1395. Po n fund t shek.

XIV ata morn prkohsisht Janinn dhe pushtuan krahinat e Kors e t

Prmetit. Zgjerimi i pushtimeve osmane n Shqipri u ndrpre prkohsisht pas betejs s Ankaras, t
zhvilluar m 20 qershor 1402, ku trupat osmane psuan nj disfat t rnd dhe sulltan Bajaziti I (1389-
1402) ra rob n duart e ushtrive fitimtare mongole t udhhequra nga Timurlengu. Pas ksaj beteje, pr nj
dhjetvjear, jeta politike e Perandoris Osmane u prfshi nga konflikte t ashpra ndrmjet tre djemve t
Bajazitit I pr trashgimin e fronit, konflikte q prfunduan me ardhjen n pushtet t Mehmetit I (1413-
1421). Sulltani i ri riaktivizoi politikn pushtuese edhe n drejtim t Ballkanit dhe t Shqipris.

Para se sulltan Mehmeti I t vinte n pushtet, n vitin 1412 ushtrit osmane sulmuan Novobrdn dhe e
mbajtn t rrethuar pr nj koh t gjat, por nuk e morn dot, sepse mbrojtsit e saj luftuan me guxim.
Ushtrit e sulltan Mehmetit I, me vdekjen e Niket Topis, n fillim t vitit 1415 pushtuan Krujn, gjat vitit
1417 i morn Beratin Teodor Muzaks dhe Kaninn bashk me Vlorn Rugina Balshs, kurse n vjesht t
vitit 1418 pushtuan Gjirokastrn, kryeqendrn e zotrimeve t Zenebishve.

Fitorja e trupave osmane n betejn e Fush-Dardanis t vitit 1389 dhe konsolidimi i pushtetit t tyre n
fund t shek. XIV n qytetin e Shkupit, n rajonet e lumit Vardar si dhe pushtimi i Krujs, i Beratit, i
Gjirokastrs etj., lehtsuan pushtimet e mtejshme o