KUR ERA TESHTIN

ADEM ZAPLLUZHA

KUR ERA
TESHTIN

ADEM ZAPLLUZHA

Redaktor:
Sejdi Berisha

Recensent:
Mazllum Baraliu

Lektor:
Veli Veliu

KUR ERA TESHTIN

ADEM ZAPLLUZHA

KUR ERA
TESHTIN

Shoqata e Shkrimtarve
Fahri Fazliu
Kastriot, 2014

ADEM ZAPLLUZHA

KUR ERA TESHTIN

N VEND T HYRJES

POEZIA SI TESTAMENT GJAKU E LIRIE...!

(Adem Zaplluzha: Kur era teshtin- poezi, botoi:
Shoqata e Shkrimtarve Fahri FazliuKastriot-2014)
Edhe nse shkruan e krijon, ndijimi poetik
asnjher nuk mund t vi i that, pa lng mendjeje,
lumturie por edhe dhembjeje, pa ditarin e
rrugtimit jetsor e historik. Kur sht kshtu,
ather do varg ka mesazhin dhe peshn e
mendimit si sublim e zrit t krijuesit, e zrit
poetik. N kt aspekt, mund t veohet edhe
mendimi pr librin m t ri me poezi, Kur era
teshtin, t autorit, Adem Zaplluzha.
Nse msojm e lexojm pr biografin e ktij
poeti, ather, n shikim t par, sikur na krijohet
prshtypja se ai nxiton pr t radhitur sa m
shum tituj veprash t tij, dhe kshtu, automatikisht
zvetnon mendimin pr aq shum libra. Deri me
tash, A. Zaplluzha ka botuar 106 tituj, q jan nj
bagazh interesant krijues me tema nga m t
ndryshmet, t cilat nuk jan gj tjetr vese pjes e
jets s autorit, pjes pasqyre e periudhave kohore
dhe historike, t cilat ndrisin rubikonin dhe pikturn
e jets t sajuar ashtu si di t kndoj poeti.
Mirpo, me librin Kur era teshtin, Adem
Zaplluzha,, edhe m shum e sforcon mendimin
poetik, peshn dhe rndsin e vargut, i cili,
5

ADEM ZAPLLUZHA

nganjher, pothuaj se shndrrohet n dokument, i

cili pastaj provokon pr t biseduar dhe elaboruar
lexuesi me secilin varg me seciln poezi. Thn
shkurt, Kur era teshtin sht pasqyr e
rrugtimit npr koh e periudha, t cilat, tani
autorin e bezdisin dhe i sjellin kujtime me peshn e
mallit, t dhembjes por edhe t mendimit hidhrak.
N kt kontekst, vargjet dhe poezit e sajuara n
tri njsi ciklike: Ishte nj tjetr lloj bryme, Kur
teshtin era dhe T kujt jan kto duar, jan
trsia, nse mund t thuhet, e nj rebelimi mbase
shekullor, i cili shndrrohet n pelegrinazh aq
karakteristik dhe me shum ngjarje, me shum
drithrima, me shum t arritura dhe t paarritura,
t cilat poeti dshiron ti v n nj vrap t detyrimit
filozofik, por edhe t ndrgjegjsimit, urtis, t
forcimit, kujtimit dhe t shprushjes s rrfimit
historik, n mnyr q do gj t merr formn
njerzore, duke u ndriuar prjetsisht, ashtu si
mendon poeti se sht m s miri. Kjo, ngase, n
ecjen me drit, me plag, me vendosmri, me
trimri por edhe me etjen e shpirtit pr lirin e
njeriut dhe t ksaj toke, poeti na ligjron, sepse, t
gjitha kto edhe ai vet i ka bartur n shpirt e
zemr, por edhe secili njeri. Pr kt arsye, ai, q n
poezin e par tr kt ngarkes mbase edhe
shpirtrore, e v n binar t rrugtimit poetik, q e
konsideron si rrug t ciln duhet trasuar e
ndrtuar mir e sinqert:Sonte duhet t
pezullohen mkatet/Nuk kemi koh/T ecim npr

KUR ERA TESHTIN

mjegull/Eja ulu ktu/Kjo sofr ka buk pr do k.

Pra, poeti, kt libr na ofron si sofr, n t ciln
mund t hassh, preksh e t shijosh t gjitha
bereqetet dhe t mirat e jets, por edhe trakullimat
e saj, q jan dshmi e kohrave, jan thesar e
qndres me nder e me bes, t njeriut t ktij
nnqielli.
Po ashtu, n kt prmbledhje poezish, sikur
insistohet q lexuesit ti servohet edhe prjetimi
poetik, edhe pesha e do rrjedhe, t ciln rrjedh e
rndojn por edhe figurativisht e stolisin mjegullat
nga m t ndryshmet, duke br prpjekje q t
krijoj pamje e peizazhe nga kohrat ndryshme, q
kan ln gjurm pr ti kujtuar e knduar edhe
poeti, dhe kshtu pr ti sjell tek opinioni si
madhshti kohrash t prplasur, t zgjuar e t
fjetur, t rehatuar e t menduar, gjra q bashk
autorit ia bjn me vler vargun, gjithnj duke e
begatuar at me kalldrmet dhe shikimet jo rrall
t zymta pr do gj e pr gjithka.
Andaj, vargu i poetit, ndoshta edhe pa vetdijen e
tij, shpeshher shndrrohet n melankoli, q ai
thot se sht e vjetr, por mund t jet edhe e re,
e cila luhatt e pedatet npr stint e vitit, npr
gjelbrimin dhe ngjyrn lules t vjeshts. Kjo nuk
sht gj tjetr, vese kallzim poetik i furtunave q
jetn e njeriut e bjn lapidar, mbase edhe spiranc
pr t qndruar vertikalisht dhe i paprkulur dot.
Autorit, nuk sht q i prvidhet dhembja q ka
peshn dhe tharmin e moshs, por ai vet ka at

ADEM ZAPLLUZHA

dallgn pr t thn e treguar se jeta ecn dhe

sht edhe e pamshirshme: Ishte nj tjetr lloj
bryme/Pak e bardh/ E m shum e murrme/
Hingllonte si shiu n binart e trenit/Ikn
udhtart e mngjesit/Askush nuk mbeti/ N kt
stacion t vetmis. Mirpo, gjithnj sht i
kujdesshm q t kndoj lirshm pr ta shfryer
mllefin e mendjes e t shpirtit, por edhe pr
dshmuar prgjegjsin e prjetsis te t gjitha
rrjedhave, q ndonjher rrin apo mund t
qndrojn kacavjerr n pritjet pr zbardhjen e
historis. Pr kt arsye, ai na sjell ndrmend
shum gjra, t cilat duan koment dhe shqyrtim t
drejt, sepse, n t kundrtn: Mbi pergamenn e
kujtess/Pikojn shirat.
N kt kontest, autori, jo pa qllim, na sjell
ndrmend peshn e lashtsis, duke e begatuar at
me shum kujtime komentuese n vet vargzim,
por edhe me qortimin se rrjedhat kohore nuk jan
flluska sapuni, q sa mbyll e el syt tretn pa ditur
se ku. Prkundrazi. Ato jan prgjegjsi, e cila
gjithnj troket me detyrim tek arsyeja dhe mendja e
secilit prej nesh. Dika t ngjashme, autori sikur
thekshm v n spikam tek poezia Te kroi i Kalas
Ilire: Pak nga pak/Ky qytet/ Npr shkallt e
trishtimit/Po zbret/ Buz Lumbardhit ku dehen
myshqet/Fmijt lozin nj loj arkaike/Te Kroi i
Kalas Ilire/Kan dal vashat/I mbushin
shtambat/Me ujin e bardh/Q ngrin lotin n

KUR ERA TESHTIN

sy/unat si pa sherr gjuajn me fjal/ Xhelozin e

ers.
Prve ksaj, nganjher, krijuesi di t hy aq thell
n botn e vet poetike, saq, ose nuk di t dal
nga ajo, apo edhe e humb rrugn, dhe gjat ksaj
ecjeje sjell edhe frym t re t kndimit, apo nj
shkrirje t vetvetes n tr at ngarkesn
shpirtrore q ka, dhe, po ashtu, edhe n at etjen
aq t madhe q ka pr shtruarjen e vargut, pr
kndimin, krejt sikur duke pasur frikn se nj dit
do t ikn fjalt, do t zvetnohet kujtimi, e ather
mund t mendet fjala e pathn. E, t nesrmen
mund t takohen eklipset e fjalve!
Mirpo, tek ky libr, tek Kur era teshtin, hasim
dhe bindemi n universin poetik dhe intelektual t
poetit, i cili gjat tr kndimit sht tejet i
ndrgjegjshm q t mos harroj edhe m t voglin
prjetim apo ndijim poetik q ai ka dshir t na
ofroj edhe si formul jete, por edhe si cop leximi
pedagogjik pr kompletimin e intelektit, pr t
ditur, pr ta kapur dhe pr ta komentuar do
kndim poetik. N kt aspekt, sikur na bhet, se
autori krijon, apo dshiron t ndrtoj obelisk, n t
cilin, prmes vargjeve prjetsohet, komentohet
dhe lartsohet njeriu, toka, dheu e atdheu. Kjo
veanti, nuk ndodh vetm pr hir t vetdijesimit,
por edhe pr t ngelur prher zgjuar pr at q
sht e shenjt tek secili njeri. Ndoshta, ktij
konstatimi i puthitet edhe kndimi poetik i autorit
tek poezia Guri i strallt qohej pesh: Sa her q

ADEM ZAPLLUZHA

ndizeshin mallet/Shndrroheshim/ N flakadan

lirie/E nga gurt e atdheut/ Ndrtonim kala/M
pastaj/ Srish ishim po ata burra/Q i rinovonim/
Shpirtrat e shkmbinjve/Pa i grithur fytyrat/Pa
asnj pik loti/ I vazhdonim ecjet/ Npr trupin e
nj shekulli/I cili doher/I prngjante njerkut
shpirtzi!
Poeti, duke prekur vet do fjal, duke peshuar
do mendim, shpeshher prballet me vetmin, t
cils di dhe ka forc ti prgjigjet, edhe pse
nganjher, krejt normal, si t gjith, prmallohet, i
dhemb dika: Her qaj si zogjt e piklluar/E
her/ Fluturoj hapsirave/Deri sa zhbhen
meteort me bisht/N zhgjndrrn e heshtjes...
Duke lexuar tutje kt vepr, vrejm se krijuesi, i
cili e di peshn e jets dhe t rrugtimit,
shpeshher prmes vargjeve i frikohet lashtsis
dhe harress, duke vn n spikam mykun, si
simbol t harress dhe i mosinteresimit, t
rrnojave dhe gjurmve t saj, si dshmi e peshs
s robris mbase edhe t shtypjeve jo vetm fizike.
T gjitha kto, n kt vepr duken si n pasqyr, e
cila reflekton edhe ann e prapme t saj,
respektivisht, t kohrave t shkuara, dhe u druan
atyre q do vijn: Muret e mykura/ Me qindra vite
smarrin frym/Tavani nga lagshtia i qullur/ Me
form arkaike/...Ktu/ N kt vetmi/do gj nga
heshtja rri e mbrthyer/ Ku vetm myshqet e
murrme/ I z gjum i trishtuar!

