Disclaimer: This story is a work of

fiction. Names, characters, some

places, and incidents are products of the
authors imagination and are used
fictitiously. Any resemblance to actual
events, places, or persons, living or
dead, is actually coincidental.

Under Self Publish

All rights reserved. No part of this story

may be reproduced in any form or by
any electronic or mechanical means
including information storage and
retrieval systems without permission in
writing from the publisher, except by a
reviewer, who may quote bried
passages in a review
 Dedication
Ang librong ito ay para sa mga
taong hanggang ngayun umaasa parin
na bibigyan sila ng chance para
maipranas nila ang kanilang pag
mamahal sa taong gusto nilang
mahalin.
Para rin ito sa mga kabataan na
nasa minor age palang. Ang advice ko,
pwede namang mag karoon na ng
relationship between both parties.
Basta wag lang gagawa ng
kababalaghan na pag sisisihan niyo in
the near future.
Para rin ito sa mga taong hindi
nag gi-give up kahit ilang beses na
silang niloko, sinaktan at patuloy
paring nag mamahal. Ang courtship ay
napaka halaga dahil dito mo makikita
ang sincerity at ang ugali ng isang tao
kung gaanu ka niya kamahal.
Apir tayo dyan! Sana nagustuhan
niyo ang aklat na ito. Muli ako po si
sean jodi cosepe. Always remember,
dont judge the book by its cover :) .
 Written above the stars
By: Sean Cosepe
When I was a little kid, I used to play
outside. Dala-dala ang aking Bangka-
bangkaan na gawa sa papel. Tuwing
umuulan hilig kong mag tampisaw sa labas
ng aming bahay.
Ilang beses pa ko nag papaulan hanggang sa
abutin ako ng lagnat. Sa hilig kong mag laro
sa playground sa may park malapit sa aming
bahay, I met this girl who loves to tease me.
Inaasar niya ko palagi, minsan tinatawag
niya kong bading, nakikipagtalo ako sa
kanya tuwing napupunta dun ang aming
usapan.
But one day hini-hintay ko siyang pumunta
sa park, I was expecting her to show up
infront of me. Pero bago pa mag gabi di ko
na siya na intay.
Malungkot ang aking mukha hanggang sa
pagdating sa bahay. Ikunulong ko ang aking
sarili sa aking kwarto. Simula noon di ko na
hinayaan na magkaroon ng kaibigan.
I thought shes my friend but Im wrong.
She wasnt my friend at all. Shes just my
playmate..
Lumaki ako at nag karoon ng isip, sa hindi
inaasahan may naging kaibigan ako na nag
ngangalang Cyril Mae Aresuena. I used to
call her cy..
Hay anlamig naman! giniginaw akes.
Bulalas ng kapatid ng bestfriend ko habang
hawak-hawak parin niya ang leather jacket
niya at pilit na itinatalukbong ito sa buong
katawan.
Bakit pa kasi kelangan kasama ang bakla na
toh sa gimik namin ni cy. Nakakairita lang
sa tuwing nakakasama namin siya, sarap
nitong ipa savage.
I took a deep breath Paano ka di lalamigin
eh kakainom mo palang nung softdrink na
binili mo kani-kanina lang? Sagot ko
naman, di parin ako makatingin sa mata
niya.
Eh sa naiirita ako at isa pa kadiri kaya
makipag eye to eye sa mga bakla. Parang
pakiramdam ko once na tumingin ako sa
kanya feeling ko gina-gayuma na ko.
Pumunta siya sa harapan ko sabay hawak ng
mahigpit sa kwelyo ng aking damit. Nanlaki
ang mga mata ko habang tawa ng tawa si cy
sa amin. Mas lumapit pa ang mukha nitong
bakla kaya nanigas na ko sa pwesto.
Ngumisi siya ng pag kalaki-laki at binitiwan
na ang kwelyo ko. Inayos ko naman ang pag
kakalagay nito Uyy.. your so nabitin noh?.
Wag iz you mag alala may next time pa
naman Tapos kinindatan niya pa ko ng pag
laki-laki.
Nakakaimbyerna lang ang isang toh.
Ramdam ko ang pag tapik ni cy sa balikat
ko. Scott wag mo ng intindihin si Jacob.
Pabayaan mo na lang siya. Tumango lang
ako at di ko na pinansin ang baklita.
Huminto ako sa pag lalakad. Upo muna
tayo cy, napagod na ko kakalakad eh. Suyo
ko kay cy.
Haha, sige
Tahimik ang paligid, masarap na simoy ng
hangin ang bumabalot sa aking katawan.
Walang katao-tao ngayun sa park kaya
masarap sa pakiramdam, di ko rin alam kung
saan na nag suot si Jacob di ko na kasi
nakikita. Napatingin ako kay cy.. kanina pa
pala siya nakatingin sakin.
Hinawakan niya ang kamay ko kaya
napatingin ako sa mga kamay naming mag
kadikit. Nginitian lang niya ko. Medyo ako
nag taka, bihira lang naman ako hawakan ni
cy sa kamay . Inalis ko agad ang pag
kakahawak ng kamay niya.
I gave her a tight smile. Spill it I hold her
shoulders. Di siya makatingin sa mga mata
ko. Kinabahan ako sa sasabihin ni cy.
Nung tumingin siya sakin ng diretsyo puno
ng emosyon ang kanyang mata. Kanina lang
na todo siya makatawa, ngayun nag iba na
ang ekspresyon ng kanyang mukha My
mom thinks. I like you Di ako nakasagot
sa sinabi niya.
Gusto kong sabihin na na-misunderstood
lang ang mom niya pero by thinking of it
parang di ko mahanap ang boses ko. Tipong
pakiramdam ko may nakabara na malaking
bato sa aking lalamunan.
Iniwas ko na lang ang tingin ko sa kanya. Di
ko kayang harapin ang mukha ni cy.
Naiilang ako to the point na di ko siya
matignan. Tumawa siya ng bahagya.
Nakakainis lang dahil na fall ako sa
bestfriend ko!. At ngayun di ko na toh
maiwasan pa. Tumingin na lang ako sa
lapag, di ko siya matignan.
Pakiramdam ko mag be-break down ako
kapag nakita ko siya na umiiyak dahil sakin.
Darn!. Bakit di ko pa napansin yun?. Ang
manhid ko talaga nakakainis.
Hinawakan niya ang mga palad ko.
Naramdaman ko na may tumulong likido sa
mga kamay ko. Inangat ko ang tingin ko sa
kanya. I held her face to see me. Cy..
Scott..
Pinunasan ko yung mga tumu-tulong likido
mula sa mata niya. Cy, maraming lalaki
dyan
Hinawi niya ang kamay ko. Alam ko, kaya
nga sinasabi ko na sayo toh eh Napakunot
ang noo ko sa sinabi niya. Ngumiti siya ng
pilit, kitang kita ko sa mga mata niya na
nasasaktan siya. I have already make up my
decisions. Mag mi-migrate na ko scott.
Matagal ko na tong gustong sabihin sayo
pero sa tuwing gusto kong kumuha ng
tsempo wala eh nasasaktan ako. Nasasaktan
ako sa tuwing naaalala ko na iiwan kita
dito. Sa tuwing iniisip ko na mawawala ka
na sa buhay ko, Its just killing me. Its killing
me scott. In that moment wala na kong
nagawa kundi yakapin siya ng mahigpit.

2 years later
Dalawang taon na ang nakalipas at naging
ok naman na kami ni cy. Pagkatapos ng
pangyayaring yun, nagawa ko pang ihatid si
cy sa airport as usual kasama rin si Jacob.
Ganun pala ang pakiramdam kapag di mo
mahal ang isang tao, tapos mapupunta ka sa
point na papaasahin siya at papatayin ka
naman ng iyong konsensya.
Di ko naman hangad na magustuhan ako ni
cy, shes just my friend after all. Tinuring ko
siyang kapatid ko, kaya di ko expected na
magugustuhan niya ko. Wala kasi akong
naging kapatid na babae nag iisa lang akong
anak. Only child kung baga.
Kaya lahat ng pabor napupunta sakin. Di ko
naranasan magkaroon ng kapatid kaya nang
dumating si cy siya na ang tinuring kong
kapatid, kaibigan at bestfriend.
Ngayung wala na siya sa tabi ko di ko na
alam kung paanu ko ulit itatayo ang mga paa
ko. Lagi akong nakaasa sa mga tao sa
paligid kaya ganun ko na lang sila itrato.
Bihira na rin kaming makapag chat sa skype
dahil hands on siya sa mga shoolworks lalo
na at kasali siya sa isang dance troupe sa
pinapasukan niya sa london.
Summer na summer, tagaktak ang pawis ko.
Sinabayan pa ng pag brown out, ewan ko ba
parang mga sira rin yang mga nag aasikaso
ng kuryente. Kung kelan sobrang init bago
naman mag b-brown out.
Takteng panahon toh. Lumabas ako ng
bahay at pumunta sa malapit na tindahan ng
ice cream. Sinama ko rin tong pamangkin
ko sa pinsan, panigurado pag iniwan ko siya
sa bahay mag nga-nga-ngawa na naman
tong makulit na bata.
Kumuha ako ng pera sa wallet ko ng 50
pesos at binayad sa tindera. Net-net anung
gusto mo, pili ka na lang dyan? Tanong ko
sa pamangkin ko. Kumuha na ko ng akin
Habang tinatanggal ang lip ng cornetto ice
cream napa hinga ako ng maluwag. Hay
buhay!. Out with the hot in with a cool.
Tinignan ko si net-net at di parin siya
kumukuha ng ice cream niya, anu bang
gusto ng batang toh?!. Irita ko siyang
tinignan. Kinalabit ko siya dahilan kung
bakit napatingin siya sakin.
Bat di ka pa kumukuha ng ice cream
mo?. Tanong ko rito nginuso lamang niya
ang babaeng katabi niya na parang baliw na
kumukuha ng ice cream. May papikit-pikit
pang nalalaman.
Dahil naiirita na ko sa babae na katabi ni
net-net tinabig ko ito at kinuhanan ng ice
cream ang pamangkin ko. Eto na!.Aniya
ko sabay abot ng ice cream Halika na nga
baka mabaliw ka pa dyan kakatingin Hinila
ko na si net-net at kinuha ang sukli ko
ngunit bago pa ko makatapak may sinabi
siya na umagaw ng aking atensyon.
Hoy! Hindi ako baliw! Ikaw ang baliw!.
Tumalikod ako para tignan siya, I gave her
my best smile. Sa tingin mo ikaw ba ang
sinasabihan ko?. Dami-daming tao napaka
assumera mo.
Tumalikod muli ako pero bago pa ko
makapalagpas binato na niya ko ng ice
candy na nakalagay sa timba na maliit.
Abat aray ko --?!
Gusto yata niya maghanap ng away, pwes
bibigyan ko siya. Obvious na obvious
naman na ako ang pinaparinggan mo maka
tabig ka grabe. Wag kang masyadong
mapanghusgan pintaserong toh akala mo
kung sino makaasta eh isa lang naman na
Hindi na niya natuloy pa ang balak niyang
sabihin, minud-mud ko na yung ice cream ni
net-net sa mukha nitong babaeng na di ko
naman kilala kung sino. Nakakaimbyerna
siya mas masahol pa siya sa tindera sa may
palengke.
Tawang-tawa naman si net-net sa ginawa
ko. Ano?!. May sasabihin ka pa? Asar ko
sa kanya.
Anlagkit na ng mukha niya, parang nilagyan
ng chewing gum. Ngumisi ako ng pag
kalaki-laki. Bwisit na bwisit parin ako sa
babaeng toh. Di ko mapaliwanag kung bakit
ang init ng dugo ko rito.
Bwiset ka! Bwiset! Bwiset!!!~ Sigaw niya
ng pag kalakas-lakas at nag walk out na.
Tinawanan na lang namin siya ni net-net.
Napalingon naman ako nung nakiusyuso
yung tindera. Bayaran niyo yang mga ice
candy ko! O tatawag ako ng pulis Panakot
niya.
Nasamid naman ako sa sinabi nung tindera.
Pulis agad? Pwedeng baranggay tanod
muna?. Ang OA na nga nun para sa ice
candy
A-ah--?!. B-b-basta bayaran niyo yan.
Humagikgik na lang ulit ako at kumuha na
ng pera sa wallet. Binayaran ko lahat ng ice
candy na sinayang nung ale. Binilhan ko rin
ng cornetto si netnet, na damay ko kasi yung
ice cream niya sa pakikipagdakdakan ko dun
sa palengkera na parang nakalunok ng
mikropono.
***
Bye net-net! Ingat kayo sa byahe ha?. Stay
safe. I love you Sabi ko kay net-net.
Hinatid ko pala sila nung pinsan ko sa
terminal ng bus, kelangan na kasing bumalik
ni netnet sa Marikina para mag aral.
Umalis na rin ako pag katapos ko silang
ihatid. May morning classes pa ko at late na
ko ng two hours. Di na lang muna ako
papasok, katamad. Kakatapos lang ng
summer at back to school na naman.
Nag stay na lang ako sa mall, atleast dito
wala akong maririnig na kahit ano. Minsan
napapag isip-isip ko na lang na umalis sa
bahay, naiimbyerna kasi ako. Lagi akong
sinusumbatan ng lola ko, para siyang sirang
plaka na kahit wala naman akong ginagawa
laging galit sakin.
Wala sila mama at papa sa pinas. Nag tra-
trabaho sila sa ibang bansa para mapag aral
ako kaya,iniwan ako kay lola na walang
ginawa kundi akoy pangaralan.
Kung anu-anung masasakit na salita ang
sinasabi niya sakin lalo na kapag di pa nag
papadala ng pera sila mama at papa. Parang
mas masakit pa toh sa nasawi na pag ibig.
Pakiramdam ko doble nun ang sakit.
Isinalpak ko na lamang ang earphones ko sa
aking tenga and I started playing one of the
music in my playlist. Nandito ako sa food
court grabe maka boredom ang paligid.
Palibasa weekdays, nasa eskwelahan ang
mga estudyante.
Hawak-hawak ko ang cellphone ko habang
nag i-iscroll ng pictures na kinuhanan ko last
summer. I sigh..miss ko na si cy. Wala
naman na akong ibang kaibigan kundi siya
lang.
Kung hindi lang nga niya ako kinulit na
ibalik yung wallet nung may ari, di kami
magiging mag kaibigan. Yun yung time na
gipit na gipit kami, ultimo pang bayad sa
general pta wala akong pera kaya nung
nahulog nung lalaki yung wallet niya kinuha
ko ito.
Ngunit bago ko pa toh mabulsa narinig ko
ang isang batang babae na palapit sa gawi
ko. Inilahad niya ang kanyang palad. Akin
na yan, masama ang mag nakaw ng hindi
sayo Aniya habang nakangiti siya.
Nung oras na yun di ko alam kung anung
gagawin ko kung ibibigay ko ba o hindi pero
in the end binigay ko rin ito sa kanya.
Tinulungan ko siyang hanapin yung lalaki
na nahulugan ng wallet.
Humingi rin ako ng tawad dun sa lalaki at
nag papasalamat ako sa poong may kapal na
mabait siya at dahil rin dun naranasan kong
mag karoon ng kapatid, kaibigan na tulad ni
cy.
Ewan ko ba bakit parang naiiyak ako sa
tuwing naaalala ko ang mga ala-ala na
iniwan ni cy kahit pwede ko naman siyang i-
chat sa skype. Oh eto pamunas,
pakiramdam ko kelangan mo niyan.
Inangat ko ang ulo ko para makita ang babae
na nasa harapan ko ngayun. Napatingin ako
sa panyo na ibinigay niya. Tinignan ko muli
siya, siya yung babae na parang matotona
kung maka sigaw sakin.
Kinuha ko ang panyo at pinunas ito sa mata
ko. Pinigilan ko na lamang ang pag bagsak
ng luha ko. Tinanggal ko ang pag
kakasalpak ng earphones sa aking tenga.
So anung kwento mo?. Sabihin mo lang
handa akong making. Nginitian niya ko.
Nginitian ko rin siya.
Sinabi ko sa kanya na may kaibigan ako na
babae na minahal ako higit pa sa kaibigan at
ako naman etong si loko-loko manhid hindi
napansin ang mga tingin na ibini-bigay niya
sakin. Di siya nag kumento sa mga sinasabi
ko sa kanya kundi nakinig lang siya.
Iniintindi ang bawat sasabihin ko. Hindi
niya ko hinusgahan sa bawat salita na
binibitawan ko. Pag katapos kong mag
kwento nginitian niya muli ako.
She cross her arms. Sa totoo lang, ang gago
mo. Biruin mo siya na ang umamin sayo
tapos pinag tabuyan mo pa.
Eh hindi ko nga siya mahal diba?. How
can you force someone to love you back if
he doesnt really loves you. Sagot ko dito
habang natatawa ng mahina.
Umiling-iling siya. Oh sya. Halika may
ipapakita ako sayo, sigurado akong
magugustuhan mo.
Hihilahin na sana niya ako ng tinanggal ko
ang pag kakakapit ng kanyang kamay Teka
lang, anu nga ulit pangalan mo?
Nginitian niya ko Ako?. Im camyl
Scott.. scott nga pala nice to meet you
camyl
Sinuntok niya ko sa braso kaya napangiwi
ako. Ang jeje naman ng linyahan na yan
Natawa na lang ako sa sinabi niya.
Inakay na niya ko paalis sa foodcourt.
***
Dinala niya ko sa malapit na coffee shop
dito sa mall. May mga libro na nakalatag sa
book shelves. Kumuha siya ng isa sa mga
libro at may binato siya sakin na kung anu.
Nginitian niya lang ako at umorder na ng
coffee.
Naupo ako at hinintay siya na makarating sa
table namin. Sinimulan ko na rin basahin
yung libro na binigay niya sakin. Naagaw ng
atensyon ko yung pangalan ng writer ng
libro.
Tumingin ako kay camyl at nilipat ko uli
ang atensyon ko sa libro. So writer ka
pala?. Pero sa edad mong yan nakasulat ka
ng ganitong nobela?. Himala! Your just
fifteen holy cow! Ngumisi ako habang
binabasa ang front page.
Tumango siya at humigop ng kape mula sa
coffee bottle niya. Kinda.. pero simula
nung panahon na----nevermind Napukaw
niya ang atensyon ko when her voice started
to break.
Tinignan ko muli siya at nakatingin siya sa
labas ng coffee shop. Anlayo ng iniisip niya,
hinawakan ko ang kanyang kamay pero agad
niya itong binawi. Stop touching me!---
just s-stop
Binasa ko na lang ang intro ng libro.
Infairness parang may pinag huhugutan siya
ng mga panahon na sinusulat niya ito.
Halatang-halata na inlove na inlove siya rito.
Di ko na pinag patuloy ang pag babasa nung
intro, dumiretsyo na ko sa ending..
Bitin ang story. May napansin ka diba?
Tanong nito sakin kaya napatingin ako sa
kanya. Tumango lang ako.
She chortles Sinadya ko talaga na hindi
happy ending and wakas ng storya. Alam
mo ba nung sinu-sulat ko yan siya ang
inspiration ko. Saad nito at may kinuha siya
na picture sa bag niya at nilapag ito sa
lamesa. Kinuha ko ang litrato.. picture niya
ito kasama ang isang lalaki.
Pinunasan niya ang tumutulong likido mula
sa mata niya gamit ang kanyang hinlalaki.
Ngumiti siya muli. Mahal ko siya, mahal
niya rin ako pero sadyang di kami para sa
isat isa.
Bakit naman?
Im the one who break his heart. Tinungga
na niya ang buong baso ng coffee,
napatingin ako sa coffee na binili niya para
sakin.
Siguro na wala na ang tamis nito at naging
mapait, tulad ng pagibig sa una lang sweet
kapag tumagal tagal na nagiging itoy
nagiging malamig.
She sigh. Kahit hindi tayo ganoon mag
kakilala, were still not even friends right?
pero alam ko na alam mo na mahal na mahal
ko siya para hiwalayan. Theres a reason
behind all of this decision that I have made.
Kasi alam ko naman na kapag ok na ang
lahat, kapag pwede na kong mag paligaw,
hindi na niya ko mahihintay pa. Ill just end
up failing again. Saad nito sakin habang
may namumuo ng luha mula sa kanyang sa
mata.
Kumuha ako ng tissue pero di niya
tinanggap. No thanks, I have mine
Tumango na lang ako bilang tugon. Kinagat
ko ang aking labi at sinabi ko sa kanya na
mag papahangin muna ako sa labas.
Dala-dala ang aking kape sinubukan ko
itong lasahan at tama nga ako ng hula
mapait na ito. Di na masarap inumin pa.
Tinapon ko na lang ito sa basurahan.
Bumalik ako sa coffee shop at kahit anung
hanap ko wala na siya, tinignan ko yung
inupuan namin kanina. She leaves me a
note.
Salamat :)!
Umukit sa labi ko ang isang ngiti na di ko
mapaliwanag sa aking sarili. Thank you too.

4 Months later
Sembreak na naman. Sobrang saya ng mga
estudyante sa eskwelahan na pinapasukan
ko. Pakiramdam nila nanalo na sila sa lotto
para maging ganun kasaya.
Oo, nga naman ang saya rin ng buhay kapag
walang ginagawa. Nasa bahay ka lang ninyo
nanonood ng Korean Novela. Minsan may
paiyak-iyak ka pa kapag yung favorite actor
mo ay namatay sa eksena.
Totoo naman diba?. Baka nga sinasabayan
mo pa yung bida sa palabas na pinapanood
mo kapag naiiyak siya kasi nadadala ka sa
kadramahan niya na di naman talaga totoo.
Kasi trabaho lang, walang peronalan.
Kung ako ang papapiliin mas gugustuhin ko
pang mabulok na lang sa eskwelahan kesa sa
bahay na puro naman pangaral ng lola.
Eto ako nakahiga sa kama hawak-hawak ang
cellphone habang ini-istalk ko si camyl.
Bakit ba eh sa wala akong magawa. Nag
talukbong na lang ako ng kumot.
Napalingon naman ako ng bumukas ang
pinto ng aking kwarto. Si lola lang pala, nag
talukbong muli ako. Oy! Lumingon
naman ako ng bahagya kay lola.
Hay uutusan na naman ako nito eh. Oh sya,
pumunta ka sa palengke bumili ka ng isang
galon ng lana, tapos isang dosena ng pancit
canton, bili ka rin ng dalawang balot ng slice
bread. Tapos itaya mo ko sa lotto, eto yung
numero na ibibigay ko sayo. Ingatan mo yan
kundi ikaw ang malalagot sakin. Tapos
nandito na rin ang listahan ng bibilhin mo
Litanya nito. Intiendes?. Bilis na! Tayo na
dyan
Wala na kong nagawa kundi tumayo.
Takteng buhay toh pinapahirapan ako kahit
sembreak na. Kinuha ko na rin yung basket
na pag lalagyan ng bilihin ko. Punta na po
ako Tinanguan lang ako ni lola.
Kita mo nga naman tango lang ang ibinigay
sakin. Di ko na lang siya pinansin
dirediretsyo akong nag punta sa palengke.
Ang layo nga naman ng palengke. Bat ko
ba naisipan na maglakad pinapagod ko lang
ang sarili ko eh.
Dinukot ko ang bulsa ng aking shorts. T-
teka?!. W-wala a-akong pera. Anu ba yan?!.
Pag minamalas nga naman. Ayoko naman
ng bumalik dun sa bahay, anlayo na ng
nilakad ko tapos babalik pa ulit ako.
Umupo na lang ako sa gilid ng kalsada.
Ilang minuto akong nakaupo dun hanggang
sa napag pasyahan ko na bumalik na lang sa
bahay at kumuha ng pera kay lola. Ilang
beses pa nag talo ang isip ko but I end up
walking straight to our house.
Di pa kalayuan ang bahay namin ng may
huminto na motor, more like scooter. Uy,
scott san punta mo? Bati sakin ni camyl.
Nakasuot siya ng helmet at isang pink
ordinary loose shirt, naka maiksing short rin
siya. Kaya kitang-kita ang kutis ng kanyang
balat. Sa palengke sana kaso.. wala akong
pang bili ng bilihin kaya babalik pa ko sa
bahay.
She smile. Sakay na, diretsyo na rin tayo sa
palengke. Libre ko na rin yung bibilhin mo
sa palengke tutal anlayo pa yata ng bahay
niyo dito. Baka mapagod ka lang
Hindi na ako naka-angal pa. Hinila na niya
ko pasakay sa scooter niya. Bago ko pa
masuot yung helmet na binigay niya sakin
pinaharu-rut na niya ang scooter kaya
muntikan pa kong tumilapon kung hindi ako
napakapit sa kanyang balikat.
***
Sure ka?, U-uh.. I mean hindi ba delikado
tong ginagawa natin? Bungad na tanong ko
sa kanya habang tinu-tulungan siya na
kumuha ng gulay.
Tumawa siya habang kumu-kuha ng gulay.
Di naman. Ilang beses ko na nga nagawa
toh. Trust me youre going to enjoy this
ride Sagot niya sakin.
Paano ba naman, tuturuan pa talaga akong
magnakaw. Keso daw wala akong pera, sabi
ko nga kung pwede umutang na muna ko sa
kanya tapos bayaran ko na lang siya. Di
naman siya pumayag, ang rason wala rin
daw siyang pera
Ganun daw siya man libre sa mga kaibigan
niya. Wala na kong nagawa kundi sundin
siya. Ewan ko ba bakit di ko nararamdaman
na dinadala ko na sa kapahamakan ang
aking buhay.
Nang matapos na kami mamili ng mga
pinabibili ni lola, kinausap muna ni cams
yung tindera hanggang sa mawala na ko sa
atensyon niya. I took that chance to escape.
Nakalagay na rin yung ibang pinamili ko sa
basket kaya hindi hassle.
Kabog nang dib-dib ko lamang ang aking
naririnig. Until I bump to someone who was
recording some cassette tape in this kind of
market. Nahulog niya yung recorder niya sa
canal.
Di ko napansin na nakadagan na pala ako sa
katawan niya habang siya ay nakahiga.
Shes blushing, nakatingin lang siya sa mata
ko the whole time. Until she punch me in the
face. Ow, whats that for? Ngumiwi ako
ng todo.
Grabe ang sakit nun ah. Pakiramdam ko
sinuntok ako ng isang boksingero,
hawakhawak ko parin ang aking panga.
Nakita ko naman na dinuro niya ko.
You!you.. Hindi ka ba marunong
tumingin sa paligid mo ha?. O sadyang wala
kang mata para tumingin sa nilalakaran
mo! Bulalas niya sakin habang dinu-duro
niya parin ako.
Hiyang-hiya naman ako kaya di na ko
nakasagot sa pang babara niya sakin. Galing
mang trash talk, well experienced. Dumating
naman si cams.. pero may kasama siya.
Kuhanin niyo na siya.. kelangan namin
kayong dalin sa barangay para turuan kayo
ng leksyon intiendes?
Sabi na nga ba. Dapat kasi di ko na pinag
katiwalaan pa si cams, panggulo lang siya
bwisit. Tinignan naman ako ni cams parang
nabasa ko ang nasa isip niya its like shes
telling me Its your fault you come along
with an unreliable person after that she gain
roll eyes on me.
Pero nagulantang ako sa ginawa niya,
siniko niya ang katabi niyang tanod at pinag
susuntok naman ang nasa kaliwa . Mabilis
niya kong hinawakan sa kamay, sa sobrang
bilis dinig-na dinig ko parin ang pag
palpitate ng aking puso.
Hila-hila niya ko mula sa mga tanod, di ko
rin napansin na sinusundan na kami ng
tanod pero ang halos umangkin ng atensyon
ko ang pag hila niya sakin, ang marahan na
pag hawak niya sa mga kamay ko. And for
the second thought napailing ako sa aking
sarili.
No!, this cannot be happening. Kelan ko
lang siya nakilala and then ganito agad ang
nararamdaman ko?!. I dont believe at Love
at first sight di yun totoo sa mga telenovela
lang nangyayari ang ganoong bagay.
Huminto naman sa pag lalakad si cams, at
ngayun ko lang napansin nandito na pala
kami sa taas ng isang pampribadong gusali
kung saan tanaw ang city lights. Hindi ko rin
napansin na mag a-alas sais na pala.
She look at me, then she smirk. Ikaw
malaki ang kasalanan mo sakin.
Halos tumindig ang balahibo ko sa marahan
niyang pag salita, di ko maipaliwanang kung
anung nararamdaman ko. B-bakit? Utal
kong tanong rito.
She crossed her arms. Una dinala mo ko sa
ganitong eksena---
Hoy hindi ah!. Ikaw kaya ang unang
sumuyo sakin na ililibre mo ko at sinabi mo
rin na ikaw na ang bahala sa gastusin Angal
ko sa kanyang sinabi.
Uto-uto ka kasi.. Sabi nito sabay iwas ng
kanyang tingin. Naramdaman kong
nanlalambot ang aking tuhod.
Bumuntong hininga si cams. Pangalawa,
kung naka nakatakbo ka agad edi sana
nakalayas na tayo roon. Nagawa mo pang
mambangga ng babae May halong
pagkairita ang huli niyang sinabi.
Di ko alam basta napangiti na lang ako.
Ngiting aso kayat nag taka bigla si cams.
Anung ngini-ngiti mo dyan?!. Hoy may
atraso ka pa sakin
Opo boss Ngi-ngiti ngiti na tugon ko.
May kinuha siyang upuan sa may gilid at
naupo roon. Ang ganda ng tawanin ano?.
Kitang kita ang city lights Kanyang saad.
Tumango na lang ako bilang sagot.
Alam mo eto ang madalas na pinu-
puntahan namin ni jasper Napawi ang ngiti
sa kanyang labi.
Napalitan ng lungkot ang kanyang
masiyahing mukha kani-kanina lamang.
Kitangkita ko na puno ng emosyon ang
kanyang mga mata lalo na sa pag sisisi.
Hindi na lang ako umimik. Ayokong
maintriga siya sa sasabihin ko. I have a big
mouth and once that big mouth keep talking,
siguro lahat na ng hinanakit ko sa mga tao
maisabi ko kay camyl.
Kumuha rin ako ng upuan para mas malapit
sa kanya at madinig ko ito ng klaro.
Nakakatawa lang, bakit ko nga ba ikinu-
kwento ito sayo? Tumawa siya pero peke
ito, hindi yung usual na tawa na minsay
naiparinig na niya sakin.
Pwede kang umiyak, kung gusto mo. Di
kita kukutsyain. Seryoso kong sambit sa
kanya.
Tinignan niya ko sa mata at kitang kita ko
ang pag agos ng kanyang luha mula sa
kanyang pisngi. Siguro napakatanga ko na
para di makaramdam ng sakit habang
umiiyak siya hindi dahil sakin, kundi sa
kanyang ex.
Matapos ang pag iyak ni camyl sa balikat
ko, hinatid na niya ko papunta samin, I insist
na wag na lang at tumuloy na siya sa
kanilang bahay pero makulit talaga siyang
babae kaya pinag bigyan ko na lang.
Pag karating sa bahay binulyawan ni lola ng
masasakit na salita si cams. Sinisi rin ni lola
si cams kasi kung wala daw si cams di daw
ako gagabihin nang dating
And by the end of it eto ako naka luhod sa
lapag na binud-budan ng asin.
Ikaw bata ka! Kapag inulit mong sumama
sa babaeng yun nako nako!. Mag isa kana sa
buhay mo!, di ka na maaaring pumasok sa
pamamahay na ito, sige gawin mo parin
yang kabalustugan mo!. humanda ka talaga
sakin di lang yan ang aabutin mo. Bulyaw
niya sakin
Bwisit! Hanggang kelan mo ba ko
tatantanan!. Ipinaramdam mo na sakin na
hindi ako maaaring maging apo mo! But
why do still keep mocking me?!. Anu bang
problema mo sa buhay lola?. Di kita
maintindihan.
Sorry for being mean to my grandmother
pero pikon na pikon na talaga ako sa kanya,
All I can do is to think that she doesnt
really love me for who I am. Ginagamit niya
lang ako for money, para may maipadala sila
mama. At for the last time ramdam kong
bumagsak na ang luha sa mata ko. Agad
ko itong pinunasan, matagal ko na rin
gustong aminin sa sarili ko toh. Matagal ko
ng sinarado ang puso ko for my
grandmother. And it hurts me more than
having a heartache.

