Professional Documents
Culture Documents
Bryson Bill - Krótka Historia Prawie Wszystkiego
Bryson Bill - Krótka Historia Prawie Wszystkiego
Bryson Bill - Krótka Historia Prawie Wszystkiego
Nie sposb sobie wyobrazi, jak may jest proton. Jest o wiele za may, aby
porwna go z jakimkolwiek rozmiarem pojmowalnym dla ludzkiego umysu.
Proton jest niewielk czci atomu, ktry sam w sobie jest oczywicie
niezwykle may. Protony s tak mae 1, e w maej kropce na literk i znajduje
si okoo 500 000 000 000 protonw. Mniej wicej tyle samo sekund mieci p
miliona lat. Protony s niewyobraalnie mikroskopowe i nawet to okrelenie jest
eufemizmem.
Wyobra sobie teraz Jeli potrafisz (oczywicie nie potrafisz), e jeden z
tych protonw zostanie zmniejszony do jednej miliardowej swoich zwykych
rozmiarw. W takim obszarze nawet zwyky proton byby ogromny. A teraz
wsad do tego obszaru2 okoo jednej uncji materii. Doskonale. Jeste gotowy,
aby stworzy wszechwiat.
Zakadam oczywicie, e masz zamiar stworzy wszechwiat inflacyjny.
Jeeli chciaby zbudowa bardziej tradycyjny, standardowy wszechwiat
wielkiego wybuchu, bdziesz potrzebowa dodatkowych materiaw. W gruncie
rzeczy bdziesz musia zgromadzi wszystko - kady pyek i kad czstk
materii midzy tu i teraz a krawdzi stworzenia - i zmieci to w obszarze
nieskoczenie maym, tak maym, e nie ma on adnych wymiarw. W
osobliwoci.
Tak czy inaczej, przygotuj si na prawdziwie wielki wybuch. Bdziesz
oczywicie chcia si gdzie schroni, w jakim bezpiecznym miejscu, aby
spokojnie obserwowa cae zjawisko. Niestety, nie ma adnego bezpiecznego
miejsca, poniewa poza osobliwoci nie ma w ogle adnego gdzie. Gdy
wszechwiat zacznie si rozszerza, nie bdzie stopniowo zapenia jakiej
wielkiej pustki. Jedyna przestrze, jaka istnieje, to ta, ktra powstaje wraz z
wszechwiatem.
Wyobraenie osobliwoci jako swego rodzaju ciarnej kropki, wiszcej
w ciemnej, nieograniczonej przestrzeni, jest do powszechne, lecz bdne. Nie
ma przestrzeni, nie ma ciemnoci. Osobliwo nie ma wok siebie adnego
wok. Nie ma dla niej przestrzeni, ktr mogaby zaj miejsca, w ktrym
mogaby si znale. Nie moemy nawet zapyta, jak dugo tam bya - czy
pojawia si cakiem niedawno, czy istniaa zawsze spokojnie czekajc na
waciwy moment. Dla osobliwoci nie istnieje czas. Nie ma przeszoci, z
ktrej mogaby si wyoni.
W taki wanie sposb, z niczego, powstaje nasz wszechwiat
W jednym olepiajcym impulsie, momencie chway zbyt krtkim i zbyt
raptownym, aby dao si go uj w sowa, osobliwo przyjmuje rozmiary
przestrzenne, kreujc zarazem przestrze i czas. W pierwszej sekundzie (ktrej
wielu kosmologw powici swe kariery, dzielc j na swj uytek na coraz
mniejsze czci) powstaje grawitacja oraz inne siy, ktre rzdz fizyk. W
cigu minuty wszechwiat osiga rozmiary rzdu miliona miliardw mil i nadal
szybko si powiksza. Jest troch gorco, okoo 10 miliardw stopni.
Wystarczy, aby zaczy si reakcje jdrowe, dziki ktrym powstan lekkie
pierwiastki - gwnie wodr i hel, z malek domieszk litu (jeden atom litu na
100 milionw pozostaych). W cigu trzech minut powstao 98 procent materii,
ktra istnieje lub kiedykolwiek bdzie istnie we wszechwiecie. Mamy
wszechwiat. Pikny, peen cudownych i obiecujcych moliwoci. Powsta w
czasie nie duszym, ni potrzeba na zrobienie kanapki.
Nie jest do koca pewne, kiedy dokadnie to si stao. Kosmolodzy od
wielu lat prowadzili spory, czy wszechwiat powsta 10 czy moe 20 miliardw
lat temu. Obecnie wydaje si, e osigamy konsensus na poziomie 13,7 miliarda
lat3, aczkolwiek jest to niezwykle trudne do zmierzenia, jak zobaczymy w
dalszej czci. Bez wtpienia moemy jednak powiedzie, e w pewnej chwili w
bardzo odlegej przeszoci, z nieznanych powodw, nastpi moment znany
nauce jako t = O4. Zaistnielimy.
Jest wiele rzeczy, ktrych nie wiemy, a wiele z tego, co wiemy, wiemy od
bardzo niedawna, albo jeszcze niedawno mielimy na ten temat zupenie
odmienne pogldy. Nawet samo pojcie wielkiego wybuchu jest stosunkowo
nowe. Sam ide wysun w latach dwudziestych dwudziestego wieku Georges
Lemaitre, belgijski ksidz i uczony, lecz dopiero w latach szedziesitych
nabraa ona ycia, gdy dwaj modzi radioastronomowie dokonali niezwykego i
cakiem nieoczekiwanego odkrycia.
Amo Penzias i Robert Wilson pracowali w owym czasie dla firmy Bell
Laboratories. W 1965 roku prbowali uruchomi anten do komunikacji
satelitarnej w miejscowoci Holmdel, w stanie New Jersey. Prawidowe
funkcjonowanie ukadu zakca im nieustajcy szum. Poszukiwanie przyczyn
tego szumu zajo im wiksz cz roku, w cigu ktrego odkryli midzy
innymi, e szum jest niezwykle stabilny, nie wykazuje adnych waha
dobowych ani sezonowych i wydaje si, e pochodzi zewszd. Szum pochodzi
w jednakowym stopniu z kadego punktu nieba. Penzias i Wilson zrobili
wszystko, co tylko przyszo im do gowy, aby wykry i wyeliminowa rdo
szumu. Sprawdzili kady ukad elektryczny. Zmontowali od nowa wszystkie
instrumenty, sprawdzili wszystkie obwody, poruszyli wszystkie przewody,
odkurzyli wszystkie wtyczki i zczki. Wspili si do czaszy anteny i zakleili
tam wszystkie spoiny i nity. Odkryli w czaszy par gobi, ktre nastpnie
odbyy dalek podr poczt kuriersk na koszt firmy, a Penzias i Wilson
ponownie wspili si do wntrza anteny i oczycili j5 z pozostawionego przez
gobie biaego materiau dielektrycznego, jak ujli to pniej w publikacji.
Ich wysiki nie przyniosy podanego rezultatu.
W tym samym czasie, w odlegoci zaledwie 50 kilometrw od Holmdel,
w Princeton University grupa naukowcw pod kierunkiem Roberta Dickea
prbowaa odkry dokadnie to, czego Penzias i Wilson usiowali si pozby.
Pracowali oni nad ide wysunit w latach czterdziestych przez pochodzcego z
Rosji astrofizyka, Georgea Gamowa: jeeli spojrzysz dostatecznie gboko w
przestrze, powiniene znale lady kosmicznego promieniowania ta,
pozostaego po wielkim wybuchu. Gamow obliczy, e promieniowanie to
powinno dociera do Ziemi w postaci mikrofal. W nieco pniejszej publikacji
zasugerowa nawet, e do wykrycia tego promieniowania mogaby zosta uyta
antena w Holmdel6. Ani Penzias i Wilson, ani Dicke, ani nikt inny w Princeton
nie wiedzia o tej ostatniej sugestii.
Szum, ktry odkryli Penzias i Wilson, by oczywicie efektem
promieniowania, ktre postulowa Gamow. Tym samym odkryli oni krawd
wszechwiata7, a przynajmniej krawd jego widocznej czci, 90 miliardw
bilionw mil std. Promieniowanie, ktre rejestrowaa antena w Holmdel,
skadao si z pierwszych fotonw - najstarszego wiata we wszechwiecie -
aczkolwiek czas i przestrze przeksztaciy je w mikrofale, dokadnie tak jak
przewidywa Gamow. W ksice Wszechwiat inflacyjny Alan Guth podsuwa
analogi, ktra moe pomc zobaczy wszystko we waciwej perspektywie.
Gdyby porwna spogldanie w gb wszechf wiata do ogldania ulicy z
setnego pitra Empire State Building w No. wym Jorku i zaoy, e setne pitro
odpowiada chwili obecnej, a poziom ulicy wielkiemu wybuchowi, to w
momencie dokonania odkrycia przez Penziasa i Wilsona najdalsze znane
galaktyki byy na poziomie szedziesitego, a najdalsze znane obiekty -
kwazary - na poziomie dwudziestego pitra. Odkrycie Penziasa i Wilsona
rozszerzyo nasz perspektyw8 do mniej wicej centymetra od parteru.
Wci niewiadomi przyczyn uporczywego szumu Wilson i Penzias
zadzwonili do Princeton i przedstawili Dickeowi swj problem, majc nadziej,
e znajdzie jakie rozwizanie. Dicke natychmiast zda sobie spraw z sytuacji.
No c, chopcy, wyprzedzono nas, powiedzia swoim kolegom po
zakoczonej rozmowie.
Niebawem w czasopimie Astrophysical Journal ukazay si dwa
artykuy; w jednym z nich Penzias i Wilson opisali swoje zmagania z szumem,
w drugim zesp Dickea wyjani natur i pochodzenie szumu. Wprawdzie
Penzias i Wilson nie poszukiwali kosmicznego promieniowania ta, nie zdawali
sobie sprawy z natury swego odkrycia, nie zinterpretowali go w adnej
publikacji, lecz w 1978 roku otrzymali Nagrod Nobla. Badacze z Princeton
musieli zadowoli si uznaniem ze strony rodowiska naukowego. Dennis
Overbye pisze w Lonely Hearts of the Cosmos, e Penzias i Wilson zrozumieli
donioso swego odkrycia dopiero wtedy, gdy przeczytali o nim w New York
Timesie.
Kady z nas moe osobicie dowiadczy dziaania kosmicznego
promieniowania ta. Wystarczy przeczy telewizor na jeden z kanaw, na
ktrych nie nadaje adna stacja telewizyjna. Okoo 1 procent widocznego na
ekranie szumu9 ma swoje rdo w odwiecznej pozostaoci wielkiego wybuchu.
Gdy nastpnym razem bdziesz narzeka, e w telewizji nie ma nic ciekawego,
pamitaj, e zawsze moesz oglda narodziny wszechwiata.
Wprawdzie wszyscy uywaj okrelenia wielki wybuch, lecz wiele
ksiek przestrzega przed dosownym rozumieniem tego zjawiska jako
konwencjonalnej eksplozji. Bya to raczej naga ekspansja na ogromn skal. A
co byo jej przyczyn? - ktry uleg kolapsowi. Wedug tej wersji nasz
wszechwiat stanowi tylko jeden etap w nieskoczonym cyklu ekspandujcych i
zapadajcych si wszechwiatw - niczym pcherzyk w aparacie tlenowym.
Inne hipotezy przypisuj wielki wybuch tak zwanej faszywej prni, polu
skalarnemu lub energii prni - pewnego rodzaju niestabilnoci prni czy
raczej nicoci, ktra istniaa uprzednio. Wydaje si niemoliwe, e co moe
powsta z nicoci, lecz fakt, i niegdy bya nico, a obecnie jest wszechwiat,
stanowi ewidentny dowd, e jest to jednak moliwe. Istniej take hipotezy,
wedug ktrych nasz wszechwiat jest tylko czci wikszego wszechwiata
lub wielu wikszych wszechwiatw, o rnych wymiarach, w ktrych wielkie
wybuchy s na porzdku dziennym. By moe przed wielkim wybuchem
przestrze i czas miay zupenie inn form - dla nas zbyt trudn do
wyobraenia - a wielki wybuch stanowi pewnego rodzaju faz przejciow od
formy, ktrej w aden sposb nie jestemy w stanie poj, do formy, ktr
prbujemy zrozumie. To s pytania z pogranicza religii 10, powiedzia w
wywiadzie dla New York Timesa w 2001 roku dr Andrej Linde, kosmolog ze
Stanford University.
Teoria wielkiego wybuchu nie dotyczy samego wybuchu, lecz mwi o
tym, co zaszo pniej. Nawiasem mwic, pniej to nie jest waciwe sowo.
Naukowcy sdz, e z pomoc do zaawansowanej matematyki oraz
obserwacji i wynikw eksperymentw w akceleratorach czstek potrafi
spojrze wstecz a do 10-43 sekundy od momentu stworzenia, gdy wszechwiat
by wci tak may, e zobaczenie go wymagaoby mikroskopu. Nie warto
mdle na widok kadej niezwykej liczby, lecz od czasu do czasu warto si im
przyjrze, choby po to, aby uwiadomi sobie ich niewiarygodn i niepojt
rozpito. Zatem 10-43 sekundy oznacza
0,0000000000000000000000000000000000000000001 cz sekundy lub jedn
dziesit z milionowej z bilionowej z bilionowej z bilionowej czci sekundy*11.
* Wzmianka o wykadniczym zapisie liczb. Bardzo due liczby s
niewygodne w zapisie i jeszcze mniej wygodne przy czytaniu, wic naukowcy
stosuj skrtowy zapis wykorzystujcy potgi (czyli wielokrotnoci) liczby 10.
W tej notacji na przykad liczba
10 000 000 000jest zapisana jako 1010, a 6 500 000jako 6,5 x 106. Zasada
jest bardzo prosta i opiera si na wielokrotnociach liczby 10:10 x 10 (czyli 100)
staje si 102,10 x 10 x
10 (czyli 1000) staje si 103 i tak dalej. Mona w ten sposb wygodnie
zapisa niemal dowolnie du liczb. May wykadnik oznacza liczb zer, ktre
naley wstawi po duej, gwnej liczbie. Ujemne wykadniki daj w zasadzie
lustrzane odbicie, umoliwiajc zapis
Wikszo z tego, co wiemy, albo sdzimy, e wiemy, na temat
pocztkowej fazy istnienia wszechwiata wie si z koncepcj tak zwanej teorii
inflacyjnej, ktr wysun mody fizyk ze Stanford University (obecnie w MIT),
Alan Guth. Mia wtedy 32 lata i - wedug jego wasnej opinii jego wczesny
dorobek12 by raczej niepozorny. Prawdopodobnie nie dokonaby swego
wielkiego odkrycia, gdyby nie wysucha wykadu na temat wielkiego wybuchu,
ktry wygosi nie kto inny jak sam Robert Dicke. Wykad zainspirowa Gutha
do zajcia si kosmologi13, a w szczeglnoci narodzinami wszechwiata.
W rezultacie powstaa teoria inflacji, zgodnie z ktr uamek sekundy po
swoich narodzinach wszechwiat przeszed faz gwatownej ekspansji, w czasie
ktrej nieustannie podwaja swoje rozmiary co 10 34 sekundy. Ta faza ekspansji,
lub inflacji, trwaa zaledwie 10~30 sekundy14 - - czyli jedn milionow z
milionowej z milionowej z milionowej z milionowej czci sekundy - lecz w
tym okresie rozmiary wszechwiata ulegy zmianie od czego, co mgby
zmieci w doni, do czego 10 000 000 000 000 000 000 000 000 razy
wikszego15. Teoria inflacji pozwala wyjani, skd si wziy niejednorodnoci
materii (zmarszczki i wiry), dziki ktrym nasz wszechwiat jest taki, jaki
jest. Bez nich nie byoby skupisk materii, gwiazd, planet, lecz jedynie dryfujcy
gaz i wieczna ciemno.
Zgodnie z teori Gutha grawitacja pojawia si po jednej dziesitej z
milionowej z bilionowej z bilionowej z bilionowej czci sekundy. Po kolejnym,
rwnie krtkim uamku sekundy, do grawitacji doczy elektromagnetyzm oraz
silne i sabe oddziaywania jdrowe - esencja fizyki. W chwil pniej pojawiy
si czstki elementarne - esencja esencji - roje fotonw, protonw, elektronw,
neutronw, z ktrych kady liczy midzy 1079 a 1089 czstek, wedug
standardowej wersji wielkiego wybuchu. bardzo maych liczb: wykadnik
oznacza liczb zer, ktre naley umieci po przecinku dziesitnym, wliczajc
zero z lewej strony przecinka (10~* oznacza wic 0,0001). Zasada jest bardzo
pikna, lecz nieodmiennie wprawia mnie w zdumienie fakt, e kto potrafi
natychmiast zinterpretowa 1,4 x 10 km3 jako 1,4 miliarda kilometrw
szeciennych; rwnie mocno dziwi mnie fakt, e pierwsza z powyszych form
zapisu zostaa uyta w ksice przeznaczonej dla laika (skd zaczerpnem ten
przykad). Zakadajc, e u wielu czytelnikw znajomo matematyki jest
zbliona do mojej, bd si stara nie naduywa notacji wykadniczej,
aczkolwiek w niektrych sytuacjach bdzie to raczej nieuniknione, na przykad
w rozdziale opisujcym zjawiska na skal kosmiczn.
Takie liczby i zjawiska s oczywicie trudne do wyobraenia. W jednym,
brzemiennym w skutki momencie, zostalimy obdarzeni ogromnym - o rednicy
co najmniej 100 miliardw lat wietlnych, lecz niewykluczone, e znacznie
wikszej lub nawet nieskoczonej - wszechwiatem, doskonale przygotowanym
do stworzenia gwiazd, galaktyk i innych zoonych ukadw16.
Jeszcze bardziej zadziwiajcy, przynajmniej z naszego punktu widzenia,
jest fakt, e wszechwiat okaza si wyjtkowo dobrze przygotowany dla nas.
Gdyby by tylko troszk inny - gdyby na przykad grawitacja bya nieznacznie
silniejsza lub sabsza, gdyby rozszerza si troch szybciej lub troch wolniej -
nie powstayby stabilne izotopy pierwiastkw, z ktrych jestemy zbudowani
my sami oraz ziemia, po ktrej stpamy. Gdyby gra - | witacja bya silniejsza,
wszechwiat miaby inne wymiary oraz inn gsto i zapadby si jak le
postawiony namiot Gdyby grawitacja bya sabsza, nie doszoby do powstania
skupisk materii. Wszechwiat na zawsze pozostaby pusty i nieciekawy.
Niektrzy eksperci sdz, e to nadzwyczajne przystosowanie mona
do prosto wytumaczy. By moe nasz wielki wybuch jest tylko jednym z
wielu wielkich wybuchw. By moe jest jednym z bilionw bilionw wielkich
wybuchw powtarzajcych si w przepastnej nieskoczonoci przestrzeni i
czasu. A my istniejemy w tym konkretnym wcieleniu, poniewa tylko w nim
moemy istnie. Jak uj to Edward P. Tryon z Columbia University: Na
pytanie, dlaczego tak si stao, stawiam niemiao skromn hipotez, e nasz
wszechwiat jest po prostu jedn z tych rzeczy, ktre od czasu do czasu si
zdarzaj. Hipotez Tryona nastpujco skomentowa Guth:.Aczkolwiek
stworzenie wszechwiata moe by bardzo mao prawdopodobne, Tryon zwrci
uwag na to, e nikt nie policzy nieudanych prb17.
Brytyjski uczony, popularyzator nauki, astronom krlewski Martin Rees
uwaa, e istnieje wiele wszechwiatw, by moe nawet nieskoczenie wiele.
Kady z nich ma inne cechy lub inn kombinacj cech, a my po prostu yjemy
w tym wszechwiecie, ktrego kombinacja cech pozwala nam istnie. Rees
odwouje si do analogii ze sklepem z ubraniami 18: Nie ma nic dziwnego w
tym, e w olbrzymim sklepie odzieowym znajdziesz w kocu co, co na ciebie
pasuje. W olbrzymim zbiorze wszechwiatw, rzdzonych przez rne zestawy
staych fizycznych, w kocu znajdzie sie taki, ktrego stae fizyczne sprzyjaj
powstaniu i podtrzymaniu ycia. Mv yjemy w takim wszechwiecie.
Rees uwaa, e naszym wszechwiatem rzdzi sze liczb. Gdyby
ktrakolwiek z nich bya cho troch inna, sprawy potoczyyby si zupenie
inaczej. Istnienie wszechwiata w takiej formie, jak widzimy, wymagana
przykad, aby wodr by zamieniany w hel w cile okrelony sposb H w
szczeglnoci siedem tysicznych masy wodoru musi zamienia sie w energi.
Gdyby cho troch zmniejszy t liczb - na przykad z 0,007 do 0,006 -
transformacja wodoru w hel byaby niemoliwa i wszechwiat skadaby si z
samego wodoru. Gdyby dla odmiany zwikszy wspczynnik - powiedzmy do
0,008 - tempo powstawania helu byoby tak due, e wodr dawno przestaby
istnie. W jednym i w drugim przypadku nieznaczna zmiana staej fizycznej
powoduje19, e nie zaistniaby wszechwiat w takiej postaci, jak znamy i jakiej
potrzebujemy.
W tym miejscu powinienem zaznaczy, e jak dotd wszystko jest I w
porzdku. Na dusz met moe si okaza, e grawitacja jest jednak I troch
zbyt silna20 i ktrego dnia zdoa zatrzyma i zawrci ekspansj wszechwiata,
a w kocu doprowadzi go do zapadnicia si w kolejn] osobliwo, po ktrej
cay proces moe si powtrzy. Rwnie dobrze moe si jednak okaza, e
grawitacja jest troch zbyt saba. W tym przypadku wszechwiat bdzie si
rozszerza w nieskoczono. Czstki materii bd si oddala od siebie,
oddziaywania midzy nimi bd coraz j sabsze, wszechwiat bdzie coraz
wikszy, coraz bardziej pusty i coraz i bardziej pozbawiony wewntrznego
ruchu, a w kocu stanie si martwy, i Trzecia opcja jest taka, e grawitacja jest
idealnie dostrojona - tak sytuacj kosmolodzy okrelaj terminem gsto
krytyczna - dziki czemu j wymiary wszechwiata zawsze bd takie, jakie s, i
ewolucja wszechwiata bdzie trwa wiecznie. Kosmolodzy niekiedy mwi w
takim przypadku o efekcie Zotowosej - wszystko jest takie, jakie by po-;
winno. (Wedug bardziej oficjalnej terminologii powysze trzy moliwe
scenariusze s okrelane jako wszechwiat zamknity, otwarty i paski).
Kady z nas zada sobie kiedy pytanie: Co by si stao, gdybym pojecha
na kraniec wszechwiata i wystawi gow na zewntrz? Gdzie znalazaby si
moja gowa, skoro nie byaby ju wewntrz wszechwiata? Co zobaczybym na
zewntrz? Odpowied jest rwnie prosta, co rozczarowujca: nigdy nie dotrzesz
do kraca wszechwiata. Nie dlatego, e trwaoby to zbyt dugo - aczkolwiek
taka wycieczka musiaaby oczywicie troch potrwa - lecz dlatego, e nawet
gdyby odwanie i niezmordowanie podrowa, poruszajc si wci wzdu
linii prostej, bynajmniej nie dotarby do granicy, lecz wrciby w to samo
miejsce, z ktrego wyruszye (co zapewne zniechcioby ci do podejmowania
kolejnych prb). Zgodnie z teori wzgldnoci Einsteina (do ktrej dojdziemy w
dalszej czci ksiki) wszechwiat jest zakrzywiony. Nie powinnimy
wyobraa sobie wszechwiata jako duego, rozszerzajcego si bbla,
poniewa przestrze jest zakrzywiona w taki sposb, e wszechwiat jest
skoczony, lecz pozbawiony granic. Samo rozszerzanie si wszechwiata take
naley traktowa ostronie. Jak pisze Steven Weinberg, laureat Nagrody Nobla,
ukady soneczne i galaktyki nie rozszerzaj si, sama przestrze rwnie si
nie rozszerza, lecz galaktyki oddalaj si od siebie 21. Wszystko to stanowi
swego rodzaju wyzwanie dla intuicji. Biolog J.B.S. Haldane wypowiedzia w
tym kontekcie sw synn uwag: Wszechwiat jest nie tylko dziwniejszy, ni
sobie wyobraamy, jest dziwniejszy, ni potrafimy sobie wyobrazi.
Dla wyjanienia krzywizny wszechwiata przywouje si zwykle przykad
paszczaka, istoty yjcej w dwuwymiarowym wszechwiecie, w ktrym
wszystko jest paskie. Owa istota, ktra nigdy nie widziaa sfery, zostaje
przeniesiona na Ziemi. Wyruszajc w podr w poszukiwaniu kraca Ziemi,
paszczak nigdy nie znajdzie adnego kraca, lecz w kocu wrci do miejsca, z
ktrego wyruszy, co zapewne niepomiernie go zdziwi. Prbujc wyjani
przyczyny i zrozumie zakrzywienie przestrzeni, jestemy w takiej samej
sytuacji jak nasz skonfundowany paszczak, z t rnic, e nasz konfiizj
wywouje przestrze o wikszej liczbie wymiarw.
Podobnie jak nie istnieje kraniec wszechwiata, nie istnieje rwnie jego
rodek. Nie ma takiego miejsca, w ktrym mgby stan i powiedzie: Tu si
wszystko zaczo. To jest rodek wszystkiego. W s z y s tk o jest rodkiem
wszystkiego. W istocie nie wiemy tego z ca pewnoci, poniewa nie
potrafimy tego matematycznie udowodni. Naukowcy po prostu zakadaj, e
nie moemy by rodkiem wszechwiata22 - cokolwiek to znaczy - i e wszystko
wyglda tak samo z punktu widzenia kadego obserwatora w kadym punkcie
wszechwiata. Lecz nawet tego nie jestemy cakowicie pewni.
Z naszego punktu widzenia wszechwiat siga tak daleko, jak daleko
dotaro wiato od momentu stworzenia. Widoczny wszechwiat - ktry
widzimy, znamy i o ktrym moemy co powiedzie 23 - rozciga si na milion
milionw milionw milionw (czyli 1 000 000 000 000 000 000 000 000) mil.
Lecz wedug wikszoci teorii cay wszechwiat - niekiedy zwany
metawszechwiatem - jest o wiele wikszy. Rees uwaa, e rozmiary tego
wikszego, niewidocznego wszechwiata24 byyby zapisane nie za pomoc
tuzina ani nawet setki, lecz milionw cyfr. Krtko mwic, zanim wystawimy
gow na jakie nieokrelone zewntrz, mamy przed sob wicej, o wiele wicej
przestrzeni, ni potrafimy sobie wyobrazi.
Przez dugi czas teoria wielkiego wybuchu miaa pewien istotny
mankament, ktry stanowi powany problem dla wikszoci jej zwolennikw:
nie potrafia wyjani, skd my si tu wzilimy. Wprawdzie 98 procenl materii,
ktra obecnie istnieje, powstao w wielkim wybuchu, ale skadaa si ona
wycznie z lekkich pierwiastkw: wodoru, helu i litu, o ktrych wspominalimy
ju wczeniej. Ani jedna cisza czstka nie pojawia si w gazowym tyglu
stworzenia. Nie pojawiy si pierwiastki niezbdne dla naszego istnienia -
wgiel, azot, tlen i caa reszta. Problem polega na tym, e do stworzenia tych
pierwiastkw niezbdne s takie temperatury i cinienia, jakie panoway
podczas wielkiego wybuchu. Skoro jedyny jak dotd wielki wybuch nie
doprowadzi do powstania tych pierwiastkw, to skd one si wziy?
Paradoksalnie, odpowied na to pytanie znalaz kosmolog, ktry by
przeciwnikiem teorii wielkiego wybuchu i ktry stworzy termin wielki
wybuch w przypywie sarkastycznego humoru, w celu zdeprecjonowania go.
Niebawem dojdziemy do pytania, jak si tutaj znalelimy, lecz najpierw
zajmiemy si sprecyzowaniem, gdzie dokadnie jest tutaj.
Rozdzia 2
Gdy niebo jest czyste, a Ksiyc nie wieci zbyt mocno, wielebny Robert Evans,
osoba cicha i o pogodnym usposobieniu, wynosi pokany teleskop na taras
swojego domu w Grach Bkitnych w Australii, okoo 80 kilometrw na
zachd od Sydney. Spogldajc w teleskop, wielebny Evans patrzy w odleg
przeszo i poszukuje gincych gwiazd.
Spogldanie w przeszo jest oczywicie atwe. Wystarczy rzuci okiem
na nocne niebo, aby zobaczy bardzo odleg przeszo. Zobaczy gwiazdy nie
takie, jakie s dzi, lecz takie, jakie byy wtedy, gdy opucio je wiato, ktre
wanie wpada do twoich oczu. Gwiazda Polarna, nasza wierna towarzyszka,
moe nadal tam by, lecz rwnie dobrze moga si wypali w styczniu zeszego
roku lub w styczniu 1854 roku, lub w dowolnym innym momencie od
pocztkw czternastego wieku, a wie ojej losie jeszcze do nas nie dotara.
Jedyne, co moemy stwierdzi, to fakt, e 680 lat temu o tej porze roku jeszcze
tam bya. Gwiazdy rodz si i gin; wielebny Evans potrafi spostrzec te
momenty gwiezdnych poegna lepiej ni ktokolwiek inny na caym wiecie.
W cigu dnia Evans jest pastorem (obecnie czciowo na emeryturze)
Uniting Church of Australia. Od czasu do czasu wypenia liturgiczne obowizki
w zastpstwie aktualnego pastora swej parafii, a w wolnych chwilach zajmuje
si histori dziewitnastowiecznych ruchw religijnych. W nocy skromny pastor
staje si astronomem, i to do szczeglnego rodzaju - owc supernowych.
Supernowa zdarza si wtedy, gdy bardzo dua gwiazda, znacznie wiksza
od naszego Soca, zapada si, w wyniku czego dochodzi do spektakularnej
eksplozji, w ktrej wydzielona zostaje energia ponad 100 miliardw soc 1.
Przez krtki czas supernowa wieci janiej ni wszystkie gwiazdy jej
macierzystej galaktyki razem wzite. Jak bilion bomb wodorowych naraz 2,
mwi Evans. Gdyby wybuch supernowej zdarzy si w odlegoci nie wikszej
ni 500 lat wietlnych od Ziemi, byoby po nas - impreza 1 miaaby si ku
kocowi, jak uj to Evans. Na szczcie wszechwiat jest | obszerny i
supernowe s zazwyczaj zbyt daleko, aby wyrzdzi nam] krzywd. W istocie
wikszo z nich zdarza si tak niewiarygodnie daleko, i e do nas dochodzi
tylko mizerna powiata. Przecitna supernowa jest wi-; doczna mniej wicej
przez miesic, a jedyne, co odrniaj od zwykych 1 gwiazd, to fakt, e
znajduje si w miejscu, ktre jeszcze niedawno byo ciemne i puste. To wanie
te okazjonalne, krtkotrwae wiata na niebie | wyszukuje wielebny Evans.
Wyobra sobie zwyky kuchenny st, pokryty czarnym obrusem, na
ktry kto szerokim gestem wysypa gar soli. Rozrzucone po caym stole:i
ziarenka soli reprezentuj gwiazdy jednej galaktyki. Wyobra sobie teraz: tysic
piset takich stow - ustawione w jednej linii utworz szereg] dugi na trzy
kilometry - i na kadym z nich losowo rozrzucone ziarenka,! soli. Jeeli Bob
Evans przejdzie si wzdu stow i przyjrzy si im, a nastpnie kto podrzuci
jedno ziarenko soli na ktry ze stow, Evans potrafi je wskaza. To ziarenko
soli reprezentuje supernow.
Talent Evansa jest tak niezwyky, e 01iver Sacks, w swojej ksice
Antropolog na Marsie, powici mu cay ustp w rozdziale dotyczcym
autystycznych sawantw3, zastrzegajc zarazem, e nic nie wskazuje na to, e
jestautystykiem. Evans, ktry nigdy nie spotka Sacksa, mieje si na myl, e
miaby by osobnikiem autystycznym lub sawantem, lecz nie potrafi wyjani,
skd bierze si jego zadziwiajcy talent.
Wydaje si, e po prostu mam talent do pamitania ukadw gwiazd,
powiedzia z nutk usprawiedliwienia, gdy odwiedziem jego i jego on Elaine
w ich uroczym bungalowie na skraju cichej i spokojnej wioski Hazelbrook,
gdzie kocz si rozrzucone przedmiecia Sydney i zaczyna si niezmierzona
strefa australijskiego buszu. W innych sprawach nie jestem szczeglnie dobry -
dodaje od razu. - Niezbyt dobrze zapamituj imiona.
Albo miejsca, gdzie odkada swoje rzeczy, dodaje z kuchni Elaine.
Evans przytakn z umiechem i zapyta, czy chciabym zobaczy jego
teleskop. Wyobraaem sobie, e na tyach domu znajduje si co w rodzaju
miniaturowej wersji obserwatorium Mount Wilson albo Palomar - z ruchomym
dachem oraz mechanicznie obracanym stanowiskiem obserwacyjnym. Okazao
si, e udajemy si do ciasnego schowka obok kuchni, gdzie Evans trzyma
swoje ksiki i papiery, a jego teleskop - biay cylinder o rozmiarach zblionych
do domowego bojlera - spoczywa w obrotowym uchwycie, wykonanym
domowym sposobem ze sklejki. Gdy Evans zamierza obserwowa niebo,
wynosi wszystko (na raty - osobno uchwyt i osobno teleskop) na may taras
obok kuchni. Z tego miejsca, midzy krawdzi dachu a szczytami rosncych w
pobliu eukaliptusw, widzi kawaek nieba wielkoci skrzynki na listy, ale w
zupenoci mu to wystarcza. Gdy niebo jest czyste, a Ksiyc nie wieci zbyt
mocno, wielebny Evans znajduje swoje supernowe.
Okrelenie supernowa wprowadzi do astronomii, w latach
trzydziestych dwudziestego wieku, ekscentryczny astrofizyk Fritz Zwicky.
Urodzony w Bugarii, wychowany w Szwajcarii, w latach dwudziestych przyby
do California Institute of Technology (Caltech), gdzie natychmiast da si
pozna jako czowiek z jednej strony obdarzony byskotliwym umysem, lecz z
drugiej strony - wyjtkowo trudnym charakterem. Nie robi wraenia wyjtkowo
bystrego, a wielu spord jego kolegw uwaao go za niewiele wicej ni
irytujcego bufona4. Fanatyk sprawnoci fizycznej, w kadej chwili by gotw
wykona pompk na jednej rce na pododze stowki Caltechu lub w
jakimkolwiek innym publicznym miejscu, aby udowodni sw sprawno
kademu, kto omieliby si wtpi. Zachowywa si wyjtkowo agresywnie, do
tego stopnia, e jego najbliszy wsppracownik, znany astronom Walter Baade,
nie zgadza si przebywa sam na sam z Zwickym5. Zwicky midzy innymi
oskara Baadego6 o nazizm (Baade by Niemcem, ale bynajmniej nie nazist).
Przynajmniej raz Zwicky zagrozi, e zabije Baadego, jeeli zobaczy go na
kampusie Caltechu (Baade pracowa wysoko w grach, w Mount Wilson
Observatory).
Zwicky by jednak autorem kilku zaskakujcych odkry astronomicznych.
Na pocztku lat trzydziestych zaj si problemem, ktry od dawna stanowi
zagadk dla astronomw: pojawianiem si tu i wdzie na niebie byskw wiata
- nowych gwiazd. Mniej wicej w tym samym czasie w Anglii James Chadwick
odkry kolejn subatomow czstk, neutron. Zwicky zacz si zastanawia,
czy istnieje jaki zwizek midzy neutronem a zagadkowymi gwiazdami, i
doszed do wniosku, e gdy gwiazda si zapadnie i osignie gsto materii
porwnywaln z gstoci jdra atomowego, powstanie niewyobraalnie gsty
rdze. Atomy zostan dosownie zmiadone7, ich elektrony znajd si w
jdrach, tworzc neutrony. Powstanie gwiazda neutronowa. Wyobra sobie
milion potnych, cikich kul armatnich stoczonych wsplnie do rozmiarw
pojedynczej kuli bilardowej, ] a i tak jeszcze masz daleko do celu. Rdze
gwiazdy neutronowej jest tak gsty, e jedna yka stoowa takiej materii way
90 miliardw kilogra-) mw. Jedna yka! Ale to jeszcze nie wszystko. Zwicky
uwiadomi sobie i e w wyniku takiego kolapsu pozostanie ogromna ilo
energii - wystarczajca do najwikszego fajerwerku w caym wszechwiecie 8.
Zwicky nazwa te eksplozje supernowymi. S to najpotniejsze zjawiska od
momentu stworzenia wszechwiata.
W dniu 15 stycznia 1934 roku w czasopimie Physical Review ukaza
si niezwykle krtki abstrakt publikacji, ktr Zwicky i Baade zaprezento-1 wali
miesic wczeniej na Stanford University. Mimo swej niezwykej zwizoci -
jeden akapit o 24 linijkach - abstrakt posiada ogromny adunek nowoci:
zawiera pierwsze odwoanie do supernowych i do gwiazd neutronowych;
przekonujco wyjania mechanizm ich powstawania; trafnie przewidywa skal
wybuchu; na koniec, jako dodatkowa premia, czy wybuchy supernowych z
tajemniczym zjawiskiem - produkcj tak zwanych promieni kosmicznych, ktre
uprzednio odkryto we wszechwiecie. To byy rewolucyjne idee. Istnienie
gwiazd neutronowych zostao potwierdzone dopiero 34 lata pniej. Koncepcja
promieni kosmicznych, aczkolwiek uwaana za do prawdopodobn, nie
zostaa jeszcze zweryfikowana9. Wedug opinii Kipa S. Thomea, astrofizyka z
Caltechu, abstrakt Zwickyego i Baadego by,jednym z najbardziej
profetycznych dokumentw w historii fizyki i astronomii10.
To brzmi niewiarygodnie, ale Zwicky mia bardzo sabe pojcie o
mechanizmach rzdzcych wszystkimi tymi zjawiskami. Zdaniem Thornea nie
rozumia praw fizyki w wystarczajcym stopniu, aby mc uzasadni swoje
idee11. Specjalno Zwickyego stanowiy wielkie idee. Matematyczne
uzasadnienia zostawia innym - gwnie Baademu.
Zwicky by rwnie pierwszym astronomem, ktry odkry, e we
wszechwiecie nie ma wystarczajcej iloci widocznej materii potrzebnej do
utrzymania galaktyk w caoci, a zatem musi istnie jakie inne rdo
grawitacyjnego oddziaywania, ktre obecnie nazywamy ciemn materi. Jedno
ze zjawisk, ktre Zwicky przeoczy, stanowi moliwo skurczenia si gwiazdy
neutronowej do tak wysokiej gstoci, e nawet wiato nie zdoa pokona jej
potnej grawitacji i uciec. Powstaje wtedy czarna dziura. Wikszo kolegw
Zwickyego traktowaa go z tak niechci, e jego idee nie miay niemal
adnych szans przebicia. Gdy pi lat pniej wielki Robert Oppenheimer
opublikowa przeomowy artyku na temat gwiazd neutronowych, ani sowem
nie wspomnia o pracach Zwickyego, mimo e ten pracowa nad tym samym
zagadnieniem przez cae lata w tym samym budynku na drugim kocu
korytarza. Jego koncepcje dotyczce ciemnej materii pozostaway niemal
cakowicie zapomniane przez prawie cztery dekady12. Moemy tylko mie
nadziej, e w tym czasie wykona odpowiedni liczb pompek.
Zadziwiajco may kawaek wszechwiata jest widoczny dla naszych
oczu, gdy uniesiemy je ku niebu. Nieuzbrojonym okiem mona dostrzec z Ziemi
zaledwie okoo 6000 gwiazd13, a z tego tylko okoo 2000 z dowolnie wybranego,
ale okrelonego miejsca na globie. Za pomoc lornetki mona powikszy t
liczb od 2000 do 50 000, a przy uyciu maego, dwucalowego teleskopu - do
okoo 300 000. Korzystajc z szesnastocalowego teleskopu, takiego, jaki ma
Evans, liczy si ju nie pojedyncze gwiazdy, lecz cae galaktyki. Evans szacuje,
e ze swojego tarasu moe zobaczy od 50 000 do 100 000 galaktyk, z ktrych
kada zawiera dziesitki miliardw gwiazd. Te liczby budz respekt, lecz nawet
w tak duej prbce supernowe s niezwykle rzadkie. Gwiazda yje miliardy lat,
lecz ginie raz i szybko. Tylko niewielki uamek gincych gwiazd eksploduje;
wikszo ganie spokojnie, jak obozowe ognisko wczesnym rankiem. W
przecitnej galaktyce, liczcej okoo 100 miliardw gwiazd, supernowa zdarza
si rednio raz na 200 do 300 lat. W tym kontekcie poszukiwanie supernowej
przypomina spogldanie przez teleskop z tarasu widokowego Empire State
Building i przeszukiwanie okien wok Manhattanu w nadziei zobaczenia
wieczki zapalonej na torcie z okazji dwudziestych pierwszych urodzin.
Gdy nikomu nie znany pastor Evans zwrci si do spoecznoci
astronomw z pytaniem, czy maj jakie mapy nieba przydatne do poszukiwania
supernowych, nikt nie potraktowa go powanie. W owym czasie Evans
dysponowa dziesiciocalowym teleskopem - to doskonay sprzt dla amatora,
lecz raczej niewystarczajcy do powanych obserwacji kosmologicznych - za
pomoc ktrego zamierza poszukiwa jednego z najrzadziej obserwowanych
zjawisk we wszechwiecie. W caej historii astronomii, zanim Evans zacz
swoje obserwacje w 1980 roku, odkryto mniej ni 60 supernowych. Gdy
odwiedziem go w sierpniu 2001 roku, mia na liczniku 34 kolejne supernowe;
trzydziest pit odkry trzy miesice pniej, a trzydziest szst na pocztku
2003 roku.
Trzeba jednak przyzna, e pod pewnymi wzgldami Evans mia
przewag. Wiksza cz ludzkiej populacji mieszka na pkuli pnocnej,! wic
take wikszo obserwatorw przeszukuje niebo po pnocnej stroi nie Ziemi.
Evans mia spory kawaek nieba praktycznie na wyczno! zwaszcza na
pocztku. Mia te oczywicie swoj niewiarygodn pami wzrokow. Wielkie
teleskopy maj, rzecz jasna, spor przewag, ale s nieporczne w uyciu -
sporo czasu traci si na manewrowanie i ustawianie urzdzenia w odpowiedniej
pozycji. Evans moe obraca swj szesnastoci Iowy teleskop niemal rwnie
szybko, jak artylerzysta obraca dziakiem^ strzelniczym, powicajc nie wicej
ni kilka sekund na zmian punktu obserwacji. W rezultacie w cigu jednej nocy
moe obejrze 400 galaktyk, natomiast obserwator przy duym, profesjonalnym
teleskopie bdzie mia szczcie, jeeli zobaczy 50 czy 60.
rednio rzecz biorc, poszukiwanie supernowych stanowi bezowocny
zajcie. Od 1980 do 1996 roku Evans znajdowa rednio dwie supernowe
rocznie - niezbyt sowita nagroda za setki bezsennych nocy. Raz udao mu si
odkry trzy w cigu pitnastu dni. Kiedy indziej przez trzy kolejne lata nie
znalaz adnej.
Brak odkry te ma pewn warto - mwi Evans. - Kosmolodzy mog
na tej podstawie szacowa tempo ewolucji galaktyk. To jeden z tych rzadkich
obszarw, gdzie brak dowodw jest dowodem.
Na stoliku obok teleskopu znajdoway si stosy fotografii i publikacji
zwizanych z jego zainteresowaniami. Jeeli kiedykolwiek przegldae
popularnonaukowe czasopisma astronomiczne (w pewnym wieku prawie kady
z nas interesowa si astronomi i mia z nimi do czynienia), to z pewnoci
wiesz, e na og s one bogate w fotografie odlegych mgawic i innych
kosmicznych obiektw - penych gracji, wiata i koloru. Robocze zdjcia
Evansa s zupenie odmienne - czarnobiae, zamazane fotografie maych
punktw otoczonych przez rwnie zamazane wietliste halo. Na jednej z nich
widniaa awica gwiazd, wrd ktrych krya si mao widoczna plamka wiata.
Musiaem przysun zdjcie prawie do samego nosa, eby j dojrze. Evans
wyjani mi, e ta gwiazda ley w gwiazdozbiorze Fornax (Piec), w galaktyce
NGC1365. (Litery NGC stanowi skrt od okrelenia New General Catalogue.
Niegdy by to opasy katalog gwiazd, zajmujcy spory kawaek biurka; nie
musz chyba dodawa, 1 dzisiaj istnieje w postaci bazy danych). Przez 60
milionw lat wiato - wiadek spektakularnej mierci gwiazdy - podrowao
wytrwale przez bezmiar przestrzeni, a pewnej sierpniowej nocy 2001 roku
dotaro do Ziemi i ukryty wrd eukaliptusw Robert Evans spostrzeg malek,
delikatn plamk na nocnym niebie.
Odczuwam pewnego rodzaju satysfakcj, gdy wiato podrujce przez
miliony lat dociera do Ziemi akurat w momencie, gdy kto patrzy na ten
konkretny kawaek nieba - mwi Evans. - Wydaje si suszne, e zjawisko o
takiej skali ma swego wiadka.
Obserwacje supernowych przynosz oczywicie znacznie wicej poytku
ni tylko poczucie estetycznej satysfakcji. Istnieje kilka typw supernowych
(jeden z nich zosta odkryty przez Evansa), z ktrych jeden, typ la, ma
szczeglne znaczenie w astronomii, poniewa zawsze eksploduje w taki sam
sposb, z tak sam mas krytyczn. Dziki temu te supernowe mog by
wykorzystane jako wiece standardowe, umoliwiajce pomiary wzgldnej
jasnoci (a zatem take wzgldnych odlegoci) innych gwiazd, co midzy
innymi pozwala szacowa tempo ekspansji wszechwiata.
W 1987 roku Saul Perlmutter z Lawrence Berkeley Laboratory w
Kalifornii doszed do wniosku, e potrzebuje wicej supernowych typu la, ni
daj wizualne poszukiwania, i wymyli bardziej systematyczn metod ich
znajdowania14. W tym celu sprzg wyspecjalizowany ukad komputerowy z
zestawem cyfrowych kamer, zwanych kamerami CCD (charge coupled device),
podczonych do teleskopw. System Perlmuttera pozwoli zautomatyzowa
poszukiwania supernowych. Teleskopy wykonuj tysice fotografii nieba, a
komputery wyszukuj jasne plamki - lady wybuchw supernowych. W cigu
piciu lat Perlmutter i jego koledzy z Berkeley znaleli 42 supernowe. Obecnie
nawet amatorzy stosuj kamery CCD do poszukiwa. Majc kamer CCD,
moesz wycelowa teleskop w niebo i i oglda telewizj - mwi z nutk
rezygnacji Evans. - To przestaje by zabawne.
Zapytaem go, czy nie odczuwa pokusy uycia tej nowej technologii.
Och, nie, za bardzo lubi moj wasn metod. Poza tym - kiwn gow w
kierunku zdjcia swojej najnowszej supernowej i umiechn si - od czasu do
czasu potrafi pokona nawet kamer CCD.
Zadaem sobie do oczywiste pytanie: Co by byo, gdyby w pobliu nas
eksplodowaa supernowa? Nasza najblisza ssiadka, Alfa Centauri, znajduje si
4,3 roku wietlnego od nas. Wyobraaem sobie, e gdyby wy-; bucha,
mielibymy 4,3 roku na ogldanie skutkw tego wspaniaego zjawiska,
rozszerzajcych si na cae niebo. Jak wygldaoby nasze ycie,| gdybymy
mieli cztery lata i cztery miesice na obserwowanie zwiastunaI nieuniknionej
zagady, wiedzc, e gdy ju ostatecznie nadejdzie, nic nie zdoa nas uratowa?
Czy ludzie nadal chodziliby do pracy? Czy rolnicy; nadal uprawialiby ziemi?
Czy nadal dostarczaliby swoje produkty do sklepw?
Wiele tygodni pniej, po powrocie do New Hampshire, gdzie obecnie;
mieszkam, zadaem te pytania Johnowi Thorstensenowi, astronomowi! z
Dartmouth College. Och, nie - zamia si. - Wieci o takim zdarzeniu
podrujz prdkoci wiata, lecz z tak sam prdkoci przemieszczaj si
siy destrukcji15, wic dowiedziaby si o wybuchu i zginby w tym samym
momencie. Ale nie obawiaj si, nam to nie grozi.
