ΑΜΠΕΛΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΤΕΥΧΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ

Κείμενο πατερικό γιά 1η σελίδα
« Ἐρώτηση : Εἶναι μεγάλη ἡ δύναμη τῆς κενοδοξίας;
Ἀπάντηση: Τό πόσο μεγάλη εἶναι ἡ δύναμη τῆς κενοδοξίας τό
καταλαβαίνει μόνο ἐκεῖνος πού παλεύει μ’ αὐτό τό πάθος. Γιατί εἶναι
εὔκολο νά μή ζητάει κανείς τούς ἐπαίνους, ὅταν δέν τοῦ δίνονται, ἀλλά
εἶναι πολύ δύσκολο νά μήν ἱκανοποιεῖται μ’ αὐτούς, ὅταν τοῦ
ἀπευθύνονται». (Γέροντος Εὐστρατίου Γκολοβάνσκι, «Ἀπαντήσεις σέ
ἐρωτήματα Χριστιανῶν», Ἐκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου 2008, σελ. 33)

«Κατά τάς γραφάς»

Ἡ μόνη Ἀλήθεια πού ἐλευθερώνει Μέρος Β’

Συνεχίζουμε στό τεῦχος αὐτό μέ τό 2ο μέρος τῆς ἀναφορᾶς στό

μηδενισμό ὅπως τόν περιγράφει ὁ μακαριστός π. Σεραφείμ Ρόουζ. Ὁ
διορατικός αὐτός θεολόγος πολύ εὔστοχα περιγράφει τόν ἄνθρωπο πού
ἐπιδιώκει νά δημιουργήσει ὁ Μηδενισμός τοῦ 20ου καί τοῦ 21ου αἰώνα.
Πρόκειται γά τόν ἄνθρωπο τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Εἶναι «ὁ ἔκριζος ἄνθρωπος,
αὐτός πού βρίσκεται σέ ἀσυνέχεια μέ τό παρελθόν πού κατέστρεψε ὁ
Μηδενισμός…Ὁ ‘ἐλευθέρως σκεπτόμενος’ καί σκεπτικός, πού ἀποκλείει
τήν ἀλήθεια ἀλλά εἶναι ‘δεκτικός’ σέ κάθε νέο λόγιο ρεῦμα, ἐπειδή ὁ ἴδιος
δέν διαθέτει τέτοια θεμέλια. Ὁ ‘τυχοδιώκτης’ κάποιας ‘νέας ἀποκάλυψης’,
ἕτοιμος νά πιστέψει κάθε τι καινούριο, διότι ἡ ἀληθινή πίστη του ἔχει
ἐξαλειφθεῖ…Ὁ αὐτόνομος ἄνθρωπος, πού προσποιεῖται ὅτι εἶναι
μετριόφρων μόνον ἐπειδή ζητᾶ τά ‘δικαιώματά’ του, ἐνῶ εἶναι γεμάτος ἀπό
τήν ὑπερηφάνεια πού τοῦ ὑπόσχεται ὅτι κάθε τι πρέπει νά τοῦ προσφέρεται
σέ ἕναν κόσμο ὅπου δέν ὑπάρχουν καθορισμένες ἀπό τίς ἀρχές
ἀπαγορεύσεις. Ὁ ἄνθρωπος τῆς στιγμῆς, χωρίς συνείδηση ἤ ἀξίες…Ὁ
‘ἐπαναστάτης’, πού μισεῖ κάθε πίεση καί ἐξουσία, διότι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός
του εἶναι ὁ μοναδικός καί μόνος θεός του. Ὁ ‘ἄνθρωπος τῆς μάζας’,
αὐτός ὁ νέος βάρβαρος, ὁ τελείως ‘ὑποβιβασμένος’ καί ‘ἁπλοποιημένος’
καί ἱκανός γιά τίς πλέον στοιχειώδεις ἰδέες, καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά
ἐκεῖνος πού ἀπεχθάνεται κάθε ἕναν πού ἀναδεικνύει ὑψηλότερα πράγματα ἤ
τήν ἀληθινή πολυπλοκότητα τῆς ζωῆς.
Α
Ὅλοι αὐτοί δέν εἶναι παρά ἕνας, ὁ ἄνθρωπος πού ὁ Μηδενισμός ἔθεσε
ὡς στόχο του νά κατασκευάσει…Σίγουρα δέν πρόκειται γιά τό Χριστιανό,
τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ…».
Ὁ π. Σεραφείμ διεισδύει προσεκτικά στό πρόβλημα τῆς δημιουργίας τοῦ
«νέου» ἀνθρώπου. Τοῦ ἀνθρώπου τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Μισανθρώπου καί
ὑπανθρώπου γιατί θεοποίησε συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα τόν ἴδιο τόν ἑαυτό
του. Εὔστοχα ἐπισημαίνει πώς ἐκτός ἀπό τόν ἀπαισιόδοξο τύπο ἀνθρώπου
τοῦ Μηδενισμοῦ, παράλληλα ἀναπτύχθηκε τό μοντέλο ἑνός διαφορετικοῦ
ἀνθρώπου πού ἀνδρώθηκε προσπαθώντας νά ἀπελευθερωθεῖ ἀπό τά δεσμά
τοῦ μηδενισμοῦ, δηλαδή τοῦ ἀπολύτου μηδενός. Μή ἔχοντας ὅμως ζωντανή
μέσα του τήν πίστη στή μόνη ἀπόλυτη αὐθεντία, τόν Ἰησοῦ Χριστό, πῆρε
λάθος κατεύθυνση. Οἱ καλές του προθέσεις δέν φάνηκαν ἐπαρκεῖς γιά νά
τοῦ δώσουν νόημα ζωῆς, ἑλπίδα, χαρά, εἰρήνη, εὐτυχία. Δυστυχῶς, εἶχαν
ἤδη «σκοτώσει» μέσα τους Αὐτόν πού μᾶς διαβεβαίωσε, μεταξύ ἄλλων, πώς
«εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι
ὑμῖν» (Ἰωα. 14, 27).
Α
Ἄν καί μιλάει γιά εἰρήνη, χαρά, δημιουργικότητα, ἀλληλεγγύη,
πολιτισμό, ἠθική, ὅμως δέν γνωρίζει παρά τήν κοσμική τους πλευρά ἡ ὁποία
τοῦ δίνει ψεύτικες ἐλπίδες. Ὁ π. Σεραφείμ διευκρινίζει πώς «ἡ ἐποχή τῆς
ἄρνησης καί τοῦ Μηδενισμοῦ, ἀφοῦ προχώρησαν ἕως ἐκεῖ πού ἦταν
δυνατόν, πέρασαν. Ὁ ‘νέος ἄνθρωπος’ δέν ἐνδιαφέρεται πλέον γιά τή
χριστιανική ἀλήθεια ὥστε νά τήν ἀρνηθεῖ. Ὅλη ἡ προσοχή του στρέφεται
σέ αὐτόν τόν κόσμο…ὁ Μηδενισμός…φθάνει στό τέλος τοῦ προγράμματός
του μέ τήν παραγωγή μιᾶς μηχανοποιημένης ‘νέας γῆς’ καί ἑνός
ἀπανθρωποιημένου ‘νέου ἀνθρώπου’…τό κίνημα μετά τό Μηδενισμό…ἡ
Ἀναρχία».
Ἄν δοῦμε μέ προσοχή ὅλα τά παραπάνω εὔκολα φθάνουμε στό
συμπέρασμα ὅτι αὐτός ἀκριβῶς ὁ ἀπανθρωποιημένος ἄνθρωπος τοῦ
Μηδενισμοῦ εἶναι ὁ σημερινός ἄνθρωπος, κενός πνευματικοῦ περιεχομένου,
ἐγωϊστής, ἀδιάφορος, κακεντρεχής, μνησίκακος, «ἑαυτούλης». Εἶναι
ἀκριβῶς ἡ γενιά τῶν σημερινῶν 40άρηδων, 50άρηδων καί 60άρηδων πού
δέν ἔχουν πραγματικό ὅραμα γιά τή ζωή, ἀμφιβόλου ποιότητος ἀρχές, ἀήθη
ἠθική, κατ’ ὄνομα μόνο χριστιανοί πού τυγχάνει νά εἶναι καί οἱ χειρότεροι
ἐπικριτές τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ὀρθοδόξων. Ἰδίως οἱ ἔχοντες παντός
εἴδους ἐξουσία ἤ οἱ εὑρισκόμενοι σέ θέσεις – κλειδιά, π.χ. πολιτικοί,
ἐκδότες, καναλάρχες, μεγαλοεπιχειρηματίες, συνταγματολόγοι, κ.λ.π. Εἶναι
αὐτοί πού περιμένουν τίς κορυφαῖες ἑορτές τῆς Χριστιανοσύνης,
Χριστούγεννα καί Πάσχα, γιά νά μᾶς «προσφέρουν» εἰδικές «μελέτες» καί
«ἔρευνες» περιοδικῶν «κύρους» σχετικά μέ τή ζωή καί τό ἔργο τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ. Τρανό παράδειγμα τῶν ἡμερῶν μας ἡ ἐφημερίδα «Ἐλεύθερος
Τύπος» πού κάθε Σάββατο διέθετε ὡς «προσφορά» σειρά DVD σχετικά μέ
τήν «ἄγνωστη ζωή» τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, βλασφημώντας, οὐσιαστικά, τό
ὄνομά Του. Ἐνῶ μετά ἀπό λίγες ἑβδομᾶδες προσπαθοῦσε νά διασκεδάσει τίς
ἐντυπώσεις μέ ἔνθετα κάποια ἱερά κείμενα καί μορφές τῆς χριστιανοσύνης!
Αὐτό εἶναι ἕνα τυπικό ἐπίτευγμα τοῦ Μηδενισμοῦ.
Α
Διαπιστώνει ὅμως ὁ π. Σεραφείμ πώς ἡ «μηδενιστική ἀντίσταση καί ὁ
ἀντιθεϊσμός πού εἶναι ὑπεύθυνα γιά τό ‘θάνατο τοῦ Θεοῦ’ ἀναδεικνύουν τήν
ἰδέα πού θά ἐγκαινιάσει τή ‘νέα ἐποχή’ : τή μετατροπή τοῦ ἴδιου τοῦ
ἀνθρώπου σέ θεό». Εἰσάγεται, λοιπόν, ἡ ἀνθρωπότητα στήν ὥριμη πιά ἰδέα
τοῦ «Ὑπερανθρώπου» τοῦ Νίτσε.
Τελειώνει τό πόνημά του ὁ διορατικός συγγραφέας μέ τήν βαρυσήμαντη
διαπίστωση ὅτι «ὁ θεός τοῦ Μηδενισμοῦ δέν εἶναι παρά κενό καί
προσδοκία…ὁ Μηδενισμός παραμόρφωσε, ὑποβίβασε, ἀποχαρακτήρισε,
στέρησε τήν πίστη καί τόν προσανατολισμό τοῦ ‘νέου ἀνθρώπου’…τό
ὅραμα (τῶν Μηδενιστῶν) εἶναι αὐτό τοῦ βασιλείου τοῦ ἀντιχρίστου, ἡ
σατανική μίμηση καί ἀνατροπή τοῦ βασιλείου τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι οἱ
Μηδενιστές…εἶναι προφῆτες τοῦ διαβόλου. Ἐνόσῳ ἀρνοῦνται νά
χρησιμοποιήσουν τά προσόντα τους στήν ταπεινή ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ,
‘ἀνακινοῦν πόλεμο ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί τῶν δώρων Του’…».
Α
Τότε, ὅμως, ἄν εἶναι τόσο δαιμονικός ὁ Μηδενισμός καί οἱ ἐπιπτώσεις
του πάνω στήν ἀνθρωπότητα, τί πρέπει νά γίνει γιά νά ξεπεραστεῖ; Μόνη
λύση πού προτείνεται ἀπό τόν συγγραφέα εἶναι ἡ ἐπιστροφή στήν
πνευματική καί μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐπιστροφή στήν ἀγκαλιά
τοῦ Μόνου Ἀληθινοῦ Θεοῦ. Μακριά ἀπό τήν τάση εἰδωλοποίησης τοῦ
ἀνθρώπου τῆς «νέας ἐποχῆς».
Ἐλπίζω ὅτι, μέσα ἀπό τίς ἐπιλογές τῶν κειμένων τοῦ π. Σεραφείμ, ὅλα τά
παράλογα τοῦ κόσμου τούτου ἐξηγοῦνται τώρα. Εἶναι παραπάνω ἀπό
ἐμφανές ὅτι ὁ Μηδενισμός μέ τά χαρακτηριστικά καί τίς συνέπειές του
δημιούργησαν μιά ὁλόκληρη γενιά ἀνθρώπων δίχως ἀξίες, ἀρχές,
ἀμφιβόλου ἠθικῆς, ἀδιάφορων, χωρίς ἀνθρώπινες εὐαισθησίες, χωρίς
ἀγάπη γιά τόν πλησίον, ἀπάτριδων, ἀρρωστημένα ἐγωϊστῶν, καταχραστῶν,
ἀνθρώπων δίχως ὅρια. Καί ὅπου αὐτοί βρέθηκαν σέ θέσεις ἐξουσίας,
φάνηκε τό πραγματικά ἄγριο πρόσωπό τους καί ἡ διάθεση ἐξάσκησης κάθε
μορφῆς ἀκραίας ἐξουσίας.
Παρακολουθοῦμε σήμερα, ἄφωνοι, ἄβουλοι, ἀπαθεῖς, ἀπροετοίμαστοι
τήν προσπάθεια κατακρεούργησης τῆς πίστεως, τῆς ἐθνικῆς καί
ἐκκλησιαστικῆς παράδοσης, τοῦ φυσικοῦ πλούτου, τῆς ἱστορίας, τοῦ
πολιτισμοῦ, τῆς κοινωνίας μιᾶς μικρῆς ἀλλά περήφανης χώρας ἀπό
ἀλλοδαπούς καί ἡμεδαπούς προσκυνημένους «Εὐρωπαϊστές» μέ μιάν
ἀπίστευτη ἐλαφρότητα. Τί μᾶς συμβαίνει; Τί ἄλλο; Μᾶς ἔπεισαν ὅτι πρέπει
νά ντρεπόμαστε γιά τήν καταγωγή μας. Γιά τήν πίστη μας.
Α
Ἀνεχόμαστε «κυρίες» καί «κυρίους» πού ξεφύτρωσαν ἀπό τό πουθενά νά
μιλοῦν μέ τό χειρότερο τρόπο γιά γεγονότα, πρόσωπα, ἱστορίες πού δέν
μποροῦν νά κατανοήσουν -οἱ νάνοι τοῦ πνεύματος. Ἄρχοντες τῆς Τοπικῆς
Αὐτοδιοίκησης καί πολιτικοί πολύ μικροί στό πνευματικό, καί ὄχι μόνο,
ἀνάστημα κατακρίνουν, ἀλλοιώνουν, σπιλώνουν, γκρεμίζουν ὡς
νεογενίτσαροι-Ἐφιάλτες. Κι ἄν δοῦν καί κανέναν νά ὀρθώνει ἀνάστημα
ἀπέναντί τους, νά στέκεται πιό ψηλά ἀπ’αὐτούς, τότε τοῦ ρίχνουν τόνους
λάσπης. Εἶναι, λένε, «παραδοσιακός», «ἐθνικιστής», «μισαλλόδοξος»,
«σκοταδιστής», «μεσαιωνιστής», «ὁπισθοδρομικός», συμπλέει μέ τό
«παπαδαριό». Ναί. Μόνο πού αὐτό εἶναι τό «παπαδαριό» πού ἔδωσε ἥρωες
καί μάρτυρες στό ἔθνος ἐνῶ πολλοί ἐκ τῶν νάνων αὐτῶν προῆλθαν ἀπό
προπάτορες δοσίλογους, προδότες, μαυραγορίτες τῆς Κατοχῆς. Κι ἐμεῖς
ξεχάσαμε τούς ἥρωές μας καί ἀνεχθήκαμε νά μᾶς λένε ὅτι ἦταν τρελλός ὁ
Μακρυγιάννης, γκέϋ ὁ Κολοκοτρώνης, γραφικός ὁ Ἀθανάσιος Διάκος,
μανιακός κατά συρροή δολοφόνος ὁ Νικηταρᾶς ὁ Τουρκοφάγος (ὁ Θεός νά
συγχωρεῖ τά πεθαμένα του!), ἀποτυχημένος ὁ Καποδίστριας, προδότης ὁ
Τάσος ὁ Παπαδόπουλος, Μασῶνος ὁ Ὑψηλάντης, προδότης ὁ Πατριάρχης
Γρηγόριος ὁ Ε’, παρανοϊκός ὁ Παπαφλέσσας, ἀνόητος ὁ Σολωμός Σολωμοῦ,
ἀνυπότακτος ὁ Εὐαγόρας Παλληκαρίδης καί πάει λέγοντας. Τί κρίμα!
Ἐπιβεβαιώνουμε καθημερινά ὅτι στήν πατρίδα μας πέτυχε τό στόχο του ὁ
Μηδενισμός! Ἀλήθεια. ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ.
Α
Ἐξαιρετικά σημαντική ὅμως καί ἡ συμβολή –στό ὑπό ἐξέταση θέμα τοῦ
Μηδενισμοῦ- τῆς ἱστορικοῦ καί ἑρευνητρίας κ. Δάφνης Βαρβιτσιώτη πού
παρουσιάζεται παρακάτω καί ἀξίζει ἀναλόγου προσοχῆς. (Οἱ ὑπογραμμίσεις
δικές μας).

Τηλεόραση: Τό Ὑπερόπλο τῆς Παγκοσμιοποίησης Μέρος Ε’

(τελευταῖο)

«Παγκοσμιοποιητικός Διεθνισμός : Σ’ αὐτό (στήν ἦττα τοῦ Δυτικοῦ

Πολιτισμοῦ ἐνν.), συνέβαλαν καταλυτικά καί οἱ χαρισματικοί-
ἐπικοινωνιακοί διαμορφωτές γνώμης. Προερχόμενοι ἀπό ὅλους τούς
χώρους (πολιτικό, δημοσιογραφικό, ἐπιστημονικό, καλλιτεχνικό κ.ο.κ.), οἱ
διαμορφωτές κοινῆς γνώμης- πού ἐπί τριάντα συναπτά ἔτη, μονοπωλοῦν
τούς τηλεοπτικούς διαύλους τῆς Ἑλλάδος, ἀνακυκλοῦντες καί ἐπαινοῦντες
ἑαυτούς καί ἀλλήλους- δέν ὑπερβαίνουν τά 1000 ἄτομα, συνολικά.
Τό γεγονός ὅτι, ἡ συντριπτική πλειονότητα ἐξ’ αὐτῶν ἐμφορεῖται ἀπό
διεθνιστικές-ὑλιστικές-ἀθεϊστικές ἀντιλήψεις, ἔχει τήν ἑξῆς ἁπλή ἐξήγηση :
οἱ ἀντιλήψεις αὐτές διεγείρουν μέν στόν «καλό κἀγαθό καί μεγάθυμο»
δυτικό ἄνθρωπο τή δίψα του γιά ἐλευθερία, ἀλλά τήν διοχετεύουν ἐναντίον
τοῦ συνόλου τῶν ψυχοπνευματικῶν, πολιτειακῶν κοινωνικῶν καί
πολιτιστικῶν ἐρεισμάτων του. Προκαλώντας, ἔτσι, συνθῆκες ἀναρχίας,
ἀνομίας καί χάους, οἱ ἀντιλήψεις αὐτές διευκολύνουν τήν ἐπικράτηση τοῦ
ὑπερεθνικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ τῶν παγκοσμιοποιητῶν, δεδομένου ὅτι:
Α
- Ὡς στυγνά ὑλιστικές, ἀντιμάχονται τήν Ὀρθοδοξία, πού τούς ἐμποδίζει
νά ἀντιμετωπίζουν τόν ἄνθρωπο ὡς ἁπλό ζωϊκό ὄν-δηλαδή, ὡς ζῶο- καί ὡς
ἀναλώσιμο ἐργαλεῖο παραγωγῆς·
- ἐπιδιώκουν τόν διαχωρισμό Ἐκκλησίας-Κράτους καί τόν
ἀποχριστιανισμό τῆς παιδείας καί τῆς νομοθεσίας·
- ἐπιτάσσουν τήν ἐξάλειψη τῶν συνόρων, τήν παράνομη μετανάστευση
ἐξαθλιωμένων καί ἀλλόθρησκων πληθυσμῶν, τήν κατάρρευση τοῦ κράτους-
ἔθνους, τήν κατάργηση τῶν ἐθνικῶν στρατῶν, τῶν ἐθνικῶν συμβόλων καί
τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας·
- ἐπιτάσσουν τήν δαιμονοποίηση τοῦ πατριωτισμοῦ καί τῆς ἐθνικῆς
αὐτοσυνειδησίας, τήν ἐξάλειψη ἤ διαστρέβλωση τῆς ἐθνικῆς μνήμης καί
τήν κατασυκοφάντηση τῶν ἡρωϊκῶν μορφῶν τοῦ παρελθόντος·
 - ἐπιδιώκουν τήν διάλυση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς, τήν ἀταξική
κοινωνία, τήν ἐξαφάνιση τῶν δημοκρατικῶν ἐλευθεριῶν, τοῦ ἐθνικοῦ
κεφαλαίου, καί –φυσικά- τήν κατάργηση τῆς ἰδιοκτησίας·
- ἐμφοροῦνται ἀπό μῖσος καί περιφρόνηση γιά τόν Ἕλληνα καί ὅ,τι
ἑλληνικό (εἰδικά δέ πρός τήν ἑλληνική γλῶσσα)·
- ἐξιδανικεύουν ὅσους ἐξειδικεύθηκαν διαχρονικά στήν συστηματική
ἑλληνοκτονία, ἀλλά καί ὅσους τήν διαπράττουν, σήμερα, ἐπί καθημερινῆς
βάσης.
Α
» Μεγάλη τοῦ Γένους Καταστροφή : Ἀναγνωρίζοντας τήν τεράστια
ἐπίδραση τῆς τηλεόρασης καί τῶν διαμορφωτῶν σκέψης πού μᾶς
καθοδηγοῦν μέσῳ αὐτῆς, Ἕλληνας ψυχίατρος τήν ἀποκάλεσε, πρό ἐτῶν,
«σύγχρονη Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολή». Ὅμως, σέ ἀντίθεση μ έτή Μεγάλη
τοῦ Γένους Σχολή, ἡ ἀλλοίωση τήν ὁποίαν ἡ ἀφανής δύναμη τῆς
τηλεόρασης ἔχει προξενήσει στήν ἐσώτατη σφαῖρα τῆς ὕπαρξής μας,
φθάνει στά ὅρια τῆς ψυχοπνευματικῆς γενοκτονίας.
Στήν ἰδιότυπη αὐτή γενοκτονία συνέβαλλαν καταλυτικά καί οἱ μέθοδοι
ἰδεολογικῆς τρομοκρατίας καί πνευματικῶν ἐκβιασμῶν, τίς ὁποῖες
χρησιμοποίησαν οἱ συγκεκριμένοι διαμορφωτές σκέψης, προκειμένου νά
ἐπιβάλλουν τίς ἀντιλήψεις τους στό ἀνυποψίαστο τηλεοπτικό κοινό.
Ἰδιαίτερα καταλυτική ἦταν ἡ ἐκστρατεία ἐνοχοποίησης, γελοιοποίησης καί
εὐτελισμοῦ τοῦ ἰδίου Ἕλληνα, τῆς ἱστορίας του, τῆς κοινωνίας του καί τῶν
ἀξιῶν του. Ὁ κατάλογος, μάλιστα, τῶν ὕβρεων πού ἔχουν ἐκστομίσει
ἐναντίον μας εἶναι πρωτοφανής.
Τέτοια ἦταν ἡ ἔνταση καί τό μένος αὐτοῦ τοῦ ψυχολογικοῦ μας πολέμου,
ὥστε –συνδυαζόμενος μέ τήν λοιπή δράση τῆς τηλεόρασης- ἔσβησε, ὄχι
μόνον τήν δίψα μας γιά ἐλευθερία, ἀλλά καί τόν αὐτοσεβασμό μας καί τίς
ἀντιστάσεις μας.
Ἀτράνταχτη ἀπόδειξη αὐτοῦ εἶναι ὅτι, σήμερα-γιά πρώτη φορά στήν
μακραίωνη ἱστορία τους- οἱ Ἕλληνες αὐτοκτονοῦν!
Α
» Ἡ Νέα Ὑποδούλωση : Ἐπισφραγίζοντας τήν ψυχοπνευματική μας
γενοκτονία, οἱ παγκοσμιοποιητές-μέ ἄλλο ἀφανές ὅπλο τους τήν δόλια
ὑπερχρέωσή μας σέ ὑπερεθνικούς χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς-
ἐπέφεραν τήν οἰκονομική ἦττα ὅλων τῶν δυτικῶν κοινωνιῶν, τῆς Ἑλλάδος
πρώτης καί προεξάρχουσας. Ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἦττας μας ἀπό τίς
δυνάμεις τοῦ νέου ὁλοκληρωτισμοῦ, οἱ μεταμνημονιακές συνθῆκες
διαβίωσης ὅλων μας μεταλλάσσονται σέ ἀγώνα γιά ἁπλή ἐπιβίωση, γιά
ἄλλη μιά φορά στήν μακραίωνη ἱστορία μας.
Ἡ Ἐπιλογή : Ὡστόσο, σήμερα, εἶναι ἡ πρώτη φορά, πού ἐμεῖς οἱ
Ἕλληνες, τελοῦμε, ὄχι μόνον ὑπό τόν ζυγό μιᾶς εἰκονικῆς
πραγματικότητας, ἀλλά ὑπό τήν ἀσύμμετρη ἀπειλή τῆς ἐξάλειψης, ἀπό τήν
συνείδησή μας, τοῦ διαχρονικοῦ προτύπου τοῦ «μεγάθυμου καλοῦ
κἀγαθοῦ». Ἄν, ὅμως, ἀνασυγκροτηθοῦμε ψυχοπνευματικά, ὡς ἄτομα καί ὡς
λαός, τότε θά ἀντιμετωπίσουμε τήν νέα πραγματικότητα, ὄχι ὡς
ἐθελόδουλοι-ὅπως μᾶς θέλουν οἱ παγκοσμιοποιητές- , ἀλλά ὡς ἁπλοί
ἡττημένοι: δηλαδή, ὡς μεγάλες καί ἐνάρετες ψυχές πού ἔχουν σαφή
ἐπίγνωση τῆς ἦττας τους καί, ἑπομένως, ἔχουν καί τήν ψυχοδυναμική νά
ἀπελευθερωθοῦν»!!!
Μετά τά δύο αὐτά ἐμπνευσμένα κείμενα τοῦ μακαριστοῦ π. Σεραφείμ
Ρόουζ περί τοῦ Μηδενισμοῦ καί τῆς κ. Δ. Βαρβιτσιώτη σχετικά μέ ἕνα ἐκ
τῶν πεδίων δράσης τοῦ Μηδενισμοῦ-δηλαδή τῆς τηλεόρασης ὡς ὑπερόπλου
τῆς παγκοσμιοποίησης- χωρεῖ ἀκόμη ἀπορία γιά τά ὅσα συμβαίνουν γύρω
μας; Πάντως οἱ δικές μας ἀπορίες λύθηκαν ὅλες.