10

KUR ERA TESHTIN

Dhe, poeti, gjat vargzimit, sikur shndrrohet

edhe n pelegrin, i cili krkon dika edhe prtej
kohe, prtej, fshehtsive dhe mjegullave, q e kan
shoqruar njeriun e tij, mbase edhe vet at. Andaj,
kt, pothuaj fenomen, e hasim n do varg e poezi
si z apo kshill, krejt njsoj. Andaj, pikrisht pr
kt arsye, ky libr ka peshn e vshtrimit dhe t
analizs jo vetm t vargut, jo vetm t kndimit, jo
vetm t thellsive t metaforave dhe t
mesazheve si pjes t rndomta t poezis.
N ann tjetr, autorin e vrejm se si npr
vargje, ndoshta kushtuar vetvetes, prbirohet si pr
bir gjilpre pr t rrfyer pr jetn, e cila asnjher
nuk i ngjan drejtzs, por gjithnj nj vije
lakadredh dhe me hije gjembash. Edhe kjo form
kndimit n Kur era teshtin, dshmon pr
zmadhimin e bebzave t syrit pr t deprtuar n
fshehtsit e shikimit, sepse, pran njeriut, ka
ngjar e mund t ngjaj q t mbyllen portat q
shpijn drejt drits dhe lumturis. Pr kt arsye,
ndoshta edhe ditn nj flutur e kaltr/I ndizte
qirinjt e nats...!
N kt form, pothuaj se frymojn t gjitha apo
shum poezi n kt libr, por ka edhe t tilla q
begatohen me tharmin e mallit dhe t dhembjes
pr motet dhe vitet e shkuara mbase edhe t kohs
s rinis, t cilat, patjetr se kan ln gjurm edhe
tek autori, Adem Zaplluzha. Ka disa poezi t tjera, t
cilat autori i shtron aq fuqishm q ua dedikon m
t dashurve, por q, ato reflektojn m thell dhe

11

ADEM ZAPLLUZHA

kan mesazh e kuptim shumdimensional, si sht

poezia Je e vetmja shpres, n t ciln ther malli
e dhembja pr nnn. Por, ajo q vrshon pr
dashurin ndaj nns si madhshti, vrshon edhe
pr atdheun, si shenjtri: ...Nno moj/Gjaku dhe
fryma e atdheut tim/Ti e mbajte me xhelozi/Sa
fort e shtrngove/ N duart e tua t brishta/
Zanafilln e jets! sht nj mesazh, i cili, po t
analizohej mir e mir, nga ai do t dilte nj roman
ose i uditshm, ose, padyshim roman me peshn e
historis.
Por, poetin e ngufasin edhe shum gjra e dukuri
t tjera, jo vetm t nj kohe t caktuar. Duke pasur
parasysh, rndsin e dshmis historike dhe t
respektit ndaj vendlindjes, atdheut, mbase edhe t
kombit, poeti n kt vepr na shpie telasheve
pr t analizuar edhe shum gjra, t cilat populli
yn moti i ka si bashkish pikrisht edhe nga
vetvetja. Kt kndim karakteristik e hasim tek
poezia N Atdheun tim: ...Pakz m ndryshe
sht qielli/I atdheut tim/Atje zogjt kan tjetr
emr/T vdekurit/ Respektohen m shum se t
gjallt...!
Dhe, ndoshta si sublim e ksaj analize libri, del se
autori, Adem Zaplluzha, gjerdanit t 106 veprave t
tij, po ia shton edhe nj vepr, pra librin Kur era
teshtin, q ksaj radhe,
ndoshta duke e
identifikuar m fuqishm edhe poezin si testament
gjaku. Prandaj, kujtoj se ky shkrim e ka peshn e
vet kur themi se, autori na bn me dije se i tr ky

12

KUR ERA TESHTIN

bagazh krijimtarie reflekton mvetsin e krijuesit,

kur ligjron: N ndrrn time/Zgjohem fillikat
vetm/Kur zgjohem/ Thellsisht e ndjej kafshimin
e ndrrs/Po q se dal nga ndrra ime/Do marr
me vete/Kronikat e t gjitha netve/Dhe si nj
deve karvansh pafund/ Do krkoj azil/N shpirtin
e dehur t oazs/Ngase sdua t zgjohem
m/Fillikat vetm?!
Dhe, krejt n fund. Libri Kur era teshtin,
padyshim se begaton edhe opusin krijues letrar t
Adem Zaplluzhs, por edhe vlerat letrare
kombtare.
Pej 10 prill, 2014
Sejdi BERISHA
Shkrimtar & Publicist

13

ADEM ZAPLLUZHA

14

KUR ERA TESHTIN

Ishte nj tjetr lloj bryme

Cikli i par

15

ADEM ZAPLLUZHA

16

KUR ERA TESHTIN

ME NE JAN DRURT HALOR

Sonte duhet t pezullohen mkatet
Nuk kemi koh
T ecim npr mjegull
Eja ulu ktu
Kjo sofr ka buk pr do k
Do pim nga nj got nga kujtesa
Le t derdhen gjymat npr shpirtin e ers
Ky rrap sht dshmitar i zogjve
Q fluturuan tejprtejmes
sht pengu i nj balade
Q ka zn t zgjohet
Mbushe at gjym miku im
Mbushe si e mbushnim dikur
N kohn e Adoleshencs
Do dehemi sonte si drurt e atdheut
Do pim pr shndetin e liris
Do e qojm dollin e Par
Pas dymij vjetve t amullis
Nuk jemi vetm
Me ne jan gjethet e njoma
Q askurr nuk u fishkn
Nga trishtimet e krakllimave
17

ADEM ZAPLLUZHA

Me ne sht
Edhe kjo nat lozonjare
Q din aq bukur t luaj
Nj loj prrallore t xixllonjave
Me ne jan drurt halor
Nga shpirti i t cilve
Si rrshira buron
Kjo freski q zbret nga malet

18

KUR ERA TESHTIN

BINTE EDHE NGA PAK SHI

Mbrm zuri t frynte
Nj tjetr lloj ere
Ishte pak e ngurt e m shum e lngt
Era q i trazonte deri n skajshmri
Gjethet e fishkur t plepave
I tr qyteti kishte dal npr rrug
Njerzit bnin sehir
Me rrnjt e zhveshura
Q qeshnin n syprin
Lviznin mjegullat n trajta t ngurta
Dridheshin qepenat e mbyllur
Thua se kishte hyr makthi
N shpirtin e njerzve
Nj frik e tejdukshme
Derdhej n shtambat e mbushura me ver
Kalldrmet i fshihnin shikimet e zymta
Binte edhe nga pak shi
Nj lloj shiu
As i ngurt as i lngt
I cili i thyente xhamat e brymt t pemve
Kur deri n asht zhvisheshin degt
19

ADEM ZAPLLUZHA

2.
Mbrm frynte nj er e mendur
Npr vetmin e rrugicave
Furtuna i ndiqte t lehurat e nats
I ndiqte rrnjt e pemve
Nga atit e heshtjes
Pikonin format dyshimta t stins
Mbrm po edhe sot
Nuk paskan t ndalur kto erra
Po fryn npr lkurn time t regjur
Si n dimrat e zeza
Po fryn errat e liga n qytetin tim
20

KUR ERA TESHTIN

NJ Z ASNJANS
Po thyhen degt
Po thyhen
Si kristalet e shpirtit duart prej mishi
Kjo melankoli e vjetr
Sonte paska zbritur nga gjethet
Dhe po dnes me ngashrim
Furtuna ka lshuar spirancn
N shpirtin e anijes
Npr thellsi detesh dgjohen gjmat
Dallgt dnesin si kalamajt
Prmbytjet e anijeve
Akoma nuk kan pushuar
Nj z i shtjer
Por i trishtueshm
Po i shkund gjethet e njoma t degve
Dhe ato po bien n tok
Si flamujt e pikllimeve
Si fmijt zuri era t dnes
Nuk pushojn as britmat npr lagje
Parmakt e dritareve gjumi i ka zn
Kallkanve t hershm
Po u ngjajn
N syrin lozonjar t stins
21

ADEM ZAPLLUZHA

ISHTE NJ TJETR LLOJ BRYME

Syt e tua
Si dy dete n hapsir
Pikojn kristale t lngshme
Kush e lshoi spirancn e trishtimit
N shpirtin tim t pafund
Kjo pafundsi e gjelbr
E hapsirs
Po bredh
Si njeriu i verbr npr galaktik
Po bredh
Me nj krrab t misht
Dora e cils perndesh u dridh mbrm
Kur e rrufita gllnjkn e prlotur
Ishte nj tjetr lloj bryme
Pak e bardh
E pak m shum e murrme
Hingllonte si shiu n binart e trenit
Ikn udhtart e mngjesit
Askush nuk mbeti
N kt stacion t vetmis
22

KUR ERA TESHTIN

N NJ KEP T GJELBR
M kujtohen ditt
Q sa ora bheshin net
Kurse nett qanin si hutini
Mbi nj deg t dyshimt
Pr udi
Qante edhe sterra
M kujtohen lott e nj mjellme
Kur e vajtonte syrin e kaltr t detit
Dunat n vend se t fundosen
Qoheshin si dallgt e Jonit t mendur
Dhe binin me hukam deti
Mbi anijet e fundosura
N nj kep t gjelbr
Dgjohej nj balad e vjetr
Mbase kndonte deti
Fatin e shirave
Q te mjegullat shtereshin
23

ADEM ZAPLLUZHA

NJ TJETR DIELL
Mbi pergamenn e kujtess
Pikojn shirat
Vjeshta sivjet i ka pjekur frutat
Era kafshoi molln n kopshtin e pritjes
Doli n drit nj shenj dalluese
Syt n shpirtin e detit
I ngjajn asociacioneve memece
Varkat fundosen
N gjumin e merimangs
Nj kryq i verdh kishte zn myk
Ishte e qart
Se duhet t presim
Nj tjetr diell
Q diku nga frika
sht duke lindur
Nj shi i imt ra at dit
Ishte shi i ngurt
Si n ndonj prrall t lasht
U zbardhn flokt e prflakura t vettimave
24

KUR ERA TESHTIN

NATA E ZEZ SONTE NUK BZAN

Sonte qenka e dyshimt kjo koh
Pr ku jan nisur trenat
Prse ndrydh zrin
Me kaq trishtim
Ky vaj i binarve
Si shelgjishtet e piklluara
Dnesin ethet
Jasht mureve t kujtess
Ka zn myk trishtimi
Njerzit enden rrugve qorre
Asnj drit
N fund t tunelit
Nata e zez sonte nuk bzan
Po ikin zogjt
Atdheu do mbetet
Vetm krcunjve t prer
T kujt jan kto duar
Q ma kruajn trurin e smur
Nata korb sonte nuk bzan
25

ADEM ZAPLLUZHA

TE KROI I KALAS ILIRE

Pak nga pak
Ky qytet
Npr shkallt e trishtimit
Po zbret
Buz Lumbardhit ku dehen myshqet
Fmijt lozin nj loj arkaike
Te Kroi i Kalas Ilire
Kan dal vashat
I mbushin shtambat
Me ujin e bardh
Q ngrin lotin n sy
unat si pa sherr gjuajn me fjal
Xhelozin e ers
Askush nuk e lodh kokn
Pr kt prditshmri
T zakonshme
Si qeshjet e dlira t zanave
Gurgullojn bucelat e drunjta
Lumbardhi me gjysm shikimi
Prcjell buzqeshjet e ers
Valt kan dal
Nga shtrati i prgjumur
Dhe i sprkasin gjokset
E paprekura t mjegullave
26

KUR ERA TESHTIN

T NJ TJETR STIN
Kur i dgjuam
Klthitjet e pulbardhave
Mjegullat rrinin mbi kiin e anijes
Nj mjellm e zez
Pr her t par
Zuri t qante si nj krthi
Binte shi imcak dhe i zi
N maja lisash rritej myku i verdh
Vjeshta akoma ishte diku
Pas bjeshkve
Gjethet sapo kishin zn
T zbresin n tok
Bari i fishkur si asnjher m par
Zverdhej nn hijet e pemve
Era e leht i shkundte mollt
Edhe kujtimet e nj tjetr stine
Q ishte nisur pr ti mbledhur frutat
Dika e re po prgatitet
Nj stin paks m ndryshe se kjo
Ve duket te lisat dhe vajton
Dyndjen e shirave t verdha
27

ADEM ZAPLLUZHA

FAR NUK PAN T VERBTIT

Nuk ditm m shum se ju
Por mbrm ne i zbrazm
T gjitha zbraztit e etjes
I zbrazm
Dhe ecm drejt nj qllimi
Q na priste
Te fundi i nj fillimi
T kujtohet
Ishte nat
Nat q nuk i prngjante
Netve t tjera
Dolm nga nj boshllk
Dhe papandehur hym
N shpirtin e vrar t drurit
Koha ishte me ne
Na i shtroi t gjitha gjethet
N prehrin e maleve
Ret na u bn jorgan
Kur na mbuluan
Me dashurin e t reshurave
Ne rilindm
Nga nj vdekje e ngurt
28

KUR ERA TESHTIN

T nesrmen
U takuam me eklipset e fjalve
Pam edhe ngjyrat
E tejdukshme t hijeve
Si ndryshonin formn
E lngt t ujit
far nuk pan t verbtit
Kur nj meteor
Lshoi spirancn n krthizn e toks
29

ADEM ZAPLLUZHA

GURI I STRALLT QOHEJ PESH

Sa her q e mbollm
Tokn me gur
Ngushtoheshin arat tona
Damart sprkasnin gjakun e dheut
Drurt halor
Qanin si fmijt
Guri i strallt qohej pesh
Ne u prngjanim zogjve
T pavdekshm
Ose lindnim nga vdekja
Sa her q ndizeshin malet
Shndrroheshim
N flakadan lirie
E nga gurt e atdheut
Ndrtonim kala
M pastaj
Srish ishim po ata burra
Q i rinovonim
Shpirtrat e shkmbinjve
Pa i grithur fytyrat
Pa asnj pik loti
I vazhdonim ecjet
30

KUR ERA TESHTIN

Npr trupin e nj shekulli

I cili doher
I prngjante njerkut shpirtzi
Prishtin, o4 mars 2014
31

ADEM ZAPLLUZHA

KUR HINGLLOJN MJEGULLAT

Ndoshta kto pak mjegulla
Thash ndoshta
Sepse mendova nse i z uria
Domosdo duhet t hingllojn
Si shirat e vonuara t vjeshts
Un nuk kam m koh
T ju tregoj kashelasha
Kur kaloi kndej pari era lakuriqe
I vjeli t gjitha kujtimet
Dhe zbrazi
Tr ironin e mbushur me vite
Ju ndoshta nuk dini
Ose sdoni t msoni
Rrugn e t reshurave
Kur kthehen n atdhe
T zhveshura deri n asht
Qajn si lejlekt
Shirat npr lagjen e evgjitve
Kalojn vetm ather
Kur qent endacak
Lehin pas yjeve t vetmuar
Q bredhin si mushkonjat
Npr flokt e ers s trembur
32

KUR ERA TESHTIN

MBI PIKAT E SHIUT

Kur jam i vetmuar
Fundosem n zrin e ers
Fundosem
Npr shpirtin e prkryer t mjegullave
Her qaj si zogjt e piklluar
E her
Fluturoj hapsirave
Derisa zhbhen meteort me bisht
N zhgjndrrn e heshtjes
Ka dit kur ngjizm
Me yjet endacak
Dhe me duart e mia prej ashti
mendurisht llamburiti
Npr mendin e detit t trazuar
Kur i bashkoj flokt e shprishura
Me shpirtrat e prkryera t dallgve
Ndjehem si mbreti n fronin imagjinar
Mbi flluskat e shiut
ndrroj mngjesin e prgjumur
33

ADEM ZAPLLUZHA

VETM HESHTJA MORTORE

Po q se hyn n befasin e shtpis
Ku ska zra njerzish
M duket se fundosem
N botn e ndonj prralle t verbt
Asnj dritare e hapur
Si mund t marrin frym ktu
Lakuriqt e nats
Shtpit e ktij lloji
U prngjajn muranave t kishave
As zog i vetmuar
Nuk fluturon mbi atit e mykura
Vetm heshtja mortore
Si balad e lasht
Parakalon kndej pari
Kalon si kolonat e dshpruara
Shikoj ikonat
Fytyrat e panjohura e t harruara
Duken t zbehta
N heshtjet e kornizave
34

KUR ERA TESHTIN

Muret e mykura
Me qindra vite smarrin frym
Tavani nga lagshtia i qullur
Me form arkaike
Ktu
N kt vetmi
do gj nga heshtja rri e mbrthyer
Ku vetm myshqet e murrme
I z gjum i trishtuar
35

ADEM ZAPLLUZHA

DERI TE NDRRA E JON

Asnjher nuk msuam
Ku fillon
E ku prfundon ndrra
E duarve t ers
I deshm anijet e verbta
I deshm
Si kukullat e gozhduara
N imagjinat
Me qindra vjet drite
U msuam me pritjet e kota
Duart her na u shndrruan n kallkan
E her -her
Flokve t shthurura t ers i ngjanin
Edhe stint u ndrruan n mendjet tona
Ecm si drurt e dehur
Nga rrnjt e pjergulls
Nxorm eliksirin e jetgjatsis
Dhe e kishim shum vshtir
Mbi supe ta bartim
Peshn e hapave
Q iknin para nesh
36

KUR ERA TESHTIN

do gj
Si gur mallkimi na dukej
do mallkim ishte kryq
M i rnd se kryqi i misht
E ne ecm
Dhe akoma jemi duke ecur
Npr mjerimin e ndrrs
E cila me shekuj po na ndjek
37

ADEM ZAPLLUZHA

KUR VJEN KOHA

Kur vjen koha
Njeriu del nga gujava e vet
Zog qielli bhet
Fluturon hapsirave t paan
Un nuk i prkas atyre njerzve
Q i besojn ringjalljes
I dua fluturimet e zogjve
Po aq sa i dua
Edhe ato t njerzve
Dal prej nj ndrre
Si meteori me bisht
Bredhi npr ndrrat e tjera
M plqejn ikjet nga prditshmria
Andaj u prngjaj zogjve shtegtar
Kur afrohet dielli n perndim
Nga lartsit zbresin shikimet e hns
Zbresin dhe prshndesin turtujt
Q flen
Npr degt e kujtess s kronikve
38

KUR ERA TESHTIN

MBI VETMIN E NJ GURI

Meditoj mbi vetmin e nj guri
Nuk di
Kujt i prngjajn duart e mia
Furtuna e acart
I kafshon dhembjet e tyre
Po bien gjethet
Nga t katr ant e stinve
Jan nisur shirat
E po trokasin n mendjen time
Po trokasin
Npr hingllimet e ditve
Nj dru i thyer te ullishtat e shkulura
Bisedon me rrnjt
Era nuk ndalet mes tregimeve
Fryn si e mendur
Npr poret e zhuritura t lkurs
Shirat rendin prej nj atie n tjetrn
Rendin edhe zogjt mrgimtar
Pas t reshurave
Nj koh e vrant te nj kryq i kujtess
Po i lan duart
Me vesn e ngrir t mngjesit
39

ADEM ZAPLLUZHA

LUMEMNJ TRISHTIMESH
Jan t pakuptimta kto poema
Sa her q u fundosa
N brendin e metaforave
Lumenjt e trishtimeve
Ishin t gatshm tmi prmbysin kujtimet
Kam par edhe m hert
Prjetuar kam dnesje gursh
Por rrjedha e ktij prroi t shterur
Asnjher
Nuk kaloi npr ndrrn time
E njoh grnetn
M kujtohet vaji i saj me ngashrim
Kur qante t plepat
Kishte z prej trishtimi
Sa q edhe zogjt qanin n fluturim
40

KUR ERA TESHTIN

PRTEJ LUMIT T ETJEVE

Mbrm mbi kalldrmet e lagjes
Kishin zbritur yjet
Dhe bisedonin pr stint e shirave
Q kputeshin nga mjegullat
Edhe shum mysafir t paftuar
Kishin ardhur
E tr galaktika kundronte nga lartsit
Brenda nj poeme
Hyn jasht toksort
Nj z i lasht
Recitonte disa poema arkaike
Prej oxhaqeve t rrzuara
Tym i bardh gjarpronte
Prtej lumit t etjeve
Shtrihej bardhsia e paepur
Era
Melodi t lasht frshllente
41

ADEM ZAPLLUZHA

PORTRETI IM
Portreti im
Nga nj dor e lodhur qenka skicuar
Era dridhej
Nn gjethet e kputura t pemve
Kush e solli kt korniz
Ktu mes ktyre hijeve
Medet
Sa e thart qenka qeshja e hns
Nj pasqyr e lngt
Mbi dunat e nj kujtese qante
Pr her t par mjegullat
Po i krehin flokt e tyre kaurrela
Sa afr qenka sonte sterra
E sa larg
Fundi i tunelit t paarritshm
Mngjesi si fjal abstrakte
Qndron varur n degn e kujtess
42

KUR ERA TESHTIN

ZOGJT
Kemi disa lloje zogjsh
Prej atyre q fluturojn
Dhe prej atyre
Q ecin me krih t ndukur
Sa her q doln nga gujava
Ran si perndit
Mbi baltn e prditshmris
S Olimpit
Zogj t egr dhe t verbr
Fluturojn si ment
Q shohin n errsir
Vetm pjes t padukshme t jets
43

ADEM ZAPLLUZHA

NJ MI I BARDH
Nj mi i bardh
Dhe i uritur
Si gardiant pr gjak
Pr do dit ha kafjall me mua
Sa her q e z uria
N ndrr i kafshon
Kpuct e mia t shqyera
Dhe si ikon m shikon nga qoshja
do dit m shikon
Me ata sy t vockl e t rrumbullakt
Q i prngjajn rruzareve
T skuqura nga turpi
Nj mi i vogl e i bardh
Kur sht i uritur
Sa shum i prngjan
Gardianve t burgut t armikut
Prishtin, 05 mars 2014
44

KUR ERA TESHTIN

Kur era teshtin

Cikli i dyt

45

ADEM ZAPLLUZHA

46

KUR ERA TESHTIN

KY DIMR I GJAT
Npr shtigje dhish
Bora binte pareshtur
Mbi thinjat e lodhura t ers
Ishte dimr i acart
Nj piktur e varur n mur
Qante dhe qeshte
N mnyr misterioze
Me heshtje tinzare
Edhe pasqyra qeshte
Prball tavolins
Me pjata t palara
mendurisht loznin mushkonjat
Nj kandr e verdh
N nj qoshe
I riprtypte kujtimet e dits
Bora nuk pushonte s reshuri
Ky dimr i gjat
Me nj shall t lesht
Po i numron astet e fundit
47

ADEM ZAPLLUZHA

Pranvera doli si lulebora

Prej rrnjve t nj kujtese
Dhe po na prshndet
Nga majat e plepave
48

KUR ERA TESHTIN

KUR BIE SHI N KTO AN

Nuk m shkonte ndrmend
Se si mund t vdesin ktu
Shirat e verdh
Bari n lagjen ton rritet shtat pash
Mbase fasules magjike i ngjan
Kur bie shi n kto an
Npr faltoret e qytetit
Njerzit i harrojn kpuct
Dalin zbathur e pa kapela
Mendojn se nga shirat
Ndoshta u rriten flokt
Netve t vona
Pasi prajn t reshurat
I veshin palltot e zeza
Dhe si priftrinjt e mesjets
Bredhin rrugve qorre
Bredhin me nga nj kryq t drunjt
I luten Hyjit t tyre pagan
Q nesr menat
Mos ti pengoj t reshurat
Sepse pemt n kto fusha
Mund t vdesin kur perndon dielli
49

ADEM ZAPLLUZHA

QANTE NJ URITH I HARRUAR

Kur i mbollm trndafilat
Kalonte pranvera e vonuar
N gjoksin e gjelbr t hns
Gjerdan i verdh varej
Me rruzare t kristalta
Vareshin edhe ca pem t thara
T vjeshts s vonuar
Q dukej si nuse e lshuar
Pas nats s par t martess
Por
Ishte nj stin e lajthitur
Nj amalgam stinsh
Si mbretresha pas abdikimit
Zbrite nga malet
Zbritnin edhe drurt e djegur
Npr qebaptoret e qytetit
Piqej suxhuku i nj stine t harruar
50

KUR ERA TESHTIN

ISHTE NJ NJERI I URT

Nuk di se si dukej
As sishte i tejdukshm
E as i dukshm
Nuk i prngjante njeriut
Por as hije e dyshimt nuk ishte
Si npr shpirtin e detit
Ecte mbi tokn e atdheut t imagjinuar
I prshndete anijet
Edhe peshqit i shptonte
Kur mbyteshin n va
M s shumti i plqenin
Ngjyrat e pemve
N do kafshim molle
Nga rrnjt e luleve
Shprthente nj gjm e papar
Ishte njeri i urt
Me dy pika loti n sy
Q nuk i prngjante asnj njeriu
As mish e as asht
Ishte fryma e rrnjs s rrnjve
51

ADEM ZAPLLUZHA

FUNDI I PAFUND I GOTS

Sonte si n ndonj prrall
Ajo hapi duart
Po ashtu hapi edhe shpirtin
Eci dy hapa pas
Dhe si e dehur u rrokullis
Deri n fund t gots
I zbrazi disa funde
Dhe n fund
Nuk e arriti fundin
Ajo ishte e vetmja krijes
Q i prngjante nats
Aty ku e zinte gjumi
Shtrihej mbi vrazhdsin e sterrs
Nuk dihet se nga erdhi
As pr ku ishte nisur
Hija e saj e shmtuar
Por
Ajo prher sht n udhtim
Zbret prej nj gote t dehur
Dhe si kalin e egr
E shalon deri n mngjes gotn tjetr
52

KUR ERA TESHTIN

2.
Njher
Nj gllnjk zuri t qeshte
Qeshej edhe ajo
Me zrin e piklluar t shiut
Mbi tavolinn e mkatit
Derdhej vera e kuqe
Q muk i ngjante vers
Por as uj nuk ishte
N qenien e tymit t duhanit
Gjarpronte vij e holl
Prej mjegulle
Ajo me gishtat e saj
T nxir nga nikotina
Pr her t fundit
Zuri t krkonte
Fundin e pafund t gots
53

ADEM ZAPLLUZHA

I NDIZTE QIRINJT E NATS

Npr ajrin e dukshm
Bredhin fjalt e padukshme
Nj flutur e kaltr
I ndizte qirinjt e nats
I hapi syt
M zmadhohen bebzat
As me gishtat e mi t mishta
Smund ta preki ajrin e mermert
N kraht e zogjve
Srish i hapi syt dhe mendjen
Pran meje
Portat e mbyllura
Gishtat sndjejn prekjen e ajrit
Mbi rrashtn time
Pikojn pika shiu
Nuk m mbeti fije shprese
Shpresoja se
Ajo vdes e fundit
Por jo
Ndodhi e kundrta
54

KUR ERA TESHTIN

NGA SHPIRTI I GURVE

Pas shpins s malit
Teshtijn korbat e bardh
Nj z i mykur
Del nga gryka e toks
Tmerrshm oshtin n prapavij
Bregu i rrnuar i Lumbardhit
Than se po vijn
Por askush nuk i njihte ardhacakt
Binte shi i dyshimt
Me strkala t ngrira
Drini i lodhur lshoi nj gjm
Nga shpirti i gurve
Doli nj njeri mjekrbardh
U step zri i ers
U ngritn n kmb varret
Dhe filluan t marshojn
Si kardinal t dehur
Varrtart nuk i lshuan nga dora
Daullet e kushtrimit
Ishin kta zra t orve t maleve
Q i doln Zot atdheut
55

ADEM ZAPLLUZHA

AUTOPORTRET
Nuk po m kujtohet
Athua ka ekzistuar kjo lagje
Ose lindi sot n imagjinatn time
Lindi ashtu si lindin njerzit
Me nj ushtim t zshme
Ishte shkurti i nj viti t largt
Bora kishte rn deri n brez
Nga lufta dhe acari
Gjmonin malet
N nj shtpi n Prizren
Lindi nj vaje i zshm
Shtat dekada kaluan
Por zri i atij viti edhe m me trishtim
Dgjohet fushave
Ulrin malet
Dnesin drurt me ngashrim
Dnesn edhe fmijt q lindn pas tij
56

KUR ERA TESHTIN

NJ ZAN E LIG
Kur isha n gjum
Erdhn njerzit dhe trokitn
N portat e ndryshkura
Trokiti edhe makthi
Disa net spushuan t trokiturat
Asgj tjetr nuk dgjohej
Vetm zri i lisit n mhall
Oshtinte n shpirtin e lumit t that
Kur nata zbriti te kisha
Urat ve i kishin shembur vrshimet
Si do t dalim matan
Me kto kukza t thyera
Kndesi i egr zgjonte mngjesin
Nj zan e lig
E kishte gurzuar tr qytetin
Heshtja e atij mngjesi i ngjante gurit
Prishtin, 06 mars 2014

57

ADEM ZAPLLUZHA

KUR TESHTIN ERA

Si pafajsia e foshnjave
Meteort
Galdojn lart n qiell
Sa her ti kalon lagjes
Mbi atit ulet dielli
Kur teshtin era
Ty t ngacmon kolla
M trego moj voglushe
Kush ti shkundi ato molla
58

KUR ERA TESHTIN

ME QINDRA VJET DRITE

Mbylli gojn
Ia z frymn fryms
Eci prtej t pamundurs
Te ullishtat m pret e papritura
Srish nj shi i mendur po zbret
Nga kati i dyt
Si nj kardinal i dehur
Lvizin drurt e lagjes
Ky dimr
I cili kurr ver nuk ishte
Pr kafjall po i ha kallkant
Nj kov kaher e mbushur
Me pjalm trishtimesh
Po qan diku n kujtes
M duket se akoma nuk m jan
Shruar ethet e verdha
Po dridhet i tr trungu i pems
Me qindra vjet drite
Ky mal po vuan nga lemza
Kallkant akoma nuk po shkrihen
N trupin e vrar t amfiteatrit
59

ADEM ZAPLLUZHA

POETT
Sa m duken qesharak poett
Kur i frikohen vdekjes
Si prej hijes s keqe
Asnjher nuk jan n gjendje
T kuptojn sesi vdesin
Nga disa her n dit
Her vdesin si lisat
E her si njerzit kokfort
Por megjithat
N fund kthehen n atdhe
Poett ecin jetojn
Por vdesin vertikalisht
Aq larg mbrrin imagjinata e tyre
Sa q edhe t prgjumur
Nj nga nj
I prekin mendimet e yjeve
60

KUR ERA TESHTIN

N RRNJT E IMAGJINATS
Prsri jam n qytetin tim
M plqejn pamjet arkaike
Ku or e ast
Bien shirat si perdet e teatrove
Nj lum derdhet trmal
Kurse tjetri tatpjet
Kalaja me pamjen e saj hyjnore
I ngjan Perndeshave t Olimpit
Sot po duket m e bukur se nusja e ime
Si zogjt e kujtess
Fmijt galdojn kalldrmeve
Qenkan rritur lagjet
Ose jan zvogluar tej mase
Kpuct e qepenave
Ktu po ndodh dika madhshtore
N gjumin e ullukve
Prsri dhe prsri
Do t kthehem ktu
Ku zuri shtat adoleshenca
Ku pr do dit i prqafonim
Gjimnazistet dhe shelgjet e njoma
N rrnjt e imagjinats
61

ADEM ZAPLLUZHA

SONTE HNA N QIELL

Mes gjurmve t ers
Piktori Kadri Kadriu
Krkonte nj fjal prej drite
Mshtekna mbante ndr sqetull
Portretin e saj t paprfunduar
N qoshe t dhoms
Si foshnjat e prgjumura
Qeshin strkalat e shirave
Vettimat
I shaluan kuajt e egr
Dhe pash m pash
I ran qiellit t kuqrremt
Sy i kaltr mbi tavolin
Me xhelozi i prcjell
Vetvrasjet e fluturave
Mendja e kyur e piktorit
Lshon disa xixa fjalsh
Sonte hna n qiell
I paska ln t ndezur yjet
62

KUR ERA TESHTIN

TROKET N LOTIN E LULES

Npr rrug
Vrapon nj fmij sykaltr
Pastelet przihen me ngjyrat e hirta
Nj z fmije dgjohet te
trndafilat e zeza
Shiu i mendur
Troket n xhamat e mendjes
Afr stacionit t trenave era kurdis
Orn e vjetr t kishs
Srish shi i pajerr
mendurisht
Troket n lotin e lules
Sa el e mbyll syt
Vjeshta srish kthehet t pemt
Dhe ikin dallndyshet nga telat e lagjes
Largohen me shirat
Q i ndryshojn itineraret
Bien n hapsirat e paan
Fshihen npr xhepat e voglushve sykaltr
63

ADEM ZAPLLUZHA

SI ZOGJT E EGR
Sonte po bie nga pak shi
Si devet e smura ecin fjalt
N shpirtin e prflakur t shkrettirs
Ngordhin breshkat e murrme
Nj kaktus i verdh
Rri prkulur deri n tok
Me trishtimin e oazs s shterur
Era i lan duart
Dhelpra e shkrettirs flen me etjen
Nga syt e kaltr t rrs
Deprton dielli
Deprton deri n asgjsimin e dunave
Nj kng t brisht kndojn lejlekt
Pr her t dyt ringjallet sfinksi
Srish sonte paskan elur kaktuset
Si zogjt e egr
Po dynden t reshurat
Shirat e ngurt u prngjajn lejlekve
Deveja me dy gunga
Pr her t par shijoi
Ngjyrn e prflakur t dielli
64

KUR ERA TESHTIN

NETT Q U PRNGJAJN
GJARPINJVE
Kur jan t zbrazta nett
Ne udhtojm deri n asgjsimin
E yjeve t verbt
Udhtojm me frikn
T ciln askujt nuk ia tregojm
As vetvetes
Ecim npr shteg dhish t egra
Bisedojm me siluetn e friks
Kah e panjohura i zgjasim duart
Dhe t friksuar takohemi me ndrrat tona
Ngjan q i humbim rrugt
Nn dritat e kyura t hns
Prekim lagshtin e ajrit t prgjumur
Tr trishtim
Zgjohen nett ballkanike
Nett q u prngjajn gjarpinjve
Kur i krehin flokt e urrejtjes

65

ADEM ZAPLLUZHA

NSE KENI NEVOJ

Nse keni nevoj
Pr ndonj rastsi
Pritni prball ers
Pritni aty
Ku fryjn furtunat me t mendura
T netve ballkanike
Ktu
N do koh
Ndryshojn flamujt e urrejtjeve
Npr xhepat
E secilit prej ktyre udhtarve
Fshihen hartat
E grimcuara nga kohrat
Nse keni nevoj
Pr ndonj ngjarje fantazmagorike
Shkoni deri te varret
Mos nguroni pyetni kryqet
Dhe lott e mjegullave
Q e kan qullur me shekuj
Dheun e ktyre baladave
66

KUR ERA TESHTIN

FILLIKAT VETM
N ndrrn time
Zgjohem fillikat vetm
I prngjaj merimangs s zez
E cila thur
Me pasion t papar
Shpirtin e vet lakmues
Kur zgjohem
Kam nj dukje t oroditur
Thellsisht e ndjej kafshimin e ndrrs
Tmerrohem pr her t par
Kur n thellsin e pasqyrs
Dalloj siluetn time
N syt e dikujt tjetr
Po q se dal nga ndrra ime
Do marr me vete
Kronikat e t gjitha netve
Dhe si nj deve karvansh pafund
Do krkoj azil
N shpirtin e dehur t oazs
Ngase sdua t zgjohem m
Fillikat vetm
Prishtin, 07 mars 2014
67

ADEM ZAPLLUZHA

NGA MURI I KUJTESS

Pasi q abdikuan perndit
Prsri filluam nga e para
Mbase ishte hera e fundit at dit
Q binte shi
Mbi qepenat e kalbura qanin bubuzhelt
Ajri i ngarkuar me kohrat
Dneste mes gishtave t ers
Nga muri i kujtess
Zbritn baladat
Dhe filluan t shemben
Si idhujt pagan
Binin nj nga nj
Binin si kokrrat e misrit t kalbur
Nga kundrmimi i rnd
I ajrit t ndryshkur
Ndaheshin n dysh shpirtrat e sfinksave
Zog i bardh
Ndoshta ishte i fundit n ato aste
Q mbeti pengu i gjall
I nj tregimi
Q nuk i dihej fillimi e as mbarimi
68

KUR ERA TESHTIN

T KUJT JAN KTO PRANGA

Nj grusht i zi
Po m mbshtjell
Si nj kryq i harruar
Si ti gjej shtigjet e humbura
Npr xhepat e zbrazt
Kjo nat e gjat
Nuk ndalet n asnj stacion
Shikoj prtej xhamave t errta
Sot askush nuk kalon zbathur
Npr ndrrn time
Kjo balt
Q me kaq vrull po bie nga qielli
Athua vall ishte dikur n tok
Pjesa e shpirti t saj t prbaltur
Po m mrdhin duart n kt shkrettir
Edhe frymmarrje e deves me gunga
Pr s teprmi po m pengon
T kujt jan kto pranga
Q po m lidhin
Pr ndrrn q sguxoja asnjher
Ta shoh n zhgjndrr
69

ADEM ZAPLLUZHA

VASHAT SYBAJAME
Duart e ers ledhatojn
Syrin tim t djatht
Mbi nj kmb t tavolins s drurit
Paraqitet portreti i shtrembruar i lisit
Te dritaret me xhama t thyera
Rri nj zog i vetmuar
Jasht mureve t larta
N paradhomn e mjegullave
Qeshin pemt e ngrira
Kto pamje surrealiste
Paraqiten vetm n vjesht
Kur ikin zogjt shtegtar
Nn kurorat e pemve frutore
Shtrohen araft e shqyer
Era shkund pjalmin e mollve
Tej gardhit t shthurur
Gurgullojn qeshjet
Vashat sybajame i shkundin stint
70