Aby wybuch supernowej stanowi zagroenie dla ycia na Ziemi,
musiaby mie miejsce absurdalnie blisko - tumaczy John - prawdopodobnie
w odlegoci nie wikszej ni dziesi lat wietlnych. Zagroenie stanowi rne
rodzaje promieniowania - promienie kosmiczne i tak dalej. Midzy innymi
wywoayby one wspaniae zorze polarne, byszczce kurtyny widmowego
wiata, wypeniajce cae widoczne niebo. Pomijajc aspekty estetyczne, takie
promieniowanie potrafioby rwnie zniszczy magnetosfer, obszar pola
magnetycznego, ktre chroni nas przed promieniami kosmicznymi i innymi
zagroeniami. Bez magnetosfery kady plaowicz bardzo szybko znalazby si
w sytuacji przegrzanej pizzy.
Zdaniem Thorstensena nie musimy si obawia, e w naszym zaktku
galaktyki trafi si co takiego, poniewa tylko niektre gwiazdy kocz swj
ywot jako supernowe. Kandydatka musi by dziesi do dwudziestu razy
masywniejsza od Soca, a w naszym bliskim ssiedztwie nie ma tak cikiej
gwiazdy. Wszechwiat jest miosiernie obszerny. Najblisz prawdopodobn
kandydatk jest Betelgeuse, ktra od wielu lat zdradza objawy interesujcych
niestabilnoci, lecz Betelgeuse znajduje si w bezpiecznej odlegoci 50 000 lat
wietlnych od nas.
W caej spisanej historii ludzkoci tylko p tuzina supernowych znalazo
si na tyle blisko, e byy widoczne z Ziemi goym okiem 16. W 1054 roku
nastpi wybuch, po ktrym powstaa mgawica Krab. W 1604 roku pojawia si
gwiazda, ktra przez trzy tygodnie bya widoczna w biay dzie. Najnowsza
supernowa pojawia si w 1987 roku, w obszarze znanym jako Wielki Obok
Magellana, w poudniowej czci nieba. Bya bardzo sabo widoczna, poniewa
znajdowaa si w odlegoci 169 000 lat wietlnych.
Supernowe s jednak istotne z naszego, ludzkiego punktu widzenia, i to w
do szczeglny sposb. Gdyby nie one, nie byoby nas tutaj. Przypomnij sobie
kosmologiczn zagadk, wspomnian na kocu rozdziau 1 - w wielkim
wybuchu powstay wycznie lekkie pierwiastki. Wszystkie cikie izotopy
pojawiy si pniej, lecz przez dugi czas nikt nie potrafi wyjani, jak
powstay. Problem polega na tym, e potrzebny jest bardzo gorcy tygiel -
gortszy nawet ni wntrza najgortszych gwiazd - aby mogy powsta wgiel,
elazo oraz inne pierwiastki, bez ktrych czowiek byby niepokojco
bezcielesny. Rozwizanie stanowiy supernowe, a odkrycie to zawdziczamy
pewnemu angielskiemu kosmologowi, niemal rwnie ekscentrycznemu jak Fritz
Zwicky.
Fred Hoyle pochodzi z Yorkshire. Gdy zmar w 2001 roku, nekrolog w
Natur scharakteryzowa go jako kontrowersyjnego kosmologa17, naukowca
przez wiksz cz ycia uwikanego w rozmaite kontrowersje, ktry
sygnowa swoim nazwiskiem rne brednie. Hoyle midzy innymi twierdzi,
nie majc na to dowodw*, e archeopteryks w londyskim Natural History
Museum stanowi faszerstwo, podobne do mistyfikacji z Piltdown;
paleontolodzy z muzeum przez wiele dni nie robili nic oprcz odbierania
telefonw od dziennikarzy z caego wiata. Hoyle by przekonany, e nie tylko
ycie na Ziemi pojawio si z kosmosu, lecz rwnie wiele epidemii, takich jak
grypa i duma, pochodzio z przestrzeni kosmicznej. W pewnym momencie
zasugerowa nawet, e ksztat ludzkiego nosa, z nozdrzami skierowanymi w d,
wyewoluowa po to, aby utrudni kosmicznym patogenom wnikanie do
organizmu18.
To wanie Hoyle stworzy okrelenie wielki wybuch. W 1952 roku
uy go w audycji radiowej, w intencji zdyskredytowania tej teorii, gdy sam by
zwolennikiem koncepcji stanu stacjonarnego, wedug ktrej
* Hoyle bez wtpienia mia skonno do wymylania i uporczywego
forsowania mniej popularnych rozwiza, ale nie by a tak szalony, eby
wysuwa twierdzenia bez adnych dowodw. Jego sugestia dotyczca
faszywoci archeopteryksa bya oparta na analizie porwnawczej odciskw pir
i rzeczywicie wywoaa kontrowersje, ktre nie zostay jeszcze cakowicie
rozstrzygnite (przyp. tum.). wszechwiat nieustannie si rozszerza, a
rwnolegle z jego rozszerzaniem nieustannie powstaje nowa materia 19. Hoyle
zawsze podkrela, e na gruncie znanych praw fizyki w aden sposb nie
potrafimy wyjani, dlaczego wszystko miaoby by skupione w jednym
punkcie, aby nagle i gwatownie1 zacz si rozszerza. W pewnym momencie
Hoyle zda sobie spraw, e wewntrz zapadajcej si gwiazdy temperatura
powinna gwatownie rosn, osigajc ponad 100 milionw stopni20 -
wystarczajco duo, aby w procesie zwanym nukleosyntez mogy powstawa
cikie pierwiastki. W 1957 roku Hoyle, wraz z trjk wsppracownikw,
opublikowa artyku, w ktrym wyjaniony zosta mechanizm powstawania
cikich pierwiastkw w trakcie wybuchu supernowej. Za to odkrycie jeden ze
wspautorw, W. A. Fowler, otrzyma w 1983 roku Nagrod Nobla. Wielu
naukowcw uwaa, e pominicie Hoylea przynioso wstyd komitetowi
noblowskiemu.
Zgodnie z teori Hoylea eksplodujca gwiazda wytwarza wystarczajco
duo ciepa, aby mogy powsta wszystkie cikie pierwiastki, ktre nastpnie
zostaj wyrzucone w przestrze i tworz gazowe chmury zwane materi
midzygwiezdn. Z czasem chmury te mog si zagszcza i tworzy nowe
ukady soneczne. W ten sposb mona byo wreszcie zacz wysuwa
prawdopodobne scenariusze powstania Soca, jego planet, a take nas samych.
Wedug obecnego stanu wiedzy wygldao to mniej wicej tak.
Okoo 4,6 miliarda lat temu w miejscu, gdzie obecnie ley nasz Ukad
Soneczny, znajdowa si ogromny kb gazu i pyu, rozcigajcy si na
przestrzeni 24 miliardw kilometrw, ktry stopniowo zacz si zagszcza.
Prawie caa jego masa - 99,9 procent21 - ostatecznie utworzya Soce. Wrd
pozostaych resztek materii od czasu do czasu trafiay si pary mikroskopijnych
czstek, krcych na tyle blisko siebie, e siy elektrostatycznego przycigania
powodoway ich poczenie. W miar upywu czasu takie poczenia staway si
coraz czstsze i w taki sposb narodzia si take i nasza planeta. Zderzajce si
ziarna pyu tworzyy coraz wiksze ciaa, a w kocu niektre z nich stay si na
tyle due, e zmieniy status ze zwykych bry materii na planetozymale.
Wszystkie krce wok wieo powstaego Soca obiekty nieustannie si
spotykay, zderzay, rozpaday, czyy w nieskoczonym tacu, lecz stopniowo
z tego chaotycznego korowodu wyaniali si zwycizcy, ktrzy opanowali i
zdominowali ssiedztwo swoich orbit.
Wszystko to dziao si w stosunkowo krtkim czasie. Astronomowie
sdz, e wzrost od malekiego ziarenka pyu do pocztkujcej planetki o
rednicy kilkuset kilometrw trwa zaledwie kilkadziesit tysicy lat. Ziemia w
zasadzie uksztatowaa si w cigu 200 milionw lat, by moe nawet mniej 22,
aczkolwiek bya wci jeszcze stopiona i wystawiona na nieustanne
bombardowanie przez krce wok mniejsze obiekty.
Mniej wicej w tym momencie, okoo 4,4 miliarda lat temu, w Ziemi
trafi obiekt o rozmiarach Marsa, wybijajc w przestrze ogromn ilo materii,
z ktrej w cigu zaledwie kilku tygodni powsta najbliszy towarzysz Ziemi -
Ksiyc. Po roku z bezksztatnej bryy Ksiyca uformowaa si kulista skaa,
ktra od tego czasu wiernie towarzyszy naszej planecie. Prawdopodobnie
wikszo materii Ksiyca pochodzi z wierzchniej skorupy Ziemi, a nie z jej
jdra23, i dlatego brya Ksiyca zawiera tak mao elaza, w przeciwiestwie do
Ziemi. Ten scenariusz niemal zawsze jest prezentowany jako wzgldnie nowa
teoria, lecz w rzeczywistoci po raz pierwszy zosta sformuowany przez
Reginalda Dalyego z Harvard University24. Jedyna nowa rzecz zwizana z t
teori to to, e obecnie staa si wzgldnie popularna.
Gdy Ziemia osigna jedn trzeci swych ostatecznych rozmiarw,
wok niej zacza si tworzy atmosfera, pocztkowo skadajca si gwnie z
dwutlenku wgla, azotu, metanu i siarki. Zapewne niewielu z nas chciaoby
oddycha czym takim, lecz to wanie w tej atmosferze powstao ycie.
Dwutlenek wgla jest jednym z najbardziej wydajnych gazw cieplarnianych, co
miao t dobr stron, e Soce wiecio wtedy znacznie sabiej ni dzi. Gdyby
nie efekt cieplarniany, Ziemia mogaby zamarzn na zawsze25 i ycie nie
miaoby szans uchwyci przyczka. Jednak jaka maa torebka chemikaliw
zebraa si w sobie i... ruszylimy w drog.
Przez kolejne 500 milionw lat moda Ziemia bya nieustannie
bombardowana przezjcomety, mejpnry i inne kosmiczne mifid..ktrfSjopniowo
w)yeniy oceany wod i dostarczyy niezbdnych komponentw do
uforifiowaniai rozwoju ycia. Byo to wyjtkowo trudne do przetrwania
rodowisko, lecz w jaki sposb ycie dao sobie rad.
Cztery miliardy lat pniej ludzie zaczli si zastanawia, jak si to
wszystko zaczo. To bdzie temat dalszej czci tej historii.
Rozdzia 4
MIARA RZECZY
ROZBIJANIE KAMIENI
Mniej wicej w tym samym czasie, gdy Henry Cavendish koczy swj
eksperyment w Londynie, 400 mil na pnoc, w Edynburgu, nastpi koniec
ziemskiej wdrwki Jamesa Huttona. Z pewnoci nie bya to pomylna
okoliczno dla samego Huttona, lecz w pewnym sensie okazaa si korzystna
dla nauki, poniewa utorowaa drog niejakiemu Johnowi Playfairowi, ktry
przepisa prace Huttona, ratujc je przed omieszeniem.
Wedug wszelkich przekazw Hutton by osob o wyjtkowym intelekcie,
niewtpliwych talentach towarzyskich1 i niedocignionej zdolnoci zrozumienia
powolnych procesw, ktre uksztatoway Ziemi. Niestety, w parze z tymi
uzdolnieniami nie sza umiejtno wysawiania si oraz przelewania myli na
papier. Jak uj to jeden z jego biografw, Hutton by prawie cakowicie
pozbawiony talentw retorycznych2. Niemal kada linijka jego tekstu stanowi
zaproszenie do drzemki. Oto prbka prozy Huttona z 1795 roku, zaczerpnita z
dziea A Theory of the Earth with Proof1 and Illustrations, w ktrej autor
analizuje... no c, z pewnoci co analizuje:
wiat, ktry zamieszkujemy, jest zbudowany z materiaw nie z tej ziemi,
ktra bya bezporednim poprzednikiem obecnej, lecz ziemi, ktr, poczynajc
od obecnej, uwaamy za trzeci i ktra poprzedzaa ld ponad powierzchni
morza, podczas gdy nasz obecny ld by jeszcze poniej wd oceanu.
Jednak to wanie Hutton, niemal zupenie bez pomocy innych uczonych,
stworzy geologi i zmieni nasze rozumienie procesw, ktre uksztatoway
Ziemi.
Hutton urodzi si w 1726 roku w bogatej szkockiej rodzinie, dziki
czemu wikszo ycia spdzi wolny od trosk materialnych, oddajc si
wycznie lekkiej pracy i intelektualnym rozrywkom. Pocztkowo studiowa
medycyn, lecz porzuci studia i zaj si rolnictwem w rodzinnej posiadoci
Bcrwickshire, podchodzc do tego zajcia z waciwym sobie dystansem i
zaciciem naukowym. Gdy i to go znudzio, przenis si do Edynburga, gdzie
zaoy dobrze prosperujce przedsibiorstwo, produkujce salmiak z sadzy
wglowej. W wolnych chwilach oddawa si rozmaitym naukowym
zainteresowaniom. W owym czasie Edynburg stanowi oywione centrum
intelektualnego fermentu i Hutton w peni wykorzystywa bogate moliwoci,
jakie daway kontakty z elit towarzysk i naukow. By jednym z zaoycieli
stowarzyszenia zwanego Oyster Club3 gdzie spdza wieczory w towarzystwie
wybitnych umysw swej epoki takich jak ekonomista Adam Smith, chemik
Joseph Black, filozof Da-vid Hume, a od czasu do czasu goci takie
znakomitoci, jak Benjamin Franklin i James Watt.
Zgodnie z wczesn tradycj Hutton interesowa si niemal wszystkim,
od mineralogii po metafizyk. Prowadzi eksperymenty chemiczne, bada
metody wydobywania wgla i budowania kanaw, odwiedza kopalnie soli,
rozmyla na temat mechanizmw dziedzicznoci, gromadzi skamieniaoci,
formuowa teorie deszczu, skadu powietrza, praw ruchu i wiele innych. Jednak
szczeglnym obiektem jego zainteresowa bya geologia.
Jedn z kwestii, ktre przycigay uwag tej fanatycznie dociekliwej
epoki, bya zagadka, ktra od dawna intrygowaa wielu ludzi, mianowicie
dlaczego na szczytach gr tak czsto znajduj si skamieniae muszle
miczakw oraz pozostaoci innych morskich stworze. Jakim sposobem tam
trafiy? Istniay dwie sprzeczne propozycje rozwizania zagadki. Jedn z nich
wysuwali tak zwani neptunici, ktrzy utrzymywali, e wszystko, cznie z
muszlami znajdowanymi w najbardziej nieprawdopodobnych miejscach, mona
wyjani przez rosnce i opadajce poziomy mrz. Sdzili oni, e gry, wzgrza
i inne formy uksztatowania powierzchni Ziemi s rwnie stare jak sama Ziemia,
a zmiany zachodziy wycznie wtedy, gdy woda zalewaa je w okresach
globalnych powodzi.
Konkurencyjny pogld gosili plutonici, ktrzy zwracali uwag, e
wulkany i trzsienia ziemi, a take inne czynniki wpywajce na urozmaicenie
krajobrazu, nieustannie zmieniaj oblicze planety, mimo e ewidentnie nie maj
nic wsplnego z kaprysami oceanw. Plutonici kwestionowali take hipotez
dotyczc powodzi, zadajc kopotliwe pytania o rdo caej tej wody, Gdzie
ona si chowa w okresach midzy powodziami, na przykad obecnie? Skoro
wystarczyo jej do przykrycia Alp, to gdzie si podziaa po ustpieniu powodzi?
Plutonici uwaali, e Ziemia bya poddawana dziaaniu potnych
wewntrznych i powierzchniowych si, lecz take oni nic potrafili przekonujco
wyjani, w jaki sposb te wszystkie muszle dostay si na szczyty gr.
Rozmylajc nad tego typu kwestiami, Hutton dozna kilku wyjtkowo
proroczych i podnych olnie. Obserwujc rodowisko wok siebie, mg si
atwo przekona, e ziemia powstaje w wyniku erozji ska i e czstki gleby s
nieustannie zmywane przez strumienie oraz rzeki, unoszone i deponowane gdzie
indziej. Gdyby ten proces mg dziaa a do skutku, w kocu Ziemia staaby
si cakiem gadka. Skoro wszdzie wok s gry i wzgrza, to musi dziaa
jaki dodatkowy mechanizm, ktry kreuje nowe wzgrza i gry, ustanawiajc
pewnego rodzaju powtarzalny cykl produkcji i niszczenia. Rozumujc w ten
sposb, Hutton doszed do wniosku, e skamieniaoci na szczytach gr nie
dostay si tam w czasie powodzi, lecz wzniosy si wraz z samymi grami.
Wydedukowa rwnie, e sprawc tego wszystkiego i twrc nowych gr oraz
kontynentw jest ciepo wntrza Ziemi. Wszystkie implikacje tych rozmyla
geolodzy pojli w peni dopiero 200 lat pniej, gdy w kocu uznali koncepcj
tektoniki pyt. Teorie Huttona sugeroway rwnie, e procesy, ktre
ksztatoway Ziemi, wymagay niezmiernie dugiego czasu, o wiele duszego,
ni ktokolwiek potrafi sobie wyobrazi. Kompleksowe ujcie idei Huttona
prowadzio do cakowitego przeobraenia naszego zrozumienia natury naszej
wasnej planety.
W 1785 roku Hutton zebra i spisa swoje idee w postaci jednej duej
publikacji, ktr odczyta na kilku kolejnych posiedzeniach Royal Society w
Edynburgu. Aby zrozumie, dlaczego jego rewelacje nie wzbudziy niemal
adnej reakcji, wystarczy zapozna si z fragmentem jego wywodu:
W jednym przypadku ksztatujca przyczyna jest w ciele, ktre ulega
podziaowi; poniewa, po tym jak ciao zostao pobudzone przez ciepo, poprzez
reakcj wasnej materii ciaa uksztatowaa si przerwa, ktra stanowia
szczelin. W innym przypadku jednake przyczyna jest zewntrzna w relacji do
ciaa, w ktrym tworzy si przerwa. Nastpio najbardziej gwatowne pknicie i
rozerwanie, lecz przyczyna jest nadal nieznana; wydaje si, e nie pochodzi z
samej szczeliny; poniewa nie w kadym przeamie i dyslokacji sztywnej
materii naszej Ziemi znajduj si mineray lub substancje waciwe dla
mineralnych y.
Nietrudno si domyli, e niemal aden ze suchaczy nic mia bladego
pojcia, o czym mowa. Zachcony do rozszerzenia teorii przez swych
przyjaci, dziaajcych pod wpywem wzruszajcej nadziei, c w szerszym
ujciu autor moe w jaki cudowny sposb odzyska jasno wysawiania si,
Hutton spdzi nastpne dziesi lat na przygotowywaniu swego magnum opus,
ktre ukazao si w druku w dwch tomach w 1795 roku.
Oba tomy liczyy cznie prawie tysic stron. Nawet najbardziej pesy.
mistyczni przyjaciele Huttona nie przewidzieli, e mog by a tak
beznadziejne. Niezalenie od wszystkiego innego niemal poow tekstu
stanowiy cytaty z francuskich rde, pozostawione w oryginalnym jzyku 4.
Trzeci tom okaza si tak zniechcajcy, c zosta opublikowany dopiero w 1899
rokus, ponad sto lat po mierci autora, a czwarty i ostatni tom nigdy nie ukaza
si drukiem. Dzieo Huttona, Theory ofthe Earth, jest mocnym kandydatem do
tytuu najrzadziej czytanej wanej ksiki naukowej (aczkolwiek konkurencja w
tej dziedzinie jest bardzo silna). Nawet Charles Lyell, najwybitniejszy geolog
nastpnego stulecia i czowiek, ktry czyta wszystko, przyzna, e nie zdoa
zgbi dziea Huttona6.
Na szczcie Hutton mia swego Boswella* w osobie Johna Playfaira,
bliskiego przyjaciela i zarazem profesora matematyki na Universily of
Edinburgh, ktry nie tylko potrafi pisa czyteln proz, lecz - dziki
dugoletniej znajomoci z Huttonem - potrafi zrozumie, co ten ostatni ma na
myli, by moe nie zawsze i nie wszystko, ale w wystarczajcym stopniu.
W1802 roku, pi lat po mierci Huttona, Playfair wyda streszczenie koncepcji
Huttona, zatytuowane Illusiratiotis of the Hultonim Theory ofthe Earth. Ksika
zostaa yczliwie przyjta przez czytelnikw aktywnie zainteresowanych
geologi. W 1802 roku osb tych nie byo zbyt wielu, lecz wanie nadchodzi
moment raptownych, spektakularnych zmian.
Zim 1807 roku7 trzynacie bratnich dusz spotkao si we Freemasons
Tayern przy Long Acre w Covent Garden w Londynie, aby utworzy klub pod
nazw Geological Society. Pocztkowo dziaalno klubu polegaa na
James Boswell by towarzyszem i biografem Samuela Johnsona; jego
nazwisko weszo do jzyka angielskiego jako synonim towarzysza, przyjaciela
i biografa (prayp-tum.) comiesicznych biesiadach, w czasie ktrych w trakcie
obiadu lub nad szklaneczk madery wymieniano pogldy i dyskutowano na
tematy zwizane z geologi. Cena obiadu zostaa celowo ustalona w wysokoci
15 szylingw, aby odstraszy mzgowcw i wszystkich tych, ktrych
kwalifikacje ograniczay si wycznie do sfery umysowej. Do szybko
okazao si, e istnieje potrzeba bardziej zinstytucjonalizowanej formy
dziaania, cznie ze sta kwater, gdzie czonkowie klubu mogliby si
regularnie spotyka, aby wymienia pogldy oraz dyskutowa nowe odkrycia i
idee. W cigu pierwszej dekady istnienia klubu liczba czonkw - wycznie
dentelmenw, rzecz jasna - urosa do 400. Geological Society zaczo zagraa
Royal Society odebraniem statusu czoowego towarzystwa naukowego w kraju.
Od listopada do czerwca czonkowie Geological Society spotykali si dwa
razy w cigu miesica1, po czym w lecie prawie wszyscy rozjedali si po
kraju, aby zaj si prac w terenie. Trzeba pamita, e nie byli to
poszukiwacze mineraw w zwykym, komercyjnym sensie, ani nawet typowi
akademicy, lecz dentelmeni, ktrym sytuacja materialna i swoboda
dysponowania wasnym czasem pozwalaa oddawa si hobby na mniej wicej
profesjonalnym poziomie. Okoo 1830 roku klub liczy 745 czonkw i stanowi
ewenement w skali, ktrej nigdy przedtem ani potem wiat nie widzia.
Obecnie trudno sobie to wyobrazi, lecz dziewitnastowieczna geologia
zawadna umysami w stopniu, ktrego adna inna nauka nie zdoaa osign
w adnej epoce. W 1839 roku, gdy Roderick Murchison opublikowa The
Silurian System, opase i cikawe studium na temat ska zwanych
szarogazami, ksika natychmiast staa si bestsellerem i doczekaa si czterech
wyda, mimo e kosztowaa osiem gwinei i bya w prawdziwie huttoskim stylu
nieczytelna (nawet zwolennik Murchisona przyzna9, e bya cakowicie
pozbawiona literackiej atrakcyjnoci). Gdy w 1841 roku wielki Charles Lyell
przyby do Ameryki, aby wygosi seri wykadw w Bostonie, trzytysiczna
publiczno szczelnie wypeniaa Lowell Institute, z uwag wysuchujc jego
opowieci o morskich zeolitach i sejsmicznych perturbacjach w Kampanii.
Na caym wiecie, a szczeglnie w Anglii, uczeni wyruszali w teren, aby
oddawa si, jak to okrelali, tuczeniu kamieni. Traktowali to zajcie z ca
powag, obejmujc take odpowiedni dla dentelmena strj, wraz z cylindrem i
czarnym surdutem. Wyjtek stanowi wielebny William Buckland z Oksfordu,
ktry mia zwyczaj oddawa si pracom polowym w akademickiej todze.
Geologia przycigaa wiele niezwykych osobistoci, wrd ktrych
niepoledni rol odgrywa wspomniany ju Murchison. Spdziwszy pierwsze
trzydzieci lat ycia na ciganiu lisw i przeksztacaniu przy uyciu rutu
aerodynamicznie upoledzonych ptakw w kbki bezadnie wirujcych pir, nie
wykazujc przy tym wikszej aktywnoci umysowej ponad to, co niezbdne do
lektury The Times lub gry w karty, odkry w sobie zainteresowanie skaami i
w zaskakujcym tempie sta si tytanem geologii.
Do klubu nalea take doktor James Parkinson, ktry w modoci by
socjalist i autorem wielu prowokacyjnych broszur o takich tytuach jak
Revolution without Bloodshed. W 1794 roku by zamieszany 10 w spisek o nieco
zwariowanej nazwie Pop-gun plot, ktrego celem byo umiercenie krla
Jerzego III przez ugodzenie go zatrut strzak w szyj w trakcie przedstawienia
teatralnego. Parkinson zosta doprowadzony przed Privy Council* i ledwie
unikn wysania w kajdanach do Australii, lecz zarzuty przeciwko niemu
zostay w kocu po cichu wycofane. Przyj wszy bardziej konserwatywne
nastawienie do ycia, zainteresowa si geologi i zosta jednym z zaoycieli
Geological Society oraz autorem wanego artykuu geologicznego
zatytuowanego Organie Remains ofa Former World, ktry ukazywa si
drukiem przez ponad p wieku. Parkinson do koca ycia nie da si ju
wcign w adne kopoty. Dzisiaj pamitamy go gwnie dziki
przeomowemu studium przypadoci zwanej wwczas drczk poran, a
obecnie znanej pod nazw choroby Parkinsona11. (Parkinson moe si pochwali
jeszcze jednym, by moe nieco egzotycznym powodem do chway. W 1785
roku sta si zapewne jedyn w historii osob, ktra wygraa na loterii muzeum
historii naturalnej. Muzeum, pooone na Leicester Suare w Londynie, zaoy
sir Ashton Lever, ktrego nieokieznana skonno do kolekcjonowania cudw
natury doprowadzia do bankructwa. Parkinson by wacicielem muzeum przez
dwadziecia lat. W1805 roku, nie majc rodkw na utrzymanie muzeum,
zamkn je, a kolekcj podzieli i sprzeda).
Zapewne nie dorwnywa innym pod wzgldem osobowoci, lecz
bardziej wpywow osobistoci ni wszyscy pozostali razem wzici by
* Krlewski komitet doradczy penicy funkcj sdu odwoawczego
(przyp. tum.).
Charles Lyell. Urodzi si w tym samym roku, w ktrym zmar Hutton, w
odlegoci zaledwie 70 mil, w wiosce Kinnordy. By rdzennym Szkotem, lecz
wychowa si w poudniowej Anglii, w New Forest w hrabstwie Hampshire,
poniewa jego matka uwaaa Szkotw za nard niedonych pijakw 12. Jak
wikszo dziewitnastowiecznych uczonych-dentelmenw, Lyell pochodzi z
zamonej rodziny, w ktrej przymioty intelektu byy cenione na rwni z
cechami charakteru. Jego ojciec, rwnie Charles, wyrnia si jako czoowy
autorytet w dziedzinie poezji Dantego oraz botaniki mchw (od jego nazwiska
pochodzi Orthotricium lyelli, na ktrym prdzej czy pniej usidzie kady, kto
wybierze si na wycieczk po Anglii). Po ojcu mody Lyell odziedziczy
zainteresowanie histori naturaln, lecz dopiero w Oksfordzie, pod wpywem
wielebnego Williama Bucklanda (tego od wycieczek w todze), odnalaz swe
powoanie i powici cae ycie geologii.
Buckland by czarujcym dziwakiem. Przypisuje mu si wiele osigni,
lecz pamitany jest zazwyczaj co najmniej w takim samym stopniu dziki swej
ekscentrycznoci, ktrej jednym z pomniejszych przejaww bya menaeria
dzikich zwierzt, niekiedy cakiem duych i niebezpiecznych, ktre poruszay
si swobodnie po jego domu i ogrodzie. Mia take zamiowanie do
egzotycznych potraw, jakby chcia poprbowa smaku wszystkich stworze pod
Socem. Zalenie od kaprysu i dostpnoci gociom Bucklanda serwowano
pieczone winki morskie, myszy w ciecie, smaone jee lub gotowane
poudniowoazjatyckie limaki morskie. W kadym z nich Buckland potrafi
znale jak zalet, z wyjtkiem pospolitego kreta, ktrym pogardza. Trudno
si dziwi, e przy okazji sta si czoowym autorytetem w dziedzinie
koprolitw - skamieniaych odchodw - i mia st wykonany w caoci z
posiadanych przez siebie prbek.
Nawet w czasie prowadzenia powanych bada Buckland na og
zachowywa si nietypowo. Pani Buckland zostaa kiedy w rodku nocy
obudzona13 przez swego ma, ktry z podnieceniem wykrzykiwa: Moja
droga, wydaje mi si, e lady stp Cheirotherium s niewtpliwie podobne do
ladw wia. Oboje pospieszyli w nocnych koszulach do kuchni, gdzie pani
Buckland sporzdzia ciasto z mki, ktre nastpnie rozwakowaa na stole, a w
tym czasie wielebny uda si na poszukiwania swego wia. Umieciwszy
zwierz na stole, skonili go do marszu przez mk. Ku zachwytowi obojga
widzw w zostawi lady, ktre pasoway do badanych przez Bucklanda
skamieniaoci. Charles Darwin uwaa Bucklanda za bufona (uy dokadnie
tego okrelenia), lecz Lyell mia o nim znacznie lepsze mniemanie i polubi go
do tego stopnia, e w 1824 roku wybra si wraz z nim na wycieczk po Szkocji.
Wkrtce po tej wsplnej wyprawie Lyell zdecydowa si porzuci prawo i
powici si cakowicie geologii. 3 Lyell by krtkowidzem i mia zeza. Obie
wady wzroku byy na tyle powane, e widoczne byy nawet w nieco
zakopotanym wyrazie jego twarzy (pod koniec ycia cakowicie straci wzrok).
Mia do nietypowy zwyczaj4 przyjmowania nieprawdopodobnych pozycji,
gdy zawadna nim jaka naga myl 15 - kad si na dwch krzesach lub
stojc, opiera gow na siedzisku krzesa, jak wspomina jego przyjaciel
Darwin. Czsto siedzia na krzele w taki sposb, e jego poladki niemal
dotykay podogi. Jego jedyn prawdziw posad bya profesura geologii w
Kings College w Londynie w latach 1831-1833. Mniej wicej w tym samym
czasie napisa The Principles of Geology, opublikowane w trzech tomach w
okresie 1830-1833. Dzieo to pod wieloma wzgldami stanowio rozszerzenie i
uzupenienie koncepcji sformuowanych w poprzednim pokoleniu przez Huttona
(Lyell nigdy nie przeczyta Huttona w oryginale, lecz pilnie przestudiowa
wersj Playfaira).
Midzy epok Huttona i Lyella w geologii pojawia si nowa
kontrowersja, ktra w znacznym stopniu zastpia poprzedni spr midzy
neptunistami i plutonistami. Obie dysputy s czsto ze sob mylone, mimo e
zasadniczo odnosz si do odmiennych kwestii. W czasach Lyella spr dotyczy
wyboru midzy katastrofizmem i uniformitaryzmem. Mimo nieciekawych nazw
bya to istotna i dugotrwaa dysputa. Katastrofici, jak si mona domyli,
uwaali, e Ziemia zostaa uksztatowana przez gwatowne zdarzenia o
charakterze kataklizmw, gwnie powodzie - dlatego katastrofizm i neptu-nizm
s czsto bdnie utosamiane ze sob. Katastrofizm by szczeglnie atrakcyjn
teori dla osb duchownych, jak Buckland, poniewa umoliwia wczenie
biblijnego potopu do powanych dyskusji naukowych. Uniformitaryci uwaali
natomiast, e zmiany powierzchni Ziemi zachodziy stopniowo i e niemal
wszystkie te procesy odbyway si bardzo powoli, zajmujc niezmiernie dugi
czas. Autorem tej koncepcji by w wikszym stopniu Hutton ni Lyell, lecz
wikszo ludzi czytaa Lyella16, i to wanie jego - zarwno w owych czasach,
jak i obecnie - uznano za ojca nowoczesnej geologii.
Lyell sdzi, e zmiany zachodzce na Ziemi byy jednorodne i trwae, co
oznaczao midzy innymi, e wszystko, co zdarzyo si w przeszoci, moe
zosta wyjanione przez zjawiska, ktre nadal trwaj. Lyell i jego zwolennicy
nie tylko odrzucali katastrofizm, lecz wrcz go nie znosili. Katastrofici uwaali,
e wymierania stanowiy seri raptownych zdarze, w trakcie ktrych zwierzta
byy zmiatane z powierzchni Ziemi i zastpowane przez nowy zestaw.
Przyrodnik T.H. Huxley drwico porwnywa ten pogld do serii rozda w
wista, po ktrych gracze zmiatajkarty i zaczynaj gr now tali 17. By to zbyt
wygodny sposb wyjanienia nieznanego. aden dogmat nie by w takim
stopniu obliczony na krzewienie indolencji18 i na tpienie ostrza ciekawoci -
skomentowa sarkastycznie Lyell.
Przeocze Lyella nie mona zaliczy do drobiazgw. Nie zdoa
przekonywajco wyjani, w jaki sposb powstay pasma grskie 19. Przeoczy
rol lodowcw jako czynnikw zmian. Odmwi uznania idei zlodowace
Agassiza, ktre okrela terminem globalna lodwka20. By przekonany, e
ssaki zostan znalezione nawet w najstarszych stanowiskach
archeologicznych. Odrzuci koncepcj nagych wymiera zwierzt i rolin 21.
Uwaa, e wszystkie gwne grupy zwierzt - ssaki, gady, ryby i tak dalej -
wspistniay od pocztku czasu. We wszystkich wyej wymienionych
kwestiach by w bdzie.
Mimo to nie mona nie docenia wpywu Lyella na geologi. The
Principles of Geology miay dwanacie wyda w cigu jego ycia i zawieray
koncepcje, ktre ksztatoway rozwj geologii jeszcze przez znaczn cz
dwudziestego wieku. Darwin zabra egzemplarz pierwszego wydania w podr
na Beagle i odnotowa pniej, e wielka zaleta Principles polegaa na tym,
e w tak ogromnym stopniu odmieniay umys czytelnika, i widzc rzecz nigdy
niewidzian przez samego Lyella, widzia jczciowo jakby jego oczami 22.
Krtko mwic, Darwin uwaa Lyella za pboga, podobnie jak wielu jemu
wspczesnych. Jako symboliczny testament i dowd wpyww Lyella moe
posuy historia z lat osiemdziesitych zeszego wieku: gdy geolodzy musieli
odrzuci cz teorii Lyella, aby uwzgldni impaktow teori wymiera, by to
dla nich niemal miertelny cios. To jednak inny rozdzia.
Tymczasem geologia miaa mnstwo rzeczy do rozstrzygnicia i nie
wszystko poszo gadko. Od pocztku geolodzy prbowali kategoryzowa skay
wedug okresw, w ktrych powstay, lecz czsto zdarzay si powane spory co
do linii podziau. Najpowaniejszy przykad stanowi dugotrwaa debata, ktra
staa si znana jako wielka dewoska kontrowersja. Problem powsta, gdy
wielebny Adam Sedgwick z Cambridge przypisa do okresu kambryjskiego
warstw ska, ktre Roderick Murchison susznie zaliczy do syuru. Dysputa
trwaa wiele lat i z czasem staa si bardzo oywiona. De la Beche to wcieky
pies23 - w typowym dla siebie napadzie furii napisa do przyjaciela Murchison.
Poziom emocji mona oceni na podstawie lektury samych tytuw
rozdziaw doskonaej, aczkolwiek nieco przygnbiajcej relacji Martina J.S.
Rudwicka, The Great Deyonian Controversy. Zaczyna si od niewinnie
brzmicych tytuw, takich jak Areny dentelmeskiej debaty, Odkrycie
szarogazu, aby nastpnie przej do Szarogaz atakowany i broniony,
Zarzuty i rekryminacje, Szerzenie szpetnych pogosek, Weaver odwouje
swoje herezje, Przywoanie prowincjusza do porzdku oraz (aby rozwia
wszelkie wtpliwoci, co do charakteru debaty) Murchison zaczyna kampani
w Nadrenii. Wojna zostaa ostatecznie rozstrzygnita w 1879 roku przez
banalnie proste rozwizanie - wstawienie nowego okresu, ordowiku, midzy
kambr i sylur.
Brytyjczycy byli najbardziej aktywni we wczesnych latach rozwoju nowej
dyscypliny, dlatego te w geologicznym leksykonie dominuj angielskie nazwy.
De won pochodzi oczywicie od angielskiego hrabstwa Devon, kambr od
aciskiej nazwy Walii, ordowik i sylur odwouj si do staroytnych celtyckich
plemion, Ordowikw i Sylurw. W miar rozszerzania geologicznych
poszukiwa na inne kraje zaczy si pojawia rwnie i nazwy spoza Wielkiej
Brytanii. Jura pochodzi od gr Jura na granicy Francji i Szwajcarii, p e r m od
rosyjskiej guberni Permna Uralu. Nazw okresu kredy zawdziczamy
belgijskiemu geologowi o oryginalnym nazwisku J.J. dOmalius dHalloy24.
Pocztkowo geologiczna historia Ziemi bya podzielona na cztery okresy:
pierwszo rzdowy, drugorzdowy, trzeciorzdowy, czwartorzdowy. System by
zbyt prosty, aby mg dugo przetrwa. Niebawem geolodzy zaczli
wprowadza dodatkowe podziay, niekiedy eliminujc poprzednie. Pierwszorzd
i drugorzd cakowicie wyszy z uycia, niektrzy odrzucili czwartorzd,
aczkolwiek wystpuje on nadal w pewnych klasyfikacjach. Obecnie jedynie
trzeciorzd jest w powszechnym uyciu, chocia nie stanowi ju trzeciego
okresu w adnym systemie.
Lyell w swoich Pnciples wprowadzi dodatkowe jednostki zwane
epokami lub seriami, na ktre podzieli okres od ery dinozaurw; midzy innymi
plejstocen (najbardziej niedawny), pliocen (bardziej niedawny), miocen
(umiarkowanie niedawny) oraz do pieszczotliwie nieokrelony oligocen
(troszk niedawny). Pocztkowo uywa kocwki -synchroniczny25,
obdarzajc nas takimi nazwami jak mejosynchronicz-ny i plejosynchroniczny,
lecz wielebny William Whewell, bardzo wpywowa osobisto, wnis obiekcje
natury etymologicznej i zasugerowa kocwk -owy, co daoby takie nazwy
jak mejowy i plejowy. Kocwka -cen stanowia pewnego rodzaju
kompromis.
Obecnie czas geologiczny jest podzielony, najoglniej rzecz ujmujc, na
cztery wielkie czci, zwane erami: prekambryjsk,paleo-I z o i c z n (od
greckiego okrelenia stare ycie), mezozoiczn (rednie ycie) ikenozoiczn
(nowe ycie). Kada z czterech er jest z kolei podzielona na pewn liczb - od
dwunastu do dwudziestu - mniejszych odcinkw, zwanych okresami lub
niekiedy systemami. Wikszo z nich jest take do dobrze znana: kreda, jura,
trias, sylur i tak dalej*.
Nastpnie id epoki Lyella - plejstocen, miocen i tak dalej - ktre dotycz
tylko ostatnich (lecz bardzo istotnych dla paleontologw) 65 milionw lat; na
koniec mamy jeszcze mnstwo drobniejszych podziaw na tak zwane pitra lub
wieki. Wikszo z nich pochodzi od nazw geograficznych i brzmi do
dziwacznie: Illinoian, Desmoinesian, Croixian, Kimme-ridgian i dalej w tym
stylu. Wedug Johna McPhee leksykon tych nazw idzie w dziesitki tuzinw 26.
Na szczcie, jeeli twoim powoaniem nie bdzie geologia, nigdy wicej nie
napotkasz tych nazw.
Dodatkowe zamieszanie w nazewnictwie wynika z faktu, e pitra i wieki
w Ameryce Pnocnej nosz inne nazwy ni w Europie, a na dodatek zazwyczaj
nie pokrywaj si ze sob w czasie. Tak wic pnocnoamerykaski
Cincinnatian odpowiada w Europie wikszej czci Ashgillian wraz z maym
kawakiem Caradocian.
Cae to nazewnictwo zmienia si jeszcze od podrcznika do podrcznika i
od geologa do geologa. Niektre autorytety opisuj siedem ostatnich epok,
podczas gdy inne zadowalaj si czterema. W niektrych ksikach trzeciorzd i
czwartorzd ustpuj na rzecz majcych rozmaite dugoci okresw zwanych
paleogenem oraz neogenem. Niektrzy autorzy dziel
* Nie przewidujemy tu testw, lecz gdyby kiedykolwiek musia nauczy
si tych nazw na pami, moesz kierowa si rad Johna Wilforda, aby myle
o erach (prekam-bryjskiej, paleozoicznej, mezozoicznej, kenozoicznej) jak o
porach roku, a o okresach (peim, trias, jura itp.) jak o miesicach. er
prekambryjsk na dwie ery: dawniejszy archaik oraz nowszy proterozoik.
Niekiedy moesz spotka okrelenie fanerozoik, obejmujcy cznie er
kenozoiczn, mezozoiczn oraz paleozoiczn.
Powysza terminologia odnosi si wycznie do jednostek czasu. Skay s
podzielone na oddzielne czci27 zwane formacjami, warstwami, pitrami,
systemami czy poziomami. Istnieje take rozrnienie na pne i wczesne
(odnoszce si do czasu) oraz grne i dolne (odnoszce si do warstw ska).
Wszystko to moe przyprawi laika o bl gowy, lecz dla geologa s to sprawy o
ywotnym znaczeniu. Widziaem dorosych ludzi rozpalonych do biaoci z
furii28 wywoanej t metaforyczn milisekund w historii ycia - napisa
brytyjski paleontolog Richard Fortey w odniesieniu do cakiem niedawnej,
wieloletniej dysputy dotyczcej granicy midzy kambrem i ordowikiem.
Dzisiaj moemy zastosowa zaawansowane techniki datowania, lecz
dziewitnastowieczni geolodzy mogli jedynie zgadywa. Potrafili ustawi w
kolejnoci powstawania rne warstwy ska i skamielin, lecz nie mieli pojcia,
ile czasu trway procesy nawarstwiania. Gdy Buckland spekulowa29 na temat
wieku szkieletu ichtiozaura, mg jedynie sugerowa, e gatunek ten y nie
mniej ni 10 tysicy i nie wicej ni 10 tysicy razy 10 tysicy lat temu.
Mimo braku wiarygodnych metod datowania nie brakowao chtnych,
ktrzy podejmowali rozmaite prby. Najbardziej znan, wczesn prb10 podj
w 1650 roku James Ussher, arcybiskup Kocioa irlandzkiego, ktry starannie
przestudiowa Bibli oraz inne historyczne rda, po czym opublikowa opasy
tom pod tytuem Annals of the Old Testament, w ktrym ogosi, e Ziemia
zostaa stworzona w poudnie 23 padziernika4004 roku przed nasz er.
Konkluzje Usshera nieodmiennie bawiy historykw nauki oraz autorw
podrcznikw*.
Utrzymuje si mit - podtrzymywany nawet przez niektre powane
ksiki - e pogldy Usshera dominoway w nauce a do dziewitnastego
stulecia i dopiero Lyell wszystko wyprostowa. Stephen Jay Gould
* Wprawdzie niemal wszystkie ksiki powicaj Ussherowi
przynajmniej jeden akapit, lecz zarazem uderzajco rni si co do szczegw.
Wikszo autorw datuje ogoszenie wynikw bada Usshera na rok 1650,
niektrzy na 1654, jeszcze inni na 1664. Wiele rde cytuje 26, a nie 23
padziernika jako domnieman dat powstania Ziemi. Przynajmniej w jednym
przypadku nazwisko arcybiskupa jest przeliterowane jako Usher. Cab kwestia
jest interesujco opisana w Eight Little Piggies Stephena Jaya Goulda. w Time
s Arrow cytuje typowy przykad z wydanej w latach osiemdziesitych
minionego stulecia popularnej ksiki: Przed publikacj ksiki Lyella
wikszo mylcych ludzi akceptowaa ide, e Ziemia jest moda 31. W
rzeczywistoci byo zupenie inaczej. Jak stwierdzi Martin J.S. Rudwick,
aden geolog, dowolnej narodowoci, ktrego prace byy powanie
traktowane32 przez innych geologw, nie by zwolennikiem skali czasu
ograniczonej przez dosown egzegez Ksigi Rodzaju. Nawet wielebny
Buckland33, osobnik pobony na miar dziewitnastego stulecia, odnotowa, e
w adnym miejscu Biblia nie sugeruje, i Bg stworzy Ziemi w pierwszym
dniu, lecz jedynie,jna pocztku. Ten pocztek, jego zdaniem, mg trwa
miliony milionw lat. Wszyscy zgadzali si, e Ziemia jest stara. Pytanie
brzmiao: Jak bardzo stara?
Jeden z lepszych wczesnych pomysw pochodzi od Edmonda Halleya,
ktry w 1715 roku zauway, e jeli podzieli si cakowit ilo soli zawart w
oceanach przez ilo soli, jaka przybywa w oceanach w cigu roku, w wyniku
otrzyma si liczb lat, w czasie ktrych istniay oceany, co moe by uznane za
przybliony wiek Ziemi. Logika tej sugestii bya bardzo pocigajca, lecz
eksperyment okaza si niestety niewykonalny, poniewa nikt nie wiedzia, ile
soli jest w oceanach ani ile przybywa rocznie.
Pierwsz prb pomiaru, ktr mona od biedy uzna za naukow, podj
w latach siedemdziesitych osiemnastego wieku Francuz Georges-Louis
Leclerc, ksi Buffon. Od dawna wiedziano, e Ziemia wydziela znaczne iloci
ciepa. Aby si o tym przekona, wystarczy zej do kopalni wgla. Nikt jednak
nie wiedzia, w jakim tempie ciepo si rozchodzi. Eksperyment Buffona polega
na podgrzewaniu do wysokich temperatur kul wykonanych z rnych
materiaw, a nastpnie na szacowaniu tempa utraty ciepa przez dotykanie ich
(z pocztku zapewne delikatnie) w trakcie schadzania. Na tej podstawie Buffon
oszacowa wiek Ziemi na 75 000 do 168 000 lat 34. By to oczywicie bardzo
niedoszacowany wynik, lecz i tak okaza si bardzo radykalny, do tego stopnia,
e Buffonowi grozia ekskomunika. Jako osobnik bardzo praktyczny
natychmiast przeprosi za swoj bezmyln herezj, po czym konsekwentnie j
powtarza w kolejnych publikacjach.
W poowie dziewitnastego stulecia wikszo wyksztaconych ludzi
sdzia, e Ziemia liczy co najmniej kilka milionw lat, by moe nawet
kilkadziesit milionw, lecz nie wicej. Tym wiksze zaskoczenie wywoa
Charles Darwin, gdy w 1859 roku, w swoim dziele O powstawaniu gatunkw
ogosi, e procesy geologiczne, w wyniku ktrych powstaa P Weald, kraina w
poudniowej Anglii, rozcigajca si od Kentu poprzez Sussex a do Surrey,
trway, wedug jego oblicze, 306 662 400 lat. Stwierdzenie byo godne uwagi
choby z powodu nadzwyczajnej precyzji oblicze*, lecz w jeszcze wikszym
stopniu dlatego, e kwestionowao powszechnie akceptowany wiek Ziemi.
Okazao si zreszt na tyle sporne, e Darwin usun je z trzeciego wydania.
Problem jednak pozosta. Darwinowi i jego zwolennikom potrzebna bya stara
Ziemia, lecz nikt nie potrafi znale na to sposobu.
Niefortunnym dla Darwina i dla postpu zbiegiem okolicznoci okaza si
fakt, e kwestia wieku Ziemi staa si przedmiotem uwagi wielkiego lorda
Kelvina (ktry w owym czasie by ju niewtpliwie wielki, lecz nazywa si
jeszcze William Thomson; do godnoci para zosta podniesiony dopiero w 1892
roku, w wieku 68 lat, blisko koca swej naukowej kariery, bd jednak
przestrzega konwencji uywania tytuu retroaktywnie). Kelvin by jedn z
najwybitniejszych osobowoci dziewitnastowiecznej nauki, a waciwie
dowolnej epoki. Niemiecki uczony Hermann von Helmholtz 36, rwnie wybitny
uczony, napisa, e Kelvin przewysza inteligencj, jasnoci umysu i
szybkoci myli wszystkich znanych mu ludzi. Niekiedy czuem si przy
nim, jakbym by tpy, doda z pewnym przygnbieniem^ Uczucie jest
zrozumiae, poniewa Kelvin rzeczywicie by swego rodzaju wiktoriaskim
supermanem. Urodzi si w 1824 roku w Belfacie, jako syn profesora
matematyki w Royal Academical Institution, ktry niebawem przenis si do
Glasgow. Jako cudowne dziecko Kelvin zosta w niezwykle modym wieku
(mia wtedy dziesi lat) przyjty na studia w Glasgow University. W wieku
dwudziestu lat mia ju za sob studia w Londynie, Paryu i Cambridge (gdzie
zdoby gwne nagrody w wiosowaniu i matematyce, znajdujc jeszcze przy
tym czas na zaoenie towarzystwa muzycznego), by czonkiem collegeu
Peterhouse w Cambridge, napisa (po francusku i angielsku) tuzin niezwykle
oryginalnych prac z dziedziny czystej i stosowanej matematyki. Opublikowa je
anonimowo37, poniewa obawia si, e ujawnienie nazwiska autora moe
wprawi
* Darwin uwielbia dokadne liczby. W pniejszej pracy ogosi, e
liczba robakw na przecitnym akrze angielskiej ziemi wynosi 53 767. w
zakopotanie jego przeoonych. W wieku dwudziestu dwch lat wrci do
Glasgow38, aby obj posad profesora filozofii naturalnej, ktr zajmowa przez
kolejne pidziesit trzy lata.
