07 juni 2014, pag.

26

Zij aan zij met PC-winnaar

Het afgelopen jaar
stortte ik me met
veel plezier in een
niet-kaatsdorp op
het kaatsen. Ren
Anema, winnaar
van de PC in 2012,
probeerde me de
kneepjes van het
vak bij te brengen.
Maandag staan we,
samen met Pieter
Hofstee, voor de
afdeling Balk op
het NK.

JOHAN STOBBE

H
allum. Sinds dinsdag-
avond beheerst die
plaatsnaam mijn leven.
Ik droom van Hallum,
terwijl ik eigenlijk niet meer weet
dan dat voetbalclub Wykels en de
schaatsers Douwe de Vries en Maria
Sterk er vandaan komen.
En toch krijg ik het dorp niet uit
mijn gedachten sinds het lot de par-
turen van Hallum en Balk de num-
mers 1 en 2 heeft toebedeeld. Hallum
tegen Balk op het hoofdveld in Fra-
neker, maandag de eerste partij van
het NK kaatsen, nu al een klassieker.
Ik ken ze niet, de mannen van Hal-
lum. Gjalt Donga en Jakob Ponne.
Het zijn onbekende namen. Maar
Reinder Slager? Is dat niet die voor-
malige robuuste verdediger van Har-
kemase Boys?
De laatste nachten doemt hij stee-
vast op in mijn dromen. Woeste blik
in de ogen die zegt er met Hallumers
niet valt te sollen en dat ze wel even
gehakt van ons zullen maken, maan-
dagochtend bij het krieken van de
tweede pinksterdag. Immers, Balk
en kaatsen, dat is toch een combina-
tie die niet klopt.
Balksters hebben niets met kaat-
sen. Die conclusie moest ik ruim an-
derhalf jaar geleden wel trekken.
Vanuit mijn professie wist ik wie Re-
n Anema was, maar een steekproef
in de plaatselijke voetbalkantine
maakte duidelijk dat ik in de minder-
heid was.
Van de vijf mensen die ik vroeg
wie de man was die in zijn blauwe T-
shirt een paar biertjes bestelde, ant-
woordden er weliswaar drie dat het
Ren Anema was, maar voegden
daar aan toe: de keeper van Balk 2.
Eentje kwam wel op doelman, maar
bleef de naam schuldig, de vijfde
schudde louter haar hoofd en nipte
aan haar witte wijntje.
Daar in de kantine ontstaat een
plan. Anema lijkt mij de ideale man
die me de beginselen en verfijning
van de kaatssport kan bijbrengen.
Hij ziet het wel zitten. Is enthousiast.
Anema is bezig om het kaatsen in
Balk op de kaart te zetten en is on-
dertussen met bijna veertig jeugdle-
den aardig op weg.
En zo meld ik me op een koude, re-
genachtige dinsdagavond in mei to-
taal ongetraind voor de eerste trai-
Balk, deze week: Ren Anema (rechts) legt uit hoe je een opslag met vliegende vaart in het perk krijgt.
Franeker 2012: Ren Anema (links) begroet de overwinning tijdens de 159-ste PC.
ning. Al na vijf minuten druipt het
zweet van mijn gezicht, terwijl ik
nog geen bal heb aangeraakt. Maar
de oefeningen zijn leuk en zeker als
even later een zak met balletjes te-
voorschijn komt, begin ik er zowaar
lol in te krijgen.
Al is het een pijnlijk spelletje. Na
tien opslagballen voelt mijn rechter-
hand beurs. Na twintig vraag ik me
af of er niets gebroken is en na dertig
is het gevoel volledig weg.
Anema wijst op de nap in zijn
kaatswant. Laat de bal in het kom-
metje rollen en hij vliegt de wereld
uit. Het klinkt gemakkelijk, maar dat
is het beslist niet. Duim, middelvin-
ger, pols. Alles gebruik ik om de bal-
Na twintig ballen
opslaan vraag ik
me af of mijn hand
niet gebroken is
len terug te slaan. De volgende dag
zijn de sporen duidelijk zichtbaar.
Een blauwe duim, een zere middel-
vinger, een tintelende pink en een
flinke ronde beurse plek op de pols.
FOTOS NIELS DE VRIES
Maar ontmoedigend? Nee. In de
weken erna gaat het snel beter. De
eerste bovenslag voelt heerlijk. Dat
ligt aan mijn nieuwe want, geleend
van hoofdklasser Pier Piersma. Zelf
een spierscheuring krijgt me niet
van het kaatsveld. Het kost me de
tweede seizoenshelft, maar in mei
sta ik voor mijn doen aardig gepre-
pareerd weer op het veld.
En dan spreekt Ren de magische
woorden uit. ,,Wy moatte ek mar ris
oan in echte wedstriid meidwaan
net? Nu Pieter Hofstee vanuit Go-
enga naar Balk is verhuisd, is er een
goede maat bijgekomen en durft hij
het zelfs met mij erbij wel aan.
Ren pakt het groots aan. Geen
achterafpartijtje, maar de Bondspar-
tij, het NK voor kaatsers. Na de PC de
belangrijkste partij van het seizoen.
Balk heeft nauwelijks historie in die
wedstrijd. Kaatsvereniging De Can-
negieter is in 1960 opgericht, maar
prijzen op het NK? Nee, die zijn er
niet, weet de levende kaatsencyclo-
pedie Jan Braaksma. ,,Yn 1969 hellen
se by de earste dielname wol de
twadde omloop. Se hienen in steand
nmer, zegt hij.
Ook de tien deelnames erna leid-
den niet tot grootse prestaties. In
2007 was de laatste gang naar het
NK. Met Ren Anema was de tweede
omloop het eindstation. ,,Dit NK ha
ik noch noait wn, zegt hij.
Dat zal na maandag niet anders
zijn. De lol is er niet minder om. Ik
ben, zoals voormalig kaatsbonds-
coach Tjalling van den Berg het zegt,
dan wel een hakkekruk, maar toch.
Op je veertigste nog meedoen aan
een heus NK met een PC-winnaar
aan mijn zijde? Prachtig en span-
nend. Deze kans laat ik me niet ont-
glippen. ,,Jimme hawwe ek noch wol
in kns yn e earste ronde, zegt
Braaksma optimistisch, die tevens
spreekt van veldvulling.
Op de laatste training voor het NK
probeert Ren wat opslagballen op
me uit. Het zijn kogels. Die van Pie-
ter vliegen me een week eerder ook
al om de oren. In het perk is het kee-
pen, meer niet. ,,En dan haw ik ek
noch de traachste opslach fan it
fjild, zegt Ren met een lach.
Ik schrik me rot en realiseer me
dat ik maandag in een soort vuurli-
nie terechtkom. Toch hoopt Ren op
een rondje overleven. ,,Mar, zegt hij
ook eerlijk. ,,Wat tsjin s mei, hat in
geunstich lot lutsen.