KUR ERA TESHTIN

PABESIA
Nn peshn e nj arabaje
Rnkon
Trishtueshm rnkon udha Via Egnatia
Nga goja e dyshimt e buajve
Del nj shtllung avulli q i shkrin
kujtimet
Si npr nj ndrr kalojn udhve
Qerret e lodhura t stins
Medet
Nuk pushojn as lehjet e jenierve
Nata sterr bie n dy gjunj
Kokn e kujt po e drgojn sonte
N kamaren e ndrgjegjes
Udh e gjat para buajve
Shtrihet deri n palcn e Azis
Si pulbardhat qajn mshteknat e kuqe
Ende nat
Nn krcitjet e rrotave
Dgjohen britmat e njerzve
Nga kuverta e trishtimit fluturojn mendjet
E zeza dhe ato t bardha
Kur dgjohen vajet e mjegullave
Pabesia si nj nuse e turpshme e ul kokn
71

ADEM ZAPLLUZHA

PO M MRDHIN SHPIRTI
Kishin kaluar koht e mira
Edhe ato t liga
Ende n mua paska mbetur pak dimr
Ku ti mbshtes duart e ngrira
Po m mrdhin shpirti
Ajo pranver q ishte n mua
Kaloi shkarazi npr udht e zeza
Dhe kurr m nuk eln zambakt
Ty nuk t lodhnin problemet e mia
Nuk qaje kok pr asnj tregim t harruar
E jetoje jetn tnde
Ndaras me problemet e t tjerve
Akoma sot rri me vetmin time
Mllaga e kuqe sivjet nuk eli lule
U fishkn zambakt n qytetin e Lidhjes
Drini i Bardh nuk i ndal britmat
72

KUR ERA TESHTIN

SI NGA GUJAVA E VES

Shtrydha nj gjeth
Nga shpirt i tij delikt i nxora
T gjitha pranverat
I lexova edhe kronikat e fshehura
Si nga gujava e ves
Njerzit shprthyen nga parzma e toks
Secili prej tyre
Barte nn sqetull problemin e vet
Gjethi poeti dhe trungu
Nuk ishin n gjendje ti fshehin buzqeshjet
Si nga baladat e vjetra doln n drit
Pulbardhat e atdheut tim
VARRTART MBRM BN
VETVRASJE
Hym npr shpirtin e pyjeve
Drurt na shikojn habitshm
Sikur t ishim t huaj
Era deprton npr brinjt e degve
Bari i fishkur i frikohet spats
73

ADEM ZAPLLUZHA

Disa turtuj vuajn nga melankolia

Vjeshta me tr pasionin e saj delikat
I shkund gjethet
Pikpyetje e madhe n fund t rrnjve
Bisedon me lagshtin
Nn adrat ngrehura enkas pr shiun
Binte nj tjetr shi i mrzitshm
Druaj se sonte do t prjetojm
Ringjallje t papar mkatesh
Mbi varrin e gjyshit tim
Po qeshin me t madhe
Rrasat e verdha dhe mermert e kuq
Qefin i zbardhur nga koha
Rri mbi nj dun si flamuri melankolik
Varrtart mbrm bn vetvrasje
Mbase respektuan deri n fund
Amanetin e nj endacaku
74

KUR ERA TESHTIN

ISHTE E SHURDHT SI NATA

Ky pasion yt i smur
Pr nj trndafil t ngurt
Po i shkul
T gjitha rrnjt e shpresave
Prrallat pr lulet e kristalta
Mes gishtrinjve
Edhe pr moshn e adoleshencs
Duken tepr qesharake
As ti vet nuk u beson
Krkesave tua t marra
Ather far krkon prej meje
Kur fare mir e di se smund t jap asgj
Por kokfortsia e jote
Ishte e shurdht si nata
Thua se i folja drurit t verbr
Ti asgj nuk kuptove
Ose sdeshe t m kuptosh
75

ADEM ZAPLLUZHA

NGA KJO STERR PREJ MJEGULLE

Sonte dola t shtis si era
I mbylla syt
Dhe u futa n shpirtin e mjegullave
Nga larg diku
M vinin ca britma t shthurura
Errsira ka hapur
Gojn dhe si qeni i egr i prpin
Buzqeshjet e shirave
Q sapo u mbytn nga mjegullat
Edhe m tej
I zgjata duart e lodhura
Nj yll i vetmuar
Kundronte nga qielli
Kudo boshllk i padgjuar
N da hapi ose mbylli syt o poet
Nga kjo sterr prej mjegulle
Smund t iksh askund
76

KUR ERA TESHTIN

T VDEKURVE NUK U DJERSITEN

KMBT
Nuk kemi nevoj
Pr shum pal orape
Sepse t vdekurve asnjher
Nuk u djersiten kmbt
Mjafton nj brush prej plastike
Pr pastrimin e ndrgjegjes
Dhe nj sapun ekstra
Pr larjen e fytyrs dhe t duarve
Prishtin,08 mars 2014
77

ADEM ZAPLLUZHA

78

KUR ERA TESHTIN

T kujt jan kto duar

Cikli i tret

79

ADEM ZAPLLUZHA

80

KUR ERA TESHTIN

KAH PO ECIM
Do t mbaj n dor daltn e skulptorit
Dhe nj lule mimoze
Do i bie gurit
Do i bie me tr urrejtjen
Orteku i gurve t murrm
Si n ndrr
Zuri t rrokullisej
Nga majat e thepisura
Nj eki i uruar si nga prrallat
Doli nga nntoka
Doli dhe n astin e fundit
Pak para perndimit t dits
I dha shpirt gurit
Q vdiste nga mos durimi
T nesrmen
Nga guri lindi njeriu i s nesrmes
Lindn edhe pikpyetjet
Kah po ecn njerzimi
Npr kt udh t paudh
81

ADEM ZAPLLUZHA

TASH E TUTJE
Po q se kemi koh
Do i rimarrim kukullat e leckosura
N kt vitrin
Do t ket vend edhe pr hijet
E nesrmja na duket si nusja
Me padurim presim
Ardhjen e krushqve
Npr shtitoret e qytetit
Kan zn fill t mbin zambakt
Nj lule e bardh si dbora
Ka hyr n flokt e saja kaurrela
Dhe thur legjendn
Pr zann e bardh
Q e mkoi Mujin dhe Halilin
Tash e tutje kjo sht e vetmja mnyr
Q mund t ecim kshtu
Ktu m sdo t ket dimr
I lm pas shpine tragjedit
Dhe domosdo duhet t jetojm
Si njerzit e s nesrmes
82

KUR ERA TESHTIN

JE E VETMJA SHPRES
Nno moj
Gjaku dhe fryma e atdheut tim
Ti e mbajte me xhelozi
Sa fort e shtrngove
N duart e tua t brishta
Zanafilln e jets
Je e vetmja shpres
E shpress
Ajo drit e hyjit
Q kurr nuk shkyet n errsir
Nga barku i yt i shenjt
Shprthyen lulet dhe tufanet
Pak m von lindn dragonjt
Nno moj
Nn e shpress
Ti je kombi dhe atdheu
Ti je do gj
Nga e cila fillon jeta
Nno moj fjal e shenjt
Nno moj
Shpirti i bekuar i zanafills...
83

ADEM ZAPLLUZHA

LULE MOJ
Desha vetm pak
T ja ledhatoj flokt e lules s dhunuar
Por druajta pamas
Pamas druajta
Mos t ia prishi madhshtin e ers
Mbi shtatin e saj t brisht
Prjetoi ingranazhet e fantazmave
Lulja e kputur
Qysh n rinin e hershme
Mbeti vetm me kujtime t hidhura
Nga nj pasion i smur
Lule moj lule
M lejo ti ledhatoj flokt e ers
M lejo t bj
Q ti harrosh trishtimet
Ti je nj frym delikate e pafajshme
Q t lndoi nj i smur psikik
84

KUR ERA TESHTIN

SE PRNDRYSHE
E di
Kt e kuptova von
Se juve nuk ju interesojn
ndrrat e t vdekurve
Jetoni si krmijt
Mbi shpirtin e drurve
Dhe srish prjargen e quani ekzistenc
Kundrmimi i s cils
Po ju hyn n shpirt si fryma e lig
Npr vrimat e hunds
E ju ecni
Hapagjatas prtej shikimit t juaj
Pr t mbrri deri te udhkryqi
I duhur
Nuk mjafton vetm zvarritja
Por duhet t keni edhe flatra zogjsh
85

ADEM ZAPLLUZHA

N ATDHEUN TIM
Pakz m ndryshe sht qielli
I atdheut tim
Atje zogjt kan tjetr emr
T vdekurit
Respektohen m shum se t gjallt
Atje prtej atyre mjegullave
Edhe zogjt prej argjile
Din t kndojn
Pllumbat e bardh asnjher
Sfluturojn pa shpres
Rrugt e as shtitoret
Nuk din t mrrolen kur bie shi
M shum se do gj
Njerzit e duan
Ekzistencn e kalldrmeve
N atdheun tim
do bim ndryshe merr frym
Lulet kan me dhjeta emra
Dhe asnjher nuk vdesin
Nga mungesa mangt e dashuris
86

KUR ERA TESHTIN

IDIL
N do koh t dits
Era prftonte npr deg
Zogjt kuvendonin
N maje t atis
Nuk di a ishe ti
Mbase ishin hapat e drurve
Q i ngjanin
ndrrs s fmijris
Nj blet e veshur
Me fustanin e natyrs
Prej lules n lule
Thithte nektar
Dielli ishte shtrir
N kopshtin e mollve
Flinte si foshnja
ndrronte mbi bar
87

ADEM ZAPLLUZHA

KUR VDESIN MERIMANGAT

I hapi ose mbyllen kapakt
E dritareve
Dimri srish sdel nga dhoma
Qirinjt n shandant neoklasik
Shum pak po i ndriojn
Skutat e kujtess
Pamjet e trishtuara
Bashk me copat e gazetave
Shtrihen npr dyshemen e dhoms
Nj acar i fort
mendurisht bisedon me kallkant
Te plepat e prer
Dimri sht ulur kmbkryq
N kt fshat
As delet nuk blegrojn
Si n atdheun tim
88