W cigu swej dugiej kariery (zmar w 1907 roku w wieku 83 lat) napisa
661 publikacji, zgosi 69 patentw (ktre uczyniy go niezmiernie bogatym
czowiekiem) i zdoby renom w niemal kadej dziedzinie nauk fizycznych.
Midzy innymi zasugerowa metod, ktra bezporednio doprowadzia do
wynalezienia lodwki; zaproponowa skal temperatury, ktra nosi dzi jego
imi; wynalaz urzdzenia wzmacniajce, ktre umoliwiy przesyanie
telegramw przez ocean; dokona niezliczonych wynalazkw w dziedzinie
nawigacji i eglugi, na przykad ulepszy kompas oraz wynalaz
gbokociomierz. To tylko niektre z jego praktycznych osigni.
Jego teoretyczne prace z dziedziny elektromagnetyzmu, termodynamiki i
falowej teorii wiata byy rwnie rewolucyjne*. Jedynym wynikiem Kelvina,
ktry okaza si bdny, byo jego oszacowanie wieku Ziemi. Kwesti t
zajmowa si przez wiksz cz drugiej poowy swej kariery, lecz nigdy nie
zdoa uzyska rezultatu, ktry cho w przyblieniu byby poprawny. W
pierwszym artykule na ten temat, opublikowanym w popularnym czasopimie
Macmillans, oszacowa wiek Ziemi na 98 milionw lat, lecz roztropnie
przyj znaczny margines bdu, uwzgldniajc, e wynik moe si mieci
midzy 20 a 400 milionami lat. Z godn uwagi ostronoci podkreli, e jego
obliczenia mog okaza si bdne,.jeeli obecnie nieznane nam rda energii
s ukryte w wielkim magazynie stworzenia, aczkolwiek byo jasne, e nie
uwaa takiej moliwoci za prawdopodobn.
* W szczeglnoci opracowa jednz wersji drugiego prawa
termodynamiki. Dyskusja tych praw mogaby zaj osobn ksik, wic, aby
odda tylko ich sens, ogranicz si do zwizego podsumowania dokonanego
przez chemika P.W. Atkinsa: S cztery Prawa termodynamiki. Najpierw
odkryto trzecie z nich, zwane Drugim Prawem; pierwsze, zwane Zerowym
Prawem, odkryto jako ostatnie; Pierwsze Prawo byo drugie; Trzecie Prawo
mogoby waciwie nie by prawem w takim sensie jak pozostae. Najkrcej
rzecz ujmujc, drugie prawo mwi, e zawsze marnuje si troch energii. Nie
istnieje wiecznie dziaajce urzdzenie, perpetuum mobile, poniewa zawsze
bdzie traci troch energii i w kocu si zatrzyma, niezalenie od swej
sprawnoci. Pierwsze prawo mwi, e nic mona stworzy energii, a trzecie, e
nie mona osign temperatury absolutnego zera; zawsze bdzie troch
resztkowego ciepa. Jak mwi Dennis Overbye, trzy gwne prawa s niekiedy
formuowane nastpujco: (I) nie moesz wygra, (2) nie moesz wyj na zero
i (3) nie moesz wycofa si z gry.
Z biegiem czasu oszacowania Kelvina staway si coraz mielsze i
zarazem coraz bardziej bdne. Gma granica stopniowo zmniejszaa si od
pocztkowych 400 milionw, przez 100 milionw, 50 milionw i ostatecznie w
1897 roku do zaledwie 24 milionw lat. Nie by to w adnym sensie nacigany
wynik. W wczesnej fizyce nie byo mechanizmu, ktry mgby wyjani, w
jaki sposb ciao o rozmiarach Soca mogoby si pali duej ni kilkadziesit
milionw lat, nie wyczerpawszy paliwa. W rezultacie nieunikniony by wniosek,
e Soce i jego planety s wzgldnie mode.
Problem polega na tym, e przeczyy temu niemal wszystkie dowody
kopalne, a w dziewitnastym wieku pojawio si mnstwo dowodw kopalnych.
Rozdzia 6
BRUTALNE BESTIE
W 1787 roku pewien mieszkaniec New Jersey (wydaje si, e jego nazwisko
zostao zapomniane) odkry olbrzymi ko udow, wystajc z brzegu
strumienia w pobliu Woodbury Creek. Byo oczywiste, e ko nie naleaa do
adnego stworzenia z gatunku yjcego wwczas w New Jersey. Obecnie
przewaa opinia, e naleaa do hadrozaura, duego dinozaura
przypominajcego dziobaka, lecz w owym czasie nikt nie wiedzia nic o
dinozaurach.
Ko wysano doktorowi Casparowi Wistarowi, czoowemu
amerykaskiemu anatomowi, ktry opisa j na jesiennym posiedzeniu
American Philosophical Society1 w Filadelfii. Wistar niestety zupenie nie
doceni znaczenia znaleziska i ograniczy si do kilku nieistotnych uwag, z
ktrych wynikao, e ko rzeczywicie naleaa do olbrzymiego zwierzcia.
Straci w ten sposb szans odkrycia dinozaurw o p wieku wczeniej. W
istocie ko wywoaa tak nike zainteresowanie, e zostaa umieszczona w
magazynie, a po pewnym czasie zagina. Pierwsza odkryta ko dinozaura
okazaa si zarazem pierwsz zaginion koci dinozaura.
Brak zainteresowania znaleziskiem z Woodbury Creek dziwi tym
bardziej, e w owym czasie w Ameryce panowao ogromne podniecenie
zwizane z pozostaociami duych zwierzt. Przyczyn tego podniecenia
stanowia zadziwiajca opinia wybitnego francuskiego przyrodnika, ksicia de
Buffon2 - tego od podgrzewanych kul z poprzedniego rozdziau - ktry
stwierdzi, e zwierzta Nowego wiata niemal pod kadym wzgldem ustpuj
zwierztom Starego Kontynentu. Buffon napisa w swej obszernej i cenionej
Histoire naturelle, e Ameryka jest ldem, gdzie wody s zastae, gleba jaowa,
zwierzta drobne i nieruchawe, a ich organizmy osabione przez szkodliwe
wyziewy gnijcych moczarw i pozbawionych soca lasw. W takim
rodowisku nawet rdzennym mieszkacom brakowao wigoru. Indianie nie
mieli brody ani owosienia na ciele, nie przejawiali podania wobcc kobiet,
a ich narzdy reprodukcyjne byy mae i kiepskie, autorytatywnie oceni
Buffon.
Spostrzeenia Buffona znalazy zadziwiajco silny oddwik wrd
innych autorw, zwaszcza takich, ktrych twrczoci nie komplikowaa.;
znajomo tematu. Holender Corneille de Pauw3 ogosi w popularnej ksice,
zatytuowanej Recherches philosophiues sur les americains, e rdzenni
mieszkacy Ameryki pci mskiej byli nie tylko upoledzeni w sensie
reprodukcyjnym, lecz do tego stopnia pozbawieni mskoci, e mieli mleko w
piersiach. Te i podobne pogldy przetrway niewiarygodnie dugo; mona je
byo znale w europejskich tekstach jeszcze pod koniec dziewitnastego
stulecia.
Ameryka ostro zareagowaa na te oszczerstwa. Thomas Jefferson
zamieci pen oburzenia (jeli si nie zna kontekstu, to mona uzna, e do
oszaamiajc) odpowied w swoich Notes on the State of Virginia i namwi
swego przyjaciela z New Hampshire, generaa Johna Sullivana, aby wysa
dwudziestu onierzy do pnocnych lasw w celu znalezienia samca osia,
ktry miaby zosta sprezentowany Buffonowi jako dowd imponujcej postury
i majestatu amerykaskich czworonogw. Po dwch tygodniach poszukiwa
onierze znaleli odpowiedniego kandydata, lecz po ustrzeleniu go okazao si,
e rogi nie s dostatecznie imponujce i zapewne nie speni wymaga
Jeffersona. Sullivan przewidujco doczy zestaw jelenich rogw wraz z
sugesti, aby zastpi nimi oryginalne rogi osia. W kocu ktry Francuz
zauway rnic?
Tymczasem w Filadelfii - ^ miecie doktora Wistara - przyrodnicy zaczli
skada szkielet gigantycznej istoty przypominajcej sonia, pocztkowo znanej
jako wielki amerykaski incognitum, lecz pniej zidentyfikowanej, nie
cakiem poprawnie, jako mamut. Jej koci odkryto najpierw w pobliu miejsca
zwanego Big Bone Lick w Kentucky, lecz niebawem okazao si, e mona je
znale prawie wszdzie i e Ameryka bya niegdy domem prawdziwie
imponujcych istot, ktre niewtpliwie mogy obali niemdre, galijskie
uprzedzenia Buffona.
Wydaje si, e filadelfijscy przyrodnicy dali si nieco ponie chci
zademonstrowania domniemanej potgi i grozy incognitum. Szeciokrotnie
zawyyli jego rozmiary, dali mu imponujce ky, ktre w rzeczywistoci
pochodziy od Megalonyxa, znalezionego nieopodal gigantycznego naziemnego
leniwca. Ulegli zudnemu przekonaniu, e zwierz charakteryzowaa
ywotno i agresywno tygrysa, i portretowali je na ilustracjach, jak z koci
zrcznoci rzuca si z gry na swe ofiary. Gdy znaleziono ky, przytwierdzano
je do czaszki zwierzcia na rne sposoby, niekiedy cakiem nowatorskie i
pomysowe. Jeden z rekonstruktorw wkrci je doem do gry, jak u
szablozbnego kota, co nadao zwierzciu zadowalajco agresywny wygld.
Inny odkrywca ustawi ky w taki sposb, e byy wygite do tyu - uczyni to na
podstawie zajmujcej teorii, zgodnie z ktr by to gatunek wodny, a kw
uywa do kotwiczenia wrd gazi drzew w czasie snu. Najwaniejszy okaza
si jednak fakt, e incognitum stanowio gatunek wymary, co Buffon radonie
wykorzysta jako niepodwaalny dowd jego zdegenerowanej natury.
Buffon zmar w 1788 roku, lecz kontrowersja trwaa nadal. W roku 1795
kolekcja koci dotara do Parya, gdzie zostaa przeegzaminowana przez
wschodzc gwiazd paleontologii, modego arystokrat Georgesa Cuviera.
Mimo modego wieku Cuvier wyrobi sobie ju reputacj geniusza, ktry z
kupki rozrzuconych koci umie odtworzy ksztat zwierzcia. Kryy opinie,
jakoby opisywa wygld i cechy zwierzt na podstawie pojedynczego zba lub
fragmentu szczki, a przy okazji potrafi odgadn gatunek i rodzaj.
Zorientowawszy si, e nikt w Ameryce na to nie wpad, Cuvier sporzdzi
formalny opis potnej bestii i sta si jej oficjalnym, formalnym odkrywc.
Nazwa j m a s t o d o n t e m (co oznacza sut-ko-zby - nieco zaskakujce
okrelenie).
Zainspirowany przez nieustajcy spr, w 1796 roku Cuvier opublikowa
przeomowy artyku4, zatytuowany Note on the Species of Lmng and Fossil
Elephants, w ktrym po raz pierwszy zostaa podana formalna teoria wymiera.
Cuvier sdzi, e od czasu do czasu Ziemia dowiadczaa globalnych katastrof,
ktre zmiatay z powierzchni planety niektre grupy zwierzt. Dla ludzi
wierzcych, cznie z samym autorem, implikacje jego teorii byy trudne do
wyjanienia, poniewa sugerowaa ona niewytumaczaln przypadkowo ze
strony Opatrznoci. Po co Bg stwarzaby gatunki, skoro pniej je unicestwia?
Sugestia Cuviera bya sprzeczna z wierzeniem w Wielki acuch Istot, zgodnie
z ktrym wiat jest starannie uporzdkowany, a kada ywa istota ma, zawsze
miaa i zawsze bdzie miaa swoje miejsce i swj cel. Jefferson nie potrafi
dopuci myli, e cae gatunki miayby znika5 (ani, co za tym idzie,
ewoluowa). Gdy uwiadomiono mu, e zbadanie pnocnoamerykaskiego
kontynentu poza Missisipi moe mie znaczenie zarwno naukowe, jak i
polityczne, entuzjastycznie popar ide wysania ekspedycji, majc nadziej, e
nieustraszeni poszukiwacze znajd stada mastodontw i innych
ponadwymiarowy)^ istot pascych si na bezkresnych preriach. Wypraw
dowodzili William Clark, gwny przyrodnik ekspedycji, oraz Meriwether
Lewis, zaufany sekretarz i przyjaciel Jeffersona. W wyprawie uczestniczy take
doradca, ktry mia wskazywa, czego naley szuka zarwno wrd ywych,
jak i wymarych zwierzt. W tej roli wystpi nie kto inny, tylko znany nam ju
Caspar Wistar.
W tym samym roku - a nawet w tym samym miesicu - w ktrym w
Paryu synny Cuvier ogosi swoje teorie wymiera, po drugiej stronie kanau
La Manche pewien nieznany Anglik dozna olnienia, ktre odegrao istotn rol
w geologii. William Smith by modym nadzorcprzy budowie Somerset Coal
Canal. Wieczorem 5 stycznia 1796 roku, siedzc w gospodzie dla dyliansw w
Somerset6, zanotowa pewne spostrzeenie, ktre miao w przyszoci
ugruntowa jego reputacj. Aby interpretowa skay, potrzebna jest jaka
metoda tworzenia korelacji, na podstawie ktrej mona by stwierdzi, e
karboskie skay z Devonu s modsze od kambryjskich ska z Walii. Smith
uwiadomi sobie, e odpowied stanowi skamieniaoci. Kadej zmianie
warstw skalnych towarzyszy znikanie skamielin pewnych gatunkw, podczas
gdy inne gatunki istniej dalej w pniejszych warstwach. Porwnujc gatunki
znajdowane w rnych warstwach ska, mona ocenia wzgldny wiek ska,
niezalenie od ich pooenia geograficznego. Opierajc si na swojej
dotychczasowej wiedzy i dowiadczeniach jako geodety, Smith sporzdzi map
warstw skalnych Wielkiej Brytanii, ktra po wielu prbach zostaa
opublikowana w 1815 roku i staa si kamieniem wgielnym nowoczesnej
geologii (histori t szczegowo przedstawi Simon Winchester w popularnej
ksice The Map thal Changed the World).
Dokonawszy tego odkrycia, Smith nie wykaza jednak zainteresowania,
dlaczego warstwy ska zostay uoone w taki, a nie inny sposb. Pozostawiem
zagadk pochodzenia warstw, kontentujc si tym, co wiedziaem - zanotowa.
SPytania o przyczyny i skutki nie nale do dziedziny poszukiwacza
mineraw7.
Rewelacje Smitha jeszcze bardziej uwypukliy moralny aspekt wymiera.
Po pierwsze, potwierdziy fakt, e Bg unicestwia gatunki, i to wielokrotnie, co
stawiao Go w sytuacji istoty nie tylko beztroskiej, lecz wrcz wrogiej.
Potrzebne byo take wyjanienie, dlaczego niektre gatunki wymieray, a inne
zdoay przetrwa i yy nadal w pniejszych epokach.
Stao si jasne, e ekstynkcje gatunkw to co znacznie powaniejszego
ni jeden biblijny potop. Cuvier rozwiza ten problem na wasny uytek 8,
sugerujc, e Ksiga Rodzaju dotyczy jedynie ostatniej powodzi. Najwyraniej
Bg nie chcia straszy Mojesza wiadomociami o wczeniejszych,
nieistotnych wymieraniach.
Tak wic w pocztkach dziewitnastego wieku skamieniaoci zyskay
status istotnych dowodw geologicznych, co stawia przeoczenie przez Wistara
koci dinozaura w jeszcze bardziej niekorzystnym wietle. Koci pojawiay si
tu i wdzie, Amerykanie mieli jeszcze kilka okazji, aby odkry dinozaury, lecz
wszystkie zmarnowali. W 1806 roku ekspedycja Lewisa i Clarka dotara do
formacji Heli9 Creek w Montanie, gdzie pniejsi poszukiwacze skamieniaoci
bd dosownie stpa po kociach dinozaurw. Lewis i Clark zbadali nawet
co, co ewidentnie byo wystajcym ze skay fragmentem koci dinozaura, lecz
nie wycignli z tego znaleziska adnych wnioskw. Inne koci i skamieliny
odkryto w dolinie rzeki Connecticut w Nowej Anglii, po tym jak syn farmera
Plinus Moody wyledzi skamieniae lady stp na skalnej pce w South
Hadley w Massachusetts. Niektre z nich ostatecznie przetrway, midzy innymi
szkielet anchizaura, nalecy obecnie do kolekcji Peabody Museum w Yale.
Znalezione w 1818 roku koci zostay zbadane i zachowane, lecz dopiero w
1855 rokuje zidentyfikowano. W tym samym 1818 roku zmar Caspar Wistar,
ktry w do nieoczekiwany sposb zosta uniemiertelniony, gdy botanik
Thomas Nuttall nazwa jego imieniem pewne drzewiaste pncze. Niektrzy
botanicy nadal upieraj si, e prawidowa nazwa brzmi wistaria.
Tymczasem nastpi jednak znaczny postp po drugiej stronie oceanu. W
1812 roku pewna niezwyka mieszkanka miejscowoci Lyme Regis - jedenasto-,
dwunasto-lub trzynastoletnia, zalenie od tego, czyj relacj przeczytasz - Mary
Anning znalaza w stromym, niebezpiecznym klifie na wybrzeu w Dorset
dziwnego, skamieniaego morskiego potwora, dugiego na 17 stp, obecnie
znanego jako ichtiozaur.
By to pocztek zadziwiajcej kariery panny Anning, ktra nastpne 35 lat
spdzia na poszukiwaniach skamieniaoci, sprzedajc je turystom. (Mary
Anning jest powszechnie uwaana za bohaterk popularnego amaca
jzykowego10 - zdania, ktre naley wypowiedzie jednym tchem, nie
pomyliwszy ani jednej sylaby: She sells sea-shells on the sea shore [ona
sprzedaje morskie muszle na brzegu morza]). Oprcz ichtiozaura znalaza
rwnie po raz pierwszy innego morskiego potwora, plezjozaura, a take jeden z
pierwszych i najlepiej zachowanych egzemplarzy pterodak-tyla. Z punktu
widzenia wspczesnej klasyfikacji aden z nich nie naley do dinozaurw, lecz
wwczas nie miao to wielkiego znaczenia, poniewa nikt wtedy nie wiedzia
nic o dinozaurach. Wystarczya wiadomo, e niegdy istniay stwory
uderzajco niepodobne do jakichkolwiek obecnie yjcych istot.
Mary Anning miaa nie tylko niedocigniony talent do odnajdywania
skamielin, lecz potrafia je take wydobywa bez uszkodze. Jeeli
kiedykolwiek bdziesz mia okazj odwiedzi oddzia prehistorycznych gadw
morskich w Natural History Museum w Londynie, gorco zachcam, aby je
obejrze, bo tylko w ten sposb mona doceni pikno i skal osigni tej
modej damy, pracujcej waciwie bez adnej pomocy, przy uyciu jedynie
podstawowych narzdzi, w warunkach niemal uniemoliwiajcych jakkolwiek
prac. Sam plezjozaur zaj jej dziesi lat cierpliwej pracy wykopaliskowej.
Mimo braku wyksztacenia potrafia rwnie wykona dokadne rysunki i opisy
dla naukowcw. Istotne odkrycia byy jednak rzadkoci i nawet talent oraz
osignicia nie pomogy Mary Anning wydoby si z biedy.
Trudno byoby znale osob bardziej zapoznan w historii paleontologii
ni Mary Anning, lecz w istocie by kto jeszcze, kto rwnie zosta prawie
cakowicie zapomniany. Nazywa si Gideon Algernon Mantell i by wiejskim
lekarzem w Sussex.
Osobowo doktora Mantella stanowia rzadkie poczenie wad i zalet -
by prny, samolubny, zarozumiay, zaniedbywa rodzin, lecz trudno byoby
wskaza bardziej zapalonego paleontologa amatora. Jego szczciem byo
posiadanie oddanej i posusznej ony. Pewnego dnia w 1822 roku, gdy doktor
zosta wezwany do pacjenta, pani Mantell wybraa si na spacer. W pobliu
cieki, w stercie mieci i gruzu, pozostawionej do wyrwnywania wybojw,
odkrya dziwnie wygldajcy obiekt - okrgy brzowy kamie o rozmiarach
maego orzecha. Znajc zainteresowania swego ma skamielinami, przyniosa
znalezisko do domu. Mantell natychmiast si zorientowa, e ma do czynienia ze
skamieniaym zbem12 i po krtkich badaniach doszed do wniosku, e nalea
on do rolinoernego gada o ogromnych rozmiarach - dugiego na dziesitki
stp - z okresu kredowego. Byy to bardzo odwane sugestie, poniewa nikt
wczeniej nie widzia ani nawet nie wyobraa sobie czego podobnego, lecz
wszystkie wnioski Mantella okazay si suszne.
W peni wiadom, e jego odkrycie stanowi powane wyzwanie dla
dotychczasowych pogldw na temat przeszoci, ostrzegany przez swego
przyjaciela, wielebnego Williama Bucklanda - tego od wdrwek w todze i
kulinarnych eksperymentw - aby postpowa z rozwag, Mantell spdzi trzy
pracowite lata na poszukiwaniach dalszych dowodw dla swoich hipotez.
Wysa znalezionprzez paniMantell skamielin do Parya Cuvierowi, lecz
wielki Francuz stwierdzi, e zb naley do hipopotama (pniej gorco
przeprasza za swj niefortunny bd). Pewnego dnia, w trakcie wizyty w
Hunterian Museum w Londynie, Mantell nawiza konwersacj z pewnym
badaczem poudniowoamerykaskich iguan, ktry stwierdzi, e zb wydaje si
pasowa do uzbienia tropikalnej jaszczurki. Podobiestwo zostao szybko
potwierdzone i w ten sposb potwr Mantella zosta nazwany iguanodonem,
mimo e nie by wcale spokrewniony z iguan
Mantell przygotowa publikacj dla Royal Society. Tak si jednak
zoyo, e inny dinozaur zosta w tym czasie odkryty w trakcie polowania w
Oxfordshire i zosta formalnie opisany... przez wielebnego Bucklanda, tego
samego, ktry jeszcze niedawno przestrzega Mantella przed nadmiernym
popiechem. By to megalozaur. Nazw zasugerowa Bucklandowi jego
przyjaciel, doktor James Parkinson13, znany nam ju radyka i epo-nim choroby
Parkinsona. Buckland, jak ju wspomniaem, by przede wszystkim geologiem,
co wyranie wida w jego pracy dotyczcej mega-lozaura. W swoim raporcie
dla Transactions of the Geological Society of London odnotowa, e zby
zwierzcia nie byy bezporednio poczone z koci szczkow, jak u
jaszczurek, lecz osadzone w zbodoach, jak u krokodyli. Nie poszed jednak
dalej i nie wycign z tego spostrzeenia wniosku, e mianowicie megalozaur
stanowi cakowicie nowy typ istot ywych. Chocia raport nie grzeszy
bystroci ani nie zawiera adnych istotnych konkluzji, stanowi pierwszy
opublikowany opis dinozaura, dziki czemu pierwszestwo w odkryciu tej linii
zwierzt przypisuje si wanie Bucklandowi, a nie Mantellowi, ktry
zdecydowanie bardziej zasuy na to wyrnienie.
Niewiadomy, e rozczarowanie bdzie towarzyszy mu przez cae ycie,
Mantell kontynuowa poszukiwania skamieniaoci - w 1833 roku znalaz
kolejnego giganta, hylaeozaura. Zacz take odkupywa je od uczestnikw
polowa i farmerw. W pewnym momencie by prawdopodobnie w posiadaniu
najwikszej kolekcji skamieniaoci w caej Anglii, I Mantcll by doskonaym
lekarzem i rwnie utalentowanym poszukiwa czem skamielin, lecz nie potrafi
rwnolegle eksploatowa obu swoich talentw. W miar jak narastaa jego
mania kolekcjonera, zacz zaniedbywa swoj praktyk lekarsk.
Skamieniaoci zaczy stopniowo zapenia jego dom w Brighton i pochania
jego dochody, ktrych znaczna cz sza rwnie na wydawanie ksiek, nie
znajdujcych zbyt wielu czytelnikw. Illustrations of the Geology of Sussex,
opublikowane w 1827 roku, sprzeday si w zaledwie 50 egzemplarzach, ze
strat 300 funtw, co jak na owe czasy byo znaczn sum.
W akcie desperacji Mantell zdecydowa si przeksztaci swj dom w
muzeum. Zamierza pobiera opaty, lecz poniewczasie doszed do wniosku, e
na taki merkantylny akt nie pozwala jego pozycja spoeczna uczonego-
dentelmena. W rezultacie pozwoli zwiedza dom za darmo. Zwiedzajcy
walili drzwiami i oknami, dzie w dzie, kompletnie rujnujc jego praktyk
lekarsk oraz ycie rodzinne. Ostatecznie zosta zmuszony do sprzeday
wikszoci swej kolekcji, aby spaci dugi14. Wkrtce potem opucia go ona,
zabierajc ze sob czwrk ich dzieci.
Wbrew pozorom, w tym momencie kopoty doktora Mantella dopiero si
zaczy.
W dzielnicy Sydenham w poudniowej czci Londynu, w miejscu
zwanym Ciystal Paace Park, mona zobaczy niecodzienny widok: naturalnej
wielkoci modele dinozaurw. Od dawna nie przycigaj tumw, lecz niegdy
bya to jedna z najwikszych turystycznych atrakcji Londynu, a take - jak
zwrci uwag Richard Fortey - pierwszy na wiecie park tematyczny15.
Niektre szczegy nie s anatomicznie poprawne, na przykad kciuk
iguanodona zosta umieszczony na jego nosie, jako pewnego rodzaju rg. Sam
iguanodon stoi na czterech sztywnych nogach, przypominajc raczej tustego,
nienaturalnie wyronitego psa (w rzeczywistoci iguanodo-ny byy dwunone).
Patrzc na nie teraz, trudno uwierzy, e te dziwaczne, niezdarne zwierzta siay
niegdy postrach i niepodzielnie panoway na Ziemi. adna inna grupa bestii w
historii naturalnej naszej planety nie bya zapewne rdem rwnie silnej i
dugotrwaej nienawici jak dinozaury.
W czasach, gdy powstawaa wystawa, Sydenham byo przedmieciem
Londynu, a jego przestronny park zosta uznany za idealne miejsce na re
konstrukcj synnego Crystal Paace, ogromnej struktury ze szka i elaza,
siedziby Wystawy wiatowej w 1851 roku, od ktrej nowy park wzi sw
nazw. Betonowe dinozaury miay stanowi dodatkow atrakcj. W przeddzie
Nowego Roku 1853 wewntrz niewykoczonego iguanodona odby si synny
obiad dla 21 prominentnych naukowcw. Nie byo wrd nich Gideona
Mantella, czowieka, ktry odkry i zidentyfikowa iguanodona. U szczytu stou
zasiadaa najwiksza gwiazda rodzcej si nowej nauki, paleontologii, Richard
Owen, ktry do tego czasu powici ju kilka produktywnych lat, aby zamieni
ycie Gideona Mantella w pieko.
Owen wychowa si w Lancaster, w pnocnej czci Anglii. Z zawodu
by lekarzem, lecz jego pasj bya anatomia, ktrej oddawa si z takim
zaangaowaniem, e niekiedy wykrada koczyny, narzdy i inne czci ciaa16
nieboszczykw i zabiera je do domu w celu dokonania sekcji. Pewnego dnia
nis torb zawierajc odcit gow czarnoskrego eglarza, polizgn si na
mokrym bruku, upuci swj adunek i po chwili patrzy z przeraeniem, jak
gowa podskakuje na pochyej drodze i wpada przez otwarte drzwi
przydronego domu, gdzie w kocu zatrzymaa si na rodku salonu. Moemy
tylko sobie wyobraa, co pomyleli mieszkacy domu na widok odcitej gowy
u swoich stp. Zapewne nie doszli do nadmiernie zaawansowanych konkluzji,
zwaszcza e chwil pniej w lad za gow do salonu wpad mody,
wystraszony mczyzna, bez sowa porwa gow i uciek.
W 1825 roku, w wieku 21 lat, Owen przenis si do Londynu, gdzie
zosta zatrudniony przez Royal College of Surgeons w celu uporzdkowania
olbrzymiej kolekcji medycznych i anatomicznych okazw i prbek. Wikszo z
nich pozostawi John Hunter, wybitny chirurg i niezmordowany kolekcjoner
medycznych ciekawostek, jednak nigdy nie zostay one skatalogowane ani
nawet uporzdkowane, gwnie dlatego, e caa dokumentacja i opisy zaginy
wkrtce po mierci ofiarodawcy.
Owen szybko da si pozna jako znakomity organizator, przy okazji
przejawiajc take niemae umiejtnoci dedukcyjne, lecz zasyn przede
wszystkim jako anatom. Pod wzgldem instynktu i umiejtnoci
rekonstrukcyjnych przewysza go tylko genialny Cuvier w Paryu. Owenowi
przysugiwao prawo pierwokupu padych zwierzt z londyskiego zoo, ktre
dostarczano do jego domu. Pewnego dnia ona Owena zastaa w holu martwego
nosoroca17. Owen bardzo szybko sta si czoowym ekspertem od wszystkich
yjcych i wymarych zwierzt, od dziobakw, kolczatek i innych niedawno
odkrytych torbaczy po nieszczsnego dodo i gigantyczne nowozelandzkie moa,
ktre wymary po zaludnieniu Nowej Zelandii przez Maorysw i przy ich
wydatnej pomocy. Owen pierwszy opisa archeopteryksa po jego odkryciu w
Bawarii w 1861 roku, a take pierwszy napisa formalne epitafium ptaka dodo.
cznie opublikowa imponujc liczb okoo 600 artykuw anatomicznych.
Owen jest jednak pamitany przede wszystkim dziki swoim pracom na
temat dinozaurw. To on w 1841 roku wprowadzi okrelenie dinosauria, ktre
oznacza straszliwego jaszczura i niezupenie odzwierciedla prawdziwy stan
rzeczy. Dzisiaj wiemy, e nie wszystkie dinozaury byy takie straszne - niektre
byy nie wiksze od krlika18 i zapewne rwnie stra-chliwe - i z ca pewnoci
nie byy jaszczurkami19, ktrych ewolucyjna linia zacza si okoo 30 milionw
lat wczeniej. Owen doskonale wiedzia, e dinozaury byy gadami, i mia do
dyspozycji grecki termin herpe-ton, lecz z jakiego powodu nie zdecydowa si
go uy. Kolejny, atwiej wybaczalny bd (zwaywszy na niewielk liczb
dostpnych wwczas okazw) polega na przeoczeniu faktu, e dinozaury
stanowiy nie jeden, lecz dwa rzdy gadw20: ze stawami biodrowymi typu
ptasiego (ptasio-miedniczne, Ornithischia) oraz z biodrami typu gadziego
(gadziomied-niczne, Saurischia).
Owen nie by atrakcyjn osob ani pod wzgldem wygldu, ani
temperamentu. Jego fotografia, wykonana, gdy by w rednim wieku,
przedstawia go jako ponurego, gronie wygldajcego osobnika,
przypominajcego czarne charaktery wiktoriaskich melodramatw, z dugimi,
prostymi wosami, wyupiastymi oczami i twarz idealnie nadajc si do
straszenia dzieci. Mia zimny charakter, wadcze maniery i nie przejawia
adnych skrupuw przy realizacji swoich ambicji. By jedyn osob, o ktrej
wiadomo, e nienawidzi jej Charles Darwin 21. Nawet jego wasny syn (ktry
zreszt popeni samobjstwo) stwierdzi, e Owen by osob o zimnym,
nieczuym sercu22.
Jego niewtpliwe uzdolnienia i osignicia jako anatoma pozwalay mu
unika konsekwencji i odpowiedzialnoci za ca seri bezczelnych oszustw. W
1857 roku przyrodnik T.H. Huxley przeglda nowe wydanie Churchill s
Medical Directory23 i spostrzeg, e Owen jest wymieniony jako profesor
anatomii porwnawczej i fizjologii w Government School of Mines, co byo o
tyle dziwne, e posad t zajmowa wanie Huxley. Na pytanie, dlaczego
popeniono tak elementarny bd, Huxley uzyska odpowied, e informacja
pochodzia od samego doktora Owena. Przyrodnik
Hugh Falconer przyapa Owena na przypisywaniu sobie jednego z jego
wasnych odkry. Inni oskarali Owena o poyczanie okazw, a nastpnie
wypieranie si tego w ywe oczy. Nawet z dentyst krlowej Owen toczy
zaarty spr o autorstwo pewnej teorii dotyczcej fizjologii zbw.
Nie waha si przed ciganiem i przeladowaniem ludzi, ktrych nie lubi.
W pocztkach swej kariery uy swoich wpyww w Zoological Society, aby
przeszkodzi w karierze modego, obiecujcego anatoma, Roberta Granta.
Pewnego dnia Grant odkry, ku swemu zaskoczeniu, e zabroniono mu dostpu
do anatomicznych prbek niezbdnych do prowadzenia bada. Pozbawiony
moliwoci dalszej pracy popad w zrozumiae zapomnienie.
Nikt jednak w wikszym stopniu nie ucierpia w wyniku starcia z
Owenem ni nieszczsny Gideon Mantell. Po odejciu ony z dziemi,
zaprzestaniu praktyki medycznej i stracie wikszoci swej kolekcji Mantell
przenis si do Londynu. W 1841 roku - tym samym roku, w ktrym Owen
osign szczytowy punkt swej kariery, identyfikujc i nadajc nazw
dinozaurom - Mantell sta si ofiar tragicznego wypadku. Jadc powozem
przez Clapham Common, spad z koza, zaplta si w lejce, a sposzone konie
zaczy go cign galopem po nierwnym bruku. W wyniku wypadku dozna
uszkodzenia krgosupa i do koca ycia pozosta kalek, porusza si zgity i
odczuwa chroniczne ble.
Wykorzystujc stan Mantella, Owen zacz systematycznie usuwa w
cie jego prace i osignicia, nadawa nowe nazwy gatunkom dawno nazwanym
przez Mantella i przypisywa sobie ich odkrycie. Mantell prbowa nadal
prowadzi oryginalne badania, lecz Owen uy swoich wpyww w Royal
Society i spowodowa, e wikszo prac Mantella bya odrzucana. W 1852
roku, nie mogc duej znie blu i przeladowa, Mantell odebra sobie ycie.
Jego uszkodzony krgosup zosta wypreparowany i przesany do Royal College
of Surgeons24, gdzie, o ironio, zosta oddany pod opiek Richarda Owena,
dyrektora Hunterian Museum.
Nie by to jednak koniec zniewag, jakie spotkay Mantella. Wkrtce po
jego mierci w Literary Gazette ukaza si zadziwiajco nieyczliwy nekrolog,
w ktrym Mantell zosta przedstawiony jako mierny anatom, ktrego mizerne
przyczynki do paleontologii byy ograniczone przez denie do precyzji.
Nekrolog odbiera take Mantellowi zasug odkrycia iguanodona i przypisywa
je midzy innymi Cuvierowi i Owenowi. Notka nie bya podpisana, lecz styl
zdradza Owena, i wiat nauk przyrodniczych nie mia wtpliwoci co do jej
autorstwa.
W tym czasie nad Owenem zaczy jednak gromadzi si czarne chmury.
Czara si przelaa, gdy komitet Royal Society - ktrego zreszt sam Owen by
przewodniczcym - zadecydowa o przyznaniu mu swego najwyszego
odznaczenia, Medalu Krlewskiego, za publikacj na temat wymarego
miczaka z podrzdu bclcmnitw. Jednake - jak pi-sze Deborah Cadbury w
swej doskonaej historii owej epoki, Terrible U-zard - praca ta nie bya w peni
oryginalna23. Okazao si, e belemnita odkry cztery lata wczeniej przyrodnik
amator Chaning Pearce, ktry ogosi raport o swoim odkryciu na posiedzeniu
Geological Society. Owen uczestniczy w owym posiedzeniu, lecz nie
wspomnia o tym, gdy prezentowa wasny raport (w ktrym, zapewne
nieprzypadkowo, przechrzci} miczaka i nazwa go Belemnites owenii, od
wasnego nazwiska) dla Royal Society. Owenowi pozwolono zatrzyma
przyznany medal, lecz epizod ten zostawi trwa rys na jego reputacji, nawet
wrd jego nielicznych zwolennikw.
W kocu Huxley zdoa uczyni z Owenem to, co Owen uczyni z
wieloma innymi: doprowadzi do usunicia go z wadz obu towarzystw -
Zoological Society oraz Royal Society. Rachunki zostay w peni wyrwnane,
gdy Huxley zosta mianowany na stanowisko Hunterian Profcssor w Royal
College of Surgeons.
Owen zaprzesta prowadzenia bada naukowych, lecz drug cz swojej
kariery powici kolejnej swej idei, za zrealizowanie ktrej powinnimy jednak
by mu wdziczni. W 1856 roku zosta kierownikiem sekcji historii naturalnej
British Museum. W czasie penienia tej funkcji odegra gwn rol w
stworzeniu Natural History Museum w Londynie26. Wspaniaa gotycka budowla
w South Kensington, ukoczona i otwarta w 1880 roku, stanowi testament wizji
Owena.
Przed Owenem muzea byy przeznaczone niemal wycznie dla elity 27, ale
nawet ona miaa trudnoci z dostpem. W pocztkach dziaalnoci British
Museum potencjalny zwiedzajcy musia najpierw zoy pisemne podanie oraz
odby krtk rozmow w celu zweryfikowania, czy w ogle zostanie
wpuszczony. Nastpnie musia zjawi si powtrnie, aby odebra bilet - pod
warunkiem, e wynik rozmowy okaza si pomylny - i dopiero za trzecim
razem mg w kocu podziwia skarby muzeum. Zwiedzajcy byli wpuszczani
grupami, od ktrych nie wolno byo si odcza w trakcie zwiedzania. Owen
zamierza zaprasza wszystkich, a nawet zachca ludzi pracujcych w cigu
dnia do odwiedzania muzeum wieczorami. Chcia przeznaczy wikszo
powierzchni muzeum na ekspozycje. Wysun take bardzo radykaln
propozycj, aby na kadej ekspozycji zosta umieszczony opis 28, dziki czemu
zwiedzajcy mogliby lepiej zrozumie i doceni to, co widz. W tym ostatnim
punkcie napotka raczej nieoczekiwany opr zc strony T.H. Huxleya, ktry
uwaa, e muzea powinny przede wszystkim stanowi instytucje o charakterze
badawczym. Przeksztacajc Natural History Museum w instytucj dostpn dla
kadego, Owen dokona istotnej zmiany roli, jak w yciu spoecznym
odgrywaj muzea.
Jego altruizm w stosunku do ogu nie wpyn jednak na bardziej
osobist skonno do rywalizacji. Jednym z jego ostatnich publicznych
przedsiwzi byo dziaanie przeciwko propozycji ustawienia w Natural
History Museum pomnika Charlesa Darwina. Nie zdoa wprawdzie temu
zapobiec, lecz w jakim sensie udao mu si jednak postawi na swoim. Statua
Richarda Owena zajmuje dzi prominentne miejsce w holu Natural History
Museum, natomiast Darwin i T.H. Huxley zostali relegowani do muzealnej
kawiarenki, gdzie milczco spogldajponad stolikami i gowami paaszujcych
ciasteczka goci.
Mona by sdzi, e niskie pobudki i maostkowe rywalizacje Richarda
Owena stanowiy niechlubny wyjtek dziewitnastowiecznej paleontologii, lecz
w rzeczywistoci byy jedynie preludium do tego, co miao jeszcze nastpi, tym
razem za oceanem. Ostatnie dekady dziewitnastego stulecia byy wiadkiem
jeszcze bardziej jadowitej, aczkolwiek nie tak destrukcyjnej rywalizacji. Jej
negatywnymi bohaterami byli dwaj Amerykanie, Edward Drinker Cope i
Othniel Charles Marsh.
Pod pewnymi wzgldami byli do siebie podobni. Obaj byli bezwzgldni,
zepsuci, zawzici, samolubni, ktliwi, zazdroni, nieufni; przy tym wszystkim
byli take nieszczliwymi dziwakami. Lecz mimo to Edward Drinker Cope i
Othniel Charles Marsh zrewolucjonizowali paleontologi.
Pocztkowo byli przyjacimi. Ich wzajemny szacunek i uznanie
odzwierciedla midzy innymi fakt, e niektrym kopalnym gatunkom jeden
nadawa nazwy pochodzce od nazwiska drugiego i vice versa. W 1868 roku
spdzili wsplnie miy tydzie, lecz wkrtce zdarzyo si midzy nimi co - nikt
ju nie wie dokadnie, o co chodzio - co spowodowao, e w kolejnym roku
przyja zamienia si w nieprzyja, ktra w cigu nastpnych trzech dekad
rozwina si we wszechogarniajc nienawi.
Mona bezpiecznie stwierdzi, e w historii nauk przyrodniczych nie byo
dwch ludzi, ktrzy bardziej gardziliby sob.
Marsh, z krtko przycit brod, starszy o osiem lat, by skromnym,
maomwnym, nienarzucajcym si molem ksikowym o wytwornych
manierach. Rzadko zapuszcza si w teren, a jeszcze rzadziej zdarzao mu si
co znale. W czasie wizyty w synnych wykopaliskach Como Bluff w stanie
Wyoming nie dostrzeg ani jednej koci, mimo e, jak uj to pewien historyk,
leay wszdzie wok jak kody29. Mia jednak rodki wystarczajce do
kupienia niemal wszystkiego, na co mia ochot. Pochodzi wprawdzie z rodziny
o przecitnych moliwociach finansowych - jego ojciec by farmerem w
pnocnej czci stanu Nowy Jork - lecz jego wujem by wyjtkowo bogaty i
zarazem niezwykle dla siostrzeca pobaliwy fmasista, George Peabody. Gdy
Marsh okaza zainteresowanie histori naturaln, Peabody zbudowa w Yale
muzeum i sfinansowa wyposaenie go we wszystko, czego Marsh zapragn.
Cope rwnie nie mg narzeka na pochodzenie - by synem bogatego
biznesmena z Filadelfii. W porwnaniu z Marshem mia znacznie bardziej
awanturniczy charakter. Latem 1876 roku w Montanie, w tym samym czasie
gdy pod Little Big Horn Indianie wycinali w pie oddzia generaa Georgea
Armstronga Custera, niedaleko od pola bitwy Cope poszukiwa wykopalisk.
Gdy zwrcono mu uwag, e nie jest to prawdopodobnie najlepszy moment na
poszukiwanie skarbw na terenach nalecych do Indian, Cope waha si tylko
przez minut, zanim podj decyzj, aby jednak nie przerywa poszukiwa.
Sezon by zbyt pomylny, aby przejmowa si Indianami. W pewnym
momencie Cope wpad na grup podejrzliwych wojownikw ze szczepu Crow,
lecz zdoa ich udobrucha, wielokrotnie wyjmujc i wkadajc swoj sztuczn
szczk30.
Animozja midzy Marshem i Copeem mniej wicej przez dziesi lat
miaa form cichego wspzawodnictwa, lecz w 1877 roku urosa do
groteskowych, nieoczekiwanych rozmiarw, gdy pewien nauczyciel, Arthur
Lakes, w czasie wdrwki po grach w pobliu Morrison w stanie Kolorado
odkry koci gigantycznego gada. Zdajc sobie spraw z wagi swego
znaleziska, Lakes wysa prbki zarwno do Marsha, jak i do Copea.
Zachwycony Cope wysa Lakesowi 100 dolarw i poprosi go, aby nikomu nie
wspomina o swoim odkryciu, zwaszcza Marshowi. Skonfundowany Lakes
poprosi Marsha, aby odesa koci Copeowi. Marsh zastosowa si do proby,
lecz nigdy nie zapomnia tego afrontu31.
Incydent ten stanowi pocztek wojny midzy Marshem i Copeem -
wojny, ktra stopniowo stawaa si coraz bardziej wszechogarniajca, zaarta i
podstpna. Niekiedy dochodzio do komicznych incydentw na granicy
miesznoci, gdy na przykad robotnicy jednego z adwersarzy rzucali
kamieniami w drugi zesp. Pewnego razu Cope zosta zapany na niszczeniu
skrzy nalecych do ekipy Marsha. Obaj panowie obrzucali si botem w druku
i podwaali nawzajem swoje wyniki. W historii nauki rzadko (a by moe
nigdy) zdarzay si takie sytuacje, aby nauka rozwijaa si rwnie szybko i z
takim rozmachem na skutek wzajemnych animozji. W cigu kolejnych kilku lat
Marsh i Cope cznie (aczkolwiek bynajmniej nie wsplnie) zwikszyli liczb
znanych w Ameryce gatunkw dinozaurw od 7 do prawie 150 32. Niemal kady
powszechnie znany dinozaur33 - stegozaur, bronto-zaur, diplodok, triceratops -
zosta odkryty przez jednego z nich*. Obaj pracowali w tak szalonym
popiechu, e czsto zdarzao im si przeoczy przypadki powtrnego odkrycia
tej samej istoty. Gatunek zwany Uinlaihe-res anceps odkryli cznie nie mniej
ni 22 razy34. Mino wiele lat, nim uporzdkowano zamieszanie, jakie
wprowadzili do klasyfikacji, a niektre przypadki do dzisiaj nie zostay
rozstrzygnite.
Naukowy dorobek Copea by znacznie wikszy ni Marsha. W trakcie
swej zapierajcej dech w piersi, wypenionej prac i penej powice kariery
Cope napisa okoo 1400 publikacji naukowych i opisa niemal 1300 nowych
gatunkw kopalnych (rnych, nie tylko dinozaurw); w obu przypadkach
dorobek Marsha by ponad dwa razy mniejszy. Cope mgby dokona jeszcze
wicej, gdyby nie zasza do niefortunna odmiana jego sytuacji materialnej. W
1875 roku odziedziczy rodzinny majtek, ktry zainwestowa nierozsdnie w
srebro i wszystko straci. Pod koniec ycia mieszka w jednym pokoju w
pensjonacie w Filadelfii, otoczony przez ksiki, papiery i koci. Natomiast
Marsh doy swych dni w okazaej rezydencji w New Haven. Cope zmar w
1897 roku, Marsh dwa lata pniej.
Pod koniec ycia Copea ogarna jeszcze jedna interesujca obsesja.
Zapragn zosta okazem gatunku Homo sapiens. Oznaczao to ni mniej, ni
wicej, e jego wasne koci miayby by uznane za oficjalny zestaw
reprezentujcy nasz gatunek. Zazwyczaj okaz danego gatunku stanowi pierwszy
znaleziony szkielet Nie istnieje jednak pierwszy zestaw koci Homo sa
* Z jednym znanym wyjtkiem: Tyrannosaurus rex zosta odkryty przez
Barnuma Browna w 1902 roku. piens, wic Cope zapragn) zaj jego miejsce.
Byo to do dziwaczne i nieco prne yczenie, lecz nikt nie znalaz podstaw,
aby mu si sprzeciwi. Cope zapisa swoje koci filadelfijskiemu towarzystwu
naukowemu Wistar Institute, ufundowanemu przez potomkw znanego nam ju
Caspara Wistara. Niestety, gdy szkielet zosta przygotowany i zoony, okazao
si, e na kociach istniej lady wskazujce, e Cope chorowa na syfilis. Nie
jest to cecha, ktr ktokolwiek chciaby demonstrowa na reprezentacyjnym
okazie wasnego gatunku, wic petycja Copea zostaa po cichu odrzucona, a
koci odoono na pk. Oficjalny okaz czowieka nie istnieje do dzisiaj.
