KAIBIGAN

Kung sa bawat yugto ng buhay akoy iyong pasan.

Bawat ngiting inilalapat mo sa aking labi,
Pangakong akoy laging nasa iyong tabi.
Ano ba ang mahika ng iyong taglay?
Sa daan papuntang bagong mundo akoy iyong sakay.
Dulot mo sa akin ay panibagong ako,
Ang ako na dati ko pang tinatago.
Ang dati kong mundo na puno ng kadiliman,
Binalot ng iyong ngiting kahiwagaan ang laman.
Salamat sa Panginoon ikay aking nakilala,
Simula ngayon, ikaw na ang pinaka makinang sa

Sa bawat luhang umaagos,

Dala moy hinanakit na natatapos.
Bawat sigaw ng puso kong nawawasak,
Dala ng iyong mga matay di mapapantayang
liwanag.
Ano pa ba ang suliraning di malalampasan?

aking alaala.

PAMILYA

Sa bawat hakbang na aking nakakamit,

Sa pagtakbo sa inyong bisig ang itong gamit.
Sa bawat kaarawan na pahiwatig ang aking
pagtanda,
Sumasalamin din ng inyong paghihirap upang akoy
maging handa.
Sa loob ng ilang taon, akoy lubos na
nagpapasalamat,
Sa pagligtas sa akin sa rumaragasang habagat.
Sa dulo ng lahat, akoy magsisikap mamuhay,

Sa unang pagmulat ng aking mga mata,

At ihahatid ko kayo sa panibagong tulay.

Ang inyong liwanag ang aking natamasa.

Ang tulay na aahon sa atin sa hirap

Ang mahigpit na unang pagkapit sa inyong kamay,

At magbibigay ng masaganang hinaharap.

Ito na ang hudyat ng pangako na kailanmay hindi

bibitiw.
Sa bawat salita na aking nabibigkas,
Ang tindi ng pagmamahal ay patuloy na lumalabas.

ALAY KAY LOLO AT LOLA

Kayo ay nagsilbing aming tungkod,

Buong puso kayoy naglingkod.
Upang mapakain at mapag-aral kami,
At umalalay sa mga problemang kay dami.
Hindi mapapantayan ang pag-aalaga ninyong
inaalay,

Sa hirap ng buhay kamiy inyong binakay.

Patungo sa mas maliwanag na mundo,
At sa hirap kami ay sinundo.
Kayo ang nag-aruga mula pa sa batang gulang,
Kayat kayo rin ay aming aalagaan ng buong puso at
galang.
Sa bawat ugoy ng duyan ay dama ang inyong
pagmamahal,
Kayat ang inyong kalusugan ang panalangin
sa bawat dasal.
Sa aking pagtanda, tagumpay sa inyo iaalay,

Ang distansya ay hindi kailanmay naging hadlang,

Sa paghina ng inyong tuhod kami ay dadamay.

Kahit na ang ating pagkikita ay madalang.

Buong puso kaming nagpapasalamat,

Hindi mo kami kinalimutan at pinabayaan,

Ang aming pagmamahal sa inyo ay hindi maglalamat.

Ang bawat tagumpay, pasasalamat sa iyo ang laman.

PASASALAMAT
Bawat tawag ay may halong pananabik,

Ang pananabik ay binubulungan ng tahimik.

Hindi mapapantayan ang pagmamahal na iyong
pinaramdam,
Kayat bawat pasasalamat ay laging nakasilid sa mga
liham.
Pinag-aral at inalagaan kami ng ilang taon,
Ang magkaroon kami ng maayos na buhay ang iyong
layon.
Lahat ng iyong kabutihan ay aming susuklian,
At bawat tagumpay, sa iyo ilalaan.
Salamat sa lahat ng iyong ginawa,
Ang lahat ng ito ay hindi ipapa-anod sa lawa.
Salamat sa iyo akoy maayos,
Isisigaw ang pasasalamat kahit akoy mamaos.

KALIKASAN

Ang mga dahon ay unti unting bumabagsak,

Kasabay ng kadiliman na buong mundo ang
winawasak.
Iyak ng langit ay hindi mapantayan,
Maging ang galit ng kulog ay hindi hinayaan.
Mundong kay ganda ay binalot ng kadiliman,
Isang dilim na hindi mapapantayan kailanman.

