Narrator: Maagang si Padre Salvi nang araw na iyon.

Ilang sulat ang kanyang

binasa at matapos sa pagbabasay nanamalay at nawalan ng ganang
kumain.Pagkatops ng kanyang misa ay ipinahanda niya ang kanayang
sasakyan at pumunta sa gubat kung saan isinasagawa ang kasiyahan. Nang
makarating siya sa kagubatan ay agad siyang napahinto dahil sa mga boses na
kanyang narinig.

Maria: Nais kong makita ang pugad ng tagak kaya susundan ko ito kung saan man ito
pumunta.

SInang: Ibig mong gawin sa kanya ang ginagawa sa iyo ng kurang minamatyagan ka
saan man pumaroon? Mag-inagt kat nakakapangayayat ang panigbugho

[agad na kikilos si Padre salvi ]

Gwardya: Napaano kayo Padre?

Salvi: Ako po ay naligaw

[aalis sina salvi at sibil]

NARRATOR: Lumapit si Ibarra sa mga nagkakasiyahang kabataan at agad siyang

sumali rito kinuha niya sa kamy ni Iday ang gulong ng kapalaran at sakaka nagtanong .

Ibarra: Maging mapalad kaya ako sa kasalukuyang nilalakad?

Leon: Ano ang sabi?

Ibarra: Ang pangarap ay panagarap lamang. Ngayon ay tignan natin kung totoo ang
sinasabi ng aklat [tatayo paalis si Ibarra at pupunta kay Elias]

IBARRA: Tulungan ko na kayo

Bangekero: Salamat Senyor.

Ibarra: Nais kong malaman ang iyong pangalan

Bangkero: Elias ho Senyor.

(AALIS SI ELIAS. GABI NA AT MAY MGA DUMATING NA GWARDYA )

G1: Walang kikilos

Ibarra : anong ibig sabihin nito?

G2: Si Elias ay isang tulisan siyay masamang tao ,nagbuhat siya ng kamay sa isang Pari

Ibarra: Baka nagkakamali lang kayo?

G1: Siya nga ayon sa sumbong sa amin

(mamatay ang ilaw at bubukas lamangito kapag tapos na ang narrator)

Narrator: Batid ng Guwardiya na wala siyang mahihita kaya umalis nalamang sila.

Leon : Si Elias ang ating pilot kanina siya ang naglublob sa alperes sa putikan dahil itoy
nanloob sa isang bahay.

(mamatay ang ilaw)

NARRATOR: LUMIPAS ANG HAPON NANG BUONG KASAYAHAN KAYAT ANG LAHAT AY
UMUWING MASAYA.

END OF ACT 2