ΤΡΙΩΔΙΟ: Εἰσαγωγή στήν πιό κατανυκτική περίοδο τῆς

Ὀρθοδοξίας
Πολλές φορές, ὅταν μιλᾶμε γιά ἐκκλησιαστικές ἀκολουθίες καί ἑορτές,
ἀναφερόμαστε στήν ἐπιδιωκόμενη ἀπό πολλούς κατάσταση τῆς κατάνυξης.
Τί ἀκριβῶς εἶναι, ὅμως, ἡ κατάνυξη; Γιά νά λύσουμε αὐτήν τήν ἀπορία
πολλῶν πιστῶν, ζητήσαμε τήν συνδρομή τοῦ λογίου καί πολυμαθοῦς μέλους
τῆς τοπικῆς μας κοινωνίας κ. Εὐαγγέλου Παπασταμούλου, συνταξιούχου
Ἐκπαιδευτικοῦ. Μέ χαρά καί εὐγνωμοσύνη παραθέτουμε –λόγῳ στενότητος
χώρου- κατατοπιστικό τμῆμα τῆς ἀπαντήσεώς του.
«1. Ἡ λέξη κατάνυξις καί στήν ἁπλῆ Ἑλληνική σημαίνει: Βαθειά
συγκίνηση, βαθιά εὐλάβεια, σεβασμός καί προσήλωση ἀπέναντι σέ κάτι
ἱερό, τό αἴσθημα βαθιᾶς θρησκευτικῆς πίστης καί εὐλάβειας τῶν πιστῶν…
3. Κατανυκτικόν. Εἶδος ἐκκλησιαστικοῦ τροπαρίου μέ τό ὁποῖον
ἐκδηλώνεται ἡ θλίψη καί ἡ συντριβή, γιά τήν ἠθική ἀθλιότητα τοῦ
ἀνθρώπου καί ζητεῖται ἡ συγχώρηση τοῦ Θεοῦ.
4. Ὁ κατανυκτός (ἐπίθετο)…ὁ συγκινημένος («καρδία κατανυκτή»).
5. «Κατάνυξις, κατανύξεως (ἡ). Ὀδυνηρόν κέντημα». (Μεταφορικά)
διέγερση ἐσωτερικῆς θλίψεως (πόνου ψυχικοῦ)…».
Α
Ὁ κ Εὐάγγελος Παπασταμοῦλος πολύ εὔστοχα μᾶς δίνει καί τίς
ὑπόλοιπες ἐκκλησιαστικές ἑρμηνεῖες τοῦ ὅρου κατάνυξις. Παραθέτει δέ καί
κατατοπιστικά χωρία ὅπως: «Ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεός πνεῦμα κατανύξεως,
ὀφθαλμούς τοῦ μή βλέπειν» (Ρωμ. ια’ 8) ὅπου ἡ φράση «πνεῦμα
κατανύξεως» σημαίνει κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο «πώρωσιν
καρδίας». Ἀξίζει δέ νά σημειώσουμε καί τήν ἑτυμολογία τῆς λέξεως αὐτῆς.
«Κατά + νύσσω = τρυπῶ, χτυπῶ. Τό ρῆμα εἶχε ἀρχικά τήν σημασία “
τρυπῶ, πλήττω μέ αἰχμηρό ἀντικείμενο” καί ἀργότερα χρησιμοποιήθηκε
μεταφορικά μέ σημασία “διεγείρω τά συναισθήματα κάποιου”».
Μέ ἀφορμή τήν παραπάνω ἐξήγηση τῆς λέξης «κατάνυξη», πού πολύ
δύσκολα μεταφράζεται σέ ἄλλες γλῶσσες, ἄς εὐχηθοῦμε ὅτι ἡ περίοδος τοῦ
Τριωδίου θά μᾶς προετοιμάσει νά ὑποδεχθοῦμε μέ εὐλάβεια καί καθαρή
καρδιά τήν πιό κατανυκτική περίοδο τῆς λατρείας μας: τήν Ἁγία καί
Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
 Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
(1714- 1779)
Τό τρίτο κείμενο πού ἀκολουθεῖ κλείνει τό ἀφιέρωμά μας στήν κρίση
τῶν ἡμερῶν μας καί ἀποτελεῖ πόνημα ἑνός ἐκλεκτοῦ Ἕλληνα μέ ἀδούλωτη
ψυχή, τοῦ κ. Γεωργίου Κ. Τσιάκαλου ὁ ὁποῖος τυγχάνει Σύμβουλος
Ἐκπαίδευσης, Πολιτικός Ἐπιστήμων, DEA Πανεπιστημίου Σορβόννης καί
Πρόεδρος Συμβουλίου Ἐπιθεωρητῶν Εὐρωπαϊκῶν Σχολείων. Δημοσιεύουμε
ὁλόκληρο τό ἄρθρο του μέ τιμή καί εὐγνωμοσύνη γιά τόν κόπο πού
κατέβαλε. Μόνη παρέμβασή μας ὁ πολυτονισμός τοῦ κειμένου- πάγια
τακτική τοῦ φυλλαδίου μας!
Γράφει ὁ κ. Γ. Κ. Τσιάκαλος « “Χτίστε σχολειά! Βάλτε χέρι στά
κτήματα, στά σοδήματα! Δασκάλους, μαθητές, φυλλάδες θέλω!...”.
Σ’ ἕνα μικρό χωριό, τό Μέγα Δέντρο τῆς Αἰτωλίας, γεννήθηκε ὁ Κοσμᾶς τό
1714 κι ἐκεῖ πρωτογνώρισε τούς φτωχούς ἀνθρώπους ζεμένους στά
προαιώνια σύνεργα: στ’ ἀλέτρι, στό ξινάρι, στό ρουμάνι, στή στάνη, στή
βοσκή, στό καταράχι, στό κατσάβραχο, στό κακοτράχαλο καί στό πικρό
ψωμί, τό λιγοστό, κομματάκι-κομματάκι γιά ξεγέλαση!
Πῆρε τῶν ὁμματιῶν του κι ἔφυγε! Ὅσα εἶχε ὁ ντόπιος ‘γέροντας’ τοῦ