Spord pozostaych bohaterw tego dramatu Owen zmar w 1892 roku,
kilka lat przed Copeem i Marshem. Buckland oszala i zakoczy ycie jako
bekoczcy wrak czowieka w przytuku dla obkanych w Clapham, niedaleko
miejsca, gdzie Mantell uleg tragicznemu wypadkowi. Skrcony krgosup
Mantella pozostawa przez prawie sto lat na wystawie w Hunterian Museum,
zanim zosta litociwie zniszczony przez niemieck bomb35 w czasie drugiej
wojny wiatowej. Reszt kolekcji Mantella odziedziczyy jego dzieci. Znaczn
jej cz zabra ze sob syn Mantella, Walter 36, ktry w 1840 roku wyemigrowa
do Nowej Zelandii, gdzie zrobi karier polityczn - by midzy innymi
ministrem ds. rdzennych mieszkacw. Najwaniejsze okazy z kolekcji swego
ojca, cznie ze synnym zbem iguanodona, podarowa w 1865 roku Collonial
Museum (obecnie Museum ofNew Zealand) w Wellington, gdzie pozostaj do
dzisiaj. Zb iguanodona, od ktrego wszystko si zaczo - zapewne
najwaniejszy zb w historii paleontologii - nie jest obecnie wystawiony na
widok publiczny.
Odejcie wybitnych dziewitnastowiecznych owcw wykopalisk nie
zakoczyo oczywicie polowa na dinozaury. W rzeczywistoci dopiero wtedy
zaczy si na dobre. W1898 roku, rok po mierci Copea i rok przed mierci
Marsha, odkryto - a waciwie zauwaono - stanowisko bogatsze ni wszystkie
dotychczasowe znaleziska razem wzite. W miejscu zwanym Bone Cabin
Quarry, zaledwie kilka mil od gwnego terenu poszukiwa Marsha w Como
Bluff w stanie Wyoming, setki skamieniaych koci wyaniay si ze zboczy gr.
Byo ich tak wiele, e kto zbudowa z nich chat i std wzia si nazwa
stanowiska37. Tylko w czasie pierwszych dwch sezonw wykopano w nim
okoo pidziesiciu ton skamieniaych koci i niewiele mniej w kolejnych
latach.
Na przeomie dziewitnastego i dwudziestego wieku paleontolodzy mieli
do dyspozycji wiele ton starych koci, lecz nie mieli bladego pojcia, ile lat
liczyy. Co gorsza, oszacowania wieku Ziemi w aden sposb nie byy do
pogodzenia z liczb eonw, epok i wiekw, ktre przeszo musiaa bez
wtpienia pomieci. Jeeli Ziemia rzeczywicie liczya zaledwie okoo 20
milionw lat, jak autorytatywnie orzek wielki lord Kelvin, cae rzdy dawno
wymarych istot musiayby powstawa i gin waciwie w tym samym
geologicznym momencie. W tym wszystkim trudno byo si doszuka sensu.
Inni uczeni rwnie prbowali oszacowa wiek Ziemi, uzyskujc wyniki,
ktre jeszcze bardziej powikszyy zamieszanie. Samuel Haughton, wybitny
geolog z Trinity College w Dublinie, ogosi, e wiek Ziemi wynosi 2300
milionw lat - znacznie wicej, ni ktokolwiek omieliby si przypuci. Gdy
zwrcono mu uwag na rozbieno, powtrzy obliczenia na podstawie tych
samych danych i uzyska wynik rwny 153 milionom lat. John Joly, rwnie z
Trinity, prbowa zrealizowa pomys Halleya z sol morsk, lecz jego metoda
bya oparta na tylu faszywych przesankach, e uzyska cakowicie bdny
rezultat. Wedug jego oblicze Ziemia liczya 89 milionw lat38, wystarczajco
blisko wyniku Kelvina, lecz niestety beznadziejnie daleko od rzeczywistoci.
Pod koniec dziewitnastego wieku zapanowao takie zamieszanie 39, e -
zalenie od autora - liczb lat, ktre upyny od powstania wyszych,
zoonych form ycia w okresie kambryjskim, szacowano na 3 miliony, 18
milionw, 600 milionw, 794 miliony, 2,4 miliarda lat oraz jeszcze kilka innych
liczb z tego zakresu. Jeszcze w 1910 roku, wedug jednego z czciej
cytowanych rde autorstwa Amerykanina Georgea Beckera, wiek Ziemi
wynosi zaledwie 55 milionw lat.
Dokadnie wtedy, gdy wydawao si, e w aden sposb nie da si
rozstrzygn narastajcej kontrowersji, pojawi si kolejny wyjtkowy osobnik z
nowatorskim podejciem. By nim prostoduszny, lecz byskotliwy syn
nowozelandzkiego farmera, Ernest Rutherford, ktry znalaz niepodwaalne
dowody, e Ziemia liczy co najmniej kilkaset milionw lat, a prawdopodobnie
jeszcze o wiele wicej.
Paradoksalnie, dowody Rutherforda byy oparte na alchemii - naturalnej,
prostej, wiarygodnej naukowo i cakowicie pozbawionej magii - ale jednak
alchemii. Okazao si, e Newton nie myli si a tak bardzo. A jak dokadnie
wyglday te dowody? To oczywicie materia na inn histori.
Rozdzia 7
ELEMENTARZ MATERII
WSZECHWIAT EINSTEINA
POTNY ATOM
NIEPODANY OW
ZIEMIA SI PORUSZA
Niedugo przed sw mierci w 1955 roku Albert Einstein napisa krtk, acz
entuzjastyczn przedmow do ksiki Earth s Shifting Crust: A Key to Some
Basic Problems of Earth Science. Jej autorem by geolog Charles Hapgood,
ktry stanowczo i zdecydowanie rozprawi si z ide ruchu kontynentw. Piszc
z pozycji pobaliwej drwiny1, Hapgood stwierdza, e kilka naiwnych dusz
zauwayo pozorne podobiestwo ksztatw midzy pewnymi kontynentami.
Wydaje im si, e Ameryka Poudniowa mogaby pasowa do Afryki i tak
dalej [...]. Twierdzi si nawet, e formacje ska po obu stronach Atlantyku
pasuj do siebie.
Hapgood kategorycznie odrzuci wszelkie tego rodzaju pomysy,
zwracajc uwag, e geolodzy K.E. Caster i J.C. Mendes wykonali zakrojone na
szerok skal prace polowe po obu stronach Atlantyku i stwierdzili bez
jakichkolwiek wtpliwoci, e nie ma adnych podobiestw. Bg jeden wie,
jakie odkrywki badali panowie Caster i Mendes, poniewa w rzeczywistoci
liczne formacje po obu stronach Atlantyku nie tylko s podobne, lecz stote
same formacje.
Idee i wnioski wycigane na podstawie podobiestw midzy
kontynentami nie byy jednak zbyt popularne wrd geologw w czasach
Hapgooda. Teori, ktr Hapgood zdezawuowa w swojej ksice, po raz
pierwszy wysun w 1908 roku amerykaski geolog amator Frank Bursley
Taylor. Taylor pochodzi z bogatej rodziny i by niezaleny od wszelkich
akademickich uwarunkowa, wic mg prowadzi niekonwencjonalne badania.
By jednym z wielu ludzi, ktrzy sdzili, e podobiestwo linii brzegowej
Afryki i Ameryki Poudniowej nie jest dzieem przypadku. Taylor sformuowa
ide, zgodnie z ktr kontynenty niegdy stykay si ze sob, i zasugerowa - jak
si okazao, susznie - e acuchy grskie na Ziemi to skutek zderzania
kontynentw. Nie znalaz jednak wielu dowodw, a jego teoria zostaa uznana
za zbyt ekstrawaganck, aby traktowa j powanie.
Teori Taylora potraktowa powanie niemiecki meteorolog z
uniwersytetu w Marburgu, Alfred Wegener. Zbada on liczne przypadki
anomalii wystpujcych wrd wspczesnych rolin oraz zwierzt kopalnych,
ktre trudno byo wytumaczy na gruncie standardowego modelu historii
Ziemi, i zda sobie spraw, e bardzo niewiele z tych zjawisk ma sens w ramach
konwencjonalnej interpretacji. Szcztki kopalnych gatunkw zwierzt czsto
wystpoway po dwch stronach oceanw, ewidentnie za szerokich do
przepynicia. Wegener zastanawia si, w jaki sposb torbacze przedostay si z
Ameryki Poudniowej do Australii. Dlaczego identyczne limaki wystpoway
w Skandynawii i w Nowej Anglii? I wreszcie, w jaki sposb mona
wytumaczy pokady wgla oraz inne pozostaoci se mi tropikalnego klimatu
w tak zimnych miejscach jak Spitsbergen, ponad 600 kilometrw na pnoc od
Norwegii, jeeli w jaki sposb nie migroway one z cieplejszych obszarw?
Wegener sformuowa teori, zgodnie z ktr ziemskie kontynenty
istniay niegdy jako jeden ld (nazwa go Pange), na ktrym flora i fauna
mogy si swobodnie przemieszcza, zanim zostay rozdzielone i zaczy
dryfowa w kierunku swojego obecnego pooenia. Wegener opublikowa swoj
ide w ksice zatytuowanej Die Entstehung der Kontinente und Ozeane.
Niemieckie wydanie ukazao si w 1912 roku, a angielskie tumaczenie, The
Origin of Continents and Oceans, trzy lata pniej, mimo e w tym czasie
wybucha pierwsza wojna wiatowa.
Dopki trwaa wojna, teoria Wegenera nie wywoaa wikszego
zainteresowania, lecz w 1920 roku, gdy opublikowa poprawione i rozszerzone
wydanie, szybko staa si przedmiotem oywionej dyskusji. Wszyscy si
zgadzali, e kontynenty si poruszay, ale pionowo, a nie poziomo. Pionowe
ruchy kontynentw, w ramach koncepcji zwanej izostazj, stanowiy kanon
geologicznej wiedzy dla caych pokole, chocia nie istniaa adna dobra teoria,
ktra tumaczyaby przyczyny oraz mechanizmy tych procesw. Jedna z idei,
ktra przetrwaa w podrcznikach jeszcze do czasw, gdy chodziem do szkoy,
opieraa si na koncepcji pieczonego jabka, sformuowanej przez Austriaka
Eduarda Suessa tu przed kocem dziewitnastego wieku. Wedug jego teorii,
gdy gorca planeta si schodzia, na jej powierzchni powstaway zmarszczki,
podobnie jak na skrce pieczonego jabka, tworzc baseny oceanw oraz
acuchy grskie. Hipoteza Suessa ignorowaa wczeniejsze prace Jamesa
Huttona, ktry wykaza, e taki statyczny ukad zostaby prdzej czy pniej
zredukowany do pozbawionej wszelkich nierwnoci sferoidy, poniewa erozja
zniosaby wszystkie wzniesienia i wypeniaby zagbienia. Na pocztku
dwudziestego wieku pojawi si take problem, ujawniony przez Rutherforda i
Soddyego, e ziemskie pierwiastki stopniowo uwalniaj olbrzymie rezerwy
energii, o wiele za due, aby dopuci do procesw ochadzania i kurczenia
sugerowanych przez Suessa. Tak czy inaczej, gdyby teoria Suessa bya
prawdziwa, gry byyby jednorodnie i rwnomiernie rozoone na caej
powierzchni Ziemi i miayby mniej wicej taki sam wiek; rozkad gr na Ziemi
ewidentnie nie jest rwnomierny, a w pocztkach dwudziestego wieku byo ju
wiadomo, e niektre acuchy grskie, na przykad Ural i Appalachy, s o setki
milionw lat starsze od innych, na przykad od Alp i Gr Skalistych. Stopniowo
stawao si jasne, e nadchodzi pora na now teori, lecz Alfred Wegener nie
by niestety osob, od ktrej geolodzy chcieliby si jej uczy.
Po pierwsze, jego radykalne pogldy kwestionoway najbardziej
fundamentalne elementy ich dyscypliny, co rzadko stanowi skuteczny sposb na
przychylne nastawienie audytorium. Takie wyzwanie byoby dostatecznie
bolesne ze strony zawodowego geologa, lecz Wegener nie mia wyksztacenia
geologicznego. By meteorologiem, do diaska! Niemieckim meteorologiem,
czowiekiem od przepowiadania pogody. To nie byy uleczalne niedostatki.
Geolodzy uyli wszelkich dostpnych rodkw, aby podway jego
dowody i odrzuci sugestie. Aby obej problem podobiestw szcztkw
kopalnych, postulowali ismienie dawnych mostw ldowych wszdzie, gdzie
tylko byy potrzebne2. Gdy okazao si, e Hipparion, kopalny ko, y w tym
samym czasie we Francji oraz na Florydzie, most ldowy zosta poprowadzony
w poprzek Atlantyku. Gdy stwierdzono, e dawne tapiry yy rwnoczenie w
Ameryce Poudniowej oraz w poudniowo-wschodniej Azji, rwnie tam zosta
poprowadzony most ldowy. Niebawem mapy prehistorycznych mrz byy
pene hipotetycznych mostw ldowych, od Ameryki Pnocnej do Europy, od
Brazylii do Afryki, od poudniowo-wschodniej Azji do Australii, od Australii do
Antarktydy. Te wygodne poczenia nie tylko wyrastay wszdzie tam, gdzie
zaistniaa potrzeba przeniesienia ywego organizmu z jednego ldu na inny, lecz
take posusznie znikay, nie pozostawiajc ani ladu swej obecnoci. Istnienia
adnego z tych mostw nie potwierdza oczywicie choby niky dowd - w
przypadku tak ewidentnie bdnych hipotez trudno o dowody - lecz stanowiy
one geologiczn ortodoksj przez nastpne pwiecze.
Nawet mosty ldowe nie mogy jednak wyjani wszystkiego3. Pewien
gatunek trylobita, dobrze znany w Europie, zosta take znaleziony na Nowej
Fundlandii... lecz tylko z jednej strony. Nikt nie potrafi przekonujco wyjani,
w jaki sposb zdoa pokona 3000 kilometrw oceanu, a nie znalaz sposobu na
przedostanie si na drug stron trzystukilometrowej wyspy. Jeszcze bardziej
niewytumaczalne i niewygodne okazay si terytorialne upodobania innego
gatunku trylobitw, ktry zosta znaleziony w Europie i na pacyficznym
skrawku pnocno-zachodniej Ameryki, lecz nigdzie indziej pomidzy tymi
dwoma obszarami, co wymagaoby mostu, ale nie ldowego, tylko
powietrznego. Mimo to jeszcze w 1964 roku Encyclopaedia Britannica - w
dyskusji na temat konkurencyjnych teorii - wanie hipotezie Wegenera
zarzucaa, e jest pena licznych, powanych trudnoci teoretycznych4.
Wegener popenia oczywicie bdy. Stwierdzi na przykad, e Grenlandia
przemieszcza si na zachd w tempie okoo 1,6 kilometra na rok, co jest
oczywistym nonsensem (tempo take mierzy si raczej w centymetrach na rok).
Przede wszystkim jednak nie potrafi poda przekonujcego wyjanienia, w jaki
sposb masy ldowe si przemieszczaj. Akceptujc jego teori, naleao
rwnoczenie przyj do wiadomoci, e potne kontynenty w jaki sposb
przepychay si przez tward skorup Ziemi, niczym pug przez pole, nie
zostawiajc jednak adnej bruzdy. Za pomoc wczenie znanych zjawisk w
aden sposb nie dao si wyjani, co napdza te potne ruchy.
Sugestia przysza ze strony Arthura Holmesa, angielskiego geologa, ktry
w znacznym stopniu przyczyni si do wyznaczenia wieku Ziemi. Holmes by
pierwszym naukowcem, ktry zda sobie spraw, e ciepo wydzielane przez
radioaktywne pierwiastki moe wywoywa prdy konwekcyjne wewntrz
Ziemi, ktre, przynajmniej teoretycznie, powinny by dostatecznie silne, aby
popycha kontynenty po powierzchni. W 1944 roku Holmes opublikowa
podrcznik Principles of Physical Geology. Sformuowa w nim teori dryfu
kontynentalnego, ktra w zasadniczej czci pozostaje suszna do dzisiaj, a sam
podrcznik sta si bardzo popularnym i wpywowym rdem. W swoim czasie
bya to jednak bardzo radykalna sugestia i spotkaa si z powszechn krytyk,
zwaszcza w Stanach Zjednoczonych, gdzie opozycja wobec koncepcji dryfu
utrzymywaa si duej ni gdziekolwiek indziej. Jeden z tamtejszych krytykw
martwi si zupenie powanie, i Holmes przedstawi swoje argumenty tak
jasno i przekonujco, e studenci mog rzeczywicie da si przekona 5. Jednak
poza Ameryk teoria Holmesa stopniowo zdobywaa uznanie i ostrone popar-P
cie. W 1950 roku gosowanie na dorocznej konferencji Britisb Association for
the Advancement of Science wykazao, e okoo poowy uczestnikw akceptuje
ide dryfu kontynetalnego6 (wkrtce potem Hapgood cytowa wynik gosowania
jako dowd, e brytyjscy geolodzy dali si uwie niefortunnej idei). Sam
Holmes nie by w peni przekonany do susznoci swej teorii i w 1952 roku
wyzna: Nigdy nie uwolniem si od uporczywego uprzedzenia wobec teorii
kontynentalnego dryfu; w moich geologicznych kociach, jeeli mona tak
powiedzie, tkwio poczucie, e to do fantastyczna hipoteza7.
Kontynentalny dryf nie by cakowicie pozbawiony poparcia nawet w
Stanach Zjednoczonych. Popiera go Reginald Day z Harvardu, lecz by to ten
sam Day, ktry wysun hipotez, e Ksiyc powsta w wyniku kosmicznego
zderzenia, wic jego idee byy uwaane za interesujce, ale nieco zbyt
ekscentryczne, aby traktowa je w peni powanie. Wikszo amerykaskich
naukowcw pozostawaa przy przekonaniu, e kontynenty zawsze zajmoway
swe obecne pozycje, a ich powierzchniowe struktury powstay w wyniku innych
procesw ni poziome przemieszczenia.
Geolodzy pracujcy dla firm naftowych od dawna wiedzieli 8, e
poszukiwania ropy warto prowadzi tam, gdzie wystpuj dokadnie takie ruchy
powierzchniowe Jakie przewiduje tektonika pyt. Lecz geolodzy z firm
petrochemicznych nie pisz artykuw naukowych, tylko szukaj ropy.
Pozosta jeszcze jeden powany problem z teoriami dotyczcymi Ziemi,
ktrego nikt nie rozwiza ani nawet nie poruszy, a mianowicie kwestia, co si
stao z osadami. Kadego roku ziemskie rzeki nios do mrz olbrzymie iloci
produktw erozji, na przykad 500 milionw ton wapnia. Jeeli pomnoy si
tempo, z jakim materia ten jest deponowany na dnie mrz, przez geologiczny
czas, w ktrym proces zachodzi, otrzymuje si do niepokojcy wynik: na dnie
oceanw powinno by okoo 20 kilometrw osadw. Inaczej mwic, dna
oceanw powinny obecnie znajdowa si na znacznej wysokoci ponad tak
zwanym poziomem morza. Pocztkowo naukowcy uporali si z tym paradoksem
w najprostszy moliwy sposb - zignorowali go - lecz w pewnym momencie
musieli si nim zaj.
W czasie drugiej wojny wiatowej jednym z amerykaskich okrtw
transportowych, USS Cape Johnson, dowodzi mineralog z Princeton
University, Harry Hess. Okrt by wyposaohy w nowiutki egzemplarz
najlepszego wwczas modelu echosondy9, urzdzenia do pomiarw gbokoci,
ktrego gwnym przeznaczeniem byo uatwienie manewrowania w trakcie
ldowania wojsk na plaach. Hess zda sobie spraw, e jego echosonda rwnie
dobrze moe posuy do czysto naukowych celw i nigdy jej nie wycza, ani
na penym morzu, ani nawet w trakcie bitew. Odczyty, jakie uzyska, okazay si
zupenie nieoczekiwane. Gdyby dna oceanw byy bardzo stare, jak wszyscy
sdzili, powinny by przykryte grub warstw osadw, podobnie jak mu
pokrywa dno rzeki lub jeziora. Lecz dane Hessa wskazyway, e na dnie oceanu
jest wszystko, tylko nie gadkie poacie odwiecznych osadw - s tam kaniony,
rowy, szczeliny, wulkaniczne wzgrza, ktre Hess nazwa gujotami 10, od
nazwiska geologa z Princeton, Arnolda Guyota. Wszystkie te odkrycia
stanowiy zagadk, lecz Hess mia wojn do wygrania, wic odoy te myli na
pniej.
Po wojnie wrci do zaj dydaktycznych na Princeton, ale tajemnice
morskiego dna nie przestaway zaprzta jego umysu. Tymczasem w latach
pidziesitych oceanografowie zaczli prowadzi zakrojone na coraz szersz
skal badania dna mrz i odkryli jeszcze wiksz niespodziank:
najpotniejszy i najbardziej rozlegy acuch grski na Ziemi, pooony w
przewaajcej czci pod wod, uoony wzdu linii biegncej po dnie oceanw
i przypominajcy wzr na pice tenisowej. Poczynajc od Islandii, biegnie on na
poudnie po dnie Atlantyku, wok poudniowego koca Afryki, w poprzek
Oceanu Indyjskiego, po czym poniej Australii wychodzi na Pacyfik; tam
wykonuje zygzak, pocztkowo kierujc si wprost na Baja Califomia, aby
nastpnie wystrzeli wzdu zachodniego wybrzea Stanw Zjednoczonych w
kierunku Alaski. Od czasu do czasu niektre z jego szczytw wystajnad
powierzchni wody, na przykad Azory i Wyspy Kanaryjskie na Atlantyku,
Hawaje na Pacyfiku, lecz w wikszoci pozostaje gboko pod tysicami sni
sonych mrz, nieznany i nieoczekiwany. Gdy dodano dugoci wszystkich jego
odgazie, okazao si, e caa sie rozciga si na 75 000 kilometrw.
Niektre, lecz bardzo nieliczne fragmenty byy znane wczeniej. Ludzie
ukadajcy w dziewitnastym wieku podmorskie kable zdawali sobie spraw z
istnienia pewnego rodzaju wzniesienia na rodku Atlantyku, lecz rozciga
natura oraz skala acucha podmorskich gr stanowia cakowite zaskoczenie.
Co wicej, acuch obfitowa w trudne do wyjanienia fizyczne anomalie.
Wzdu Grzbietu rdatlantyckiego biegnie kanion - ryft - o szerokoci
sigajcej 20 kilometrw i dugoci 19 000 kilometrw. Jego istnienie zdawao
si sugerowa, e Ziemia rozszczepia si wzdu szww, jak orzech wyaniajcy
si ze skorupki. Byo to absurdalne i niepokojce przypuszczenie, lecz dowody
byy niepodwaalne.
W 1960 roku wykonano badania prbek dna i okazao si, e dno oceanu
jest cakiem mode na rodku Atlantyku, lecz staje si coraz starsze w miar
oddalania si od rodka na wschd lub na zachd. Harry Hess doszed do
wniosku, e moe to oznacza tylko jedn rzecz: po obu stronach centralnego
ryfu tworzy si nowa skorupa, ktra jest nastpnie odpychana na boki, a na jej
miejsce przychodzi kolejna porcja. Dno Atlantyku skada si z dwch pasw
transmisyjnych, z ktrych jeden przenosi skorup w kierunku Ameryki
Pnocnej, a drugi w kierunku Europy. Proces sta si znany jako rozszerzanie
dna morskiego.
Gdy skorupa dociera do celu swej podry na granicy kontynentu,
zanurza si ponownie w gb Ziemi, w procesie zwanym subdukcj. To odkrycie
wyjania, co si stao z osadami - zostay zwrcone do wntrza Ziemi - oraz
tumaczy wzgldnie mody wiek dna oceanw. Nigdzie nie znaleziono
dowodw, aby dno oceanu miao wicej ni okoo 175 milionw lat, co byo o
tyle dziwne, e wiek kontynentalnych ska czsto liczy si w miliardach lat.
Hess znalaz rozwizanie. Oceaniczne skay istniej tylko tak dugo, ile potrzeba
czasu, aby mogy dotrze do brzegu. Bya to pikna teoria, ktra wiele
wyjaniaa, wic Hess rozwin swoje argumenty w publikacji, ktra jednak
zostaa niemal powszechnie zignorowana. Niekiedy wiat nie jest gotowy na
przyjcie dobrej idei.
W tym czasie dwaj inni badacze, pracujcy niezalenie od siebie,
dokonali uderzajcego odkrycia opartego na pewnych dziwnych faktach z
historii Ziemi opisanych kilkadziesit lat wczeniej przez francuskiego fizyka,
Bernarda Brunhesa. Brunhes odkry, e ziemskie pole magnetyczne od czasu do
czasu zmienia kierunek, a zapis tych zmian jest utrwalony w pewnych typach
ska. W szczeglnoci malekie krysztay rudy elaza ustawiaj si wzdu
aktualnego kierunku pola magnetycznego w momencie formowania si skay, po
czym - gdy skaa, w ktrej s zanurzone, ostygnie i stwardnieje - pozostaj na
zawsze ustawione w tym kierunku. W rezultacie pamitaj kierunek pola
magnetycznego z czasw, gdy powstawaa ich macierzysta skaa. Przez wiele lat
odkrycie to stanowio jedynie ciekawostk, lecz gdy w latach pidziesitych
Patrick Blackett z University of London oraz S.K. Runcom z University of
Newcastle zbadali ukad
192 pl magnetycznych wmroonych w brytyjskie skay, doznali -
ogldnie mwic - wstrzsu. Wyniki wskazyway, e w pewnym okresie w
przeszoci Brytania krcia si wok osi oraz przemieszczaa w kierunku
pnocnym, jakby urwaa si z uwizi. Co wicej, gdy sporzdzili mapy z
ukadami pl magnetycznych Europy oraz Ameryki z tego samego okresu,
odkryli, e pasuj do siebie jak dwie powki przecitej kartki papieru. To byo
niesamowite, lecz rwnie te odkrycia zostay zignorowane.
Wszystkie nici poczy w kocu geofizyk Drummond Matthews z
Cambridge University oraz jego doktorant Fred Vine. W 1963 roku, na
podstawie bada pl magnetycznych dna Oceanu Atlantyckiego, wykazali oni,
e dna oceanw przemieszczaj si dokadnie w taki sposb, jak sugerowa
Hess, oraz e kontynenty take s w ruchu. Pechowy kanadyjski geolog,
Lawrence Morley, doszed do takiej samej konkluzji mniej wicej w tym samym
czasie, lecz nie mg znale nikogo, kto chciaby opublikowa jego artyku. Do
historii przeszed afront, jaki spotka go ze strony wydawcy czasopisma Journal
of Geophysical Research, ktry odrzuci rkopis z nastpujcym komentarzem:
Takie spekulacje stanowi interesujcy temat na przyjcie, lecz nie powinny
by rozpowszechniane pod egid powanego czasopisma naukowego. Pewien
geolog okreli to pniej jako prawdopodobnie najwaniejszy odrzucony
artyku z dziedziny nauk o Ziemi11.
Tak czy inaczej, era ruchomej skorupy w kocu nadesza. W 1964 roku
pod auspicjami Royal Society odbyo si w Londynie sympozjum, w ktrym
wzio udzia wielu spord najwaniejszych przedstawicieli nauk o Ziemi, i
nagle okazao si, e wszyscy si nawrcili. Uczestnicy sympozjum uzgodnili,
e Ziemia stanowi mozaik wzajemnie poczonych segmentw, a ich powolne
przepychanki s odpowiedzialne za wikszo geologicznych zjawisk na
powierzchni planety.
Okrelenie dryf kontynentalny zostao szybko zarzucone, gdy okazao
si, e caa skorupa jest w ruchu, a nie tylko kontynenty, lecz upyno troch
czasu, zanim zostaa uzgodniona nazwa dla poszczeglnych segmentw.
Pocztkowo nazywano je blokami skorupowymi, a niekiedy take
kamieniami brukowymi. Dopiero w 1968 roku, wraz z publikacj artykuu
trzech amerykaskich sejsmologw w czasopimie Journal of Geophysical
Research, segmenty otrzymay nazw, pod ktr s znane do dzisiaj: pyty. W
tym samym artykule nowa dziedzina zostaa nazwana tektonik pyt.
Stare idee nie umieraj tak atwo i nie wszyscy natychmiast si nawrci-
193 li na now nauk. Jeszcze w latach siedemdziesitych12 jeden z
najbardziej popularnych i wpywowych podrcznikw geologii, The Earth,
autorstwa czcigodnego Harolda Jeffreysa, zdecydowanie stwierdza, podobnie
jak w pierwszym wydaniu z 1924 roku, e tektonika pyt stanowi fizyczn
niemoliwo. Rwnie zdecydowanie odrzuca koncepcje konwekcji oraz
rozszerzania si dna morskiego. W 1980 roku, w Basin and Rang, John
McPhee zwrci uwag, e co smy amerykaski geolog nadal nie wierzy w
tektonik pyt13.
Dzisiaj wiemy, e powierzchnia Ziemi skada si z omiu do dwunastu
duych pyt14 (zalenie od tego, jak zdefiniuje si du pyt) oraz okoo
dwudziestu mniejszych; wszystkie one poruszaj si w rnych kierunkach i z
rnymi prdkociami. Niektre pyty s due i do mao aktywne, inne
mniejsze, lecz energiczne. Ich zwizki z ldami s niekiedy do przypadkowe,
a niekiedy rwnie do burzliwe. Na przykad pyta pnocnoamerykaska jest
znacznie wiksza ni kontynent, od ktrego wzia nazw. Jej zachodnia
krawd z grubsza pokrywa si z zachodnim wybrzeem kontynentu (i z tego
powodu obszar ten jest tak aktywny sejsmicznie - zachodz tam procesy
zderzania i zgniatania granic pyt), lecz cakowicie ignoruje wschodni brzeg i
rozciga si przez p Atlantyku, a po Grzbiet rdatlantycki. Islandia jest
podzielona na p, co czyni j w poowie Amerykank i w poowie Europejk.
Nowa Zelandia stanowi cz ogromnej pyty indyjsko-australijskiej, mimo e
nie ley nawet w pobliu Oceanu Indyjskiego. Podobnie sprawy si maj z
wikszoci pyt.
Zwizki midzy wspczesnymi i dawnymi ldami okazay si
niskoczenie bardziej skomplikowane, ni ktokolwiek mg przypuszcza 15.
Kazachstan by niegdy poczony z Norwegi i Now Angli. Jeden fragment
Staten Island, ale tylko fragment, jest europejski. Podobnie cz Nowej
Fundlandii. We do rki jaki kamyczek z play Massachusetts jego najbliszy
krewniak jest w Afryce. Wyyny Szkockie oraz wikszo Skandynawii s
zasadniczo amerykaskie. Cz pasma Shackletona na Antarktydzie
prawdopodobnie naleaa kiedy do Appalachw, obecnie pooonych na
wschodzie USA. Krtko mwic, skay lubi podrowa.
Nieustajce przepychanki powstrzymuj pyty przed sklejeniem w jedn,
nieruchom pyt. Zakadajc, e wszystko potoczy si dalej podobnie jak
obecnie, Atlantyk bdzie si rozszerza i w pewnym momencie przekroczy
rozmiary Pacyfiku. Wikszo Kalifornii oderwie si od reszty kontynentu i
stanie si czym w rodzaju lustrzanego odbicia Madagaskaru.
Afryka bdzie naciera na Europ, ciskajc po drodze Morze
rdziemne, a cakowicie je unicestwi, a nastpnie wypchnie do gry acuch
grski na miar Himalajw, rozcigajcy si od Parya do Kalkuty. Australia
skolonizuje wyspy po pnocnej stronie, tworzc ldowe poczenie z Azj w
postaci wskiego przesmyku. To sprzysze skutki zjawisk, ktre trwaj cay
czas, obecnie, take teraz, gdy czytasz t ksik. Kontynenty pyn jak licie na
jeziorze. Dziki pomiarom przy uyciu systemu GPS wiemy, e Europa i
Ameryka Pnocna oddalaj si od siebie mniej wicej z tak prdkoci, z jak
rosn paznokcie16 - okoo dwch metrw w cigu ludzkiego ycia. Jeeli ci si
nie spieszy, to moesz si przejecha z Los Angeles a do San Francisco. Nie
dostrzegamy zmian tylko dlatego, e za krtko yjemy, lecz to, co obecnie
widzimy, to tylko migawka, ukazujca ksztat kontynentw w cigu zaledwie
jednej dziesitej procenta historii Ziemi17.
Wrd czterech skalnych planet jedynie na Ziemi aktywnie funkcjonuje
tektonika pyt. Nie wiemy dlaczego. Nie jest to tylko kwestia rozmiarw lub
gstoci - Wenus jest niemal bliniaczo podobna do Ziemi zarwno pod
wzgldem rozmiarw, jak i gstoci, lecz mimo to nie ma tektoniki pyt. By
moe istotny jest skad chemiczny i tylko Ziemia posiada waciwe materiay we
waciwych ilociach. Istniej przypuszczenia, aczkolwiek niczym nie
potwierdzone, e tektonika odgrywa istotn rol w organicznym yciu planety 18.
Jak uj to fizyk i pisarz James Trefi, trudno byoby uwierzy, e nieustanny
ruch pyt tektonicznych nie wywiera adnego wpywu na rozwj ycia na
Ziemi. Sugeruje on rwnie, e wyzwania stworzone przez tektonik - na
przykad zmiany klimatu - stanowiy istotny czynnik w rozwoju inteligencji.
Inni badacze sdz, e dryfowanie kontynentw mogo si przyczyni do
przynajmniej niektrych przypadkw wymierania na Ziemi. W listopadzie 2002
roku Tony Dickson z Cambridge University sporzdzi raport opublikowany w
czasopismie Science, zawierajcy sugesti, e istnieje istotny zwizek midzy
histori ska i histori ycia19. Dickson stwierdzi, e skad chemiczny ziemskich
oceanw kilkakrotnie ulega silnym i raptownym zmianom w cigu ostatniego
p miliarda lat. Zmiany te czsto koreluj z wanymi zdarzeniami w
biologicznej historii planety, takimi jak potny wysyp maych organizmw,
ktre stworzyy kredowe klify na poudniowym wybrzeu Anglii, naga moda na
muszle wrd organizmw morskich w okresie kambryjskim i tak dalej.
Tak czy inaczej, tektonika pyt wyjania nie tylko powierzchniow dy -
namik Ziemi - na przykad, w jaki sposb prehistoryczny Hipparion dosta
si z Francji na Floryd - lecz take wiele wewntrznych zjawisk. Trzsienia
ziemi, acuchy wysp, cykl wglowy, pooenie gr, okresy zlodowace,
pochodzenie ycia - trudno znale zjawisko, na ktre ta zadziwiajca teoria nie
wywara bezporedniego wpywu. Jak stwierdzi McPhee, geolodzy nagle
znaleli si w przyprawiajcej o zawrt gowy sytuacji, w ktrej caa ziemia
nagle zacza mie sens20.
Ale tylko do pewnego stopnia. Rozkad kontynentw w poprzednich
epokach jest znacznie sabiej znany, ni ludzie spoza geofizyki mogliby sdzi
na podstawie budzcych zaufanie podrcznikw, w ktrych przedstawione s
dawne masy ldowe noszce takie nazwy jak Laurazja, Gondwana, Rodinia i
Pangea. Niekiedy s one oparte na konkluzjach, ktre niekoniecznie wytrzymaj
prb czasu. Jak zauway George Gaylord Simpson w Fossils and the History
ofLife, gatunki rolin i zwierzt z dawnego wiata maj nieznony zwyczaj
pojawia si tam, gdzie nie powinny, i nie pojawia si tam, gdzie powinny21.
Ksztat Gondwany, potnego niegdy kontynentu czcego Australi,
Afryk, Antarktyd oraz Ameryk Poudniow, zosta w znacznym stopniu
okrelony na podstawie rozkadw drzewiastych paproci nasiennych o
jzykowatych liciach, zwanych Glossopteris, ktre znaleziono we wszystkich
waciwych miejscach. Znacznie pniej znaleziono je jednak w innych
czciach wiata, ktre nie miay znanych pocze z Gondwan. Ta kopotliwa
rozbieno zostaa jednak zignorowana i nadal jest ignorowana. Podobnie
sprawy si maj z lystrozaurem, triasowym gadem, ktrego znaleziono w caym
obszarze od Antarktydy po Azj, co podtrzymuje ide pocze midzy tymi
kontynentami, lecz nie znaleziono go ani w Ameryce Poudniowej, ani w
Australii, ktre miay przecie by czci tego samego ldu w tym samym
czasie.
Istnieje take wiele powierzchniowych zjawisk, ktrych tektonika nie
potrafi wyjani22. Wemy pod uwag miasto Denver. Jak wszyscy wiedz,
Denver znajduje si na wysokoci jednej mili nad poziomem morza, lecz
wysoko ta jest stosunkowo wieej daty. Gdy dinozaury stpay po Ziemi,
Denver byo czci dna oceanu, wiele tysicy metrw niej ni obecnie. Lecz
skay, na ktrych ley Denver, nie s popkane ani zdeformowane w taki
sposb, w jaki byyby, gdyby Denver zostao wyniesione do gry przez
zderzajce si pyty, nie mwic ju o tym, e Denver jest zbyt daleko od
krawdzi pyt, aby podlega ich dziaaniom. Rwnie dobrze mona by popycha
krawd dywanu w nadziei, e fada wyronie w pobliu przeciwnej kawdzi.
Okazuje si, e Denver roso przez miliony lat jak pczek w piekarniku na
skutek dziaania jakich tajemniczych, niewytumaczalnych czynnikw.
Podobnie rzecz si miaa ze sporym kawakiem poudniowej Afiyki o rednicy
okoo 1600 kilometrw. Podnis si on o ptora kilometra w cigu 100
milionw lat bez adnej widocznej aktywnoci tektonicznej, ktr mona by
obciy odpowiedzialnoci. Mniej wicej w tym samym okresie Australia
przekrzywiaa si na bok i tona. W cigu ostatnich stu milionw lat Australia
dryfowaa w kierunku Azji, a jej pnocna krawd obniya si o 200 metrw.
Wyglda na to, e Indonezja powoli tonie, pocigajc za sob Australi. Teoria
tektoniki pyt nie potrafi wyjani adnego z powyszych zachowa.
Alfred Wegener nie doy dnia, w ktrym jego idee zostay powszechnie
uznane23. W 1930 roku, w trakcie ekspedycji na Grenlandi odczy si od
wyprawy w dniu swoich pidziesitych urodzin, aby przetransportowa skad
zapasw, i nie wrci. Kilka dni pniej znaleziono go zamarznitego na mier.
Zosta pochowany tam, gdzie zgin, i spoczywa do dzisiaj w tym samym
miejscu, aczkolwiek od tego czasu wraz z ca Grenlandi przybliy si o metr
do Ameryki.
Einstein rwnie nie zdy si przekona, e postawi na niewaciwego
konia. Zmar w 1955 w Princeton, w stanie New Jersey, zanim nawet Charles
Hapgood zdy opublikowa sw krytyk teorii kontynentalnego dryfu.
Harry Hess, jeden z gwnych bohaterw batalii o tektonik pyt, by
rwnie w Princeton w tym czasie i pozosta tam do koca swojej kariery.
Jednym z jego studentw by bystry mody czowiek, Walter Alvarez 24, ktry z
czasem sta si rwnie jednym z czoowych burzycieli starego porzdku,
aczkolwiek w nieco inny sposb.
Jeeli chodzi o sam geologi, to kataklizmy dopiero si zaczynay i to
wanie mody Alvarez przyczyni si do uruchomienia caego procesu.
Cz IV
NIEBEZPIECZNA PLANETA
Historia dolnej, Ziemi jes, jak ycie otnierza: skada si (okresw nudy i
krilach chw,h strachu.
Brytyjski geolog Derek V. Ager
Rozdzia 13
BUCH!
NIEBEZPIECZNE PIKNO
SAMOTNA PLANETA
Nie jest atwo by organizmem. Jak dotd w caym wszechwiecie jest tylko
jedno znane nam miejsce, niepozorna planeta na peryferiach Drogi Mlecznej,
zwana Ziemi, na ktrej ywy organizm moe przey, a nawet i to nie jest
wcale takie atwe.
Strefa, ktra obejmuje prawie cae znane nam ycie, od dna najgbszego
oceanu po szczyt najwyszej gry, ma tylko okoo 20 kilometrw gruboci. Nie
jest to wiele w porwnaniu z ogromem kosmosu.
My, ludzie, jestemy w jeszcze gorszej sytuacji, poniewa naleymy do
tej czci materii oywionej, ktra 400 milionw lat temu podja mia, cho
ryzykown decyzj: wypeza z wody, osiada na ldzie i zacza oddycha
tlenem. W rezultacie nie mniej ni 99,5 procent, przynajmniej wedug
niektrych oszacowa, objtoci zamieszkiwalnej strefy na Ziemi jest dla nas w
zasadzie - a w praktyce cakowicie - niedostpne1.
Nie tylko dlatego, e nie potrafimy oddycha w wodzie, lecz przede
wszystkim dlatego, e nie potrafimy wytrzyma cinienia. Woda jest okoo 1300
razy cisza od powietrza2, wic cinienie ronie raptownie wraz z gbokoci -
o okoo jedn atmosfer na kade 10 metrw. Na ldzie, jeeli wejdziesz na
szczyt jakiej wysokiej, 150-metrowej budowli - katedry w Kolonii lub pomnika
Washingtona - zmiana cinienia bdzie tak niewielka, e nawet jej nie
zauwaysz. Jednak na gbokoci 150 metrw pod wod twoje yy si zapadn,
a puca zmniejsz do rozmiarw puszki coca-coli3. Mimo to s ludzie, ktrzy
dobrowolnie nurkuj na due gbokoci bez aparatw do oddychania, dla samej
przyjemnoci uprawiania sportu zwanego swobodnym nurkowaniem.
Najwyraniej istniejpowody, dla ktrych warto dowiadczy przey
zwizanych z brutalnym deformowaniem wewntrznych organw (przeycia
zwizane z powrotem organw do stanu wyjciowego s zapewne jeszcze
silniejsze). Aby osign takie gbokoci, nurkowie musz wspomaga si
obcinikami, ktre uatwiaj szybkie zanurzanie. Najwiksza gboko, na
jak ktokolwiek zdoa zanurkowa bez pomocy i wrci ywy na powierzchni,
wynosi 72 metry. W 1992 roku Woch Umberto Pelizzari spdzi na tej
gbokoci par nanosekund, po czym wystrzeli z powrotem w kierunku
powierzchni. 72 metry to mniej ni dugo boiska pikarskiego, wic nawet
nasze najbardziej ekstremalne podwodne wyczyny nie mog zosta uznane za
dowd, e opanowalimy gbiny mrz.
Istniej oczywicie organizmy, ktre potrafi sobie radzi z cinieniem na
duych gbokociach, aczkolwiek niektre z ich metod stanowi dla nas
zagadk. Najgbszy punkt ziemskich oceanw znajduje si w Rowie
Mariaskim na Pacyfiku, na gbokoci okoo 11,3 kilometra, gdzie panuje
cinienie przekraczajce 1 103 000 hektopaskali (lub 1089 atmosfer). Czowiek
tylko raz i na krtko zdoa dotrze do tego miejsca w odpowiednio
skonstruowanym batyskafie. Napotka tam kolonie amfipodw, skorupiakw
podobnych do krewetek, lecz cakowicie przezroczystych i pozbawionych
jakiejkolwiek osony przed cinieniem. Wikszo mrz i oceanw jest
oczywicie znacznie pytsza, lecz nawet na przecitnej oceanicznej gbokoci,
wynoszcej cztery kilometry, cinienie wody jest rwnowane naciskowi
czternastu wyadowanych ciarwek ustawionych jedna na drugiej4.
Niemal wszyscy, cznie z autorami niektrych popularnonaukowych?
ksiek na temat oceanografii, zakadaj, e po zanurzeniu ludzkie ciao zostanie
zgniecione przez potne cinienie gbokiego oceanu. W rzeczywistoci
problem jest troch bardziej zoony, poniewa jestemy w znacznym stopniu
zrobieni z wody, a woda jest prawie nieciliwa - jak uja to Frances Ashcroft
z Oxford University - w ciele panuje takie samo cinienie jak w otaczajcej go
wodzie i nie ulega ono zgnieceniu na gbokoci 5. Problemem s gazy
wewntrz twojego ciaa, zwaszcza w pucach. Gazy ulegaj kompresji,
aczkolwiek nie wiadomo, jak due cinienie stanowi zagroenie dla ycia.
Jeszcze do niedaWna sdzono, e kady, kto znajdzie si na gbokoci okoo
100 metrw, musi umrze bolesn mierci, gdy jego puca ulegn implozj i lub
klatka piersiowa si zapadnie, lecz nurkowie wielokrotnie udowodnili, e to nie
jest prawda. Okazuje si, zdaniem Ashcroft, e moemy by w wikszym
stopniu podobni do delfinw i wielorybw, ni sdzilimy6.
Mnstwo innych rzeczy moe jednak pj nie tak. W czasach, gdy
stosowano skafandry poczone dugim wem z powierzchni, nurkowie
dowiadczali niekiedy przeraajcego zjawiska zwanego wgnieceniem,
ktrego przyczyn bya awaria pomp. Utrata cinienia w skafandrze powoduje
tak gwatown ucieczk powietrza, e bezradny nurek zosta dosownie wessany
do hemu i kocwki wa. Gdy wycignito go na powierzchni, w
skafandrze zostay tylko koci i strzpy misa 7, jak napisa w 1947 roku biolog
J.B.S. Haldane, dodajc na uytek wtpicych, e takie wypadki si zdarzay.
(Stosowany przez nurkw hem zosta zaprojektowany w 1823 roku przez
Anglika Charlesa Deanea i pierwotnie by przeznaczony nie dla nurkw, lecz
dla straakw. Okazao si jednak, e nie by to udany projekt, poniewa hem
atwo si rozgrzewa i by niewygodny w uyciu. Deane szybko si przekona,
e straacy w ogle nie lubi jakichkolwiek krpujcych ruchy oson, a
zwaszcza takich, ktre rozgrzewaj si jak czajnik. Aby ratowa swoj
inwestycj, Deane wyprbowa hem pod wod i przekona si, e idealnie
nadaje si do podwodnych prac ratowniczych).
Najwiksz obaw wzbudza jednak choroba kesonowa, nie tylko dlatego,
e jest do nieprzyjemna, ale przede wszystkim dlatego, e jest niemal
nieunikniona. Prawie 80 procent powietrza, ktrym oddychamy, stanowi azot.
W warunkach wysokiego cinienia do puc dostaje si nieco wicej azotu ni w
normalnych warunkach. Azot z puc przedostaje si do krwi i rozprzestrzenia si
w caym organizmie. Jeeli cinienie zewntrzne szybko si zmniejsza - co
zdarza si wtedy, gdy nurek zbyt szybko si wynurza - organizm nie nada z
usuwaniem nadmiaru azotu, ktry w rezultacie zaczyna tworzy w krwiobiegu
bbelki, dokadnie na tej samej zasadzie jak w wieo otworzonej butelce
szampana. Bbelki blokujna-czynia krwionone, pozbawiajkomrki dopywu
tlenu i powoduj tak dotkliwe paroksyzmy blu, e nurkowie a zginaj si
wp w mczarniach - std wzia si potoczna nazwa choroby kesonowej -
krzywiki.
Choroba kesonowa od niepamitnych czasw stanowia ryzyko
zawodowe dla owcw gbek oraz pere, lecz nie wzbudzaa zainteresowania
Zachodu a do dziewitnastego wieku. Pierwsi odczuli j ludzie, ktrym
bynajmniej nie grozio zamoknicie (w kadym razie niezbyt powane
zamoknicie i na og tylko do kostek). Byli to budowniczowie mostw,
wykorzystujcy w swej pracy kesony - suche komory, wypenione spronym
powietrzem, umieszczane na dnie rzek dla uatwienia konstrukcji podpr. Gdy
robotnicy pracujcy w kesonach powracali na powierzchni po dugim okresie
przebywania w warunkach podwyszonego cinienia, niektrzy z nich
dowiadczali symptomw przypominajcych mrowienie lub swdzenie skry.
W pewnych sytuacjach zdarzay si jednak przypadki bardziej dotkliwych
objaww, jak ble staww lub utrata przytomnoci, niekiedy koczce si
mierci.
Pocztkowo przyczyny tych zjawisk stanowiy zagadk. Zdarzao si, e
robotnik szed spa cakowicie zdrowy, a rano budzi si sparaliowany.
Niekiedy w ogle si nie budzi. Ashcroft relacjonuje histori 8, jaka przydarzya
si dyrektorom budowy nowego tunelu pod Tamiz, ktrzy pod koniec budowy
zorganizowali bankiet. Ku ich konsternacji, gdy w tunelu otworzono szampana,
nie chcia si pieni. Gdy w kocu pod wieczr wydostali si na wiee
londyskie powietrze, bbelki szampana natychmiast ruszyy do akcji, wydatnie
wspomagajc proces trawienia.
