον Ντέηβιντ], ‘είναι ότι δεν πρόκειται
για ‘τουρκικές’ ακτές, αλλά όπως πολύ σωστά λέει η
ΑΛΛΗ φιλενάδα σου, η εγγλέζα, για ΑΚΤΕΣ της
Ιωνίας μας που εσείς οι Μπάλφουρες φροντίσατε να τις
κατέχουν οι εβραιότουρκοι’.
Δεν απάντησε. Ξύνησε τα μούτρα του, όπως έκανε
πάντα όταν άκουγε κάτι το οποίο δεν φαντάζονταν ή δεν
ήθελε ν’ ακούη.
Επέμενα.
-Θα απαντήσης! Του είπα με αγένεια. Και θα μου
πής γιατί συναντηθήκατε με τον Τρέμπιτς στο Βερολίνο
το 1934 [έρριξα άδεια να πιάσω γεμάτα].
‘-Δεν πήγα ποτέ στην δεκαετία του 30 στο
Βερολίνο’, ήταν η γεμάτη αυτοπεποίθηση απάντησή του.
‘Κι αυτόν, πώς τον είπες;…’, έδειξε πειστική άγνοια, ‘…
εγώ, την εποχή που λές ήμουν μοναχός στον Άθωνα’.
Έγινα πιο συγκεκριμμένος: ‘-Ω, ώστε ήσουνα στον
Άθωνα, κι όχι στο Βερολίνο μαζί με τον Αγάθωνα; Για
να προσκυνήσουν την εικόνα τα πρωτοπαλλήκαρα του
αγώνα…’ –του έδειξα τις πηγές μου, -ας δούμε κι εμείς
πρόταση – πρόταση, τα σε ανύποπτο χρόνο
112
καταγεγραμμένα, τόσο πρωτοτύπως όσο και στα χυδαία
ελληνικά:
113
Αυτή η Εικόνα είχε βγεί έξω από το Άγιον Όρος για
να περιοδεύσει στην Ευρώπη τους ορθοδόξους
ρωσικούς ναούς, για προσκύνημα δηλαδή από τους
πιστούς].
‘The monk, who had held the Ikon to the lips of
the faithful and who had wiped it with a napkin after
each osculation, was now, having shaved off his
beard, without question living in the same house as
myself’. [= Ο μοναχός, που κρατούσε την Εικόνα
μπροστά στα χείλια του κάθε πιστού προσκυνητή και
μετά από κάθε φίλημα, την σκούπιζε με ένα βαμπάκι,
τώρα, είχε ξυρισμένη την μακριά γενειάδα του, και
ζούσε ασυζητητί στο ίδιο σπίτι μαζί μου.
114
‘That he was so unmannerly was a pity, she would
have liked to have talked to him’. [= Επειδή η
αθλιότητά του αυτή της προκαλούσε αηδεία,
εξέφρασε την επιθυμία να πάη πή δυό λογάκια σ’
αυτόν τον αχρείο].
‘She held his behaviour to be absurd. I was panic-
stricken that she would go and report to her home
authorities that we in Cairo had been engaged in a
diabolic anti-soviet spy operation to penetrate the
Orthodox Church, using officers disguised as monks’. [=
Θεωρούσε απαράδεκτη την συμπεριφορά του. Ήμουν
πανικόβλητος λοιπόν κι εγώ όταν συνειδητοποίησα
115
ότι θα πήγαινε και θα ανέφερε στους ρώσσους
ομοφύλους της αρχικατασκόπους ότι εμείς δηλαδή οι
εγγλέζοι, στο Κάιρο, είμαστε μπλεγμένοι με ένα
διαβολικό αντι-σοβιετικό δίκτυο κατασκόπων με
σκοπό να εισχωρήσουμε στην ορθόδοξη εκκλησία,
χρησιμοποιόντας αξιωματούχους μας ως μοναχούς.
(Σημ. Η αλήθεια είναι ότι η πιστή ρωσσίδα έκαψε τελικά
τις μπαλφουρικές φιλοδοξίες προς αυτή την κατεύθυνση
τότε)].
116
Did she not know that total mobilisation, British
style, meant exactly that? [= Δεν ήξερε η κακομοίρα η
ρωσσίδα ότι συνολικώς, το βρετανικό χούϊ, σημαίνει
ακριβώς αυτό; -έ;! (κοινώς: ρουφχιάνεμα και βεβήλωση
κάθε ιερού και οσίου των ανθρώπων)].