τά’μαθε. Πάει μόνος του στή Σίγδιστα, νά μάθει, στά ριζά τῆς Γκιώνας, στό
σημερινό Προσήλιο, πολύ σιμά στήν ὕστερη Γραβιά τ’ Ἀντρούτσου καί στήν
πύρινη Ἀλαμάνα, στή μπούκα μιᾶς χαράδρας μυθικῆς, γεμάτης φούρνους
τῶν κλεφτῶν κι ἄπαρτα μετερίζια, ‘Ρεκά’ μέ τ’ ὄνομα.
Α
Ἐκεῖ, σ’ αὐτή τή μπούκα τῆς Ἐλευθερίας καί τοῦ κλαριοῦ, σπούδασε κι
ἀπό κεῖ καί πέρα ὁ Ἄθως. Λένε πώς εἶχε τοῦτον, πώς εἶχε κεῖνον γιά
δάσκαλο. Μορφές σπουδαῖες, ἀλήθεια. Δεκαεφτά χρόνους ἔκλαιγε τά
κρίματά του, μ’ ἄξαφνα τ’ ἄστραψε κι ἔνιωσε πώς ‘δέ σώζεσαι, ἄν δέ
σώσεις ἤ ἄν δέν πασκίσεις, ἔστω, νά σώσεις τούς ἄλλους!’. Μ’ ἕνα
λόγο: πώς ὑπάρχουν διπλανοί μας.
Μέ τέτοιες σκέψεις κι ἀποφάσεις βρεθήκαμε μπροστά σέ τρεῖς
ὁμόκαπνες ψυχές, τρεῖς ἥλιους, τρεῖς πυρῆνες: τόν Ζωσιμᾶ τόν ἔμπορο- τό
Ἀνάλωμα, τόν Ρήγα τόν ἀγωνιστή- τό Παρανάλωμα καί τόν Κοσμᾶ τόν
Αἰτωλό- τ’ Ὁλοκάφτωμα. Τρία σημάδια τοῦ Νεοελληνικοῦ πού χάραζε!
Τίποτα δέν ἑτοίμαζε, δέν ἔγραφε- καθώς ὁ χείμαρρος ποτέ δέν
ἑτοιμάζει, καθώς τό φουσκωμένο ποτάμι σά βρεῖ ἁπλωσιά ὁρμάει,
ξεχύνεται καί κατακλύζει καί παίρνει σβάρνα ὅ,τι τοῦ ἀντισταθεῖ, τό
παρασέρνει!
Α
Ἔστηνε ἕναν ξύλινο σταυρό, πρόχειρα φτιαγμένον καί μιλοῦσε. Τόν
ἄφηνε ὕστερα ἐκεῖ πού μίλησε. Σημάδι πώς ‘ἐμίλησε κι ἐδῶ’. Γέμισε ἔτσι
ξύλινους σταυρούς ὁ τόπος, πέρα ὡς πέρα! Σ’ ὅλο τό πλάτος, ἀπό τήν Πόλη
ὡς τ’ Ἀκροκεραύνια, σ’ ὅλο τό ὕψος, ἀπ’ τό Μπεράτι καί τίς ὄχθες τοῦ
Δούναβη, ὡς τό Νοτιά καί τά νησιά τοῦ Αἰγαίου. Παντοῦ ξύλινοι σταυροί,
ὅτι ‘κι ἐδῶ κήρυξε’, ‘κι ἐδῶ ἐφλόγισε’, ‘κι ἀπό δῶ ἐπέρασε’ κι ἔβαλε
φωτιά στίς καρδιές ὁ φλεγόμενος Κοσμᾶς!..
Κι ἐπέμενε ὁ ρεαλιστής Κοσμᾶς γιά κολυμπῆθρες! Ναι, ναι!
Κολυμπῆθρες! Νά βαφτίζονται χιλιάδες παιδιά! Γιατί εἶχε συλλάβει, τή
στιγμή ἐκείνη τοῦ ἀκατάσχετου ἐξισλαμισμοῦ, πώς τό Βάπτισμα ἦταν
σπουδαῖο μέσο ἀναστολῆς τοῦ ἀφανισμοῦ τοῦ Γένους!
Χρόνους 18 πῆγε κι ἔφερε τή φωτεινή ψυχή του στά σκότη ἐκεῖνα! Καί
δέν ἄφησε τόπο, μητ’ ἐλάχιστο χωριό νά μήν κηρύξει. Χρόνια 18 δέν
στάθηκε! ‘Ἕως τριάκοντα ἐπαρχίας περιῆλθον’ γράφει στόν ἀδελφό
του Χρύσανθο, λίγο πρίν τόν σκοτώσουν (2 Μαρτίου 1779).
Καί σύστησε μονάχος-ἕνας φτωχός καλόγερος- τά σχολεῖα του: 247
ἑλληνικά σχολεῖα κτίστηκαν κι ἄλλα 1100 κατώτερα σχολεῖα ἄρχισαν νά
λειτουργοῦν, ὅπου τά παιδιά διδάσκονταν γραφή καί ἀνάγνωση!
Κι ἔτσι ἔλαμψε φῶς μέσα σ’ ἐκεῖνο τό σκοτάδι τῆς τουρκοκρατίας, φῶς
χριστιανικῆς Παιδείας πού ἄναψε ὁ πυρφόρος Ἅγιος! ‘Φωτιστεῖτε!
Φωτιστεῖτε! Ἀσκῶστε τό κεφάλι’ φώναζε ὁ φλογισμένος καλόγερος: ‘Δέ
βλέπετε ὅπου τό γένος μας ἀγρίευσεν ἀπό τήν ἀμάθεια καί ἐγίναμεν
ὅλοι ὡσάν θηρία; Διά τοῦτο σᾶς συμβουλεύω νά κάνετε σχολεῖο. Τό
σχολεῖο φωτίζει τούς ἀνθρώπους’!
Α
Ζήτησε νά μιλιέται ἀπ’ ὅλους ἡ ἑλληνική. Καί τά κατάφερε! Ὅλος ὁ
τόπος τοῦ χρωστάει τή λαλιά του καί τό φρόνημά του. Ὅπου περνοῦσε πιά-
τό 1775, 76, 77, τό 78, τό 79- ὁ λαός ξησηκώνονταν καί τόν ἀκολουθοῦσε.
Μά ἔτσι θέριευε ἐναντίον του καί τό μῖσος κάθε ἱσχυροῦ, ἐκμεταλλευτῆ,
δυνάστη! Καί φυσικά, δέ γλύτωσε!
Πενήντα χιλιάδες γρόσια χρυσά, κάπου ἔξι ἐκατομμύρια δραχμές,
πλήρωσαν στόν Κούρτ-πασᾶ τοῦ Μπερατιοῦ, γιά τό κεφάλι του! Διέταξε δέ