Nie liczc cakowitego unikania wysokich cinie, tylko dwie strategie
pozwalaj unikn skutkw choroby kesonowej. Pierwsza polega na
ograniczaniu czasu ekspozycji, czyli na jak najkrtszym pozostawaniu pod
dziaaniem wysokiego cinienia. To dziki temu nurkowie, o ktrych
wspominaem wczeniej, mog zanurza si na gbokoci sigajce 150
metrw i nie odczuwaj zgubnych skutkw dekompresji. Jeeli nie pozostaj
dugo pod wod, azot nie zdy si rozpuci w ich tkankach. Druga strategia
polega na dostatecznie powolnym wynurzaniu si, aby organizm zdy pozby
si nadmiaru azotu, a mae bbelki rozpuciy si bez szkody dla nurka.
Znaczn cz tego, co wiemy na temat przetrwania w ekstremalnych
warunkach, zawdziczamy niezwykemu teamowi badaczy, ojcu i synowi.
Nawet jak na standardy brytyjskich intelektualistw, John Scott Haldane (ojciec)
oraz J.B.S. Haldane (syn) stanowili niezwyk par ekscentrykw. Haldane
senior urodzi si w 1860 roku w arystokratycznej szkockiej rodzinie (jego brat
by wicehrabi Haldane), lecz spdzi wikszo swej kariery we wzgldnie
skromnych warunkach jako profesor fizjologii w Oksfordzie. By znany z
roztargnienia. Pewnego dnia jego ona posaa go na pitro, eby si przebra na
przyjcie. Gdy nie zjawi si z powrotem, znaleziono go picego w ku.
Obudzony tumaczy si, e w pewnym momencie zorientowa si, i stoi na p
ubrany w sypialni, wic uzna, e pora i spa9. Wakacje spdza w Kornwalii,
badajc tgoryjce wystpujce u grnikw. Wnuk T.H. Huxleya, pisarz Aldous
Huxley, ktry przez pewien czas mieszka u Haldanew, niemiosiernie
sparodiowa Haldanea jako uczonego Edwarda Tantamounta w powieci
Kontrapunkt.
Haldane opracowa metod stopniowego wynurzania si, polegajc na
stosowaniu przystankw dekompresyjnych umoliwiajcych uniknicie
krzywikw10. Jego zainteresowania rozcigay si na ca fizjologi, od bada
choroby wysokociowej u wspinaczy po problemy udarw cieplnych na
obszarach pustynnych. Szczeglnie interesoway go skutki dziaania gazw
toksycznych na ludzki organizm. Aby dokadnie zrozumie, w jaki sposb
tlenek wgla zabija grnikw, metodycznie tru sam siebie, precyzyjnie
odmierzajc dawki i badajc prbki wasnej krwi. Przesta dopiero wtedy, gdy
znalaz si na granicy utraty koordynacji mchowej, a poziom nasycenia jego
krwi tlenkiem wgla osign 56 procent. Jak pisze Trevor Norton w swej
fascynujcej historii nurkowania Stars Beneath theSea, tylko uamek procentu
dzieli go od niemal pewnej mierci.
Syn Johna Haldanea, Jack, znany potomnoci jako J.B.S. Haldane, by
rwnie utalentowany i co najmniej tak samo ekscentryczny jak ojciec. Niemal
od urodzenia interesowa si prac ojca - gdy mia trzy lata, syszano go, jak ze
zniecierpliwieniem w gosie pyta ojca: Ale czy to jest oksyhemoglobina czy
karboksyhemoglobina?12. Od najmodszych lat pomaga ojcu w
eksperymentach. Jako nastolatek wsplnie z ojcem wykonywa prby z gazami i
testowa maski gazowe; zakadali je na zmian, sprawdzajc, po jakim czasie
strac przytomno.
J.B.S. Haldane nie mia wprawdzie formalnego wyksztacenia w
dziedzinie nauk cisych (ukoczy studia klasyczne w Oksfordzie), lecz na swj
sposb by byskotliwym naukowcem, pracujc gwnie na rzecz brytyjskiego
rzdu w Cambridge. Biolog Peter Medawar, ktry cae ycie obraca si wrd
intelektualnej elity swej epoki, nazwa Haldanea naj-bystrzejszym
czowiekiem, jakiego kiedykolwiek poznaem13. Huxley sparodiowa rwnie
Haldanea juniora w powieci W cudacznym korowodzie^ a take wykorzysta
jego idee dotyczce genetycznych manipulacji na ludziach jako podstaw fabuy
Nowego wspaniaego wiata. Oprcz wielu innych osigni Haldane odegra
gwn rol w poczeniu darwinowskich zasad ewolucji z genetycznymi
pracami Gregora Mendla, w wyniku czego stworzy co, co genetycy nazywaj
syntetyczn teori ewolucji lub neodarwinizmem.
Zapewne jako jedna z nielicznych istot ludzkich modszy Haldane uzna
pierwsz wojn wiatow za przyjemne dowiadczenie14 i bez skrpowania
przyzna, e z przyjemnoci korzysta z moliwoci zabijania ludzi. Dwa
razy by ranny. Po wojnie z powodzeniem zaj si popularyzowaniem nauki.
Napisa 23 ksiki i ponad 400 artykuw naukowych.
Jego ksiki nadal s interesujce i pouczajce, aczkolwiek raczej
niedostpne. Po wojnie sta si entuzjastycznym zwolennikiem marksizmu. Za-
W^ pewne tylko po czci cyniczne byy opinie, e jego marksistowskie
skonnoci wynikay z wrodzonego instynktu przekory i gdyby urodzi si w
Zwizku Radzieckim, to niechybnie staby si zawzitym monarchist. W
kadym razie wikszo jego artykuw ukazaa si w komunistycznym
dzienniku Daily Worker.
Jego ojciec interesowa si gwnie grnikami i zatruciami, natomiast
obsesj modszego Haldanea staa si ochrona nurkw i marynarzy z okrtw
podwodnych przed niepodanymi konsekwencjami dugotrwaego przebywania
pod wod. Z pomoc admiralicji naby komor dekompresyjn, ktr nazwa
kotem cinieniowym. By to metalowy cylinder, w ktrym mona byo
zamkn troje ludzi i poddawa ich rozmaitym testom, na og bolesnym i
prawie zawsze niebezpiecznym. Ochotnicy byli poddawani midzy innymi
takim torturom, jak siedzenie w lodowatej wodzie i oddychanie w anormalnej
atmosferze lub raptowne zmiany cinienia. W jednym z eksperymentw
Haldane wykona na sobie samym symulacj niebezpiecznie szybkiego
wynurzenia, aby si przekona, jakie bd konsekwencje. Konsekwencje byy
takie, e eksplodoway dentystyczne plomby w jego uzbieniu. Niemal kady
eksperyment - pisze Norton 2 koczy si czyj apopleksj, krwawieniem lub
wymiotami15. Komora bya prawie cakowicie dwikoszczelna, osoby
zamknite w rodku mogy porozumiewa si z zewntrznym wiatem
wycznie w ten sposb, e stukay w cian komory lub przekazyway pisemne
informacje przez mae okienko.
Przy innej okazji, gdy Haldane testowa na sobie wysokie poziomy tlenu,
doprowadzi do tak silnych konwulsji, e uszkodzi sobie kilka krgw.
Dolegliwoci puc byy na porzdku dziennym, podobnie jak uszkodzenia
bbenkw usznych16. W jednym ze swoich esejw Haldane pocieszajco
wspomnia, e bbenki zazwyczaj si goj; jeeli nawet pozostaje otwr, to
czciow guchot kompensuje moliwo wydmuchiwania dymu przez
rzeczone ucho, co stanowi atrakcj towarzysk.
Niezwyke w tym wszystkim byo nie tyle to, e dla dobra nauki Haldane
by gotw naraa samego siebie na ryzyko i wynikajce std dolegliwoci, ile
to, e nie mia zahamowa przed zamykaniem w komorze swoich kolegw ani
nawet swoich bliskich. Jego ona zostaa kiedy poddana symulowanemu
wynurzeniu, w wyniku ktrego doznaa trwajcego
254 trzynacie minut ataku konwulsji. Gdy w kocu przestaa si miota
na pododze, postawiono j na nogi i odesano do domu, eby zaja si
obiadem. Haldane z entuzjazmem zatrudnia kadego, kto by pod rk;
pewnego pamitnego razu udao mu si nawet nakoni byego premiera
Hiszpanii, Juana Negrina, do poddania si testowi. Po wyjciu z komory doktor
Negrin narzeka na mrowienie oraz dziwne uczucie wok ust, cho wydaje
si, e poza tym unikn powaniejszych obrae. Powinien si uwaa za
szczliwca. Podobny eksperyment z obnianiem poziomu tlenu pozbawi
Haldane^ czucia w poladkach i dolnej czci krgosupa na sze lat17.
Jedno z wielu zainteresowa Haldanea stanowio tak zwane zatrucie
azotowe. Z powodw, ktre nadal s sabo rozumiane, na gbokociach
przekraczajcych okoo 30 metrw azot staje si silnym rodkiem odurzajcym.
Znane s przypadki, gdy pod wpywem azotu nurkowie proponowali swoje
we z powietrzem przepywajcym rybom lub prbowali zrobi sobie przerw
na papierosa. Do powszechne s take raptowne zmiany nastroju18. Haldane
zanotowa, e w czasie jednego z testw nastrj danego osobnika zmienia si
od depresji do uniesienia, w jednej chwili baga o dekompresj, poniewa czu
si cholemie kiepsko, aby w nastpnej minucie mia si i przeszkadza w
tecie zrcznoci, ktremu poddawany by jego kolega. eby mierzy tempo, w
jakim osoba poddawana testowi ulega zatruciu azotem, kto z naukowcw
musia wraz z ni zamkn si w komorze, aby podda j prostym
matematycznym testom. Jednake po kilku minutach, jak wspomina pniej
Haldane, kontroler by rwnie odurzony jak osoba poddawana testom i czsto
zapomina nacisn przycisk stopera lub zanotowa wynik19. Przyczyna
odurzenia nawet dzisiaj stanowi zagadk20. Istniej przypuszczenia, e jest taka
sama jak w przypadku zatrucia alkoholowego, lecz nie wiemy zbyt dokadnie,
co powoduje ten rodzaj zatrucia, wic nie jestemy ani troch mdrzejsi. Tak
czy inaczej, schodzc pod powierzchni wody bez zachowania naleytej
ostronoci, mona atwo wpa w kopoty.
To przywodzi nas z powrotem (przynajmniej w pewnym sensie) do
poruszonej na wstpie kwestii, e Ziemia nie stanowi najlepszego miejsca dla
organizmu, nawet wziwszy pod uwag, e jest to - jak dotd - jedyne miejsce.
W tej czci planety, ktra jest dostatecznie sucha, aby postawi na niej stop,
zaskakujco duo jest obszarw zbyt gorcych, zbyt zim
255 nych, zbyt suchych, zbyt stromych lub zbyt wysokich, aby nadaway
si dla nas. Trzeba przyzna, e czciowo to tylko nasza wina. W sensie
zdolnoci adaptacyjnych ludzie s waciwie bezuyteczni. Nie przepadamy za
upaami, podobnie jak wikszo zwierzt, lecz jestemy na nie szczeglnie
wraliwi, poniewa pocimy si obficie i atwo ulegamy udarom. W najbardziej
niesprzyjajcych warunkach - bez wody na pustyni - przecitny przedstawiciel
naszego gatunku ulegnie upaowi w cigu siedmiu lub omiu godzin. Podobnie
jak wikszo zwierzt jestemy do wydajni w wytwarzaniu ciepa, ale
znacznie mniej skuteczni w zatrzymywaniu go, poniewa jestemy niemal
pozbawieni owosienia. Nawet w cakiem agodnym klimacie poowa spalanych
przez nas kalorii idzie na utrzymanie waciwej, staej temperatury ciaa 21.
Moemy oczywicie przeciwdziaa skutkom tych uomnoci, noszc odzie i
budujc schronienia przed chodem, lecz i tak obszary Ziemi, na ktrych
potrafimy lub jestemy skonni mieszka, s nadzwyczaj skromne: 12 procent
staego ldu lub zaledwie 4 procent cakowitej powierzchni planety, z
uwzgldnieniem mrz22.
Jeeli jednak zbada si warunki gdzie indziej we wszechwiecie,
zdziwienie budzi nie tyle fakt, e zamieszkujemy tak niewielki fragment
planety, ile to, e w ogle znalaza si planeta, na ktrej moemy si osiedli.
Wystarczy przyjrze si pozostaym planetom Ukadu Sonecznego - a nawet
naszej wasnej planecie w pewnych okresach jej historii - eby doj do
wniosku, i wikszo innych miejsc we wszechwiecie oferuje znacznie
bardziej surowe i mniej nadajce si do ycia warunki ni nasza agodna,
niebieska, pena wody Ziemia.
Astronomowie odkryli dotychczas okoo 70 planet* poza Ukadem
Sonecznym, szacujjednak, e oglna liczba wszystkich planet wynosi okoo 10
miliardw bilionw, wic raczej nie moemy jeszcze autorytatywnie
wypowiada si w kwestii ich przydatnoci do zamieszkania. Okazuje si
jednak, e aby znale planet odpowiedni do ycia, trzeba mie wyjtkowe
szczcie, a im bardziej zaawansowany organizm, tym wicej potrzebuje
szczcia. Naukowcy zidentyfikowali okoo dwch tuzinw szczliwych
zbiegw okolicznoci, jakie zaszy na Ziemi, spord ktrych wymienimy cztery
gwne.
Do marca 2005 roku odkryto okoo 158 planet (przyp. tum.). 256
Doskonae pooenie. Znajdujemy si, z zadziwiajc dokadnoci, we
waciwej odlegoci od waciwego typu gwiazdy - dostatecznie duej, aby
wytwarzaa i dostarczaa nam odpowiedni ilo energii, lecz nie na tyle duej,
aby zbyt szybko si wypalia. Zgodnie z prawami fizyki, im wiksza gwiazda,
tym szybciej si pali. Gdyby nasze Soce miao dziesi razy wiksz mas,
wypalioby si w cigu zaledwie 10 milionw lat, zamiast 10 miliardw23, i nie
byoby nas teraz tutaj, po 5 miliardach istnienia naszej gwiazdy. Rwnie
szczliw okoliczno stanowi rozmiary orbity, wzdu ktrej Ziemia kry
wok Soca. Gdyby orbita bya troch mniejsza, wyparowaaby caa woda na
Ziemi. Gdyby orbita bya troch wiksza, woda na planecie zamarzaby, a wraz
z ni wszystko inne.
W 1978 roku astrofizyk Michael Hart wykona odpowiednie obliczenia i
doszed do wniosku, e Ziemia byaby niezdarna do zamieszkania, gdyby
znalaza si zaledwie 1 procent dalej lub 5 procent bliej Soca ni obecnie.
Pniejsze obliczenia day nieco wikszy przedzia - obecnie uwaa si, e 5
procent bliej i 15 procent dalej stanowi bardziej dokadne granice strefy
nadajcej si do zamieszkania, lecz w skali caego Ukadu Sonecznego nadal
stanowi to bardzo wski obszar*.
Aby zda sobie spraw, jak wski, wystarczy spojrze na Wenus, ktra
znajduje si tylko 25 milionw mil bliej Soca ni my. Promienie Soca
docieraj na ni tylko dwie minuty wczeniej ni na Ziemi 24. Pod wzgldem
rozmiarw i skadu obie planety s bardzo podobne, lecz niewielka rnica
rozmiarw orbit spowodowaa zasadnicz rnic w ich losach. Okazuje si, e
na pocztku istnienia Ukadu Sonecznego Wenus bya tylko troch cieplejsza
od Ziemi i prawdopodobnie posiadaa oceany23. Lecz kilka dodatkowych stopni
ciepa spowodowao, e Wenus nie zdoaa utrzyma swoich powierzchniowych
zasobw wody, co miao katastrofalne skutki dla jej klimatu. Gdy woda
wyparowaa, atomy wodoru ucieky w przestrze, a atomy tlenu poczyy si z
atomami wgla, tworzc gst atmosfer dwutlenku wgla, ktry jest bardzo
skutecznym gazem cieplarnianym. Wenus zacza si dusi. Moje pokolenie
pamita jeszcze nadzieje astronomw na odkrycie ycia pod gst warstw
wenusjaskich chmur,
* Odkrycie ekstremofilw w gorcych rdach Yellowstone oraz
podobnych organizmw w innych, rwnie niesprzyjajcych warunkach
uwiadomio naukowcom, e pewne formy ycia mog przetrwa poza t
umown stref, by moe nawet pod lodow skorup Plutona. Tutaj jednak
analizujemy tylko warunki niezbdne do tworzenia si w miar
zaawansowanych, zoonych istot naziemnych. moe nawet pewnego rodzaju
tropikalnej puszczy, lecz obecnie wiemy, e jest to zbyt surowe rodowisko dla
jakichkolwiek znanych nam lub moliwych do wyobraenia form ycia.
Temperatura na powierzchni Wenus siga 470 stopni Celsjusza, co wystarcza do
stopienia oowiu, cinienie atmosferyczne przy powierzchni jest
dziewidziesit razy wiksze ni na Ziemi 26, jedno i drugie o wiele za wysokie,
aby ludzkie ciao mogo tam przetrwa. Nie dysponujemy odpowiedni
technologi, aby zbudowa skafandry lub statki, ktre pozwoliyby nam zoy
wizyt na Wenus. Nasza wiedza ojej powierzchni jest oparta na technikach
fotografii radarowej oraz na kilku sygnaach radzieckiej sondy, ktra zostaa w
1972 roku wrzucona w chmury i funkcjonowaa zaledwie przez godzin, zanim
zamilka na zawsze.
Tak si sprawy maj gdy twoja planeta znajdzie si dwie minuty wietlne
bliej Soca. Gdyby z kolei odsuna si na wiksz odlego, problemem
bd nie upay, lecz mrozy, jak wida na przykadzie Marsa. Tam take byy
niegdy warunki znacznie bardziej zblione do ziemskich, ale Mars nie zdoa
zatrzyma uytecznej atmosfery i zamieni si w zimn pustyni.
Znalezienie si we waciwej odlegoci od Soca nie moe jednak
stanowi jedynego warunku, poniewa w takim przypadku na Ksiycu rosyby
lasy. Potrzebny jest jeszcze:
Waciwy rodzaj planety. Nie wiem, czy nawet wrd geofizykw
znajdzie si wielu takich, ktrzy zalicz cieke wntrze swojej planety do listy
bogosawiestw, lecz jest niemal pewne, e bez tej pywajcej pod naszymi
stopami magmy nie byoby nas tutaj. Niezalenie od wielu innych poytkw
wycieki gazw z burzliwego wntrza Ziemi przyczyniy si do stworzenia
atmosfery. Ziemskie pole magnetyczne, ktre chroni nas przed
promieniowaniem kosmicznym, rwnie pochodzi z wntrza planety;
prawdopodobnie jest spowodowane przez wzajemne ruchy rnych warstw.
Wewntrzne ruchy stanowi take przyczyn zjawisk tektonicznych, ktre
nieustannie odnawiaj i marszcz powierzchni planety. Gdyby powierzchnia
Ziemi bya idealnie gadka, byaby wszdzie przykryta czterokilometrow
warstw wody. W tym samotnym oceanie mogoby istnie ycie, lecz z
pewnoci nie byoby footballu.
Oprcz urozmaiconej struktury wntrza Ziemia posiada take waciwe
pierwiastki w odpowiednich proporcjach. Jestemy, w najbardziej dosownym
sensie, zbudowani z waciwych materiaw. Ten kluczowy aspekt naszej
egzystencji przedyskutujemy za chwil bardziej szczegowo, lecz najpierw
omwimy dwa czynniki, zaczynajc od tego, ktry czsto pozostaje
niezauwaony:
yjemy na podwjnej planecie. Niewielu z nas myli o Ksiycu jako o
towarzyszcej nam planecie, lecz w istocie tak naleaoby go traktowa.
Rozmiary wikszoci ksiycw s bez porwnania mniejsze ni rozmiary ich
macierzystych planet. Na przykad satelity Marsa, Fobos i Deimos, maj
rednice sigajce zaledwie okoo dziesiciu kilometrw. rednica naszego
Ksiyca stanowi ponad jedn czwart rednicy Ziemi, co czyni j jedyn
planet Ukadu Sonecznego posiadajc satelit o rozmiarach porwnywalnych
z rozmiarami samej planety (z wyjtkiem Plutona, ktry jednak nie liczy si w
konkurencji, poniewa sam jest may), a dla nas stanowi rnic o zasadniczym
znaczeniu.
Bez stabilizujcej obecnoci Ksiyca o Ziemi krciaby si jak
dziecicy bk, z trudnymi do przewidzenia konsekwencjami dla klimatu i
pogody. Grawitacyjny wpyw Ksiyca stabilizuje o oraz prdko wirowania
Ziemi, zapewniajc dugofalow stabilno niezbdn dla powolnego, lecz
urozmaiconego i udanego rozwoju ycia. Nawiasem mwic, to nie bdzie
trwao wiecznie. Ksiyc wymyka si z grawitacyjnego uchwytu Ziemi w
tempie okoo 4 centymetrw na rok27. W cigu kolejnych 2 miliardw lat oddali
si na tak odlego, e nie bdzie ju duej dziaa jako czynnik stabilizujcy i
bdziemy musieli znale jakie inne rozwizanie. Tymczasem powinnimy
jednak go doceni, traktujc jako co znacznie waniejszego ni tylko mie
urozmaicenie nocnego nieba.
Niegdy astronomowie sdzili, e albo Ksiyc i Ziemia powstay razem,
albo Ziemia przechwycia Ksiyc, gdy zawdrowa w jej poblie. Obecnie
uwaa si, jak wspomniaem w jednym z poprzednich rozdziaw, e okoo 4,4
miliarda lat temu obiekt o wielkoci Marsa trafi w Ziemi, wybijajc w
przestrze dostatecznie duo materiau, aby mg z niego powsta Ksiyc. To
by z pewnoci korzystny dla nas przypadek kosmicznej kolizji, zwaszcza e
zdarzy si tak dawno. Gdyby zdarzy si w 1896 roku lub w zesz rod, bez
wtpienia nie bylibymy w rwnym stopniu zadowoleni, co prowadzi nas do
czwartego i pod wieloma wzgldami najbardziej istotnego zagadnienia:
Synchronizacja. Wszechwiat jest zdumiewajco zmienny i peen akcji.
Nasze istnienie w nim stanowi zjawisko graniczce z trudnym do pojcia
cudem. Gdyby w dugim i niewyobraalnie zoonym cigu zdarze na
przestrzeni ostatnich 4,6 miliarda lat rozmaite zdarzenia nie nastpiy w
okrelonych momentach - gdyby, co stanowi najbardziej oczywisty przykad,
dinozaury nie zostay niegdy zmiecione przez meteor - rwnie dobrze mgby
mie kilka centymetrw wzrostu, byby pokryty sierci i czytaby t ksik
w odpowiedniej dla swoich rozmiarw norze.
Nie moemy tego wiedzie z absolutn pewnoci, poniewa nie mamy
niczego, do czego moglibymy porwna nasze wasne istnienie, ale wydaje si
oczywiste, e jeeli chcemy osign status umiarkowanie zaawansowanego
spoeczestwa mylcych istot, musimy znale si na waciwym kocu bardzo
dugiego acucha zdarze, z uwzgldnieniem rozsdnych okresw stabilnoci,
poprzedzielanych waciwymi dawkami stresu i wyzwa (okresy zlodowace
wydaj si pod tym wzgldem szczeglnie poyteczne), lecz cakowicie
pozbawionego totalnych kataklizmw. Jak niebawem zobaczymy, tylko dziki
wyjtkowo szczliwym zbiegom okolicznoci znajdujemy si w takim
pooeniu.
Pozostawiajc na chwil t kwesti, zajmijmy si teraz pierwiastkami, z
ktrych jestemy zbudowani.
Z 92 pierwiastkw, ktre wystpuj w stanie naturalnym na Ziemi, oraz
okoo 20, ktre stworzono w laboratoriach, znaczn cz moemy od razu
odoy na bok, jak zreszt uczynili sami chemicy. Cakiem spora liczba
ziemskich pierwiastkw jest zaskakujco sabo poznana, na przykad astat jest
waciwie w ogle niezbadany. Posiada nazw, miejsce w tablicy okresowej
Mendelejewa (obok odkrytego przez Mari Skodowsk-Curie polonu) i niemal
nic wicej o nim nie wiemy. Problem nie wynika z naukowej indyferencji, lecz
ze stopnia rozpowszechnienia - - astat wystpuje na Ziemi w bardzo maej
iloci. Prawdopodobnie najbardziej ulotnym pierwiastkiem jest frans28, ktry jest
tak rzadki, e wedug pewnych oszacowa w dowolnym momencie na caej
planecie znajduje si cznie nie wicej ni dwadziecia atomw fransu. Spord
wszystkich pierwiastkw tylko okoo 30 wystpuje na Ziemi w znacznych
ilociach, a z nich jedynie okoo p tuzina odegrao gwne role w powstaniu i
rozwoju ycia.
Jak mona si spodziewa, najbardziej rozpowszechniony jest tlen, kt ry
stanowi nieco mniej ni 50 procent skorupy Ziemi, lecz wzgldne iloci innych
pierwiastkw s niekiedy do zaskakujce. Kto odgadby, e krzem jest drugi
po tlenie, a tytan dziewity? Rozpowszechnienie niewiele ma wsplnego z
przydatnoci dla nas lub z nasz znajomoci pierwiastkw. Niektre spord
mniej znanych pierwiastkw s w rzeczywistoci bardziej rozpowszechnione ni
te najlepiej znane. W skorupie Ziemi jest wicej ceru ni miedzi, wicej
neodymu i lantanu ni kobaltu lub azotu. Cyna ledwie mieci si w pierwszej
pidziesitce, a wyprzedzaj j raczej mao znane prazeodym, samar, gadolin i
dysproz.
Rozpowszechnienie niewiele ma rwnie wsplnego z atwoci
wykrycia. Czwartym pierwiastkiem pod wzgldem rozpowszechnienia na Ziemi
jest glin, ktry stanowi prawie jedn dziesit wszystkiego, co znajduje si pod
naszymi stopami. Jednak jego istnienia nikt nawet nie podejrzewa a do
dziewitnastego wieku, gdy odkry go Humphry Davy, po czym przez bardzo
dugi okres uwaano go za rzadki i cenny metal. Kongres planowa pokrycie z
byszczcej, aluminiowej folii na szczycie monumentu Washingtona, aby zada
szyku i pokaza dobrobyt, jakim cieszyy si Stany Zjednoczone. Mniej wicej
w tym samym czasie francuska rodzina krlewska pozbya si srebrnej zastawy
stoowej i zastpia j aluminiow 29. Monarchia zadaa szyku i wkrtce potem
upada.
Rwnie niewiele wsplnego ma rozpowszechnienie z przydatnoci
Wgiel jest dopiero pitnasty na licie najbardziej rozpowszechnionych
pierwiastkw na Ziemi; stanowi skromne 0,048 procentu skorupy Ziemi 30, lecz
bez niego bylibymy zgubieni. Cechuje go bezwstydny promiskuityzm - wgiel
jest najbardziej towarzyskim pierwiastkiem atomowego wiata. czy si z
atomami wielu innych pierwiastkw (a take z samym sob), tworzc silnie
zwizane, gromadne ukady molekularne - sztuczka natury niezbdna do
budowania biaek i DNA. Jak napisa Paul Davies: Gdyby nie wgiel, ycie w
znanej nam postaci byoby niemoliwe. ycie w jakiejkolwiek postaci byoby
prawdopodobnie niemoliwe31. Wgla jednak nie ma wcale tak duo, nawet w
nas, mimo e nasza egzystencja w zasadniczy sposb zaley od wgla. W ciele
czowieka na kade 200 atomw 126 przypada na wodr, 51 na tlen i tytko 19
na wgiel*32. Inne atomy s rwnie wykorzystywane przez organizmy ywe,
lecz niekoniecznie do budowy. Rwnie
* Wrd pozostaych czterech trzy s atomami azotu, a ostatni jest
podzielony midzy wszystkie pozostae pierwiastki. istotne s funkcje zwizane
z podtrzymaniem ycia. Potrzebujemy elaza do produkcji hemoglobiny, bez
ktrej nie moglibymy y. Kobalt jest potrzebny do wytwarzania witaminy B^.
Potas i odrobina sodu s niezbdne dla funkcjonowania nerww, molibden,
mangan i wanad - do dziaania enzymw. Cynk - niech bdzie bogosawiony -
utlenia alkohol.
Ewolucja przygotowaa nas do wykorzystywania lub tolerowania wielu
rzeczy - w przeciwnym razie raczej by nas tu nie byo - na og jednak mamy
bardzo wski margines tolerancji. Selen jest niezbdny do ycia, lecz dawka
tylko troszk wiksza ni niezbdne minimum jest miertelna. Stopie tolerancji
lub zalenoci organizmw od niektrych pierwiastkw stanowi relikt
ewolucji33. Owce i bydo pas si dzisiaj na tych samych pastwiskach, lecz w
rzeczywistoci maj bardzo odmienne wymagania mineralne. Wspczesne
bydo potrzebuje cakiem sporo miedzi, poniewa ewoluowao na obszarach
Europy i Afryki, gdzie mied wystpowaa w duych ilociach. Natomiast owce
ewoluoway na ubogich w mied obszarach Azji Mniejszej. Zazwyczaj nasza
tolerancja na rne pierwiastki jest take wprost proporcjonalna do ich
rozpowszechnienia w skorupie Ziemi, co raczej nie powinno by dla nikogo
zaskoczeniem. Ewolucja przystosowaa nas do tolerowania, a w niektrych
przypadkach wyksztacia w nas zapotrzebowanie na niewielkie iloci rzadkich
pierwiastkw, ktre odkadaj si w spoywanych przez nas rolinach oraz
misie. Wystarczy jednak zwikszy dawk, czasem bardzo nieznacznie, aby
przekroczy granic. Nie wie* my jeszcze bardzo wielu rzeczy z tej dziedziny,
na przykad nikt nie wie, czy mae iloci arsenu s nam potrzebne czy nie.
Niektre autorytety twierdz, e tak, inne, e nie. Wiadomo jedynie, e zbyt
dua dawka jest miertelna.
Waciwoci pierwiastkw mog by jeszcze ciekawsze, gdy si je
poczy. Tlen i wodr stanowi przykad dwch atwopalnych pierwiastkw*,
lecz po ich poczeniu powstaje niepalna woda. Jeszcze dziwniejsz kombinacj
tworzy sd, jeden z najbardziej niestabilnych pierwiastkw, z chlorem, jednym z
najbardziej toksycznych. Kawaek sodu wrzucony do zwykej wody eksploduje
z si zdoln zabi34. Chlor jest jeszcze lepiej znany
* Tlen sam w sobie nie jest palny, lecz jedynie umoliwia spalanie innych
substancji, co ma t dobr stron, e zapaka pali si w otwartej przestrzeni, lecz
tlen wok niej nie wybucha pomieniem. Z drugiej strony, wodr jest
wyjtkowo atwopalny, co dobitnie demonstrowa poar sterowca
Hindenburg, w ktrym wodr stanowi gaz nony. tiHu) dcnburg spon 6
maja 1937 roku w Lakehurst, w stanie New Jersey, zabijajc 36 osb. ze swych
niebezpiecznych waciwoci. Przy niskich steniach jest poyteczny jako
rodek do zwalczania mikroorganizmw (zapach wybielaczy pochodzi wanie
od chloru), lecz w wikszych ilociach jest miercionony. Chlor by stosowany
jako skadnik gazw bojowych w czasie pierwszej wojny wiatowej. Jak moe
zawiadczy kady bywalec basenw, nasze oczy nie przepadaj za chlorem
nawet w bardzo rozcieczonej formie. Gdy jednak poczy si te dwa
niebezpieczne pierwiastki, powstaje niegrony chlorek sodu zwyka sl
spoywcza.
Oglnie rzecz biorc, jeeli jaki pierwiastek nie znalaz naturalnej drogi
do organizmu czowieka - na przykad nie rozpuszcza si w wodzie - organizm
raczej nie bdzie go tolerowa. Ow jest trucizn, poniewa nigdy nie mielimy
z nim kontaktu, dopki nie zaczlimy robi z niego naczy oraz instalacji
wodnych (nieprzypadkowo symbolem oowiu jest Pb, skrt pochodzcy od
aciskiegoplumbum, od ktrego z kolei pochodzi angielskie plumbing -
instalacja wodno-kanalizacyjno-gazowa). Rzymianie pili wino zawierajce
ow35, co by moe stanowi jedn z przyczyn, e nie s dzi tak potg, jak
byli niegdy. Jak ju widzielimy, nasze problemy z oowiem (nie wspominajc
ju o rtci, kadmie oraz wielu innych substancjach, ktrymi nieustannie
faszerujemy rodowisko oraz siebie samych) nie daj nam jednak zbyt wielu
powodw do miechu. Jeeli jaki pierwiastek nie wystpuje w sposb naturalny
na Ziemi, to nasze organizmy nie wyewoluoway tolerancji, w wyniku czego
jest on na og ekstremalnie toksyczny, czego najlepszym przykadem jest
pluton. Nasza tolerancja na pluton wynosi dokadnie zero: nie ma takiego
poziomu, ktry nie spowodowaby negatywnej reakcji.
Cay powyszy wywd mia stanowi uzasadnienie jednego prostego
stwierdzenia: znaczna cz przyczyn, dla ktrych Ziemia wydaje si tak
cudownie przystosowana do naszych potrzeb, wzia si std, e to my
wyewoluowalimy w taki sposb, aby przystosowa si do jej warunkw.
Zachwycamy si ni nie dlatego, e jest przydatna do ycia, lecz dlatego, e jest
przydatna do naszego ycia, a przecie to nie powinno nas dziwi. By moe
wszystkie te cechy, ktre czyni Ziemi tak wspania dla nas - odpowiednio
oddalone Soce, pikny Ksiyc, towarzyski wgiel, wicej stopionej magmy
ni wody w wiosennej rzece i caa reszta - wydaj si wspaniae po prostu
dlatego, e zostalimy stworzeni i zmuszeni do funkcjonowania w rodowisku
majcym takie, a nie inne cechy. Nikt nie wie tego jednak z absolutn
pewnoci.
Na innych wiatach mog istnie istoty wdziczne za srebrzyste jeziora
wypenione rtci oraz za pikne amoniakowe chmury. By moe yj one w
permanentnej tektonicznej ciszy, gdy ich planet nie wstrzsaj trce o siebie
pyty tektoniczne, a spod jej powierzchni nie wytryskuj fontanny lepkiej lawy.
Gdyby istoty owe odwiedziy Ziemi, to bez wtpienia byyby ubawione faktem,
e yjemy w atmosferze zoonej z azotu, gazu pozbawionego wszelkich chci
do reagowania z czymkolwiek, oraz tlenu gazu o tak rozrywkowych
skonnociach, e w kadej miejscowoci musimy mie remiz stray poarnej,
aby chroni si przed efektami jego towarzyskiej aktywnoci. Lecz nawet gdyby
nasi gocie byli dwunoni, oddychali tlenem, robili zakupy w supermarketach i
ogldali filmy akcji na wideo, jest mao prawdopodobne, aby uznali Ziemi za
idealne miejsce. Nie moglibymy nawet zaprosi ich na lunch, poniewa
wszystko, co moglibymy im zaproponowa, zawiera ladowe iloci manganu,
selenu, cynku oraz innych pierwiastkw, z ktrych przynajmniej niektre
byyby da nich trujce. Dla innych istot Ziemia wcale nie musi by tak
cudown planet jak dla nas.
Richard Feynman namiewa si z wycigania wnioskw a posteriori,
czyli z rozumowania wstecz od znanych faktw do moliwych przyczyn;
Wiesz co, dzi w nocy zdarzya mi si zadziwiajca rzecz. Widziaem
samochd z numerem rejestracyjnym ARW 357. Czy moesz sobie to
wyobrazi? Jaka bya szansa, e spord milionw numerw w caym stanie
zobacz wanie ten? Zdumiewajce!36. Chodzio mu oczywicie o to, e atwo
jest przedstawi banaln sytuacj jako wyjtkow, jeeli potraktuje si j jako
prorocz.
Tak wic jest cakiem moliwe, e zdarzenia i warunki, ktre
doprowadziy do powstania ycia na Ziemi, nie s tak wyjtkowe, jak nam si
wydaje. Z pewnoci byy jednak wystarczajco wyjtkowe. Co wicej, jedna
rzecz jest cakiem pewna: bd nadal musiay by wyjtkowe, zanim
znajdziemy jakie lepsze.
Rozdzia 17
TROPOSFERA
Bogu niech bd dziki za atmosfer. Dziki niej jest u nas ciepo. Bez
atmosfery Ziemia byaby kul lodu ze redni temperatur minus 50 stopni
Celsjusza1. Poza tym atmosfera absorbuje lub odbija roje promieni
kosmicznych, naadowanych czstek, promieni ultrafioletowych i tym
podobnych. Z punktu widzenia tych niewidocznych goci z kosmosu
atmosferyczna kodra Ziemi jest rwnowana czteroipmetrowej osonie z
betonu. Bez niej bylibymy cakowicie bezbronni - nawet krople deszczu
mogyby pozbawi nas przytomnoci, gdyby atmosfera nie spowalniaa ich
opadania.
Najbardziej uderzajc cech atmosfety jest, e jest jej tak mao. Rozciga
si na wysoko okoo 190 kilometrw, co z naszego punktu widzenia moe
wydawa si rozsdnie duo, lecz gdyby zmniejszy rozmiary Ziemi do
wielkoci standardowego biurkowego globusa, atmosfera miaaby grubo kilku
warstw lakieru.
Naukowcy dziel atmosfer na cztery rnej gruboci warstwy:
troposfer, stratosfer, mezosfer i jonosfer (obecnie czsto zwan termosfer).
Najblisza nam jest troposfera. Tylko ona zawiera dostatecznie duo tlenu oraz
ciepa, aby umoliwi nam funkcjonowanie, aczkolwiek wraz ze wzrostem
wysokoci do szybko przestaje si nadawa do ycia. Od powierzchni Ziemi
do najwyszego punktu troposfera (czyli zmieniajca si sfera) ma okoo 16
kilometrw gruboci na rwniku i nie wicej ni 10 do 11 kilometrw na
umiarkowanych szerokociach geograficznych, gdzie yje wikszo z nas. A
80 procent masy atmosfery, prawie caa wilgo i zarazem wszystkie zjawiska
pogodowe zawieraj si w tej cienkiej i niepozornej warstwie. Zaiste niewiele
dzieli nas od nicoci.
Nad troposfer rozciga si stratosfera. Gdy widzisz szczyt burzowej
chmury wypaszczajcy si w ksztacie klasycznego kowada, patrzysz na
granic midzy troposfer i stratosfer. Ten niewidoczny sufit, zwany
tropopauz, zosta odkryty w 1902 roku przez Francuza Lona-Philippea
Teisserenc de Borta, ktry dotar tam balonem2. Sowo pauza nie wystpuje tu
w znaczeniu chwilowej przerwy, lecz w sensie cakowitego zakoczenia,
podobnie jak w sowie menopauza, oba maj zreszt ten sam grecki
rdosw3. Nawet tam, gdzie troposfera ma najwiksz grubo, tropopauza
nie jest bardzo odlega od nas. Szybka winda, w rodzaju tych, ktre s
stosowane w nowoczesnych drapaczach chmur, zawiozaby ci tam w
dwadziecia minut, aczkolwiek taka wycieczka raczej nie stanowiaby
turystycznej atrakcji. Wznoszenie z tak prdkoci wie si z szybkimi
zmianami cinienia, ktre w najlepszym wypadku spowodowayby dotkliwe
odmy mzgowe i pucne4 - niebezpieczny nadmiar pynw w tkankach. Gdy w
kocu otworz si drzwi na platform widokow, kady, kto znajduje si w
rodku, niemal na pewno bdzie martwy lub umierajcy. Nawet wznoszeniu z
bardziej umiarkowan prdkoci towarzyszyoby uczucie powanego
dyskomfortu. Temperatura na wysoko* ci 10 kilometrw siga minus 57 stopni
Celsjusza5. Poza tym bdziesz potrzebowa (a w kadym razie z pewnoci j
docenisz) butli z tlenem.
Niebawem po opuszczeniu troposfery temperatura ponownie si podnosi,
do okoo 4 stopni Celsjusza, dziki absorpcyjnym waciwociom ozonu (to
take odkry de Bort w trakcie swojego brawurowego lotu w 1902 roku).
Nastpnie spada do minus 90 stopni Celsjusza w mezosfe-rze, aby jeszcze raz
podskoczy, tym razem do niebotycznych (paradoksalnie) wartoci w
termosferze. Temperatury w termosferze niekiedy przekraczaj nawet 1500
stopni, a ponadto zachowuj si bardzo kaprynie, zmieniajc si o ponad 500
stopni w cigu doby, w zalenoci od pory dnia. Trzeba przy tym doda, e na
takich wysokociach temperatura tylko w sensie formalnym odpowiada
takiemu znaczeniu, jakie wiemy z tym okreleniem na powierzchni Ziemi.
Temperatura jest miar aktywnoci moleku. Na poziomie morza gsto
powietrza jest tak dua, e przecitna molekua atmosfery moe pokona
niezwykle ma odlego - okoo jednej omiomilionowej czci centymetra 6 -
zanim zderzy si z inn. Molekuy zderzaj si tak czsto, e olbrzymia ilo
ciepa ulega wymianie w kadej sekundzie. Jednak w termosferze, na wysokoci
80 kilometrw, powietrze jest tak rzadkie, e dwie ssiednie molekuy s
odlege od siebie o wiele mil i prawie nigdy si nie zderzaj. Zatem kada z nich
jest niezwykle gorca, lecz zachodzi bardzo niewiele oddziaywa i tym samym
bardzo mao ciepa ulega wymianie. To dobra wiadomo dla satelitw i innych
statkw kosmicznych. Gdyby wymiana ciepa bya bardziej wydajna, kady
statek orbitujcy na tych wysokociach stanby w pomieniach.
Statki kosmiczne musz jednak zachowywa si ostronie w grnych
warstwach atmosfery, zwaszcza podczas powrotu na Ziemi, czego dobitny
dowd mielimy w dniu tragicznego powrotu wahadowca Columbia w lutym
2003 roku. Atmosfera jest wprawdzie bardzo rzadka, jeeli jednak powracajcy
statek leci pod zbyt ostrym ktem - powyej okoo 6 stopni - lub zbyt szybko,
moe si zderzy z wystarczajc liczb moleku, aby wymiana ciepa
spowodowaa przekroczenie granicy wytrzymaoci cieplnej kaduba. Z drugiej
strony, jeeli statek wejdzie w atmosfer pod zbyt maym ktem, moe si od
niej odbi jak kaczka - paski kamie rzucony poziomo nad wod7.
Aby przekona si, jak bardzo ograniczona jest warstwa atmosfery, ktrej
musimy si trzyma, nie trzeba wcale zapuszcza si a do granic ter-mosfery.
Kady, kto kiedykolwiek mieszka w wieowcu, doskonale wie, e nie trzeba
wznosi si w gr na wiele setek metrw, zanim ciao zacznie protestowa.
Nawet dowiadczeni alpinici, sprawni i wytrenowani, dysponujcy butlami z
tlenem, na duych wysokociach szybko zaczynaj odczuwa wyczerpanie,
ulega odmroeniom, hipotermii, mie migreny, nudnoci, uskara si na brak
apetytu i wiele innych uciliwych dolegliwoci. Na setki dobitnych sposobw
organizm potrafi przypomnie swojemu wacicielowi, e nie zosta
zaprojektowany do funkcjonowania na duych wysokociach.
Nawet w najbardziej sprzyjajcych okolicznociach - napisa o
warunkach na szczycie Mount Everestu himalaista Peter Habeler - kady krok
na tej wysokoci wymaga kolosalnego wysiku woli. Trzeba samego siebie
zmusza do wykonania kadego mchu, kadego chwytu rk, ktra ciy jak
ow. Nieustannie towarzyszy i zagraa ci miertelne zmczenie. Brytyjski
wspinacz i filmowiec Matt Dickinson pisze w ksice The Other Side of Everest
o tym, jak uczestnik brytyjskiej wyprawy na Mount Everest w 1924 roku,
Howard Somervell, zadawi si prawie na mier, gdy fragment zainfekowanej
tkanki oderwa si i zablokowa mu tchawic8. Nadludzkim wysikiem
Somervell zdoa wykrztusi przeszkod, ktr okazaa si caa wycika
luzowa krtani.
Powszechnie znane s niedomagania, ktrym organizm ulega powyej
7500 metrw - w obszarze znanym wspinaczom jako strefa mierci - lecz wielu
ludzi odczuwa wyrane osabienie, niekiedy zagraajce zdrowiu lub nawet
yciu, ju na wysokoci 4500 metrw. Podatno ma niewiele wsplnego z
fizyczn sprawnoci. Zdarza si, e babcie wietnie sobie radz na duych
wysokociach, podczas gdy ich sprawniejsze potomstwo stka bezradnie, dopki
nie znajdzie si dostatecznie nisko.
Absolutna granica ludzkiej odpornoci na dugotrwae przebywanie na
duych wysokociach wynosi okoo 5500 metrw9, lecz nawet ludzie
przyzwyczajeni do ycia w grach nie mog pozostawa bardzo dugo na takiej
wysokoci. W ksice Life at the Extremes Frances Ashcroft opisuje kopalnie
siarki pooone w Andach na wysokoci 5800 metrw. Pracujcy tam grnicy
wol codziennie zej 460 metrw w d, ni przebywa nieustannie na tej
wysokoci. U ludw, ktre od wielu tysicy lat yj na duych wysokociach,
ewolucja wyksztacia nieproporcjonalnie due klatki piersiowe i puca, a
gsto ich czerwonych krwinek, odpowiedzialnych zai transport tlenu, jest o
okoo jedn trzeci wiksza ni u reszty gatunku. Istnieje jednak granica
zagszczenia czerwonych krwinek, powyej ktrej pojawiaj si kopoty ze
swobodnym przepywem krwi. Co wicej, powyej 5500 metrw nawet
najlepiej przystosowany organizm kobiety nie jest w stanie zapewni
wystarczajcej iloci tlenu, aby utrzyma ci do terminowego rozwizania10.
W latach osiemdziesitych osiemnastego wieku, gdy w Europie zaczy
si eksperymentalne loty balonami, jedn z niespodzianek dla zag stanowia
temperatura. W miar wznoszenia temperatura spadaa o okoo 1,6 stopnia
Celsjusza na kade 1000 metrw, chocia logika wydawaa si podpowiada, e
im bliej rda ciepa, tym powinno by cieplej. Wyjanio si, e wznoszcy
si balon nie zblia si do Soca w adnym rozsdnym znaczeniu tego sowa.
Soce znajduje si w odlegoci 93 milionw mil. Oczekiwanie zmian
temperatury w wyniku zmniejszenia si tej odlegoci o kilkaset metrw
przypomina zrobienie jednego kroku w kierunku poaru buszu w Australii - aby
poczu zapach dymu - przez kogo, kto znajduje si w Ohio. Odpowied
sprowadza si do wspomnianej ju gstoci moleku w atmosferze.
Promieniowanie soneczne dostarcza molekuom energii, czyli rozgrzewa je,
zwikszajc tempo ich wewntrznych drga i ruchw. Molekuy zderzaj si ze
sob, przekazujc sobie energi ciepln. Gdy w soneczny dzie czujesz na
plecach ciepo promieni sonecznych, w rzeczywistoci ciepo pochodzi od
wzbudzonych moleku. Gdy wznosisz si w balonie w gr, gsto powietrza
si zmniejsza, w wyniku czego zmniejsza si take liczba zderze midzy
molekuamiPowietrze moe nam si wydawa ulotne i niewakie, nawet na
poziomie morza, lecz w rzeczywistoci ciar atmosfery wcale nie jest
zaniedbywal-ny. Jak napisa ponad 100 lat temu oceanolog Wyville Thomson:
Budzc si rano ze snu i widzc na barometrze duszy o cal supek rtci,
niekiedy mamy poczucie, jakby w cigu nocy niepostrzeenie pooono na nas
ptonowy ciar11. Nie powoduje on jednak adnej niewygody, lecz dodaje nam
animuszu i pogody ducha, poniewa poruszanie si ciaa w gstszym orodku
wymaga jedynie niewielkiego zmniejszenia nacisku. Nie czujemy si zgnieceni
pod cinieniem tej dodatkowej poowy tony z tego samego powodu, dla ktrego
ciao nurka nie ulega zgnieceniu gboko pod powierzchni morza: jest w
wikszej czci zbudowane z nieciliwych cieczy, ktre rwnowa
zewntrzne i wewntrzne cinienie.
