Kijkwijzer verslag Dansvoorstelling

Isabel Lengers Klas 5VB

Naam van de voorstelling: Aya op de huid
Naam van uitvoerende(n): Katrien
Naam van de choreograaf: Katrien
Datum van voorstelling: 22 december 2016
Locatie: Stadsschouwburg Leidseplein
Ik vond het mooi hoe ze eerst een verhaal vertelde, een stukje van haar leven, waarom dat
zo belangrijk voor haar was een daarna hoe ze dat verhaal in haar dans probeerde te
vertellen. Ze beeldde mooie bewegingen uit die te maken hadden met het verhaal wat ze
daarvoor verteld had. Ze was helemaal in haar eentje en begon opeens te dansen terwijl ze
eerst aan het praten was, wat ik heel dapper van haar vond maar soms wel een beetje
onverwacht en ongemakkelijk was. Ook heeft ze haar dans veel afgewisseld met
verschillende stijlen.
Ik werd soms een beetje droevig door het verhaal wat ze vertelde omdat haar verhaal me
wel boeide. Maar wanneer ze uit het niets begon te dansen, was dat een beetje raar en
voelde ik me daar een beetje ongemakkelijk bij.
Het meest indrukwekkend vond ik de eerste keer dat ze ging dansen, omdat ik dat totaal niet
verwachtte, omdat ze gewoon haar verhaal stond te vertellen. Het minst indrukwekkend vond
ik de rondleiding door het gebouw, het was wel leuk om gezien te hebben maar het was niet
indrukwekkend.
Ze heeft heel veel verschillende danssoorten gebruikt, ik weet helaas niet meer welke.
De dans die ze gebruikt is verhalende dans omdat ze eerst een verhaal verteld, en je in de
dans daarna het verhaal herkent in de bewegingen die ze maakt.
Ze gebruikte meestal de hele ruimte, wat het minder saai maakte.
Er is niet gekozen voor een bepaald kostuum, ze had gewoon functionele danskleding aan.
De muziek is denk ik gekozen naar de sfeer van het verhaal die ze voor de dans heeft
verteld, bij een droevige gebeurtenis uit haar leven, danste ze op droevige muziek. Het decor
was de stadschouwburg zelf. Sommige ruimtes in de stadschouwburg hadden niks te maken
met de dans, zoals bijvoorbeeld een gewone zaal waar ze haar dans deed, maar we zaten
ook een keer op het balkon voor het publiek, waar ze helemaal tussen ons door danste toen
wij op de stoeltjes zaten. Ze ging over ons heen en heel dicht langs ons, wat ook te maken
had met het verhaal wat ze vertelde.
Ik weet niet echt of er een links is tussen de huidige maatschappij en de voorstelling, de
voorstelling legt meer een link aan het leven van de danser en choreograaf die
gebeurtenissen in haar leven verteld in de dans.
Met de voorstelling wilt ze haar leven in grote lijnen beschrijven.

Ik heb gezien hoe iemand haar leven kan vertellen door middel van dans, dit was heel
duidelijk te zien omdat ze eerst het verhaal vertelde, en daarna haar verhaal vertelde in haar
dans. Ook heb ik ervaren hoe ze haar emoties overbracht op de dans, de emoties die hoorde
bij dat stukje van haar leven.
Persoonlijk vond ik het leuk om een keer gezien te hebben, maar ook wel een beetje raar
omdat ze opeens vanuit het niets begon te dansen, ook soms door het publiek heen.
Daarnaast was zij de enige danser, wat het iets minder spectaculairder maakte en iets
ongemakkelijker. Wel is dat juist heel dapper van de danseres. Ik zou het denk ik niet
aanbevelen aan anderen, omdat ik niet echt wist wat ik er mee moest. De dans was een
beetje droog en daardoor ongemakkelijk, en haar verhaal was wel boeiend maar dat kon ze
ook alleen vertellen.
Beoordeling: