Lectio Tertia

PROSERPINA
Siciliae insulae incolae ceteraeque gentes antiquae Cererem, frumenti frugumque
deam, Proserpinamque, filiam Iovis et Cereris, magno amore colebant.
Insula Sicilia Cereri Proserpinaeque sacrata erat. In media est lacus et circa lacum
lucus amoenus. Humida terra varios flores gignit et hoc loco perpetuum ver est. Ibi
Proserpina a Plutone, qui sub terris apud Inferos regnat, in nemore prope urbem
Hennam sito, rapta est. Pluto Proserpinam in Inferos, sua regna, secum duxit. Interea
Ceres, cum filiam suam frustra quaereret, tandem taedas ignibus, qui ex Aetnae
vertice erumpunt, inflamavit omnesque terras maesta peragravit. Noctu flammiferas
taedas gerebat; cum sol cetera sidera fugaverat, suam filiam rursus quaerebat.
Tandem auxilium deorum imploravit precibusque impetravit ut Proserpina, quam
Pluto uxorem duxerat, partem anni apud Inferos cum Plutone, at alteram partem in
terris cum matre sua viveret.

MIDAS
Cum Midas, Phrigiae rex, Bacchum beneficio magno aliquando obligavisset
Bacchusque Midae optionem muneris dedisset, avarus rex ei dixit: Bacche, effice ut
omnia quae tetigero in aurum mutentur. Deus annuit. Midas laetitia plenus
ex arbore virgam detraxit et statim virga aurea facta est. Deinde saxum humo
sustulit et saxum in aurum mutatum est. Etenim omnia quae tetigerat in aurum
statim mutabantur. Midas magno gaudio exsultabat sed postea cum servi cibos et
vinum apportavissent et dives miserque rex omnes dapes in aurum mutatas vidisset,
famesque eum urgeret sitique cruciaretur, deum rursus precatus est ut donum
suum revocaret: Da mihi veniam, Bacche; peccavi; miserere mei, precor. Deus,
misericordia motus ei dixit: Vade ad amnem. Incede ad fontes fluminis Pactoli.
Ablue tuum caput totumque corpus tuum in fontibus atque elue tuum crimen. Rex
deo statim paruit. Aurum flumen tinxit et ex corpore miseri regis in amnem cessit. Et
ex eo tempore Pactolus flumen in undis suis aurum vehit.

PHAETON
Cum Phaeton in regiam patris Phoebi veniret, patrem oravit ut ei permitteret
currum et equos solis unum diem regere. Phaeton prudentia patris consilia non
audivit atque laetitia exsultans levem currum occupavit et in manibus suis habenas
gerit. Volucres equi Solis, hinnitibus flammiferis auras implent, pedibusque per
aera motis, nebulas scindunt. Sed currus pondus leve erat et manus aurigae parum
firmae. Equi viam solitam relinquunt. Ignarus Phaeton ne quidem iter cognoscit.
Pallet timore et sua genua metu tremunt. Nec frena remittere audet, nec equos regere
potest. Ne quidem equorum nomina scit. Equi soluti per auras ignotae regionis
currum sine lege rapiunt. Uritur flammis tellus, magnaeque urbes incenduntur et
silvae ardent. Phaeton calido fumo undique involvitur et arbitrio volucrum equorum

rapitur. At Iuppiter, ne omnia incendio flagrarent, fulmen in aurigam mittit et infelix

Phaeton in mare cadit.

IPHIGENIA
Cum Graecorum exercitus ad Troiam urbem duceretur navibus, in portu classis
retinebatur diuturna tempestate ob iram Dianae. Agamemno, exercitus dux, cervam
Dianae sacram vulneraverat. Tantum mors Iphigeniae Agamemnonis filiae iram deae
placare poterat. Itaque pater magno dolore anxius filiam suam in castra vocavit,
simulans nuptias cum Achille. Infelix puella propere in castra venit, de curru
descendit et citato gradu ad patrem contendit. Agamemno longo amplexu filiam
suam tenet. Pater et filia lacrimas effundunt; filia gaudio lacrimat; pater imminentem
filiae mortem cogitat. Tandem sacrificii tempus appropinquat. Sed Diana, magna
misericordia mota, cervam per aera traxit et Iphigeniae in sacrificio supponit.
Iphigenia per nubes in terram Tauricam abrepta est, ibique Dianae templi sacerdos
facta est.