Wystarczy jednak, e znajdziemy si na drodze powietrza, ktre zostao
wprawione w ruch, na przykad huraganu lub nawet nocnej bryzy, aby zda
sobie spraw z jego masy. Masa caej atmosfery wynosi okoo 5200 milionw
milionw ton - 25 milionw ton na kad mil kwadratow planety - cakiem
sporo, jak na tak ulotn substancj. Nic dziwnego, e gazie drzew si ami, a
dachwki fruwaj, gdy te miliony ton pdz z prdkoci 50 czy 60 kilometrw
na godzin. Jak pisze Anthony Smith, typowy front atmosferyczny skada si z
750 milionw ton chodnego powietrza uwizionego pod miliardem ton
cieplejszego12. Trudno si dziwi, e rezultat jest niekiedy ekscytujcy zarwno
dla meteorologw, jak i dla zwykych miertelnikw.
Energia z ca pewnoci nie jest deficytowym towarem w atmosferze.
Obliczono, e energia jednej burzy jest rwnowana czterodniowemu zuyciu
elektrycznoci przez cae Stany Zjednoczone13. W pewnych warunkach chmury
burzowe rozcigaj si na wysokoci od 10 do 15 kilometrw, a wewntrz nich
kr prdy wstpujce i zstpujce o prdkociach przekraczajcych 150
kilometrw na godzin. Prdy te czsto kr tu obok siebie, o czym wiedz
piloci samolotw, ktrzy raczej unikaj latania wewntrz tego rodzaju chmur. W
wyniku caego tego wewntrznego zamieszania czsteczki wody w chmurach
aduj si elektrycznie. Z przyczyn, ktre nie s do koca znane, lejsze
czsteczki aduj si dodatnio i s unoszone przez prdy powietrzne do gry.
Cisze czsteczki aduj si ujemnie i gromadz si u podstawy chmury. Te
ujemne adunki czuj nieodpart ch przedostania si na dodatnio naadowan
powierzchni Ziemi, a Opatrzno niech ma w swojej opiece wszystko, co
znajdzie si na ich drodze. Ostrze, czyli tak zwany prekursor byskawicy
porusza si z prdkoci sigajc niekiedy 435 000 kilometrw na godzin,
torujc drog gwnemu wyadowaniu, ktre rozgrzewa powietrze na swej
drodze do 28 000 stopni Celsjusza - to kilka razy wicej ni temperatura na
powierzchni Soca. W dowolnym momencie na caym globie trwa
rwnoczenie 1800 burz14, co daje cznie okoo 40 000 na dob. Przez cay
czas, w dzie i w nocy, w kadej sekundzie w Ziemi trafia okoo 100
byskawic. Niebo nad nasz planet nigdy nie jest nudne.
Wikszo naszej wiedzy na temat tego, co dzieje si tam w grze, jest
cakiem wieej daty15. Prdy strumieniowe, ktre przenosz masy powietrza z
prdkociami sigajcymi niekiedy 300 kilometrw na godzin i wywieraj
potny wpyw na ukady pogodowe nad caymi kontynentami, zwykle kr na
wysokoci 9-10 kilometrw, przez co ich istnienia nikt nawet nie podejrzewa,
dopki w czasie drugiej wojny wiatowej samoloty nie zaczy lata na takich
wysokociach. Nawet teraz nie rozumiemy wielu zjawisk atmosferycznych.
Pewna forma zaburzenia atmosferycznego, powszechnie znana jako turbulencja
w czystym powietrzu, od czasu do czasu wnosi nieco urozmaicenia do skdind
nudnawych lotw samolotami pasaerskimi. Okoo dwudziestu takich
przypadkw rocznie jest na tyle powanych, e wymagaj one zoenia raportu.
Z tych raportw wiemy, e turbulencjom nie towarzysz adne ukady chmur
ani nic innego, co mona by wykry wizualnie lub za pomoc radaru. S to po
prostu pene gwatownych turbulencji dziury w powietrzu, pojawiajce si
znienacka na rodku spokojnego nieba. W jednym z typowych przypadkw
samolot leccy z Singapuru do Sydney w pewnym momencie znajdowa si nad
rodkow Australi w cakowicie spokojnych warunkach, gdy nagle opad o 90
metrw. Wszyscy nie przypici pasami pasaerowie uderzyli w sufit. Dwanacie
osb odnioso rany, w tym jedna powane. Nikt nie wie, skd si bior takie
dziury w powietrzu.
Mechanizm, ktry powoduje ruch powietrza w atmosferze, jest taki sam
jak ten, ktry napdza wewntrzny silnik planety. Za jedno i drugie
odpowiedzialna jest konwekcja. Ciepe, wilgotne powietrze z okolic
rwnikowych wznosi si do gry, a napotka barier tropopauzy, po czym
rozprzestrzenia si w kierunku biegunw. Gdy oddala si od rwnika, ochadza
si i schodzi w d. Kiedy dotrze do powierzchni Ziemi, zaczyna szuka
obszarw niskiego cinienia, rusza w kierunku rwnika i w ten sposb zamyka
ptl.
Proces konwekcji na rwniku jest na og stabilny, a pogoda cakiem
przewidywalna, lecz w strefie umiarkowanej wzorce pogody s bardziej
uzalenione od pr roku i lokalnych warunkw, a przy tym bardziej podatne na
przypadkowe ukady cinie, co ostatecznie prowadzi do nieustannej walki
midzy systemami niskiego i wysokiego cinienia. Ukady niskiego cinienia
powstaj wtedy, gdy powietrze unosi si do gry. Wraz z nim wdruj czstki
wody, tworzc chmury, z ktrych nastpnie pada deszcz. Ciepe powietrze moe
unie wicej wilgoci ni chodne, dlatego letnie oraz tropikalne burze s na
og bardziej gwatowne. Obszarom niskiego cinienia czsto towarzysz
chmury i deszcz, a wysokie cinienie oznacza zwykle pikn, soneczn pogod.
Spotkanie tych dwch systemw zazwyczaj wyranie odzwierciedla si w
ukadach chmur. Na przykad stratusy, te nielu-biane, bezksztatne pokrywy
chmur zasaniajce niebo po horyzont, pojawiaj si wtedy, gdy niosce wilgo
prdy wstpujce nie maj do pdu, aby przebi si przez lec wyej
stabiln warstw powietrza, w wyniku czego rozchodz si na boki, jak dym pod
sufitem. Obserwowanie rozchodzenia si dymu z papierosa w pozbawionym
przecigw pomieszczeniu moe stanowi bardzo pouczajc lekcj na temat
tego, co dzieje si w wikszej skali w atmosferze. Pocztkowo dym unosi si
prosto do gry (jest to tak zwany przepyw laminarny, jeeli chciaby zrobi na
kim wraenie), aby nastpnie rozproszy si w nieregularn, falist smug.
Najwiksze superkomputery na wiecie, wsparte pomiarami w cile
kontrolowanych warunkach, nie potrafi dokadnie przewidzie ksztatu tych
zmarszczek, wic powinnimy niekiedy wybaczy meteorologom, gdy ich prby
przewidywania takich zjawisk w skali caego wiata nie zawsze s trafne.
To, co wiemy, to fakt, e ciepo pochodzce od Soca jest nierwno
rozdzielone, w wyniku czego powstaj rnice cinienia powietrza w rnych
miejscach planety. Powietrze nie znosi braku rwnowagi, wic pojawia si
wiatr, ktry jest niczym innym jak tylko deniem do wyrwnania cinienia.
Powietrze zawsze przemieszcza si od obszarw wysokiego cinienia do
obszarw niskiego cinienia (jak naleaoby oczekiwa; wystarczy wyobrazi
sobie cokolwiek, co zawiera powietrze pod cinieniem, na przykad balonik,
butelk szampana, samolot z wybit szyb, aby uwiadomi sobie, jak
uporczywie to sprone powietrze usiuje przenie si gdzie indziej), a im
wiksza rnica cinie, tym silniejszy wiatr.
Podobnie jak w przypadku zderze samochodw, a waciwie wszelkich
zderze, to, co my postrzegamy jako si wiatru, nie jest po prostu
proporcjonalne do jego prdkoci, lecz ronie z kwadratem prdkoci. Wiatr
wiejcy z prdkoci 300 kilometrw na godzin jest nie dziesi, lecz sto razy
silniejszy od wiatru o prdkoci 30 kilometrw na godzin, i tyle razy bardziej
niszczycielski16. Gdy dodamy do tego wiele milionw ton powietrza, efekt
potrafi by spektakularnie potny. Energia trwajcego jedn dob tropikalnego
huraganu jest porwnywalna z caorocznym zuyciem energii przez duy,
bogaty kraj, taki jak Anglia lub Francja17. |
Zasad, zgodnie z ktr atmosfera dy do rwnowagi, pierwszy
zasugerowa czowiek, ktrego nazwisko pojawia si prawie wszdzie - Edmond
Halley18 - a rozwin w osiemnastym wieku rodak Halleya, Geo-rge Hadley,
ktry sformuowa koncepcj komrek (od owego czasu zwanych
komrkami Hadleya), ktre powstaj w wyniku podziau atmosfery na
pionowe kolumny prdw wstpujcych i zstpujcych. Hadley by z zawodu
prawnikiem, lecz interesowa si przede wszystkim pogod (by przecie
Anglikiem). Zasugerowa midzy innymi istnienie zwizku midzy
komrkami i wirowym ruchem Ziemi a odchyleniem kierunku ruchu mas
powietrza, ktre jest odpowiedzialne za pasaty. Szczegy tych oddziaywa
opracowa w 1835 roku profesor Gustave-Gaspard de Coriolis z Ecole
Polytechnique w Paryu, dlatego zjawisko to nosi nazw efektu Coriolisa
(drugim powodem do chway byo wprowadzenie do uytku na terenie uczelni
poideek z wod, ktre zreszt do dzi s tam nazywane Corios 19). Ziemia wiruje
z prdkoci 1675 kilometrw na rwniku. Prdko ta zmniejsza si w miar
oddalania od rwnika - lecz w Londynie lub Paryu wynosi jeszcze okoo 900
kilometrw na godzin - z powodw, ktre staj si oczywiste, gdy o tym
pomyle. Jeeli stoisz na rwniku, na powierzchni wirujcej Ziemi, musisz
wraz z ni pokona cakiem spor odlego, aby po penym obrocie wrci w to
samo miejsce. Jeeli stoisz w pobliu bieguna, w trakcie penego obrotu
pokonasz tylko kilka metrw. Lecz w obu przypadkach obrt trwa 24 godziny,
zatem im bliej rwnika si znajdujesz, tym szybciej si krcisz.
Efekt Coriolisa polega na tym, e kade ciao, ktre porusza si w
powietrzu rwnolegle do powierzchni Ziemi, stopniowo skrca w prawo na
pkuli pnocnej lub w lewo na poudniowej. W rzeczywistoci efekt skrcania
jest pozorny, a spowodowany jest ruchem wirowym Ziemi. Standardowy sposb
wyjanienia efektu Coriolisa polega na tym, aby wyobrazi sobie du karuzel.
Stoisz na jej obwodzie, a kto bdcy w rodku rzuca do ciebie pik. Zanim
pika doleci do ciebie, wraz z karuzel przemiecisz si o kawaek obwodu i
pika przeleci obok ciebie. Z twojej perspektywy wyglda to jednak tak, jakby
pika skrcia w powietrzu. Z tego samego powodu w atmosferze powstaj
wirujce ukady prdw powietrznych, od zwykych niw i wyw po wirujce
jak bki huragany20. Efekt Coriolisa jest rwnie odpowiedzialny za wiele
innych zjawisk, na przykad odchylenie kierunku lotu pociskw artyleryjskich.
Artylerzyci musz to uwzgldni przy celowaniu, poniewa pocisk wystrzelony
na odlego 15 mil skrci w trakcie lotu o okoo 100 jardw i bez poprawki na
efekt Coriolisa wpadnie z pluskiem do morza.
Niezalenie od tego, e z praktycznego i psychologicznego punktu
widzenia zjawiska pogodowe s istotne niemal dla kadego czowieka,
meteorologia jako nauka zaistniaa dopiero pod koniec osiemnastego wieku
(aczkolwiek samo okrelenie meteorology pojawio si po raz pierwszy w 1626
roku, w ksice T. Grangera na temat logiki).
Uprawianie meteorologii opiera si midzy innymi na precyzyjnych
pomiarach temperatury, a konstrukcja dobrego termometru jest trudniejsza, ni
mogoby si wydawa, poniewa wymaga wywiercenia idealnie rwnego
otworu w szklanej rurce, co bardzo dugo stanowio problem nie do pokonania.
Pierwsz osob, ktra go rozwizaa, by pochodzcy z Gdaska holenderski
uczony Daniel Gabriel Fahrenheit, ktry w 1717 roku sporzdzi pierwszy
dokadny termometr. Z nieznanych powodw wyskalowa swj przyrzd w taki
sposb, e temperatura zamarzania wody wynosia 32 stopnie, a temperatura
wrzenia odpowiadaa na jego skali 212 stopniom. Ta numeryczna
ekscentryczno od samego pocztku nie wszystkim odpowiadaa, i w 1742
roku szwedzki astronom, Anders Celsius, zaproponowa konkurencyjn skal.
Jakby na dowd, e wynalazcy rzadko trafiaj za pierwszym podejciem,
Celsius przypisa 0 stopni temperaturze wrzenia oraz 100 stopni temperaturze
zamarzania wody21, lecz wkrtce potem zostay one zamienione.
Osob najczciej identyfikowan jako ojciec nowoczesnej meteorologii
jest angielski aptekarz Luk Howard, ktry sta si znany w pocztkach
dziewitnastego wieku. Howard jest pamitany gwnie dziki temu, e w 1803
roku nada nazwy rnym typom chmur22. By wprawdzie aktywnym i
szanowanym czonkiem Linnaean Society i zastosowa zasady tego
stowarzyszenia w swojej klasyfikacji, ale jako forum dla jej ogoszenia wybra
raczej mniej znane Askesian Society (czonkw Askesian Society, jak
wspomniaem w jednym z wczeniejszych rozdziaw, cechowaa skonno do
naduywania przyjemnoci zwizanych ze stosowaniem podtlenku azotu, wic
moemy tylko mie nadziej, e potraktowali prezentacj Howarda z trzew
uwag, na ktr niewtpliwie zasugiwaa. W tej kwestii uczniowie Howarda s
zadziwiajco dyskretni).
Howard podzieli chmury na trzy grupy: warstwowe stratusy, kbiaste
cumulusy (od aciskiego cumulus oznaczajcego kopiec) oraz cirrusy (od
aciskiego cirrus oznaczajcego lok), wysokie, cienkie, pierzaste formacje,
ktre na og wr ochodzenie. Do tych trzech zasadniczych typw doda
nastpnie czwarty, nimbus (od aciskiego sowa oznaczajcego chmur), dla
chmur deszczowych. Pikno jego systemu polegao na tym, e podstawowe
elementy mog by dowolnie czone, aby opisa dowolny ksztat i rozmiar
chmury - stratocumulus, cirrostratus, cumulonimbus i tak dalej. Klasyfikacja
natychmiast zostaa zaakceptowana, i to nie tylko w Anglii. Goethe by tak
zachwycony, e zadedykowa Howardowi cztery wiersze.
System Howarda zosta w pniejszych latach znacznie rozszerzony23.
Encyklopedyczny International Cloud Atlas liczy dwa tomy, lecz niemal aden z
pniejszych typw chmur (mammatus, pileus, nebulosis, spissa-tus, floccus
oraz mediocris stanowi reprezentatywn prbk) nie przyj si ani poza
meteorologi, ani nawet wrd samych meteorologw. W pierwszym, znacznie
szczuplejszym wydaniu atlasu, z 1896 roku, chmury byy podzielone na dziesi
podstawowych typw, z ktrych najbardziej pulchny by przypominajcy
poduszk cumulonimbus*. Wydaje si, e std wzio si powiedzenie to be on
cloud nine**24.
* Jeeli kiedykolwiek zastanowio ci, dlaczego cumulusy maj na og
pikne, wyranie zarysowane granice, podczas gdy inne chmury s zwykle
znacznie bardziej rozmyte, to wyjanienie kryje si w tym, te cumulusy s
zbudowane z wody. Midzy wilgotnym wntrzem cumulusa a suchym
powietrzem wok niego istnieje ostra granica, poniewa kada czsteczka
wody, ktra znajdzie si poza granic chmury, natychmiast paruje i znika. W ten
sposb chmura zachowuje wyran granic. Znacznie wyej pooone cirrusy s
zbudowane z krysztakw lodu, wic strefa graniczna midzy chmur i
otoczeniem nie jest tak jednoznaczna i dlatego krawdzie cirrusw s bardziej
rozmyte.
Dosownie: by na dziewitej chmurze, odpowiednik polski - by w
sidmym niebie (przyp. tum.).
Mimo potgi i furii ywiou, jaki potrafi czasem sprowadzi
przypominajca kowado burzowa chmura, wikszo z nich jest w
rzeczywistoci cakiem nieszkodliwa i do niematerialna. Puszysty letni
cumulus o rednicy kilkuset metrw moe zawiera nie wicej ni 100-150
litrw wody25, mniej wicej tyle, ile potrzeba do wypenienia wanny, jak pisze
James Trefi. Aby pozna ulotny, niematerialny charakter chmur, wystarczy
przej si przez mg, ktra przecie jest niczym innym jak chmur, ktrej nie
chce si lata. Cytujc ponownie Trefia: Jeeli przejdziesz 100 metrw we
mgle, wejdziesz w kontakt z tak niewielk iloci wody, rwn zaledwie
poowie cala szeciennego, e nie starczy nawet na porzdny yk. Chmury nie
s wielkimi zbiornikami wody. Zaledwie 0,035 procent ziemskich zasobw
sodkiej wody kry nad nami w dowolnie wybranym momencie26.
Prognozy dla spadajcej z nieba czsteczki wody s bardzo rne, w
zalenoci od miejsca, w ktre trafi27. Jeeli znajdzie si na urodzajnej ziemi,
zostanie pochonita przez roliny lub bezporednio odparowana w cigu kilku
dni lub nawet godzin. Jeeli znajdzie drog do wd gruntowych, moe nie
zobaczy wiata sonecznego przez wiele lat, a nawet tysicy lat, jeeli dojdzie
na znaczn gboko. Gdy patrzysz na jezioro, widzisz zbir moleku, ktre
spdziy w tym miejscu, rednio rzecz biorc, ca dekad. Dla oceanu ten czas
wynosi prawdopodobnie okoo 100 lat cznie okoo 60 procent czsteczek
wody, spadajcych na Ziemi w postaci deszczu, paruje i wraca do atmosfery w
cigu jednego lub dwch dni, po czym spdzaj tam okoo tygodnia (Drury
twierdzi, e dwanacie dni), zanim ponownie trafi do kropli deszczu.
Parowanie stanowi szybki proces, o czym atwo mona si przekona,
obserwujc kau w soneczny, letni dzie. Nawet co tak duego jak Morze
rdziemne wyparowaoby w cigu zaledwie 1000 lat, gdyby nie byo
nieustannie uzupeniane28. Takie zdarzenie zaszo okoo 6 milionw lat temu,
wywoujc proces znany w nauce jako mesyski kryzys zasolenia 29. Wszystko
zaczo si od tego, e ruch kontynentw spowodowa zamknicie Cieniny
Gibraltarskiej. W miar wysychania Morza rdziemnego parujca z niego
woda opadaa w postaci deszczu, take na inne, okoliczne morza, stopniowo je
rozcieczajc. W rezultacie coraz wiksze obszary mrz zamarzay w zimie,
zwikszajcy si obszar lodu odbija coraz wicej ciepa sonecznego, a w
kocu doszo do kolejnego zlodowacenia. W kadym razie tak mwi teoria.
Tak czy inaczej, wiemy na pewno, o ile w ogle mona co wiedzie na
pewno, e niewielka zmiana dynamiki Ziemi moe mie reperkusje
przekraczajce moliwoci naszej wyobrani. Podobne zdarzenie, jak niebawem
zobaczymy, mogo nawet przyczyni si do stworzenia nas samych.
Prawdziwym motorem wikszoci globalnych zjawisk na powierzchni
Ziemi s oceany. Meteorolodzy w coraz wikszym zakresie traktuj oceany i
atmosfer jako jeden system, wic musimy teraz powici im nieco uwagi.
Woda jest wspaniaym orodkiem do przechowywania oraz transportu ciepa.
Due akweny wodne stanowi niewyobraalnie wydajne rezerwuary ciepa.
Ciepy prd zatokowy Golfsztrom w cigu jednego dnia dostarcza do Europy
ilo ciepa rwnowan wiatowemu zuyciu wgla w cigu dziesiciu lat 30. To
dlatego zimy w Wielkiej Brytanii oraz Irlandii s tak agodne w porwnaniu z
Kanad i Rosj. Woda nagrzewa si powoli, dlatego w jeziorach i basenach
kpielowych jest zimna nawet w upalne dni. Z tego powodu istnieje rnica
midzy oficjalnym, astronomicznym pocztkiem wiosny a faktycznym
poczuciem pocztku wiosny u wikszoci z nas31. Wiosna na pkuli pnocnej
zaczyna si w marcu, lecz na og zaczynamy j dostrzega w kwietniu, i to nie
wszdzie.
Oceany nie stanowijednolitej masy wody. Rnice temperatury,
zasolenia, gbokoci, gstoci i innych waciwoci wpywaj na transport
ciepa, co z kolei wywiera wpyw na klimat. Na przykad Atlantyk jest bardziej
sony ni Pacyfik, co zreszt ma swoje dobre strony. Silniej zasolona woda jest
cisza, a cisza woda opada na dno. Bez tego dodatkowego obcienia,
zwizanego z zasoleniem, prdy atlantyckie podayby a do Arktyki,
ogrzewajc biegun pnocny, lecz pozbawiajc Europ caego tego
bogosawionego ciepa. Gwnym czynnikiem transportu ciepa na Ziemi jest
tak zwana cyrkulacja termohaliczna, na ktr skadaj si powolne, stateczne
prdy pynce gboko pod powierzchni wody*, odkryOkazuje si, e to
okrelenie oznacza rne rzeczy dla rnych ludzi. W listopadzie 2002 roku
Carl Wunsch z MIT opublikowa w Science raport zatytuowany Whai ls the
Thermohaline Circulation?, w ktrym zwrci uwag, e okrelenie to jest
uywane w czoowych czasopismach fachowych dla oznaczenia co najmniej
siedmiu rnych zjawisk (cyrkulacja na poziomie gbinowym, cyrkulacja
napdzana przez rnice gstoci lub pywalnoci, poudnikowa zwrotna
cyrkulacja masy i tak dalej), aczkolwiek wszystkie one dotycz cyrkulacji
oceanicznych oraz transportu ciepa. W takim ostronym, niejednoznacznym,
oglnym sensie uyem go take i tutaj. te w 1797 roku przez uczonego i
awanturnika, hrabiego Rumforda. Zaczyna si od tego, e gdy wody
powierzchniowe dotr w okolice Europy, staj si gstsze i opadaj na due
gbokoci, gdzie zaczynaj powoln wdrwk z powrotem na poudniow
pkul. Gdy osign Antarktyk, zostaj wcignite w Antarktyczny Prd
Wokbiegunowy, wraz z ktrym s przemieszczane na Pacyfik. Proces ten jest
bardzo powolny - od pnocnego Atlantyku do rodka Pacyfiku woda pynie
ptora tysica lat - lecz przenosi znaczne iloci wody oraz ciepa i wywiera
ogromny wpyw na klimat.
(Gdyby kto si dziwi, w jaki sposb mona sprawdzi, ile czasu
potrzebuje kropla wody na przedostanie si z jednego oceanu na drugi,
odpowied jest nastpujca: naukowcy mierz stenie pewnych zwizkw w
wodzie, na przykad chlorofluorowglowodorw. Wiedzc, kiedy pojawiy si w
powietrzu, i porwnujc wyniki pomiarw stenia w rnych miejscach i na
rnych gbokociach, potraftzdo du pewnoci wyrysowa cakiem
dokadn map ruchw wody32).
Cyrkulacja termohaliczna nie tylko przenosi ciepo. Pionowe prdy
wodne pomagaj take miesza skadniki odywcze, zwikszajc objto
oceanu dostpn dla ryb i innych stworze morskich. Okazuje si niestety, e
cyrkulacja moe by bardzo czua na zmiany. Symulacje komputerowe
wskazuj, e nawet niewielkie zmiany zasolenia oceanw, na przykad
wywoane przez przyspieszone topnienie lodu na Grenlandii, moe
katastrofalnie zakci cay cykl.
Jest jeszcze jedna bardzo wana rzecz, ktr zawdziczamy oceanom.
Pochaniaj one olbrzymie iloci dwutlenku wgla i umoliwiaj jego
bezpieczne skadowanie. Jedn z interesujcych cech naszego Ukadu
Sonecznego jest to, e obecnie Soce pali si okoo 25 procent janiej ni w
okresie powstawania Ukadu. Powinno to spowodowa powane zwikszenie
temperatury Ziemi. Jak uj to angielski geolog Aubrey Manning: Ta kolosalna
zmiana powinna wywrze absolutnie katastrofalny efekt na Ziemi, lecz okazuje
si, e nasz wiat prawie wcale tego nie odczu.
Co zatem jest tym czynnikiem, ktry stabilizuje i ochadza naszplane-t?
ycie. Biliony malekich morskich organizmw, o ktrych wikszo z nas
nigdy nie syszaa - otwornice, kokoiity i glony wapienne - pochaniaj wgiel
atmosferyczny, ktry w postaci dwutlenku wgla spada do oceanu wraz z
deszczem, po czym przetwarzaj go (wykorzystujc take inne substancje) i
buduj z niego swoje malekie muszle. Uwiziony w muszlach wgiel nie ulega
ju odparowaniu i nie wraca do atmosfery, gdzie gromadziby si w postaci
niebezpiecznego gazu cieplarnianego. Gdy otwomice, kokolity i inne yjtka
gin i opadaj na dno oceanu, z ich muszli stopniowo powstaj wapienie. Gdy
podziwiamy pikne, naturalne ksztaty angielskich biaych klifw w okolicach
Dover, niewiarygodna wy-daje si myl, e s one zbudowane niemal wycznie
z malekich, martwych organizmw, lecz jeszcze bardziej godna uwagi jest
ilo wgla, ktr wsplnie zuyy. Szeciocalowa kostka kredy z Dover
stanowi rwnowarto ponad 1000 litrw dwutlenku wgla, ktry raczej nie
poprawiby nam klimatu, gdyby nie zosta schwytany przez te dobroczynne
yjtka. cznie w ziemskich skaach uwiziona jest okoo 20 000 razy wiksza
ilo wgla ni w atmosferze33. Wikszo tego wapienia prdzej czy pniej
zasili wulkany. Wulkany ponownie oddadz wgiel do atmosfery, z ktrej wrci
on na Ziemi w deszczu, zamykajc ptl zwan dugofalowym cyklem
wglowym. Jest to bardzo dugotrway proces - przecitny atom wgla
potrzebuje okoo p miliarda lat na jedno okrenie - lecz dziaa zadziwiajco
skutecznie, utrzymujc stabilny klimat na caej planecie.
Niestety, nasza nieostrona cywilizacja przyczynia si do zakcenia tego
cyklu, wypuszczajc do atmosfery ogromne nadwyki wgla i nie pytajc
otwomic, czy s na to przygotowane. Szacuje si, e od 1850 roku dooylimy
do atmosfery okoo 100 miliardw ton dodatkowego dwutlenku wgla, a
obecnie dokadamy okoo 7 miliardw ton rocznie. W oglnym rachunku nie
jest to wcale ogromna ilo, poniewa sama natura posya do atmosfery okoo
200 miliardw ton rocznie - gwnie na skutek dziaalnoci wulkanw oraz
rozkadu rolin - prawie trzydzieci razy wicej ni nasze auta i fabryki.
Wystarczy jednak spojrze na smog, ktry wisi w powietrzu nad niektrymi
miastami, a czasem nawet nad Wielkim Kanionem Kolorado czy klifami w
Dover, aby zda sobie spraw z konsekwencji naszego wglowego wkadu w
atmosfer.
Na podstawie bada bardzo starych prbek lodu wiemy, e naturalny
stosunek dwutlenku wgla w atmosferze34 - czyli taki, jaki by, zanim zacz
rosn na skutek naszej aktywnoci przemysowej - wynosi okoo 280 czci na
milion. W 1958 roku, gdy zaczlimy zwraca na uwag, wynosi 315 czci
na milion. Dzisiaj jest to ponad 360 czci na milion i wzrasta o okoo wier
procentu rocznie. Prognoza na koniec dwudziestego pierwszego stulecia to 560
czci na milion.
Jak dotd ziemskie oceany oraz lasy (ktre take absorbuj sporo wgla)
potrafiy uchroni nas przed skutkami naszej wasnej nieostronoci, lecz, jak
uj to Peter Cox z British Mctcorological Office: Istnieje krytyczna granica,
przy ktrej biosfera przestanie chroni nas przed efektami naszych emisji i
zacznie je wrcz wzmacnia. Istniej obawy, e moe wtedy nastpi raptowny
wzrost temperatury Ziemi. Niektre gatunki drzew oraz innych rolin nie bd w
stanie zaadaptowa si do nowych warunkw i wygin, a ich zapasy wgla
jeszcze spotgujproblem. Takie cykle zdarzay si ju w przeszoci naszej
planety, nawet bez udziau czowieka. Dobra wiadomo jest taka, e take i w
tym wzgldzie natura jest cudownie elastyczna. Jest niemal pewne, e w kocu
cykl wglowy si powtrzy i Ziemia powrci do szczliwego stanu stabilnoci.
Ostatnim razem zajo jej to zaledwie 60 tysicy lat.
Rozdzia 18
MORZA I OCEANY
POWSTANIE YCIA
Nie jest atwo zosta wykopaliskiem. Prawie wszystkie ywe organizmy - ponad
99,9 procent - czeka os kompostu 1. Gdy twoja iskra zganie, kada czsteczka
twojego ciaa zostanie odgryziona lub wyssana, po czym zostanie uyta w
jakim innym systemie. Tak wyglda ycie po yciu. Nawet jeeli dostaniesz si
do elitarnej grupy organizmw, tej nalecej do 0,1 procent, ktra nie zostanie
poarta, szanse na zostanie wykopaliskiem nadal bd bardzo mae.
Aby mg sta si wykopaliskiem, musi si zdarzy kilka rzeczy. Po
pierwsze, musisz umrze we waciwym miejscu. Tylko okoo 15 procent ska
stanowi waciwy materia na stanowisko wykopaliskowe 2, wic nie warto
inwestowa w granitowy nagrobek. Najlepiej rokujce miejsce pochwku
stanowi osady, w ktrych ciao moe si zagbi, jak gazka w bocie, lub
ulec rozkadowi bez dostpu tlenu. W ten sposb czsteczki w kociach i innych
twardych tkankach (i bardzo rzadko take w mikkich) mog zosta zastpione
przez rozpuszczone mineray, tworzc skamienia kopi oryginau. Nastpnie
kopia ta musi przetrwa wywoane przez ziemskie procesy tektoniczne naciski,
przemieszczenia i odksztacenia osadw, w ktrych si znajduje. Na koniec, i
przede wszystkim, po dziesitkach lub nawet setkach milionw lat spdzonych
w ukryciu w skale, musi zosta znaleziona i uznana za co wartego odkopania.
Prawdopodobnie tylko okoo jednej koci na miliard udaje si zosta
wykopaliskiem. Oznacza to, e wykopaliskowe dziedzictwo wszystkich obecnie
yjcych Amerykanw - 270 milionw ludzi po 206 koci kady - bdzie si
skada z okoo 50 koci, jednej czwartej pojedynczego szkieletu. Nie oznacza
to oczywicie, e ktrakolwiek z tych koci zostanie kiedykolwiek znaleziona.
Biorc pod uwag, e mog si znale gdziekolwiek na obszarze ponad 9,3
miliona kilometrw kwadratowych, z ktrych bardzo niewielka cz bdzie
kiedykolwiek przeszukana i zbadana, szan-
332 sa na ich znalezienie graniczy z cudem. Wykopaliska s pod kadym
wzgldem niezwykle rzadkie. Wikszo istot, ktre yy na Ziemi, nie
zostawia po sobie adnego ladu. Szacuje si, e mniej ni jeden gatunek na 10
000 istnieje w postaci zapisu kopalnego3. To ju jest uderzajco may uamek.
Jeeli jednak uwzgldni si powszechnie przyjte oszacowanie, wedug ktrego
w caej historii ycia przez Ziemi przewino si 30 miliardw gatunkw
ywych istot, oraz stwierdzenie Richarda Leakeya i Rogera Lewina (w ksice
The Sixth Extinction), ktrzy oceniaj, e zapis kopalny obejmuje 250 000
gatunkw4, to powysza propozycja zmniejsza si do wartoci jeden do 120 000.
Tak czy inaczej, dysponujemy bardzo mizern prbk ycia, ktre zrodzia
nasza planeta.
Co wicej, prbka jest beznadziejnie niereprezentatywna. Wikszo
zwierzt ldowych w momencie mierci nie trafia oczywicie do warstw
osadowych, lecz pozostaje na ldzie, gdzie albo zostaje zjedzona, albo
stopniowo niszczeje i w kocu znika. W rezultacie w zapisie kopalnym
proporcja jest absurdalnie zawyona na korzy zwierzt morskich. Okoo 95
procent wykopalisk, znajdujcych si w naszym posiadaniu, stanowi szcztki
zwierzt, ktre yy w wodzie, na og w pytkich obszarach mrz5.
Wspominam o tym wszystkim, aby wyjani, dlaczego pewnego
pochmurnego dnia wybraem si do Natural History Museum w Londynie, eby
spotka si z miym, sympatycznym paleontologiem o nazwisku Richard Fortey.
Fortey wie bardzo duo o bardzo wielu rzeczach. Jest autorem wspaniaej,
nieco przekornej ksiki zatytuowanej ycie. Nieautoryzowana biografia, ktra
obejmuje ca histori stworzenia. Jednake jego pierwsz miocijest pewien
typ morskich stworze zwanych trylobitami. Trylobity krloway niegdy w
morzach ordowiku, lecz ju od dawna istniej wycznie w postaci wykopalisk.
Wszystkie trylobity miay taki sam plan budowy ciaa. Skaday si z trzech
czci - tarczy gowowej, tarczy ogonowej i tuowia - std wzia si ich
nazwa*. Fortey znalaz swj pierwszy egzemplarz trylobita, gdy wspina si na
skay w St Davids Bay w Walii. Wraz z trylobitem odkry take swoje
powoanie.
Zaprowadzi mnie do galerii wypenionej wysokimi, metalowymi sza
* obe (ang.) - pat (przyp. tum.).
333 fami. Kada szafa skada si z pytkich szuflad, a kada szuflada jest
wypeniona skamielinami trylobitw - cznie 20 000 egzemplarzy.;>
To wyglda na olbrzymi liczb - zgodzi si ze mn - lecz trzeba
[pamita, e miliony trylobitw yy w morzach miliony lat, wic 20 000 to nie
jest jednak wcale tak duo. Wikszo z tego stanowi czciowo zachowane
egzemplarze. Znalezienie kompletnego trylobita wci stanowi wielki moment
w yciu paleontologa6.
Trylobity pojawiy si po raz pierwszy - w peni uformowane, na pozr
jakby znikd - okoo 540 milionw lat temu, na pocztku epoki wielkiego
rozwoju zoonych form ycia, popularnie zwanego eksplozj kambryjsk.
Znikny, wraz z wieloma innymi gatunkami, okoo 300 milionw lat pniej, w
wielkiej i nadal tajemniczej katastrofie permskiej. Mamy naturaln skonno do
postrzegania trylobitw jako nieudacznikw, podobnie jak w przypadku innych
wymarych stworze, lecz w rzeczywistoci trylobity naleay do najbardziej
dugowiecznych zwierzt, jakie kiedykolwiek yy na naszej planecie.
Krloway przez okoo 3000 stuleci - dwa razy duej ni dinozaury, ktre te
nale do rekordzistw. Fortey zwraca uwag, e gatunek ludzki istnieje dopiero
okoo poowy procentu czasu, ktry przetrway trylobity7.
Majc tyle czasu, trylobity rozmnaay si nad wyraz bujnie. Wikszo
gatunkw miaa niewielkie rozmiary, mniej wicej takie jak wspczesne nam
uki, lecz niektre byy znacznie wiksze. cznie istniao co najmniej 5000
rodzajw i 60 000 gatunkw, aczkolwiek wci odkrywamy nowe. Fortey
uczestniczy niedawno w konferencji w Ameryce Poudniowej, gdzie zwrcia
si do niego badaczka z maego, prowincjalnego uniwersytetu w Argentynie.
Miaa pudo pene interesujcych rzeczy - midzy innymi trylobitw, ktre
nigdy uprzednio nie byy widziane ani w Ameryce Poudniowej, ani gdzie
indziej. Nie dysponowaa aparatur do badania tych znalezisk ani funduszami na
poszukiwania kolejnych. Olbrzymie obszary wiata s wci niezbadane. Pod
ktem trylobitw? Pod ktem wszystkiego
W dziewitnastym wieku trylobity stanowiy jedn z niewielu znanych
wczesnych form zoonego ycia i z tego powodu byy do popularnym
obiektem bada paleontologicznych. Jedn z zagadek stanowio ich nagle
pojawienie si. Jak mwi Fortey, nawet teraz zdarza si, e paleontolog zaczyna
od bardzo starych warstw, przekopuje si w gr przez formacje skalne,
pokonuje kolejne eony i nie znajduje adnych widocznych ladw ycia, a
nagle cay Profallotaspis lub Elenellus, wielkoci sporego kraba, wpada mu w
rce8. Te istoty miay koczyny, skrzela, ukad nerwowy, czuki, co w
rodzaju mzgu oraz najdziwniejsze w wiecie oczy. Zbudowane z krysztaw
kalcytu, tego samego materiau, z ktrego skadaj si wapienie, ich oczy
stanowiy najwczeniejszy znany nam system wizualny. Co wicej, pierwsze
trylobity nie naleay do zaledwie jednego przedsibiorczego gatunku. Byy to
tuziny gatunkw i pojawiy si nie w jednym czy dwch miejscach, lecz
wszdzie. Wielu mylcych ludzi w dziewitnastym wieku postrzegao to jako
dowd ingerencji Boga oraz zaprzeczenie ewolucyjnych idei Darwina.
Rozumowali oni w ten sposb, e skoro ewolucja postpowaa powoli, to w jaki
sposb Darwin mgby wyjani to nage pojawienie si zoonych, w peni
uformowanych istot? Prawd jest, e nie mg.
Wydawao si, e kwestia ta pozostanie na zawsze niewyjaniona, lecz w
1909 roku, trzy miesice przed pidziesit rocznic publikacji O powstawaniu
gatunkw Darwina, paleontolog Charles Doolittle Walcott dokona niezwykego
odkrycia w kanadyjskiej czci Gr Skalistych.
Walcott urodzi si i wychowa w pobliu miejscowoci Utica, w stanie
Nowy Jork, w do ubogiej rodzinie, ktra zbiedniaa jeszcze bardziej, gdy
wkrtce po urodzeniu Charlesa zmar jego ojciec. Walcott ju jako chopiec mia
talent do odkrywania wykopalisk, gwnie trylobitw. Zgromadzi imponujc
kolekcj, ktr zainteresowa si sam Louis Agassiz i zakupi j do swojego
muzeum na Uniwersytecie Hamrda za kwot - rwnowarto dzisiejszych 45
000 funtw - ktra dla Walcotta stanowia ma fortun 9. Walcott mia jedynie
rednie wyksztacenie, a w dziedzinie nauk przyrodniczych by samoukiem, lecz
sta si czoowym autorytetem w kwestiach dotyczcych trylobitw. Stwierdzi
midzy innymi, e trylobity s stawonogami, podobnie jak wspczesne nam
owady i skorupiaki.
W 1879 roku Walcott podj prac jako szeregowy pracownik w
niedawno utworzonej United States Geological Survey10. Pracowa z takim
oddaniem, e po pitnastu latach zosta dyrektorem tej placwki. W 1907 roku
zosta mianowany sekretarzem Smithsonian Institution. Peni t funkcj a do
mierci w 1927 roku. Mimo swoich licznych obowizkw administracyjnych
kontynuowa prace terenowe i bardzo duo pisa. Jego ksiki zajmuj ca
pk w bibliotece, mwi Fortey. Nieprzypadkowo Walcott by take
zaoycielem i pierwszym dyrektorem National Adviso-ry Committee for
Aeronautics, ktry pniej zosta przeksztacony w National Aeronautics and
Space Administration. Przysuguje mu za to zapewne tytu ojca, lub raczej
dziadka, ery podboju kosmosu.
Dzisiaj jest pamitany gwnie dziki bystroci swego oka, poczonej z
utem szczcia, ktre pnym latem 1909 roku pozwoliy mu dokona pewnego
odkrycia w grach Kolumbii Brytyjskiej, w okolicy maej miejscowoci Field.
Wedug powszechnie przyjtej wersji tego wydarzenia Walcott wraz z on
przemierzali konno grski szlak, gdy w pewnej chwili nioscy jego maonk
ko polizgn si na kamieniach. Gdy Walcott zsiad z wierzchowca, aby
pomc onie, zauway, e potrcony przez konia kamie jest w istocie ilastym
upkiem, a jego odwrotna strona zawiera skamieniae skorupiaki, bardzo stare i
nietypowe. Pada gsty nieg - w kanadyjskiej czci Gr Skalistych zima jest
wczesnym gociem - wic Walcott nie mg im si dokadnie przyjrze, lecz
wrci w to samo miejsce przy pierwszej nadarzajcej si okazji w nastpnym
roku. Idc domnieman tras osuwajcych si ska, wspi si 750 stp w
poblie szczytu gry. Na wysokoci 8000 stp nad poziomem morza znalaz
odsonit ska upkow, o dugoci 200 stp, zawierajc oszaamiajcy zbir
skamielin z okresu, w ktrym zoone formy ycia pojawiy si na Ziemi -
raptownie i w wielkiej obfitoci - dajc pocztek synnej eksplozji kambryjskiej.
Krtko mwic, Walcott odkry witego Graala paleontologii. Odkrywka staa
si znana jako Burgess Shale, od nazwy grskiego grzbietu, na ktrym si
znajduje, i przez dugi czas stanowia nasze jedyne okno na pocztek
wspczesnego ycia w caej jego peni12, jak okreli to Stephen Jay Gould w
swojej popularnej ksice Wonderful Life.
Gould, jak zawsze skrupiamy, przeczyta dzienniki Walcotta i odkry, e
historia odkrycia Burgess Shale zostaa cokolwiek ubarwiona - Walcott nie
wspomina o potkniciu konia ani o padajcym niegu - lecz nie ma adnych
wtpliwoci, e byo to niezwyke odkrycie13.
Istocie ludzkiej, ktrej czas spdzony na Ziemi jest ograniczony do kilku
przelotnych dekad, trudno jest poj, jak bardzo odlega czasowo bya eksplozja
kambryjska. Gdyby mg si wybra w podr w czasie i przemierza jeden
rok w cigu kadej sekundy, po pgodzinie znalazby si w czasach Chrystusa,
a po trzech tygodniach dotarby do pocztkw istnienia gatunkuludzkiego. Er
eksplozji kambryjskiej osignby dopiero po 20 latach. Inaczej mwic, byo
to niezmiernie dawno, a wiat by wtedy zupenie innym miejscem.
Przede wszystkim 500 milionw lat temu i jeszcze nieco wczeniej, gdy
Burgess Shale zostao uformowane, nie znajdowao si na szczycie gry, lecz u
podna, a konkretnie na dnie pytkiego basenu oceanicznego, u stp stromego
klifu. Morza w tym czasie ttniy yciem, lecz zwierzta nie zostawiay na og
adnych ladw, poniewa miay mikkie ciaa, ktre rozkaday si po mierci.
Jednak w Burgess fragment klifowego brzegu spad do morza, odcinajc dopyw
wody i grzebic ywe istoty w mule, w ktrym zostay sprasowane jak kwiaty
midzy kartami ksiki, zachowujc cudownie szczegowe skamieliny
niezliczonych zwierzt.
W okresie od 1910 do 1925 roku (mia wtedy 75 lat) Walcott co roku w
lecie prowadzi prace wykopaliskowe w Burgess Shale. Zgromadzi cznie
dziesitki tysicy egzemplarzy (Gould pisze o 80 000, natomiast wiarygodne
archiwa National Geographic mwi o 60 000), ktre przywiz do
Waszyngtonu, aby podda dalszym badaniom. Jego kolekcja nie miaa sobie
rwnych zarwno pod wzgldem zrnicowania, jak i liczby egzemplarzy.
Niektre z nich miay muszle, inne byy ich pozbawione. Niektre byy lepe,
inne miay oczy. Wedug jednego z oszacowa byo tam 140 gatunkw 14.
Burgess Shale obejmuje skal zrnicowania, ktrej nie dorwnuje ani adne
pniejsze stanowisko wykopaliskowe, ani wszystkie dzisiejsze morskie istoty
razem wzite15, napisa Gould.
Niestety, zdaniem Goulda, Walcott nie doceni znaczenia swojego
odkrycia. Wyrywajc porak ze szczk zwycistwa - napisa Gould w innej
pracy, Eight Litte Piggies - Walcott dokona najwikszego z moliwych bdw
w interpretacji tych wspaniaych wykopalisk. Przypisa je do wspczesnych
grup, klasyfikujc je jako przodkw dzisiejszych robakw, meduz oraz innych
istot. W ten sposb cakowicie zignorowa znaczenie ich odrbnoci. Wedug
takiej interpretacji - wzdycha Gould - ycie zaczo si w pierwotnej prostocie,
aby nastpnie nieugicie i w cakiem przewidywalny sposb rozwija si w
kierunku wikszych i lepszych16.
Walcott zmar w 1927 roku. Wraz z jego mierci wykopaliska z Burgess
zostay w zasadzie zapomniane. Przez prawie p wieku spoczyway zamknite
w szufladach w American Museum of Natural History w Waszyngtonie, gdzie
byy rzadko ogldane i nigdy nie badane. W 1973 roku doktorant z Cambridge
University, Simon Conway Morris, przejrza ca kolekcj i ze zdumieniem
stwierdzi, e byy znacznie bardziej zrnicowane i interesujce, ni mona by
sdzi na podstawie pism Walcotta17. Kategori, ktra w taksonomii odnosi si
do podstawowego planu budowy ciaa, jest typ. W kadej kolejnej szufladzie
Conway Morris znajdowa coraz to inne anatomiczne osobliwoci i coraz
bardziej zdumiewa go fakt, e wszystkie te nowe typy nie zostay rozpoznane
przez czowieka, ktry je odkry.
Wraz ze swym promotorem, Harrym Whittingtonem, oraz drugim
doktorantem, Derekiem Briggsem, Conway Morris w cigu kilku kolejnych lat
przeprowadzi systematyczny przegld caej kolekcji, dokonujc jednego
odkrycia po drugim i publikujc jedn po drugiej ekscytujce monografie. Wiele
tych istot stosowao plany budowy ciaa, ktre nie byy po prostu odmienne ni
wszystkie inne, wczeniejsze lub pniejsze istoty - one byy wrcz dziwaczne.
Jedna z nich, Opabinia, miaa picioro oczu oraz przypominajcy rur od
odkurzacza narzd gbowy ze szczkami na kocu. Peytoia, istota w ksztacie
dysku, wygldaa prawie komicznie, jak plaster ananasa. Trzecia, ktra
ewidentnie prbowaa chwiejnie chodzi na szeregu szczudowatych ng,
wygldaa tak dziwnie, e dali j ej nazw Hallucigenia. Kolekcja zawieraa tak
wiele nierozpoznanych nowoci, e - jak wie niesie - i pewnego dnia po
otwarciu kolejnej szuflady Conway Morris mrukn: O kurwa, tylko nie
nastpny typ18.
Badania angielskiego zespou wykazay, e kambr stanowi okres
niesamowitych innowacji i eksperymentowania w dziedzinie architektury
organizmw. Przez wiksz cz prawie 4 miliardw lat swego istnienia na
Ziemi ycie marudzio bez adnych widocznych ambicji w kierunku zoonoci,
aby nagle, w cigu zaledwie 5 czy 10 milionw lat, stworzy wszystkie
podstawowe plany budowy ciaa. Niektre z nich nadal s w uyciu, lecz, co
waniejsze, od tego czasu nie powstay adne nowe. Wymie jakkolwiek
istot, od nicienia po Cameron Diaz, a kada z nich stosuje plan budowy ciaa
po raz pierwszy stworzony w kambrze19.
Najbardziej zaskakujcy okaza si jednak fakt, e tak wiele spord tych
planw nie zdoao si przebi - ujmujc rzecz w cudzysowie - i nie zostawio
adnych potomkw. Wedug Goulda co najmniej pitnacie, a moe nawet
dwadziecia typw zwierzt z Burgess nie naleao do adnego znanego typu 20
(w popularnonaukowych opracowaniach liczba ta niebawem wzrosa do 100, tj.
znacznie wicej, ni naukowcy z Cambridge kiedykolwiek stwierdzili)...ycie -
napisa Gould - jest histori potnych wymiera oraz nastpujcych po nich
zrnicowa w obrbie nielicznych niedobitkw, a nie konwencjonaln
opowieci o staym, narastajcym doskonaleniu, zoonoci i zrnicowaniu.