December 24
Mag papasko na at ni isang anino ni cams
wala akong maaninag. Di ko na rin mabilang
kung ilang beses ako nag paligoy-ligoy sa
siyudad para lang makita si cams. Gusto
kong humingi ng tawad sa mga nasabi sa
kanya ni lola pero di ko talaga siya makita
these days.
Sige po, salamat. Advance merry christmas
rin po Aniya ko sa ale na binilhan ko ng
pang noche buena namin mamayang gabi.
Nasa gitna ako ng pag lalakad sa gilid ng
tulay ng may umagaw ng atensyon ko. Di ko
maaninag ang kanyang mukha. Patalon na
siya sa tulay ng bigla akong tumakbo palapit
sa kanya at hinila siya para di mahulog.
Hinarap ko siya sakin at hindi ako nag
kakamali, its camyl. What are you doing?!.
Are you insane, sarili mong buhay kikitilin
mo?! Bulyaw ko dito.
Suminghot siya at tumingin sa ibang
direksyon kasabay ng marahan niyang
pagtulak. Huminga siya ng malalim. W-
wag kang mangialam. Wala kang a-alam..
Di niya ko matignan sa mata.
Kumunot ang aking noo. Then tell me!.
Hindi man tayo ganun mag kakilala pero
tinuring na rin kitang kaibigan. Why would
you do that?!
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya, di ko
napansin yakap-yakap na niya ko. She were
crying on my shoulders all the time.
Natauhan naman ako sa mga pinag sasabi
ko.
Ang emo ko talaga bwisit.
Sinamahan ko siya sa park, we both sat in
the bench. Hinintay ko lang na tumigil siya
sa kakaiyak. Ala sais na ng gabi at wala
parin ako sa bahay, yari na naman ako nito
kay lola.
She sigh. I was about to do that pero
pinigilan mo ko Alam mo, para kang
kabute bigla bigla na lang susulpot kung
saan. Gusto ko ng wakasan ang buhay ko
hindi dahil umibig ako ng todo. Its about my
parents..Monday morning maayos naman
sila nag ngingitian pa nga sila. Kitang kita
mo namahal na mahal nila ang isat isa and
all of the sudden nawala ang turingan nilang
ganun ng sumapit ang hapon. Dumating si
papa na lasing na lasing sa bahay. Wala pa
nun si mama, ilang minuto pa dumating na
rin si mama mangiyak-ngiyak niyang
sinampal si papa, ubod ito ng lakas. Ako
lang ang nag mistulang taga saksi nila, si
julian yung kapatid ko tulog na nung mga
oras na yun. Ang umagaw ng atensyon ko sa
pag aaway nila ng malaman ko mismo sa
bibig ni mama na ng bababae na si papa at
inamin naman iyun ng buong buo ni papa.
Ang
kapal ng mukha niya wala siyang kaluluwa!.
Binuntis niya pa ang kanyang kabit. At alam
mo kung anung pinaka kinamuhian ko kay
papa?. Pinatira niya pa ang babae niya sa
bahay namin!. Anu toh lokohan?!. Matira
matibay. Two wives on one roof?! Litanya
ni camyl. Humagulgul na siya ng pag iyak,
pinakalma ko ulit siya.
Wala akong kaalam alam na ganun na pala
ang sinasapit ni cams. Hinagod ko ang likod
niya para tumigil na siya sa kakaiyak. Wala
naman akong alam na mag papatahan sa
kaniya. Pero meron akong isang alam na
makakapag paalis ng lungkot sa mga babae,
di ko sigurado kung mawawala ang pag iyak
niya, kapag ginawa ko ito.
Wait dyan ka lang ha? May kukunin lang
ako
Bago pa siya maka angal iniwan ko na siya
dun. Bumili ako ng dirty ice cream na nag
lalako sa may park. I bought two para meron
rin ako.
Kumaripas ako ng takbo palapit kay cams.
Binigay ko ang ice cream sa kanya. She give
me an expressionless E-eh?
Napakamot tuloy ako sa aking ulo. Hays
bakit ganun? Nag work na toh dati kay cy
bakit di mag work kay cams?. Naalala ko
tuloy ang sinabi ni jacob nung time na
iniwan kami ni cy sa may bench sa park na
tinatambayan namin.
Everyone has different perspective.
Wala na kong ibang alam na makakapag
patawa kay cams. Bigla kong naalala yung
pinapanood nung pinsan ko when were still
an elemantary. May pinapanood siya na
koreanovela na gustong gusto niya.
Pinatawa nung guy yung girl by making fun
with his face. I tried to copy the face
expression of the guy. Kung anu-anu na ang
ginawa ko sa aking mukha tumawa lang si
cams.
A-anung ginagawa mo..?. W-wait.. y-
youre funny WAHAHA!.. AHAHA..
HAHA.. S-stop it p-please HAHAHA. She
laugh while holding her tummy.
I grinned Yan, gumanda kana --- ARAY!
Leche ka!. Maganda na ko dati pa
Tumayo siya at nag simula ng mag lakad,
hinabol ko siya at hinila ang kanyang
kamay.
Napatingin ako sa mga kamay namin,
napatingin rin siya kaya agad niya itong
binawi. Your just not beautiful camyl
your also a dead gorgeous
Tumango lamang siya at hindi na binalingan
ng atensyon ang sinabi ko. A-ahm.. sscott..
I-I need to go.. thanks sa support. Kelangan
ko na talagang u-umuwi m-mag aalasyete na
baka nag aalala na si mama
Tumingin lang ako sa mga mata niyang
kaakit akit. Ngumiti ako ng bahagya. Yes,
you should at para maayos mo na ang
problema mo
Iniwas niya ang tingin niya sakin. U-uht-
thanks talaga kanina.. If you werent there
maybe Im dead for now
Lumapit ako sa kanya I held her face. Di ko
alam bakit bigla na lang bumilis ang
pagtibok ng aking puso. Basta ang alam ko
lang nasabi ko sa kanya ang mga kataga na
hindi ko pa nasasabi sa tanan ng aking
buhay. Forever camyl, I will always be
there for you.. Maybe Im not going to be
your knight in shining armor all the time
pero nandito ako para suportahan ka at
gabayan ka sa bawat desisyun na gagawin
mo because thats how I like you I
kiss her forehead at tumalikod na ko para
mag lakad.

