Noong araw, sa isang malayong bayan,

may mag-asawang ubod ng yaman.

mayroon silang tatlong anak na lalaki:
sina Porfirio,Pancrasio at Jose.
Maagang namatay ang kanilang ina.
sa labis na lungkot ng ama,
wala itong ginawa kundi
maglasing nang maglasing.
Ama,tibayan po sana ninyo ang loon
niyo.
laging sinasabi ni Jose sa kanyang ama.
pero patuloy ang ama sa pagpapabaya
sa kanilang kabuhayan.
nabaon sa utang ang pamilya.
Kaya isang araw, sa payo ng mga
abogado,nagpasya ang panganay
na paghati-hatian na nilang
magkakapatidang kanilang ari-arian
bago tuluyang maubos.

Dahil panganay,napunta kay Porfirio

ang lahat ng lupaim ng pamilya.

Inangkin
naman
ni
Pancrasio
malaking
bahay at lahat ng gamit sa loob nito.

ang

Nagpasya naman ang bunso na kupkupin

ang matandang ama sa isang maliit na
kubo
sa dulo ng lupang bigay ni Porfirio.
Huli na nang matauhan ang ama sa lahat
ng nangyari. Nagkasakit siya at mabilis na
nahulog ang katawan.
Isang araw, nasa bingit nan g kamatayan
ang
ama nang tawagin niya ang kanyang
bunso.
Patawad, Jose ko. Wala akong maiiwan sa
iyo
Kundi ang puso naming ng iyong ina.
Ang pusong tinutukoy ng ama ay
isang malapad na buto na hugis-puso.
ibinilin niya kay Jose na alagaan itong
mabuti,
tulad ng mapagmahal na pag-aalaga

ng anak sa pabayang ama.

Nang pumanaw ang ama,itinanim ni Jose
ang pamanang puso ng ama.
Nang umusbong ang buto, araw-araw
Niyang inalagaan ang halaman hanggang
sa maging isang matipunong puno.
Namungo ang puno ng kumpul-kumpol
na prutas na berde at hugis-puso.
Nang mahinog,ang mga bunga
ay naging dilaw at pagkatamis-tamis.
Nang anihin ang mga bunga, binayaran
si Jose ng malaking halaga ng mga
mamamakyaw.
Ang buto ng mga natirang bunga at muli
niyang itinanim at pinagyaman.
Nabili ni Jose ang dating bahay nila,
pati ang mg alupain nag mga magulang.
Inimbita rin niya ang mga kapatid
na manirahan sa bagong malaking bahay
sa gitna ng patanimanng mangga.

Mula noon, napatunayan ng lahat

na wala sa guhit ng palad o
kinamulatang kalagayan
ang magiging buhay ng isang tao,
kundi nasa pagsisikap niyang ayusin
ang sariling kalagayan,
anuman ang uri ng buhay na
kanyang kinalakhan o pinagmulan.
Ito ang alamat at pamana
ng prutas na hugis-puso.
Kaya nang sumunod na taon,
nakabili siyang lupain na ginawa
niyang taniman ng mangga.
Samantala, sa paglipas ng mga taon,
nawaldas nina Porfirio at Pancrasio ang
kanilang kabuhayan,habang
lalong lumago ang ari-arian ng masikap
na si Jose.