Okazao si, e ewolucyjny sukces stanowi wynik loterii.
U jednego z tych niedobitkw, ktrym udao si przetrwa,
przypominajcej maego robaka istoty nazwanej Pikaia gracilens, odkryto
prymitywny stos krgowy, ktry uczyni z niej najwczeniejszego znanego nam
przodka wszystkich pniejszych krgowcw, cznie z nami. Pikaia bynajmniej
nie wystpoway licznie w wykopaliskach z Burgess, wic Bg jeden wie, jak
bliskie byy wymarcia. Synny cytat z Goulda nie zostawia wtpliwoci, e
uwaa on nasz rodowodowy sukces za szczliwy zbieg okolicznoci: Przewi
wstecz tam ycia do pierwszych dni Burgess Shale, pu j ponownie od tego
samego miejsca, a szanse, e w powtrce pojawi si co podobnego do ludzkiej
inteligencji, oka si znikome21.
Ksika Wonderful Life Goulda zostaa opublikowana w 1989 roku i
natychmiast zyskaa oglne uznanie, odnoszc przy tym ogromny sukces
wydawniczy. Wtedy nie byo jeszcze powszechnie wiadomo, e wielu
naukowcw nie zgadzao si z Gouldem i e wkrtce caa historia miaa si
przeksztaci w gorszcy spr. W konktekcie kambru sowo eksplozja miao
niebawem w wikszym stopniu odnosi si do wspczesnych temperamentw
ni do faktw dotyczcych fizjologii dawnych organizmw.
W rzeczywistoci, jak obecnie wiemy, a powinnimy byli to wiedzie
znacznie wczeniej, zoone organizmy istniay co najmniej 100 milionw lat
przed kambrem. Prawie czterdzieci lat po odkryciu dokonanym przez Walcotta
w Kanadzie po drugiej stronie planety, w Australii, mody geolog Reginald
Sprigg odkry co jeszcze starszego i rwnie godnego uwagi.
W 1946 roku, jako mody asystent zatrudniony w rzdowym urzdzie
geologicznym, zosta wysany w celu zbadania opuszczonych kopalni w grach
Ediacaran Hi lis w pamie Flinders, na kompletnym pustkowiu, okoo 500
kilometrw na pnoc od Adelaide22. Celem jego wyprawy byo zbadanie, czy
niektre ze starych kopal nie mogyby by ponownie eksploatowane przy
uyciu nowszych technologii, wic Sprigg w ogle nie zajmowa si
powierzchniowymi skaami, ani tym bardziej wykopaliskami. Pewnego dnia, w
trakcie lunchu, machinalnie odwrci kawaek piaskowca i z prawdziwym
zaskoczeniem stwierdzi, e jego powierzchnia jest pokryta delikatnymi
skamielinami przypominajcymi odciski zostawione przez licie w mule. Te
skay byy starsze od eksplozji kambryjskiej, Sprigg patrzy na najstarsze
ziemskie organizmy widoczne goym okiem.
Sprigg wysa rkopis artykuu do Natur, ale zosta on odrzucony. Rok
pniej odczyta go na dorocznej konferencji Australian and New Zealand
Assocation for the Advancement of Science, lecz nie znalaz uznania w oczach
prezesa stowarzyszenia, ktry stwierdzi, e skamieliny z Ediacaran Hills
stanowi przypadkowe nieorganiczne odciski wyobione przez wiatr, deszcz
lub prdy, a nie przez ywe istoty23. Wci niepozba-wiony nadziei Sprigg
wybra si do Londynu, aby przedstawi swoje odkrycie na Midzynarodowym
Kongresie Geologicznym w 1948 roku, lecz nikt nie da mu wiary ani nawet nie
okaza zainteresowania. W kocu, z braku lepszych rozwiza, opublikowa
swoje odkrycie na aniach Transactions of the Royal Society of South
Australia, porzuci rzdow posad i zaj si poszukiwaniami ropy.
Dziewi lat pniej, w 1957 roku, nastoletni Roger Mason podczas
spaceru przez las Chamwood w rodkowej Anglii znalaz ska z dziwnymi
skamielinami na powierzchni24 - podobnymi do wspczesnych istot I zwanych
pirami morskimi - takimi samymi jak te, ktre odkry Sprigg i nadaremnie
usiowa nimi zainteresowa wiat nauki. Mason przekaza swoje znalezisko
paleontologowi z University of Leicester, ktry natychmiast zidentyfikowa je
jako prekambryjskie. Mason zosta wykreowany na modocianego bohatera,
jego zdjcia pojawiy si w gazetach, a jego nazwisko nadal figuruje w wielu
podrcznikach. Odkryty przez niego gatunek zosta na jego cze nazwany
Charnia masoni.
Obecnie niektre z oryginalnych znalezisk Sprigga, wraz z 1500 innych,
ktre zostay od tego czasu znalezione w pamie Flinders, mona oglda w
szklanej gablocie na pitrze przysadzistego, lecz gustownego budynku South
Australian Museum w Adelaide, jednak nie wzbudzajone wielkiego
zainteresowania. Delikatnie zarysowane wzory s do niewyrane i raczej nie
przycigaj uwagi niewytrenowanego oka. W wikszoci s mae, okrgawe,
niektre posiadaj delikatne, wstkowate ogony. Fortey okreli je jako
dziwactwa o mikkich ciaach.
Niewiele wiemy o ich trybie ycia ani o tym, czym w istocie byy.
Najprawdopodobniej nie miay ani otworu gbowego do pobierania poywienia,
ani wewntrznych organw do trawienia, ani ukadu wydalniczego do
pozbywania si niestrawionych resztek. Wikszo z nich prawdopodobnie po
prostu leaa na powierzchni piaskowych osadw, jak mikka, pozbawiona
struktury, nieruchoma paszczka, mwi Fortey. Pod wzgldem zaawansowania
w najlepszym razie mogy by zblione do meduzy. Wszystkie istoty z
Ediacaran Hills s dwuwarstwowcami, co oznacza, e rozwijaj si z dwch
listkw zarodkowych. Z wyjtkiem meduz wszystkie wspczesne zwierzta s
trjwarstwowcami.
Niektrzy eksperci uwaaj, e nie byy to zwierzta, ale raczej roliny
lub grzyby. Rozrnienie midzy zwierzciem i rolin nie zawsze jest jasne
nawet dzisiaj. Wspczesna gbka spdza cae ycie przytwierdzona do tego
samego miejsca, nie ma oczu, mzgu ani bijcego serca, lecz jest uwaana za
zwierz. Gdy cofniemy si do prekambru, rnice midzy rolinami i
zwierztami s prawdopodobnie jeszcze mniej jasne - dodaje Fortey. - Nie ma
adnej reguy, ktra mwiaby, e musisz by ewidentnie jednym lub drugim.
Nie jest take przesdzone, e organizmy z Ediacaran Hills s w
jakimkolwiek sensie przodkami ktrejkolwiek ze wspczesnych istot (by moe
z wyjtkiem niektrych meduz). Wielu fachowcw uwaa je za pewnego
rodzaju nieudany eksperyment, test zoonoci, ktry si nie powid, poniewa
nieruchawe organizmy z Ediacaran zostay poarte lub w inny sposb wyparte
przez zwinniej sze i bardziej zaawansowane zwierzta z okresu kambryjskiego.
Nie istnieje nic zblionego wrd obecnie yjcych istot 25 - napisa
Fortey. Trudno je zinterpretowa jako przodkw jakichkolwiek pniejszych
gatunkw26.
Wytworzyo si przekonanie, e ostatecznie fauna z Ediacaran nie okazaa
si wyjtkowo istotna w rozwoju ycia na Ziemi. Wielu fachowcw uwaa, e
na granicy prekambru i kambru nastpia masowa eksterminacja, w wyniku
ktrej aden gatunek z Ediacaran Hills (z niepewnym wyjtkiem meduz) nie
zdoa przej do kolejnej rundy. Innymi sowy, prawdziwy rozkwit bardziej
zoonych form ycia zacz si od eksplozji kambryjskiej. W kadym razie tak
widzia to Gould.
Wrmy do skamielin z Burgess Shale. Niemal natychmiast niektrzy
naukowcy zaczli kwestionowa interpretacje, a szczeglnie Goulda
interpretacje interpretacji. Od pocztku istniaa pewna liczba naukowcw,
ktrzy powtpiewali w racje przedstawione przez Stevea Goulda, niezalenie
od podziwu dla sposobu ich prezentacji, napisa Fortey w ksice ycie.
Nieautoryzowana biografia, ujmujc rzecz nadzwyczaj agodnie.
Gdyby tylko Stephen Gould potrafi myle rwnie jasno jak pisze! 27,
szczekn uczony z Oksfordu, Richard Dawkins, w pierwszej linijce recenzji
Wonderful Life zamieszczonej w Sunday Telegraph. Dawkins przyzna, e
ksika stanowi literacki tour-de-force i jest nie-odkadalna, lecz oskary
Goulda o wielce grnolotne i niemal obudne przekrcanie faktw, a w
szczeglnoci o sugerowanie, e rewizja znalezisk z Burgess zaskoczya
spoeczno paleontologw. Pogldu, ktry on atakuje - e ewolucja maszeruje
nieugicie w kierunku ostatecznego zwieczenia w postaci czowieka - nikt nie
podtrzymywa przez 50 lat, zrzdzi Dawkins.
Wielu recenzentw nie zwracao uwagi na takie subtelnoci. Autor
recenzji z New York Times Book Review radonie zwrci uwag, e z
powodu ksiki Goulda naukowcy odrzucali pewne uprzedzenia, ktrych nie
analizowali przez cae pokolenia. Obecnie - niektrzy entuzjastycznie, inni
niechtnie - akceptuj ide, zgodnie z ktr ludzie stanowi w rwnym stopniu
wynik przypadku jak i produkt uporzdkowanego rozwoju28.
Lecz najpowaniejsze argumenty przeciwko Gouldowi wysunito w
wyniku przekonania, e niektre jego konkluzje byy nacigane lub wrcz
bdne. W artykule opublikowanym w czasopimie,JEvolution29 Dawkins
zaatakowa twierdzenia Goulda, jakoby ewolucja w kambrze stanowia inny
rodzaj procesu ni obecnie i da wyraz swej irytacji wobec wielokrotnie
powtarzanych przez Goulda sugestii, e kambr by okresem ewolucyjnego
eksperymentu, ewolucyjnych prb i bdw, ewolucyjnych falstartw
[...] by to podny okres, gdy wynalezione zostay wszystkie wielkie
podstawowe plany budowy. Dzisiaj ewolucja jedynie majstruje przy starych
planach ciaa. W kambrze powstay nowe typy i nowe klasy. Dzisiaj mamy tylko
nowe gatunki!. ;
WYMIERANIE GATUNKW
BOGACTWO BYCIA
KOMRKI
Pod koniec lata lub wczesn jesieni 1859 roku Whitwell Elwin, wydawca
powanego brytyjskiego kwartalnika Quarterly Review, otrzyma egzemplarz
sygnalny nowej ksiki, ktrej autorem by przyrodnik Charles Darwin. Elwin
przeczyta ksik z uwag, pochwali, lecz wyrazi obaw, e temat jest zbyt
wski, aby mg zainteresowa liczne grono czytelnikw. W zamian stara si
skoni Darwina do napisania ksiki o gobiach. Wszyscy interesuj si
gobiami1, zauway w recenzji.
Rozsdna porada Elwina zostaa jednak zignorowana i ksik O
powstawaniu gatunkw drog doboru naturalnego, czyli o utrzymaniu si
doskonalszych ras w walce o byt opublikowano pod koniec listopada 1859 roku.
Pierwsze wydanie, w cenie pitnastu szylingw za egzemplarz i nakadzie 1250
sztuk, rozeszo si w cigu jednego dnia. Od tego czasu ksika nie przestaa
by bestsellerem i zarazem rdem kontrowersji; nie najgorszy rezultat
wydawniczy jak na autora, ktrego drugim obiektem zainteresowania byy
ddownice i ktry - - gdyby nie podjta pod wpywem chwilowego impulsu
decyzja o podry dookoa wiata - najprawdopodobniej spdziby cae ycie
jako anonimowy wiejski pastor, znany jedynie z... no c, zainteresowania
ddownicami.
Charles Robert Darwin urodzi si 12 lutego 1809 roku* w Shrewsbury,
sennym miasteczku targowym w rodkowej Anglii. Jego ojciec by lekarzem, a
matka, ktra zmara, gdy Charles mia zaledwie osiem lat, bya crk Josiaha
Wedgwooda, znanego producenta porcelany.
Darwin w peni korzysta z poytkw, jakie dawao dobre pochodzenie,
lecz nieustannie martwi swego owdowiaego ojca sabymi postpami w nauce.
Nic ci nie obchodzi poza strzelaniem, psami i apaniem szczu-
* Wyjtkowa data w historii: w tym samym dniu w Kentucky urodzi si
Abraham Lincoln. rw, wstyd przyniesiesz sobie i caej rodzinie 2, ta
reprymenda ojca jest cytowana niemal w kadej biografii Darwina. Interesowa
si gwnie histori naturaln, lecz z woli ojca studiowa medycyn na
uniwersytecie w Edynburgu. Nie znosi widoku krwi i cierpienia, a
obserwowanie operacji u przeraonego dziecka - byo to oczywicie w czasach,
gdy nie znano jeszcze znieczulenia - pozostawio w nim uraz na cae ycie 3.
Przenis si na prawo, lecz okazao si nudne nie do wytrzymania. W kocu, w
zasadzie nie majc nic wicej do wyboru, zdoa uzyska dyplom teologii w
Cambridge.
Los wiejskiego wikarego wydawa si nieunikniony, gdy ni z tego, ni z
owego pojawia si bardziej kuszca oferta. Darwin zosta zaproszony do
udziau w podry dookoa wiata na statku badawczym HMS Bea-gle, w
zasadzie jako go i towarzysz podry kapitana Roberta FitzRoya. Ranga
gospodarza dopuszczaa wybr gocia wycznie spord dentelmenw.
FitzRoy, ktry bez wtpienia by dziwakiem, wybra Darwina, czciowo te ze
wzgldu na ksztat jego nosa (poniewa sdzi, e ten konkretny ksztat oznacza
mocny charakter*). Darwin nie by pierwszy na licie kandydatw, lecz
otrzyma t propozycj, gdy jego poprzednik zrezygnowa. Z naszej obecnej
perspektywy najbardziej uderzajc, wspln cech obu dentelmenw by ich
wyjtkowo mody wiek. Gdy Beagle wyrusza w rejs, FitzRoy mia 23 lata, a
Darwin 22.
Zadanie FitzRoya polegao na badaniu i sporzdzaniu map obszarw
przybrzenych, lecz jego hobby, a waciwie pasj, stanowio poszukiwanie
dowodw dosownej, biblijnej interpretacji stworzenia. Istotny element decyzji
FitzRoya dotyczcej zaproszenia Darwina do wzicia udziau w podry
stanowio teologiczne wyksztacenie kandydata. Dopiero w trakcie podry
okazao si, e Darwin nie tylko by liberaem, ale zarazem nie by
ortodoksyjnym zwolennikiem chrzecijaskich zasad wiary, co stao si
przyczyn nieustannych tar midzy nimi.
Czas spdzony na pokadzie Beagle, od 1831 do 1836 roku, stanowi
niewtpliwie formaty wny okres w yciu Darwina. Byo to zarazem jedno z
najtrudniejszych dowiadcze w jego yciu. Zajmowa niewielk kabin,
wsplnie z kapitanem FitzRoyem, ktry ulega atakom furii, a po nich na-
* Autor nieco pobdzi; FitzRoy wybra Darwina pomimo obaw, i
ksztat nosa kandydata wskazuje na brak wytrwaoci (przyp. red.). stpoway
dugie okresy depresji. Obaj nieustannie si spierali, niekiedy do granic
szalestwa, jak wspomina pniej Darwin. Podre oceaniczne stanowiy w
najlepszym razie dugie okresy melancholii - poprzedni kapitan Beagle strzeli
sobie w gow w chwili przygnbiajcej samotnoci - a FitzRoy pochodzi z
rodziny znanej ze skonnoci do depresji. Jego wuj, wicehrabia Castlereagh,
podci sobie gardo dziesi lat wczeniej, gdy peni funkcj ministra spraw
wewntrznych (w 1865 roku sam FitzRoy w identyczny sposb popeni
samobjstwo). Nawet w rzadkich momentach pogodniejszego nastroju FitzRoy
stanowi nieprzeniknion zagadk. Niemal natychmiast po zakoczeniu podry
oeni si z mod kobiet, z ktr by od dawna zarczony, co dla Darwina
stanowio cakowite zaskoczenie, poniewa przez pi lat spdzonych wsplnie
na pokadzie Beagle kapitan ani razu nie wspomnia o zarczynach, a nawet
nie wymieni imienia swej wybranki5.
Pod kadym innym wzgldem podr na Beagle stanowia dla Darwina
sukces. Dowiadczenia, przez ktre przeszed, wystarczyy mu na cae ycie.
Zgromadzi kolekcj okazw, ktre zapewniy mu reputacj przyrodnika i day
zajcie na wiele lat. Odkry wspaniae stanowisko gigantycznych skamielin,
cznie z najlepiej zachowanym egzemplarzem Megatherium (leniwca
ziemnego); przey miertelnie niebezpieczne trzsienie ziemi w Chile; odkry
nowy gatunek delfinw (ktry lojalnie nazwa Del-phinus fitzroyi)prowadzi
pracowite i owocne badania geologiczne Andw; sformuowa now teori
formowania atoli koralowych, ktra zyskaa oglne uznanie, a jedn z
konsekwencji tej teorii bya sugestia, e atole nie mogy powsta w czasie
krtszym ni milion lat6 - wtedy po raz pierwszy Darwin da wyraz swemu
przekonaniu, e ziemskie procesy s niezwykle dugotrwae. W 1936 roku, w
wieku 27 lat, Darwin powrci do domu, po piciu latach i dwch dniach
podry. Nigdy wicej nie opuci Anglii.
Jedn z rzeczy, ktrych Darwin nie uczyni w trakcie podry, byo
wysunicie teorii (lub choby hipotezy) ewolucji. Po pierwsze, idea ewolucji
bya ju wtedy znana od kilkudziesiciu lat. Jego wasny dziadek, Erasmus,
odda cze ewolucyjnym koncepcjom w natchnionym, lecz raczej miernym
wierszu The Tempie of Natur, napisanym wiele lat przed urodzeniem Charlesa.
Dopiero po powrocie do Anglii i po przeczytaniu dziea Thomasa Malthusa
Essay on the Principle of Population (w ktrym Malthus wy sun i
matematycznie uzasadnia tez, e wzrost zapasw poywienia nie nada za
wzrostem populacji) w umyle Darwina zacza kiekowa idea, e ycie jest
nieustann walk i e dobr naturalny decyduje o tym, e niektre gatunki
prosperuj, a inne gin7. W szczeglnoci Darwin zauway, e organizmy
konkuruj o zasoby i e te z nich, ktre maj jak wrodzon przewag,
prosperuj lepiej i przekazuj t przewag swemu potomstwu. W ten sposb
gatunki nieustannie ewoluuj.
Wydaje si, e to niezwykle prosta idea - bo to jest niezwykle prosta idea
- lecz wyjania ona bardzo wiele i Darwin by gotw powici jej cae ycie.
Jake gupio z mojej strony, e na to nie wpadem8, wykrzykn T.H. Huxley
po przeczytaniu O powstawaniu gatunkw. Pogld Huxleya nie by
odosobniony.
Darwin nie uy sformuowania przetrwanie najlepiej dostosowanych w
adnej ze swoich prac (aczkolwiek wyraa swj podziw dla tego okrelenia).
Zostao ono po raz pierwszy uyte pi lat po publikacji O powstawaniu
gatunkw, w 1864 roku przez Herberta Spencera w ksice Principles of
Biology. Sowo ewolucja pojawio si dopiero w szstym wydaniu O
powstawaniu gatunkw (w tym czasie byo ju tak powszechnie znane, e autor
nie mg si oprze), zastpujc w kocu wczeniejsze sformuowanie
dziedziczenie z modyfikacj. Konkluzje Darwina nie byy w aden sposb
inspirowane przez jego wasne odkrycie - dokonane podczas pobytu na wyspach
Galapagos - interesujcej rnorodnoci dziobw zib. Wedug
konwencjonalnej wersji tej historii (w kadym razie wikszo z nas w takiej
wersji j pamita), Darwin - podrujc od wyspy do wyspy - zwrci uwag, e
dzioby s doskonale przystosowane do eksploatacji lokalnych zasobw. Na
jednej wyspie dzioby byy krtkie i mocne, dostosowane do upania orzechw,
na innej - dugie i cienkie, przydatne do wycigania poywienia ze szczelin. Te
spostrzeenia naprowadziy Darwina na myl, e by moe ziby nie zostay
stworzone z takimi dziobami, lecz w jakim sensie same sobie je stworzyy.
W rzeczywistoci ziby stworzyy same siebie, lecz to nie Darwin
dokona tego spostrzeenia. Darwin ukoczy studia na krtko przed podr na
Beagle, w trakcie eglugi nie by jeszcze dowiadczonym przyrodnikiem i nie
zauway, e ptaki z Galapagos naleay do tego samego typu. Odkrycia tego
dokona jego przyjaciel, ornitolog John Gould, ktry spostrzeg, e Darwin
znalaz w istocie mnstwo dziobw o rozmaitych przystosowaniach 9. Niestety,
Darwin nie zanotowa, ktre ptaki pochodziy z ktrej wyspy (podobn pomyk
popeni z wiami). Rozstrzygnicie tych wszystkich wtpliwoci zajo cae
lata.
Ze wzgldu na te i inne przeoczenia, a take konieczno uporzdkowania
wielu skrzy z okazami przywiezionymi na Beagle, dopiero w 1842 roku, pi
lat po powrocie do Anglii, Darwin zacz formuowa podstawy swojej nowej
teorii. Dwa lata pniej mia gotowy 230-stronicowy szkic, po czym zrobi
co wyjtkowo dziwnego: schowa notatki do szuflady i przez nastpne
pitnacie lat zajmowa si czym zupenie innym10. Spodzi dziesicioro dzieci,
powici prawie osiem lat na napisanie wyczerpujcego dziea o bemiklach
(Nienawidz bernikli jak nikt inny11, stwierdzi po ukoczeniu pracy) i uleg
tajemniczej chorobie, w wyniku ktrej odczuwa chroniczn apati, osabienie
oraz powracajce skonnoci do zachowa neurotycznych. Wrd objaww
niemal zawsze wystpoway nudnoci, palpitacje, ble gowy, wyczerpanie,
drenie, plamy przed oczami, przyspieszony oddech, zawroty gowy i - co raczej
zrozumiae M| depresje.
Przyczyny choroby nigdy nie ustalono. Najbardziej romantyczn i
zarazem do prawdopodobn z wielu sugerowanych moliwoci jest choroba
Chagasa, przewleka choroba tropikalna, ktrej Darwin mg si nabawi na
skutek zetknicia z pluskwiakiem Benchuga w Ameryce Poudniowej. Wedug
bardziej prozaicznego wyjanienia podoe choroby byo psychosomatyczne.
Tak czy inaczej, stan zdrowia Darwina by rzeczywicie kiepski. Niekiedy nie
mg pracowa duej ni dwadziecia minut, a czasem nie by w stanie w ogle
nic robi.
Wikszo czasu poza prac naukow powica na coraz bardziej
desperackie terapie medyczne - kpiele lodowe, okady z octu, owijanie w
elektryczne acuchy, aplikujce pacjentowi niewielkie impulsy prdu.
Stopniowo sta si swego rodzaju pustelnikiem, bardzo rzadko opuszczajc
Down House, swj dom w wiosce Down, w hrabstwie Kent. Jedn z pierwszych
rzeczy, jakie zainstalowa po przeniesieniu si do nowego domu, byo lusterko
za oknem gabinetu, dziki ktremu mg identyfikowa - i w razie potrzeby
unika - nieproszonych goci.
Darwin nie ujawnia swojej teorii, poniewa doskonale zdawa sobie
spraw z burzy, jak wywoaoby jej rozpowszechnienie. W 1844 roku, w tym
samym czasie, gdy zamkn w szufladzie swoje notatki, ukazaa si ksika
Vestiges of the Natural History of Creation, ktra wywoaa furi u wikszoci
czytelnikw, poniewa sugerowaa, e ludzie wyewoluowali od innych
naczelnych bez pomocy boskiego stwrcy. Przewidujc tak reakcj, jej autor
przedsiwzi liczne kroki, aby starannie ukry swoj tosamo. Nie ujawni jej
przez czterdzieci lat nawet swym najbliszym przyjacioom. Niektrzy sdzili,
e jest nim sam Darwin12. Inni podejrzewali ksicia Alberta. W rzeczywistoci
autorem by znany, lecz skromny szkocki wydawca, Robert Chambers, ktrego
ostrono bya podyktowana zarwno praktycznymi, jak i prywatnymi
wzgldami: jego firma bya jednym z gwnych wydawcw Biblii*. Publikacja
Vestiges zostaa gorco potpiona z ambon w caej Wielkiej Brytanii. Spotkaa
si take z gniewn reakcj rodowiska naukowego. Edinburgh Review
przeznaczy prawie cay jeden numer - 85 stron - na miadc krytyk
Vestiges. Nawet T.H. Huxley, zwolennik ewolucji, zaatakowa z
zacietrzewieniem ksik Chambersa, nie wiedzc, e autorem jest przyjaciel.
Rkopis Darwina zapewne pozostaby w szufladzie a do jego mierci,
gdyby wczesnym latem 1858 roku nie nastpi nagy zwrot w rozwoju wydarze
za spraw paczki zawierajcej przyjazny w tonie list od modego przyrodnika,
Alfreda Russela Wallacea, oraz rkopisu artykuu zatytuowanego On the
Tendency of Yarieties to Depart Indefinitely from the Original Type,
opisujcego teori doboru naturalnego niesamowicie podobn do nieujawnionej,
tajemnej wersji Darwina. Nawet niektre sformuowania Wallacea udzco
przypominay tekst Darwina. Nigdy nie widziaem bardziej uderzajcej
koincydencji - skonstatowa zaskoczony Darwin. - Gdyby Wallace mia mj
szkic z 1842 roku, nie mgby napisa wierniejszego abstraktu13.
Wallace nie pojawi si w yciu Darwina cakiem nieoczekiwanie, jak
niekiedy si sugeruje. Od duszego czasu korespondowali ze sob, a Wallace
niejeden raz przysya Darwinowi okazy, o ktrych sdzi, e mog by
interesujce. W trakcie wymiany listw Darwin dyskretnie ostrzeg Wallacea,
e uwaa kwesti powstawania gatunkw za swoje wyczne terytorium.
Niedugo minie dwadziecia lat (!) od dnia, gdy zaczem moje pierwsze
notatki na temat, jak i w jaki sposb gatunki i odmiany rni si od siebie
nawzajem - napisa w jednym z wczeniejszych listw do
* Darwin by jedn z nielicznych osb, ktre odgady prawidowo. Tak
si zoyo, e odwiedzi Chambersa w tym samym dniu, w ktrym nadszed
sygnalny egzemplarz szstego wydania Vestiges. Gorliwo, z jak Chambers
sprawdza poprawki, upewnia Darwina w jego podejrzeniach, aczkolwiek
wydaje si, e nie poruszy tej kwestii w rozmowie z Chamberscm.
Wallacea. - Obecnie przygotowuj moj prac do publikacji, doda,
mimo e w rzeczywistoci wcale nie zacz tych przygotowa14.
Wallace nie domyli si, co Darwin prbowa mu powiedzie, a tym
bardziej nie mg wiedzie, e jego wasna teoria bya niemal identyczna z
wersj, ktr Darwin rozwija od prawie dwudziestu lat.
Darwin znalaz si w nie lada kopocie. Gdyby szybko wysa swj
rkopis do publikacji, aby zachowa pierwszestwo, wykorzystaby niewinn
wskazwk niewiadomego wielbiciela. Gdyby usun si w cie, co zapewne
byoby najlepszym rozwizaniem z punktu widzenia dentelmeskiego kodeksu
postpowania, straciby prawo autorstwa teorii, ktr niezalenie sformuowa.
Teoria Wallacea, co on sam przyznawa, stanowia rezultat nagego przebysku
intuicji; wersja Darwina to produkt wielu lat wnikliwych rozmyla oraz
metodycznej, cikiej pracy. To byaby jawna, miadca niesprawiedliwo.
Przykr sytuacj dodatkowo potgowa fakt, e najmodszy syn Darwina,
take o imieniu Charles, zachorowa na szkarlatyn i znajdowa si w
krytycznym stanie. Mimo choroby syna Darwin znalaz czas na napisanie listw
do przyjaci, Charlesa Lyella i Josepha Hookera, w ktrych zadeklarowa
gotowo ustpienia, lecz zarazem zwraca uwag, e caa jego praca,
cokolwiek jest warta, zostanie unicestwiona15. Syn Darwina zmar w
kluczowym momencie kryzysu, 28 czerwca. W tym czasie Lyell i Hooker
znaleli kompromisowe rozwizanie, w ramach ktrego idee Darwina i
Wallace^ miay zosta zaprezentowane cznie. Jako forum wybrali posiedzenie
Linnaean Society, ktre w owym czasie przechodzio kryzys i walczyo
0 przywrcenie statusu powanej instytucji naukowej. Teoria Darwina
1 Wallacea zostaa zaprezentowana wiatu 1 lipca 1858 roku. Sam
Darwin nie by obecny. W dniu posiedzenia odby si pogrzeb jego syna.
Referat Darwina i Wallacea by jednym z siedmiu prezentowanych tego
wieczoru - tematem jednego z pozostaych bya fauna Angoli. Jeeli
ktrykolwiek spord okoo 30 suchaczy mia wiadomo, e jest wiadkiem
naukowego przeomu stulecia, nie okaza tego w aden sposb. Nie byo adnej
dyskusji. Wykad nie wywoa take prawie adnej reakcji zewntrznej. Darwin
pogodnie odnotowa pniej, e tylko jedna osoba, niejaki profesor Haughton z
Dublina, zamieci w druku wzmiank na temat obu referatw, a w konkluzji
stwierdzi, e wszystko, co w nich nowe, byo bdne, a to, co byo prawd,
byo stare16.
Wallace, nadal przebywajcy na Dalekim Wschodzie, dowiedzia si
0 tych manewrach znacznie pniej. Zareagowa zadziwiajco spokojnie
1 wydawa si zadowolony, e jego wkad zosta w ogle uwzgldniony.
W pniejszych latach zawsze stosowa w odniesieniu do nowej teorii
okrelenie darwinizm.
Znacznie mniej skonny do uznania priorytetu Darwina by szkocki
ogrodnik, Patrick Matthew, ktry rwnie ogosi zasady doboru naturalnego17.
Co ciekawe, opublikowa je ponad dwadziecia lat wczeniej, w tym samym
roku, w ktrym Darwin wyruszy w podr statkiem Beagle. Niestety,
Matthew zamieci swoje przemylenia w ksice zatytuowanej Naval Timber
and Arboriculture [Drewno do budowy statkw i uprawa drzew], ktrej
publikacj przeoczy nie tylko Darwin, ale waciwie cay wiat. Gdy Matthew
zorientowa si, e jego odkrycie zostao powszechnie przypisane Darwinowi,
energicznie zaprotestowa w licie do wydawnictwa Gardeners Chronicie.
Darwin bez wahania przeprosi, zwracajc jednak uwag: Sdz, e nikt nie
bdzie zaskoczony faktem, e ani ja, ani aden inny przyrodnik nie sysza o
pogldach pana Matthew, wziwszy pod uwag, jak zwile s one podane, jak
rwnie to, e zostay opublikowane w dodatku do pracy na temat drewna do
budowy statkw oraz uprawy drzew.
Wallace jeszcze przez pidziesit lat kontynuowa karier jako
przyrodnik i myliciel, niekiedy z bardzo dobrymi rezultatami, lecz stopniowo
oddala si od czysto naukowego nurtu, podejmujc takie tematy, jak
spirytualizm lub moliwo istnienia ycia gdzie indziej we wszechwiecie. W
rezultacie teoria ewolucji staa si, w jakim sensie automatycznie, wyczn
wasnoci Darwina.
Idee Darwina nigdy nie przestay by dla niego samego rdem osobistej
udrki. Sam siebie okrela mianem kapelana diaba 18 i mawia, e ogoszenie
swej teorii przey jak przyznanie si do morderstwa 19. Niezalenie od
wszystkich innych implikacji zdawa sobie spraw, jak gboko zrani uczucia
swej ukochanej, bardzo pobonej ony. Mimo to natychmiast zabra si do pracy
nad rkopisem, rozszerzajc go do rozmiarw ksiki. Zatytuowa j wstpnie
An Abstract of an Essay on the Origin of Species and Varieties through Natural
Selection. Tytu by tak mdy i prowizoryczny, e jego wydawca, John Murray,
zdecydowa si wydrukowa tylko 500 egzemplarzy. Gdy w kocu otrzyma
rkopis, wraz z nieco bardziej atrakcyjnym tytuem, zmieni zdanie i zwikszy
liczb egzemplarzy do 1250 sztuk.
Publikacja O powstawaniu gatunkw staa si natychmiastowym
sukcesem komercyjnym, lecz sukces naukowy odniosa w znacznie duszej
skali czasowej. Teoria Darwina od samego pocztku natrafia na dwie
niemoliwe do pokonania trudnoci. Potrzebowaa znacznie wicej czasu, ni
lord Kelvin by skonny dopuci, i miaa bardzo nike oparcie w danych
wykopaliskowych. Rozsdnie mylcy krytycy pytali, gdzie s te formy
przejciowe, do ktrych teoria Darwina tak wyranie si odwouje. Skoro nowe
gatunki nieustannie ewoluoway, to w danych wykopaliskowych powinno by
mnstwo porednich form, a tymczasem nie byo adnych*. W rzeczywistoci
dane wykopaliskowe, ktre byy wwczas (i jeszcze dugo pniej) dostpne,
nie zawieray adnych ladw ycia a do momentu synnej eksplozji
kambryjskiej.
I oto Darwin, bez adnych dowodw, upiera si, e dawne morza musiay
by pene ycia, my za nie znalelimy adnych ladw, poniewa z jakich
powodw lady nie zostay zachowane. Darwin twierdzi, e po prostu nie
mogo by inaczej. Stan obecny musi pozosta niewyjaniony; i moe by w
istocie uyty jako suszny argument przeciwko prezentowanym tutaj
pogldom20, przyzna szczerze, acz odrzuci alternatywn moliwo. W formie
wyjanienia fm pomysowego, lecz bdnego - wysun hipotez, e
prekambryjskie morza byy zbyt czyste, aby zgromadzi osady wystarczajce do
zachowania skamielin21.
Nawet najblisi przyjaciele Darwina byli zakopotani niefrasobliwoci
niektrych jego twierdze. Adam Sedgwick, ktry uczy Darwina w Cambridge
i w 1831 roku zabra go na geologiczn wypraw po Walii, stwierdzi, e
ksika przysporzya mu wicej blu ni przyjemnoci. Louis Agassiz, synny
szwajcarski paleontolog, odrzuci j jako zbir kiepskich domysw. Nawet
Lyell stwierdzi pospnie, e Darwin poszed za daleko22.
T.H. Huxley krytykowa upr Darwina w kwestii dugoci czasu
geologicznego, poniewa by saltacjonist, czyli zwolennikiem pogldu, e
zmiany ewolucyjne zachodz nie stopniowo, lecz gwatownie23. Saltacjonici
(okrelenie to pochodzi od aciskiego sowa salto oznaczajcego skok)
kwestionowali moliwo, e skomplikowane organy mogy kie
* Tak si zoyo, e w 1861 roku, w szczytowym momencie debaty,
pojawia si dokadnie taka forma przejciowa, gdy robotnicy w Bawarii
znaleli koci archaicznego archeopteryksa, stworzenia poredniego midzy
ptakiem i dinozaurem (mia pira, lecz mia te zby). Byo to odkrycie godne
uwagi i stanowio temat oywionej debaty, jednk pojedyncze odkrycie nie
mogo by uznane za decydujcy dowd.
402 dykolwiek powstawa powoli i stopniowo. W kocu jaki byby
poytek z kawaka skrzyda lub poowy oka? Ich zdaniem takie narzdy miay
sens tylko wtedy, gdy pojawiay si od razu w gotowym stanie.
U tak radykalnego osobnika jak Huxley byo to nieco zaskakujce
przekonanie, poniewa jest ono zwizane z bardzo konserwatywnym, religijnym
argumentem wysunitym po raz pierwszy w 1802 roku przez angielskiego
teologa, Williama Paleya, obecnie znanym jako hipoteza inteligentnego
projektu. Paley dowodzi, e gdyby kto znalaz na ziemi zegarek, to nawet
gdyby nigdy wczeniej nie widzia takiego przedmiotu, natychmiast doszedby
do wniosku, e zosta on wykonany przez inteligentn istot. Podobnie, zdaniem
Paleya, rzeczy maj si z natur: jej zoono dowodzi, e zostaa
zaprojektowana. W dziewitnastym wieku by to potny argument i take dla
Darwina kwestia ta stanowia powany problem. Na myl o oku nawet dzi
mam dreszcze24 - przyzna w licie do przyjaciela. W pracy O powstawaniu
gatunkw stwierdzi, i wydaje si, co przyznaj bez przymusu, absurdem w
najwyszym stopniu25, e dobr naturalny mgby wyprodukowa taki narzd
stopniowo, w kilku etapach.
Mimo to, ku nieustannej irytacji swoich zwolennikw, Darwin nie tylko
upiera si, e wszystkie zmiany byy stopniowe, ale niemal w kadym kolejnym
wydaniu O powstawaniu gatunkw zwiksza ilo czasu, ktry uwaa za
niezbdny, aby ewolucja moga dziaa. W rezultacie jego idee coraz bardziej
traciy na popularnoci. W kocu - wedug historyka nauki, Jeffreya Schwartza
- Darwin niemal cakowicie straci poparcie wrd ekspertw od historii
naturalnej oraz wrd geologw26.
Paradoksalnie, jedyn rzecz, ktrej ksika zatytuowana O powstawaniu
gatunkw nie potrafia wyjani, byo pochodzenie gatunkw. Teoria Darwina
sugerowaa istnienie mechanizmu, dziki ktremu gatunki mogy stawa si
silniejsze, lepsze lub szybsze - krtko mwic, lepiej przystosowane - lecz nie
wskazywaa, w jaki sposb mgby powsta cakiem nowy gatunek. Szkocki
inynier, Fleeming Jenkin, znalaz istotn luk w argumentacji Darwina. Darwin
sdzi, e korzystna cecha, ktra pojawi si w pewnym pokoleniu, zostanie
przekazana kolejnym pokoleniom, dziki czemu dany gatunek si wzmocni.
Jenkin zwrci uwag, e korzystna cecha u jednego z rodzicw nie bdzie
dominujca u kolejnych pokole, lecz w istocie zostanie osabiona na skutek
mieszania. Jeeli dolejesz whisky do kubka z wod, whisky nie bdzie
mocniejsza, tylko sabsza. Jeeli nastpnie wlejesz t rozcieczon whisky do
kolejnej szklanki
403 z wod, stanie si jeszcze sabsza. Na tej samej zasadzie jakakolwiek
korzystna cecha, posiadana przez jednego z rodzicw, bdzie stopniowo
osabiana przez kolejne zwizki, a w kocu cakowicie przestanie by
widoczna. W ten sposb teoria Darwina staaby si recept nie na zmienno,
ale na stao. Sprzyjajce przypadki mog si od czasu do czasu zdarza, lecz
wszystkie szybko zanikn na skutek oglnej tendencji do stabilnej miernoty.
Jeeli dobr naturalny ma dziaa, musi istnie jaki alternatywny, dotychczas
nieznany mechanizm.
Rozwizanie znalaz skromny, nieznany Darwinowi ani nikomu innemu
mnich z klasztoru w odlegym o 1200 kilometrw zaktku Europy rodkowej,
Gregor Mendel.
Mendel urodzi si w 1822 roku w ubogiej chopskiej rodzinie, jako
poddany cesarza Austro-Wgier, na terenie obecnej Republiki Czeskiej. Szkolne
podrczniki przedstawiay go zwykle jako prostego, prowincjonalnego mnicha,
ktrego odkrycia byy w zasadzie przypadkowe - polegay na zaobserwowaniu
pewnych interesujcych wzorcw dziedziczenia cech grochu hodowanego w
przyklasztornym ogrdku. W rzeczywistoci Mendel by naukowcem z
formalnym wyksztaceniem - studiowa fizyk i matematyk w Philosophischen
Institut Olmiitz oraz na Uniwersytecie Wiedeskim^ i wnosi naukow
dyscyplin do wszystkiego, co robi. Co wicej, klasztor w Brnie, gdzie
mieszka od 1843 roku, by znany jako instytucja naukowa. Szczyci si
bibliotek zawierajc 20 000 ksiek oraz tradycj bada naukowych27.
Przed rozpoczciem swych eksperymentw Mendel dwa lata
przygotowywa egzemplarze kontrolne - siedem odmian grochu - aby mie
pewno, e uzyska czyste Unie. Nastpnie, wspomagany przez dwch
penoetatowych asystentw, wielokrotnie rozmnaa egzemplarze z czystej linii
oraz kizyowa 30 000 okazw grochu. Bya to praca wymagajca od
wszystkich trzech wykonawcw ogromnej uwagi, aby unikn
niekontrolowanych przypadkw krzyowania. Powodzenie bada zaleao take
od starannego notowania wzrostu oraz wygldu nasion, strkw, lici, odyg i
kwiatw. Mendel doskonale wiedzia, co robi.
Nigdy nie uy sowa gen - po raz pierwszy pojawio si ono w 1913
roku w angielskim sowniku medycznym - lecz to on stworzy okrelenia
dominujcy i recesywny. W wyniku swoich bada Mendel stwierdzi, e
kade ziarno zawiera dwa czynniki, nazywa je Elemente - jeden dominujcy i
jeden recesywny - ktrych wsplne dziaanie produkowao przewidywalne
wzorce dziedziczenia.
Rezultaty swoich omioletnich dowiadcze, potwierdzonych take w
podobnych eksperymentach na kwiatach, kukurydzy oraz innych rolinach,
Mendel przedstawi w formie precyzyjnych wzorw matematycznych. Sposb
prezentacji by raczej za bardzo, a nie za mao naukowy, poniewa jego referaty
na posiedzeniach Towarzystwa Historii Naturalnej w Brnie w lutym oraz marcu
1865 roku spotkay si z uprzejmym brakiem reakcji czterdziestoosobowego
audytorium, mimo e hodowla rolin stanowia kwesti o powanym
praktycznym znaczeniu dla wielu czonkw stowarzyszenia.
Gdy raport z jego bada zosta opublikowany, Mendel natychmiast wysa
jeden egzemplarz wielkiemu szwajcarskiemu botanikowi Karlowi Wilhelmowi
von Nagelemu, ktrego poparcie byo w zasadzie niezbdne dla uznania teorii.
Niestety, NSgeli nie doceni wagi odkrycia Mendla. Zasugerowa mu, aby
sprbowa hodowa rolin zwan jastrzbcem. Mendel posusznie zabra si do
pracy, lecz szybko si zorientowa, e jastrzbiec nie posiada cech niezbdnych
do badania dziedzicznoci. Ewidentnie Nageli nie przeczyta raportu zbyt
uwanie, a moe nawet w ogle. Zawiedziony Mendel porzuci studiowanie
dziedziczenia i reszt ycia spdzi na hodowaniu znakomitych warzyw,
studiowaniu pszcz, myszy, plam sonecznych oraz wielu innych zagadnie. W
1868 roku zosta opatem.
Badania Mendla nie zostay tak powszechnie zignorowane, jak niekiedy
si sdzi. Jego raport zosta obszernie omwiony w Encyclopaedia Britannica -
w owych czasach byo to forum naukowych odkry liczce si bardziej ni
obecnie - a take by wielokrotnie cytowany w wanej publikacji niemieckiego
botanika Wilhelma Olbersa Fockego. Idee Mendla nigdy nie zostay cakowicie
zapomniane, dziki czemu zostay bez trudu przypomniane, gdy wiat by ju
gotowy na ich przyjcie.
Darwin i Mendel wsplnie - aczkolwiek nie zdawali sobie z tego sprawy -
pooyli podwaliny pod wszystkie nauki biologiczne dwudziestego wieku.
Darwin dostrzeg, e wszelkie ywe istoty s powizane ze sob i ostatecznie
pochodz od jednego, wsplnego rda; prace Mendla ujawniy mechanizm,
dziki ktremu byo to moliwe. Wsppraca midzy Darwinem i Mendlem bya
wprawdzie moliwa, lecz nigdy do niej nie doszo. Mendel posiada niemieckie
wydanie O powstawaniu gatunkw i wiadomo, e je przeczyta, musia wic
zdawa sobie spraw ze zwizku midzy swoimi badaniami i teori Darwina, ale
nic nie wskazuje na to, aby prbowa nawiza kontakt. Z kolei o Darwinie
wiadomo, e studiowa wpywow publikacj Fockego, w ktrej istniej
odwoania do pracy Mendla, lecz nie powiza ich z wasnymi badaniami28.
Jedn z rzeczy, o ktrych wszyscy sdz, e wystpuje w argumentach
Darwina, stanowi kwestia pochodzenia ludzi od map. W rzeczywistoci w
ksice O powstawaniu gatunkw nie ma o tym mowy, z wyjtkiem jednej
marginesowej aluzji. Dostrzeenie w teorii Darwina implikacji dotyczcych
pochodzenia czowieka nie wymagao jednak wielkiej wyobrani i kwestia ta
niemal natychmiast staa si przedmiotem publicznej debaty.
Odsonicie kurtyny nastpio w sobot 30 czerwca 1860 roku, na
posiedzeniu British Association for the Advancement of Science w Oksfordzie.
Robert Chambers, autor ksiki Vestiges of the Natural History of Creation,
nakoni do udziau w niej Huxleya29, ktry zreszt wci nie wiedzia, e
Chambers jest autorem owego kontrowersyjnego dziea. Darwin by jak zwykle
nieobecny. Posiedzenie odbyo si w Oxford Zoological Museum, gdzie
zgromadzio si ponad 1000 osb, a setki innych nie dostay si do rodka.
Wszyscy zdawali sobie spraw, e zdarzy si co powanego, aczkolwiek
musieli przetrwa nudnawy, dwugodzinny wstp Johna Williama Drapera z
New York University zatytuowany The Intellectual Development of Europ
Considered with Reference to the Views of Mr Darwin30.
W kocu do gosu doszed Samuel Wilberforce, biskup Oksfordu.
Wilberforce zosta wprowadzony w temat (w kadym razie tak si zwykle sdzi)
przez zawzitego antydarwinist, Richarda Owena, ktry uprzedniego wieczoru
by gociem w jego domu. Jak zwykle w sytuacjach, ktre kocz si
zamieszaniem, zeznania wiadkw rni si znacznie. Wedug najbardziej
popularnej wersji Wilberforcea poniosa krasomwcza swada. W trakcie swej
tyrady zwrci si do Huxleya z drwicym umiechem i zapyta, czy ten ostami
wywodzi si od mapy ze strony babki czy dziadka. W zamierzeniu by to
niewtpliwie art, lecz przerodzi si w wyzwanie. Wedug relacji samego
Huxleya zwrci si on do swego ssiada, szepn: Bg odda go w moje rce,
po czym podnis si skwapliwie, aby zare-plikowa.
Inni wiadkowie wspominaj e Huxley trzs si z furii i oburzenia. Tak
czy inaczej, odpowiedzia, e wolaby raczej pokrewiestwo z map ni z
ignorantem, ktry wykorzystuje swoj pozycj, aby papla, zamiast skupi si
na tym, co miao stanowi temat powanego naukowego forum. Taka riposta
bya skandaliczn impertynencj a take obraz urzdu Wilberforce^.
Posiedzenie natychmiast zamienio si w tumult. Lady Brew-ster zemdlaa.
Robert FitzRoy, towarzysz Darwina w czasie podry na,3eagle sprzed
dwudziestu piciu lat, przemierza hol z Bibli uniesion w gr, krzyczc:
Ksiga, Ksiga! (przyby na konferencj w celu wygoszenia wykadu na
temat sztormw, jako szef nowo utworzonego Wydziau Meteorologicznego).
Po fakcie obie strony rociy sobie prawo do zwycistwa i przypisyway sobie
rozgromienie przeciwnika.
Darwin w kocu ujawni swoje przekonania co do naszego
pokrewiestwa z mapami, gdy w 1871 roku opublikowa O pochodzeniu
czowieka. Konkluzja bya odwana, poniewa nie potwierdzay jej adne dane
wykopaliskowe. Jedynymi znanymi wwczas szcztkami wczesnych ludzi byy
synne koci neandertalczykw odkryte w Niemczech, oraz kilka niepewnych
fragmentw koci szczkowych. Wiele wczesnych autorytetw kwestionowao
ich archaiczne pochodzenie. Ksika O pochodzeniu czowieka stanowia
znacznie bardziej kontrowersyjn pozycj ni O powstawaniu gatunkw, lecz do
czasu jej opublikowania wiat sta si nieco bardziej odporny na kontrowersyjne
hipotezy, wic argumenty Darwina wywoay znacznie mniej zamieszania.