After 2 Months
Its already febraury and kakatapos ko lang
mag birthday. Ang saya parang newly born
kid ako. Minsan may oras na nag kikita
kami ni cams, di parin maalis sa kanya na
mailang sakin dahil sa sinabi ko.
I told her na wag niya ng pansinin ang sinabi
ko para walang ilangan sa aming dalawa.
May program dito sa school they were all
preparing for the school fair coming this
ferbaury 14 at hindi ko mapag kakaila
febraury 14 na ngayun it means school fair
na. Most of my classmate kasali sa pag pre-
prepared ng upcoming program.
Ako lang ata ang hindi. Nakatambay ako sa
classroom nag hihintay ng teacher pero wala
namang duma-dating.
Nakita ko naman ang multipurpose hall.
Naka set up na halos lahat, pati ang
backdrop ng stage. Abala ang mga tao sa
pag aayos ng sound system at nang iba pang
detalye. Gagamitin kasi ang stage ng court
para sa fashion show na magaganap entitled
King and Queen Of Hearts.
Habang kumakain ng cookies biglang may
pumasok sa classroom namin at kinaladkad
ako palabas. T-teka--?!. San niyo ko
dadalin?! Tanong ko ng mariin habang
nangangamba.
Huminto sila. Akin na ang kamay mo
Sambit nung nasa kaliwa kong lalaki. Naka
suot sila ng pulis costume, binigay ko naman
ang aking kamay at nagulantang ako ng
pusasan nila ang kamay ko.
Panigurado, isa toh sa mga pakulo ng
school. Di nga ako nag kakamali ng ilagay
nila ako sa isang silid na madilim. Eto yung
karaniwan kong naririnig na kanilang
tinatawag na jail booth.
Grabe ang dilim ng silid, wala akong
makitang kahit na ano. Bigla naman akong
nakarinig ng kaluskus coming from
somewhere basta malapit sakin.
Sa sobrang kaduwagan nanginig ang buo
kong katawan. S-sino n-n-nandyan?
Tanong ko. Walang sumagot. Lumunok ako
at nag salita muli. Sino sabi ang nandyan?
Ngayun diretsyo na ang pag kasasabi ko.
Wala paring sumasagot.
Humugot ako ng buntong hininga. Sino
sabi ang nandyan?! Pabagsak na tanong ko
na may halong inis.
Nakarinig ako ng buntong hininga. Ako
lang naman toh, remember? Its camyl.
Kumunot ang noo ko tatanungin ko na siya
ng nagsalita muli siya. Siguro nag tataka ka
dahil nandito ako, same school where you
were learning. Oo, matagal na kong
estudyante dito muntikan pa nga akong
maging repeater dahil nag karon ako ng
redmark sa card ko. Sorry ah? Kung di ko
sinabi. Im just afraid na bigyan ko ng
closeur ang pagiging mag kaibigan natin
In short ayaw mong magkagusto ako sayo.
Sabat ko naman sa kanya.
D-di naman sa ganun ang-
Dont deny it cams. Halatang hatala kana
sapul na kita eh. Di naman ako
magkakagusto sayo kung sinabi mo Bigla
siyang nanahimik, nakakabinging
katahimikan ang pumalibot sa loob ng silid.
Tanging kaluskus lang ni cams ang naririnig
ko
W-wait s-sinabi ko ba talaga yun?. O_O
C-cams i-its not what you think ---
Hay nako, nasa indenial stage ka pa. Sige I
gotta go may nag claim na sakin sige bye
Narinig kong tumayo na si cams at nag
lakad palabas ng silid.
Sheteng mainit! Kapeng mainit. Sinasabi ko
na nga ba. Ang clumsy ko talaga pag dating
sa mga ganitong bagay. Napahawak ako ng
mariin sa ulo ko.. now what to do?.
***
Ang tagal ko rin sa loob ng silid bago ako
nakalabas. As usual naawa sakin yung
kaklase kong lalaki kaya nung malaman niya
na nasa loob ako ng jail booth agad niyang
binayaran ang payment, makalabas lang ako.
Tinanong ko pa siya kung sino nag sabi sa
kanya na nasa loob ako ng jail booth ang
paliwanag niya may nag sabi daw sa kanya
na babae na mahaba ang buhok, mistisa,
matangos ang ilong at medyo kalakihan ang
mata. And for the second time its camyl.
I tried finding her but shes no where to
find. Bumalik na lang ako sa classroom and
I make my self busy doing all the assign task
given. Nakakabinging katahimikan ang
bumalandra sa paligid.
BOO!
AY KABAYONG PALAKA! Sigaw ko
habang gulat na gulat. Tinignan ko naman
kung sino ang nang gulat sakin.
Its camyl. Umupo siya sa katabi kong upuan
at tinignan ang ginagawa ko. Uy mali
yan..bakit naging positive ang negative eh
in-add mo yang two tapos nag cancel out ka
tapos tignan mo, ang intercept ng y tapos
yung slope aish! mali! Maling! Mali! Akin
nga Batbat nito sakin, wala na kong ginawa
kundi ibigay iyun sa kanya.
Pero wow lang ha ang galing niya sa math
pati ang pag line out ko sa graphing paper
siya na rin ang sumagot. Manghang-mangha
kong tinignan ang graphing paper ko, if it
werent for cams siguro bagsak ako ngayun.
So kelan pa nagsimula na mayroon ka na
palang gusto mo sakin? Nanlaki naman ang
mata ko. Ngumisi lang siya, namula naman
ang pisngi ko.
Bakit ganun?!. Ako tong lalaki tapos ako
ang nag bu-blush. ARGH!.
Ikinuyom ko ang kamao ko. Hindi naman
kita crush
Eh anu yung sinabi mo kanina na Tanong
niya di naman ako magkakagusto sayo
kung sinabi mo. Nilakihan niya pa ang
kanyang boses na parang lalaki Tandang
tanada ko pa ang linyang yan. Kaya wag
kang mag de-deny, crush mo ko noh anu?!
Crush mo ko diba? Dibaa?? Sabihin mo na
kasi ang totoo.uyyy.. Kiniliti pa niya ko
sa baywang kaya wala na kong nagawa
kundi umamin.
Oo, hahaa, crush kita,,, uyy,, tigilian mo na
nga yan hahahaha c-crush nga kita
hahahha. AAHHA.. Crush kita camyl!
Natigilan siya sa pag sigaw ko kasabay ng
pagdating ng aking mga kaklase.
Yun lang ang kelangan kong malaman.
Seryosong tugon niya bago umalis sa
harapan ko, sinundan naman ng mata ko ang
kanyang pag lakad paalis sa silid.
B-bat ganun siya?. Bat minsan nag ch-
change ang kanyang expression?. Meron ba
siya ngayun o sadyang mood swings lang
tawag dun?
Hinabol ko siya pero pag dating ko sa labas
ng classroom wala na kong makitang camyl
sa hallway, isolated na rin ito kaya di ko na
siya mahagilap. Pumasok na lang ako sa
classroom at nag pakalunod sa