Ngunit isang makapangyarihang kataas-taasan,

Sa panibagong simula, akoy inatasan.
Sinisimulan sa sarili, ipinamahagi sa iba,
Pinipilit buhayin mga rosas na nalanta.
Pilit pinapalitan ng liwanag ang nangungutyang
dilim,
Sinisikap gapiin ang mga taong sakim.
Sa pagtutulungan ng mamamayan ay mababago,
Ang kaliwanagan ay unti-unting lalago.
Kasabay ng mga ibong lumilipad,
Ang ating pangarap na pilit na tinutupad.

Sa loob ng ilang buwan ay sari-saring

karanasan na ang aking nadaanan kasama
kayong aking mga kaibigan.

Lahat ng mga

hinanakit ko sa buhay na hindi ko mailabas sa

harap ng aking magulang ay naibubuhos ko ng
malaya sa inyo.

Maging ang mga maliliit na

kasiyahan

hirap

na

unawain

ng

mga

nakakatanda ay kayo ang aking nakasalo.

Sa bawat atake ng aking sakit ay nariyan

SA AKING MGA KAIBIGAN

kayo, dala dala ang gamot na hindi kayang

ibigay

maging

ng

pinakamahusay

na

manggagamot. Hinihilam ninyo bawat sugat na

nakakamtan

ang

pagdadalawang-

aking
isip

puso
ako

at
ay

inyong

tawagin,

makakaasa

kayo

na

akoy

tatakbo sa inyo na kasing bilis ng hangin.

walang
inyong

PAGOD NA PUSO

pinapakinggan sa bawat sigaw ng aking puso.

Ang puso koy punong puno na, tila ba may

Salamat sa pagpapatibay ng aking puso at
kalooban

at

sa

pangakong

kailanmay

di

magkakawalay. Mahal kong mga kaibigan akoy

napupuno ng galak sa tuwing maalala ko lang na
nariyan kayo sa aking tabi sa tagumpay man o
kabiguan.

Sa susunod na mga araw at akoy

isang halimaw na gustong makawala.

Ngunit

itoy nakatago dahil sa reyalidad na ditoy

sumisilaw.

Hindi ko nais na pangakoy inyong

pinupunit, maging ang akoy pinapanood dahil

na din sa pag-iisang bumabalot sa akin.

Mas

pipiliin ko pang maging masama sa inyong

paningin kaysa akoy inyong purihin. Hindi ko

ayaw kong ipakita ang galak na tila ba akoy

maintindihan kung bakit akoy ganito at mas

nagtatago sa maskarang kapani-paniwala.

ginugusto

any

masasakit

ninyong

salita.

Marahil ay punong-puno na ako at ngayoy gusto

ko ng umapaw.

Ilang beses na sinusubukang kontrolin,

ngunit ang aking galit ay hindi humuhupa. Sa
bawat buka ng bibig ay hindi mapapantayan at
sa bawat galit ay hindi ninyo hinahayaan. Tao
ako at may pakiramdam, may pangalan at may
karapatan. Isang tao na may pangangailangan

Pagod na pagod na ako sa lahat ng aking

nararanasan.

at humihiling sana itoy inyong maunawaan.

Para bang ako ang pinakamalas

na tao sa balat ng lupa. Sa bawat kabutihan ay

HIMIG NG PUSO

Ang mga nota ay parang dugo na dumadaloy sa

aking sistema at ang mga salita ay ang nagpapagana
sa aking utak. Mula nang nagkaroon ako ng isip ay
nahilig na ako dito. Maraming humahadlang ngunit
ang pagmamahal ko sa musika ay hindi tipong
madaling mawala. Mahal ko ito, mahal na mahal.

Liban sa musika ay ang pag-arte ang isa ko

pang buhay.

Ang pagtakas sa reyalidad upang

maging ibang karakter kahit na sandali lamang ang

pakiramdam ay nagpapahinga ng aking pusot isipan.
Ang bawat linyang aking sinasambit ay may
Ang musika ay ang aking buhay, katangi-

kasayahang dulot sa akin. Maging ang pagkatalo ay

tanging dahilan kung bakit lungkot ko ay naiibsan.

hindi makakapigil sa aking hangarin at patuloy na

magsisikap pa rin. Ang mga palakpak ng nanonood

Bawat patak ng tintang itim ay sinasalamin ang luha

ay ang pinakagusto kong pakinggan na siyang

at galak ng aking puso.

nakapagpapawi

ng

aking

pagod.

