Geen ouderdom!

: In Memoriam Joanne Klink

Het is nog maar vier weken geleden dat velen van hen die hier
bijeen zijn op Kasteel Wittem waren om de 90ste verjaardag van
Joanne te vieren. Op de voorkant van de uitnodiging stond een
jeugdfoto. Op de achterkant stond: Mocht ik onverhoopt bij het
feest niet aanwezig kunnen zijn dan is het mijn wens dat het
feest toch doorgang vindt.

Met alle geweld wilde ze dat we haar speech zouden horen. Ze had
de tekst uitgedeeld. Ze slaagde er niet in meer dan een korte
samenvatting ervan te geven. Die was: De hemel daalt
neer.Ouderdom en dood zullen niet meer zijn. Het zal binnenkort
gebeuren. Het is dichter bij dan wij denken.

Haar leven staat in het teken van een missie, van een enorme
betrokkenheid bij het evangelie zoals dat door Jezus van Nazareth
de grondlegger ervan bedoeld is. Ze besloot op heel jonge leeftijd
theologie te gaan studeren. In juli 1941 behaalde ze haar
kandidaats. Na de oorlog studeerde ze in Zrich en Cambridge. In
1947 promoveerde ze op een studie van de de Petrusfiguur in het
Nieuwe Testament en de oudchristelijke geschriften. Daarna werkte
ze 20 jaar als predikant in de remonstrantse gemeenten van Den
Haag, Schoonhoven en Haarlem.

Joanne Klink kreeg in 1959 nationale en internationale bekendheid

met haar Bijbel voor de kinderen met zingen en spelen, waaraan
bekende musici en dichters meewerkten. Men was vol lof. De jonge
predikant-schrijfster heeft de deur van haar studeerkamer wijd open
gezet om schilder-, teken- en dichtkunst, muziek en spel binnen te
laten. Maar is de Bijbel wel een boek voor kinderen? Ze vroeg de
ouders om reacties van de kinderen op de Bijbel. Hier ontstonden
drie nieuwe boeken uit Kind en Geloof, Kind en Leven en Kind
op Aarde.

1
Haar motief om dit project aan te pakken was om de harde muur te
doorbreken, waarbij de Bijbel belangrijker blijkt te zijn dan de mens,
en in ieder geval dan de kinderen. Ze pleitte voor een functionele
theologie, een theologie die zich toetst aan de oorspronkelijkheid,
het dogma van de verbazing die de ernst confronteert met de
speelse humor en zo de traditie tot een nieuw leven laat komen. In
de studie theologie en ook vaak in de praktijk van het pastorale
ambt komen kinderen nauwelijks aan bod. Ze zag het als haar
missie om te zorgen dat de theologie het primaire stadium niet
overslaat, waar de basis gelegd wordt van het geloof. De kerk, die
zich bezint op de plaats van het kind zal een totaal andere kerk
worden. Joanne Klink stelde dat als je tussen God en de Bijbel moet
kiezen je God kiest, de God in wie je gelooft. Het gaat in de Bijbel
om de openbaring over het betrokken zijn van God bij ... het
gewone menselijke leven. De basis van de Bijbel is het contact
met een andere, hogere dimensie: de profetische inspiratie en de
incarnatie van Gods liefde, die ook zijn gerechtigheid is, in Jezus.

Ze is steeds uitgegaan van Jezus' uitspraak dat wat aan wijzen en

verstandigen verborgen bleef God aan kinderen heeft
geopenbaard. (Lucas 10: 21). In haar boek Ter meerdere ere
pleitte ze voor een dienst, waar de preek niet het centrum is als een
les van wetenden voor onwetenden, maar waar ruimte is voor het
geloof in de Heilige Geest, waardoor een direct contact met God
mogelijk is. Waar geen voorbeden zijn voor dingen, die op onze weg
liggen om zelf te doen. Het hoogtepunt van de dienst zou de komst
van Christus moeten zijn. Ze schreef Het Huis van Licht, een
Bijbel voor kleinere kinderen. Hier zocht ze levenservaringen van
kinderen, die met Bijbelteksten corresponderen.

In 1990, op 72-jarige leeftijd, publiceerde ze haar Vroeger toen ik

groot was. Verhalen van kinderen vormen volgens Joanne Klink
een aanwijzing voor rencarnatie. De New Age beweging sloot haar
in haar armen, maar ze deed wat ze haar hele leven heeft gedaan:
kinderen en hun uitspraken nemen en hen een plek in de kerk

2
geven, op de eerste rij, als het ware. Ze kwam als 90-jarige met
een gebroken heup in een ambulance naar haar verjaardagsfeest:
Geen ouderdom! Ze vertelde er van haar verwachting dat de
hemel neerdaalt en de dood niet meer zal zijn. Het is niet anders
dan wat in de Apokalyps staat: En Hij zal alle tranen van hun
ogen afwissen. Zij zullen zijn volk zijn, en Hij, God met hen, zal hun
God zijn. En Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood
zal niet meer zijn want al het oude is voorbij.
:
Dr At Ipenburg
Maastricht