Professional Documents
Culture Documents
Florante at Laura Script
Florante at Laura Script
Florante at Laura Script
Konde Sileno: (Nanghihina) Bat di mo Aladin: Akoy isang Morot ngalan koy
pa tapusin ang aking buhay Linceo? Aladin. Wag ka na mangamba sapagkat
Nabahag ba ang iyong buntot na kanina ikay ligtas na sa mga leong sayoy
lamay nakalabas? pumapalibot. Alam kong ikay may
mabigat na pasanin, wag kang mag-
(Humarap si Linceo kay Sileno) alala wala akong masamang hangarin.
Ano ang iyong ngalat san ka nagmula?
Haring Linceo: Ang aking buntot ay di
nagkubli bagkus ay nangibabaw ang Florante: Ang ngalan koy Florante,
hustisya sa aking pusot isipan. Wala sa nagmula sa Kaharian nang Albanya. Bat
aking mga kamay ang hatol kung ikay mo ako tinulungan? Di mo ba alintana
mabubuhay o kikitilan nang hininga. Sa na tayoy nagmula sa magkaaway na
mamamayan nang Albanya ikay panig?
nagkasala, kayat sila rin ang huhusga
sa iyong kapalaran. Aladin: Akoy taga-Persiat ikay taga-
Albanya. Akoy Isang Morot ikay isang
Kristiyano. Magkaiba man tayo nang
kaharian, ngunit walang pinipili ang aking naungusan.
pagtutulungan.
(Flashback sa Paaralan)
(Katahimikan *3 seconds*)
Antenor: Ngayoy aking susubukin ang
Florante: Akoy nagpapasalamat sa inyong galing sa Astrolohiyat Pilosopiya.
lahat ng kabaitang iyong ipinamalas Tuwing gabiy ating nasasaksihan ang
noong akoy nangagailangan. Balita sa kinang nang mga tala sa kalangitan,
Albanyay ikay tanyag na mandirigma. ngunit sa pangigibabaw ni Pebong
Akoy isa sa iyong mga tagahanga sa Haring, ay mistulang naglalaho parang
larangan nang kahusayan sa bula ang mga bituin. Ang talas nang isip
pakikidigma. ay inyong pairalin at ang aking
katanungay sagutin: Bat naglalaho ang
Aladin: Balitang iyay walang mga tala sa kalangitan tuwing bukang-
katotohanan, malimit na may marinig na liwayway?
balitang tunay sapagkat kundi man
dinagdagan ay kulang naman ang balita. (Nagtaas nang kamay si Adolfo.)
(tumayo si Adolfo)
(Malungkot ang mukha ni Florante)
Antenor: Adolfo, supling ni Konde
Aladin: Akala ko bay ikay panatag na, Silenong matalino, ikay magsalitat
ngunit sa aking nakikitay may kamiy kumbinsihin.
dinaramdam ka pa? Alam kong mahirap
sariwain ang problema sa nakaraan, Adolfo: Ang mga talay naglalaho
ngunit maari ko ba itong malaman tuwing pagsapit nang umaga sapagkat
upang gumaan ang iyong kalooban kanilay ipinapasa Pebong Hari ang ilaw
kaibigan? nito na kay liwanag. Silay muling
lumilitaw sa tuwing ang araw ay
Florante: Alam kong ikay aking namamahinga na. Ang mga bituiy
mapagkakatiwalaan, kayat sisimulan ko nagbibigay liwanag sa gabing madilim.
ang kuwento nung akoy isinilang sa
aking tahanan. Antenor: Magaling Adolfo, maaari ka
(Flashback) nang umupo. Meron pa bang ibang
makakasagot sa aking tanong?
Ang aking mga magulang ay sina Duke
Briseot Prinsesa Floresca. Akoy (nagtaas nang kamay si Florante)
ipinanganak sa kaharian nang Albanya. (tumayo si Florante)
Ayon sa aking mga magulang, noong
akoy sanggol pa lamang, may isang Antenor: Florante, anak ni Duke
malaking ibon ang nagtangkang akoy Briseong pantas, iyong kaalaman ay
dakpin. Tinawag nang aking ina si ibahagi sa aming lahat.