KUR ERA TESHTIN

SI ECJET E KUAJVE T VERBR

Kur u largove
Asgj nuk mbeti n shtratin e zbrazt
Vetm britm e prhitur
Ngjashm me fantazmn e Hamletit
Iu bashkua vetmis s mureve kallkan
Nga acari po m ngrihen duart
Si ecjet e kuajve t verbr
Trokasin dhmbt e drurve
Nett n kt dhom t ftoht
Jan t gjata
U prngjajn atyre t mrgimtarve
Mi mbulo trishtimet t lutem
Mi mbulo
Se do mendem si lumenjt kur vrshojn
Kjo nat e zbrazt nga do gj njerzore
Po m kafshon si luani i trbuar
Gladiatorin e plagosur
Kur u largove u ngjiza me heshtjen e gurit
Flokt e mi pikonin si lagshtia
Nga shpirti i trishtuar i pritjes
Pikonte i tr mos durimi i jets
Lott e arafve mbyteshin n vetmi
89

ADEM ZAPLLUZHA

NDRRAT E MIA T
ADOLESHENCS
Nse shkoj nga qyteti im
Do marr me vete
T gjitha ndrrat e zjarrmin
Dhe fmijrin time
Askund nuk mund t largohem
Me shpirt t boshatisur
Do i marr ato pjes t adoleshencs
Q vetm mua m prkitnin
Kudo q t shkoj
Dua q imagjinatn time
T mos ia l peng askujt
Ajo sht vetm ndrra ime
E ndrrat e mia
Jan shpirtra zogjsh
Q m kan trokitur n kok
M kujtohen kohrat e kaluara
T mbla dhe t hidhura kan qen
Por q m prkojn vetm mua
ndrrat e mia...
90

KUR ERA TESHTIN

KA KOH Q ERA TROKET

Ka koh q era troket
Pareshtur troket
N dritaret pa xham
Jasht si nj dem i trbuar
Murrlani pllet
E shpirti im
Ka mbetur pa derman
Mbi atin e rrnuar
Fill ka zn vend stuhia
Me britma djajsh ulrin nata
Ka koh
Q sht mendur kjo bot
Krakllimat e afkave
Spushojn mbi kulm
Un thrras t prgjroj kot
Si peshkvja e zez
Gjaku po m shkon shkulm
91

ADEM ZAPLLUZHA

TESTAMENTI I GJAKUT TIM

I hapi dritaret
Dhe ia l peng ers
Testamentin e gjakut tim
Si n zhgjndrr
Ngjizm me pikat e shiut
Pastaj i shaloj vettimat
U prngjaj kalorsve t mendur
Prej mjegullave klandestin
I huazoj flatrat e shpendve t egr
Dhe fluturoj
Prtej mundsis s imagjinats
Netve t prgjumura
Ua v frerin
Dhe me mgojza t arta
Duke i shaluar kuajt e egr t rrufeve
Shtis dynjan
T shtat qiejt e mendur
I kalroj me nj vrap pele
Me ndrrn time t patredhur
U afrohem
Perndive t mi pagan
92

KUR ERA TESHTIN

KOPSHTI ME LULE
I tr trupi i saj
sht nj kopsht me lule
Ka arom borziloku
Me shije trndafili
Po sa i el syt e kaltr
Si foshnja buzqesh qielli
Shikoj lart galaktikn
Trupi i saj lshon rreze dielli
Ka arom pranvere
Skundrmon nikotin
Nj bahe me lule
el n shpirtin tim
Prishtin, 09 mars 2014
93

ADEM ZAPLLUZHA

TI DHE UN
Ti i shky
Kurse un i kyi
ndrrat e yjeve
Kshtu nata lozonjare
Loz me bishtin e ers
Un i l t ndezur zjarret
N shpirtrat e xixllonjave
Ti srish i shuan
Etjet e pambaruara
Hna lakuriqe i mbulon syt
Krah m krah
Hapi kapakt e mbyllur t syve
Asgj sshoh prtej hunds
Sterrn e pamshirshme
Ve e ka zn gjumi
94

KUR ERA TESHTIN

MARRIN FRYM SI GJETHET

Njerzit nuk kuptojn
Ose nuk duan t kuptojn
Se si n lagjen ton
Rriten drurt
Shelgu i piklluar
Pr do mngjes
Kalon me syze t errta
Thon se
Gjat lufts s Dyt Botrore
I ka mbetur syri i djatht peng
Diku n fushat e Polonis
Drurt dhe njerzit
Sa shum i prngjajn
Njri-tjetrit
Marrin frym si gjethet
Jetojn prej nj dite
N tjetrn dit
Jetojn duke ndrruar
Nj jet pakz m ndryshe se kjo
95

ADEM ZAPLLUZHA

96

KUR ERA TESHTIN

SHNIME BIOGRAFIKE PR AUTORIN

Adem Zaplluzha u lind n Prizren, m 1943.
Shkolln fillore dhe t mesme i kreu n vendlindje,
ndrsa Akademin Pedagogjike n Prishtin. Nj
koh punoi si msues n fshatrat Studenan t
Therands (ish Suhareks) dhe Hoa e qytetit, afr
Prizrenit. Ndrkoh, punsohet si prkthyes n
Korporatn Energjetike t Kosovs. Me shkrime
filloi t merret kryesisht me poezi q nga mosha e
fmijris. Rrugn letrare e nisi me vjershn e par
pr fmij t ciln e botoi n revistn Pionieri, m
1957. Si i punsuar n Korporatn Energjetike t
Kosovs bashk me shokt e puns dhe pens
themeloi grupin letrar Lulkuqet e Kosovs. N
Kuadr t puns s ktij grupi letrar qe botuar
prmbledhja Ngjyra e kohs, n t ciln u prfshi
nj numr i konsideruar i poezive t tij. Krahas
krijimeve t publikuara n revistat pr fmij, botoi
edhe nj ser shkrimesh npr gazetat e kohs q
dilnin n Prishtin dhe Shkup. sht antar i Lidhjes
s shkrimtarve t Kosovs, prezent n disa
antologji dhe n librin Kosova letrare t poeteshs
Monica Mureshan. sht prezantuar n Leksikonin e
Shkrimtarve Shqiptar 1501-1990, nga Hasan
Hasani, n Leksikonin Shkrimtart Shqiptar pr
fmij 1872 - 1995 nga Odhise K. Grillo, si dhe n
97

ADEM ZAPLLUZHA

librin Portrete Shkrimtarsh nga Demir Behluli,

Prishtin, 2002N maj t vitit 2013 Klubi i Artistve
dhe i shkrimtarve t Durrsit ia ndau mimin e
karriers pr kontributin e dhn n letrat shqipe.
Jeton dhe krijon n Prishtin.

98

KUR ERA TESHTIN

BOTIME T AUTORIT
1. Puthje, poezi, Rilindja, Prishtin,1974.
2. Ecjet e viteve t mdha, poezi, Jeta e Re,
Prishtin 1995.
3. amarrokt e Thepores, poezi pr fmij,
Shkndija,Prishtin 1996.
4. Muret, poezi, Jeta e Re, Prishtin, 1997.
5. Morfologjia e dhembjes, poezi, Faik
Konica, Prishtin,2000
6. Ai vjen nesr, poezi, Qendra e Kulturs, Klubi
letrarFahri Fazliu, Kastriot, 2oo7
7. Letr nga mrgimi, poezi, Klubi letrar Fahri
FazliuKastriot , 2007
8. Letr nga mrgimi 2 poezi, Qendra e
Kulturs, Klubi
letrar , Fahri Fazliu, Kastriot 2007
9. Udhndarja, poezi, Qendra e Kulturs,
Klubi letrar ,Fahri Fazliu, Kastriot , 2008
1o. Thirrje e gjakut, poezi,Qendra e Kulturs,
Klubi letrar, Fahri FazliuKastriot 2008
11. Asgj sikur molla, poezi, Qendra e
Kulturs, Klubi letrar Fahri Fazliu, Kastriot,
2009.
12. Vesa n lotin tim, poezi, Qendra e
Kulturs, Klubi letrar Fahri Fazliu, 2009,
13. Puthja e gozhduar, poezi, Qendra e
Kulturs, Klubi letrar, Fahri Fazliu, Kastriot ,
2oo9.
14. Kashelasha n vargje, poezi pr fmij,
Qendra e kulturs, Kastriot, 2oo9.
15. Pema e bekuar, E prkthyer, Rumani, 2o1o.
99

ADEM ZAPLLUZHA

16. Bajraktart e vatanit, poezi satirike, Klubi

letrar, Fahri Fazliu Kastriot , 2010.
17. Hijet e ndryshkura, poezi,Qendra e
kulturs, Kastriot,2010.
18.Stuhi n Kutulishte, poezi,Qendra e
kulturs, Kastriot,2010.
19. Posa ikte nata, poezi, Qendra e kulturs ,
Kastriot,2010.
2o. Loja e myshqeve, poezi,Qendra e kulturs,
Kastriot,2010.
21. Lumbardhi dhe gjma, poezi,Qendra e
kulturs,Kastriot, 2o1o
22. Metafora e heshtjes, poezi, Qendra e
kulturs,Kastriot, 2o1o
23. Hyji n Prekaz, poezi,Qendra e Kulturs,
Kastriot,2010.
24. Sinort e hinores, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot 2010
25. Don Kishoti dhe Rosinanti, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Kastriot, 2010
26.Zjarri i dashuris, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 2010
27. Kur likenet vallzojn, poezi, Shoqata e
shkrimtarve-Kastriot, 2010
28. Ditari n vargje, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 201O
29. Tingujt q nuk prfundojn, poezi, Shoqata
e shkrimtarve Kastriot, 2o1o.
3o. Shtegu i mallit, poezi, Shoqata e
shkrimtarve-Kastriot, 2010
31. Korniza e thyer,Poezi, Shoqata e
shkrimtarve, -Kastriot, 2010
100