Sa

aking

pagbabalik ay itataga ko sa bato na muli kong

maririnig ang palakpak ninyong muli.

Mga bagay na nagpapasaya sa akin, mga

bagay na muling bumubuhay sa aking pagkatao.
Narito ang aking buhay at ang aking musika,

Ang pagsusulat ay ang ikatlo kong hilig.

musikang

di

mapapantayan.

Hindi

susuko

Pagpapalabas ng imahe galing sa aking puso

kailanman, muling tatayo at ipagpapatuloy ang

patungo sa mga letrang pinagsama-sama upang

laban.

makabuo ng panibagong mundo. Bagong dimensyon

na ako ang nagpapagalaw ng bawat karakter at
nagdidikta kung saan patungo ang kanilang istorya.
Mga hiling sa aking tunay na mundo ay kagyat na
naisasakatuparan sa pamamagitan ng aking pluma.

Ang Walong Rosas

Ano to? at kanino galing?

Ika-apat? Ika-lima? Ika-siyam? Ilang araw

Tinignan ko ang

papel na nakatali at binuklat.

na ba akong nakahiga sa kamang puti at ang

kamay

ay

may

at

Sa pinakamagandang babaeng aking nakilala,

nakakatamad na sa hospital, ni hindi ko na alam

Diyan sa tabi, dyan ko gustong manatili.

ang

nangyayari

nagtalukbong

tusok.

sa

dahil

Nakakapagod

labas.
sa

inip

Muli

akong

Naiinip ka na ba dyan? Hello! Hindi muna

na

aking

ako magpapakilala ngunit tawagin mo akong

nararamdaman.

Super Z! Ang superhero na dala sa iyo ay ngiti!

Max? Nurse Jillian eto, kumain ka na

aniya.

Maxine, magpagaling ka ha! Bago ka lumabas sa

hospital ay magpapakilala ako sa yo. Ingat Max!

Nasilayan ko ang mukha ni Nurse Jillian na

hindi maipaliwanag ang ngiti. Inilahad niya ang

Mahal na ata kita!

-

Super Z

tray na kainan bago kumindat at umalis.

Ano

yun?

Nagkibit

balikat

ako

at

Napangiti ako at napatawa sa kung sino

pinagtuunan ang aking pagkain . Nang mapansin

mang nagbigay nito. Daming pakulo! Napatawa

ko ang isang rosas na may nakataling papel.

ako ng bahagya bago binanggit ang kanyang

ngalan Super Z.

tingin ng matalim sa kanya. Nakita ko na naman

Uy! Bakit ngingiti-ngita ka dyan? aniya ng

bagong dating.

Agad

naman

niya

akong

niyakap.

Bestfriend ko si Dash, simula pa noon.

Kamusta

ang nakaka-adik niyang mata na para bang isang

worm hole na hinihigop ang pagkatao mo.

Dashniel! sigaw ko at inilahad ang aking

kamay.

Hoy! Ikaw ang nagpadala nito no? sabay

ka

na

Max?

aniya

Eto? Hindi no!

Kapal mo naman baby

Maxine!
Aaminin kong nasaktan ako sa kaniyang

habang

kinukurot ang aking pisngi.

Aray Dash! Ayos lang, excited na umuwi.

pag-amin at napatulala sa seryoso niyang mukha

habang binabasa ito.
Hoy! Ayos ka lang? tanong niya.

Tignan mo ito, may nagpadala sa akin ng rosas!,

Medyo nahihilo lang, pagdadahilan ko.

kwento ko sa kanya.

Sige, magpahinga ka na.

Talaga? Patingin nga!, tawa pa niya.

Inilapag niya

ang sulat at rosas sa lamesa bago hinaplos ang

aking noo.
Dash, bakit ikaw pa?, ang piping tanong ng
aking puso.

Ilang beses na ding naulit ang pagbibigay

Hello Maxine! Naiinip ka na ba? Huwag

ni Super Z ng rosas at bawat isa ay mga sulat ng

kang mag-alala, malapit ka ng lumabas sa ospital.

kanyang kakulitan.

Pagaling ka ha!

Kapansin pansin ang mga

katagang nasa unahan ng nilalaman ng sulat

tulad ng unang liham na aking natanggap ngunit
itoy aking ipinagkibit balikat.

