Im Clarissa, grade 12 student. I had a friend.

Shes the closest of all my friends

but were not best friends. For me, the best friend - thing is just a title yet, it
sounds like a commitment. The greater the commitment the greater the
disappointment. So thats why were just who we are. Well, that was just my
opinion. Thats what I have learned from her.

Shes the friend I always stick to. Siguro dahil halos pareho kami ng ugali.
Mahinhin. Kind-hearted. Slightly childish. Weird. Anime addict and crazy! At first,
hindi mo aakalain na ganun sya kasi she always wear a stern look. Pero kapag
nakilala mo sya, sya yung tipo na hindi ka iiwan sa ere, shes so talkative, sweet?,
practical, and smart. I told you halos same kami ng ugali bawasan lang yung
talkative at smart ng konti. (whahahaha)

But, one day, hindi ko alam kung bakit bigla syang nagbago. Naging tahimik siya,
mapag-isa, at tulala. Parang ayaw na niya kong kasama. Tinatanung ko kung
anong problema pero ang parati niyang sinasabi wala. Gusto ko siyang tulungan.
Gusto kong ibalik siya sa dati pero hindi ko alam kung ano ang gagawin.

Ano ba talaga ang problema mo, Hillary?

~~

Im Hillary. Masayahin at palakaibigan ako, noon. Hindi ko na alam kung paano pa

ko magiging ganun ulit ngayon. Naalala ko tuloy ang makulit kong kaibigan. She
will always ask me, whats the problem. Gusto ko na nga siyang sapukin nang
tinanong niya, Ano ba talaga ang problema mo?? Buntis ka ba???? Mood
swings??? Sino ang ama????? Baliw talaga siya.

Nagsisis tuloi ako sana hindi ko na lang nakita yun. Sana hindi ko na lang
nalaman. Pero kahit na hindi ko nalaman mangyayari at mangyayari din to.

Isang gabi, aksidente kong nakita sina mama at papa. Akala ko naglo-loving
loving lang sila, Pero may kakaiba. Hindi ako makahinga nang makita ko si papa
na sinisipsip ang dugo ni mama. Yun pala ang feeding na sinasabi nila. Isang
vampire pala ang papa ko. Everything made sense. Kaya pala ganun paring
kabata ang mukha ni papa kahit na 50 years old na siya. Si Papa ay isang pure
blood vampire. Kaya pala parating nasa malayo si papa. Inakala ko tuloy na
broken family kami. Kaya paa gustong gusto ni mama na lumipat ng bahay
pagkagraduate ko ng highschool. Dumadami na kasi ang bilang ng vampire
hunters.

Hindi tulad ng ibang vampire, pure bloods lang ang maaaring magkaanak sa tao.
May 50% percent chance na mamana ko ang pagiging bampira ng papa ko.
Makikita ang mga senyales once na mag-18 yrs. old ako. Ilang linggo na lang ang
nalalabi kong oras bilang tao. Anong gagawin ko?

What to do??
.
.
Somebody.
.
.
Save me.

Naalimpungatan ako sa pagkakaub-ob ko.