KUR ERA TESHTIN

32. Zgjimi i gjms,Poezi, Shoqata e

Shkrimtareve-Kastriot, 2010
33. Vallja mistike, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2010
34. Merre kodin, Poezi pr fmij, Shoqata e
shkrimtarve Kastriot,2011
35. Letr atdheut poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 2011
36. Tejdukshmria e shiut, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2o11
37. Prtej teje,poezi, Shoqata e ShkrimtarveKastriot, 2011
38. Sa afr e sa larg , poezi, Shoqata e
shkrimtarve-Kastriot, 2011
39. Vallja e zanoreve, Poezi , Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2o11
40. Ikja e eshtrave, Poezi pr t rritur, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2o11
41.Kalorsit e mjegullave, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve-Kastriot, 2012
42. Hingllimat e shiut, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot 2012
43. Kur pemt i ndrrojn kmisht. Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve- Kastriot, 2o12
44. Mirmngjes Imzot, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve Kastriot, 2o12
45. Kafshimi i mikut, Poezi satirike, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2012
46. Atje tej maleve, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve , Kastriot-2012
47. Heshtja q del n shesh, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Kastriot -2o12
101

ADEM ZAPLLUZHA

48. Portat e shpress, Poezi, Shoqata e

shkrimtarve, Kastriot-2012
49. N dhomn time gjysm t errt, Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve- Kastriot, 2o12
5o. Kinse Loj Shahu, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2o12
51. Pr do dekad nga nj balad , Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve Kastriot, 2o12
52. Fusha e mllenjave, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve- Kastriot, 2o12
53. E kujt sht kjo vetmi, Poezi, Shoqate e
Shkrimtarve- Kastriot, 2o12
54. Mos pyet pr adresn e lumit, Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve Kastriot, 2012
55. Stoli n parkun vjetr Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2012
56. Urori i strallt, poezi, Shoqata e shkrimtarve
Kastriot, 2o12
57. Po t mos ishte fjala, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve- Kastriot,2o12
58. Thyerja e urave, poezi, Shoqata e
shkrimtarve Kastriot, 2o12
59. Trokllimat n gjumin e dallgve, Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve- Kastriot, 2o12
60. N flokt e dbors, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Kastriot, 2012
61. Nj grusht nostalgji, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 2o12
62. Kur filluan t flasin njerzit, poezi, Shoqata
e shkrimtarve- Kastriot, 2012
63. Kur stint kaprcejn fshehurazi, poezi,
Shoqata e Shkrimtarve Kastriot,2012
102

KUR ERA TESHTIN

64. Lisi n rrnjt e veta , Poezi, Shoqata e

Shkrimtarve Kastriot 2o12
65. Eca ecm dhe do ecim, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Kastriot, 2o12
66. Fmijt e ers, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve-Kastriot 2012
67. ast n fund t stins, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot-2012
68. Si t flas me drurt, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 2012
69, M plqejn mendimet e tua, Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve- Kastriot , 2012
70. Andej dhe kndej kohs, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot , 2012
71. Zri i heshtjes, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Kastriot, 2o12
72. Kush i lexoi letrat prej ers, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 2012
73. Fluturimi i korbave n nett pa hn, proz
poetike, Shoqata e Shkrimtarve Kastriot, 2012
74. Koha e ime dhe koha e jote, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot , 2012
75. Diku te nj balad, Poezi, Shoqate e
Shkrimtarve Kastriot, 2012
76. Sonte do gj po i prngjan lotve,Poezi,
Shoqata e Shkrimtarve Kastriot, 2012
77 Ky def prej hne, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve-Kastriot, 2012
78.Pyesni zogjt n ikje ,Poezi , Shtpia botuese
Fahri Fazliu- Kastriot 2013
79 Frfrim gjethesh, Poezi, Shtpia botuese
Fahri Fazliu, Kastriot- 2013
103

ADEM ZAPLLUZHA

80. Refrene yjesh, Poezi, Shtpia botuese Fahri

Fazliu- Kastriot, 2013
81. Te delta e mjellmave, Poezi, Shtpia botuese
Fahri Fazliu, Kastriot- 2013
82.Rinjohja, Poezi, Shoqata e Shkrimtarve
Fahri Fazliu- Kastriot, 2013
83.Diku n fund t nj fillimi, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2013
84.Makthi i hijes, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Fahri FazliuKastriot, 2013
85.Nj zog prej uji, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu- Kastriot
86.Asnj fjal nuk frymon, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 201487.Daullet e nj nate, Poezi, Shoqata e
shkrimtarve Fahri Fazliu-Kastriot 2014
88.Syt e gurt t ers, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
89.Kur dehen perndit , Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu-Kastriot -2014
90. Fjetm njqind shekujProz poetike,
Shoqata e Shkrimtarve Fahri Fazliu-Kastriot ,
2014
91.Krakllimat e nats,Poezi, Shoqata e
shkrimtarve Fahri Fazliu-Kastriot, 2014
92. Ndjeksit e enigmave, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu-Kastriot -2014
93. Atdheu i pamuarPoezi, Shoqata e
Shkrimtarve- Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
94.Psalm i harruar ,Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri FazliuKastriot 2014

104

KUR ERA TESHTIN

95,Pr k po bie moj kamban, Poezi Shoqata e

Shkrimtarve Fahri Fazliu-Kastriot, 2014
96. Mbi flokt e ullukve, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu Kastriot 2014
97. Menat vijn lejlek, Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu Kastriot 2014
98. Loti i gots s dehur , Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu Kastriot 2014
99. Stina asnjanse , Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu Kastriot 2014
100. Dneste bashk me ern Poezi, Shoqata e
Shkrimtarve Fahri Fazliu Kastriot 2014
101. Druri i piklluar, poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
102. Nj grusht dashuri , poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
103. Lreni zrin tim , poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
104. Shi n qytetin tim , poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
105. . Si trenat e verbr , poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
106. Zjarri i malli tim , poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014
107 . Kur teshtin era , poezi, Shoqata e
Shkrimtarve, Fahri Fazliu- Kastriot, 2014

105

ADEM ZAPLLUZHA

106

KUR ERA TESHTIN

PRMBAJTJA
Ishte nj tjetr lloj bryme - Cikli i par ............ 15
Me ne jan drurt halor ......................................... 17
Binte edhe shi nga pak .......................................... 19
2. ............................................................................ 20
Nj z asnjans ...................................................... 21
Ishte nj tjetr lloj bryme ...................................... 22
Mbi nj kep t gjelbr ........................................... 23
Nj tjetr diell ....................................................... 24
Nata e zez sonte nuk bzan ................................. 25
Te kroi i Kalas Ilire ............................................. 26
Nj tjetr stin ....................................................... 27
far nuk pan t verbtit ..................................... 28
Guri i strallt t qohej pesh ................................. 30
Kur hingllojn mjegullat ..................................... 32
Mbi pikat e shiut ................................................... 33
Vetm heshtja mortore .......................................... 34
Deri te ndrra e jon .............................................. 36
Kur vjen koha ........................................................ 38
Mbi vetmin e nj guri ............................................ 39
Lumenj trishtimesh ............................................... 40
Prtej lumit t etjeve ............................................. 41
Portreti im ............................................................. 42
Zogjt .................................................................... 43
Nj mi i bardh ...................................................... 44
Kur teshtin era - Cikli i dyt ............................ 45
Ky dimr i gjat .................................................... 47
Kur bie shi n kto an .......................................... 49
Qante nj urith i harruar ........................................ 50
Ishte nj njeri i urt ............................................... 51
Fundi i pafund i gots ........................................... 52
107

ADEM ZAPLLUZHA

2. ............................................................................ 53
I ndizte qirinjt e nats .......................................... 55
Nga shpirti i gurve ............................................... 55
Autoportret ............................................................ 56
Nj zan e lig ....................................................... 57
Kur teshtin era ..................................................... 58
Me qindra vjet drite ............................................... 59
Poett ..................................................................... 60
Nj rrnjt e imagjinats ....................................... 61
Sonte hna n qiell ................................................ 62
Troket n lotin e lules ........................................... 63
Si zogjt e egr ...................................................... 64
Nett q u prngjajn gjarpinjve ........................... 65
Nse keni nevoj ................................................... 66
Fillikat vetm ........................................................ 67
Nga muri i kujtess ............................................... 68
T kujt jan kto pranga ........................................ 69
Vashat sy bajame .................................................. 70
Pabesia .................................................................. 71
Po m mrdhin shpirti ........................................... 72
Si nga gujava e ves .............................................. 73
Ishte e shurdht si stina ......................................... 75
Nga kjo sterr prej mjegulle .................................. 76
T vdekurve nuk u djersiten kmbt ..................... 77
T kujt jan kto duar - Cikli i tret ................. 79
Kah po ecim .......................................................... 81
Tash e tutje ............................................................ 82
Je e vetmja shpres ................................................ 83
Lule moj ................................................................ 84
Se prndryshe ........................................................ 85
N atdheun tim ...................................................... 86
Idil ......................................................................... 87
108

KUR ERA TESHTIN

Kur vdesin merimangat ......................................... 88

Si ecjet e kuajve t verbr ..................................... 89
T kujt jan kto duar ........................................... 90
ndrrat e mia t adoleshencs ............................... 91
Ka koh q era troket ............................................ 92
Perndive t mi pagan ........................................... 93
Kopshti me lule ..................................................... 93
Ti dhe un ............................................................. 94
Marrin frym si gjethet ........................................ 95

109

ADEM ZAPLLUZHA

Katalogimi n botim (CIP)

Biblioteka Kombtare e Kosovs Pjetr Bogdani

821.18-1
Zaplluzha, Adem
Kur era teshtin / Adem Zaplluzha. - Kastriot :
Shtpia botuese Fahri Fazliu, 2014. - 108 f. ; 21
cm.
Shnime biografike pr autorin : f. 97-105
ISBN 978-9951-664-12-7

110