mapanuksong tugon ng aking mga kaklase.
1 month had passed
Bihira ko na lang makita si camyl. Pag
nagkakatagpo kami mag h-hi ako at eto
naman siya mag papanggap na di niya ko
kilala, na hindi nag e-exist ang existance ko
sa mundo niyang masyadong magulo.
Kaya nag sisisi ako na inamin kong crush ko
siya and more than that ang nararamdaman
ko para sa kanya. Sa hindi tamang pag
kakataon may naka bunggo ako, I remember
this girl siya yung babae na nabunggo ko rin
last sembreak.
She were still recoring some casset tape, di
ko alam kung para saan yun pero para sakin
ang weird niya. Di siya umangal sakin
instead she just snobb my existence pero
bago siya lumayo sa pagitan naming dalawa
may pinakawalan siyang mga salita na halos
tumagos sa dibdib ko.
Kung mahal mo habulin mo, wag kang mag
paka torpe kasi bawat mali mong galaw ang
resulta naman ng pag kawala niya sa mga
bisig mo.
Tatanungin ko pa sana siya kung bakit niya
iyun na sabi pero agad na siyang umalis.
Hindi ko alam kung nanadya ba siya or
sadyang ni record niya yun para sa cassette
tape niya.
Gumawa ako ng paraan para makausap ko
muli si camyl. I tried looking out for her
friends, Tinanong ko kung alam ba nila kung
anu ang cellphone number ni camyl, at first
akala nila modus ako, nabigla rin ako sa
pang huhusga nila sakin but I explain my
self to them.
I really like camyl. Konti palang ang
pinagsamahan namin pero ganito na ang
kahumalingan ko sa kanya. Shes one of a
kind at hindi ko na iyun matatago pa. Inalam
ko rin kung saan nakatira si camyl.
Handa na kong manligaw sa kanya kung
papayagan niya man ako. Kinulit ko pa ng
todo ang kapit bahay namin na minsay
kakwentuhan ko sa may tindahan ni aleng
kuring na turuan akong mag guitara.
Torpe ako yun ang masasabi ko sa sarili ko
dahil napaka duwag kong tao. Hindi ako
tulad ng mga pinsan ko na biniyayaan ng
kayabangan kaya kung makapanligaw
parang piece of cake lang para sa kanila.
Nanginginig ang buo kong katawan habang
nag lalakad papunta sa bahay ni camyl.
Minsan napapaatras ako sa tuwing naaalala
ko na what if ganito ang mangyari what if
makatanggap ako ng rejection pero ganun
paman nangibabaw parin ang positive side
ko.
Ilang hakbang na lang malapit na ko sa
bahay ni camyl, tanaw ko ang simpleng
bahay niya. Kabog ng dibdib ko lang ang
nararamdaman ko sa tuwing hahakbang ako
papunta sa kanyang kinatitirikan.
Ngunit nang akoy malapit na sa kanyang
bahay biglang may lumabas na lalaki. Akala
ko ito na yung papa niya na kanyang
ikinukwento sakin. Pero mas mukhang pa
yatang mas bata pa ang mukha kesa sakin.
Babyface ang mukha ng lalaking katapat
ngayun ni camyl, anu kayang ginagamit
nitong sabon?. Ako kasi tide lang.
Wait.. Umiiyak siya. Umiiyak si camyl at
hindi dahil sakin. Dahil sa lalaking minahal
niya ng lubos, panu ko nalaman?. Simple
lang inistalk ko ang ig niya at bumunggad
ang sandamukal na larawan nila ng lalaking
kaharap niya ngayun.
Siya rin ang iku-kwento sakin ni cams nung
nasa coffe shop kami. Ang alam ko siya pa
ang nakipaghiwalay sa lalaking kaharap
niya. Ngunit parang nag kakamali ako ng
rinig pero di naman ako bingi.
Lumuhod si cams sa lalaki at pilit na nag
mamakaawa, di ko napansin, may lumaglag
na palang tubig mula sa mga mata ko.
Ramdam ko ang panghihina ng tuhod ko
pati na rin ang nag tataasan na mga balahibo
ng aking katawan.
Lumuhod si camyl sa harap nung lalaki,
dinedma lang siya nito. P-please.. jasper
dont do this to me.. magiging masaya
naman tayo diba kahit walang permission sa
magulang natin.. j-just please dont leave
me. Im begging you, you know how much I
love you right right jasper.
Jasper help her to stand then he touch her
face. Camyl pleaseplease learn to let go.
Mahal mo ko diba? Then please let me go.
Kung saan ako masaya please just support
my decision. Ikaw pa nga tong unang
humiwalay sa relasyon natin tapos ikaw pa
tong may balak na bumalik muli sa buhay
ko.. cams marami pa naman dyang lalaki
katulad nung kinukwento mo sakin na may
crush sayo
Bigla naman akong namula sa sinabi nung
jasper. Anu toh gaguhan?!. W-wag mo
kong bitawan. P-please ako na ang
nakikiusap sayo. Youve been my axis ikaw
lang ang iniikutan ng mundo ko. Saad ni
cams, which made my self cry at the same
time my knees are trembling which every
word she says about that jasper guy.
Jasper sigh with frustration. Sabing ayoko
na sayo!. Sigaw nito at malakas niyang
naitulak si camyl. Gusto kong tulungan si
camyl, gusto ko siyang patahanin sa pag
iyak pero I dont have the guts to defend her.
Labas na ko sa away nila. O baka naman
sadyang duwag lang ako.
Were still minors, marami pang iba diyan.
Kaya kang hintayin, kayang patahanin, sa
tuwing malungkot ka. Makakahanap ka rin
ng ibang mag mamahal sayo, you deserve
someone better who will protect you from
harm.. and I guess Im not that guy who
will have the urge to protect you and to love
you and most of all to stay right beside you.
Nangilid na ang luha ni camyl habang
hawak-hawak parin niya ang kamay ni
justher. O-ok if you say so.. Kinuha ulit ni
jasper ang kamay ni camyl and he helped
her to stand up.
Hinawi niya ang ilang strands ng buhok ni
cams and the last thing I saw he kissed her
forehead and leave her miserable and
unconfined.
Ibinaba ko naman ang guitara ko sa lapag.
Palapit na ko kay cams ng bigla niya kong
niyakap.
Bumitaw na siya nung pakapit na ko scott!
Saad nito habang nangingiyak ngiyak na
niyakap ako.
Wala na kong nagawa kundi hagudin ang
likod niya hanggang siyay tumahan.
Ngayun ko lang nalaman na bawal palang
mag paligaw si cams until her parents say
so. At nangako ako sa aking sarili na ako
ang pinakauna na lalaking tutupad ng mga
katagang sinabi sa kaniyang ng kanyang
magulang.