διέταξε ὁ πασᾶς, μπορεῖ καί ἁπλῶς ν’ ‘ἀδιαφόρησε’ καί ἡ ‘ἀδιαφορία’ του,
μόνο, ν’ ἀγοράστηκε τόσο, ὄργανα δικά του μιά φορά σκότωσαν τόν Κοσμᾶ
στίς 24 Αὐγούστου 1779, στό Μπουγιαλῆ τοῦ Ἀψοῦ ποταμοῦ, ‘γιατί
ξεσήκωνε τούς ραγιάδες’…
Τέτοιο ἦταν τό διάβα του, ὁ θρύλος του, πού κι ἕνας Ἀλῆς ἀκόμα,
Τεπελενλῆς, γιός τῆς λύκαινας τῆς Χάμκως, κι ὅσο ζοῦσε ὁ Κοσμᾶς κι ἀφοῦ
ἐμαρτύρησε, ἅγιο τόν μολόγαγε- μωαμεθανός αὐτός- κι ὁρκίζονταν στ’
ὄνομά του!
Ἄχ, πῶς χρειάζονταν καί σήμερα ἕνας ταπεινός καλός Κοσμᾶς!
Α
Σάν ὑστερόγραφο : ἀπευθυνόμαστε, κυρίως, στούς νέους: Τώρα πού
ἐξέπεσεν ἡ παιδεία, τώρα πού λείπουνε πιά οἱ κοινότητες, τό τραγούδι, ὁ
θρύλος, μιά μεγάλη καί φλεγόμενη Ὀρθοδοξία, μ’ ἕνα Χριστό διαρκῶς
ξανασταυρωνώμενο, διαβᾶστε γιά τόν πατέρα Κοσμᾶ! Θ’ ἀντλήσετε
τεράστια ψυχική καί πνευματική δύναμη ἀπό ἕναν φλεγόμενο, μάχιμο,
ἀγωνιστῆ καλόγερο, μεγάλο παιδαγωγό καί ἱερομάρτυρα!
Ἔχουν γραφτεῖ, χωρίς ὑπερβολή, χιλιάδες σελίδες γιά τό βίο του, τίς
διδαχές του, τίς προφητεῖες του, τίς ἐπιστολές του, τίς ἀκολουθίες του,
τόν τεράστιο ρόλο του στό φωτισμό τοῦ Γένους, στή λεγόμενη προδρομική
περίοδο τοῦ Νεοελληνικοῦ Διαφωτισμοῦ!
Διαβᾶστε! Γιά νά στηθεῖ ἐδῶ μέσα ἡ ἀλύγιστη πνευματική τόλμη! Ν’
ἀρχίσει νά μιλιέται ἡ ἀκλάδευτη πνευματική γλῶσσα! Νά βροντοφωνάζεται
ἡ ὁλοκάθαρη κι ἀσυμβίβαστη προσωπική γνώμη! Συστήνω τά βιβλία τῶν Φ.
Μιχαλόπουλου (1940) καί Μητροπολίτη Φλώρινας Αὐγουστίνου Καντιώτη
(1950, μέ ἄλλες 20 ἐκδόσεις ὡς τώρα) μέ τόν ἴδιο τίτλο ‘Κοσμᾶς ὁ
Αἰτωλός’.
Α
Τέλος, ἐπισημαίνω ἐδῶ- ὄχι γιά πρώτη φορά- κι ἕνα σύγχρονο θανάσιμο
ἐθνικό κίνδυνο, ἀφοῦ τό ἐπίσημο κράτος καθεύδει καί καθημερινά
‘εἰσρέουν’ τρακοσαριές οἱ λαθρομετανάστες. Ὅσοι ὑποηρετήσαμε τή
στρατιωτική μας θητεία στά σύνορα πάντα, 24 ἕως 36 μῆνες, καί ποτέ
στήν Ἀθήνα καί στά γραφεῖα, κάτι τέτοιο ἦταν ἀδιανόητο! Κουνούπι δέν
περνοῦσε! Τώρα, ξέφραγο ἀμπέλι!...Κάτι συμβαίνει! Δυστυχῶς, μέ δύο καί
πάνω ἑκατομμύρια λαθρομετανάστες, ἰσλαμιστές, ἡ χώρα μας ἀσφυκτιᾶ
σήμερα, κατάντησε ἀνθρωπο-ἀποθήκη, μέ τίς ‘Μαδρίτες’ καί τά ‘Δουβλίνα’,
πού ὑπέγραψαν οἱ πολιτικοί μας ἀστέρες!
Ἀφοῦ ἔσκαψαν ἐπί χρόνια τά θεμέλια τῆς Παιδείας μας μέ τάχα
‘πολυπολιτισμικές’ ἀνοησίες, προετοίμασαν τό ἔδαφος εἰσροῆς
λαθρομεταναστῶν, διαλαλώντας εὔκολες ὑπηκοότητες, εὐκολώτατες
κάρτες ἐργασίας, πανεύκολες ἄδειες διαμονῆς, ‘χρυσά κουτάλια’ καί
ἄλλους ‘παραδείσους’ ! Τά καταγγείλαμε αὐτά, προβλέποντας τίς ἐξελίξεις,
13 χρόνια πρίν στή ‘ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ’ (Ἀπρίλιος 1999), μέ 50.000 τεύχη
κυκλοφορία σ’ ὅλη τήν Ἑλλάδα καί εἰσπράξαμε τό λυσσαλέο μένος τῶν
κλαδικο-κενταύρων καί τῶν ‘εἰδημόνων’ τῆς πλάκας!
Θά τούς ἀπαντοῦσα σήμερα, κινηθεῖτε μέ ἀσφάλεια, στήν Ὁμόνοια, στή
Σοφοκλέους, στή Μενάνδρου, στήν πλατεία Βάθης, στήν πλατεία Ἀμερικῆς,
στόν Ἅγιο Παντελεήμονα καί καμαρῶστε τά τραγικά ἀποτελέσματα τῆς
‘σοφίας’ σας!
Α
Τολμῆστε νά διαταράξετε τήν προσευχή χιλιάδων ’ισλαμιστῶν στήν
πλατεία Κοτζιᾶ (Δημαρχεῖο Ἀθήνας) ἤ μπροστά στό Πανεπιστήμιο
(Πανεπιστημίου)! Κι ἄν βαλτοί προβοκάτορες σκίσουν 5-6 φύλλα ἀπό ἕνα
Κοράνιο, θά λαμπαδιάσει ἡ Ἀθήνα!
Κι αὐτά χωρίς ἴχνος ρατσισμοῦ- πρός Θεοῦ!- ἤ ξενοφοβίας ἤ ἐμπάθειας
