Isang Dipang Langit

ni Amado V. Hernandez
 maramot na kawil ng kadena ng buong buhay
birang ng pusong ang ko'y dito
Ako'y ipiniit ng may sugat, kumakalanding; mapipigtal.
linsil na puno watawat ng aking sa maputlang
hangad pagkapariwara. araw saglit Nguni't yaring
palibhasang diwa ibibilad, diwa'y walang
ko'y piitin, Sintalim ng kidlat sanlibong aninong takot-hirap
katawang ang mata ng iniluwa ng dilim. at batis pa rin
marupok, aniya'y tanod, itong aking puso:
pagsuko, sa pintong may Kung minsan, ang piita'y bahagi ng
damdami'y supil susi't walang gabi'y biglang pakikilamas,
na't mithiin ay makalapit; magulantang mapiit ay tanda ng
supil. sigaw ng bilanggo sa hudyat - may di pagsuko.
sa katabing moog, takas! - at asod ng
Ikinulong ako sa anaki'y atungal ng punlo; Ang tao't Bathala
kutang malupit: hayop sa yungib. kung minsa'y ay di natutulog
bato, bakal, punlo, tumangis ang at di habang araw
balasik ng bantay; Ang maghapo'y lumang batingaw, ang api ay api,
lubos na tiwalag tila isang tanikala sa bitayang moog, tanang paniniil ay
sa buong daigdig na kala-kaladkad may naghihingalo. may pagtutuos,
at inaring kahit ng paang madugo habang may
buhay man ay ang buong At ito ang tanging Bastilya'y may
patay. magdamag ay daigdig ko ngayon bayang gaganti.
kulambong luksa -
Sa munting ng kabaong bilangguang At bukas, diyan
dungawan, waring lungga ng mandi'y libingan din, aking
tanging abot- bilanggo. ng buhay; matatanaw
malas sampu, sa sandipang
ay sandipang Kung minsa'y dalawampu, at langit na wala
langit na puno ng magdaan ang lahat ng taon nang luha,
luha, payak na yabag,
sisikat ang gintong
araw ng
tagumpay...
layang sasalubong
ako sa paglaya!