Structureel-analytisch verslag

Het korte verhaal dat ik heb gekozen is Ramen van Haruki Murakami. Ik had al eens van de auteur
gehoord maar ik heb nog nooit een boek van hem gelezen. Dus koos ik voor dit verhaal.

Het gaat over jongeman van 22 jaar. Hij werkt part time bij een bedrijf die brieven schrijft naar
mensen. In een van zijn brieven naar een clinte schrijft hij over hamburgersteaks. De vrouw naar
wie hij schreef zag de kans om een hamurgersteak klaar te maken voor de 22-jarige schrijver dus
nodigde ze hem uit voor een etentje. De jongeman ging hier op in en ging dus gaan eten bij haar
thuis.
De vrouw woont in een flatgebouw met veel ramen. Ze schrijven elkaar na tien jaar nog steeds.
Telkens wanneer de jongeman de flatgebouw passeert denkt hij terug aan het etentje, maar jammer
genoeg weet hij niet meer bij welke raam de vrouw woonde.
De titel past hierdoor ook goed bij het verhaal. Het verwijst naar de centrale gebeurtenis.

Het verhaal begint in medias res. We hebben geen achtergrond en we weten weinig over de
personages. Het verhaal begint met een brief die de jongeman schrijft naar de vrouw. Het is een
lange brief die gaat over hamburgsteaks en de soorten hamburgersteaks die je kan krijgen.
De tekst heeft een cyclische opbouw. Men gaat verder op de brief die je in het begin kon lezen.
Verder heeft het een open einde. Op het einde van het verhaal weten we niet wat er met de vrouw
gebeurt en weweten zelfs niet of ze nog in die flatgebouw woont.

Er zijn 2 hoofdpersonages. De protagonist, een 22-jarige schrijver, en de antagonist, de vrouw die

hem uitnodigde. Omdat het een kortverhaal is weten wie niet erg veel over de personages. Wat we
wel weten is dat protagonist part time werkt bij een bedrijf in Tokio. Hij werkt daar als een pen
master. Dat zijn mensen die brieven schrijven naar andere mensen.
Over de antagonist weten we alleen dat ze samen met haar man in een flatgebouw woont en dat
haar man amper thuis is.

De tijd tussen het schrijven van de brief en etentje is niet zo groot. Er is wel gebruik van een
versnelling van tien jaar op het einde van het verhaal. Het verhaal respecteert ook de uurtijd. Alle
gebeurtenissen gebeuren in chronologische volgorde.

Het is mogelijk dat het een waargebeurd verhaal is. Er zijn geen fictionele elementen en de locatie
van het verhaal bestaat ook echt. Het kan ook zijn de personages echt bestaan.

Ik vond het een mooi kortverhaal. Het was een leuk om te lezen en het was ook niet te moeilijk
geschreven.