γι’ αὐτούς, πού προφανῶς βάσει σχεδίου, προωθοῦνται ἐδῶ καί κολυμπᾶνε
στή δυστυχία σέ μιά Ἑλλάδα μέ ἐπίσημη ἀνεργία 25 μέ 30%! Ὁ
ὑποσημειούμενος ἦταν καί αὐτός μετανάστης γιά πάνω ἀπό δέκα χρόνια
στήν Εὐρώπη, ἀλλά μέ σεβασμό στούς νόμους τῆς χώρας ὑποδοχῆς, μέ
ἄπταιστη κατοχή τῆς γλώσσας της, χωρίς κλοπές, ληστεῖες, δολοφονίες,
βιασμούς, ἁρπαγές! Ἀντιθέτως, μέ χαρτιά ἐντάξει, διεύθυνση διαμονῆς
δηλωμένη στίς Ἀρχές, γνωστό τόπο ἐργασίας, ἐπίσημη διαπίστευση! Ἄρα,
γνωρίζουμε ‘ἀπό μέσα’ τό πρόβλημα! Γνωρίζουμε ἀκόμα πῶς λειτουργοῦν
εὐνομούμενες χῶρες!
Α
Παράλληλα, ὡστόσο, ἐμεῖς οἱ ‘ἔξυπνοι’, οἱ ‘προοδευτικοί’, οἱ
‘ἐκσυγχρονιστές’, οἱ ‘μοντέρνοι’, 233 χρόνια μετά τό μαρτυρικό θάνατο
τοῦ Πατροκοσμᾶ καί 191 μετά τούς ποταμούς αἱμάτων τῆς Ἐπανάστασης
τοῦ ’21, πετάξαμε ἀπό τίς αἴθουσες διδασκαλίας τίς μορφές ἡρώων καί
ἁγίων (‘ἄχρηστοι’, στήν ἀποθήκη!), μᾶς ἐνοχλεῖ κι ὁ Σταυρός, δέν
διδάσκουμε καλά-καλά μήτε τόν Ἐθνικό μας Ὕμνο καί τό διδακτικό ἕτος
2006-2007 μιά ‘Ἱστορία’ ρύπανε τά δωδεκάχρονα παιδιά μας τῆς ΣΤ’
Δημοτικοῦ, μέ ‘συνωστισμούς’ στή Σμύρνη, σά νά λέμε Σαββατοκύριακο
στή…Μύκονο κι ὄχι σφαγές, βιασμούς, ἁρπαγές, λεηλασίες!
Σήμερα σχεδόν ὅλα τά τηλεοπτικά κανάλια, μέ τίς ὦρες, ‘διασκεδάζουν’
καί ‘ἐπιμορφώνουν’ τούς Ἕλληνες (!) μέ τούρκικες σειρές,
ἀμεταγλώττιστες! Λένε οἱ γνωρίζοντες τά τηλεοπτικά πώς κάθε
‘ἐπεισόδιο’ στήν Τουρκία στοιχίζει (100.000) ἑκατό χιλιάδες εὐρώ κι ἐδῶ
πωλεῖται (1.500) χίλια πεντακόσια εὐρώ! Δωράκι; Δέ νομίζω! Ἡ
προπαγάνδα πάντα ἀκριβοπληρώνεται! Ὡς φαίνεται θέλει πολύ μυαλό γιά
νά καταλάβουν κάποιοι ‘ἁρμόδιοι’ τούς στόχους τῶν γειτόνων μας!
Ἔτσι καί, σάν ἀπό θαῦμα, φανερώνονταν μπροστά μας ὁ Πατροκοσμᾶς
καί οἱ ἄλλοι ἥρωες τοῦ ’21, θά ρώταγαν ‘γιά σᾶς ἀγωνιστήκαμε;’ Καί θά
μᾶς ἔφτυναν! Ὁ ἅγιος ‘θά τίναζε τά ποδέματά του’!...
Σεφέρη μου, ὅπως διαπιστώνεις, ‘ὅταν ἀρχίσει νά κινεῖται ἡ βλακεία,
ποιός μπορεῖ νά τή σταματήσει;’»!...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Τό μήνα Μάρτιο 2013 θά τελεσθεῖ ἡ καθιερωμένη ἀνά μήνα Ἱερά Ἀγρυπνία
τό ἑσπέρας τῆς 15ης Μαρτίου (Παρασκευή πρός Σάββατο τῆς Τυρινῆς, από
8:30 μ.μ. ὡς 1:00 π.μ. περίπου), ἡμέρα μνήμης τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ
ἐν Πάτμῳ.
ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
Τήν Παρασκευή 22 Μαρτίου, ὥρα 5:30 μ.μ. θά τελεσθεῖ ὁ Μ. Ἑσπερινός τῆς
ἑορτῆς τοῦ διά κολλύβων θαύματος τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος καί
στή συνέχεια 6:30μ.μ. ἡ Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν (Α’ Στάση) τῆς
Θεοτόκου.
Τό ἑπόμενο πρωϊνό στίς 7:30 π.μ. θά ἀρχίσει ὁ Ὄρθρος καί μετά τήν
ἀπόλυση τῆς Θ. Λειτουργίας θά προσφερθεῖ σαρακοστιανό φαγητό στούς
προσκυνητές τοῦ ἑορτάζοντος Παρεκκλησίου τῶν Ἁγίων Θεοδώρων (λίγο
ἔξω ἀπό τόν Ταξιάρχη, στό δρόμο γιά τήν Καστανιώτισσα)
Μή βάλεις εὐχαριστίες ἄν χρειάζεται νά ἐξοικονομηθεῖ
χῶρος Στάθη
 «Τόν συνάναρχον λόγον», πλ. Α’
Φιλητόν καί Θεόφιλον εὐφημήσωμεν, Ἱεράρχας Κυρίου καί Ποιμένας Ὠρεῶν·
εὐσεβῶς ἐν γῇ τόν βίον διήγαγον καί ἀμφότεροι ὁμοῦ νῦν ἐν τῷ οὐρανῷ
Ἱερουργίαν τελοῦσι, μετά καί Συνεπισκόπων, ὡς ἐν Συνόδοις τετελέκασι.