The piano player may have been a monk in civilian
life, but in war he had become a soldier, just like the rest
of us. [= Ο πιανίστας (ο Μπάλφουρας δηλαδή, ξανά το
λέω, Κάϊρο 1944), μπορεί να ήταν μοναχός στην
πολιτική του ζωή, (θέλει να πή, στην ρουφχιανοσύνη
των ελλήνων…), αλλά στον πόλεμο (των
αγγλοεβραίων), υπηρετούσε ως στρατιώτης [!;] και
ήταν ίδιος με όλους εμάς τους υπόλοιπους]
Zhukova left the subject alone and we got on with
our lunch; in fact her main preoccupation turned out to
be the settling of her accommodation, pay and
allowances. [= Η Zhukova τελικά άφησε το θέμα αυτό
(περί Μπάλφουρα) και συνεχίσαμε με το μεσημεριανό
γεύμα μας. Στην πραγματικότητα η κύρια ανησυχία
117
της αποδείχθηκε ότι ήταν η τακτοποίηση της, η
εγκατάστασής της, να πληρώσει … κτλ, (άλλα λόγια ν’
αγαπιώμαστε και μ’ αυτό το πλευρό να κοιμώσαστε
αλήτες)].
118
είναι, συγκεντρωμένη από τις σκόρπιες αφηγήσεις
που πληροφορήθηκα ‘από τους φίλους του Καίρου’ κι
από τις σπάνιες αναφορές του ίδιου του Δαβίδ στα
προηγούμενα χρόνια… (αυτά όμως θα τα δούμε σε
‘άλλες’ συγκυρίες)].
119
-Τι θες να πώ για τον Τίτο; Απάντησε οργισμένος.
Δεν ήταν δική μας δουλειά αυτό! Εμείς δεν είχαμε
κανέναν λόγο (να φάμε έναν δικό μας πράκτορα -
εννοούσε). Δουλειά των σοβιετικών ήταν.
-Εάν ήταν δουλειά των σοβιετικών, πως
υποστήριξε εσάς; Τον ρώτησα.
120
[Γύρισε 90 μοίρες το κεφάλι του απότομα, με κύτταξε
εξεταστικά και είπε –Ποια Νίνα μου λές; Μια ρωσσίδα
από την Θεσσαλονίκη;]
121
Όντως, ο Ντέηβιντ πρέπει να είχε δίκαιο στο σημείο
αυτό. Είχε ο ίδιος δεί τους δυό Τίτους που ήταν
αμφότεροι γερμανοεβραίοι ‘φρανκιστές’. Η αλλαγή έγινε
προφανώς στον αγώνα εναντίον του Φράνκο. Ο πρώτος
γερμανοεβραίος ‘Τίτο’ δούλευε για τους αγγλογάλλους
και ήταν πράκτορας της Μεγάλης Ανατολής. Ο άλλος
‘Τίτο’ πρέπει να ήταν ένας Ροδόσταυρος, πράκτορας της
άτυπης εβραιο – αμερικανο – σοβιετικής συμμαχίας,
ενάντια στα εβραιο – γαλλο – βρεττανικά συμφέροντα,
όπως διεμορφώθησαν στο μεταπολεμικό πλαίσιο και
στην πράξη αυτό εκφράστηκε με την σταδιακή ή
ραγδαία κατάρρευση των ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών
αυτοκρατοριών προς όφελος φυσικά των νέων
ηγεμονιστών που αντιπροσώπευαν οι Εβραίοι των ΗΠΑ
και της ΕΣΣΔ!
-Είσαστε λοιπόν ‘τζάμπα μάγγες’ του πέταξα.
Τόσο κακό για το τίποτα. Κάνατε τον 2ο Παγκόσμιο
Πόλεμο, φάγατε κι εμάς (τους έλληνες) κι ένα σωρό
κόσμο για να … ηττηθήτε! Είσαι περήφανος πάτερ
Δημήτρη που υπηρέτησες με τόση λύσσα [τα
κουράδια] αυτά;
122
Για μοναδική φορά, μου απήντησε στα αγγλικά, μια
πρόταση που σφηνώθηκε στο μυαλό μου κι από τότε δεν
μπορώ να την ξεχάσω. Κι όμως δεν ξέρω κάν τι
σημαίνει. Το αληθινό της νόημα δεν το’χω πιάσει ακόμα
και ίσως αυτός είναι ένας λόγος που την… θυμάμαι.
Ίσως η έκφραση αυτή να βγήκε κατ’ ευθείαν από την
καταπροδομένη και προδοτική ψυχή του. Την γράφω
ακριβώς, όπως την ψιθύρισε: ‘The day before is the day
after’.
-Τι ήθελε να πή; Τότε δεν του ζήτησα καμμιά
διευκρίνιση, σεβόμενος τον καημό του. Έτσι έννοιωθα.
Ίσως ήταν μια έκφραση αυτοκριτικής, έτσι όπως λέμε κι
εμείς καμμιά φορά ‘στερνή μου γνώση να σ’ είχα
πρώτα’…
*
123