7 years Later
Buhay droga ay di madali Nalilito at laging
nag mamadali Ang epekto nito ay
nakakaapekto sa isip Ang tanong ito bay
nakakatulong satin? Abay hindi.
Sa lahat ng pag kain? Bakit droga pa? Sa
lahat ng tao? Bakit ikaw pa?
Buhay droga ay masama Kaya iwasan na
habang maaga pa Habang di pa lumalala
Ang pag ibig ay parang droga Di mo alam
nag papakatanga kana pala Di mo ramdam
sunud-sunuran ka na Sa taong tinuturing
kang isang basura
Isang salot sa lipunan Problema rin ng
kabataan Sukat hanggang kelan pa ba
masasaktan Ang isip at pusong sawang
sawa na masaktan
Ang droga ay parang pag ibig Pag
nandiyan na mahirap ng alisin pa Lalo kung
itoy lumala na Alam mo kung anung
masakit?. Ang umibig.
Pag balik-baliktarin man natin ang mundo
Iisa parin ang daratnan mo Basag basag na
butil ng puso Na naimoy binasag ng hangin
na dulot ng bagyo
Sa lahat ng taong mag paparamdam nitong
sakit ng damdamin Bakit ikaw pa? Sa lahat
ng taong tinuring kong kapatid, kapamilya,
kaibigan Bakit siya pa? Bakit hindi na lang
iba?
Minsan hiniling kong sana Sana droga na
lang ako Para di mo ko pag sawaan At higit
sa lahat ay iwanan
May oras na para akong nasa rehabilitation
center Na pilit nililimot At tumpak na
iniiwasan Ang masasakit na ala-alang nag
daan.
I stepped out from the stage. Sinalubong
naman ako ng aking barkada. Yan tayo
eh! Nag piece bomb kami ni Harry isa sa
mga kaibigan ko.
College na ko at hanggang ngayun di ko
parin sinu-sukuan si cams. Nagiging mailap
lang nga siya sa tuwing sinu-suyo ko siya sa
kanilang bahay.
Naging maayos na rin ang aking buhay. Si
lola napagaod na rin siguro na akoy
sumbatan kaya bihira na lang ako
pangaralan. Most of the time ako na ang
nagluluto ng pag kain para sa kaniya. Di ko
alam kung paano toh nangyari basta
nagising na lang ako ng isang araw
napatawad ko na si lola.
Minsan tuwang tuwa pa ang kapatid ni
camyl dahil meron na daw ulit manliligaw
ang kanyang ate, noon daw napaka loner
nito at umiikot lang ang mundo kay jasper
na kung saan iniwan rin siya.
Madalang kaming lumabas, minsan nag
kakailangan pa kami dahil until now di parin
siya nakakamove on sa past nila ni jasper.
Syempre kahit masakit tinanggap ko, mahal
ko siya yun ang rason. Ilang beses niya rin
naikukwento sakin kung paano niya minahal
si jasper.
At eto naman ako pakunwariy minsay
naiihi pag dumating na dun ang middle point
ng usapan namin.
Pero kelan may di ako bumitiw sa kanya,
hindi ko siya bibitawan hanggat kaya ko.
Camyls POV
7 years na siguro ang nakalipas Im second
year college right now on the track of
bachelor of BS tourism.
I have also forgotten jasper, di ko na siya
nakakamusta bihira na lang. Mahal na mahal
ko siya kaya binitiwan ko para sa kasiyahan
na gusto niyang matamo. Nagpaka disperada
pa ko na lumuhod sa harapan niya at
aaminin ko sobrang nakakahiya iyun.
Ayos na ko, Ive already move on. Pero
hindi pa ko ready na pumasok sa another
relationship. I still finding my self.
Gusto ko munang buuin ang sarili ko, bago
ako mag mahal muli. Kayat di ko parin
sinasagot si scott kahit ok na kay mama na
pwede nakong mag ka boyfriend.
Nakaramdam ako ng pag tunog ng cellphone
ko sa may bulsa ng aking pants. Tinignan ko
kung sino ang nag message.
Naipinta ang isang ngiti sa aking labi. Di ko
pa natatapos ang pag babasa ng message
niya pero biglang dumating ang professor
namin kaya naitago ko agad ang aking
cellphone.
***
Mga 6:37 na ko nakauwi ng bahay. Buti
ngat wala na si papa sa bahay namin.
Isinama yung kabit niya at nakipagtanan.
Yun din yung time kung saan nakipag
hiwalay sakin si jasper. Kaya tripling sakit
ang natamo ko.
By then 7:23 pm tulog na sila mama, ako na
lang ang nag la-laptop kelangan kasi,
puyatan na naman toh para sa thesis namin.
Bwisit bakit ba hirap na hirap akong
gumawa ng thesis?!. I texted my group mate
kung pwedeng siya na lang ang gumawa
nito pero pakingshet nasa Puerto pala siya
nag gagala kasama ang kanyang pamilya.
kapal rin ng mukha nun. Matapos akong
takasan nagawa pang mag gala at hindi man
lang ako sinama.
Argh?!. I tried to call marcus my group mate
ayun cannot be reach siguro nag e-enjoy na
sa Puerto galera. Humanda talaga siya sakin
pag nag kita kami igagala ko ang kamao ko
sa kanyang pagmumukha!.
AISH! Bwisit na research toh!. Padabog
kong sinarado ang laptop ko and I was about
to sleep ng biglang nag vibrate ang aking
cellphone. I reach it.
HALA! NAKALIMUTAN KO NGA
PALA!.
Dali-dali akong lumabas ng bahay at
sumakay papuntang eco park. Gosh ang layo
pa naman nun.
Pag kadating ko dun after an hour hinanap
agad ng mata ko si scott. Nag tago ako bigla
sa may puno ng akasya, nakakahiya naman
bat ba nakalimutan kong mag ayos?!.
Pero I was shock nung makita kong
nangingiyak na siya. H-hala..nakita kong
may bonfire sa tapat niya, nakita ko rin sa
tabi niya ang isang malaking tent,
nanginginig ang buo niyang katawan sa
sobrang kamig ng panahon. Wait so planado
tong lahat ganun?.
MAHAL NA MAHAL KITA CAMYL
Saad niya habang patuloy na humihikbi at
pinipigilan ang pag tulo ng kanyang luha.
MAHAL NA MAHAL TANDAAN MO
YAN!. IKAW LANG ANG MAMAHALIN
KO WALA NG IBA. Umiyak na siya and
the way I see it its killing me.
Napatakip ako ng bibig ko to stop my self
from crying. I saw him crying because of
me.. me and my perspective in life. Di ko na
napigilan ang sarili ko sa pag hagulgol.
Nilapitan ko siya at agad kong niyakap ang
taong never akong sinukuan.
Ang taong naghirap at laging nandyan para
gabayan ako. Ngayun na alam ko na ang
sagot sa mga katanungan ko, akoy marapat
ng matahimik.
I love you, and its killing me when I see
you crying because of me
B-bakit ka nandito?.. D-dapat di k-ka na
tumuloy Agad kong pinutol ang kanyang
Sinasabi.
Bumuntong hininga ako. Ayaw mo ba kong
nandito?
S-syempre gusto p-pero almost nine o
clock na.. buti walang nangyaring masama
sayo. Kung merong nangyari sayong
masama, di ko mapapatawad ang sarili ko.
Nginitian ko siya, inilapit ko ang aking
mukha and I kiss his lips for the first time.
Sabi nga nila lahat ng bagay pinag hihirapan
and this boy infront of me. Kahit siyay
duwag at naging torpe, pinilit parin niya ang
kanyang sarili na mahalin ako ng lubos at
wala na kong mahihiling pa.
Our destiny were written above the stars.
 About The Author
Sean Jodi Cosepe discovered his flair of
writing since he was an elementary. He
started writing short stories and some
dialogues at the age of eight years old. He
was never fond reading long novels during
hes elementary years but found a deep
connection with some long stories since he
start reading at wattpad last 2016.
Written Above the stars is hes first self
published stories. And he was greatful to
published this story of his own writing.
 Acknowledgements

First of all I want to thank god for

giving this opportunity. And also to my
teacher in mapeh thank you for this assign
task by this I can built my own self
published story.

With great appreciation and gratitude

I would like to thank the following people
who made various contribution to make this
story:

To my friends thank you for being

always there even though sometimes were
having a misunderstanding.
To my parents

Fil 93
English 92
Mathematics 89
Mapeh 89
Esp 88
Araling Panlipunan 86
Science 85
Biotech 81