Pod koniec swego ycia Darwin duo wicej uwagi i czasu powica
innym zagadnieniom, ktre tylko marginalnie wizay si z zagadnieniami
dobom naturalnego. Zaskakujco wiele czasu spdzi na ogldzinach ptasich
odchodw, badajc ich zawarto pod ktem rozprzestrzeniania si nasion
midzy kontynentami. Przez wiele lat studiowa zachowanie ddownic. W
jednym z eksperymentw gra im na pianinie - nie dla rozrywki (ddownic),
lecz w celu zbadania wpywu dwiku i wibracji31. Darwin by pierwszym
badaczem, ktry zda sobie spraw, jak wane s ddownice w zapewnieniu
urodzajnoci ziemi. Mona powtpiewa, czy istnieje wiele innych zwierzt,
ktre odegray tak istotn rol w historii wiata, napisa w doskonaej pracy na
ten temat, zatytuowanej The Formation of Vegetable Mould Through the
Action of Worms. Ksika zostaa wydana w 1881 roku i pod wzgldem
popularnoci przewyszya O powstawaniu gatunkw. Wrd pozostaych
ksiek Darwina byy take: On the Yarious Contrivances by which British and
Foreign Orchids Are Fertilised by ln-secls, wydana w 1862 roku, O wyrazie
uczu u czowieka i zwierzt, wydana w 1872 roku (w pierwszym dniu
sprzedano prawie 5300 egzemplarzy), Skutki krzyowania i samozapadniania w
wiecie rolin, wydana w 1876 roku - jej temat by nieprawdopodobnie bliski
pracom Mendla, lecz Darwin nie wycign a tak daleko idcych wnioskw jak
czeski zakonnik, oraz The Power of Movement in Plants. Wiele czasu powici
badaniom konsekwencji chowu wsobnego, ktry interesowa go z czysto
prywatnych powodw. Oeniwszy si z wasn kuzynk, Darwin podejrzewa,
e pewne fizyczne i psychiczne uomnoci wrd jego dzieci wynikaj z braku
rnorodnoci w genealogicznym drzewie jego rodziny32.
Darwin by czsto za ycia nagradzany, lecz nigdy za ksiki O
powstawaniu gatunkw lub O pochodzeniu czowiekai 33. Royal Society
przyznao mu medal Copleya za osignicia w dziedzinie geologii, zoologii oraz
botaniki, a nie za teorie ewolucyjne. Linnaean Society rwnie uhonorowao go
bez odwoywania si do jego radykalnych pogldw. W odrnieniu od
Newtona Darwin nigdy nie otrzyma tytuu szlacheckiego. Zosta jednak
pochowany w Opactwie Westminsterskim, tu obok Newtona. Zmar w Down
House w kwietniu 1882 roku. Dwa lata pniej zmar Gregor Mendel.
Teoria Darwina nie zostaa powszechnie zaakceptowana a do lat
trzydziestych lub nawet czterdziestych dwudziestego wieku34, gdy pojawia si
jej wspczesna wersja, neodarwinizm, w jzyku angielskim zwany nieco
grnolotnie Modern Synthesis, czcy idee Darwina, Mendla i innych. Uznanie
dla prac Mendla take nastpio po mierci ich autora, cho nieco wczeniej ni
w przypadku Darwina. W 1900 roku trzej europejscy uczeni powtrzyli,
niezalenie od siebie i mniej wicej rwnoczenie, odkrycia Mendla. Jeden z
nich, Holender o nazwisku Hugo de Vries, robi wraenie, jakby chcia odkrycia
Mendla przypisa sobie, lecz zosta przywoany do porzdku przez drugiego,
ktry gono i dobitnie przypomnia, e wszystkie zasugi nale w
rzeczywistoci do zapomnianego mnicha35.
wiat by bliski, aby zrozumie, jak si tu znalelimy - w jaki sposb
jedne istoty powstaj z innych. To zdumiewajce, gdy sobie uwiadomimy, e
jeszcze na pocztku dwudziestego wieku, a nawet jaki czas potem, najtsze
naukowe umysy nie byy w stanie sensownie nam wytumaczy, skd si bior
dzieci.
A byli to, jak z pewnoci pamitasz, ludzie, ktrzy uwaali, e koniec
nauki jest bliski.
Rozdzia 26
MATERIA YCIA
EPOKA LODOWCOWA
NIESFORNA MAPA
Okoo ptora miliona lat temu jaki nieznany nam geniusz wiata hominidw
zrobi co nieoczekiwanego. Wzi (lub, co jest bardzo prawdopodobne, wzia)
do rki kamie, aby za jego pomoc ociosa inny kamie. W rezultacie powstao
proste kamienne ostrze - pierwszy wiatowy produkt zaawansowanej
technologii.
Ten wynalazek mia tak wyran przewag nad dotychczas stosowanymi
narzdziami, e niebawem znalazo si wielu jego wytwrcw. Niektrzy z nich
oddawali si temu zajciu z takim zapaem, e niekiedy odnosimy wraenie,
jakby cae spoecznoci nie zajmoway si niczym innym. Produkowali je
tysicami1 - mwi an Tattersall. - S takie miejsca w Afryce, gdzie dosownie
nie da si przej, aby si o nie nie potkn. To troch dziwne, poniewa s to
przedmioty wymagajce sporo pracy. Wyglda na to, e robili je dla samej
przyjemnoci.
Z pki w swoim sonecznym biurze Tattersall zdj i poda mi olbrzymi
odlew, dugoci okoo p metra, liczcy dwadziecia centymetrw w
najszerszym miejscu. Odlew ma ksztat ostrza wczni, lecz rozmiary pyty
chodnikowej. Jest bardzo lekki, way zaledwie kilka uncji, cho orygina, ktry
znaleziono w Tanzanii, mia jedenacie kilogramw. By kompletnie
bezuyteczny jako narzdzie - powiedzia Tattersall. - Dwch ludzi potrzeba,
eby go podnie, ale uderzenie czegokolwiek przy jego uyciu byoby do
problematyczne.
W takim razie do czego suy?
Tatersall wzruszy ramionami, wyranie rozbawiony. Nie mam pojcia.
Zapewne mia jakie symboliczne znaczenie, ale moemy tylko zgadywa
jakie.
Ostrza stay si znane jako piciaki aszelskie, od St Acheul,
przedmiecia Anuens w pnocnej Francji, gdzie w dziewitnastym wieku po
raz pierwszy je odkryto. Odmienny ksztat miay starsze, prostsze narzdzia,
[zwane olduwajskimi, ktrych pierwsze egzemplarze znaleziono w wwozie
01duvai w Tanzanii. W starszych podrcznikach narzdzia olduwajskie s
zwykle przedstawiane jako tpe, okrge kamienie wielkoci pici. Obecnie
paleoantropolodzy sdz, e funkcj narzdzi peniy fragmenty odupane z tych
wikszych kamieni, ktre mogy potem zosta uyte do cicia.
I tu mamy pewn zagadk. Gdy wczeni ludzie - nasi przodkowie -
zaczli wdrwk z Afryki ponad 100 000 lat temu, narzdzia aszelskie
stanowiy gwny produkt ich technologii. Wczesny Homo sapiens by bardzo
przywizany do swoich narzdzi. Nosi je ze sob na olbrzymie dystanse.
Niekiedy zabiera nawet nieuksztatowane kamienie, aby pniej uczyni z nich
narzdzia. Krtko mwic, by mionikiem zaawansowanych technologii. W
takim razie jak wytumaczy fakt, e znajdujemy narzdzia aszelskie wszdzie
w Afryce, Europie, zachodniej i rodkowej Azji, lecz niemal nigdzie na Dalekim
Wschodzie? To wyjtkowo intrygujca zagadka.
W latach czterdziestych ubiegego wieku Hallum Movius, paleontolog z
Harvardu, narysowa tak zwan lini Moviusa oddzielajc obszar, na ktrym
wystpuj narzdzia aszelskie, od reszty wiata. Biegnie ona na ukos przez
Europ w kierunku poudniowo-wschodnim, dalej przez rodkowy Wschd i
koczy si w okolicach wspczesnej Kalkuty i Bangladeszu. Na wschd od linii
Moviusa, w caej Azji Poudniowo-Wschodniej i w czci Chin znane s tylko
starsze, prostsze narzdzia olduwajskie. Wiemy, e Homo sapiens dotar daleko
poza t lini, dlaczego wic donis swoj zaawansowan, wysoce cenion
technologi jedynie do granic Dalekiego Wschodu, a nastpnie j porzuci.
To mnie bardzo dugo intrygowao - wspomina Alan Thome z Australian
National University w Canberze. - Caa wspczesna antropologia jest oparta na
idei, e ludzie wyszli z Afryki dwiema falami - jako Homo erectus, ktry
midzy innymi spodzi czowieka jawajskiego i czowieka pekiskiego, oraz
jako bardziej zaawansowany Homo sapiens, ktry zastpi swego poprzednika.
Zaakceptowanie tej teorii wymaga jednak przyznania, e Homo sapiens dotar
tak daleko ze swoj bardziej nowoczesn technologi, a nastpnie z jakiego
powodu j porzuci. To byo, ogldnie mwic, bardzo zagadkowe.
Jak si okazao, antropologw czekao znacznie wicej takich zagadek, a
jedna z najbardziej intrygujcych pochodzi z tej samej czci wiata, w ktrej
mieszka Thorne - z Australii. W 1968 roku geolog Jim Bowler I bada dno
dawno wyschnitego jeziora Mungo w pustynnej, odludnej czI ci zachodniej
Nowej Poudniowej Walii, gdy co bardzo nieoczekiwanego wpado mu w oko -
ludzkie koci wystajce ze zbocza piaszczystej, pokrgej wydmy, tworzcej
form terenow zwan lunet. W owych czasach sdzono, e ludzie byli w
Australii przez nie wicej ni 8000 lat, lecz jezioro Mungo byo wyschnite od
12 000 lat. W takim razie co w tak niegocinnym otoczeniu robi ten osobnik?
Dziki datowaniu wglowemu okazao si, e waciciel znalezionych
przez Bowlera koci y w czasach, gdy jezioro Mungo byo znacznie bardziej
gocinnym miejscem - dugim na 20 kilometrw zbiornikiem wodnym, penym
ryb, otoczonym przez lasy i kpy drzew o nazwie kazuaryna. Ku zaskoczeniu
wszystkich, koci miay 23 000 lat. Inne znalezione w pobliu koci miay a 60
000 lat. Byo to wyjtkowo nieoczekiwane odkrycie, niemale graniczce z
niemoliwoci. Przez cay okres egzystencji hominidw na Ziemi Australia
bya wysp. Wszelkie ludzkie istoty, ktre si tam znalazy, musiay dopyn,
pokonawszy 100 lub wicej kilometrw otwartego oceanu, nie majc adnej
moliwoci sprawdzenia, czy za horyzontem kryje si gocinny ld. Musiao ich
by wystarczajco duo, aby stworzy rozwijajc si populacj. Po
wyldowaniu lud Mungo musia jeszcze pokona 3000 kilometrw
australijskiego interioru, od pnocnego wybrzea - domniemanego miejsca
ldowania - - co sugeruje, wedug raportu opublikowanego w Proceedings of
the National Academy of Sciences, e ludzie mogli dotrze po raz pierwszy
do Australii znacznie wczeniej ni 60 000 lat temu2.
Dlaczego i jakim sposobem tam dotarli - to pytania, na ktre nie znamy
odpowiedzi. Wedug wikszoci antropologw nie ma nawet dowodw, e 60
000 lat temu ludzie potrafili mwi, nie wspominajc ju o tego rodzaju
zbiorowych dziaaniach, jakie trzeba by przedsiwzi, aby budowa statki
oceaniczne oraz kolonizowa wyspy i zamorskie kontynenty.
Nie wiemy wielu rzeczy na temat migracji ludzi przed faz spisanej
historii3 - powiedzia mi Alan Thorne podczas spotkania w Canberze. - Czy
wiesz, e gdy dziewitnastowieczni antropolodzy dotarli do Papui - - Nowej
Gwinei, odkryli ludy hodujce sodkie ziemniaki w interiorze, w grach, w
najbardziej niedostpnych miejscach na Ziemi? Sodkie ziemniaki pochodz z
Ameryki Poudniowej. Skd zatem wziy si w Papui-Nowej Gwinei? Nie
wiemy. Nie mamy najmniejszego pojcia. Lecz jest pewne, e ludzie
przemieszczali si ze znacznie wiksz pewnoci i znacznie duej, ni si
zwykle sdzi. I niemal na pewno wymieniali zarwno geny, jak i informacje.
Problem, jak zwykle, ley w danych wykopaliskowych. Na wiecie jest
bardzo niewiele miejsc, gdzie istniej naturalne warunki choby czciowo
sprzyjajce przetrwaniu ludzkich szcztkw - ~ mwi Thome, sympatyczny typ
naukowca z kozi brdk. - Gdyby nie kilka produktywnych obszarw, takich
jak Hadar i 01duvai we wschodniej Afryce, wiedzielibymy niepokojco mao.
A gdy szukasz gdzie indziej, czsto okazuje si, e naprawd wiemy
niepokojco mao. Na caym obszarze Indii znaleziono dokadnie jedn ludzk
skamieniao, sprzed okoo 300 000 lat. Midzy Irakiem i Wietnamem, a jest to
odlego okoo 5000 kilometrw, dwie: t z Indii oraz neandertalczyka w
Uzbekistanie. - Skrzywi si. - To niezbyt wiele jak na materia do badania
migracji. W rezultacie mamy tylko kilka produktywnych obszarw do
poszukiwa ludzkich skamielin, jak Wielki Rw Afrykaski, Mungo, tu, w
Australii, oraz bardzo niewiele pomidzy nimi. Nic dziwnego, e paleontolodzy
maj trudnoci z poczeniem tych punktw na mapie.
Tradycyjna teoria ludzkich migracji, nadal akceptowana przez wikszo
fachowcw z tej dziedziny, mwi o dwch fazach rozprzestrzeniania si ludzi w
Eurazji. W pierwszej fali by Homo erectus, ktry opuci Afiyk zadziwiajco
szybko - niemal natychmiast po tym, jak pojawi si jako gatunek - okoo 2
milionw lat temu. W pniejszym czasie, gdy osiedla si w rnych rejonach,
Homo erectus ewoluowa i tworzy inne gatunki - czowieka jawajskiego i
czowieka pekiskiego w Azji oraz Homo heidelbergensis i Homo
neanderthalensis w Europie.
Nastpnie, okoo 100 000 lat temu, na afrykaskim paskowyu pojawiy
si istoty tworzce nowy gatunek - przodkowie wszystkich ludzi yjcych
obecnie na Ziemi - i zaczy si rozchodzi po wiecie jako druga fala: Homo
sapiens. Gdziekolwiek doszy, wypieray swoich mniej bystrych poprzednikw.
Ewentualne metody tej eksterminacji do dzisiaj s kwesti sporn. Nigdy nie
znaleziono adnych ladw uycia siy, wic wikszo fachowcw uwaa, e
nowe hominidy po prostu wygray w ewolucyjnej konkurencji, cho inne
czynniki mogy take wchodzi w gr. Moe zarazilimy ich osp - sugeruje
Tattersall. - Nie mamy sposobu, eby to zbada. Pewne jest tylko to, e my
jestemy tu i teraz, a oni nie.
Pierwsi przedstawiciele naszego gatunku s zaskakujco tajemniczjM To
dziwne, ale wiemy o nich mniej ni o jakiejkolwiek innej linii hominfl dw. Jak
zauway Tattersall, to naprawd zadziwiajce, e najbardziej niedawny etap w
ludzkiej ewolucji - powstanie naszego wasnego gatunku - jest prawdopodobnie
najmniej poznany4. Nie ma nawet penej zgody co do tego, kiedy wspczesny
czowiek po raz pierwszy pojawi si w danych wykopaliskowych. Wiele
ksiek za jego debiut uznaje szcztki znalezione w pobliu ujcia rzeki Klasies
w Republice Poudniowej Afiyki, liczce okoo 120 000 lat. Nie wszyscy
badacze zgadzaj si co do tego, czy byli to w peni uksztatowani
przedstawiciele naszego gatunku. Tattersall i Schwartz uwaaj e nadal
potrzebne jest definitywne wyjanienie, czy ktrykolwiek z nich lub ewentualnie
wszyscy reprezentuj nasz gatunek5.
Pierwsze niekwestionowane ujawnienie si Homo sapiens odnotowano
we wschodniej czci Morza rdziemnego, w okolicach dzisiejszego Izraela,
gdzie zaczli si pojawia okoo 100 000 lat temu - lecz nawet tam s oni
okrelani (przez Trinkausa i Shipmana) jako dziwni, trudni do sklasyfikowania
i sabo poznani6. Neandertalczycy, ktrzy byli ju wtedy obecni w tym rejonie,
uywali zestawu narzdzi zwanego mustierskim. wczeni przedstawiciele
nowoczesnych ludzi ewidentnie uznali ten zestaw za dostatecznie uyteczny,
aby go sobie przyswoi. W pnocnej Afryce nigdy nie znaleziono adnych
szcztkw neandertalczykw, lecz wszdzie pojawiaj si ich zestawy narzdzi,
nasuwa si wic wniosek, e kto musia je tam dostarczy 7. Jedynym
kandydatem jest Homo sapiens. Wiadomo take, e neandertalczycy i ludzie
wspistnieli przez dziesitki lat na Bliskim Wschodzie. Nie wiemy, czy tylko
istnieli w tym samym czasie, czy faktycznie mieszkali obok siebie, mwi
Tattersall, ale ludzie nadal chtnie uywali narzdzi neandertalczykw, co raczej
nie wiadczy o cakowitej wyszoci Homo sapiens. Rwnie dziwny jest fakt, e
narzdzia aszelskie byy uywane na Bliskim Wschodzie przez ponad milion lat,
lecz niemal nie wystpuj one w Europie a do okoo 300 000 lat temu.
Pozostaje zagadk dlaczego ludzie, ktrzy dysponowali t technologi nie
zabrali jej ze sob.
Dugo sdzono, e kromanioczycy, jak nazywani s pierwsi ludzie w
Europie, wypierali neandertalczykw, przemieszczajc si ze wschodu na
zachd, a w kocu zapdzili ich na zachodnie krace kontynentu, gdzie
zostawili im wybr midzy ucieczk do morza lub wymarciem. wjj^H Obecnie
wiemy, e kromanioczycy byli obecni na zachodnich kracach Europy mniej
wicej w tym samym czasie, gdy nadchodzili ze wschodu. Europa bya do
pustawym miejscem w tych czasach - mwi Tattersall. - By moe nie spotykali
si tak czsto, nawet uwzgldniajc wszystkie te migracje. Jednym z
interesujcych aspektw migracji kromanioczykw jest fakt, e ich nadejcie
zbiego si w czasie z okresem znanym w paleoklimatologii jako interwa
Boutelliera8, gdy po okresie wzgldnie agodnej pogody w Europie nastpia
kolejna, duga faza ostrej zimy. Cokolwiek skonio ich do zaludnienia Europy, z
pewnoci nie bya to sprzyjajca pogoda.Tak czy inaczej, hipoteza, zgodnie z
ktr neandertalczycy zaamali si w obliczu konkurencji ze strony nowo
przybyych kromanioczykw, wydaje si nieco nacigana w wietle obecnie
dostpnych dowodw. Neandertalczycy bynajmniej nie byli sabeuszami.
Przetrwali dziesitki tysicy lat w warunkach, ktrych nie dowiadczy aden
wspczesny czowiek, nie liczc paru polarnikw i odkrywcw. W najgorszych
fazach zlodowacenia powszechne byy zamiecie niene o sile huraganw.
Temperatury czsto spaday do minus 45 stopni Celsjusza. Onieone doliny
poudniowej Anglii nawiedzay niedwiedzie polarne. Neandertalczycy
niewtpliwie wycofywali si z najbardziej niegocinnych obszarw, lecz nawet
w bardziej sprzyjajcych warunkach dowiadczali pogody co najmniej tak
gronej jak dzisiejsza syberyjska zima. Z pewnoci nie byo to atwe ycie -
neandertalczyk, ktry znacznie przekroczy trzydziestk, mg si uwaa za
szczliwca - lecz jako gatunek byli niezwykle odporni i waciwie
niezniszczalni. Przetrwali co najmniej 100 000 lat, a by moe nawet
dwukrotnie wicej, na obszarze rozcigajcym si od Gibraltaru po Uzbekistan,
co jak na gatunek zaawansowanych istot stanowi cakiem niezy wyczyn9.
Pytanie, kim byli i jak wygldali, pozostaje wci kwesti, co do ktrej
nie ma zgody wrd antropologw, natomiast jest mnstwo niepewnoci. A do
poowy dwudziestego wieku wrd antropologw panowa do powszechnie
przyjty pogld, e neandertalczyk by tpawym, przygarbionym, powczcym
nogami mapoludem - kwintesencj jaskiniowca. Do zmiany tego przekonania
przyczyni si bolesny wypadek, jaki przydarzy si w 1947 roku Camilleowi
Arambourgowi, francusko-algierskiemu paleontologowi10. Pewnego dnia, w
trakcie prac wykopaliskowych na Saharze, Arambourg schroni si przed
upalnym socem pod skrzydem swego
470 lekkiego samolotu, lecz wybra wyjtkowo pechowy moment,
poniewa I opona samolotu eksplodowaa od gorca i samolot uderzy go w
gmcz - | ciaa. Po powrocie do Parya zrobiono mu przewietlenie szyi.
Ku swemu zdumieniu paleontolog stwierdzi, e jego krgi s uoone dokadnie
tak samo jak u przygarbionego, niezgrabnego neandertalczyka. Z dwch
moliwych wyjanie - albo Arambourg jest fizjologicznie prymitywnym
organizmem, albo postura neandertalczyka zostaa bdnie opisana w literaturze
- prawdziwe okazao si to drugie. Ukad krgowy neandertalczyka wcale nie
mia mapich cech. Odkrycie to cakowicie zmienio sposb postrzegania
neandertalczykw - przynajmniej przez pewien czas.
Wci jednak panuje do powszechne przekonanie11, e pod wzgldem
inteligencji i charakteru neandertalczyk nie dorwnywa swemu szczuplejszemu,
bystrzejszemu krewniakowi, wieo przybyemu z Afryki przedstawicielowi
Homo sapiens. Oto typowy cytat z niedawno wydanej ksiki: Wspczeni
ludzie zneutralizowali t przewag [wyranie silniejsz budow ciaa
neandertalczykw] lepsz odzie, lepszym ogniskiem i lepszym schronieniem;
natomiast neandertalczycy utknli ze swoim zbyt duym ciaem, ktrego
utrzymanie wymagao wicej ywnoci12. Innymi sowy, te same czynniki,
dziki ktrym pomylnie przetrwali 100 000 lat, nagle stay si niemoliwdo
przezwycienia przeszkod.
Przede wszystkim jednak pozostaje do wyjanienia kwestia, ktrej niemal
nigdy si nie porusza, mianowicie rozmiar mzgu-Mzg neandertalczyka by
znacznie wikszy od mzgu wspczesnego czowieka - 1,8 litra u
neandertalczyka wobec 1,4 u czowieka, wedug jednego z opracowa 13. To
wicej, ni wynosi rnica midzy wspczesnym Homo sapiens i pnym
Homo erectus, gatunkiem, ktry zwykle traktujemy jako nie cakiem ludzki.
Argument, ktry zazwyczaj si wysuwa, polega na tym, e nasze mzgi byy
wprawdzie mniejsze, lecz w jakim sensie bardziej wydajne. Nie sdz, abym
si myli, jeeli stwierdz, e taki argument nie jest formuowany na adnym
innym etapie ludzkiej ewolucji.
Kto mgby jednak zada pytanie: Skoro neandertalczycy byli tacy
dzielni, zdolni do adaptacji i mieli tak potne mzgi, to dlaczego ju ich nie ma
wrd nas? Jedna z moliwoci (ostro krytykowana) jest taka, e by moe oni
jednak s wrd nas. Alan Thorne jest jednym z czoowych proponentw
alternatywnej teorii, znanej jako hipoteza multiregionalna, zgodnie z ktr
ludzka ewolucja miaa charakter cigy - podobnie jak australopiteki
ewoluoway i przeksztaciy si w Homo habilis, a Homo hei-
471 delbergensis sta si z czasem Homo neanderthalensis, take Homo
sapiens po prostu wyoni si z wczeniejszych form Homo. Zgodnie z tym
punktem widzenia Homo erectus nie jest oddzielnym gatunkiem, lecz jedynie
form przejciow. Na tej samej zasadzie wspczeni Chiczycy s potomkami
dawnych Homo erectus yjcych niegdy w Chinach, wspczeni Europejczycy
pochodz od dawnych Homo erectus yjcych w Europie i tak dalej. Z tym
wyjtkiem, e wedug mnie nie ma czego takiego jak Homo erectus - mwi
Thome. - Sdz, e to pojcie przestao by uyteczne. Moim zdaniem Homo
erectus jest po prostu wczeniejsz faz nas. Uwaam, e tylko jeden gatunek
ludzi kiedykolwiek opuci Afryk i e by to Homo sapiens.
Przeciwnicy teorii multiregionanej odrzucajj przede wszystkim z tego
powodu, e wymagaaby ona mao prawdopodobnej, zblionej, rwnolegej
ewolucji hominidw na caym obszarze Starego wiata - w Afryce, Chinach,
Europie, na najdalszych wyspach Indonezji - wszdzie, gdzie si tylko pojawili.
Niektrzy formuuj take zarzut, e multiregionalizm stanowi poywk dla
rasizmu, od ktrego antropologia bardzo dawno si odcia. Na pocztku lat
szedziesitych Carleton Coon, synny antropolog z University of
Pennsylvania, wysun sugesti, e niektre wspczesne rasy maj rne
pochodzenie, co mogoby oznacza, e niektrzy z nas przewyszaj innych.
By to powrt do wczeniejszych, niesawnych koncepcji, wedug ktrych
niektre wspczesne rasy, takie jak afrykascy Buszmeni (a waciwie Kalahari
San) oraz australijscy Aborygeni, s bardziej prymitywne ni pozostae.
Cokolwiek Coon mia na myli, dla wielu ludzi jego hipoteza bya
rwnoznaczna z sugesti, e niektre rasy s bardziej zaawansowane lub e
jaka cz ludzkoci w zasadzie stanowi odrbny gatunek. Pogld ten, ktry
obecnie zostaby niemal instynktownie uznany za niestosowny, jeszcze
niedawno by do popularny w wielu szacownych instytucjach i
opracowaniach. Mam przed sob popularn ksik, zatytuowan The Epic of
Man, wydan w 1961 roku przez Time-Life Publications i opart na serii
artykuw opublikowanych w czasopimie Life. Mona w niej znale na
przykad taki komentarz: Czowiek z Rodezji [...] y jeszcze 25 000 lat temu i
mg by przodkiem afrykaskich Murzynw. Rozmiary jego mzgu byy
zblione do Homo sapiens1*. Innymi sowy, czarni Afrykanie s potomkami
niedawno yjcych istot, ktre byy jedynie zblione do Homo sapiens.
Thome zdecydowanie (i wydaje mi si, e szczerze) odrzuca zarzut, e
jego teoria jest w jakimkolwiek stopniu rasistowska, a jednorodno ludzkiej
ewolucji tumaczy, odwoujc si do sugestii, e midzy rnymi kulturami i
regionami istniaa nieustanna wymiana: Nie ma powodu do przypuszcze, e
ludy wdroway tylko w jednym kierunku. W rzeczywistoci migracje
zachodziy wszdzie, a wszystkim spotkaniom niemal na pewno towarzyszya
wymiana materiau genetycznego. Nowo przybyli nie zastpowali tubylczych
populacji, lecz doczali do nich. Ostatecznie stawali si nimi. Thome
porwnuje to do sytuacji, gdy podrnicy, tacy jak Magellan lub Cook, po raz
pierwszy napotykali tubylcze ludy. To nie byy spotkania rnych gatunkw,
lecz przedstawicieli tego samego gatunku nieco rnicych si fizycznie.
Thome twierdzi, e obraz, ktry wyania si z danych wykopaliskowych,
dowodzi gadkiego, cigego przejcia. Istnieje synna czaszka z Pe-tralony w
Grecji, datowana na okoo 300 000 lat, ktra bya przedmiotem sporu wrd
tradycjonalistw, poniewa pod pewnymi wzgldami przypomina Homo
erectus, a pod innymi Homo sapiens. No c, naszym zdaniem, tego wanie
naleaoby si spodziewa po gatunku, ktry nie jest wypierany, lecz ktry
ewoluuje.
Kontrowersj rozwizayby dowody wskazujce na krzyowanie, tylko e
na podstawie wykopalisk nie jest to atwe ani do udowodnienia, ani do obalenia.
W 1999 roku archeolodzy znaleli w Portugalii szkielet czteroletniego dziecka,
ktre zmaro okoo 24 500 lat temu. Szkielet oglnie przypomina kociec
wspczesnego czowieka, lecz mia te pewne charakterystyczne, archaiczne
cechy, wskazujce na neandertalczyka: niezwykle mocne koci ng, szerokie
zby oraz uskok na tylnej czci czaszki zwany suprainiac fossa (w tej ostatniej
kwestii nie byo penej zgody), cech typow dla neandertalczykw. Erik
Trinkaus z Washington University w St Louis, czoowy ekspert od
neandertalczykw, ogosi, e dziecko byo hybryd - dowodem na krzyowanie
naszych przodkw i neandertalczykw. Inni naukowcy mieli jednak wtpliwoci
zwizane z faktem, e domniemany efekt krzyowania neandertalczykw i ludzi
nie mia troch bardziej jednorodnych cech. Jak uj to jeden z krytykw:.Jeeli
patrzysz na mua, nie widzisz z przodu osa, a z tyu konia 15. an Tattersall
uzna je za grubokociste, krpe wspczesne dziecko. Jego zdaniem, midzy
neandertalczykami i naszymi przodkami mogy zdarza si okazjonalne
przypadki krzyowania, lecz ich wynikiem nie byoby zdolne do reprodukcji
potomstwo*. Nie znam adnych dwch organizmw z adnej dziedziny
biologii, ktre rniyby si w takim stopniu i nadal naleay do tego samego
gatunku, mwi Tattersall.
Nie mogc si oprze na danych wykopaliskowych, naukowcy coraz
czciej wykorzystuj badania genetyczne, w szczeglnoci analizy tak zwanego
mitochondrialnego DNA. Mitochondrialne DNA zostao odkryte dopiero w
1964 roku, lecz w latach osiemdziesitych jaki bystry osobnik z University of
California w Berkeley zda sobie spraw, e posiada ono dwie cechy, ktre
czyni z niego bardzo poyteczny molekularny zegar: jest przekazywane
wycznie wzdu linii eskiej, wic nie jest mieszane z ojcowskim DNA w
adnym pokoleniu; mutuje okoo dwudziestu razy szybciej ni zwyke DNA,
uatwiajc wykrycie i ledzenie genetycznych zmian w funkcji czasu. Badajc
tempo zmian genetycznych, mona bada genetyczne historie oraz zwizki
czce rne grupy ludzkie.
W 1987 roku zesp z Berkeley, kierowany przez nieyjcego ju Allana
Wilsona, przeprowadzi analiz mitochondrialnego DNA u 174 osobnikw i na
tej podstawie stwierdzi, e ludzie anatomicznie identyczni z nami po raz
pierwszy pojawili si w Afryce w cigu ostatnich 140 000 lat i e wszyscy
wspczeni ludzie spotomkami tamtej populacji16. Dla multi-regionalistw
by to powany cios, lecz wkrtce zaczli uwaniej przyglda si wynikom 17.
Okazao si, e jednym z najbardziej niezwykych aspektw bada grupy
Wilsona - tak niezwykym, e raczej nie warto si nim chwali - by fakt, e
wszyscy Afrykanie, ktrych DNA byo analizowane i porwnywane, byli w
rzeczywistoci amerykaskimi Murzynami. Ich geny niewtpliwie podlegay
znaczcemu mieszaniu w cigu ostatnich kilkuset lat. Pojawiy si take
wtpliwoci co do tempa mutacji, jakie przyja grupa z Berkeley.
Do 1992 roku badania grupy Wilsona zostay w zasadzie
zdyskredytowane. Tymczasem techniki analizy genetycznej byy nieustannie
udoskonalane i w 1997 roku naukowcy z uniwersytetu w Monachium zdoali
uzyska
* Istnieje take moliwo, e neandertalczycy i kromanioczycy mieli
inn liczb chromosomw. Taka komplikacja jest do czsta, gdy kojarz si
zblione, lecz nie identyczne gatunki. Jeden z przykadw stanowi konie, ktre
maj 64 chromosomy, oraz osy z 62 chromosomami. Potomstwo konia i osa
posiada - bezuyteczne z reprodukcyjnego punktu widzenia - 63 chromosomy.
Krtko mwic, muy s bezpodne. i podda analizie prbk DNA z koci
pierwszego odkrytego neandertal-I czyka18. Tym razem wyniki okazay si
bezdyskusyjne. DNA neandertalczyka nie byo podobne do DNA adnego z
obecnie yjcych Ziemian, co dowodzio, e nie istnieje genetyczny zwizek
midzy nami i nimi. Dla multiregionalizmu to ju by powany cios.
Nastpnie, pod koniec roku 2000, Natur oraz inne czasopisma
nagoniy raport szwedzkiej grupy badaczy, ktrzy przeanalizowali
mitochondrialny DNA 53 osb. Ich wyniki sugeroway, e wszyscy wspczeni
ludzie stanowi potomstwo co najwyej 10 000 osobnikw, ktrzy wywodz si
z Afryki i yli tam nie wicej ni 100 000 lat temu 19. Wkrtce potem Erie
Lander, dyrektor Whitehead Institute/Massachusetts Institute of Technology
Center for Genome Research, ogosi, e wspczeni Europejczycy, i zapewne
take inne ludy, s potomkami co najwyej kilkuset Afrykanw, ktrzy
opucili swoj ojczyzn nie wicej ni 25 000 lat temu.
Jak ju wspomnielimy w innym miejscu w tej ksice, wspczeni
ludzie wykazuj zadziwiajco ma zmienno genetyczn - zrnicowanie
genetyczne jest wiksze w spoecznej grupie 55 szympansw ni w caej
ludzkiej populacji20, jak uj to jeden z autorytetw. Odkrycie Landera
wyjaniaoby przyczyny takiego stanu rzeczy. Skoro jestemy wszyscy
potomkami stosunkowo niedawnej, maej populacji wyjciowej, byo zbyt mao
czasu i zbyt mao procesw krzyowania, aby zapewni rdo znaczcej
zmiennoci. Wydawao si, e jest to kolejny, potny cios dla
multiregionalizmu. Po tym odkryciu ludzie nie bd sobie zaprzta gowy
teori multiregionaln, ktra nie ma zbyt wiele dowodw na swoje poparcie -
powiedzia w wywiadzie dla Washington Post ekspert z Penn State
University.
Niebawem okazao si jednak, e przeoczy niemal nieskoczon
zdolno do zaskakiwania i stwarzania zagadek, jak zdaje si wykazywa
tajemniczy, antyczny lud Mungo z Nowej Poudniowej Walii. W pocztkach
roku 2001 Thorne i jego koledzy z Australian National University opublikowali
raport, w ktrym ogosili, e DNA najstarszych przedstawicieli Mungo -
datowanych na 60 000 lat - jest genetycznie odmienne21.
Zgodnie z tym raportem osobnik Mungo by anatomicznie identyczny ze
wspczesnym czowiekiem 7 - z tob lub ze mn - lecz jego linia genetyczna
wymara. Jego mitochondrialny DNA nie pasuje do DNA wspczesnych ludzi,
a powinno, skoro - jak wszyscy wspczeni ludzie - pochodzi od osobnikw,
ktrzy niedawno opucili Afryk.
Wszystko zostao ponownie postawione na gowie - mwi Thorne z
nieukrywan satysfakcj.
Wkrtce potem pojawiy si nowe, jeszcze bardziej zadziwiajce
anomalie. Rosalind Harding, genetyk populacyjny z Institute of Biological
Anthropology w Oksfordzie, studiujc geny betaglobiny u wspczesnych ludzi,
odkrya dwie odmiany, ktre s powszechne u Azjatw oraz u pierwotnych
ludw Australii, lecz prawie nie wystpuj w Afryce. Harding jest przekonana,
e te odmiany pojawiy si ponad 200 000 lat temu, ale nie w Afryce, tylko w
Azji - na dugo przed tym, zanim dotar tam wspczesny Homo sapiens. Jedyny
sposb wytumaczenia obecnoci tych odmian sprowadza si do stwierdzenia, e
wrd przodkw obecnych mieszkacw Azji byli hominidzi - czowiek
jawajski i jego krewniacy. Jeszcze bardziej interesujcy jest fakt, e ta sama
odmiana genu - nazwij-my j genem czowieka jawajskiego - wystpuje u
wspczesnych mieszkacw Oxfordshire.
Nieco zdezorientowany poszedem porozmawia z pani Harding. Jej
instytut mieci si w starej, ceglanej willi na Banbury Road w Oksfordzie.
Harding, niewysoka, pogodna Australijka z Brisbane, posiada rzadk
umiejtno - potrafi rwnoczenie si umiecha i mwi powanie.
Nie wiem - odpowiedziaa natychmiast z szerokim umiechem, gdy
zapytaem, w jaki sposb mieszkacy Oxfordshire odziedziczyli sekwencje
betaglobiny, ktrych nie powinni byli posiada. - Dane genetyczne
rozpatrywane w caoci podtrzymujhipotez wyjcia z Afiyki 22 - kontynuowaa
w bardziej powanej tonacji. - Ale teraz mamy te anomalne klastery, o ktrych
wikszo genetykw woli nie rozmawia. Dysponowalibymy olbrzymimi
ilociami informacji, gdybymy potrafili je zrozumie, ale na razie nie
potrafimy. Dopiero zaczlimy. Nie daa si wcign w dyskusj na temat
konsekwencji obecnoci azjatyckich genw w Oxfordshire, nie liczc
stwierdzenia, e sytuacja jest ewidentnie skomplikowana. W tym momencie
moemy jedynie powiedzie, e mamy do czynienia z zamieszaniem, ktrego
przyczyn nie znamy.
Mniej wicej w tym samym czasie, na pocztku roku 2002, inny
naukowiec z Oksfordu, Bryan Sykes, opublikowa ksik zatytuowan Siedem
matek Europy, w ktrej - na podstawie bada mitochondrialnego DNA -
stwierdzi, e prawie wszyscy obecnie yjcy Europejczycy s potomkami
jednej grupy, skadajcej si z zaledwie siedmiu kobiet, owych tytuowych* cr
Ewy, ktre yy w paleolicie, w okresie midzy 10 000 i 45 000 lat temu. Sykes
nada im wszystkim imiona - Ursula, Xenia, Ja-smine i tak dalej - a take
przypisa kadej z nich osobist histori (Ursula bya drugim dzieckiem swojej
matki. Pierwsze, gdy miao zaledwie dwa lata, porwa lampart [...]).
Gdy zapytaem Harding o ksik Sykesa, umiechna si szeroko, lecz
ostronie, jakby nie bya pewna, co odpowiedzie. No c, sdz, e moesz
mu przypisa pewne zasugi w popularyzowaniu trudnego tematu - dodaa i
popada w duszy namys. - Zapewne istnieje jakie niewielkie
prawdopodobiestwo, e ma racj - umiechna si, po czym kontynuowaa z
jeszcze wikszym namysem: - Nie mona wyciga tak definitywnych
wnioskw z danych dotyczcych pojedynczego genu. Jeeli przeledzisz losy
mitochondrialnego genu wstecz w czasie, doprowadzi ci do jakiego miejsca,
do Ursuli, Tary lub gdziekolwiek. Ale jeeli wemiesz jakikolwiek inny
fragment DNA, inny gen, i przeledzisz jego histori, zaprowadzi ci zupenie
gdzie indziej.
Jak zrozumiaem, przypomina to troch jazd wzdu przypadkowo
wybranej drogi z Londynu, ktra koczy si na przykad w John 0*Groats. Nie
naley std wyciga wniosku, e wszyscy mieszkacy Londynu pochodzz
pnocnej Szkocji. Niektrzy z nich mog oczywicie stamtd pochodzi, lecz
rwnie prawdopodobne s setki innych miejsc. Zdaniem Harding w tym sensie
kady gen jest inn autostrad, a my dopiero zaczlimy tworzy mapy
wszystkich tych drg. aden pojedyczy gen nigdy nie opowie ci caej historii,
podsumowaa.
Czy w takim razie naley ufa badaniom genetycznym?
Och, w oglnoci mona im w peni zaufa. Nie naley ufa
uoglniajcym konkluzjom, ktre niekiedy si wyciga na podstawie danych
genetycznych.
Harding sdzi, e hipoteza wyjcia z Afryki jest prawdopodobnie w 95
procentach poprawna, lecz dodaje: Sdz, e obie strony wyrzdziy nauce
niedwiedzi przysug, upierajc si, e jest tylko jedna moliwo. Jest do
prawdopodobne, e prawda okae si nie tak prosta, jak chcieliby
przedstawiciele obu obozw. Zaczynaj si ewidentnie pojawia dowody
sugerujce liczne migracje i radiacje, w rnych kierunkach
* Dosowne tumaczenie angielskiego tytuu brzmi Siedem cr Ewy
(przyp. tum.). i w rnych czciach wiata, ktre bez wtpienia powodoway
mieszanie I zasobw genetycznych. To nie bdzie atwe do uporzdkowania.
W tym samym czasie pojawiy si take raporty kwestionujce
wiarygodno bada dotyczcych bardzo starych prbek DNA. W artykule
opublikowanym w Natur opisano przypadek paleontologa, ktry zosta
zapytany, czy czaszka, ktr trzyma w rce, zostaa pokryta werniksem.
Paleontolog poliza czaszk i odpowiedzia twierdzco. W ten sposb -
skomentowa autor artykuu - na czaszce znalaza si znaczna ilo
wspczesnego, ludzkiego DNA23, czynic j bezuyteczn z punktu widzenia
bada genetycznych. Zapytaem o to Harding. Och, z pewnoci bya ju
uprzednio zanieczyszczona - odpowiedziaa. - Wystarczy wzi ko do rki,
aby j zanieczyci. Mona j zanieczyci oddechem. Albo wod z wikszoci
naszych laboratoriw. Wszyscy pywamy w obcym DNA. Aby uzyska w miar
czysty okaz, trzeba go wykopa w sterylnych warunkach i wykona testy na
miejscu. Zdobycie niezanieczyszczonego okazu to najtrudniejsza sztuka pod
socem.
Czy zatem takie stwierdzenia powinny by traktowane jako niepewne?,
zapytaem.
Pani Harding przytakna z powag Z ca pewnoci, odpowiedziaa.
Jest takie miejsce na Ziemi, w ktrym mona w jednej chwili zrozumie,
dlaczego wiemy tak niewiele na temat ludzkich pocztkw i naszego
pochodzenia. Znajduje si tu za krawdzi wzgrz Ngong w Kenii, na
poudniowy zachd od Nairobi. Jeeli wyjedziesz z miasta autostrad w
kierunku Ugandy, w pewnej chwili dojedziesz do miejsca, gdzie teren raptownie
si obnia, odsaniajc spektakularny widok nieskoczonej, bladozielonej,
olepiajcej afrykaskiej rwniny.
Jest to Wielki Rw Afrykaski, rozcigajca si na 3000 mil dolina we
wschodniej Afiyce, znaczca tektoniczn niecigo oddzielajc Afryk od
Azji. Tutaj, jakie 65 kilometrw od Nairobi, na dnie skpanego w promieniach
sonecznych wwozu, znajduje si stanowisko wykopaliskowe zwane
Olorgesailie. Niegdy byo tu due jezioro. W 1919 roku, dugo po tym, jak
jezioro znikno, geolog o nazwisku J.W. Gregory, ktry bada teren w
poszukiwaniu z mineralnych, natkn si na otwartej przestrzeni na dziwne,
ciemne kamienie, ewidentnie uksztatowane ludzk rk. Znalaz jedno z miejsc
produkcji narzdzi aszelskich, o ktrych mwi mi an Tattersall.
Cakiem nieoczekiwany zbieg okolicznoci sprawi, e jesieni 2002 roku
miaem okazj osobicie odwiedzi to wyjtkowe miejsce. Byem w Kenii z
zupenie innego powodu, w ramach pewnego projektu organizacji humanitarnej
CARE International, lecz moi gospodarze, znajc moje zainteresowanie
pochodzeniem czowieka, zwizane z niniejsz ksik uwzgldnili w
programie wizyt w Olorgesailie24.
Po odkryciu przez Gregoryego Olorgesailie pozostawao nietknite przez
dwadziecia lat, zanim Louis i Mary Leakey, synny maeski zesp
archeologw, zaczli prowadzi prace wykopaliskowe, ktre trwaj do dzisiaj.
Leakeyowie stwierdzili, e na obszarze mniej wicej czterech hektarw
wyprodukowano niezliczon liczb narzdzi w okresie prawie miliona lat,
poczynajc od okoo 1,2 miliona lat temu a do 200 000 lat temu. Obecnie
stanowiska archeologiczne s osonite przed dziaaniem czynnikw
atmosferycznych przez due, cynowe daszki oraz otoczone drutem kolczastym,
aby odstraszy ewentualnych nieproszonych archeologw amatorw. Nie liczc
jednak tych oson, narzdzia s pozostawione tam, gdzie porzucili je ich twrcy
i gdzie znaleli je Leakeyowie.
Jillani Ngalli, mody czowiek z Kenijskiego Muzeum Narodowego, ktry
zosta mi przydzielony jako przewodnik, powiedzia, e kwarcowe i
obsydianowe skay, z ktrych wykonano ostrza, nie wystpuj na dnie kanionu.
Musieli je przynosi stamtd, wskaza par wzgrz pooonych w dwch
przeciwlegych kierunkach: Olorgesailie oraz Ol Esakut. Kade z nich znajduje
si w odlegoci okoo dziesiciu kilometrw - spory dystans dla kogo, kto
dwiga pene narcze kamieni.
Moemy tylko zgadywa, dlaczego dawni mieszkacy Olorgesailie
zadawali sobie tyle trudu. Nie tylko dwigali cikie kamienie z duej
odlegoci nad brzeg jeziora, lecz, co jeszcze bardziej godne uwagi,
zorganizowali take sam proces produkcji. Badania Leakeyw wykazay, e
cay obszar by podzielony na strefy - w jednych produkowano nowe ostrza, do
innych dostarczano zuyte narzdzia w celu ich naostrzenia. Krtko mwic,
Olorgesailie byo pewnego rodzaju fabryk ktra funkcjonowaa przez milion
lat.
Rozmaite prby wykonania kopii wykazay, e wyprodukowanie jednego
ostrza nie jest proste i wymaga wielu godzin intensywnej pracy. Jednak ostrza te
nie s szczeglnie przydatne do cicia, siekania, drapania lub jakiejkolwiek
innej funkcji, do ktrej zapewne zostay przeznaczone. W rezultacie
dochodzimy do wniosku, e przez milion lat - znacznie, znacznie duej, ni
istnieje nasz gatunek, nie mwic ju o organizacji i wsppracy niezbdnej przy
realizacji procesw cigej produkcji - dawni ludzie zjawiali si w duej liczbie
w tym konkretnym miejscu, aby wytwarza olbrzymi liczb narzdzi, ktre
okazuj si zadziwiajco bezuyteczne.
Kim byli ci ludzie? Nie wiemy. Zakadamy, e naleeli do gatunku Homo
erectus, poniewa nie mamy adnych innych kandydatw. Oznacza to, e w
szczytowym momencie swej dziaalnoci rzemielnicy z Olorgesailie mieliby
mzgi wspczesnego dziecka. Nie ma jednak adnych materialnych dowodw,
na ktrych mona by oprze jakiekolwiek konkluzje. Mimo szedziesiciu lat
prowadzenia wykopalisk ani w Olorgesailie, ani w okolicy nie znaleziono ani
jednej koci hominida. Twrcy narzdzi powicali swej pracy mnstwo czasu,
lecz umierali gdzie indziej.
Wszystko tutaj jest zagadk, powiedzia z promiennym umiechem
Jilani Ngalli.
Lud Olorgesailie znikn ze sceny 200 000 lat temu, gdy jezioro wyscho,
a Wielki Rw Afrykaski przeksztaci si w gorce i trudne do przetrwania
miejsce, ktrym pozosta do dzisiaj. Lecz w owym czasie jego dni byy ju i tak
policzone. Niebawem mia si pojawi pierwszy gatunek, ktrego
przeznaczeniem byo panowanie nad wiatem - Homo sapiens. Nic nie bdzie
ju takie jak dawniej.
Rozdzia 30
POEGNANIE