«Τόν τάφον σου Σωτήρ…», Α’

Θεόφιλον ὁμοῦ Φιλητόν τούς ἁγίους, Ποιμένας Ὠρεῶν Ἱεράρχας Κυρίου,
ἀξίως αἰνέσωμεν καί θερμῶς ἱκετεύσωμεν· ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν τῶν
ἀθλίων, ὅπως εὕρωμεν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τήν θείαν ἀντίληψιν.

«Τοῦ λίθου σφραγισθέντος…», Α’

Τῆς ἑβδόμης Συνόδου μετασχών θεοσέβαστε (ἀξιάγαστε), Φιλητέ
Ποιμενάρχα Ὠρεῶν Ἱερώτατε, ἱκέτευε, δεόμεθα θερμῶς, τόν Κύριον ἡμῶν
καί λυτρωτήν, ὅπως ἄφεσιν παράσχῃ ἁμαρτιῶν καί βίου ἐπανόρθωσιν
(παραδείσου οἴκησιν). Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ
στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διά σοῦ ἡμῖν τό θεῖον ἔλεος (μέγα
ἔλεος).

«Τοῦ λίθου σφραγισθέντος…», Α’

Θεόφιλον τόν πρῶτον Ὠρεῶν τόν ἐπίσκοπον, ἐν ὕμνοις εὐφημοῦμεν καί
ὠδαῖς μεγαλύνωμεν. Τετάρτης γάρ συνόδου μετασχών, ἐκήρυξε διπλῆν
φύσιν Χριστοῦ· ἐκ Παρθένου γάρ Μαρίας Ἄνθρωπος Ὤν, καί τῆς φύσεως τῆς
θείας μή ἀποστάς. Τόν Θεάνθρωπον Σωτῆρα καί λυτρωτήν, Σύ Πάτερ,
καθικέτευε, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.