Super Z

Maxine,
Hindi mo napapanin ngunit bawat

Maxine,
Ang

ngiti mo ay mas lalo kitang nagugustuhan.

iyong

mga

mata

ay

ang

pinakamakinang na dyamante na aking nakita.

Kamusta Maxine!

Hi, Maxine! Apat na araw na lang!

Pagaling ka!

Kaunting araw na lang

ay makikita mo na ako! Ngiti naman dyan! Kain

ka ng marami at magpalakas ka.

Super Z

Maxine,
Naiinip ka na ba?

- Super Z
Maxine,
Sa bawat pagdaan ng araw ay ang ngiti mo
ang aking hinahanap-hanap.

Huwag kang mag-alala, lagi pa rin

kitang dadalhan ng rosas kahit nakalabas
ka na ng hospital. Unting tiis na lang Max!
-

Super Z

Maxine,

presensya ni super Z. Nong magtanghalian ako

Isipin ko lang ang iyong mga ngiti ay

ay nakita ko na naman ang rosas.

napapangiti na din ako.

Maxine! Kumain ka ng marami. Sabi

Sa pinakamamamahal kong Maxine,

ng nurse ay madalang ka kumain.

Lagi kitang iniisip, alam mo ba yun?

-Super Z

Maxine,

Eto na ang huling araw mo sa hospital at

ang araw na ako ay magpapakilala. Maxine, sana

Ewan ko kung paano kong natitiis na

sa

pag-amin

hindi magpakilala. Tama ka, medyo

pagkakaibigan.

natatakot ako. Bukas ay hindi ko alam ang

mo ako.

magiging reaksyon mo, ngunit gusto kong

kong

ito

ay

walang

Mahal na mahal kita, hintayin

P.S. BLUE

malaman mo na noon pa man ay minahal na

kita.

- Super Z
Ano ang kinalaman ng blue?

Super Z

Ngayon ang huling araw na mananatili ako

dito sa hospital at ang hinihintay ko ay ang

nasirang

Napatingin

ako sa pintuan at nakita ko ang mukha ni Dash.

Akal ako si Super Z na.

Kamusta na Max? Uuwi ka na sa wakas!,

sabay yakap sa akin.

Pagsama-samahin mo ang unang letra

ng mga sulat upang makilala mo ako.

Oo at ngayon din magpapakilala si Super

Z!, kwento ko sa kanya.

Super Z

Agad ko namang kinuha lahat ng sulat na una

Natahimik naman siya at napatulala sa

kong natanggap.

aking mata. Nakakalusaw ang kanyang mga titig.

D A S H N I E L Z, wika ko.

Sana Sana, ikaw na lang si Super Z.

Napatakip ako sa aking bibig ng marealize ko ang

Napatalon

ako

sa

alarm

ko,

11:11am.

lahat.

Nakasanayan ko ng i-alarm ito at pag-angat ko ng

D-Dashniel Zyon asul na rosas.

muka ay isang Dashniel Zyan Iigo ang nakita

tanong ko sa kanya.

kong may hawak na asul na rosas na may piraso

Mahal kita Maxine, noon pa man. Patawad kung

ng papel.

ngayon lang ako umamin.

Napakunot ang noo ko bago sinilip ang

sulat.

Nanginginig ang mga kamay ko at ang

aking puso ay nagwawala na.

Maxine ko,

Ikaw yun?,

Napayakap ako sa kanya.

Mahal din kita salamat sa mga rosas.

Matalik kong kaibigan, nasaan ka na?

Ang iyong mga

pangako ay unti-unting naglaho. Ang aking super hero ay

naging tila kalaban ko pa. Matagal na kitang hinahanap,
- Wakas -

PAGHIHINTAY

sa ating pagkakaibigan akoy nananabik. Taghoy ng aking

puso ay ang pananangis sa iyong paglalaho na tila ba kay
bilis.

Sa isang iglap, ikaw ay nagbago. Nawala sa iyo ang taong

aking naging karamay, kaibigan at kapatid.

Kung may

paraan upang ikaw ay maibalik ay aking kagyat na

gagawin. Sapagkat ikaw ay importante sa akin.

Patuloy na naghihintay sa iyong pagbabalik. Dala-dala

ang mga ala-ala ng ating nakaraan. Hindi ko alam kung

akoy may dapat pang ipaghintay o maghihintay lang sa

wala. O aking kaibigan, huwag mag-alala, sapagkat ako ay
buong pusong magtitiyaga. Hanggang sa muli.