Menalipo upang akoy iligtas. Akoy
pinadala sa Atenas sa edad na labing-isa Florante: Maestro Antenor, aking
upang dooy hasain ang aking gurong kay galing, nais kong ibahagi
karunungat galing. Doon ko nakilala si ang aking di pagsang-ayon kay
Adolfong buhong sa matematika, Adolfong marunong. Sa aking pananaw,
astrolohiyat pilosopiya at ang aking ang mga talay di naglalaho bagkus ay
gurong is Antenor na busilak ang nakatago lamang sa likod nang Pebong
kalooban. Aking nakilala din si Menandro kay liwanag. Kayoy tumingala sa itaas
na pamangkin ng maestro na naging at pansinin, ang mga kumukuti-kutitap
tapat kong kaibigan. Ayon sa aking mga na tala na wari moy mga hiyas sa
kapwa mag-aaral, si Adolfo raw ang kalangitan. Tuwing kakagat ang dilim,
tinitingala nang lahat, ngunit nang akoy silay muli nating nakikitat mapapansin
dumating, siyay waring naiwan sa hulit
sapagkat sila ang nagbibigay liwanag sa Albanyang aking sinilangan. Itoy
ating paligid. pinadala ni Duke Briseong aking amang
minamahal. Dali-dali kong binasat
Antenor: (Pumalakpak) Magaling inalam ang nilalaman.
Florante, isang mahusay na sagot ang
iyong ibinigay sa ating pagsusulit, (Flashback again.)
nararapat lang sayo ang titulong pantas
na tulad nang iyong ama. Florante: (Napaluhat nalulungkot nang
lubusan.) Oh mahal kong ina, bat akoy
(Nagtitimpi si Adolfo sa galit.) inyong iniwan? Ngayoy din akoy
magpapaalam at babalik sa aking
(Flashback ulit.) lupang sinilangan upang damayan ang
aking amang puno nang pighatit
Siyay tahimik kayat di ko napansin kalungkutan.
ang poot sa kanyang dibdib. Nang
dumating ang isang dula-dulaat kamiy (pumunta kay Antenor)
napili na gumanap, dooy kanyang
inilibas ang kinikimkim na galit sa akin. Florante: Mahal na guro, at sa inyong
lahat, ako poy nagpapasalamat sa
(Flashback ulit) inyong suportat tulong sa akin. Paalam
at sanay tayoy magkita muli.
Antenor: Tayo ngayoy magkakaroon
ng pagsasadula tungkol sa trahedya ng Antenor: Florante, lagi mong
dalawang apo ni Odipo, tanghal si pakatandaan ang bilin na ito: Ikay wag
Florante bilang Poliniset Adolfo bilang palintlang taong nakangiti, bagkus ikay
Etyokles. maging mapagmatyag at handa
sapagkat si Adolfoy waring isang ahas
(Nagharap ang dalawat may hawak na na makamandag na naghihintay nang
sandata.) tamang panahon para lumusob at
manggulo. Iyong isama ang aking
Adolfo: Ikaw Floranteng mang-aagaw,
pamangkin na si Menandro, upang ikay
sayoy kamatayan ang nararapat!
gabayan at tulungan sa panahon nang
(Sasaksakin ni Adolfo si Florante.) kagipitan.
(Tinulak ni Menandro si Florantet
Florante: Maestrong aking ginagalang,
sinalag ang sandata ni Adolfo.)
ang iyong payoy aking lubusang
Menandro: Ikaw Adolfo, anong pahahalagahan. Menandrong kaibigan,
nangyayari sa iyo? Nasisiraan ka na ba halinat tayoy umalis na. Muli, paalam
nang ulot tototohanin mo ang sa inyong lahat.
pagsasadulang ito? Hindi ako
(kakaway si Florante.)(Flashback ulit)
makapaniwalang magagawa mo ito!
Florante: Nang marating ko ang
Antenor: Adolfo! Anong pumasok sa
kahariang hirang, aking niyakap ang
iyong isip at pinagtangkahan mo ang
amang mahal.
buhay ni Floranteng walang kalaban-
laban. Dahil sa ginawa moy ikay aking
pinapapatalsik sa pamantasang itot
inuutusang bumalik sa bayan nang (Flashback)
Albanya!
Duke Briseo: Anak, huwag kang
(Flashback again.) mawalan ng pag-asat tadhana di
basta-basta. Nandito kamit sususportat
Florante: Makalipas ang ilang araw ay magiging gabay mo sa buhay.
nakatanggap ako nang liham mula sa
(Flashback na naman) ipapataw ang kinabukasan nang bayan
ng Krotona.
Florante: Maya-mayay may natanggap
ako nang liham mula sa bayan nang (flashback again.)
Krotona. Tangkang pananakop ni
Heneral Osmalik nang Persiay Florante: Aming di namalayan na ang
mangyayari sa makalawa nang susunod aming mga pusoy
na buwan. Tanging Akoy napili ni magkasingkahulugan, hanggang kamiy
Linceong Hari nang Albanya, na naging magkasintahan at lubos na
mamuno nang hukbo magtatanggol sa nagmahalan. Ngunit panahoy sadyang
bayan nang aking ina. Nang akoy kay bilis at akoy kailangan umalis
humarap sa Haring Linceo, akoy may upang makidigma at ipaglaban ang
naramdaman na magkahalong kabat bayan nang aking mahal.
pag-ibig nang makita ang anak ng hari.
Siyay isang dalagang may angking bait (Flashback)
at kagandahan, ang kanyang matay
Haring Linceo: Ngayoy araw ng
waring mga tala sa kalangitan na
pakikipagdigmaan, ikaw Florantey
animoy kumikislap-kislap.
makikipagsagupa sa mga Morong
(Flashback na naman) mababagsik sa labanan. Itoy iyong
laban para sa bayan at sa iyong
Florante: (Lumuhod) Mahal na hari, pagmamahalan!
ang ngalan koy Florante, anak ni Duke
Briseong inyong pantas. Aking (Pinuntahan ni Florante si Laura)
natanggap ang inyong liham ukol sa
Laura: O, Florante, ikay mag-ingat sa
aking katungkulan.
pakikipag-sagupa sa labanan. Mangako
Haring Linceo: Tumindig ka Floranteng ka na ikay babalik nang buhay.
magiting. Ako si Haring Linceo, pinuno
Florante: Laura, ikay aking babalikan,
nang kaharian nang Albanya. Nais ko rin
pangako yan. Tatalunin ko gaano mang
ipakilala sa iyo ang aking anak na si
kagaling ang mga kaaway upang ikay
Laura.
muling masilayan.
Florante: (tumayo.) (nilapitan si Laura)
Laura: Paalam, Florante
(Lumuhod at hinalikan ang kamay ni
Laura) Ikay aking ikinagagalak na (Flashback)
makilala O, Laurang kay ganda.
Florante: Aming narating ang bayan
Laura: Masaya rin akot nakilala kita. nang Krotonat sinalubong nang mga
Sana tayoy magkakilala pa upang morong mandirigma. Silay aming
malaman ang isat isa at maging sinagupa, tunog nang bakal na
magkaibigan o higit pa. nagkikiskisan ang nangibabaw. Mga
mandirigmang nakikipagpalitan nang
Haring Linceo: (kay Florante) Ikay
hampas at salag, mga pananggang kay
aking hinirang na mamuno nang aking
tibay na pumipigil sa mga sandatang
hukbong magtatanggol sa bayan nang
kay talim. Sa gitna nang labanan, aking
Krotona. Si Heneral Osmalik ang
nakita ang pinuno nang hukbong Persya.
namumuno sa kabaling partido. Siyay
Heneral Osmalik ang ngalan, matay sa
isang dalubhasa sa pakikipag-sagupaan
akin nakamasid.
sa mga digmaan. Ang tanging
nakapapantay sa kanyang galing sa (Flashback)
pakikidigma ay si Aladin na kanyang
kababayan. Sa iyong mga kamay aking Heneral Osmalik: Heneral Florante,
pinuno nang hukbong Krotona. Ikay
magsisisi na akoy iyong sinalungat. Menandro: Umatras na ang mga
Aking sandatang kay talim, ang siyang Morong mananakop! Tagumpay ang
tatarak sa iyong pusong kay hina! ating pagtatanggol! Tagumpay!
Mabuhay si Florante! (Mabuhay!)
(Sinagupa si Florante) (Sinalag ni Mabuhay ang Albanya! (Mabuhay!)
Florante) (Bakbakan!) (Cross-Blade
Parry) (Flashback)
Aladin: Fleridang aking irog! Wag mo Adolfo: Ikay magmadalit itoy ibigay
ito gawin! Hayaan mong aking buhay kay Floranteng heneral na sa Etolyay
kitilin, ang mahalagay ikay ligtas at naghihintay. Siguruhing siyay tutugon
masaya. sa liham bago umalis at sa akiy
bumalik.
Flerida: (tumingin kay Aladin) Akoy
iyong patawarin Aladin, ngunit aking di Kawal: Masusunod iyong kamahalan.
makakaya na ikay makitang malamig (bow) (Alis)
nat wala nang buhay.
Laura: (Pinuntahan ang isang kaibigan.)
Sultan Ali-Adab: Aking hatol ay Aking tapat na tagapag-lingkod, ikay
nagbago, si Aladin ay hayaang aking inaatasan na itong sulat ay kay
mabuhay, ngunit siyay ipatapon sa Floranteng giliw ibigay. Ikay magmadali
malayong kagubatan upang siyay di na bago mahulit makarating ang huwad na
makasagapal pa sa aking landas at sulat nang aking ama. Makasigurong di
hangaril. ka mapipigilan ni Adolfong sukab sa
iyong paglalakbay.
Aladin: Flerida! Waaaag!
Kawal: Masusunod po iyong
(Si Aladin ay kinaladkad papunta sa kamahalan. (bow) (Alis)
kagubatan)
(End of Flashback)
(Pagtatapos nang Flashback ni Aladin)
Laura: Oh, Florante
Aladin: Iniligtas ni Fleridang sinta ang
aking buhay, ngunit ang kapalit namay (Adolfo sa likod)
kanyang kaligayahat kalayaan
Adolfo: Laurang aking hirang, ikay Tulong!
andito palat naghihintay kay Floranteng (Binitbit nang mga kawal si Laura)
wala nang pag-asa pang makaligtas sa
kanyang mapait na kapalaran. Ngunit (Kina Menandro, ang mensahe ni Laura)
ikay wag mag-alala sapagkat akoy
naririto upang ikay alagaan at mahalin Kawal: Isa pang liham ang dumating
nang higit pa sa kanya na siyang di mo para kay Floranteng kay galing!
na muli makakapiling. (Lalapitan si
Menandro: Si Florantey wala dito,
Laura) (Tangkang yayakapin)
dipat sa palasyoy pinatawag?
Laura: (Hinawi ang kamay ni Adolfo)
Kawal: Wala pong liham mula palasyo
Akoy iyong bitawan! Mas nanaisin ko
ang kay Florantey napadala
pang mamatay kasama si Florante
kaysa sa sayoy magpakasal at Menandro: Sa akiy ibigay ang liham at
kalimutan ang iyong ginawa sa aking ating malalaman ang katotohana.
amang hari!
(Iniabot ang liham, binasa ni Menandro)
Adolfo: Wala ka nang magagawa Laura!
Ako ang nandito, hindi si Florante! Wala Menandro: Hindi ito maara (Humarap
na akong iba pang ibig kundi ang sa mga kawal) Mga Kawal nang Albanya!
mapasaakin ang iyong pag-ibig na kay Ang kahariay sinakop nina Konde
tamis. Aanhin ko pa ang kayamanat Silenot Konde Adolfo! Tayo nat silay
kapangyarihan kung ikay wala sa aking puntahan at iligtas an gating bayang
piling? hirang mula sa kamay nang mga ahas
na sukab!
Laura: Ikaw na sukab ang siyang
nagpasya nang iyong landas na (Sugooooooooood!)
tatahakin. Iyong pinaslang mga taong
walang salat inankin ang kahariang sa (Pumunta sa gubat) (Itinulak sa may
aking ama ang nararapat! Kayat ikay puno) (Lumabas si Adolfo mula sa mga
wag na umasa pang ikay aking puno)
mamahalin, bagkus ako nalay iyong
patayin upang si Florantey aking muling Adolfo: Ikay wala nang tatakasan pa
makapiling! Laura, sapagkat ngayong gabiy ikay
mapapasaakin nang lubusang!
Adolfo: Isa kang hangal sa pag-ibig (Sumugod si Adolfo)
Laura! Ikaw may tumatanggi ngayon,
ngunit akoy nakakasigurado, ikay Laura: Adolfo! Wag! Ikay maawa,
mapapasaakin nang buot lubusan saklolo! (Sigaw nang sigaw!)